Ö
G).
£ &p_ DlSSERTATIO GRADUALIS DeCAÜXS1S
CONTEMTZE
MORTIS
Apud
Veteres
Philofophos,
Quam»Confenju
Amplijjl
Senat.
Philofi
in Reg.
slcad.
Upjal.
PRi£SlDEFIRO
Amphff.
atque
Qeleherr.
Dn.
LAUREN
TIO
ARRHENIÖ,
Hiftor. Prof.Reg & Ordin. Public& cenfura modefte fubjidi ANDREAS
Andersson,
R OSLsiÖÜS.
In Audit.Carol. Majori, die XV.
Maj»
Anno MDCCXXV
Horis ante meridiem folitis.
* — i —
2fole od>
mutante
d)crrc
od) lagman
uti Upfant) ocb
DiojTagen/
$
%m
OHAN
GYLLENCREUTZ,
SHui
©unfitflc
Jpem,
ben ftore ©ubené i>cDer/ .
|^r||Utaf
cg
ej laggcé ncber/;^yq ftå IXiPen uti flor. 92 ir fom alla ratten muta/
2)a fan man nieb gldbie |Iuta /
^dmja meö all farlcf qxöu & Aftrsa fi<5 bdr gldber,
Themis oförfTrdcft framtrdber/
9^annaf)emi fdgna får/ SHfbe 9Mi fom tdtta unber
OuffenS bdrba alla jUinbec-/
911 ti fronan blir för froår.
?>e fom roacfcrt funna laga/ e;
Jolcfet
bar at fiaga/2(ra Äongaré (>ögra fjanb*
$ble
od) rPålbowe
Jpcn:
Sagmané
^Brfammetfie
äbfe
oc{) $)rtlbome
JP)erre
od)
#årat>é!;)£>fotngc
f" uti ©öbermatrtanb /
Herr
CARL
ST 1
ER
NR
OS,
Sftm
künftige
Jperre,
©c fom böaa fafcr fftöfa/
DvåDevPitho at bemöta
©JeD all roörbnab t ftt ftanb« Uber bngb dr mig ett f)tnber.
(Jbert (of mig banben btttber/
2lt berömma fom ftj} bör»
L> Sngcti bar (Jrjobbet trutif;
$?en bc mina mebra njutit$
'^bft mig til ftnneO för. himlen böre bmab jag beber /
^mab fom ^eliifaq önflar (Jber 50?inc Jperrar baba tmåi
@bcr meb ftn näbe bdanc/
?^eb all jorbtiTt nöje faejne
2it t Ncftors ålber nö.
2'iöle
od)
Wdlbome
-£>ew
JpätabstjöfMujen*
Plur. Rever. aique
Clarrffmo
Domino,
Dn.
JOANN1
S915©.@/
Pastori in SHdnuna &
©ottrSra/
meritiflimo, ur 5c
adjacenfis
di-ftridus Pr^ép. adcuratifTimo.
Plur. Rever. (pr
Clarißimo
Domino
Mag.
ANDRE/E
Pastori in (Efeltt) 0C()
vigilantiffimo.
Plur. Rever.
Clariffimoque
Domino
Dn.
JOHANNI
T W
F
1,
Pastori in
symjebafa
Weft-Gofh.
digniftimo
,Praeceptori
fidelifli-mo quavisobfervanria
colendo.
Reverendo
Dodijpmoque
Domino
Dn.
JOHANNI
AGRIVILLIO,
V. D. Comministro Enecopiae
fideliffimo.
Leviflimas has lucubrationes in gtati animi ae
ob-fervan.ise pigmis D, D. D.
A. & &. *
f
éååålééåååléåéé^®**
tAt'J*t^e^t&eÅse^eA*eketaJs«Ws^X'.Aa«X
^^0000000000000000000000^^
&B.
^
§. I.
A eft indoles hurttansg
naturse, ut maxima
crucietur metu
rrsof-tis, & omnes
perlva-fum habeanr y tut
(poßeguv
<Pc^e^JruTOf
eile morfem , quae mortales nun rarö
ad
lacryfnas
& ejulatus compellit.
Un-de inquit Seneca
: Nemo tam imperitus
tfi> ut nefciat fibi quandoque motienduml
tarnen cum
prope accefifertty tergivirfatur^ tremity plotat a). Quidmagis
perfpi-cuum elt , quam fibi quenque velie-*
■•menter Carum efie, & natUramjab in* teritu abhorrere* Adolefcentem, fe*
nem, medium> aeque mortis timidurTi
invenimus, ut in moribundis
conti-nuandi vitaeappareatdefiderium,
åfait
A eß
-» ) o (
H»-yftentpt, autqvctus quisque ,ait Cicero*
cui mors cum avpropingvet : *Non
refu-•gi/fttimido f/ingvis , atque exalbefcat me-tit b). JVtf'S ftne querela morttur, quis
non recujans}quis non gemens exit c). §.
ii.
Sed hifce mortis terroribus vincula
Philofophiam inj'.cere crediderunt
Ve-£eres: ut loquitur philofopborum
pr»n-,ccds > & maeif^er Plato : Ävqp tcf ovn
CV<p^0*0<pU
äfetTgllJ/aS
TOy£ioy,
&ct'ßfifcv
pgdS.iV ci7ro3'ccv£i$'at /-/V, qui peromnem
■•Vitara incubuit pbilofoph'<e magna cum
■dmia imminentem exfpettat mortem d)%
Ot
oqQcos
<piÅo(ro<^,Qvns
"thn&vgirx.s.iV
fxsAs-tebcri Kant rs&vdvat rjdtdJ dvTolg
cciögoo--Trav{poßegov.
