MAG. JOHANNE FLODERO.

37.

d* fy ^.*

DISSERTATIO

ACADEMICA

SISTENS

QUAM

CONSENT. AMPLISS. FACULT, PHILOSOPH,

IN REGIA ACAUEMIA^{• •} : UPSALIENSI,' '

PRAESIDR

MAG. JOHANNE FLODERO.

Geec. Lit. PROF. Reg. et. Ord publica: censurje submittit.

UNO

von

TR O IL

_,

vestmannüs.

IN AÜDIT. C AR. MAJ. D. XIV. MATL

ANNI MDCCLXVI.

h. a% m. s.

UPSALIfi

4*»~ _täu

'

'* 'iP -fey""<'""'«"« Zki^Am&ja^

4*- Uu" K» *■«■ W ,W„W

^.

•

--'Jl.-a'~" ßorrUA-iy ^-C<jtt

³ ^ 'v

■r-jlfl

^nc/:A Z ^ut. / v^ ^{^}

DANIEL HE1NSIÜS

V^tS T c V 'o_fJltfgOV TOV 7tC£<TY]£ -(plKcCctplcCS

TCC TTgtoTCCi M 'D^O Jirq .T •>■':

'■

,- It••" " ?A'< ^' t ^■ -' ' ' •. • -

%£is MéÅqnyevls', crv //ev ågavcfev 7t.£>oj3eßy)xtös hjj%W }fiisGocwv fjiycreco }{gy co(plv\s-,

Sls _yct? cItt ooxeuvcic ro (Avqlov shxsTcci

v^t

Kgqvéojv ccevcttev, ca ccvet-, n&j Tioreifixv^

Toos _v&j Zeu ypy&opyiv c£(p" Mcf.iocros,

4s

r^ciipeSslq£

Iv^vy.ois

<Kpit\s ^EAKds dfteigw'%

t

D, D.

ti nnilo defuerunt xvo, qui amoe- nillimo poéfeos ftudio infujtave- rint, itahabuit vel maxime HOME- RUS fuos Zoilos, qui,ex tantifcri-

ptorum vatis inepta lacerationede- faecatipris captantes laudemjudicii,

non iiln continere aliud diSHtave- rint, nifi aniles _nugas, nihil reipu-

blicre ant litterato orbi adferentes verae utilitatis, Ted ab umbratico homine, tuoqne abuti otio gefliente, dignas demum, quse

pervolutentur

Si vero im fcioli modam

in vituperatiöne excedunt, certe jufläc laudationis cancel-

Jos transgrediuntur i:i, qui HO MF. RUM vocant

rogci yoy dpxfiycv Troogtis ac(p;otc, & cum f.10 NYS i O HA-

IJCARNASSKNSI a ) dicere ^non dubitanf, wcla-uv ^vrou- hlocv _ygq rsÅsvTwa-av (piKcvc(p'<xv per iiium ef?é m orhem inve£täiii, in ^nu11is non fabulis & narrationibus abflru-

A fana-

a) Epift, ad Pompehim,

&

₎ ä

f

if

lum venantes fenfum, vel hiftörJctiPn, vel phyficum,vel theologicum äut moralem. Hocütique nomine funt, qui

dicam impingant HERACLITÖ b)b

quod

paffim in Ho-

mericis tåbulis fe invenifle glöriatür latitantiaphyficas &

äftronomise arcanä. Nec omnium tulere puncda audaculi

FRAKCISCI BIANCHlNI cönatus, qui, c) HOMERr poémata ad hiftoricam revocaturus veritatem, omni id fludio ägit, ut oflendat, jovis nomine illic inteiligi Re¬

gem TEthiopum atque

Apypti^

Junonem defignare Re- gnum Syriäé, Neptununi Carise, Apollinem Babylonia?,

& ficporro. Queis géftiinaé lunt GERHARDI CROESII molitionesj qui d) Ulylleos errores in Odyflese ^opere defcriptos revoéare nitituf ad Patriarcharum & Ifraéljta-

rum ca/us_j c]uos, inde ab egreffu Loti ex Sodorna ad

obitum MofiSj pertulerunt: qu« vero in Iliade adorna-

tur, belli fcenamad iliaca mccnia, poeticis coloribus de- pictam exhibere contendit oppugnationem Hierichuntis aliarumque Chananaese urbiunl jofüse duciu peraRam.Hi-

fce longiüs audacia progreflus JACÖBUS HUGO e) di-

vino adflätu mottim MJEONIDEMadfeverat,

pfakinuifle

in Iliade 'excidium Hierofolymitarum ^, atque fabularum

veiis ohtenta proponere Salvaeoris vitam, mirscola.pas- Åonera & fata ecclefiee fub imperatoribus. Uc ^vero hxc

funt inania deliramenfa, in _qua; luxuriantia ingenia im- puiit immoderata Homerica; fåpientise admiratio, ita ul¬

tra, quam oportuit, vatis noftri laude evagari videntur, qui non illum tantum contendunt primum Mufarum

lacris operatum efle, fed eo quoque perfectionis atque abfolutionis perduxille divinam _poelin, ut ultra, quo pro-

b) CoTij\ Lib. ejus, qui

injcribitar^

uKhy\yoqlui ac(pooTU-

TUl H&j €1$MOT^UTMl SIS TU tS _{CjAVJgiS TIS^l} &S00V Sl^fASVOi. C) Hiß. univerfalis ex antiquis monumentis illuflratay d^j in

