C U R A E C R I T I C O - E X E G E T 1 C A E
L O C U M C O R A N I ,
S
u r. X X X I .
Q U A R U M S P E C I M E N T E R T I U M
V E N I A A M P L . F A C . 1> ﺀس 0 ة. U P S A L .
p . p .
M a s . O L A C S C A R L I N G ,
ﺀﺀا RUST. PRO?■ ﺀﺀﺀ , م»ه ■
I T
C A R O L . M A G N . L A G E R H A M N , CALM.
I N A U D I T . G U S T . D I E ^ ٢ J U N I I M D C C C X X l X .
H . A. M. ﺀ .
' I ■ J w \ w \ w \ w \ v u w \ ® w \ w \ w \ v w w w t ■
U P S A L I i E
E X C U D E B A N T R E G I A E A C A D E M I A E T Y F O G R A P H I .
habentem. R eliquo
لاأ * , 7 3
• Codicem A s eq u im u r
deficit
ﻢﻫ ٢۶
A. MSS. ceteri
٠ ؛
ty p o impressi
) ه 1
. 7 4
0 compensant. His utique
أ ﺀ؛ﺮﺗ «
ﻪﻠﻧ 0 carent. nec
أﺮﻋا؛م را
uisset؛
scribendum
7 5 Unus R versum hic claudit, sed parum apte •
٠ .
M inorem distinctionem recte admittir B , vel po -
tius p a u sa m , ad arbitrium praelectori« faciendam ؛ indicatur. Hoc ؟*
٢١١١١٢ ^ لاﺈﻫو ^؛
>*
اﺀ ٢٦١١٨٨ ؛^
nim est pro مآا < ج آ/آﺀر /« مر ,
ty det ،/٢ G ud, / ٠ »، hör och skadar a!lt.
29. / / ٠٢ du ej m drkt ٠ att G ud försliuker natt
٠ ' d a g ? A t t Han i natt försänker dag?
H an bjuder / ٠ / och mdne tjena sig : a llt ،/،١٢ han till föresatta indi - ehvad f f g ö r en, G ud det forskat ut.
٠٠ تو. ser der a f ٠ ٠ // G u d ،١٠٢ sanning, men de t i n g , man utom Honom d y r k a r ٠ lögn ; och a tt allena # ٠ « ،؛ ٢ hög och / / ٠٢ .
76. E x jam dictis patet, o p in o r , literarum ت*ﺺﻫ
c o m p e n d iu m n o n ﺀهر quo debuit, loco colloca*
tu m ؛uisse a M uhatnm ede Ibn Clialil. Recte ve•
r o mox insequenti ﻢﻴﻣ opponeretur.
77. Conjuncta liaec in A et R : ﺎﻫذ [ و .
78 . Ira M SS. om nes; n o n , quod e versione Marrae*
cii eliceres ٠ لاﻣ.تدد .
7 9 • N u l l a n R hoc loco pausam agnoscit; B vero
et D nccejsariam esiC m o n en t, rubrum ط sdpin*
gendo. Ira videlicet per compendium scribitur
ئا ﻢﻫﺀ/م /
ص
ازلاﻠﺛ . « / , universalis) , quod argumento est p؛؛usam admitti ab universis Corani praelecto- ribus.
٤٠٠ desideratur ل ﺮﻣو in R , non ill A et D,
جو(
)
إوة 0
ﺄﻨﻟأ 8) و(
ﻞﻋاﺎﻣ ص _
ئ-دإ -
ﺔﻟ
ﻦﻳﺎﻌﻣ ٠٠٠ (
ج )
- ئ ﺎﻧ_ل ﺀ(
؛ ج 1 د
- ث
< يإ م-خ ﺀ ﺀ(
)
ﺰﻧ؟أ ش|
. ث ﻢﻠﻬﺋ-ث
ص ﻢﻗ _
سئ_ص ؛ (ﺀه)
ج ث\-ثﺂﻳﺂﻧ ﺎﻧز
ﺀﺀر ﺎﺋدا-دﺀي )
و( 7) مذز ل-ك ﺂﻤﺛ-'ما'ﺀك-غ-ﺮﻣوا تﺄﺗ ا-ثأ ا-ﺢﻴﻣ ?( s)
نا_.إ (].
optime. Ncc tuale R .:
أزادلآر
•*
٨ ﺎﻣ
8
erque vitiose^؛ ,
ئﺬﺑ;
هرﺀلر H
ﺢﻣا
8
ئ؛ﺎﻌﻌﻠﻋﺎﺼﻣ ر
"
لا ﻢﻫاو 0
اوﺀﺀلا ٠١
8 3 •
ج ٨ B In Pv signum pausae nullum invenies ؛ ,
ي•
8
Hujus loco D rubrum
قﺈﺗ؛؛،آآلاﺀم
illud quod supra
quod in
ﻞﻳأ -
كﺀم»ﺀﺀ //»
٢٢٠ صﺆﻣ ماﺮﻫ
؛ adhibe
no n ؛ dicio est paululum quietis concedi quidem , a nisi urgente necessttate* utque spiritum ducat
p ra elector .
t
ﻢﻫ؛ﻪﻧ ,؛،
sequimur. Apud H
؛ tn؛ 1 8 5 C odic •
ﺀﺀﺎﺋ 1 ﻢﻣ
A vero .
