T YR TiEI
au Μ SUP ERS υ Ν T,
Gfi/ECE ET
VENIA AMTl. ORD. PH1L. UPS.
PU3LICE PROPONUNT
Mag. CHRISTOPHORIJSDAHL
•sacrj: regiä majestati a sacris,
ELOQU. ET POÉS, DOCENS,
ET
SAMUEL FRÖ LICΗ,
VESTRQGOTHI.
in AUD, GUST. MAJ. d, xii jun. mdccxg.
Η. Ρ. M. S.
Pars 1.
''I" ,.>■■■ ~ ' ■ 1 ' ■ »■
U Ρ S ALIΜ, utteris direct. Joh. Edman.
ΠΠyrt^us Poeta, Athenienfis, circa XXIII. Olymp,
annos fere ante natum Chriftum DCLXXX. vixis*
fe traditur, quo tempore Tecundum inter Lacedaemonios
& Mesfenios bellum Tumma ope parabatur a). Delphico
illi oraculo, quod conTultum ierant, moniti, ut ex A-
thenis fibi adverfus hos ducem excirent, Tyrtaeum ac- cepere. Sunt, qui ab Athenienfibus, non benevolis uti-
que, Ted ob metum oraculi omnitio refragari non aufis,
hominem, ut erat, gracilioris ftaturae alteroque claudum pede, per ludibrium quafi, misTum interpretantur b).
Honorifice tamen exceptus fuos eduxit, Ted eventu non fatis proipero; ter fuii Lacedaemonii Tunt, & fra&i vi-
ribus animoque, nullamque jam in armis opem Tperan-
tes, prope erat, ut, infe&a re, cederent hoftibus, redu-
cerentque Spartam copiarum reliquias. Tum vero
Tyrtaeus, advocata concione, Deorum veluti numine
<juodam adflatus, in cantus ora reTolvere, praedicare cer-
A tam
a) Tna Lacedaemoniorum cum Mesfeniis bella fletisie, au&oribug Paufania 1. IV. Diod. Sicul. 1. XV. Jujlino 1. III. notisfimum cfl:.
b) Paufatt. I. c. Juflin. 1. c. Negat, nefcio quomodo, Sevtnus, le»
c» infr· citat·. De claudo Tyrtco Vosfius Xnftit. Khetor. 1. I.
gam vi&oriam, pulchramque pro patriä mortem extolle-
re P): quibus adeo incendit militum animos, ut} quo
mori falrem liceret d), pugnam ad unum omnes expo-
icerenr, qua redintegrata, magna ucrimque edita clade5
victores Lacedaemonii evafere» Et in hoc fere argumen·
to verfantur celebratisfima illa Tyrtcei carmina, quoruni
non niii fragmenta aliquot, ut vulgo creditur, fervata
pasfim apud Lycurgum, Stabanm, Ρlutarchum, ceteros,
cum eorumdem fcriptis ad noitram aetarem pervenerunt:
edita feparatim deincfc ab aliis & e Grceco translata e).
Nec de Poeta ipfo plura fere innotuere: fuisfe Archim-
broti
c) Coiminibus, quibus inesfe Divini oliquid credebatur, od populum,.
praefertim in re frepida, uti, moris fuisfe antiquitus, etiam notisfimis illis
Solonis, apud D/ogi Lctért. I. verfibus, conftat. Nec apud Spartanos in primis, patriae amorem in ore ferens foera confilio fuo excidere facile poti
erat. Qua in re non ieme! a-ut iterum Tyrtxum verfatum esfe Paufinias-
narrat, fed finguli, quos habemns, elegi quorfum pertinuerint, aut quo in p.ugn® discrimine fuii fint, ex fragmentis dici non potefh
(T) Tantum ardorem militihus ittjecit, ut, non de falnte, fed de ftpul-
turafolliciti, tesfems, infculptis fuis & patrutn nominibus, dextro bracbio åeligarent, ut, fi omnes adverfum prcelium confnmfisfet, Isf temporis fpatio confufa corporvm Ihieamentn esfent, ex indicio titulorum tradi fepultura pos~
fent. Juftin. 1. c. Add. Volyan. Stratag. I. 17.
t) Vetufiisfiina, quantum conftat, Fraberintttt editio Rafif. a. 1532.
