Confenß Ampliß, Facult. PhilofopK

Q. ß. V. D.

DISSERTATIO ACADEMICA, De

OFFICIO

SF.PULCRALI,

Quam,

Cum

Confenß Ampliß, Facult. PhilofopK

* in Regia. Academiattyfiiifek/t, Sub MODERAMINE

CELEBERRIMlflRl,

Mag. ANDREJ.

63!03!®5lVi'/

Eth. & Polit. PROFESS. Reg. & Ord,

h.t. Rect. Magnihci_,

Publico bonorum Examini mode- fie fubjicit

JOH. HENRICH MÖLLER,

STO CKHOL MlENSIS.

In Audit· Guftav. Major, d.j.

Julii,

AN.MDCC XXXIX.

Hortsχante meridieτη,folitie.

UPSAU&

Impreflkg

Maxime Reverendo atque

Amplkßmo

V I R O

DOMINO,

Mag. LAÜRENTIO

4RNELL,

S. S.

Theolog. DOCTORI,

Ecclefiarurn _{, quae}

ad Templa Stc Jacobi

tur,PASTORI Laudatiffimo,

Confiftorii Holmenfis AD- SESSORI Dignis-

firoo.

PATRONO OPTIMO.

X

cjyifJertAtionem harte ^{magna Λ-}

nimi

fubrnisßone ajfert

Max. Rever.

atqjCeleberrimi

NominisTUI

eultot humilUmue J. Η. M.

Amplisßmo

atque

ConßtUUfimo Vjro,

Dn.SAMCJELI

TÖRNER,

Urbis Stockholmcnfis

TORI Laudatiflimo, PATRONO OPTIMO,

QPufculum hoccc in pignu*,

qua par

eft animi

tia, dat, dicat, dedicat

Ampliflimo Nomini TUO

dddiftißimu*

J. H. Möller«

£tf

fitt flått Sober

Adsistenten i Öanbeié-Colkgi©

uti Stockholm»

<30$aå)tåb

ecc HINDRICH MÖLLER,

©onlfg rootbttab ej fötfum-

t* mer

(ig

mtf

9Wr

lågllgfiet Bertil οφ tio fä gif«

mémå

ί>αη cnffer bag från bag / at åttf<

lig funna få

<Så mål i orb

fom mått

fin SaDeré fulBfet prtfa.

SSlanb bem

fom Saberå gunft οφ

ömbet fått

erfara

fotmifjo

mig äfroen

nåmtta _opp

Οφ funno jag til tacf ej luft

(tå!

οφ fcopp eåwor'

jag/ fcttlbeSar/ <£br ©on

ejtpårbattpara·

SKt»

9J!ett

femiiiltodrt mitt / jag m« οφ

mer IdrPtfidmta (Ebr fldrlefémånga

prof/

jag

ej rdfna rott;

0å tillåt/ at

jag

til prof af

Jp»dc

Prager något fränt i ringa ffrif»

ten Penna.

«©af tacf/ min fidre gar

får afl (Er

froett οφ m5Pa ^/ 3

från

fötfta ftunP jag jlåPat

Pagfend fften

mig meP flit οφ fdfi·

naP låtit jen

3bofroef

dPla fonft upoPla οφ

fåPa.

3 fortset: jag ndfl ®nP/ bor Q· per

blott bemfåra Slö facf

får wdlfdtPSmin/

mig

fanbdnPa bår/

Οφ fom min mdlfdrp af <£r

forg bdrComft bdr /

οφ (Sr/mm gar/alt broaP mig

tan

tilböra.

2ag

2ag Berfct'/ $u(Bt 5ar

93dppcréroärC

jag

bopffriftoit

JP)6gflc oft (3 i gldBte <£Dta

Bat/

Sit Btfta

mig til

οφ <Jc ti(

(jugnaB (datier.

tJTdt

<b<5ßtßtabe fiflwiabets

fttbtflfle ®oit

JOH. HlND. MoUEJt.

Åftwt

ΛΌΟΙ

ORENS

^Ot(ia Academiflf SdlCoiUÖ prof/

De

Officio Sepulcrali.

iSIn fer af blomlik-plan*

tor

ftriå

§aji bårligt prt>bbc/ tåcfa fiå/

SBi£> Sala firanb

•bd) liufroa lanb

@tn frucfter bara må.

