*
r
/f
ÅUXILIO DIVINO
EXERC1TIUM PHILOSOPH1CUM
OBLIGATIONEN
Qvod
Confmfu G? Adprobationc Ampliß
Coli,Philojoph. in lüuflri
Upfalettß
Lyceo, PRAiSIDE
V1&Ö
A MPL ISSIMOMAG. ANDREA
Eth & Pol. Prof.
Reg. & Ord.
Publica
difqUifitioni
ca, quapareß,
modeftta
fiftit,
JOHANNES NORDMAN
Dalekarlus.
In Audit* Guft.Maj. die/£ Martii,
ANNO MDCCXXU.
horis ante meridiem confvetis»
HOLMJ/E,
Literis Werneria&is.v:
$:£ R:£ M:TIS
magnä FIDEI VIR.0
Sl.CRETARIO
STATUS,
periilusi'ri ac gene-
: ■ rqs1ssim0
baroni, ~ !
DN. SAMÜELI
BARCK,
M.lCESAll SUMMO.
QVod.
Laribusqve.Teneram
Ma?cenates.Surnmi.Hane. Ingenii,
Pr£ceps. Quardam. Temeritas. A ut Exigua?. Arrogans. Ja&atio.
Sed,
Favör.- Apollinis. Mufarumqve.
tiamini. Ttaqve. Rogo QvaToqve.
Öpüfeulum Splendidiliimis.
Nomi lgnobiles. Pretiofis* Gemmis. ConSummom. Illum. Rerum. Omnium.
Precari. Velit. Vos. Ma?cenates.
Fidehl3imos.lnLongam.Annorurn.Se
Pmtluftnum Gcmroßsßmorum
Cliens
Johannes
:••• .
s:& Rr«- M^TIS
v MAGNI FIDEI VlRÖ
SECRETA^IO
STATUS,
PiERILLUSTRI GENEROSIS-
SIMOg>UE B MOM,
DN- DANIELI NICOLA O
»»it
HÜPKEN,
.
m.iay.m summo.
Immaturi. Prolem.Foribus. Veftris.
Siftere. Aufus. Sim. Non. Fecir.
Virium. Qvas. Sentio. Qvam. Sint.
Infignis. Vefter. Incredibiiisqve.
Cultoribus. Semper.
Prseftitus.
Pa-Mascenates» Summ i. Hoc. Leve.
nibus. Veftris.Ut. Solent. Res. Ali<e„
decorata?. Nitere. Mei. Erir.Offren.
Molitorem. Re&oremqve. DEUlVf.
Summos.Patrik. Vkos. Chariflimos.
riem.Salvos.
rncolumesqvetPraeftare.
que
Domimmm Baronum.
Humiltmtts ¥
Nordman.
ADMODUM
RFVERENDO AT<WE
AMPLISSIMO S
VIRO,
MAG. EL AV O
HOLSTENIO,
Apud Pcrnavienfcs non ita pri-
dem Professori Celeberrimo, jam Pastort t
JjpUöbt) apud Dalekarlos
Meritiffimo", ecclefiarumqve proxi-
me adjacentium
Praspofito Dignifllmo,
Patrono,
fmnma fingulari animi
•obfervantta
femper Colendo.
T TT exiguum hoc,
Qvod Vobis, Pa
^ lata beneficia, in
gratijjim<e
mencum , fereno
placidoque Vultu intuect
poflerum
favöre Vefiro excipiatis,
ma*dOy
permanfurus
,dum vixero, fem
Dignitatumque
Cultor obfer
johannes^
j
admodum
refft,endo et
PRjECLARISSIMO
DOMINO,
MAG. ANDREJ
SANDELL,
Pastori & Prjepos:to
Hede-
morenfiumLaudatiffimo, Promotori
Optima, Qertijßmo, 1
troni Optimi,
ob flurhna Col¬
lis
Cignum ojfiro,jpecimen
mini■> & me, ut huc ujque,
ita in
ximopere etvohis.peto
atqvecoitien-
per tanti
beneficti
memor>Vtftrarum♦
vantiflimus,
;NqrdmAN.
Uti
Hedemora,
Slreborne od) #ögad)fab
rMtU ANDERS
M?06ODl/
SSKtn i)ögtdl)raöe före Sab«.
fp^n
.man fräfia bet fom
*mS
jTattaö
SBdrbi^f mot mdlgternitKjfm/
if2åf
t beftamt)<fet fattad/
/ §i! at mifa püdjteri min:
S>M
©en dr floor / fafl meta ftäfwer
33orbe
ffe på annat fått:'
9)?en
förmågan minär fnäfwer/
2ftt min
jlulb bcrala rått.
3agbå enbafl öbmiucft beter/
,©d> min
©ööngiör i bet t>opp/
Jpmab jag lägger for <£t>r ncber/
Sit bet
tageö gunfiigt opp.
papper år mål ringa gåfra/
©frtftPif pappet ännu mer;
©ocj> få will jag mera loftpa' Sår jag leftoa åfyren fler.
©enna gång fTal betta
mara<Prof utaf min tacffambeet /
Safl jag meet bet ei fan froara
€mot all min
ffplbigbeef.
Ölen fcmab jag ei fan förffolla/
€11' meborben tacfa rätt/
©fal min
trogna änffan falla/
©en jag giör på betta fått.