Rette philofophantes mor¬tem comnentantur, atque ab ea minime
pmnium perterrentur Rationem
ad-hibet Cicero, dicendo: philofophiamejfe
Optimam rerum humanarum
moderatri-cem f). Qua: fuos eultores
adverfus
omnes vel femporum vel fortunar>
vel naturae inßdias munire
poteft,& in
quocun-i) €ic.Iib.f.defin. c). Sen. de benef. l.f»
c. 17. d)inPhad.p.48, e)pag- jt•
dt
) ° C ?
quocunque corporis h'abitu pra?ftac
fortem , in confpe&u mortis hilarem
laetumque, nec deficienrem, quarnvis
deficiat. Unde inquit Bernartius : Verus Vhilofopbusftat erettut fub
quocun~ que pondere7 nihil illi eorum■, qu<s ferenda funt , d/fplicet. Sive in morbo collocesy
five in fanit/ite, indivitiis, vel in pauper<• täte, amicum babedt, five amiferit, cor-ptu integrum five ntancum fitf Utatur,
Contentus fua forte vivit ,
qualis*unque
tafit , uno tenore
eequabills , nec ut tri lance propendens aut dependens
g^). So*
crates itaque hilariter admodum
cali-cem veneno impletum haufit , nihil
omnino commotus , neque colore
nequc vultu mutato > cum dolor adeo
amicos
fuperaret
, ut lacrymse
largi-ter iis profluerent. * De caufiis
con-temtae mortis apud
vet.
Philofophos
nonnihil diflerere cum animus fit, te
L. B. enixe
rogamus, ut non faltem fa-vorem concedas, ,fed innoxium cona-tum
benigne
interpreteris.
§. III.
Inquifitionevocabulorummuaefröns
Ai
difler-g) J. Berndrt. adlib.i. Boet. deConf. Phh
4 ; ö
c
S4M-diflertationis noftrar prae fe
fert,
fuper*
fedemus fiquidem neminem
fugiaf*
qui ftüdiis operam
dederit
5ande
hxe
©rtum traxerint. Ob mefiorem ramera
fequenthim
inteiligentiam,
bipartitam
mortis divifionem a philofophis
ufita-tam confiderabimus. Quarumuna
na-turå accidit , dum ornnis calor vitalis periit,
åibri
b
fy) &uvc&to$
tfiifyvfyc
%gVTo$ h). Ac inftar luminis ,
in
ellychnio accenfo , prac
defedu
olei
confumpti , extinovimr, & refte
Pla-tone : if$t> &?Åo, tj åvotvirgetypiatcni
ÅvdS , Tys &
o"upia,T(^>
*1*«AAjjAsw i) Haec moriendi
neceflitas
omnibus eft (ubeunda. Cui fententiac
Sc pulchre Ovidius poeta
accfnit,
Tendimus huc ömnes , metar» propera»mus ad anamy
Omnia fab leget mors vocat attA
fuas k). §- IV.
Altera ex virtute proficrfeitur
fy
quam Å) Ariflot.Prob/, f B. XIV. i) Plat. Gorg»
pag, 357. b. k) Ovid. adLiv. ti. 3J7*
♦ *|* vide Macrob, in Som». Scip. eap. 13=»
Rhodig. Antig,Left, lib*ig. $8.
PWijf
•»* ) 0 C *«• f
quam veteres mortem philofophicam
dixere j eamque eflfe , cum animus adhuc corpori jundlus illecebras
vo-lupcatis defpicit , omnes exuit
paffio-nes, infidiasque corporis efFugit
5 ne
libidine vexetur, & ulli pareat
cupi-diitati. Sed omnium vitiorum fra&o impetu, cupiditatumque apicibus ex
ammo penitus evulfisadnobiliora
afpi-rat, omnique ftudio ad fupera &
natu-rac fuae congrua fublimis fertur, utcum
Deo tandem uniatur, a quo ortuseft.
Audiamus Ciceronem : Tota, inquif»
Philofopborumvita commentatio mortiseft,
Nam quid aliudagimus, cuma voluptate, ideft, acorpore
9 cum a re familiariy qu<e eft miniftra & famula corporis, cum a
re-publ, cum a negotio omni fevocamus ani->
ntum ? Quid , inquam
j tum agimus> ni/i
animum ad feipfum advocamus ? fecum
effe cogimus9 maximeque a corporeab
du-eimm ? fecernereautem acorporeanimum,
nequidquam aliud, eft , quam emori
di-ftere /). Cui opinioni & Plato affentit! Ket) doueiyg 7fx, tdie mlkdis dv9flu7rea*j
ffloevnav TuvmxToay, ptajåe{tere^ei etvruv, ktx dfyov
divca Ißv
,
d7id
tyyvs r#relmv
A 5 rx
6 ) o (
jTfzSvoLvai o [tffjev
<p^evulct)V rolv
fåwoo
Vcli 24& &cräptar©* ii&i. Putant, inquitj
pleiique eum hommem , cui nihil taiium
dulce flt5 neque Ulis fruatur, revera vi-Vere exiflimandum non ejje , pene
mor-/»««? , voluptatibuf corporis non
flu-deat m).
Aoy'ifjcTcu
åeyé
7tX ron«TO!»' duTvjv TkTOüv pnjJw
'ZZrfytAVTry.
Ra-tiocinatur tunc optime, cjuando horum ni¬hileum perturbat n). Summam homi¬
nis felicitatem in hac folutione
ani-mae a corpore & eorum , quae revera
funt,contemplatione collocandam e(Te exiftimaverunt veteres. Et
ingenti-bus quibusdam , admirandisque bonis
horum philofophorum animos
refer-tos effe praedicant, ac poft corporis
mortalis interitum divinis epulisvefci, veritatisque campum cum diis immor» talibus Una circumluftrare , idque ex
eo promereri, quod in omni vita
de-fiderio fcientiae divinae flagraverint.
