JOHANNE FLODERO,

(1)

t

#3(/06)

D. D.

Diflertatio

Gradualis,

DE

PR^CIPUIS VETERIS COMOEDI/E

SCRIPTORIBUS GRtECIS,

Quam

Confenfu Ampi.Fac. Phil. Upf.

PRAESIDE

MAG. JOHANNE

FLODERO,

Gr. Lic, Prof. Reg. & Ord.

Publice Ventilandam Sillit

JOHANNES WIKSTRÖM,

Gcßricius.

In Auditorio _Carol. Maj. D.

Zx

Junii

A. MDCCLXXIII.

H. a. M S.

UPS ALIM9 Typis Edmannianis.

(2)

(3)

D. D.

§. I.

3HE

^ p

¥oflqusm

PLATC) /7)

probavit

totam

Pcefin

con«

& ' (lare imkatione, ortendit deineeps explicatius,

"y_^« quotuplici rnodo Poética imitatio

fiat,

& ^quot,

iilius habita ratione, nafcantur Poéféos fpecies..

Tres autem eile ait, «ttåjV å)fyri(rtv, five ^'ytjcnv $1 eTray-

ysÅlus, ubi Poéta ipfe narrat omnia, non alias imitatus perPonas, qualern PLATO ait Dithyrambicam veterum fuifTe: fed ad hoc _praeterea genus referri etiam debent

MARONIS Georgica,THEOGNiDIS aliorumque ^yvw/Aui,

LUCRETII Poémata, atque id genus aha. Deinde

<W-

yrjaiv JW fAijj.fivsas, ubi nihil Poéta loquitur ipfe, led perfonas inducit, quibus oranem tribuat fermqnem, qualis

eft Comocdia & Tragoedia. Denique

rfjv $1 cijA(pcrs^wv

7Ts^uivaaoiv, ubi & Poéta loquitur & alios loquentes in¬

ducit : cujus exemplum PLATO fumit ex HOMFRl I-

liade: ibi enim Poéta primum narrat, quomodo Chry-

fes cum muneribus ad Graecorum näves accefierit, ^re-

demturus captivam filiam: inde vero Chryfen & Atri-

das & eeteros Grtecos paflim loquentes facit; & regnat

profeéto hoc mixtum genus in omni Poéfi Epica. Pras-

ceptorem fuum fecutus ARISTOTELES eodem modo

de difFerentia Poématum dillerit. Ita enim ille b) IV;

A 2 rå¬

et) L. III. de Leg. L) Lib. de Poet. p. m, 20. Conf.

Cafaab. defat. Poefi L. I. c. ^2.

(4)

cSfj \ A ( cSfc.

W / T" \

rnrw rqlrvi

$tot@ci?x3

ro, eJf fkoeqoc réroov yiyrjirairo ^av ^ris.

Kou yaq ev reis dvrois v&\ reo dvrce yiyei(Bcci e^iv, ors yev

u7lccyyshXovra, tj ere^ov ri yiyvoyeyov, wtTTjeq

'Oyvigos

7Toisi, i] ms rov ocvrov }\oy yrj yeraßdhXovra, $ ^7rccvrus ds 7t(>ocr- rcvrccs ngf ivegyxvrccs rts yiyayevas. Dicit heic Philofo- phus, Poétam imitari ors yev d7tayysKKovra3r\3 h. e.ors Je,

eregov rt yiyvcysvcv, interdum ita ut ipfe narret, atque in-

terdum ut aliud quidquam fiat, h, e. aliarn perfonam

induat. Deinde dicit Poétam imitari, ds rov ocvrov n&j yt) yerußaXXovra, ita ut idem femper fit Poéta, nec a-

liam fufeipiat perfonam: quod efb genus Poéfeos ^trjyvjya-

naovj narrativum. Tandem imitantur Poéfse n^drrövres ^,

ita ut in rerum _, quae commemorantur, actu verfentur ipfi: cujus generis Comoedia & Tragoedia eil: omnes enim Poetee, quod ARISTOTFLES alio ioco dicit, yi-

ybrat rrqdrrwrots, imitantur illos, qui aliquid agunf, fed

foli tamen Tragici & Comici yiyxvrai

fydvres,

imitantur agendo. Hinc vocatur illa Poéfis _yiyqriKrj ob imitatio-

nis prteftantiam, &

fyayccrtkYj,

propter a&ionem. Anti- quiffimam autem eile ejus originem non fine raeione credimus: repeti enim pofle videtur ab illis eonventibus,

quos vetuftiflimi mortaLium, pofl colleftas fruges fini- tumque vertentis anni laborem ^, habere confveverant eo

fine, ^ut facris operando venerabundam celebrarent ^me- moriam acceptorum a Diis beneficiorum, fimulque ani-

mum laxarent curis ac femet lartitise jocis & lufibus då¬

ren t. Prreterquam enim, quod func in Numinis hono¬

rem carmina , quantumvis rudia & incondita, cecine- .rint, curis infiiper foluti genioque indulgentes jocuJaria

di$a fuderunt, aliusque in alium , rifus ciendi caufla ,

fcommata jecerunt. Hunc vetuflum morem tangit HO- RATIUS c).

Agri- c) L. 11. Ep, I. v. 13$. feq.

