S A L I C E S
L A P P O I I Æ
QU AU UM DESCRIPTIONES V E M A A M P L . F A C E L T . P H IL O S . U P S A L . p. p.NICOLAUS JO H A N N ES ANDERSON
P H IL . M AG. S T IP . Iir.L L V IK . E T S T E N S T E N B E R G S U D E R H . - N E R I C I U S * 1!\ A U D IT . G U S T A V . DIG VI DECEMB. MDCCCXLV. B . A . M . s . PAUSIII.
IJPSALIÆ W A H L S T l l Ö M & C.E n V ö r d a d M o r m o r
o c hÄ l s k a d e S y s k o n
c f i i a d t a f S T E K .il) ovato-lanccolata, margine u n d u la to - d e n ta ta , basi sub- angustata. F o rm a foliis apiec s p h a ce latis, supra de mum g la b ris, nec aliter dive rsa , est: S . Caprea ß L i n n . Sp. Pl. 2. p. 1 4 48. S . sphacelata W i l l d . Sp. Pl. 4. p. 7 0 2 nec S m i t h . S . caprea y sphacelata F r. Nov. Mant. I. 1. c- Bot. Not. 1 8 4 0 1. c. S . caprea ß liumilis II a r t m. Sb. Fl- 4. p. 5 20.
/
e) lanceolata, basi et apice longe a t te n u a ta , margine un d u la to -d en ticu lata, subtus cinereo-tomentosa. a) sub g ran difolia: folia 2 - 5 uncialia, supra laetissime
virid ia , subtus sparse sericea. F r u t e x altus. In Lapp. Pit. frequens. — S . tom entosa I angusti-
folia Seringe 1. c. S . Caprea ß angustifolia Gaud.
Helv. VI. p. 2 4 0 . — S. grandifoliae ita similis, ut, nisi amentis praecotcibus, difficillime distinguatur. ß) subdepressa (Læst.. msept.): folia uncialia, supra
flavo-viridia, birsiutic crispa o b te c ta , subtus sub liv id a, incana, man-gine in te g r a , subreflexa. F r u te x humilis, depressus ramis fuscis. E Lapp. T orn, misit rev. D. Læstadius. — E s t , ut nomen bene i n d i c a t , forma in ter Caprœam et depressam p r o r sus media. Ad Caprænm ap e rte p e r tin e t capsulis basi v entricosis, stylo n u llo , venisque foliorum s u b tu s evidentibus rugosis et hirsutissim is, nec non gemmis magnis glabris. S . depressam (cinerascen- tem ) r efert foliorum fo rm a, quæ ad subovatam sæpe te n d i t, amentis rarifloris squamis flavis cap sularum pcdicellos aequantibus, sta tu ra denique fruticuli depressa.
f) obovato-oblonga, apice, sed praesertim b a s i, attenuata, c r e n a ta ; subtus cano-villosa. — S . C aprea A ) L i l j e b L p. 5 0 2 et Herbarium. S . caprea c. alpeslris F r i e s Mant. I. p. 54. Bot. Not. 1 8 4 0 p. 185. S . Caprea ß sphacelata W b g FI. Carpalh. p. 5 1 9 (cui adjungun t u r : S . sphacelata S m i t h , S . caprœa L i n n . L. n. 5 6 5 et W b g Lapp. n. 4G5!)
* S A L IX G B A N D IF O L IA S e r i n g e S. amentis cocetaneis ses sil ib u s , fructiferis p ed u nc u la tis, basi subfolialis, capsu lis (u t in Capraca) pedicellis nectarium sexies superanti b u s , foliis oblongis-obovatis acum inatis, p la n is, obsolete
u n d u la to -se rra tis} g la b r is , subtus cinereo-glaucis pube scentibus, gemmis glabris.
S a lix fo liis serratis glabris ova tis, utrim que acutis” L i n n. F I.
L a p p . n. 5 4 8 . S a l. g ra n d ifo lia S e r i n g e M onographie p. 2 0 . G a u
d i n F l. Ile lv . V I p. 2 4 7 . R o c h Synops. 2. p. 7 8 0 . F r i e s B ot. 3\ot. 1 8 4 0 p. 1 8 6 . S . C aprea y cowtanea H a r t m . S k . F I. 4 . p . 3 2 6 .
F ig .: R u d b c c k t. 3 1 . L i n n . F l. L ap p . t. 8. f. a.
H a b itat in sylvarum locis siccis a me p ro p e A rjep lo u g ct A b o rre trä sk Lapp. Pit- reg. sylv atica, u t et ad Quickjock infra alpem S n järra k reg. subalpina sat frequ. observata. Etiam e Karesuando Lapp. T orn, misit D. L a e s t a d i u s .
Species valde d u b ia , quam vix a praeccdente distinguas, minime si ta ntum ad formam foliorum attendas. E s t, u t jam observavit cl. F r i e s , in te r cineream et C aprœ am sat media. S ed a cinerea facile d istinguitur ”amentis initio brevioribus et su b o v a tis, gemmis rain ulisque adultis g la b ris, foliis multo m a jo rib u s, su p ra glabris intense sed læte viridibus” ( R o c h ) , quib us omnibus ad Caprœam accedit. Ab ea tamen foliis tenuissimis fere pellu cid is, subtu s mox g lab ris, venis a c u tis simis cre b re r e ticu la tis , margine obsolete u n d u l a t o - s e r ra t i s , in petio lo s breviores longius a t t e n u a t i s , amentis denique coae taneis diversa habetu r.
Quod tamen ad te n u ita te m , g la briliem , s e rr a t u ra m et formam foliorum ad t in e t , sæpe in hoc genere vidimus quam parvi momenti tales notae sint. Form as denique coaetaneas fere omnium Salicum vulgo praecocium ( u t : S. la p p o n u in , au ritae, nigricantis, phylicaefoliae, depressae, aliarumque) b o rea m versu s, u b i , vere fere n u llo , omnis vegetatio sub aestate tam brevissima a c c e le ra tu r, o cc u rre re videmus. Quae ig itu r omnia banc speciem p ro p ria m esse vetant.
U t meram varietatem eam tamen non p r o p o s u im u s , quia cu lta eandem semper prae se ferre speciem d i c i t u r , e t quia cam , notis allatis d istin ctam , unà cum S. Caprœa cre scen tem invenimus. Nec id Laestadio assentire possumus eam form am vicissitudinibus veris ortam esse ” frigore oppressam vel aetate senescente m , u t am enta rite explicare n eq u eat”, q u o d eo re- f e l l i l u r , u t non tantu m in Lappouia, sed etiam in Germ ania unà cum Caprœa crescat.
