I. N s S. B. I. T; V F
R
jE LOGIC AEXOTEEJCA
DESCRJETlO;
QVAM lnr\E G I A
S
V E C 0\
VM
sscademia r v $ a l i e m s i AbAmplisfinta Facultate Philojopbiu Afprobatam
SUB PSt JE s I D 10
PETRI
AURIVILLII,
Log.
&
Metaph.
Prof.
Ordin.Ingenit
Exercertdi caufapublice
ventilandampropomt
CHRISTOPH.
O.AURIVILLIUS
Geßnküis.
InAudit♦Vet. Maj. ad
dim2^.Kov.
Annox
*70-boris ordin.
UPSALIA
Eicudit Hink.cui CoriO S. R, M.
ft Avad.Upiti.
lnblippoljit
:—iini Dtra DISFUT
ATIONIS
DE vdemonstratione.
$. I. Nprimotra&ationis luijusli¬ mine, quam deDemonftra->tione
fufcepimus,
ovsua-niAa#yitxM, feil Hominis rationem praemitteodammeritocenfe«
mus. Verumenirn &
genuin
numvocabulorumintelle&um,
remotis sequi/
vocationibus, quaserrorumgnikrices ver«di-cifolenr, plurimum lucis rerum explicacioni
adferre,fapientiifimi Philofophorum
vecerum,Plato f*) Sc Ariftoteles, (ß) baud immerito
judicarunt. Etquoniam quse advocum
ex-pofitionem adhiberifoierit,rribus potiilimum
comprehenduntur membris, totideoiquoque
nos eaminpraefentifumus
exfequururi.
f. II. Prirr.o quidem eonfideranda
ve-niut,qu»advocisoriginemoftendendam per' tinentjquaeognica,facilior
multovia, advo¬
cumfignificationes
eruendas Scdijudicandas, fternitur. Deraonftrationis vocabulum
no-A men
<e. In Crtt.
Hb, dtImerp.Caf. i«
men efleverbale,å
demonftrandc
di£hirn, cui-
A
vis,eftperfpicuum.
Deraonftrarer
autem vox n.j eftcompouta aprxp.de
,Sc
verbo fimplici
fa
manflrare.
Sed
hocunde
derivatum
(it,
haud
rjl faciledixerim,cum certiquid de ejusorigine
vohadenusmihi »nven re non coucigerit.
Vi-
fe< derurtarnenqui?, nonufqueadeo
inepte,fine
m< abornmprfejudicio
,ftatuere
pofte
,verbum
v0monfiro
vocibns
duabus,
mensSc trab«,
levi
teicummutationejim<åis,fiiamdebere originem. m. Ratioallufioniseaelfe
poteft, quod
monfirare
La nonfitq' oeunquemodo
oftendere,
fed
ita,
ut
åkerinsmenscommoveatur^^adaflenfum
per* etitrahatur■ Qu« emphafis vocis
monftrare,
p0 quamfitreceptseDemonitraiionis
fignificario-niaccommodata,cnivisfaciieeft perlpicere. ar,
IH. Arohiguitatis
evolutionem
quod
arinet, DemonftrareUtüfime (uropnun,
fine
tu:ullorefpeötu
ad
ufum
c'usLogicuna,
idern
eft»
Ui
quodoftendee,
declarare See,
Se
fic Demon-
bu
flrar.-o poniturproquacunque
oftenfione evi-
aptdenri,velverbis,vel
refada(y).
Sic
dsgiro in*
ph
dice resalias vifiiiobrias,
dernonftrare
dici#
qnmur,cnmo?fend?mus
qsiooculi
fiedendi fint,
fa4'
ucfpeciesvifibiles,
abobjedo>
in organonA
bi
tie
proportionatum, emanare
polGnc.
Sic
Ma» bu
thematicis etiam Demonftrarionesdicunrur,
«jinorigide lemper
fumptx,fed
Se
tales>quas
pet
bu
figurarum,linearum,ang
ilorum,
circuicrum*h.
quedefcriptonem,propofmonis
alicujus
evi-fa
deanamocuiispercipiendamexhibenc.
Sic
Ana^
* i- Anatomici fuas fe$iones demonflrationes nuncvpant .*dc Grammacicipronomenhic>k&ct
ci hoc,demonftrativumappellanc. Aiioqum la-d tnis
Mecaphvfici, (<F) fignum
demonftranvum
vocant, non tantumquod ad oculumoüendit, i" fed
quodrempraefentem, quocunque
id
fiiac
te modOiCertödelsgnar. ( uterum,(iad ufam
m vocis inratiocinandi
difciplina recepturo
at-vi tcnderimuS,aequefic unaeademque elt
De-ffl* monftrafionis fignificario»
i. Enim fumitur
ve Late,
proquatunque argumentatione Logica,
feu
ut fiatex
argumentoprobabiü vel
veroiimili,ant
■t* etiamvero.talitamen,
quod aliter fe
habere
e» poteftifeuexnecefifariis rarionibusconcludar.
io- Ubitarnen hocexRegio (?)
adnotamus,{ide
argumenracionefalfa Stprobabili dicitur
De-°d trnonüratio,fieriiiltidcum adjeiäione,ut<iica-ine tur, Demonftratio diale&ica, fophiitica. i.
Ufurpanquoquefölet Demomlrationis
voca->n- 0u!um,
prototoaliquotrattatu demonftiativo,
&
apodittico,j(yUogifmos & conclujiones
fäentiftcas
m*
plurescomprehendente, atque idqtudemabeo* »ci# qaodinhujufmodi lyftemare potiiiimum
eft»
mt,fa&adenominatioEe (g),Sc in hacßgnifica*
fibitioneJDemonltratioSt (cieatiapari paflu am* Vla>bulant. 3. Stritte,profpecie quadamßUogifmi»
ur,iiimiruin proeo, qiu conßat
ex prcpofjtioni-petbus neceffariis,(kquseperpetuaefunt veritatis, iim»h.e.talcs,ut nullomodo,quaietmquideninuncad
eviparandam veialtcujus necejfartam cogntuonem
ad-Sic Ax hiben*
Sthesh.IVlttnph. L- 1.c»14deSigno & Sig»,n,5 5.
hibtnturtalitsrfe haberepoffint. Hanevero ac»
ceptionemhuc pertinere
afferiroas,
proutDe- ti
monftratioettgenus analogum
refpedu De- L
monftrationistk «fro-n &'5071,deq ta diyifio- A
netn(equennbus
agencfura.
4.denique
acci-
iqpi folec
ftrifiufme,
proDemonjbatione
t*«frört»
&fe#propterquid, quaalias
Demotiflrstio
apriori
Ti nuniupart tonfvevit, eo quod per principiaef*
Tx fendi eaque immediata & proxtmademon-
Jgftret. Haec,urporeomniitm
perfediffimajcer
tiiiima & optirna^oiT eminenter&
ab«
fohlte Demonftracionis nominevenire folct. ru T.2uvw4 IV.Synonymiani
veroquod
(pedat,
^ix.«,.
variaqueillanomina,
qu«
Denaonftrationi
tri'icj
builolenc,eacuriofius invettigare non
ett
o-js|, per#pretium.Neverohxc
ficco,
quod
a-pj< junt»pedetranfeamus,nonmillaproderit_attiufer
Ii/Te. Appellatur å Graecis*a'*tal
y@ Svmä&nlixos} 3drt<p)iA0v>KQf av^oytsiao?»La
tinis SyllogtfmusDemonßrativus
,fcientificus»w
(quo non tancum Syllogiiir.um Scientiarurajfa propriedidarum, fed quemvis
necettariae fyur
evidentis veritatis conclnfionem inferentemi/»^ intelligimus) & qusefunt alia. turQuaeftio, $• V. Poftquam jam planum
fecimus
.iiiu> quamdevoce Demonttrationisnotionem
hane,
bendameffearbitremur, feuquidperillamhiirej
loci poaffimura intelligarnm , paucisvidenprj
dumett,Andetur Demonftratio,talis
(ttlicet,quipU
lemin vocisentminehucfpeäare dtxtmtis > Ica<]djr ut propofitutn noftrum perfequamur :
fiierctj.