Sed ut confulam difTertationis
brevita-ti ea praetermitto , qua: praefentis non
funt inftituti.
§. V.
Citra omnem dubitationis alearru ftatui*
-äs ) ° (7
ftatuimus, gentilium fapientes
inve-itigare non potuilley unde murs fuam
e* ducac originem, nonnulb eam fove-bant fentcntiam > cafu ita fieri, quod
intereant homines pecudum i nitar,
quodque ita conditus (it homo , uc
rurfus ei (it moriendum. Hinc Ma-nilius Poeta canit.
Nafcentei morimur, finisque ab ortgi-ne penäst o).
Quidam inruentes calamitatum multi»
tudinem, & plurimos mortalium ante
tcmpus diem fuum obire , & tragicis
cafibus perire > quae omnia non
pos-funt plane eflfe fortuita , addudti funt
in admirationem, &cceperunt in
caus-fas lnquirere , qua ratione ifta omnia
accidant homini y cujus inter omnia
animantia dignitas eft & praeftantia_*
fumma, ideoque conditio ejus ceteris
palmam praeriper-e debet. Sed cauflas
dtvinare non potuerunt» praeterquam
quod ocuhs fubjicerent mukös ßbi
mortem arceßere
- - hos beüa,hos
aquorapofcunt\
Hbamor exitio, Juror hts & Java cu*
pido•
A4
g o (
-m)
na-Ut fikam m orbos hos ora rigatitta bruw&)
Jüos implacidi letalis Seirius igni Hos manet imbrtfero fallens autumnus
hiatu p).
Heu quot habet morsfava vias, ar tes-quenotendi q)*
§.
vt.
Kis prarmiffis ad cauflas
inveftigan-das progredimur. Quisque veterum
philofophorum infpiciens fcripta
faci-le deprehendet , eos certo
perfvafos
fuifle mortem vita eflfe meliorem ? inqua nihil aliud invenerunt , quam-,
meros labores , ingratitudinem
vuh
, contemtum & omne genus
af-flicdionum» Praeterea morbi illis hinc
äncidentes inveftigationem veritatis impediebant, ut folidam fapientiam
confequi non poffent. Omnis
anti-qua philofophia, inquit
Plutarchus
demonftrataerumnofiflimam &
mole-ftiarum pleniilimam effe hane vitams
f
& mwlti fapientes conditionem
hurna-nam
jf) Stat. l.
Syfa.
i. ti, ll%. q)Palitig.
in
*in Confol* adApoi«
4M ) o (
^ ^ 9
fjam déploraverunt , qui
fupplicium
ducebant vitam e(Te ac principium^,quod natus homo
(itc
lade
ramaxi-mam. JNafci vero non intelllgoy quibus
expeäiat, ait Cicero, nam in <erumnasy
miferiasque ingredientes quid gratum>
quid hilare afficimus y quare potius non
offendimur ? quod primus iUe nafcentium
vagitus , & ejulatus fatis decUrat r),
Unde Herodotus s)y & Cicero
extol-lunt Thraciae gentem , quas
natales
hominum obortis lacrymis
profe-qvuntur, exequiascantu
lufuque
cele-brant. Qua fententia ufus
eft
Euri¬pides in Crefphont. ap.
Clem.
Ale-xand. lib. III. Strom, p. 51
É i yaq
ypZs
<rv?koyov Trcuspievxe T"V divnct, 3"fi)iv&w, eig ccfmystcli xaxce,t*.k fCL ' \ ' '
Tov de uvijctvcvTct xai mvuv 7ie7rct,vp%vot
Xcu(*ovTctg
iv(pij[Mbvjci$
CK,7rffi7r$iv Jo-ptcov,JNam nosdecebat convenire publice5 &
beflere nat um f quod tot
ingreditur
ptald'
A j Aft
r) Cic. inConföl. s) lib.y.circaprinc*
vid.
in Conf, Cic. Alex, ab Alex. lih. 1« f.if, FaLMax, Hb, %;6 a, 12. Xenocrat, dé10 ) o C
slft mortuum, cuique jam quies data
eß*
Efferre Letts gratulationibus.
§■ VII.
Prolixum edet multorum referre
philofophorum fententias , qui in fuis
fcriptis eos laude dignoselfe judicant,
qir in ipfo apatis flore exflingvuntur.
Of 01 Qeo) (piÅxe-t "Xczvßujrxet re(S^ t)»
Amphiaraunri a iuperis funmo quodam
affeidu dile&um , integro & corpore
& ani.mo ereprum ede dicunt nec
fe-ntum attigifTe. Itaque Alcidamus, rhe-tor lile antiquifFimus> fcripfit
laudario-ncm mortis ex humanorum malorurit
ejaumeratione conftantem u), Et He*
gefias Cyrenaicus philofophus fic mala
vitac repraefentabat , ut eorum mife-randa imagine audientium pe&oribus
inferta, multis voluntariam mortis ap-petendae cupiditatem ingeneraret ip).
Alir Graecorum fententiam optimam
e0e dicunt: non nafci ede bonum, fed
natum quam citidime aboleri.
Qui-bus
t) Menand. P/ut, de conf. dpol. 119. ti) Cic. Qutfi. Tufc.hb< 1. Ve) Valer* M*lib, g. c,p%
•4$^ ) o"( iI
bus vcrbis Silenus a Mida captus
Ii-bertatem (ibi vindicavit. His
adftipu-lari DiiGentiliumvidentur, cum mor-tales ab iis hane pietatis
remuneratio-nem affecuti fint. Referunt fcripto-res Cleobis &Bitonis juvenum Argi-vorum matrem , Junonis facerdotem
fuiflfe , ac cum proficifcendi
ad
tem-plum tempus inftaret ,
remorantibus
jumentis, hos, vefte
pofita
,&
cor-poribus oleo perundbs ,
fubifte
jugurn
currus, matrem ad delubrum vexifTe>
cum a dea precata efiet > ut
illis
prae-nuum daret pro pietate, quodmaxi¬
mum mortalibus dari poffitadeo Jvla* ne inventi funt mortui : rtjg Qex rorQctvctrov ctvroigTygiveeßeictg dpLoißtjv
(rctfMntjg. Dea pictatemlpforummgite
ut praemio compenfante x).
