,
^j*" iml A. T,
,
EXERCITIUM ACADEMICUM,
DE
JURE TALIONIS,
Quod,
CONSENSU AMPLISS. FACULT. PHILOSOPH.
IN REGIA ACADEMIA UPSALIENSI,
Sub PRjESIDIO,
VIR! AMPLISSiMl atque CELEßERRIMl,
MAG LAURENTII DAHLMAN,
Moral, et Polit. PROPESS. Reg. et Ord.
Fac. Philos. h. t. DECANI.
PUBLICE EXAMINANDUM S1ST1T
PETRUS COS SVA,
WESTMA NNUS.
IN AUDIT. CAROL. MAJ. DIE XXVIII. FEBR- Anni MDCCL1X.
H. A. M. S.
UPS ALIf,
$:s. R:/E. M:TIS.
SUMMT. FIDEI. VIRO.
REVEREND ISSIMO.
JR CHRISTO. PATRI. ac. DOMINO.
D«o SAMUELL TROILIO.
S. S. THEOL. DOCTORL
LONGE. CELEBERRMO.
REGNI. SVIO - GOTHICL
archi- episcopo.
EMINENTISSIMO.
REGLE. ACADEMI/E. UPSALIENSIS..
PRO - CANCELLARIO,
MAGNIFICENTISSIMO..
NEC. KON.
CONSISTORII. ECCLESIASTICI..
PRTSIDI.
GRAVISSIMO.
MECENAT!. SUMMO.
EXILES. HASCH. STUDIORUM. PRIMlTf-A-S GEU.
SUBMrSSA, MENTIS. VENERATiONISQUE.
PIGNUS.
DAT. D1CAT. DEDICAT.
■
Cliens♦ Humilfmur.
Petrus. C o s s v a.
å Monfieur
CHARLES GUSTAVE
von EHRENHEIM
Chatnjbellan du Roi de Svede:
a Madame
SARA REGINE
TERSMEDEN.
Monfieur & Madame.
11 tes, eß vruiy que par cenx, leur elevation [ont quipar la providence^ dißingues par leurs meri* du com-
mun des bommes, ont raifon a la verite a exiger, qif on
n expo/e å leurs jeux, que ce, qui eß digne iV eux. \fl
faut don c, Monfteur Madame, que f avoue ouverte- meni, que f aurois mieux fait de ne mettré V os norms:
ä la tete de c et ouvrage; mats les bienfaits, dont V aus tri avez combU, 0* deßr aräent, quef ai de mon¬
trer pub lique ii) ent la respeciueufe reconnoifanee que f
en c on jer ve, tri ont engagé ä prendre la liberté, ^ Vous offrir ce petit eflai de mes travaux academiques. Dai-
gnez donc, Monßeur & Madame , /t? recevoir favör able¬
rne nt. (Heß wie grace que [ofe. Vous demander, commc auffi diétre per[iiadés% que je fws avec.refpity
Monaeur Madame Sc
Vofre tres-Iiumble & tres-obeifTaat fetviteur
PIERRE COSSVA.
Braks-Patronen Ådel och Högschtac]
Herr ADOLPH CHR1STIERNIN,
Gunltige Herre och Gynnare,
Samt
Fru HELENA CATHARINA
MA LM IN,
Gunftiga Fru I
A t vingar, detta ringa hvilka arbete, tilförene nu varit föker få vida hyddas utftråekte under öf- de
vermig,des ringa uphofsman, anhåller jag odmiukeli-
gen, icke måtte ogunftigt anles. Då jag fom knappaft
var mågtig, at, med mina nog fpäda ögon , emottaga dagfens lius, hånde mig den olkattbara föraron, at vara ett, faft ovårdigt, föremål, för Eder gunlt och vårdande
ömhet om mitt vål, hvarutaf jag med nöje fedt mig åf«
ven vara ågare uti de tiltagande åren. Wld åtanckan
st (ådant, år hiertat lika lågande af vördnad, oanfedt tungan oförmögen, at vara des tolck. Tillåten derfére gunftlgt, at jag, vid detta tilfålle, föker at fullgöra min
Skyldighet, och til vedermåle, af den vördnadsfulla år- kånfla, fom uti mitt innerfta ligger förborgad, i ftörfta ödmiukhet upofrar Eder detta mitt förfta fnilles förfök,
faftån denna gåfva ej til det rlngafte fvarar emot min för- bindelfc. Til årfattning af denna brift, Ikal jag upfånda trägna fuckar til Himmens Herre, att Han nådigaft täck¬
tes göra Edra dagar få månge fom fålle. Då upfylles min
éu&an, ii at jag nögd med dtup vördnad får framhärda
Ådle och Hogacbtade Herr Bruks-Patronens
Samt
Gunftiga Frans
ÖdmiuJcö tlenaré
PEHR COSSVA,
Brucks • Patronen.