interPhilo!, veteres nonnalii( quinihilcerac*
f )e- ti in rebus rfpenri docuerunt. De ilTis ira
Laertius (>;) ovts< 7mcvngTlv^äveioi ptS^Svrc tQ
lo- OK?'XÅX
} Szrv(i>]'TW$ltit i16U CwßlV&i. äou ST»
:ci- iipsKTiKs''>
<«) tyTnnwgi) ~&7tq t5oiov doyfaocl^ 07I> 'X&MytgWGW. ZtjTymWi
fxiv &v QiXocroQoc, "£yrv
ton 7Smcvim ^TflFT?» «Aj/^CW* cr>&«7r?lJOj' «L\ dm
ef tx s-KS^ic&VJioiei
}{eyjunJétrnTfgug/ö-x«»* ZtyadtKV
on- Jg, ts «6tm tvjv^v'-njcnf 7nxb-xs'
åtycu cfg t>jv cef'
int^v )dnrc^UKol j'sosjtotSrxff Joyy-MT/MS Scro*
ab» ^ocJrxs. n^fuveioi
nvj>paiv(&ir.
Ho-ct. rum enam mentionemexLaertio
facitPererius
~a[i (S-). Pyrrhoniis hiftealbumquoque,quoddi -trl'ci
fölet,calculuDBadjiciebantÅcadenrci ,tam
°"Novi, quamVeteres, quamvis cum aliquoin 1
a'plerdquedifTenüi* Caeterumhi> ucquse
(en-ttlJfe,nnt, probarent, Dcmonllrationem noftram *fl'talitelo adortifunt. Scientia omnisen notiori•
La•btesprwcipiis
eflhaurienda. Prmcipiaverofm* c¥s'jtifmodi notioranobis innotefcere nonpofle,
ruttjjafeeuincerearbitrantur. Qujuunque
fciun-£
ty
ur, perDemonftrationem [ciuntur : At pritscipia
zwipujujmodi
notioraper Demonßratttnem nonfciuwtur. 1.Nonjciuntur. nwJ; §. VI. Minorem
argument!
propofiri«-1bänemfirmo ftare talo concedimus,
eoqtiod hac
n
hireje&a«
&contrario pofito, Demonltra onis
denprincipiaper
Demonftrationem fein debere#»fwiprogreffiisininbmrumevitari nequeat. tru-[*a<ldite»Slfolidebocexpliam Viottus, (») cujus 'ieretiam apponere Iibet verba. Qyandoquidtm,
cet
inquit
t) In vitaPyrrh. .% L.q.PbyfA* Ant.?hil.c*j>'2.
6
inqiiit,fl principiaegent
Demonßratme
utinno
aU
tefcant,principiaiBiiu
Detwnßrationis
perquatbit
innotuerunt,egent&ipfa alia
Demonftrat 'tone,é
principia iüius Herumalta,
& ftc in
infinitum.
Proye grejjjisautemininfinitum
impoffihifis
efl,
&
alba
furdus. Majoremvero
Syllogifmi, orrmia
noi^Ul
nifiper Demonftrationem
fciri
poffe,tanquaomnotarr,& ob fumrnam certmtdinem
probaric
3* nenon egentem relinquunt adverfarii.Co
Pv verohaeeadeoipfiscertavideatur , caufa no*'1
fubeftalia,quamquodfidem omnem
fenfibu:
raiquantumvis
re&e fe
habenribus
>omnibuSqs
Pr
pofitis
requifitis ad
fenfationem
neceflari«
m
and fint denegare, Sed ex mala bypothf malathefis. Fidem derogare fenfibus, qui
'
efi: aliud,quam bei!um dicere toticognitio:
human« ? Si ahroganda efl fides, oculisd 08 colore,defonoaufibiis, de odore naribus, & Sl
& dubrandurmannixalba, an veronigra,a ra
equushmniat,anlatret,an acetum dulce ai
^
amarucn ? donec ratione hxc omni« perfp ni
cianuir: quid reliquum eft, nifi mera dubii v( tio & voluntaria basfitario .? imo pleraeqi ßu
noftrxdifputationesn?hil nifinugae efTent v u uales Etin quemquaefottiumiapientiffim ef Conditor fentuscreafiet, fi nulla prorfus ip n}
fideshabenda ? quorfumtunccadit Creatoi rt fapientia,quorfum intellecfus,quicantum n(
omnemcognitionem fuamperfenfus
habebi
PExcprat quis,eatenus ipßs credendum, quatet
F
intelleäus ea clare & dißinfte poteft percipe
^
R. Quidclariuspercipipoteft
quam nive7
««o.albara efle ? at nihitominusab ejufraodidu' |iM4Kbitacoribus idipfum credere
prohibermir.
I
-i^cJmoantiquus ille Philofophus Anaxagoras nit
Pro vemafleveravicelfe non candidam. Explofa
r ^itaquefentenria iftadubitativa* di<imus,
tibi-no,fueric i, orgA.mnfi.num, & ad fen/andni*jufio
[tiaD
modo
appluatum, zmedium
reaedifpofitum,
aric 3« JNfia diflamia,fenfibuifirmumadenfum
efle
<j pvaebendum. Etqua: afenfibus,blo iehuben-no tibus modo, proficifcunrur ditiamina , reclx
ibin rationis judicioprobe examinara, abeoque ap-iSqi
probata*Demonftrationis
fundameota
&
cerrairjji initiacffe concludimus.
>thf §- VII. Quamobren»cumexiis,qusjam
qui diiiafunt,fatis coaftet,de omnibus rebus ne-» itioi 9nepoffe,neqiie deberedubirari,feqtutur De* Jjs^ »onttrationenr»abquam omninodari \
Adeo-; ß que pro illitis exiftentia xtCTxorxevet^Kcoe
decla-l)ä randa aliquaadderenon ett necetiaritim , ied
e al ad fanum unmscujufque, A; apraejudiciis
Übe-?rfp rumprovocamus
judieiiim,
nontonremnentesj^il verba Regii (*)quaeitafonant : ${on dtcam,
gq, quam
impU filt
bac (ententta,
&
contraJacras lite-t v rasblafphema, fi nihil certi eße(latuitur. tmertutnük trgoeffet,eße Deum,
eße
providentiant, eßepra-jp
miutn
bonorum, eße
poenammalör
umaltquam
futu-ata "»•
i ni §• VIII. UlferitiS>quid fit Demonßraiio, Quaeftio
ebi PPr dbus definitionera oitendendum veni'..
q«1«**"
?
