• No results found

Calculi variationum integralium duplicium exercitationes quas venia ampl. facult. philos. Upsal. p. p. mag. Emanuel Gabriel Björling ... et Carolus Alfr. Theod. Ädelgren Holmiensis. In audit. Gustav. die IX Apr. MDCCCXLII. H. a. m. s., P. II

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Calculi variationum integralium duplicium exercitationes quas venia ampl. facult. philos. Upsal. p. p. mag. Emanuel Gabriel Björling ... et Carolus Alfr. Theod. Ädelgren Holmiensis. In audit. Gustav. die IX Apr. MDCCCXLII. H. a. m. s., P. II"

Copied!
12
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

3

CALCULI

VARIATIONUM

INTEGRALIUM DUPLICIUM

EXERCITATIONES

quas

VEMA AMPL. FACULT. PHILOS. UPSAL.

p. p.

SMMI1SIL

M&31MSMI

meciianices docens

et

€AROLVS ALFR. THEOD. ÄDELGREN

HOLMIENSI8.

in audit. gustav. die ix apr. mdcccxlii.

H. A. M. S.

P. II. MAG.

(jpsalie

(2)

TROMAN, KAMMARHERREN IIOS H. M. DROTTNINGEN

M. M.

UÖGVÅLBORNE HERR FRIHERRE

CARL

JEDWARD

BONDE

SAMT

HÖGVÄLBORNE HERR FRIHERRE

KNUT

PHILIP

BONDE

med högaktning egiiivdt

af

(3)

5. Ex allatis jam patet, quo maximum sit vel minimum integrale (leiinitum

(dcnotanlibus, ut solet fieri, p et q prim i ordinis derivalas ipsius z par¬

tiales), satis esse faciendum aequationi

Quarum prior aequatio est derivatarum partialium in genere 2:i or¬

dinis (eademque linearis qua derivatas 2:i ordinis), cujus integrale, rela¬ tionen» continens ipsarum a:, y et z, genus licet modo indelinito,

quippe quod arbitrarias (in genere duas) contineat functiones —

indica-bit qua'sitae superficies

— Antequam alteram (6) adgi*edimur, hajc fere

observasse juvabit.

A. Limites integralis (5) propositi ex ipsa indicantur projectione

in xvplano perimetri superficiei, i. e. curvaj aut cui'varuin, quarum per

ambitum terminatur superficies qua^sita cylindris xyplano ad normam

ductis. In sequentibus spatium ipsius xyplani, quod bis continetur cy¬

lindris, projcctioncm superficiei appellabimus. Estquc projectionis hujus

perimeter, breviter perimeter projecta, qua» limites indieat integralis (5).

r(.v,i/)=o projectam superficiei perimetrum denolet. Ponaturr=o, resoluta p. r. a i/, duos modo suppeditare valöres Fx et fx, quoruin ille major; atque resoluta p. r. a x duos modo ^y et Jyy quoriim ille

(4)

major. F(.v, y) manebit -^o — priori in casu — pro valoribus y inter

Fx et fx, posteriori autem pro valoribus x inter gy et Jy.

In omnibus — ut ex. gr. in\

j*fidydx

seu

J*[

3%)/

dxdy

— ,

ubi

prior integratio p. r. å y fieri debet, limites erunt Fx et fx. Fiat

in-tegralio a minori ad majorem. — Reslat id, quod inde provenit,

inte-grari p. r. a x et quidem ab x minima ad maximam earum, quas

con-dp dp

cedat aequatio perimetri T=o. At isla dat dx+dy=o seu

(brevi-dy . . X

^

ter) T +r—= 05 ideoque .v maxima et minima dabuntur a rt— o,

cli-minatd inde y ope ipsius r= o.

In omnibus autem, ubi prior integratio p. r. a x fieri debet, limi¬ tes erunt gy et Jy. Fiat integratio a minori ad majorem. Reslat

id, quod inde provenit, integrari p. r. a y et quidem ab y minori ad

majorem, datis his a V=o eliminatä inde x ope ipsius r—o.