Ådel. Och. Hégachtad.
Hem JOHAN: COS SVA-
Min. Kärade. Fader.
I^aturlig. Drift;
Modofam. Omtanka.
Trågen. Åftundan.
Faderliga. Råd.
Och. Sonlig. Lydnad.
Hafva. Aiftradf.
Dcfla. Tanckar.
Om.
En. I. Straffande. Obillig. Håmde-Lag.
Som. Här.
Får. Allmänheten. Framgifvas.
Och.
Eder. Til. Vedcrmåle.
Af.
Min. Vördnads - Fulla» Tackfamhet.
Upofras-
Med.
Trogen. ° Onfkan.
Til.
AU. Sielfbegärlig. Sållhet. Och. Våltrefnad.
In. Til. Sena. Åldren.
Min Käråfte, Faders.
Lydigfte Son
PEHR COSSVA.
D. D.
5. I.
oftquam flatus hominis naturalis,
amiflis perfe&ionibus Ulis pras-
cclientiflimis, quibus primi pa¬
rentes ornati erant, admodum
corruptus evafit, vitia inter ho-
mines adeo inerefcere coeperunt,
ut fuis quisque indulgeret compendiis & homo
homini lupus quafi reddcretur; unde deli&a in fce-
nam prodierunc graviflima, cum nemo efTet fupe-
rior, nemo inferior; fed omnes äquales äqualem
fibi peccandi libertatem fingerent. Et hane praeci-
pue ob caufTam hominibus aecefTum fuit, focietates
civiles inftituere; in quibus fummo magiftratui jus competeret, pcenis coercendi contumaces, ut in of¬
ficio Temet continerent. Sicut autem tam in ffotu naturali, quam civili, quisque jus habet poftulandi reparationem damni, ita homines plerumque velie
folent alteri irrogandum, quod privata cupiditate eis prius inculerit. Exiftimant nempe & contendunt,
' quem-
❖ ) 3 ( #
quemadmodum QVINTILIANUS a) hac dc re lo- quitur: Quid <equius excogitari, quid jußius potefl ? graffatus efl aliquis ferro, proebeat eS ipfe cervices»
Mijcuit noxium virus, refundatur in fuum facinus aufto»
rem. Oculos rapuit, effodicy reddat de fua coecitate fa latium.
Et quum homines iic par pari rependere fata- gant, TALIONIS nomen obortum efl:: quoniamque
fummam juris in commercio humano comple&itur regula illa, qua neminem Isedendum & fuum cuique
tribuendum prsecipitur, JUS inde, quod vocant
TALIONIS, derivant. In quo exponendo atque curatius paullo examinando praefens noflra occupa- bitur opera, Efl fane argumentum labore & inda- gine dignifflmum, fed quod flmul tenellas vires no- flras longe fuperat. Faventiorem itaque TuamB. L,,
cenfuram enixe expetimus» &, ut juveniles holce
conatus benevolo accipias animo, naevosque, quos
offenderis, benigniori obtegas excufatione, etiam atque etiam rogamus.
a) In XI. Declam.
§. II.
Antequam ulterius progredimur, vocabula,
quae in fronte opellae noflras comparent explicabi-
mus. Scilicet TALIO, definiente WOLFFIO , efl
par vi ti ditt a, qua quis tantum malt patitur quantum fe-
cit b). ARISTOTELES c) TALIONEM, per-
peßlonem quandamreciproeam appellat. BODINUS d)9 TALIONEM d icit, ref erre # qua lia peccata eequalibus jecnis, gr avi a quid em gr avibus, medioera mediocribus,
A z levia
# ) 4 ( #
levialeviter coercere. Graecis nuncupatur TALIO
'Afioffi, TctVToitdbsict, 'AnntenovSog St'AvrtvfjgüKng.
