• No results found

MORTIS CONTEMTZE

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "MORTIS CONTEMTZE"

Copied!
36
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

Ö

G).

£ &p_ DlSSERTATIO GRADUALIS De

CAÜXS1S

CONTEMTZE

MORTIS

Apud

Veteres

Philofophos,

Quam»

Confenju

Amplijjl

Senat.

Philofi

in Reg.

slcad.

Upjal.

PRi£SlDE

FIRO

Amphff.

atque

Qeleherr.

Dn.

LAUREN

TIO

ARRHENIÖ,

Hiftor. Prof.Reg & Ordin. Public& cenfura modefte fubjidi ANDREAS

Andersson,

R OSLsiÖÜS.

In Audit.Carol. Majori, die XV.

Maj»

Anno MDCCXXV

Horis ante meridiem folitis.

* — i —

(2)

2fole od>

mutante

d)crrc

od) lagman

uti Upfant) ocb

DiojTagen/

$

%m

OHAN

GYLLENCREUTZ,

SHui

©unfitflc

Jpem,

ben ftore ©ubené i>cDer/ .

|^r||Utaf

cg

ej laggcé ncber/

;^yq ftå IXiPen uti flor. 92 ir fom alla ratten muta/

2)a fan man nieb gldbie |Iuta /

^dmja meö all farlcf qxöu & Aftrsa fi<5 bdr gldber,

Themis oförfTrdcft framtrdber/

9^annaf)emi fdgna får/ SHfbe 9Mi fom tdtta unber

OuffenS bdrba alla jUinbec-/

911 ti fronan blir för froår.

?>e fom roacfcrt funna laga/ e;

Jolcfet

bar at fiaga/

2(ra Äongaré (>ögra fjanb*

$ble

od) rPålbowe

Jpcn:

Sagmané

^Brfammetfie

(3)

äbfe

oc{) $)rtlbome

JP)erre

od)

#årat>é!;)£>fotngc

f" uti ©öbermatrtanb /

Herr

CARL

ST 1

ER

NR

OS,

Sftm

künftige

Jperre,

©c fom böaa fafcr fftöfa/

DvåDevPitho at bemöta

©JeD all roörbnab t ftt ftanb« Uber bngb dr mig ett f)tnber.

(Jbert (of mig banben btttber/

2lt berömma fom ftj} bör»

L> Sngcti bar (Jrjobbet trutif;

$?en bc mina mebra njutit$

'^bft mig til ftnneO för. himlen böre bmab jag beber /

^mab fom ^eliifaq önflar (Jber 50?inc Jperrar baba tmåi

@bcr meb ftn näbe bdanc/

?^eb all jorbtiTt nöje faejne

2it t Ncftors ålber nö.

2'iöle

od)

Wdlbome

-£>ew

JpätabstjöfMujen*

(4)

Plur. Rever. aique

Clarrffmo

Domino,

Dn.

JOANN1

S915©.@/

Pastori in SHdnuna &

©ottrSra/

meritiflimo, ur 5c

adjacenfis

di-ftridus Pr^ép. adcuratifTimo.

Plur. Rever. (pr

Clarißimo

Domino

Mag.

ANDRE/E

Pastori in (Efeltt) 0C()

vigilantiffimo.

Plur. Rever.

Clariffimoque

Domino

Dn.

JOHANNI

T W

F

1,

Pastori in

symjebafa

Weft-Gofh.

digniftimo

,

Praeceptori

fidelifli-mo quavis

obfervanria

colendo.

Reverendo

Dodijpmoque

Domino

Dn.

JOHANNI

AGRIVILLIO,

V. D. Comministro Enecopiae

fideliffimo.

Leviflimas has lucubrationes in gtati animi ae

ob-fervan.ise pigmis D, D. D.

A. & &. *

f

(5)

éååålééåååléåéé^®**

tAt'J*t^e^t&eÅse^eA*eketaJs«Ws^X'.Aa«X

^^0000000000000000000000^^

&B.

^

§. I.

A eft indoles hurttansg

naturse, ut maxima

crucietur metu

rrsof-tis, & omnes

perlva-fum habeanr y tut

(poßeguv

<Pc^e^JruTOf

eile morfem , quae mortales nun rarö

ad

lacryfnas

& ejulatus compellit.

Un-de inquit Seneca

: Nemo tam imperitus

tfi> ut nefciat fibi quandoque motienduml

tarnen cum

prope accefifertty tergivirfatur^ tremity plotat a). Quidmagis

perfpi-cuum elt , quam fibi quenque velie-*

■•menter Carum efie, & natUramjab in* teritu abhorrere* Adolefcentem, fe*

nem, medium> aeque mortis timidurTi

invenimus, ut in moribundis

conti-nuandi vitaeappareatdefiderium,

åfait

A

(6)

) o (

H»-yftentpt, autqvctus quisque ,ait Cicero*

cui mors cum avpropingvet : *Non

refu-•gi/fttimido f/ingvis , atque exalbefcat me-tit b). JVtf'S ftne querela morttur, quis

non recujans}quis non gemens exit c). §.

ii.

Sed hifce mortis terroribus vincula

Philofophiam inj'.cere crediderunt

Ve-£eres: ut loquitur philofopborum

pr»n-,ccds > & maeif^er Plato : Ävqp tcf ovn

CV<p^0*0<pU

äfetTgllJ/aS

TOy

£ioy,

&ct'ßfifcv

pgdS.iV ci7ro3'ccv£i$'at /-/V, qui peromnem

■•Vitara incubuit pbilofoph'<e magna cum

■dmia imminentem exfpettat mortem d)%

Ot

oqQcos

<piÅo(ro<^,Qvns

"thn&vgirx.s.iV

fxs

As-tebcri Kant rs&vdvat rjdtdJ dvTolg

cciögoo--Trav

{poßegov.

