• No results found

LITTERATURAE #7

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "LITTERATURAE #7"

Copied!
64
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

#7 a«.

HISTORIOLA

LITTERATURAE GRAECAE

IN SVECIA,

CUIUS SPECIMEN I.

VENIA AMPL, FAC. THILOS\ UPS,

praeside

Mag. lOH. FLODERO,

GRAEC. LITT. PROF- REG. ET ORD.

PUBLICQ EXAMINI SUBI1C1T

ericus michael fant 5

STIPENDIARIUS WREDIANUS«3 STOCKHOLMIENSIS.

IN AUD. CAR. MAI. D. IV» OCT. MDCCLXXV.

(2)

S':AE R:AE M:TIS

REGNIQUE SUIO - GOTHIC!

SUMMAE F1DEI VIRO ET SENATORI)

REGIAE A.CADEMIAE UESALiENSIS

CANCELLARIO

REGIORUM.ORDINUM EQUITI ET

COMMENDATORI)

ILLUSTRISSIMO EXCELLENTISSIMOCJUE

COMITIi AC

DOMINO

,

MAECENATI

SUMMO.

(3)

Qui ultimas be ut i parentis mei curas, fuique auctoris poß-

burnas, tuis fub aafpiciis in publicum prodire pasfus es*

iLLUSTRissiME domine comes, idem wiici deréliSii filii pri- mitias, Tuo komini conjecratas, tua eft gratia^ re*

fpicere digneris.

x:f s oj700

(4)

quod fi Hieß coram tepojjent

edijjerere

, quanti te, fua-

rum Grande decüs .coLUMENQUE verum, faciant femperque fa&urifint, quotquot nie cognatione attingunt, quamque

il-

lis> clientelam tuam dudum receptls,

humillima

nien-

te adjungi expetam; voti ream me fentirem, »07/

ßp-

phcibus, quibus pro tu a incolumitate numen

aäjvabo

r pre~

cibus umquam , quoad wxero•>

Joluendi.,

ILL USTR. 1SSIMI EXCELLENT1SS1MIQEE

NQMJMIS TUl

cultor deuotlffimns

ericus MICHAEL FANT.

(5)

L. B®

t

jdidit anno praefentis Seculi fexto fupra tricefimum

M. OLAVUS PLANTIN, angermannia- svecus, ipfe in

Graecis litteris verfatiilimus,vindemiolam litterariam, in qua eiellas sub arcto, sive merit a svecorum in lingvam grjecam brevtssime et modeste exponuntur, Wittebergae, apud sam. gottfr. zimmermanpaginis 84 in 8:vo. Haec

cum, jamjam inter nos rarefcens, ante tetnpus aliquod

in manus, noflxas incideret3 animum, Graecae litteratu¬

rs Hiftoriaeque patriae amori. addiTum, incendit cupi-

do ea3 quae ibidem allata vidimus, paullisper rerra&an- di, ciuiumque noftratium in principem linguam ftudia ampliori exponendi commentario. Neque, qui nomina-

tum accuratiori examini fubjecerint libellum, ejusmodi propolituin vanum prorfus atque inutile judicaturos o-

pinamur. Etenim beati Au&oris, litterario tum apud

exteros occupati itinere,, conditio ipfum

prohibuisfe

vi- debatur, quo minus eam' labori fuo limam adderet,

quaa aliorum in pofterum excluderet. emendandi cona- tus3 id quod ipfe in praefatione fatetur. Interim tarnen,

):( 3 »t

(6)

ut hi extra privatas .curas prodirent, vix a nobis im- petrauiflemus , nifi accesfifiet fauor max. Reuerendi Dom. Docloris OLAVI CELSII, Profesforis, Pafioris

Primarii & Confiftorii Urbici Stockholmienfis Prsefidis,

cui non tantum placuit inftinrtum noftrum approbare \

verum etiam ad b. Soceri Sui, Nob. Reg. Canc. Confi

ANDREA ANTONII von STIERNMAN bibliothe-

cam suio-gothicam, feptcm maximaeformae voluminibus

manu exaratiscomprehenfam, Suaque ipfius inftru&ifiima

colleftanea litteraria aditum nobis largiri. Sed neque deftituti fuimus aliorum, harum rerum amatorum, adhor-

tationibus Sc ope benevola, quos inter nifi primo com-

memoraremus loco Dom. S. L. GAHM, Regio Colle-

gio Militari >a rationibus Gamerae; in Virum de nobis deque omnibus3 qui cum eonfuLuerint, optime meren-

tern ingrati esiemus. Nefas quoque fioret .filentio pne- terire Ampi. Dom. Camerarium FRED. FRYXELL ut- pote cujus bibliothec^evermelandic^3plurium annor.um ftudio collect« , ea nos fiebere gratifiimo animo fatemur,

quae fruftra alibi quaererentur. Pauca etiam non flint ,

quae e iocupleti penu librario nobis fuppedirauit Libro-

rum, quae fub hafta Stockhcbniae publice venduntur, Notarius, max. ;Spe£labilis Dom. ERICUS EKHOLM.

