APUD LATINOS"»

j. ν. y.

D IS S Ε R _{T A T I O G RA} DUALIS,

n0t10nem,

APUD LATINOS"»

sat complicata μ, in vo- cibus COLLI El 7ERR/E

FILIUS, evolutura,

QUAM,

SUFFRAG. AMPLISS. FACULT. PHILOSOPH.

AD REGI AM ACAD. UPSAL.

sub praüsidio

virl celebe rr

mag. ρ ε t r i EKERMAN,

ELoq. PROCESS. Reg. et Ordinarii/

publice fent1landam sistit,

LAURENTIUS EKO RN, ^petri filius,

roslagus.

V. Rect. ad. Schol. Eccles. St. Mar. Magd. Stockh.

IN AUDITORIO GUSTAV. DIE JUNII

Anni mdccl^vii,

il a. m. s.

UPSALIjE

A?ud Jon. Edman, Reg. Acad. Typggraph.

MONSIEUR

JEAN JULES

YULT-STEUERN,

CHANCEUER DE LA COUR , CHEVA¬

LIER DE LORDRE ROYAL DE L'E~

TOILE DU NORD,

ET

MONSIEUR

OLAVE ROßECK

CONSEILLER DU PARLEMENT DE

SVEDE , BO URGU EM A ITR Ε DE LA JUSTICE ^α STOCKHOLM

MESSIEURS

T'/otre gener eußte eclatante m'ajßtre d'un accueil gracieux,

V _en prenant trop fur moi, d^avoir Phonneur de pre-

fenter devant Vos yeux eclairh Pouvrage, tant foit ^peu.

Je vous prte tres humblement, Me(fieurs> de me conferver

a Votre grace. Mes voeux les plus Undres fevG7it adreffés fans cejfe au rief qiPil plaife Vous comb ler de t oute s for¬

tes de benediBions et gloire , et qiP apres une longue fui·

te d' annees, vous faffe jouir des platßrs, qui nt peuvent (e per dre* Vai Phonneur dPetre ^avec la plus grande fou- inifßon,

MESSIEURS,

votre tris humble fer vit cur

LAURENT EKORN Fils du Pierre,

Maxime Ρ ρ ver endo ntque AmpüJJJmo Domino, t

gabrieli KOSEN,

Sacr* Regi# M-nj'cftatis a facnV fupremo , RegÜ ordinis Eqveftris Con- cionatori, Pr#fidi ConMorii aulici, Eccleiis Riddarholmenfis

nec 11011 anim.r um

qv# in Bromma congreaantur, Paftori Vigilauäffima,Con- fiftoiii urbici Stöckholmienfis Adfeifori graviffimo.

Maxime Reverendo atqve Rräclarißhnn Domino

Μλο Ecclefi# St. laur. Catharince

qv# Stockholm^ portuan, eil, Paftori Vigilantiffimop Confiftorii urbici Stockholmienfis AdiefTori Graviflimo»

Maxime Rcvcrendo atqtie Pr titlar ißimo Domino,

μλο andrere bald,

A facris Antiftiti Regio, Ecclefi# St, Mari# Magdalen#, qu# Stock¬

holm!# coiligitUr ^, Paftori Vigüantiifimo, nec non Coniiilorii urbici Stockholmienfis Adfeifori graviffimo,

Maxime Reverendo atque RraclarifRmo Domino,

μλο pet. gråberg,

Paftori ad Ecclefiam St. Udalricae Eleonorae, qu# Stockholmi# eil, Vi.

gilantiifimo) Confiftorii urbici Stockholmienfis Adfeifori graviffimo.

Admodum Reverendo atque Fraclarißlmo Domino ,

Μλο joh. NA mark,

Recfori Schol#, ad Ecclefiam St. Mariae Magdalenae , Adcuratiffimo, Patronis fummis ac propenfiifimis,

Hoc Schediafma Academicum Sacrum ejje voluit

AUCTOR et KESPONDENS,

Håg a chtade Herrar Handelsmän,

Herr BIRGER FOUGEL,

Bryggare Ålderman och Kyrko - Råd vid' St. Marias Magdalenas Forfamling i Stockholm.

