• No results found

SOCRATIS MORALI

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "SOCRATIS MORALI"

Copied!
14
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

D1SSERTATI0 GRADUALIS

De i

MORALI SOCRATIS

quam,

SUFFRAGANTE AMPL. FACULT. PHILOS.

IN ILLUSTRI ATHENAEO UPSALIENS/,

PRyfSIDE,

VIRO AMPLISS1MOatque 1M0,

MAG. LAURENTIO

DAHLMAN,

Moral, et Polit. PROFESS. Reg. et Ord.

PUBLIC*2 CENSURSE MODESTE SUBMITTTT

JACOBUS REINH. LUNDH,

DALEKARLUS.

AD DIEM*Xn*-junh, anni MDCCLVHI.

in auditorio gustaviano.

H. A. M. S.

. U P S A L I SE ~

Excud. L. M. HÖJER, Reg. ACAD. Typogr.

m

(2)

vJlborna frun,

RU

JO

FRU till Vahlfta-, Lottfta och Kohlfva.

NUgunfliga GYNNARJNNA!

Hvad

OmHar

SOCRATES,

GUDtånktochoch tältom

i

Naturens

forna

om vett

dagar,

lagar,och dygd

Att dygd får lon och läft får blygd7

Till hans beröm jag ville Ikrifva

Och hans förtjenft htt loford gifvä.

Men att, Välborna Fru, ock nåmna Er gunft, jag åger frorre Ml5

'

y Er himlen fjelf har velat åmoar—*

Att mångas hjelp befordra Val, .Förtjänar SOCRATES berömmas,

kan Er dygd ej eller glömmas.

Tillk

t

(3)

Tillåt Välborna Fru! jag beder,

Af Edert namn att defla blad Förvänta glänts och ail fin heder.

Om jag i någon enda rad

far tack for mycken gunft frambära,

Iker mig efterlängtad åra,

j V i w.- "• -• - 4 •• ' yJL'*

Lef val till fenfta ålders åren,

Den Hogfte fkydde Edra dar.

Er vinter blifVe likfom våren,

Och noijet hålle hålfan qvar.

Er lycka faft fom fjelfva bergen ,j\

Behofve alldrig jfl^ifta fårgen.

. . ■' ' \; i

Er luft att adla linnet leda

Dit dygdens lagar det befallt,

Er omforg att den våg bereda,

Som af Er fokes kam for allt,

Om Barn och Barna-barnen följa,

Skall intet godt fig for dem dölja.

- f ""j ?/'

Af denna trogna önfkan brinner

Ett hjerta rent i v6rdfamtvtfroft.

Når rum i Eder gunft jag finner

Kan alldrig faknas hos mig tröft.

Jag flipper på lyckan hämnas

Och lexver nogd.att ftådfe nämnas Välborna FRUNS

hdmiukaße tjänare.

JACOB RE1NH. LUNDH.

(4)

SLOTS-INSPECTOREN och KRONO-BEFALL-

NINGSMAN, vid Kongsöhr, JDEL och HÖGAGTADÉ HERREN,

Herr JESPER PETRAEUS.

HANDELSMANNEN, i Nora Stad,

Adeloch herren,högagtade

Herr ISRAELGA HM.

HÄRADS- BOKHÅLLAREN,

HÖGAGTADE HERREN,

Herr JOHAN WESS1NG.

SAMTELIGE MINE GUNSTIGE HERRAR

och GYNNARE,

Eder

mig

ynneft och godhet har ftedfe förbundet

till den allraftorfta vördnad och erkån-

fla. Nu opnas mig ett .angenåmt tillfalle-,

men min fiåder ar for fvag, .att den nogfamt be¬

tyga. Tillårén dock GunfiigeHerrar! att allmanff

förklara det Eder fallhet ar min egen långe jag

lefver

/[i rf. .3 - ,<

Mine Gunfiige HERRARSoch GVNNARES

; > - \ V' . \

ödmjuke tjänare, JACOB RÉINH. LUNDH.

