• No results found

Dissertatio academica, de pretio linguæ Svecanæ in eruditione propaganda maxime conspicuo, quam venia ampl. facult. philos. Upsal. præses mag. Carolus Gustavus a Bierkén ... et respondens Andreas Wiborg, stipend. Stiegler. Stockholmenses, publico examini

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dissertatio academica, de pretio linguæ Svecanæ in eruditione propaganda maxime conspicuo, quam venia ampl. facult. philos. Upsal. præses mag. Carolus Gustavus a Bierkén ... et respondens Andreas Wiborg, stipend. Stiegler. Stockholmenses, publico examini"

Copied!
12
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

i

H\

v D. D. DIS S ERTAT 10 DE pretio lingualsm ditione propaganda maxime

conspicuo,

■c=-T—: QUAM

VENIA AMPL. FACULT. PHILOS. UPSAL.

PRiESES

Mag.

carolus

gustavus

a

bierkén,

V. D. M. et RESPONDENS andreas jv1

borg,

Stipend. Stiegler. STOCIC HOLMENSES,

PCBLJCO EXAMINI MODESTE SUByiCIÜNT.

IN AU O IT. GUST. MAJ. D XI NOV. MDCCXCV.

h. a. m. s.

<— ' "■VJL, 1 « 1 <■—►

(2)
(3)

Dl SSERTATiO ACADEMICA

D E

PRETIO LINGWE SVECANiE

IN

ERUDITIO-NE PROPAGANDA

MAXIME

CONSPICUO.

Ptdchnim bcnefacere Reipublicce ttjam bcnedicere

hand

abfur-dum eß.

Sallust.

I* $.

is, qua?

noftrum

illuftrant

(aeculum,

inftitutis

merito adnumerontur, quae ad culcuram

&

ampl

fi-cationcm fpe£hnt lingvae

nobis

vernaculae.

Ut

enim

eorum quibus cum

vivit,

fruftra

omnino

(ibi

favo*

rem promittit,

qui

luis

fpfe

dotibus

juftum

non

ftatuit pretium:

ita

populus, qui

fua

non

fatis

sefti-mare commoda didicic, fed aliena

fuis

plerumque

praefert,

exrcris

utique

(iniftre

judioandi &

fefe

con-temnendi pracbet

occafionem.

Si lingvam

fuam

gens

qo ardam

incultam

reiinquit,

nec

fatis

dignam

judicat,

quz in

rebus

maximi

momenti

pertra&andis

adhi*

beatur, mirari certc non

debet,

(I

cultiores

eandem

nationes

parvifaciant

acque ut

ineptam

&

horridam

di*

fcere abnuant. Quod ad noftram

attinet

lingvam,

gra-tulari nobis omnino posfumus,

ohfeura

illa

dudum

effluxisfe tempora

quibus

de

contemtu

fui

per

Stjern-bjelm &

alios

querelas

illa

inftituere

moeftas

coge-batur. Viri enim eruditi pacriacque amantes,

linguam

Svecänam omni ftudioexcolere,

ditare,

exornare

(4)

4" ( 4 ) ♦

tisque egregiis hoc genere fermonis condgnatis apud

exteros quoque notiorcm reddere jam din glorioftim

duxcrunc. Hane vero opcram fruftrancflm non

fuis-fc fed patriam hane lingvam ad il lud

faftigium esfe

perduäam, ut in cruditione tum adquirenda tum

propaganda felicicer adhiberi posfic ac foleat, & hoc quidem nomine cum aliis iinguis, tum antiquioribus,

tum hodie florentibus non fine honorc

comparetur,

brevi disfertatione, fpeciminis Acadcmici loco,

often-dere conltitur, cui quidem conatui, debili

quidem

fed innoxio & calidisfimum honori patriae infervien-di ftudium

qualicunque

teslera

prodenti,

favencio-rem adprecor ccnfuram. 5.

§.

