Jf X
1. K S. S. T.
DISSERTATIO GRADUALIS,
DE
ROM
ANA
APOSTOLI PAULI
CIV1TATE,
QUAM,
Qonfenßt dm^ltsßm*. Facultatis Philofo^h.
In UffalienfiUluflriAtbcnteo,
■
Sub MODERAMINE
VIR! CELEBERRIM1,
Mag. PET RT
EKERMAN.
Eloquent. PROFESS. Reg. & Ordin.
Placido Bonorum examini modefte defcrt
SVENO HÖRSTADIUS,
XERICI US.
In Auditorio Carol. Majori, ad diem XXIII. April .Vi Anno MDCCXLVI.
Horis, ante meridiem, films*
UPSALI^E.
h' "A
S:« M:tis
magn£ ffdei viro, "
PATR1 ac DOMINO,
Rcverendisfimo,
*
S. S. Theologix DOCTORI Ccleberrimo,
Dicecef Strengncfenfis EPISCOPO
Eminentijfimo,
Confiftorii ibidem P RiE SIDI
3Bec non Gymnafii Scholarumque EPHORO
Gravisfimo,
M£CENATI MAXIMO«
Mpenfius, velißo nomine,ßbi gvatulentur di-
entes, quod gravi munernm onere farciniscfue
licet defiititti, W Magnorum Virorum nibilo
minus froperare pojfcnt li,minay animum, ubi
rdijna deßnt% oblaturi venerabundum. Spe henevolen-
', ^ tis
ties & favöris Tui, RcverendifUme PATER, fla¬
ue fingularis, fubit oculos chartaceum hocce opufculumy
nullo, quodingenuefateor,nitoreperfe decoratwn. Sus*
cipias vero facilis , humiüimus obteftor , Interpretern mentis devotiftmx, cS, ultra quod dici fotefl, Te atque.
merita Tua in Ecclefiam efPatriam univerfam,colentis.
Pependeram olim ego de ore Tuo laetißimus , Tuis<p£
manibus facros, quos adiiordines, * b<ec ita recor- Jör beneficia , z// fentiat fimul animus, ozw dulcia pie-
tatis incitamenta ex admenitionibus, cedroque dignis9
quas,fubfellia Gymnaftica quoties vißtqbas, fingulis no•
flrum inflillafti, divinum prope folamen in officio
perarduo, necfine tremore unquam obeundo. Faxit, u#-
wö, Deus Optimus Maximus, ut quam diutiffme vivas Eccleficc orthodoxe proefidium , defiderium & *fiilcrum9 Splendidifftmce Familie folatium magnum, clientum de- niqueportus ara. Meas autemfpes, fecundumDEUM,
Tibi, ReverendiffimePATER, induflria, qua poffum
maxima, commendo, permanfurus.
Revercndiffimi NOMINIS TUI
cultor & cliens devotiflitnus Sveno Horstadxus.
VIR0 Admedum Reverend» atque Ampliffim»
DOMINO
MAG. CAROLO FRIDERICO
LIUNGBERG,
Ecelefue Strengnef. Templique Catheciralis ARCHI-
PR/EPOSITO & ANTISTITI meritiflimo,
. — • nee nori
Venerandt Confiftorii ADSESSORI gravifllmo.
VIRO Admodum Keverendo atque Praclariffitm
DOMINO
MAG. ERICO HUMBLA,
ÉecleficeSelloenfisPASTORI&adjacentis diftri&usPR^E- POSITO vigilantifllma, ad Reg. Streng. Gymn. S.
S.Theofogise LECTORI Primario, Ven.Confifi
ADSESSORI gravillimo,
7. VIRO Admodum Keverendo atque Kr^clariJ/tm»..
vDOMINO
MAG. DAN1ELI STENIO,
Afpoénfium PASTORI & PR./EPOSITO dignisfjmoy
S.S. Theolée^ae LECTORI vrgifantisffimo,Uener.
Confülorii ADSESSORI gravisfimo.
Patronis, Promoton-
omni obfervaix~
Pro. benefieiis. longc. maximis. parr- VOBIS, bafee. pagellas. cum. voto. omni- vixero.
- Amplißm Admodum Plarimumque
v-- ■ < -r 7Vi 'TP) 3o *''■ ' 1 %
■' c 5
fttltor (f elienf Sven®-
VIRO Aåmodum Reverendo atque PrxclariJJlm
DOMINO
MAG. ERICO LIDIO,
Ecclefise Örebroénfis & adjäcentis diftridlus PASTOR!
