CUJUS PAHTEM QUARTAM

„

CUJUS PAHTEM QUARTAM

CONS. AMPL. FAC. PHIL. UPS.

PUBLICO EXAMINI MODESTE DEFKRUNT

Mag. NICOL. MAGN. BERLIN,

OWTOL. ET COSMOL. DOCKNS,

ET

CAROL. AX. ROT HOF,

ANGERMANN r.

In Audit. Guft Maj. d. ir. Jun. 1799.

Hov is ante meridiem confvetis.

BRUKS-PATROTSIEN HÖG ADLE HERR

JOHAN ROTHOFj

SAMT

HÖG ADLA FRUN

XJLR: C EARL. ROTHOF3

född

Tillägnas desfa Blad af DERAS

Lycflgßi Son

carl ax. rothof»

eorporum Primarias 8* Secundävias. ^4?

Ex quo fit ut obje&iva uniras &, quse ejusdem furit

nota?, primitiva inteile&us praedicamenta larius pateant,

quam fenfualis nofter intuitus, quo quippe fublato ma¬

net cogitandi forma eadem \ arque obje&um in abstra-

£io repraefentatum ab hoc, quo utimur, ipfum inruendi

genere diftinguamus. Porro; quum fenfationum varia praefenriam quidem obje£ti alicujus arguant, fed quoad

qualitatem pendeant a fpeciali indole Subje&i, quatenus

ab ifto obje&o hujus vei ahus ruodificationis ^capax eft, posfibiles vero, in quibu percepta ordinentur, relationes

per (olam fenfualitatis deierminarae fint naturam, quae,pro varietate Subje£lorum, in diverfib poteft esfe diverfa, nobis

certe contingenter adhaerere videtur: quodcunque itaque in cognitione eft fen fit i vi, fubje&ivi plurimum admixtum ha-

beat, neque omnibus adeo, quibus obje£ta cognofcenda quodammodo dantur, entibus intelligentibus idem neces- fario probetur; qusecunque autem notiones, quippe quae

ex ipfa Rationalis fpontaneitatis, qua vel quisque femeti- pfum originarie ponit Sui confcium, natura enatae quid- quid univerfaliter rati & necesfarii ^atque obje£livi adeo

humanis ineft repraefentationibus conficiant, a tali condi-

tione fubje&iva funt exemtae, non nifi obje&um refpiciant;

perfe&um facile l) exiftimares, ftnßtive concepta esfe re-

A 2 rum

f) Hinc ab initiis usque pbilofophandi ftudii celebrata fuit Mundi

Senfibiiis ab Intelligibili diffinétio; cujus tam fubje&ivas, quam objetti-

vas accuratius perfequi rationes maxime esfet operas pretium: nobis

vero, quibus hic ^nec animus eft ^nec copia, fufius de tam infigni &

latisfime patenti argumenta disferendi, fuffecerifc fumma tetigisfe capi¬

ta. Quibus fenfetivorum atque intelleSSualium perfpefWus fuit discri-

luen, ancipitem illam objpftorum faciem vix praetermiferunt, licet in principiis

quibus nitatur, explicandis admoduro discreparint. Quod per

trio dum, quo afficitur Subjc&um, Senfusque legibus cotivenientcr reprae- fentatur, eft fenßbile; quod autem per fuam qualitatem in fenfus incur-

rere non poteft nihilque continet, uifi per intelligentiam feu, modum,

oR

46 De Dißin&ione inter qmlitates

rum repraefentaitiones, uti apparent, intelleSlualia autem yf-

euti funt. Unde fic quidem in aeflimationern veniunt res, vel quemadmodum experientis obviae Senlusque indoli

obnoxiae noftri refpetlu fefe habent; vel quales praeter

omnem Subje&i refpeåum obje&ivam per fe fuflinent rea-

litatem, fenfuali videlicet adfpe£tui, ^{non vero} intelie&ua-

li omnino perfpicaciae, imperviae. Quamvis autem, ac- curatiori inftituta cognofcendi faculratis analyfi, extra o-

mnem dubitationis aleam pofitum fit, per meras notio-

nes intelleftuales, _utcunque originarias omnibusque ^ratas ha- bendas, ubi intuitu omni deftituuntur, nihil proiTus cogno- fci, quin iramo quod repraefentandi facultatis non ferat cha- ra&erem ne repraefentari quidem posfe, quatenus denique