Comparatio intcr linguas mortuas, feu qu«

gen-ti cuipiam esfe vernaeu!«

delierunr, & vivas, fen

populo cuidam jam ufitntas, non admodum facile in ftituitqr.

Lingua

qualis fit hodierna ufus

loquendi

& feribendi communis

unumquemque actentius

in-quirentem docere potefi: prifei cujusquc fermonis

indoles & copia ex libris tancum

pofieritati rcli&is

& vetuftatis injuriae quodammodo ereptis

non plene

fatis cognofcitur*, maximc fi

pauciora fupcrfunc

litte-rarum monument«. Non

omnes, qua: olirn

vige-bant, voces & loquendi inodi fcriptis continentur,

nec raro varians exemplarium

lc&io;

divcrfa quoque

interpretum explicatio hand levern adferunt

difficul-tatem. Sic non folum verba latina fingulae fcre na-tiones

Europé«

divcrfa ratione

(5)

manifc-4 ( 5 ) 4

flo plane indicio,

quod

pronuntiatio Romanoram ge«

nuina non (Tc cognita: (ed fiilum etjarn latinum

era-diti, admixtis fuac linguae idiodsmis, haud raro ica

transformane, uc ad genium fuse podus, quam Ro¬

mana: linguae, cogitaciones vidcanrur esfc prolatac. Uc taceam crefcntibus fcientiarum tum objeCtis tum

pro-ponendi

formulis

novas

incroductas esfe diCtiones;

quas ignorabant

Latini

Vcteres. Interim non tancum

in Lacii antiqui monumends, Ted in reccntiorum

et-jam fcriptorum libris, ad imitationem vetcflioris lit¬

teratur* & eloquentiae

eleganter

confrgnatis; perfe¬ cta fa tis noftro tempore habetur lingua latina-, ut alias bcne multas verborum copia & adcurata cort-flruCtione fuperct, fed, qnod ad fcientias & artes apce colendas attinet, aemulationern aliarum

lingua-rum, & in primis Svccanx, facilc admittac.

3-

§.

PerfeCtio lingua cujusdam non ex fola verborum

copia fed praccipue ex

fingulari

eorundcm ad res

& notiones quaslibet rcctc cxprimendas vi &

f&cili-tate eft mct;icnda. Huc tarnen pronuntiatio quoquc

facilior & fvavior fpeCtat, nec non adcurata partium

junCtura perfpicuitati fermonis maxime inferviens.

In hac vero conformatione ad juftam harmoniam & diftinCtam cogitationum declarationcm dirigcnda

Gram-matica utramque facit paginam. In Grammatica lingvae

latinae conftrucndt & amplificanda omni

fere

aetate,

fed difpari plane fuccesfa,

defudarunt

plurimi, nec

diffitendum cft, per operam

Graramadcorum

jufto

(6)

fub-♦ ( « } ♦

fubtiliorem & lingux gcnio atque

difcentium

captui

minus accommodatam, ftudium linguarum &

prx-fcrtim latinitatis, litterarum cultoribus magno cum

temporis et fumtuum difpendio, nonnumquam fie-ri difficillimam. Huic autern malo meddam noftro

jam xvo viri paranc do&isfimi & de re litteraria

prxclare meriti; quorum cura prorfus laudabili via

Philologie, falebrofa olim & ardua, plinior in dies magisque amcent redditur. Nec defunt inträ pa-triam noftram ingenia pulcherrima maximeque

