TERMINI SACRIFICÄLES NOVI TESTAMENT!

A A

TERMINI SACRIFICÄLES NOVI TESTAMENT!

BREVITER EXPLICATIj

QJ.JQS ^,

CONSENSU AMPLISSIMJE _FAC. PHIL. UPSAL.

PR^SIDE

MAG. JO H ANNE

FLODERO,

Graec. litt. PROF. Reg. et Ord.

PRO

GRADU

PUBLICJE D1SQU1S1TI0N1

PETRUS BONSDORFF,

ostrobothniens15.

in audit. gust» maj, d, xv. maji mdcclxxix.

h. a. m. $.

UPSALI^,

Apud

Joii. Edman,

Dire£t&Rcg»

Acad.

Typogr.

noc^Yiam

^{quod in}

Rom. XII.

Levitica Lege ulurpatur de illis,

i. exprimere videtur hebr.

c(ui

^lprr,

do-

na & vi&imas ata; admovent , & reddirur ^a LXX per

"Hgo&Cpégeiv TTgoaclyeiv, & nonnunquam tjoc^^uvoh. E(|eau-

tem terminum lacrificalem _{patet ex nexu} ejus cum le- 'quentibus: Apoftblus enim jubet nos Tragocqyjacci rcc au- fjioiTcc r./uaiv Buvictv ^ooaccv, ccylc&v ^- rriv Aoytxyjv Aurehoty jfAoov.

In quibus verbis opporit cultum, quem Deus in N. T.

•exigir, fpiritualem- cultui ilii> qui in V. T., magnam partem., confiflebat in oblattone vi&tmarum. Cadave-

ribus vidimarum opponuntur aoopocTa, ypoov tamquam Svcrloc gooo-x; nosmet ipfos tamquam vi&imam vivam Deo

fiftere & confecrare debemus. Veterum cultus perage- barur oblatione £oooov ccKoyocv, huic opponicur Koyuvj Aa>-

■rqhci, cultus fpiricualis, quo non Deo ofFerimus

iAoyu, fed animam caftam & puram, fide animatam ve- roque calentem amore conf. x Pet. IL 2.

a7rßv$s<äo6i. Sttcv^Y five Äoißry^h.e. ^ut HESYCHIUS iti- terpretatur, gV£%£c//fwv-rcus'Svarlctis oivcv^ non minimam coq-

ftituiile iacrorum rituum partem, notiffimum efl. Noti

enim precum tantum grafiarumque agendarum pietate funduri, vini aliusve liquori.s ^non nihil ex patera in Nu-

minis honorem effundere fveverunt, fed vcl tunc etiam

prxcipue Idas religionis partes Xibi riteobeundas eile cen-

luerunt,

quum vidimae offerrentur: idqüe eo modo, ut, quum inter cornua hoftiae aris ad mötte-, priusquam ju- gularetur, tum etiam in partes carnium aris impofitas &

cremandas, aliquid ex vale, quod

wnov&Toy

vocabatur, vi¬

ni effuderint. De priori Jibatione, qua vi&ima quaff confecrabatur, loquitur VIRGILIUS Jin. L. VI.^243.

A ^/ Qu?'

c9& \ ₄ (

J 2 \

Oiiattuor hic primum nigrantes terga

juvencos-

Conftituit, frontique invergit vina

Saardos*

& alio loco JEn. L. IV. 60.

Ipfa tenens dextra patéram

pnlchervima

Dido

Candentis vaccee media inter ^cornua fundit.

Ad prima ifla libamina

refertur

a

nonnuliis roola falfa

^3>

qute capiti viftimas

iimDonebatur,,

ut a

STATIO, Theb.

L, I V. 461.

- -

Jamque ardna ferro

Signati capita <df frugum

libamine

puro

ln vulnus cecidere gr-eges

Åd hunc rä <77thhtv ritum refpexifle mihi videtur Paulus

2 Tim. IV. 6. _eyoo ydg

tjdri c7rév$opui.