nifi quod Subje£lo cuidam repraefentarum lic aur repraefenta-

bile res dici nequit, rem tn fe qua taiem inter non-entia reji-

ciendam esfej nihilo ^tarnen fecius cogitatio rerum, quce no- ftri intuitus legibus non fint fubje£fcae, & per intelligepdi fa¬

cultatis indolem necesfaria eft, & ad obje£tivam cognirio-

nis fenfualis realitatem limitandam perquam accommoda-

ta. Nam cum intelle£lus objefta in genere, nulla nimi-

rum in conceptum fufcepta variorum, quae contineant, fenfitiva determinatione, fua fponte atque necesfario con-

cipiat, eo ipfo plura aliaque, praeter ea, quae nobis co-

gnofcenda dantur darive per fenfualitatis noftrae ^naturam,

a qua quippe ratam fortianrur necesle fit variorum for-

mam, poslunr, atque iftiusmodi ergo forms expertia problematice ponuntur; unde obje£ta intuitus humani ad

certam veluti rediguntur rerum clasfem, ^non negata nem- pe alius cujusdam intuendi generis aliarumque adeo,

quae ipfius fint obje£ta, rerum posfibilitate. Quare ufus quidam intelle&us cernitur elencbticus, ^quatenus nimirüm,

quo a&uofa eft Spontaneitas, coticipiendum, eft intelligibile* Prius Schö¬

lls veterum CpenvofAivov ^> pofterius vcitpevov audiebat.

cofporum Primarius Secundarias. 47

obje&a tum univerfe tum negative cogitando, principia

fenfitivae cognitionis domeftiea limitibus circumfcribit ,

quos non tranfcenderit nifi qui e veiligio discrepet ipfe

fibi; & quamquarn per fe fcientiam ^non provehat latum

ungvem, eandem tarnen ab errorum contagio immunem praeftat, fenfitive _cogitata arcendo a mere intelligibiiibus m),

C ₃ Dein«

m) Ideo tantum, quia cogitationi aroplior, quam intuitioni expor-

rigitur quafi campus, de principiis cujuslibet in cognitione humana fen- fitivi catholicia dici poteft, quod non omnia omnino compleftantur objefta. Si itaque de conceptu intelleétuali quicquarn praedicatur, quod pertinet ad refpe&us Spatii atque Temporis, univerfaliter non éft enunciandum, nec nifi ut conditio; fine qua conceptum datum in con¬

creto exfequi ejusque adeo objeftum cognofcere non licet. Nam, cum

fubjeftum judicii intelleftualiter ponitur, denotat obje&ura in univerfum quodlibet, quatenus autem praedicatum fenfirive fuerit afFtftum, pertinet

tantum ad conditiones nobis posfibilis cognitionis; quae, quia non cuili-

bet cognitioni necesfario adhaerent, de objefto quomodocunque dato enunciari non posfunt. Quamquarn enim perceptionem intuitionemve, quäe fecundum formam, non procedat temporis ac fpatii, rullo mentis conatu ne fingendo quidem asfequi valemus, eandem tarnen pro impos-

fibfii haud retftius haberemus, quam posfibiii. Si quid per intelieftum Folum prsedicetur in cafu

qui fecundum leges fenfitivas datuseft, refpe-

ftus ad fubje&um judicii indicat femper nbtam objeéto ^vere competen-

tem. At fi praedicatum fit fenfitivum, quoniam leges cognitionis fen- fitivae non funt condiriones posfibilitatis rerum in univerfum omnium, de fubjeffio intelleffualiter cogitato non valebit, nec ohjeffive omnino effe- rerrdusn. Sic temere enunciata putetur propofitio: omnis fubßantia _eß impenetrabilis; licet converfa verisfima fit, uti: quicquid eß impene-

trabile. eß fubßantia. Ceterum, quum in judicio iutelleftuafiter enun-

ciato praedicatum fit conditio, absque qua fubjeétum _cogitabile non es- fe asferitur; fi conditionem contineat intuitus fenfualis, apprime qua- drabit in fubj 6tum, cujus conceptus itidem eft fenfitivusj fi autem ad- moveatur Å.r conceptui Infi intelle&uali, quoniam

