Π Ε
Ο L ΒI Α, Μ i L ES I ί) Η V Μ € Ο I, Ο Κ I Α
13 I SS Κ II τ Δ Τ JΟ
QUAM
VENIA AMPL. FACULT. PHILOS. UPSAL.
p. P.
.MAG. CAROLUS GÜST.
EROGREN
.Historias Universalis ,Docens; St'p. .Bielk.
t
KT
SVENO GUIL. WIJKMAN
Yeslraauno~Dalecarli.
IN AUDITo GUSTAV. DIE XV JUN. MDCCCXXXIIL
Η. Α. M. S.
P. III.
UP SA L I iE,
ΚΟ Ν Ü ΝGΕ ΝS Τ ROMA
Ν-BISKOPEN« OF VER WESTΕRAS STIFT
GÖM M E N* DEU RE Ν AF KO Ν GL·. NORDSTJBHNE-ORDEN HOGVORDIGSTE HERR DOCTOR
SAMT BISKOPINNA Ν HOGADLA FRU FOD D
T Ε
G
Μ
AΝ
DeHuldaste
Foråldra
v Iie1
g ad
t
afSonlig
vördnad,
kärlek och
tacksamhet;
21
bulo alebat
70).
Portus duo,navium domesticarum
nume-ro abundantes71),
innumera etiam mercibus ornnis generisonusta navigia ex cetera Graecia excipiebant 72). Quorum
unus amplissimus frequentatissim® urbis parti erat vici-nus
73);
alter remotior in insula Borysthenide fluviorumBorysthenis et Hypanis communi ostio objectå
74),
navi-busque, quaj ex alto descenderent, opportunissimum
laetis-simumque refugium; ambo ab aquilonibus tuti.
Opulen-tiam, quam situ et industriå acquisiverat atque nomine
70) v τι y«.§ γν, εονσχ miiusχυτή, noiwritis Tt hui t'vvigos ε'στι. Hero-dot. IV: 47* an'ogos Tt Trug uvtqv (BogvffShtiv ηοτκμον) ugiaTos γί-ytTui' itolr) rt, γ ου antigtrui $ β«3υτΰτη. C.
53* Cfr.
Dionis Chrysosfomi Orat. BorysthenitJ videsis etiam Olbisches Psephisma zu Ehren des Protogenes, herausgegeben von P. v.
Koppen, (Vindobonae 1823), ^uod etiam publici juris factum est ab eodem auctore in libro, quae inscribitur: Alterthümer am
Nordgestade des Pontus, (Vindobonae e. a.) p, 86 sqq. et a
Boeckhio, Corpus Inscriptionum Graecarum, Tom. II. Berolini 1832 N:o 2058.
71) Vide Psephisma cit. columna B vs. 50—52,* ubi navigia pu¬
blica a privatis distinguuntur.
72) Dio Chrysost. 1. c.
73; Dio Chrys. 1. c. cfr. Boeckh. Corp. Inscript. Tom. II. N. 2058 B. vs. 3.
74) Strabo L. VII p. 306: xui »iVOS trgo τον στο{cctros τον Βogvabitovt εχουσ» λιμίιχ.
η·ΒΜΕΒΜΗ ββΜϋΜΜΒΤ-*' ÜAt,
22
indicaveraf, urbsambitu suoetsedificiorum moniimentorumque
splendore ostentabat. Urbis florentissimae magnitudinem ne ex
residuis conjicias, sed e mentione, quam de ea jam populata
facit Dio Chrysostomus, colligas
75),
ejusque laudern re majo¬rem non esseputes, quum audias narrari, oppida Otschakovsr et Kinbum cum vicis in vicinia plurimis ex Olbiae palatio-rum ruderibus fuisse exstructa, cujus rei testes sunt lapides his locisinscriptionum Olbicarum referti
76).
More Grsecorumfuit muris validiscincta, turribus munita, portisque clausa
77).
Aedes Diis sacratac et alise publici privative juris spendidteet 75) Orat. Borysth. μίοιι rtvl πςο7ωκο$ομηα$Λΐ τον πκλιχιον ττιριβόλον> καθ1' ό πνργοι ηνίί ον ποΧλοι ίιχμενονσι, ον πξοε το μiyeSos, ονίί
nyas ryv Ισχνν rys πόλιωε — Piures etiarn turres a nova urbe jam
remotiores idem memorat. Cfr. Koehler in Memoires de 1' A» cad. de St.· Petersb. T. X p. 646—648.
