β. F. F. Q^S
Dissertatio
Philosophica
exponens
QUOMODO LOGI»
CA CIRCA RES ET
EA.
RUM VERITATES
VERSETUR.
Quam
Cum
confenfu Amplisfmλ Facultatk
Philoföphic*
In
(ftegia Aeademia Üpfalienßy
PR iESI DE
Π
ü^o
Maxime Reverendo
Ampli(ßmos
Dn. ANDREA
G OE D I Ν G
Log« &Metaph,ProfeiT.Regio&Ordin»
EruditorumΕχArnimModertefubnutit S:rse R:'*
M;tis
Ahimnus
ERIC US A. MOLIN
Med^lpadius.
I»Audit.Guflav.Maj. d.XIIUJttiiii JtlM,DCC4
Boris foliits.
VPSALI/E;Typis Keyferianis*
^eVerendisfimo in CH^JSTÖ
VATRI ac DOMINO,
Dn (ULIO
MICRANDRO,
S.S.Theologige
Dodori Celcbcrrimo,perNorlandiasoccidentalesSuperintenden-.
ti Graviilimo, Confiftorii Hernofandenfis Praefidi Amplisfimo , Gymnafiique
Ephoro Adcuratiffimo,
MEC0ENJT1
MAGNO„
V1R0 pl. Reverendo atque Vlarisßmo,
Mag. olao ©wanberfl/
Paftori
inijjfritrd optime merito.
VlRO pl. Reverendo AtqueDoäisfimo·
Dn.
JOHANNI KENZELIO
Paftori in vigi-
lantiifimo*
TJT^OKIS AC <?<1(ρΜ0
BkiUs hos
wgenii faetwy
ea,qua pareßt
owntgtn* fclicitatis
of*
Nobitisfiwo atque Amplhftmo
T> OM 1
NO,
Dn IOHANNI
von
SCHEFFER
Judici Territoriali in Uplan-
dia Dexterrimo ^quiflimoq,
Patrono ut
optimo, ita obfer-
vantiaomni perpetim
colcndo.
VlRlSplmmumReverendts
atqueClarisfimis>
Dominis
MAGISTRIS,
Gymnaiii
Hernofandenfis Leftoribus,
Conßlloriique Adfeiibribus ,
ScholaequeTriv.Reftori &
CoruReftori.
VIRO Speäattlntegntatis Fiudentuquc
Dn.
JON λ; MOLIN
Tabellario& Mercatori Sundsvalldenfi perinduftriö«
TOPJBUS CE^TISSIMIS.
fielAte & obfirvanti»,
tumvet»
fert
Crtovfecut
>E, Molin.
Colitisßmo JuVeni
^Dn.
ERICO MOLIN,
Praeceptori luo FideliffirriOj
Incidit in Siatlam ßreto rybdin, reciore Ch&~
tJ?quoreas
findens credula puppis
a- qttas.Kjittutofertur ->nec aquaspelagi, nequs
vtntos
Hortet^
conftlio remtgis
αίίαprobo„
Sic ratio
femper9Logtcd
reilriceremotd9
Errat, & in Syrtes
projicitnr
va~rias.
Talia cum monßret Tua
dijfertatw
doffia,Te nuneint
ßud'tis pramia digna
>precorl
UPS ALIS a. d.
Calend. Junii A»
M. DCC.
ItagutuUü voluit
Joh. von Scheffer.
