Difpotatio Academr-ca

fö

i ( M)

D. D.

Difpotatio Academr-ca

'Exp.ii-c.9-ns Notionem

Ver bi

KATABPABETEIN.

Co lo U. II: is*

Quam,

Confent, Ampliff, Ordin. Fhilof.

til Regin Academin Upjalienfi^t FRiESiDE,

MAG. JOHANNE

FLÖDE RO,

Gr. Iit. Prof. Reg. & Ord.

Publico examinifuhnittit Stipendiarius Regins

PETRUS GRAPE?

JVefirohotbnienfis.

In Auditor. Carol. Majori D. XXII, Decembr.

Anni MDCCLXXIII.

Horis, ante mtrulitm, confvetit*

UPSALIiE,

Åpud Joh. Edman,

Reg. Acad, Typogr.

m

S:am R:am M:tem'

MA&N/E _{F1DEI VIR}O,

Bi'0egeseos- Herm0?andensis E FI SC0 POr

Venerandi _CoNsrsTORH PR/ESiDI,

Gymnasii

Sckoearumque EPH0RO,

Réverendksimo S. S. Theologite DOCTORI,

Domino OLAVO

M/ECENATI MAXLMO,

■såcrum.

Virö\

Mä'xirne Teveren do atqlie Celeberrimö

£ S.

Theologie

DO CTG Rf, Ecckfije Schelleften/u PASTOR 1, Adjacentium F.ce-fefiarum PRjEPO-SI.T O",

Scholas Triviales Pithenßs' INSPECTORT,

Acad. Reg. Scient. Holmen!.

ÄC

Soc; _pro Fide & Chridianismo

MEMBRÖ,

Dom. PET Bö

HÖGSTRÖM,

AVUNCULO _OPTIMO.

Viro,

Ad modum Reverendo atque PrsclarifUmo

Dom. Mag. ERIC 0 BRÜNN 10,

PASTORI Utriii'sque Eccleßa? TcvnenßsInf. Dtgniffimo?

&

Väcini Diftriclus PR/£POSITÖ

Vigilantiffimo,.

PATRON O OPTIMO.

Jfn' piß meiitis tejjeram, eh

plurima propenfiovis infe volun'--

tatis indiciettnunufcülutti hoc confecmt\ ßmiilque vitcini longam nullittsque nonjelicitatis _gcmis ex atiimo optat

. KOMIN UM VESTRÖRUM

ciiltor humillimös Peirus Grape.'

Vir_o5

Admodum Keverendo a'que Clariffimo

Domino ISAACO GRAPE,

Ec-cleßamm ^qua Dto in Torna fuperiori ßrviuntPASTORI

trierittjfimo, Digmffimo

PARENTI

INDULGENTISSMG,

Lux lam Su

_{Optime! maxima}

exopfåta

_{& in}

tandem effuUit,

_{numer a, quibus}qua,_{me a}

beneücla

_{tenera oniafti}

Tun, far'Ht

stase,

publice collaudandi opportuna datur occafio, Sed qmim verba ^non fup-

petant, quibus fummam celebrem curam, quam mihi, bonis ortibus mo-

ribusque, 6c maxime (incero Vevi Numinis cultu dmbuendo, impendifti;

hoc unicum dixifTe fufficiat-: quod mea Tui Ipfius prstuieris comrnodis, femperque falutis mes adeo fueris cupidus^, ut nullis peperceris rebus,

quac mihi ad vitain honefte traoseundam & (tudia excolenda neceffariae fbrent. Tot vero tantisque meritis quid rependam? Nihil certe habeo praeter venerobundam gratiffimamqHe ^{meutern, Paternam} benignitnrem fempiterna memoria confervaturam, 6c quum fcisin Tr pictatis qunlenv cunque teftificationem ipfius in loco remunerationis ponere, munufculum hoccéquod Tibi fncratum volui» hilari fronte ut intuearis, etiam _atque etiain

rogo. Praeterea nihil mihi erit jucundiuSj nihil dulcius _quam Sutnrrwm Nutuen fupplicibus venerari piecibus, ut una cum dulciffimaMatre vivas felix, atque adeo facra, fidei Tuet demandata, in Gloriam Divinam, Ecclefiaeque emolumentum quam diutiffime procures, 6c fero exorictur dies, mihi ^, ceterisque Tuis ^, trifiiffima, pignoribus, qua, Te Parens Optime! fntis abreptom acerbo fimus luclu defider-aturi» Difcufla vero tandem omnium curarum dolorumque caligine, Sol effulgeat gloricc, öc Coronam _quae omuibus juftitiae Praeeonibus in coelia eft _parata, Tibi imponat Gregis Sui Feflor Supremns, ^Hxc vota facere _nunquani quoad

«ixerit defijiet

PAKENTIS _OPTIMI

"ptlius ohedientTißmss Fetrus Grafs.