Licet enim

<T7rév<k~-

&C61 proprie ufurpetur de vino,,

quod

in

vi&imam ef-

funditur, heic tamen ufurpari videtur de ipfa viTima,

quas affufo vino ad ctedem prseparatur, ut

adeo hic fit

lenfus: quemadmodom vitlima^,

affufo in illam vino

a- liove liquore, ctedi arasque deflinatur, mortique proxi-

ma eft, ita prope adeft tempus, quo

mihi

e vita mi*

grandum

eft,

ut jam

pridem morti devotus initiatusque

videri queam. Sed vero, ut diftum

eft, ctiam

^tunc li-

bationes fiebant, cum carnes in ara pofitae cremarentur:

quomodo Peleus, interea dum

vi&imse

cremabantur, di-

citur ab HOMERO Iliad XI; 774 rnanu tenuifle ^aureum poculum.

ZsmdW citBo7tcc o}vcv hx diBopevois 'isgdiau*

Hane iibationem libi ante oculos propofitam habuifle vi¬

detur Paulus Philip. II. 17. aÅA' ^{h H&f}

a7xé\>Jo/uo&i

hu ^tys

Svtricc _rya Åeirsgylct ^tys txi^sms vjxw.k. t. ä. Ubi gentiies

ad Chriftianismu-m ejus minifterio adduTos, vel fidem ipforum repradentat in imagine vitlim®, ^quas

Deo

of¬

feratur, indicans futurum efle, ut, quemadmodum illii fuperinfunditur

vinum?;ita fui effufione fanguinis,

^tam-

quam;

eS&j ^ n t &fh

J 3 i w

quam Hbatione quadano ^, ipfi, tamquam vivas viåimaJ

Deo oblats, confpergencii quaß eflenf.

'leqatyiiv Rom. XV. 16, efl facris operari _atque ufur- patur ut plurimum fme cafu, ut ab HERODIÅNO L. V. _3.

'Iefaeyztvrot

$s

rSrov 7regi ^re rolc -ßcßfjLols %ogevovrcc - - eßÄe-

7rov 01 re «AAo; ocx&qwtioi ugj( /uccAircc 01 ^ccrioorcci i. e. bunc Jacra celebrantem chorumque circa altaria inflaurantem in-

fpeSlabant quum alii tum pracipue milites. Et alio loco L. V. _{5. g; rives} $7]fjicc-lcis Svaiccc emreAxai, _tt^c rob ähhm .&«ov, 8C $rj kccåsm 'légagySPrec, bvopoc^eiv ^{rov vecv} §ecv éAccioc- y<xßaAcv0 eäixit, ut qui publice facra fåcerent, infer a/jox

Deos_■> quorum meminiffe inter facrificandum Jolent, novum

illum Deum

Heliogabälum

mincuparent. Hoc frequentiori

verbi noffcti ufu permoti nonnulli dicunt fubfi:. ivccyys•

Kiov non dependere averbo ieqaqyeHv, fed a fuppreffa prsp,

rocrcc _, é;^ ro fiveo _/ue ' - leq&gyisvra rocrd ro wotyyeKiov, ut

quod attinet ad evangelium, vcl evangeiii adnuntiatio-

ne, facris operer. Sed ut ad iftas confugiamus amba-

ges , e re non eft, ^quum nihil obftet, quominus dica-

rr.us accufativum huncce dependere a verbo^, quod a-

£tivam habere fignifkationem conficitur ^ex frequenti ejus

u(u in pafliva forma: PAL AlPHATUS enim fncred. c.

5. nominatBvqactv r& lequgyfåevroe ßoos corium irnmolati bovis

& HERODIAI^US L. V. C. 5. avrXdyxpoc roov le^xgyySevröov,

vifeera immolatarum pecudum. Ut ergo BS<r dicitur iepsq^• ye7<&xi, ita in forma aktiva dicere _poflu^mus, leq&fyelv ßSv?