I

(5)

<£%> \ _c ( cS&

w J 5 ^\ ^w

ydgricola prifci, fortes parvoque contenti,

Condita poft jrumenta, leuantes tempore feflo Corpus

&

ipfum animumfpe finis dura ferentem

Cum fociis operum & pueris & conjuge fida

Tellurem porco, Silvanum lacle piubant,

Floribus £5° vino Genium mimorem brevis avi.

Fefcennina per bunc inveBa licentia innrem

F'erfebus alterni^s opprobria ruflica fudit.

En! Fefccnninorum, quibus jocofa convitia cum magna licentia promebantur, örtum repetit ex facris, poft col-

leftas fruges, celebratis. Hifce paulatim, increfcente ^ar-

te, fuceffit Romanorum fatura , qua?, fi ratio habeatur argumenti, aiiquid cngnationis habuit cum veteri Grse-

corum Comocdia. Hinc deducit ARISTOTELES ejus

quoque3 > > ~natales■> exf.eodem^ principio: eyévsro,\ c f\; \ inquitc d)>W ..

A57T Cityts CCVTOV/JcOMSlKrS9 Y&j V] TÔCyC/dOlOC f($} Y\ KOOfAOOÖHZ9 Hjpl r\ fuev OC7TO rd>v bôcôvtoov rov

^i^^cc/ußcv,

*? $e oc7io rxv

rcc (puKtKivM. Sciiicet, ubi,ut dictum eff, fefta illa cele- brabancur, canebanfur carmina in Deorum honorem, ad qua? pertinuere Dithyrambi Liberi Patris, vetuftiflamum

carminis genus, hymnique Deorum aliorum & Heroum

encomia: deinde etiam inter rilus & lufus, jocularia di-

cta efflmdebant &: iafcivå verba, ad _qua? retuleris ve- tuilidimos jambos & rix '(pahÄucc, ^naro & hoc genus fuic verfuum rnira? licentia?, tunc ufurpatum, quum im-

puram Bacchi iblemnitatem, diktarn Phallologia, agita-

bant. Ex Dithyrambis dicit ARISTOTELES natam efie Tragoediam, h. e. qui in facris conventibus Deos ^aut Heroas laudabant, non operofa poftmodum imitatione

eorum, qua? ab illis gefta erant, fabulas _coeperunt &

dramata

componere,/qua?

Tragoedias adpeliarunt: ^quem-

admodum viciflim , qui jocutares verfus fundere foliti

A 3 erant,

d) Poet. c. IK

(6)

\ / cPtb c353 / ° ^v Rät?

erant, ut Phallica & id _genus alia ^, adhibita arte fabu*

lisque compofitis, Comoediarnm orimi auåores exftitis- fe _putantur. Prifcas enim Comoedice _argumentum _non diflimile fuit till, quod lafciva lfta & jocularia carmina

tractarunt: nam illius fcriptores petulantifllmis Convitiis infecfabantur homines, ne nomine quidem diffimulato,

nec aliud fpeåabant, nifi ut obfervatos in ^certis perfo-

nis nasvos & vitia in ridiculum verterent. Quod vel

ex folis, _quae adhuc

fuperfunt,

ARISTOPH AN IS fabu-

lis difcimus: quid enim maledicentius efle potefl fa- buiis, _quas in Socratem & Cletnem compofuit ? utrum*

que lalle & fcurriliter ridet: Socratem facit ridicule in eorbe philofophari, fubtiliter metiri quot pedes pulex

faltu emetiatur, remque detegere, roaximi fcilicet mo-

menti, utrum culices ore canant an podice. Cleonem tradueit ut adrogantem ^, furem, expilatorem & nefcio

quibus vitiis infamem. Id genus veterum Comicorum licentia graflabatur per omnes setates, ordines & Cöndi- tiones, idque ^non in tranfcurfu tantum, fed integro

fabularum trä&u & primario iludio. Quomodo HORA-

TIUS hoc genus dramatum defcribit e>:

Evpolis atque Crntinus Ariflophanesque Poet<2 Atque aln, ^quorum Comcedia prifca virorum eft,

St quis dignus erat dejcmbi, quod malus, out fur, Quod modehus foret, aüt ficarius ^aut aliöqui

Famefus, multa cum libertate notabavt.

Nimia hasc & immoderata libertas maledicendi quibus- vis, & privatis & Magiftratibus, coercita dein eft legi¬

bus & ^metu _poenae, aliusque fibi formas loccum _apcare coeperunt Poétas. Non fingulas perlonas fibi in theatro malediäis confpuendas elegerunt: fed id fibi propo- fitum

e) L. J.

Sat.

4. v. /.

feq.

(7)

.eSte. _/) *, ( 7 v

fitum habuerunt, ut humanos imitarentur mores atque argumentum magis

univerfale,

quod

ad plures

pertne-

rer, non fcurrili dicacitate ^turparent, fed concinnis fen-

tentiis urbanisque jocis & falibus condirent. Qua vero pra?terea in re Vetus Comoedia difterat a

recentiori

non

noflrum nunc eft apertius explanare: eo enim tantum

tendit labor nofter, ut, qui in prifca (cena inclaruerunta

de iis non nihil difleramus: _neque tarnen omnes hoc o-

pere compledemur, fed eos tantum, quos auctor pr?e- fationis Grseca? ad ARISTOPHANEM dicit fuiflea^oAo-

yoorciTHs, & funt EPICHARMUS, MAGNES, CRATI- NUS, CRATES, PHERFCRATES, PHRYNICHUS, EV- POLIS, & ARISTO PH AN F.S.

