GENTE JUDAIGA

;7#

/ / r3

& i ^rr.

SPECIMEN ACADEMICUM,

HALLUCINATIONS

CGTACIT1

DE

GENTE JUDAIGA

EXI'LODENS, Cujus partem priorem,

EX PERMISSU AMPLISS. FACULT. PHILOS.

in illustri upsaliensi athenao, PRiESIDE

VI RO CELEBE

Mag. PETRO

EKERMAN,

Eloqu. PR O F E SS. REG, ET ORD;

3?UBLIC0 BONORUM EXAMINI MODESTE GOMMITTIT?

iSTIPENDIARIUS REG1US,

OLAUS

LEXELIUS,

SIOCKHOLMIENSIS,

IN AUDIT. CAROL. MAJ. AD DIEM VIII

februarii, anni mdccxlix.

HORIS ANTE MERIDIEM SOllTIS.

U P S A L 1iE.

VIRö

Maxime Reverendo atque Celeberrimo,

Mag. ENGELBERTO

HALENIO,

S. S. Theol. PROFESSORI Celeherrimo ^, Conff-

ftorii- Ecclefiaiticl, pariter & Academici, ADSESSQ-

RI Graviffimo, VASTORI in Dannemarck, &

vicini Contraäus PR/EPOSITO Meritiflimo,

PATRONO MAXI MO,

l ximium cf inußtatum prorfus favorem, qua ine, clientein tuiim, PATRONE MAGNE,

4 ab incunabulisfere, esamplexus, _aquajudi*

cii lance penßtans^ fpem foveo certißimam, /<?r£, nt band£gre ßs laturus, quod levidenfe cJ cbarta-

mzwhoecequälecunque munus Tibi offevre cJ confecrare aufim. Etenimr mentem non minusgratis rsfcrend<e longe tupidißimam, officiorum obfequiique fenfu cömmo- tiorem, tf//Vz nondum fupfetiit declarandi- occafio. Noftra--

rum certe efl eritque partium, T/>/ w* beneficcnti<e ^,

PATRONE IND ULGENTISSIME, ^venerabnndam G)

fempiternam fervarememoriam. Hinc Deum Opt. Max.

intimisfollicitabo (ufpiriis, velit Te ^{, PATRONE} MA-

GVE, falvum, ßofpitem florentemque quam diutißimepme- ftare, inorbis literati ^, ^ eceleßce commodum irnignum,

in nobiliffimiß familiß Tuas fulcrum acfolatium, clientum-

^Tuorum pr<eßdiumcertißhnum, quorum in numerum

niepoßbac, a/? rt/zmz, referas, omni} qua poßum,

vantia rogo, permanßirus,

Max. Reverend, atque Celeberrimi Nominis Tui

cultor humillimus OLAUS LEXELIUS.j

VIRQ Piurimum Kevermfo _atque Clarifflmöy

D:no

JOHANN! LEXELIQ,

Ecclefiss Oeregrundenfis PASTQRI

Vigilantiffirno,

FAKMNTl INDVLGENTISSIMQ.

rynmnoomriinm cenfever ingratisßmus, niji Timm, Fa•

rens Optime, ^mmenpercarum^, egohuic chartuU prafigerem, qmndoquidem Tuis fumtibus fattum efi,

ut in lucem publicum prodiret. Sinas, rogo, htcubra-

tiones hafce Tut in me paterni. adfeSlus, meique in Te ßmul devotifmi ammi cße teßes & obfides: licebit ^e-

nim, tritum habet proverbium ^, eadem fide»

lin duos dealbare parietes. Qitam follicitus fueris,

Pater Indulgentiffime, />? wzr//x doflri-

narum partibus trafland'ts dehitaprogresßone, /#//? w/

maxim_e, pietati <&r ^morum fandimonia, /»dfe parvulo, miliarer, »0» dico, nee dicere mea ingenii

tenuitas pote/l. Cunäa ig'ttur votis concliidam arden•

tisfimk, ut ad [eram usque feneflutem Te, P. O. w»

getum fofpitemque con[ervare dignetur Supremim Na¬

men. Puturusj vixero,

Indulgentiflimi P ARENTIS

filius obfcquentiflhmts OLAUS LEXELLUS.