©U©
0an låte £ber grénffag/
©d> måiftgnaö utan mått/
Uti aft
bmab nag'njin önjtaS/
j?an
af 2lnt)-od» timligt gobt>
2tt? 3 (Mt ftån lif
enblomma/
©totlfenö fruft blir emigtljen
©It©
tilåra/ €r
tilfromma/
i
ajiig til fågnab/ f;roilfcnår
Sitt £6gfä()Mtc Fare üatw£
%bt'öfic (Son
Jöh. Nordman,
»P»w»»yQ-y».,»»v» »v» , »jr« j.-j-,*yw Y'
:
Propitio Numine
Proémium.
Mnimodam &illi
mitatam agendi li-
centiam humano
generi inimicam effe, maximainge-
niorum inter ho^
divortia clariffime evin-
Qvum enim tot fere fenten-
ti<e fint,quot funt hominum capita,
& fuum cuique pulchrum
videatur,
qualis futura erat in tanta ftudio-rum diverfitate vita, fi
nullojure
contineretur ? Pröle&o, qvum toc
mala fibijam mutuo inferant mor¬
tak-s fub lege viventes, lupisLe-
'onibusaue pejores efient, fi pro lubiru lemper vagarentur,
& nullo
A omni-
mines
cunt.
2
omnino framocompelcerentur. Fu* ,
it igiturneceflarium, legibus con- s ftringi hane licentiam, & hominij
ammali
omnium,quotquot
in mun- danahac cornpagevidemus,excellen-tiflimoinjuftgijUt
ad illarum amuffinfuas a&iones componat. Haeaütem
leges adeo communes funt, omni- umque mentibus infculpta?, ut ne
quidem
Cyclopum
feriflimi illasi-gnorare poilint. Ad
hajJt
omnesfa<fti,
hlf linguli
imbuti fumus.Pofita autem neceflitate legis,mox ii di fluit obligatio, qua tenentur
omnes, qui fanam mentem in fano corporehabet homines,eidemfe fu- asque adiones conförmesreddere*
Eft enim de eflentia legis, quarcun- que illa fit, ut obliget, fublata vero'
obligatfone, legem quoque tolli ne- cefle eft. Atque hoc a&ionum hu-
manårum vinculum ,
digntim mihi
in primis videbatur, quod exerci-
tio publicolfolveretur. Quod faftu-
xtsego, memor viriumexiguarum >
i
p &imbeciilitatis méa? in re tämai^
dua enucléahda,tuata, Cåndide Lé-
<ftor, benivolentiam öbteftor , velis
innoxiorum conaftiinumcenförnon iniqvuséxifte^e. Fateor,
defideriö
tüo in hoc négotib å nie nori pos- fe fatisfiefi, interim conåtum prb
fa&o te äccepturtim» astas
juvenilis
certo mihi certiiis pöllicetiir.
cäput
i
*•TN
efcpönendo
vöcabulo,^uödfä-
A ciem diflertationis commendät,
fribras heuere, eo rriinds necefla-
rium ducimüs, cjiio certius
nobis
haberriufc, non
p'ofTe
nonorrinibus
notiflimurh efle, quid
illud
hicä-
bivelic. Ne tarnen,
qüod ab aliis
©bfervari Sc (blet,& meretur, änö- bis negle&um dicatur, breviter7o
1
cwfiü ere erit, Ad deriva-
vj A a tiöneül
tionem itaque quod adtinet, com- ,
pofita
eft
voxhéec obligatio,
ab obf
prepofitione, 6c verbo ligo, qvod a Graecorumau>é« five aV« vincio,conftringo, Latinorum refponden-
te, profe&um exiftimat Chriftia-
nus Beckmannus (0) A-y'-o autem
airo tS Avy*eft,quodvimen fignificat.
.Atqueexiftimat ScipioGentilis, re-
ferente , quem citavimus, Beck-"
manno, mulea juris vocabula in a-"
gris nomina invenifle, 6cinterle-M
getum manipulos, quos folentru-"
ftici, ftipulis in modum nodi con-"
tortis adftringere,6cobligare.Hinc<(
per
Metaphoram obligare, miflis
aliis fignificationihus, eft re qua- dam, nodo
quaft
6c loramentis, a-liquem fibi devincire, quo fenfu a Latinis non raro au<ftoribus, 6c praeter eos, a Moralis fcientke Ma- giftris, utpote quorum munus eft
de obligatione loqui, plerumqueu- furpatur. Et hoc quoque modoob- ligationem a nobis intelle&am vo- >
lumus. 2.
(a)inmAnuduZlhne44Linguam Latinam.