76) P. v. Koppen, Alterthücner am Nordgestade des Pontus ρ, 79: "Wie übrigens olbische Inschriften nach Otschakowkommen konn¬ ten, lasst sich leicht erklären, wenn m3n weiss, dass nicht nur
diese Stadt, wie auch Kinburn, sondern fast alle umliegenden
Dorfer aus olbischen Steinen erbaut wurden."
77) τι7χο* Herodot. IV: 78* Dio Chrys. 1. c. Pseph. Protog. col. B, ubi agitur de moeniis duobus ad fluvium (rov κοιτάrov ηοτκμον) et de muri parte«/i rov sruvoo τοπον, qu3e rirugry σχοινιχΐχ
diceba-tur πνξγοι Herod. IV: 79 Dio Chrys. (vide supra not. 75). "Les tours etoient la principale partie de la defense des
murs de circonvallation; chacune avoit son notn Koeh¬
ler 1, c. p. 650. Plurinm turrium nomina in Protog, Pseph,
ob-veniunt ex. gr. Duce ad magnas portas — una ad Hegetoris
ßpatioslsslrrse erant. Delubra Deorum egregiis thesauris
opulenta, statuisque ornata longe lateque conspiciebanlur.
Jovis templum ab ampla et patente area in elatum Iocum
gradibus surgebat 78). Templum in urbe Achilli lieroi
sacrurn quäle fueritexejus in Olbia celebritate
et cultu ve-recundo conjicere licet
79).
Publicorum ssdificiorum varil usus propylasisSo)
luxuriantium nomina in inscriptionibuscccurrunt St). Theatra urbi Grzecse magnificse non
defuis-se verisimile est, et ex eo piodire videtur, quod Dio in oraiione, quam Ölbiae habuit, talia exempll loco ad rem,
(domum?) — turvis magna vios (xurx την άμαξιτοή — Epidaurii (viri cujusdam?) — Boeckh. N:o 2058 B vs 44—48 — Posidis (Πόίΐοή vs 58.—Septima denique occurrit turris Δ</·Πολιά^χη
så-crata ]. c. N:o 2081 — Au reste, la plupart des tours d'Olbie, å en juger d'apres les traces encore subsistantes, éiroient de for¬ me C3rré?. Koehler 1. c. p. 650. πνλαι Herod. IVi 79
ui μιγάλαt πνλ*ι. Protog, Pseph. Boeckh. 2058 B. 45.
78) Dio Chrys, !♦ c. vide infra not. 84· Hoc templum Septimio Severo imperante adbuc exstitisse ex statua Jovis in nummis hu-jus temporis Olbiopolitanis occurrente concludit Koehler (Memoi-res de l'Acad. Imper. des sciences de St. Petersb. T. X. p. 647, 79) Dio Chrys. vide infra,
80) πυλωσι, vide Pseph. Protog. B. 48—49.
Bi) Qualia sunt nummorum cudendorum officina (χα^χτη?, die Pr5-ge, Pseph. Protog, A. 18), horreum frumenti (ro σnoβόλον, ibm B. 48) rerum venalium taberna porticu ornata, (vs
48»
24
de qua dicebaf. illustrandam adferre non.
dabitat 82).
Do¬ mus etiam privata, quam in Ol bia si bl aediiicandatn curav.er.at Scyles, Scytharum rex in Grascos mores pronus,candido
lapide magnifica, sphingibuset gryphis marmoreU-
superbie-bat
83)0
Neclocis
patentibus
aedificiorurn
vacuis ad
res publicas privatasveagendas
urbs caruit, quales fue.refo-1 um (xyoj°cc), forum piscatorium
(Ιγβνοπωλιον)
et arese anie templa, ubi comitia habébantur84).
Alia etiam fuere,(|usB urbein ornanua devotionem vel gloriam incolarum
testabantur. Voti damnati magistratus vel privati Diis tu.telaribus donaria
85)
afferentes tabulas votivas8a) Oratio Borysthenitica, 83) Herod. IV: 79.
84) Forum ad fluvium Hypanim: K«< ictgttnxTow ncpi πλ*ι$ονσχν χγοξχν, rcugoc τον"Trtxvtv — Σχοηΐί inti xxi τovsSi οξΧ! nctv· rots ίπι^νμουντχ! χχονσχι σον', xxi Stot tqvto avvtggvtixorxs Stvgo ngos τον ποτχμον, Dio Chrys. Έκνλη! ηγόςχζι, Herodot. IV: 78· Ad
Templutn Jovis: Ωί Si τούτο ilnov, ivBiis Ζξμησχν xnxvrts iis το
τον Aios Ιίξον, ονπΐξ itw^xfft βovXtvtaBxt. Κxi et μέν ngtaßvTxrot,
χχι οι γνωριμΰτχτοι, xxl οϊ ίν tx7s xg%x7s, χνκλω χχ^'ιζοντο int βχ·
βξων' το Si Χοιπον n\tj$os ίφιστ^χισχν. ijv γχς Ινξυχυοξί* noWy ngo τον νιω, Dio Chrys« I. c. ■■ ■ ■ ϊχ^νοηωλιον, Protog. Psephisma.