Itaque in integrationibus elementa dx et dy positiva ponentur.

De caetero ponantur limites beic commemorati finita» esse

magnitu-dinis, seu projecta superficiei perimeter curva esse ab omni parte inelnsa.

5. Considerentur jam a?quationis (6) termini

J*ftdxdy

+

j"fidydx

seu

f/{(&*)'

+

dxdy,

breviter

|

dxdy,

et

quidem

primo

f

f

B, dxd,j.

-Est quidem ille =

f

dx[B

—B), denotante B valorem ipsius B

im-J F

f F

posita in eo Fx loco y, B imposita fx. — At r negativa est in

evane-f

scendo pro y=Fx (quoniam r o maneret

pro valoribus y inter Fx et

(5)

11

est pro y = fx, quoniam T positiva est in evanescendo pro y=zfx. •—

Itaque — exemplo Cel. Ostrogbadsky*) — sumta positiva, erit

n ßr, fp~ —7—^ pro u—Fx, t r(r).

1

J

-Brw»*toy=fx'

ideoque

fdx(B-B)

scu

=/^7<iv,

ffD'dx,,,J

complectente integrali novissiino omnia puncta perimetri r=0 projectio-nis superficies

Simili usque modo habebitur •

SfA'dxd,j=.f^-'d^

ideoque erit

jj\A'+

D)dxd'J

=f$F*d»+/%

(7)

complectentibus membri posterioris integralibus omnia puncta perimetri r(x,y) =0. — In Iiis elementa dx et dy nec non yr'* e* VP°"

sitiva sunt exislimanda.

At in unum jam reduci licet ambo haec

integralia et quidem

pluri-bus (si placet) modis. Scilicet in co res versatur ut in iis x et y,

ae-quatione r=o conjunctae, una eademquc variabili ambae exprimantur.—

du dx

Quae autem cumque ea erit, positiva illa elementa —et —-—-

aequa-yfr v i"/

lia sunt. Nain quoniam x et y lieic eae sunt, quibus aequationi T

—o

fiat satis, erit iis T* dx + T/dy

=0, ideoque positiva illa aequalia erunt.

*) In Disscrtatione supcrius commemoratå.

dy

et

dx

(6)

Jam quoniam integralia (7) totum complectantar ambitum perime-tri ab omni parle inclusa? T=o, inferamus exeinplo Cel. Poisson — ut in unum reducantur amb.o biec integralia — loco dx et dy elementum

ipsius ambitüs

ds =

Y

dx*

+

dy*

$

quo il lato poslquam ambo

integralia

in unum fuerint redacta,j idemquc

respeclu ipsius s, inlegratio

debet fieri

inde ab s=o (sumtå origine

in-tegralis in puncto perimetri quolibet) usque ad s=l (denotante l totam

perimetrum)} quare elementum ds in integrando positivuni erit ponendum. Ttaque positiva illa elementa el =————, atque am¬

bo (7) in unum boc colliguntur

rlAr' +Br

/

T •o Vr'*+r2 i. c.

K

VF*+ r3 sen breviter

f

Yr"+r;

%drds

in qua jam variabilis ipsa s independens putatur, illiusque differenliale

positivuni. Qua? lieic occurrant z functiones putantur esse ipsarum x et y, ex iequ. (,'») superficiei determinatac; ipsie au(em x et y functiones

ipsius Sy natura; curvae r(x,y)=o convcnienles.

(». Eadem prorsus ralione termini

/

nPdy

+

/

<»Q(lx sequationis (6)

v(

(7)

13

rl

PT'

+ Qr,

/ • — : was

•7o

Vr" +r;

ideoquc tota aequatio

(6)

in lianc jam redacta est

forinam:

f.,

<{

lW«+r/

Vr't

+

r/i

observatis quae in fine N:i praecedentis sunt dicta.