& metaphorice, legsgyeTv ro evccyyéAeov. Adludere autem

Apoftolum ad facrificia liquet ^ex (equentibus, ubiln ima- gine vi&imae Deo oblats reprsfentat gendles ad fidem ejus minilierio adaclos. Quemadmodum Sacerdoees V. T.

Deo ofFerebant vi&imas; ita Paulus N. T. Sacerdos, in Evangclio tra&ando occupatus, ejus virtufe ad fidero Chriftianam perducebat homines, Deoque fiftebat.

A 2

^ ) 4 k

Kct&ccglgetv

³ dyidgecv^ dyvlgeiv, Qotvrlgeiv aliaque cogna

tx notionis verba pafTim in profanorum fcriptis ufurpa¬

ri de luftrationibus, quibus legales fördes abftergeban-

tur, atque res vel perfonas facris ufibus deftinalDantur,

tam notum eft,ut id exemplis probare fupervacuuro vi¬

deatur. Nec minus frequentls ufus funt Ifta vocabula

in verfione LXX interpretum, qui Hebr. t£Hp> ubi

de

purgatione & luftratione legali fermo eft, reddunt dytd- gew Conf.. Exod. XXIX.. i, 21, 37, Lev..VIII. 10, ii, 12, 30 ,15, & 1Ö3 ac keh per

xct&xflgetv

Exod. XXIX. 36, 37,, quamvis nonnunquam etiam ro dytdgetv adhibuifle de- prehendantur ad exprimendam vim rS *>Ö3 vid. Exod.

XXIX. _37.. De legali ifta luftratione loquitur Apoftolus

Ebr.IX. iisdem ufus voc3bulisrpriroo enim v. 13.dicitfan- guinem ^taurorum & hircorum & cinerem vacca?; fl illis conf_pergerentur ^, qui immunditiem legalem ^contraxe-

rant, habuifle vim rS dyidgsiv. w^os ty\v rrj? accgx.cs kctsa»

gornroc h. e.. liberandi ^eos ifta immunditie, id efficiendi s,

ut a confortione Ifraélitarum & cemmunione: Sacrorum arceri ex lege non poflent, licet ideo neque qua aniroam

eflént fanåiöres, neque proprie loquendo corpore pu- riores* Quod vero fanguis ^taurorum & hircorum effi-

cere non potuit nempe. ad* animam usque penetrare e- amque purgare peccati fordibus, id praeftat illo multO!

nobilior fanguis Chrifti; atque ideo addit Apoftolus v.

14. 7Tcacc pccXKov3 ro dJ/uoc rS%g15g ^{- -}

xoiSctgtel

rrjv avvéi- Årjaiv dato vexgvv egyoovi Ut vero in iftis Apoftoli verbis dytcco-fAos refertur ad defignandäm fän&ificationem lega¬

lem, qua quid, pollutis & coromunibus _exemtum, ad

facrum ufum redditur idoneum, ita nec alio fenfu acci-

pitur ro dytdgetv in verbis Chrifti Matth. XXTIL _17. ubi templum

dicitur

dyidgeiv ^rov %gvacv3 indicatur enim , au- rum, propterea quod in templo eft, profanis ufibus ex-

eroptum pro facro habendum efle« Et quando 1 Cor.

VIL

$®& } c { c§féa'

VIT.. _14. vir um^cs dicitur uyiu^stBui ^{ev rr\} yvvutxl & vicis- fim _{yyvvt uthi^cs} uyicl£e<&ui ev rS>

«yJW,

nihil fignificatur

aliud, nifi conjugium viri infidelis•& uxoris Chriftiana?,

aut uxoris inftdeiis & viri Ghriftiani _pro incefto atque

illegitimo habendum non efié. Jam vero porro, quan- do Sacerdotes V. T;. folemni atque a Deo praelcripto

ritu muneri (bo initiabantur, dicebantur ccytuge&oti hs ^to iegecrévetv ®eZ conf. Exod. XXIX. ^1. Lex VIII. _30. Eo re(pexifle mihi videtur Chriftus Joh. XVII; 17. ubi ka

de Apoftolis loqukur; uyluaov uvths ev ri?. uArjSslu c&, ut fenftfs fit: initia ilios lacrov Evangelu praedieahdi minifierioj redde ilios ad Apoftolicum munui obeun- dum idoneos.