ﻢﻬﺷ-لا
in D
اﻢﺤﺘﺛﺎﻧ
in c
enuaciationsm recte ,
للأﻇﺀﻢﻣ ﻪﻟ
1
JI. // ٥٢ du ej m ä rk t, hur skeppen ila han p ä båljan j blott igenom H errans «،ﻢﺑ
att H an ma eder كأ'»ه under te?
O c h y sannerligen, under nog d r detta fu r hvarje tä lig , hvarje tacksam ا»ه « م
J2. N d r vägen sta rta r samman d fv tr dertiy lik skyhögt berg - dä ropa de till G u d ; dä to/va de att dyrka Honom rätt.
M e n n d r H an knipit dem till land, en del f t r a x t vacklar
٠Sä fS ra k ta s V ä ra under i dock blott u t a f den Idmska gudsjornekarn.
3J. / m enskor! F rukten eder H erra, och
86. Scripturam vulgarem retinemus. Bene tamen A :
ﺄﺌﺛادادإ natn جﺎﺤﻣ ﻞﻠﻟلا)ﻞﻣ ﻪﻟ perpendiculum seri،
p t u m , re vera parvun) quoddam elif (f) ،$٢٠ O b n e g l e c t u m ﺮﺗ ﺐﻫ voci:» Yf, D recte in •ultima ba•
ber ﺀﺎﻌﻤﺻ quod R omisit.
8?. Scripturae nuper memoratae specimen A iterum ex h ib et: ﺀﺎﺤﺛ u . ٠٠٠ Quod R omisit ﺮﺗ + ه , D rd>
Ov-tf c o m p e n « a t ؛ 1 هد [ L ؛.
بلأ؟
قذ ﻖﺤﻣ
(و|)
م-خلإﻔﺋ ﺈﻨﻏوأ
ﺎﺴﺛ؟أ
لآ ﺀﺀ (
ة-د )
م كلم- -
شأو ٢٠١١ ثور"؛لآ ه
ةز
لا-ﻊﻟا ﻪﻬﺋ-ﺚﺗ
ﺦﻣﺎﺛﺂﻤﻤﻌﻋ دﺀ)ﻮﻤﺑ (
وﺀ ( نﺮﺛدو )
ﺶﻧؤ-لآ
( )
٠ ٠دﺀ ﻢﻨﺋ-ئو ﻪﺛ
ﻰﻓ
?(
)
وﻲﻨﺋلإةا ه (
دﺀ) 1
ﺺﻣوﺀا ﺈﻳ؛ماألأد
ﺲﻔﻧ فاﺀص
؟ ﺎﺑ.ﺲﺌﻧ
( وو ) أ،ﺚﻨﻏ ﺪﻳ
3 ئ . Lectio M . optima. Ferri quoque posset ثأﻮﻘﺋأو
quod habent لأ et A. ? e r p e ^ m vero D et H o- m ittu n t, iile ٣٠ ' ﺎﻃر hic et ت ٠ ؛ £ ﺎﺠﻣ
8 ﻮﻣ N ii R de pausa j quam adesse m onent B et D interponito ط suo.
90. Ita MSS. Editioni M a rr, ﻪﺘﺟ deesr.
9 ، . MSS. A , B et R duplici ﻢﻴﻨﻴﺷ'ل ' ر recte. Ce- teri alterum omittunt.
9 ﺖﻣ ل-ل ؛ ﺀ recta tenent ٨٠ B et c , R autem prius
ﺎﺒﺒﻣذ'نر D posterius praetermisit.
وو . Codicibus R et D signa orthographica hic desunt.
- - - م.„ س « li ٠ ﺺﻤﻫ -س ح س ﻒﺴﻫ|
■م».ﺲﻤﺳ • -
■ ■ I M
förskrdckens f ö r den d a g , ، ؛ ej en fader ه
kan gålda sonens sku ld
yﺀ / « ٠ » ej fadrens.
G uds löfte sanning ، ؛ . ٢ M d ﻢﺳﺀ */ ﺢﻣﺀ »/ lust er ej bedraga! M d B edragarn ej
34. bedraga er مأ » G u d ! —
٠G ud ﺀ ، ئ »» ﺀا • S tu n d en ر
liksom ، ؛ sttid a skurars f a l l Han känner ﺀ
och hvad i m oderlifvet a r fördoldt.
M en ingen dödlig vet
yhvad gagn nian f ä r a f morgondagen; ingen dödlig v e t,
94. Pausam lioc loco nescit R . B v e t o , qualem re q u ira t, adseripto ج indicavit. Paulo m ajorem admitti posse, D palam fecit rubrum ط interpo- nendo.
9$. Haud quaquam scn؟ui officeret q u a r ta ,q u a m di- e u n t , species verbi لذأ secundat» vero لآ؛ﺀ loci obtineie MSS. concorditer testantur.
م
و 6 Solus D pausam ferri ؟ [ ؟ ؟et , aegre vero eamque m؛n i،n a m , qualem ٢٠ م adum brat. Cf. ؛ ٧ ^ ٢٠ no- tui. 4 1 .
97* In R لﺮﺻو n e g ligitur, in D ﻪﺟ prius.
98* Ira MSS. et M . H , vitio typothetae, آﺬﻋ •
99• Quod reliq؛ i omisere ﺮﻫ , illud bene ser vavit
'h cod. A hoc loco.
i hvilket land han do skall. G u d allena det kdnner — H a n , / ٠ ?;; utransakat allt.