Posuimus perspicuitatis ergo aequationem r=o, resolutam

succes-sive p. r. a x et y, binos iis modo suppedilare valöres: seu projectam lianc perimetrum binis modo in punetis secari a rectis ad axes

co-ordinatarum parallclis. Jam vero ex allatis facile est intellectu, si

plu-res suppeditaverit aequatio curvae, quanam via aequationem (6) in

ean-dem formam (8) transformari beeret. Scilieet integrationes, in N:is 4 et S indicafae, tunc successive fieri a primo ad secundum inlersectionis

punctum, a tertio ad quartum, &c. (supposito pari borum numero) po-nerentur.

7. Jam quid, ut aequationi liuie Limitum (8) bat satis, in

praeei-puis aliquot casibus sit laciendum videamus. i:o)

Quoties omnimodo fuerit data perimeter illa projecta r(x9y)=o, ips/1

år=o erit. — Tunc enim omnibus, quac in quaestionem vocantur,

superfi-ciebus projecta illa perimeter communis ponitur: ideoque non modo

coor-dinatis x et y superbeiei quaesitae bt satis aequationi T(.r,y)=o, sed ipsis

quoque x +öx et y+åy alius cujuscumque earum, quae hcic

comparan-tur, aequationi r(x+d.r,y+dy)= oj i.e. Fdx+r^y seu år=o est. llaque ut tunc bal satis aequationi (8), non nisi posteriori illius parli

rl Pr, + Qr/

f

uds. , — 0

(ö)

J0

Vr»+r;

satisfaeiendo opus erit. '

(8)

A) «Tamque si ipsa perimeter superficiei pcrfectc fuerit data curva et quidem aequationibus

C r(x,ij)

= o,I

\F(x,y,z)= o;J

ipsa etiam co = o erit. — Nam quum omnibus, quae in quaeslionem vo-cantur, superliciebus perimeter illa communis ponatur; aequationibus

{i::}"

salis

non

modo coordinalis

x9y^z

superliciei

qnaesitae, sed

ipsis quoquc x+åx,y+åy, z+åz alius cujuscumque earum, qua; beic

com-parantur, superficierura. Itaque et ör=o est et una

F(x,y,z) =o et F(x+åx,y+dy, z+dz) —o, i. e.

dz—rcåx—y.öy

—o est,

7t et x denotantibus partiales ipsius z derivatas in supcrficie F=o. Itaque co beic (N:o 2) = (n-p) åx+(x-q)åx est,

r'

seu (quoniam år

—o) \n-p (x-(j)]åx,

^4

i. e. = o: nam quoniam perimeter in utraque

su-perfieie (quaesitå atque ipsa F=.o) dueta est; erit in ambilu illius

et dz—pdx+fjdy

et dz=ndx+xdy,

ideoque pdx+ydy=ndx+xdy,

/ xdy T'

i. e. -p=

(q-x)—=(x-<i)-Quae cum ita sint, sequationi illi Limitum (8) per se beic est

sa-tisfactum; atque determinandis functionibus, quas in genere duas secum fert integrale aequationis (i>), arbitrariis

una ex co habetur conditio, ut

per datam curvam perimetruui transeat superficies.

B) Si autem nihil aliud de curva ista perimetro fuerit postulalum, quam ut projectio illius r(x:y)=.o sit, — id quod accidit, dum quaestio

(9)

Iii

est proposita inveniendi

superficierum,

cylindro

ad

xyplanum

normali

r(x,y) =o desectarum, eam cui maximum

sit minimumvc

integrale

il-lud (3), datis limitibus ab ipsa jT=o, quo tunc

sequationi

(9) bat

sa¬

tis, perfecte licet indeterminata dz

ideoque

« maneat, patet

satis

esse

. . pr + Qry

faciendum ipsi —■==== o, seu in genere ipsi

W*+r/

Pr'+ Qr/ = o, (io)

quae igitur relatio per totum

obtinebit

ambitum

curvae T=o seu

ipsius

perimetri, atque una cum ipsa

r(x, y) = o

unam lieic praestabit conditionem determinandis funetionibus quas

dixi-mus arbitrariis.