Junior»
Literis
mortbuscjue ornatisßme
sDomine Refpondens,
Popularis& amice dile&iffime«
Veri
inveftigationem,inquifitionetn
hominiatqu€
pro- priam effe, cuivisvel fe ipfum curatiuö
intucnti3facileinnotefcerepoteft.Aftiones
namque noftras
fi
ipe&emus , moxfa^
teri neceffum eft , omnes illuin finem refpicere} qui vel in boni
alicujus
con*fecutione3 vel veri indagatione confti-
tutus eft* Neque etiam ratio ipfa 110- bis aliud ivadet , quam pofle nos ad
veritatis quandam cognitionem
perveni-
re, cum nihil tam alte conftituerit na¬
tura, quo virtus eniti non
poteft. Illi
fane, quae dux atque
regula vitae
no^ftrae regendae audit, maxime repugnare Videtur, veri bonique congitione care-
re ; neque unquam vita humana
föret
#ne dum bene refteque dirigi poffet,illa
abfeft-
abfeilte. Natura denique dure admo-
dum nobiscum egiflet , Ii cum animis jioftris amorem veri indiderit, illud au- tem tam abftrufum atque rcconditum conftituerit, ut non aliquo modo, ium-
ma adhibita diligentia, id affequi va- leremus» Quid ? quod irritus atque
fruftraneus foret incredibilis ille labor magnorum virorum, qui per multa re-
tro fecula in veritatis indagatione defu*
darunt, quin & omnium eorum, quibus hodie adyta Phylofophise penetrare, ani-
mus iludiumque eft. Verum enim vc-
ro quamvis mens Humana veritatem in- quirere valet, illa tarnen in Democriti puteo & sv βkBet latitare vel ipfa experientia fuffragium addit. Caufa hu#
jus non in ipfa veritate; quippe quae u-
na fimplex atque plana in fe ipia eil ;
In Servitute autem & prjecipitanria pras-
cipue eorum, qui in eadem eruenda o- peram collocant, eam coniiilere omnes
sequi cenfores facile dabunt. Eorumde- liria hic tantum nominare licet, qui ni¬
hil nos feire poile , omnia tenebris in- voluta atque obfeura, eoque nos nullam
veritatis portionem acquirere nobis poffe
ilatuunt. Hi liquidem illo lubrico fun- damsnto nituntur : quod omnis noflra
€ognltio fenfibus
folummodo adfcribi
debeat, illique faepifiime fallant; tanto facilius refutantur, quanto clarius ipfa
mens reciamat, pragcipuam fe cognitio-
nem habere poffe fine ienfuum admini-
culo« Annon qusefo! Mens absque ope fenfuum illum canonem : nullius entis
nullae iunt affe&iones concipere potiseft,
ejusque veritatem habere?
Maxime. £t
iicin reliquis. Haec itaque cum ita iint difpiciendum eil ut principia quas
funda-
menti loco in eruenda eadem veritate
fubfterni debent, fedula & accurata in*
quiiitione percipiantur &
declarentur. Il¬
la autem hoc in foro cognofci poiiunt
per verum ufnm
rationis, qui logices
lhidio ufuque refto optime obtineri po- teft. Hase omnia cum laude confideras
Tu pereximie Domine RESPOND£NSa
cum egregie jam nobis monilras
viam
indagandi veritatem, iine qua in
Difci-
plinis addiicendis nemo
fe felicem
prae_dicare poteil. Gratulor tibi ex
animo
egregios atque
exoptatiffimos in ftudiis
progreffus, Gratulor
prseilantiilimas
auque feliciiTimas ingenii dotes ,
Gratulor
lummam illam induilriam quam in ad·
quirenda virtute &
fcientia artium Übe-
ralium
ralium gnavitér adhibuifti, Gratulor de- nique infignem illam animi conftantiam,
quam in fortuns varietate ftrenue fer-
„vaftij Licet namque orbatus parentibus
varios cafus, variaque rerum difcrimina
fubire coaftus fueris, labor tarnen inde- feffus Sc fpes melioris fati eo te )am duxere, ut culmina Pindi laudatiffime
confcendere poflis. Et quoniam tam
Infigni ftudio & amore Mufas dilexifti,
non dubito quin etiam tibi praemium pulcerrimum {largiantur, ut tandem cum laude, etiam reip. iniervirc potlis, Qiiod
toto animo voyet!
Tui amantisfimi
J. Lidiin.
β. <Β. D. Κ
1k.(.
ο immune
illud,
quod Logicam diei-
nuis,
eruditionis inftrumen-
tum,
circa
omnes inuniver-
fum res
oecupari
, casque habitus fni ambitucomple-
fti ,
tralaticia fert Dociorum opinio. Verum enimvero
re-rum
ipfarum
naturam atque veritates,logicam fimul
ex*ponere
&c tradere, qui
ean-dem rite & reäe
edoäuseft,
dicere
aufit
nemo. Hinceil, quod
ut ceteradifeiplinae
o-A mnes
(
2)
mn£s
ita.y & Logi
cafuum ha¬
beac
obje&imi
tam commune quamproprium, illud materia-
le
adpellari folet^ hoc formale.
Illud eft res
ipla, circa
quam habitusaliquis potentia &
eo-rum aftus
verfatur.
Hoceft
ipfa ratio feu modus
, quo habitus ,potentia &
eoruniaäus circa rem eandem
occupatur.
Nempe
reseadem pluribus habitibus fe fe fiftit contemplandam tra&andamq;
yratio autem fub qua, quse
&
ratio
fovmalis objecliva dici
confvevit, in
iingulis difcipli-
nis
confideratur, cuique eftdi-
verfa. Sic
Theologico habi-
tui
objiciturinter alia ipfequo-
que
homo
?qui fimul ab aliis
habi-
i 3
5
habitibus
attingitur, Namque
&
Phyfica & Mathcßs &
nio-rum Formatrix & iocietatum architcitatrix
difciplina, quin
Sc
Metaphyiica
, quje ccterascompleäitur, i
nio8c Logica
hominis
confiderationem iuo
habitui vendicant. Modus au-tem cundem coniiderandi , in
iinguiis eftdiverfiffimus. Theo- logia cnim de homine agit, ut
ad aeternam
beatitudinem,
per fidem exfcripturä iacrå ejns-
que
leäione Sc auditu conce-
pram,
perducendus eil. Phy¬
fica , quateiurs
ad
corporana-
turaliapercinet
, eorumqueprincipiis Sc affeäionibusgau*
det.