ltn Ubiprafnotandumin prinus»non cradihic de.ipe
fioitionena
i%o%yjv
ita
dtct*,
Deraonftra-ijyg \ tlOülS
$
tionisT» JioTT, Sc X priori, fed
Deononftratio-it
nisintommuni, prour ea Demonftrationi ri jp
Ina Sc t*(hon per analogiam attributionis eft
t ci
communis. QuacautionefeponimusArifto- la telicåm definitionemqua: (a) ita habet : dm* qu 3et%tv SeAiya ffvTteyiffaav cßnwfxoViKpv,& moX, &
avdyw>(gj tnv ktik^v Srkiw/xtjv?£ aArftävr ns
dvou, TrfWTar 3(ey d/aitrav >>cy yvco^piwri^m
TrfoTzgav diUuv t£<rv(ujr6££iqufr7®J'hans cll iaquam feponiir.us, quoniain Demonftratio- di nem tSovexcludere videtur,quamvis non in- tai
commode huic aoftro inftituto applicari pof' qi
Gr. tti
Dcfinitio, i- IX. Nos vero definitionem utrique alt
Demonftrationis fpeciei competentem cum ap
Viotto (fa) hane ponimus : Demonftratio eft Dt
ratiocinatiotamtertotolligenslut altttr fe haltete xii
non popt,quod per eam tnfertur. Vel planius gi( ita :Denmftratioeft Sy!!ogi/miu>excertu}etidenti" eo hus&neceftartit,tam eertocolligens,utillispofitisj inj
sitterfe habere tionpoffit, quod per eum tnfertur, let
Hane latins aliquauto X nobis explicari con- en
venit. pii
Genus, §+ X. Genusftatuimtis
Syllogiftnutn,
qui A-bo
riftoteli (>) cR ev&nfévTwvTivuVf tnoot poitt»v xetfjtévav %\ dvdyuns ervpißsivei, reo tkmth *ni
«v*«. Demonftrationemenimquarenus, inge- rui
nerico
fuoconceptu
, talis eft difcurfus, cum nu vocis fignificationes diftingueremus
, nobis
Vi
tradtandamfumpftmus. Pofte vero Syllogifr m\im le'
K Li!;.i,pofi.Anal.cap,i, (4 L.i.ieDemonßr.C.J.
o* miimbicgeneris
vicemobire,indepatet,quod
ti
ipfiomniaverageneris requifira adaequentur,
;ft t ci!jufmodi funt : utfit de cjfentiafpeeiei,
utfit
o- latius
prius & fupejius fuafpecie,utfit commune
ib- quidpluribus
fpeeiebut,urpr&diceturdetis inquid,
x, & q«« fünfalia: quod fingula
accuratiusexa*
vf nsinarevolenti,fatis,ut
opinor,conftabit*
«v §. XI.
Syllögilmusautemvelinfert con-ns chidoncmfal/amparitqj
errorem Sifophiflicus
o• dicitur. Vel infen pro
b abilerneut eciamveram,
n- talemramen,quxaliter
fehabere poteß,Sc relin-){' quitopinionem,
vocaturqueprobabilisSc diale-fticue. Ve!talemtqua cfi
perpetUéi veritatis, &
ue aliterfehabere non
poteß ; hicfcientiam gignir,
itn
appellaturque Syllögifmus Demonfirativus, feu eft Demonfiratio,auar
fynonyma
elfefnpraß.4. di-?rf ximtis.Diflerentiamitaq; Demonftrativi Sy Ho¬
ns gifmiadaequaram cum Viotto
collocamus in ti- eo, quodaliterfehabere
nonpoffitidtquodpereum
is, infertur, (£) Hoc enimintiroam ipfius
forma-ur, lemquerationem penitusexhaurit. Scientiam
in- enimquxDemonftrationisefle&tis
eft, ab
o-pinione,qiianr) Syllogifoaus dialeåicuSgignit, hocnnofolo
differre,quod
a!iter fehaberenon
)dt poffitidcujus fcientiam babemus, Sc confti»
m tuit Ariftoteles, (0) Sc evidentiflime
preba-e. runtexinterpretibus
ejusTheraiftius,Philopo*
nus, Averroes, aiiique
: ut egregie differit
)jj Viottus. (ar) EftSc bocaddendum, dici
De» ifr
monftrarionemj3'/%iywttw
neceffarium,
forma-i(n leveroneceftariiconftareineo, quod aliter fe
A f habere
«o
habere nequeat,fenfimpliciter,
feu
fecundtint»
quid,quamvisnontarnneceiiitatem bic
refpi-ciamus mcomplexam, quam
complexam,
de
quibus plura
Metaphyfia.
Haecad
Definitio'
nem declarandam attulifife fufficiat.
$. XIh Qu.ia veroneceflarium
Syllogif'
siumnominavi,exincidenti paucisexaminan-da eltfentenuaScheiblerqSyllogifrrmm
necef-fariumSc demonrtrativumnon eilefynonyma,
iedHünefubill®,tanquaaifpeciemlubgenere,
Contmeri docentis Uli quoque adüipulatur
Keckermannus. Rationem(n*lenteatiiefir
munt ex illahypothefi,qua exI
öl
iscaufis
exter-nisefficiente8c firie,necnon exeftedu.tanrum veram fieri ftatuunc Demonftratiouem. At vero ex aliis locis neceflariosSyliogifmos
habere polfumus,
fcilicet
exmateria., exfirma,
exfubj'ftoyOppofitis,defimttone,experientia, Scc. utproleruennafua
difputant
Scheiblerus
(f)
Sc Kevkermanmis(fl\).
§. XIII. Non autem probat
Scheiblerus
hypethefin iftam, fedtantüponir,quarecom' bimur eam infrirsgere, quo fa&o,
cafuran
fperamus ipfi fuperftru&am
thefin.
Necefi
iuraenim e<t>ut Definitionenspofitarn
defen
damus, dequaomnes
ocrfninofyllogifmi
necel
farii partieipant» at fi probarunafuerit
iho
non efie Detnonftrationes, definitio noftri
tanquam definito fuo latior fubito corruit Hypothefinvetohane etiaexponit in
data å
i
Demon
£ Tratt.deSyüog, cr}7Vletk.C.14.Tit.4,
II
DemonftracionisdefinifioneScheiblerus, qu«
itahabet (r)Demonftratioc(l Syllegifmus,probans
contlufionemneceffariamtesteffictente, relfine vel
effeRtt. Sed defimtio haec partim larior,partim anguflior videri poteft
fuo definito.
Latior deprehendinirineo,quod fyllogifmusquoqueprobabilis
ex his locis argumentadefumat,
cumramenpropterea nondemonftret.
Dein-deetiamftri&ior eft fuodefinito,cumprobari
potlit
exaüisquoquelocis, intyllogifmis
ape-dicticis condendis, medium terminum peti*Cum uterujeortimAriftotelicusaudireCupiat»
adeat uterqueAriftotelem,qui
Demonftracio-r
ni'jmediumftatuitdefmitionem, ubi fic(cribit (v) : od do^oii Tuv o^/f/uoi i üv 07t
i'jcg(T»v-7Wf JiJeiKTzu ieviTU\
OU
Ct^OU <XrrvJ&KTU( 3 Kß4 r®v *
)(ßj txt' eis dar&gav
ßxchei&i
, $ tu nrbiaup>ogjtfjLo) is-ovTWf oivxttoJeiKnu. Practerea (<pj
non efficientem tanrum Sc finem, fed omoc
genuscaufx,Demonftrationismediumftatuit, fic leribens : indq cJ^njwoSuf oiopufa, o&»
elfco-pcsv lyv odiioty,odltou 'j n'<r<r&§ts ; quibus
enu-meratisiubjungit7maujdvrod J\1» rQfiifüieinvur* Ttu\. Et in Demonfiratiene ntcejfttas potisfimum
inbafttnis aßeäionisin fubjeäo refpiätur,an
fub-jeäumfitTtfw-miiwirdripfius afeäionistquodnen nifiper caufas internas fier't poteft : ut egregie diflferit Doä.Jac, Mart. (^) Certe docilitaf
dehominedemonftrari non potefi:
, nifi per caufam
t Traft.
Log.dgSjll.&Meth.C»1J. *.2. 5.
v Lib.z. Pofl.Anal.
Cap.j. <p L.a.Ptß.An.C.1 r.
caufam formalem,'qu« eft anima
rationalis.