• Til Herr AU CTO REN,

Min Karafle BRODER.

ii_ J € . , '.l . ■ ' - ■i- I. , .

ifl fkulle Broders plicht af mig förgäten wara, Om jag ei bude til min fågnad at förklara3 Når I, min Bror, framten, et prof af wett och id.

Som ock en frucht utaf Er wål anwånda tid.

Jag Iemnar åmnet fielf at om fitt wårde tala,

Och' tror, at Pallas folk, fem talrikt bor wid Sala*

Er billigt loford ge, falt jag ån tiger ftill:

Jag wet, beröm af mig ej I begåra will.

Far fort! far fort! min Bror Ert wårk at wål utföra, Och låt Apollo fielf, Er goda frågd få höra;

Er will han pryda tå, med krants och annat godt;

Ja! Himlen Eder ge then blida lyckans lott.

Wälment hifkaät

och bjwerjåndt frän Stockholm

af

JOHAN LEXELIUS.

I

a a

§, i,

entiliutn fcripta, qui rea Jti-

daicas memoria prodidere ^, fe-

dula _rnanu pervolutans, yix (i-

ne indignatione erit ^, credo, deprehenfurus, praepoftere adeo

hiftoriam ibam _, quam nobis de judons facra9 & iallere -quidem nefcia,, tradit pagina, contexi,

ut mendaciaimpudentifliina pro veris yenditare, pofteritatique ohtrudere haud vere-

cundentur« Cui periniquo judicio, iirter palmarias rätiones, nefci©^* an hoc locum decferit] quod reli-

quarum gentium natioiHimque & mores .& inftituta, impietatis condemnarint, ceu profana, toto an£°

iro pmnique mente, fuexint averfati Juchei _a). Ra¬

dior prasterea pqpuji Judaici cum exteris interceffe-

rat commérciqrum ufus, quia fä&um efie memini-

fnus provida futnmi Numiriis cura, ut eo in looo fe¬

dern & fortunarum fuarum domicilium cobocarét, qui curn-vbflui, .tunt ami&ui,, .tum commodi^tibus

jTeiiquis^? abunde fufficeret, nifi pepcatorum gravita-

A tCp

M i

1 fl

ill

;

1}ff

8ÖS? ) o ( «Sö>

te _, id quod ferio dolemus, iram fcepiusfcepiusquepro- vocafient coeleftem. Adhoc tanta religionis ^Judaicse ignorantia laborabant gentes vicinoe, ut nunc Bac-

chum & Saturnum, nunc Suem & Afinum , divino^a-

pud Judeeos honore lungi garriant, unde illud Pe-

tronii:

Judaeus licet Zf porcinum mimen adoret,

Et coeli fummas advocet auriculas b).

'Sic autumavit Plutarchus, judaeos haud fane inter res

exfecrabiles habuiffe fuenv, Ted omnis venerationis cultu illam effe profecutos c)% Huc fpe&at teüimo-

«ium, quod de Judaeis adfert, Juvenalis:

Quidam fortiti metuentem fabbata _patrem,

Nil praeter nubes Zf coeli numen adorant, Nec diflare putant, 'humana carne fuillamt Qua pater abftinuit, mox Zf praepntia ponunt: Romanas autem foliti contcmncre leges,

Judaicum edifcunt & fervant ac metuunt jus?

Iradidit arcano quodcunque volumine Mofes; ¥

Non monftrare vias eadem nifi facra colenti:.

Quaeßtum ad fontem folos deducere verpos•

• Sed pater in caujfa, curfeptimaquaequejuitlux Ignava, &partemvita: non attigitullam d)%

It alibi:

Arcanam Judaea tremens vtendicat in aurem

Interpres legum Solymarum Zfmagna facerdos Arbons, ac fumrnifida internuntia coeli.

Implet & illa manum, fedparcius aere minuto:

Qualiacunque voles ffudaei fomnia vendunt e).

,Äcce-

) o ( _*

Accedat illud Lucani:

• - dedita facris

Incerti Sfudtea Dei /).