Rette philofophantes mor¬

tem comnentantur, atque ab ea minime

pmnium perterrentur Rationem

ad-hibet Cicero, dicendo: philofophiam

ejfe

Optimam rerum humanarum

moderatri-cem f). Qua: fuos eultores

adverfus

omnes vel femporum vel fortunar>

vel naturae inßdias munire

poteft,& in

quocun-i) €ic.Iib.f.defin. c). Sen. de benef. l.f»

c. 17. d)inPhad.p.48, e)pag- jt•

dt

(7)

) ° C ?

quocunque corporis h'abitu pra?ftac

fortem , in confpe&u mortis hilarem

laetumque, nec deficienrem, quarnvis

deficiat. Unde inquit Bernartius : Verus Vhilofopbusftat erettut fub

quocun~ que pondere7 nihil illi eorum■, qu<s ferenda funt , d/fplicet. Sive in morbo collocesy

five in fanit/ite, indivitiis, vel in pauper<• täte, amicum babedt, five amiferit, cor-ptu integrum five ntancum fitf Utatur,

Contentus fua forte vivit ,

qualis*unque

tafit , uno tenore

eequabills , nec ut tri lance propendens aut dependens

g^). So*

crates itaque hilariter admodum

cali-cem veneno impletum haufit , nihil

omnino commotus , neque colore

nequc vultu mutato > cum dolor adeo

amicos

fuperaret

, ut lacrymse

largi-ter iis profluerent. * De caufiis

con-temtae mortis apud

vet.

Philofophos

nonnihil diflerere cum animus fit, te

L. B. enixe

rogamus, ut non faltem fa-vorem concedas, ,fed innoxium cona-tum

benigne

interpreteris.

§. III.

Inquifitionevocabulorummuaefröns

Ai

difler-g) J. Berndrt. adlib.i. Boet. deConf. Phh

(8)

4 ; ö

c

S4M-diflertationis noftrar prae fe

fert,

fuper*

fedemus fiquidem neminem

fugiaf*

qui ftüdiis operam

dederit

5

ande

hxe

©rtum traxerint. Ob mefiorem ramera

fequenthim

inteiligentiam,

bipartitam

mortis divifionem a philofophis

ufita-tam confiderabimus. Quarumuna

na-turå accidit , dum ornnis calor vitalis periit,

åibri

b

fy) &uvc&to$

tfi

ifyvfyc

%

gVTo$ h). Ac inftar luminis ,

in

ellychnio accenfo , prac

defedu

olei

confumpti , extinovimr, & refte

Pla-tone : if$t> &?Åo, tj åvotvirgetypiatcni

ÅvdS , Tys &

o"upia,T(^>

*1*

«AAjjAsw i) Haec moriendi

neceflitas

omnibus eft (ubeunda. Cui fententiac

Sc pulchre Ovidius poeta

accfnit,

Tendimus huc ömnes , metar» propera»

mus ad anamy

Omnia fab leget mors vocat attA

fuas k). §- IV.

Altera ex virtute proficrfeitur

fy

quam Å) Ariflot.Prob/, f B. XIV. i) Plat. Gorg»

pag, 357. b. k) Ovid. adLiv. ti. 3J7*

*|* vide Macrob, in Som». Scip. eap. 13=»

Rhodig. Antig,Left, lib*ig. $8.

PWijf

(9)

•»* ) 0 C *«• f

quam veteres mortem philofophicam

dixere j eamque eflfe , cum animus adhuc corpori jundlus illecebras

vo-lupcatis defpicit , omnes exuit

paffio-nes, infidiasque corporis efFugit

5 ne

libidine vexetur, & ulli pareat

cupi-diitati. Sed omnium vitiorum fra&o impetu, cupiditatumque apicibus ex

ammo penitus evulfisadnobiliora

afpi-rat, omnique ftudio ad fupera &

natu-rac fuae congrua fublimis fertur, utcum

Deo tandem uniatur, a quo ortuseft.

Audiamus Ciceronem : Tota, inquif»

Philofopborumvita commentatio mortiseft,

Nam quid aliudagimus, cuma voluptate, ideft, acorpore

9 cum a re familiariy qu<e eft miniftra & famula corporis, cum a

re-publ, cum a negotio omni fevocamus ani->

ntum ? Quid , inquam

j tum agimus> ni/i

animum ad feipfum advocamus ? fecum

effe cogimus9 maximeque a corporeab

du-eimm ? fecernereautem acorporeanimum,

nequidquam aliud, eft , quam emori

di-ftere /). Cui opinioni & Plato affentit! Ket) doueiyg 7fx, tdie mlkdis dv9flu7rea*j

ffloevnav TuvmxToay, ptajåe{tere^ei etvruv, ktx dfyov

divca Ißv

,

d7id

tyyvs r#

relmv

A 5 rx

(10)

6 ) o (

jTfzSvoLvai o [tffjev

<p^evulct)V rolv

fåwoo

V

cli 24& &cräptar©* ii&i. Putant, inquitj

pleiique eum hommem , cui nihil taiium

dulce flt5 neque Ulis fruatur, revera vi-Vere exiflimandum non ejje , pene

mor-/»««? , voluptatibuf corporis non

flu-deat m).

Aoy'ifjcTcu

åeyé

7tX ron

«TO!»' duTvjv TkTOüv pnjJw

'ZZrfytAVTry.

Ra-tiocinatur tunc optime, cjuando horum ni¬

hileum perturbat n). Summam homi¬

nis felicitatem in hac folutione

ani-mae a corpore & eorum , quae revera

funt,contemplatione collocandam e(Te exiftimaverunt veteres. Et

ingenti-bus quibusdam , admirandisque bonis

horum philofophorum animos

refer-tos effe praedicant, ac poft corporis

mortalis interitum divinis epulisvefci, veritatisque campum cum diis immor» talibus Una circumluftrare , idque ex

eo promereri, quod in omni vita

de-fiderio fcientiae divinae flagraverint.

Sed ut confulam difTertationis

brevita-ti ea praetermitto , qua: praefentis non

funt inftituti.

§. V.