Eadem
precatione Trophonius &
Agamedes
y) ufi fuere , cum Apollini
Delphis
fanumexsdificaflfent,venerantes deum
peti-x) Plutarcb. tnconf. ad Apol. p. I<58. Cic.
Quaft, Tufc.hb \tXenocrat. detnort.He»
rod. lib»\% cap. 31. Lucianui
inCbaron-te t.i.p. 146«) SvidatinCrafo. y) Pla¬ to in Axiocho pag. 15 04. E. Cic. 4, /.
is 4$-§ ) O (
petiverünt mercedem , parvam qui»
^dem operis & laboris fui> nihil certi, fed quod optimum homini. Guibus
Apol/o ad diem tertium eam fe per-foluturum oftendit > interea ut
epula-rentur praecepit* Hi di&o audientes»
feptima no&e fopiti mortem cum vita
commutaverunt» Judicavifie Deum->>
inquit Cicero, & eum quidem deum, cui reliqui Dii conceffifTent, ut
praeter
ceteros divinaretmortem vita eile
me-liorem.
§. VIII.
Neque parum fecit ad contemtum
mortis, quod crederent nihil efle in
morte mali.
^
Socrates
inquit : KivJvn-vei yccg [mi 7a ^vfaßeßyxcg txto,
etya-yeyovévai k ai gcrs" onus qfustg
öjj&us
\s&n>acifu&a,vo,
oaoi bia(iefaxcckoy iivcn to rsqvavooi. Appdret mibi
quod contigit bonum e(fe. Nec ullo modo
judicatur a nobis, quicuncjue mortem
opi-namur ejfe malam z). Mors, tefte
Se-»,neca a), omntum dolorum & folu*
„tio eft & firtis : ultra quam mala
no-»,ftra non exeunt, optimum natura:
inven-$) PUton.Apolog.p, jq, a) *V confol. ad
4« ) o ( M
^inventum , multis remedium ?
qui-»jbusdam votum. Haec e carcere edu-,
»dt. Haec eft , quae effecit, ut
nafd
}3non fit fupplicium, Haec
exfulibus
in
»patriam femper animum
oculosque
j>tendentibus,oftendit,nihilinterefle
in-»ter qvosquisqqaceat.
Hinc
canitPoéta:
t Oy S'UVettcV Tl
QoßsK&e
Tiv fjCVXitji, , / ,
Toy 7mvovtti vocmst kool jrevb/f cdi,vctgi
Mortem quid timetis quietis gene» tricem '
Scdantem morbos & paupertatis do*
lores b).
J&uid morte beattus' e/fe poteft ? inquit
Cicero5 nec ad ostarna properari > nift
morte janitore ac duce qua mtgratio
efij ad ccelefles (uperasque jedes c).
Pul-era, pia quis neget, & fenfus,finon
orisChrtftiani. Socrates itaque mor¬
tem adaequabat
profundifßmo
fomno
d)> & Cicero mortis imaginem
appel«
lat fomnum e). Idem de feneéiutez
jam vero'videtis nihil ehe tam morft
fimile,quam
fomnum. BeneOvidius
i.cleg. 9. Stulte
b) Agatha inAnthol. Grote. lib.\ ~t*ljj*ep.U <c) Cic.conf d") Apol%Socrat,p.jo, e) Gif,
14 ) o (
Sr®-Stulte quid efi fomttus, gelid£ nifimor~
tis imago?
Longa quiefcendi tempora fata
da-bunt.
Diogenes Cynicus cum exceüurus vi¬
ta jam eflfet,excitante eum medico
per-cun&anteque ecquam moleftiam
fen-tiret: nuHami inquit, nam fräter
fo-f-orem anticipat fomnus mortem /). v7T\ioy xcti SavdTOtt Jijyfictows. Sömnum
& mortem gemellos vocat Homerus.
W.7T v,682. Nec vet.Philofophi
defpe-rabant deauxilio deorum &natura?
be-nignitate, quin properantes e vita
di--fcedere» foveren t. Cujus rei in mo-rientibus non raro figna haud dubia
deprehendebant.
$. ix.
Inter przecipuas contemts mortis
cauflfas,ipfam immortalitatis fpem
fuis-fe conftat. Multa itaque praeclara ac
fere divina* praducente naturs
fcin-tillula, Plato, Ariitoteles, Plutarchus,
.Cicero & Seneca de immortalitate
ani-cnac &ftatu poft mortem feliciori
fcri-pfere$ nec mirandum eft , dum verac
) ° C i ?