85) (Boeckh. Nio 2077, tv%xgιστνίξίον^ζχ,χξίστΐΐξίον vide Boeckh. Tom. I, Beroi 1828 p· 888) dedicabant
Praetores ([Στρατηγοί) Apollini ngoarxTy:
στςοπτον χξνσtov {Boeckh. N:o 2067» 2070, 2071«)
25
ευτυχία
86) dedieabant87)·
Immortalitatis quoqtve virtutepartaefautores atqueculiores Olbiopolitas monumenta heioés
ci-Νtixfjv χξΰσιον (\7:o 2072)
Νelxyv χρνσιον συν ßxatt xgyugit»y (2073, 2θ74·) ΑροΙΙίηί ί^νποςω:
N*Of'i (λτ:ο 2O72.)
Archontes Achilli Pontarchae Xugirryftx (iO76, 2077.)
ItgxTivffxvris sacerdotio functi Achilii Pontarchae:
στίφχνον (2o8ö.)
Agoranotni Mercurio forensi (^Eguji χγοοχίω) xgyvgxv (N:o 2θ78·) Privati Jovi urbis Praesuli et Statori
Δ'/' ΠoXtxgxy xxi τω ίημιρ itvgyov (ΝίΟ 2θβΙ·) ts.it- Σωτΐίξΐ ιυχχριστιίριον (20ß4)
Imperatoribus Romanis:
λυταχξκτοξΐ Σιβχστω Btov νιω Tißtglip Κxlaxgi και τω 3ημφ στοχν <2ο87·)
Ή βουλή Kot! ο $ήμο: CaracaJIae Augusto et Getae Caesari
—
sta-tuas (2091 a, b )
In Titulo apud Boeckh. (N:o 2079) dicuntur magistratus quidam
(Archontes? Koppen, p. 85) restituisse ngoatvxvv (sacellum
ad-orando Deo destioatum) sarcientes tectum inde a statoa Dei
(χχο τον Stov) usque ad certam locum.
86) Boeckh. N:o 2081 cet.
87) ΝίΟ 2067—2084· 1 Apollini vttgg ms «oXtus xxt rijf »χυ¬
τών vyglxs (2067
cel·) vnig eiarxSttxs τijs vroXius -xat tig*ivt]ixut ms
ιχυτων vytias xxi
uvägxyxSlxs (2071) — Achilli vnig tifws
xxi
vcoKvxxgntxs xxi xvigxyxSlxs Ttjs πολιωε xxi Ttjs ιχυτων vytixs (passim) Mercurioinigmsno\eusx«tτ ysχυτών vytias (2078·)
26
vesque celebrantia vovebant 88) et tabulas raarmoreas, in
qui-bus ejusmodi plebiscita
{Ψηφίσματα)
senatus consulto89)
erant88) T* επί μνημάτων, Dio Chrys. Sosire bsati mo-numentum (o ήξωs δ Σωσίας) sive sepulcrum sive
statua (Boeckh. N:o 2058 B. vs. 4) Praetoribus de republica bene meritis magistratu abeuntibus senatus et populus, marmore candido sor¬
tis laureis ornato celebrartes, aureas dabant Coronas (ή βουλή
xx! I δήμο: rovt καλώ: στρχτηγησχντχς ετιμησινχρυσοίστεψάνω (iOJl)
Civi Protogeni honores publici dati sunt et publice in Marmore exarati, έπιιδη δια ßi'jv διατετέλεχιν λέγων χχι πρχττων
τα βέλτιστα (Boeckb. Ν:ο 2058 vs. 7~9)
Olbiopolitse et
octodecim praeterea civitatesTbeocli, Satyr! filio, tabulam pictam dedicanteS (ανχτιΒηνχι αυτόν ilxovx ενοπλον δημοσία iv
τψ γυμνασιω, Boeckh. N:o 2059 v. 39, 40. Cfr. Boeckb. Tom. II,
p. 128 ;
Raoul-Rochette Antiquités d, Bospb- Cimmer. p. 201; Koppen, Altherthümer am Nordgestade des Pontus ρ. 75), auream
coro-nam honoris ergo decernebant (στεφχνωίδηνχι τον Θιοκλέα χρυσω
στιφχνφ και χναγοξίυ^ηνχι νπδ του χηρυχος, ort cet., Boeckh. Ν:ο
2059· ν· 35ί 3Ö) quia κρχαϊ: Ts xis ήρξιν χα! itpxTt/cc και στρα—
τηγιαίί και 7.ιιτουpyt'xts κπάσα·: εαυτόν αφειδω: τγ πχτρίδι tis απαντχ
ίπιδιδου cet (vs 22—24), virique egregii morcem deploraturae (v.