100. H ic interpungendum essej MSS. uno ٠٢٠ do- c e n t, plerique scribendi compendio ط utentes. C o - dex R autem hoc in ل 0 ﺀم ut ﻪﻟ؛ه ﻦﻳ؛ﺀلالأ ،[ لاﻫ ver- b o ru m interpunctis opus judicavit, circulum ad- hibuit rubro iiquore pictum إ similique figura
١sed m ajori v ero , integros versus distinxit.
٠Q uod reliquum est, ty p o ru in minusculorum penuria 0 آ - bis impedimento كلا؛ﺄﻣ quo minus codicum seri- p to ru m «igna in textum insereremus.
0 ﺀآ t a e.
L o k m a n , quem duodecimus et sequentes citant versus, carmen insignit؛ de quo eruditi quid sentiant,
S v a n b o r g ٠ interpreti B j o r k m a n , per notas, ’A م % ﺀﻢﺳ - A ﺀ 7 م H o t t i n g e r o , per centesimam prim am pagi- n a t n , adu؛’que centesimam sextam, comparatus, docet.
L ،o k i n a n o , Arabes, locum interpretantes, Aesopi tri- buunt ingenium , et B y z a n tin i m o n a c h i, saeculi dc<؛i-
وو (
ﻮﺤﻣ-د )
بزأ
٠٠٨٠٠م
تﺈﺗ
وو
،١١٤ quinti, M axim i P l a n u d i s , proxim i exemplo pasto- r e m , servum , a tr e m , labiosum , v a r ic u m , ventrico- sum p in g u n t; A r a b s etiam . L o k m a n , helluo, VO-
٢٠ * audit. Coranus u؛rumque scriptorern, c o lla to r, vix discriminat. D avidi coaetaneum Bohm anum per- h ib e n t, C oranum com m entati, D j e l a l - E d u i n , B e i d • H A W I , Z a m c h a s c h a r i ; A esopum , incertae itidem ae- r a e , Cliristum n a tu m , annos ferme sexcentum doude- quinquaginta, inter a lio s, E s c h e n b u r g p u ta t, antei- visse.
Meccansk. H anc S u ra m , exceptis V. V. 7 ه et 8 لآ >
M ocarabbae revelatam ١ om n es, secundum M arraccium, inter se conveniunt. Codex tatnen, quo usi su m u s, antiquissimus eximatur o p o rte t, ut s u p ra , in notis a،l variantes lectiones, tnonitum. Sunt et, ٩٧ ؛ versum vigesimum no n u m eliminant. Quo interpretum dissi- d io , quum tres hi versus poem a et explicent in ؛ ٢٢ - mis et o rn e n t, alia ne censor adpelletn, C o r a n u m , inducor ut c r e d a m , corruptiorem nobis datum ؤ Ori*
ens ipse, eruditiori cognatus E u ro p a e , quondam , s p i - r o , emendabit. M ancum licet, Csmani Alisque Co- r a n u m , recte itinerarius B e r g g r e n ob serv at, T u r e a - ru m p rinceps, Europaeis inaccessus custodit. E t Cu»
fica etiam an Bosrica schola textum , discolorern eru- diti c a lle n t, nobis praebuerint, ignoratur. Cui tex-.us utriusque diversitati componendae lima adhuc deesr.
f y r a och / رﺀ // أ ' م . De num ero versuum , M arraccio d ic e n ti, auctores i n t e r , ’’dissidium non esse,*' codices, quos u su rp a v im u s, m anu exarati, adsentiuntur.
1 N a m n . Incipientem hanc formulam chirogra-
p h i , re lig io n e , fe rtu r, d u c ti, semper producum . C u-
JUS formulae quanta etiam fuerit sanctitas, ٩٧ ؛ per
Kahbalae synibolicae spec؛« m , quae Judaeis N o ta r ik o n
( p p n i؛n :> ) a d p d la tu r , interpretari stu d u eru n t, v e j prisci
ه 0
quidam docent m ag istri؛ qui, ne nmitis m o re r , pri-
الاﻗ vocis ﻢﺳد lite rå, ﻖﺨﻠﻟا ﺀاﻮﺑ majestatem divinam, secundå ما؛ﻎﺳ celsitudinem, tertia ﺎﻤﻫ regnum divi- nuin significari ^ ﺀﺀا ،؛ ظﺀﺀلﺀ .
Klohs ult؛:nae s^lla^ae producens literam ٠٠
sueeanae a , ؛ verbo besFi, francogallae ٨ ٠ » , in adje- ctivo h a u t) resonat. N o s , A lla h pronuntiaturi, ulti- manr vocis syllabam plerique corripimus ٠ vocem Ara- bunr رةلاأ nostratium ي/،ا accentui parem. Nam tre*
m e n d i Numinis Iroc n o m e n , trementis لآﻟا radicis, Arabibus et ?S\ est, C haldaeorum et 1 ﻪﻗأ , He- braeorum ؛
٠٦٠١?N, C bald. N n b N , Syr. : اﺆﻗأ . F o rm a vero peculiari notnen ^ ؛ م ^ ح ؛ لاﻟلإ f i t , Hebraeorum ae- quans ٨٦٨١ , radicali elif evanescente, ٧ ، in ؛ ormula illa notissima doctrinae M uham m edicae, c. :ه ور
ﺔﺜﺗأ لآ ﺀئ|
ةو
؛ ه ; nam أأا elisus eli؛ reddit أ ؟ , quo-
cum A rticulus, ٢٠ اﺀمﺄﺗآ propositus, T to ﺔﺷ°أ permutat.