hic a Senfu neutiquam pen-

gendum. Quare fpurium eft axioma: quicquid eß, eß alicubi & alt-

quando. Hoc videiicet principio onufia entia, etjamfi ^foia Ration is

4$ Be Bifliti&iotte hier qualkates

Deinde _{vero, nec} ira comparata eft humanse mentis,

qtpote ratiocinii participis, in cogitando efficientia, ut,

vel feveriori caftigata fuae facultatis cenfura, finibus expe-

rienriae (efe contineri pariarur. Nempe, quatenus intel-

le&uales concepruum formae, quibus rerum in univerfum

ad fe invicem quoad exiftentiam relationes cogirantur,

in legibus experientiae ferendis ejusque adeo obje&;s ori*

ginarie conftituendis adhibentur; feniualis intuitus, in quo

uno varia nobis exhibentur realia, ådeo adftringuntur li- micanturque conditionibus, ut quicquam, nifi relative five

fubfiftens five efficiens Ove deniquc in coexiftendo conne- xum, infenfibilibus fruftra omnino quuefiveris. Quemadmo-

dum autem Ratio, cujus in abfoiuta nononum unitare perfi-

cienda maxime cernitur vis atque efficacia, quarenus logice

occupatur, ad datam quamliber confequentiam completas,

e quibus prodeat, requirit praemisfas atque ad ^{earum to-}

talitatem per profyllogifmos contendit complendam; ita

quoque ad obje£ta converfa, intelligibiles iftas notas, fen»

iitivis vinculis folutas, in iftiusmodi evehit abfolutionis faftigium, proinde vero, tales cogitando ponit res rerum-

que nexus atque refpe&us, quales non modo nulla um-

quam capiat experientia, Ted ^quae etjam necesfarias ipfius

leges detre&are plane atque rejicere deprehenduntur.

Quod fi igitur res in univerfum omnes noftri intuitus

includantur formis, obje&a dtmceps, qualia experientiae

patent, praeter omnem ad Subjeöum, quod ipfa fua com- ple&itur cognitione, relationem ac per fe data fumantur*

Cftveri nullo modo poterit, ne gravisüma Idearum ob- je-

ope concipiantar concipiendaque fint, conditionibus fpatii atque tempo¬

ris in exiftendo adftringuntur. Hinc de fubftantiarum immaterialium

in univerfo corporeo locis, de Animas fede ac cum corpore organico

comtnercio, de exordio Mundi feu exiftendi initio, & id genus aliis quaeftiones jaftantur inanes. Quid ? quod, quipote ens ipfum Extra*

«nundanutn Muado fic non involvatur, inteliigi nuilo pafto poteft.

eorporum Primarias Secunäarias. 49 je&a, tanquam Naturae legibus contraria, inter vana

mentis ludibria rejicianrur: Ratio certe abjolutum fuopte

nifu concipiendo in reprehenfionem incurrat intelleftus

ad fenfitiva principia reftn&i posfibilisque experientiae

non injuftam, quin immo vero, quum, in uoiverfo re-

rum fenfibilium complexu, dato conditionato una quoque datam necesfario asfumat totam condinonum feriem eam-

que eodem prorfus jure & infiniram liatuat & abfoiuto quodam concludat membro, adverfa fronte pugnet ipfa

fecum »). Verum enimvero, cum cerro certius confter,

quae experiundo cognofcuntur, obje&a extra fenfuales,

in quibus nobis exhibentur, repraefentationes atque fuc- cesfivum, quo fecundum flatas leges conne&untur, expe¬

rientiae regresfum pofita neutiquam esfe, fed ab iftis uti-

que pendere; refervata jam fenfibili mundo continua at¬

que per om nes ejusdem partes eunte relativa ac conditio-

nata indolis lege: extra ipfum tarnen reliftum aliquid reperi-

tur loci, quo abfolutum, quod totalitatis conditionum exi-

flendi abfolvendae gratia necesfario poftulat Ratio, in ufum

tum

n) Vide Crit. d. r. Vern. p. 432 feqq- Die Antinomie der rei¬

nen Vernunft. Quicunque argumentis, quibus Spatium atque Tempus, tanquam principia refpeftuum in fenfibilibus obviorum, e fola noftrae percipiendi intuendique facultatis natura enafci ideoque formas esfe intuitus empirici necesfarias evicit ASfthetica Kantiana, non moventurj iis profe&o tollenda erit manifefta notionum repugnantia, qua, in pro- blematibus folvendis Cofmologicis, in contrarias partes Ratio abripitur fpeculativa, fimul atque objefta Senfus externi &, qui ipfa compie&i-

