32
I. Ν. S.S. T.
DISSERTATIO GRADÜALIS,
DE
PRTCEDENTIA LEGATORUM,
♦ -- :Quam,
SUFFRAGANTE AMPL. FACULT. PHILOS.
IN ILLUSTRI ATHEN&0 UPSALIENSI,
PRALSIDE
VIRO CELEBERK
Mag LAURENTIO DAHLMAN,
Moral. Et Poutic. PROFESS. Reg. Et Or».
PUBLtCO EXAMI N[ DEFEKT,
STIPENDIARIUS A Η L LÖFVIA NUS,
CHRISTIANUS
FRUNCK,
ES TM/INNUS, W
IN ACROAT. CAROL. MAJ. D. XXVJII. MAJI, ANNO MDCCLV.
Η. Λ. M, S.
φφ·φφφφφφφφφφφφφφ·φ.φφ..φ..ι|(..φ..φ.,|(ι
UPSALltf,
Literis LAURENT!! M. HÖJER,
$:&
R;ü M:tis
ΜAGΝΛ FIDEL
. Reverendisfimo PATRI,
d:no samueli troilio,
S. S. Theo! DOCTOR1 Celeberrimo ,
Ditecefeos Aroiieniis EPiSCOPO Eminentiffimo,
Synedrii Ejusdem PRiESlDI Graviiiimo, Gy-
naiii Scholarumque EPHÜlvO ad- curatiilimo,
ΜACE Ν All ΜΑΧΙΜΟ.
Pagelid!TRONI
hafce,
MAXIMIetβ
ilewßtmo
Jacrareingenii
audeo :pemcillo ßnt
tejlantur-deWut pietatis gratißimique , in VOS, ardoris animi e-
dis receffibm depromere valeo, praeter fufpiria, pro iusque fvavifftiftO) dukißum, defideratißimo, ad Nu-
R e v e r e η d i (Ii m.
NOMIKUM
dietas cultor GHR.iSTIANUS
VIRO Nobili/fimo αΐψιβ Ccnfultiffhm,
D:no
petro swarez,
Supremo SECRETARIO MILITARI,
PATRONO ΜΑΧΙΜΟ.
VIRO Ampliffimo ac
MAG. JOHAN NI IHRE,
Ad Lyccum Upf. Eloqu. & Polic. PROFES*
SO R I Regio & Skyttiano,
S. R. S. M.
I A TRO NO MAGNO.
tfambrata , VOBIS tarnen, MECENATES & PA*
gratia VESTRA in me maxima} tefles quocjue fum-
rz/wf. Nequt prxßantius quidpiam ex devotiffimi cor«
peremii VESTRO flore , Rairix, Laribus QUemu
men Optimum calidifftma,
Nobilifl. ac Ccleberr, ymsiOmu
ievttiflims,
FR ÜNCIl
ι Ν.
{. ι.
Um unicuique genti, omninm
licet rertim affluentia gaude-
rer, pa8a cum alia inire
9 gente, faltem ut fecuritatem
fuam, eat promotum , vim,·
*
que hofiium cohibeat, ne- cefium fit; vel hinc patet, negotia quacdam uni genti
cum aliis intercedere. Hifce expediendis, Impe.
rantes ipfi, quornm tarnen eil, publica irivigila-
re faiuri, ob quasvis diffi^ultates, plerumque haud
funt adcommodati; legati itaque, qui horum vi-
ces gerant, ad exteros funt mittendi. Ut vero
telam, quam exorfi fumus, eo felicius pertexa·
mus, e rc eft, varias legati notiones evolvere.
Legatus eft periona, quac a gente una ad aliam,
negotii publici tra&andi caufia, mittitur. Ratio.