HERR CARL FREDR. KULLMAN,

Bryggare och Kyrkovård vid St. Marias Magdalenas Forfamling i Stockholm.

Herr PEHR SIVER,

Bryggare och Kyrkovård vid St. Maria; Magdalenas Forfamling i Stockholm.

Tillägnas deJFa ringa blad vordfammait

Af

Mine Η er r ar s

vdmiuke tknnre

LARS EKORN peterflbn;

f. Γ-

^^^'G.ohors ge mil in m opinionibus fuis de cceJo,

§, ^phyfice fpe&ato, fuerit licet valde d'iicre- É Ii ^ans 5 *n eo tafT,en ⁵ fenfum moralem fi

fpeäraveris ^, quod fummus felicitatis

i(^ apex, optimo quidem jure, haberi &

pnedicari debeat, ad quem mortales univerfi &

finguli, enitantur oportet, amieiffime confenfic,

Maximo rerum Conditori ideoque pfacmfle videtur,

corpora hominum ere&a formare, ut ora in .altum

extollant oeulisque rntentis contemplentur eins dem

cceli miram pulchritudinem : imprimis cum a fe-

ris belkiis hoc difFerant ^, quod illa prona , in ter- ramque vergentia, nihil nata fint profpicere, nihil

quoqne defiderii ^, altiora petentis ^, illis infit. Vita,

inqvam ^, eorum otio et pabulo confumitur, donec

emoriantur & ad nihilum recidant. Homines, quibus vultus ere&us, quibus fufpeftus in coelurn

datus eft, fermo et ratio, per qua2 Deum ^agno-

fcunt, atque iimtari dcbent, quoad potuerint, i·

gnorare nec fas, nec licet, ingerentem fefe oculis, Sc

fenfibus cceleftem claritatem. Ad fuperiora porro homines deftinatr, anima immortali, utpote nun- quam otiofa, gaudcnt, & cogitationes fuas in di-

A 3 ver-

& ) 6 ( *

verfa tanquam evolare finunc, felicitatem adepturi.

Hoc veteribus, in a! iis, quam qua; tcrrx era nr, obledfcamentum fibi qusercndi anfam prabuit, eo

quod naturam fuam in ccelcftem immucatam vel- Icnc, neque rebus terrenis, ex corum fentencia ^,

fibi adverfis, inhxrcfcere geilirent. Varias at- que diffentientes opiniones hac de re ^, qua rum vel

tenaciffimi fuere, cum Graeci, tum Latini My- thologi, operofius cruere , noftri non eft inftitu- ti,pauca ^tantum, notioncm eorum fat complieacam,

in vocibus Cceli i? Terra Filius, c nodatura, fub

adfpe&um fumus pofituri ^, Tuam, B. L. folicam

humaniratem pcrofficiofe nobis expetendo,

$. IL

Sors et narcendi conditio, omnes, qui par¬

tim ufuram lucis illuftrioris aecepiflent, partim for-

tuna non novcrcante uterentur, C9eli filios ap-

pellare fvcvic. Unde, apud Petronium (a)Uxor

"Trimalcionis, Fortunata, vel Tapanta didh, num·

"mos modio metiens,in cceium abiifle ^commemo-

"ratur. Ibid. Trimalcio, cceium lovis fe tenere

''arbitratus cft, cum in famiiiaritatem Cacfaris _per-

"veniflc tibi vidcretur. Ibid. In ccelo poiitum ad

?,inferos trahere. Itcm in ccelo fuit. Ad hxc ele.