Mathefis, in
quantum vel quantuseft
,vel tnem-
( 4
)
brorum certå ftruäurå &
compage
conftat. Etliica ho-
rninem bonis atqne
ad fclici-
tatem, quae
in håc quidem vi¬
ta obtineri
poteft, perducenti-
bus moribus
virtntibusque im*
buit.
Politica incivitate con- ftituit. Univerfalis autem il¬la,
quamMethaphyficairi
pe- culiari nomineappellitant, di- fciplina, horn
in emconfiderar,
ut eft
aliquid
reveraexi#
ftens, & proprietatibus
gau- det omni Enticommunibus,
ut aäu
eft,
utpotentiam ha¬
bet liberam , ut cauffa eft
efteäuum fuorum, vel Phy-
fica vel moralis , ut totum
quid eft,
ut unumquid &
coinpofitqm
,univerfale vel
fin-
( 5
)
iingulare &c. Afi: logica
ta- lequid in homine
non ex-pendit,
nec nattiram autali-
quam
ejus proprietatem
ex^pon'it
3Ted iuis notionibus
feu
conceptibus fecundis
eumfubfternit 5 ut
pervideat
anextra ennnciationem fit ter-
minus finitus vel infinitus , univocus vel
aequivocus,
con-cretivus vel abfhaäiims ;
di-
fparatus vel oppofitus
: anvero fi in enunciarione
poni-
tur,
fubjectum fit vel pr^di-
catum. Par ratio eft cete-
rarum omnium in univerfum
rerum, quas
ad
certasclas«
fes
redigit logica
, non uteas
ipfas
cumfuis attributis
ex
profeffo tradat
jhoc enim
ipfa·
(
6 )
i ρ
far
umrealium difciplina-
rum officium efi> ied uc do-
ceat ad quamnam
claffem pertineat
resqua^vis
,de
qua Termo init?tuitur jqualis
ter-minus fit ,
fi fubje&i loco ftet,
antale prsedicatum ipfi
in enunciatiöne
conveniat,
anfecus? Docct quoque argu¬
menta quarrere
ad difpicien-
dum , an veré
quid dicatur
de re
aliquå,an
contra? Pro-
inde
egregie
pro morefuo
,adcuratiffitr.us ille Cornelius Martini in aureo fuo de a-
nalyfi logica tra&atu
, part^I. c. χ.
docet
5logicam nihil
ea-rum re rum exponere , qu<e
(Philo-
fophtce rdiquisque fcientiis
profuh-
jeelo funt) ßm
tarnenlogices mi-
( 7
)
nifierio & mänuduclione nihil effi-
cere omnes il!as
pojje
, neque ma¬gis
certa Viaprogredi,
quam nan-ta
aliquis nubilo
c(do in medio
ma- rideprehenfus
, quemundique
o-mnes Venli &
proceilue exagitent
>neque
pjixidem nauticam, fuum illud
Jriadnes
filum habeat
-yis enim
ncc übt
occajus
necuti
ortus , nona qua parte
feptentrionem
3i
</#4 partemeridiem refpicere posfit
,wow Vemat , quo
tendere de-
heat ,
i///i
rationeaffequi Valet*
lnftrumentum enim cognofcendi &
ad Veritatem
perVeniendi
,/0- ubicunque cognitio
qu<e-)itur, /#4
fuffidt
1& Mer-
curia!is
quaedam flatua eß
,V/4W ,
qua
eundum fit, omnibus tfiendit.
Thefi
c 8 ) Tbef. 11.
Oftenfa
igitur,
quafieri potuic brevitate, ratione,qua
circa res
ipfas verfatur logi.
ca, nunc
ultcrius difpicien-
dum 5
quomodo circa veri¬
tates rcrum occupetur.
Ubi protinus obfervandum
,logi-
cam nihil de rebus
ipfis vel
^dnrmare
vel
negare,fed in-
ftrumentis
fuis
id agere , utan vere
quid
anfalfo fen
adfirmetur feu negetur
de
re
aliqua
certoconftet. Ad ipfas enim reales difciplinas principalesque habitus perti-
net, ut
circa objechuu iuum
velaffirmando vel negando
occupentur ;
ceterum logica,
qu;g
ab illis difta funt, arri-
( 9
)
pit, atque ad fui habitus in-
ftrumenta &■
principia exi- git, perpenditque
an con-fona an vero diflona fint.