TeÄei8cx)ui.. Uti nullas in1 V,- T. res ad facros ufus adhibere fas fuit, nifi prius efient folemni ritu confe-

crattr, ita nec Sacerdotibus ipfis iacra adtreclare licuit fine antegrefia confecratione _atque inifiatione ⁱⁿ facer-

dotale munus, quae feptem peragebatur continuis diebus, lavando, ungendo, vefies induendo & facrificando3 at¬

que ifti dies con(ecrationi deftinati vocantur a Mofé

a LXX. rj[ué^c6i teXeiooaeoo? Lev,. VIII. 33] aries qui

in confecrationis (olemnibus ma&abatur,. dicitur Exod.

XXIX. 26. a LXX. xqios rr\s rsÅsioocreäir, _atque ipfe ritus coniecrationis exprimitur $'<rery^{OT'iOO~ a} LXX.

rekewaur tus yéiqus,; Ita enim -dicit Deus Mofi Exod.

xxix. _{9. t}

mbo

TsAeiooaeis tus yel^us

å'u$obv k9h r%éiqus ^vioov «WS³ & Moles qoura exféque-

retur iftud Dei mandatum, dicit Lev. VIII. 33. rsyyy DDT-n« übü% D'D'' em tu r\f^equs reÅeicccei ^tccs yfit^us vpoov.

Hinc Sacerdos (olemni ritu inaugurarus vocatur Lev. IV.

f. tegévs o reTstistoefjtévos tus yel^us. Liquet ergo teaeidaut

Si TsÅitoocris efie vocabula facra ^a Graecis Metaphrafhs u-

furpata de inauguratione Sacerdotumf ^otque adeo efl ratio, cur,, ubi in fcriptis N. T. haec. vocabula' ufurpan-

A 33 tue;

W J ° K &dU3

tur de Chrido, iummo noftro Pontifice, ad iftam refpi*

ci notionem dicamus. Quum Levitici Sacerdores inau- gurace t ;r sd munus fuum adroinidrandum ad vit® ter- minum, erat fiims hs rov dioovcc rereÅeioo/uévoz, confecratus

ad as'ernum iacerdotium obeundum Ebr. VIT. 28. Con- fecrabatur ^autern Chriftus _{non, ut} Aaronids, externis ricibus, Ted paffionibus ^, quas fuftmuit. yd$, di-

cit Apoftolus Ebr. TT. ^10. dvr£> ^{- - rov} dg%Yjyov rr\s a®»

rrtP'o&s oivrwv aid Trct&rjpcZrocv rsÅetooaoa, atque hinC, poft-

quam gravidimas perpeiTus fuerat affliaiones, d'citur

Ebr. V. 9. rsteiooSeh ^, confecratus, atque inde denaum w(>.o<Toc,yo(>ev$e)s £710 rS &e3 dg%ieqsvs, a Deo proclamatus

Summus Sacerdos. Huic cognatam notionem haut for¬

te fine omni ratione dixero poffe tribui vocabulo huic

in aliis hujus epidol® locis e. g. c. IX. 10. X. 1. ubi fa-

cra V. T. titualia non potuide dicuntur reKsidrooi res1Kctr

rqévovrus, purgire animas peccati iordibus,

ipfasque

ad-

eo conlécrare Dco, ut, deterfa impuritate ammi,tiduciae plenus accedus ad Deum atque in fanåuarium ingreflus i,pfis ^pareret.

"'Avccgxi. Sanciturn erat Mofaica lege, ut priusquam

falx in medem iromitteretur Wp fYttW

ditoo^i

$s- f/o-jwS Lev. XXIII. ^10, Dco oflérretur, ut jus metendi felicemque medem idiusmodi oblatione impetrarent,I,ev.

