ι
]. c
Ν.dissertatio academica, "
LIC E°N TI A
GR^CISSANDI
LATINORUM POETARUM;
Quam
CONSENT\ AMPLTSS. FACULT. ΡHlLOS.
IN REGIA ACADEMIA UPSALIENSI,
PUBUCO BONORUM EXAMINI SUBJICIUNT AUCTOR
JOHANNES
FLODERUS,
ET
RESPONDENS
ANDREAS RYDÉN,
SMOLÄNDL
IN AUDITORIO CAROL1NO MAJ. DIE &/.UOV,
ANN! MDCCLI1I.
HORIS ΑΝΊΕ MERIDIEM SOLE[IS.
UPSALIiE,
fixcud. LAUR. MAGN.
HÖJER,
Reg.Acad.Typ.
/.
Λ. % C,
s. I.
[Uantum profit IIH
, qui Latialis e- Ioquentise facultatem aliquam fibicomparare difcupiat, diligenti ma¬
nu Grseca triviitemonumeηtarne¬
mo ignorat, nifi qui neutrius lin¬
gul delicias delibavit. Nempe,
ficutexHelladeveterimultadefum- fere Romani & in fuam recepere
civitatem, ita res eft magnae voluptatis, cum Latinis
Graeca conjungere, ut nativam Romani fermonis ratio
nem abadfcita difeernerediicamus. Unde id etiamcom-
modi habebimus > ut, quse paifim apud Latinos Poétas
occurrunt, infolentiores Ioquendiformas prudentitis I-
mitari poffimus, dum, quo illas nitantur fundamento,non ignoramus. Rem ergo me haut ingratam fa&urum elTe fperavérim, ii publici juris fecerofpecimen aliquodGrce- cifmorum, non omnium, fficenim in immenfammoiem excrefceret opus,) fedeorum folummodo,quiPostisfunt proprii, aut faltern parcius in foluta oratione
ufurpanturj
idque eomodo, ut primura deinonftrem,quoinodo Grse-tam
<SS3> ) 3 (
carn vocum ftruduram imitati fint Poérse Latin!; tum qua in re Grsecorum metrum serr.ulari videantur: & de- nique verbo tangam vocabula, quae in Latiurn fint e
Graecia inveda. Quodpriusquam aggrediar opus,Tuum, B. L. favorem & «quam cenfuram mihi obnixe expeto»
§. II.
T)e
adje&ivo ©* fubßantivo.
Adjediva apud Grsecos non femper in genere re-
fpondent
fubftantivo,
ad quodreferuntur,
fed in neutrononnunquam pofita, fubftantivo cujuscunque generisad- jici folent. Quomodo loquitur Plutarchus: y
φύσις civευ μαΒησεως τυφλών, ·η
Se
μάΒησις χωςις αμφοΊν α¬τελές. Et JElianus: ατ&πον yvvrj φιλοποτις. Cujusmodi io- quendi formas ellipticas effe non incommode dixeris# ad-
dita voce χξημα aut alia ejus generis explendas» quae etiam voculae non raro åfcriptoiibus adjici iolent:
ώα-
vccrov χξτιμα y αλήθεια. EpiB.σκοπει τοινυν, ως ίεξον χξΥιμοο
y αυμβαλη. quaß ελλειπτικές etiam rede dixeris: y άλη- Βεια dBdvarov, y συμβαλη \εξ'ον εζι. Nempe ita late pa-
tet fignifkatus hujus vocabuli, ut nulli non fubftantivo
accommodari
poftit;
unde etiam genitivo cafui additum,fei circumlocutioni infervirC fölet; ut: χς*ιμού των νυ¬
κτώνapudArißopbanem, pro; cltνύκτες, quamperlphrafti-
cam Giaecorum formam fedari videtur Plautus Amph.
a. 2. f. 2. Satin', inquit, parva res efl voluptatum in vita.
pro: parvce
voluptates. Grsecus
enim fcriptor pro: di ySova) dixerit: το χξνμα τωνySovdy*
Sed ex diverticuloin viam* Latini etiam Poétse , Graecorum imitatione, adjedivum in neutro genere ponunt, cujuscunque ge¬
nens fubftantivum fuerit, cui refpondeat. Quemloqutn-
di modum fervat Virgilius Ed. 3.
A 1 Ίη-
£*£ ) 4 C
Triftelupin ftabulis, maturis frugibus imbres.
Dulce fatis humor &c- - - Et Ovidius:
Turpe fenex miles, turpe fenilis amor.