D. D.

§. vx

Nullo

^decet,

defuere

fecerint divinicris

tempore, qui, liset arnimi,

fcripta originis, pa¬

«t

rtim tarnen magnifice exiftimaverint de pu.

ritate flili, _quo in prodendis oraculis ufi lunt Spiritus San&i Miniftri. Quum enim,inqui-

unt, fuerint hi rudes literaram _{atque en} gregaria curba

in Poäorum adfciti numerum, non potuit non ferme

illorum e(Te plebejus totoque diftans eoelo ab ifta cafli-

tate äc elegantia, quaetantopere commendavit & illuftre

reddidit Demoüheneum acvum. Et licet Idiotarum nu- mero haud immerito exemtum velint Paulum, haud ta¬

rnen multo mitiorem de ejus fcribendi charaåere ferunt

fententiam: adamare enim illum ajunt loquendi modos, qui ad peregrinarum lingvarum, quam ad Graecae, in-

dolem propius accederc videantur; & multa prtetcreaha¬

bere peculiaria fibi & propria, quae inter Tarfenfes na-

fcendi diutiusque converfandi fors ipfi adfricuiflet. E-

nim vero, quae fuerit ifto ^tempore lingva vel Cilicum

in genere, vel lpeciatim Tarfenfium, nemo nos docuit

eorum, qui ex natali folo aliquid Paulum haufifle pere-

A gri.

*1 ~ C

J v ^2?

grinitatis adfeverarunt. Quod fi STRABÖNI _sr) 6'des habenda eft, adeo floruerunt Tariertes elegantiumdu-

dio Jicerarum, ut vel ipfas Athpnas & Älcxandrtäm fu- perare vifi fint, Atque ideo, fi illis famflia-fem loquen-

di icribendique rationem fedatus fit Paulus, non efie pofle videtur ejus ftilus barbarns ^ant incultu horrens. At fi daretur, quod omnino dandum efie exiftimamus,Pau- linum fblum incedere nonnunquam habitu, qui diver-

lds fit ab illo, quem alri amant fcriptores, ^non ideo ta¬

rnen aequum eile putamus impuritatis notam ipfi impin-

gere. Quotus enim quisque veterum auclorum eft,qui

fuos non habeat idiotismos, fibi peculiaria vocabtila di- ftin&umque ea OFdinandi & ilruendi modum? & nihilo

tarnen minus ilios admiramur & colimus. Cur erimus ergo iniquiores illorum cenfores audtorum, qui divina

nobis pandunt oracula? Sed vero, quod in fpecie perti-

net ad illa vocabula, qüaj Cilicum idioma redolere di¬

ck HIERONYMUS b), ea parebit cuivis, qui curatiusy

quam quidem ille fecilTe videtur, veterum pluteos ^ex- cuflit, in media efie Hellade _{nata, neque} adeo, fi ve¬

rum fit, etiam ejus tempore illis Cilices ufos fuifie, ali-

ter eos ac ceteros Gracos locutos fuifie. Refert autem

HIERONYMUS in iftorum numerum verba Pauli ad Co.

loflenfes C. II. V. 19* jjtyfieis Cfxcts kccT&ßqctßevsTM x. r. Å- Quo ergo jure illud vocabulum peregrinum dicatur efle cererdsque inulkatum gratis, & quam ipfi notionem tri»

buere ^nos jubeat feries orationis, paucis oftenfum ibimus.

§. IL

In veterum agoniftica Graecorum nata videnturvo- cabula, ßqoißsvs^y ß^ocße7ov & ßqctßévetv. Qui enim ^con»

ftituti eum in finem erant Luaorum Inlpeäores & ju- dices»

a) L, Xlf^y b) Tom. III. Epiß. ^?jr.