fidei & veras Iucis fulcrum deeftec , fi
a re&o veritatis tramite aberrarcnt,
i* quantum potuerunt fe & alios
confo-Üti funt , certo perfvafi ultimum vi¬
tas halitumnonextindhonem» fed
com-mutationem loci afferre, & a diis
im-mortalibus ita conftit-utum eflTe 1 ut
ex-antlatis hifce laboribus terrenis , ncn
in fcopulos Sc fyrtesmortisincidcrenr, fed velis panfis defideratiffin um
im-mortalitatis attingerent porrum,
So-trätes dicebat antmos hominum t][c
ctivi-nos , usque ? cum e corpore cxce[ff[en*%
aditum adcoelum patere g). Hane 'Ssöho
-£et?iy faniores philofophi in Omni¬
bus fubfternere voluerunt , eique
fu
-perftruxere quascunque tradunt aut
commemorant. Cum Plotinus
philo-fophus moriens jam jam fürer animam
afturus, perrexit ad eum invjfendum
Euftochius, fjcuti ab eodem relatum fibi Porphyrius fcribit ; habitabat i$
Puteolts. Tunc Plotinus , te inquit
cxfpecfto, atque equidem jam adnitor,
quod in nobis divinum eft , ad divi¬ num ipfum, quod viget in univerfo,
redigere. Spintumque Iiis verbis emir
. fit
16 ) o ( fit /&)♦ His accedunt Poetae;
O&tV M €KCLS^>V €1$ 73 CUp* ctQlkétii
tnuvS' ÄjrJ/A^e j 7tv£vpa
pfy?
oliS£&, ,' To aapa,
l
ig yrjv.Unde unaqu<eque ptirs hominis venit in
corpus , eo rediit.
Spiritus quidern in acheremj corpus
ve-ro interram i),
Mortem aliquid ultra eft i vita , fi
cupis mört. *
Unico hoc Polatio non labores tantum
vita: omnes aut pericula, cum quibus
foepe Tunt luétati Ped & jpfum mortis
mctum diluiffe conltat.
§- X.
Ea quoque agitati Punt opmionuul
nebuia, fe poft mortem, Purnmam ho*
minis felicitatem confecuturos fore, Ped vivendi illa conditio, qualis eflet*
ea in re ratio eorum fibi reliéla
vaga-bunda quafi erravit. Älii itaque pio*
runt
b) Cocliustilodig. Hb. Ii«dntiq. Lett.r.IOV
i) Eurtpid. in Supplec.fr.5 3a. *Senec» in dgam. v.<y$6t
-*§>■§ ) o ( *7
' rnm
månes in beatorum infulas > &
Elyfios campos miferunt» ubi praemia
* bene a&a: vitae
acciperent. Quicquid
deliciarum ac voluptatis excogitari
potuit, in has fedes intulerunt.
Jguan-j ta deleclatione , ait Cicero 9 afficerer% cum PaUmedcm, cum djacem , cum altos
)udicio iniquorum circunrventos conveni•
I rem k), Si quis locus efi
t cjui humanas
animas a corpore folutas recipiat
, meam
tion fubterraneuscaliginofutf3
capiet, quod
miferorum effe domicilium perhibent ; nec campi quos Lethaos nominant , (cd fubli«
tnis tf purus ather , in quo ajunt dinge~
( nitos fortunatam & beatam vitam degere
l). Alii animas, Acheronte &
Cocy-!jj* to
fluminibus
Aiperatis , ad Minoem,Rhadamantum & Aiacum ducunt, ia
earr. regionemi
quae veritatis campus
dicitur. Ubifedent judices
examinan-tes venientis cujusque vitam. Pii iri
beatorum locumpertranfeunt m).
ta-tuv ie ctvruv 01 QiXc&oQicl licetvcg Ket'
Q c n \ > , / ♦
, xcci oixqeeis en tütcov B KctTktOli
Å)
Cic. Hb. l.Ghtäß. Tufc• /) Dionyf, Ha»licarnaß.Hb* ti.c. fi. m) vid Platon,
Gorg, p. 3^7. in Phad, 84. C/V. Tufc. lib. I»
iS o C
X.CLfaUig cicpiKvoavrett, Inter hos (jul'
curijue jer philofophiam purgati
fuvt)
babitationesque bis etiam
pulchriores
nancifcuntur *, Quarum
amoenita-tem defcribit Xenocrates Iiis
ver-„bis : Ubi ver aeternum
omnigenis*
,,exuberat fruftibus, fontesqueniten-„ti'um aquarum
fcaturiunt.
Prata in-„fuper amcenavariis
depifta
coloribus.
„Nec defunt philofophantium ccetus „poétarumque
theatra.
Circulares
ibi
5,chori , muficaecantilena?
,jucunda_.
„convivia. Inviolabile
gaudium
dul-„cisque
conviftus &c.
o). Urmini*
ßrent viris puelLe formoßßima,
tf" Ulis
rur*■fus juvenes lefiiffirni p). Quorum
ani-„mae , tefte Schevio, corporibus
de-„ftituta: funt veluti
fumus
quidam,u
„in fpeciem
corporis
humani
effedus,
„qui omnes humanas
a&iones
obire
„poflunt. Rerentofemper
eodem
aeta-tis vigore, Dicit igitur
VirgiJius
A'
neam ter fruftra comprehendere
An-chifen fuum conatum fuiHe :
Et
* Plato in
Phadone pag. 84. o)
Xeno-erat, de mort. p) Sch<cvii Myt
hol.
deor. p i 14. vid. Virgil. Hb. 6.
Ainetd.
-4$?') ° CÄ- ip
Par lev ibus ventis^ PolucriquejimiUima fornno q)..
Et Statius de y£nea :
Felix ille patrem vacuis circumdt dit
u/nis. §. xi.
Tn hane fpern addu&i funt veteres
Philofophi , non alibi puram
fapien-tiam pro dignitate fe comparaturos,
quamapud fuperos, eadem frudia,
qui-bus in vita deledabantur
fapientes>de-funftis etiamin deliciis eile» ita ut
poe-tif cum poetis poetari poffint r). Id
Ovi-1 dius hoc carmine oftendit.
ParspedibuspLiudunt chorcAS
, & car~
mina dicunt s).