Neque reticeremus amicam NORDINII nofiri manum, fi

(7)

fi in ipfius veluti prsefentia, qua® ei acccpta referamus,:

indicare liceret..

illam vero nos Hiftoriolam noffram iniuimus contexetv di rarionem, qua commodiorem fane non inuenimus,

ut, quem ipfa annorum feries obtulerit, ordinem fecu-

ti, Auébores patrios de Grteca lingua bene meritos pro- dueeremus,unumquemque fub eo temporis articulo, quo

ipfe, vel fcriptum aliquod edendo vel has litteras publi¬

ce profitendo, aliis innotefcere occeperit,. Et nc quid

in opella defideraretur, etiam illorum locum dedimus nominibus, qui ad Noui Teftamenti interpretationen!

quouis modo ftudii aliquid 8c operis: contulerunt. Eo-

rum , quorum alias obfcurior eft farna, vel quorum ma¬

jor in Graecis.fuit celebritas, vitas tradere conati fumus,

indicatis tantum föntibus, ex quibus ceterorum notitia poterit liaurirL Labores vero in hoc litreraturae gene-

re, quotquot ad noftram: cognitionem peruenerunt, re- cenfere animo propolitum efij fed breuius, fuiius, pro-

ut argument-i cujusque dignitas 8c. elaboratio expoftu-

lare videntur;

ceterum, fi quis in tenui laborem noflrum collocaturq,.

exiftimet, non ii fumus, qui multis ei hac in re refra-

gcmur« Conuenit faltem, cuicuimodi fuerit, viribus

no-

(8)

ttofiris, ut"quas majorioneri impares fenfinrus. Interim fe~

cuturashujus opufculi particulas ex prtefenti ne omnino te¬

dimes, L.B. Si enim htec non multos, neque magnos pro- tulerit Grascae litteraturs primatesj COLUMBOS , GE- XELIOS, SCHEFFEROS, BRUNNEROS, CELSIOS,

BENZELIOS atque unum indar omnium LAUREN-

TIUM NORRMANNUM illis celebrandos redare con-

fideres. Ex fato autem, quo hsc excepta fuerit, pen-

debit, an ills umquam fubfequi audeant & publicam

lucem fubire. Atque corrigi tum etiam poterint, fi qui forte, nobis certe non confciis, in hane irre-

pferint errores.

EMENDANDA: Pag. 12. Lin. 27. Ed. 2. Lege. Ed..3, P. 16*

I. 30. dthvart - . åtvach P.20. ). 34. kfprobant Littera Regia -- Conf.

litteras. P. 35. ], 2$. Ifopao - Opfopso. P. 46. 1. 20. quinque - - fex.

(9)

D. D.

HISTORIOLA

LITTERATURS GRSC/E

IN S VE CIA.

§. L

Quidquid

tuiiae Gothiae

illuddemum fuerit commercii,

cum Hellade olim intercesferit,

quod ve-

a) 81 quidquid conuenientiae inter utriusque lin-

'

guam libi vifi fint deprehendere eruditij b) id

ccrtum eft, nuila, in genrilismio florefcentis apud nos,

Graecae Lirreraturse veftigia etiamnum fuperesfe. Neque

id quidem barbariei cuidam majorum noftratium adlcri- bendum; quin potius cedere conuenit nobilislimi Stiern-

manni judicio : Intet bbra vare bednifke Förfader med/kal

A kal"

n) Commercia veterum Gothorum cum Graecis, pofl Joh. Birche- rodium, Job. Loccenium, Georg, Stiernhithnium, Joh. Schefferutti, Laur, Elingitim, Job, PeringJJiuldhtm, Ol. Benzelium, 01. Celftum aliosque*

•citatos hoc nomine al) Ol, Vinntin, Hell, fub Ar£to p. 7, optime , ut

& recemiilime, illuftrauit Nob, Magn. OJ. Beronius,(Bifirnftierna), in Difs.

de Peregrinationibus Gentium Septentrionalium in Grarciam, cujus tarnen

non nifi I:or Pars prodiit Upfalia» I7f&/ PjäL Generos. Reg. Canc»

Conf. Joh. Jbre.

b) Praeter illos, quos 1. c. p. » & 3, allegauit Pfontin,haneeonue- -nientiarn extra dubium pofuit llluftris nofter Jbre in Programm, ad Inau-

gur» Prof. Job. Floderi, Upf. 1762, in Prooemio Glosfarii SvioGoth»

p. i"), fq. & in Disf. Mag. Nie. Jac. Funck, de Harmonia Linguae

^Grscae & SuioGothictE, Upf. 1770. Nuperrime etiam prodiit Nie. Id»

man, Paft. & Praep. in Hwitris, Forfok at vifa gemenfkop emellan Fia-

/ka och Grekiika Språken, Aboae 1774. 8.

(10)

Ebrardi GrDeismus.

kallas Barbarer och olatde, for det de ej voro ofveralt kun-

72 oge i de Grekifka och Latinfka Spraken c).

§. 2.

Vigente his in oris Romanenhurn fuperftitione, o- mnis eruditio, ut in aliis gentibtis idem nobiscum exper¬

tis fatum, ad Monachos redibatr quibus Grceca rioffe Ju- fpeSlum y Hebraica plane haereticum d). Hinc non mirum,

ii neque ex his temporibus multa remanferint indicia>

quae Graccas litteras magnopere cultas fuisfe nobis per- fva-

c) Tol om Vetenfkapemas ti]Hand i Sverige under Hedend. och

Fåfved. p. I,

d) Notiflima eft declamatro Monnchi cujusdam: Noun jam reperta

ifi lingna, qua vocattir Graca; ab bavfedulo caveiidum. Hac eft, qua parit mints harefes, -— Alia quoqite oritur, quantvocant Hebraam; hane qui difcunt, efficiamar Jndai. Neque minus Jepida eft argomentatio alius cujusdam, qua Ecckfinm Pralatum fignificare prohauir, Objiciunt, inquif, tccltfiam non pojje fignificate Pralatum, ex natura vocis, qua Graca eft,