prodiit, quam excepere Camerarit, Ofii, Hertelii, Stepbnni, Lectii, Vitt-
tertoni, aliorum. Sunt, qui verfionem Latinam addidere: metricam CVt·.
merorms, Ofius ik, in Herteliana edirione, Monfellus, qui, mirum, quan¬
tum languennt omnes afque a Tyrtati illo fpiritu abfinr. Sua magis, quam
jpfius carmina expresfisfe victéntur fan. Warå, Anglus, from the Greck of Tyrtaus oh Falnur, Lond. β. 1724. & alrer ille, qui a. 1761. ibidem
edidit Tyrtaus, tmnslated in Englifb verfe, tvitb notes and the Original·
text. Exfiat etiam Galbea in 7bentre & Oeuvres diverfes de Mr. de Si-
vry, a. 1764. pari loco habenda. Venuilisfimam vero & initar omnuiia,
broti cujusdam filiufri , & Afhenls ludimagiftrum /), fed poft bellum felicirer geftum, civitate donatum a Lace- daemoniis, quae rara illius gentis erat benevolentia, con- ilat g·). Vitam , pofi: alios />), diligentisfime dedit C. A.
Klotzius, in peculiari de Tyrtaeo disfertatione, quam e-
jusdem Poematis, Altenburgi a. MDCCLXVII. editis &
commentario illuftratis, fubjecit /). Magni haut imme-
rito fa£tum & faciendum Tyrtseum k), fatis teftantur praecipua illa elocutionis vis St animi magnitudo, quam fpirant ipfius, quae fuperfunt, elegiae: quarum vero quum
non facillima omnibus copia, nec prolixior, quam ut hujusmodi fcriptionis anguftiis capi posiint, habitus fit,
aiiqua nos fpes cepit, futurum , ut in iisdem tradendis,
exercitationum Grsecarum fpecimen aliquod ediruri, non displicituram omnibus operam collocaremuSo
A 2
nnam fVeisfius, Germanus Poeta, dedit, a cujus Kriegslieder dtr Tjrtaut,
aus dem Griechifchen, ornatisfima illa Klotzii editio definit»
/) Snidas f. v. Τνξτοα'ο?. Paufatt. I. c.
g) fEmulse Lacedaemoniorum virtnti magno, fine dubio, fletit, Artie*
nas rerum fuarurri nrbitrum pofcere; ipfum vero civitate donarunf, 07ί0ύζ^
ut in lacor». Apophth. adfert Plutarcbust μη$ε7ϊοτι ζενοε φοανητοΜ ΐ}"
μΖν ηγεμων' Accipe Spartanum illud failidium»
b) Sunt i IM Gyraldus, Sabinus, Meurfius, Vosfius, Tan. Tåler, Ta<
bricius, Burchnrdus, Mencktniusf cet. fed reliquis copioiior eft Sevinus,
Abbas, cujus exftant Recbercbesfur In vie i? fur les Ouvrages de Tyrtée
in Mtmoires de Litteraturt, tirees des Regiflres de VAcademie des lnfcri- ptions, Tom. XI.
i) Adjecit, de carminibus bellicts quorumdam populorum, alteram.
k) Plato de Legg. I. Plutarcbus in Vitt. parall. Horn. A. P. 401»
Meminit etiam Lowb de Sacra PoSf, Hebr» p, 20.
4
Α.
εΒνάμεναι yaq κοίλον επί πξομάχοισι πεσόντα
Ανό$ ayaBov, πεςι tj πατξΐόι μαξνάμενον.
Την (F ccvt8 πξολιπόντα πάλιν κομ πlovας uyqovs
Πτωχευειν, πάντων εάνιηξοτατον,
f. ΪΙλαζόμενον συν μητξ) φίλη x&f πατξΐ yeqcvTi,
Πα/σι τε συν μικζοις, κουξιόΐη τ άλόχω.
'Εχθςός μεν yuq τοΊσι μετεσσεται, ους κεν Ίκηται}
Χξησμοσυνη τ εικων xgj ςυγεξη πει>!η·
^Αισχυ
ι. ΤεΒνάμεναι yuq κ. τ. λ.) Exftäf elegia npud Lycurgum in
oratione contra Leocrat. c. 27. integra, non facile dixero·, an truncata ini-
lio. Certe yuq illud nihil impedit: cujus particuJas haut raro nulla alia
vis ert, quam ut incipiat orationem cum veliementia.. Sic Hoiner. Od. I.