J;Sic ubi quaeritur , an ccelnm fit quantum
?
nequantitascerte de coelo non demonftratur ex fC]
effizientevelfine,auteciam exefie&ti, fedex d
H!ateha,hoc modo: Omne matenatnm eft tei quantum. Ccelumeftmareriatum.Ergo. Nemo ne verodicecexefficiente hic (umi medium,cum tai mareriafit princxpiiimnonadivum» led fim. fe,
pliciter
Sc merepaffivum>quodaformaadua#
Qtur Sc informatur. na
#■ XIV. Caeterum Scheiblerus,prolen* ex tenriaeinxprobationefequentiaaflertraomen* qu
ta. i. haue fiibftruithypothelin, Demonftra' qu tionem non ordinari mfi ad cognofcendam tas
paifionem, leu afFedionem, qu« de (ubjedo qu éft Demonftranda(4)« Perefiiciéntembic äff dicic fenon inrelligereeam,qusreqniritadio' for iiemfamofe didam, qua? pertransmutationem err
fü, f(*d eam, qu« per emanarionem dicitur: D<
hanc autem ad rarionem efficientis fufficere, fee Scconfequenter adhoc, ut medium Demon* ria
fträfionis elTe poffit (ea). 3. Materiam Sc fici forrnam non ingredi Demonftrationem qua na:
fäle$,fedut induunt rarionem efficientis (et), ter Primaillahypothefi concefia, fententia Schei- Um bleri ScKeckermannillarepotelhconfentien- w*
tectiam Dod. Jac. Mart. [3] Probandum ple
itaquenobisineumbir, Demonftrationemnon rat:
tantumordinari adcognofcéndam paffionem, qui
leu id quodin Demonftrst.SyllogiCmo termi- the
num
DeSyllog.&Meth. C.i5.11.49. » Ibld.n.JI.
muri majoremconftituit. Primo
itaque cum
'S.
Jac. Marc. urgemus, rcfpici potiftimum
i •
necefjitatem wb&fionis affcäionis tnJubjeüo, an ex fcilicct
(ubje&um firTrfwuiv Swnv.oy ipffus
affe-ex fticnis, adeout ex
fubjedh naturaquafi reful#
:ft tet. Sicquandodemonftrandaeft de
homi-t® nedocibras, non tantummodo
ipfam
docili-m tatemconfidero,fed ejusin
fubjeéfp fuo inef»
n- fentiam.anhstc neceflaria Gt,
anvero feens ?
a* Quo poiito negari
non poteft, ipfam fubjeäi
naturam quoque effe examinandam. Sic in
ii' exemplodato, forma fubje&i,
nempe hominis,
n- quaeeft rationalitas,
inveftigandaeft, qua, tan-a' quammodio, deillo dcmcrflrari
debet
docli-itn tas. Et nifinotamhabueronaturam fubjeéti,
io quifcire poflum
, an re&e de ea praedicetur ne ailedbo ? Adfecundam, concedo materiam
&
o' formam habere rationem catdae efficientis per :m emanationem : fed quia modo oftenfum eft
r: Demonftrationemetiam ad
fnbje&um
cogno-:e, feendumfuomodo ordinari & conftat roate-in- riam & formana
cefpectufub/e&i,rationem ef-Si ficientishaberenonpofte.fequiturcaufasinter¬
na nas, nontaatumingredi Demonftratioue
qua-u). tenns rationemefficientis haben,r,fedetiamqua ei» termstalesth.e.niaterta
quatenus mäteriaeft,&for->n* mamquatenusforma. Quidquod
principiacom*
im plexaoiimsno
hicadnoittendaftmtjquaeomnia
on rationemefficientisautfinishabere,nonfacile ro, quisdtxerit. Inhuncmodum
deje&is hypo*
ni- thefibus , habemus confentientem
ipfurn
lim y ibsd.
Schei-14 i
Scheiblerum,ubi ficait : Exomnibus caufis fa fumipotefiDentonßratio,
lcquendo
de
its
materiali•
cuter, & indifferenter ad fubjeäum & pasfionem.
ali
Hscaliquamolatiusexplicare
necefTura
duxi*
camus, ad roborandam definitioner»
noftram
, cotqu» ftante illa fententia,
vehementer
findet
fufpe&a.vid. init. praec.
Principia. XV. Explicatis jam iis, qua?
ad
defini* pli
tionemdeclarandamj vindicandamque perti-cunere vifafirnt, adprincipia
Demonftrationis in-
unquirendaprogredimur.
Omncm
difciplinam
pr dianoeticara expraeexiftenteCognition«
fieri, de
docetAriftoteles CO- Etfåne, dari
principia
mc fe»propofitiones per fe notas, quseDemon-ftil
ltratione ad fui cögnitionem non egent,fed
noante eamprsecognoicuntur,
inde
patet,quod
exj autininfmitura fierttprogrefliis,
autprobatio
vein orbem recurreret, (i id negaretur. Pro'pe
grefliiminsnfinitum
hinc
fequi
,fupra
6tpc
oftenfum eft Circulum vero in
omnibusfuj
Demonftrationibuslocumhabere »impoffibilc
efledocetAriftoteles Q], eoquodewnh Dr
Sy
monftratio ex prioribus &Mt'mibus
conßabit
{jjnil
d$v\tCTtv$isi,7a dvTK rcSv ttVTWv uu*
uffj mou• utibi loquitur.
Deinde
illam
Q,1
circularemprobationeminutilem
efleo(lendit,de|
his VerbisJXJl ervfaßdivei ro~? Kiyx<n kvkAoi
wahi
«Ävfl \iyetv ij o ti tSt' v
üteT
txt éjjv" xt€o 57rvly(ff, fccdiw 3éi%ou.
Qni
volciqn
adeac Phdofophum loco citato ,
ubi
eruditerre
haeci
3 loc.cit.u.47. s lib,i.pttß,anal,c.x. j
^
-(is bafCjUtcxtera^perfeqnirur. Inorrmibus cir*
li• ciliarem
probacionero iropoiiibilem efle dixi>
aliascertumeit,inquibufdam Demonft.locum (u *camhaberepoffejlciiicetubi termmfutit inter f$
n , (onvertibiles. ItainhaneremAriftoteles [9-]:
let xv.llicvjuövojf «rf xvTi$pi$%cn mkKco tilkvjAiovcvS'i%cT<mylvi&wt tus Q.UI ai' plura de hoc argumemationis geaere legere ti- cupit.confulat Anltocelemioc.cit. k. Hornei# in- uminInftit.Logicis. (t) Därivero ejufmodi am propofitiones perfenotas,Si , quse cumipfaa ri, demonftrarinonpofiint,exiis tamen ali*
de-pia
monftrentur,
prolixius probare noftri nöeft
in*an-ftitiiti , qui ipfius Demonftrationis naturam
fednobistra&andam propofuimus. Fufius hsec lodexpcfiiitinLogicafuaHornejus (*)• Principia
itioveroilla alianen eile,quam ea, quse fenfibus
ro'percipipeflunt,Si inrcliedui, redefe habend»
. 6»perCognitionen!fimplidsintelligentiasliquent,
buiPupra f. demonllravimus.
bile $• XVI. Hiice prselibatis,ad materialia
DrSyllog. Demonft. principia me confero» quse
Yit
;«ihilfuntaliud,quam
ipfius , in certa materiarj^occupati , partes effenriales confticuentejSV
[lan)Quori,mnaturam aecuratius perveftigantes,
lditjdeprekendiorsuseaduoiueilegenerum ,remola
j Thalia,aiiapropinqua. Illa flintin Demonftranone
atermins,qui,ut momniSyllogifBf>o,itaiahorum
iolctflUOclueperfediöimoj Demondrativo,omnino
iditetreselfedebent,neque plureSjneqiiepauciores:
baeci Major
.Pd* Llf'
z'Fri0r-An*Lc f. < Lib, S.Qngff.S,k Lib,J.