Citra omnem dubitationis alearru ftatui*

(11)

-äs ) ° (7

ftatuimus, gentilium fapientes

inve-itigare non potuilley unde murs fuam

e* ducac originem, nonnulb eam fove-bant fentcntiam > cafu ita fieri, quod

intereant homines pecudum i nitar,

quodque ita conditus (it homo , uc

rurfus ei (it moriendum. Hinc Ma-nilius Poeta canit.

Nafcentei morimur, finisque ab ortgi-ne penäst o).

Quidam inruentes calamitatum multi»

tudinem, & plurimos mortalium ante

tcmpus diem fuum obire , & tragicis

cafibus perire > quae omnia non

pos-funt plane eflfe fortuita , addudti funt

in admirationem, &cceperunt in

caus-fas lnquirere , qua ratione ifta omnia

accidant homini y cujus inter omnia

animantia dignitas eft & praeftantia_*

fumma, ideoque conditio ejus ceteris

palmam praeriper-e debet. Sed cauflas

dtvinare non potuerunt» praeterquam

quod ocuhs fubjicerent mukös ßbi

mortem arceßere

- - hos beüa,hos

aquorapofcunt\

Hbamor exitio, Juror hts & Java cu*

pido•

A4

(12)

g o (

-m)

na-Ut fikam m orbos hos ora rigatitta bruw&)

Jüos implacidi letalis Seirius igni Hos manet imbrtfero fallens autumnus

hiatu p).

Heu quot habet morsfava vias, ar tes-quenotendi q)*

§.

vt.

Kis prarmiffis ad cauflas

inveftigan-das progredimur. Quisque veterum

philofophorum infpiciens fcripta

faci-le deprehendet , eos certo

perfvafos

fuifle mortem vita eflfe meliorem ? in

qua nihil aliud invenerunt , quam-,

meros labores , ingratitudinem

vuh

, contemtum & omne genus

af-flicdionum» Praeterea morbi illis hinc

äncidentes inveftigationem veritatis impediebant, ut folidam fapientiam

confequi non poffent. Omnis

anti-qua philofophia, inquit

Plutarchus

demonftrataerumnofiflimam &

mole-ftiarum pleniilimam effe hane vitams

f

& mwlti fapientes conditionem

hurna-nam

jf) Stat. l.

Syfa.

i. ti, ll%. q)

Palitig.

in

*in Confol* ad

Apoi«

(13)

4M ) o (

^ ^ 9

fjam déploraverunt , qui

fupplicium

ducebant vitam e(Te ac principium^,

quod natus homo

(itc

lade

ra

maxi-mam. JNafci vero non intelllgoy quibus

expeäiat, ait Cicero, nam in <erumnasy

miferiasque ingredientes quid gratum>

quid hilare afficimus y quare potius non

offendimur ? quod primus iUe nafcentium

vagitus , & ejulatus fatis decUrat r),

Unde Herodotus s)y & Cicero

extol-lunt Thraciae gentem , quas

natales

hominum obortis lacrymis

profe-qvuntur, exequiascantu

lufuque

cele-brant. Qua fententia ufus

eft

Euri¬

pides in Crefphont. ap.

Clem.

Ale-xand. lib. III. Strom, p. 51

É i yaq

ypZs

<rv?koyov Trcuspievxe T"V divnct, 3"fi)iv&w, eig ccfmystcli xaxce,

t*.k fCL ' \ ' '

Tov de uvijctvcvTct xai mvuv 7ie7rct,vp%vot

Xcu(*ovTctg

iv(pij[Mbvjci$

CK,7rffi7r$iv

Jo-ptcov,

JNam nosdecebat convenire publice5 &

beflere nat um f quod tot

ingreditur

ptald'

A j Aft

r) Cic. inConföl. s) lib.y.circaprinc*

vid.

in Conf, Cic. Alex, ab Alex. lih. 1« f.if, FaLMax, Hb, %;6 a, 12. Xenocrat, dé

(14)

10 ) o C

slft mortuum, cuique jam quies data

eß*

Efferre Letts gratulationibus.

§■ VII.

Prolixum edet multorum referre

philofophorum fententias , qui in fuis

fcriptis eos laude dignoselfe judicant,

qir in ipfo apatis flore exflingvuntur.

Of 01 Qeo) (piÅxe-t "Xczvßujrxet re(S^ t)»

Amphiaraunri a iuperis funmo quodam

affeidu dile&um , integro & corpore

& ani.mo ereprum ede dicunt nec

fe-ntum attigifTe. Itaque Alcidamus, rhe-tor lile antiquifFimus> fcripfit

laudario-ncm mortis ex humanorum malorurit

ejaumeratione conftantem u), Et He*

gefias Cyrenaicus philofophus fic mala

vitac repraefentabat , ut eorum mife-randa imagine audientium pe&oribus

inferta, multis voluntariam mortis ap-petendae cupiditatem ingeneraret ip).

Alir Graecorum fententiam optimam

e0e dicunt: non nafci ede bonum, fed

natum quam citidime aboleri.

Qui-bus

t) Menand. P/ut, de conf. dpol. 119. ti) Cic. Qutfi. Tufc.hb< 1. Ve) Valer* M*lib, g. c,p%

(15)

•4$^ ) o"( iI

bus vcrbis Silenus a Mida captus

Ii-bertatem (ibi vindicavit. His

adftipu-lari DiiGentiliumvidentur, cum mor-tales ab iis hane pietatis

remuneratio-nem affecuti fint. Referunt fcripto-res Cleobis &Bitonis juvenum Argi-vorum matrem , Junonis facerdotem

fuiflfe , ac cum proficifcendi

ad

tem-plum tempus inftaret ,

remorantibus

jumentis, hos, vefte

pofita

,

&

cor-poribus oleo perundbs ,

fubifte

jugurn

currus, matrem ad delubrum vexifTe>

cum a dea precata efiet > ut

illis

prae-nuum daret pro pietate, quod

maxi¬

mum mortalibus dari poffitadeo Jvla* ne inventi funt mortui : rtjg Qex ror

Qctvctrov ctvroigTygiveeßeictg dpLoißtjv

(rctfMntjg. Dea pictatemlpforummgite

ut praemio compenfante x).