2:o)

(r(x,y) = ol Si ambarum,' quas' modo consideravimus, condiUonum s \

J-lF(x,y,V=oJ

altera sola in problemate fuerit enuntiata, id quod accidit ex. gr. dum quaestio est proposita

inveniendi superficierum, cylindro ad xypla¬

num inclinato desectarum, eam cui minimum sit integrale illud (3), ipsis quoque limitibus quaerendis a projectione curvae intersectionis —5

tunc öx et dy indefinitis relictis z superficiei ad limitem variari aliter

nequire ponitur, quam quod in superficie F(x,y,z)=0 fieri possit: seu,

tributis ipsis x et y variationibus indefinitis dx et dy, nulla alia

varia-tio ipsi z ibidem contingere posse ponitur dz, quam ut ab islis x +dx, y+dy,z+dz satisfial aequationi F(x4-d.r,y+dy, z+dz)— o, i. e. [quoniam

F(x,1/,z) =o heic est] ab ipsis dx, dy, dz aequationi

dz = ndx + xdy.

Itaque tunc

(o = (n-p) dx

+ (*-</) dy,

/ dx \

(10)

7C-J)

dr:

r'

unde aujuatio Limitum (8) heic abit in

s+(„-,)(

j»+0£)

j

dsdr

V o. r"+r*/ seu

/

•'dsår±tp±iɱW*zll

= 0. Vr'*+ r • cui ut fiat satis, dr indefinita relicta, erit

%+ P(TI-P) + G(*"?) = °> (H )

qua; järn, lina cum ipsa

y,*) = <>,

iinani praestabit conditionem determinationi fiinctionum arbitrariarum.

8, I na in praecedentibus considcratå curva perimetro invenimus, si periecte fuerit data ista duabus equidem (ut solot) sequationibus, ;oqusi¬

tion i lunc Limitum (8) idcntice esse satisfactum, niillamque igilur ab

ca eonditionem determinationi functionum arbitrariarum praestari, cui

qui-dein delcrminationi conditio lina ex eo ipso sit data, quod

per curvam

datam transcat superficies, seil, ut fiat satis duabus curva; aequationibus;

tum quoque, si curva; istius perimetri non nisi alterutra fuerit data

a>-quatio, alterain quadam compensari aequatione, quam conciliat aequatio

ipsa Limitum.

Ilac it»ilur ratione alterutram licebit inveniri condilionom

dotcrmi-nandis arbitrariis, quas in genere duas secum fert integrale sequationis (5),

functionibus. Interdum fit ut altera ex eo concilietur conditio, ut exearit iinaginaria aut infinita ex integrali: interdum — et quidem, ut constal,

(11)

17

in casibus quos in Actis Acad. Scient. Paris.*) excellentissime olim

ex-plicavit perill. Laplace, et ad quos (ut infra ostendetur) referri licet

universam problematis superßciei minima; solutionem ex eo quod data sit p aut q superficiei quaesitae in ambitu perimetri dati. At complelam edere hujus rei tlieoriani baudquaquam (ut facile patet) licebit, certe donec commune aliquod (si fieri umquam potest) contigerit inveniri

ma-joris momenti idioma integraliuni sequationum 2:i ordinis derivatarum

partialium. jXihilominus dum, ut fieri solct, talis fuerit formae integrale aequalionis (3), ut arbitrarias quas continet functiones ex eo determinari

liceat, ut per datas duas curvas transeat superficies5 alteram illam con-ditionem diversis in casibus ex considcratione allerius curvae perimetri

inveniri licebit.

Etenim ponalur integrale propositum (3) ad zonam referri super¬ ficiei quaesitae, duabus interclusam curvis perimetris

j

=«j

et

j

r(xiV)

i

quarum projectioncs r(x,y) = o et j(x,y) = 0 tales sint, quales in N:o

6 diximus, illaque huic circumscripta.