524. & alibi fa»pe. Addi poteft /Elinn. V. Η. IV. 29« Neque Eatinorutn.
ntwiy enim, alia ratio eft. Virg. Georg, IV. 445*. Plaut». AuluL V. 4.
καλόν) pulchrum eft. Nemo ignorat illucfHoratii: Dnlce fc4 deco-
rum eft pro pntriti. tnori. Ceterum fere non dubito>. in bellica laude quafi
prsecipuam vocis vim obfervare, quo nefcio, nn remierim commode /Elian.
V. Η. VI.2. TU μενπξωταεμάχετοe&H&j καλώς^ Puléher etiam Ro-
manis fcriptoribus pro forti eft, opud Flor. II. 19». IV. φ Propios acce-
dit Virg. /En. II. 3'7· Καλόν, pro πζέπειχ decet, juvot, babet etiatn, Sophocl. Antrg. 72. καλόν μοι τΰΤο ποίΰση &ανε7ν<,
2. uyoc&cv)fortem· intefligere· convenir,. Scilicet, apud omnes anti-
qjias gentes,, nulla,fere locum habuit vel· virtus vel pulebritudo, qnin ea-
dem in armis praecipue oc robore virium pofita esfet^ Quare άγαμος,
ab ayαζρμαι vnlde miror dedufla vox, generarim qtiidein ndmirnbilem, confpicuutn notat, fed ira tornen, ut ex antiquisfima dicendi ratione ad for-
titudinem prarcipue fpecVet, qnod frequentisfime apud Homertim, II. N.
3.14. άγρβάς οε KUi ev ςαάιη ύσμίνψ ρ.. 652. η κακός rj άγα&ός.
Φ> 28ο. uyaSov μεν svfetyye' Recentior, nec nifi pofita tandem prime
L
Mori & in prima acie cadere
Fortem decet pugnanremque pro patria virum.
Urbe vero fua & pinguibus arvis reli&is,
Omnium durisfimom eft, mendicum
5. Errare, cum matre cara & fene parenre Parvulisque natis & renera conjuge..
Invifus erit iJle, ad quoscumque pervenerir,
Suam propter inopiam & miferam egeftarem.
A 3 Ge-
gentis ferocitate», mollior aliquanto obtinuit vocis (igniffcatus, quo in qua- Jibet re bonuntetqueprafinmem denotare vulgatisiimum eft. Et ut in nul-
la fere linguarum non eadem ratio valet, tta & Latinorum bonnm & no- ftrum got?yförträfflig ferior modo ufus ad pacis artes trenstulit.
4. τΤΤωχευειν). Quomodo a πενία, 8. πτωχεία difFerat, docet
t /
vocis urriusque etymologia. Eft autem a πετώ profe<ftam πτωσσω, pra
metu aut triflitia decido, humiliter me incurvo: unde o πτωχός, qui in-
turvandofe Jtipem rogot, mendicus; o πένης vero, qui hboribus quibuscum-
que vitam toletat, a πενω, Inbnro. Unde apud Ariftoph. Plut. 548·
νηε πτώχειας η πενία- εςΤν αδελφή'.,
άνιηξοτατον) molefiisftmum, ptenisfimum tadii, ira qnidem, ut St fi.
bi St nliis moleftiam pariat. Horn,. Odysf. P. 220. πτωχός άνιηξος,
Piojjtie αν^ξος eft, qui pungit, quare mufcis, viperis St animantibus hu-
jusmodi aiiis tribuifur.. Herod. III. 108.
6. K8gi(kv<y A Κϋξος* adolefcent aut Κ8ξΥ] pitelfo, de utroque conju- ge pesfim liom. utitur, 11. E. 414, Κ8ξΐ$ιος πίσις Α. 114. ν.ϋξ^ίη cé·
λοχος, ita tamen, ut femper ad primns twptins fpe&et.. Sive irtatcm i-
pfam, ftve primos iilos amores, qui esfe tenerrimi folenr, intelligas, JCä-
ξ($;η verti teneta potefl, a quo vocabuli ufu non abiunt Latini». Hor, 9d. I. i.
8, Χξησμοσυνη τ hxav κ. τ. λ.) inopia vitius, inopia fua iddant.
Ά/σχύνε/ re γένος, κχτοο οογλχον 1/JW ελέγχε/,
ίο. Ποίτοο οοτ/μίοο *&} Kocxort]? επεται.