Forte h-aut ineornmode huc retuieris iliam loquendi för¬
inεπί Latinis ciini Grsecis commiinem , ubi acije&ivum,
in neutro genere abfoiute pofitum, genitivum poftfc,mo-
re fubftantivi, habet. E.g./το vv&es tys γνώμης./Eliamßu*
pidum animi, quomodo Moralins Hieit.· rectum
animCfer-
vas? Το των οικητοξύον ημεξον κα)πξαον. /Elian: quse verba7 fl Greecae di&ioni indulgere velimus, vettere pötérimus?
Lene & manfuetum incolarum , quomedo 7erentius dicit:
non cognofco veflrum tamfuperbuw. (το υμώνυττεξηφανον.)
Tάάςκτωα της γης. Herodi: aretοα terrae, ad quemino- dum dicunt Latini feriptores: opertatclluris, arduamon*
tiumy Lubrica viarum &c. Sed hcec pluribus
perfequi
vetat propoftfi ratio.
§. Iii. !
Oe
Regimine s4dje&i-vomm*
a) Latinos Poéras ίι excufTeris, non pauca* depre-
hendes adje&iva, queisgenitivus eafus, Grascomore,ad- hcerer, quo in pneienti referimus i) aäjetfiva defetfur IffLiberationis. integer vita,
fcekrisque
purus.Horat.κ«-Sxfics τηςκακίας, ad quem modum dicit Vlutarehusi κα-
Βαξος φίνα,
αγνός φίνα, hnnmnis belli, Virg. Liber labo- ris, Horat. quaratione dicit Chry/oftomus: ελευ^εςοςτης κα¬κίας, In quibus adje&ivis videtur genitivuseße proprius Pofrarum, autcejterarius in proiaoccurrerej fed funt&
alia cognatiE fig Heationis, Queis genitivus freqcientius adbatret, qualia funt: vaeuus, egenus,viduus &c. de qui- bus pluribus meminiffe noftri alienum eil propoßti. Dum
in graeco fermone ejusmcdi adjeéliva ροίϊ fe genitivum babert, eß, ut quivis videt, ίλλ«\|·ις aliciqos prsepofjtio- Iiis, ut plene dicaturι
κα&αξίς
c*7to φίνα quemadmo*dum
&3> ) 5 ( <S553>
dum" facer ?fcnptor loquitur: έλειl<?;V «W r£
Rom. 7: 3. οίΒωόε ειμί απο rå αίματος Matth. 17: 24,
2) adje&iva qu<e felicitatem & laudem dcfignent.Felix!
cerebri. Horat. Lahitur infelix (ludiorum. Virg. Fortuna- tusque laborum. Id. ad quem modum loquuntur Grseci:
μακχςιΰς της
ευπαι^είας.
Ärift.μα'κάξίος
της τύχης. Id. Cu¬jus generis plura adjedliva, eandem ftruéturam amautia, paflim apud Latinos inventes; integer <evi , rnaturus£vii cgregiusanimi &c. quemadmodum etiam hifce contraria
ufurpanturr amens animi, vagns animi&c, fed id genus
exempla non apud Poétas folummodo, verum etiarn nonnunquam in foluta oratione oceurrunt j eoque nos
parcius e3 hoc Ioco tangenda duximus. 3) aäjeffiva di-
-verfitatis E. g.
■- - Alienaque ραφ eorum. Lucan.
cmnino aliena falutis. Id. Cuiloquendimodoetiam Cicero Indulget: Quis alieman putet ejusefje dignitatis ; fed Γιο
tarnen eil Grcecifmus: dum enim Graeci dicunt: Ααφε-
ξον εκείνα3 άλλοτξίον τα συμπόσια , * αλΚότξκιν της
7ίατξί^ος
&c. eil ελλειφιςpraspofitionis fecundum cafum exigentis, quod ftruéturae fundamentum fruitra in Latio queefiveris.
Hinc idcm hocadjectivum alienus aiiam admittit ftru&u«
. rani cum ablativo cafu, eamquevereLatinam: Facisnihil alienum neceffitudine noflra. Cic. Et plenius: alienumavi¬
ta. Terent. 4) Adjeffiva paffionum quarundam vel affe-
ttionum. E. g. L<zta laborum.Virg. pro: delabortbus. Laflus
maris & viarum Militi^que. Horat. Feßus belli viteque Stat. Fejji verum. Virg. pro quo Cicero dicit: FeßuS
de viay Laffus euris. 5^ adjecliva dignus& indignust
quae apud Poéras, nonnunquam etiam in profa, geni- ttvum poft fe habent, Grseca Imitationen E. g. DigniJJt«
tna eonßlii. Ovid. Nonego[um falutis dignus. Plaur. indi¬
erns avorum· Virg. Li hunc enim modum ioquuntur
Gra>
* £££> ) 6 ( (&££>
/
Grseci r Ιΐχάινϋ οίζιός μάλλον η μέμφεως. XenOph.å^oS" εξ"
γάτης τηςΤξοφης oovts. Matth, ίο: ΙΟ.