tur, fenfibilem Mundum ante a&ualem omtietn experientiam atque per fé datum confiftentemque asfumferit. Quod ni fieri ullo modo poteft,

rerum externarum a repraefentationibus fenfuaiibus earumque legitima

ferie dependentia ejusmodi adftruitur dilemmate: Wenn diej Welt ein

an fich exiftirendes Ganzes ift: fo ift fie entweder endlich

oder unend¬

lich. Nun ift das erftere fowol als das zweyte fallch (laut der oben angeführten Beweife der Antithelis, einer, und der Thefis anderer Seits). Alfo ift es auch falfch, das die Welt (der Inbegriff aller Er»

fcheinungen) ein an fich exiftirendes Ganzes fey, L. c. p. 534^

50 De DißinSlione int er qualitates

tum cognitionis empiricae regulativum tum Pra&icum fit ablegändurn 6). Qua quidem ratione & raris experien-

riee regulis Sc Rationi fimul apprime confultum videtur.

Sic, ubi notionem Subftanriae, quam, ceu perdura^biie in fpatio fubje£tum, fenfitivis intuitus condinonibus obno-

xiam adeoque relativam cogitai intelle£tus in empirica pa- rienda cognitione unice occupatus, ad abfolutionem fibi propriam perduxerit Ratio, iubftantia jam ponitur Abfo*

luta, quae in experientiae objecto neutiquam occurrit, ^nec

necesfariae ipfius formte convenire intelligirur. In abs-

trahendis enirn fecernendisque, quae objedto Senfus ^ex-

terni competunt, praedicatis quousque tandem progredia- ris, nihil umquam obvium datur, quod non iterum ut

praedicatum cogitare oporteat, quin extenfum ipfum im- penetrabile, quod fubftratum exhibet omnibus, quae re-

rum in fpatio exiftentiae annumerari queunt,ex meris conftat relationibus, nec quicquam omnino continet abfolute in-

terni atque immutabilis. Quando vero quidem, ^quaecunque

extra nos pofita obfervantur vel obfervari ^{umquam que-}

unt, principio cuidam adeo adftri&a reperiuntur fubjedti-

vo formae, fub qua fola aliquid immediate feu ut iingu-

lare animo cernere Sc non tantum per conceptus genera- les concipere licet, ut praeter empiricum, in quo offe-

runtur, intuitum exiftere putari neutiquam posfinr; nihil jam impedit, quominus fubje&um abfolutum, quod expe¬

rientiae objecto contineri plane nequit, extra ipfum co-

gitando ponatur. Quocirca Relativum obje£ti externi ^ac

conditionatum ab Abfoluto diftinguimus, atque illud ^tan-

quam rationatum Sc ad Senfum, a quo pendere intelligi-

tur, Subjefti percipientis, Sc ad hoc fimul, quod cirra ejus-

0) Objefta, ^quaecunque ideis omnis experientiae terminos tranfcen-

dentibus delibat Ratio, Noumena refte dixeris; nos vero ideae tantum

»oumeni, quod phaenomeno «pponitur qua talj, immoramur.

gorpovum Primaria* & Secundarias.

ejusmodi relationem ac per fe exiftens cogitarur, referen-

do p), fundamentum fubflantiae relarivae, quae experiea-

tioe innexa _renetur, in abfoluta quadam, incognita pror¬

fus illa quidem nullaque ratione cognofcibili, pradumimus«

Atque, cognitione obje&orum realium pofica fenfua-

ii Ccu empirica, quin huic idea.j jubßantia abfoluta ^realitatem

tribuat a Subje&o Sui confcio nullo plane pa£lo penden-

rem, vix Tibi _temperat Ratio philofophans q)j cujus in

eo tandem verfatur opera ftudiumque omne, ur fyftema-

tis repraefentationum, quas fenfus comitatur Necesfiraris*

hujusque fenfus fundamenta exquirat ultima atque adeo,

quae experientiae infunt rationata omnino ac relativa ad

abjoltitum, in quo uno requiefcere poteft, per completam explicationum feriem perducat. Sicuti videlicet, quae ad formam pertinent Experientiae inrernamque necesfitatem,

ab ipfa cognofcendi facuitatis natura atque primitivo men- tis intelligenris a£lu repetir; ita vero materia, quae reale

unum in cognitione noilra confhruir peregrinamque in-

volvit necesfitatem, fundamentum, fiquidem in Subje&o quaerendum prorfus non videtur, extra ipfum ponar, ne- ceßfe eil. Quum enim, quod ad obje&ivam realitatem principiis tum intuitus tum conceptuum formalibus con-