§.

EPICHARMUS ab aliis dicitur fuiile Cous genere, ab aliis Megarenfis, ex Megara Sicilias oppido oriundus:

nec defuerunt, qui Syracufis eum arceflant, quae diffi-

dentes inter (e fententiae facili negptio conciliari polle videntur, dum oblervemus modo, EPICHARMUM

Comicum non diverlum fui-He ab EPICHARMO philo lopho ^, cujus vitam defcripfit DIOGENES LaERTIUS f): Hic autem dicit, illum fuifFe ymqv, tqifjnqvociov h ^{vttcc^-}

%0vtc6 ccttsve'xßyivcct ^T>jf ZlKsXloiS hs méyccgoi, IvreüS^V Jfc' ^sis

Zvgocx&aot?. Unde conficitur, quum in Coo iniula na-

tus eilet, educatum ^tamen fuifle vitamque egiile, cum

Megaris Sicilite, tum Syracuiis. Fuille autem Comicum

hunc eumdem ac Philofophum illum, de _quo DIOGE¬

NES meminit, difcimus ex JAMBLICHO: tradit enim ille g) ^, EPICHARMUM, quum Philofophise primum docendx _operam impendillet, adpulifle deinde animum ad e) L. I. Sat, g. v, i, feg, /) L. Vlil. ^{c, 3,} g)~ Pit,

Pytbag,

c. 36.

(8)

; 8 C «

ad earmina componenda, quibus in theatro inclaruerit, idque metu Hieronis Syracufarum Tyranni. Accepit ^au-

tem Hieron Syracufarum imperium poft mortem Gelo-

nis Olympiade LXXVI, ^ut Scholiaßes Pindari adfeverat:

Ku&faccTQ dg, inquit, b), ^o Isgoov ßaaiXevs ^Karte rrjv sßbcfxv]-

Ko<?rjv eKrw oÅvfj.7riaâ, Neque fic tamen autumamus JAM- BLICHUM adverfari SVIDAi, dicenti EPICHARMUM fuifle ^tåacKovra êv Evgocnétfats erq 7rgorav Ihâwoov* nam LUCIANUS i) refert illum in ^numerum rbov fxaKôßlocv

atque vixifle ait annos 97: ut adeo& ante Perfarum imperium florere & Hieronis artatem adtingere potuerit.

Quo vero anno atque ubi diem obierit memoria pro- ditum non legimus: obfervavimus tantum PLUTAR-

CHUM k) dicere, illum, quüm präsente Hieronis ^uxo-

re quidquam dixiflet rolv <x7T^s7rxv, malea Tyranno mul-

tatum,atque etiam, ut alii teftantur, folum vertere coa-

cium fuifle. Ceterum LII. eum fabulas in lucem edi- difle tradit SVIDAS, e quibus XXXIII. enumerat HER- TELIUS /j,quarum in prifcorum monumentis Scripto-

rum mentionem fieri obfervavit. Arguerunt in ^eo anti- quiores quamdam ftili nugacitatem & non inlolitam illius asvi Comicis fcurrilitatem: id, quod eiam recentio-

rum nonnulli conficere fibi pofle videntur ex hoc HO¬

RATH verfu i?i).

Plautus ad exemplar Siculi properare Epicharmi.

Ut vero ita fit, commendabilia tamen fuifle videntur

feripta ejus infperfis hic illic perelegantibus fententiis ,

quarum paucas in vetuftis confervatas monumentis ad noftram _pervenere setatem; qualis eft hasc apud STO- B#UM »).

Os

b') ad Od, Ell. Pytb. i) h /jiaKgcß. k) In /fpopbtb.

p. i-jp. 1) in Bibi. Fet. Com. m) L. IL Ep. ^2, v. rg. n)

Florileg. 7it, LXXXVL

(9)

$ )

⁹

(

0<r etv sv ysyovoos y\ ry (pvasi 7xgos r ctyctSol,

K«V ui3"Io\p vj, priTeg, ?<r<v svyevrje.

Rifit in antecedentibus illorum floliditatem hominum', qui,quum nihil, quod laudabile fit, fecerint ipfi, in fuiÄ

fi opus fit, comniendationem, jaCtant genus & avos &

proavos, quafi eilet mortalium quisquam ^, qui majori-

bus careret, Hifce fubjungit verficulos adlatos, ollen-

dens eum demum vere efie nobilem, qui natura: _qua- dam bonitate ad praeclara qusevis & honefta tendit. Nec

minus arguta & elegans eil ejus fententia Poétse de na- turali & infito in animis hominura habendi defiderio;

Xelg %s7^a v'i7trsi,

åuvsrvXos

^ygj

åocKTvÅov

H ås _%ei(> _ty\v yßqu kvI^si• åos ti v&\ Kußois ti.

Et potuit ne, qusefo, elegatitior ac verbo Divino ma-,

gis congrua fententia ^a profano excudi ingenio, quam

quidem eft hcCC EPICHARMf o).

KU&ocgov solv

tov vSl' £%>??, 0&7I0CV TC (TOOjAOi XCt&OCgOS SI,

i

m.