& PR&POSITO digniflimo.
VIRO Admodum Reverendo atque Frxclafifftnwy
DOMINO
MAG. JOHANN! GILNAEO,
FÄSTORI & PR^POSITO inKumbla & Halsberg,
nec nort adjacentis diftri&us meritiflimOr
VIRO Plur. Reverendo atque Trtclarißlmo,
DOMINO
MAG. ERICO EKBOM,
Grcec. Lit. In Reg. Streng. Gymn. LECTORIvig!-
lantifTimo* Ven.Confift. ADSESSORI
adcuratiffima.
bas ac Fautoribus»
tia colendis.
ter. ac. grada. in. pofterum. impctranda.
gense, fclicitatis. confecro. futurus. dum.
Reverendorum NOMINUM VESTRORUM
bumUimm Hörstadius;
VIR0 Flu rimumReverendoClariJJimo,
DOMINO
D:NO ER1CO BRANDER,
Eccleiiae, quaj Chrifto in Svinevad colligitur,
PASTORI vigilantisfimo.
Patrono ac Nutritio InduIgentilG.no.
QUantum
,fitear,aliis exprimereneTibi,
ullumPatrone Öftime, debeam, vix
pofiumquidem prateriifie diem finevcrbis, quam fi pro- infigni quodam benevolentias Tuse documento,dumper integrum fere decennium paterna Tua frui Ii-
cuit cura. Munus vero, quod offero, fit licet exile,
at obftri&itfimi tarnen animi indicium,folito, hoc efi:
fereno vultu, quo ipfe femper fum exceptus, excb pias, etjam atque etjam rogo, contendo. Supre-
mum ego Numen ardentiifimis implorabo preci- bus, velit Te,in illa ingravefcente aetate, ad Ec-
clefias commodum Tuorumque folatium defidera- tifiimum, fofpitem confervare & incolumem. Ero ad cineres usque,
PI. Revcrendi NOMIN1S Tül
*- '■ T'» ■ >
tultw kumillhnut Sveno Hörstadioa
I -N. J.
§. i
Ulta, fateor, qu£ de origiaegen-
tis Romanas ejusque imperii, in-
deaRomulo repetendi, perfcripta
leguntur, ejusmodi funt, utad o-
tiofas fabulas &prodigiofamenda-
ciafoleant referri; id tamen ve- riflirnum admirationeque dignum
manebit, excrevifle Mavortium iftumpopulum, fub initiis admodum exiguis, in ampli-
tudinem, cui vix parem, nedum fuperiorem, tuleritui-
ia cetas. Bini & gemelii fratres prima materies civitatis
condendoc exftitere. Sic, conftituto afylo, confluxitqui-
dem mira vis bominum; [edres erat unius *tatis,popu-
lus virorum, ut cum Floro loquar a). Brevi vero, id-
que per raptumSabinarum, adeo au<ftus eft numerus ci-
vium, utmultitudinem tantam, nec caperet urbs, nec
irruentem fuftinerent finitimi. Bella vel lacefliti cape^- febant, vel ultro inferebant. Ubi viribus effent infe¬
riores, artes & fraudes armis jungebantj ubi robuftio-
res, aperto marte pugnabant, nec defuit unquam pru-
dentia fortitudini. Otium civitatis exitium putavere,
A quare
f
2 ) O c <£££
quaretantum abeft, ut gemulos fugerent, ut prasoptarent
maxime. Imperii incrementa per ferietn praeliorum, profpere ipfis fuccedentium, enumerare fuperfedeo, in-
dicaturus verbo, vix o&o prseteriifife fecula, cum totam
ferme Europam, Afiam vero ad Euphratem, & Africas quandarm partem imperio fuo fubjecerint Romani, idque
& famse &gloriae fibi adquifiverint, utnomenRomanum
aut colerent, aut extimefcerent aliae nationes. Hinc Ci¬
cero fuis fibique impenfius gratulatur, quod nuUa gens
eflet, qu& non aut ita fubatta, ut vix exideret, aut ita domitat ut quiefceret, aut ita pacata, ut vittoria ipforum imperioque lottaretur b); triumphosque Pompe¬
janos teftes ait,ejfetotum orbem terrarum Romano im¬
perio teueri c). Sordida quidem primum & afpera, nul- loque elegantioris vitae cultu expolita defpici poterat ci- vitas, quoe colluvie diverfarum gentium, inudiis rapi- nisque adfuefaéta, coaluerat; fed evanuit fenfim iflamo-
rum aufteritas, hinc non ita multo poft fpeciem prae fe
tulit reipublicas haud incultas & longe florentffimce. Do-
mi quantum fuerit vel virium, vel prudentia;, vel fidei
in focios, tantum foras divulgaverat farna, ut ii habe-
rentur Romani, qui viribus armisque plurimum valerent, qui dementia in devi&os uterentur iisque nihil, praeter injurige licentiam, eriperent, qui facilesadmodum efTent
in fociis adfumendis quique fidem in focios fervarent in-
temeratam. Quid, quod tanta per orbem terrarum no- minis Romani percrebuit dignitas, auéloritas tanta, ut?