&τως άν$ξος to/ οολωμένου ουΡεμ/ ώξη
Tlyveroc/, our οο/^ως έ/σοτίΐτω τελέσει.
Θυμω γης 7Τες) της$ε μχχωμεθα, ng/ τίέξ) Ttcttäw
θνησκωμεν, φυχέων μψ.ένι φερόμενοι.
Ιζ. Ί£ϊ νέο/, οοΑοο μοίχειτ&ε τιχξ ά?ληλο/<τ/ μένον^ς9
Μηόέ φυγηε οο/σχςοοε οίξχετε, μηδέ φόζου.
Ά/λοο μέγοον πο/ε/τε άλκιμον εν φξεσ) &υμονψ
MjjJe φ/λο·ψυχε~τ oivfyoir/ μοοξνοίμενο/,
Τουε de ττχλχ/οτέξους, ών ουκέτ/ γούνούτ έλοοφξοο^
20. Μη κοοτοολε/τίοντες φεύγετε τους γεξχ/ούς.
'Α/σχξον γοοζ k τατο^ μενού πξομοίχο/σι ntvovroo
Κε/τΒ-χ/ 7ίςόσ$8 νέων «VJζοο ττχλχ/οτεξον "Hk
Ab ε/κω, cedo, fnperor, participio ε/κων, loco prspofitioms ex, pro, pre-
ptcr utmitur Graeci. Hom. II. K. 238. X/^Oi ε/'Λων. Od. Λ. *?7· Ήεν/11
εικων άτίοοτύλιοο βχζει. — πενίχ ν. fupr. ^ωχευε/ν, 4.
9. κ«τα <Γ άγλοοονJ/^ος έλεγχε/) Ovid, Metern. ii. 448· &ιφ·
cile tji crimen nott prodere vuhu.
10. %06Η0ΤΥ\ς) fpeciat. ignnvia, timiditas, a χχζε/ν cedere, rergrt rf*-
rf. De generaliori notione meXitnt, videqua?ad χγχΒος 2. obfervavimus.
13. Θυμω) Antmn i. e. olneri impetu, ardore, Efl enim a Βύύύ
cm» impetu feron unde proprie de affeclibur animi ponit Hom. II, E, 13^
Βυμω μεμοοώς. o. 43. ccurov Βυμος έτιorξύνε/ κμ} οονωγε/. Thu.
cyd. ii. ii. 0/ λογισμω έλάχι^χ χξωμενοι Βυμω τΐλξϊςχ ές εξ*
γον KxB/^Xvrxi: quo fenfu Latinis animus, Virg. JEii. VI, 261.
14. "φυχέων) vira aut etiam vobis. Eodem redit. Pro ipfis homini.
bust tit Romani Poetae nnimns> Virg. iEn. XI, 24, Stat, Theb. VIII. 665.
•φυχας Grxci ponunt Hom, II. A. 3, ποϊλχς ΙφΒίμ&ς φυχχς cci^i
τΤξοϊούψεν, Eurip. Androm. 611, φνχχς ύέ τίοϊλχς κοογοοΒχς οοτίόλε·
7 Genus infamat & honeiiam faciem turpat, (fcelus.
io, Quod ignavum hominem fequitur, opprobrium atque Nulla tandem erroni iftiusmodi religio
Eft, eft nullus in pofterum pudor.
Strenue igitur pro hac terra pugnemus, pro liberis
Moriamur, neque järn vitas parcamus: (omnes:
55. Quin agite, o! juvenes, pugnate, immotique manete
Nemo pavoris aur fcedas fugas au£tor cfto; (nimum,
Sed ingentem concipite & invi&um in pe£fcoribus a-
Pugnate prodigi animarum. (pent,
Ad veteranos quod atrinet, quorum genua jam tor¬
so. Ne fugiendo deftituite illos:
Turpe enim eft, jacere in primoribus
Et ante juvenes fufum militem veteranum,
Eum-
cus: pro vita, Horn. IJ. X. 16r. 7tες) ψνχηε Βεον ΕΚΤΟξοε. /Elian. V.
Η. XIV, 43. υπες άνΒξοόπα ψυχί}? &<χλογίζε<τΒοα.