MAGNES Athenienfis Comicus Epicharmum fenem adtigille diciur a SVIDA. ARISTOPHANE certe anti- quiorem fuifie, conflat inde,quod Comicus ifte memo- rat, quid ipfi järn fienio gravato accidifiet ab Athenienfi populo. Verba ARISTO £HANIS hrec lunt p)\

Tsto[asv siåds; ^cc 7ioi§e Mciyvvjs ccfAoc tcus 7roXiccisY.ccTiévuiSy

Ö£ 7IÅsl^OC "Xfiqoov TOuV uvtt7iux.mv v'lKY]£ SZtJtTe TgC7TC&lOC.

nd(TC&£ ås _vfjuv _(ficcvcc£ Isis ng) -vJ/aAAcov, ygf rtregvyifiooVj

Kul Avåigwv, Kcty \pr;vi&p, xgi ßxiiTcgsvos ßocTqcvyjlcis,

Otjk

etyfy.eaev.

AAAcc tsXsvtmv t(gi yrigcoe ( é yccq s(p' yßvis) E^f/BAföy 7r$scßvty]£ cav, oti t8 gkomtsiv c&7ieåei(p$yi.

B Ex

e) Conf. HERTEL, fi) in hquit, v. j2o,feq.

(10)

&&) ^) T(~,IO (k

Ex quibus verbis difcimus,Comicara MÄGNETIS dica-

citatem admodum placuifte primum Athenienfi populo^

at deinde illum cum ceteris Poétis habuifie fata com¬

munis_, ut inclarefcentes alii ejus gloriam abfcuraverint».

Obfervamus deinde adludere ARISTOPHANEM in ad- iatis verbis ad qusedam MAGNETIS dramatar namque

ro \pizÅAs(Vj quod primo ipfi tribuitur, refpicit ad Comoe- diam, qux difta fit

/3ocfolnhs

feu /3oc^ßtr^cci. Eft enim ßoifåiTcs, inftrumentum muficum. Quod hinc dicitur 7ST£$vyi£eiv, eo indicatur, eum fabulam fcripfifie, quas

vocata fit ofv/Bes-, deducitur enim a 7irfgv£, vel?rrs^yioy

ala. Porro dicitur Avßl&iv, quod Lydos, fabulam, com-

pofuerit: & xpqvlgeiv, a \pyv^-tjvos-, culex, quod Comoediam ediderit, cui id fuerit noroini<y Denique fuit MAGNES ßumoiAevos ßccT(>M%elois, forte, ut SCHOLIASTES ait ^, quod non fecus ac ARISTOPHANES ßarqoc%8s^, Comoe¬

diam,fcripferit. Eft autem ßotT$cc,%icv coloris genus, quod

viridem tmv ßo&r$ct%wv colorem refert: unde ßar^x^ eft

«Jos- ic&ijrc? avSixijs-, ^ut interpres ARISTOPHAN1S ait, b. e. genus veftimenti floridi coloris, aut quod ad co¬

lorem ßccT(>olx8 accederet. Ceterum vero obfervat diftus SCHOLIASTES , confveviiTe fabularum aftores faciem oblinere batrachio colore, ante inventas larvas, quibus

eam poftea texerunt. Sed praeter has ab ARISTOPHA-

NE indicatas fabulas MAGNETIS, alias eum quoque e- didifte conftat ex praefatione Anonymi ad ARISTO¬

PHANEM, quae tarnen omnes funditus perierunt.

§. iv.

CRATINUS, Cafiimedis filius, Åthenienfis, ^veteris

Comcedice Poéta inclutus, & ut nonnulüs videtur, pene auftor exftitit: non quafi id genus dramatum invenfor ipfe fuiftet, fed, quod illis, incultius haftenus ingrtftis,

concinniorem formam induxilTe creditus fit., Floruit au¬

tem

(11)

\ TV f <

cas» i1 ^v qas»

tern, ut EUSEBIUS q) calculos

fubducit,

circiter LXXXf.

Ol. _annosque natus, tefle LUCIANO r), XCVII, diem

obiit: 6c quidem ^, ut Ariftophanes ait s), x

ydq e^yjvecr^sTo todv Ttl&ov vMTccyvvf/.evcv otva ttåsmv. Erat ^C-

nim> quod SVIDAS dicic, (pl\07I0TY]S K&i

TTOClfilKÖoV

^qTTtJfJLE-

wf, adeo fspe, quemadmodum interpretes ad lerunt, vi-

no obrutus , ut pelles, quibus recumbere folitus erat,

pafTim comminxerit. Unde Kgocrlva

ncofitov

etiam ab ARI¬

STO PH ANE t), proverbii loco, ufurpari videtur de re

qnavis abjecbffima. Qvemadmodum vero magnus i- pfe ^erat heliuo, ita vinum raaximopere commendavis-

fe dicitur Poétis, fi carmina fcribere vellent, famam atque seternitatem occupatura ; id quod HORATIUS te-?

flatur u).

PrifCo, inquit, fi credis, Macenas doåfe, Cratino

Nulla placere diu, ^nec vivere carminapofjimt, Qua Jcribuntur aqua potoribus ^-

Quo etiam adiufit vetufti audor Epigrammatis:

^QHvos ^rot yjxqlevrt ttsåsi ftsyus "fotTtos

dot$cp Q!rL%

l) 7r!v6ov y.ccKov å rhots e7tos.