qui focii ad amicitiam P. R. provocaverint, tutos te&os-
que fe putarent, vel qui ultro vimipfis intulerant, im- pune fe intulifle non crederentj qua re faélum elt, ut
non folum formidarent hoffes & inimici, fed etjam ve-
nerarentur focii & amici Romanum nomen magnumque haberetur & eximium amicum P. R. vocari & (bäum.
In cauflas admirandae Romanorum potentise & glorice o- pero-
) o ( 2
peröfius inquirere, alienum eft a propofito , adjungo
tantummodo, Auguftinum hoc uni &vero Dray a quo
omnir tfl poteßas & cujus prtidetitia rcgmtur univerfa,
taujßis nunquam injnßis, etfi occultisy tribuille d)y inter
quas refeit Aurelius Prudentius, fequentem: ut ncmpe
Evang iium Chrifti, per orhem profervndum, minus im-
pedimenti haberet, quamfi in priftina barbarte gentet diflöciatoeperftitiffent e); cui fententice aliquo modo ad-
ftipulari videntur verba Titi Vefpafiani, ultimum Hie-
rofolymis excidiumfe intuliffe negantis, fedmanusJolum
Juas Deo vindiccmti accommodaffe profitentis fj,
a) Rer. Rom.Lib 1. cap. I. b) Cicer. Örat. depro-
vinc• conjular, r) Orat.ejustipro Com.Balbo. d) Lib.
V. de Civit. Dei cap. XXL e) Conf. Lib II. v. p$2.feq.
f) Vid. Svetonium inejus vit. ex edit. Schild. p. m. 760%
j. II
Mihi, etfi omnis labor futurus erit in Sanéli Apo-
ftoli Pauli Romana civitate ejusque juribus cxplicandis,
licere tarnen puto, qucedam de impetranda & conferen-
da amicitia & focietate Romana praemittere, ut, quan-
tum diftet civitas ab amicitia illa, diftin&ius inferno-
fcatur. Vixdum primis infantise fafciolis liberata Ro¬
ma focios amare ccepit & viciffim ab illis redamari, ad-
eo ut mos fuerit, fi mos fit vocanda exirnia in repub.
conftituenda prudentia, Romanis ufitatiflimus, focieta-
tem & amicitiam vel ultro conferre, vel expetitam largiri, vel ipfos focios & amicos in civitatem adlci-
fcere. Glorias autem fuse & eminentias ut fuerunt fem¬
per tenaciflimi; ita admodum magnifice de fua fenfe-
runt amicitia, cautione adhibita fingulari, ne in indi-
gnos conferrent eandem, unde fpiritu tumidis& vel le-
viter arrogantibusnunquam illam concefiam efie legimus.
Erravit Mauritaniae & Getuliae Rex, Bocehus, partibus
A 2 Jugur-
4 €*JP )q(
Jugurthx favendo, erratum deprecans amicitiam petiit;
fed, quia Sullas fufpe&us, tale refponfum tulit: »51 P.