16
Majorfcilicet, Minor Sc Medius. Major eftafle- p <ftio,paflio feuattributualiquod,quodderainoii q fenfubjefto,per mediu/euargumentualiquot I terriurajneceflariumjeltdeaaonftrandum. El v omninorequirituruthitres termini, fl modo p veramDemonftrarionemconftituere porerunt, e:
adeo interfe fint connexi «5c conjunéfci,ut nun< v-quam, fervato iiio terminorum pofitu, rerumqtit ipftrutn necejfatioconnexione,divelli,adeoque fal E
lere queant♦ Efteruntur etiam bi termini aliii ti
nominibus^ut Major PropriumtMinorSubjeätm pi
MediusPrincipiam, appelletur. Item, Minoi c<
iv Mopiivov, fen darum, Major uero ib
fyxk
r«psvov,leuquxfitum,nuncupatur,qu« appelfa n»
tio Demonftrationi generatini confiderataeef p
convenientior,cumprior Demonftrationipo
tioricongruat. Interim obfervandumeft,hofet n' terminos aliter fumi quatenus in refpeåy a( r'
totam aliquam fcientiam adhibentur. In e, tl1 enimnotione,fubje&u dicitur iilamateria,cii n'
caquam confideraudam totafcientia ©ccupi tur : vocatur alias objf&um, Sc fubjecfcuii cc
atcributionisvel confiderationis, ad difFeren
tiamfubje&i praedicarionis, quodutplurimut ta
eft hujusloci. Proprio, funt afte&iones, qm P5 Scientias alicujus lubjefto infunt. Princtfi ac
veroalia funt effendi,a\ia. tognofcendi, illa fm
V
quxiubjedtum fen extrinfeee producunt,fe
cuintrinleeeconftiruunr» H»c autemfuntqu f°.
nosinveratn ejuscognitionem
deducunt,
funt
quev«lcomplexa, utaxiomata <3cc.vel incoit A pltw ?
-17
ffe- plcxa.ut ea diftinguunr
Metaph.
(\) Latins,lör qui volet,bxclegere poteit
apud Regmtn in io(L Difput.Logicis (,u). Ad Demonftrationem
El veroingenereconfideratam
penndeefturrum
^dc principia fint complexa vel
incomplexa.modo
int, ex iis inferripoiTit neceifori®
Sc infallibilis
mn> verifatis eonelufio (v),
tqui §• XVII. Hxc deprincipiis
SjUogifmi fd Demonftrativimatcriahbusremotis,
quam po'
alii; tuimui breviifime
pramifimus. Ulteruis
':im progreiTis,principiamarenalia
propinqua fefe
inoi confideranda oflerunc, quibus
medianribns,
remota illa,quiaremota
lunt, Demonftratio«
»Ha nem ingredmntur. Hac
veroprincipia
pro-eef pinqua dicimusefte»ficnt in omni
Svbogifmo po
perfe&o,
duaspropofitionesjfcooclufionern
e-ofct niminterpartesSyllogifmipropriedi&as ple*
( a( rique no numeran?)
qnaealias
prsmiflsedicnn-n e, tur,ex quibusinferatur conclnfio.
Sed quo-cjr niamnonornneshujusmodi propofitiones
ejus
upj
lunt
natur«, ut ad DemonftrativnmSyllog.
3-un conftituendura aptse natx fint,
paucis
often-rcn dendumeft,quaiiiamfint
requifita Se proprie*
mxi tåtes,adquaspropofino datae*aminanda eft
,
qu;
priusquam
ad Demonftrationem formandam ]ctpiadhiberi
tuio poffit. Eleganter in hane remfm Viottus (£)fiperpropofitiones
difettrrendo}in quo'
f{ cunque propofittonum genere
examtntvero, qu&
:
qu
t°ßmt
&
non p*ßtnt äemonßrari$ nonne qu* perfuni B
demon-COfl Ä Scheib.
Metaph, L.fC.zt68: t* L. $,probl. 3.
Usa ! sfrift-L-i.Poß. C.1. c*ä<Stbeib.lys,tit, I Vt
18
dewonßratiottemfciri
pojfunl,
txmde
tü,qiu
feorftm
&feparate enunctantui\quamdeiü>fu&
tonpunätm
inorationiicomplexv>;ntegram
inquifitionem
fectjft
ridebor ? Potilfiraas
propofi
divifiones
per-veltigareconftitui,
Sc
quainam earumdemon-ürabiles quxnam
inderoonitrabiles
fintqlteni
dere» Cumque fintpropofitiones
all«
affir¬
mativ»velnegativ«,alise
univerfales
vel
parti-cnlares,aliac necefiari«vel
contingentes,lin#
gulasexaminando
, anhuic
noltro
inftituto
convenianf,videaraus.
§• XVIII»
Quaeßionem
anfit
?
perDe-raonftrationem nonfeiri, Ted adejus
cognitio-Demon-
*
ncmPerGenius fa&am
inquifitionem
fufficere
flrari. exifbmamus.
Sublunat
forfan
aliquis
facultas
tesSc potentiasformaruna
perfenlus
nonpofle
cognolci. K.
Senfus
eascognofcere,
nor
immediatequidem,fed
mediale, praevia
Idl,
cognirione effeäuum,infenfus
mciirrentium. Inrelle&um vero quod attinet> prazrerquaraquod ei
operationibus ad
extrafe
exerentibus
danfeiatur»fe qtioqueipfumper
cognitionem,
ucajunr,reflexamcognofcif.
Adeo
utnecilla
quacftio.andetur
intelJedtus ?
Demonftrauone
egearjCumnonalius
unquamde exilteniia
illius
dubiret,autdubitarepofilt.mfi quieocaret,feu
qui«V»? eft ScotKoy^, fine menteSc ratione.
Qu.' plurade hisdefideraü
, utViottum
(«)
coniulat, fvadeo- Quasftio vero an
aliquid
abeui conveniat?cemplexi naturam refphit, «t
loquiturV'iotuis(Ts),neque
poteft nifi oratione
complcw
Anprop.
negat. pof: 19
complexafen propodrione
efferri. Eritenim
ibi praedicatum quod conveaic,&fubjeétum
cui cohvenit, nec non copulaq«as utrnmque conjunget. Propohciones vero in univerfum
omnesaufaffirmantesefie, aut negantes , Sc _
anre, pr*ced. diximus, Sc rei ipfa ioquitur.
Inquirendumitaque,anharumfpcciernm »ura#
1 Xi
que, defi alternera,qtiamamearnm ingrediatur Demonftrationem ? AfHrmativas demonifrariCÖceduntoranes,de negativisfuerequi
dubita-rent. Quicquid tarnendeeolle>nos non
du-bitamus. Cercum quippeeftfeualiquid alicui
cénvenire,fen noneonveuue dicinir;
demon-ftrativo Syllogifmoid oftendi polle.
fel.
qu«-ratur un terra afcendat per naturam ? fine
dubioquteftio neganda eft,at quis inficia» ibic negationem illam demonflrari poflc, idque hoc modo. T(ullum gravt per naturam afeendtt,
Omtiisterra eft gravis. E. N. terra pernaturam
afccndit. Concludimui itaque cum Viotto
(g) non repugnare natura prepofitionis negativa,
quin&ipfapoßitdemonftrari. Tantum depri-'
mapropof. divifioneinafhrmativas St negati¬
vas dixiffe fufficiat.
§> XIX. Propofitiouum quoque ratione quantitatis,aliasuniverfales eöe, alias particu
-lares, diximus. Conveniens iraque eft , ut imtDemwi
poftquam inpropof.tam negativis.quamafBr- ftraii?
mativisdocumhabere Demonftrationem
decla-rayiiaus, au idipfum etiam in univerfalibus &parcic.fieripoffitjinquiramus. Fuereinter
B i veteres
c {«c.(it.c.ö.