Homero Hebrceo. _ej ln ^vera hißoria Romana#

I

© ) 3 ( ft

progrederefur, poftmodum non habuerit, Demus VEL^

LEJÖ PATERCULO /) ciariffimum fulfle & maxinaum

HOMER! iogenium, neminem vero ante iliurn fuifie,

quem imitaretur, id vereor, utsequi rei sednmatores ad-

mitte re qqeant» Si enim antea non patuiflent Apollinis caftra, in quibus, folercia inter nsngifferia, e..erceri ar-

tibusque temperari potuiftet felicidimum ingenium,cer-

te prqcudi non facile potuide opus adeo abfoiutum, fa-

tebitur mecum, quisquis

peröende:

it, eam etle artiqm &

fcienthrum naturam, ut, ab exiguis prciecbe initiis, ^pau-

latim in perfeAionis apicera enitantqr. Neque prarterea

ex nihilo natas putamas tabulas AMPHIONIS & OR- PHE1, _quorum ille, Theo^ana conditurus moenia, can-

tus duiaedine, animata faxa ad obfequiofa pellexille di-

citur minifleria: Hic ^vero accepta ab Apolijne lyra tam fvaviter moduiatus fingitur, ut arbores & faxa le loao

moverint fuo, & immaniffinsas ferte, exutaquafi ^natura,

addiilces audiendos modulos adcurrerint: non, inquam,

nata? ex nihilo funt ha? fabula?, fed haut obfcure indi- cant, fuille olim, & quidem ante HOMERI tempora g), cantores&: poetas, adeo muficis inftrumentis ludendi peritos, ut vel duridimos animos mollire ^& fleftere _po-

tuerint. Quid, quod, eo usque progreditur CLEMENS ALEXANDR1NUS />), nt HQMERUM dicat compiia^

vitTe _nonnunquam ORPHEI MUSAÜQUE fcrinia: u£

enim ille canit:

é _xvvreqGv 'jjv x&j gyicv ccAKo yuvoiiyjs,

;ta ad ejus imitationens cecinit HOMERUS i):

r£ls BK CCiVCTSgCV x&j xvvregov pcAAo yvVCClKQ?.

Quemadmodum etjam MUSfEI verfioulos

A 2 'as

t-- _... —-

f) Vid. ejus hift. Rom. Lib. 1, Pag. ^/p. g) AM*

PHlOVIS meminit HOMERUS Od. XL 161. h) Strom,

L. VI. p. m. 6ig, i) Qd. _{XL 426.}

© ) 4

(

©

'fls1 f xvttos kW (pvkkot, (pvet

fsdo^os

_ä^d^a,

AÅÅ& ysv sv /uekiriaiv ct7ro(pSlvsi dkkx $e (/N?/*

cHs" dt- _k#/ dvSf><x7i# ysvevj x&f (pvkkov sklaaei, ita imitatur HOMERUS £)

§vaAm tcc yl-vt 'dveyos ^ocyd^ie yjsi, dkkcc ^cs^ 3' uAj?

'TrjkeScaxrcc (pvet, socqos <L S7rty'-vercci oofvj'

\Qs" «vJfow ygvgj], ^{»7 /^ev} (pJe;, Y\ J° d7iokr\yet.

Sed utcunque haec exiftimata eru'nt, invito tarmen HO- MFRO inventae Poéfeos gloria obtruditur, quum ipfe paffira in fcenam inducat cantanfes poétas & Muficos. Sic enim DEMODOCUS, quem Posta vocat B&ov dodov I)}

in Alcinoi, Pharätum Regis, convivio

- * Kostd _v.cayov Ayatoov clrcv cisdsv

Oaa eqjrocv t snoddqv ts yey cad syoyyiaocv Aycitci m)

F.t quidem nu&or eft PLUTARCHUS n;, hunc ipfum

DEJVIODOCUM carmine defcripfifle Ikl# ^re né^mtv ycfj 'A(p^cSh^s yoy HCpocd# ydy.ov, pro quo tarnen SVIDAS

ait carminis argumentum finde ^rr,v

A(p^lrr^

kW A(>e®s 9vv&al<y.vo) Ouiiietjam PH EM I US, PLATON! diAus /3«-

%r,inee ^, metro compofüilTe didtur ^a PLUTAR- CHO p) vc^cv roov daro Tqcirja ysr AyccysyVovcs dvccKcyt- éjhroov.eoiine dubio refbiciente, quod in freqnenti pro-

eorum Peneiopes confellu, referénte _{HOMERO q),}

- Ayj-tdv voyov dsde

Avy^ov, cv sk Tqolv\s sTxeretkctTo Trctkkois dBnvvj.

Seilicet Deorum Jaudibqs fortibusque heroum geffis per-

celébrandis, antiquiflimis illis tempöribus, fuam maxime

ooeram commodaverunt MuPe: id quod Penclopeapud HOMERÜM non obfcure innuit: _quum enim lauda-

tum modo PHEMItLM audiret carmen ordiri dc Gra?co-

rum

k) II, VI. _Jqq. feq. /) Od. XIII. 27, m) Od. VIII»

489. feq- n \ De mufica. o) Vid. FABR1C1I Bibi. Gr.