(5)

i i.

mnia, quas jam dicuntur, antca e(le cliéta haud facile dixerimf prifci tamen aevi f2pientes,fua,

nec defraudandos, laude con- tendimus. Etenim ut fumma fuit eorum induftria, ita nec

eadem, infcicntiis, vana fult,

fed maximo ufui. Si nonomnia

detcxerinc, nobis tamen aniam, inventis novas ad- dendi, prsebuerunt veritates. Si non omnia illorum fcripta adeo tuerint polita, noflrum fane efl, qui no- bis videmur clarioribus vivere ternporibus, in iisdem

ordinandis illuftrandisque, nollras exercere vires. Si denique quidam eorum a vero declinaverint tramite,

ne grave ducamus ex erroribus aliorum meliora di-

A fcere;

(6)

fcere; cum plurimi faniora tradiderint, ut nihil fere

in iis vel culpari vel dedderari podit. Quicquid dt,

veterum plerumque Philofophorum placira, absquc

emolumento, a nobis non teguntur. Merita itaque

Socracis in philofophia morali, levi adumbrare pe.

nicillo , noftri iam eil indituti. Non quod tanti virr

nomine dignum, fed quod, per facültatum & tem¬

poris anguitiam, potuimus , praeditimus. Quse de-

fiderantur, Tua, CL., implebit virtus atque be- nignior cenfura»

It

Socratem nihil literis exaravide mnlti tedantur

veterum, praefertim cum dialogos, quos ei tribuit

Plato, cum recrtatos audiviflet Socrates, fuos non a-

gnoverir. Recentiori quoque aevo , epidolas Socra-

tis Leo Ällatius vufgavit , quas etiam fuppofititias

ede facili ncgotio agnofcet , qui easdem cum reliquis

Socratis contuleric dogmatibus. Res tarnen manet falva, nam praeter Pkitarchum, Laertium, Suidam,

Thucydidem & Ciceronem habemus Xenophontem,

comitem ejus in bello ddelidimum difcipulumqueSo-

crate dignidimum , cujus fides , modedia, fortitudo

& pietas, virtutes indgnesque animi dotes Prsece-

ptoris dilucide: admodum referunr.. Libros i1le IV

memorabilium de Socrate poderitati fuperdites vo- luit, ubi monita maximi fui aevi Moralium Do&oris fpardm expodtavidere licet. Miffis, quibus primum

ope-

(7)

) i (

opcramdedit,ceteris fcientiis»morali imprimis (uam

riicavit operam, eoque fucceflu, uc ipfe, fatentilxis

omnibus,verumfuerit fapientiae& virtutis exempkrm.

Divinam providentiam immortalitatemque docuit a- nimoruna, quibus quoque fulcris fubrutis,quid aliud

reftat ? quam delormis juris umbra , jus ex ucilitate pradenti metiens, omni vi obligandi deftituta, omni

honeftaee carens, cum nec reverentia nec metu fum- mi Numinis, aliquis, hifce principiis fummoris, du-

carur; fed qusvis nefaria, prout Tenfus & afFe£his juflerint, moliri poffit. Nihili itaque facimus, immo ako fupereilio contemnimus fubtilieates quorundam, qui jus quoddam natura, nulio habito ad DEum re-

fpeftu, in gratiam Atheorum, bngunt, exibimantes

eos nihilominus deturpieudine aftionum fuarum con-

vinci & a malis retineri poffe. Longe vero alia &

ereåiormensnoftro Phiiofopho,quamvisgentilqfuic*

5 M M

« ) v *' .

^ Officia erga DEum inculcat. Ne vero hoc ferne¬

re fecifle videatur, fundamentum eorom, ex operi-

bus & perfe&ionibus Divinis, imprimis Providentia

6 bonitate ejus, repetit. Omnia nobis neceflaria a Diis concefla dicit. Interea, quibus egemus, lucem primum ponit, cui, fol, fimulque operibus noftris peragendis, infervit. Nochern nobis largiti funt,Tn- quit,Dii,commodiffimum quiefcendi tempus.Terra

A 2 mutri-

(8)

&& ) 4 (

nutrimentaproducit. Aqua maximadata eft copb,

uc animalia & vcgetabilia eadem reficiantur. Ignis

nobis in pracfidium contrafrigus & caliginem concef.