51f ©niile/ SBett/

©ann SBtébefé fmett 9)ϊαη fågnfamt roacfra prof

bar fett 3 ^unga åbr

£>eu gplbne mår

Sttåtig npttigt tpårcf o|j gteif.

Sblanö

3blaiib ti)eß fal)'/ i Phcebi fal)!/

3aggldbßmin55rorgiottmal)l

2if förftling ffion^

Od) fanningß rön/

©om Öogben lofmar lon;

St) l)år gieß fram

(Ett åbelt fram/

€n SKoß af lärbomß ftam:

Sör fåban flit Οφ möbaß nit Sörmänteß franflen grön.

LARS J.

SWENNERBERG.

Eracliti lacrumis ge-

mitibusqj perpetu- is digniifimam efife

conditionem mor-

talium , videmus quotidie ; iive ör¬

tum noftri & primos vitas annosrefpi-

ciamus _, iive mille fortunac minas, cafus& viciilitudines, quibus fan&ius

illud animal, hominem dico> a cunis

ad ultimum _usque halitum fubjeélum eft, attendamus: tandem vero omnef

& iinguli:

Sertusautcitittsmetamproperamusadunam:

atque horrendas mortis fententiamj

ΓΊ10Π morieris _, non audire dun-

taxat _, fed inenarrabili fere dolo¬

re perfentire cogimur. Poft ex-

pletam mortalis vitas ftationem anima

a iuo _corpore difcedens, partem il- A

ζ ϋ ^© ^

lam noftri ignobiliorcm inertem,

fce-

tidam & corruptioni obnoxiam

relin-

^uit. Ita relidae

exuviae humanat,

aut fublime

putréfcant,

feris be-

ftiis confumantur, horrendumque ea-

rum fpedaculum

fuperftitibus prasbea-

tur, inftituto & confvetudine

natio-

num, certecultiorum,hominem

humü

efle &pulverem,.haut, obfcure

intelli'

gentium, humo terraeque

gremio red-

di folent. Appellatur is adus

fcripto*

ribus Latinis , exfequise, funus,

fu-

nebria _, honores funebres, fupre-

mum officium j Noftratibus bcnoiterflfl

«rcticnfkn. Alias in his aliisque

lin-

feien-

tes prudentesque omittimus : quan- doquidem nobis eil animus, D.

D.>

levi licet penicillo ^, exponere, qui-

nam cura fepulturae & exfequiarurn

hominibus e dodrina morali

pracfcri-

batur. Oritur inde jus, quod

fepul-

turae, manium & exfequiarurn

appel-

lari folet ₅ de quo cum a

dodis Viris

fit varie difputatum, folito favore

Le-

doris B. freti , pauca, pro

modulo

ingenii, fuper hoc argumento

adfer-

re cohabimufc

Μ 0 J

§. ir.

Quid vero nunc

officii fepulcra-

lis numine inteliedufn velimus, pri-

mo fignificandum videtur.

Heic igi-

tur non intelligimus certos quosdam

& follemnes ritus, aut apparatus fu-

nebres in fpecie ^, antiquis illis

genti-

bus, Hebrads,Graccis,Romanis aliisque

ufu confirmatos. Hujusmodi

fuerunt,

fidem facientibus hiftoriarum monti- mentis _, peculiaris

lugendi confvetu-

do, plandus, mos,

ob defundum,

membra fecandi, calvitiem faciendi

aut barbarn corrumpendi ^, ftigmata

incidendi _, fciflfura veftium ^, neque

non impenfa: funebres

in conviviis

lebrandis , erigendis Epitaphiis ^, con-

dendis monumentis &Maufoleis, cu¬

jus fingul>re exemplum,

proditQuin-

tus Curtius, in tumulo Hephaeftionis, juftu Regis Alexandri, fado.

Quales

ritus , ne noftris quidem

tempori-

bus in defuetudinem venere 5 veluti pulCus aeris Carrpani,

parentationes,

eonciones funebres , perfonalia ^,

in-

&

alia. Hacc hodieque

fuperftitum

viris optime de patria

meritis> aliis-

. Ai <pe

4 ® !Ü!

que honeftis hominibus utriusque

fe-

xus, pofl: fata, rede tribuuntur, qua-

tenus juri naturali non repugnant,

Sc

fecundum di&ata legum civilium in¬

trä decori & honefti limites continen-

tur fuperfluique cxfequiarum

fumtu$

fevere vetantur.