. ac
<£*$ ) 5 ( £22?
né bomris in duas claiTes abeunt: ölii primi fTinC"
orätnis, /Jmbaf/ädores si) dieti, qui perfonam Prin-
cipis ita reprsefentänc, iit non iolnm facultate, no*
niine ac jure poceftacis ftimma:, cum alia gente, in
publicis rebus, tra&andi, fed & aequali iere hono¬
ris'fplendore, quo mittens ipfe, praefens, föret af-
ficiendus, polient. A Iii funt fecumli ordinis, alias
Envojés appcllari, qui folum iacultatem, nomine ac jure poteftatis fumnlse, negotia aptid gentem exte-
ram gerendi publica, habent. Ratione temporis,
vel Ordinariib) iunt vel Extraordinärit, bi tempo-
A 3 rarii
a) De origine vocis r$Ambafhdor, feu Ambafcia-
tor, non convenit inter eruditos ; quidam enim iliam
εχ voeabuio Gerrr.anico, ^ltnbact>ty offioialis, feu Tfiibt/
officium defcen iere contenduntj nuii bar Dem Die ambt·
leure pemtinltcl) jii gefanDrfcfraftfen gebraucht wurDen/ fo
entjlunD ettDiicb DaJyr Dög ruort Ambafchtor, rüürauä bit
§ran($ofen Dcif tvorf Amba/Tadeur machten/ vid D. Nie.
Hieron. Gundlmg. Difcours über Den tilgen JttfnnD Det
€urOpciifd)en 0taaten p. 897· Quidam vero hoc a vo¬
eabuio Hifpanico Embiar,ablegare , deducunt Le mot
cTAmbaftadeur, Ambafciador, ou Ambaxador, tire fon
origine de TEfyagnol Embiar, qui fignifie, envoyer«:
de fort, que 1'on peut dire, que 1'AmbaiTa leur elt un
Miniitre publique; qu5 un Souverain envoye å un puis·
fance étrangere, pour y reprefenter fa perfonne &c-
Wicqueforjt de 1'AmbaiTadeur & fes fonélions, Libr. I.
Sed. Upag. 3.
b) Qpod legatos concernit Ordinarios, vel verbo
roonendum fufficiat, non juris esfe Gentium, ut hi,
pr«-;
«3? ) 6 C
rariifunt» ob finguiarem canftam miffi, ii!i perpe·
tua legatione funguncur, Denique, quod ad fa·
cultatem negotii gerendt, Pleni-pvtentiarii ίΰηt, qui
mandatum habenc, ftimnvae eorum prndentias &
arbicrio illimitace reliclum; fin vero mandatura fuerit reitriclom, Formularii dicuntur. Fraecedentia
Legatorum eil jus prioricatis in ordine honoris, in-
ter
preeter voluntatem ejus, ad quem ablegantur perpetuo
Ibi maneant, cum inilar expioratorum civitatis efle
queant\ ideoque non vitio vertendum Polonis, quod
Ordinarios olim refpuerint. Gundl. Libr. cit. pag. 899·
Cum Imperator Rom. Germ. Liber. Baronemde LISOLA, legatum Ordinarium in Polonia haberet, literas ei mk- tendas curarunt Poloni, urgentes ut domum revocare-
tur. Vid. Didionaire Hiilorique & Critique par M:r Baile, fub vocabulo Lifola. Neque Turci Ordinarios legatos cequo animo tulere; unde Imperator cum fuo
Muffti, de trucidandis omnibus Iegatis ordinariis, con- filium aliquando iniit quod tarnen prudentia magni e-
jus Vizirii Kiuperii fult, prcepeditum. Hiiloire parM;r
Paul Ricaut, de Letat prefenf de Tempire Ottoman.
A Iegatis probe diflingvendi funt Agentes, qui ne-
gotia Principis velfubditornm apud aliam gentem curant privataj item Deputat!, qui a fubditis ad Imperantem ,
nec non Cotmr.iJJarii qui ab Imperantibus ad fubditosmit-
tuntur. Hunc titulum CemmiiTarii fub fandione pacis Weftphalicse legato fuoimponere voluit Imperator Rom,
G. quod segre ferentes Sveci, Gallique, urgebant, ul
inutaretur hoc nomen. Etil vero Imperator fe, ratione Ordinum imperii fui, eodem loco prééfentiutn, id fecifle
ccnfeiTus eil, ad illud tarnen mutandum fuit perdu&us.
Gundl, L. cit. p. 900.
) ι (
tér legatos obfervandi. Hoc eil pomtim illud Ert·
dis, quod mulcas incer fummas poteflates peperic inimicitias, quodque, Tuse, B. L. mitiori eeniune fubjiciendum pucavimus.