Sic judaeos vocat Plinius _gefitem^r contumefia Nutni*

mun infignem g), Florus impiam b), Juftinus facri- legam i), Quintilianys perniciojam & fuperftitionis plenam k), Cicero fervituti natam, quemadmodum Hierofolymam civitätem-fufpiciojam & maledie_am, öf rcligionem Judaicum ^a /plendore imperii Romaniabhor-

réntem ejfe l) pronuntiavit. Ceterum, infiituti ^me-

mor, memet reprimam, neque longius infequar. Eft C. Cornelius Täcitus, cujus, in Hiftoriarum Libr. V.y

de gente Judaica deliria & nugas propeinodum into- lerandas» infirmare & convellere animum induxi, qua-

re B.L. perofficiofe rogo, velit juveniles meos cona- tus in mitiorem interpretari _partem, idque eo magis»

quod nihil Pandetftis facris alienum, vel inconve- niens, admittendum elTe, mecum ipfe libentiflimus

fatebitur.

a) Cfr. Pufend&rjf. Hiß^or. Stat, Europ. L. XII.

3. b) Satyrie. p. nu 24p. c) Sympof. p. 1*72. d) Satyr.XIV. p.m. 133. e) Satyr. VI. _p. m. 67. f\

BellCivil. Il- q) IEftor. Natur. XIII. c. b) 111. r.

p. i) XXXVI. it. k) Inflitut. örat. III. c. 7. /}

Örat. p. Flacco c. 28*

$. II.

Ad Tacitum, a nobis jam jam in fcenam prödu»

cendum, animos oculosque Ii refle&imus, conftabit utique fuifte illum & munerum amplitudine, & ^re- conditiore optimarum artium fcientiarumque doétrina,

6t virtutibus aliis, inter fui feculi primarios viros, ptaecellentem^ id quod pulcerrima ingenii monumen- ta, in manibus noftris quse exftant, certoconvincuntj

A z at

4 ) a (

at juxfa tarnen concedendum erit, hiftorise' legestin*

til diceré fälfi, nihil disfimulare veri > ab ipfo adeo

non effe fervatas _, ut maledi&is, fermuncuhs, rulnu- fculis & nefclo quibus affaniis quisquiliisque,^aures pa~

tefecerit fuas. Eft hsec potiffimum cauffa, ^cur ad

Lanfii Judicium noilrum qusleeunque adfcribere haud fjubitenius. Ita vero ilte: Quid fi Tacttus atiquando dormitarit? Quem Budssus fcriftorem omnimi fiele- raiijjimum, Tertulliamts memlacifiimttm, Orofius a- dula^torem appellavit. Htä vero cenforia nomina ni-*

fnis accrba non probo, ö" Cum IJpfiopothis Tacitum,

inier Latin&sfcriptores\ prudentrat5judiciojacio pri-

mum, Cujus qüiaem hiftoria efl veluti hortus tSfemu

Hartum pteeceptorum. qu<z moribus tf qffetiihus ^emen.

dandis, tanquamfapientisegcmmasinarrationibusfuis ingéniöfit injerit. Bico tarnenillum erroris manifeflumf

quod tfuchzos ab Ida, Cretenfium ^monte, deduxit. I-

ta omni malo Punico granum inefl ftitidum a). 1«

medium veniant ea, quce de incunabulis _gentis Ju-

daiese uberius fufiusque difptftat, non tam conje-

éturae nomine_i quam cémtumeiiae, hgnanda. Videlicet fex, easque diverfiflimas, adducit fententias^ _quarum primum ilia tenet locum, qua pfuäcei, Creta infula projugi^> noviffima Libyz infederin>, cum Saturnns⁷

vi iJovis pidfis, cefferit regnis. liquidem inclytus in

Creta mom Ida ej)et,' & accotz Jdzi, qui, autio in barbaruin cogiiomento, ffudtei demitm wcitabantur.