) 3 (

®

dices, ut re;r» totam guhernarent, certamina indicerent

sc de vi£t>ria cognoicerent. & flatuerent, illos ßqccßsüc

vel ro^aßevrccc didos fuiile docet POLLUX c);

reiche

■yvjjiviv.cis^ inquit, eQi^ctdt ßq&ßevTccs ist ncy

ßqocßeocs

o IIA«-

rcev Kctkéi. Nea didentit SVIDAS:: ßqußeis, inquit, ot ev roie uyooat y/^vy.es. Quam notionem

confiruaant

SOPHO*

CLIS verba ha:c de Orefle d)\

otöov y%q hdswqv^civ ßqaßfis

Apouoov JWAojv 7revrcte3Ä' oc vofAi&TCtt

t8t60v. iveyxwv xcivra txtuviyjcc

tokßi&ETO ^-

Id efl, ut AlMILIUS PÖRTUS interpretatur, ommum

Certnminum, _qua in qiiinquertio cmtinentur, quum Oreßes

de moremimetupt abfolvißet,FiSlor accepit pramia, quaper Ludorum praenncs procInmata fuerunt. Neque a Grasco

vocabulo in argumento fimili abhorrent Latin! fcriptores:

ita enim de Nerone loquitur SVETONIUS e): Nec ^a-

liter certamina Gymnica Gratia tota fpeSiaverat, quamBra-

bevtnrmn more in ßndio bitmi aßfidens. Unde conficitur

etiam Brabevtas ipfis interfuifle fpedacuüs, quo faeiüus

de certantium cujusque virtute exifUmare Heinde pos- fent. Ab ifta fpeciaü notione translatum vocabulum hoc ufurpatur gencratim ad defignandum arbitrum quemcun- que & gubernatorem: quomodo Apollo adloquitur O-

reftem apud EU RlPI DEM j ):

EvSéviV ^t ekSoov rrjv AByivuIoov vrokiv.

A♦ £ ' C' '

alk7]v v7l0dyßs ccl/jicttos /urjtqoktcvü

Evy.evloi rqiddcue. Oed Je ^da Jlxqs- ß^ocßefe

Ylctyoidiv h dgeiaatv evd.eße^drrjv

1p*jpov

$l0ld8o(

m

A 2 Red-

c). Cnom. L. JH. ^c. 30. d) Elettr; ^v. 6$2. feq. e) L.

FIi e. j3. f) Oreß. v. 16jo.feq.

^ a f tSSj

) 4 V

Redde, inquit Apollo, rationem perpetratae ca?dis ma-

tcrnaj,&Dii ^erunt arbitri judicii, h. e. ita moderabun-

tur &gubernabunt iudicium, ut cauflam vincas in Are- opago. Atque in alio ejusdem fabulas loco dicit Ore-, (tes Pyladi g):

- - <T fi/MV ^T8 Cpova yev8 ßgußevs

Efto curator mortis, i. ^e. difpenfa ^ea, qu$ ad nos rite

funerandos pertineant. Hane notionem imitatur verbum

/3gccßeveiv'y quum enim fpeciatim fit praefidem agere cer-

taminis, vi&orique prajrnium, diåurn ß^ußiiov, adfigna-

re, ufurpatur tarnen fenfu aliquantum generaliori de illis omnibus, qui de litibus & controverfiis fententiam fe-

runt. Hoc fenfu dicit PLUTARCHUS _{b ):} helva sF

enre7v egycv iegooregov 8d? u/u/kkuv iréguv, ^ccyaovcc ®sm

7F^s7rsiV [auA?\cv

((jboguv

H&j ßfußeveiv tj rijv 7te^i r8S Kockå?

00QU18S S7rifji£?\eictv roov egoovroov y&j

hlufyv,

Heic efl t(p»m

{civ ^ngj ßfußhen ugi?\kuv ygj uyoovcc, Jno

arfiitrio

guber-

vare certamen Zf contentionem. Queis gemina funt hsec ejusdem auctoris' <7 X• iverba de Cicerone^ v ,/): ^ryjylocv/ 5 c Je/ '^ue- riovroov ctfjict aw uvrco noAAoov peyukoov Tt^ooros U7.Tocvroov

eivtiycgévSrj' ygf rus yqlcreis

eSojfcs

xu&uqojs yoy xukZs ßgu-

ßevaut. h. e. quam maltos Zf infignes babuit Presturde com-

petitores,primus omnium eft renunciatus, Zf juclicia quoque in ea integre ac innocenter åifpenfavit. Neque vero lites