XXIIi. _14. Quin etiam demeffa legete, ceterisque etiam fructibus terr® colleäis atque elaboratis, decerpta qu®- dam econgedo acervo portio ofFerenda erat,ad _gratuni

ob accepta cocleftia munéra teftificandum ammum, fe¬

licemque eorum ufum obtinendum. Lev. XXIIL t$, 16.

17, Deut XVI. 9. XXVI. 2. Quem eumdem morem a»

pud gentiiesetiam receptura fuide notidimum ell. Hinc

dicit EPTCTETUS (Enchir. 1. 38.)oportere Di vin® bene- ficienti® memores homines airévbiv ^re xgij $v?iv v&jd7td<**

X.s&Mjj ed ^autem idem ac apud PORPHY•

RIUM

e?t?3 \ t eSfef

<35= } 7 \ ^

RTURl (de abff. L. IV. ) 067ictP%ds TTOliiSjCii TClS ®S01S d(p'

av sö'oozccv ro7s dvS%cc7icis dCpsklfAw ^{tis rev} ßtov, primitids of- fevre Diis, ^ex iis^, cjiice ad vitam utdi^a largitiJiwt bomi-

nibus. Hinc explicaoda funt verba Pauli Rom, XI. 16.

ubi Ifraélitarum progenitores Patriarchas vocat crTrugxW

jpfam vero inde prognatam Judseorum turbarn (po^ucc É;_j inquit, v\ drtttqyyi dyla, K&j ro <pvgcd/jwc. Quas bina

vocabula occurrunr Num XV. _20, ubi Mofes jubet Ifraé- litas ofFerre Deo dusa^yjy (pvgocjAciros dvrdv. ^Quemadmo-

dum autem in Lege prrefcripta id genus primitiarum

oblatio fandtificabat totam farinaccam maflam, ut Ifrae- litee poflent in reliquum ^annum bona confcientia & fine

Kuminis ofFenfa in alimentum convertere proventum terra?, ita etiam funt Ifraélicae quafi fandtificati per ipfo-

rum majores, Abrahamum, Ifacum & Jacobum,ut quum

ipfi ^a Deo eledii eique cari fuiflent, ^non potuerit illo-

rum pofteros in perpetuum rejicere, fed fpes fit fore,ut&

ipfosfua gratia ampledlatur. Eodem relpeåu dicitur Chri- ftus i Cor. XV. 20. d-nciQ%Y\ rZv tteKoi/Jwijjiévcw, quum is pri¬

mus exierit vivus e fepulcro, omnibusque fidelibus Ifta fua refurre&ione exftiterit caufla futurae ad vitam aster- nam refurredtionis. Epainecus dicitur Rom. XVI. 5. d~

TTctfxrj rys 'Ayoclccs (Aulas) tis X^irov 8z ciyJoc ^e(pavd d-

TTccfxv r^s "&%dlö6s. i Cor. XVI. 15. fadU itidem ad le¬

gales ca?rimonias adlufione: quod, ^ut primitias oronium primo Deo confecrabantur, ita ifti in Afia & Achaea primi fuiffent, qui, _tamquam Deo ^grata oblatio, fidem amplexi fe Deo confecrafienr. Et ed fane haut con-

temnenda ratio, cur banc etiam rrts dmot^s notionem

accommodemus ad verba Pauli Rom. VIII. _{23. atque} dicamus rés _syovrocs rvjv dora^ytiv re md/uares e(le fiae- les, qui particula quadam donati funt felicitatis illius, ad cujus plenam pofleflionem demum in ^extremo die ^ven- turi funt; ut illa portio fpiritus, qua heic gaudent quae- que-