Veteris etiam te s ta m e n ti $ ﺀﺂﻳ)م » ﺀر recentioris m e- m o ria e , Neltemias c. ؛ X. ا 7 م alii, ٨٦ ^ ^ , a b so lu te , verum concelebrant Deum.
^ ﻢﺳﺀ»#«ﻢﺳ « ﻢﻣ velj si m a v is ر den سأ '/ ﺢﻣﺀك ; quamvis p t i u s , substantivi e r g o , praetulerim. Voces nostrati- urn den allbannhertige Forbarm aren, ejusdem signifi- c a tu s , loquendi mitigavit n o r m a؛ at Arabum ﺲﻨﻣ
( M iserator) et ﻢﻤﺛﺪﻣ ( M isericors) nullibi ٢٥٤٧٢٠٨٠ -
ycvaiv• A m bae, junctim, summae misericordiae lau- dant v i m , commentandi tamen m ag is, quam imerpre•
tandi ergo. U tramque autem suecam vo ce m , si quis
n o ta r it, cognatae, ut arabicam , non esse radicis, , ﻢﺗ،م
٠٨٦ grem io f o v i t , ١^ ٠ . مﺪﻣﺀ ٠ ٨ ٦ , u te ru s, et grae-
CO (757Äö،y%v/<؛f $ ،* /, corrivalem tamen eandem, soni
quam sensus dissimiliorem ١ regesserim: nam ut b a n n , smus, g re ،n iu in , genuit fS rb a rm a re, ifa varkunna Is- landorum complectitur ،; ٠٢ , ،nitis, et kynne, indoles, ingenium ; ٩٧ ©(! verbum , ut ingenium و g ig n en d o ر
Anglosaxonum cennan, generare, Sueonum koiiy ge- n u s, produxit. Quam analogiam , neque c la ra m , nec o bviam , si quis animadverterit, ille veli،،}, consideret, vocem سﺪﻣر m iserator, praeter l؛؛m suetum sen- su،n, aequalibus M uham m edi haud aliter intellectum, t]ua،n peculiaris’ interpretem num inis, ab &ﻞﻟأ (،tiSn) diversi؛ docet Djelalcddin ad Surae XVII. 1 0 9 , ipse- que adeo ? r o p h e fa , errori obvia،« iturus, loco citato, graviter co n c io n a tu r:
E r bönesuck må stållas till EloI، ,
ا،لة sfallas till Varkunnarn ل؛ط härligt Iivart och ett af dessa ،،anm på Gud V. I. A . L . M . Novem et viginti sunt, Corani, solivaga ca pita , quae nunc ab una, nunc pluribus, vel quinque e tia m , literis incipiunt ث ad quae E rp e - NIUS, in P rolegg. £? ٢٠ »/. A ra b , p. 1 8 0 , erudite:
5’has C orani proprias esse notas et m ysteriorum indi- ces, sed quorun، vera intelligentia ac certa mortalium nulli praeterqua،n M uhannnedi concessa fu e rit, uno ore confitentur asseclae e)us omnes.” Sunt tam en, per Kaboalam scilicet electuri, qui literas illas divi- ni et num inis et nominis interpretes perh ib u e ru n t؛
signa ( نادأ ) ideo, ut ipsi versus, adpeflatos d ic u n t؛
at plura G e o r g i u s S a e e , P relim . D isc. p. 121 sqq.
version, gall. Amstelod. 1 7 7 0 , 8:0. T r e s nostras,
إإ
ه 1 p u ta n t, corripuisse tantum ﺎﺤﻤﺗ\ص مآر
mihi A n g e lu s , vel ﻞﻳﺎﻛ*ص
ﻲﻟ ل * ) \d ix it mihi M i
٠chael. Atqui vero, quum st،i Gobani non scriptor ٠ -
r a t, sed praeceptor ^Iuhammedes ،؛،r«A(p«/ 3 ^T،j،r, haec
sig n aj vero fahove similius, scribas adposuisse, suspi- c a m u r j tunc autem s؛g؟ ificar^n، ﺞﻴﻫ ل مأ trtm j u n x i t #،!ﻢﺛ Muhammedes. D jelaleddin, interpretum peritissimus, et e. 3. ل et alibi, habet: , ’Deus optime
ﺀﻢﻟأأ(م ماﺀا ) ؛؛
٠٧
؛! quid هآرأ in his voluerit."
V. 2. D en visa B okens, i. e. C o ra n i, vel p ro -
^ te r sapientia!«, putem ر dicti, vel quia, ut e. X{, 3 e t pluries ipse ait P r o p h e ta , ﺀ،دادأ ﺎﻧ'ﻪﻜﺣآ i. ٠٠ sa- pienter disposita sunt apophthegm ata ejus, q u a e , c.