& congreqctionem nötet. Refpondetur: hoc efl unum Grammaticum nrgu- memum, &' muktanfufpectum, fe* hoc 'duobus modis. l„ Quia ex Graca

Grammatica arguit; jed Grad funt haretici itf fchismatici, idetr non eft

eis credendum inJua Grammatica. 2. Quod videtur Synagognm ex Eccle- fia facere. Synagognm enim ditunt et'um figmficare conventum, ergo pro•

habilt, quod non congrcgntiouem, ficut lynagoga, fedPralatum nötet. Nec eredo, Synagognm ejfe Gracum nomen, qda npud Hehraos tantumfuit»

v. Plantin, T. c. p. 12. Adeo ridicula ramen hsc efle fatemur, ut me- rom fnbulam fapere viderentur, nifi domefticn illis etiam fidem adderent exempla. In Reg» Antiquif. Archiuo Stockholmia; fervatur nitidiffimus Codex Memhranaceus in folio, Jomfru Maria Yrtegardber vocatus, quem

an. IflO defcripfit Soror Conuentus cujusdam (en Convcntz Syfter) a Nicoiao Ragvaldi e Latino in Svecum verfuni. Ira vero ii let Har epter

Jkrifvas the officin, fom vifjunga i Mejfona. Rorate. I Hytnblar giffveti dagg tefc. kyrieleijfon. Thetta ordet dr icke Latins ordh utan thet dr Gre-

cum dllar Greft och tiyderfwa mykit fom O Herrn mifkunna, thy at lyri oppa Gredzfku thyder Herm, heleyfon thyder mifkunna oc Chnfte heleyfon thyder Chrifte mifkunna: dllar ocfwa, kyri thet dr Chrifte, El thet dr Gudb, eys-tlct dr mifkunna, fon thet år oß. v. Catalogus Mfcr.

Latino-Svecicorum in R, Aich, Antiquir.

(11)

Ebrardi Greccisinus. 3 fvadeant. Ad cauftam hujus aevi agendam, excitum qut- dem e latebris Bibliothecse Upfalienfts EBRARDI Gre-

cismum meminimus; e) verum, ut conftet, quid in

illhoc documcnto praefidii inveniatur , minus huc usque

cognitum librum paucis defcribamus. Eft codex, inter manufcriptos Bibliothecoe hujus Academice , in forma,

quam dicunt folii minoris, aut quarta majori, nitidiftime

in membrana pictus. Involucro ejus adfcripta leguntur:

Grecismus, quem pojfedit Dns Karolus Erlenjon j) Canoni-

cus Upjalenfis, qui g)conucntus Siktonenßs per fratrem Jfraelem priorem ibidem fratrem germamim ejusdem D:ni

Karoli h ) quorum anime in perpetua pdee requiefeant. Haec

ultima precatio addita eft recentiorimanu. Incipiunt mox

copiofi Commentarii, Ted, ob infolitas vocabulorum con- tra£liones, le£lu difficillimi, qui dein in quolibet folio

textum undiquaque circumdant, au£toris nomine tarnen

A 2 nus-

t) In Difs. Mag. Ad. Fred. Kiellin de Statu Rei Litterariae in Sve- cia per tempora unionis Calmarienfis, Prars« Nob. R. Carte. Conf. Sv*

Lagerbring, Lond. Goth. 1772. p. 33. 34. qui tarnen haec addit: Ccte-

t um quam late dijfeminata fuerit Graca Lingua peritia, nullo indicio

patet. Prope a vero abe(l, paueißimos fuiffe bis myfteriis initiatos.

f) Carolus Erlandi Canonicus fuit ad Templum S. Erici Upfaluc diemque obiit 1296 d. 4 Aug. poftquam eodem anno teftamentum con- didiflet, quo fratri fuo Ifraeli, Leftori tum Sigtunenfi, praeter alia, lega-

vit oinnes fiios libros. v. Petr. Nigri Hift. Epifc. Aros. edita a v. Stiem.

man, p. 39. 51. Peringßtöld. Monum. Ullerak. p. 221, ubi etiam vi-

tarn ejus repelies.

g) Seil, Liber. Graecilmi noftri, ceu particulae Bibliothecar Fratrum

Praedicatorum Sigtunenfium, quae dein in Biblioth. Upfal. tranfiit, me- ntinit Georg. Wallin Sigt, St. 6c Cad, p. 321. qui etiam obfervat, fin»

gulos fere libros in eadem vineulis ferreis fuis alligatos fuisfe loculis; id quod Graecismum hunc infpicientibus quoque conflabit.

h') Iß'äel Erlandi, Caroli frater, Prior erat Ord. Pnrd. Sigtun. an.

X298 1310. Epifcopus Arofienfis obiit 1332. Vir fuo aevo rarae e- ruditionis , Öc Libri, devita ^ miraculis S, Erici Regis, Auftor. Petr♦

Niger 1. c.6c ad Eum v. Stiernman p. 39. 50> fq.