F olia variant:
a) o bovato-lanceolata, supra g la b e rrim a, venis d is tin ctis simis su b elev a tis, in petiolos longe attenuata.
b) lanceolata et, praesertim j u n io r a , valde tom e ntosa . S . gra n d ifo lia albicans S e r i n g c p. 21.
7. S A L IX C IN E R E A L i n n .
S . anieniis 2 -a n d ris, sessilib u s, b ra ctea tis, cy-
lin d rîcis; capsulis conico - elongatis tom entosis, pedi-
cello neetarium (juater superanle longissim e pedicel-
la tis, sty lo brevissim o, stig matibus ovatis bifidis, squa
mis caps, obovatis nigris j foliis lance olatis-ob o v a tis,
subtus tom en toso-hirtis, demum glabrescentibus, v e
nis e le v a tis , supra einereo-viridibns (pubescentibus)^
stip ulis reniform ibus ; gemmis ram ulisgue incanis.
S a lix cinerea L i n n . F I. Suec. n. 9 6 2 (exci. »yn. FI. L app. n. 5 3 8 ) ; S p . IM. 2 p. 1 4 4 9 . L i l j e b l a d Sv. IM. p . '3 03. W b g F I. Suec. p. CC9. F r i e s Nov. Slant. I. p. 3 4 ; B ot. N ot. 1 8 4 0 p. 1 8 6 . I l a r t m. S k . F l. 4 . p. 3 2 6 . — S m i t h , G a n d i n , K o c h , W i m m e r . S . acum inata H o f f m . S al. p. 3 9 . S e r i n g e E ssai, p . 1 2 (nec S m itb ).
Fiijf. : F l o f f m . S al. t. 6 & 2 2 . Sv. B otan. t. 3 6 3 (quam cl. H a rtm a n ad auritam re fe rt). Ic o n no stra f. 7 (expi. a = am ent, fem ., b = C apsula ex la te re , c = Caps, ex dorso visa,
d — folium ).
ExsicC. H erb arium N orm ale fase. V I I n. 3 9 .
Hab itat in pascuis e t duinelis humidis in regione syl- vatica prope limites Lapponirc rarissime, nec nisi ad Arfvids- jaur Lapp. Pit. et W ilh elm in a Lapp. Å sel. observata.
F r u te x subinde arborescent, ramis crassiusctilis subfra- gilib u s, foliosis, ramulis etiam adultis tomento brevi incanis. P etio li sat longi, velutini, ad gemmas griseo-pubescentes di latati. Folia superne cinereo-viridia, saltem juniora molliter et brevissime p u b esce ntia, demum g la b ra , opaca, subtus co sta venisque valde prominentibus et anastomosantibus reticu l a t a , cinerea, tom ento brevi crispo tecta (demum etiam eva nid o ), a basi attenuata sensim lalio ra, deinde in apicem ra rissime recnrvatum b reviter acuminata, 2 — 5 uncialia, m ar gine in te g ra, vel rem ote et minutissime undulato-dentata. S tip u lœ reniformes, serratae, sat magnae. A m en ta praecocia, la teralia, pedunculo villosissimo insidentia, basi bracteis (fo liis saepe) holosericeis stip a ta ; mascula sessilia, Yil uncialia, densa et crassa, o d o r a ta , ovato -o b longa, squamis oblongis, o b tu sis, fusco-nigris, pilosis, filamentis 2 lib eris, lu te is, an- theris demum fuscescenlibtis; fem inea oblongo-cylindrica, den- sitlora, biuncialia; squamis o b o v atis, nigris; capsulis, pedi- cello nectarium te re s , truncatum quater superante, filiformi longius pedicellatis, ex ovata basi clongalanceolatis,
to-m en to sis, stylo b rev iss ito-m o , stigto-m alibusque crassiusculis, ova t i s , emarginatis vel bifidis, p leru m q u e divergenlibus terminatis. O b s . Ilæc species, quæ in Suecia australiori multis formis
lu d it ( S . acum inata IJoffm. S . aquatica W i lld . & Smith., S . oleifolia S m . , S . rufinervis DeC. &c.) in Lapponia r a r a , ibique paueæ varietates observatæ.
F orm am autem ”foliis lanceolatis, supra fusco-viridibus, venis impressis, to mento tenuissimo crispo o b te c tis , subtus venis albatis incano-birtis”, ad Piteå et Arf- vidsjaur le c ta m , sub nom. ” S . limoso-cinerea,y a rcv. D. L. L. L æ s t a d i o m is sam, in berb. amiciss:i Å ng ström vidimus. Haec S . canescenti (ad quam etiaui quaedam specimina, me ju d i c e , perlinent) ita similis, u t stylis ta ntu m et pedicellis capsularum , ab ea di stingui possit. Cfr. praeterea de bac affinitate il-' lam speciem.
8. SALIX A U R ITA L i n u .
S. amentis 2 -a n d ris, o b lo n g is, sessilibu s I. fr u
ctiferis pedu n cu latis sub foliatis', capsulis su bu lato-cy-
lin d ricis, sericeis (rarissime glabris) p ed icello necta-
rium ter quaterve superanto p ed icellatis; stigm atibus
stylo brevissim o su bsessilibus ovatis em arginatis ; squa
m is apice parum fu scescen tib u sj foliis obovato-ellipti-
c is , recu rvato -ap icu la tis, su b cren ato-d en tatis, reticu-
la to -ru g o sis,
subtus g la u cis,
stipulis ren iform ib u s,
gemmis glabris.
”S a l. fo liis in te g ris, utrim que villosis verticaliter ovatis a p p e n d i- culalis” L i n u . F I. L ap p . n. 3 G 9. S . aurita L i n n . F I. S u . n. 8 9 1 . S p . P l. 2. 1 4 4 G . — L i l j c b l a c l Su. F I. p. 3 0 3 . W a l i l e n b e r g F I. L ap p . n. 4 8 7 , F I. Su. p. G 7 0 . F r i e s M ant. I . p. 8 8 , B o t. N ot. 1 8 4 0 p. 1 8 7 . H a r t m. S k . FI. 4. p. 52G . — W i l l d . Sp. P l. 4 . p. 7 0 0 . —• S m i t h , K o c h , G a u d i n . — S a lix rugosa S e r i n g e E ssa i p. 18.