Eadem

precatione Trophonius &

Agamedes

y) ufi fuere , cum Apollini

Delphis

fanumexsdificaflfent,venerantes deum

peti-x) Plutarcb. tnconf. ad Apol. p. I<58. Cic.

Quaft, Tufc.hb \tXenocrat. detnort.He»

rod. lib»\% cap. 31. Lucianui

inCbaron-te t.i.p. 146«) SvidatinCrafo. y) Pla¬ to in Axiocho pag. 15 04. E. Cic. 4, /.

(16)

is 4$-§ ) O (

petiverünt mercedem , parvam qui»

^dem operis & laboris fui> nihil certi, fed quod optimum homini. Guibus

Apol/o ad diem tertium eam fe per-foluturum oftendit > interea ut

epula-rentur praecepit* Hi di&o audientes»

feptima no&e fopiti mortem cum vita

commutaverunt» Judicavifie Deum->>

inquit Cicero, & eum quidem deum, cui reliqui Dii conceffifTent, ut

praeter

ceteros divinaretmortem vita eile

me-liorem.

§. VIII.

Neque parum fecit ad contemtum

mortis, quod crederent nihil efle in

morte mali.

^

Socrates

inquit :

KivJvn-vei yccg [mi 7a ^vfaßeßyxcg txto

,

etya-yeyovévai k ai gcrs" onus qfustg

öjj&us

\s&n>acifu&a,vo,

oaoi bia(iefa

xcckoy iivcn to rsqvavooi. Appdret mibi

quod contigit bonum e(fe. Nec ullo modo

judicatur a nobis, quicuncjue mortem

opi-namur ejfe malam z). Mors, tefte

Se-»,neca a), omntum dolorum & folu*

„tio eft & firtis : ultra quam mala

no-»,ftra non exeunt, optimum natura:

inven-$) PUton.Apolog.p, jq, a) *V confol. ad

(17)

4« ) o ( M

^inventum , multis remedium ?

qui-»jbusdam votum. Haec e carcere edu-,

»dt. Haec eft , quae effecit, ut

nafd

}3non fit fupplicium, Haec

exfulibus

in

»patriam femper animum

oculosque

j>tendentibus,oftendit,nihilinterefle

in-»ter qvosquisqqaceat.

Hinc

canitPoéta:

t Oy S'UVettcV Tl

QoßsK&e

Tiv fjCVXitji

, , / ,

Toy 7mvovtti vocmst kool jrevb/f cdi,vctgi

Mortem quid timetis quietis gene» tricem '

Scdantem morbos & paupertatis do*

lores b).

J&uid morte beattus' e/fe poteft ? inquit

Cicero5 nec ad ostarna properari > nift

morte janitore ac duce qua mtgratio

efij ad ccelefles (uperasque jedes c).

Pul-era, pia quis neget, & fenfus,

finon

orisChrtftiani. Socrates itaque mor¬

tem adaequabat

profundifßmo

fomno

d)> & Cicero mortis imaginem

appel«

lat fomnum e). Idem de feneéiutez

jam vero'videtis nihil ehe tam morft

fimile,quam

fomnum. Bene

Ovidius

i.

cleg. 9. Stulte

b) Agatha inAnthol. Grote. lib.\ ~t*ljj*ep.U <c) Cic.conf d") Apol%Socrat,p.jo, e) Gif,

(18)

14 ) o (

Sr®-Stulte quid efi fomttus, gelid£ nifimor~

tis imago?

Longa quiefcendi tempora fata

da-bunt.

Diogenes Cynicus cum exceüurus vi¬

ta jam eflfet,excitante eum medico

per-cun&anteque ecquam moleftiam

fen-tiret: nuHami inquit, nam fräter

fo-f-orem anticipat fomnus mortem /). v7T\ioy xcti SavdTOtt Jijyfictows. Sömnum

& mortem gemellos vocat Homerus.

W.7T v,682. Nec vet.Philofophi

defpe-rabant deauxilio deorum &natura?

be-nignitate, quin properantes e vita

di--fcedere» foveren t. Cujus rei in mo-rientibus non raro figna haud dubia

deprehendebant.

$. ix.

Inter przecipuas contemts mortis

cauflfas,ipfam immortalitatis fpem

fuis-fe conftat. Multa itaque praeclara ac

fere divina* praducente naturs

fcin-tillula, Plato, Ariitoteles, Plutarchus,

.Cicero & Seneca de immortalitate

ani-cnac &ftatu poft mortem feliciori

fcri-pfere$ nec mirandum eft , dum verac

(19)

) ° C i ?

fidei & veras Iucis fulcrum deeftec , fi

a re&o veritatis tramite aberrarcnt,

i* quantum potuerunt fe & alios

confo-Üti funt , certo perfvafi ultimum vi¬

tas halitumnonextindhonem» fed

com-mutationem loci afferre, & a diis

im-mortalibus ita conftit-utum eflTe 1 ut

ex-antlatis hifce laboribus terrenis , ncn

in fcopulos Sc fyrtesmortisincidcrenr, fed velis panfis defideratiffin um

im-mortalitatis attingerent porrum,

So-trätes dicebat antmos hominum t][c

ctivi-nos , usque ? cum e corpore cxce[ff[en*%

aditum adcoelum patere g). Hane 'Ssöho

-£et?iy faniores philofophi in Omni¬

bus fubfternere voluerunt , eique

fu

-perftruxere quascunque tradunt aut

commemorant. Cum Plotinus

philo-fophus moriens jam jam fürer animam

afturus, perrexit ad eum invjfendum

Euftochius, fjcuti ab eodem relatum fibi Porphyrius fcribit ; habitabat i$

Puteolts. Tunc Plotinus , te inquit

cxfpecfto, atque equidem jam adnitor,

quod in nobis divinum eft , ad divi¬ num ipfum, quod viget in univerfo,

redigere. Spintumque Iiis verbis emir

. fit

(20)

16 ) o ( fit /&)♦ His accedunt Poetae;

O&tV M €KCLS^>V €1$ 73 CUp* ctQlkétii

tnuvS' ÄjrJ/A^e j 7tv£vpa

pfy?

oliS£&, ,' To aapa,

l

ig yrjv.