β) Adje&iva,qua* vel patriam, vel partemaliquam
totius, aut qualitatem refpieiunt, cum accufativo cafu conjungere folent Latini Vates, idque Grseca confuetu-
dine. E. g. Qui genus ? undedomo? Virg» Cre([a genus ΡDolof. Id. Quomodo dicit Herodianus : το γένος Ιτάλιω¬
της. ποοτξΐάω Υωμαίος. Et glacialts hiems canos birfuta ca»
piljos. Ovid. (λάσιος τάς Τξ'ιχας)Sic: μήλινοςτηνχξόαν. ΑΕ-
lian. σωμοο φιλοσΐονος. Ifocr. το η&ος μοχβν\ξος* Plutafch«
Idque omne per ελλειφιν alicujus prsepofitionis, quartum cafumj exigentis. Cui, ut id etiam verbo notemus, (i-
inilem ελλειφιν fe invenifie dicit Bohus in forma , quae
paifim,
cum apudfacros,
tum profanos fcriptores, oc- currit, ubi quartus cafus ponitur abiolute , Ε g. Matth.12: 36. λέγω όέ ύμΊν , οτι πάν §ημοο οίξγον άποδωσ&σι π εξ)
«WS λογον έν jημέςοο κξΐσεως. & I Cor. 10 : 1(5. τον άξτόν9
ονκλωμεν7 8%ι κοινωνία τ$σώματος
τϊί^ζξίςη
έςι$ Sta Ut ad- je<£la prsepohtione fenius hic emergat: Quod attinet ad otioja verba, eorum rationem reddent &c. Et quod adpanem, quem frangimur,nonne&c. Utcunqueerit, La¬
tin! certe fcriptores hunc ioquendi modum irnitari vi·
dentur: Urhem quam ftatuo veftra efl. Virg. , Cujus generis plura exempla, apud Poétas & Comicos
paiiim
ecourrentia,fciens pratereo.
5. IV
De
Regimine Verbomm.
ct) Vice nominativi, verbo fubftantivo a tergo ad- dendi» ufurpare interdum confuevere Graeci genitivum p'uralem hoc modo Σ ην γάξ και των*τγ) βιω μη σωφξονι 'ίιαβέβλημενωνHerodhην <Js ο Νίγξος των 7Τξοπολλβ υτχοοτεν-
*'*άντων Id. ην γάξ τωνάγαμων
οον^ξων
AElian. Quas Ioquendiformaséliipticas elfe, addito
hs
velτις cum prsepofitio-ne
) 7 (
ne explendas, quivis videt, ita ut plene dicioporteat: ην
yåq tis εκ τωνάγαόϋων
οίν^ξων
&c. Nec ab hac ftru<5hira abhorret, qua Horatius utitur: Fies, ait, νübίIium luquoqueJontium. vid, L. $. od. 13. pro: fies tu quoqueno- bilis fons j.vel innumer0 nobilium fontiwn habeberis.
/3) Genitivus cafusadha;rere quibusdam verbis apud
LatinosPoctas, Graeca imitatione, afToiet,queisannumera-
mus i) verba definencti Ff abftinendi. Define mollium
tandem querelarum* Horat. Ληγε tS κλαν3·μ£ vel coi^S.
ita enim loquitur \jocrates: ληγε των πόνων, ετιπονε7ν
όν-
νάμενος* Tempusdeßßere
pugnce. Virg. καίξός τχ πάυεσSettτης μάχης, quomodo dicit Herodianus: της cξγης έπαυσα*
το. Abftineto irarum calidxque rixee Horat. άπεχατης όξ-
γης. iic Lucianus: άπεσχχ της τ& Δαξεια γυναικός* Quod
fi rationes Graeci fermonis inquiramus, patebitgeniti-
vum in memoratis exemplis non regi a verbo , Ted abin·
telleéla praepoiitione, quomodoplene loquitur Flutarcbus:
ρίπο των άισχξωνάνείςγοντες.&c. In Latino autemferrnone
nullum tiliusmodi fundamentum invenies ; unde ejus ge- nio njagis convenit ablativus, ut: deßftere aliquare, α
vel de altqua re, &
deßnere
altqua re apud Ciceronem, quietiam, non minusquam alii fcriptorumantjquiorum,i-dem hoc verbum tranßtive, uti loqui amant, ufurpat.