F ig . L i n n . FI. L. t. 8 f. y. Icon nostra f. 8 (expl. a = am entum
fem. b = capsula ex la te re , e = caps. ex dorso v isa , d = folium ).
E xsicc. Ileib. N orm ale Fase. V II. n. GO.
Hab. in sylvis humidis et j u x t a paludes Lapponiæ infimae passim. A nobis non nisi in limite Lapp. Pit. p ro p e Glom- m e rs t ra s k , unacum S . cancscente visa. P e r omnem Sueciam et Norvegiam deinde freq u en s, quum in Lapponia tantum advena esse videtur.
F r u te x 2 — 6 p ed a lis , nunc depressus nunc e re ctu s, ra m is elo n g atis, su b a n g u latis, ad folia n o d osis, diffusis, valde foliatis, rufo-fuseis, annotinis to m c n to sis, demum g la b re sce n ti b u s , ramosissimus. F olia petiolis parvis tom entosis insi d e n t i a , a p p r o x im a ta , co m p a c ta , supra s atu rate e t opace vi ren tia (glabra vel pubescentia) venis et costa impressis s tr i a t a , subtus p allid a , g ris c o -to m c n to s a , costa nervisque ful- vescentibus et p ro m in e n te -an a sto m o s a n lib u s, cre b re rugoso- r e t i c u l a t a , o b o v a t a , ob tu sa vel brevissime a d u n c o -a p ic u lata, dem um saepe undulata et crispato dentata. Stipulce (rarius deficientes) reni form e s, undulatae et crispae. A m e n ta prae co c ia , in m are subsessilia, basi brac te is p arv is , boloseri- ceis s ti p a ta , fere uncialia, crassa o b lu s a q u e , staminibus ”basi b r e v it e r coalitis” ( S e rin g e ); in fem ina breve p ed u n c u la ta , basi m ox foliolis in te gerrim is subtu s sericeis c i n c ta , o v a t a , squamis o b tu sis, p ilo s is, alb id is, apice parum fuscescentibus ; capsulae sericeae, pedieello neclarium te r quaterve superante pcdicellatac, ex ovata basi elo n g ato -lan ceo lata e, stylo b r e vissim o, sligmatibus crassis, b r e v ib u s , emarginatis, subsessi- libus terminatae.
Quum haec s p e c ie s , ut supra in dicavim us, praesertim ad regiones australiores p e r t i n e a t , in Lapponia non ita poly m or-plia est. V ariationes, quibus ibi l u d i t , hoc modo distri buim us:
1) p a lu stris, fru te x 3 — 4 pe d a lis , rarissime u l t r a ; ramis superio rib us dense intricatis foliosisque. Folia serobi- culato -rugosa, v aria n t:
a) obovata in apiculum brevem acuminata, supra pilosi- uscula vel glalSerrima,
«) m ajora, s u b tu s aa) tom ento denso incana = S . canescens W i l l d . Sp. Pl. 4. p. 70G.
b b ) tom ento sparsissimo sublivida = S . uliginosa W i l l d . E- num. Hort. Ber. 1 0 0 7 , S . au rita y uliginosa G a u d i n . fj) m inora, subtu s aa) omnino u t praecedens:
bb) tom ento omni de s titu ta , p r o r sus liv ida;
cap§ulsC
glaberri- mae. — S . au rita sublivida (Læst.) F r. et H artui. 1. c. b) late lanceolata e x medio latiori in apicem attenua ta.«) integerrima 1 subtus nunc in can a, ß) c r is p a t o - c r c n a t a / nunc subglabra.
2 ) silvestris su b -p cd a lis, trunco m ox ramis numerosis divaricatis ad terram d e p r e ssis, to ru lo sis; foliis den sissime s ti p a tis , u t praecedentes variantibus. — Su p ra saxa in sylvis.
5 ) n em orosa, fru te x su b -a rb o rc u s, 2-orgyalis, corona magna diffusa ramosissimus, foliis ut in praecedenti bus. Vulgaris in memoribus V cstrobottniae, in Lap- ponia rarissima.
O b s . Haec species quasi centrum eflicit, circum quam plures formae Salicum r o t a n t , eique plus minusve arcto vinculo connexae. — Prim um formae ejus macrophyllae elongatae proxim a est S . cinerea. Linnaeum bas duas in F lo ra Succica com m utasse, ita u t S . a u rita m tantum ” in syl vis N o rrlan d iæ ” crescere c o n t e n d a t, sed omnem in r e gionibus australioribus Patriae p ro Sal. cinerea habe a t , ja m cl. F r i e s nos ed o c u it; q u o d inde etiam af firm a tu r , quod cel. G a u d i n (in Fl. Helv. v. VI. p. 2 4 7 ) d ic it: ” T estan te W illde novvio, qui Linnaei herbarium viderat, nostram auritam Linnaeanam ipsissimam esse S .
cineream co ntendebat.” Ab hac specie tamen distin
g u itu r n o stra foliis supra sa tu ra tiu s virid ib u s, am entis m in o rib u s, capsulis longius p ed icclla tis, gem m is g la b ris, vegetationis denique modo magis to ru lo so .— T um forma obtusifolia S . canescentis, quam in te r cineream et auri tam prorsus mediam jam com m onstravim us, huic adeo sim ilis, u t capsularum pedicellis et stylorum longitudine non observatis, nullo fere modo distingui possint. — Etiam S a lix Caprœa microphylla hujus formis foliis maximis, su p ra g laberrim is, subtus incanis re tic u la tis , u n d u la tis, non aliena; fru ticulo tam en ram is foliosis torulosis, foliis no n ita n itentibus magisc/ue rugosis, capsularum form a, p e dicellis denique et gem m is superflue diversa. — Quae tamen huic specie i, praesertim formre ejus sublividœ simillima, est S . depressa livida. S unt fruliculi p arvi, subdepres- s i , ramis toruloso-diffusis, foliis supra planis, n ite n ti b u s , subtus lividis n udis; rami autem in S. livida sae pissime sunt flavi, n ite n te s } folia subtus parum r u g o s a , venae acutissime elevatae, consistentia rigidissima et fra gilissim a, u t et capsulae longius pcdicellatæ. — Denique S . finm arkica u Laestadio ut forma tantum borealis S . auriUe h a b e t u r ; de qua re sub ea specie disputabim us, p e r quam denique ad versifoliam , m yrloidem et m yrtil- loidem accedit. — Haec species ita q u e , quamquam in te r cives Lapponiac haud bene n um eranda, optime p r o b a t
q u o m o d o in ter se connexæ *int Salices L ap p o n iæ , ea- r u m q u e formæ innumerabiles.