JLib. L C. V» N. 6. p) L. C. q) Od. 1. 326,

)

J

(

«

ram ex Trojana expeditions reditu, perVarios cafus &

rniile rerum difcrimina, recrudefcere (entiens dolorem

ad renoyatam iafelicis mark i memoriam, his iiiunaad- fatur verbis r):

Qfly.is 7toKKoc ycco ccAhcc QqcTcoy SshKrrjpix c'. A ⁱ Eqy

ctvüqZv

^{re ®eoiv re,} rci ^rs v.kLümv doii i

Twi/ ev ys cCpiV ds^(ös a^yxvce

Ita ergo laadibus cumulandus HO'MERUS, uü ns quid nimis,aut iuperftitiofa vir i admiratiöne di. ii, humanarn forteni fupergreflas virtutes ipfi, etjara invit^o , yindice-

mus. Non, qupd aliis invida _negavlt natura, id. huic io- li concefllt beneficii, utfuopte ingenio artibus ternpera-

tus animus & metricas feryare leges, &naturs pandere

areana, docuerit Mufas. Patuere etjam tunc litterariceof-

ficinx,j) & florn^{it eruditorum} chorus, _{quorum e} fonti-

bus haufta aqua fuos hortulos irrigaverit HOMERUS^t):

qui qtiidem ^non illis omnibus fuperbiunt flori bus, qui«

bus, quam late nunc patet, totas fcientiar.um _campus condecoretur, fed paffim ^tarnen Ipärfa condunt femina»

ande, fl artiflciofa acceilerit manus, qnöddam elici que-

at philofophise corpus. Ec fuerunt certe olim, qui de philofophia Hornen integros compofuerint iibellos, _quos,

SVID/E fecutus vefligia, ftriflum receniet RE1MANMUS

«): quemadmodura ^{ctjam nu}Ila; fernie pöftmodum ena-

A 3 x tas

r) OcL I 337 feq, s) HO GEM tempore patulfle fcholas 8* aca.'emias^-t in quiöiis Rudia & incoaverit juven¬

ilis 8° ad maturitatem perdiixerit, ex HERODOTO cfl DIODORO SICÜLO prohat JAG. FR. REIMANNUS m

lliade poß Homerum Seft I. C. q. 8° 5 ' t) \Sat in/en¬

tern eruditorum catalogum, qui,praeter fiipraa nohh landa-

tas vätes , ante HOMERUM

floruenmtpperéexit

FABRI- CIUS Bibi. Gr. L. I. C 2. 8° feqq. u) In lluid. poß

Homerum Secl. I. Cap, 1. ß. j,

rn ) ö c @

tat funt phijofophica? fecta?, quin HOMERUM notinnn*»

quam exciverintjn fuornm patrocinium dogmatum. Sic

ex Homericis ^verbis v)

ilreavoc c<t7re(> ytveais wccvrescri tstvktcci

& hifce confonis aliis/

SJbKexvov re QscZv yheaiv x&j [xrjTegM Tyj&vv

cticit JUSTINUS MARTYR x), THALETEM MILE- SIUM fuum formaville dogma, quo aquam adferit g?

mnium eile principium rerumquemadmodum ^ex aliis ejusdem Poétre verbis ^),

'AAA' vjj.iis fxh ^{7iccvt?s vjoo(3} ngy yoCißC. yvveicåe

adripuifle dicitur XENQPHANES occafionem dicendi,

aquam & terram eflé oinnium ftamina rerum z). Nq- que parum ex Homericis fontibus haufifie tradjfcur PLA- TO, ipfe licet SOCRATIS quam HOMER! difcipulus

videri malit: quod MAXIMUS TYRIUS a , ipfe Pla- tonicas confultus lapientiv, indicat: st?iroi/jrta-^jui, p*quit,

otv Inxiiv 'syooye, e/tCpegcq&gp* iivcci IIActrooyoc Opnqw fj.ccXb.oy'

kxv rev Ofjvjgov Cpév.yn, vAv §iukyi SwKec$TW> & roox;

r-yjv _yvxtfjyjv ( fcilicetrOyun^ ) rrj yvw/utj (fciUcet UXccrcuvos) TrgoTocyoo^j K&i Ev avyyhetotv aga.' Itaque, ex hujus ^rpente Philofophi ^, fenfum fi refpexeris, amiciffima intercedit coneordia HOMERUM inter & PLATONEM, hic licet illam diffimulet nonnunquam, ut, quurq maximumva- tem fua exfulare juflit republica: id enim, quod inter

alios obfervat RUDOLPHUS KUSTERUS b), nonalia de caufTa feciflevidetur, quam quia verebatur,ne fi poe*

tica de Diis commenta, ad litteram explicata, pro veris

ad-

v ) 11. XIF. 246. 201. xO Örat. paran. ad Cracos.

*ji) 11. FIL 99. % ) Vid JOE.

SPÖNDAN1

comment, In Iii ad. L. FE. v. 199. nec non REIMANNI ^llias poft

Homerum Seil. I. C. _3. a) DiJJert. XF1. h) Hift, Criti-

ca Homeri Seil. VI.

#

)

7 r *

admitterét vulgris,

falfis imbueretur ideis,

omniquepau-

latim excideret religione. Quin vero etlam PLATÖ-

NIS difcipulus

ARISTOTELES maxim! fecerit

Horne-

rum_j& hujus effata Varia in fuos converterit ufus, dubb

tare nos non Rnit crebrior ejus operibus inferta Poet#

laudatio, &

frequentiffimus verflculorum ufus,

qui ibi^>

ftcliarum inRar, exfplendefcunt* Cynicorum porro ca- fira fi introierimus, occurret nobis illorum flätor AN-

TISTHENES palam confitens, animas

poR

mortem efle

cpciccxnpövoLs reis ardfjtmt, fe inde

didicifle,

quod Patro-

ciis anima HOMERO dicitur c).