2)verba dominandi Ff imperandi, cujusGraecifmi veftigium apud Horatium L.3. od.30 cernere eft: Et quapaupera~
qude Dunaus agreßium Regitavit populorum ,
ίβασιλενσε
τωνλαών,quoloquendi modo apud Graecos nihil frequen-
tlUS.*
άξχειν
των ο ικετών. Ifocr. άνασσειν των νεκξων.Lucian.ΙβασΙλευσα της Καξίας, Id. pro' επ)της Κακίας, fti enim plene loquuntur non raro feriptores: άκύσας ort Αςχελαος βασιλεύει επ) της \%όάιας. Matth, i: 2 2. βασιλευσομεν επ)
της γης. Apoc, 5: ,0- Latine autem dieimus: regnare in turmis eqnitum. Cic. & Grajas regnare per urbes.Virg.
}) verba lolvendi Ff liberandL Et morbt iniror te pur~
ga-
&!2) ) 8 C
gatum iUius. Horat.
fic
Ea(ebius dicit:ε$εξαπεν$η
rifc'po-<r&. Cras genium mero cuvabis - cum famulis operum
folutis. Horat. λελυμίνας τίίν εξγων η πόνων, quomodo haec
& alia ejusdem monetae verba ufurpantur a Grsecis -.απο¬
λύω σε ε<γκληματος. LuciarwO'Öf^euV τηνπόλινφόβχ*ηλευ&ί-
ςωσεν. Ifocr. idque ελλειπτικές,deficientefpraepofitione:ita
enim integre Ioquitur Placo: από
βαξβά
ξοον ηλενίδίςωσε την πόλιν. 4) verba nonnulla affeffuum^ cujus generisfuntlinvidere, quod cum genitivo cafu jungit Horatius:
Sepofiti ciceris & longa itwidit avena.
fic /Elianus: ύδεν)φΒ·ονε7ν σοφίας, & Ρlutarch. φ^ονω σοt
rSΚανάτα. Mirari apud Virgil.
Juftitiane prius mirer, bellive laborum.
Β-αυμάζειν της
δικαιοσύνης,
hane enim loquendi formanietiam Grseci frequentanti θαυμάζω των ταυτψ ^νωμην i- γβντων. Ifocr. Plorare: Plorem artis in te nil babertis exitum. Horat.quomodo ejusdem fignificatus verba Grae-
ci ufurpare confueveruot:Ελλάδοςμάλις εγω<γε τηςταλαι·
πωξ8 ςίνω. Eurip. Furerei Reqni Lajusrapti furit. Senec.
Latari: Lator labor um Virg. quemadmodum Graeci di-
cunt: συνί'χμίξον της
εκδικίας.
y) Verba etiam nonnulla tertium cafumapud Por¬
tas amanf, Graeca imitatione; quorfum, ut prsetereamus ea, quse noftro minus inferviant fcopo , referimus ij ver¬
bacertandi, queis Poétae dativum cafum paffirn adjiciunf, cujus ftru&urse exempia nos pauca e multis delibaiTe e- rimus contenti: Solus Hhi certat Amyntas. Virg. - -
Placidone etiampugnabis amori, Id. Stat conferre manum JEnece. ld. - - Impar congrejjus Acbilli. Id, Mibi con- tendere noll. Horat. Cum Greeci fermonis indole hi lo¬
quendi modi congruunt; dicunt enim Grseci: το7ς όικείοια πολεμειν Ifocr. διχπαλαίειν τω λιμω /Elian Θεω μοίχεσ&χι
Lucian. Quod fl hujusmo li verborum ufum in Lad-
*a lingua ex confuetudiae fcriptorum probatiilimorum,
atque
) 9 ( esStå)
ätque adeo ex genio
Iinguge fpeélare velimus, videbimus
eorum cafurn eile ablativum, immo accufativum inter- dum cum prsepofitione in vel adver/us 2) verba non-
tiulla qu£ conjunftionemdenotant, cujus ilruélurte unicum protuliiTe
exempium fufFeceric,
idque exPropertio;
itavero ille:
Dicitur & nud<e concubuiße De<z.
μ
ϊ£α<&αι
rrj ®εα, in quem πιοdum loquitur Plutarchus;Toiisταύτη? εμΐγνυντο $εςαπ*!ναιε. EtIfocratcs : auyylvsa$M
jcus αλλαιε γυναιξί,
έ) Accufafivusl cafus adhserere nonnunquam apud
Poétas folet verbis, cum neutris tum pafhvis,eodem mo¬
do quo adje&ivis, uti
§.
2. a nobis obfervatum eil:- - Micatauribus & tremit artus. Virg. pro quo Ci¬
cero dicit:' Iotamcnte & omnibus artubus eontremifco.
- - - Sibilacolla tumentem./Virg. quomodo Lueianus loquitur:
έξω^ηκωε
τψ γαςέξα. - - Sacra redimitustempora iauro. Virg,
%
- Evintfi tempora ttenis. Id.$ια$ε$εμενοε
ταινία λευκή την κεφαλήν. Lucian. - - llia-des crinem de more folut<z. Virg. λυσαμενη τας τςίχαε.