B ) V IR E S C E N T E S : stylo distincto, fo liis ( crispo-
villo sis) h a u d niyrescentibus.
O m nes species Suecanæ hue p ertin e n te s , etiam L appo- niam in colunt.
9. S ALIX LAUR INA S m i t L .
S. am entis 2-andris su bsessilibu s, basi fo liis mi
nutis b r a c t e a t i s capsulis ex ovata basi cylindrico
sukulatis (sericeo -a lb is), p cdiccllo nectarium ter qua-
te rv e su peran te p ed icellatis 5 stylo m ediocriter elonga
to , stigm atibus b ifid is, squam is apice sp b acela tis,
p edicello s sub aequantibus, p ilo s is %
, fo liis ovali-oblongis,
m inutissim e et rem ote dentatis utrim que obscure v i
rid ib u s , ( cum ram is) p ilo siu scu lis, prim o ferruginco-
m a cu la tis, ten u issim is, sem per su bm ollibus, stipulis
la n c eo la to -sem icordatis, apice rectis.
S a l. la u rin a S m i t h T r . o f L inn. Soc. V. G. p. 1 2 2 . — W i l l d . Sp. 1*1. 4 . p. 6G 2. — S. bicolor. S in . F l. b rit. p. 1 0 4 8 (exclus, sy- no n .) — S. ph ylicifo lia ß la u rin a K o c l i Synops. 2 . p. 7 3 1 . — S .
n ig ric a n ti-ph ylicœ fo lia La? s t. niscpt.
JExsicc. ( ” S. p h v lic ifo lia ” L i n n. I le r h .) Ilcrb.ISorm . Fase. I I I . n. GO.
H a b it a t in sylvis lucisque uliginosis. E Lapponia a D. L æ s t a d io missa, mihi ibi numquam obvia. In Scania co piose culta.
F r u te x o rgyalis; ra m i t e r e t e s , subfragiles, cortice fusco g l a b r o , annotini pubescentes incani. P etio li flavi, pubescen t e s , supra ca naliculati, ad gemmulas pilosas dilatati. F olia 2 — 5 u ncialia, primo ferru g in ea, mollia et tenuissima, d e mum rig idiusc ula, supra s atu rate virid ia , p la n a, venis flavis p u lc h re n o t a t a , subtu s fere sem per p u b e r u la , pallidius viri d ia , num quam tam gla u c a , ut S. phylicæfolia ; ovalia-oblon- g a , apice nonnihil acuto p ro d u cta , margine subrevolu ta, u n d i que denticulata. S tip u lœ lanceolato-semicordatæ, apice rec ta’, denticulata?. jdm enta la te r a l ia , sessilia, praecocia, foliolis paucis s u b - b r a c t e a t i s ; m ascula vix uncialia, o v a t a , s ta minibus flavis, ca p illarib u s, squamas o b o v a ta s, obtusissimas
inulto su p e r a n t ib u s, antheris su b r o t u n d a t is , lu t e o li s ; fem inea
rarius bi-u n cialia, o b t u s a , cy lin d r ic a , parum incurvata, sq u a mis apice rotu ndatis sp bacelatis p c d i c e l l o s , nectarium breve, trunca tum ter quaterve superantes, vix aequantibus; capsulis ov a to -cy lin d ricis a lb o - t o in e u t o s is , s t y l o m e d io c r i, in ped icelli p arie m dimidiam e lo n g a t o , st igm alib us b if id is, erectis.
O b s . H æ c species inter S . phylicœ foliam et nigricantem est
media. A p rio r i tamen optime dis tinguitur, ramis hir
s u t i s , foliis sem per subtus p i l o s i u s c u l i s , m o l li b u s , nec ita ad obovatam trahentib us, s t y lo denique breviori, se d p e d ic e l lo lon giori; a posteriori: foliis numquam e x
s icca tio n e n ig r es cen tib u s , rarius adultis fusco-rufis ni t e n t i b u s , st ylo m ulto breviori, — et ab utra q u e: foliis
primo ferru g in eo -ru fes cen tib u s, m o llissim is ; qua re ad Capræam , cineream etc. acc edit .
Quatenus autem ab affinibus (praesertim phylicacfolia) satis d istin cta, ut propria s i t , pro cer to enuntiare non a u d e m u s , quum eam in suis ipsius stationibus natu rali b u s numquam observaverimus. Culta tamen sat in signis e t constans est, quare auc to rita te m S i n i t h i i et F r i c s i i sequi adhuc optim e duximus.
* S A L I X SIL ESIACA ( W i m m . ) Frie s. S . am entis sessilibus ;
capsu lis ex ovata basi la n ceo la to -s u b u la tis (glabris seri- c c i s v e ) , pedicello n ectarium ter q u a terve snperante lo n g e
p e d ic e l la t is ; squam is pedicellis brevio rib u s, qlab riu scu lis,
s t y lo m e d i o c r i, stig malib us ovatis b if id is, foliis obovatis, a cu m in a tis, cre n a to -se r r a tis, prim o ferru g in eo notatis d e
mum saturate v irid ib u s , sub his concoloribus, supra glabris ;
stip ulis rcniformi-semicordatis.
F r i e s Novit. Mant. I. p. «52, Bot. Not. 1 8 4 0 p. 193. H a r t m. Shand. Fl. 4. p. 3 2 4 ; an S . S ilesiaca W i l l d . , W i m m e r , K o c h , W h g (Carp.) ?
F ig - Icon nostra f. 15 (cxpl. a = amentum fem.; b = capsula ex
latere visa).
E xs ic c. llerb. Norm. fase. V II. n. G l. (ties formæ).
H abita t in montanis et subalpinis ad prata et rivulos. E L apponia specimina tantum foliifera misit L æ s l a d i u s ; in N o rv eg ia autem prope Mandai lecta ab cl. Lindblom et ad K ingeboe a Som m erfe lt. — Scaniæ et Ilallandiæ etiam o b servata.