Unde unaqu<eque ptirs hominis venit in

corpus , eo rediit.

Spiritus quidern in acheremj corpus

ve-ro interram i),

Mortem aliquid ultra eft i vita , fi

cupis mört. *

Unico hoc Polatio non labores tantum

vita: omnes aut pericula, cum quibus

foepe Tunt luétati Ped & jpfum mortis

mctum diluiffe conltat.

§- X.

Ea quoque agitati Punt opmionuul

nebuia, fe poft mortem, Purnmam ho*

minis felicitatem confecuturos fore, Ped vivendi illa conditio, qualis eflet*

ea in re ratio eorum fibi reliéla

vaga-bunda quafi erravit. Älii itaque pio*

runt

b) Cocliustilodig. Hb. Ii«dntiq. Lett.r.IOV

i) Eurtpid. in Supplec.fr.5 3a. *Senec» in dgam. v.<y$6t

(21)

-*§>■§ ) o ( *7

' rnm

månes in beatorum infulas > &

Elyfios campos miferunt» ubi praemia

* bene a&a: vitae

acciperent. Quicquid

deliciarum ac voluptatis excogitari

potuit, in has fedes intulerunt.

Jguan-j ta deleclatione , ait Cicero 9 afficerer% cum PaUmedcm, cum djacem , cum altos

)udicio iniquorum circunrventos conveni•

I rem k), Si quis locus efi

t cjui humanas

animas a corpore folutas recipiat

, meam

tion fubterraneuscaliginofutf3

capiet, quod

miferorum effe domicilium perhibent ; nec campi quos Lethaos nominant , (cd fubli«

tnis tf purus ather , in quo ajunt dinge~

( nitos fortunatam & beatam vitam degere

l). Alii animas, Acheronte &

Cocy-!jj* to

fluminibus

Aiperatis , ad Minoem,

Rhadamantum & Aiacum ducunt, ia

earr. regionemi

quae veritatis campus

dicitur. Ubifedent judices

examinan-tes venientis cujusque vitam. Pii iri

beatorum locumpertranfeunt m).

ta-tuv ie ctvruv 01 QiXc&oQicl licetvcg Ket'

Q c n \ > , / ♦

, xcci oixqeeis en tütcov B KctTktOli

Å)

Cic. Hb. l.Ghtäß. Tufc• /) Dionyf, Ha»

licarnaß.Hb* ti.c. fi. m) vid Platon,

Gorg, p. 3^7. in Phad, 84. C/V. Tufc. lib. I»

(22)

iS o C

X.CLfaUig cicpiKvoavrett, Inter hos (jul'

curijue jer philofophiam purgati

fuvt)

babitationesque bis etiam

pulchriores

nancifcuntur *, Quarum

amoenita-tem defcribit Xenocrates Iiis

ver-„bis : Ubi ver aeternum

omnigenis*

,,exuberat fruftibus, fontesque

niten-„ti'um aquarum

fcaturiunt.

Prata

in-„fuper amcena

variis

depifta

coloribus.

„Nec defunt philofophantium ccetus „poétarumque

theatra.

Circulares

ibi

5,chori , muficae

cantilena?

,

jucunda_.

„convivia. Inviolabile

gaudium

dul-„cisque

conviftus &c.

o). Ur

mini*

ßrent viris puelLe formoßßima,

tf" Ulis

rur*■

fus juvenes lefiiffirni p). Quorum

ani-„mae , tefte Schevio, corporibus

de-„ftituta: funt veluti

fumus

quidam,u

„in fpeciem

corporis

humani

effedus,

„qui omnes humanas

a&iones

obire

„poflunt. Rerentofemper

eodem

aeta-tis vigore, Dicit igitur

VirgiJius

A'

neam ter fruftra comprehendere

An-chifen fuum conatum fuiHe :

Et

* Plato in

Phadone pag. 84. o)

Xeno-erat, de mort. p) Sch<cvii Myt

hol.

deor. p i 14. vid. Virgil. Hb. 6.

Ainetd.

(23)

-4$?') ° CÄ- ip

Par lev ibus ventis^ PolucriquejimiUima fornno q)..

Et Statius de y£nea :

Felix ille patrem vacuis circumdt dit

u/nis. §. xi.

Tn hane fpern addu&i funt veteres

Philofophi , non alibi puram

fapien-tiam pro dignitate fe comparaturos,

quamapud fuperos, eadem frudia,

qui-bus in vita deledabantur

fapientes>de-funftis etiamin deliciis eile» ita ut

poe-tif cum poetis poetari poffint r). Id

Ovi-1 dius hoc carmine oftendit.

ParspedibuspLiudunt chorcAS

, & car~

mina dicunt s).

Dii boni quid lucri elt emori ? inquic

Cicero, ut colloqui cum Orphco, Mu-*

faeo

,^ Ho'nero , Hefiodo liceat t)*

Keti 7urs, ocg ioitcév,

fjfMv e<?a,i k oRrBv-pkpcsv n Kcä tpa/jfyu tvpsai eivcti,

ui<reag , tTrsi^tjv T6ÅevTr,<rct)pisv

Tunc utapparet-) compoies evademusejusy quod affettatnus , cujusve amatores

pro-B x fite'\

q) hb. 6. JEneid, v.7QO. r) Schavti

My-thoL deor p. iiy. j1) Pirglib.ö.jEtt*

(24)

10 49* ) o

(

59»-fitemur nos ejje, feil. /apientU, cum

vi*

delteet mortuifuerimus , dum autem

vi-vemuSiJtequaquam u)s

VoJuptates

mor¬

tall corporemixtasnec

perciperentam-plius, fed

omni

prorfustriftitia

vacuas»

ut naturam rerum, arcana

philofophiae

f & divina

myfteriacontemplari

poflent.