(12)

4 Elrardi Gracismnr.

nusquam indicaro. Prooemium, quum & Auctoris fcopura prodat 8c fiofculis refertam redoleat Seculi latinit-atem y

inferere haut pigebir. Quomamr inquit, ignovanciée nubi-

lo turpiter excecati quidam imperiti fatuitatem exprimentes afininam chimerinas imaginantes flattens nefcio quid inopina-

bile Jompninntes diSliomtm difcvepantinm matrimonio non le*

galt finzugia *) mdlatenus coberenti copulnnt inconcingne;

Juccwrendum eorum opimoni confitlenditm före exiflimnuL Humano etenim capiti equinam cefariem infeventes , plumas pifcibus fquamns auibus npponentes capamcathegcricam candi-

dumque pretendentes fillogismum in itndis apros pifcantiir

cum retibus leoncs, infiluis venantur lucios cum cambus

Jalmones. Cum ergo animaduerterem quam pluvimos fic

errare £? erroresjuos nibilo minus ignorave, utenrum opinione?

erroneas correSlionis Urna non reprebentionis inuidia valeam retunderey hujus opens favcinnui mifus fum aggredi, quantum

mei paupertasingeniolivaluit fufiinereydiSliomtmfignificotionesy.

ßgnificatiomimdifferential, inquibusfcilicetdiSliones fibiconue*

niant, in quibus a Je differanty utiiitati omnium deferuiens propofui declarare. Sed quoniam verbovum commixtio, com-

mixtionumintricatio, intricationum confufio tamrudibus quam- proveStis tedium parturit ü? erroremy ea quce locorum diver- fitate fignificationum multiplicitate canfufa funt, [ecundum

donati ordinem executus. Primo de nomine, fecundo de pro•

nomine dicam &Sßc deinceps ftilum neuere deflinnui. Pri¬

mo de figuris metba , de figuris fcemntis, de figuris tropi

de figuris barbarismi & foloecismi, de co/oribus Rhetorhis\

de pedibus metrorum, de commutatione litterarum, de nomini- bus monofillabis, cujus generis fint ea , de uominihus Mitfa-

rum

*) Impreflas codex habet Sinzurin. Neutrum in GlofTariis a Du Fresne & Carptntier in Scriptores Medii Aeui adornatis reperitur. Si

cortje&ura rem ssfequi liceret; augurarer,* veram effe mamderipti le&io

rem & compofitum vocabultun a cvv & idera fignifieare, acLa¬

ll aorum conjugium,

(13)

Ehrardi GriCcismur., j

ram gentilium, de nominibus exovtrs a greco fecwidum

srdincm alphabeti. Pt'ooemium exeipit Ipfum Posma, quod

infulfuin fi dixeritnusy mox fidein eonciiiabimus di Go-t:

EJl proprie metha tvans gvece, fovmatio plasma

hl dc qua transformatio dicatur Metbaplasmas.

Cumque quid addicitur vel fustvahiiur ratione-

Tunc habet hec fieri vere propviequa figura,

One cum fe multas dicatur habere figuras,

Capitibus 29,. qiiorum fin gula initia litteris auro St.

pigmento'duGis diftingnunrur, quac ia Prooemio prö-

xnifia erant, hoc modo trabtamar: & in Capite quidem.

10,, agitur de nominibus Grads, quod fic itrcipit:.

Atticus, colicus , doricusjonicusqae boetus. '

Grce cor um vere fint idiomata quinque

In Creecis alpha, prior efl hec liitera Gveca-

Mine Alphabetum die fort compofitmm Eft ares virtus hinc dieitur Ariopagus-

Jnd'e fit Abba Pater, abJahn inde venit., Antropoformite dicuntur ab Antropos ejje>

Eft Archos Pvinceps, quod Chiliarcha probat..

Eft arthos panis, Arthocopus eft tibi teftis,.

Eli arthos urfa, fic probat arthofiHax..

Afine fignificat & Acéphahis hoc tibi monß'rat*.

Progreditur hoc modo ordme Alphabetieo». Ad fiaemi

totius miferi Poematis leguntur hi verfus:

Explicit Ebrardi Gvecismus nomine Chr?fti\

Qui dedit alpha & 00, fit laus gloria Clmfib

Anno mill'eno bis centeno quincuenp%

Et fexageno, Majo Uber Bic fit ameno. i)..

Typis exprefliis prodiit hic Liber 5 ima cum Glosjh-

Ma- ij Ex Iiis veriibus, quoium duo pofteriores iii edito non repeviun»-

fcur exemglari, conjjcimus», annuni 11*65 fuiflé quo codex exaratua.

(14)

6 Ebrardi Gracismus.

Magiftri Vincentii Metalini inflorenti ac jru&ifera Piciauen- fiuniverfitate regentis,Parifiis per Petr. Leitet, 1487? fblio,

fub tirulo: Grecismus cum commento. k). Textus in paucis

a Mscripto noftro difcrepat, Commenrarius eadem fere u- bique habet, mutatis norinihil verbis. InPrologo affert

Commentator rationem, cur Gracismum appellaverit li-

brum nil, praeter verfus memoriales de praeceptis Ety- mologicis & Synta&icis, continentem, quam tarnenvix ido-

neam dixeris. Voha t, inquit,a Grecis Grecismum nuncupavi,

tamquam etb ipßus voluminis parte inßgniori, in qua de Gre¬

cis a Grecis exortis diclionibus laudabiliter disjeruit. Sed

fortasfis ad taedium usque de Graecismo. /).

§• 3.

k) Recufus eriam Lugduni 1490. Cnrolus du Frestte in Glosf, nd

Auftores Med. <Si Inf. Latinit. p. 43 Pittf. de eo hsc habet. In Scho-

Iis legebantur Ebrardi Betuntenßs Gracismus, ßu Libercarmine corßcriptus

de figuris äeqne 8 oratinnis partibus, editus Lugduni iqpo, cum expofitio-

tiibus Vincemii Metulini, Ejusdemque Elementa Grammatica Lovnnii edita, qui an ille ipße fit, cujus Antiharefin contra Valdenjes Hareticos vulg.wit Jacobus Gretzerus, dubium facit Diflichon ab Antonio Saudero ^ Valeria

Andrea allatum: ,

Anno milleno centeno bis duodeno

Condidit Ebrardus Gracismum Bethunienfis.