32—34) Adolescentem etiara bonae spei morte abreptum {πχΐδχ ελπίδων αγχέδων άντιχόμινον) coronabant, quod φιλόπχτpis
fuerat (N:o 2061) Privati quoque doloris monumenta,
marmora sepuicralia, pie ac religiöse ponebant cives. Sic marito defunctomoestavidua (N:o 2086), —uxori mortuoemaritus
super-SteS (την γυναικών — — αγαλματι άνέστησεν τιιμη: χάριν χα!ευσιβιι·
as, Ν:ο20δρ) —Hospiti hospes {την στήλην χνέστησιν μνήμης χάριν , 2090). — Amicus amico, salutans: χρηστέ χαίρι (passim). 89) Ιικλησΐχί γινομένης πάνδημου, ιΐςηγησα'μένου 'Αντιφώντα: 'Αναξιμί·
27
ccya&y
τυχ;/ go) exarata, in elato loco ponentes reddebantconspicuas gι). Neque mortuis sui defuerunt honores.
Amplas extra urbem arnbitus C, et qui excedunt, tumulis
undans quasi alteram incolis aperiebat sedem cum urbe iis-dem passibus crescentem et urbis tandem deletae superstitem
futuram , perenne posteris monumentum 92). Suburbio
de-nique, Graecarumcivitatum in morern, Olbiaetiarn est
gavi-\ovs, ot''Aξχοντα ιΐπχν (Boeckh. N:o 20$9 VS 6—8) — i'io£e*
ra
τι χοχονοιν κχι τ?j βουλγ κχι τω (Ν:θ 2θ6ΐ.)
$ο) Hsec formula in Titulis Romanis ita audit: felix, fau~
stum,
fortunatumque
sit, Memoires de l'Acad. des Inscr. et hel¬ les Iettres T. XLVII p. 325 cfr. Memoires de l'Acad. de St.Petersbourg T. X. p. 642. De aliis modis, quibus idem expri-mebant Graeci vide Boeckh. 1. c. Tom. I. N:o 4, i6i8> 169s, 1701. —
91) ι/ι τον ιπχνοι τόπον (N:o 2058 Β· V, 59), ubi Πόιnos
nvgyos ■— Cfr. supra pag.
17. not. 57. τό ii Ψηφισμχ τούτο
χvxyqx-φηνχι iis στηλην λιυκολι^ον κχι χνχτι^ηνχι ev τω επισημοτχτιρ (in
qui-busdam tltuhs επιφχνκΤτχτω, 2θ6ΐ) ττ/ί πολιών τοπω, eis το μχ^ιΐν πχντχν τον xvigx
irgos xvigelxν τι ιντολμον, και πgos οίξετην ii χοκ· νον, χχι ngos πολιΐτχν σωτήξίον,
κχι irgos £évovs φίλχν^ξωπον, eis π§ο-τξοπην των την πάλιν φιλιΐν κχι ίυιργιΐν ίυνχμίνων (Boeckh· 2059 vs 41-46. cfr. prseterea N:o 2063, 4.)
92) Dio Chrysost. cfr. MurawiewApostol I. c. De ceteris, quibus mortuos celebrabant, honoribus vide not. 88.
m-m &r&Oäié
B^iimiiliiwP'iniiiPi.^WMtk.
28
sa 93), quod
nomine
Miletopolis in
mappa suaGeographi·
ca signavit Reichard 94).Urbem jam loco
signatam,
nomine
ratam,aspectui
pro-positam habes, eamquespectabilem,
nisi quid de
ejus
glo¬
ria detraxerit nostra pingendi inertia. Jam videbis,
qui
eam habitabant, hoinines, eorumque varios conatus, eosque r.ec minus spectabiles, Quando autem de eorum
ingenio,
vita, institutis moribusque quasris, cave obliviscaris3 Grse-cos sibi Semper constantes fuisse et, ad quascumque appu-lerint oras, aliquid si bi proprium, quod eos a vicinis
gen-tibus 95) secerneret,
retinuisse.