Quid
verumfit, &
quain
re
confiftat,
nempeconveni-
entiå intelleäus
vel
conce- ptuum,&
quaehos exprimit,
orationis , cum
rebus ipfis,
Metaphyfici docent. Quin
& ad fecundam mentis ope*
iatiotiem
pertinere
, quas circa enunciationesverfatur,
docentiidem.
Eos autem novitatum architecios nom moramur,qui
ut receptae&
tot eruditorum
longa
tem¬porum
ferie confenfu adpro-
batas
logices methodo
comtradicant, & håc
qüoque ra-B tiond
( 10
)
tione
aliquid de litens
me- ruiffe videantur yhas
opera- tiones cavillantur tanquam obfcuras & multisicrupulis
obnoxias» Cum tarnen ni¬
hil clarius dici ,
tradi
autconcipi poffitj
quamquod
de illis
ipfis bon# Philoio, phi# doäores probi docue-
rint. Conferat y
cui h#c
ftndia cordi funt Cornelium Martini , ut
alios
taceam , cum hodiernis novitatumcompilatoribus, 8c deprehen-
det j quantum aera
lupinis diftent,
Tbef. 111.
Sieut autem fententiarnm veritas in eo confiftit , ut illa
ipfa in enunciatione
com- po-(
Ii)
ponantur,
quaeunum funt &
componi debent
jdividantur
aiitem a fe
invicemquac diver-
fa funt:
ita
exlogicis illam ipfam fruftra difces
,cum ad
res
ipfas de quibusagitur
,&
quae
vel componendae vel di¬
vidends
funt, fpeäet, & in
fuis feientiis feu
difciplinis qusrenda fit. Sic fiqusftio
quxdam five Theologica five
Philofophica proponatur,e.g.
an Bona opera
juftificent ?
an Chriftus mortuus
fit
pro totiusgeneris humani pecca»
tis? an hora fit tempus
*
an circulusquadrari poffit ? u- tique huic logica
,quatenus
eft
logica, fatisfacere nequit,
cum omnia
ifia habitu fuo
igno-
( η jgnoret,
Adeoque
anjufti-
ficatio componi debeat
cumJ3.
Ο.,
an mors cumChrifto, quadratio
cumcirculo
, pror- fus ex feipfa ignorat. Qui
autem habitu
logico inftru-
öus
eft,
fcirepoteft ha?c
omnia,
ied
nonnifi ex fuis domeflicisdifcipjinis, Pri¬
mas nempe
duas quaeftiones
ex
Theologia
7alteras
ex Mathefi.Tbef. IV,
Quid ergOjinquies
5praeilat Logica
sImo
vcrojnagtiumid
eft. Scilicet an quae ex
priu- cipiis fuis deducit concludit-
que
Theologus
,pari
ter acPhilofophus
, verefefe ha-
beant, rite commonftrat.
ArdcQ*
( )
deoque connexionum verita-
tatem,
& inferendi
argumen*tandique
veram& legitimam
rationc
docet, Quod
quo- modo fiatpaucis
exponemus, Infiftemus autemexemplis
modo
allatis, Quando
ica- quequaeritur. An B, O.ju»
ftificent ? habitu
logico
ex-pendere debes
extrema ,ut
exaäe conftetquid quseratur,
Deinde videndum an contra- dici ilii
quaeftioni
,&
quaratione
poilit? fi enim
per-fpicua
perfe
reseft
,ut
er contradicinequeat, nulla auc
valdeexigua inftitutione
o-pus
erit, Nifi autem de
contradiöione folicitus
fueris
&
modo, quoThefi velquse-
ftioni
( 14
)
ftioni ab adverfario
contradi-
ci
poffit
,oilas fane &
Cu¬curbitas
lippies,
utde
pe-ponibus
turefpondeas, alter
quaerat
de ovis & pomis.