Hane autem TALIÖNEM, quam pro lege & jure
fumferunt veteres, primum a lege Divina Deuteron,
XIX, 2>wV. XX/K pr of eä am SOLONIS legibus ac
åuodecim tabulis comprebenfam effe; Pytbagoricis etiam
laudatam, Grzcorum ac Latinorum civitatibus proba-
tam Z5 fui antiquitate vener abilem femper ex ti t ife i do-
cet BODINUS e). Diftingvere folent ICTI RO¬
MANI & imprimis D. HAHNIUS ad VPefenb. tit.
de J. & J. n. XIII, citante RECHENBERGIO f\
TALIÖNEM in ftmplicem fen nudam X) proportional
tam feu proportionalem, ILLAM defcribit, cum quis
idem numero ßve jpecie recipit (fimpliciter €$ abfolutef) quod fecit aut dat alteri. HZEC cum redditur i dem ge-
nere, boc eft, non quod ßmpliciter, fed ratione tßima-
tienis tale eft. Hane quoque dividonem adoptat
GROTIUS g\ Sed notandum, vocabulum TA¬
LIONIS, quemadmodum a veteribus plerisque u- furpatur, idem Ipecje malum involvere Se cum vin-
dicandi cupidine efle conjun&um; adeoque TALIO-
NEMiIlam,qnam appellant PROPORTIONATAM
feu PROPORTIONALEM, utpote quse nihil in fe
continet vitii, fi modo animus voluptatem percipien-
di ex malo alterius abfuerit, xaTtzxfyjTixcbg nomine
TALIONIS venire, & per confequens non hujus
effe loci, de qua nos in praeientia difputabimus.
TALIO autem illa SIMPLEX feu NUDA qux no- ftrae crit confiderationis, confiftitin xqualitate Pytha«
gorica feu TctVTontöm, quas jus Rhadamanteum vo-
cari
# ) 5 ( #
cari folct, qucmadmodum Thefeus , Rhadamanti
forum in Senecae HercuIcFurcnte, A^t.III. defcribit:
Quod quisque patitur: Auel or em fcelus
Repet it, fuoque premitur exemplo nocens.
Scilicec finxerunt veteres Rhadamantum fuifTe ju-
dicem apud inferos, illumque jus fecundum legem
TALIONIS dixifle.
b) In/t. y. N. ö G. jf. 1J(). c) Et k L. V. c,6. d)
De RepubliCa lib, VI. c. 6. e) Loco nuper citat,
f) Dißert. polit. part. II, Diß. i*. I. jT. 2.
T* y. B. cT F. Itb. II. cap.XX. f. XXXII.
<$. III.
Stabilita fic notione TALIONIS, quas noftra
erit confiderationis; proximum eft, ut difquiramus,
qualis fit ejus moralitas fecundum legem naturalem
examinata. Scilicet TALIO efl par vindiäa f$.ll.).
Vindiäa autem dicitur aftus, quo malum malö vel tt-
diutn tadio compenfatur. AGus vero hicce non tam
Teparationem damni debitam refpicit, quam potius,
ut ex dolore alterius voluptatem captet laefus, Sc
proxime provenic ab ira, quae cum appetitu vehe-
mentiori mala alteri, qui nos laefit, inferendi conjun-
Ga e(L Nos autem ex praceptis natura obligamur
alios malö non afficere: & quamvis erga nos fuo
defint officio, officium tarnen erga alios non ideo de-
finit deberi; qnod etiam Salvator noder Optimus ob-
fervat, quando, qualis oporteat'effie anirnus noder,
fi injuria affeGi fuerinuis, ab omni fcilicet vindiG^
cupiditate alienus, exponit, jubendo b) colapbum in
de xt er am malam impingenti obvertere alteram. Maxi-
A3 ma
/
& )6( #
-ma enim eft prudentia; pars diffimulare atque ds jure
iuo interdum cedere; prout canic VIRGILIUS /'):
Qukqind erit, fupcranth omnis fortuna f erendo eft.