Iccvr sheyev, Atovvcre, h,tvss é% hos dan*

KgctrIVOS) C6ÅÅC6 7TC6VT0S dü$W$SV TSlbiS,

Omnium praeterea veteris Comoediae Poétarum liberri-

mus, vel potius maledicentiffimus fuifle dicitur: nemi¬

nem enim quoquam vitio notatum Athenis latere fine- bat, quin ftatira ^eum in fcenam produ£tum univerfo po-

pulo aeridendum propinaret; _{neque vero} convitia fua

ullo condire lale curavit, led aperto capite ^cum vitiis

manum conferuit, ut SCHOLIASTES ARISTOPHA- NIS dicit: Kgotrlvos, o rys 7ta7\octus Koofjtoociic&s 7SotY\rY\S) ccv-

B 2 <?>?•

q) Chron. p, 131. r) in

pocv,(>cß%

s ) etgtjvi v. 6p*f.

t) t'7J7iiis v. 202, u) JL. J. Ep. ipt v. /.

(12)

^ s LZ \ ^S3

cSYfgGS roiis

koåcqlcus

telv. é ydg,

bia7isg

Ag/?c<pdvr]g, iTtirgz-

yßtv rrjv %ccgiv rots (TKooupcta-i tcoiü, ro (pognxov rrjg S7riri^-

asoog <W _rccvTYjS civo&igoov, ockkoc cc7rkwg, ^xotrcc ^rriv 7TccgcifAictv,

yv/xvri rij KeCßcckyj rl^rjcn rüg ßkeirCpyjfjilocg xccrd räv ccfAotgrcc- vovTvv. Ad iftam vitia hominum carpendi methodum refpiciens Perfius v)vocat eum audacem, Andaci quicun-

que inflate Cratino. XXI» eum Dramata compofuiflé dicit SVIDAS, ^e quibus edacitati temporis ereptum nihil ad

nos pervenit, prreter pauca fragmenta ^, qua* ex vetufhs

eruta monimentis congeflit & edidit HERTELIUS.

§. v.

CRATES. Decem olim exftitifTe hoc nomine illu- ftres_bus viros tradit DIOGENES LAERTIUS x): ex qui¬

CRATES,^o xco/xooåcåiciccaKcckcsCRATINO a^qualis fuit,

fi quidem verum ett, quod de eo refert ARISTOPHA- NIS SCHÖLIASTES ^: ita enim ille ad verba hrec Co- mici y).

Q'Öiccg oe Kguryjg _ogycts _v/aoov qvfo%ero n&f* qutpskiay.é?

'Ovrcg, inquit, Koo/Aco$;oig ^qv 7iotY]Trig , os 7igdrog vtisk^vuto Kgecrlvx ^xjfl mvtos %toiY}TY\s vfegov sysvsro. At ARISTOTE¬

LES dicit z) iilum fuide primo Jambographum, atque animum deinde adpulifle ad fcribendns Comoedias: rZv (Se ASqvwiVy inquit, Kgccrvjg rrgwrog rjgêv, dcpie/uevos ryg Im/a- ßixljg ioéotg, xctScka ttcisTv kbyag tj /uv$&g. Jambici Poeta? Sz Comici id quidem inter le commune habebant, ut A- RISTOTELES docet, quod in malediåis & convitiis verlarentur utrique, ât êo ^tarnen inter fe differebant, quod hi effingebant fabulas fimul ac perfonas, quibus

nomina imponebantur fecundum verifimile, quod dedu-

cebatur ex ea re, de _qua agendum ^erat, totumque con-

de_

—

■■ ■■ m ■ , ' , m

v) Sat. I.v. 123. x) Fit. PbiL L. LFt c.y., y) tiqu,

v< S37> *) P' m- 42-

(13)

debant Poéma ad dramaticam imitationem: at illi cer- tam quidem, in quam maledi&a congererent, perfo-

nam fibi propofitam habebant, at nomine tarnen non

compellabant,^verum aliud confingebant ipfius naturae &

moribus exprimendis adcommodatum, idque fine imita-

tione dramatica. At id tamen generatim verum non efTe exiftimamus: namque nec Jambici Poét& nomina

forte femper difliraulaverunt, nec prifcs Comoediae Scri-

ptores religioni habuerunt, non mutato nomine, etiam inclutifTimos homines theatralibus jocis lacerare« ARI- STOPHNES utique Socratem nominat in Nebulis, Cleo•

nem, Evripidem aliosque complures in ceteris Dramati-

bus. Sed ^ex diverticulo in viam. CRATES, _quum Jam-

bicam exofus poéfin, ad Dramata componenda animum adpuliflet, fenis^, ut SVIDASait, editis Comoediis, Athe- nienfis populi plaufum captavit & rifum: fuit enim^, fl

fsdes habenda fit auilori prtcfationis ad ARISTOPHA- KEM, TTcZvu ye\dio<; ngjj l?\u$os, primusque in Comcediam

ebrios induxit.