fus ed. Animalia hominum eaufla nafcuiuur & nu-

triuntur. Senfus non tantum fed & rationem nobis

conceflerunt,cujusopcderebuslenfibilibus fenlusque

fugiencibus ratiocinando, difcamus, ad quae fingula

conducant. Deos quideminferioresmundo praefe&os,

iupremum tarnen Numen omnia compofuifle &con-

dnere, ftatuif. Numinis hujus eflentiam eile infinj-

tarn & ab ente finito non comprehendi pofle , haud

obfcure indicat, nec oculis cerni, non tarnen ideo e.

jus negandam exiftentiam. Confidera, inquit, quod

fol cum omnibus confpicuns efle videatur , non per-

mittat hominibus ut le accurate afpiciant, fed, fi quis

imprudenter fpe&are conetur, vifum adimat. Ful-

men defuperdemitti patet & omnia, in quae incidit,

vincere, non tarnen vel cum accedit, vel cum ferit,

vel cum recedit,cernitur. Nec venti videntur,quan-

quam eorum cffeÖa fentiamus, Quin etiam fi quid

rerum humanarum aliud, anima hominis certe de Di-

vina naturaparticipat. Hanc in nobis imperare patet,

nec tarnen ipfa cernitur. Haec confiderantem opor¬

tet nec ea, quscerninequeunt, contemnere. Hinc

tandem concludit ad nofiram erga DEum obligatio-

nem, debemus fcilicet Numen ipfum venerari, ho-

nore profequi beneficiaque Divina gratiis rependere

maximis. Reftius & religiofius Deos honorare nemi¬

nem pofle monee, quam agendo utipfimetjubent.Nec

(9)

) 5 C

Nec in fimplici honore lubfiftendum, fcd omncs fa-

cultates & vires adhibendas efle. Nos maxima bona

a Diis fperare poflc,eoque magis cum illi plurimum

prodefle poffint. Vitam in omnibus ita degendam ut

Diis placeamus. Placemus vero obediendo, pie ob-

temperando, legcs a Diis* latas lervando.

§. iv.

Ad officia erga fe ipfos obfervanda, ut animos

hominum eo melius fle&eret, fontemeorum , haud

infelici fucceflu,primumdetegendum efle duxit. Fa¬

miliäres fuos interrogabat, numnc Delphos aliquan-

do profe&i animadverterint ad templum aiicubi lcri-

ptum efle,nofce leipfum,cum quidam eorum fe hoc

vidifle affirmaverunt, in quo, vera fui notitia confi-

ftar, edocuic j illum nimirum fe nofle,qui vires fuas

quales fint ad ufum humanuni novit: illum autem fe

ipfum ignorare, qui in fpiflls verfatur fenebris circa

ea , quae fibi & aliis commoda vel incomrnoda fint.

Ab ipfls incunabulis nobis hoc vinculum injun&um

eft, nt tam excellentiorem noflram partem, animam

videlicer, variarum rerum notitia ornare & ab affe-

ftuum dominio liberare, quam corpus noflrum, no- biliflimi hujus hofpitis domicilium , ita curare, ut promte ejusjuffis obtemperet; immo ob vitamcom-

modius & jucundius transigendam, fortuna* bona,

quovis licito modo, ampliare ftudeamus: unde fluit,

(10)

(£££> ) 6 (

prins hominem fui ipfius cognicione imbutum efledé-

bere, quam defe&ibus (uis mederi & qua? fibi profi.

cua & (alutaria fint, quserere pofiit. Quomodo quis ,'ad fui cognirionem & imprimis, quod ad valetudi-

nem curandam attinet, pervemat, fuos indruit no¬

der, nimirum: ut partim a peritis, qua? pofient, difce-

rent, partim finguli, per omnem vitam, fe ipfös ob.

fervarent, quinam cibus, qui potus , qui labor eis

condnceret , & quo pafto his utendo quam optime

valetudini confulere pofnnt.

§. V.