7 . و , o 0 ادأ versus sapienter ﺢﻣﺀ'/ﻢﻤﺳ '/ آ v el, ut c؟ r«!«entatu^ Djelaleddin, ﺦﻟلاد؟أ لا؛تﺀﺂﺿأو eviden•' ter ﺢﻣﺀأأﺎﻣأأﺀ / ﻢﻣ / أ '; idein c. 4 4 . 2 et n m h o tie s , نﺎﻨﻛ
ﻢﺳ ﻢﻤﻤﻣ؛ﺀ !،
مأﺀﺀﺀ*
رﺈﻬﺼﻣ
ى . * sistitur. l a p i e n s , epithe*
t o n , L o k m a n u in , cognomine Sapientem v u lg o , ipsique, f e r u n t , Davidi salutatu،«, ﺀهآﺀﺀ m onstrarit; sed Surae su n t, decima in aliis, quae imt«،t«ores L o k tn an i, ab hac eådem incipiunt gyjat. Ceterum versus cartninis trigesit«؛ sexti secundus librum م£ﻚﻋلآأ ىﺄﻤﻌﻟأر Co٠
٢٠ /!«»; sapientem , praecise adpeliat.
d ra g
.S å n g e r
٠fa te or, vel s p r å k
رut infra V. 7 , quae disjecta citamus nostri ؛ odicis dicta, potuissent r e d d i; sed cautior sibi, ccfjt(p$2\o? prohibebat contex- tits, q u i, ٧ ، vocem 0 ادأآ s ig n a , in versus, qui se- q u u n tu r , haud in ju rii dem andet, arcanis tamen tribus illis , quae a n tec edunt, literis, rectius vindicat: nisi in- fantes hae, libri, ut c re d a !« , religio vetat, prorsus
t a c e b u n t .
V. 3. rdttesnSre. Hanc v o ce m , C o ra n o ada!«a- tam , in notis ad Sur. 2. 38 , M arraccius habet p r o ,’divina praedestinatione illiusve speciali effectu” ; at d je ia le d d in , o ،« n؛bus vestigiis insequens v o c e m , رلﺪﻫ
sibi c o n c o rd e m , librum et le g a tu m , لﻮﺳر،و ل مﻢﻬﺘﻛد
interpretatur. R . يﺎﻌﻫر Hebr. ٠٦٦٠ ^ , pp. tetendit,
u nde, ad viam translatum ٠ recta d u x i t , direxit. Sic
نأوو^ﺀر råttesnåre ٠ vocis إا ^ ﻖﻤﻫ . * o crot TM XUVCVI
٣٠٧٢٣ <yOi')()Yi(Tcv<Tiv, 7£ ﺀﺮﻏﺀرأر ' ﺀأ S DCVTOOS HjfjsKscs. Gal. VI.
n & d . ﺔﺒﺤﻣ . S ic , Dan. ا . و, ؟ ١٠٨٦ , interp؟c؛؛
tueeanus, Gen. XLIII. 14 b a rm h ertig h it, quae utrobi- q ue ٢٠٤ ' ١٨ et ٦٠٨ ref؛ rnnt.
V. 4. rom p å ﺀﺢﻣ»ﺀ « هﺀ/م . C o m m o d a b a t A ct.
6 , 4. Exacte a u c to r : qui stare fa c iu n t precationem , i, e. qui canonent observant precum أ quae lo cu tio , saepenmuero ob v ia, quinque suas, precationi prae- s e r tim ر horas destinat. Literae qu*id«(n, at sensui ta*
m en v ix , p r o p io r , reddas, licet: nui continuant p r e - cationertty indefessos precando, Apost. R om X II , ا 2 ت
hålla på ﺀﺀهز ' م , ٢ ^ TSQCGevy/i 7TQcaxoc(iTegovvre£. M u- hammedes , c o n c e d a m , veruin est, p،urir؟ i lacit pre- c e m , quam religionis columnam ﺄﻨﺴﻴﺒﻤﻟا اداﻰﻨﻋ(م
P a ra d isi elavem ( لا_ﺰﻣ _ ع : لآأ جا_ﺰﺗ _ ي _ وم ) adpellasse
f e ru n t, ad quae P o c o c k , in ﺢ ﻤ '» ﺀ ﻣ H istor. ﺀ ﺀ / س ا
A rabb. ٠ ^ ٠٨ . ، 6 5 0 , p, 4 ﻮﻫ . Sed بأآﺀ/إ ' ر proprie precatricem , intendere noluim us, praesertim q u u m , ex verbo ماﺀ (sta re ), M ،؛b؟ .mr؟ edan؛ statim , per par- tes, p re c e n tu r؟ quaruni م ا i. e. ﺮ م / ﻣ م / ا ' م «»؟ و ا , inentio- nem facit A l i b e n M u h a m m e d , quem , de oratione disserentem, quarto Prodrom i sui to m o , a pag. او
adusque 1 9 , Marraccius inseruit. Aliter P ro p h eta, ve- re supplici, preces jubet, tum alibi, ٢٧٢١١ ٠٠ VI. وو ,
ubi h a e c , alteram sperantibus vitatn, la؟ di $ﺮﻳو ٧٧٢ : مو*يﺆﻠﺷ شﺀ
لإﻮﻇؤﺎﻋ:آد precibus fa tig a n t. ﺀ 1 ﺖﻣ
ritibus precandi fuse lateque dixerunt HoTTiNGERUSj
t o m . 7 H istor. ﻢﻣﺀﺀ/ﺀك . ه pag. 4 7 ه ad ؟ تور ﺀﺀ B o b o - V l u s in L itu rg ia ؛ آ » ﻢﻛأ ’ ﺀ ، ا , quam Itinerario P e r i t a o - l i i subjunxit Cl. H y d e . Brevius eadem de re agit
P e t » u s B u s i n e l l o : Nachrichten von der Osmani-
s th tn م « ' ﻢ ﺀ C h k i s t o f h o r o W i l h . L u d e k e ﻣ ر ﺀ خ ا a d
h a e r e n s , ة
)ا Beschreibung des Tiirkischen Reiches, V o l . 2 . Lips. »778• 8• Quib us a d d a m , v o c e m از ' صادأ , q u a m G i g g a e i u s er G o l i u s m inus i n t e lle x e r e j C a - STELLUS v e r o praetermisir, bene e x p lic a r i ab A d r . R e l a n d o (de Relig. M uham . p . 7 2 . Edit. Ultraj.