The
f., K
Ut autem reöé
contradi-
cas,
necefiumeft,
utad
quae- ftionis naturam ,qualitatem
&
quantitatera animum dili-
genter
advertas;
nevel ipfe
cefpites
,vel alii cuipiam
injuriam facias
,quod viri
boni non eft ,
multo minus
do£ti &
pii. Scilicetin omni-
bus enunciationum
fpeciebus,
contradi£Ho uno
eodemque
modo formanda non
eft. Sic
aliter contradicescompofitai
$c
conditionali enunciationi,
aliter
(
is)
aliter
fimplici. Quae moda¬
les funt aliam
requirunt
con- tradiäionis pugnam ? quam quaede ineffe funt. In
ex-ponibilibus
quoqueenunciatio-
nibus diverfa eft contradi- cendi ratio, Aliter enim in-
ter fe pugnant
Exclufivae, ali¬
ter
coroparativae 8c caufales;
de
quibus omnibus agit lo-
gica, unde
quoqueaddifcen-
da
iunt,
Quando ergoqussritur
, anB. G. juftifi-
cent ,
& rite expofitum eft, quid
perbona
opera8c
;u- ilificare ftriäe 8c accuratein-telligatur
,refpicienda eft contradiäionis, ratio
,8c
cumtu neges
B. O. juftificare
,hoc
ipfo tibi demonftrandum
cftj
( 16 )
quod
nondicas Bona
operacondemnare,
proptereaquod
juftificare & condemnare
non iunt contradiäoria , quorumea eil
ratio,
ut tmoexiilem
te vero,
alterum falfum effe
oporteat,
Quod fi inter ju-
ilificare & condemnare com
traditio
intercederet, feque.
retur vi
oppofitionis B. O.
condemnare,
cum nonjuili- ficent, quod
tarnenimpium
oft & Orthodoxie adverfum.
Pari ratione in controVerfiå
illa,
anB. O. fint neceflaria
ad
falutem, cefpitatum
tur-piter
,hiftoria Eccleßallicä
docet,
cum,qui
negantem defenderunt , nonadhibitå
contradi&ionis
cura,adaliam
plane
C
17)
plane heterodoxam fententiam·
prolapfi fint
, utB. O. ad
ialutem
perniciofa effe
teme~rario
prorfus aufu ftatuerint.
Ad fimiles
ineptias prolabi.
neceflnm habent , quotquoc ad contradiäionis naturani &
ejus leges
nonattendunt;
ne.que
enim ulla eft icientia
>qux
has effugere,
autfe illis
fubducere
poteft, quin fi
ve.ritas
ipfi inveftiganda eft, ad
illas recurrere omnino de-
beat,
Thef VI.
Poitquam de quseftione
Sc
ejus oppofitione contradi-
öoria
probe conftitk
,Ter-
tium
eft,
utin
argumento-rum , quse
utrinque ad quae-
C ftionis
(
ϊ8 )
ftionis
vel probationem vel negationen! adferuntur, con- fequentiam inquiratur, qu#
confiftit, in legitimo
nexu medii termini cum utroqueextremo,
8c certis iisque fal-
Iere nefciis
legibus conelu-
dendi nititur. lilas
ipfxy fi-
cut non ab hominibus
fed
DEO inftitutae
funt, adeo-
que
in
rerumratione
perpe-tuxy
animadverfae
vero8c
o-ftenfae ab
hominibus,
utlo- quitur Auguftinus L
2. cap.32.
de Doär. Ghriftiana; ita
quoque
in omni veritatis inve-
liigatione> omnique
argumen-to y
five Theologiciim illud
fuerit five
Philofophicum>pro-
be Tunt adtendendae.
Velie
enim
(
I>
enim non
logicé, hoc gfi: non
obiervatis
confecutionem le¬
gibus argumentari
,five il-
lud fiat in
Theologia, five jurisprudentia, five in medi-
cina, aut
denique in Philo,
fophia, ineptiffimum eil &
άτοπον·
Thef. vn.
Dicuntur autem
hx leges 2pud logicos principia for-
malia
fyllogisfimorum, & fi-
guris tribus
,quibus fingulis
fui
funt modi abfolvuntur, le¬
gi cimam terminorum & pro- pofitionum difpofitionem con-
tinentibus.
Quibus omnibus logica occupatur circa rerum
veritates
eliciendas,
mutuan- turqueeadem cetera difci pli¬
ns
(
20)
nae omnes &
ipfa
quoquefu*
pernaturalis doärina, quippe
cum eadem fit inferendi ra¬
tio,
eadem
quoque antece- dentium ,coniequentium &
pngnantiumhabitudo in Theo- logiå
, quaein reliquis difci- plinis, alias
certenulla effet difputationum Theologica-
rum
certitudo, quod abfur*
dum,
Thef. Vlll.
Sciendum autem
eil,
an¬tecedens id dici Arift.i.Prior.
cap. 27.