Tlocvr eivTto y.eyeSos re Hgj oy.fjictro& KctX hvjoict

Ka) (ptxivriv - - - - - -

Quod fi denique ZENONIS porticum fcrutaris, invenies

ab hoc floicorum principe compoficum libelium ksp) vrfcßhvjjjio&rM)' OfxygixMV <s0, qui indicio efl certiffimo,

nonab Homericis feriptis abhorruiffe prorfus Roicamqui

condidit fe$am: quid, quod CICERO ^{e )} dicit,CHRY- SIPPUM, ut aliorum poetarum, ita etjam HOMERI fa-

bulas adeommodavide ad fua illuRranda & confirmanda de Diis immortalibus dogmata. Sic ergo non poet# tan-

tum & oratoreslibi ad imitandum propoluerunt Home-

ricas _veneres, Ted nec ipfos puduit philoiophos Horae- rizare, fuaque auftoritate vätem inferere philofbphorum

ordini. Neque tarnen ideo

cuiquam

in mentem ve¬

ni at, ex Homericis feriptis erai po(le (Iiis membris &

numeris omnibus aptum

philofophicum

fyftema; ifto

enim tempore rudia cmnia erant, fimplicia & in-

culta: non fatis inter fe diferetee erant artes certoque ordine digeRce: non ex prineipiis, longa interveniente fyllogismorum ferie,

adferta demonRrandi

ratio viguit,

Ut,non fuis diRinå# nominibus, doSrin# potius quant feien-

~IL

^XXIII. 66.

1 fyiI~DiOGENES

LAER- 21 US L. Fil. C, L ^?2. _4. e) De natura Deorum Z. Z

IUP

) 8

(

fcientiae _vocari debeant. Immo nec ipfiim philofophice

vjocabuhmi ifto innotnit _sevo, fedoccurrit ^tarnen trctplus

vox, iatiori licet _{tunc, quam} recentiori tempore, ufur-

pata (enfu, quum non ad eos tancum pertinüerit, qui

artes profitebantur _liberales, fed ad eos quoque orrnes,

qui in arte quacimque excellebant, nam qui fabrilerti

callet- artem, dicitur peritus ^Truays ac(pfy? /). Et quidern

fuifle ifto tempore hujufcemodi artidces maximö in ho-

nore,indicare qnodammodo videtur Eimsens apud HO-

MEPvUM g): qüum enim is ab Antinoo reprehendere-

tur, quod Ulyfiem, mendici fpeciem mentkum,in con.- vivium induxiflet-, eo fe _purgat modo, nt dicat,^non fa-

cile quemq nam confveviile peregrinos panperes accer«*-

fere, Ted

IAcsytw, vj Irjryjgos koskvv, rj tikto: es ciéflccv

H 7iC/SfX &S77SIV doiScVy ^{0 XSY} TS^TjmiV OiliCoX

üT&i ycsp KÅTjTCi ye ß^srZv rzf dßlifsves yesiocv

Quod vero heic _vates,rerum periti faicrarum, fabri,me- dici & Poefce praseipue nominantur,_tanqua-m digni, qui

etiam peregre accerfantur, omnique colantur honore,id occafionem dedit REIMANNO h) fufpicandi, Theolo- giam. Medicinarn ^, Poéticam 5z, qux manu exercentuiy

artes in republica litteraria prtecipuum olim tulifle pun¬

ctum, Sed nec temere negandum, etjam exceteris dodtri-

nx ftudiis; _qurs recentior Encyclopacdia Fuo eomplexu coércet, aliquid tunc delibatum fuifle: crebra enim &

in HESIODI & HOMER! carmini-bus occurrunt veftigia phybere, affronomicte, pnevmaticce, politica? cognkio-

nis: nill quis dicere velit, nominato poeleos fludio, ce¬

tera intelligi; antiquiffima enim

pbilofophia,

quod mul-

tiä

j ) IL XF. 412. g) Od. XVII, 3$^,

feqß., h)

Iiieis:

poß Ihmerum ^ScLI, l. C. i. ß. 10,

)

9

C

eis probat LTPSIUS *), erat poéttea. Nos vero, dum

quoddam edere conftituirnusPHILOSOPHI/E HOMER.[-

C./E fp seinen, eanobis coacedafcur venia, rogamiis, ut, qua? ad difcip.iia.as, fic dj&as inftrumentaies, Gramm\~

ticam, Rhetoricam &c. pertinent, & fi qua? p.raetereafe«;

fe ferutantibus nobis oderimt phy(ica, altronomica,mo- dica _argumenta? aut qua? ad architecluram civilem &

tnilitarem, _artesque gymnaflicas referuntur3ea tacitiprac-

tereamus; excreiceret enim opufculum in diflertationis menfuram, fupergrefTurara molem, fi

fingula

vel levite-r contingeremiis.

"Ulis

^ergo limitibus circumfcribatur la-

bor nofler, ut non ultra eirculum philofophia?, ftricta?

fic diclse, evagetur: b. e. ut ex Homericis feriptis eruat argumenta, q ute vei ad philofophiam theoreticam vel praclicam pertineant.

Ad philofophiam theoreticam referuntur,n Logtca, Metaphyfica, Pnevmatica, & TheologiaNaturalis. Quin HÖMERUS, &, qui eo tempore vixerunt, alii logi-

eas fecuti fint regulas, & univerfales notiones meta-

phyficas, dubitare ^{nos non} finit animas natura, in qua

utriusque generis ratioeinandi prineipia ita funt fixa &

radicata, ut iilis fe ^{exuere non} queat: fsd nec dubkatio- nilocum relinqnit adeuratiorHomerici confideratio poe-

matis, utpote in quo is regnat orda, id ubique confpi-

pitur artificium argumenta & inveniendi & difponendi,, quod ratioeinandi peritum Magiftrum prodit.Sed crede-

re tarnen fas eft, quidquid hujus fuerit, id felici magis

natura? quam am deberi: Logicis enim aut Metaphyfi-

cis priqcipiis temperata fühle juvenum ingenia, vereop Ut ullo probari queat argumen^o.