•
§■
2-Re&am itaque
diflerendi
ratio-nem fequentes, poftquam de nota- tione vocis egimus, ipfam obliga-
tionis definitionem adhibendam pu¬
tamus. Omnis enim, qua?a ratio
ne fufcipitur, de realiqua inftitu-^
tio, debet a definitione proficifci,"
utintelligatur, quid (it id, de quocc difputetur. (a) Sciendum autem"
non eodem ab omnibus modo, de-
fcribi hane noftram obligationem.
f* Juris ConfultiRomani, & inter eoscc Papinianus(£ ) vinculum
juris
ad-"pellat,quo
neceflitate
adftringimur"alicujusrei
prseftand^, fecuftdum"
«quitatem
naturatéj&Ha?c
licetdex-^,
tre fenfuque fano explicari
pofiit
ipropterillamtarnen, quamin fecon- tinetobfeuritatem, in terminis,qui
& ipfi laboriofam
quandam
efflagitant, latentem, merito a no- bis rejicitur. Debetenim, excom- muniLogicörum fententia, omnis
* definitio verbis conftrui propriis"
&
6
«6c perfpicuif* nempe5c res attrk
"butis noüioribus , 5c vocabula vo-
f
"cabulis clarioribus explicari; (c) ideoque ab ea excluduntpr vocabu;
la obfcura, ambigua atque
dubia
Äqvum
verefit, re&eqqe dicatur
am-biguitas o.bfeuritatis mater;
hinq
non fine cau/Ta a Cicerone diåur^
exiftimemus, fublata apnbiguitate,
rem, qua? in judicio venit,
plane
yideri: nec non impropria feu tro-, pica, qua? cumin, all.a^a
illa
Papini-api reperiantur, non poipumusnoa *
?um graviffimp virp Cumberlan-
dio, qen infuffi.cientem eam rejh
cere. Dioit autem ijle, verba me-
taphorica,, yinculum, 5c adftringi-
mur, obfcuritateip parepe, cum ea>
haud facilius intqiligaiptur ipfa ob- Iigatione
definienda
(V)VinculiS;
enim proprje non
adftringitur
a-nimus humanus;(*/) certisque
fub-
inde pofitis, 6c fundaiiienti
quad
locofubflratis, obligationem fic u- niverfaliternec
^ncommqde defcri-
,t bi poffe arbitratur : (g*) Quod
fit
h
f
a£his Legislatoris, quo a&iones le- ) gi Cuxconformes,
iis, quibus lex; tertur, ncceilarias effe indicat. Cui
x & nos nec inviti fubfcribimus, eam
i- optimehuicnoftro inftituto infervi-
iq re pofle exiftimantes. Non tamen
r\ ideo, Puffendorfium nobis contra-
v» rium fore credimus, defcribentem
ie (/>) Obligationen! per qualitatem
fr moralem operativam,per quam quis
i- praeftare, aut admittere, vel pati
n ■■+ quid neceflitate morali tenetur;
V qvumvelipfa meridiana luce clarius
fr fit, etiam hunc, licetimplicite, ali-
> quam tamen LegisLatoris comine-
i- morationem feciflfe. Morali enim,
ut eft in definitione, neceffitate ad
)- aliquid prasftandum teneri, fuperi-
is, orem omnino praefupponit. Nam
fr neceflario aliquid facere, & tamen
fr r^mini fubje&um efle, fen fuperio-
rem aliquern non habere, magis
i- invicem ßbi contraria fünf, ac lux i- , tenebris, noåique dies, Superior
autem
?
$
autem, quis alius illeeft, quam i-
pfeLegislator,cui rationeejus,quod
}in nos haber imperii, facultaseft neceffitatem nobis injungendi, le¬
gibus pnecepta facere, iis veroin- terdiöa atqüevetitaomittere?Etve-
rci&£umberlandius, clariffimis ver- bis indicat fubjeétum obligationis, quando
dicit,
aéfrones legiconfor-mes, neceflarias efle iis, quibus
lex fertur. Ideoque fivehujus, five PufFendorfii adduftäs definitiones ufurpaverimus, pcrinde nobis fore exiftimamus. Operativa a Puffen«
dorfio dicitur h«c qualitas , quia femper in operationeeft, id agendo,
Ut teneatur aliquis prasfcriptam fi-
bi regulam obfervare, <5c ne vel ungvem transverfum ab ea rece-
dat,
ejusque
fines ac limites tran-fil fat, cavere. Quod fi forte ali-
quando, vel ejus voluntate, vel ex
improvifoei acciderit, ha?c eadem
obligatio neque tum eft oriofa,fed
operativa
omnino, id efficiens ut t fatenfaterinecefle habeat
transgrefTor, f
male agendo iram feLegislatoris
meruifle, &pcena perconfequens
di-
gnum efle. Atquelicet
hac ratione
eam re<fte operativam
dici
nemonon videat, alio tarnen refpeé]:u
pajßvam appellafte Thomafiumtf^c
cum eo (k) Hockfteterum arcpie Budaeum(/)facile eftreperire. Nam eoipfo, quo obligatur homo,
ali-
quid procul dubio patitur;obligari
eft obligationem pati; eam autem
> patitur, qui non hber atque fui
ju¬
ris eft, fed cui imperata
exequi,
pro
fummo obligantis imperio
in- junftum ;ideoque
una &eadem
manet obligationis natura, licet&
fajfiva, Sc operativa feu aäiva
di-
catur, cum id fenfu longe diverfb
fiat.
{a) Cicero Mb. /.Of.O(b^Digeft.l&tk*
Cc)Clauberg. LogUont. Cap. S /29»
1 [d:Fienderusin notis[uisadcitatumCUub*
, ' 'Ocum. (e) delegibus Kat.Cap.y§. XI. (f)
todemC. §* 27* ( £) codcm Cap.§f27,
(b) dejure N.&G, CiL Ii, (t) Juri*
PrudrDiv,L.L C- ijj,(k)Ex.5Col ,Puf^ ,
§• 4 (0part-Z.Pbilof.pratt Cap,i, Ä 5.