& ieqq: de
quoal-
terum univerfe adfirmatur ,
confequens
vero,quod de il-
lo, cujus eil confequens uni¬
verfe affirmatur ; repugnans
quod de
eocujus refpeäu
re¬pugnans
C
21)
pugnans
dicitur, adfirmari
nequit. Quando ergo quaefho
adfirmans
proponitur
, quasdeinceps in fyliogiimo vel di-
fputatione fit conciufio, ad-
ducendus efi:
rnedius
termi-nus
qui ad
extremafe ha»
bere debet
vel
utantecedens
vel ut
confequens,
autii
quae-fiio efl;
neganda, adfumendus
eft medius terminus
qui ha-
bebit fe ad extrema ut re-
pngnans.
Extrema dico par¬
tes iftas
quibus conftat
enun-tijrtatio
,fubjeäum puta &
prsedicatum,
qua;aut affirman.
do
conjunguntur, aut negan-
do
dis|unguntur. Qiiod fi
e.nuntiationi alicui
qtiis fimpli-
dter
credat,
tummedio ter¬
min©
( 22
)
niinö opus non
eft ad
eamprobandam, quales funt hae;
DEUM effe colendum : Paren«
tes effe honorandos: Totum effe
roajus fua
parte: aequa- libusfiaequalia addas velaufe-
ras tota &
reliqua
erunt aequa-lia; ii inaequalia addas autau- feras,
totaSc reliqua erunt
inaequalia, & confimiles alise
quas
qui negaverit
nonra.
tionibus fed fuftibus
refutari
meretur. Si vero
enunciatio
talisfuerit,
quaefub habitu principiornm
noncomprehen*
ditur, cuique fides ab
eoeft
facienda, qui
eamprotulit
,tum adiiTcendus
eft alius ali- qnis terminus qui appellari
fölet
Logicis mediusjconjun«
gens
C
2?)
gens
duos priores, extrema
fcilicet, fi adhrmativé conclu*
dendum
eft, vel di sjungen
sfi naganda eft quaeftio*
The/,; IX.
Et ficuti terminus
aliquis
nullibi rationem medii obti-
nere,
& ad quaeftionis confir-
mationem vel confutationetn adhiberi
poteft, nifi ad
extre¬ma fe habeat
vel
ut antece.dens, vel
utconfequens, vel
ut repugnans,
tit modo di-
&um
eft, ita five quaeftionem
fumferis confirmandatn confu- tandamve,
Theologicam, five
alterius
cujuscunque difcipli-
nae,
eadem
tarneneft &
ma¬net in
fingulis antecedentium,
Confequentium &
repugnan-t Η
)
tium ratio. Sic
probaturus
hominem ciTe
animal,
utvul¬
gär! & magis obvio
utar ex¬en
plo, neceflum eft medium
terminum adfumere ,
fentit
7qui rite difpofitus
cum extre¬mis hunc
Syllogismum exhi-
bet:
Quicquid fentit eß animal
Homo
fentit
Ε. Homo
eß animal.
Hic
deprehendis 7« fentii*,tan-
quam
medium
,refpe&u
ma-joris extremi, animal fcilicet,
habere fe ut
antecedens, &
re-fpeöu minoris extremi
,ut coniequens, ideoque adfirma-
tive cum extremis
diiponi, Tbef. X;
Eadem eft ratio
probandi
dogma
(^ )
«3ο
gma ,vtl quasftionem älL
quam
Theologicam
,quod
u„no hoc
exeroplo darum efh
Qui
probare velit Chriitum
effe naturalem DEI filium 5 adfumto hoc
medio, quiage-
nitus eil å
DEO, fic
argu-mentatur♦
Qui eß
αΊ)Ε0 genitus eß
na-turalis 'DEI
film5 Jtqui CHRISTUS efiaDEO
genitus
E.
CHRISTUS eß naturalkt
DEI
filius4
Jam concedendum quidem eft*
medium terminum ex Scri·*
ptura
Sacra cognofci poffe
~interim tamen neceflum
eft*
ut
qui praediäo modo in prima figura argumentari
D
vultj
C 16 )
vult,
exSc. S. prius
cog no-vent,
quod
7aå DEG gerii-
tum effe , tanquam
medium
fit antecedens
refpeftu majo.
ris
extremi, quod eil
natu¬ralem D Ε I filium
ciTe; &
confequens refpe6tu minoris
extremi ,
quod CHRISTES
eil. Hinc
quxrenti
curin
allatoSyllogifmo medium
cummajore
extremo nonnegati¬
ve led adfirmative
difpofitum
fit5 reipondeturjcauiTam eile, quod fe
non utpugnantia,
fed ut antecedens Sc confe¬
quens
habeant.