SENECA quogue,folo rationis lumine in gentilismo ftipatus, talem vindi£tam jure optimo improbavit,
cum pro more fuo argute nervofeque de illa men-
tem (uam hoc modo aperit k): inhwanum inquiens,
verbum efl quidcm pro juflo receptum ultio, acon-
tumelia non dijfert nifi ordine, Qui dolorem reger i t t an-
tum excufatius peccat. MUSONIUS hac de re cican-
te GROTIO l)s ita loquitur : id, cogitare quomodo quis mor de a t mordentemö nccenti noceat, fertt eft non
hominis, Cum homines ad mutua commoda promo- venda generati fint, vindi£be utique cupiditas huic obligationi repugnat, & jus illud mutuum eidem
refpondens violat, quando malum malo compenfa-
tur, quod nihil aliud eft, quam vinet a malo contra
nionitum Apoftoli m). Quamobrem in defenfione lui, nullus vindi£he ibi enim ratio cupidicati locus eft relinquendus,
falutis noftra tantum habenda, non
vero taedii alterius, & quando in eiusmodi cafu, qui
nos invafic, lseditur, id in alium finem fieri non de¬
bet, quam ut confervatio propria quasratur, quse Tub
nomine vindi&ae venire neutiquam poteft. Unde,
vel me tacente, liquido patet, TALIONEM, utpotc quae nihil aliud eft, quam par vindi&a, legi natura
efTe contrariam. Probe autem heic notandum eft, vindiftam interdum magiftratui civili, tum in Termo- necommuni, tum in facris paginis tribui «), quo
cafu, vox illa alio fumitur fenfu; vindict« nempe no¬
mine
# ) 1 C &
mine cxternus tunc a&us puniendi defignatur, quod
fcilicet malo afficiatur, qui malum fecic, non vero
ut dolor ixfi leniacur dolore laedentis.
b) Math, V jß. /') fhneid. lib. V. 7 it. k) De ira lib. IL c. 32. I) De J. B. P. lik IL cap. XX.
rf. V. m) Rom. XII. it. ri) Rom. XIII. 4.
$. iv.
Nequse juftitiaeTALIO illa SIMPLEX congruie«
Per juflitiam intelligimus virtutem, qua utticuique Juum
tribuitur Ö confiftit in non faciendo contra jus alterius.
In omnibus itaque aftionibus & contra&ibus juftitia adefle debet, ne cuiquam quod fuum eft, defTt. Si
itaque laedcntis oculus eruitur a la?fo, cujus oculus ab illo antea excuftus erat,
per talem aftionem ju¬
ftitia non fatisfit» cum nulJa reparatio damni ex cce*
citate lasdenti inferenda exoriri poffit. Prseterea in laefionibus metiendis, varia? Confiderandse funt homi-
num conditiones, variaeque rationes, refpe&u con- ftitutionis corporis, perfonarum, temporis, locialia-
rumque circumftantiarum actcndendse. Unde alia eft lxfio compofito, alia cafu, alia denique culpa, fed
praeter intentionem fa&a. Quid itaque abfurdius föret, quam pari uti vindi&a in ejusmodi cafuum &
circumftantiarum varietate, ita ut colaphum e. g, im- pingenti, quicunque demum fit, talisftatim reddatur.
Si ftuprum ftupro, furtum furto, veneficium vene- ficio & alia peccata fimilia fecundum JUS TALIO¬
NIS punirentur, quid aliud föret, quam peccata peccatis & fcelera fceleribus caftigare, nefandaque
augere flagitia? Unde PUFENDORFIUS fcite
ad-
# ) 8 f #
admodum quserit, o) Qua quis ratione, jfwTALIO.
NEM vettet, v.£. adulterium, fluprum, /gtfdoj'
concubitus, crimen 1&J& Aiajeßatis, convtciuw , calu-
mniam, veneficium, crimen jalfi> ßuppoßtionem partus,
procurationem abortus, plagium, (imbitwn, iuceflumy
J'acrilegium, t er mini wotionew, flelltonatum, pr<evari-
cationem & flmiltu. Neque etiam perfedlum a?qui«
librium in TALIONE illa SIMPLICI, obtineri pof.
le videtur, varie enim corpora natura confhtuta efle
novimus, hinc invafor minori prxditus efie poteft
robore, quam laefus, quamobrem per TALIONEM
mors laedenti accelcrari poterit, quamvis alter folum-
modo mutiJatus fit. Nemo enim tam accurate da-
mnum fuum penfarc poteft, quin Ixdenti Vel plus,
vel minus damni inferatur; ut elegantur obférvat
SCHERTZERUS />). Quis credat, inquit, w/««/
longitudine, latitudine d? profundirate redbiberi
poffe? Sic fi quis ex alto xdificio decideret & alteri
cafu fuo damnum afferret, vel eum interficeret, in»
ju(ti us fere nihil excogitari pofTet, quam ei äquale
damnum dare vel vita eum fimiliter privare.
c) D* O. //. d? C. lib. VIII. cap. III. />) DiJJert. ijf.