Herod. Quorium haut incornmode retuleris illam υτταλ- λαγηε fpeciem, Grsecis
familiärem
, ubi pafflva retinent accufativum a&ivorum, cafu> ut loquuntur, acquifitivoin nominativum abeunte. E. g. dum in adiva dicunt
Groeci: πιςέυεινrm τηνάξχψ,committere alicui imperium,
dicunt pafiive; tyω τ;γεύομαι τηνάξχην, mihicommittitur imperium, cui fimile eil hoc Arißotelis: οι πλεϊςα των
ιματίων ψβαλλόμενοι. Nec hifee loquendi formis abfimi-
Iis eil, quae apud Moronem occurrit:
Die quibus in terris in/cripti nomina Regum
Naßantur ftores ---
Nempe,ficut in adiva forma dieimus: inferibereflori
tiometi, ita in pailiva, pro: nomina inferibuntur flori-
busy dicit Posta per
βτταλλαγην,
flores inferibuntur, velinjeripti fwunomitia, U $.V
) ίο ( <SXM>
§. V.
"De
Infimtivis Qf Participiis.
ec) Pro accufativo cafu infinitivis adjiciendo, ufur-
pare interdum confuevere Graeci, & eos imitati Latinl Poétae, nominativum. E.g. Pbafelusille., quem videtis ho- fpites , attfuiffe navrnm celernmus. Catuil. φχσ) γεγε-
tOfa&Ocr τύΒχ/tn των v«&5v, quemadmodum dicit Luciams:
φ-/]~) γάξ krns άμεϊνων γεγενηοάαϊ ςρατηγός. Et Ρlutarch. o
Πεςΐ'/Λης έ% ύττηκϋσε, λέγων ασύνταχτος livar Quam ftru-
<fturam etiam alii imitantur Poetse r Uxor hrnfisi Jovis ejje nefcis. Horat. Tutumque putavit /um bonus ejje jocer.
Lucan.
ß) Partfeiρmm nonnunquam, ioco infinitivt, certis
verbis sddere folentGrasci, &quidemin nominativo cafu
dum maneturin eadem perfona. E.g.ει rishtIty\ rl·σώματος οωμη φξονει, μαΒετω γνώμης
Ιιαμαξτ
οίνων.Plutarrb. ηίειν
BvpTts γεγενν'ή'κως. /Elian. Å
7ίοίυε%χι
λογισμός ν\ διάνοιατι-κτ8σα. Chryf. Cui Grcecse di&ioni etiam Latinos Poétas
nonnunquam indotgere videbis: - - fenßt medios delapjus inHöfles- 'Virg.(η&ετο πεπτωχως) Vtjurα&quam·
vis nunquam fpereret Ulyßem. Pröp.
§ VL
De Qtrmdiis
0? Supmis.
Gerundiis & fupwtis carent Grsci, eoque infintti-
vos, eorum ioco,ufurpare confuevere, & quidem.
vi)iubftantivis, faeultatern iirprimis & voluntatem fignificantibus, infinitivos adjiciunf. E.g παϊί καίξκς
τ8 λεγεικ Ifocr. quomodο dicit VirgiHus - - Tempus defiliere pugnte; quamvis non fit diiümufandum, etiam
Ciceronem nonnunquam frufc dicendi modo Induiger e r
Tempus, alt, effet ram de ordtne argumentorum etliquid
dicere. Αφοςμη καϊεζρσία άςπάζειντα κτήματα.Herod- fic trequenter ioqultur Virgilhis- - - MdL· bitte exire po-
) ι» ( <SA£
poteflas.
&c. Quamftru&uram etiamfubftantivum
topin a- ptid eundem Vätern admittit:Affari
extremiim mifer&data copia rmtri·
/3) Adjeåiva non pauca
infinitivum poft fe habent
apud Podtas Latinos , praeterufum
&confvetudinern
a- liorum fcriptotum: - - Boiiicmivemmusatiboy
1u ca-lamos inflare leves, ego dicere verJus. Virg. quomodo
diett JElianus : dyaboi
τοξίνειν. Et heßodus:
*Ε<&λ*[γ\μεξοί) μεν yoiξ $ φυτευεμεν η
ytve<&Ui.,
Periii cantare, Virg. quemadmodum dicit Piutarcb.u&-
ciYMTspot ?\tyeiv. Fons etiam rivo dare itomenidonens. Ho-
rat. quam ftruåuram obtinet
apud /Elianum adjedlivum
Ικανός: ικανός τεκμ'ήΡίωσαι. Fruges confumere natt. Horst.