Tbejk XI
Quanquam autem termi-
nus talem habitudinem
ad
extrema continens, aptus
fit
ad
(
27)
ad affirmandam
negandarn-
que
quaeftionem aliquatxi
jfi
tamen rite non
difpofitus fuerit
cum extremis ,
utique confe-
quentiae
qnoquerationem la-
borare neceffum eft. Proin- de ad
ipfas figuras &
earum modosprobe adimadverten-
dum eft. Sic fölenc
quidam
ad
probandam divinitatetn Spiritus Sanäi
,adferre lo-
cum ASt. y,
ubi Petrus Ana-
rfiamalloquitur: Non homi-
ni mentitus es fed D Ε O.
Hinc tale formant argumen¬
tum.
Jnanids Mentitus
eft DEO.
Jnanm mentitus
eß Sp. Sanclo,
E.
Spiritus fanclus eß DEUS.
Medius
equidem terminus ad-
duftus
(
28
)duStis eft fatis aptus 5
fcd
'
quia male eft difpofitus,idcir«
co perperam
probat,
neque firmusejus
cumextremis eft
Bexus, Pari ratione etenim in«
ferremPetrum effe DEUM.
Ananm mentitus
eß DEO
5Ananids mentitus
eß Fe
tro Ε. Petruseß jDEUS.
Ergo iic formandus eft
,ut
confequentias fua conftec
ve- ritas.lscui mentitus
eft Ananiüs eft Deus%
At
Spiritus San&us eft is, cui menti«
titus
eft Ananids.
E.
Sp.fan&useß DEUS, rbef. X1L
Idem fieri in
compofitis Syllogifmis
,exempla varia
^eclarant. Nempe ii forma
flegU«
(
^9)
negligatur, inferendi ratioe*
rit vel Nullavel
inepta. E,g»
Si
eß homo eß Animaly
Sed non
eß Homo
,Ε. non
eß animal.
vel
Si
eß Adamas eß lapis
yAt non
efi Adamas7
E. non
eß lapis.
In
quibus exemplis quia
con¬tra formalia peccatum
eft
,h
deo quoque
conclufio nihil va,
let. Si enim vel maxime
nul-
lus eilethomo,
autAdamas
,animal tarnen & alios
lapides
effe
quis negaret ?
Idetn valet quoque in
expofi*
toriis e. g.
Qui fatlsfecit divin<z ir<e, is perfeSle
nos
redemit
$olw
( 3°
)
Sollte
Chrißm fatisfecit ir*e divintfy
Ε. . Solas
Chrifitte
nosperfecle
redemit.
Hxc
quidem niedius terminus probandi aptitudinem conti-
net y
prxmiffx
quoque verx funt ,quemadmodum ipfa
quoque
conclufio
,fed
con- nexioipfa nihil valet. Alias
ex
prxmiflls quibusvis veris-
fieiis
liceret conclufionemfal- fisfimam
eruere. e. g.QVi
rattonepryddas eß in
corporeorganico eß animal.
Sollte Homo ratione
pr^editus eß
in corpore
organico
.JJ«
Sollte homo eß
animal.Tbef. XL1L
Veruflä n<>n
patitur inftituti
mei ratiom; per
plura
exem-...
' pla
c
;
pla
eam.Satis eil demött-
ilraife confecutiotium
leges
o-mnino obfervandas eife in o-
mni veritatis
inquiiitione,alr-
ter enitn de
ejus certitudine
nunquam
conftabit. interna itaque & immobilis
veritatis lexeil, formaliter difputan*
dum eile. Sed cave mihi im- putes
hanc morofitatem
, utlernper
Syllogismum
cum o-mnibus fnis
partibus in figura
& modo
proponendum eile exi.
flimem. Id enim
fxpenume-
ro
fupervacaneum eil &
mi*nus quoque
conveniens. Et
fan^ formaliter
difputant,qvot*
quot
Thefi fuae
rationemfir-
mam
addunt,
ut exallata
ra-tioneeandem
fequi manifeilum
fit
5"
'
< 3θ
fit^qüippe
cuforma nihil aliud
fit,
quamconclufionis legitima
confecutio ex
probatione.
Quod fi probatio fufficienseft, utique& difputatio eft forma- lis,ututaftu nonconftettribus
propofitionibusin
certafigura
&
mododifpoiitis
: quade
revide fi
lubet prolixe differen-
tem Corndium Martini in
Analyf. Log. c.X.p.
m.ιϊ9·
feqq·
SOLI DEO GLORIA!
Toftisfmo
Dno. Refpondenti,
Populari
&
amicointegerrimo.