§• VL

PHERECRATES, a PHRYNICHO, apud STEPHA*

NUM a), ctTTMooTctTcs' diclus, Cratetem imitatus efl,ut

au&or prset ad ARISTOPHANEM ait. Floruit autem circa OL LXXXIX, vigente etiam tunc in Attica fcena

comico ARISTO PHANIS focco. Id quod conficitur ex Platonis dialogo, qui infcribitur ngooruyoqocc* dicit enim

ibi Pbilolophus PHERECRATEM docuiile fabulam, _quas diéta fit äyqici, ev Årjvctiy h. e. quum Ludi celebrarentur Arjvcclroct vel e7iiXr\vici didi b ) anno, qui anteceffit alterum Protagon acceßum Athenas: hoc äußern refert ATHE-

NiTUS c) ad illud tempus, quo Arißion Archon fuit

B 3 Athe-

a) de urb. voc. AStjvai. b) vid, CASAUB. ad Athen*

L. F,; c. 18. e) L F.

(14)

• )

14

( <•

Athsnarum, Arißion vero, ut MEURSIUS ä) calculos fubducit, Archon fnit ultimo anno Olymp. LXXXIX.

Atque ideo funt PHRRECRATIS

olyqioi

a£ti tribus poft annis, quam ARISTOPHANIS Nebulse confpicerentur.

Hae enim adparuerunt primo ejusdemOl. anno, Archon-

te Ifarcbo, ut Scholiafles Comici dicit in _argumento _nu- bium: ut 7iförutt inquit, ut sclduy^Syiaocv ^{sv u^si} s7i\

u$%ovros laug%8. Sed non eo demum _tempore inclaruis-

fe illum dicimus: complures enim fabulas Athenienfi _po- pulo confpiciendas propofuit: & quidem XVII. eum fuifle Dramatum au&orem ait SVIDAS: atHERTELIUS e)

Sc MEURSIUS f) amplius XX. ip£l tribui in veeuftis Graecorum monumentis obfervant: Ted eorum nihil fu-

pereft, ^praeter ^pauca fragmenta ab HERTELIO collefta.

§. VIL

PHRYNICHUS. SCHOLIASTES ARISTOPHANIS

IV. dicit interAthenienfes fuille hoc nomine nocos viros.

Primus eorum eratPolyphradmonisfilius ^7TctrjrqsqSvsivroTs psksriv, cujus meminit ARISTOPHANES g)9 nec tamen diverfus putatur hic fuiflea PHRYNICHO Tragicoy quem Svidas dicit primum in fcenam induxille focmin# perlo-

nam Sc tetrametri inventorem fuiffe. Secundns ^a SCHO- LIaSTE nominatus PHRYNICHUS fuille dicitur vtroy.gt-

rysj Choroclis filius: fed ambigitur an hic idem fit, ac

Tragicus ille: SVIDAS enim ait de hujus _genere _non

convenire inter _oranes, _quum alii dicant ^eum fuifle Po'

lyphradmonis 9?X\\Choraclis filium. Tertius PHRYNICHUS

erat inclutus ilie in Peloponnefiaco bello Dux Athenien- fium, de quo Thucydides b ) multa refert. Hujus calli- ditatem, qua intentatam fibi ab Alcibiade perniciem elu- fit, d) L. 1II. c. 7. de Areb, e) Bibb Com. f) Bibi, Attic.

£) av. v. 7/5. b) L. Vill.

(15)

H )

15

( n

fit, dicit SVIDAS locum dedifle proverbio, quod ARD

STOPH ANES i) ulurpat,<Pgvv!x8 7ruÅuicrfjiu:quamvis fint*

ut SCHOLIASTES refert,qui verba ifla Cömici refpice-

re aiant ad PHRYNICHUM Comicum ejusque morem in

fcenam inducendi %cgés Kiva^hns y&f ita7\amras. Floruit

autem circa Ol.LXXXVI k}, decem auTor Comoediarum,>

qua* a SVIDA, enumerantur. Sed eorum, qua

Tcripfit,

ni*

bil ad nos pervenit, prater fragmenta perpauca, ab HER-

TEL IO & GROTIO colleTa. Ceterum fuiffe hunc Poé*

tam fubfrigidum dieit SCHOLIASTES ARISTOPHA-

NlS/): Koo[jLw$e7Toti,inquit,(pgvvi%os o Köo///koV, dos j*évos^v&fesd

(po&vÅoTijroc, STOitj^ocrccv, >{cy uKhorgiu Asyoov HCtf OOS XUKOfXSTgM..

§. vin.

EVPOLIS _, Atbenienfis, inclaruit in theatro Attico eodem, quo Ariftophanes, tempore: id quod probare no- bis poflevidemur hujus ipfius teflimonio :: quum enim m)\

iuam in componendis fabulis dexteritatem fpedantiurn

coronss commendaret, dicit fe non eadem faepius intro-

ducendo fpeclatoribus fsedium parere, fed novas femper

formas comminifci fcitas omnes &elegantes:- ^quum ceterl

contra illius aevi Comici easdem idemtidem tibias infla-

rent. Poftquam enim, inquit, Hyperbolus id promeruerat

morum improbifate, ut publice in leena exagitaretur,,

nemo prodiit in illam, quin miferum llium hominem in

ore habuerit.

EuttcA/s-, dicit _porro, _{/usv rov} Ma^nav Ttgoorisov TtagéiÅKvaav Ex<?gé\}sas rås ij/uerég&s h(7ikas kukoos.