§•>
Non praeter rem atque inüfcitu«
tum noftrum fore arbicramur, quo niam de obligatione nobis fermoeft,
varias ejus fpecies atque diftiR<flio-
nes enumerare,quas pro diverfitate
flatus atque conditionis hominum
yarias efle, nulli non conftat. Hoc
autemrite fa&uris nobis, optimum
videtur ordinem a natura prafcri- „ ptum fequi,
illamque
omniumpri^mo quoad originem confiderarej quod fieri non poteft, nifi ipia ob- ligandi principia probe examinave- rimus, qu^eut inter fe diftincia flint,
ita diftin&as efle obligationes, quae exinde proficifcuntur, indubie cob
ligitur, Igitur naturam
atqué
indo-lem hominis, nobis penitius infpe- cfcandam putamus- Qvum v-ro du- a!)U£ partibus conftet divinum illud Ttfrderpanima & corpore, hujus
||
fäbricationem,
pulchram iatls atq*
f
concinnam,jam miiTam faeimus
, tori in ejus,ut partis primaria?,con-rfideratione occupati.
Ubi nobis
ftatim in ipfo limine occurrit ma¬
ximus ille Eclediicörum Cicero;(0)
dicens nos ornnes particip,es
effeu
yatiorJs,praeftami«que
ejus, qva^
anteceliimusbeftiis,a qva omne no-<c
neftum decorumque
trahitur,& ex££
qva ratio
inveniendi officii exqui-<c
ritur. Ergo,quantum natura
homi-
y nis pecudibus,
reliquisque anima-
fibus brutis (omniplape mentis
dis-
curiu deflitutis
pra?fi;at,Hsque eitex-
cellen.tior, tanto ar&iori natur« li-
gamine obftridlus eft, ne vitam fi,- Ien.tio tranfeat, velutj illa, qua? na¬
tura prona, atque ventri
obedien-
tiafinxit; fed utoftendat, &docu^
menta det, qua fit natus origine
cui genus fuum
debeat. (b) Quid-
pe qyum fit
anirnal huic fini ipfa
nativitatedeftinatauii, utcolat eurn,
aUisfocietatem3veinaturaIemvelCi- Yilem*
12
vilem, ipfa illa nafcendi förs atq;
'conditio, eiimpofuit Obligationen!,
"qua tenetur omnes fuas operas
"atque aöliones conterre ad aliquid
"navandum, quo poffit bene mereri
* de utraquer(^) ideoquepofita pri-
mo natura? dignitate, 5r fluentibus
ab eadem focietatibus, Naturali 6c Civili, ipfam quoqueObligationen!,
quse inde provenit, efle 6c Na¬
turalem 6c Civilem, conftat. lila,
qu$ alio etiam nomine connata di- citur, omnibus hominibuseo ipfo, quod praedita ratione animantia funt, inhasret,feu ipfam rationalem
naturam , ut talem, comitatur. At¬
que licet quoad exercitium in in¬
fantibus, ingenio adhucimmaturis,
non reperiatur, cum annis tarnen 6c a?tate magis magisque fe exfe-
rit, quamprimum vim ejus intel- ligere cceperint. (d) Et hujusmodi
eil omnium hominum obligatio er- ga Deum conditorem, 6c quosli-
bet alios homines, qua tales. Ha?c
vero
I. vero, Civilis feu adventitia,oritur I non ex ipfa hominis natura nude
in le fpe&ata, licet eam non ex-
cludat, Ted pra? fupponat omnino;
verum infuper convendoni 6c con- fenfui humano, altero quafi funda-
friento,innititur. Quales funt mul-
tarum gentium inter fe, 6c civi-
um quoque in eodem regno viven- tium, obligationes. Atque hoc di*
åum efto de obligatione, refpe&u originis confiderata. Prasterea non
raro contingit, ut Perfonae, qua;
invicem fibi obligantur, iint aut interfeäquales, iaque vel in omni-, bus, vel certa faltem ratione: aut etiam difpares. Nam inter hos
quoque obligatio dari poteft. Hinc refpe&u earum, a-qualitatis illam quidem, ina?qualitatis vero
hanc
rede
adpellaveris./d
( a)Lib,1,Off.C.30. (b ) VanderMetilen m
, Prafationeobfervationum in Grotium (f) ibidem{d)Puff, Op, m. L,3. C. 4,§,3. (?) Hoekßetyexer. 3, Col,P%4,i»not, lit,(f)
l4
löftet hic , tibi de öbligatiöné ihajqualium mUtua fermo eft, mö¬
teriqua^ftiö: Num fuperior,exinitis
cum inferiori
pacftis
ätqué cöntra-<ftibus
obligetiir?