5®th \ Q /

qne confirmat in illis (pem ventur® hrereditatis, fit d-

•nccffX/i 'nvsvfxarcs,

Quo vero porro manifeflius pateat, quomodo ex-

plicanda fint vocabuia paffim occurrentia Ttqcc^o^oi,,

Jv-

^cv, Svala &c., haut abs re fuerit pa.ucifiima adfcrre de i^ciificiis ]ud®orum variisque, quibus ilia a LXX figna-

ri iolent, nominibus. Qu®cunque Deo ofFerebantur &

Conlecrabantur, (ive illa facrificiis, five alns facris ufi-

bus dellinabantor, generatim vocantur in Mofaica lege

a LXX

da?ga

conf. Lev. II. Num. VII. Qu® vero lacnficiorum nomine peculiariter & proprie venire folent, eorum qusedam fiebant ex inanimatis, alla ^ex animatis. Dona illa, qu® ex inanimatis^, farina, oleo., thure, Deo dicabantur , vocantur fWOö, a Gr®cis

Inteipretibus Svalut conf. Lev. II. Num. XV. 4. Quam-

vis negandum non fit, etiam victimas de armentis &

greglbus quibusdam in locis eodem iflo fignari nomi-

1 ne: Sic enim Abeiis (acrificium ex grege Gen. IV. 3.

vocatur nnJö. Sed ut plurimum tamen facrificia illa, qu® ex pecudibus fiebant, vocantur CTOI a Gr®cis iti-

dem Svalcut Åtque ubi in genere de cultu (acrificiorum ioquicur Scriptura, conjungit h®c vocabuia nrtfü & 1131, quorum alterum refertur ad oblationes qu® fiebant ex

animatis, alterum ad eas, qu® fiebant ex inanimatis., atque tunc redditur nnJD per 7rgcaipoqdv, fQT per Svalav

Fl. XL. _7. Ad illarum clafiem obiationum ^, _{qu® pecu¬}

liariter vocantur DTD! pertinent 1) conftans viftima

qu® tota fuper altari comburebatur, Gr. .oAcxav^cv &: 0A0- y.ccvTåcfjcoc. 2 ) HKpn de quo Lev. IV. ad quod referri et- jam lolet ptfK (acrificium pro reatu, de quo Lev. V-

At quomodo h®c lacrificia difFerant, inter tot difientien-

tesDc&orum opiniones, non noffrum ^nunc eld pe^qui-

rere. lndicafle fufFecerit, (acrificium dictum PNpn a

LXX. vocari ttsq) dpaqrlas Lev. VL 23. Num. VIII. 8.

• )

9

( 0

$)

EMÄfif-TDl

Gr. Bvalsc carygla, fub quo comprehende-

bantur ä) rH)fl ftt? I.ev, Vil. 12, Gr. Bitrla dixlaeoos b) 113

& na*?i Lev. vii. 16, Gr. £v%rj ncp ensamx Ut ve ro in

V. 1. lcriptis Hebr. _pip. Gra?cis

bwgov}

generafim infer-

vire ivevit omnibus cefignandis donis, qua? 3^eo offe-

runtur, ica illud eodem hoc fenfu ufurpan videturMarc»

VII. ii.nogßdv b sax eg epg dcpeKr^sy qua? erat formula

vovendi vel potius exfecrandi, qua interdicebant aliis

uiu _rerum, qua? in ipforum auxilium proficifci a fe _po-

terant. Conf. Cape). cbC in N. T. Ut vero ita fir,non-

nunquam tarnen enam huic vocabuJo exprimendo ad-

commodatur vox orgcafpogd, quas„ propius etiam ad na»

tivam notionem hebrad vocabuli accedit.' Atque fic

quoque nos quidem explicare nobis pofle videmur7rgoa~

(pcgdv ubi nulli ^junäi-m alii vocabulo in N. T. occurritr

ut qoum Paulus dicit Rorn. ^XV. i6. ha yéxt]Tai £7TgcG(p9- gd rbov eBxoox

sv7tgcG$eKTosy

eft feufus, ut oblatio gentium, quas meo miniftério ad fdem addudhs Deo tanquatn

munus altquod, _pip, fiflo, fiat ipfi grata. At ubi Tigoa*

(pogd & Bwla con|unguntur,ut Epb. V. 2.