ex-culta, qux prxeeptis pariter atque exemplis

Sveca-nam linguam in qvovis ftili gencrc exornare

illuftri-oremquo

cfficcre

ftudeant. Interim eam dudum

co-piam atque elegantiam hxc obtinuic, ut progresfum

fcientiarum & mores gentis emendatos haud obfeure

prodat, &

documentis

omni exceptione majoribus

oftendat indolem ad fenfa, animi in qnolibct

argu-roento felicitcr exprimenda fatis idoneam, qux

ul-teriori dum ardor nationis, augcfcente fcientiarum

flore cxcitatus & fuffultus, fperare nos jubet

cuitu-ra tantum proficiet, ut cum alia quacunque

lingua

ctiam diu expolica, certarc fit aufura. Qui fvadam

certe Guftavianam flexanimam ftupentes audiverunt,

qui orationes membrorum Academix Svecanx

alio-rumque virorum, qui eminenti do&rina & eloquen-tia fulgent, fcripta legunt, qui opera & poemata Svccana in alias linguas maxima cum celebratione tranflata vident; non poterunc fane (i jufta rebus

pre-tia ftatuere didicerunt, ullum de habilitate &

prx-ßantia

lingux

noftrx

fovere

dubium. Plurimos få¬

(7)

4 ( 7 ) 4

ne in frcquentisfimis

prudentisfimorum

hominum

coc-tibus Svecano fcrmonc egregie perorantes tum

anti-quior tum

noftra

audivit

actas. ut

facile confter,

non

linguam grscam

& latinam

Demoftheni &

Ciccroni

(lupcndum

i!lum

dedisfe eloquentiae

principatum,

in

aliis ncmpe linguis non

minus

parabilem.

4- §•

Ncc miaimum hoc eft cultioris Iinguae

indicium,

quod

bonis

libris,

falvo

au&oris

fcniu

&

rcrum,

quae

tra&antur,

ordine,

convertendis

apta

dcprchcn-ditur. Cum enim linguae plurcs

&

illae rnaxime,

quae cruditis

propriae

putantur,

ob

longiorem,

quam

(ibi depofcere (olent in

difccndo

moram

&

majores,

quae in illo ftudiorum

cuiTu

requiruntur,

impcnfas

non ab ornnibus, qui

utilcm (ibi

comparare

cnpiunc

xerum cognitionem,

pcrdifci

posnnt;

fcripta

pluribus

profutura in linguam

his

vcrnaculam,

utili omnium

inftituto, transfcrri (olent. Hoc vero facerc nemo

poteft, nili qui

linguae utriusque

&

argument

i,

quod

(cripto continetur iatis

fiierit

gnarus

& peritus.

In-tcrprcs enim ignarus aut

negligens

(enfum

&

ordi-nem facile pervertit, ut fpiritu

quali

fublato,

nuda

remaneat littera, ad ufum & dclethmentum

invali¬

da. Apud exteros

jam

diu

feliciora

comparent

li-bros veteres & praeclaros

transferendi

conanninfi.

Po¬

pe,

Anglus

percelebris,

poemata

Homcri,

poetarum Grxcorum antefignani in (uam

linguam

adeo

fcien-ter & adcurate traduxit, ut decus poets

immortalis

in habitu etiam Anglico

iUsfum

pcrfiftat.

Nec

(8)

pau-fy ( 8 ) fy

pauca fant in noflro fermone fciptorum bcnc tr«ns-latorum exempla, abeunte (altem hoc fcculo

cvulga-ta. Novimtis enim carmina nonnulla grarca

& latina,

ut de aliis verfionibus nihil dicam ab cruditis noftra-tibus tam fcliciccr nuper in verfus Svccanos fuisfe

translata, ut ipfi au&ores (1 revixcrint, cx judicio periti

cujnsdam & acutisfimi cenforis, fefc omnino forent

ag-nituri: cui quidem laudi vix quidquam addi posfe

vi¬

detur. Si vero lingna nobis vernacula variis animi

fenfibus explicandis & quafi depingendis

minus

cs-fct idonea, (i verba cogitaris vivide exprimendis

non (ufficcrcnt, fi flexibilitas di&ionum & fencentiarnm

verfibus fundendis nccesfaria deesfet, fi vis illa mafcula, veram prodens eloquentiam defideratur, neutiquam

genius fcriptoris extranei, in primis poetae fubiimioris, in verfione Svecana potuisfet confervari. Si autem maxime fele&a & difficiliora veternm exempla rite