Qubd qtiincuni
Grotio (a) adieramus, nihil éft, quod impediré videtui4. Nam hit
éft eiFecftus omnium omhinö con-
tra&uum atque coriventionum.qua
demum ciinque
Verbörüni
cx*ail Venianc, ut contrahentes, omnis loci ac Ördinis, teneantur mucuöprasftate illud, de quö inter eös>
conventumfliit* Obligatio, quaiii
"pröduxit contrarius five cönven-
"tio, nön refpicit perfonanimcon-
^ditiönem atque ftaturti,
fed quid
"aéhim fit. Naturalis enim, & id
^circo höminetti qua hominem, te- 3,net. Quamobrern zeqiie confcien-
%tiafn fuperiöris ac inferiöriS
"ftringit?neque
ipfi
contrahere vd-^lenti remitti poteft haec jurisné-
Pöteft quidem
irenunciari
if I facultati eXigendi debitUm, qtiöd"
I ex conttafttl cum luperiori quis"
fibi adquiiivit; verum liberari ne "
quit ab efteftu , id eft, obligatio-"
nis vinculo, ad prasftandum quod"
conventumvel prömiftum; quidpe"
contradiftorium 8cpariter ridicu-"
lum eft, aliquid egifte, 8c tarnen"
nihil adum, contraxifte & tion ob-"
ligatum efte* Qiii enim contrahit,"
8c non obligatuf ex contraftu,nön"
eontrahit; ea enim contraftüum"
r natura, ut obligentur contrahen*" >
tes: fublata autem obligandi ne-"
ceffitate, natura contraftus tolli "
tur, 8c idcirco nihil [agitur. (£)
Cui 8c illud accedit, quod cum a- liorum incommodo, ftnejuftacaus-
fa locupletari nequeant fuo jure fuperiores. Et tantum quideifi de
obligatione,'
refpeftu perfonarum tquas ftringit, fpeftata. Porro re¬
fpeftu efficäcias, in perfeäam 8c
imperfeäam
videtur pofte dividi^
obligatio:
Uli refpondet jus perfe-ftum
16 y J
dum in aliquem,
quod etiam in L
foro adionem concedit,* huic vero /
imperfedum, ex folo
humanitatis
jure proficifcens; liceth«rc
irnpro- prie obligationis nomineveniat.
Tandem ratione durationis, eft vel perpetua, quae exiftente,
cuiineft,
perfona tolli nullo modo poteft,
vel
temporaria ,
cujus
contrariaplane
ratio eft. Poftremo mutuä & non mutua eft; de
quibus
omnibus vi¬de plura tradantes PufFendorfiuili (c)& Hockfteterum. (d) Noftroin^ f
ftituto fufticiat pra^cipuum recitas- fe, & brachio duntaxat leviattigis-
fe.
(a)Hb.2.C. 14.§, 6.(£) Van der Meiden inlo<
cum citatum. (r) Op. M Z..3. C.4, (d')
ILxer.y Cel, Puff.
Siqudem
autemplane fruftra*
neum foret, immo& abfurdum,
vel¬
ieeum obigare, qui
requifitis ad
;obli-
n Obligationen!
reeipiendam
neceffa-0 I riisdeftituitnr, ratio ordinis intra- s ftanda hac materia a nobis poftu-
- lat, ut cauflas^ ob quas obligari re-
k äe quis
poilit»
hoc in loco colloce-1 mus;
quarum una quidem iplum
■) obligandum refpicit, atque
ab ejus
il natura neceilario fluit, altera in-
e fuper refpe&um ad
fuperiorem
hä¬ri bet. Illa iterum in duos quafi ra- i- mosabit, qui a fana mente atque
n ratione, tanquam
fuo
arbore,^ f mirum in moaum
propullulant.
In-5- telle&um primo loco non immeri- toponimus, cujus inAgni, prxcx- teris animantibus»gaudethomo di¬
vinum illud miraculum, lumine ,
quo res, qua? ipfi offeruntur, An- gulas, modo licet difpari, intelligit, confequentes cum primis aut con-
jungit,
autfeparat,
easque omnes ratione tandem concludit. Ratio-[• nemhabent, inquicCicero, (a)hö- mines, mentemqueidatam a natu- i ' ra, & acrem, & vigentem , celer-
B rime-«
lö
€t rimeque
multa fimul agitantem,
/"
5c, ut ita dicam ,
fagacem,'
"
qua? 6c
cauflas
rerum5c confe-
u cutiones videt, 5c fimilitudines
« transfert, 5c cum praefentibus
IÉ fucura
copulat,
omnemquecom-u ple&itur vita?
confequentis fta-
u tum. Sed quoniam non
fufficit
ad obligationem
producendam,
ut aliquis legem, qu^queilla fieri &
nen fierivult, intelligat; Verumin- fnper requiritur, ut in
ejus,
cuilex
fertiir, poteftate fit, omnia
illa
pras-"cepta obfervare, iisque
fe
5caéiio-
nes fuas conformes reddere,
quod
officium foli voluntati competir.
Hinc necefle eft, ut aliquid de ejus
natura 5c indole in medium profe-
ramus. Ubi primum obfervanduffl
eft, eximia quadam libere
agendi
facultate, quam libertatem
nomi-
namus, pollere noftramvolnntateni)
fecusac intelle&um, cui
impoffibile
eft res aliter comprehendere, at*
que eidem Fe ftftunt illarum
ideae.