Neque minoris ponderis funt, qua?, circa officia

crga alios, tradit noder. Inftitutionem bonamque

educationem omnibus, quorum intered, commenda-

tam voluit. Bonani quidem indolem multum efficere pervidit,utquis celeriterea difcat & memoria teneat, quibus animum adjicit. Tales tarnen nec carere pofle

inditutioneexidimat, quo enirn largiored natura, eo felicius vires fuas exerit ars. Qui animis funt firmis-

firnis, & efficacifiimi, inefficiendis, quaefufcipijjnr,

fi educatione, qua? agenda funt, didicerunt, excel-

lentes & ad maxima bona utiles redduntur, fin mi-

nns peffimi & nocentifiimi. Nam cum judicare mi-

nime norint, qua? fint facienda, prava fiepe moliun-

tur, cumque magnifici & acres fint, difficulter con-

- tineri & abduci pofiunt: haud alicerac equi generoii, qui

(11)

) 7 (

qui praflantiflimi (unt, fi opportune domentur, fin fil«

domiti fint, pravHfimi & effrenatifiimi bunt. Jufti-

tiam, quae complexus omnium erga alios officiorum

merito audic, fuis & commendavic & proprio inflil-

lavit exemplo. Praefes enirn comitiorum fa£tus, non

permifit plebi, ut, praterleges, fufFragiis fententias

ferret. Cum legibus vero maximo adverfatus eft im- petoi plcbis, quem vixullum alium toleraturumfuif-

fe ob ervat Xenopbon. Cum Hippia quoque amico

fuo de indole & natura jutlitias differens, ab eo quae- rit, num unquam lenferit fefalfum perhibuiffe tedi-

monium, vel amicos aut rempublicam in diffenfiones iropuliffe, vel aliud quidpiam injufli defignaffe ,qnod

ingenue alter fatetur fe nunquam comperiffe. Ve»

rum Hippias, qvum ipfi Socrates tantum expofuerir,

quae jufti nonfaccrent, eum ukeritis urgebat, ut di-

ceret, quidjuftum fir. Id ipfum illi breviter expo«

fuit,Juftum fcilicet idem effe ac legitimum , monen- do, eumqtie nomen jufti re£te tueri, qui legibus ob«

temperat, injuflum vero merito nuncupari, qui legi¬

bus patrat difformia. Aflleges earurnque oblervan-

tiam nonmagni faciendam putavit Hippias, cum eas

ipfas au&ores faepe improbatas mutent, unde quo lo-

co j iflitiahabenda fit,cum non firmiori (let talo, cur«

visjudicandum relinquit, Socrates vero, oftendendo,

neminem privatim magis in honore effe , nemini fr-

dem magis haberi, nec uflum plus domifux vel irr republica poffe,quam qui juftitias operam navat:im»

maillam eivitatem, in qua legesfervanturytum pa-

ce

(12)

ce optime degere, tum bello inexpugnabilem efTe,

viftas Hippiam dare manus legumque agnofcere di,

gnicatcii), coegit.

§■ VF.

Porro ad leges , quarum <$. praecedenti mentio.

nem injecimus, non tantum humanas, verum etiam

Di vinas naturales, animum intendide Socratem con»

flat. Has non folum dari, fed etiam univerfalem in.

ferrc obligandi vim & efle immutabiles, indepatere

cxiftimat, quod a fupremo latas fint Numine, quod-

que earum veritas a nemine unquamnegata fit, nec negari poflit. Licet, inquit, leges human«muta-

tiones fubeant & interdum antiquari poffint; hoc

tarnen juflitise nihil derogat, cum illa,in legibus non fcriptis, nimirum naturalibus, ad poftremum, fun-

damentum fuum agnofcat, qu« nec mutari, nec an¬

tiquari , nec abrogari ulla ratione podunt, cum aeter-

num 3gnofcant Legislatorem, extra quem nemoa-

liusjufla facile fancire potefl« Huc, inter alia, re-

ferri pntat prapceptum de Diis colendis, de paren,

tibus honorandis, de beneficiis rependendis. Nifie- nim h«c prascepta arguerent Legislatorem, humano

longe prasdantiorem, facile a quopiam in dubium vo-

cari podent. Sed vel ceOante omni, de aftione, ju-

dicio humano ; certa tarnen pracmia legibus obtem*

perantes,certasque pcenasdelinquentesmanereobfer*

vat. Unde Hippias demum fateri neceflum habet,

id

(13)

) 9 (

itl a prseflantiori quodam Legislacore quam huma-

b no pendere.