— Patet equidem, integrale tunc

omnia elemcnta dxdy areae duabus r=o et j=0 circumscripta;

comple-cli, nec non utrumque integralium (6) differentiam esse integralis, cu¬

jus limites ab altera T=o, atque integralis cujus ab altera j=o sunt

petendi. Ilaque ea, qua; in N:is ö & C de illo sunt allata, in hoc

qunque quadrant; undc posteriori membro aequationis (8) duo ibi

ex-positis similes terinini, ad curvam j=o refercndi, iidemque ab

exposi-tis subtrahendi contingunt. De ca'tero quum a se invicem in genere

non pendeant Iii limites^ patet,

quo huic fiat satis aequationi, ulrique illiiis parti = o positae seorsim esse satisfacienduin. Qua; cum ita

sint, jam patet ea, quae in N:o 7 praecedenti de altera curva perimetro sunt allata, in alteram aeque convenirej quae igitur heic repetere non opus est. Solum hoc adjiciatur:

*) Hist. de l'Acad. Roy. des Sciences, An. 1773: Recherche» snr le Calc. Int.

aux Diff. part. p. M. de laPlace

, p. 59G seqq.

(12)

3:o)

Si9 postulatis in probleraate — ut diximus —~ duabus curvis

peri-inetris, de alteruira n*hil fuisset pronuntiatum; quo tunc parti,

quae hane respicit, aequationis (8) fieret satis, i e. aequationi

o =r-äsl, $(r'åx+rjån) + (t*-påx-qty) (Pr'+ Qry)

Vr'*+r/

seu

(Vr't+r/

Vf+r/

Vrft+r*

\

patet, quoniam åx9dij9 dz perfecte heic indeterminatae manerent, satis esse faciendum in genere tum aequationi pi* jrqtj

—o seu (quoniam i*dx+t dy

=

o) aequationi

Pdy~Qdx = o,->

tum lpsi

g: = O 5J V /

quae igitur tunc inservirent alteram statuendo relationem ambarum fun-ctionum arbitrariarum.

Sufficiant ista in praesenti. Fortasse nos in

praecedentibus

aliquan-tulum lucis attulisse *) videbimur doctrinae, cujus,

quamvis ardui non

pa-rum sit argumenti, peracta

explicatio utilitatem olim erit baud minimam

interpretanda naturae legibus allatura**). Prius tarnen quam

continue-*) Dissimulare hoc loco non possumus, Cel. Poisson

— uti nobis videtur —

praesertim methodo, qua in N:o 26 Dissert. cit. in deduccndis aequationibus Limi-tum fuerit usus, rei baud satis bene consuluisse.

**) ln principio "Additamenti (de CurvisElasticis)" operis supra citati

"Metlio-dus inveniendi lineas curvas &c." perill. Eulehus in banc rem sie fere loquitur: Jain pridem summi

quique Geometrae agnoverunt, Älethodi in boc Libro tradit.v

References

Related documents

nota BC aliaque illi proxima bL, qua ut radio circa cen¬ trum L &amp; in platio ad &#34;AM re&lt;fto defcribatur arcus cir- coli be, occurrens elevati funis axi in e; ducantur hg,

Qua; cum ita sint, primo transformetur aequatio (29), ex methodo Cel. Legendiie*), in aliam cujus variahiies independentes ipsae.

la surface de revolution dont la courbure moyenne en cliaque point est constante. Elle est ainsi conoiie: &#34;Aous cutcndons ici par courbure moyenne d'une surface en. un de ses

gulari, in quo puneta — per qua; superficiem transire lubeat — ita sita fuerint ut fiat a = 0: tunc equidem superficies planum erit z — d...

61 Scilicet, ut constat, aequatio superficiei minimae derivatarum partialium in omnes quadrat superficies, quas in contextu modo dixiuius: ita ut (verbis Cel. Momgi: in opere citato

tur: quod cquidem ita exprimi licet, ut sint in ambitu perimetri:. ,2v/a2

Dessa elever kan däremot ha fått ta del av högläsning av sina föräldrar på sitt modersmål vilket kan leda till att eleverna får en läsförståelse men i ett annat språk

1) to see how the organizations collaborate to protect the users’ privacy, especially regarding services offered through the national portal (IREMBO) and 2) to see