Depre-
1
L Déprehendimuis enim in nöbis,
cir-j'/
ta res quocunquemodo
perceptaSatque intellédtas, facultatem ad eäs
es
vel ad petendas vel rejiciendäs,&
qui-us
dem talenij
qilapluribus objedtis
n. tnenti
propofitisjüftum vei.äiiiqua
ef*-a. ^erej
relicjuä averfari poflimus;
autcjt ünö
duntaxat propöfttq
^id
admitte-re & nöri admittere, Fåcéré & höå
$
facere
queamus.Sed
neque h&cfo-
n.
ia
geiiuiriam völuntatisnaturam ex-ex
haurit
jfed
tinaadhüc
nobili ad-x. '
fedtiöne
orriata eft: ut ea qu£ agit*Iö. hön ex Interna quadam äc inevitä-
0(j
bili
naturs neceflirate agat, fed utrjr prineipiö intrinfecö fpöntaneö ? ci- jus
tra neceffitattm phyficani
,ad eäj
fe. quas placerit> fe
jmoveat,
& contraIfn
ab illis
fe avertat, quae fibinöncon-1(ji gruä videntür. Neque verb eani
nj. controverflam
noftram facimus,
n1)
confiftatne éflentia völuntatis
inejus
(jje
indifferentia
äd res, an verb in de-at.
terminatione
libéra; quoniam rhul-ta iiimis toacervando ■> juftam för-
IJ B i tiiarii
10
mam opus fuperaret Süfficfct hoc,
quod
deejus
indole breviter a no-f bis di&um eft. Atque jam peten- dum eft,quod
initiohujus
ftatuimus, unam
obligationis
reci- pienda cauflam, efle voluntatemin diverfa & diftin&a flexilem.
(4) L,2. Qepnibusbonorum maierum» I
Quod fi veroha?c, qua? a nobis
Jam
prolata funt, alicui ejusmodi viderentur, adqua?frontem contra-heret, bunc rogamus , circumfpi-
ciatvel rantillum fuam ipfenaturam:
qüofääo, quin facilem nobis aflen- fumpnebeat, nuili dubitamus. Ubi
tarnen non negamus efle qua?dam,
qua?
fingularem
quandam proclivhtatem voluntatxadferant, &verfus alterutram partem eam vergere fa-
cianr. Valent multum peculiares ingeniorum
difpoiitiones,
afTe&ibusquoque & coufvetudini vis haud
6.
exigua
J
. : ... • . . - 21c». exiguatribuendaeft, eumhafcusque eovaleat, ut fi naturam ipfamnon
n"
fuperet, vix ab eadem fuperetur, f Nulli tarnen horum tantam vim in-
:i" elfe credimus, utlibertatem volun-
m tatistollant, quin illa
adhuc
indi- cc
verlam partem pertendere
poflit,
<einquantumi(be
fpeftant
ada&io- ct' nem
aliquam
moralemproducen-
tCdam. (a) Sed, concedantur hajc omnia,jdicunt ilii, qui
libertatem
voliintatisimpugnanc: unumtarnenai argumentum reftat,
quod
eam,pe- nitus ii non deftruat, aliquotarnenl1- modo infringat;
idque ab ipfa
bonin: natura petitum» Narn non
poteft
non voluntas bonum , five verum
&1
fit, five adparens,in genere femper V avere, malum vero omne, qua ta-
l' le, averfari; quoniam
fi
inhoc fer-
lS reretur, eo ipfo natura? fua? deftru-
öionem defiaeraret. Atque
his
ita*s pra?miflarum loco pofitis, conclu-
fionem inferunt?, libertatem volun-
, tatis plane nuilam, eo quidem re-
ia B 3 fpedhi
22
fpe&u efTe.
Quam fententiam etkam Budasus (b) fovet, cujus
ha?6j
xx funt verba: Quamprimum vo-
f<
luntas bonum aliqupd, aut ab in-
"
telle&u , aut ab jmaginatione, y vel ip.fis eriam fenflbus exrernis
<{
repraefentatum percepir, non po-
" teft non illu.d amare atqpe adpe-.
"
tere, ficut malum, quod ut ma-
<4 lum percepit, necefiario fugit &
"
averfatur.' Et Puffendorgus
(cj.
** ipfe
confitetur,
hane eiie volun-" tatis naturam, ut bonum in ge-*
c<
nere femperadpetat,maluminge-,
"
nere
femper
ave retur. Nam con-u tradiftioriem non obfeure impli-
"
care, inquit, non ferri in id,
quocj
« congruum tibi vides, &ferriin ic(
** quod non congruum tibijudicas»
Hocvero nihil facitadnofiram fente-
tiam.projibertatevoluntatispugnan- tern,infirmandam. Narn qvum
nihil
jubeantleges, n,ifiquod bonum,nihil-que vetent,nifiquodmalum fit;aper-, tiffimum eil, yoluntatem nofiram
hoc refpe&u
ad
easoptime aptatani
eiTe;ideoque
exiftimandum, liberta-
tem modo fibi quam maxime con- venienti afierendam eile, 5c nonad
ea,qua? omnino
drifacL iunt, exten-
dendam. Multa prastereaalia
adfer-
ri Scpofient, 5c
folent
aquibusdam
ad libertatem hanc minuendam;
quäle
eft illud de prasfcientia DEI:
quorum tarnen
pondus, poft aceu-
ratum examen,nullumplane
eifede-
prehenditur,Atque, fi,quod
reseil,
dicamus, moralium
a&ionum indo-
les hberam omnino
eligendi
agen-dique potentiam
effiagitat, adeo ut
negata
fublataqWe libertate, nullus
virtutibus 5c vitiis locus fit, 5c ne¬
mo per eonfequens poena
vel
praj- miodignus:Quinquodlegesomnes
fruftranea^ fbrent,
tyrannidemque
faperent, 5c
quod maxime impium
efi, Deusomnis puritatis
fons
atque origo, fcelerum5c flagitiorum
o-minum caufia ftatueretur.