Veritati _{omni quam} ifta repugnent> vei me non mo-

nente, cuivis patet, qui, in S. S. haud peregrinus, probe noverit, populum Dei, alio iub nomine nun»

quam innotuifie, nifi 1:0 fub ^3 filiorumDei, quod non angelis, fed Sethi propagini, competere, contra

) O ( S

tontrå /renseum & Laxantium evidenter |5robatum

ivere Philologi fummi b). 2to fub nomineEbraeorum, quod vitse ifttegritate & fän&imoniä corrmendabilis^

EberuSj eidem reiiqnit. 3fo Sub Ifra£litarutn nomine^

cui Vocabnlo gloriofa Jacobi Patriarehce ^cum Deo pu- gna occafionem dedit. At, longiori temporis fpatio interjeélo, quaftdo fub Rehabehamo popurus in duaS

abiret partes, nomen Judceorum, quod tribus Judä &

Benjamin ac Levi fibi vindicaVerat, increbuifTe ^cön- eedimusr). Id veronominisgentilibusincognitum man- fit, _usque ad deportationem decem tribulim a Salma- hafifare iaétam, quando nomen eorum, IfraElitarura hempe* exfolebat, Cum patrios lares numquam eisre-

yifendi copia fuerit datå d). Quis, porro, non vi¬

det_, popuium jbei longe antea percelebratum, Ju*

daeosque å Juda, fiiio Jacobi, nen vero.* ut Tacitus nugatur, a n.onte Ida, nomen traxifTe fuum. At, quod ad patriain adtinet, itidem fallit & fallitur: do*

micilium enim Ifraélitarum eratChaldsea, vei, ad fen-

tenriam Sfephani IViavtyris, ^Ådefopotamia e) , quippe

folent Geograph! tarn läte hafce terras extendere.

Verum enim _vero, fi quosfiverit quispiam^, unde in

tantum tamqüe gravem inciderit Tacitus _errorem,

hane fuifTe cauffam fufpieantur Boebartus & Wor- mius, quod regio in Palce/fina, nomine fn3, Che«

rith adpellata fuerit quondam^t ätque incoUe ifTO >

Crethi in facro nominati cocäice, ut apud Ezechie-

lem /)j nec non Zephaniam g). Ex horum vero di#»- étorum varia interpretatione, quod ea, ad Philiftceos

folos qu® pertinerent, ad accolas Cretoe infulae ad-

plicarunt Scriptores & feptuaginta quidem Interpre-

tes h)% concludunt anfam captaffe Tacitum, ex Pa- laeftinse regione & Philiftaeorum nomine DW3 ad Cretam & Cretenfes adludendi, hoc praeterea in- éiti*

&& ) O ( QZ3)

ducfti argumenta, quod nomen Judaeus ab Idaeo, vel ipfo fono, non muitum abhorreat, fed faltem auélum

& Ieviter immutatum efle videatur. Hinc Judseorum nonnulli, immo etjam Chriftianorum, hariolati funt,

colonias a Creta in Palse/linam efie deduélas, Mino-

emque Regem quondam Cretas, & fratrem ejus Rha-

damanthum , pofl mortemy in Deorum numerum re-

latos, nusquam in rerum natura exftitifle, fabulas ^ve-

ro eorum non eiTe , nifi corrupta hiltorios Mofis, 6c Aaronis, veftigia /)•

a) Lanftus in Orat. ^pro German. V) Laftantius

tf Irenaus ex loro ffobi z, v. t. prohare conati funt, angetos heic inteliigi c) Cfr. Chriflian. Worminm de

corrupt. Antiquitätum Ebr&arum apud Tacit. Mar- tid. veftigiis Lib. L c. 1. p. 22, qui tribut ffuå<z ac'*•

cefjiße Levitas Benjamitasque, cum fcijjumlfrdeIttarunt tegnum divifumque fuit, docet. d) 2. Reg. 16. fr* ubt dijertis exßat verbis, tempore demum Abasy regisJu- da, ffudxos 1fruetttas primum adpellatos Jfuiffé ^, qui regnabat eodem tempore, quo rex JfrdélitarumHofens

a SdmannJfJare in cuptivitdtem abducebhtur. e) Cfr.

Actor.7.v.2. j ) Ezechiel,cap.2f. 16. q)Zephan- 2» v- 5*

h) In Ezechielem : tfré éyu sursivoj ty\v px in* Tis g, uXXoQv'teg ^y xxl efyXo&gewu KgrjTuq;

Ecce ego extendo manum meam fuper alienigenas,

6c devaftabo Cretenfes ^: & in Zephaniamj oval 01 vsnomvneg to yans-pict ty^ ^ct>4(taY]g,

Kptfräv. KxlWai Kpqxyj voy$itoi\Lnw. Vos habitanti-

busftrnieuium maris, advente Cretenfium, &eritCreta pafcuum gregum. i) Bochart. Geograph. I. c* /f, pr 42z. Wortm libr, citat, p*26. & fiquv

JL III^.