An PätueJ prop, pof;
iO
vereres Philofophosplurimi,
quipropof.
parti-culares Caam de unjverfaiibus nulli unquat*
dubium fuic, nifi qui ornnem cerntudine® m inrebusncgarunt,dequibusfupra]
demontfra-rinon pofie docuerunc : quod ut eo
facilms
obtinerent,hujufmodi valido, certoqne , ut
putarunt, telo ,
proiftafuafententtadecerta-banr. Nullius reimutabilis,incenßantü & caduci eftfaentia. O. resparticulares& fingularesmu*
tabilcsfu.nl, inccnfianles & caduca. E. N. rei
pAYtiiUlaris & fingularis eß faentix. Majorem probant,quod fcilicet Lientia,utpote
quaeipfa
immutabilis elfedebet»non nifi rerum
immti-tabilium neceffariaruna dar« ulla poliir. Et
mox. Quorumnoneßfcientta,eortm ntcp eß De* tnonß.rerumgart, none(lfcientta. Ergo neque De*
monßratio.Majorpatet,qiuafcientiaeft effe&us
Demondraoonis> at negato eiTeCiu, tollior
cai:la efficienS adscquata. Minorem probat
SjUog.
pr«cedens.
Ergo
firtnnm
roanet argumentum. R. Sed res non fauafeliciter
»utexfitimiritilliperficitur. Majorem prioris
Syllogifmi quodattinet,non
eft
eafimpliciter
vera. Illum itaque limitamus hoc
modo,
Nulliusrei mutabilisinconftantis Sc caducx, quabic&nunctalis eßtpnmo
&
perfe däri
pot-eftfcientia. Limitata inhuncmodumraaioi e,nihilcoacludituraliud,quam res particulares» proptereaquod,quatenus
tales
lunr,
caduc*
fint Scinconftantes,ex fiianatura parricnlari, fimpliciterfcirinonpoflfe,
Obicrvandum
ica-queeft»tamveritatemquamveritatisai temparticularis
alicujus
enunciationis, nonexipfiusnaturaefle^fedlateremali^uauniveriali»
^
fub qua potentiä continecur. Itaque
funda-mentuinilbusDemonftrationis,inqua conclu»
fioinfertur partic»laris, eft difium de omni & nullejnonminus quam alteriuS alicujus
difctir-fus, qui imiverfahterconcludit. Et utdiftrte exponitViottus (<r): Nonalia ratione Demon-firdtiontm partituUrem conftitui pojfe afjer'mw3
hifi majm
djfumptum
ftierit unnerfaleifubquo con*clnfiopotentiacontineatur- E. 1. propofinonem
haneparticularem hocferrumefigrare,probare
Volencem.prmsomninoaffumereoportet otnne ferrumgraveejji. Et ideohocferrumgraveeft, quiaomneferrumeft grave, S;cin aiiis: Paulus
v efträttenalts, hit canispeteftlatrare,funt
propob-tiones neceifarioverae, quiaver«
funt
univer-faies iliar»Omnishomoeft retionalis. Cmmscanispoteftlatrare.: fubquibus potentiaparticulares
eontmentur. Et ubihabnerotnajufcaffiimptura univerfaliter verum, in modis pofterioribus prim»figur», Darii & Ferio,particularescon'
clufionestalesinferrefacilepofliim, qu»
aliter
fe habere nequeunt. Ita vera eft hxc De-naonftratio Omnis homoeftrationells. Petrus eft homo. E. Petruseftrationells. Eft en'm
profe-fto conclufio neceffarix illationis, Sicetiam in
Feriopofitisbn praemiflls, N. Lapis fentit. £>.
Subftantia eftlapis,neceflarioinfertur conclufio
v
perpetux veritaris. B. Subftantia nen(entit,
H«cveroconclufio,ficut & prior» in
majori
B 3 prop.
1Z
prop. univerfali potentia continetur.
Jam
facilepatet quid adaltcrum SyUog.dicendum
fit. Hujns minoremquaedicitrerumparticu-larium nallamdari ScientiaraJimifandatBéflTe,
Scqnomodoid fieri debeat, ex di&is conftat.
Seil,nonpoffe resparticulares fimpliciter, Sc ex naturafua.eaque perfe&ionequaunivcrfalia,
fein Sccognoici. Nihdominus tarnen omuis illisfcientia noneftdeneganda : pofluot enim
fecundarib,Si rationeeafeir*,qua fub univer¬
fali continentur,ut fopius diåum. Denique addimus,fiftatuererurparficulariaomniacerto
non fciri, plurima inde oriri abfurda. Primo
quidero, fiparticularia otnnia incerta effent,
undecertitudinem(uamtiniverfalia babebunt?
Heindeinmultisdifeiplinis arcibusSc fciemiis,
fiparticulares propofitionesRonfeirentur, nihil s liuii advitana humanamconferrepoffent. Quid
enimprodeftetMatbematico.fi (ciret,circulum
habere omnes lineas a centroadcircumferén/ .
tiam duftasxquales, nifi leirequoque
poffet,
huncvel illtim circtiium feitahabere. Étfane multiim decedet ufui Logic« noflr®, fi ab univerfalibus ad particularia in ratiocinando defcenderenonlicebit.
An prop.
§'
Cseterum
quia
ratiotie
connexio-«onting. nis,quaEinterfubje&um Sc pradicarum
enun-poilint De ciationisintercedit,propofitionesin neceflarias
znojiftraii? contirigen
tes diftingvi folent, de hac quo/ qu£divifione nonnnlla agere,haud företinutile. ^
Idautemprsnotandum eft, hic non agidene/
«effitateterminorum fimplic>um,fed denecef'
*3
firatepropoficionis.qua; alias
complexa
appella-nfölet. Hxcveroaliudnoneft, quam
tmniu-txhilis connexiofubjcfti cumprtdicdto , docente Scheibl. ( t). Propofitione« lilas inqu
bus
termini fubjedum <5c prxdicatum , neceffa*rio Sc immutabili nexu ita cohserent ,
ur alitcr quam habent, fe hic & nunc ,
caufis in aftu poßtis habere non poflint,
ad Demonftranonem apcas eiTe , ne-c negävit quisquam,nec cum ratione«egariunquam
po-tuif. Eoenimnegafo,ipfamquoque Demon* tionem fequeretureffe negandam : quippe
fi
neceflaria demonftrarinequeunt,nihil demon-ftraripoteft. Contingentes veroprop.
multi
a demonltratione penitus rejecerunt »
pu-tantes abfurdeprorfus dici» poffe de
contin-s
gentibui Sc
mutabilibus, neceffarinm
Sc immu-tabilequidcognofci. Caiterumnon negamnscontingentiadari,qua:demonftrari nullo
modo
;, poiTiint,(non enim omnm propofitionum
con-tingentium dicimus eile Demonftrationem)
Sic quis hane propofitionem fe demonftrare
poffe purabit,hom$ ambuUt , cum pofiit etiam contrariumverum effe > homo non amb.dat.
Re&eitaque diciturcontingentianon demon-ftrari. Veram/uttaceamuscontingentnim in a&ufignatohaberipofle fcientiam, ) hoc abfo-Iure Scfimplicireritacapiendnm noneft, quafi
ex conringentiumgeoerenihilpofTecdepromi s
qusdJubjeä» ineffeexneaffitate demonflrart
potefi,
utloquitur Viottus(uj.
MaheamusiaexemploX 4 dato«
dato. Ambulatioreseftverecontingens»quas
poteft elfe,poteftetjamnonefie, ipfique
necef-farioineftcontingentia
: talistameneaeft,quaehujufmodivineniocertoalicoi fubje&o poteft
anne&i,titjam
fubje&o
illinon contingeream»plius,fed neceffariöeam comperere fit dicen*
dum. Idveronobisnunclica&ns ipfe ambu#
lationis. Quictmqueafåu ipfoambulat,
quan-do ambulat, neceflario ambtdat, neque poteft fionambuJare. Qtiodnon ita intelligendum
eft,quafi ad ambulationemfeu extrinfeens
co-gafur,feudetermineturuitrinfecusjutnon pol-fit defiliere abambnlando i Sedqtiando
defi-nitambalare,feuqtiando quiefcit. pofira
a&tia-Ii quiere, neceffario quiefcir.