Βυμω ϋΕλεΰσαιττεφυχως, Herodw cujus generisfexcenraa- lia adjediva, apud Horatium aliosque vates Romanos,
cernere eilpone fe infinitivum habentia , idque Grse-
ca imitatione; nam Γι ufum confulueris probatiilimorum
Latinitatis Auétorum, videbis ea gerundium poil fe ha¬
bere, vel cum vel iine preepofitione« videlieet eandem
admittunt haec'adjedtiva ftru&uram, cum verbis & no-
minibus, & quemadmodum dieimus: peritus artis, ita
& dicendum; peritus eantandi, gerundio in Di refpon-
dente genitivo nominis. Et ficut dieimus:aptus ad
flu·
diafejjus lacrimis, ita: aptus
adfluäendum,
fejjusplo-
rando, ufurpando gerundium in Dum pro accufativo,&
gerundium in Do pro
ablativo
; immo etiam prodativo,
nam ut dieimus : inutilis alicui rei, ita, Pliniopraeeunte, dicere licet: inutilis feribendo.
y) Infinipvi apud Graecos, adjedtivis additi, vicem
non raro fuftinent fupini Latinorum poilerioris. E. g.
ifev κάλλος, σεμνός IdFv. /Elian. Id fi Latine verferemus, dicendumeffet: puleer, venerabilis viIn vel adfpeBu, fed Po€toe, Graecorum more, dixerint forte.· puleer videri, quömodo Horatius dicit.* Lubricus adjpici. Et quod di¬
cit quodam loco /Eliam/s: v.ui baiv
(π!$ηκοί)
Β l Ttec-
) i2 ( ®sa>
η
πάνυ åcBstås, id, fi genium
fpedaveris
Latinse· linguse 1vertere in hunc fere modurn debes: adeo funtimbecilles>
ntfaåle capiantur, velfaalesJuntcaptit;fed PoétseGrsecos
Imitati dixerint: faciles vel leves tolli; ita enim loquitur Horatius: FeJJis leviora tolli Pergama Grajis.
Infinitivus etiam adhseret verbis, & refolvitur vel per ut τελικώς , vel pergerundium aliquod aur
fupi-
num prius:
κοά*σφωιν <5oV
åysiv.(βξίσήίΰοο)
Homer.Sloc άυο h$o7 7τοιμενι τξίφειν, Herodot. Quas Latine verte-
ris per participium futurum in D//x, hoc modo: Da
illis
abducendam, äat pueros nutriendos: fed anne Grsecifmum fpiraret, fi dicerernus: da abducere, dat nutrirt
?
quo- modo frequenter Latini Poeise loquuntur: - - Dede-ratque eomas diffundere ventis. Virg.
Donat habere
viro.- - Id. EJJe (ui dederat momimentum & pignus amoris.
Id. Pari modo alia verba pofl fe infinitivum habent, mo-
re Graeco: Egit vifere montes. Horst. - - Aujonias
ibis frenare cohuttes. Stat. - - Libycos populäre pe-
tiates Venimus. Virg» Grseci enim inftuitivum addunt
verbis, motumadlocum fignifieantibus: πορεύομαι
εταμάσοκ
ύμΊν τόπον.Joh. 14- 2. ελ§8(Τ ίόλυμπόνοε
hoc
λίσοα. HoW- For¬te huc etiam retuleris verba petendi.* - Orantes primi tranfmtttcre curjum. Virg, - -
IVos
ahducere Jheflylisorat. Id. Sic enim loquuntnr Grsect1 ητησε λα¬βείν οωξον* /Elian. η
ά'ήόων ihlro
ra ιεξοα/χς μγ\βξωΰψαι.
/Efop§. VII.
De
^cherbiis,
κ) Adjeéliva in neutrogenere pofita, cum
lingula»
ris tum pluraiis numeri, adverbiorum naturam induere
folent apud GriE osεβόα &x
άμν^ξό*·
jά<Βεvis.
iElian«Οξίμυ ενιοων. Ib
iSh&ct 7ϊξθ&υμότατοι*
\' - εξάνάν^ξΐότατα.
Id.Quse ad verbum, Pcétarum more, redde^e
poilis: cid*
inabatnon objcurwn, neque ivfirtrum, torvum ad(p*ciens folent enim Latini Poet# etiam hac Htlieniini
fpe-
<SX2) ) 13 ( i»*5»
fpecie fua fcripta
frequenter
exornare:Suave ruhens,
Virg. turbidum
Letat
ur,I!»
- -Af
per aferb
afonans. Id,
trebra ferit. Id. torva tuentem,
infueta rudentem. Id.
/3; Adje&iva
nonnulla temporis ufurpare confueve-
re Grceci, ubi adverbium alias locum
habere potuit: Ε,
g.2ευς - - γβιζοζ
εβϊ] μετά
öoutol.Hem
er.}ηεςίη άνεβη
y.eyctvζξοίνον.