) o (

$. III.

Hane Taciti narrationem alia, & quidem nec ve¬

rlor, excipit, nempe regnante Ifide ^, exunåantem'per

Mgyptum mdtitudinea,y ducibus Hierofolynw ac fiuda., proximas in terras exoneratanu Quantum ipfe Taci-

tus, & alii etjam Scriptcres, inter fe de ortu & >re- bus Judseorum difcrepent, indicium erit luculentiffi-

mum mox infequens, & ab Tacito itidem allata fen- tentia: Ort^a per /Egyptum tabe, qua corpora foeda-

ret, regem Ocborim, adito Hemmonis oraculo, ^reme-

dium petentern , purgare regnum, & id ^genus homi-

num, ut invifutn Dtis, alias in terras aveherejujjum.

Priori loco cauflam expulfionis Judaeorum, contendit fuiffe exundantem multitudinem >: at, pofteriori, ta- bem. Deinde expulfionem fa&am, _{primo regnante} Rege Ifide, poft fub regimine Regis Ochoris refert.

Et fic femetipfum optime refutat, tanta fententiarum

disconvenientia. Quid^? quod Mendefius, tefte Ta-

tiano _, id fub Amafi contigifie dicit. Ceterum nec

regnante vel Ifide, vel Ochori, vel Amafi, fieri po- tuit, cum ex^Textu facro clariffime colligatur, I- fraelitas, fub iEgyptiorum Rege Pharaone, ad dudum

& imperata Mofis exiifle, non vero Hierofolymi ac

Judae, uti narrat Tacitus, fiquidem nec Hierofoly*

mi nomen <*inter Judseos _unquam exftitit. Retro- gredientes vero, omnium primo obfervabimus, eur

ex iEgyptiis ortos fuiffe Ifraélitas exiftimet Tacitus_]

ad exitum eorum pedem Heinde promovendo. Poft>

quam Ifraélis progenies, fat diu in /Egypto comino«

rata, itidem in populum ingentem excrevit, hinc di-

manare ccepit gentilium Scriptorum _opinio, Judasos

genere & origine efTe /Egyptios a). Hujus fenten-

tise fautor Strabo: Cum wixti, inquit, homines fint,»

iqui

t tö® yo"C

{qui Galil&am feilicet^y & Hiericuntem tf Philadel- phiam & Samariamhahent) farna^{^} auz piuritmm ob-

tinet de rebus creditis circa Hierofolymorwniemplum

ajferit JEgyMi-GS fuijje corum progeniteres, qui nunc

§U(Ui appeliantur b). Et Diodorus Siqulus., ciij.us

fisec funt *verba : Cokhoyum nationem ad Pontum,

Pfudßorum Ambibas interjeclorum & Syns, ab JEiy- ptiis egrefjamquidam credidermt c). Aiii, licetnotilli»

tnum habuerint, cui natales fuos debnerintJudtei, ta¬

rnen propter fumnvam /Egyptiorum potentiam3 fidem

.tot abfurdis habuerunt fabtili,s3 & -ea, in feripta fua allata, ad feram tran^niferimt pofteriOs&em. Quid,, quod, fal^vis iEgypfiornm piacitis, res Fe aliter habere

.non potuit, cum fe hominum antiquifiimos &_ßVTc^-

&oyct€, ac proinde etjarn Judseorum patres dixerint,

qua in opinione idem Diodorus Sieulus feribit pluri-

mas ex /Egypto (olonias in orbem terrarum difjemir

natäseffe d). Illam vero gentiliuma/S^fconfide»

rans Flaviqs Jofephus, ra£tinime conquenirur, qu?s-

dam, in gratiam JEgypttorum, veritatem pervertere, neque advent^um peregrinornm noftrorum in terram JE- gypti confiteri, neque egreffum incorrupte tradere e).