Quanti
risinfignem tefiimandi fecere funt^qui progrejfum, in lite-
'Veterum
teßantur monumenta, bodier-
nus bonorum
probat adplaufus; Soloni
enim artedivina
pr^dito5
auro argen- toqVeabundanti Crcefum non immerito
poftponimus. Ciceronem non opes
divitite,
nongladius &
armafed fa-
pientia & eloquentia Latina, cujus
parens
audit
,commendat.
ratione Te
Toclisfime MOLITSL
nonefl quin felicem judicem, facro
literarum
fludio juventutem Tuam
o-mnino
dicafli
>oftendens quanto in pre-
tio habendi
funt, nokoiio & era-
,wow
quibusyis vitiis, adolefcen-
tiam
fuam
, per quamamicam
con-
contaminant, fed liter
drumfolida
co-gnitione
5 morumqueintegritate iUu- firant. Et fiqutdem prtefens inge-
nii tui
fcetus abunde teftatur Te
inCaflris Aonidum ignäVum nonfuijje
militem, fumma
cum animi loetitia Tibigiatulor
:Quem enim iniqua
noVerca paupertcts
quafi fupprimere Voluit, doclrina
& morumelegantia illuftriorem réddunt,
Macle ea quacoepifli animi conftantia in literis
per-gere-j
fic procul dubio fiet,
ut pr#- mium ,quod Vtrtus
acdiligentia,
tua tnerentur, reportesuberrimum·
Amern declmturm m·
mum ojjiciique teftandigutta
fitipjit
Samuex O. Huss,
Tolitisfimo JuVem
Dn. ERI C O MOLIN
De
Utilisiimå& NobiliifimaQuasftione,
QuomodoLogica circa
res&
earum veritates verfetur f
Eruditam differtationem edituro,
Quantum mocontpi gaudium
meo, cumau-ego ani-
direm te differtationem hanc
logicam in lucem editurum efle,
verbis
vixexprimere poffum
jEquidem fi
verumeft, omnia
a- micorumeffecommunia,amicu8
non
eifern,fi
nonlaetarer,cum vi-
deamte argumentuinnobilifll-
mum fumma induftria ventilan-
do,ingenii tui dexteritatem
o-mibus
probare» Mihi itaq; hac
occafione tibi
gratulari
conve-nit. Et tibi lane >
Moline,
gratu-
gratulor ex animo felices Stu¬
diorum
progreffus
,ad
quosjanuam tibi aperuiffe videtur
tua
Logica;
quxomnis fcien-
tiae
veftibulum
meritofuo fa-
lutaripoteft:
autclavispotius5
qua
referamus divinam huma-
namque
fapientiam. Cum-
que
ufus iis inftrumento tam
praeclaro in veritate 8c inda-
ganga
& explicanda, non du-
bito y
quin bonorum etiam
omnium
applaufum
tuamerea-/tur induftria. Inprimis lau-
dabunt indefeffam in te
dili-
gentiam,
quapotueris poft pau-
cos folum annos,
quibusMu-
fas
Upfalienfes coluifti, mul-
ta etiam
confpicuus doärina
elucefcere. Quod
mearum eftpartium
protuis fucceffi-
bus
bus vota
nuncupabo aflidua*
&
rogabo, velit DEUS, cujus
eccleßae
te totum devovifti ,Studiis tandem tuis
digna praemia largiri!
Sic vovet tuns
Jonas Udeliüs.
iii§9i§i@§ii
Ε I D Ε M.
Expediat
;Rhetor
, quod queat arte pariT>icere,mcllifluis
fcr'tblt
faadonaMagißris^
OrdineficLogice
fert adamata
fuosEcce
modos^quibm hxc tricai dijjolvit
tna*nes,
Rejicit &dafie[piculatortα,
ßrophas2
Suntalii,quarum
loliginc pectora
nigra, Turgidafervefiunt,
qttih<xc maU
diffp wovetit,
Żi4
gjM
Logic
amultum
prodeβ impenderc
tempos,
Cumnilconducat
proßciatfa
purum fAtquam
dehrant,
mensfyeß
immerfa
tenebris!
Quis
qufifo ignorat qui
piacorda
ge*i
tiNim Logtca
laqueos dr
cacafopbtsmata
nemo
Solvexerite
poteß^quinßet
ejusamins.ßlvisfitTbejologu*
^Logicenηιβ
norit &idem 1 Ex
Logica pellit
cautusübtβ dolos♦
jEugeigitur,
Moline, Tibi det
curαβdelis,
UtfemperLogicesverusamicuseos.
AufugeTutecbnas,probitatis
amore, ma¬lignas,
hoßesfortißernetridente malos.
Fri/cafodihtii
Tecummihi
jurabenigni,
Eecere c calamofurgere metra meoi
Utpo[ßm>
MOLINE, Tuasjam dtcere
laudes, Cvent*
Cutmodo fiendesprofpera cnncla vo- Kodurca mox
cingent fulgentes
domca.pillos;
Sic
Tibiconttngant
fata ferenaprecor!Sifjferoafeflugratulari voltiit