- - - -»Id. iccB'ινοff
7ΐξ<*γ\ει./Eftdiu Qua?
Poéias imitatus hoc
modo
verteris: Heflernus ibat1 ma·tutinusprodibat &c.
Nempe, hse dicendi rationes Lasinis
Poetis non inuiitatoefunt: - - GregibusrioHurnus
obam-
balat. (Lupus.)
Virg.
- -/Eneas Je matutinus agebat.
Id. - - Vefpertinusque persrro Snepe forum.
Horat.
y) Adverbia apud Gtarcos,
articulis vefiita
,adje-
élivafiunt. E.g. όινυν
άν&ςωτΑιι
οιτότε ·άν§ξοοπα,
quaead
ver- bm,Poétarumrnore,verteris: nunc bomines, tuncbomines;
funt enirnhee Graecse diilionesapud Latinos Vatesnon in- frequentes: apparet
domus intus
--**
Virg.ubi domus intus
ponitur
pro:domus interiör. Ef
a- Jio loco; - - Ipiarifumus antemalorum. Eodem
mo¬do apud Phutum
invenitur: nunc-copia,
nuncbomines
prq:bominesquinunc
vivunt ,vel prxfcntis cevi bomines.
§. VIII.
De
Figuris Licentiä PoeticA.
*)
NeminÄ» fugit,
inGr»co
carn ine omnesfylla-
basin dimeniione connumerarb nec
ullam vocaiem vel
diphthongum
abforberi, nifr
perApoftropbum abjiciatur;
ubi obfervandum, eo licenfice
progredi Grarcos Vates*
ut vocaJem iongam vei
diphthongum In fine roeis
cor- ripiant, h fequens voxinciniat
avocall. E.
g»Hefiod. Ef*
V. 2 ϊ2. vßqis
yåq
Ts Kccrrj οειλωβξοτά,
- -ubi
ωin βξοτΖ, vocalis
per -elonga, cornpitur.
Hoc nio ο Lii hu Va«es non raro negligunt σνναλοί*
φήν, ipfis
dioqi'ic ptriamil
κ π,;Et fuccus pecon
i-f
iacfubducitur
agnts.Vir#
; i4 c
Virg. Quinetiam eo progrediuntur, ut vocales longas,
Gnecorum more, corripiant. E. g. Virg. Än. L.j.
Victor apud rapidum Simoenta fub llio alto
Et Georg. L. i. v. 280.
Ter funt conati imponere Pelio Offam.
β) Graeci Poéfas no η dubitant, metro fic exigente, vo¬
cales vel diphthongosin duas dividere fyllabas. Hosmo*
do cci diftrahitur in αϊ- Ε g*7Teils-
ίαπετόϊο,
apudHefiodum,ευ in εν vet rjv, utεϋςεφανος,
εύκνημβες
Αχαΐα. Hom· cc-%ξΥ]ίος pro åygtios,. βοοσιλ-ήίος pro βχσίλειο?* Heiipd.
Nec tarnen contendimus, hunc morem Poétis eife pro¬
prium^ generatim enim atque univerfe Jonici feriptores
unam iyllabam in duas refolvere folent, lic apud Herodo-
tum OCCUrritβοισιλήιψ pro
φμσιλε!α,ν
, οικψ'ων pro οικείων,tyiviirjvpro vyislccv, &c. Latinis Poétis non minus in ufu eit
lfthsec
ΰιάίξεσις
j Tic Horatius dicit: dreicins Orpheus, quomodo «Jones dicunt 3^r'ijws·, pro $ξάκιος. Pari modo frequenter U conf. mutantin U vocal. utex una fyllabaemergant duas:
Stamina non ulli dißoluenda Deo»
Tibull. & apud Horatium L. i. od. 23. Aurarwv &filüß
metUy ubi voxy//«*eeft trifyllaba5 eit enimChoriambus.
7) Indimenftone duas fyllabae frequentercontrahun-
tur in unam, Fic metro exigenfe:
ξεcc μεν yu^ βςιάει, ξέοο
3ε βξΐάοντα^&Ήτττει.
Vid. Heiiod. Ε^.ν.5. "bi pro $00 legendum fa. Et apud
Homerum :
Μψivα,ειίε ΘεοίIΙηληϊάΰεωΑ,χιληος. HiC πγιλγ\ϊοί§εω Ie- gendum πηληιοίόω.