§. III.

Supereft, ut in

materia fubftra-

ta cum illußri Pufendorfio _genera- tim illud intelligamus officium, quo

corpora mortuorum a

fuperftitibus

beftiarum,

fed tempeftive humantur & cum a- liqua cura

communis omnium matris,

terraetanquam operimentis

obducun-

tur. Cumque fupervacaneum

qui-

busdam videri poffit de tali officio

dis-

ferere, quod nulla

viventium

defun&os obligatio, ideoque nec

of¬

ficium intelligi qveat, ut verbis ut- arjclariffimi Hockftetteri a):

nobisin-

cumbit oftendere, ^ex quonam fonte,

hoc, quicquid eft,

officii deducatur.

a) Dijfert.fel. XII. §* t. p. m. ißS*

§· IV.

Dum diximus, dari

aliquod offi*

crom

eium erga mortuos, non

praecife

fpicere debemus

demortuum ipfum

feu talem, qui ipfe

obligationem

exigere non

poteft

fed refpe&um

tum habemus ad totum genus huma-

num, cui hoc officium debetur, &

cujus

membrum hic demortuus in vi¬

ta fuifie confideraturj ita ^ut ille, qui

mortuo fepulturam denegat, peccet

non tamcontra hominem, quam po·

tius ^contra humanitatem.

$. V.

Ideo re<fte cum Pufendorfio af-

firmamus in ipfa lege

naturali hoc of¬

ficium fundari j liquidem

inveniir.us,

maxime rationi

fe confentaneum & convenientem ; quem adeo etiam

invenimus ab ipfis

rerum primordiis non

modo

S. Pa-

triarchis _eorumque pofteris,

Ifraéli-

tis atque Judaeis,

led etiam

plerisqj

gentibus fuifte

uiitatum

naturae humanχ nihil vifum fueritfoe- dius, nihil tetrius,

nullumque huma-

niff^Oculis magis trifte

fpeitaculum

& aliorum

hominum , qui in vita

confangvi-

ßitati$ jvinculo nobiscum

junåi fue-

• - ' A

i

6 ^ o W

runt, & _quorum fvavi

confortio u(r>

fuerimus, poft mortem abfici, & a feris beftiis dilacerari,confumique,im-

mo, quod artificium fapientiffimi con- ditoris incomparabile ac totius crea-

tionis complementum prorfus

admi-

randum, quodque in vivis fpiritus

immortalis _tamque nobilis utique hofpitis domicilium fuit,

nihilomi-

nus poft pera<ftam hujus vitae

fabu-

lam, ab hominibus ipfis, naturae

fuae

confortibus, tam improbe

negligi

tam irreverenter tra<ftari; hic mosna*

turacmagis congruus a principibus^po- pulis, Chaldaeis, .ffigyptiis,

Graecis,

Romanis _magno confenfu

receptuseft

& confirmatus. Nec inftituto alie- na, quce fuper hac materia

obferva-

vit & collegit Hugo Grotius: eoque hoc officium natur* ju* Hebraeis vo-

catum fuifte, teftatur b). Uti ter-

ram, itafefepulturam hominibuscun«

dis communem & ex acquo debitam#

ait ./Elianus _$ & $eneca, officium

fac-

fed

omnibus fcriptis certiora ponit.

I-

pfius Spiritus San&i oraculo

fepultu·»

ram exercitium benignitatis

& mife-(

v χ ' ^. ricor?

mom #

7

ricordiae

pronuncianti c)> coneinunt

tituli honorarii variis

fcriptoribus hu-

jus officii

uiitati. Miferatio

nis naturae Philoni 5

Mifericordia &

humanitas Ciceroni & Senecat :

Ta-

cito, iortishumanae

commercium, cfr,

<3rot. 1. c. Ideoque inter

officia hu-

manitatis a Pufendorfio recenfetur ^,

dum fepelire mortuos

inquit, praflantes

non gravat i ii

abftrafte fcilicet conir-

deratur, petentibiu autem

vel prodeft

fcilicetcognatis,

vel eximie interdum

confolatur deo tarnen

pafto,

hoc officium mortuo non ut ta- li, fed ut genti,

exhibeatur,

nobis monitum. §.