(4) op.m. Lti, §. 5.
(b}
Demen¬te c, 2, Seft.i. §,
XiifcfL,
i, op,m, c.4,$ 4,B
14 $.
7.24
«• 7. ^
J
Quia veroad Obligationen! pro- ducendam necefte omnino eft , ur duo concurraht: unus, qui eam re-
cipiat,alter,qui
injungat;ceu
claris-fimum patet, folum mtellecfturn, Sc
nudam voluntatem ad illam pro- ducendam non fufficere^Ted infu- per requiri vinculum , quod eam conftringat, certisque limitibus ac cancellis circumfcribat. Hoc autem cum
fuperioremnecefTarioagnofcat,
altera nobis caufTa difcutienda re-
ftat, cur ad legem fe fuasque
a&iones componere teneatur ho-
mo: fcilicet quia a poteftate fupe*
rioris non eft immunis; qua
ad
priorem accedente, obligatio quin oriatur, nihil eft,quod obftat. Namubi ahcujus vires agendi ad unum, eumque neceftarium agendi modum
ftint iiligata?, (a) ita utinternoim-
pulfu ab eo nonpoflir digredi; acftio
nonmoralis eft, neque
fub
nomine mo-fu morum venit,
Ted Naturalis audit,
/j hoceft, talis, qua? ex neceflitatjg na-/*
tura? fit atque
producitur. Et
quan-do quis
neminem habet fupra fe po-
fitum, id eft, ubi fuperiorem
ali-
quem non
agnofcit; nullum aliud
vinculum ad libertatem ejus
refrae-
nandam atque
compelcendam fatis
firmum & validum reperiri
poteft,
quonimus
quicquid velit, ippque
placeat, pro
lubitu
queatfacere
aut omittere. Atque ut ea, qua?
- jam
paullo liberius diximus1,
can-cellis includamus
anguftioribus,
paucisquecomple&amur, ille obli-
gationem recipere
poteft, qui 5c
legem obligationis
fontem intelli-
git, 5c voluntate
libera 5c ftexili
gaudet: qui tarnen
etiam fraeno
iibi a fuperiori
inje&o videt, in fua
poteftatenon
efte, illud ipfum difcut-
tere. Ettalem Naturam atque in-
dolem hominemhabere, cuique
ob^
vium eft.
(Puff, Op,m, L.i«C, 6, §, S,
B s §• 8.
% 8.
Examinatafic,promoduIo inge-
aii, natura humana, nobis ulterius
in brutorum a&iones inquirendum
eft, an& ilte tales fint, ut fuh obli- gatione
cadant ? Ubi quidem fate?
mur, exa&am quandam, tanquam ad Lydium lapiqem, trufinationem
hane rem poftulare ; qua*samen
eotutius fuperfedere poflumus,quo
certius omnibus fit, eandem hane
materiam opere anrea peregregiQ
difcuflam efie, Pra?cipua igitur,
qua? noftra inftituto inferviunt,
ob-
fervafie , nobis fatis erit, Et
quidem,
rationem iisnullam efie,
ex quotidianis eoruma&ibus,
ututil-
li fagaces fint, fatis fuperque con- ftat. Excellentia enim ejus cum vita tam fordida atque
abje&a nul-
,lomodo confiftere potefi. Efie au-
tem vitam hane, brutalem cogita, fordidam, exinde probamus,
quod
nihil fentiant nili
voluptatem> & ad
eara
tam fplam omni impetu
ferantur,
quantumque
fenfu gaudent,
move-antur ad id,
quod adeft, quodque,
pra?fens eft.