Dii boni quid lucri elt emori ? inquic
Cicero, ut colloqui cum Orphco, Mu-*
faeo
,^ Ho'nero , Hefiodo liceat t)*
Keti 7urs, ocg ioitcév,
fjfMv e<?a,i k oRrBv-pkpcsv n Kcä tpa/jfyu tvpsai eivcti,
ui<reag , tTrsi^tjv T6ÅevTr,<rct)pisv
Tunc utapparet-) compoies evademusejusy quod affettatnus , cujusve amatores
pro-B x fite'\
q) hb. 6. JEneid, v.7QO. r) Schavti
My-thoL deor p. iiy. j1) Pirglib.ö.jEtt*
10 49* ) o
(
59»-fitemur nos ejje, feil. /apientU, cum
vi*
delteet mortuifuerimus , dum autemvi-vemuSiJtequaquam u)s
VoJuptates
mor¬tall corporemixtasnec
perciperentam-plius, fed
omni
prorfustriftitia
vacuas»ut naturam rerum, arcana
philofophiae
f & divinamyfteriacontemplari
poflent.
Praeftantiam futurac vitac in perfedaveritatiscognitione
pofitam
efle
judi-cabant, ut veritatis cognitionem
aflfe-cuti , perfedaabfoluraque
fcientia-,
?>potirentur.
Audiamus
Ciceronerna
*iprofedobeati erimus, cum
corpori-3*bus relidis, & cupiditatum*
&
acmu-jjlationum erimus expertes.
Quod-
.*,que nunc facimus, cum
laxati
curis
>,fumus: ut fpedare
aliquid
velimus,
»& vifere ; id multo tum faciemus
3,liberius : totosque nos
in
contem- j plandis rebus ,perfpiciendisque
po-5,nemus. Propterea, quod&
narura5>inefi: mentibus noftris
infatiabilis
3,quasdam
cupiditas
veri
vifendi
:&
„orae ipfae locorum
illorum
quo per- 1)>venerimus, quo
faciliorem
nobisco->»gnitionem rerumcceleftium,
eo ma«>>jorem
cognofcendi
cupiditatem
da-bunl^
bunt *% ixetvov <roi
rexpLtj^to» ,
&pt/,
tüto
dvfyog
ov dv ?fyg dycvcbttj^VTA jzzA-Aovtm "dcm&ctviic&ett , ort uk d'f
>jv Cf)f
Ac'<roQ@* , d?Aa rtg <piAo<r60[Aar@* å
avtog & 7TÜ år®- Tuy%dvet cov xdi QiAo-i
x&i <pt\07i(jt>(&*. ijtoi tct
ittpßS
tovtoüv , 7j ct/xCpore^c. Sufficiens conjetturd
m>,inquitSüCrates,y?quemviderismolefte
mortem ferre, eum noneffephilofopbum,fed
(PiAcfdptctTOV quendam , id e(i corporis
amntorem^ atque eundem ferme QiAo%(jri~
fA&TOV & <piAoript,ov , id efl pecuniarum
bonorumque cupidum t aut talem, ut al*
ttrum horum affebiet , aut
utrumque y),
\
§. XII.
Ut ignavum leti terrorem > qui
ex-ercet plurimos, effugerenc,
atque in
ejus locum pura animi tranquillitas
fuccederet , de pura confcientia
folli-citi fuere philofophi Hane dicebanc
optimum efTe di&atorem f qui
often-dit convienter natura: vivere, nec
il-lam fequi malap confvetudinis
corru-ptelam , quae divinitus datos igniculos
cxftingvitj
vitiaque gignit. ExamenB 5
confcien-*
*) Cic.£)u<eft. Tufe.Hb. i.inconfol.p% lOj,
21 ) O (
|H§*-confdentiae Pythagoram
& Senecam-j
inter auhcos ftrepitus nec
inttfrrtuflifle
conftat. Quo tendit Poeta:
hic murus ahencus efto,
Nik confcire fibi } nulla palefcere t
culpa, z)
Fatetur Cicero > fe nullam
commu-nium malorum confoiationem
in-veni-re , praeter illam
confcientiae
re&ae
voluntacis , quamaffirmat
maximamconfoiationem elfe rerum
incommo-darum, nec efie ullum magnum
ma-lum , praeterculpam a).
Hinc
pro- ,verb. Graecorum ; cruvufytris tyjv
xjsvxtjv.*
Hoc ipfum Poetae(enferunt,
cum de diris, & furiisultncibus
fabu-lati Tunt»
§. XIII»
Ad contemtum mortis eos quoquc
incitavit incredibile virtutis ftudium.
Crediderunt enim fapientiilimi
qui-
<que z) Juvcnal. lib./.ep.i.v 6*. a)Cic.
6
epiß,
famil. ad torq. * Lipf, Civil.
Doftritt»*^
lib.i, c, f.2j
que, fe pervirtutem ultra rogum
viftu-ros> & nomina eorum farna ftilo
im-äy mortalitatis columnis infcnbi : Mor¬
tem ommbus naturapropofutt?
crudelita-tern mortis & dedecus virtus propulfare
f fölet. Omnia aha falfat incerta , caduiay
mobilia' Una virtus altiffimts defxa
ra-dicibus, nunquam ulla vi labefattariy nun-quam dimoveri loco poteft bf Id
philo-fophorum a&a cum vircute vita pro¬
bat, quomodo voluptates omnes
con-.temnerent & vitam ipfam laudis
ho-neftatisque gratia profunderent, fi ni¬
hil quidquam ad
fe,
praeter haecmor-, talia, pertinere cogitarent. Homo res
caduca , ait Lipfius , farna facit eum
:\v perpetuum e\ Et bene Poeta:
Innumeros hominesfublimis
falla
Etviriutis honos in temporalonqa fre-quentant d).
Nec non Ennius in Epigram, de
fe-ipfo
- - Volito vivus per orA virüm.