F r u te x vald e ram osu s, ramis abbreviatis, div aricatis,
P e tio li b r e v e s , villosi. F olia 2 — 5 uncialia, te n era, primum rufescentia ; subtus basin versus sericeo-tom entosa, demum co m p a c tio ra , supra puberula vel g la b r a ta , fusco-viridia ; sub tus vel te n u ite r ca n o -pubesc entia, vel subglabrata , laevissime glaucescenlia, (” numqunm glaberrim a” W iium .), plerum que ob- o v a ta , b re v ite r acuminata v. ac u ta , margine leviter undulato- cren ato -serrata . Stipulée acutae, sem icordatæ, in ramis foli atis sat magnae^ erectæ. A m e n ta praecocia sessilia, parum b r a c t e a ta ; m ascula o blongo-cylindrica, sem ipollicaria, fila- m entis longissimis 7 antberis demum nigricantibus; fem inea
1— 2 p o llic a ria , cylindrica, laxa et rariflora, squamis oblon g i s , o b tu s i s , fui vescentibus, apice sphacclatis, pedicellosj ne c ta ria lin e a r ia ? capitata te r quaterve superantes, ad mediam p a r te m a ttin g e n tib u s, glabriusculis; capsulis ex ovata basi e lo n g alo -su b u la tis, flavo-viridibus, stylo mediocri (nectarii l o n g itu d in e ) , stigmatibus ovatis arrectis.
O b s. 1. l\:o 5 5 8 Linn. FI. Lapp, ”foliis integris ? glabris, lan ceo lato-ovatis”, quam S m i t h in sua Ed. Linnæi Fl. Lapp, cineream v o ca t, quamque Linnaeus ipse in FI. Suec. Ed. 2 cum eadem cinerea conjunxit, (sub qua specie etiam , ut supra indicavimus, S. aurita commuta f u i t ) , huc p ertinere credit cel. Prof. F r i e s . W a h l e n - b e r g autem cam ad varietatem cinerascentem S . livi- dœ r e f e r t , quum quidem Fries huc citat (Mant. I. 1. c.) q uum : " S . nigricantem ad Caprceam accedentem de qua mentionem facit W b g p. 2 7 2 FI. Lapp., tum ”S . phyli- cœ foliam * campestrem'” W b g FI. Su. p. 6 0 8 , et F r i e s FI. Hall. p. 1 '50. — Linnæum in FI. Lapp, hac specie S . lividam cinerascentem respexisse neg a n t' ” crescit in sylvis, et attingit non raro altitudinem duplam hominis”; lice S . cineream , I ) d escriptio eadem, ” caulis vix polli cis crassilie, folia in t e r ovatam et lanceolalam media, 2 ) locus: in sylvis, (Lapponiæ), quia cinerea non nisi ju x ta limites infimos e t rarissime occurrit.
O h s . 2. De hac specie observat W im m e r: ”quod in plani tie S . cin erea , in subalpinis S . silcsiaca (quo etiam de c l a ra tu r hallucinatio S m i t h i i ) . Læstadius de n. 5 5 8 FI. Lapp. Linn, dicit, in ”Loca Parallela” etc. p. 2 2 0 : ” ad varietatem cinereœ pertinere vid etur, quam omnino memorabilem inveni, nisi forte diversa species. — Est etiam S . (Caprææ) grandifoliœ sat sim ilis, ad quas duas accedit foliis junioribus rufescentibus; sed stylo distin c t o , foliis haud venoso-reticulatis nec rugosis bene dis juncta. — P roxim a autem S . laurincc, cujus formam
lu-cosam et lu x u rio s a m , ”amentis magis rarifloris, foliis m ollio rib us et pilosiu sculis, sta tu ra p ro c e rio ri”, credit cl. F r i e s . P lan ta enim culta a Silesincrt ex te rra natali quid quam dive rsa, et silvestris d iv e rs i o r, unde non pro certo adhuc est d ic e n d u m , an alia necne sit. In ipsa na tu ra eam numquam vidim us, q u a r e hic retin e atu r d o n e c , ab ipsa n atu ra melius d o c t i , banc opinionem deserere cogimur.
10. S A L IX P H Y L I C Æ F O L I A L i n n .
S. amentis 2 andris su bsessilibus, bracteatis, fru
ctiferis pcdu n cu latis basi su b fo lia lisj capsulis con
ico-
elon gatis tom en to sis, glabris v e , p ed icello necta
rium
bis terve superante p ed icellatisj s ty lo elo n ga to ,
stig-
stigm atibus b ifid is, sqam is apice n igris pedicello
s ae
qu antibu s, p ilo sis; foliis obovatis lin eari-la n ceo l
a tis,
ex prim ordio nitente v ir id ib u s, supra laete virid i
b u s,
subtus g la u c is, exsiccatione h a u d nigrescen tibus,
g la
b e rrim is, r ig id is , rem ote repando- (rarissim e a
cute)
ser ra tis5 stipulis m in im is, sem icord atis, apice obl
iquo.
S . ten u ifo lia L i n n . m scpt.
” iS a lix fo liis serratis gla b ris ver-
tic a lite r ovatis” L i n n . F I. L app,
n. 5 5 2 . S . aibuxcula cc. L i n n . F I. Suce. n. 8 8 6 . S p. P l. 2. p. 1 4 4 5 . L i l j e b l a d Sv. F I. 2. p. 3 0 0 . W 1) g F I. L ap p . n. 4 7 0 , et F I. Su. p. GGI (fo rm a sc. ma j o r eju s sp e c ie i); S. m aja lis W a li- l e n b . F I. L ap p . n. 4 8 3 (non S. p h y licif. * m ajalis F I. S u .). S. p h y
l i c i f o lia * ten u ifo lia F r i e s Nov.
Alant. I . p. 5 1 . B o t. N o t. 18-50 p. 1 9 0 . — S . ten u ifo lia S m i t h F l. b r it. p. 1 0 5 2 .
S. arbuscula K o c h C om m entatio p. 4 7 ; S. p h y lic ifo h a I i o c h
Synops. E d. 2 . p. 7 5 1 . — S . bicolor E h r h . B e itr. 5 . p. 1 0 2 . I i o c h Synops. E d . 1. p. 0 5 3 . (D e synonymis ceteris et H o o k e rian is vide in fra !)
F ig . L i n n . F l. L. t. 8 . f. d. e. W b g F l. L . t. 1 0 . f. 2 . t. 17.
f. 3 . Icon n o stra f. 9. [expl. a = am ent, fe m ., b = caps,
ex d o rs o , c = caps, ex late re v isa , d = folium ). Exsicc. H e rb a r. N orm . fase. V I I I . n. 61.
H ab ita t in locis humidiusculis praesertim j u x t a ripas pa- lu d e sq u e lotius Lapponiac sepimenta densissima orgyalia
fre-S . pliylicoefolia (m a jo r). ”S a lix fo liis serratis glabris la n - ceolatis crenis u n d u la tis’1'1 L i n n .