ι*;, cc/koc) adhortandi excitandjqne vim habet. Hom, II. A. 33.
fepe. Arr. Exp. V. 26. Ejusdem natur® at Latinorum eft apud Livium»
Terentium, cet.
16. φνγηε οίξχετε) fimplicifer Klotzius: tiefugiatis: ούξχειν enim periphrafi rantnmmodo infervire credit, ad fimilitudinem Latinorum, apud
qtios cccpi ejnsdéfn esfe rationis, teftem citat Corn. Nep. in Pauf. IV. 6.
Con, V. 2. Quod quamquarn bene fe habet, non incommode tamen locus
bic reddi poterit: Sitque ntmo primus infuga I. auclör fugtcndt. Sic cer*
te Hom. II. H. 232;
17. μΐ-yccv ποιείτε — Βνμον) Frequenter ad snimi afte&iones
refertur verburn ποιειν·) in primis apud Herodof. cni per periphrafinquam- dam οξγην ποιψοομενοε5 m. 25. iratus: Βωϋμοο ποιεΰμενοι, VIII.
74, mirati: λϊ]Βψ παευμενοε, ί. 127. oblitus. Etiam Thucyd. IV. 124.
18. φ'λοψυχεϊν) apud Diodor» Sicul. III. Euripid. Heraclid. 5:19,
''Η^η λευκδν έχοντα κάςη πολιον τε γένειον,
®νμδν άποπνείοντ άλκιμον εν κονιη,
2f, Άιματόεντ άώοΊα φϊλαις εν χεςσ.ν έχοντα, (Αίσχςά Tccy οφδαλμοϋς vgfj νεμεσητδν ideΊν)
Κ#/ χξόα γυμνω$έρτοί' νέοισι $ε πάντ επέφ/Μεν+
"Οφς άςα της ηζης dyhocov άν^ος εχν, Άν^ξάσι μεν Ovr/ToTow <J«v, εςατδς <ίε yvvat^t
Zmos έων, κάλος (Γ εν πςομάχοισ* πενών, Β.
I, 'ΑΑ' Ήςακληος χάς ανίκητα ylvcs ίςέ,
Θαςαεΐτ, απω Ζευς αυχένα λοΡδν εχει.
534· idem eft, nc ίη Ν. T. φ(λε7ν την ψυχψ, Job. XII. 2£» vita tur·
piter ^ igtiti ve parcere.
25. άι$ο7α) Hoc, cujus obfervantisfima antiquiras eraf, in ipfa mor-
te decori fluditim memorant paslim utriusque gentis fcriptores, Qnint. Ca-
lab. I. 620. Plin. Epift, IV. II. Ovid. Metam. XIII. 479. Recurrunt
ultima Juli» Caefaris, qui, ut animndvertit, undique feftriclis mucronibut
peti, togti cnpnt obvolvit: fimul finifira rnanufnum ad ima crura deduxit,
quo Ιιοιιεβίιΐ! cadetet. Suet. Ju!. Catf. 82.
φίλαις) cum hoc, tum multis aliis locis, nihil aliad fignificaf, quam fuis. Ponitur enim φίλος loco pronom. posfesf. mensy tuus,fuus, nofier, vefler: cujus rei ignoratione fa?pe in Homero peccatum esfe, refle obfer-
vac D. Heiniius in Leflion. Tbeocr. c. V.
27. νέοtat Je 7tavT κ. r. λ.) Expresfus integer fere locus vide-
tur ex Bom. Il, X. 71. (T.
— νέω (5ε πάντ έπέοικε
Αςηϊ κταμένω δεδαϊγμένω ο£έϊ χαλκω
Κεΐσ$αι" πάντα <5ε καλά Βανόντι πες, Ίττι φανέιη,
'ΑΑ* οτε (5V πολιόν τε κάςη πολάν τε γένειον
9
Eumque,qui alhens jam caputhabercanumque mentum, Fortem in pulvere animara exfpirare, (re manibus:
25. Pudendaque fanguinolentanudatosque artus fuis occule- Indignum hoc certe åc fcedum eil vifu.
*
Tuvenem vero omnia decent,
Pubertatis fiore confpicuum: (bilis eft,
llle enim, dum vivit, viris feminisque adipe&u ama- 30. Pulcher, dum in prcelio cadit.
II.
Scilicet invi&i Herculis genus eftis,
Bono eftote animo: nondum Jovis averfa mens eft.