Iftis

ergo

relictis di-

§• H.

B. fei-

i) ManuduEt. ad

philofophiam Stoicam Lib.

I, Dis*

fert. _7.

@

)

lo f m

fciplinis, in patentiorem nos immittamus campum, vi- fiiri quid de Numine fenferit HOMERUS. Quod dum ingreaimur Ida di^um, in ipfo limine audire nobis vide¬

mur obftrepentes adverfarios, laudumque obtreclato-

res Homericarum , clamltant«s nihil HOMERI poéOn

continore aliud niii 'te^ovvXiss pvSxs³ üscydya yeycv- rar unavciocs k): in lfta enim,inquiunt, fcena, nobis fpe-

cdandi exhibentur Dil, rixas inter fe cientes & pugnas, epulis adcumbentes, in libidinem profuß & voluptates,

mortalium probris lacerati & vulneribus confoßi. Scili-

cet is

dignus

eß Philofophi titulo,ea qui congerit inNu.

mina_, qwjeipfis etjam hominibus probro funt & dede-

cori. Talia obgannientibus vere refpondet PLUTÅR-

C HUS l): ctoffv inquit, «Ycttcv ti vyyj évaysqes iv rots Trctyfjtcccrt Åeytjrut 7re^i %soiv, c uev u>s dXtfiij

v.T(jcAe£<x/jte-

vos Xcycv, ciyjETcti (psqcy.evcs Hcty

chéCpSccgTOCi

rrjv $o£ccv. Ut

vero hcEC quorfum valeant intelligamus, haut ahs re Fue-

Tit nonnihil ditTeruiße de fabulari Poetarum Theologia,

■& quautum hare dißeta vera, qua imbuti Fuerunt, deDiis opinione Ft primo quidem feiendurn eß, nonillos o-

mnes habitos ab illrs fuiffe Deos, qui bus Deorum no- mina tribuerunt: ufu enim venit poétis non raro, utre¬

ges & principes opibus & dignitate eminentes Jovis ti-

tulo ornent. Sic,ut exemplo difta illußremus, nihil fer-

me in Poetarum fabulis celebratius eft hello inter Satur»

num Titanasque & jovem geßo: quod ne quis fimpli-

citer intelleßum Jovi, Deo,vindicet, obß^te videntur

res circumßantes, _{totaque, qua:} ab HESIOlJO m) con-

texitur,narrationis feries,ut qua: docere^per ambagesvi¬

deatur, mutuo furata Deorum nomina dißimulareprin¬

cipes k) Vide FERACLITUS de allegortisHornertäs, ini~

tio roperis. 1) De andiendis ifitätis C. a. m) Theogonie3?«

^7 fm*

@

Ju

C

#

cipes proThsHaiise imperio itvipft TheUäliapugnantes.

Etfi porro quseflerfs, quis illeJupiter fuerit,quitauri men- titus fpeciem Europaro abfrulit,

refpondet HfcRODO-

TUS »), Cretentium principem fuille, qui, quam farna

celebrabat, Europa? pulcritudine impulfus, ex Phoenicia abreptam fecum in Cretam. abftulit pueliam. Nec, (i per

fingula eunclt heic locus efiet, difficjle föret oftendere, quomodo, diverio tempore a diverfis principibus edita facinora, allegoricis expofita imaginibus, iilas pepererint fabulas, qua? in poetarum fcriptis de Jove circumferun-

tur. Ay.v'/iTos fit oportet, fi quis crediderit, ferio loqui poétas &:Koyoy^oicpas., dum numina dicunt peregrinas in- duere fpecies, virgines ludificari, liberos ex illi.s procre- are,&: nefcio _qua: alia Diis indigna perpecrare; perfönata

funt ifta numina, &, fi iarvam detraxeris,manifeffa pa- tebit humana facies. Hoc _ergo loco admoneor,ut non- nihil etjam dicam de Deorum filiis, unde fcilicet ortse

fmtfabuhe, quibus ex Deorum concubitu cum mulieri- bus iiberi nati dicuntur. Qbférvatura a viris ergditis eff, qui facultate aliqua & dotibus exceliunt, ^eos dicieorum

efle filios numinum, quac iftis pradidereputantur virtu-

tibus: fic enim bello ftrenui ^vocantur Martis hlii, erudi- tionis, j& poéleos inprimis, gloria confpicui Apollinis &

Mularum celebrantur nati, &qui regia fulgent majeftate^

vel Joves vel Jovis filii falutantur: unde etjam non ab

HOMFRO minus,quam ceterisGrjecis vatibus, reges fre- quentiflime vocantur hoyeveis; &

horgscpeis.