F I. L ap p . n. 3 5 1 . S. p h y lic ifo - lia L i n n . F I. S u. n. 8 8 0 a) ; Sp.
P l. 2 . p. 1 4 4 2 . — F r i e s Nov. Alant. I . p. 5 0 . H ot. N ot. 1 8 4 0 p. 1 9 5 . — S. p h y lic ifo lia S m i t h F I. b rit. p. 1 0 4 9 .
qucntissim a constituens. Alpium latera usque ad r e g i o n e m b e tu lin a m adseendit, quam deinde excipiunt S. glauca et la nata. Sed etiam iu ipso ju g o alpiuo eam legimus, ut in sinu S irkaloukt ad lacum Virihjaur Lapp. Lui. Locis etiam sicciusculis provenit. — Obvenit denique usque in Dalecar- liam et p er totam Norvegiam frequens.
F r u te x elegantissimus magnitudine varians, foliis bico- l o r ib u s longe nitentissimus, arborescit etiam, sed ”teneri ad m odum gaudet caule, u t ne puer eam ascendere posset” (L.) R a m i cinereo-fusci, aut saepius violaceo-picei, angulati, ni tidissimi (juniores tantum et rarissime villosi). P etio li b r e v e s , m arginati, supra canaliculati, glaberrimi. Folia I — 2 u n cialia, g la b errim a, subtus tantum pilis raris statu juniori c o n s p e r s a , primo omnino membranacea, demum admodum rig id a^ coriacea, stric ta , supra aut obscure aut dilute viri d i a , oleoso nitidissima; subtus primo magis minusve dense g l a u c a , unde prorsus bicolora evadunt, et vento quassata p u lc h errim u m præbent spectaculum; ovata-obovata etc. (vide i n f r a ) , u n d u la to -serrata, glandulà parvâ in sinu serraturae o r n a ta . Stip u lae rarius ad su n t, semper minutae, semicordalo- ovatae, acutae, apice obliquo. A m enta lateralia, suhpraecocia, foliis ( 5 — 5) paucis minutis cincta ; mascula fere uncialia , cy- li n d r ic a , obtusa, la ta, squamis nigris, pilis strictis longisque t e c t i s , stam. 2 , filamenlis glabris antherisque flavis; fem inea 2 — 5 uncialia, cylindrica, subdensa, obtusa, rachide incur v a ta albo-tomenlosa, sqamis nigris o bovatis, acutiusculis, v en trem caps, attingentibus, pilis strictis obtectis; capsulae ex ovata basi elongato-lanceolatac, acutae, lomentosae vel glabrae, pedicello uectarium truncatum bis terve superante p e d i c e lla te , stylo in te rtiam partem capsulae elongato, fulvo, g l a b r o , stigmatibusque bifidis terminatae.
Hic in Lapponia, cum S. L apponum , frequentissimus f r u t e x , qui quamquam maxime etiam est variabilis, semper t a m e n , fere ut S. glauca, ab ceteris facile distinguitur. Fo liis enim glaberrimis laete viridi-nitentibus, haud nigrescenti b u s , subtus eximie glaucis, strictis coriaceis, ramis nitidis r u fls , capsulisque haud longe pedicellatis, unde amenta ma gis com pacta et regularia ex stan t, ab .S. nigricante primo o b t u t u discrepat, ne dicam habitu strictiori, graciliori et laetiori toto. Magnitudine fruticis, foliorum et am entorum , capsulis stylo sat longo terminatis ab S . livida, cujus for mis majoribus formae hujus minores habitu quodammodo sunt similes, differt. — Linnaeus, W a h le n b erg et Fries ex hac di stin x e r u n t 2 formas : majorem (S. pbylicaefoliam s. s. d.) ct
AA
minorem (S. * tenuifoliain). Quuin aulein tarn multi transitus in te r eas in v e n iu n tu r, eas seorsim p ro p o n e re haud voluimus. F r u te x variat biorgyalis-bipedalis ; n u n c inlricato-ramosus,
nunc ramis divergentibus.
R a m i o ccu rru n t nunc a) vim inales 1) str ic ti, foliis undi que sparsis 2 ) n u ta n te s, apice tantum foliis fascieulatis o r n a ti ; b) torulosi foliati, — nunc annotini pubescen tes (id rarissime o c c u r rit , ncc nisi in ju nio rib us et locis siccis c resce ntibus), n u n c, et frequentissim e, nitentes. Color variat violaceo-nigricans, rufo-pic eus, corallinus et flavus. Hic p oste rior in omnibus spccicbus Salicum o b s e rv a tu s , unde formæ sic diclæ vitcllinæ oriu ntu r. A m en ta variant I) vulgatissime subpraecocia;
2 ) coaetanea vel serotina tamen sæpe evadunt ” ad ripas fluminum praesertim aqua in u n d a ta s , qua le nte difllu- e n t e , primum apices ram orum cum gemmis rudim en ta foliorum includentibus e m e rg u n t, dum gemmæ a- mentaceae posterius d e n u d a n tu r , hinc folia prim u m , deinceps amenta p u llu l a n t”, u t jam pridem recte o b s e rv a n t cl. Læstadius.
Capsulae lu dunt 1) pilis strictis adpressis sericeis tomen- tosæ. S . phylicaefolia vulgo.
2) omnino glaberrimae, satu rate virides. S . majalis W b g 1. c. S . phyl. majalis H a r t m . 1. c. K o c h 1. c. S . tenuifolia S m . , F r i e s . 1. c.
T ransitus tamen evidentes in ter has duas saepissime o c c u r ru n t, ubi capsulae nunc basi, nunc apice t a n tu m , nunc etiam totae pilis rarissimis et minimis conspersae s u n t ; nullo modo itaque sejungendae.
Folia variant:
1) rotundato-obovata, minima, apice s u b r o t u n d a t a , basi dilatata vel parum angustata. S . m yrtillo id i form a foliorum haud dissimilis.
2 ) obovata, apice parum in apiculuin attenuata.
a) m a jo ra , biuncialia, primo valde membranacea, d e inde rigidissima; etiam marg. crisp a to -se rrata , et su btus distincte reticula ta (ad A rjep lo u g l e c t a ) ; vulgaris. — S . laxi/lora Borr. Ilook. Brit. FI. p. 5 0 8 (sec. descript.). S . tetrapla W a l k . Ilook. 1. c. p. 5G9 (sec. specim. ex Koch).
b) m inim a, vix uncialia. F ru te x vulgo to r u lo s u s , nunc o rgyalis, nunc tantum 2-pedalis. — S . h u milis W i l l d . (sec. specim. ex Koch).