Praeftantiam futurac vitac in perfeda

veritatiscognitione

pofitam

efle

judi-cabant, ut veritatis cognitionem

aflfe-cuti , perfeda

abfoluraque

fcientia-,

?>potirentur.

Audiamus

Ciceronerna

*iprofedobeati erimus, cum

corpori-3*bus relidis, & cupiditatum*

&

acmu-jjlationum erimus expertes.

Quod-

.

*,que nunc facimus, cum

laxati

curis

>,fumus: ut fpedare

aliquid

velimus,

»& vifere ; id multo tum faciemus

3,liberius : totosque nos

in

contem- j plandis rebus ,

perfpiciendisque

po-5,nemus. Propterea, quod

&

narura

5>inefi: mentibus noftris

infatiabilis

3,quasdam

cupiditas

veri

vifendi

:

&

„orae ipfae locorum

illorum

quo per- 1

)>venerimus, quo

faciliorem

nobisco->»gnitionem rerum

cceleftium,

eo ma«

>>jorem

cognofcendi

cupiditatem

da-bunl^

(25)

bunt *% ixetvov <roi

rexpLtj^to» ,

&pt/,

tüto

dvfyog

ov dv ?fyg dycvcbttj^VTA jzzA-Aovtm "dcm&ctviic&ett , ort uk d'f

>jv Cf)f

Ac'<roQ@* , d?Aa rtg <piAo<r60[Aar@* å

avtog & 7TÜ år®- Tuy%dvet cov xdi QiAo-i

x&i <pt\07i(jt>(&*. ijtoi tct

ittpßS

tovtoüv , 7j ct/xCpore^c. Sufficiens conjetturd

m>,inquitSüCrates,y?quemviderismolefte

mortem ferre, eum noneffephilofopbum,fed

(PiAcfdptctTOV quendam , id e(i corporis

amntorem^ atque eundem ferme QiAo%(jri~

fA&TOV & <piAoript,ov , id efl pecuniarum

bonorumque cupidum t aut talem, ut al*

ttrum horum affebiet , aut

utrumque y),

\

§. XII.

Ut ignavum leti terrorem > qui

ex-ercet plurimos, effugerenc,

atque in

ejus locum pura animi tranquillitas

fuccederet , de pura confcientia

folli-citi fuere philofophi Hane dicebanc

optimum efTe di&atorem f qui

often-dit convienter natura: vivere, nec

il-lam fequi malap confvetudinis

corru-ptelam , quae divinitus datos igniculos

cxftingvitj

vitiaque gignit. Examen

B 5

confcien-*

*) Cic.£)u<eft. Tufe.Hb. i.inconfol.p% lOj,

(26)

21 ) O (

|H§*-confdentiae Pythagoram

& Senecam-j

inter auhcos ftrepitus nec

inttfrrtuflifle

conftat. Quo tendit Poeta:

hic murus ahencus efto,

Nik confcire fibi } nulla palefcere t

culpa, z)

Fatetur Cicero > fe nullam

commu-nium malorum confoiationem

in-veni-re , praeter illam

confcientiae

re&ae

voluntacis , quam

affirmat

maximam

confoiationem elfe rerum

incommo-darum, nec efie ullum magnum

ma-lum , praeterculpam a).

Hinc

pro- ,

verb. Graecorum ; cruvufytris tyjv

xjsvxtjv.*

Hoc ipfum Poetae

(enferunt,

cum de diris, & furiisultncibus

fabu-lati Tunt»

§. XIII»

Ad contemtum mortis eos quoquc

incitavit incredibile virtutis ftudium.

Crediderunt enim fapientiilimi

qui-

<

que z) Juvcnal. lib./.ep.i.v 6*. a)Cic.

6

epiß,

famil. ad torq. * Lipf, Civil.

Doftritt»*^

lib.i, c, f.

(27)

2j

que, fe pervirtutem ultra rogum

viftu-ros> & nomina eorum farna ftilo

im-äy mortalitatis columnis infcnbi : Mor¬

tem ommbus naturapropofutt?

crudelita-tern mortis & dedecus virtus propulfare

f fölet. Omnia aha falfat incerta , caduiay

mobilia' Una virtus altiffimts defxa

ra-dicibus, nunquam ulla vi labefattariy nun-quam dimoveri loco poteft bf Id

philo-fophorum a&a cum vircute vita pro¬

bat, quomodo voluptates omnes

con-.temnerent & vitam ipfam laudis

ho-neftatisque gratia profunderent, fi ni¬

hil quidquam ad

fe,

praeter haec

mor-, talia, pertinere cogitarent. Homo res

caduca , ait Lipfius , farna facit eum

:\v perpetuum e\ Et bene Poeta:

Innumeros hominesfublimis

falla

Etviriutis honos in temporalonqa fre-quentant d).

Nec non Ennius in Epigram, de

fe-ipfo

- - Volito vivus per orA virüm.

B 4 S. XIV.

b) Cic. in Anton. Philip.4.c. 5"«m. c)Vtpf

cent. 3. ad Belg, ^ d) Juvenc. in

(28)

n 4M ) o (

W*-$. XIV.

Mortem eo leviorem eflfe ducebant

veteres, quodomnibuseffetcomunis.

Mißa fenum acjuvenum denfanturfu¬

nera: nuUum

Savacaput Pro/erpinafugit e)t

ömnia mors aquat, *

Praeclara funtSenecaeverba: Maximum

„folatium eft, cogitare, id fibi

accide-„re , quod ante fe pafii funt omnes,

„omnesque pafTuri .• & ideo mihi

vi-„detur rerum natura quod gravifli-j,mum fecit, commune feciffe,

utcru-„delitatem fati confolaretur acqualitas /). Metumvero mortis,

omnibusper-nitiofum, & maximum efTe maIum

te-ftatur in fuis fcriptis Cicero.j His Poé» ta confonat:

multts ipfum

Ttmuiffe, nocet: multi adfatum

Venere fuum, dumfata timent

g).