tantummodo &certamina, fed res quoque aliaj quaecun- que dicuntur ab illis, _quorum curationi committuntur ß(JußeveQuf. Sic ß(>ußeveiv ro hußsAicv dicitur a POLYBIO

k)

praetor, dum lenatum habet inflitutseque fuper nego- tio quocunque conlukationi & deliberationi prajeft. Et Conlul apud eundem /) ßqußevei r*u $ox8vru rois 7rhLo<rty

dum curam gerit condendi plebifciti, ex fufFragiis roa-

./ joris

g ) v. 1067. b) eqooTtx. p. 7)8. Ö CiciY. 86p*

k) Ex-cerpt, Legat. CXX1X, /) L. FL c. 10.

• )

5 (

8

joris popuii partis, quam obcauflam Philippi Regis

de-

creta & manäata ^vocantur ab ISOCRATF. reo

ßqotßevl?

fjtsvco. Quin etiam nullo addito cafu, quamvis is forte

fubaudiatur, dicit idem POLYBIUS m), Hoftilium, conk

Rom. hoftium effbgere non potuide infidias b pr\ rvy/i

ris sßgctßsvas ^{Tt^os ro} ßehriov, nid fortuna rem melius re-

gendo id deflexidet. Quod fi ergo ex

frequentato

^apro- fanis fcriptoribus ufu hujus verbi fpeSare velimus £en-

fum di&i Paulini Col. III. 15. >7 bfr'vti ^rt ©«£

ßqußevhoo

h roCis

Kce^locis

^vtuoov, facile conftabit non illum ede vul-

gatum interprecem adfecutum, qui reddit, Pax Dei ex- Jultet in cordibus veflris: quamvis enim gaudium & ex- fultatio non immerito illis tribuatur, qui brabeo cohone-

ftantur, id tamen alienum ed: ab hoc loco, neque ide

fenlus elici ^ex verbo hoc potefl, ut quod

fit

brabea dis- penfare, non accipere ^aut de illis lsetari. Quam etiam

ob rem non podumus non improbare ERASMI Meta- phrafin ; Fax Dei palmam fernt, CALMETI gallicam:

qne la paix de jleju Chrifl

triomphe

dans vos coeurs. Pro- pius ad veritatera accedit LUTHERUS, quem fvecus de-

inde fecutus dicit: Gudsfrid regere iEdor bjertan, Apo-

ftolus enim deducit Colodénles in arenam, atque in ima- gine illorum,

qui lub aufpicio& moderamine Ag<$pothe-

tae vel Brabevtae, certamina ineunt, contüendos quafi

exhibet illorum animos contrariis motibus agifatos: at¬

que inter

illos,

pugnantes

fecum,

optat ut

PaxDeiBra-

beutae munere

fungatur,

h. e. modum datuat tumultuan-

tibus adfe&ibus & tranquilla reddat omnia Deoque fub- je<Sta, haud

ferme

aliter ac Virgilianus ߧccßivrfc\ ni),

- - Procedere longius iras

Et Jrtvire animis EnteUum

baud-pn(Jus

acerbi^si

Sedfinem impojuit pugnce - - -

A3 §. in.

w)

/En. L. V.

v,

4(1,

!§§?

) 6 (

§. Iii.

Quod fi jara porro ex analoge fpeclare veMmus

notionem verbi compofiti xxrxß'■^etßevew^ dixe.nmus id

eile Bfabeutte munus obire in fraudem ac damnum ali-

cujus: ut enim preYpoficio kxtx extra compofitionem

notat contra, adverfus, quod^, quum ex al is, qu<e pas- fim obvia funt, exemplis conflat, tum ex orationum ali- orumque fcriptorum titulis, Acyja*- Demoflhenis ^vmtx Met-,

cl#, adverfus Midiam, kutcL

'Av^ctIomcs

^{, r.xrx} 'A^i^ok^x-

t«<t; ita iflam quoque notionem dar verbo _nonnunquam

cui jungitur. Sic enim, quum

jtwcgew

fit jus dicere,eüxxrcc»

$r/.ctgeivfententiam ferre adverfusaliquem: ytvcovxen cogno-

fcere, fentire, at v.xrxyivdcry.eiv fentire vel flatuere adverfus;

aliquemj

&ixitxv

arbicrum efle^y,xtx^oc4txv^arbitrium exercere

in alterius damnationem. Ad eundem modum,ftßfaßemh

efl certaminis arbitrum efle, erit vMTctßgxßevw id munus, obireadverfus aliquem,b.e. ita ut debitoBrabeo fraudetur.