B ci-

p) Hitic fattiiliaris admodum vel ipfi Phil. Crit. Statori ^ea eft idea¬

lem reruin externarum naturam proponendi ratio, qua illas non nifi relationem objefti alicujus in genere ad noftram intuendi facultatem

nec itaque intimum illud, quod objefto per fe competat, continere atque exprimere affirmat. Cfr. Cr, d. r. V. pgg. 67, 341. Proleg. zu

jed. künft. Met. p. 64. & a!.

q) Qui in Critiea ratione explicanda amplificandaque laudabilem pofuere operam, tantum non omnes realitatem asfumferunt objefti ali¬

cujus ajjicientis, a quo videlicet fenfio repetenda fit externa, abfolu-

tam & a Subje&o repraefentante omnino independentem. Atqui ^non

fatis conftanter id quidem. Nam cum faterentur, de ejusmodi objefto

nihil prorfus conftare posfe: de ejusdem realitate quipote tandem

Ipfis conftiterit? Quin vel ipfe Reinholdius, qui tam vehementer

tamque ingeniofe disputat, quodcunque repraefentetur ad remin fe nihil

omnino pertinere, «andern tarnen re pofuisfe, verbis fuftulisfe, videtur.

oR

52 De DißinSlwte int er qualitates

ciliandam necesfario requiritur, ^var tum nempe iftud feu multiplex fenfationibus omnino conflatum, haud fponta-

nea quadam mentis operatione productum, Ted aiiunde urique & adventitio quodam pulfu datum videatur; ejus-

modi aurern pulfum ab obje£tis in fpatio ac tempore no- ftro adfpectui ^obviis repetere neutiquam lieeat, liquiden;

haec _per illum vei posfibilia primum redduntur nec,quod experiemiae ipfum ineft, rationem posfibilitatis illius con- tinere poteftj efficitur, ut iliud non poslimus quidern ncn ad -aliquid a nobis rebusque quibusliber ulla ratione co-

gnofcibilibus alienum prorfus tanquam reale ipfius funda-

mentum referre: quod, cum mat er iam r£pra;fenta[ionis empirica?) in qua varia exponuntur objefti externi, per

impresfiones in Senfum fa£ias fubminiflret, a Subje&o repraefenrante independenter atque per fe fubfiftat, neces- fe eft. At enimvero confitendum tarnen eft, quandoqui-

dem necesfiras, qua ad aliquid, in ^quo ratio continearur pasfionis, qua reprimi in obje&ive percipiendo coérce- rique Noftri fpontaneiratem conlcii fumus, extra nos po- fiturn lic asfumendum adigimur, non nili ex lege in no- bismet utique iplis lita, rationis nempe fufficientis, deriva¬

rur ; objecto alicui a nemine intelligente reprsefenrato ac.

pro eo, quod eft, quidquid eft, per fe exiftenri realitarem

ne hac quidern ratione vindicari posfe. Quamquam au-

tem indubium omnino fit, vel _per ideam fubftantice abfo- Iura;, cujus quippe in fola Rationis natura poiitum fit fun-

damenrum ultimum, ^rem in je qua talem neutiquam re-

prcefentari, nec ad realitarem a Subje&o intelligente Sui-

que Tibi confcio nullo plane refpe&u conceptam pofitarn-

ve ulla ratiocinandi via perveniri umquam posfe i ubi

tarnen realis asfeiitur limitatio a&ivitatis in Subjefto feu affeSlio, per quam empirica oritur repraefentatio, absque propria ulla iplius ope praefensr), atque pasfivus pcene in«

tui-

r) Praefentiam variorum realium, quse fpatium replent atque tem-

pus, per modum, quo afficimur, datorum ut factum quoddam asfumit

cor por um Primär ins Sevundartas. _$$

tuitus humanus: tantum Rationi utique concedatur neces- fe eft, ur, in excmienda posfibilitate cognitionis in genere

ejusque adeo posfibili ambitu defcribendo, refpeSIive ad ob«

je&a experientiae exteinae fundamertum concipiat ab iftis

omnino diverfum, ad quod ?nateria videlicet intuicus

empirici absque forma, quam in animo na&a exiftimetur, pertineatj idque non objeSiivitatts quidem realis explican-

das gratia, Ted ut tandem habeamus aliquid, quod afficiat adeoque SenTualitati _tanqu3m pasfivae & quidem impres- fiones, quibus _{animi facultati} in experiundo commovemur, fufcipiendi refpondeat. Quod cum dandum omnino

videatur, pbanomevon _{quoque jam} habemus; neque enim apparenttam cogirare licebit, nifi cogiretur, quod appareat.