"ganter Sencca (b) de Alexandro: cceium, quod men¬

gte vaniflima compledtebafiur, quafi tenentc. Huc fpe&at illud LaStancii: (c) Saturnus, ^cum fugatus

eilet a filio, in Italiamque veniflet, cceli filius

dichis eil. Sic quorum virtus, in re quadam ^, (it

admiranda, ^aut qui, praeter omnium opinionem,

❖ ( 7 ) &

ie prgefcntcs ititerint,de ccelo cecidiffe^ putaverant haud pauci cfr. Tertullianum.(d)Rebus hurnanis valde affli·

Ods _, provida funami Numinis cura, umis, qvi vi¬

ribus, & facultate pacriam, ab imrninenci periculo

liberandi non erat deftitutus, fepc reperkur. Annen

ille cceli filiys jure rneritoque vce^bitur ? lofe- Φ um, /Egyptiacse terras olim Patrem & Principem5 qui, ibb annonae caritate ^, panem iuppedicäverit paupcribus ^, ac faluti reipubliese confuluerit, ^tum

fuiffe , tanquam de ccelo delapfum ^, jam diu innotuir.

Ad'rem adpofite Iuvenal. (e)

Ε ccelo defeendit y\ü$i σεχυτον.

Nec non Virgil. (/):

lam nova progenies ccelo demittitur alto.

Hinc> apud Ciceronem, (ff) Pompejos audit non ex urbe mifTus,fed de ccelo lapjus. Minirni vero non pon- deris efj: illud Apofloli (g) παν ϊώ^ημβ τελειον uwSsv

*Vf&c.Item Iohan.Theolog.(^) commemorat την πάλιν μεγάλψ, χαταβαίνχσαν εκ τS ύξανύ, Accedat Homeri (ί)ύξανο$εν χαταβάς. Item disp. Sigfridi Odelin

habir. A. 1748. (£) $ιοπετΖς, ubi permulta

de diis fiäis Ephefiorum, ac fub variis formis eultis, referuntur inprimis ja&abunda ^, nimimm quod ccelo demiffa fint. JnsErafmi Adag. (/),E·

picurus a fuis afleclis, nomine διοπετϊίς de ccelo de*

lap/ί, ob peri]picaciam ingenii, decoratur. Ibid,

occurrit moSsv, quafi a love ad nos demiffnm. Sic de cce*

le veniens vel cadens dici fol'ct is, _q vi virtute, pru- dentia et moribus eft pneftanriffimus. Eleganter

ergo Alb. Poet. (II):

Tunc

*Tunc venuwn fubito, ^nec quisquam nuntiet ante%

Sed vi de ^ar ccelo mijjus adejje tibi♦

Addatur illud Iuvenah (m):

Felicia t empor a; qua te, Moribus opportunt; babeat jam Roma pudorenu

Tertius e ccelo cecidit Cate* ζ

Nec non hoc ejusdem Poecse: (n)

-

In ccelum _quos evehit optima fummi

Nunc via proceffus; -

(a) Pag. 6f. Ibid. Prfg". 69. wöi. 201. {b) Lil·. L

de Benefic. C, ^13. (c) Pag. 38* {d) Apolog, 6' 10. (e) Satyr. XL v. 27. (f) Eclog. IV. v. η. (ff) Cic.

pro Lege Manilia c. i^« (g) la c ob, /. /7. (^) ffpocalypf XXI. 10.

(*) lliad. II, ig4. (k) Pag.j. (/) Ρ//ζΛ 194. Lit.

Ρ Ibid. (Il) Lil·. L Eleg. 3. Cm) Satyr. II, v. 30, ^

{n) Ibid, Satyr, 7. v. 3^.

$♦ nr.