B 4 S. XIV.
b) Cic. in Anton. Philip.4.c. 5"«m. c)Vtpf
cent. 3. ad Belg, ^ d) Juvenc. in
n 4M ) o (
W*-$. XIV.
Mortem eo leviorem eflfe ducebant
veteres, quodomnibuseffetcomunis.
Mißa fenum acjuvenum denfanturfu¬
nera: nuUum
Savacaput Pro/erpinafugit e)t
ömnia mors aquat, *
Praeclara funtSenecaeverba: Maximum
„folatium eft, cogitare, id fibi
accide-„re , quod ante fe pafii funt omnes,
„omnesque pafTuri .• & ideo mihi
vi-„detur rerum natura quod gravifli-j,mum fecit, commune feciffe,
utcru-„delitatem fati confolaretur acqualitas /). Metumvero mortis,
omnibusper-nitiofum, & maximum efTe maIum
te-ftatur in fuis fcriptis Cicero.j His Poé» ta confonat:
multts ipfum
Ttmuiffe, nocet: multi adfatum
Venere fuum, dumfata timent
g).
„Inquietam nobis vitam facimus metu
„mortis, ait Seneca h), & tanta
ho-„minum dementia , ut quidam timo-„re mortis cogantur ad mortem. Fir-mandi
t) Horat. I. od.28* v. 19. * CUudian.lL
derapt. Profcrpin* V. 3Ol. f) Sen*
Conf.adPolyb.cap.zi. g) Sen.i»Qedip*
) o ( I f
mandi fumus, ne nimis amemus viiC
tam , & ne nimis oderimus mor-4*
'
tern. Ratio fvadet finire , non ti-<«
mere. idemIib.VI. natur.
Quaeft.quan-tum potes, inquit,
lpfe
tacohortare
contra metum mortis. Omnibusigi-tur omiftis hoc unum meditare, ne
mortis nomen reformides. Cicero
üb. II. Tufc. Qui ld , quodvitari non
poteft, metuit, is
vivere
animoquieto
nullo modo
poteft. Idem de
fene&u-te : Mortemomnibushoris
impenden-temtimens, quis poterit
animo
con-fiftere ? EtPoeta:Linque »tetum Leti , »am
ftultum
eft
tempore in omni
Dum mortem metuis, amittisgaudtA
vit<e i)%
Chilon , infignis Lacedacmoniorumj
philofophus, he mortem
contemnen-dam eile, ait, ut nihilo fecius curam
habeas incolumitatis. Non enim eft
fortitudinis , fed amentiac femet
te-mere in vitac difcrimen conjicere : Ted
quoties aut inevitabilis neceftitas
ur-get, autgravis honeftaque
caufta
fva-det mortem contemnere , fortis
ani-B s
i6 ) o (
tniefh In morbo nonnietuendamors,
fed interim adbibenda curario medio-•cris. Unde Aufonius : $jy
Vive memor mortis , uti fis & memor
filutis k).
-Plura qui de(Iderat, adeat, fi placet
(
philofophorum fcripta, tanta enim
te-itimoniorum copia eft, ut nihil pofllt
e(Te cumulatius.
XV.
Philofophi, te(leCicerone->in[uis
le-Bults plerumque moriuntur l). Inno-centibus tarnen, lnjufta morte
caden-tibus , tam jucundum fuit mori quam
miferis defendi. Theodorus non
igno-bilis philofophus , cum audiret Ly(i- t v
machum mortem (ibi minitantern
cru-deliflimam : Hsc, inquit , aulicis tuis
potius minitare. Ego enim parum cu-ro , humi ne , an fublime in cruce
putrefcam w). Socrates ab Athenien-iibus capitq-damnatus, conftanti
vul-tu venenum e carnificis manu acce- i
ptum> admotoque labris poculo
hau-(it
4t) Conrad.Lycoßen.Apopht p.616 l)lib.i»
defimb. m) &ru[on. lib.z.c*l. Val. Max. v
hb% öi c.Xi
) o C ^ 17
fit»). Et
Anaxarchusphilofophuscaptus
a Nicocreonte Cypri tyranno , cum
in faxum concavum conjiceretur,
mal-leisque ferreis
tunderetur
?dirum-.
mortis fupplicium contemnens :
Tun-de tunde Anaxarchi vafcuium , ait :
nam Anaxarchum nihil teris
*.
Plu-rima huic argumento
ejusmodi
exem-pla attexere
poflfem;
verumnon
eft
ut
verbofus fim.
§, XVI.
Veteresphilofophos
ad
fatale
perfbl-vendum debiturn tendentes,admonuit fenedus mortem effe
contemnendam.
Hane , quae fenio
paulatim ad
finem
deducente naturaliter furgit , inter
omnia mortis genera
levilÉmam
efie
dicebant , & cum voluptare porius
quam dolore contingere.
ÅAV7rcg Wiv
b 'ev tm yvj^otS~ava.T^>.
ovdevog yct(*ßictix 7m&xg dvroiq
<ry(*!2ciivovT(&p>
jsÅev-*]Mcrtvi ctfisl
dvaiS-yjT^
rygam-Avcrig yivsrui 7ra>VT6ÅMg.
il
e. S'»edolo-re eji in leneciute mors :
null
A enimvio-lentis
n)Laert. in vitaSocrat,
Xenophon.
in
Apol.
proSocrat, Brufen.
Hb.
cit.
Valet.
Max,
lib.p,c. z. * Brufon, Iib, l%C» !•»s -m ) o (. %&■ lenttatpfitispajfione contingente
tnoriuntur*
[edinfenftbilisanim<e abjolutiofit omnino. *
Senilisanima, tefteSeneca*, in primis labris eft, nec magna vi diftrahitur a
corpore. HincSenec. inHippol.v.78*.