„Inquietam nobis vitam facimus metu

„mortis, ait Seneca h), & tanta

ho-„minum dementia , ut quidam timo-„re mortis cogantur ad mortem. Fir-mandi

t) Horat. I. od.28* v. 19. * CUudian.lL

derapt. Profcrpin* V. 3Ol. f) Sen*

Conf.adPolyb.cap.zi. g) Sen.i»Qedip*

(29)

) o ( I f

mandi fumus, ne nimis amemus viiC

tam , & ne nimis oderimus mor-4*

'

tern. Ratio fvadet finire , non ti-<«

mere. idemIib.VI. natur.

Quaeft.quan-tum potes, inquit,

lpfe

ta

cohortare

contra metum mortis. Omnibus

igi-tur omiftis hoc unum meditare, ne

mortis nomen reformides. Cicero

üb. II. Tufc. Qui ld , quodvitari non

poteft, metuit, is

vivere

animo

quieto

nullo modo

poteft. Idem de

fene&u-te : Mortemomnibushoris

impenden-temtimens, quis poterit

animo

con-fiftere ? EtPoeta:

Linque »tetum Leti , »am

ftultum

eft

tempore in omni

Dum mortem metuis, amittisgaudtA

vit<e i)%

Chilon , infignis Lacedacmoniorumj

philofophus, he mortem

contemnen-dam eile, ait, ut nihilo fecius curam

habeas incolumitatis. Non enim eft

fortitudinis , fed amentiac femet

te-mere in vitac difcrimen conjicere : Ted

quoties aut inevitabilis neceftitas

ur-get, autgravis honeftaque

caufta

fva-det mortem contemnere , fortis

ani-B s

(30)

i6 ) o (

tniefh In morbo nonnietuendamors,

fed interim adbibenda curario medio-•cris. Unde Aufonius : $jy

Vive memor mortis , uti fis & memor

filutis k).

-Plura qui de(Iderat, adeat, fi placet

(

philofophorum fcripta, tanta enim

te-itimoniorum copia eft, ut nihil pofllt

e(Te cumulatius.

XV.

Philofophi, te(leCicerone->in[uis

le-Bults plerumque moriuntur l). Inno-centibus tarnen, lnjufta morte

caden-tibus , tam jucundum fuit mori quam

miferis defendi. Theodorus non

igno-bilis philofophus , cum audiret Ly(i- t v

machum mortem (ibi minitantern

cru-deliflimam : Hsc, inquit , aulicis tuis

potius minitare. Ego enim parum cu-ro , humi ne , an fublime in cruce

putrefcam w). Socrates ab Athenien-iibus capitq-damnatus, conftanti

vul-tu venenum e carnificis manu acce- i

ptum> admotoque labris poculo

hau-(it

4t) Conrad.Lycoßen.Apopht p.616 l)lib.i»

defimb. m) &ru[on. lib.z.c*l. Val. Max. v

hb% öi c.Xi

(31)

) o C ^ 17

fit»). Et

Anaxarchusphilofophuscaptus

a Nicocreonte Cypri tyranno , cum

in faxum concavum conjiceretur,

mal-leisque ferreis

tunderetur

?

dirum-.

mortis fupplicium contemnens :

Tun-de tunde Anaxarchi vafcuium , ait :

nam Anaxarchum nihil teris

*.

Plu-rima huic argumento

ejusmodi

exem-pla attexere

poflfem;

verum

non

eft

ut

verbofus fim.

§, XVI.

Veteresphilofophos

ad

fatale

perfbl-vendum debiturn tendentes,admonuit fenedus mortem effe

contemnendam.

Hane , quae fenio

paulatim ad

finem

deducente naturaliter furgit , inter

omnia mortis genera

levilÉmam

efie

dicebant , & cum voluptare porius

quam dolore contingere.

ÅAV7rcg Wiv

b 'ev tm yvj^ot

S~ava.T^>.

ovdevog yct(*

ßictix 7m&xg dvroiq

<ry(*!2ciivovT(&p>

jsÅev-*]Mcrtvi ctfisl

dvaiS-yjT^

ryg

am-Avcrig yivsrui 7ra>VT6ÅMg.

il

e. S'»e

dolo-re eji in leneciute mors :

null

A enim

vio-lentis

n)Laert. in vitaSocrat,

Xenophon.

in

Apol.

proSocrat, Brufen.

Hb.

cit.

Valet.

Max,

lib.p,c. z. * Brufon, Iib, l%C» !•

(32)

»s -m ) o (. %&■ lenttatpfitispajfione contingente

tnoriuntur*

[edinfenftbilisanim<e abjolutiofit omnino. *

Senilisanima, tefteSeneca*, in primis labris eft, nec magna vi diftrahitur a

corpore. HincSenec. inHippol.v.78*.

Animamfeniletn, motiit exfohit fovor,

Solon Salaminius , cum videret Pi(i-ftratum velie Remp. occupare,

produ-$is armis, & ante ardes pofitis,

coe-pic inclamare cives. At ubi Pififtratus

ad illum mifit , qui percontarentur,

qua re fretus hoc auderet? Seneftute,

inquit. Et Gorgias orator jam fenex

inrerrogatus , ecquid libens obirer.

r «/ 1 v> ~ v

MccAi<ra, ei7rev, oo<t7re(i

ycig ok <rd,7rgx kcu

pion®- btKiSix da-pltvoog

cLttcOAutJoiacu.

Maxime> inquit» nam ut ex putri ($

dif-fiuente domuncula, non invitus abeo. Bru*

fon. lib.4. c. 10. Stob. ferm. 117.

§ XVII.