(f R. beneficii injuria memor effe föleti teterum Boccbo, quemtim poenitet, deliftigratiam facit,Joedus
tf amicitia dabuntur, tum meruerit a). Quos auteij*
vel dignitas, vel auxilium latum, vel aliud quoddam
gratum munus dignos fecerit, qui amarentur , tantum abfuit, ut amicitia ipfis denegaretur, ut potius fuam offerendo eorum fibiexpofceret P. R. Syphax,RexNu- midarum,fubitoelt Carthaginenfibus hoftis fa&us, ad eum Centuriones tres legates miferunt% qui tum eo amicitiam Jocietatemquefaccrent, c? pollicerentur, fi perfevera-
ret urgere hello Carthaginenfes, gratam eam remjorc
fenatui P. (fR. & admxuros, ut in tempore cJ bens
tumulatam gratiam referant b). Exempla & nationum
& Regum, qui expetitam hane amicitiae gratiam large
admodum obtinuerunt, piurima proftant. Rhodienfis
civitas amica atqueJocia P. R. audit Gellioc), Aiduos tonfanguineos if fratres adpellatos dicit Crefar d) Inter Reges eminent Antiochus Rex Syrise e), Sypbax Nu-
midiae /), Ariarathes Cappadociseg).San&iusautem jun*
&se hujusamicitiae exemplum & expreflius, quam quod
de judseis atque Romanis habetur, vix invenies ullum bj Finem jungend« focietatis fuifie mutuam commodi-
tatem & fecuritatem multa probant, nee alia fuit ratio,
eur tanto ftudio amicitiam Romanorum ambirent exteri,
quam ut hoftium impetus eo vel prsecaverent, vel ob-
tunderent fecurique fuis fruerentur commodis. Et Rome
Amkorum nomen &Jociorum fanBiJJimum fuifTe teftatut Cicero i). Immo Caefar hane adfeverat effe P. R.
xonfvetudinem , utfocios atque amicos non modofui ni'
hl deperdere,fedgratia, dignitate, honore aiiBos ve•
ht efe A). Hinc quoque CiceroSenatum Romanum voca-
- •
vit
/
) o ( ©K# 5
vit Regum, populortim, nationumportum& refugmny
maximamque, dixit,laudem impcratores&magiftratusex
unahacrecaperefiuduijfefi provincias^fi f&cioszquitatc
tf fide defendiffent; itaque Romarn patrocinium orbis
terre verius, imperium nominari pofe concludit.
/). Ad quse commentatur Samuel Rachelius, fuccurrifle
quidem Romanos regibus multis populisque fociis, in¬
terim fub prsetextu fociorum 6c vindicandarum injuria«
rum, illis illatarum, fsepiflime fuam rem aftute egille#
Quam aftutiam Csefar, Romanorum nomine, benigniu«
interpretatur, referens fociatorum regnorum direptio-
nem ad jus quoddam asquitatis, quando apud Dionem
Cafiium loquitur: Majores noflri tantam urhem feceruntj
tumJuas fortums tanquam alienam pojjejjionemfemper periculis ohjicerent, aliorum autem ditionem, tanquam
CertinentemTtrum veroadaftutia & fubdolis Romanorumfe, baud cunBanter fuam facerentartibus,in).an
propria fociorum culpa, ipfis, per rixas, per inteftina
bella, pertorporem & vecordiam, in perniciem & ex-
itium fponte veluti ruentibus, an alia quadam caufTa,
evenerit,ipfe nondefiniam, contigifleut plurimum^fa-
tis fit mihi indicafle, ut, ubi pedem ponerent, ibi &
figerent eundem Romani. Id tarnen haudinique de ipfis
adfirmare licet, fiquidemplurimaipforum idem compro- bant a<Ra & fa&a, quod amicos, bene & pulcre fefe
gerentes,fanéle fatiscoluerint; non enim fuerat vel Rex
ullus, vel populus amicus, cui non honores , officia,
benefieia pracftiterunt,ut ii vel ipfi Romarn venerint,
vel legatos miferint, fella ipfis in fenatu poneretur, lau-
tia darentur, domus quam optima conducerenturj vel
etjam abfentibus folemniamunera, fcipionem eburneum,
togampi&am vel tunicam palmatam cumfellacuruli,mit-
terent quasfingula paffim recenfet Livius. Si prceterea ad trifiiores anguftias fuerint redaétae res fociorum, nec opera
6 Cg*i> ) o ( C£«&
onem fuam defiderari paffi funt Romani, faepeque , i.
pforum interventu, fsetior rerum facies amicis eft fub-
orta. Sed hifce diutius immorari vetor, quare in hoc fchediafmate, quid fit civem fuiffe Romanum exponam, Apolfolumque Paulut/i jura Roman« civitatis oh i. uifie indicabo, contentus Vei tantulum lucis ex
profana facris coneiliaffe paginis.
a) Salluft. bellfugurtb.c.ioq. b)Liv. lib. XXIV.
t) Lib. VII cap. IV. d) Lib. I.cap. XXXHL c)Liv.
lib. XXXIV. fy Lib. XXVIL g) Lib. XLIL b) 1 Maccab• XIX. i) Orat. proDejot. k) Bell. Gäll. Lib. -
I.cap. XL V. 1) Off. Hb.II.cap.VIII. ni)Lib.XXXllX.