HincilludMe-taphyficum j omtiequodefiKquani*eft, necejfe eft ejfe: & illud «jc/vjj-wv i impoßtbile eft idem fimul
ejfe, &noneffe : qtundoquisanobulat,
impof-fibile eft eum fimul non ambnlare. Eft vero
hare neceflitasnonabfoiuta> fed hypethetica,
qu»rem in fua natura conringentem necefta» riam reddit,vel propter aftum exiftendi, vel
proprer extrinfecam aliqiiam circtimftantiam.
Ommsambulatfoin fe elt contingens, licet in
certofubjé&o, hicSc nunc,vel a&u, exiftendi
determinata,vel extrinfecacondirione
circura-fcripta, talis reddatur ur alicer fe habere non
poftit. Sicinalio exemplo» quo in potiffima
Demonftrationisexpofitione fspiusutitur ipf©
Ariftoteles, a&ualis defeéfcus luminis in luna
contingens fåne eftpoteft tarnen per interpofi*
tionemtercasiitter lolem dclunamj(ut docent
Aftronomi) tanquammedio de luna
demort-ftrari. Eftawemillaecclipfis neceffaria, non
xabfolute,quafifemperfe itahabeat,neque
pof-fitfealiterhabere, fedhypothetice,qu©d pofita
caufaillaefficienteinad",nonpoteftnonfequi effe&us, qui eft lunae obfcuratio.
Ex didis
pater,contingentianon demonftrari quatenus taliafuht,h.e.quatenus contingunt,
fed
quate-notaliunde ipfisacceditfuf-ßciens ad
demcnjbatto¬
vanneceßitaet§■ XXI. Hioc Sc ilhid quoque difquiri An fn pra:
(olet,an indifciplinis pradicis locnm habeat, äicis loci veraquidemScpropriedi&a, quamvisnonftri* habeat Dc-,
deSc fumpta Demonilratio? Fuere
roomtrauo.
qniqu^ftionem negarent, eoqnod difcipÜn» illa:circaa&ioneshumanas verieattir,quasquia
exhbero hominis arbitriodependencnoneceif.
fed libereSc contingenferfiunc. Conttngentium
veroyinquiunt,noneßScicntia,atubinoneß
fiten-tia,ibinoneß Demorßratio» Itaargumeatantur.
Qpacvnquedifciplina circamera contingentia ver-fatur,in ea non dantur Demonßrationes vera, At
difciplinapraäica circa mera contingentia ver
fan-tur. Ergo. Majoremprobantexillahypothefi,
quae contingentibus Demonftrationem negat, fedquidad hoc dicendm» fit,ex §.praeced-pa¬ ret. Adminorem dicimus,contingentia, cir#
caquatverfaturPra&icus , nonelfe talia omni
refpe&u,ita utnullomodo rationem neceifarii
. fortiripoiünr,fed eile hujufmodi/it
ipfisno re*
pugnetnecefiitashypothetica. Adhsec, in E-tbicisdaturprobatio ajfettionis proprio, defubjeäo,
per(Au/amproximam,veleffeäum, Ergoin Ethicit jjja
daturDemonftratio (<$). Saendutnefi, in difctpli ^a!
na,quatAmen tionefl fitntU,
Pojft
nihilomintuefl
conclufioKesfeientificos,h*e.tales,in qu'tbus ajjt ftio njt
perCAufam fluamprobeturdefubjeäo. Sic inPolt- cjr
tica : StAius Keip. in quo imperium quibusvis rar
promifiuc defettur, eflincenßAns. Attalü eflflatus ce, Demoeraticus. Ergoisefl
inconßans,
In EthuA tioqui habettrebrasaäionesvtrtuales\llt acquirit habt-^£>,
tum, *Atvirbomshabetcrebrataätonesvirtuales, tai
E. H«c Schciblernf (%). cujus teftirronium nr
co plus roboris fentenrise noilrar allaturuai ni:
fperaraus,quorigidiorem (e alias in
Demon'
fp ftrationislimiribusconftituendis ipfe prxftitit, utCor.f,KeckermannusinSyltemateLogico(4). El
Ita in Ethicis redte Demonftro. Qutcunqut tonßanti &perpetitavoluntatefuum euiquetribuit}\de
itefl virjitftus Hicautifte hocfxt.it, Erg». Adtio. ta r««s human# redtse ne rationis prsekripto, & e<
boneftaticonfentaneaefuntjan fecus, excertis g<
&necetfariis virrutumfingulanim requifinsÄ
condnionibus,quastradit Ethicus,
judicandum
qi cft. E« L ubiinveneroadtionem, cuiomnia Ii» (/!beralicatis requifira ad#quantur, re&e
affero,
il!eamå liberaütatis Iiabitw profe&am
eöTe.
Et at(inc vitio afliimo : cuicunqueaätoni omnia libt> q yalitdtisrequifita,&neceffartA circumflantu ton. n
petunt,illaefl Itberalts, Athac vel Ma talts. Er- fi
go. Diftinguendum tarnen omnino inter De* i moaitrationesmagisvel minus exquifitas
(w):
cWendel. Etbtc. L. i.C.i.Qttgfl. 17.$.8z, # Ititrel
log. Cup.1,n. 22. -p L'b. f.Tradln.[ed.2, Gap 14, K " J-icbentb,gx?Jc JLtbic-i,
*7
illas in THeoreticis,haSin Pra&icis diftiplinif
'ti dari.neceftutneftutfaceamur.
4e XXII. Hasede Demonftrationisdefl- Divifio.
nitione,necflondeniaterialibns ejufdem
prin-cipiis,
attulifleOifficiat.
Nuncpoftulat
ordini*
Vli ratio,utad dtvifionemexanainandamporrb ac-tus cedamus.Dsftingvimus autem
D»monftra-tionem induasfpecies»non
univocas,tales
enim
Demönftratio non habet,) Ted analogas.Id
leSi tarnenobfervandnfneft,analogiam hic nonefte
proportion«,tuenim innomine
Demonltratio-uai nisasquivoceconveairent illae
, q«*
dicuntur
fpecies Demonftrationis (oc), fed attributioms,
tit. utifupra$.S,wiam q afiin
transcududiximus.
4)- EftitaqueDemonftracio,änrefpe&u
ad fua
in-feriora,genusanalognra,h.e.ta'e de quo qui*
'itr demutraque fpecies revera partieipat»
fedita
io. tamenjutuniinfitprimariö, alterifecundariö,
& eodem plane modo> quoens habet rationem
rtiJ generisrefpeétu fubftantiac&accidentis«'
§. XXIII, Harumautemfpecierum,
fe-■Uffl quentesdu&um fummi PhilofopbiAriftotelis
Ii» (ß), alceramvocamust5 ont alteram r$ Aon, ro, illa alias diciturDemonftratio apoßeriori s haecEi autem apriori. H*c verodivifto ut adverfus
Divifio-ibt- quorumvistelamuniacur,adaequatioejus omni- nis
adaequa
om- no eft oftendenda. Ut enim hoc comraode
oticn-Er- fiat,triacumprimisnobis incumbunrprobanda.
ltut
*De* i. ut oftendamus intér utrumque divilionis
«): membrumefle (ufficientem diftindionem» i.
trsl ut
*4. « Scbeib,TrdStSyX.C.ij.Tit.z.u. f. ß
L.z.Vofl.An&l'
ut nrionftretnus
pofltam
divifionem
noneffe
latioremdivifo/eu quod eodemrecidit,iura®'
gneillamfpeciem
veré effe
Demonftrationem,
Scdepofita ånobisDemonftr. definitione
par-ticipare. 3. utdeclaremusdivifionem
noneile
vdivifofuoanguftiorem, hue. nulluni
dari,ab hit
^ diverfumfpeciebus,arguraentandi
modum,
quipro vera & !egit;ma
Damonftratione
fit
acce- ^ptandus. Primurn quodattiner,
poffetquis
iaffftare, non effe inter Ii«cduo Demonft.genera Qj.
fufficientemdiftin&ionc. Ratiohareeffepoteil. ^ CmnexeiTethiproximocognoiciturcaufa pro#
xima,nontantumrede colhgiturcaufara illam ^
dari, led prxtereaetiam abeadem
illa
caulaef-
mfedurndependere. Etcontra»per
Demonitra-tionem -rs <JW-n w ort eriam vere cognofcitur.