^{Neque pras-}

terea raro ufu venifle exillimamus, ut compreflär virgi¬

nes, five ita rata?, féu quia Deus aliquis honeftior cul-

pte au&or putatus fit, Deos nuncupaverint ftirpis paren¬

tes. Sic qu^ in Romana hiftoria celebratur, fabulam de

Rorauli ^{ortu ex} Rhea a MarteDeo compreflfa, ita expli-

B 2 qa£

») L, LJeu Clio in initia

m )

12 (

|§

ca t DIONYSIUS HALICARNASSENSSIS ut die« ve*

flaiem illam, q«um in lucurn accederet Maitis, puram hauftutn -aquam-, vi compreIlam a quodam viro eile,

quem alii dicunt unum Procorum ejus firille, alii ipfurti Amulium, non tam libidine impulfum, quam virgini

infidiandi cupiditate dudlüttn: _quum vero ifle, quisquis

erat virginis ftuprator, inignotara verfa facie, perfvade*

ret fimplici puellte fe ejus eile locigenium, vel Deum,

cui lacer erat lucus, divujgatum tandem efl, ex Maitis concubitu cum Rhea natum efle Romulum: nifi vero

dmiiius quisquam eile dixerit, amicos & confångvineos

Rhea?, ut honori confulerent vitiatee pueite, difperfilfe

famam illam. Neque mirum efl, potuide rudiori ifla ^x-

tate hujuscemödi commenta fidétn invenire, quum JO-

SEPHUS p) anclor nt^, multo cultiori feculo, Paulinam

Saturnini _uxorem,fraude facerdotum indu&am fuillead credendum, amari fe ab Anubide, quum iflhac ple¬

na opinione in Dei templo compreßa nodurno tempo-

re eilet a quodam, Decio Mundo, qui, captus mulieris

amore, totam hanc ftruxerat fraudis feenrm, & iplam

credidilfe & perfvafnle aliis rem le cum Anubide habuis*

fe. Quod fi ifliusmodi dolus ftepius, antiquioribus &

rudioribus feculis, flruduseft mulieribus, & Ii, utOVU DIUS q) callig multi

Nomine Divorum thalarnas inieré pudicos,

non eft, quod miremur, in

antiquiffima

Gra?cire hiflo*

ria, & Poetarum fabulis, tot nominari Deorum filios _r)„

Confvevere enim poétaevulgi ^ore cekbratas fabulas ^am*

ple^i fuisque induwlas coloribus ad pofleritatem trans- mit- 0) Antiquität. Roman, L. 1. p) ant. jlud. L. XVIIb C1 _q9. Metaniorpbos: Lib. ^{III. 282. r)} Vide _phiribushac

de re dißerentern CLER1CUM ad HEblODI Theogon. ^v.

®

) 13

C

mittere. Et Hc nontmicum habemus fundamentum,lift*

de iila explicenturpoecarum loca> inquibus Numinibus quidqunm tribuitur ,

quod

^ab

Ej

n um

eile Diisque indi-

gnum quivis

videt:

qui nimirum non immempr

eftDeo-

rum nom;nibus fkpe poétas mteiligere homines, is ååh

7ih<j€Tcci $sivcvöJfc' 7u~£vö£t (pccvAcv $). Et multo quiderft

minusinfanse impietatis crimme compellabimus poetas,

ii

tneminerimus accidere non raro,u? Deorum nomina re¬

bus adcommocientur naturaIibus & moralibus* Quisne-

fcit Jovis nomine ßepe a poétis intelligi aera^, & Juno-

nem delignare ter ram? ut, fi

fenfum

reipexeris, non impius in numina videatur efie VIRGILIUS, dum ca-

nit t):

Tum patér omlitpoiens fcrcundis imbribus eether Conjugis in gremkim het& dcfcendit ^-

Et alio ioco «)k *

« -

Quirn pfapiter hovridas aufhis

Iormiet irquojam hiemem c(Tio c(roa

ntihltt

VuMpit^ * Rari rationeVulcanusufurpatur pro igiie, Neptunus pro tnari», Mars notat bellum & fortitudmem, Minerva pru-

dentiara_>, Venus mollitiemq libidinofum & effeminatum

aninium: id quöd poétaseleganti delignant fidfcione,ve¬

neri dantes*

- «■ Medreatum ns&aré cefium»

in quo

- &€\nTypt(X Tsdvr&z rirvrrd

T-i V' '/ * ^ ' » OL1 '' > (V "> *

kvtr ev* fj.iv (piAorn^ w & _tyrqcs•, e9 & c-cigi^ct

IIécfCpuffts-) Yjr exAeype vaev 7>vy.oc tss'q '(pqwscWooV. C'*) Quum vero in mentionem inciderimus Veneris & Mar*

tis_, redimus in raemoriamgemlnorum in Iliade HOME*

B ₃ 1U

s) PLUTARCHUS de mdiendis _poeiis Gap, ,v t), Georg, L. II. v. .326: n) JEneidL. JX, ^v, 6*jok v) Fid\

BOMERI llias Lib. XIF v, 21$. feq^\

& )

hc »

RI loeorum, qua?rel maxime veliicarifolent, tanquam certifltmim peragentia flultrtia? Sc impietatis Homerica;

indicium« In horum altero x) fl flitur Venus^a Diome- de vu-lnerata, alter vero in belli theatrum intrudit Mar¬

tern_,itkiem aTydei filio fauciatum _{y). Nim kum,}inqui-

unt, non fuffecit po-étas proeliis mfererenunima,fed lon- gius dementia progreflus, fingit ea ecjaro vulneribus _pa~

tere, & ne horn ine quidem beiiico dignos flatus &rejula-

tus eiere. Horum vindicias loeorum aiturus HERA- CLIXUS a"» ad allegorias confugit, ^ouas nusquam non in HOMERI carminibus flbi obfervare videtur; ita Fet- licet calculos ponit; Diomedes Minervas1 ufus auxilio,

h. ^e. prudentia& fortitudine inciutus, _utpote $ixxc&vr\<?I- AtjAv&w? 7io\s(Åty.ns /xoiSrfoew?, x&j raro jusv sv Q-yjf3«/<r, ^rara

$£ h lAiCtx, Äexocétn _{%%ovov spCp^avcoz ra} 7t^oi^cius.'