ΑΠ:, ut cum Cicerone loqvar, gradibus In

"coelum afcendere licet. (4) Cavendum ^vero nobis eft, ne cum ci?/i filiis tantum negotii fit, ut nos-

mct ipfos ^, tanquam in terra, adhuc conflitu-

tos, oblivifcamur. In ccelo eile figniffcat etjam

fortunatum ^ac gloriofum hominem ^, cui portio

permagna bonorum animi, corporis & fortunae ^con»

tigit. Qvivis horno eft, uti dicam ⁹ Kex Stoicus,

id eft imperium qvoddam in femetipfo conftituit»

ubi fana ratio in corpore fano fceptrum tenet, ap-

petitus yero obtempcrant; ^nam inde tranqviliitas

animi erie penfitanda. Hifcc non rite obfervatis ^, idem cvenit, ac in regno ^, ubi Princeps fibi iub-

di-

& ) 9 ( #

ditis impcrare neqvie, unde flu&us civiles ^, bella

inteftina & _exc.erna , cladem imperiorum fem-

per pcrtendentia, funt exorta. Mens humana eft ^ca-

pax multarum vcricaturn, ispientia igitur ei, fi.

cut alimcntum corpori, in quoyis difciplinarum.gene-

re uhveniéiitium, dcfervir, illä enim pafci & nucri.

ri deber. In bonis iflis animi rite frucndis, du- dum heic, qua partem, poiitum eil·. Robur ^, pulcri-

tudo & fanitas corporis, ad locum quendsm inter

cceii films parandum utique conducunt. Thefauri foramae, opcs , diviriae & honores ^, ea me η fura ,

qua ifta ferre poifumus, nohis collata ^, umbram

coili in terris gerunr» O ! quantarn felicicatem ^, ii

contentus vixeris tua forte, virtutem finceram ac

prudentiam , per »omnia ^, fan£te colendo. Rem

confirmat Seneca : (b)

Η mc fuwwia vir tus; petitur hac coelum via.

Cceii filius erat itidem fortunae filius , cui omnia

fcliciter eveniunr. *Horatius fufius id _pertractat (c):

-

' nofter nndos fpeciaverat un a,

Luferat in campo, Fortuna filius, omnes.

Ibid,

Ρ Ichs ens: ett pueri ludentes, Rex eris, ajunt.

Sic luvcnal. (d):

Nos facimus^Fortuna, Deam> cceloque locamus9

Ibid.

tu gallin a filius alba\

Nec non Horaf. (V):

Terrarnm Dominos evehit ad Deos.

Porro _gentes quasdam άντόγ^ονας vocatas, qnia

criginem nemini debcre cxittirnari volebant, cceii filiis annumerari, notum eft; quemadmodum Af

B ths-

& ) ^ΙΟ ( #

chenienfes ob nobrlitatem , virtute partam, nullisr majorum irnaginibus clari 8z illuftres, novi homines appcllabantur. In robur hujus fententiae fit, cx iacris

litcris, (/) Melchifedecus άποίτωξ aal άργζωξ, fine pa-

trc & matre, difrus.

(a) Orat, pro Milone c. 35. (h) In OSiavia ν. 46η.

(c) Satyr. FI. v.48. L. I. Bp. Iv.jp. \d) Satyr. X. v.

366. Satyr. XIII v. iai.U)', Ode.l.v. 6. ij): Gene f. C* 14.

§. IV.

Apud Poctas: Ire ad aflra, aflra petere, afira

mer ert, attingcre polum vertice, irc polo, calcarc //-

dera, phrafes fepiffime recurrunt ; quae fingulae, ^u·

ti mihi videtur, explicanoncm addunt voci: cceli filio, ficut Lyfandcr, Lacedasmoniorum olim Dux,

magnam iuifamam reliqu!t;itaqiiidem,uc homines fe-

licisfimi ingcnii hoc coeperint elogio decorari, Huc

vero fpe£hc illud Virgilianum: (a)

-

Daphninque tuum toüemus ad aflra.

Qni vero ^, opcra quadam fingulari praefiica, aut rebus fortiter gefiis, non eluxcrint, eos afira non«

dum meritos fuifie dicere mos erat. Seneca rem

ingeniofe exprefllt : (&)

Non φ ad aflra , mollis e tetris via;

It. Lucan. {c): ^{~ ~}

ftatione peratta, Allra _petes ferus

Ad haec Hercul. Octaeus. (d);

Quis aftra gnatus laudibus rneruit fuis ?