Secundum tnirn hos verfus Gracismum fuum conßcripßt ille an. 1114. Ve¬

rum cum vox. bis referri etiam poßit nd centeno, quoil fane magis arri- det, proitideque fcripferit an. 1212, idem cenjeri potefi cum eo, qui contra

varias Vnldenßum Sc eta s, qui fub exitum Seculi XI iV initium XII inno*■

tuere, ßcripßt. Seculi XII if XIII dicere fortasfe voluetir. Cfr. Fabri-

cii Bibi. Med. & Inf. Lat. Lib. 5. p. ai8«

/) Johannes Hillebrandi ad Concilium Conftantienle, disfolutum

1418 r 3 Monafterio Vadftenenfi miflus, inter reliqua, quae a fe in

itinere expenfa annotavit, emtuni feribit Gracismum pro if 01is Svecicis.

v. Benzelius in Catalogo Mfcr. Bibliotb. Upfaliens. qui ad Gracismum

addit: forfan is, fc. Codex, eß, qui in hac noflra nunc Bibliotheca. Idem

tarnen efle nequit, cum hujus posfesforem fuisfe nouimus Carolum Er lan-

di, raortuum 1296.

(15)

ferfiones Commentarii iV. T. meäio cev&. 7

§•3«

Utiam alteramue Sacri Codicis in linguam vernacu- lam verftonem his quoque temporibus adornaram fuisfe

ex annalibus eorumdem didicimus5 fed in quibus erudi-

tionis veterum Grsecanicae fpecimina frußra quadiuimus.

Sic Magifter MATTHIAS , Canonicus Lincopienfis & S.

Birgittee olim a confeflionibus , qui obiit an. m)

in peculiares Ejus ufus Oracula Sacra in Svecicum trans- tulir fermonem; verum, quod fide dignis monumentis conftat, ti) ex verßone Vulgata Latina. Gl'ojfauit quidem

idem laudatus Magifter. totam Bibliam excellenter, 0) im-

mo Librum Apocalypfeos fingulari illußravit Commen- tario; p) quum auiem in ipfa verfione nullam textus

originalis rationem habniffe inueniatur, credendum non

eß, illum in annorationibus magis ad eum refpexiffe.

Id quod de PETRI OLAVI, Paßoris Kijlenüs, Commen-

ta¬

rn) Vaßouii Viris Aqui!. p. 21 , unde eriam difcimtis, quod non tsntum totam S. Birgitta dnmtim rexerit eamqtte cum ftlia Dina Catha¬

rina grammaticam ifef cantum ex praeepto Chrißi docuerit; verum etiam

ex p. 97 , quod k. Birgitta ei in Omnibus obediuerit.

u) v. 'Job. Melfemi Scondra lUnftr. T. 9. p. 43. <& vetußus Voeta

in Cod. Mfer. Biblioth. Upfal. nnm. 47, cir. ab Et\ Benzelio in notis ad Diar, VaJzfien. p. 236, ira canenst

Bib tia tränslat* cui defermone Laiino Ad Linguam Svecam.

o) Vetba funt, non noftra, fed Petri Olaui Aluaßrenßs in Decia-

ratione ad C. 3. L. i. Retiel. Brigittin. allegata a Benzelio , Annot. ad Vaßouium p. 65*.

p) v. Auctor vetas ap. Benzelium, annot. ad Fnflov. p. 66, qui,

pister Concordantins fuper totam Bibliam in trihus volumitiihus magna qnantitatis, etiam M. Mutthia attribuit Librumfuper Apocalypfin. Faflo-

uius Vit. Aqu. p. de hoc Commentario ita judicot: Cum Commentti-

rium in univerfa Biblia confceret, ttiulta verbi Deinrenna tnyficria, praßer-

tim in D. Joannis Apocalypfi Spiritus Saneli infiinctu meruit ipfe perci- pere fcf aliis interpretanda explicare, qui quidem Commeutarius, Divints o-

raculisf, Birgitta factis, npprobatus eß>

(16)

An, ijGußavus Trolle.

tario in Apocalypfin q) de JOANNIS BUDHJE Verfiom

Librorum Maccbabaorum r) & de Verfione Apocalypfeos ab

ANONYMO fa£fca s) etiam valere videtur*

§• 4-

Sed inftabant tempora, quibtis Patrise nofte, quem- admodum reliquis regnis adjacentibus, lucem partici-

pare dabatur, quam lecum in Italiam primum attulerat ,

inde vero mox in vicinam Germaniam Galliamque large diffudcrat ab Oriente in Occidentem commigrans

Litteratura Grseca. Itaque primus, quem, ceu eadem iin¬

burum, nominare posfumus, eft GUSTAVUS TROL¬

LE, Regni Suecias Archi - Epifcopus, qui inter nos florait initio Seculi XVI. In Hiftoria Patria hofpes lit, oportet, qui turbulentum hujus Prsefulis ingeni-

um, nec .tranquilliora fata ignoraverit, enarrata infu-

per a Teringfkbldio t) Rbyzelioc\\iQ u). Verum, quod ex bis ad nos maxime perrinet, eft, quod, Colonige an. 1512 fludiorum graria yerfatus, Graecis etiam litteris fedulam

o-

q} f'Tujns , tamquam.ßngularis operis, meminit Nobiliflf. v. Stiernwau Tal om Vetenfk. tilftånu p. 33; verum, nifi omnia nos fallant, alins

non eft, quam antea nominatus Magifiri Matthia, manu Petri Olavi defcriprns. Ita enim Diarium Vmzften, p. 80. Anno 141$ o/nit fräter Pe.