ex-primere valemus, facis patefcit, quod a fafiigio, quod

prseclaro feribendi gencre illi crant adfecuti, noftra

parum abfit lingua. Quantum in Hebms & Grse-cis, quae Sacratisfimam Divinac glorias & voluntatis

manifeftationem complc&untur, voiuminibus dextre

interpretandis valet Svecana lingva optime nobis

mon-ftrat emendatior,

quae nuper in lucem prodiit, & jnm doftisfimorurn hominum examini & cenfurac

fub-je&a efb, facri codicis translatio; (an&ioris Theolo-gix &Philologix eultoribus pariter exofculanda; quam

ego ceteris omnibus palmam prarripere ferio

conten-dcrem, fi de laboribus Societatis fumme venerandx & de pia eruditone optime meritae indefesfis &

frutfuo-(isfimis mcum fas esfec interponere Judicium.

(9)

■4* ( 9 ) 4*

5 §•

• Ex adducbs cuhurat & habilitatis

documcntis

fa-cilc confttbit, linguam Sviogodiis

propriam

fapientiae

cultoribus Sc ftudiofis ad eruditioncm

parandam

&

aliis trådendam fubfidium csfe idoncum

longeque

dignisfimum.

Hoc

vero

ccrtius

&

luculentius

patet

per

methodum

lingua

vernacula

docendi

ac

difcen-di, non apud exterc-3 tanmm,

fed in

fcholis

etiam

patriae rcceptarn.

Quamvis

enim

latialis

lingua,

quse

tina cum Rcligionis Chriftianse

prieceptis

ex

Italia

in

boreaies hafce regiones

commigravic,

Sc

fua fe

pu-ritatc & elcgantia,

ubi

recle

colicur,

maxime

com-mendat, in fcholis nodris non

(ine

causfa,

acceden-tc legum

au£torkate,

doceatur

&

in

variis

adhuc

profeÄuum

fpeciminibus

adhibeatur:

pleraque

tamen

artium Sc fcicntiarum genera

plerumque

fermone

patrix

publice

priv3timque

traduntur;

id

quod

ma-nifefta nos informationis ratio Sc

confvetudinis

hujus

utiÜtas doeuit. Difcentibus enim attentio

ad

ea,

quz a

docentibus

proponuntiir

maximoperc

efl

ne-cesfaria. Hanc vero maxime turbari Sc

deminui,

quando

ad verba

parum

cognita

aut

familiaria

Sc

res

cognofcendas

fimul eft

ateendendum.

Pluribus

in¬

ternus minor eß adßnguJa

fenftis.

Si

dixeris

latinam

linguam antea

adeurate

difeendam,

ut

par

fit

ad

lati-nas prmeeptiones tota

attentionc

audiendas

difeipu-lus: regero, ncc linguam

rebus

ignoratis,

rite

addi-fei, nec unquam, etiam

in

prove&ioribus

maxime-qne exercitatis,

linguam

cxoticam

pari

facilitate

at-que vernacula (

nifi

haec plane

negle&a in

(10)

di-ty ( 10 ) ty

dincm veneric) cogitationibus formandis

aut

profe-rendis adplicari. Sic vero Latini

fermonis rüdes ab

inftitutione perucili

arcentur; &, qui exigua tantum

ejus peritia funt inftru&i, tardius, latine docentcs

audicndo, proficiunt & ad fimpliciorcs populari

fer-mone docendos evadunc

ineptiores. Cum tarnen

qui5quc utilia quxdam difcens hunc

duplicem

habe¬

re debeat

fcopum,

ut cognitionem in fuos &

alio-rum ufus convcrcat & alios, ficubi

opus & occafio

fueric, fidcliter inhruac.

6 §.

Hxc vero in commendationem

Iinguae

vernacu-lae difputans non camcn

prxdantcm Iinguae Romanae

ufum negarc aut in dubium vocare

cupio.