Ergo ARISTOPHaNFM imitatns eft EVPOLIS, &

quemadmodum iile in Equi'ibus 1tifit Cleonem, ita hicin Comoedia, quae dich fit Magnus, Hyperbolum exagita- vi>, i) Rcw. ^v, 6gj. k) cövf\,SRJJJsUS wc. (pgvvrxps. l)Ra72»

131. vi) Nub, ^v; 544, Jep..

(16)

©

) i6 (

H

vit, translatis in fabulam mordaci Ariftophanis jocatio-

ne. Erat autem Hyperbolus ille, ut THUCYDIDES air n)

ris rocv ctSrivc&ioov [Aox&rjgos avdfararo?, dar^ocKiafAhos, i. e. per

oltraciflmum in exilium pulfus, non, ut THUCYDI¬

DES _porro dicit, quod ejus potentiam metuerent Åthe-

nienfes, fed quod dedecus eilet civitatis; nulla enim in

re alia claruit, nili vitio lingvae: unde natnm adagium,

vneg rov

vTtéföoXov,

in ilios

dictum,

qui mirum in modum funt litium adpetentes. Praeter iftam fabulam, _quam _in Hyperbolwn ad imitationem rSv fant-Mv ARISTOPHANIS compofuit EVPOLIS, nominantur in vetuftis monimentis alias ejus complures. HERTELIUS XVIII, ejus Co- moediarum nomina oblervavit: at MEURSICJS amplius

XX. ejus Dramata notavit. Horum in ^numero fuit quod«

dam, di&um /3osVroe/, ubi mordaciter jocatus dicitur,quura

in alios, quorum ifto tempore clara ^erant nomina, tum etiam in Alcibiadem: _quam ob rem ab illo in Siciliam navigaturo dejedus in mare dicitur. Sed id redarguic E- RATOSTHENES: adfert enim, ut Cicero teflatur o), quas ilie poft id tempusfabulas docuerit. SVIDAS quidem eti¬

am memoria? prodidit periiüe illum undis, fed in Hel-

lefponto, quum bellum illic adverfus Lacedarmonios _ge-

reretur: unde factum, ut lege poftmodum ^caveretur, ne-

qnis Poéta ftipendia faceret militaria. At contra dicitJE.

LIANUS p) EVPOLIDEM e vivis exce/Iifle in ^Egina, fbique lepultum eile, qui locus inde diftus fit ^kwos

vos, quod canis, quem in deliciis habuillet Poéra, defiderio Domini in odium vitae adduclus moerore & inedia ad fepulcrum ejus comfumtus fit. Ceterum ^vero aliquan- tofuifle illum & CRATINO& ARISTOPHANE remis- fiorem jocisque & falibus abundaviflfe teftantur veterura Cri-

n) L. F1IL p. 603. 0) Ep, ad Att110, L. VI. p) Hiß.

an, L. X. ^c,41*

(17)

I )

17

( il

Criticorutn nonnulli: at alii tarnen aliter fentiunt. PER- SIUS q) vocat illum iratum:

Iratum, inquit, Evpolidem pragräiedi cum

Jene paJles,

quod, ut quidam interpretantur,

in neminem

non con- geftis contumeliis

fua dramata impleverit,

7rtK$ore§ov dtcrygoregov v

efot.

r):

ni

dicere

quis malit,

non

alio id

(peäavifle Epitheton, nid ^ut oftenderetur

in reprehenden-

dis hominum yitiis ftudium & operam eum collocavis-;

fe: nam hujusmodi fcriptores iratos vocari conlvevifle

obfervat CASaUBONUS.

§. IX.

ARISTOPHANES Pbilippi filius, civieate Athenien-

fis, prseftantlflimus fuifte putatur veteris Comoediae Poe-

ta: nam tt^Ztos, inquit auftor vitae ejus Anonymus,

J»«

Ket rrjv

KcofAooSluv

^ert 7iKuvoifj.evy]v rrj ccgxcotcc ctycayv fa) re Q-i/xooregov rgjae/jivore^ov fxerccyccyetv. Viguit is térvente Pe- loponnefiaco bello, id quod ex fingulis ejus dramatibus

confici poteft: non enim ullumfermeeorum eft, in quonon

eo adludatur: funt etiam, in quibus fabuke argumentum inde fit defumtum. Ex undenis illis fabulis, ^quae tempo¬

rum iniquitatem eludere vaiuerunt, primum

fibi

locum

vindicat, quae dicitur ; a&a enim

eft

tertio^anno

Ol. LXXXVlIf. & poftrema eft, quam vocat TrASrov,prodiit enim anno quart.Ol.XCVII. quamdiu autem ultra il-

lam Olympiada aetatem produxerit non conftat. Neque

de vitae ejus curfu fatisque quidquam habemus certiquod

dicamus: Immo ne quidem de patria ejus convenit in-

ter Scriptores. Fuere, qui

dixerint

eum Rhodium

fuis-

fe, alii ex /Egina ejus natales repetunt, inde fumta con- je&ura, quod

plufculum ibi temporis degerit,

vel

quod

pater ejus

Philippus inde

ortus

fuerit.

Au&or anonymus q) Sat.