Atque hanc infi nodonem tr buerunr _{quoque veceres} in«s terpretes: CHRYSOSTOMUS enim ita in hunc locum

commentaturycorxßqxßevijYiVxi e^iv crxv 7Txg Weg® /uev jf

ViKt] rj _wag eri^ce: rJg- rc ßgxßetov. Et SVIDAS: ^{to x\h8 xyx-} Vi^cjj.h-ütct'AXov se<po6X'8&oLt, heyei o 'AttozqåosvxTußgccßhedjXi.

Ergo certaminufia ^a bitri tunc xuT*ß$4ßw9K, quum pro,-

pofitum prsemium per fraudem aut donis aSiave eauOa ille&i abjudicabant illi, qui optime in arena rem fuam egerat. Ad fpecialem iflam notionem' refpexit Svecus interpres; ita enim reddit ifla verba: låter ingen tagaE+

der Ihnen ifrån. Neque iflam nos Metaphrafin impro-

bandam efle exiftimamus.j licet haud forte ineptins avd fignificatum aiiquantum generaliorern, attendere polle vi-

deamur. Uc enim, quod §. 2. oftenfum efl,, fimplexß^x*

ßiveiv _praeter fpecialem iflam notionem, _{quam ex} palas-

ftra habet, generatim ufurpatur ad defignandam admi-

ni*

^

) ⁷

(

ni fira tionem & gubernationem quamctmque, ita ^v.arsc*

ß^aßhetv convenienter analogiam, quam fupra expofui-

mus, generatim ufurpari potle videtur de iilis 6mnibus>

qui vei juris d'cun'di poteflatem vel ^munus quodcunque

aliud aut negotium obeunt & exercent in fraudem &

detrimentum alterius. Neque hafc notio nullis probari potefl exemplis ex melioris notsc aucforibus. DEMO-

STHENES in oratione contra Midiam copiofe oilendsf,,

qua injuria Straten fuifiet ab illo adfe£lus, quibusque

infidiofe flru£lis dolis circumventus: id quod deinde prc- baturos tefles inducit in hunc modum loquentes n)\

lid rdvrrjv rrjv citri^av e7Ti^dyeBc6 Hrqdrcovoc v 71 o Medice ^v.a*

rccßgceßsv&evra ;naqd Ttdvroc rd

liy.aia

driyoodévra.

Queis confona funt haec EUSEBII o) verba de Paulo Sa¬

nnotenfl: vvv i& v7te^ßaXXovra tjASrcv eÅqÅaxev - - xura-

ß^ocßlvoov rås

dhx8yev8s

^x&f vTFKrxyéyevos ßor}$yaetv yta&x.

•fyevloyevos le

rér8s ycy ydrriv Hapnéyevcs ^{rrjv roov ev} 7tqdy-

yccaiv cvtojV eroiycrr\ra 7r^oY ^ro lilcvati V7rip cc7taXXay^s rdv kvcXjXévroov. Ipfe ^contextus docet y.ctrccßfctßeveiv efie heic decipere: poliicendo enim opem fuam reis dhxsyevois,

nec tarnen prasHando, accepta pecunia, dicitur Paulus YMTaß*cil3évxv. Et quidem ufu fuiffe hoc vocabulum ma«

xime apud antiquiores frequentacum docet EUSTATHI-

US ad lllum HOMERI locum pj,ubi fingit Briarei in-

terventu ad irritum cecidifle infidias _quas Neptunus, Juno

& Minerva moliti fuerant fovi. _cqct, inquit,

tW

ds

iv cc\S^oo7:sis hal rtcKXdxis arcules 8% oyoiciy r\y8v éyovcnrixciy

rd irctrfiy 8roos élé c yvSixos ßqidqeoos CpiXa (p^ovei rd ^t.oc

rpj ocÅKcc Y.ccTCißqcißevet ccvrcvy ds Qcaaiv c t 7taXuic)y T8

(pvatx.8SeayS 7r$cSéyevcs rc llxatov. Briarevs hic Neptunum

fingitur habuiile patrero: féd nihilominus tarnen ejus mö- litio- n) _{p. vt.} 344. °) Ecclef, L. FIL c, 30. p) iL

* v. qoo.