Grasci cumGraecis linguas,
religionis, pietatis,
commercii
vinculishospitiique
jurenun-quam non erant conjuncti. Colonia
metropol! simillima,
coloniae inter se similes erant. Grsecas urbes quasi unatn diceres familiam, quas, ab aliis bene distincta, inter se
fra-ternam retulerit similitudinem. Fratres autem, cum in
di-versas abeunt regiones, aliorumque utuntur consuetudine, quudarnmodo etiarn in diversos alienosque mores abeunt.
Sic neque Graeci aliena aspernabantur, dummodo bona Grse. cisque digna viderentur. Eorum tarnen ea est laus, ut in
93) πξοχστιΐΜ Herod. IV: 78 cfr. Mannert IV Th. p. 83· 94) De voc. Miletopolis vide supra pp. 12, 18> 19. 95) quas notoinabant.
29
omnibus, quae ab aliis recepeiint, ingenii insigne sibi pro.
prium et peculiare imposuerint, Eo modo in Graecis id, quod alias ab Iis
maxime
alienum exisiimaretur, cum suijuris
fecissent,
tisproprium videbatur.
Inde ea, quaein-ter Graecos fuit, in
summa diversitate similitudo, in summa similitudine diversitas, quu.m
singulaeVoloniae,
prosuå
quae-que indole et pro sedibus vicinisque diversis, ingeniura
Graecum excoluerint atque reddiderint fructiferum.
Ila etiam Olbiopolis incolae generis sui, suorumque
moris memores Graeci semper manebant: Graece cogitabant,
loquebantur, vivebant, agebant. Nec obliviscebantur se
esse lones: Ionicam ingenuitatem, alacrilatem, libertatisque
amorem religiöse servabant. Quod
tanto magis mirum vi¬
detur, quanto longius a reliqua Grsecia aberant et quanto
frequentius vicinorum alienigenarum commerciis sint usi»
In caussis sunt, praeter indolem Giaecam, vicinorum
Scythi-corum cullurae alienae fasüdium
96),
bellaque fereperpe-tua, quibus barbari, urbium ipsi nescii, urbes Graecas
pe-tebant 97)· Cultus autem Graeci speciem,
pro loco et inge·
— '
- 1 11
-■1
96) Cujus exempla habes apud Herodotum, qni suppliciorum, quae
Scythae de Anacharsi (L. IV, c. 46) et de rege Scyle (C» 78
—80) patrios mores spernentibus sumebant, mentionem facit.
97) τoTsi y«f>.μητι ucrsu ri/χιχ γ ϊχη»σμ.{ν», αλλ« φιρΐοικο* ίόν· ris nxvris icoan Ιηηρτο$όται, /uj »n »firov., αλλ'
»no
30
nio suoj
Olbiopolilffi
prae seferunt
propriam,
per
id
prse-cipue
spectabilem, quod
heroicam
vim
morumque
severita-tem,
Ionica
animi
levitate in
gravitatem
magis
magisque
transeunte> novissimis quoque
temporibus
redolet.
Vide-mus quidem
seculis
volventibus
in urbem
gliscere
barba-rismum
98),
sensim
tarnen etleviter
tantum
id
fieri Jure
iniremur. QuodGraecorum erat
semperpraevaluiss^e
inve-nimus. In barbaros cultus Grsecus virtute suaipse
transiit,
in hunc vero barbarismus non nisi per
intermediära
gen-tem. Ita inter Olbiam et
Scythae Herodotus
nominat
Grse-co-Scythas in Graecos mores
quodam
modo
transductos
99),
Cujus rei caussarajure
quserimus
in
altiori cultus
gradu^
quem praeScythis jam
attigerant
Graeci
quurnhuc
defere-viuivt οιχημ«τα τι σφι Ji ircl ζινγίων, ονχ uv ιι'ησχν οχτοι
ίίμκχσΐ
τι ttui ocnogot πgierμι<Ργιϊν Herod.
IV
·46
c^r· Dio Chrysostom.
98J De barbarismo non in sermone
solum,
sed
in
vestitu etiam
atque armatura videDion. Chrys»
99) "EWwts
Grseco-Scythae,
fqui
exGraecis
et
Scythis
coaluerunt bybridae. Sic Olbiae proximi erant
Callipidae
(Callippu
dae?) Herod. IVr J7· Huc
referas
r>)»
nxgugiluv
c/xoiW«sy
qui modo
Olbiopolitis socii, modo
ab his alienati fuerunt
(Boecfch.
N:o 205g B cfr. P. \\ Koppen
1.
c. pi 95 not. 10&
p.15),
etMiioßugßxgovs (Boeckh. Τ. II. p. 80·
Ejusmodi etiam
erantGeloni in Budinis habrtantea, qui antiqukue Graeci, ex emporiis
delati, et Graeca et Scythica utebantur liügua (Herod.