§. III.
Amicitia hac ut omnes non indigebant; ita nec
pariter eandem expetebant, nec ex «quo omnibus illam concedebant Romani; fed certis veluti gradibus diftin-
éia certisque titulis infignita, largius aliis, aliis ftri&ius,
conferebatur Habebant fua commoda amici, fua pecu-
liaria jura libertini, municipia , colonise, provincice
& prsefe&urae, aliudque fuit jus Latii, Quiritium aliud,
aliud Italicum5 qu« univerfa & fingula accurate tradere, atque in quo vei inter fe convenerint, vei difcrepave-
rint , fufius explicare, neque e re jam eft, neque fuffi-
ceret charta percenfendis fententiarum divortiis, quae totidem ferme funt, quot numero ii, quide hifcefcri- pferunt. Civitatem tarnen & jus Quiritium, fupremos
fuiffe amicitise gradus, ultra quos nulla fuere- potiora jura & excellentiora , fl dixerim , ipfum Ciceronem
confentientem habeo, qui amplißtmum quemque Gallice,
ne cum infimo quidem cive Romano cenfet comparandum ö); Civcsque addit Rom. non tantum ejje auxilium maje-
flatiSy atqucimperii, verum etjam poteftarem Quiritium proxime ad Deorumimmortalium mimen accedere b). Ci-
cexopem inhifce jus Quiritium non modo a jure civi¬
tatis
) or t
fatis fecrevifie, fed & idem multo dignius & praeftan-
tius judicafte patet. Nihilominus funt quidam Plinii Ju¬
nioris de hoc jure Quiritio aliis, aliis civitate conceden- dis, rrajanum implorantis Lib. X. Epift. IV. & VI.com-
mentatores,qui jusQuiritium cum civitate confundunt &
pro fynonymis habent, ut Gronovius & Catanaeus. Alii Quiritium idem cum jure Latii faciunt, ut Buchnerus.
Panvinius autem dicitAuguftum Caefarem, jure Quiritio
antiquos & veteres Rom. cives voluifie diftin<ftos a no¬
vis & recentibus, quibus non nifi civitatem concefte-
rat. Rofinus autem Quiritium dicit fuifte jus Romana¬
rum coloniarumj idque jus privatum Civium Roma¬
norum vocatT\quod conftftebat in jure privatas liberta- tis,connubiorum, jurepatrio, jurclegitimidominii,heredi-
tatis, mancipii & nexus ufucapionis & reliquorum , jura
vero publica habuifte iftas colonias negatc). At mearum partium non eft hafce lites componere, quare quid (it
Komana civitas, quidve fignificet, tradam. Civitatem
a cive dici res eft notifiima, unde autem civis fuam
ducat originem, non peraeque inter omnes convenit*
alii enim a coeundo d), a ciendo alii e), vocem hane
deducuntEtymologi. Bodino autem civis eft quafi qui- vis, propterea quod in primis civitatibus finguli eodem jure uterentur. Quoenam haruni fententiarum reliquis pneftiterit, non facile dixeroy in communi & vulgari,
quam de cive habemus, notione, qua legitimum oppi-
di reiquepub. mcolamj fignificat, adquiefeens, civita¬
tem inde defcendentem, vi originis, habere refpeéftira
ad ccetum civium, eodem jure viventium , dico. Sin
autem abftradive civitas furnatur, nihil aliud fignificat,
quam ipfajura civium communia legesque, quibus ece-
tus regitur, beneque noftro refpondet Burjkap, quae ac-
ceptio & ufitatifliina eft, & pr(aefenti propcfito aecom-
modatiftimaj per civitatem itaque Romarn??; niliil aliud
intel-
8 > o (
intelligo , niüjura privilegiet eorum, qui in numerum avium Romanorumfuerunt cooptati.
a) Orat. pro Fontej.c.g. b) ProRabir.c. I. & 2,
c) Antiq. Rom. X. c.22. d)VoftiEtymol. e) Ifidori orig.
j. IV.