nugeftvkev

éaw

rev V7teg ypax 7igco<Xcgav ?(o/ Bvalav, ^refpondet 7rgcc(fcgd

Hebr» mJO & Bvalot ^"ra rit, quod conftat, ex PI. XL.

v. 7. qui locus affer ur I br. X. 8, Bvalax _7^ wgcctyogdxjypf chcy.avTuy.ccru n&j 7eg) clpx gr'as £k vjBlÅyaccs ^, ubi bina prora vo abula defignanc binas ilks, de quibus fupra meminimUs, oblationum fpecies ex rebus snimatis atque jnanimans, & poflenora duas fpecies oblatipnum ex ani- matis, _{qua? vocantur}DTOT, ut cÅo%dvr<»pu expritrat Hebr;

my & ro v? dpa(tlas Hebr. PNftn, _qua? alias dicituc pienius 7jgca^ogdneg) dpa^(tlots Hebr. X. 18. Arque in hunc

fenfum accipienda funt verba Pauli Rom. VIII. 3. ubi

C'"«liftus dicitur miflus ^a Ifeo ex cpcidpart trägnes dpag*

rlas _ngp 7reg) dpagrlasy ut fieret vidfima pro peccato. Ad tertiana cruentorum facnficiorum claflem diximus fupra

B na?

Sil

) i»

( ^

nsr pertinere, quo refertur min H3I, facrificium

laudis live Eucharifticum, Gratis dictum Bvffloc dmascos

Lev. VII. i2. quo relpicitur Ebr. XIII. 15. dvcc(ps^^y

Svalav divkasms siccttccvros tm ©sm, _ku^ttcv ysiksm 0-

faoåoyévtccv tm> cvof/.utt ccvt8, unde conficitur id cornpa»

ratum fuille ad laudem Dei celebrandam ob impetratum beneficiuro, Eodem lpe&ant etiam "HJ

kW roij,

^quo-

rum prius vacatur

&%*!,

ab illis

ofterri

lolitum, qui in periculis conftituti tuerant, atque inde liberaci, pofterius

vero,héviov, fponte'oblatum facrum,etiam ab illis, qui nul-

lis expofiti fuerunt periculis, redditur etiam a LXX c^c-

teylcc ut Hefecb. XL VI. 12.nyo ITOJH '3luv voii-

cYi, o »(pYiyéf^ms. cfjtoÅoyiay* Qu od fi banc notionem rys o-

poKcylus transferre libuerit ad verba Pauli ² Cor, IX. 13.

ubi iaudat Corinthiorumo^oKoyluv hz ro ivayyektw^,dicen-, dum eft, Apoftolum confiderare Corinthiorum benefi-

centiam Evangelii caufla declaratam erga egenos, tan- quam voluntarium facrificium, quod Deo non minus fuis-

(et gratum,,ac ex pio animo fub veteri oeconoroia profe-

£tum naid- Sed communiter htre verba aliter explicari

nos non fugit, ^neque illam nos quidem prorfus rejicimus explicandi rationem. SufFecerit conftitifle ex aliis locis,

in imagine Deo aeeeptarum oblationum confvevifle Pau-

lum repradentare munera Evangelii caufla a Chriftianis

erogata. Sic in Phil. IV. 18 voéat jdona a Philippen!!«

bus ad fe mifla Svcrlocv JWnjY ivu^eqov tm Gsm, & Ebr. XIIL

16. dick eu7.Toictv xgj kctvmvlkv efle illas Svoicts, qua? Deo gratie

funtjpflque

aaprj.

ivoo^lus

Phil.IV. ig. quam Joquen-

di formam exprimentem Hebr.piim nn, frequentiflime u-

furpari in leriptis V. T. de (acrificiis Deo placentibus

notiflSmum efl: ad res vero N. T. translata defignat quidquidDeo aeeeptum

fuerit

& gratum

conf. 2 Cor. IL _15.

& &

&