5) obovato-lanceolata ex basi attenuata sensim la tiora; su p ra medium in apicem sat p ro d u cta , undulato ser r a t a , glaberrima. S . fV eigeliana W i l l d . Sp. pl. 4. p. 6 7 8 , et S . violacea W i l l d . (sec. specim. ex Koch). S . tenuior Borr. & S . D avalliana S m .-H ook 1. c. sec. descript, huc pertinere videntur. — O ccurrunt folia hujus formæ minima, S. lividæ simillima, sed fru tex orgyalis, et amenta alia.
4 ) ellijitica, maxima, 5 -4 unicialia, undulato-serrata. F r u t e x arborescens. (A. bicolor Ebrh. 1. c. foliis gau d e t minoribus elliplico-obovatis.) S. Dicbsoniana Sm. Hook. sec. descript.
5) lanceolata ad apicem et basin aequaliter attenuata. a) m ajora 2 - 5 unçialia. S . liorreriana Hook & ra
dicans Sm. (?)
b) m inora vix uncialia. Hæc forma S. arbuscidce si millima, a qua tamen capsularum forma, pedicel- lis et squamis distinguitur.
6) linearia lanceolata, grosse sed undulato-serrata, 5 uncias longa et semiunciam la ta, nunc saturate vi r i d i a , nunc dilute flava, (hæc forma exacte vitel- b n a , ramis etiam luteis insignis, ad Katlisafvan et Askiljan L. Um. observata.)
O b s . I. De Synonymis hujus speciei multa controversia et diffusio orta est. Herculeus sane esset la b o r, si omnia de hac re conscripta extricare conaremur. Quo autem o r d o , quod ail litteraturam Patriae, restituatur, hic sen tentias Auctorum nostrorum de Salice phglicœfolia, nigri- cante et arbuscula, quae saepissime commutatae fuerunt, nrque in tali conatu disjungi possent, seorsim proponere conabimus. 1) L i n n æ u s a) in F lora lapponica has omnes species
optime distinxit. — IV:o 3 5 0 S. nigricantem esse probant 1) figura folii optima t. 8 f. c., 2) d escriptio, quae, cum sequente sub n. 5 5 1 co m p arata, inde clarior fit. Certum quidem est, eum nihil de villositate nec foliorum nec ram ulorum enuntiasse, quae hanc speciem plerumque a S. phyl. bene distinguit. Sed ”folia oblongo-ovata”, (nec ” lanceolata” ), serraturis distinctis (nec ”apice et basi o b tu sis” ) n o ta ta , subtus pallidiora (nec ” pallida et ad albedinem inclinantia” ), et petioli ad basin appendiculis seu foliolis 2 minutissimis au c ti, rami denique fusci (nec ”p u rp u ra sce n tes”), optimi sunt characteres hujus speciei. — J\:o 3 5 1 S. vhylicœ foliam esse demonstrant verba descriptionis cum S. nigricanle compar a tæ jam allataj
locus denique ”in V e s tro b o ttn ia copiosissime in pratis. — IV:o 3 5 2 etiam esse S. phylicæfolium (* tenui foliam Sm. Fries), formam sc. m inorem , depressam , alpinain, de m o n s t ra t, quum H erbarium Linnæi (sec. S m i t h ) , tum folium in t. 8. f. e depictum , tota denique descriptio ” ramuli p u r p u ra s c e n te s , folia v e rtic alite r o v ata , fere pel- lu c id a , utrim que g l a b r a , in medio obtuse cre nata.” — N:o 3 6 0 demum Sal. esse arbusculam aflirmant 1) figura folii m. 2) locus: in desertis arenosis, crescit in formam arh u sc u læ , vix p ed a lis , 5) d e s c rip tio : ” Caules tenues, ru b e s c e n te s , folia lan ceo lata, u trim q u e acum inata, ser r a t a , superius viridia, subtus pallida.” — b) in Flora Suecica E d . 2. S. nigricantem ut varietatem S. phylicæ- fol. p r o p o n it, u t videri licet et ex citationibus ad FI. Lapp. et ex diagnosi. N:o 5 5 2 et 5 6 0 ut varietates ejusdem speciei: S . arhusculæ , cum S. d ep ressa , p ro b a n t synonyma. — c) In ”Species P la n ta ru m ” de his omnibus eandem fovet opinionem.
2) W a h l e n b e r g a) in F lora L a p p o n ica sub 4 nomin. has 5 species p r o p o s u it, norma dispositionis a capsu la ru m vestitu desumta. A S . arbuscula Linnæi FI. Su. S. lividam secernens, duas alias sub eodem nomine (n . 4 7 6 ) r e t i n e t , sc. S . phylicaefoliam (formam m ajo rem , orgya- lem) et arbusculam (form, m inor.), qu o d p r o b a n t 1) sy nonyma Linnæana ex Fl. L. 2) habitatio — ipsi enim S. pbylicif. in loco designato ”ad S irka loukt lacus V irihjaur Lapp. L u i” le gim us, 5) to ta descrip tio. Q uum ad S . pliylicifoliam suam (n. 4 8 2 ) citat Linn. FI. L. n. 5 5 1 . FI. Suec. n. 8 8 0 . Smith Brit. p. 1049. veram hic d e scripsisse v id e re tu r ; quod tamen descrip tio ipsa v etat: ” Capsulæ adeo elongatæ s u n t , u t corniculatae vel ro - stra tæ dici m e re n tu r , nec d u bito quin baec omnium S a licum Suecicarum maxime macrocarpa s it ; folia n ig resc u n t, ramuli tenelli et raebides petio lique sem per p u b e s c u n t.” E s t ig itu r S . nig rica n s form a leiocarpa. — S . m ajalis ». 4 8 3 eadem est ac S . phylicifolia L i n n . (leiocarpa) see. descrip tionem bonam. — S. nig rica n s n. 4 8 5 a p e rte est S . nigricans S m . , ut synonyma omnia et tab. FI. Dan. ci ta t a , denique quae de affinitate S. phylicæfoliæ d ic u n t u r , clare dem onstrant. — Hic itaq u e sub duobus n o minibus (pbylicif. et nigric.) S. n ig rica n te m Sm. p r o p o su it; etiam duobus (S. majali et arb u scu la p .p .) S . p h y - licacfoliam Lin n., et uno denique (S. arhusculæ alte ra p a r te ) S . arbusculam L. — b) In F lo ra Suecica eadem
se rv a la est dispositio, praeter quod S . majalem Fl. L, S. pbylicæfoliæ (nigricanti Sm.) subjunxit. Haec omnia p rim i dem onstraverunt Laestadius (in litteris et ” Locis pa r a lle lis” &c. p. 2 2 6 — 2 2 7 ) , F r i e s (Mant et Bot. Not.) et H a r t m a n (in Flora sua Ed. 2 , 5 , 4).