Cujus generis fexcentaalia exempla apud Pcéfasin·
venies. Quam συνεκφωνησιν etiam frequentare folent Ro¬
mani Vätes, & quidem ij abinitio vocis, ut apud Vir- gilium:
Uno eodemque tulit partit -
Et alio loco:
Vir
) 15 (·- ^
Vir grrgis }rp/e caper deerraverat -
ficjjin aliis vocibus: tidem, Dit, deinde decffe &c. 2j in
medio, ubi una vocalis abforbetur in dimetiendo, ut
Virg. Georg.?L. 4. v. 34.
lento fuerint alvearia vimine texta»
3) In fine voeis E. g. Virg. EcL 6.
iWc tantum Rhodope miratur & 1[måris Orptea EtjÄn. b.7. v. 503.
- - Optato cond11utur lybridis alveo.
ubi Orpbea & alveo in dimeniione fiunt diflyllaba.
J*)
Solent ob rnetrumetiam Greeci Pcétse vocibusin- ferere vel vocalem veiconfonantem. Hoc modo paflicnoccurrit ζν,τευω pro ζητεω, ηελιος pro ήλιοςy τΐτοιέω· pro τΐτοεω, ^ίκούσσοίι pro
^ικοίσαι,
εσσετοοι pro εοεται, & id ge¬nus fexcenta alia. Cujusnriodi επενΒεσείς licet fint Jpnicis icriptoribus omnibus famiiiares, licentius tarnen a Poétis freejuentaneur. Nec ab il.'is abhorrent Lattni Vates*quo-
irodo Virgiiius dicitztrahea pro trahaz
Tributaque trahc&que
&
iniquo pondere raflri.Vid, Georg. L. 1. v. 164, & alituum pro alitum
Alituum peeudumque genus fopor altus habebat.
'Sed paulo frequentior apud illos.eft coniönantium dupli- catio,fic metroexigente, ut:: retUgio, pro religio répperis
pro reperit, reppulit, pro repulit. &c,
ε) Quemadm odum Grseci vates, ut modo vldimuy,
vocibusnon rarofiteras obmetrum inferunt, fic non mi¬
nus frequenter , ubiopuseit, iiteras detrahunt, hoc mo¬
do inveniturapud HefiodtimενικάτΒεο&iyxcirSerci proJy-
κοέΤ'κ&εσο &εγχατεβετο^proττεξίπελομεν#, 7ΐεξΐ7ΐλομεν8ί&pro
άξόμενοο, οίξμενα. Cujusmodi συγχοπηνetiam inLatinorum Poétarum icriptis cernere eft; dicuntenim paifiin.r afpris
pro afperis , repoßumprorepoßtmn, compoßus pro compo- fitus, exßinxem pro exßinxiffem, viχet provixijjet,por- gite propprrigitey pnertta pro pueritia, furpueratpro
jfurripuerat.
Nec contendimus iilhanc figuram prorfuses-) I® (
fe in foluta oratione inufkatum fed id famen jure nos dicerepo/Te videmur,pauio licentiuseaminligataufurpari.
. > ,
j. κ.,
Gr^cis literis adeo addicli ruere veteres Romani, ut
non
ipiam
folumvocum conjungendarum rationem,fedvo- cabula etiam non pauca, ex Helladein Latium invexerint.Quorum ii integrum exhiberemus indicem, opus exfurge-
ret non minimce molis; uno ergo vel altero exemplo e- rimus contenti.Lufcinia Grteeisvocatur quam vo-
cem pailim retinent Latini Pnétce:
- -
Quod fuavis cantat Aedon. Virg.
Sic:Mäcbcera (μάχχΐξχ) apud Ρlautum, Clepta(κλέπτης) apud eundem, unde verbumclepere^quoetiam CiQcroutitur:
ignemPrometheusclepfitdolo.Pari modoaGrsecorum άξττά- ξνν deduftum eftPlauti
harpagare,
abοϊπολακτ'ξειν apolacii*zaref&c deniquemalaciffhrea μαλακ,ίζειν. Immoetiamipfas
vocum notiones,ad Graecorum imitationem, nonnihilmu- tare(olent Romani vates,hoc modo verbum amare} prseter
nativam fignificationem,nonnunquam idem denotat quod folere. - umbram hofpttalemeonjociareamantRamis - -
Horat. Aurum perrumpere amatfaxa. Id. fic Plutarchus:φ'ιΚοινοι yL νε£)αίφιλ&σ(.ParirationeEß pro licetQr*ca conf«etudine PoeciseftU- Rtatum.
1 Liceatquodtangere noneß Ajpicere - - Ovid.
- Qoorum numerumcomprendereiioneß Id. Ouomodo Gi'^ciloqui folent:
Κατνιγοξέϊν άβ
ht
v.cti ϋξ'ιναν ομ8, Menand. fe# tygfo ßfaAu7rcvev éhvl, Eoup.
Sedhsec& alia, huc fpe9:antia, pluribus perfequi retant domefti-
cae rationes*, eoque manura de tabula»
S. D. G.