Sic fcilicer, obje&o, _quäle ex data Senfui materia fenfi- tivae cognofcendi facultatis legibus convenienter experiun¬

do conftituirur, Rem cogitando fubfternemes, quae prae¬

ter Senfus refpe£tum ^ac per fe fubfiftens ipfum afficien-

do fenfationum _{caufa fit}

fenfibilemque illam Subje£lo Jen- jitive intuenti exhibeat fpeciemj illud Phsenomenon dici- mus, hane _vero, quippe quae fola Rationis _ope conci- piatur, Notimenon. Hinc _{vero, quum} fenfibile obje&um

ideo _tantummodo

phsenomenon dicatur, quia inruitus formae ^ex ipfa animi pereipientis natura oriundae ranquam conditioni, finé qua posfibile ^non eft, ipfum _obnoxtum,

ad aliud quid referrur, quod, cum materia tantum intuitus

empirici ceu fundamenrum extra ipfum pofitum refpondeat, fubjettivis iftis ^non fubeft conditionibm _j prarclare id qui¬

dem intelligirur, noumenon ad phsenomenon rationem fer- B 2

va- Xvantius: posfibilitatem autem hujus per impresfiones extrinfecus re-

ceptas affeffiionis quafi non explicsndatn in medio relinquit, nec ultra progreditur. Atque hoc praefertim loco ab unitate concinnitatequef

quse completam decet Scientiam, _{haud psrum abesfe} fyftema Criti- cutu, nemo facile negaverit. Cu? vero defeftui fubvertum _{demnm irj} fpem faciunt recentisfiniae Philofophorutn disquifitiönes. _{Vid. FlCM*}

te

Grundlage der gefammten Wisfenfchaftslebr«,

28

14 De DißinElione inter qualitates

vare non quidem objefti ad fuam repraefentationem, quse

eidem utique congruere debet, fed principii ad princi- piatum, quod aliunde etiam, quam ab ifto principio, pen-

deat determinatumque fit: nihilque adeo eorum, quae phse-

aomeno qua tali conveniunt, noumeno tribui posfe.

Quae ii ita fint atque vel nobis hisce in rebus quic-

quam cernere contigerit, Phaenomeno ea fubjicienda vi¬

detur notio, ut fit obje&um, quod ab empirica, qua im-

mediate repraefentatur, repraefentatione non realiter, Ted

per intelie£lualem tanrum experientiae formam, diverfum

adeoque pariter ac illa, & in Senfualitate Subje&i repr&'fen-

tantis & in obje£to ^, quod illam afficir, rationem, & cur fit,

& cur hoc non aliud fit, fufficientem agnofcere intelligitur;

Noumeno autem, ut fit obje&um, quod materiam reprae' fentationis empiricae, qua phaenomenon continerur, Sen¬

ium afficiendo luppeditare intelligirur, atque eatenus &

a phamomeno realiter diverfum, & ^a Subje£lo fenfirive

cognofcente independenter ac per fe .fubfiftens necesfa-

rio cogitatur.

§. XII.

A crasfiori itaque Realismo, quo res in fpatio cogno- fcibiles, ex quarum fcilicet a£luofo in fenfus Subje&i ex-

ternos influxu ipfius experientiae repetitur origo atque ex¬

terna posfibilitas, adjun£ta ipfis nota fubfiftentiae abfolutae,

praeter omnem Noftri relpe£tum ac per fe exiftentes as-

fumuntur, ad Idealifticam philofophandi rationem ^eo ordi-

ne fenfim recedere videtur ingenium humanum: ut primo ^, quidem, quas ab indole ^atque fabrica organorum fenlorio-

rum non minus, quam impresfionibus in ipfa extrinfecus

fa&is determinari temperarique experienria ipfa duce anim-

advertitjfenfibiles quahtates(Secundarias) tanquam phaenome-

na, quibus extra repraefentationes nihil fimile refpondet, ab

obje&o/w/*exiftenticogitando fejungat, in eodem reli&is

iis (Priraariis), quaeab organisneutiquam pendere intelligun-

tur s);