Poteft

ctjam hoc officium

reduci ad

ptum

illud juris naturalis

alterum ho-

imtnem , ut aque hominem

tratta

quodfe

tibi non visfieri^y alteri nefecerü. Nam

licet, ii refpicias corpus

ipfum,

dici poflk efie homi¬

nem , dum illud

magis pertineat ad

exiftentiam hominis, quam ad corpus;

interea vero quatenus non

beftiae &

bruti animalis, fed corpus

eft huma¬

nuni,eatenuscontra illud praccepturn

peccat >

qui demortui

homi-

A 4 η

is

8 Β β Μ

nis _, veluti canem , abjicitin paftum

ferarum & volatilium coeii , cum ta¬

rnen eodem modo pofi: humana extre¬

ma tracdari debeat, qui eadem condi-

tione natics nutrittuquefuerit e).

b) Lib. 2.cap.XIX. c) Ruth, ι: v.8»

d J Hockfl. Colin Puff, ^{ex er c}it._{FI. ρdg.} 287*

§. 22. not. e) Hockfl. Diflert. XII. §·

XIII. de Offict erg.def.p, m,jof.

§· vr.

Congruit etjam hoc officium fe- pulcrale regulis decorijid etjamipfum

fatente Grotio _, dum inveftigare vo- luit caufTam, cur ifte mos introdu&u*

eilet» ut terrae mandarentur _corpora

mortuorum _, quippe ^cum homo cete- ris animantibus prüftet, indignum

vifum ejus corpore alia animan-

tia pafcerentur ^, quare inventam fe- pulturam, ut id, quantum poflet, ca-

veretur /). Ratio autem & funda-

mentum hujus decori poiitum eft in ipfis hominibus , atque dignitate illa

& excellentia cum animi, tum corpo¬

ris, conditionem reliquorum animan- tium omniurn longe fuperante» dein-

ceps in naturali illa averfatione fpe~

ftaculi

κ o m *

&aculi miferrimi, quod fi ^corpora in- fepulta abjicerentur, oriretur. Nem-

pe rtaturas humana!

Ctkoox#

caninicorporis,tradari & abjici. Quid, quodexfublimiori illa difciplinaad hane

rem ftabiiiendam firmius accedit ro-

bur , dum meminerimus, elfe homi-

nem divinitus ad imaginem diviham

conditum in _quo federn fuam ac tem- plum håbeat SpiritusSandus.Peregre- gie divus Auguftinus g) ; pon con- temnenda, inquit , ö' abjicienda funt

corpora defunttorum ^, maxime jufiorumf

& fidelium, quibttSy tanquam organis &

vafis , ad omnia bona opera, ufits tji fpi"

ritus: β enim veßis & annuins ^? ac β quid hujttsmodi tunto carior efi pofteris^t

quanto erga parentes major ajfeftus^:nuU

lo modo ipfa Jpernenda funt corpora, qua

utique multo familiarius atque conjnu¬

llius _y quam qualibet indumentu gefla-

mus ; Hac enim non ad ornamentu vet adjutorium, quod adhibetur extrinfeeus, fed ad ipfam naturam hominis pertinetm

Et Ambroiius : nihil hoc officioprae*

ftantiu$ ei conferre, qui jam tibi noti

*ο κ © m

poteft reddere ^,

vindicare

volatili-

bus, vindicare a beftiis confortem na-

turar. Denique in

ipfo vocabulo, ho¬

minis Creator optimus

aliquam veluti

dignationem ac

reverentiam occulta-

vit , unde redte concludimus

illius

corpus non folum in

vita, fed poftea

quoque,quantum

licet, ab omni

tumelia efle prohibendum.

f) Grot. Lib. z. cap,XIX.§.z*not. 4*

g) be Civie. bei Lib. /.cap.XIII*

§. VII.

Atqui occurritur

nobis

quibus-

dam , dicentibus ^{, per} humationem dignitati humanae, haud magis

confi>

Ii, quam aliter.