trus Olavi; quonåavi Curatus in kijl, Hicfcripfit expofitioncm fuper Apa.

ealypfin Magifiri Matthict Lincapenfis.

r) Exnrata eft in Monaft'erio Nadendahlenfi, cujus membrum erat Auäor, anno 1483 & lervatur adbuc in Reg. Aich. Antiquir.

r) Supereft aöhuc in Reg. Arch. Anriqu. eodem inuolncro priori olligatn» Accurate de Iiis verfionibusegit nuperrime Dom. Sam, Lunbom Hiftoria om Svenfka Bibel-Ofverf. p. 14 ig.

i) Monument. Ullerolcerens. p, 170.

») Epifcoposc. SuioG, T. 1. p. 51. Til fiudier blef Han med flit hallen, fei at Hau uti Cölti lärde Creki/kant sl:<£t kuapt någon Sven/k för

Honom finnes gjort hafva,

(17)

Av. 1512. Gußavus Tt olle. B

operam nanauerit, inftitutione in iisdem ufus Johannis Cdjarii Juliacenßs. v) Explicabat ille tum temporis Ma¬

nuelis Cbryfolorce Erotemata Grammatica , x) quorum e-,

xemplar, manibus Trollii traftatum, cum penulibrario Er.

Benzeliij filii, tranfiit in Bibliothecam Reg. Gymnalii Lin- copienfis , ubi adhuc fervatui:. Editus eil über pureGrae-

cus Paribis an. 15.07 apud Fr, Tisjardum Amboceum, ni~

tidis litteris in optima charta formte , ut dicunt, quar-

tsc. In invölucro ejus an notavit fua manu prjftinus Li-

bri posfesfor, Rev. Benzelhis: Excmphm hoc altmfnit Gu- fiavi Trolles, Arcbi-Epifcopi Upjalenßs, eoqtieupus eß, cum Co-

lonice litteris operam daretanno iji2. Ejus etiammanuJcvi- ptum eß foliitm pr&fatiompibjiinShtm, Scilicet Prsefationem proxime fequitur foli-um chartsepurse, in quo ha1c leguntutu

T P O AAE

Pe.culiaris ißa Grcce Litterature iaßkutio a Johanne Cefario Juliacenß in Colonknß Achadcmia p'ridie knien. Majas An-

vi duodeamifupra feeulo pvofpero Nereide fcliciier aujpicatcu

Auctoris Ezta.

AElor totiiis Gramattces inflitutionis Manuel Chvyfo/oras

diclus , qui patria fitidem bijantiniis fiiit o3 vir illußris

&J3 confiliariiis Conflantini imperatoris conftantinopolitanL

Sed capta nrhe conflantinopoli a Turcis anno Domini ijj3

ob pravam faélianem, quain urbe in domo augußa} in I-

B ta-

v) Johnnnes Cccfariusnarus Juliaci 1460, ftudiis, in primis Phi-

lrrfophicis. & Medicis, opeiam dfdit Pariiiis cc Golonia? ad Rlienum»

Obiic Coloniae 1551, v. pfackers Gehlert. Lexicon in Ejus nom,

ä) Qui Chryfolorce vitarn & ediriones Ejus lire,tern,itum nofcere cupit, ndeat C, F. Boemeri de Doctis Hominibus Grsecis Librum in

ipfo limine & mendola -cdmoduni, qnae 7rollins attulerrt, inveniet. Ce.

ternm ea, gualiacunque fnnt, petita videntur ex Virunii vit® Chryfolor<e defcriptione, quae praefixa eft edrtioni Erotemntnm Fcrrarienfi an, 1509, Gfr,_JVoerner* i. c. p. 20,

(18)

io Ån. rf12. Gaflavits TvoUe:

fallam venit profugus: Ef' Gunrim Veronenfts adminicuh ufns, quem conftaniinopoli exawlhrat\ florentinm fe contufit

ibique Grecas Utteras profiteri fiatuit. Poften nefcio quofa-

to agitatus inde abire decrev.it' o" ad crmftlium EafHienfe pro-

feflus eft, ut in eo de fide chatolica diftpufarefUnde ipfius

ardhne extant fupra 6o conclufones grece obfcure conrctate,

ut nnimi pevturbati magis efte videontur, quam ad dijputan-

dum pnrati: autem in omnidftcbpfniarum genere äter*

rimus difputator: £r refpovfone verumrrconditar umpromptis-

fimiis: Verum proch dolor ntorbo correptus repentine vitnm finitivit. It'aqiie in Oriente natus in occidente fepttkus eft.