Jura Rornanse civitatis, privilegia & prserogativas,
de oneribus nulia heic erit quseftio futura, prius quam
defcripfero, nonnuila de largitione civitatis, utpote a quo tempore dari ccepta eft civitas, a quibus, quibus,
©b quas rationes, quo denique modo conceiTa, adducen-
da reor, ut expeditiori, ad ea, qua; reftant, exponenda,
utar via. Sub ipfis imperii initiis Romulus, urbis gen-
tisque conditor& creator, plurimis fociis civitatem au-
xit, &nafcebantur, nefcio quo lufu fortume, non mo¬
do ex ignotis gentibus, fed etjam ex inimicis & hofti-
bus amiciffimi. Quem fortunse adfiatum, callidus ille Imperator, naturali quodam bono, fibi fuacque genti fe-
citlucri, ut contendifie videantur fortuna & prudentia
in conflituenda hac particula civium quam au&ilRma.
Saltem fundamenta jecit Romulus imperii non firma mo¬
do & valida, fed & digniflima, quse imitarentur quot- quot ad gubernacula regni ipfi fuccederent. Hoc no¬
mine eum maximi facit ClaudiusPrinceps apudTacitum:
Conditor noßer, inquiens, Romulus, tantum fapientia valuitj Ut plerosque populos eodern die boftes, deincives hahuerit a). Et quod Claudius heic? laudat, id iplum
Cicero fundamentum imperii voeat: lUud, ait,fine uU
la dubitatione mßrum fundavit imperium, quod grin*
ceps slle> creator hujus urbis, Romulus, fceaere Sabino docuit, etjam hoftibus recipiendis entgeri hane civitatem oportere, cujus auäoritate(3 exemplo nunquam eß in•
termijja a majoribus noftris largitio 0 ctmmunicatio et' vitans. Itaque 0 exLatio multi 0 lufeulani Ö La*
nuvini
€£2> ) o C $ Mvini (5 ex teteris generibus gentes univerße in civi-
■tatem funt recepts &c b). Largitionem itaque civitatis
ab ultima Romance gentis origine fuarepetere primordia,
fk per Reguin, per Confulum plebejorumque magiilra-
tuum getates, immo Imperatorum* donec imperii juila furgeret amplitudo, viguifle, tuto concludere licet. An- guftis omnium primo terminis continebatur civitas Ro¬
mana, & vix ultra mcenia in vicinum agrum fefe exten- debat$ crefcente autem potentia, lenfim ac identidem
ita propagabatur, ut, poil bellum Marficum, fecia¬
le & Italicuni diélum, & quod, inter alios, Appianus
& Florus defcripferunt, lege Julia, toti Låtio, &,brevi poft tempore, univerfse Italice data fit civitas,immo fe-
ciis etjam extra Italiam: nam, teile Dione Caffio, dum
de prsemiis, in Hifpania, pöil viéloriam, a Caefare diitri- butis, difierit, efaxs dviXeiay, 7roXire(av ré tktI , ^ äAXoiq dxQLKbs tüv Pupuxim vopL^strSut.
De eodern Csefare commentatur Julius Lipfius, quod, pofl quodluram , Iranspadanos Gallos, qui le¬
ge Pompeja adbuc non nifi jus Latii confecuti c-
rant, civibus tum exiftentibus Cifpadanis, concitajjet,
ut civitatem fibi expofierent, Diäator autem fa-
Bus in civium jus eos transtulijjet d); idern quo*
que integrse Gaditanae civitati a Ccefare obtigifie docet
Dio CafFius: t0% Ytåeifsvvi Tto^LTtiav ctTcaurw s&mte.