intelle&us in iis
qua-Iis?refpondetCicero,
(#)quod
co-u gitando nihil
agunt,autipquirunt, cc
confequeptiasno.ncernunt, neque
"
cauffas rerum vident. Sed objici c-
nobis pofler,
effe aliqua,
quaelicet
hörnirvF^ropria fint, eorum tarnen
\imbram aliquam in
brutis cerni-
pius. Hominem inter animantia
novimus folum facultate
loqvendi
prseditum: &nihilominus inficiari
quis no.n poteft,
quasdam
exbrutis
fermocinari pofie,
verbaque
pro- ferre,nihilvel partim3billius diftin-
0a. Pr^terea dignofcunt fe in <c viumvocibus, & cumirafcuntur, <c
edunt vocem jurgio
fimilem,
5c "cum fe ex intervallo vident, gra- tc
tulandi officium voce declaranfc cc Nobis quidemvoceseorum
viden-
<ctur inconditae, ficut illis fortafle (C aoÄr«,
fedipfis,
quasfe intelli- "
gunt,
28
ÉC gunt,
verba
funt.Deniquein omnii
<c affe&u certas vocis notas expri-
*c munt, quibus habitum mentis
"
oftendunt. Rifus quoque homi-
<c ni proprius, & tarnen videmiis
<4 in reliquisanirnalibus quaedamfi-
€t gna tetitiae, cum ad lufum ge-
<c
fiiunt,
aures demulcent, ri&umf( contrahunt, frontem ferenant,
<c
oculos in lafciviam refolvunt,
<c
Quid tam proprium homini,
<c
quam ratio & Providentia futu-
"
ri? atque funt animalia, qna? !a-
Cl tibulis fuis diverfosSc pluresexi-
<l tus pandunt, ut, Ii quod pericü-
"
lum inciderit, fuga pateatobfes-
> fis, quod non facerent, nifi in-
C( eflet illis intelligentia Sc cogita-
tio. In fpecie ad fingulorum
a&iones rimandas lefe accingere>
longum foret,<3c labor plane Hercu-
leus. Interim non poflumus non fatis admirari illam apum fub du-
ce combinationem, quibus omnia
communia funt, quique in
republi-
ca
29
t ca
quafi vivere videntur. Formi-
carum quoque mirus ordo 8c con- cordia , qux aeftivo temporo con- gerunt, quicquid, ingruente hieme, ipfis alimento eile debet, in fui ad-
mirationem nos rapit. Cetera <c
animaliaprobedegnnt: congrega- rividemus, 3c Rare contra diffi- "
milia: leonum feritas interfe non tC
dimicat; ferpentum morfus non petunt ferpentes; ne maris qui- £c
dem belüge Sc pifces, nifi in ad- tc verfa genera,fasviunt. (r)Curam "
8c defenfionem eorum , qua? a fe
procreatafunt,cum damnoplerum-
que proprio, 8c ipfius vita?difcrimi-
ne agunt atque fufcipiunt. Er hinc fortaffis moti Juris ConfukiRoma- ni, jus naturale eile dixerunt id, quod natura omnia animalia do-
cuit« Verum, fi quod ad hxc omnia fententiam noftram aperiemus , negamus has brutorum a&iones, tyunc appetitum focietatis,a princi-
* pio
aliquo
intelligente, mentisquo-dam
dam difcurfu atque ratiociniö,
de-
-liberatione 6cjudicio provenire: fedä
folanatura?inclinarioneproficifci di- cimus,6cidcircönullam Obligationen!
pati
poiTe.Requirifiir
enim,utfuprä
a nobis demönftraturii putamus*
ad
obiigatiönémpröducendam
*volun-
tas diverfa 6c Héxilis.-{brutoriimve-
ro adpetitus atque
impulfüs
,omni
loco 6c terhpoiré idém eft* & fibi,
«nanet iimilis: nec alius hoc, alius illo tempore* divei-füs puta 6c prio¬
ri contrarius* éafiftit. Nam cumiri*
ftin&us natur# illörurri a&iönesdi*
rigat*
neceflariö feruntiir
in ea,qua?fenfibus grata funt; Haec autem averfari, 6c cöritraria ädpetere, iri
eorum poreftate nön eft pofitum;
ideoqtie fine
jure
aliquö, finelege*
& ab ea refultante obligatiorie, vi-
vere cörifendä Tunt. Hoihinum ve- rö tötfunt inclinationes, 6c volun-
tatum divortia, qiiot brütorum ge¬
nera, fpecies 6c individua. immo
ünus fibij ßepe ipfé contrarius
eile
poteÜj
3t
poteft, utjamvelit,
qua®anteano¬ta , & verfa vice. Lx éo autem,
quod
brutaafuperiöris
imperio non funt immunia> nitllomödofequitur,ea Obligationen!
fuftinere. Conjun-
ftim enim > non feorfim ätqué fe-
paratim,
fumendä funt ha?c requi-
fita obligationem
producentia, At-
que fic
qüidermquantüiti ad
ea,cön- llat,quod
nonfunt ob deficien-
tem rationem
öbligationis
capacia.(*) L, off,\ i. C, \o.
(I)
LaBantiusde irxDEl. C. 7. (<r) PliniusprQ'emJ.7.
i
9.Quoniam in ©eV?» feptima di-
ximus, hominem nobiliffimum illud
& excellens animal, vinculi hujus, quod obligationem nominamus,ca- pacemefle, qua?ftio nova orituriua
non carens difficultate : An illa in- fantes ingeniö
nondum
maturosobftringar
? Argumenta ex utraque parte32
parte
funt, momenti fane
non mhnimi. Pro adfirmativa hsec inpri-
mis pugnare
videntur; fcilicet
in*fantes, utpote
homines & humana
natura prceditos, iis quoque
gaude-
re facultatibus, quibus eam orna-
tam
deprehendimus, intelleäu
&vo- luntate. Intelleélusautem(Scvolun-tas caüflae obligatiönis funt. Hinc
talisfluit <t-jaao7%oV. Quicunquere-
qvifitis
ad producendarn obligatio-
nem neceflariis, intelle&u ac vo-
luntate ,
gaudeut, illi
ipfo etiam a&u revera obligari pofiunt. At-que infantes;
Ergo. Sed
resadhuc
in obfcuro manet. Quanquamenim
non negamus,infantes,quahomines,
Sc ab hominibus in lucem editos,
Dercipiendi volendiquepotentja
pol-
ere : nam prorfus eft
impoffibile,
lumanam naturam absque ea con«
fiderare, cum hxc fit, quae fingu-
larem
quandam
fpeciemanimantis
å reliquis omnibus
diftin&am
con-ftit)(uat
atquefupponat;
non tarnenftatim