§. IL
Honor ed judicium aliorum de virtutibns no»
§ris, fignis externis declaratum. Virtus,ut babitus legi convenientervivendi, aut intelleftualis eil, quie ope intelleQus, aut moralis, qua: voluntatis admi-
niculo perficiltar. Honor, in ftatu nacurali, vel firn·
plcx eil, ex probirate communi legem implendi ,
vel intenfivtis, ex infigni intelle&us ac volunfatis e- mendatione, adlimatus. Cum ob pra vam philau·
tiam, qua uuisque ad optimum de ie fentiendum
pronus eil, haud facile pernofcatur, quinam infigni
virtutnm exercitio fint pnceellentes; honor intenfi-
vus vi extorqueri nequit. Siruplicem vero cum is
tantum amififie judicetur, qui eiiormibus deli&is le¬
gem Natura: violaverit, ac inutile ie membrum ge¬
neris humani efie, hifce prodiderit; meridiana lti-
ce radiat, nemini hunc honorem esfe fubcrahen- dum, quippe qui «qualitate naturali, ad quam jus
dattir perfetlum, nitatur. iEqualibus itaque, non fine laefione juris perfe&i, fimplex dcnegatur honos.
Atque hincconficitur,Imperantes, utpote inter fe x-
quales,ad honorem fimplicem invicem exhihendum, agnofcendoalios fibiaoquales, perfeÖeobligari, Lega-
tus eil mandatarius mictentis, ei insequalis, adeo-
, . ^ue
&& ) 8 ( SÄ?
que honorem hunc fimplicem a Principe, ad
quem mitcitur, tanquam iibi aequali, poftulare ne- qwit. Prascerca, quidquid ex natura negotii lega-
torum haud concipi poteft, illud jus Gentium na¬
turale non injungit, atque iine ejusmodi honore,
a recipiente Principe legato tribuendo, negotium exfequi poted legatus, unde neque necefie ed,
ut Imperans, ad quem mittitur , iibi asqualem e-
um agnofcat, vel tantum honoris ipfi habeat,
quantum iibi deferatur. At fcrupulum movendo,
contendis, ablegantem id juris in legatum confer-
re, quo ut asqnalis a recipiente agnofcatur. Ve·
rum gratis hoc afleritur, cum ex jure Gentium
namrali deduci nequeac. Imperances enim, vi in- dependentias fuae a quopiam in his terris, funt
äquales, hasc itaque, fi in legatos transferrecur,
non amplius iegati, (ed Imperantes condituerentur.
Aliud vero judicandum ex jure Gentium yatfitio,
vel confvetudinario: hoc enim prout nititur confen-
iu tacito, tllud expreiTo, ita nihil impedit, quomi-
nus eodem afficiantnr honore , quo mittentes ipfi,
fi adefient. Hoc pa£lo, non independentia c) in legatum,
c) Neque vero exidimes, Plenipotentiario, qui il-
lißiitatam habet negotianrii potedarem, independentiam
ede conceflam: quamvisenim limites ipfi datuantur nul- Ii, fed pro fumma fua indiiiiriarem curet: tamen ad red-
dendam Princip! fuo rationem obdringitur. Hac de re
Wicquefort^, in Libr. nom. $e<d. XVI* pag. 171. Auifi
ne peut on point douter> que lePienipotentiaire nefoit obligé
) 9 c <säs?
legaturn, led tantum jus perfe&um, honorem Prifi- cipi debftum reqtiirendi, transfertur. Qne madmo- dum vero Gentium jus naturale non aeqiialem cum
Imperancibus legatis adjudicat honorem , ita ίιιο ipfos haud defraudandos jubet. ferfonam alterius Moralem is agit, cujus a&iones eundem habeant effeäum , ac fi alter ipfe earum fuiilet Au&or.
Proinde legatus Principis fui peiTonam agic mora¬
lem; ita ut, qnidquid iile in negotiis publicis fu»
icipiat, id per ipiiim agere cenfeatur Princeps, Vi htijus, quod obeqnt legati, muneris, honorem il- lis addit decorum -publicum, irrter gentes obfervan- dum, illas atliones comple&ens, quibus, nihil I- pfis aut ftatui illorum inefle iignificatur, quod im- probandum. Hoc decorum ficut viros confpicu-
os äblegandos, ita ablegatos honorifice excipiendos tra£tandosque d) injungit. Signa vero, quibus ex-
B pri-
obligé de rendre compte de fa negotiation au Prince,'- qui lui a donne le pouvoir^ par la meme raifon, qui oblige le Procureur å rendre compte de fon admini- ftratlon å fon Maitre. Nota eil hiftoria de Neuperg,
duce Imperatoris CAROLI Vl:tl, qui ob pacem cum I urcis, 1730, fcede initam, mandato , ejus prudentise ni-
xo» abutendo, in vincula conjeftus eft. Yid.Mercure
Polit Mois de Sppt. &an. 17$9.