Auguftum autem C«elärem quam parciffime civi¬
tatem dedilTe Svetonius contendit, & non nifi urbium quasdam , merita erga P. R. adlegantes, Latinitäte
vel civitäte donaffe j). Ampla hcec & gratiofa ci¬
vitatis largitio, ultra tempora Trajani, dum Plinius
eandem expetiit quibusdam concedendam , in ufu fuerit, nec ne, haud conllat. Imperium cum ad
B fura-
10 §23) ) O ( §23)
fummum faftigium pervenerat, ut nec eflent, qui civi-
tatem expeterent, nec quibus illa conferretur, paulatiin
defiifie arbiträrer5 & fi vel maxime obtinuiffet, nontan-
to ambitu& apparatu peradam putarem. Sic nec tanti
poftmodum habita el effufa olim & fplendida Romano¬
rum gratia in largienda civitate, ut dignam eam judica-
verint hillorici, quae multis elogiis celebraretur, quip-
pe , rede conftituto imperio, fatis fuit tot cives adfci- fcere, quot incolas, qui vel hello devidi, fed imperio
R. jam quiefcentes, vel, fua olim civitate fefe abdicantes,
inRomana confederunt. Qiiando autem, St a quo A-
poftoli Pauli parentes & Tarfenfes Romanam civitatem impetraverint,inox fignificabitur. Etli faciles admodum effent Romani in concedenda civitate, fine ullo tarnen refpedu , (ine diilindione & conditione ulla, eam qui*
busvis hominibus&populis conceffifleeos noncredamus;
fed glorice fu£, fed imperio & commodis fuis quam pru- dentiffime confuluiffe, nec nifi optimos quosque,& for-
tifiimos & praeftantiRimos , etjam de fe maxime meritos,
immo preffos & a fe hello fubados atque pacatos, quo-
rum fidem ominabantur firrnam fore & llabilem, non- nunquam quoque fervos, in jus civitatis fuue transtuliffe, exempla convincunt & Audorum teflimonia. Civitatis
largitionem Tacitus vocatpraemium virtutis g) EtClau¬
dius, apud eundemTacitum, dumcontravoluntatem quo-
rundam exantiquis Rom. civibus, peregrinos fublimio-
ribus admovere vellet Reip muniis, majores fuos fe bor-
tari dicit, ut partbus conßliis rempub capejjat, transfe-
jrendo tüue,quod usquamegregium fuerit h). Sic contra accufatorem Cornelii Balbi adfert Tullius, ufitatilTjmum
& antiquifiimum fuiiTe Romanis & focios exceclenti Vir¬
ilite pr<editos,&fosderatosfiäeliffimos,&ftipendiarios,Hf hoftes, qui magno ufui Reip.juerant & ad Rom. Impe¬
ratoresconfugeranty & fervos civitate publice donare i).
Sic
SL22? ; o ( n
Sic, folatii inftar, in rebus alioquin affli<fiiflimis, habuit
Nafo, quod civis eflet Roinanus, ita ilie:
Nec mihi jus civis, nec mihi nomen abeft k)
Id tarnen obferves velim , eum, qui in civitatem Rom.
reciperetur,a fua prius defeifcere debuiffe, cum duarum
civitatum nemini eße liceret /). Modus autein ad civi¬
tatem perveniendi erat, pro diverfitate adoptandorum,
diverfus. Originarius in iis, quicives de liberis civibus
nafcebantur & probis, eratque in omnes pofteros deri-
vativus, nifi vel libertateni venderent, vel enormius
quoddam fcelus committerent, quod parentes prolem-
que jure civitatis privaret. Per operam & opem Ro¬
manis prseftitam, per fortitudinem aliasque bonas artes
meruerunt alii civitatem expetitam. Servi autem, quo-
rurnjuris & fortunae conditio apud Romanos infimafu-*
it, parumque apecudum forte diftin&a, plurimis con-
ditionibus, fi munia fua & operam prasfinitam in durif-
fimis operibus perficiundis expleverint, fi pecuniam vel
peculium dederint &e. manumittebantur h. e.'inliber-
tatem & civitatem recipiebantur. Confr Briff. pag. m.
625. Hinc Bcecierus nativitate, donatione feu adoptio-
ne &manumiffione cives Rom. fatflos confirmatm). Sor-
didiflimum autem modurn civitatem largiendi effinxit
& ufurpavit Marcus Antonius Triumvir, cum pecunia
Romas venirent & jura & commoda imperii, valde id-
eoque a Cicerone culpatur: Quis rex , inquit, unquam
fuit tam infigniter impudens, ut haberet omnia commo¬
da, beneficia , jura regni venalia? Quamhic (Anton.)
immunitatem, quam civitatem, quod pramium, non vel
firurulis hotnimbus, vel civitatibus, vel univerfis provin-
ciis vendidit? una in domo omnes, quorum intererat, &
totum imperium P. R*nundinabanturn). Civitas autem
haec utpraecelléntius bonum ab exteris haberetur, non
finernaximo cariffimoque pretio prudenter fatis confti-
B 2 tue-