Hancque, fine uljo dubio^» causam arripuitTacitus in origine judaeorum ex ^Egyptiis arcefienda, nec non

tabe, quae corpora fcedar.et, ceu caufla expulfio-

niseorum, addenda, At fenxentte hujus propugnator

non folus exftiterat Tacitus, nam praeter alios idem habet Juftinus: /Egyptii, inquit, quum feabiem pate-

rentur% refponfo monitqMojen ^cum _<egvis? nepeftisad plura ferperet, ^terminis MgyptipeUunt ff Qu»men-

(lacia Grotius exiflimat ab ^Egyptiis, prgefertim Man- nethone Lyfifnachoj & Chaeremone Juflinum. com-

gnpdafle g). Aqdiamus yero Buddem»3 Ata die ^: Di*

<££§? ) o ( §£$ p rit_, inquit, ulceribus vexatiAEgyptii, Ut impevitis ca*

liginem oftunderent, & iqnominiam ißam ^aJe aver*

terent _» Ebraos^ ob fcabiem, a fe expulfos commenti [unt h). Diodorus autemSiculus non omnem quidem

caufam morbi hujus peftiferi in Judaeos confert, fed in offenfam Numinis, cui invifos ./Egyptii fefe reddide-

rant, dum avitus Dcorum cultus &honores, apud eos ^,

ceflarent, communione advenarurn, promifcuae cotlu-

vionis ibi habitantium, qui peregrinis ritibus, in fa-

crorumminifteriis & immolationibus, uterentur; hino

que fufpicio /Egyptiis eil injedla, nifi alienigenas fubmovcrent, ipfos malis iflisnunquam liberatuin iri i),

Verum enimvero, etfi fentcntia hsec de lepra Judaeo-

rum Tacito, Juflino aliisque placuit, ea tarnen ine- pta adeo eft atque infulfa, ^ut ipfi vel maxime impro-

betur Tolando, quialias, more fuo, ubique profanos Scriptores S. Oraeulis praeferre baud verecundatur:

biter _qu£, inquit, non negaverim, i(lam cfjc ca*

lumniam, qua multöties vexati funt; illos nem-

pe fuijje bominum colluviem, fcabie, (epra, ac

impetigine aßeEfam, qui a Rege Bocbori ex VEgy- pto expulfi, Syri(C partem occuparunt k). Hifce fi- gmentis etjam egregie obviam ivit Fl. Jofephus in Binis libris, quos contra Apionem, Grammaticum Alexandrinum, feripftt, eruditionis refertiffimos, quo B. Ledorem modeiie ablegatum volumus.

a) Buddei Rift^or. Ecclefiafl. p. f4.f1. b) Strabon.

Geograph* XVI.p. fj6. c) Diodor. SicuU Bibliotb. Hi-

ftor. Liit. 1. p. 2 4. d) Ibid. e) ftofephi Libr.

1. contraApionemp.lofi. f) fjnflin. Libr. XXXVT.cap.

2, g) Grotius de Ver. Helig. Cbrifl. p.jo. b) Bud-

äei IIiflor. Ecclef. p. fp. /') Eclog. I. ex Hb. XL*

k) 1olcinåus de Originib. ffudatvis _{p. 141*}

B §. IV,

to lo c %X2>

§. IV.

Ulterius Tacitus conjedturas quoque fuas ad M- thiopas extendit, quse ita fefe habent, quod plerique

Judseos dicant /Ethiopumprolem, quos, rege Gepheo,

metus atque oäium rmitare fedes pepnlerit. Sat diu /Egyptios inter ac /Ethiopas de antiquitate difputatun*

eft_{, cum} utrique de eo fibi gratulari vellent, quod patres & fcaturigo ceterarum gentium fuerint-, & fi-

mul Judseorum. Quod ad /Egyptios adtinet, de iis

in § prsecedenti egimus. De Aithiopibus vero ita lo- quitur Diodorus Sjculus: Qctfflv en ptsv ya° éx ^shy]-