d) Contra hoc decorum peccaffe videntur Türe!,
cum fegato Imperat. Rom. Germ. Busbequio nulla fedes fuit appofita. Hoc aegre ferens legatus, pailio fuo fedis inftar ufus eil. Illinc diieedentem, pallii fecum ferend!
admonebant Turci, quibus refponuit, in patria lua ufu haud efle reeeptum, ut ablturi fellam iecum auferent, rid.
(£83* ) ισ )
primatur hoitor, utpote in lege ποπ defcerminata,
pro varro cujusque populi genio variant, ej
§. HL ι
Qui imrnediate a ί)εο dependeat, ita ut nnlli
in bis terris fuperiorr, ad reddendam aQdonum fua-
rum rationem iint obfiriQii,. aequalia jura aequales-
que obligariones habere, jure merkoque cenfentur.
Unde gentes iingulas, q ose irnperio Numinis refpe*
Éfcu aliarum Gentium hoc modo, fubjacenty aequa*
Ii obligatione, jureque aequaii· ilipari, ideoque 32qua·
fes efiey conitat. Per coniequcns , Imperantes,
quoFum eil, vi jurium in fe collatorum acceptoT
rumque7 publica confulere faluti, inter fe quoque
lunt sequaies, /) eamque asqualitatem nulla toilit forma
vid Joh Georg Walchii Lexicon pag»
120J. 8c Zach. Zwanzig in Theatro ptsecedentiae- feu fXang-Ztrek tittö-'Sto'grOrbntm^ Ρ· ί. cap iL pag, $.
e) I>e Turcisnarrat Zwanzig. 1 c. pag. 7. jDieitncfC;
$ant) tff bt\) Dm ^tlrcferi honoratior manu dexfra. De Hifpanis Gur»dti»g;. Libr. nom. p. 956: (Fin 0 panier ge-·
fyt m rcten Dem/' Der tf)tt.befucbe: vm er gebebet ppr-
ati Die treppe ^trrmif/ unD berimbr / er gebet guerft ttt
loff / in D g Bimroer/ utrb mteber peqi bernu# /
tt)D fctefctf ift fo in 0panten.
Jx Im erator Henricus S-an&us, qua, in convenfu
cum K ge Galfia?,.t/canteikiones de fuprernatu praecide-
ret, ohrig?: ei procefiit, dicens: (Sur tapfer unD tiign iukn brneCeremonien mit ematibii ηταφεη Gimr)l Lib-r. cit. p. 90t. Ad regjam alienam cum exrrngs;
Europas
\
• οχ» ) u c
forma regiminis; etf? enim perfonse variant impe¬
rium tarnen non dedriic eile iurnrnürn. Ex his jani
prselibatis pronoftiit alved, legatos, tanquam qui,
nomine ac jure (umη se poteftatis , negotia curant
publica, inter fe eile äquales, ita ut, quod Genti¬
um naturale jus imi, alteri quoque tribuat; vi e-
B 2 nisn
Europas coronatus R χ perr nit, uiu receptum eil, ut potior locus, palmariaque fedes, peregrino relinquatur, Principibus vero regiis non idem coutingit honor: ta*
men Imperator Rom. Germ., fall cafu, primam occu- pat fedem. Ita Vienna, iöfjj , per Joh. III. Polonias
Regem, ab obfidione Turcörum pföfperé liberala, Im¬
perator Leopoldus, cum Rege conveniens, primatum tibi refervavit. Vid, cit. Ζach. Zwanzig, Ρ. I, Cap. I«
pag. t s De hoc imperatore quoque tenendum, quod Chrlftiahis Regibus Principibusque fingulis palmam prac-
ripiat, cujus cauflam Joh. Jacob. Mofer his verbis indi-
cat: $«uf ju tag/ mag Det langmurtge btfå/ unb „
Die mudjt D(g unD $éutf$en -THeicgé; (ι'φ Dab<t>
ju eri>öitcn/ Der befte qrunD fem. Vid. ejus ©runb-Öbg
Der beutigen eraaté-QJerfagung Deg $<trt(cjjen ίΚ?ιφβ/
Libr. 5 Cap. 3. $. 6. De fuprematu Galli cqm B fpanis
acriter certarunt, contendentes, quodin Confdio Con·
ftantienfi Hifpania inferior habita fuerit, quedque Papa Julius II. Galliam Hifpanite prastulerit &c. vid.Zwanzig,
Ρ. I. Cap. V. pag. 14 Tempore Caroli Guftavi, con- tentio inter eum & Regem Gallise, qui potior efTe vo- luit, oborta ed. Huic non cedit Carolus Gud, unde
eo modo fopitse funt difcordias, ut infoederis indrurren-
to, quod Galli Svecis traderent, RexGailise, inindru-
mento vero Gallis e^hibtndo, Rex Svedas priorem ob-
tineret locum, Gundl, L. c. p. 922 & pij.