vos, vulnerat Venerem, jEneasadfiflentem _{in p}radio, h. ^e.

barbaros. flEnpas focios profligat, molles& eifeminatos,(i

viris eomparenturyomnibus qui exercki crantbeilicisla- boribus. Hinc Martis _opeexafperati Trojani, ^{fumtis a-} ntmis, bellica^fe iterum committunt fcente, ubi mukura utnnque fanguinis cflunditur, multique confofli vulne¬

ribus cadunt: tandemque,qui a parte Trojanorum flerit, Mars, & farvus in armis furebat, vulnere perftringicur a

Diomede, haflam

dirigente

Minerva: _qua quidem ipfa poédca

fiåione,

_{interpreteHERACLITO,indicaturDio-} medem, viribus qui Cociavit prudentiam, h. e. fl _poe- tico uti velimas ftylo,cuiMinerva adfidua adfuit _comes>

cecidifle & fugafle barbaros, afperos _{quidem bello} ar-

misque furentes, Ted prudentia tamen Grascis inferiores,

h._Minervas^c. ex poética diflione, ^a Marte quidem _adjutos, Peel deftitutos auxilio* Ita ferme HERACLITUS:

•

&

. 11^.

F'v

33f. fin- y ) IL V. v. <?/5. feqq, z)

m allegoms Homericis _{p% m> ioj.}

ff

)

o

( ff

& certe fateamur oportet,non in comrrvodiorem (enfum

iftas torcjueri poffe pocticas fictiones, quibus vei Diome-

di, veiUiydi, vei Achilli adfuide dicitur Minerva, quam fi dicamus fuiOe iftis Heroibus virtutem fa_{p sen}tia tcm»

peratam. Cui illudranda? rei etjam infervierit quod de

Achille memorat HOMERUS a).: nimirum injuria la-

ceflitus Heros animo fec u m verfåbat, quid faciendi!tu eflet, utrum ilri&o gladio vindicaret injuriam, an iram compefceret: fcrvens primum animus ultionem medita-

tur, gladio admota ^manu, at repente ca?lo deiapfi Mi¬

nerva furibunda? impeturn mentis reprimit &■ laniora fuggerit confilia. Quid fi heic dixeris poéticis obten tam veiis adumbrari, animum Achillis _qute verfäbat, luctam

inter rationem &, fenfibus _quae orsginem debet, vindi-

cta? cupiditatem, nihil abfoni adleruilie videbetisexar-

defcens enim, ad primam injuria? cogitationem, vindi-

candi impetus rationi qua/ifumum obducit, deinde vo¬

ro _, quum paulatim ardor animo oonfedidet, fde nubi-

bus evoluta ratio exferit & meliora fvadet. Sed nec mc

fugit, alios ut taceam, MAXIMUM TYR IUM b) pu»

tare, non in illo magis quam aliis iocrs, Minerva? allo-

rumque, qui fe hominibus adjunxille dicontur coinites, divorum nomine intelligi genios^, quos prifca credid.it

srtas _, peculiari fupremi numinis jufl ii, ccrtis datos ello

hominibus vita? ^comites & patronos: Ut in Achillis gra»

dam, non aliud fecidé dicenda (it Minerva , nifa, quod frequentidime celebratiiTsmum Socratis genium factita»

vide tradunt vetuftatis monimenta : is enim tam fdus cuftos Socrati adfuide traditur, ut mala ab ipfo avcrte»

rit, & fecretomonitu animum normujnquam retraxerit^a

non profuturis confilirs, Quae vero hactersus diderui-

mos eo valen_{t, ut} Incelligatur neque in univerfum gen- ti»

«?) //. i. v»iS8'fefö*

!b)

DiJJert. XXFL p, m. 264.

SS

) ( Sil

tilhim theologiam fpe£lanciam eile ex poétrcb

fignaen-

'

t's ;quae faepc latemiorem habent

ienfum,

^quam ut te

obiter infpicientibus fefe ofFerat, nec in fpecie quid HO-

MF. IlUS de Di is fenferit,judicandumeile^exIis, qua;poe«

tica ufus, an abufus, licentia in perfonata congerit ^nu»

mina. Sedneceotemeritatis piogredi audemus, ^ut dica-,

mus, ridicula fi prxcidantur ngmema, quee nulluni fibx

in theolo.gia vindicant locum,

nihil fupereOe, nifi quod

fanum fit, & abominanda; purum fecis: in permukis ^er

nim ofcitantes gentiles ita halucinad flint, ut a veraDei cognitipne, ex puriori

haurienda fönte,

tantum iHorum

differat theologia, quantum diffat cadum a terra. Sed

fic tarnen ex akera|parte~non itaeos defipuifle putandum eft, ut nihilfani in divinis rebus vel fenferiqt vei loeuti

fint: ^e rnediis, in quibus oberfaverunt tenebris, enaicue-,

re non nunquam quardam fcintillulae veritutis, qua; mar nifeflo indicio fuam produnt originem ^, fanicris loquor

rationis ufum juncFuro traditionibu.s, ^ex altius repetenr da fama celebratoque cum mffructioribus gentibus com-:

mercio derivandis. Quod vero[in genere de fcriptoribus

ethnicis dicere convenit, id nec negandum

de

HOME-?

RO.• graviiTirnislicet tenebris oppreflus lucern^tarnen ve- ritatis, quamvis aegris ocuiis, adfpexit nonnunquam, at- qne

ade

o pulcris

divinaque niajeftate dignis cffatis fua dir

flinxit _{pöeroata, ut ea}profulifie nonpoeniteret divinalu?

ce collnstratum bcmirem: ex quibus, fpeciminis loco, qutedam decerpfiiTeSc illustrafle juvabit,

§. nr.