Numquid deteriori

loco efle putemus , aut

indigniori

conditione carnes

reliquiasque hu¬

manas,dum illis volucres aut quadru-·

pedes pafcuntur, quam

Π ab anguibus

vermibusque exedantur, aut aqua

Sc

igni hauriantur abfumanturque

? Qui-

vis vero faniori judicio praeditus non poteft non videre ^,

defun&os

cium animalium dentibus objicere, a-,

lkibusque ofFerre, in

undas projicere

aut igni confumendos dare,

impium,

& ab humanitatis lege alienum

eile«,

-

A

ArSU^

w. ° ^ 11 Argumenta

igitur in contrarium alla-

ta _, plus

fpeciei

veri habere,

nemo, inquam ^, fanus., non

depre-

hendet. Nec enim folum refpicien-

dum eft ad beftias & ad animalia| ve¬

rum ad alia quoque resque

circuni-

ftantes;

quibus probe coniideratis, in-

telligimus demurn

illum fepeliendi

modum elTe rationi maxime congru-

um , qui &

antiquiiTimus fuit, &

tibus maxime familiaris. Ideo dene-r gatio humationis &

fepulturae

tuorum, ab omnis £evi

fapientibus de-

decus naturas eft habitum. Denique ipfe Deus in veteri

Teftamento,

in

poenam

graviffimam, impiis Ifraelita-5

rum regibus

comminatur, fore,

corpora illorum

efca fierent feris be-

ftiisvolucribusque coplijut

fangvinem

illorum canes lingerentj & ut

effun-

deretur fangvis illorum , tanquam

aqua , ubi non iit,

qui fepeliat b).

Ex allatis itaque conftare

exiftimave-

rim, dignius , immo

honeftius efle,

corpora

hominum

gremio

dare$ cum hujus negle&io

officii,

fcri-

|«rac & ordinationi Summi

Numi-

. - nir

«» o' a

Iiis aperte repugnet.

Requirit etiarrt

hoc fuperftitum erga

defunéfcos offi¬

cium _, ut ibi reponantur eorun cor- pora ,

ubi tutius ferventur

ubi

tutius aviolcntia, a coeli beftiarumq»

majorum injuriis, & a

confpe&u

ftro collocantur, quam in terra, quas

inater communis appellatur

noftrum

omnium , &locus omni viventi

defti-

natus i) Ϊ Proinde Cyrum , Regerrt

Perfarum clariflimum , teftamento

mandaflTe accepimus , ut

nullum fibi

aliud fepulcrum conftrueretur,

fed

terra folum humaretur, quasgramina floresque produceret ^,

quibus rebus

nihil pracclarius inveniri

poifit, nihil»

quod tumulos

magis

k),

b) a. Reg, g: v. 36, i) Jeb. iU k) Pdtricius de inftitutione Reg, Ltb,

Tit, jo,

§, VIII.

Sunt tarnen, qui cum

Grotio

contenduntj hoc officiumin juregen¬

tium voluntario fundari, qüodque a

mera voluntate (it örtum /), Fuamqf fententiamvariis ftabilireconantiirra- tionibus. Earum prima

petitur ab

antiquifiimahumationis, inter pkrasq^

gentes»

© Si π gentes , pailim

fe

fvetudine ₅ at illi ne nos qui-

dem iibi contrarios habent , ii hoc jus pro

confvetudine rationi

venienti fumaturj fin ^autem intelli-

gant, jus

quoddam gentium,

jure

naturas diftin&um , ab illorum

fenten-

tia difcedendi veniam petimus.

Ple-

rseque enim leges

gentium civiles, Sc

forenfes, licet non

fpeciatim,

immediate,

rnen mediate jure

naturali nituntur

Ideoque ii qvarratur, quare mos

fe*

peliendi mortuos, tam

infigni genti¬

um confenfu invaluerit? haud inepte refpondebitur, quia

convenientiam

liquam cum natura

humana habuit

hcec confvetudo: inde & Zieglerus,

Facit inquit ^, naturalis

difcurfus,

naqaaqux gens rattone utens

&

nem utilitatem refyiciens, in idemcum 4*

Iiis placitum confentiat m)\

Quibus il*

le verbis eleganter inculcat

hunc ri-

tum, non originem fuam

traxiife

mera hominis voluntate, dum notan- ter praemittit, naturalem

iftum difcur-

fum confenfui. Deinde hoc jus idcir*

£oinjure

gentium fundatum eiTe,

i4 -g} o

Sj

iftimant, cum inter jura legatiönum

hoc etiam referatur officium, qua?