Ergo una eademque ffmplici
Demonftratione
qonSc Jio-nImuldemonftrantur. R. Unara- mi
demque Deraonftratio,fervato
eodem fimplici
j terminorum propofitionumquepofitu,
vi ne- mceffaria:illationis, Scilliusconfequenti*virtute, ß quas exeademilla talium , h. e.
neceflariorura
1
terminorumdifpofitione,perflaturamquafife-
Pr
qilitur,non nifi alterutrum tantum
concludtr,
Pc
Nihilominiisnonnegarous,poffealterum eriam,J
fenoh,feuJioit9 quod quidem ex illa Demon*
f
ftratione didomodononfequitur,haudoblcure
^£i
tamenindededuci.
XXIV- Sccundum quod pro divifione hacdefendendaprobandum erar,fcihcet
divi-
v , (ionem noneffe divifo latiorem, fed utramqueP
illamfpeciem vereeffe Demonftrauonem,
&
19
^
de
data
å
nobis demonftrationis
deftnitjone
par-tieipare,cum nemo adhue negarit, aut negare
pomerit de
Demonftratione
rSHolt,
noneft
m'
opersrprenumdeeaprolixe
oft endere.
Paric
ll enim haecfeientiameertam de infalbbilem,c«m^
acaufaproxim
aprocedat
;de
fcirefit
rem
per
. caufatncognofcere.
DeDcmonftrationeT*c7:
^U1 Hinein»
quippequasaliquanto
imperfe&ior
eft»
ce
hocprobare,reseft majoris difticultatis.
Cae-mrl
ternmhuicDemonftrationistitulum denegavic
^
olim
Avicenna,citante
}ac. Zabarella (y),
pro
cujusfentenria proponi folet bsec ratio
prseci-'
pue. QudtunqueArgumentatio tam
eft languida
^&
mperfeäa,
utinteRettum
reddere
nonpofftt
quie-tum inct'gnitionerei.tlianonmeretur
Demonftratio
ra
dppellart, At Demonßratio t5 071 talis. Ergo, R. Sed falva reselt, limitamus majorem ica.
QuÄCunqueargumentatiotam
eft languida
, utl'.
.nullo modo
poliit
quiettimreddere intelle&um
inuotitjarei,&c.Änfecedenremajoris in hunc
( '
modumreftriéto»
minorem
negamus.
Demon-ftratio enimt2ot< inTuo genere, &
modo fibi
Ye,
proportionato,
intelle&una
quietum
reddere
j(fpoteft,
licet
non eaperfe&ione,
quaDemon*
im' ^rat'°
T*^0>n-
lm^
pofitam (upra
Demonft.
j definitionem refpiciences, aperte
itatuimus
, ex arccaufa
quoque remota,de
efleäu
adarquaro, ita
demonlirari potfe, ut
inferatur
conclufto talis,
me qua;
{e aliter
habere
nequeat,Con£ Zabarella
,
^ ^
Lib.de
Spee.Demonft.
Claudamusexem*
'
ue
plo
N.refptxans eft
lapis. Ommnts
homo
refpi
Sc
ratt
'
5°
rat. E. Homoeft lapis. Nemo,quodcre-
$
dam, hanc conclufionemaüter fe habere pofle
^Pei
exiftimabit. De
/• XXV. Tertio probandura incumbic vel pofiramdivilionemdivifoanguftiorernnonefle.
^m
Hocveroconsmode fieri poteit varias avariis T*^
traditas Demonilrationis divifiones aliasexami# (lua
nando,Scinquirendo,anfub duobus his potitis
divifionismembriscomprehendantur, autil ad
l°c<
ea referri nec]ueunc,an proverisDemonftratio#
dan
aibtisdivifioaum iftarumfpeciesfint agnofcen- ®01 das? i. AverroesArabs,Intcrpres
Äriilofe- ^
Iis haudpoftremus
(s) prscter has duas De-^,,r
monftrationisfpecies, aliam facit rertiam, eam
ninairum perquamto or< Schalt fiinul demon- nea ftratur. R. HocDemonltrationisgenusiea;- c,m
terisduobusnondiftert. Omnis Demonftratio 0,145 t5 hältetiamroohdemonftrac,quamvisnoirim' voc
mediare &direkte,nequepoteitoltendi ullum me( exemplum, inqttaidnon concingat. Et pacet
t,an
cum nondemonftraripoffitpropterquid resfitj nnT1
xiifiimamonftretureamreveraefle. II. Non- De' nullitertiamfaicfpeciem conftituunteam, qua rani
abeffeblu uno adalium neceftario conncxum,
f1011
progredicurindemonftrando. R, Ratiocina/
)am
tioeffe&umunumper alrerum probans,(fimo- °PM d© debita illi ad Demonftrationem neceflitas concedenda eft,) ad Demonftrationem rS«Itt,aa commodiffimerefertur. Procedicenim ab ef *51 fe£hi : at Demonftratio omnis qua. laufam
proxi'.'ßt'
mamnonadfertfeft Demonftratio tS tu (£).
* Cit.
kZabartl.L de Sptt,Dtttt. c. ii, £ Hornt\*\ ;
e. f. XXVI. Snpereft utbrevem utriusque
Je (peciei definnionem lubjtingamus, 'Sit itaque J)emonftratio t* oti,qua pereffeäumproximum>
jjj yelcaufamremotampoßtam,quodresfit,vélperean•
fe< demnegatam,quodresnonfit,fimplutterdemonfirat.
jjj rS'Mr* verOjqua per caufam proxtmatn, propter
quam res fit, demonfirat.
dis $. XXVII. Ultimo, Sc quafi coronidis Effeaüs^ 2(J loco,de effe&u Demonltrationis nonnullatra# Demonft
o, damus. Ut rem aliquam fciamus, facit De- Scientia.
Q. monftratio, hujtis igitur efleétus Scientia et: e. Sed haeccumdiverfimode accipiarur,indican#
ie- dum eft,quid nobis hicfignificet vox Scientia?. im Noscertam Seinfalhbilemreialicujuscognitio*
ltJ. nemfcientiamappeilamus,&remfciredicimur,
%. cumeamcertoSc infallibiliter cogniram habe*
ti0 mus. Scientia itaque, in hac notione fumpta
m, voce,contra
diftmguituropinioni, quaeeftquafi
im medium quoddaminter ignorantiam Sc feien« tet tiam,nonquidemrei,fedrationis. Opinioc-jtf nimquatalis, h e. quatenusabftrahit ab opinio#
)n. ne vera Sc falla, mediam quidem habet natu,
tu» ram,fed qnianulla datur,quas non de alterutro
horum, feuveritate, feu falfitate participat,
ia, jam refpe&u illius accidentis, (accidit enim
10. opiuionicum pratcifione lumpt«,iitveralic vel tas partimadignorantiam, parrimad Scien-f propius accedit. Ita in hane rem fcribit
ef( Viocnis (*]K Opiniofalfa cum tgnorantia eadem xi-'ßtttecquidquam cumScientia commune aut fim'tlc
brist,
* Lib.i,C*p.4,
ei*i , ■