H J M §

litionibös non favebat, fed a Jovis potius partibus f!:a- bat, eumque a patris infidiis vindicabat. Quod fic ir- ritum fecerit, quod pater macbinabatur, ideo dicitur il-

lum KocTctßfxßevcrc&i) vetuflo, ut EUSTATHIUS dicst, vo- cabulo. Ut ergo non prorfus damnandam eile exiftime-

mus illam explicationem, qua KccTcißgoißkueiv e/Te dir.itur praemio privare, generaliorem ^tamen failendi & deci- piendi notionera ifli nos quidem hoc in loco tfibuere

malumus: deceptionem enim fequitur praemii privatio,

haut aliterac effe&us naicitur ^e cauila. Quos tangit heic Apoftolus, fi£la religione & fimulata fubmiffione aoimi

nitebantur abducere ColoflTenfes a Chriito; unde futu¬

rum erat, ut ii ab illis fe finerent in devia abripi, ex- eiderent brabeo, quod illis repofitum eft in coelo, qui

Chriflo unice adhaerenf.

§. iv.

Qua:

fequunfur

in hoc commate verba, fv

rcc7Teivo(p^o(rvvij

ngt) fyviMelct

ccyyéÅuv, in controverfiam &

diiceptationem vocata ab interpretibus funt. Primo e- nim ambigitur quo referendum fit participium, &é'A<»v,

ad anteeedentia ne verba an fequentia. Quum vero neu- trum fatis commode fieri poffe putaverint nonnulli,

commenti funt aliquod (criptionis vitium. Clericus pulcherrimum fore fenium ait, fi una addita literula,

pro SéAcov legatur SéAyoov;

fxv\k)s

^v/au?

Ketrußfußevero

&?Å-

yuv iy TctTrstvotyocrvvtj

ngt)

S^ay.elct ctyyéAcov, nemo vos de- eipiat allictens bumilitate cultu angelorum; fed fic ^tamen

dicit CLERICUS invitis le codicibus non velie in tex- tum intrudere novam Ie£tionem. At in corrigendo lo¬

co, qui mendi fufpe£tus ed, aliquantum audacior efl HEUMANNUS r) nulluni enim fibi dubium efle ait, quin f) Obs. ad N. T\ RAMMONDL _r) Erklär,derEp.Zu Cof.

<ü )

9

<

quinApoftolus fcripferit åK§m> quod dein,

transpofitis

Ifce-

ris, mutatum ab ofcitantibus libiariis fit in SéAav. Et pro-

fe-ilo,

^fi fas nobis foretpro lubiturefingere facrum textum,

ncn i-nviti vel adoptareraus akerutram illarum lectionum,

vel hinc extruderemus potitis vocera illam, non in ejus

locum iuffeltaalsa: fed _quum id ^nos nec pietas, necfans

Crkices regula; facere finant, perquiramus oportet, an commodum {enfum gignat iedtio, quam omnes com- siiendant Codices, quos unquam in hoc pulvere verlad

viri luflraverunt. Latinus Metaphraftes propriam fecutus

«y notionem, reddit; voleus: quod nimis videtur

dilutum, cdara fidiceremus refpexifle illum ad (uppreda verba, ^rsto ^ecrrsiv, quas ad fupplendam fententiam a,d-

dunt grajca Scholia. Aliis qvidem verbis, £ed fenfu tarnen eodein, _atque ideo parum apte explicat ERASMUS r#

Bshccv dedita opera. BEZA commodifiimum fore dicit ad-

verbium nitro:quod neque nos exidimarnus ^{non conve-}

nire notioni, quam iple tribuit verbo xctrxßgußevgtv, ad quod participium hoc referendum omnino efie diftitatt explicat enini xocTccßgoißfveiv per reStorispartesfibi adver- fas allquem 'fumére* ^ut fönfus fiat: nemo advertus vos re- Ctoris partes fibi fnmat ukro, h. e, Iponce & nullius au- öoritate idas juflu-s muncris partes obire. Sed non ifhm explicatkmsm srque comrncde admittere videtur ifla no- tio, quam probatiörum exemplis au&orura confirmatam

verbo ifti nos vindicavimus: quisenim dixerit id voluifte.