1 7 0 5 , 8 : 0 ) per ” ad ،noni[؛o n e m ad c o e t u m in t e m p lo c o n g r e g a r u m , u t surgat et se ad p reces peragendas accinpar."
almosor. B eneficentiam , cap itu latim fer e, incul•
cat vates; tantae ip su m , adsecla e la u d a n t , ut saepe u ltim u m dederit assem. E l e e m o s y n a m , Suris ١ , 3 0 , 3 4 m ultisque in aliis, n o n terrenae s o l u m , sed cae- l e s t i s , cotnm endatric em sistit salutis. A d s e n t iv i s s e j u - d a e o s , lo ca d o c e n t , T a l m u d i c o r u m s c r i p t o r u m , quae E i g h t f o o t u s , Horis Hf.br. et T alm . ad M a t t h . VI.
ﺀ , elargitu r; quam in r e m , quid stric tiu s, q u a e s o , quarn T o b ia e N I 1 . 8 ت i^erjfAOowrj £x S o ivctT cv g v e r c c t,
ة
ة،ا ، ctvTtj
067rcxocSc
6$ie
77 roiaocv djJLUQTlotv. C o n se n tiu n t e t inter s e , recentio res, LiiDEKE 1 . c. I. 2 4 7 , U k e r t , a l i i , M u h a m m e d a n o s , op tim ates p r a e s e r tim , e o usqu e b enefic os e s se , u t , quibus a la n tu r , a v e s , c a n e s , f e l e s , le gatis donent. Ipsatn v o c e m ةاذر et ٠٠ ﻚﺗﺪﻣ , a l- mos a , p r o g e n u it ا ﻚﺗﺪﻣ , ex S cH u L T E N S in H arir. C011•
sess. V. 1 0 3 , em ic u it, auctus e s t , H ebr. مآدآ p u ru s , pius fu it. Est vero stipis e r o g a t io d u p l e x , altera le- g e statuta, altera spontanea. U tr a q u e etiam لا \ ﺮ د , ﻫ ا
C h a ld . n p 7 X , S yr. ﺎﺤﻋأأا i. q. ﻢﺜﺿ/ﻢﻛأ Alexandri*
n is et N o v i t e s t a m e n t i S c r i p t o r i b u s ,
V.c. M atth. 6 , 1
7؛ r^c<Tsxs r s ٩٦ ' Å i K c t i c a v v t i v (in haud p aucis ex- em plaribus le g it u r , e g l o s s e m a t e , iÅSYig-covvYiv) vpoov p r j أﺀماﺀ 7 اا efxTT^cSsv ﺢﻧا'ﻖﻏﺎﻤﻣ ' تﺂﻤﺳ • ،quo sensu C oran us e- t ia m , 2. 2 f 5 :
D e n som a f skryt g o r g o d t , m å liknas vid en d a m m ig kiselsten: det fo r st a regn
،ز lemnar h o n o m annat qvar an llinta.
fö rtrö sta n sfu lle /ﻦﺗا ٢٠ . , pro أآ’ض ef ﺺﻟأ , nusquam e s t, C orano saltem , لاأ G o l i u s , C a s t k l -
LUS, alii ٧٠١٧٨٢ , certum / ﺀﺀآ/م sed ﺀﺀم/م n o v it, f i r -
«»'/،?٢ credidit. Exhibet nempe vocem quarta species verbi نذﺄﺑ certo s c iv it, cognovit. Versus etenim ter-
‘ tertii dee itn i, quem p ro suo certum fe c it provocare solent, dominu^ ipse آ suum نﻮﻐﺤﻣو !>, firm ite r credatis, procul dubio vult, qui totu s, hanc
fere faciem , suecanus exhibuerit:
På stoder, söm ej ses. Gud himlen hojr.
^ ؛ ٨ ٢١١٢٠٨ bekläder H a n med majeståt.
U t i 'S i n tjenst Han sol och måne h a r؛
allt ilar hån till föresatta mål.
H an styrer tingens lopp. Han råjer klart en verld af u n d e rv e tk , på det j mågen förtröstansfullt på Herrans mote tro.
lifvet efter ﺢﻣﺀ،/م . ﺔﻀﻗ p o sterio r , postremus j Hebr.
ؤ ٦١٠٦١٦ ^
؛ quae v o x , articulo juncta, ﻪﻣأ scribitur, / أ،/ﻢﺴﻫ « ي vitam signihcantius expositura. Decretorium
illum diem generis hum ani, reditumque !؟ o rtuorum in vitam , tanto majori argumentorum ponder e vates adstruit, quanto pertinacius ipsi tribules ejus, Corasi- ni (أﺶﺒﻣذز Sadducaeismo addicti, negarunt animi ؛ - ٨١
m ortalitatem vifaeque futurae et poenas ٠ ، praemia.