Quam-vis enim nec fueric

unquam, nec fic omnium

eru-ditorum lingua communis, erudicioni

tarnen per

fcri-pta in omni ferc fcicnciaruna genere utilisfima

longe

latcquc propagandas & amplificandae fubiidium

prae-bet eximium. Romani

veteres per hane gentibus

dcviäis, praeter fuas leges, multam adfcrebant rerum

cognitionem & Romani

Poncinces,

una cum fuis

in-flicutis, (upcrttitionem & regnandi libidinem redo-lentibus, per monachos hoc (crmonis genere qualiter-cunque utentes, praecipua

Religionis

elementa disfe

minabant. Quin & renafcentibus,

poft barbara

foecu-la, litteris, hoc adminiculo liberam

philofophandi

ratio-nem veterum teftimoniis &

exemplis viri cordati

illuftrabant.

Magnum

igitur

pretium latinitati

fta-tuendum ed & monumental Iatina

non minus,

(11)

4" ( 11 ) 4*

quam grasca & aliis

folide

atque

eleganter

confignata

linguis,

no&urna & diurna

manu

verfanda, fi quis

elementis feientiarum bene pereeptis majorem

adde-rc lucem ac foliditatem voiuerit. Sed, nee ullius

linguae peritia per fc hominem

efficit

cruditum,

ne-que latina pras ceteris

omnibus,

clavcm

eruditionis

conftituir. Elements feientiarum & artium, quae in

vita communi & focietatibus hominum veram prac-ftant utilicatem verbis perfpieuis & ulu

difeentium

rcccpcis rectisfime

traduntur, Sc termini,

ut

vocan-tur technici aut in vernaculam converti am civitate

quafi donari posfunt.

Ncque

enim

fas

ed,

ut

quis-que fuo tantnm vitas generi

profutura

difeere cupiens,

linguae, qua in fuis negotiis non

indiget,

perdifeen-di tempus juventutis prctiofiim impendere cogatur.

Suas certe res fufficicienter poteft intelligcre lingua-rum licet excerarum fit ignarus. Quantum

apud

nos profccerit purioris lingua:

Svecanac

ftudium,

fti-lus curia', präster alia permulta, emendatus

monftrat.

Non enim jam, ut ante hoc faeculum, voces

&

for-mul«, ab alienis defumtac Unguis, eruditionem pro-dere cenfentur atque elegantiam. Nec

dubium

cd,

quin fedula fermonis patrix cuhura litteris &

negotiis

civium majora in pofterum additura fit

emolumenta.

Tantum.

(12)

References

Related documents

merantur non immerito aqua; minerales, quae admiran-.. das quotidie efficiunt curationes, alia fepe methodo, huc ufque nota, vix obtinendas. Ha;c

F) Pulveris Algerothi una pars cum quinque (alis partibus per viginti minuta coda &amp; colata, dupiicis ge¬. neris

ligendain et retinendam, quam ipsam plantulam solo natali adjungendam, instructae nobis videntur. Hoc ve¬ ro, tam ex eorum, quam ex ipsa Lichenum natura con.. cludimus. In

möjlighet att se konsekvenserna i ett tidigt stadie. De tre importörerna kommer i kontakt med konsekvenserna i sitt yrke först när det händer någonting drastiskt, som till exempel att

Resultatet av denna undersökning är att både Eskilstuna skolstyrelse, finska föräldrar och finska föreningar arbetade med Skutnabb - Kangas begrepp

I likhet till prinsessan som i Grimms saga (1981) och Disneys (1959) också är kronologisk dynamisk, är prinsessan i denna berättelse inte en platt karaktär som prinsessan i de

We continue by generalising the second part of Theorem 1, too: if Γ is semilinear and contains {R + , {1}}, then the problem of optimising a linear polynomial over the solution set

Om det är riktigt att utgångspunkten är att det ändå i huvudsak råder ett mate- riellt samband i fråga om hur lägsta värdets princip ska uppfattas och påverka den