I.

v, 124.

r) Conf Cafauh.

in

Parfii Sat♦

(18)

\ *©■ f £$&

«2HP J iö V.

vkx ejus memoria? prodidit, Cleonem hoc nomine dicam ipfi impegifie, quod

peregrinus eilet

genere, in Athe»,

nienfium. numero civium haut _quaquam h.abendus, atque id crimen ifto modo eura

diluiile,

^ut dixerit fe filium eile Philippi Athenienfis, addito, rifus ciendi gra«

da, difticho Telemacbi in HOMERI odyflea:

My\rif\q fxh r ljus (p*]a1 r& e/jt/jtevxi, xvtxq eyooye 'Ova ciJ'\ é yxq tia tis eot yovcv> ccvros xvéyvoj,

Atque hinc caufiam arceflit di<$us au£tor inimicitiap, qua üsque adeo Cleonem efl perfecutus, ^ut inaudita licentia

eum traducere aufus fit in Comoedia^quse infcribitur ht-

Treis. Valebat autem Cleon maxima so tempore auSori-

täteSc viribus_j; unde fa&um legimus, ^ut ^nemo eilet Hy-.

pocritarum, qiii ejus perforcaro agere auderet in thea-

rro» At ARISTOPHANES iple, faciem mentitus viri o-

pibusprcpollentis, prodit in fheatrum,contumeliis& fcurrili dicacitate palam conlpuendus. Mirum id aufum fuis- fe Poétam adverfus virum tanta? dignationis: Ted is erat

genius ejus, nec illum coereebant publica inftituta. Fer- vido enim fuifle dicitur ingenio, nec ferre aequoanimo potuit fiiperba potentiorum fafiidia atque inferioris for-

tis homines opprimendi lubidinem ^r itaque bello indi*

£lo fuperbiae, aarogantiae ceterisque id genus vitiis, qui-

bus fcecundum erat feculum ejus,, publice deridendos propinabat iroperatores, Magiftratus, Oratores & _quos- cunque animadvertebat efle vidi adfines, quod ad op-

primenda civium Jura moresque corrumpendos verge-

ret. Hinc gratus erat plebi, neque fic tarnen pro per- duelli habendus: fuit enim tunc Democratica regiminis forma, quae maxime viget aequalkate civium, nec quid-

quam ceque deteftatur, ac in immenfum fncrelcentes ^u-

nius vires civis cum ceterorum contemtione: cui aver-

tendaepefti

inferyiit

inAthenienfi republica Oltracifimus:

nec

(19)

c9$3 ^ Tfy f

<3)1? ) 1y v <%§

2iec minus forte fe iili oppofitum medicanoentuni babi-

turos efle credebant in ufitatis dramatibus, Metus eniro ne Comicis deridiculum deberent & jocum refrenabat

multorum protervita*em civium. Licet vero ARISTO-

PHANES ialfa dicacitate non parum profuifle putetur

reipublicas,ceterisque forte fui a?vi Comicis palmam prac-

ripuerif,fingendi deteritate atque artificio, acute, ridicu*

le & facete exagitandi obfervata vitia, funt tarnen, qua?

merito in illo reprehcndantur. Nihil ipfi facrum eratt Deos ipfos & religionem profana jocatione violaré non dubitabät. Et quis elt, quin indignetury ubi legerit fcur-

rilia illa diäay qua? in Socratem evomit in Nubibus?

Neque pratterea non tranfiluit interdum pudbris limices,

aut abfHnuit ab obfccenitate verborum & féntentiarum qua? caftis auribus committi nequaquam debuifle viden-

tur* Itaque cenfuit PLUTARCHUS, MENANDRI få¬

les lufusque pelago natos, quo orta Venus, haut confe- rendos efle cum afpera, amara, iramo faepe obfcocna A- rifiopbanis fcurrilitace: atque Ailianus s) vocatillum /3äk poåo^ov

ävfyoc

ysKolov ovtcc y&f eivcct- tmev^ovtx, At alil con¬

tra, ut PLATO, ARISTOTELES, CICERO, & ^ex re^

centioribus BOIVINUSy ANNA DACIERIA tanti eum

fecerunt, ut excellentiorem Poétam nunquam ajant in

fcenam prodiiffe In tanto ergo Scriptorum difTenfu ni¬

hil nos amplius dicemus, memores confilii QVINTI- L1ANI, modefie & circHmfpe&o judicio de tantis _{viris pro*}

mntiandumeft^y ne, quodplerisque accidit,, damnent

qu<z non inteüignnt.

s) Var, Hiß, L. IL c. ij,

&

(20)

Clariflime Domine

CÅNDIDATE^

Amice

cxoptatiffimc.

ylrciiffimutn

iJlud Candida amicitia vinculum,

quod

jam

diu

noßros

conjunxit anwies,/dm

mc in

primis impellit,

ut

fingularem,

quam ex

felicißimo

rcrum tuarum curfu

percipio, latitiam publico

^quo.

dam

oßendere geßiam tcßimonio.

Felicitatem ^vero tuam, amice

SvaviJJime

^> non ex abfoluto

feliciter

ad Pindum itinere

metior;

quamvis etiam

hac glo-

ria haud immerito multis non contemnenda videatur:

Sed

potius

ex

eruditione Tua fingulari £/ virtute

rninime

fucat

a, qua,

fi vel

eetera

defuerint,

maxi-

WM7W y^z" efl

pramium♦ 2V> c?" alia defutura fint

premia, Deum

finceris

rogo preti

bus, fva•

vijfima

ex

bis Quoque fpe

certa

prafintio

gaudia.

Ta fimp

er

vivas felix noßraque cotijunclionis

rnetnor«

E, &