V. 5. H erren sjelf. Hujus lo c i, Arabuni igna•
ris linguae, ut ne omnis abiret v ig o r, sustineba m, ٨٠ , v erb o ،٧٨١ inhaerens vestigiis, d a r e m؛
—- — —- ~
år dessas rättesnöre أ
licet Coranus setnper in regim ine, nunquam a bsolute,
usurpet ؛ ﺐﻣ ﻢﺤﻤﻣ;;لا »»’ كر ; quå tamen p a h n a r ^ voce et
Hebraei ( ٦١^ ١ et G raeci Interpretes ﻢﺻةأ(ر ٠ ؛ hia
eonsoni ﺔﻤﺳ,ﺄﻫآﺄﻫﺄﻣ Arabes, ﺀﺀ 1 آولاة , inelfabilem ٢٦٦٢١٠٠
dmn p ro n u n tiab nnt, unanimes concelebrant. Omnium instar exemplo sit tnemotagilis ille locus, £xod. 20.
لآددﺄﻤﺑ ٦١٨١ ٢^ .
ت ٦٠٦
ﺀ , quem Arabs ita reddidit: ﺰﺟ اذا أﺈﺑوآمﺎﻔﻫ .
dem. Saepius repetitum م non abundat, sed ejus usus e s t , u t, subjectum a praedicato distinguens« ٠٠ nm em tollat orationis ambiguitatem. Sintulque vices verbi substantivi fungitur, vim quandam dictioni ad- dens« q. d. hi ipsi su n t, qui 5 ٩٢ .»«؛ ﻢﺗﺀ / آﺀﺀ / ic di- vinum illu d , Joh, XIV : E y o o ei/JU f[ ﻢﺜﺤﻤﻣ'ك Y.cci Y\ c،A»f-
Seicc y.oc) ، ؛ صﺮﺑ , Arabs bene ؛ لاا_ﺐﺴﻠﺗ _ ثآر _ ه قﺎﻣذا ةﺎﻳ'ﺪﻋ ظذإ
ﺢﻣﺀم
ﺢﻣﺀ;اإ £ v å l, sive, quod idem est, dem كﺀﻪﻟ / v a l g ä . Felicitatis enim consequendae ea dicitur conditio«
٧٢ discant homines justitiam moniti et non temnere divos. Jam vero neque dictu neque cogitatu fas est, E m n qui summe justus est, aut ipsa potius justitia, n o n esse benevolum ac propitium iis , qui ad justiti- am omne suum studium conferunt. Quod si autem eos dam na omnia sequerentur, tenet tamen mordicus vates noster i d , quod et religioni nostrae convenienter tra- ditum est, bonos etiamsi omnes fortunae acerbitates excipiant, semper beatos, malos vel in secundissimis rebus infelicissitnos esse. c f . c. 3» 179. 13, 35.
V. 6. ﺀما<ﺀع / ﺢﻤﻤﻣ Radix بﺀم ٠ ؛ ؛ سأ ، ﺀاارﺀ »»« ﺢﻤﻫاﺀ
vulgo perm utat; qualem et nostras kåpa olim e x e r c e ,
bat ل » ﺀا » إ ٧ ، in L egis IVestrog. Jord. B. 3 , 2 ث kåpa jo r \) i j o r p i .e . agr^m agro permutare, quod, ni valde
ﻚﻫلاﻧ،اﺂﻫﺰﻣ *'ecentior lingua ﺀؤﺀهر non s k ifta , ل؛ﺀنﺎﺟ
R o b b R t u s R e t i n e n s i s et H e r m a n n u s D a l m a t a ,
و□؛ primi C o ran u m latine interpretabantur, anno ٧٠٠٠
هو ,
أ ! usi sunt barbara: uadentes, pro vendentes.
hädiskt. ولإﺀ ingenuus qu id em , per ي ( lu s it ٠
tempus ﻚﻤﻛ»ﻞﻠﻓﺀﺮﻣ lu su s ٠ non semper tamen l u d ic r a ,
verum ipsam quoque religionem non nunquam ludifi- cans; dem onstra(, in aliis, versu sexagesimo n o tio , sextum ca rm e n :
ﻲﻳﺬﻟ]رﺎﻓ اﻮﺨﺿذ*أ
0
إ*ﻊﻟ مﻮﻏد 5 م إوو
sin r e lig io n
ا،ﺔﻠﻫ , F ly d em ، sotn
terrigenarum ،o m
ر£ل - ,
٢۶
* tricesimo idem p r im o ،€
parant( vttaip :
ةﻮﻳﺈﺗﺀلاأ ﻦﻤﻧأ
ب ؛
لاأ 1 سإ ﻮﻬﻟو
och gackeri $r verldens ل؛؛م
ﺀاأ )) 1
ة ﻞﺛ 1
Sic e( hä d isk, numinis c o n ( e ،» t o r e n r , blasphemum ,
c u codex etiam sacer•، Nostri interpres, ad sp e rn afu r * ؛ jus vocis o rig in e m , obsoletum had, servavi( dapifer
J o n s s o n
٠ :
»
f å r haad
ﻪﺻ : H an hioit han enkte »/
E u m nott nisi pro ludibrio habui ,(
o r te , nyhetskram , nam؛
sagokranij vel ، tolerantior
. Esaiae videsis X L I ll ,
٦٧٦٨
• . H e b r ,
ازدا\ح
Arabum
novi
ثلاﺀ ,
ﻢﺳ ;
مﺀ / d itium /
ﻢﻤﻫﺀأا/ﻢﺳﺎﻣ أ
و،،ﻢﺤﻤﺤﻤﻣ «
ﻢﻤﻣﺀﺀ;لا •
لوا
٨٦٨٠
A ram .