Apollo!um, neminem decipere oportuilTe Colofienfes,

cui id mimens tributumnon efiet? Neque pneterea fatis

commodum fenfumadfequemur, nifi, pofkopoft ^{ro xmtm*}

&%eißevg;v didinüionis figno-, referamus participium, Sl-

ad

fequenda,

Quscrituf ergo,

quid fit

Sehsiv iv rot- ftMotpgcawri *($) Skarnet ayylAav ? Loquendi forma info-

lens videtur eile ne: tadle fe _pure loquentium Graeco-

cum au&oricate tuitura: at aliquid tarnen prsefidii inve-

B nist

II )

to

( £

t\\et 111 verfione LXX. Illi enim pafilcn reddunt Flebr;

verbo SsAetvy fequente pra^pofitione iv. Nam ver¬

ba Saulis ad Davidem i Sam* XVHE 22. qbOH *]3 JSn

ita reddunt dicli Metaphraftae: Sehet iv ad ^o ßocatAevs,Rex deleciatur te, h. e. places Regi, Et Davidis verba 2 Sam.

XV. 26. *73 TOån

K5?

itidern reddunt illi, éx fåiAwot. iv ad. Hinc fubltantivum reddunt SSa^ux, ut Pfalm.

I. 2. ccAAl b iv ^tm vcgcp to SeAyptx durx, in lege jlebovee eß leneplacitum ejus, vei, ieleSlatiir lege. Si ex hac Gra?cis Metaphrafiis lolemni loqnendi ratione explicare veliraus

Pauli verba fiet hic fenfus: non illi vos decipiant, qui

fibi placent in humilitate, vel, del e£l^antur humilitate Sc

Gultu angelorumvel, nemo vos fallat, atque a Chrifto

abducat adfe&ata quadarn demifiione animi. Non enirn

illi videntur mihi prorfus a veritate abludere, qui in l-

ftum modum verbahtecce interpretantur, quafi icriptum

eilet! fJLV\oeis vgcts xccTttßgccßeveTco ^iv eSeAorotvretvo<p^oavvrjy

nemo vos deeipiat voluntaria humilitate, h. e. talldemis- fione mentis, qua; non vera fit &: ingenua, fed quam

rpfefibi fumat praque fe ferat: quomodo EPIPHANIUS

vocat fi&am & fimulatamjuftkiami&eAe&mio<rvvtp, & Pau¬

lus ipfe v. 23.hujus capitis adpellatcultum non verum at¬

que aDeopreeceptum, Ted quem ipfi fibihomines fingunf, iSeAcS^ayJtccv, Neque fine omni ratione dixerimus ad

hanc eSeAoS^cr/Jtctv pertinere etiam ^rqv Sgtjaxetotv toov äy<-

yeAoov, qua prodiderint falfi iftiDo&oresfuarn retatewoCpeo^

srvvtjv: nam efie heic videfur figura, quam vocanc

ev}tt»

iuotv, iv tc&7T£ivo(p$c(Tvvt] S^axitcß ecyylAooVj pro iv taaret*

vcCpqcavvv] ri? iv Sgtjaxe/a tmv ccyysAoov 5 quafi rndicaretur:

fpecie humilitatis & rnodeftias introdocere illos voiuifi«

angelorum cultum, di&itantes, fupra bumanam fbrtem efie, fuis precibüs Deum adire, nullo adhibito interprete

atque internuncio. In hunc utique modum philofopha-

tur PLATO s} de Dtemonibus; inquit, to

Satpoviev

s) in Symfios:. psra*

m )

i?

c n

ftSTztjrC e<Zi ngj SuffrS, egprfvivcv vyy\

hc&TtoqSfievo^

®soTi

ra Trag dvSgdisav, dvSgdr^is ^{ra traga} ©£&iqrav psv ras

isrj&sts '<iOj Svalas, w de rctfs- Irnrä^is y&fdfioifods roov Sv*

nav. Eandem forte lententiam, de angelorum mintfteno, jisque exhibendo religiolo cultu, foverunt ifti philofo- phi, a quorum nugis fibi ^cavere jubet ColoOenfes v.g-'*

Infequentibus faltim temporibus in Phrygia 5c Piftdia in-

valuifle eonflat _{rrjv w(} dyyeKoov S^aaslav, quod proban-

tia teftimonia ex THÉODORETO ahisque (criptoribus eongefta videas a CALMETO-, VETSTENIO & aliis,