J. VII.

Do&rina virtutum animos familiarium difcipn- Jorumque ita imbuendos curavic , ut ab eo optime

> morati ixpius difcederent. Juflitiam non tantum do¬

li cuit, fed re ipla publice privatimque declaravit. Illa

> ei tam cordi fuit, ut a Melito accufatus ne minimum

1- quidem legibus indignum commiferic. Adulari, ro-

'e gare präster leges, artesfuerunt, quibus facilime

i' abfolvi potnifler, led perflitit in legibus , & cum le-

:c gibus mori , quam contra eas vivere maluit. Con-

cordiam civium maxime commendavic, ne vero in

)C " nefandam degenerer conjurationem, eam ad leges

m femper exigendam vpluit. Libértatem excellentitfi-

n- mum, quo homines unquam gaudere poflunt, bo-

i- nurri efle agnovit: quarnobrem intemperantes , cum

r- sücßuum iugo magis magisque fubmittantur, in o-

a- ptimis efficiendis impediantur, ad pefllma cogantur,

c- & deterius loco melioris eligant , minime iiberos

1. efle oflendit. Temperantiam ideo virtutis inbar la-

e- pidis Lydii habuit. Alias prasterea, homine dignas,

10 virtutes , easdemque certfflimum felicitatis obtinen-

0. öx medium efle docuit. Hoc vero in'primis notatu

dignum efl : illum fcilicet aliis onus , quod ipfe

n- ferre recufaverit, nunquam impofuifle* fed ardu-

r- arn virtutis viam non minus verbis quam faéis

% Ii mon-

id

(14)

**# ) oi r

monftrafle. Ad haec, quae carptim ex pbcitis So-

cratis attulimus , animum advertens , facile inve-

niet, illius monita a nodris non alia ratione quam

externa tantum differre fpecie. Nec mirum; ve.

ritas enim una eademque ed, & fola fub fole a

viciditudinibus exemta & libera. Ejus magidra,

re&am loquor rationem, fententiam non mutat,

fed quod verum , quod cum virtute congruum,

a multis retro feculis agnovit , illud hodie tale

nobis exhibet. Quod reliqvum ed optamus , ut

ex Soeratis omniumque faniorum fcriptorum do*

ftrina ea delibemusr quae vergant in noftram

aliorumque emendationem &

fempiternam

References

Related documents

tion effe quin Chrißus von animo modo y [ed etjam corporis dotibus &amp;

Alexander, ait b) quidem Magnus fuit9 fed adverfus molles ^Afiaticos. Ubi Alexandri fcilicet fortitudinem ele- vat, quod res ei fuerit cum Afiati- cis, qui nempe nullo negotio

bi dies, quod alioquin intelle&amp;us nö- ftri infirmicate , fimultaneam ejus. non valeamus

iimilis eft Homerus. Vi certe hac haut illi multunr, quod opinamur , Ossian cedir, lenis etiam ipfe aliquando et placidus inanans, fed quaiis, inter triftia tam-en umbrarum,. vel

Verum enim vero, non Apoftolus modo, fed et- jam, id quod mkeris, omnia, qu® ad illum , maximi ha-.. benda didlitavit, nugas vendens, Papa« Sic

ne illa non faciat, poflea, quod Eloquentiam ab aliis. facultatibus diilingvat, denique, quod

&amp;: effentialia artis hujus adtigit. Scilicet, quod &amp; ipfe. indicat qj9 cum eorum, qui ante illum fcripferunt, opera tota, quanta, in iis, quas ιτεξί των εζω

tis animis exceptus efl: ipfe vero, fublatis manibus, fibi gratulabatur, quod [hus , quam Alcibiadis, pr£clarior föret reditus, behevolentia enim citiufn, tion vi ulla, do-.