Si poft feras, poß beüa, ρ oft Stygium canem Nonåum aftra merui

Huc refer Virgil, (e):

Matte nova virtute puerl fic itur ad aftra,

Cfr.

& ) 11 ( φ

Cfr. Spiciieg. Sacr» Andr« Pinto Ramirez. (fi

Prsecerea, _per cceli filium, genium fummi acuml·

flf», jam jam naturam veluti fidcream afinmentem, locum cceli tcnuiffe, [Sc in numerum aftrorom itl·

ide relarum _, credidere vctcrcs^ Martialis _ergo de geftis Domitian i (g):

Templet Dels, ^mores, popuiis déditj otia ferro, Aftra Juis, ccelo /ider a, ferta Iovi.

Neque aliter, apud Virgilium (£), Dapiinis eximre

collaadatur;

-

binc ufque ad fidera1 notusr Et Horatius (i)

Sublimi feria?n fidera vert/ce.

Nempe antiqnitus illa fententia tam altas cgit radi-

ceS) ut animac humana?, ante corpora creatae , (τ*

deribus infigerenrur, quibus, vchieulonvn inftar,

omnia * in orbe terrarum perluilrandi occaflo fuppetcbat, ^ac inde huc delatac, mole corporis ^exo-

ncrata, eandem fedem occuparenr, Audiatur

Maniiius: (k)

An fortes anima dignat a que nomina ccelo,

Huc migrant ex orbefuimque hMtemtia ccslum,

JEtbereos vivunt ^annos.

Ad fidera igitur evehi , ac propinqua cognatione

cum ils, conjungi defiderantes, fortunam fuam

vel eo nomine metiebantur. IJnde cvenit, ut vi-

ri illuflres fideribus comparati ^, nomine eorum tandem infignirentur.

(a) Eclog. V. p. (b) Fürens ^v. 4.36.{c)LihtLp. j. (d)Lil·.

XI. v. ηρ. et βη-ie) Mneid. IX. ^v. 6qi.{f) Tratt. I. c. 14.^.4/.

(g)EpigAX 104. (b)Eclog. F. 43. (i) L. /. Qd, I. v. tS*

{k) Aflronomic. I. ^{p*g* 24 υ. β.} fe q.

i V.

❖ ) ιΨ {( ❖ 4k VrW '

Re£le Horatius: (a)

Non cuivis homini contingit ädire Corinthum*

neque omncs cceli filii, eile poifunr, ^terra habeat neceile eil fuos. Qua mvis illa fit communis

parens ct Regis, & mendici, ordo rerum tamen

poftulat, nt horn-mes ^> ratione gencri3, fortis &

conditionis inter fe diilingvamur» Humili ac ob- feuro loco nati, audiunt terra filii feu vulgus,

propterea qood eorum origo incognita eifet. Unde a·

pud IuvenaL (h):

Nos viles pulli nati infeljcibus ovis,

Ad haec Perfius, (-c) :

Prajto efi mihi Manins beres ^,

Progenies terra: quare ex me,quis mihi quartus Sit pater; baud promt?, di cam tamen: adde etjam

v

unum

Unum etjam, terra efi jam films*

■

Quib us adjungatur illud iuvenalis^OO

Unde fit, ut malivi fraterculus ejfe gigantis.

Gigantes enim ^a terra natos Puétse fingonr. Homi-

nem crafta2 atque flupidse memis, ex- mole terra

quaii compa&um, & rebus cceldlibus percipiendis incptum,ita defcriberc veteresfont foliti.Mirum nobis fiepe videtur, tantam diflimiiitudinem bominum re- pertum iri, alii nafcuntur taoquam x>riundi e terra«

in caque delitefcun*, ^ut longius progredi ^{non pos-}

fint. Alii nobiliori licet forte prognati, alnars, ib

Iis digna, defiderantes ^, iucepta tamen irrita f nat¬

ura animad _vertont; aliis,.cujus demum -cunque fint

originis ac conditionis fåepiflime vilioris ^, ornnia fe-

liciter fuccedunt4 alii ^onus paupeftatis, primis in-

❖ ) ¹³ ( ■#

fantiie snnis, perfentiunt, inedkeque, fudoris ac in-

cerdum algoris, func patientes, ut in hos optimc quadrer, quod Horat. cecinit (ej:

Qui ftuclet optatam curfu contingere ?netam, Multa tulit fecitque ^puer, fudavit, & al(it, Abjtinuh Venere & vino, extimuitqite magißrum.

(λ) i. /. /7. ($j Satyr. FL v. j6. feq.

[c) Satyr. IF. $8· (4 Art. Ρofrie. υ. λ\ϊ fe q.

§. VI.

Tevr<z filius fluftibus fortunae perinde jaöa-

tur, ac navis, in fcopulpfo rnari ^, vehementiae

exponitur ventorum. Unde illud öceronis (aj:

"Quid eft aliud fors, quid fortuna ^, quid cafus ^,

"quid eventus ^, nifi cum fic aliqui'd cecidit, fie

"evenit, ut vel non cadcrc, arque evenire,potuerit?

O! infelicem _, qui fecundis nimium confidir. ^Ho*

nio fortunse mcdiocris tutior eft illo , cui fortun*

femper adfpirar. Non enim rarum eft videre ho¬

rniges, qui ad dignitatem fint eve&i, femetipfos

atque alios oblitos. Mulri volunt efie Fortunat fi·

Iii, ut dePimone legbous,quidicitur fortunae filius ^a

ob divirias, quas fibi datas efie ab ea credidir. Cfr.

Phsdr. (7?) ^: Aft ^, fortuna quibusdam novercam fe praebet, cujus afperitatem excellentiftimus ille

Daniel. Heinfius conqueritur: etcnirn ^, varios for-

tunas i'ftus, fub totius vitae curriculo, perpefibs,

fe privignum for tun# vocitaverat. Cuivis cum fortunas variefate erit lu£fandum , caiamitates infe-

qvuntur hominem, ab incunabulis, ufque ad mor¬

tem. Alter jugo paupertatis ita premitur, ut ne

B ₃ ca-

$ ) *4 ( #

caput quidem humo tollere poflit, cum omnia ei

deiint; ickoque i i Ii fihi terra} omni ^{^} jure ^, cogno- minari debcnt, Alcer ludibrio aliis erit, in quem omnia convicia ac probra in ful tant, & quae funt

reliqua. Adhxc Μ. Tullius:(0 "Et buk terrafilio%

#,nefcio cui, committere epiftolam> tantis de re¬

bus, non audebam. Omnes fumus terra ^, pau«

ci vero fiiii cceli, dum vivere nobis eontigerit.

Graviflimum fane iilud foret, ii fpes, in qua o- mnia agimus, abefietr. Nobis, prac gentilibus,lumine fpirituali colluftratis, in hac pcrfruenda ccelum no- ftrum, quoad Kanc degamus vitam ^, re£be confifb't.

Fruftra quatris ^veram ielicitatem in terra, ubi vivi

praecones, labores, moledise ac varii generis mi-

ferias undique indant, urgent, devexant. Filiis fuis

hoipitium iila renuntiat, quid tum alienis ? At mu·

nicipium noftrum firmius in coelojn quod

adfcripti, numcrum c mit ftlio-

rum ii mus complemri.

(.<?) De DivinJL c. 61 (b) Li υ. IV.> Fab. ^ji. (c) Ad At*

tic, L ep. J.3-

TANTUM.

gygj 9^*55 SF'ib £$&

SpQ, φο <&>

c0t? CoCT 0(p

&& <fo cf?g öto W o(0 q# <ί(β

o8ö AVO Φά ΦΟ

.

%? w w

*** Φ& Φ&

φ/> Φξ>

ϋ{0 %(β

Φά