$. V'
TALIONEM hac ratione SIMPLICEM in gC:
nere cum praeceptis Juris Natura non congruere.de-
monftravimus, nobis nunc oftendendum eil, neque
illam a Magiftratu in irrogandis pcenis adhibendam
cfle. Antea §. III. oftendimus TALIONEM eo ten-
dere, ut malum ejusdem generis malo per sequalita-
tern compenfetur ad aegricudinem Ixfi molliendam; ve.
' # y p r $
verum enimvero hic pcense fcopus noneft, fed ut
Vel emendetur fceleratus, vel a malis perpetrandis
abfterreantur alii, qui animum Emilia patrandi mala
cupidum gerunt. Animus itaquc Principis in pcenis
infligendis ab omni vindictse cupiditatc alienus Et o.
portet; adeoque nec voluptatem ex dolore vel cru«
ciatu delinquentis percipiat, fed iliius potius mife-
reatur, quod maleficio fuo in tot tantaque fe conje-
cerit mala. Heic monitumSENECZE^Jadferre lubet:
in vindicandis, inquit, injuriis hxc tria lex jequuta efty
(ju<e Priticeps quoque fe qui debet: ut aut eum, quem ptt*
nit, emendet, aut ut pxna ejus ctteres meltores reddat,
aut ut fublatis malis, fecuriores ceteri vivattt. Unde
patet, Reftori civitatis accurate perpendendum effe,
quäle Et deli&um & a qua perfona*commilTum, i-
tem qualis animus atque voluntas delinquenti fuerit,
cum retiquis, qux idem circumEant, utdeli&is pro¬
portional determinentur poenx. Unde nonnullisf,
qui extreme mali funt, &quorum emendatio defpe-
ratur, pcense majores infligi debent; aliisautem, a-
pud quos emendationis fpes eft, mul£ta pecuniaria
velalia quaedatn lenior pcena irrogari poteft, utpater-
na quafi caEigatione emendentur& fecuritas, tam pu¬
blica, quam privata obtineatur. Si pmerea TA¬
LK) illa Pythagorica in ufu efiet, civitas incolis im- pleretur mancis, monoculis, atque Ec porro. Unde turpitudinem ejus his verbis clare admodum nobis
ob oculos ponit HOCHSTETTERUS r): Quidquaefo lieipubkCde magis noxium excogitari perpetuoTALÅQNlS
abjoluta ufu potuijjet ? quid turpius Republica, mutilis,
B car«
& ) 10 ( &
fxcit, daudis) cicatricolis tf infamt* injuriceque illa*
t* notas palam circumferentibus plena ? IJlam itaque&t
forum naturale & civile refpuit, & minori fåne ju¬
re inter gentes admictitur, cum heic difficuker ad-
modum malo adfki poflit, qui malum patravit. Quo
iure quasfo amputari curaret Princeps*nafum & au-
res Legati Barbari cujusdam, qui Miniftrum prioris
antea ita deturpavit? Non negaverim repreflaiias in-
ter gentes juftas efle, quibus & res & cives alte-
rius noftra fubjicere poflumus poteftati, quo jure denegato nobis frui liceat, verum fub fpecie re- preflaliarum, a&iones edereiilicitas, vetat ipium Jus
Divinum , quales utique eflent in Legatum innocea-
tem * ob fmperantis crudelitatem commifke. Car- thaginenfes jus gentium intuitu Legatorum Roma¬
norum violarunt, quamobrem Legati perfidi hujus populi ducebantur ad Scipionem, ut, qnid factu o- pus eflefjpfis exponeret: rfo», ax sQy), tängclT*
TSV, o r oT$ K xgx/jfoviotg éyxotXwi. Non oportet face,
re, quod in Chart aginenjibus reprehenditis. Diod. Sicul.
Eodem tarnen tempore arma para vit, quibus vio- Jatum ius gentium vindicaret. Tit. Liv. Lib. XXX.
C. XXV. lnfigne nobis hic fiftitur exemplum, quod
in tal i cafu quilibet Iraperans imitetur.
q) De Cl. lib. L c, 2k r) De jure poen, SeåF. VII, jf. L
§. Vt.
TALIONE jam SIMPLICI iuxta legem natu¬
ra exanvinata, nottra confiderationis en't TALIO illa, quam vocant PROPORTIONATAM, qua pcenae jufta proportions refpondent deli£tis, quam- vis
<
v