Wt3) ) "a C
fm mandati expediendi publicif obligationum pari-
nterac jurium muniti funt iequalitate. iEqualitas
ha?c non modo fecurkatem fan&katem, reliquaque jura, in lege Gentium naturali ipfis adjudicata, ve¬
rum & honorem y ipfis exhibenaum, comple&itur,
cum honor cj.uoq.ue ad jura illorurn (k referendus.
($. IIJ Ad hane asqualitatem fubvertendam nihil
iacit potentior Princeps ablegans , cum potentia
non det jus, quam vis ad jus fuum exfequendum
roajoribus polleat viribus. Neque antiquitas Prin*·
eipis mittentis, vel imperiiejus, rationis quid pnr-
eedentiae in fe continet. (^) Fateor equidem virtu-
tem fenis, plurium annorum experientia firmatam^
honoris inteniivi rationem involvere, is vero per- fe&o jure exigi nequit. (§. II) Nec necefrarium
eil, ut legatus Principis fui perfona (Te moralis, quod ad amualitatem honoris. ($. ck.> Deniqué
fe-
ξ) Vetuflas imperii olim menfura erat praecedentise,
unde, tot tantasquede vetuftate imperiorum exilitiiTe fa-
fculas, affirmant nonnulli. 0'n öfter ^dni^ iß ηίφί begcr/
flié ein narer; aritiquum fummum noneft magisfurnmum,
quim novum, inquit Gundl. ttt feinen Öifcours über böß
uaiur-twö 930lcfer-£ftecf>f. Cap. V-pag.85. Idcirco dum
triga illa Regum Fridericorum, Berolini, convenerat*
ea honoris sequalitat-e fe invicemamplexi funt, ut, licel
Boruiiia paullo ante fada fit regnum federn tarnen pal—
mariam alius alio dieoccupaverit, vid. l..c. Ad liiesir>
coetu ssqualium removendas, morem Jovis imifandum»
exiftimant nonnulli,, quir ut fabulae eomminifcuntur»
teliquis inviratis diis,. menfam arihibuit circularem,,quo
sacemo digniotem, teneret locum-
1*2 ) ij ( <593
fcmores Prineipes fuprernum Numen asque agno*
fcunt unicum iuperiorem, ae juniores, imperia-
que vecufta parker ae recentiora, fub aufpiciis di»
vinis, lunt conftituta. De legatis Vafallorum9
gentium tributariarum, aliarumque, insquali fce*
dere jun&arnm, notanduni, quod neque illi ee*
teris fint inferiorem Ex pa&is metiendum eil,
in quantum alter pacifeens, alteri cortipacifcenti fubfit, /;) at, licet åkeri, vi pa&i, föret inferior*
ut legatum ad eum, dmjus intuitu, mittere ne-
queat; aliis tamen, quibuscum nullum in iit ejus»
modi pa&um* aequalis manet, jusque quod ad le«
gatos retinet aequale. Neque reliquis palmanor prxripere potefl: legatus , cujus Princeps totius Chriifiani orbis Epifcopum fe venditat/J Quod fi
pone·
b) Ita in imperio R. G. paita funt norma depen-
dentiae Eledtorum, Ducum, Principum civitatum &c. ab imperatore. Inter legatos Ele&orum atque Principum
magnum elf difcrimen* Ele&orum enim ab Imperators
eodem , quo Regii afficiuntur honore, Regiis licet pri-.
mum cedant locum-y id quod bilem movet Principibus.