B Ho-
χια-χυνούσι κυνεε κταμενοιο y^ovros,
Τ8το ακτιςον 7ΐέλετεΐί $ειλοϊσι β(?οτο7σι.
ι. Ά/Λ') Defcripto e Stobaeo> Serra. XLVIH, elegiä pff, cnjus hoc-
ne, an aliud, putetur itiifium, di£hi diffieile eft. A/&.CC ^/<Χ>ξj iitnno vero, fcilicet, ejus.iem nalurae, quarrr ad yoiq piirictilarn·, fuprn Α, I. noravi-
mus, pasfim eft apud Pindarum, Ol. 1. 87. V!. 89. adeo ut Poeta irα
fere incipere potuisfetr Qni fcihctt nb itivicto Herc.uk otiginem ducitis, bo-
no eflote nnimo; pugnnbit enim ille pro vohlr, pu^nnbit Jupjter. Λur fi quid expvobrationis fubesfe malueris: Noune yos, <l tali tnntoque auctote
genens vefiri oriundos, pudet res timide gererel
ανίκητα) ΑΙ. ανίκητο* legunf. Eft anrem οΙνίκ^Τοε, bivictur,
Deorum & nominotim Herculis follemne-epitheron, quod Infcriptiones etiam
fervant apud Grmerum, Montfalconium,, cer.
ysvos) Heraclidas, progeniem Herculis, ftatim a Tröja cnpta venis-
fe in Peloponefum regnumqae Lacedsemonis occupasfe conftaf, Herod. IX»
26. quorum le esfe nepores, pasne fuis in tirulis referre Lacedsemonii fo-
lebant.
2. ecvypvoc Λo£cv £%et) Ad verbum expresferis: ehVqunm ctrvicem.
babet, qui abnuentium fernie geilus tft. Sic Iheognis v. 83f»
10
Mt/J" ττληΒυν 3ειμχΙνετε μη3ε φοβεισΒε,
'Ιθυί «Γ its πςομοίχχς άσττίό' ccvrjf εχέτω,
$. *Εχ&ξ<χν μεν ψυχήν Βέμένος, Βανοίτ8 3ε μέλαινας
Αυγαισιν κηξχς ηελίοιο φ'ιλχς.
» *'ΐτε yoeq ως Αξεcς 7ίολυ$αχξντ8 εξ-y κίό-ηλού
^Ευ /3' cqyrjv εοοόητ άξγχλεβ 7ίολέμ8,
Κocf μετά φευγόντων τε ^ιωκοντων τ εγενεαΒε,
10, 'SI νέοι, αμψοτέξων ό" εις κόξον ηλοίσοίΤΒ, w,
Των $ε φίλων έι μεν ης οξα με η isivov έχοντα
'Αυχέν* άποςξεφχς tcf εσοξαν εΒέλει,
Eft hoc Latinorum e.bnutre, tergiverfari. Nec abfucfunt Ebra?i, Jerem.
XVIII. 17. & lingnarum leliquae fere omnes. λο^ον, haiit aliter, ac R"o-
manis fcriptoribus obliquum, indicare aliquid voluntaiis alienatö» obisrva?
vit Barnefius ad locurn Anacreontis.:
Βίλέ &ξψ.!η\ τΐ <3*ί μB
Aοζον ομμ.ασι βλεΤ78τα
Νήλεας φεύγεις y ,
& clarius probat Polyb. IV. 86. 7ΐξος is Τον Άπελην λοζοτεξον *ι%*ϊ
de sJpellc vero minus benefentire ecepit.
ΕχΒξαν μεν κ, τ. λ.) Vaiie focum tfntarunt inferpretes-, quo·»
rom a!ii a Gi«ca ledione licentius aberravere, oiii ne fic quidem fenfura
al i que/η asfecuti videntur. Quis enim dicat, quid haec fibi velintMonfeliit
Invifatnque odetsflatuens ahjumpere vitavi^
Fracipiti curfu malit obire.fernel,
& Οίΐί;
Tennite nunc onimas, vitamqtie efflare fub ntiras Ouns raj.it illuflrant, folé. micatite,juvnt,
Plane comiptum locuinjudieat Kloizius, nec uiΙα ratioite explicandum, ni*
£ rellituatur:
"ΕχΒξάν μεν -φυχην Bεμένος, Βανάτ8 is μελαιναιε