■iufeg d^>! lyyevsTg ovrsgtyj;X^gct^ foxctiug duToxP&vs? cvopcLfyvTäita) dicunt, quod ^non peregrini advente, (ed incligentloci exiflentes^meritoAutocbtkones

vocitentur, quae operofius adducitStepbanus Byzantinus

7tep\ nlteuv. Tyotp 'Aßiuxiav yijv npuTYjv {pa¬

ri TtuyrjVQU ferunt regionem JEthiopiam priwum ex*

cuitam b), quibus varia fubjungit huc facientia» Ha

vero ipfa apertius exponit citatus Diodorus, 'At- Shxvtg, inquiens, tc(vvv Wofiai TpuTüg dvSpdvuv

ysycvsvai, xa) tas dito^iigig ^txtuv ipiCpavslg livat /Etbiopes primor untverforum mortahum exflitißeper-

hibent, ac manifgßißimar hujurreidcmonftrationesjfje.

Hanqque obcauflam reétifiime plerosque nominat Ta*

citus, cum non omnes bis mendaciis eflent infe&i,

neque crederent. Äthiopes hominum omniumprimos,

& confequenter judasorum.parentes exftitifle. Occa*

fio autem Tacito id fentiendi, fubnafci inde po-

tuit, quod mira Judaeos inter &.JEthiöpas, qua ritus,

& _qua. facta, funiljtudo & conformitas fuerit- Unde /Ethiopes originem fuam non nifi Judaeis debere de- monftravit Wormius c). Judseorum vero natales M*

thiopibus non adfignandos effe, multis Hiftoricorum opti-

$££ >o C &&

optimorum teflimoniis eonvinci poteft; at nulla iub-

eft ratio, cur tam anxii fcripta eorum heic pereurra- mus, cum gentis Judaicae incunabulä & prirnordiafa-

cra fcepios ita inculeet pagina, ut ne dubitandi qui- dem refideat nobis anfa.

ä) Diodori Siculi Biblioth.Hiftoric- Libr.III. p. i?tf.

b) Stephanus Byzant. in ^voce 'A&mttiU. c) Wor- mius de corruptis veftigiis Antiquit. Ebrseart apud

Hachum Libr. IL p. rj.

§. V«

Sequiturnunc, ut videamus , quam veritåti con- fona fequens Taciti fit fententia, quadicit, funt, qui tradant, Affyrios convenas, indigum agrorum pepu»

htm , parte JEgypti potitos, ac mox proprias urbes, Hebrceasque terras, & propiora Syri# coluijje. Me- morabilia funt utique verba Celeberrimi Buddei, quae, refutationis ioco, quam maxime heic infervituraerunt:

Qnas omnes, inquit, fex iitas fententias de ortu Ju-

daeorum a Tacito adduélas,^ licet loci_tus, & me-

rito quidem, rejiciat, propius tamen ad veritatem ^ac- cedit, quam pennit^imo loco propofuit, ^eorum ßiUcet, qui j-udxos Ajjyrios perhibuere ejjeconvenas, indigum-

que agrorum populum, parte JEgypti potitos, ac mox

proprias urbes Hebrxasque ^terras, propiora Sy-

ri£ coluiße. In eo namque. nonfallebantur, Hebrws aliunde in JEgyptum veniffe, adeoque neutiquam JE*

gyptice eße originis, eos aliquamdiu in JEgyptum ve-

nijfe, indeque egrejjos oceupaffe Baheftinam. Il/ec Uli Unge herum reSltus, quam Strabo _a). Etenim jlle

Ifraélitarum originem exAEgyptiis deduxit, cujusver¬

ba fupra adtulimus« Ifti vero Taciti fententise, Ju-

dseos effe Afiyrios origine, adfentitur Juftinus: J«- dais, inquit, origo Damafcena, SyrLe nobilißtma ci-

B 2 vitas

ti ®*2> ) o (

vitas: unde & Aßyriis ^regibus genus, ex regim Se»

miramiyfuit. Nomen urbi a Dama/co rege inditum:

in cujus honorem, dryr/Yfepulcrum Arathis uxoris ejus pro templo celuere, deamque exinde fanBiftima reii"

gionis habent. Voft Darnafcum Axelns, ^mox Aäores, Abraham, fcf lfrtthel regesfuere b). Syriam, ^cu¬

jus mentionem heic injicit, & Affyriam, de qua lo- quitur Tacitus^, unum idemque fuiffe ^{regnum ,} alibi