Malta fcripfit , inter que funt hec iqooötfxra que latine in- terrogationes dici poffwit. AW/ per iuterrogationes in bac

Arte Auftor pvocedit: Singulis fere. linéis <& verbis ipfius

Libelli verfionem Latiaam fuperfcripfir Tvollmsy minitio quidem frequentius, quam fub finern, Annotatiimculas

quoque prrmis paginis adfperfit crebriores, rariores ul- timis, quarum ununr alrerumue dahinaus fpeeimem- Ad

pag. i : eis quandoque eft prcepofitio Ef figmficat m Efjun-'

gitur A'ccufativo cafai, quando feilicet acceirtum faper fe te-

nuem habet, f.is idem■ qnod unus figmficat, quncg inqna-m,

cum accentu fen punflo afpirato (cribifur. Iis tertio eft (e-

cunåa perfona a Gr&co iifil, fttm apud Latinos ftgni.fi*

cat, qitod cum punflo tenni Ej civcuniftexo fcribitur. Al¬

tende. Ibi Treeras (Qoovevra. srccrcc proprie quanta figmftcat pin-

rativo numero. Dititurenim ttochs,• t:cgy\, tröcrsv, idem quod quantus, quantay quantum. Verbo eft pluralis rinneri, neutri

generis. rbteft tali verbo conjiingi quidpluralis numeri Efcon- venive cum verbo cT <?/? Angularis Ef in eadem diftin- Bione, /V; quo fit, ut apud Grecos bene fit diccre, anima-

tia currit Ef ammalia currunt. Sit ergo in propofito perAi¬

de efte , five dicatur hoc locov t/cool (posvfevrcc est vel euji

£7TTc&eft aut /mit.- Secunda tarnen expofitio eft commodior Ef freqnentior. Eft enim infra apertins eodem infolio: ccvrt- soi-

(19)

An. 1525. Johannes "Magnus.

eei%ei Je td ^ocaect, Nam ^omtIoc neuti'ius o pluralis nunieri dvTisayJi unius numeri efl. y).

§• 5.

Si vero ad plures in Patria noftra tunc temporis fefe penetrauißet Grtecas Linguae cognitio, c.erte non defuiftet

occafto eam in publicos vertendi ufus, cum a verse Re- ligionis vindice, Gloriofift*. Rege GUSTAVO I. no-ua

Sacrorum Bibliorum verlio Svecana Archi-EpifcopoJO-

HANNI MAGNO demandaretur. Paruit ille mandato

Regio &, litteris Stockhoimiae I>omin. Trinir. 1525 da- tis, fino-ulos Novi Teftamenti^ Libros inter varia Regni

... rj

Capitula atque Collegia vertendos diftribuit. z) Upfaiien- fi tum cesfere Matthaei Euangelium Sc Epiftola S. Pauli

ad Romanos: Lincopenß Euangelium Marci Sc binae ad

CorinthiosEpiftolte: ScarenfiEuangelium Lucae ScEpiftola

ad Galatas: Streugnejenfi Euangelium Johannis' Sc Epifto¬

la ad Epheiios: Aroßenß Acba Apoftolorum: IVexionenfi Epiftola: ad Philippen fes Sc Coloffenfes: Abo'infi Epiftolae

ad Thesfalonicenfes Sc ad Timotheiim: Vieario Vr&dicato- rutt} cum fuis Fratrihus Dommitanis Epiftolae ad Titura

B 2 de

y) Quer heic attulimus, humanirati deberrrus CK Mag, Sam. G.

Harlinvßn, R. G'ymn. Lincop. Bibliothecarii laudatiflimi, qui ipfum Li-

brum ini'piciendi copiam nohis fecit, Nob. Stiernman, Tal ora Vetenfk, tUftånd p. 103, ut <& Plantin 1. c. p. 20, eriam hujus rei nlentio-

nem injiciuut, petitam ex Colles;io Fr. Benzelii in Hiff. SuioG. CK Mag. Kielliu in Difs. cirata p. 33, dum Sticrnmannum allegar, -tefti-

uionium tarnen Ejus in medio relinquit, pvopterea quod necin edito Col- kgii Benzeliani exemplo, nec in illis, qu;? %iderat, manu exaratis ea, qnse affert Stiernmannns, invenerit. Et ad editum quod attinet, illud concedimus; verum mferiptorum exemplarium pauca , qua? hujus rei

non meminerint, nos quidem offendimus,

z) Extant hae littertE in Peringfkoläii Monum. Ullerak. p. 17a, &

in Er. Noreeti Diflert. de Vorfionibus S. Bibliorum SuioG, Pr. Ol.

Ctlfio, UpL 1716, p, 12.

(20)

tz Atu 15'Johannes- Magnus,

Sc ad Hebreeos-: Miniflro Minovnm cum fuis Fratribus

Francifcanis Epiftolse Judse. Sc jacobi: FadftenenficumErb- gittinis Epiflofae Petri ccJohannis: Carthufianis in Marie- fredh Åpocalypfis, a) Injunxit vero omnibus bis Colle¬

ges,- ut-.interpretationen! quanrocyus fufciperent Sc, cum

ex Germania, in, quam tum tendebar, reueiTus fühlet , aliquem, ex. quouis Capirulo mirrerent. Upfaliam ad Do-

minicam poft Fefhim Natiiiitatis Marire, quatemis unus-

quisque coram aliis fu*z interpretaiionis rationem reddere pos¬

jet tumque commund omniitmjudicio una interpretatio bote"

rit [ex. omnibus comportari Ef approbari. Verum , cum Monachi Se Capkulares profundo immerfi otio., aut per imperkiam, nihil confectum darent, folam quippe Hieronymi verlionem fecuti,, nec opus inchoatum per-

fequerenrur; b) elTeöu caruit hoc, vix dicam, an fe- rium, Archi-Epifcopi mandatum, c) Dantifci interea per

quadriennium iubfiflens , Nouum, Teftamentum., fhiclio Petri RenediEH,, Canonici Lincopicnfis, vernacula lingua

donari curayit Sc plus quam in tiiilie locis re(lituiy in qni-

lus ab Hdßreticiscorrupt'um erat, petita ex Sanclis doffovibus

omniam JcriptoYum. juorum probatione fidelißwia Ef conflan-

tL

n) Addttur: Frrares de connentu nofiro (.vefiro ftabet Perlngßc. qui

rffert littera-Füm- exempiary datum nd Priorem St frntres Coenobii Diu£E Birgitta in Wadßeno) Apocalypfinet tdmFPeringfk..eorum) interpr etabuntur-,

i) Lcccenii Hift. 5vee. Ftl. 2. p, 240*

e~) Etiam ante, qiiam- hqc mandatum emitteretur, rranslatiooi Noui Tefh band inuiro Rege intentos fuiife Lnur. Andrea & Ejus Collegas,

conßat ex Meffeuii Scond. IHufir. Tom, 5..p. 23. interea, ob confen- ftiiri i%eg.i in hoc opere datum, roagnas Jahnanis Brajk, Epifc. Lincop.