femper funt

inviolabilia, & vim

fede obligandi habentj

quod fi

haberet obligan¬

di vim, jam denegatum non potent juftam belli

cauifam praebere. A

lic quidem rede

concluduntj quod

enim adtinet ad primum

illud

mentum, quo affirmare

conanturhoc

'officium ideo in jure gentium

funda-

tum efle, cum inter jura legationum

referatur, a Pufendorfio in L. ii. C*

3. §. 23. de jure Ν* & Gent. η),

fatis

intelligetur, hac jura etiam in

ipfa

lege naturali

fundari, quod

&

iingularia

privilegia,

legatis tri,

bui foleant, ex confenfu ^mero

homi-

minum gentiumque eis

conceifa,

ftatitn in juris locum migrent,

vim perfede obligandi Waben tis. Ad al-

terum vero quod regeritur,

fcilicet,

ii in jure naturae fundaretur, non,

hoc officio denegato,

jufta belli

fa exifteretj nec, quod volunt,

inde

ftatim fequitur. Namlicet Ieges,

quae

natura: aebentur, in fe & fua natu¬

ra iint immutabilesj tarnen

juftas oh

cauflas

ÜS o ü ry ' eauflas fieri poteft, ut hocnon mfnus

affirmari, _quam negari poilit, & ut officia juris imperfedi, juris perfedi

vim induant, quod de innoxio tranfitu commode obfervat Zentgravius o)4

Cum itaquenon monftrari poffit, hoc

officium in jure gentium voluntario

& expreifo

effie fundatum,

faltem tacite & _per receptam confve-

tudinem invaluerit, minus redecon-

-cluditur, hafce ob cauffas, in jure

Gentium hoc officium fundari, idq;

potius nobis concedendum

eft,

ex ipta lege naturali

deducendum

/) Grot. Lib. II, C, XIX. m)Grot,

L, 1. C. i. §, 14. not. z. n) L, II, C. j, j>, 2j, 0 ) Hockft: p,J ^{. ,}

_1

$. IX.

Hoc igitur officium cum in le¬

ge naturae fundari, conftet, fequitur

nulli hoc officium eife denegandum:

exiftimant quidam, hoftibus publicis

hoc officium fepulcrale pofle dene- gari, attamen minus rede. Quam-

vis enim vidor in devidos potefta-

tem habeat infignem^, tarnen in mm»-

*'

tuos

κ* m ° bi

tuos faevire non licet5^.nihil ominus

enim remanet nobiscum hoftibus fo- cietas, quam natura ingeneravit, ut ait Grot. p) iramo Diodorus Siculus

το 7τολεμέιν των

ομοφύλων

τ$νψ

ΧΰΟΊ , 3γ)ρΙω$ες ^ι terinum eft bellumge-

rere cum mortuis _, qui ejusdem natura

fuerint qj. Et ideo monet Tacitusi

ne hoftibus quidem fepulturam invi-

deamus : hominumque ritus in hofte

fervandos eile, dixit graviter Lucia-

nus.

0) Hockfi.pag. zgg. p) Lib. q.Cap.

XIX. §. i. not. i. q)vid.verb.apudGrot»

Lib.ζ. Cap. XIX.§,q.not.4.

§. x.

Exftitit autem inter dodores Pht- lofophise pradicas, quaeftio haud

in-

celebris : an facinorofis fepultura

iit

concedenda _, falvo jure naturali, nec

ne ? affirmat Grotius , inde ^,

quod

ftatuerit DEus Deut. XXI. 1 ne ca-

daver fufpenfi pernodaret in ipfo

liw

gno, Ted omnino fepeliretur

eodem

die, Itaque condudit ^, cum hac

le¬

ge hoc officium fepultur«*

nitatur,

©mnis

i β 18 »7 omnis virtutis, ita humanitatis ma-

giftra ^, perperam omnes facere, qui

Corpora damnatorum ^, diu in publi-

co confpeélu infepulta rclinquant,

immo usque dum ea ipfa natura fs- peliat. Adfert ctiam verba Cacfa-

farum _, Diocletiani ac Maximian!