In Capitufationibus tantum fplencloris fuis adquifivere
Eleélores legatis, vid. Capitul. Carol. VI. Art. Iii. Co-
irdiiis, quse Ratisbonse habentur, Ordines imperii R. Gl
adventanti Prineipali.Imperatoris CornmiiTario öbviana procedunt, is deinceps domum legatorum Eledt. invifit,
reliquorum vero non. Vid» GundF. Difcours libcr fe$igcn 3'uffanö btr ^uropdifc&eti ®e^Qien/ Cap. XVII.
i) Cum partim fpifla ignorantia, partim diilidia ,
Papam in illud evexiilent faftigium,, ut plus quamregios ÜU
) *4 o
poneretur, non tarnen Summus feoc ipfo evade· V
ret Gentium Imperans, qui iblus ed Deus. Le¬
gad ab hofle veniemes, fub hac aequalitate baud comprehendi forte videmur, cum illi, quorum
rem agunt, exiitimationem fimpliCem fuis deli£lis
perdidiile cenferi poilinr; {§. il.) unde legati, ab Γ
iniparh hoc intuiui, miffi, pari honore haud fo-
renc afficiendi. Sed pneterquam quod raro inter
genres conflet, quaenam Indens, laefaque dt, cum utraque juftitiam a lua parte Hare, arbitrecur, privilegio hoc aequalitatis iubtra&o percitus Mars,
bellum
fibifumeret fpiritus;caput totiusChriflianismi,penes quod Imperantes conftituendi deponendique eiTet poteftas, fé profeflus eil. CraiTa vero infcitiae caügine difhpata, imperium hoc arrogantise diminurum eil. Idcirco, nort modo Imperatores R. G. quibus teterrima fult peftis,
fed etjam alii, imprimis Proteftantes, jugum hoc ex*
cuiTere. Fulminibus Eccleiiaiticis, bullisque Papalibus
Romae editis, vindicias oppofitas A;o 1708 die ιό Ju-
nii Windebonae promulgandas curavit Imperator Jofe- phus, quarum inter alia hsec funt verba: Q2$ir eifidiert jum cnjtgrodljrenben ontmncfrn/ unb proteftiren juglcici) jum
flüerfrdfftigflcn/ bag roir bem fKömtfcben ^)ofe ^anté feine Xt&ytl m uflcrtwnfßjlen Ober bflg direélum unb fupremurn dominium, ober bie afleini#?öberfjerrtcbcfftlicfre macljf juju-
flctyn gefonncn ober ein foicbetf Pflegen fdnnen &c. Zach.
Zwanzig Lij). faepius nom,Ρ. I. Cap. XVIII. p. 61. Nun-
tii Papales primum inter legatos locum poftulantes, re·
pulfam tulerunt; unde in pace Badenenii, non Badenae,
fed in ioco tertio, haud procul Badena, commoratuseil
nuntius. Vid. Gundl. nom. Lib. p. 917.
&3) ) 15 C
bellum in in finitum produceret Aliud vcro judr·
candum autumamus de legatis, a gente miiiis \
per deliSfo, utpote iatrocrnia, praedatrones, cetera',
tranquillitatem focietatis univerfalis aperte turbart*
tia, inprimis -ii nen uni genti, ied pluribus fit
infeftifllina. Ecenim hane honoris frmplicis jattu-
ram feeiife, palam eil, nec patrocinio iuris Gen¬
tium nici potefl; tmde legatis ejus, nifi aliud per
jnra vel confuetudmaria vef paéhitfa fuerie ib bi Ii*
tum, par honos cum reliquis ha beii nequit. Aii,
ii ad pacis conditiones ineundas venerint, ne Iseiio
in inftnknm continuetur, ^equalitate illa honoris baud Tunt priYandi ^ cum animum kedendi oupidurrt jam ab/ecifte praefumantur. Tandem neque fmpé-
ranti, in cujus rerritorio verfantur legati ,·. jus ho¬
norem ipfis, pro Iubitu, definiendi competit; vi e- nira poteftatrs iupremae certos iubditiVfuis afiigna®-
di honores iure gaudet Princeps perfe&o, ad legal·
tos vero, qui ab asqualibüs mittuntur & eapropter etiam inter fe aequales funt, jus illud extendi ne¬
quit. ,
§. IV.