quereias excitavic jtob. Magnus, v. MeJJinius I. c. p. O.G. Unde. ea iriagis mirari conuenit, quid in. menrem venerit Laar. Hultman in Hiß, Rel. Chrifr. in Suecia, Pr.Joe. Atrhcnio, Upf. 1703. p. 35. aflerehti,, jvjj'u Rcgis Gujhui Keitum Teflatn. prodii/Je Snecica exornntmn lingua, 0-

ptra w ßitdio Hans Braßt, Epifißpi Lincvpenßs,jam ver0 e regnoprofugi.

(21)

An. 1526. Laurentius Audiea.

ti. d) Sed hane verßonem , ob tennitatem facultatum rna- nim, in lucem emittere non potuit. e).

§. 6..

Enimvero refervatum erat Religionis Euangelicae

in Suecia reftauratoribus , ut, Divina quibus fundata eh, Öracula civibus fuis interpretando , fiiam quo- quo manifeflarn redderent in Grsecis eruditionem.

Atque illos inter hoc in nego&io" primas duxit LAU¬

RENTIUS ANDRERE, Archi-Diaconus Upfalienfis oc

Regis GUSTAVI I. Cancellarius, f) utpote cujus accu-

rata Novi Teftamenti verfio prodiir Stockholmise 1526

in Folio, ut dictuit, minori, fub Titulo: Jejus. 1betNyia

Teftameistit pä Svenfko. g). Quod autem nonnulli ut Vertat, Pufendorff, Meffenius, Hallman aliique, tradidere ,

verfionem Lutheri Germanicam, quse prodiit 1522, in

liac verbotenus efie expresfam? id accurata utriusquecol-

latione refellerunt Editores Colle&ionis egregiae: Nytt

Förråd af äldre och nyare Handlingar, rörande Nordifka Hi- ßorien b) Sc Ampiisf. Secretarius Sam. Lönbom, i) qui

contra probarunr, Lutheri verfionem Laurentia noilro fub-

iidio quidem fuifTe, recefliffe tarnen hunc haut raro ab.

B 3 ea-

rf) Judicium eft iphus "Johannis Magni in Hiff. Metropol. Lib, 6.

p. 134.Per Hccreticos, Laur. Andrea <Si Olamim Petri proeul dubio inteliigif,.

O. Johannes Magnus i. c.. De vita bujus ArchiEpifcopi, duriovi-

bns fane expolita fatis, iliftar omnium confnle Andrea Noherg , Oftro-

Gothi, binas elegantes Differtatioues de meritis & fatis Johannis & Olai Magnorutn, Pr«f. Cel. Prof. Petro Ekerman, Upf. 1741 <Sl 1743- 4.

/) Conf. de Eo Fenvig/köld. Monum. Ullerr.ker. p. 197. & v. Stiem-

nian, Hiftoria cm Svenfka Hof-Canc» in Appendice ad Petri Nigri Hi-

ftor. Epifcop, Arofienf. p. 88.

.g) Succinchrm veriionis Laur, Andr, Hiftoriam nuperrimc tradidi«

Sam, Ldniom om Svenfka- Bibel-Öfverfattningar, p. 25 38.

h") A p. 112 od 144.

Ö Om Svenfka Bibel.Öfverfattningar p. 29 35»-

References

Related documents

Etiami in e o , quod ultimis vitæ annis atque poft mortemi oblivioni fuerit traditus, nec ullum invenerit, qui ope­. ru m ejus colligendi laborem in le fumere

Studies were included in these systematic reviews if the surveillance measure in question (i.e., security guards, place managers, and defen- sible space) was the main focus of

imperus fehlte demnach nicht nur in Norddeutschland, Ddnemark, Norlvegen und trinnland sondern auch in Schweden.. \Vir versicherten uns dur.ch Riickfragen bei

lrten dadurch abweicht, dass bei ihr die beiden .{.ussentuberkeln des Clipeus einfach, fast gleichgross sind (Fig. 1.), dabei sind die sekrrndiren Llentalnar- ben fast

Vtrgitia qvoqve apellantur, qvod vere oriantur; qvamvis pro- rriiicue hoc nomen etjam Hyadibus, Sc iilis, qvae in qvadrilate-. ro cervicis, tribuatur; Item Steropis Stdus,

Alexander, ait b) quidem Magnus fuit9 fed adverfus molles ^Afiaticos. Ubi Alexandri fcilicet fortitudinem ele- vat, quod res ei fuerit cum Afiati- cis, qui nempe nullo negotio

cumfcribendam esfe. Haud pauci, quorum nomina re- ferre longum föret, eandem fovebant opinionem. Quod. ni ita fuisfet, quilibet facile perfpicit, opus

Pauli et Jacobi dissimiies, sed etiam modi, quibus illae expfimuntur, partes sunt necessariae, quae, cogitatione quidem distinetae, re autem vera conjunctissimae, totam et