Malumus ergo nos quidem explicare Sgviay.slav dyyihoov

per cultum exhibitum angelis, quam, quod HEU-

MANNUM, Svecum Interpretern aliosque feeiile conftat,

referre verba ifta ad defignandam fan&itatem, quts fpe*

eiern habeat fandütatis angeliese. Nam undecunque vo- cabula, S^av.svsw 5c S^cksIcc deducantur, conlfat tarnen illa ufürpari ad modum, ritus 5c caerimonias defignan«

das, quibus Numrna eolanturr ut quemadmodum Sgya-

Ksla räv fiocifAovGov apud EUSEBIUM t) elf cultus exhibi-

tus Gentilium Diis, ita Sgtjattela dyysKoov ^non aliud eile pofle videatur quam angelorum cultus, An vero a?que eoraraode ffias ifta adhiberi queat ad notandam fandhta-

tem angelieam, in externa hominum vivendi ration®

eonfpicuam, ^nos utique admodum dubitamus.

§^. v.

Sequitur,ut nonnihii etiam difteramus de verbo^u-- ßo&rfaetv,quod in eodem hoc commate occurrens 3d fen- tentke hujus inteiligentiam pertinet. Atto rS fyßalvw de-

ducfum verbum illud notare lenfu proprio videtur, pe- dem inferre. Et quidem de boftrli incurfti & violenia

irruptione illud non femel ulurpat Maccabaicje Hiftorias auclor; L,. I. c. XIV. v. 31* dicit: i၎qSriao&v ci l%- SfloS

U»ii * " i i-jum--- i m- (im-L ____ '

t) Hifl% Eccl, Z, FL ^e, 4ir

f )

!I

( #

Sgo/ ocvtoüv

epßursvcro&t

hs ryv %oogKV dvrw. Et C. XV. V<

40. K&j 7rx{i£yevr,$q

KevßeßcoTos

^{- -} ugif vi^coro zußxTzvsiv hs

T7]v 'letLW. _Neque ab ifto ufu abhorruerunc Attici Scri«

ptores: nam DEMOSTHKNI & ISAiO efl ipßxTsvsiv ^hs-

rj?v KKrigovo/Aluv, & hs rv\v aalotv, ire in bonorum pofkilio-

nem ob ^moram difioivendi, quod exemplis probavit BUD./EUS _u\ A nativa Ifta & maxiroe frequenfata no«

tione translatum occurrit ad animam; qus cunc dicitur ipßocrevew quum temere fe & auda&er ingeric in fcrutan-

das res maxime abflrufas, longiusque ab ejus intelligen¬

tia remotas. Hoc fenfh dicit cbarmides Socrati anud XE- NÖPHONTEM x): iyto håov vccl {.ict rev AttcAAcu, cre 7>cipci

TÄJy()<XfJLfA0t,Tl5Yl SV TS) UVrOü ßißXiCO CC/UpCTSgCléfjfåoCTSVSTGTiji.e.

egote ipfum vidi, ita meApollo ainet,quo tempore apud Ute-

vatorem eodem in lihro uterque aliquid queerebatis. Qni lo¬

cus adprime facit ad illuftranda Pauli verba. ütrobi- que enim

conftruitur

verbum com accufativo,quucn a-

lias, ubi invadendi fignificatum habet, vel dativo jun- gatur vel

acculativo antecedente pr^poikione

hs: Ne¬

que prteterea

male

in

Pauli di&um

^convemt

Xenophon-

tea illa notio. Qui enim fiäa quadam mentis humilita-.

te Angelorum cukum commendabantf ilii dici viden-

tur ifutßuTS'jeiv oz

swgdxcifn,

mentis acumine velle pe-

netrare inea, _{qua? non} viderant, quod de

abfifufifiimis,

quae ipfis man 3ledare

di

vinr non

placuerat fapiemias,

qualia lunt natura,

officia St clafles Angelorum, fhtu*

endi fibj facultatem temere vindicarent, hzn(pv-

ff.iÖJAMSt V7IQ Tö YCCS Tti-S GC&g'MS KVTM«

-I " ' 1 ■ ■' 1 " - ,L

#) Cowment, L. Gr. x) tvärni, e.

IF. /.

27.

*