Haec loquendi formula, debere

phi-lofophum

appetere mortem , cuivis

vet. philofophorum fcripta

volventi

occurrit. Quas verba fignificant

ex-petendam effe mortem

philofophi-cam> de qua antea diximus, ut omni

contagione corporis fequeftrata, iti_»

fola

*

(33)

) o ( 19

fola profunditfimarum rerum

contem-platione verfari poflit

philofophus.

Non vero difiblutionem ammas acor«

pore, antequam prsfinitus a

Deo vi¬

tas terminus advenerit. Quod Plato

nefas e(Te dixit o). Seneca nihil fibi

turpiusvideri quam mortem optare />).

Summum nec, metuasdiem necoptes q).

Si quis mortem fibi admovifTet, moris

Athenienfibus fuit, manum, quas hoc

peregifiet, amputare, ac

fejundtim

a

corporehumo contegere r). Invenies

tarnen profeflos fapientiam qui uhro

& nuila de caufia viplentas fibi intu«

lerunt manus, Ariftoteles s),

Car-neades t\, Ifocratescicutam hauferunr«

Wenedemus u). Cleantiies p)

ine-dia exftin&i. Empedoclem in

Crate-ras ignis asthnas faltu fe

conjecifTe

fe-runt , ut divinitatis fuas famam

con-firmaret *). Metrocles y),

ZenoCit-ticus z), ie ipfos fufFocaverunt.

Me-nippus laqueo vitam finivit 4)

Dio¬

genes

d) Pldt.in Phxd.p.47. B. p) Sen.ep.117.

q) Martial. hb. to. epigr. 47. r) Cah

Rhod. antiq 10, f.f. s) t)iog. Laerr,L jv t)Hb*4. u)l. i. *)/. 8> y)l>6»

(34)

SO -<ft) o (

£$-genes b), Speufippus ^aliique

volen-tes vitam cum morte commutaverunt.

Eos in ratione vita? peccafle ollendit

Plato d) ad quem ledorem

remitti-mus. Vetat Pythagoras injulTu

impe-ratoris, id elt , Dei, de pradidio &

ftationc vitae difcedere e).

§. XVIII.

Variae a Xenocrate & Seneca per

modum dialogi traditae funt rationes confolatoria: , quas brevitatis cauffa_.

omitnmus. Licet veteres non

intelli-gerent corpora mortuorum terris

ob-ruta ad vitam redire poffe. Ut

loqui-tur Poéta:

Haudfacile quisquam ad vitam

reva-cari potefl f).

Suorum tarnen obitum aequo animo

ferebant. Plato dicebat,

inmorteami-corum quiefcendum effe

, partim eö

quod nondum liqueret , bonum eilet an malum quod accidiftet : partim-»

quod acerba ferenti, nihil a ludu es-fet

é) /ib. 6. c) lib.4. d) in Pb<ed. p.47. B.

. ej Cic,in Cat,maj, fjSenec. inH/ppol.

(35)

%

) O ( §&• ?I fet commod: g) Anaxagoras, cum in

exilio agenti nunciata eOet mors

fi-liorum; fcicbam, inquir, me genuiflfe

mortalesÅ). Harefunt, quat pro tempo¬

ris ratione proferre, & oculis nec non

judicro.tuo L.B. fubjicere anjmus

fuit.

Sed vereor ne prolixitatem pejusquam mortem oderis .* Itaque didertationi

finem impono. Tu tarnen mortem,

ut nunquam timeas, femper

cogita.

g) Diog.Laert. in vit. pkilof. Hb. }. fr)

lian*III. Var. c.i.

(36)

Sil

Plnlofophm

Candidaten

*3

*

ANDREAS

$$<£SH©£2(£>.

bar ett bebniffffo'cf i tiiipa fancfar binif/

R&l 3 öpftramötder jift/ ett ftåltod)bogtförad)t

görAtrops grpmma f)onb/ od) abeimobigtfiuurit

£l;cn månffapfom/wärt alt titintet fpneSbraeff.

<£nfafa förbenbog/ fom Itfod) anbafflljer/

SBal ftelfnaturen tu uti oj? preglabtbar;

<£i)ån få åDel fintei' od) få grpmod) rctliet

SDvan någon funnit/ fomför jfift et) bapen mar.

Sftcn uttbranroårbf/aftbocfbcngamfa bebentoadbett

®ååbehnobigt tånft uppå jtn ftbfia bag,• Sittl)cm flörtföracft bar nu'ftför hlffgré flårben/

SDicD nöjebicrtltg glabpåfallabt öbcß lag?..

$toabotfacf ber tilår/ tbet toef ofjpmnigf larn

£err E51£>/ bå ban fåtvaderttalaront/ •£>ur' bebnaraårlbf.nö solcf bar iparitaf tl>en låratr.

<£tt eiptgfnöje gierenbpgbetvanbel from. Sittbetpga finfågnabt

jfrefbetta i baff.

References

Related documents

bi dies, quod alioquin intelle&amp;us nö- ftri infirmicate , fimultaneam ejus. non valeamus

Ncque vero omnibus provinciis dati funt»v nequc ftipendio fruuntur, quod impenfis excurfionutn ad a:gros;fufticeret,Dolui fiepe viccm hominum in illis regionibus,cum alias, tum

50 Lundgren 2001, s.. Observationerna i stadens ruiner är det som sedan leder till ett rent fabulerade. En stor del av Pompejis specifika historieskrivning tar plats i

har i denna årsredovisning även applicerats på jämförelsesiffror från 1982 års bokslut och i femårsöversikten på sid 45.. Försäljningsökningen under den se-

fibi maxime plaeebant, &amp; pra: fe alios contemnebant, quod dicit Abrahami foboles eflent: atque ideo non inepte. BEZA,™ bcvriv heic notarealiquid fibi

dem tertio» inter fe ctiam idem fun t: Et fic vifiva facultas Idem quod motiva erit, &amp; quod olfaftiva, item quod reli-. quae omnes, quod abfurdum eft. Adhacy in

[r]

fbret vocum mpa.Tohoyia,: quia vero patet, quid in genere vocabulum. fellcitatis ineulcet,