Ft primo quidem orrnium lubenter fuperfedern^us

cpera multa coacervandi pöetteIccaJ,

unde

Numina die

credidife illum conflct, _qunm nulla fernie pagina fit,

quinluculentiffmumejus reiperhibeatteflimonium: ma¬

gis i.ticue quid de illis eorumque numero fenferit ambi- gitur,

Fuiflg

etiam ^ex

antiquilkmoruni ordin,e

ppetarum?

® ) 17

( @

ejüi nnicum elTeDeumadferuerint,

permuitts

^e vetufbtls

fonte erutis teftimoniis commonftfat CLEMENS _{AL EX-} ANlJRINUSc),cujusfideadtuiifte fuffeceritha?cORPHEI.

MSvgv ö

saogcc Koayoio ccvccktoc

A&dvoirov ^{«• -}

& alio loco:

'EL? sd dvrcyevrjs hes _{svycvu 7Tccvtoc} rirwrat

Quajque

SOPHOCLES habet

Ev Tdis d.Ä7J9"g i MKTtv s7s g^tv ©ges Os aqoivcv t gr svfe xyf ycciotv (Jtctvgqv Ucvra re yjxqcTrcv cl^/xcc, voivgyoov ßlcts

At vero tam claris oculis veritatem adfpexide HOME- RUM,, nonequidem.adfeverare aufim: id vere mihi di-

cere pofie videor, five totidem fuifle crediderit numi- na,quot nomina adfert, five iliisgenios intellexerit,in qua

fententia (upra obfervavimus MAXIMUM TYRIUM eile, omnia tamen clåriflime illum indicare _{uni parere}

fiupremo Numini. Id enim non illa indicant tantum loca,

in quibus celebraturZ^us- rcc Ssmvverum etjam

hoc Hectoris tedimonium <?)> ^.

HjUfis" $s fxeyccKoio dies 7rsiHjooyghcc ß&Kvj

Of.TzS-Ti hvvjrolai vg&j dSccvccrciaiv chclccst.

& man.ifediffimum illud Martis effatum f).

Hfj.sis fxsv yuq 7TccvTss o (rot 3'sol ha ev oÅvfX7ro)

t.ci t g7tmh&b\rm _h&i

$eSfxy-fjte$-tt

^{r/.a^cs,}

Adeo ut fl non poéta noder dignus dt, qui illorum ad- fcribatur philofophorum ordini, quos Menipnus apud

LUCIANUM g) dicit ^r&s <xXK&s cc7rccvrocs &s&s «7T?Aa5-

trccvTOis hi _ycvco rrjv roovoXoov dgyrjy oc7iovsy.stv, locum cef-

C _te

c) Keyes 7T(>ct es7rriv.es toks YXKryas p. m. ag feq. d)

Vid. IL XIX. 263: Od. XIV. 15<p. XIX. 303, e) II. XII

241. ^. /) IL V\ 833, feq. q) Vid. Dialog, qui infcribitur ket- qoyhi7i7ios Tom, II.p. m. 213.

@ )

18

{ @

fe fibi infer illos vindicat, qui, ut

idena inquit Menip-

pus,

hrtficc^l/ihsvofjiisvoi,

iroKXéf ^rs ccvtbs u7ts(pc6ivov, y&f Åcfjtevot rov fxév tlv'oc Ttgootov Beov ItcsymA-ev, tois

dg

^r«

dgu»

rg^«

kW

t^lroi eve/jtév ty\s beerbtes. Is vero

Deorum prin»

ceps, HOMERO diclus rd Ttfötoo ©sdv,

viribus gaudet,

qux nullis circumfcriptte

limitibus

a

nemine coércen

queant,+ ut Poétaortuloquitur:* =1 t\ \b) / J •/ _

ctvtig os vev bti oics vccv smvocito

Ovcis fj.u7\ *t(pBipOS^ S7ISi'/j 7tcåv (pSPTMTQS £$**

Queis confona funt litec ejusdem effata i)

tb yd% Kgcctcs idl [Asytzov

& k) f ^ if

- - JtWoctoci yciq ^ccnoivrcc

Qui potentiä gaudet

quidquid voluerit efficiendi, ejus

etjarn fcientias orunia pateant, necefte

eft

: /)

o yeep (Zsvs) c'iösv oepowtM

Keque vero ita

fuo

Jovi

vindicat

poeta poten

ti

am

&

•fcientiam, ut cetera numina hifce prorfus nundata v-irtu

■tibus liftat: in _genereenim runt omnes

Dil

- -

dpsgtsfici dvagdv ni)

&

©soi dg ts Thxvrco' Ccici il)

iNeque minus

id

cum

jove habent

cetera

numina

com«

mune,quo., tanquam cerrifftmo characlere,

Dii diftin-

gvantur

ab bominibus, dBåvooviuv loquor,

quam

ita fä-is.

numinibus vindicat poéta,ut ccBxvcZt&s

©sés paftim

op- ponat

Bwfrdis dvB^Lyncis^ altiusque in

arcana

Deorum

^pe-

netrans rationem pandåt, cur monendi legi ^{non teque}

-ac homines pareant;

Od yoc^inquit, crlrcv

såhr é Tilvutf

citvtäct olvcv

Tg»

b) IL FUL US- ') 1L ]X- k) 0cl lF- ^2F<>

XIF _44j. I)

Ol

XX, 7p. m)

IL XXL

264. n)

QA

IF, 37'■§>