, ٦٥٦٨
. H e b r
اثﺪﺣ ك
ل *
اﺎﻜﺤﻣ^,ﺀﻮﻠﺛ €
و»ﻢﻠﺤﻣ ,
histo ria
ﻢﺗﺀ»/،ا , ,
م ,
ر '
ﺀهر«*م ، ex p r im it; at vulgo a udi )
ه :
؟ , speciat. sacra j quae vocis es( vis in carmine 7 7
Si vel ipsi C orano fides d e n e g a tu r,, ,
ﺞﺤﻣ إر 1 ﺎﺴﺗد،ﺪﺣ
دﺎﻋد
ىوﺰﻣ.ﺺﻤﺑد 0
hvilken ،ty legend skall sedan ،r o s
?
C eterm n B a i D H A w ! , quem S a l e excita(, locunt adludere M ocanum quendam adseverat, N a d a r , H a -
quum re s , quas ,
أآ ق ،
ث ))؛
١٨ ^ redux
؛ ٩٧
, ritzii filiu m
».
H e roum p e r ,
اآ لا ،
ﻞﺛ؛ﺀﺔﻛ ؛
،
secutn asportarat R ustani ٠
أأ 4
saruin, gestas ت suorum ؛ conviviis r e ،؛taret, veterum•، ٨
que Persarum هلإﺀﺀ et tnagnilicemiatn insolentius js- ctaret, iis, quae de Davide, Salomone, aliis. Mu*
ham m edes praedicarat, istam fabulam longe fertur antetulisse. Q ^ e m nisi et respexisset M uhatnm edes, eum tamen m u lto s , quos aetas ferebat, religionis in•
stillandae, quam invicem sibi derogabant, libros, pseudevangelia Christianorum, epica Persarum earmi«
n a , suorum denique, et ipsum sese, non nunquam detrectantes cantilenas tangere voluisse, res ipsa Mu- hammedis fere loquitur. Quae tunc temporis res erant h u m a n a e . Historia ecclesiastica docet, litibus, quibus fervet re lig io , favebant. ,,Res in oriente turbatae, in occidente nutantes. I m ^ r i u t n rom anutn senecta et infirmitate laborans: vires Persarum ambitione po- tentium et mobilitate vulgi $٠ ipsae confecerant. Ara- buin principes, quo plures, eo pejus in medium con- sulturi.” M
a t t h. N
o r b e r g: D e ingenio M uhanimedis.
Lund. 0 ل 7 9 و . ﻪﺗ . p. 10.
v ä g , Hebr. لأآدﺂﻤﻣ , Q rie n ti, saepe, constat, ث «// ث - tu tu m , cultus, religio 5 vox, patriae ٦٦٦ , conc o rd an s;
eundem in m odum et Novi Scriptores Foederis et In- terpretes Alexandrini rry
ﻢﻤﻫﺀ'
اا, aeternae salutis ﻢﻤﻣ « مﺀ - quendae, seduli commendant, praeceptricem. سلدﺈﻫ
C orani frequens respondet, veluti c. I V , ج 3 م ٧٠
X I , 20. X II , ا 0 ﺔﻣ XLVII. 32. 34.
bespottar . ىر ^ , irrisio, ٢٠ ﺈﻣ et ﻲﺒﻫ • A d- cusandi casum ر qui adverbii loco est, non nisi per ellipsin verbi substantivi explices, hoc m odo s u p p le n d am
؛إز.ه ةا_ث ىو_خ £ ل ا_هذ
_ﺖﻓأ
_تﺄﻴﻣ
,q u a e , in idioma arabico-latinum versa, significant:
et sum it ﺀ ، ا ;», ut ea sit ipsi ludibrio. Haud infrequen-
tem structuram Corani secundum carm en, alia ut
praeteream , sexagesimo et septimo versu؛ hunc in
؛n o dum re petit: ” Quum vero Moses populo dieeret:
Qeus praecepit vobis, ut mactetis Vaccaiu; dixerunt:
ludibrio nos ( 1 مرﺮﻤﻫ ﺎﺑاﺬﻏﺂﺗذ*أ (. ٨ ؛ quae M o • ses: Averruncet D e u s, ne sim tam stultus!” £٠ m o d o respondens M oses, M uhatnm edi consonus, prorsua؛
o m n in o , jocabundus venit.
H inckeltuannianam lectionem, chirographo B su £
؛ ultatn licet, cur ل«نﺀلاﻋ probaverim, si quaeris, cau- sam hanc habe. Praefixi لر ل 0 ﻞﺿ ؛ أ , e^ vis est, ، ؛ ل
؛ □ turum , ٢٣٠٢١ dicunt, anntheticum , i, e. aorisms sub- junctivi, c^nsequ^mr. H oc en ؛•« ل , quamvis revera praepositio est, partes tamen conjunctionis agit quo- ties verbis praefigitur, subintellectä videlicet conjun- cfione ئ u t , quae subjunctivum v u lt, haud secus ac in latino velim cogites, ]am vero m o x sequens ver- bum ﻞﻣأ praecedenti قﺮﺤﻣ jungitur per و , cujus iti- dem est subjunctivis conjungi, quoties antecedentia et consequentia eodem tetupore fieri notat. Si e. gr.
رﺀر