Indicat idem juftinus, ubi ita fatur: Imperium Afjy.

rii, qui poftea Syri ätBi funt ^, mille trecentis minis

tenuere c). Longillime vero & Tacitum & Jufiinuni aberrafle a veritate, ex facro coclice luculenter edo-

cemur. At fi regionem fpeélaveris, nobis ^non adeo

contrariuse/lJuftinus, licet in urbe denominanda fal¬

latur: quippe Judaeis non origo erat Damafcena, fed Chaldaica. Immo tam crafli erroris _, ac Tacitus,

non incufandus erit, quum Darnafcum urbern in hi- ftoria Abrahamireperiamus⁵ & dicatur Eliefer, fidelis- fimus ejus fervus, ibi ortus dJ, quare nefcio, an ida occafionem prsebuerint Juflino, Domini natales inde quoque repetendi.

a) Ruddei Hiftor. Ecclefioft. p. J49. b) Juftin.

Libr. XXXVI. _{cap. 2.} C/r, Di/p. CL Magiftr. Strö- kierck Vermel. de Erroribus Judini circa res Judceo¬

rum Upfal. hab.ijzg. c) Jufltin. Libr. J,cap. 2. d) Ge- mf. jy. v* 2,

VI.

Ultima jam Taciti hallucinatio, in origine Ju-

dseorum detegenda, reftat, qua fufpicatur Solymis

initia eorum pofie adfcribi. Solymos loquitur, car-

minibus Homeri celebratam _gentem, conäitcc urbi liie-

rofolymts nomen fecifte. Quantis Homerum veteres

iaudibus extulerint & extoilendum judicarint, vel ex

t§3!$ )0f _*3

hoc intelligi poteft, qtiod carmina ejus, tanquam ab ipfis Mufis & Gratiis profeéta, tota Graecia, imrco

totus literatus orbis, veneravi haucl dubitavit. Atqiie

de Homero acleo magnifice fenferat item Tacitus :

hinc gratulabundus veluti illis adplaudit, _qtiibus, ex fatorum ordine, id honoris cecleret, ^a graviffiinova- te, omnibusque nutneris abfoluto, ^ut memoria; non

facile intermoritune nomina corum eommendarentur₅ eodem jure Solymos inclarefcere & prcedicari ratus, quo Achillem fortunaHim olim Alexander icieo exifti- mavit, quod heroicoä virtutis (uce buccinatorem &

prseconem habuit Homerum At nosobfervamus,

in ceteris erroribus uti lolus ncn fuit Tacitus, ita heiclongam cohortem ideni flatuentium inveniri, quo-

rum fere antefignanum agit Stephanus in Dldiondriö,

ubi fequentia prodit: eIsgoctcXvg.oi, ^rj pLy]Tgo7to>iis Ttj;

'izdoLiot;, jj inctXsno QCKO TUV Sotäpnüv, llierofolyma, $ud<£& metropolis, Solyma vocabatur a

Solymisb). Eadem quoque veftigia premit Tzetzes;

- -

Soåv/jms téysi $s Tuyydvsiv tös 'Eßgqtisg:

'Over "OtjLYjpog na) Åsovrt dj dmiSsig iindfa.

Solymos åicit ejße Flebmeos, quos leoni Homerut, ut

impudetites, affimilat c). Sic in etymologia vocis ludit Eupolemus: TlgoaayogeuBijvat TtfÜTov pisv, r$

dvdnropovV 'lefbv ScÅofjLWos, vgsgov os xafisQSap•

(ihåg tW koålv duo tö Upö Isgucatäfi oyoy.airSyjm l5*0$6 Tfid/ 'EtäqwvQspuwpios'IspotroÅvpLctXsyepSxi.

Primum quidem facram illam aetlem 'Ispov SoXoptfiyeg, tcmplum Salomoms nominatam efle^ (feinde vero urhem ipfam Hieriifaiem, corrupto vitiatoqué templi nomine

.appclhtam, quam Grxci poflea Hierojolymmn effihi geminoque vocabulo nuncuparunt d), Ne^c dlfFitemur

B ₃ Home-