Animamfeniletn, motiit exfohit fovor,
Solon Salaminius , cum videret Pi(i-ftratum velie Remp. occupare,
produ-$is armis, & ante ardes pofitis,
coe-pic inclamare cives. At ubi Pififtratus
ad illum mifit , qui percontarentur,
qua re fretus hoc auderet? Seneftute,
inquit. Et Gorgias orator jam fenex
inrerrogatus , ecquid libens obirer.
r «/ 1 v> ~ v
MccAi<ra, ei7rev, oo<t7re(i
ycig ok <rd,7rgx kcu
pion®- btKiSix da-pltvoog
cLttcOAutJoiacu.
Maxime> inquit» nam ut ex putri ($
dif-fiuente domuncula, non invitus abeo. Bru*
fon. lib.4. c. 10. Stob. ferm. 117.
§ XVII.
Haec loquendi formula, debere
phi-lofophum
appetere mortem , cuivisvet. philofophorum fcripta
volventi
occurrit. Quas verba fignificant
ex-petendam effe mortem
philofophi-cam> de qua antea diximus, ut omni
contagione corporis fequeftrata, iti_»
fola
*
) o ( 19
fola profunditfimarum rerum
contem-platione verfari poflit
philofophus.
Non vero difiblutionem ammas acor«
pore, antequam prsfinitus a
Deo vi¬
tas terminus advenerit. Quod Plato
nefas e(Te dixit o). Seneca nihil fibi
turpiusvideri quam mortem optare />).
Summum nec, metuasdiem necoptes q).
Si quis mortem fibi admovifTet, moris
Athenienfibus fuit, manum, quas hoc
peregifiet, amputare, ac
fejundtim
acorporehumo contegere r). Invenies
tarnen profeflos fapientiam qui uhro
& nuila de caufia viplentas fibi intu«
lerunt manus, Ariftoteles s),
Car-neades t\, Ifocratescicutam hauferunr«
Wenedemus u). Cleantiies p)
ine-dia exftin&i. Empedoclem in
Crate-ras ignis asthnas faltu fe
conjecifTe
fe-runt , ut divinitatis fuas famamcon-firmaret *). Metrocles y),
ZenoCit-ticus z), ie ipfos fufFocaverunt.
Me-nippus laqueo vitam finivit 4)
Dio¬
genes
d) Pldt.in Phxd.p.47. B. p) Sen.ep.117.
q) Martial. hb. to. epigr. 47. r) Cah
Rhod. antiq 10, f.f. s) t)iog. Laerr,L jv t)Hb*4. u)l. i. *)/. 8> y)l>6»
SO -<ft) o (
£$-genes b), Speufippus ^aliique
volen-tes vitam cum morte commutaverunt.
Eos in ratione vita? peccafle ollendit
Plato d) ad quem ledorem
remitti-mus. Vetat Pythagoras injulTu
impe-ratoris, id elt , Dei, de pradidio &
ftationc vitae difcedere e).
§. XVIII.
Variae a Xenocrate & Seneca per
modum dialogi traditae funt rationes confolatoria: , quas brevitatis cauffa_.
omitnmus. Licet veteres non
intelli-gerent corpora mortuorum terris
ob-ruta ad vitam redire poffe. Ut
loqui-tur Poéta:
Haudfacile quisquam ad vitam
reva-cari potefl f).
Suorum tarnen obitum aequo animo
ferebant. Plato dicebat,
inmorteami-corum quiefcendum effe
, partim eö
quod nondum liqueret , bonum eilet an malum quod accidiftet : partim-»
quod acerba ferenti, nihil a ludu es-fet
é) /ib. 6. c) lib.4. d) in Pb<ed. p.47. B.
. ej Cic,in Cat,maj, fjSenec. inH/ppol.
%
) O ( §&• ?I fet commod: g) Anaxagoras, cum in
exilio agenti nunciata eOet mors
fi-liorum; fcicbam, inquir, me genuiflfe
mortalesÅ). Harefunt, quat pro tempo¬
ris ratione proferre, & oculis nec non
judicro.tuo L.B. fubjicere anjmus
fuit.
Sed vereor ne prolixitatem pejusquam mortem oderis .* Itaque didertationi
finem impono. Tu tarnen mortem,
ut nunquam timeas, femper
cogita.
g) Diog.Laert. in vit. pkilof. Hb. }. fr)
lian*III. Var. c.i.
Sil
Plnlofophm
Candidaten
*3
*
ANDREAS
$$<£SH©£2(£>.
bar ett bebniffffo'cf i tiiipa fancfar binif/R&l 3 öpftramötder jift/ ett ftåltod)bogtförad)t
görAtrops grpmma f)onb/ od) abeimobigtfiuurit
£l;cn månffapfom/wärt alt titintet fpneSbraeff.
<£nfafa förbenbog/ fom Itfod) anbafflljer/
SBal ftelfnaturen tu uti oj? preglabtbar;
<£i)ån få åDel fintei' od) få grpmod) rctliet
SDvan någon funnit/ fomför jfift et) bapen mar.
Sftcn uttbranroårbf/aftbocfbcngamfa bebentoadbett
®ååbehnobigt tånft uppå jtn ftbfia bag,• Sittl)cm få flörtföracft bar nu'ftför hlffgré flårben/
SDicD nöjebicrtltg glabpåfallabt öbcß lag?..
$toabotfacf ber tilår/ tbet toef ofjpmnigf larn
£err E51£>/ bå ban fåtvaderttalaront/ •£>ur' bebnaraårlbf.nö solcf bar iparitaf tl>en låratr.
<£tt eiptgfnöje gierenbpgbetvanbel from. Sittbetpga finfågnabt
jfrefbetta i baff.