hunc quidero in modum ; Obnoxiol

criminum , digno fupplicio affedtos»

fepulturae tradi ^non vetamus r). Ne- gant vero hoc alii cum Pufendor-

fio , idque in poenae

civilis

huma-

nitatem _, meriti funt > ut & ipfo-

rum cadavera velut beluina habean-

tur /). Qui tarnen mos an probari debeat, difputant non Politici tan- tum, fed 8cr Theologi j ad fuam ^ve¬

ro aiTertionem ftabiliendam » illud

etiam adducunt , quod ipfe Deus

cadaver Jorami a Jehu

projici

exiftimamus, ficuti hoc officium ju¬

re naturae praccipitur ^, fepulturam

omnibus effe concedendam ₅ redte

ideo & omitti

poiTe

äaculurn> fi _per

fceleratos

lice-

ß _ret,

18 ϋ ο ,jg

ret homines, in quorum tremorcm;

exemplaris haecce facinoroforum pro- llitutio in foro civili interdum ad-

»mittitur _{*). Poenis,} inquit Tulliusj

j,utimur contra delinquentes, nepoft-

„hac quicquara committant Ipiij cete- 5>ri vero iint ad delinquendum tardio-

rcsje). Undenecapud Romanos quon- dam infrequens fuit ^, fepulturam de-

negare ii$, qui ob atrocia crimina

ad

mortem damnati fuerant, in_quorum cenfum violatores & turbatores pacis publicae,facrilegi & alii referebantur.

r) Gret. Lib. 2. Cαρ. XIX. §. IP.

not. /. s) Hockft. coUeg. exercit.VI.p 2$»

/) 2. Sam. zi. C. V. /, ιρ. u) Hockft*

txert, VI. §. 23. &Grot. Lib. 2. C_dp.XIX»

§. V. Of. L. i.

§. XL

Habes itaque jam B. L. breviter expofitum ultimum illud officium>

quod defundlis nofiris natura jubet praeftari. Fateor ^, quidem argumen¬

tum hocce praeclarum & illufire» me,

non ut debui _{, verum ut} potui, at«

tigiflfe} at vero plura perfequi vetat

cum ipfius materia: difficultas, tun*

przierts rerom meariim habitus, qui

hifce

#

hifce breviflime allatis, finem impo-

jiendum eile tnonet. Fac interim, Deus Optime Maxime, ut terram fic

scalcemus , ne oblivifcamur nos ter¬

ram eiTej fed ut in Summi nominis Tui gloriam, noftramque falutem,

hoc vitas ftadium ita decurramus, ut,

cum Tibi placuerit, nos

hinc

care, animus nofter ad Te redeatj

hoc vero y quod circumgeftamus,

corpus, in gremio terrae, fua quie-

te fruatur , ad ^eum usque diem,

erav $ε το

φΟαρτον

ένΰόσηται d<pQotg(j(ccj,

τό bvYjTov

hSV·

arjrcti άΒανασίΜ. i. Corφ 15. v. 54.

F I Ν I Sr

JHonßenr

Mon tres eher Frere.

«

ytZjGrekz /// VoUS plaif

proßtant

//'«»i β belle occaßon, je me don-

Ζ1 bonneur de Vous un coeur

fincere , prend part i Vos heureux progrés dans les Etudes. Mais _qve dis je. Je ne fauroü ajfez Vous /#*w

/' infatigable diligente} qvi paroit dans

votre fanante dijßertation. £Z/> eß ejfe-

Hivement autunt plus agreable , c eß un fruit precoce de votre e(j>rit% Et

(omme Vous ^0»»* commodi\é

de continner Vos Etudes _{, 70 »f} doute point qve\JoVL$ne les avantiez, jusqua

te qve \o\x% aieζ obienu la recompenfe

dont ^tous les Amateurs des helles lettret

feront fatüfaits. Ce qvi manqve ici

pour fervir aux louanges des Vos nobles

travauχ, Sf des lumieres de votre eßrit

eciaire _, ne τη eß pas bien connu tnaie

eet ouvrage , qve VoUS donnez au joury

le fait affez voirⁱ Je ^ne fai qve dire

davantage , β no η qve je VoUS felicitt

demeurant toujours votre

trés fidele Frere Charles Fried. Möller«