Q uod ceterum addendum , vide sub S. nigricante et arb u sc u la infra.
O b s . 2. Hanc S. phylieæfoliam L. eandem esse ac S . bi- color E b r h . 1. c. primus clarissimus Koch nobis edocuit. Is enim specimina et ex collectione E rharti ipsius, et ex B r u c t e r o , loco ab E rh a rto indicato, lecta obtenuit, qui bus c e r tio r factus est haec nomina esse synonyma, sed cum S . livida W b g . (quocum prius commutata) ne com p a ra ri posse” (v. Synops. Ed. 1. p. 655).
M onstrositates :
1) contorta: capsulis cocbleariter-curvalis et contortis, basi
v entricoso crasso; foliis magnis rotundatis crebre ser r a t i s , stipulis sat magnis. F ru te x orgyalis, habitu fo liorum et am entorum singulari, inde autem o r to , quod, viminibus summis a bobus exesis, tota vegetatio quasi com pressa et dilata est. — Ad Sakkawaara Lapp. Pit. 2) verticillata: amentis gracilibus, cylindricis, densis, pauci-
foliatis; capsulis in verticillis subdiscrctis congestis mi nim is, sericeis, stylo valde elongato, foliis in apicibus ta ntum ramorum valde congestis, obovatis maximis, pa rum ap icula tis; trunco et ramis nitidissimis. — Maxime insignis, amentis gracilibus, in ramorum medio arcte co ngestis, saepe 2 ex eodem pedunculo. Folia maxima. F r u te x magnus, 2 orgyalis fere arborescens, ad Peura- j a u r Lapponiae Lui. observatus.
Uybridilas:
S. G L AU C O-PHY L IC Æ FO L IA : am entis serotitiis lateralibus, p e d u n c u la tis, pedunculo foliis m agnis ornato, capsulis ex ovata basi cylindrico-lanceolatis obtusis, pedicello n cctarium fere duplo snperante pedicellatis, squamis acutiusculis apice parum in fuscatis, pilosis; stylo distincto elongato', stigmatibus bifidis divaricatis; foliis obovato- lanceolatis, acuminatis supra glabris, subtus glaucis p i losis, stipidis linearibus acutis.
F ig . Icon nostra f. 10 (expl. a = am ent, feni., b= capsula ex
Fruticem unum ad Sakkavvaara Lapp. Pit. duosque ite rum sub moule Nammats ,propc Q uickjock Lapponiæ Lui. in venimus.
Species sane cu rio sa , habitu e t S. glaucam ct pbylicae- foliam intime referens. Glaucœ similis est foliorum vestitu piloso, amentis rariflo ris, capsularum forma, praecipue autem pedunculo e lo n g ato , valde fo liato , et squamis caps, parum ta n tum infuscatis, ventrem caps, subsuperantibus. A b ea tamen re c e d it, et S . phylicœ foliam acc e d it, caule s tr ic to , glaberrimo, nitente fusco-piceo, forma ct consistentia rigida foliorum , amentis laterib us ramorum anni praeteriti fixis (nec itaque in Cbamelicum grege nullo inodo locanda), capsulis demum pe- dicellatis, stylo elongato.
Quamquam in plantis s. d. bybribis agnoscendis ju re cau tissimi, ut res nondum clara et p r o b a t a , banc u t hybri dam salutare om it tere nequivimus. Habitu et notis tam inter duas species allatas ita p ro rsu s m edia, u t dilfillimc sit dijudicatu ad quam potissimum pertineat. Praeterea intra eas semper c re sc it, nec nisi duobus locis adhuc observata.
11. S ALIX IIA S TA T A L i n n .
S. amentis 2-andris p c d u tic u la tis, pedunculo f o
liato , capsulis (jlabris elongatis p ed ic ella tis, p ed icello
nectariuni du plo lo n g io r e, sly lo m ed io cri, stigm atibus
b ifidis, s (piam is apice fu s c es c entitm s , ob tu sis, p ilis
longioribus demum crispatis te c tis } lo liis ovatis-linea-
rib u s, (jla b ris, subtus ven u loso-n otatis, stipulis r e c tis ,
sem icor datis.
v S a lix fo liis serrntis (jlabris subovalis sessilibus a p p e n d ic u la tis”
L i n n . FI. L app, n. 5 5 4 . S. hasta ta L i n n . FI. Suec. n. 8 8 2 . S p . P l. 2. p. 1 1 4 5 . W a l i l e n b . F I. L ap p . n. 4 8 0 , FI. Suec. p. 6 0 0 . F r i e s Nov. M ant. Ï. p. 4 8 ; B o t. N ot. 1 8 4 0 p. 1 9 7 . U a r t m . 81; and. FI. 4 . p. 5 2 2 . — W i l l d . Sp. Pl. 4. p. 6 6 4 — S e r i n g c — K o c h . — S . serrulata W i l l d . S p . P l. 4. p. 6 6 4 ; — S . m a li-
fo lia S m . F l. b rit. p. 1 0 8 5 . S . elegans II o s i. F I. aust. 2 . 6 5 2 . F ig . B u d b . tab. 4 5 . (si non ad S. phylicæ foiiam p e rtin e a t? ).
L i n n . F l. L . t. 8. f. g. W b g. FI. L. t. 17. f. 5. S w . B o
tanik. t. 7 1 9 . FI B a n . t. 1 2 5 8 , Icon nostra f. 11 (ex p lic. a = am ent, fem ., b = capsula ex latere visa).
E xsicc. H erb. N orm . F a se . I l l n. 5 5 .
Ilab. Locis humidis ad fiuvios rivulosque p er parte m
sylvaticam, subsylvaticam et subalpinam , usqne supra term, hetulinum in alpes procedens. In Lapponia tamen a u s tra lio ri r a r a , ibique non nisi ad Uisnäs Lapp. Umensis p r o p e