Propius jam ad iegatos, eodem, .quo aufprca-
tr funius tenore, accedamus, vifuri, η umne d'gnf-
tas, qua in iua condecorantur civitate, yirrtus, aut
munera id efficiant, ntalirs praeferairrar. Princeps
in civitate fua honores jure difiribuit, prout decus
ac emolttmentum id exigat;. hoc vero taη tum inträ·
fines fm perii obtrnet. Extra territorium fuum hoe
ejtcöiurus, jura akerius majeflatica,, refrag,eiite le-
)10 c
ge gentium natural*, invaderet. igitur nec Impe«
rans, ad quem mittitur legatus, necreliqui, qui-
buscura res illi fuerit, ad iiium pro tali agnofcen-
dum , qualts in it?a habetur eivitate , tenentur·
Tantum quoque abefl, ut virtus Iegati gradum quendam honoris, perfe&ojure, ei prae ceteris ac- celeret, ut potius fatendum fit, mortales non po£
ie virtutem adcurata iatis ponderare lance. Mune«
ra, legatis demandata, varii funt generis: alla ne«
eeffttati, alia utilitati, commoditati denique alia in-
ferviunt. Horum itaque intuitu seftimandus vide-
tur legatus. Si vero ita eilet, pro menfura com-
m©di, quod in gentem , vel ex qua, vel ad quam
. mittitur , vel in utramque fimul redundare praefu*
mitur, dignitas legati üatueretur. Verum in omni cafu, negotia peragit Principisablegantis, ut,fiSui- piam honor eapropter deberetur, nonlegato, fed Principi foret habendus. Hoc prasterea monen-*
dum , negotiorum pondus quam faspifftme band pofie peripici, cum illud aperiendo, arcana flatus liaud raro detegerentur, unde detrimentum cape-
ret respublica maximum. Variam denique nego¬
tiorum vim , tanquam de praeftantia ac dexteritate legati tefiantem, plus vel minus dignitatis legato adjicere urges; fed praeter difficulrates modo rne<
moratas, virtutem ipfius agnofcat potius ablegens, qui iruäus ejus percipiet, quam reliqui, non nifi obligatione imperfecta (§. Ii) ad hoc adflri&j,
jr. v.
Expramiffis jam clarum eil, jus Gentium na¬
turale
) 17 £
turale ab atqualitate munens atque njittentis > cu¬
jus perfonam Morakm repnefentant legati, ad x·
quaiitacem honoris, iure perfe£to debiti, eonclude-
re k). Cumque honos legatorum ex mittente na-
tales roburque fuum confequatur, legatis honorem
debitum fubtrahentes, mittentem, cujus perfonaj
funt Morales, injuria afficiunt. Neque vero vir-
tus legati, präster confenfum ceterarum, quarum
refert, gentium, prseccdentiam ef adfert; fciHcet,
ut recipiens vel collega eum reliquis, proprio au«
fu , prseferre fuftineat. Vi enim negotii expedien«
di publiei, adeoque vi mittentis, cujus vices gerunt
legati, äqualem fingulisaeftimationem decernitGem
tium naturale jus, ita ut, quanturn uni tribuatur,
tantum alter, perfe&o jure, poftulare queat. Proin-
de reliquas gentes, quarum legatis prseferendus eil·, hujus virtutem pracedentix rationem in fe conti-
nere, aflentiant, necefle efl·. Confenfus legatorum,
ad aiium in eminentiorem honoris locum evehen·
dum , non fufficit; cum honor, non ob perfonam fuam, fed principis conferatur, ideoque Principi debetur, licet fexTixov fit legatus. Hinc jam tuto adferitur, cum legatus jura Principis, ipfo non
concedente, intendere aut remittere, fine crimine,
C ne-
Ä) Ut nulla in fcedere Badenenfi orirentur rixae, eedes, in quibus cuivis legato fua fuit janua, exftrudae
funt. Menfa, cui aflidebant, figurse fuit ovaiis* &qui- vis, ut perjanuam intravit, fellam occupavit fibi proxi-
inam: idem quoque mos, in pace Ultraje&i finicnda,
obtinuit, Gundl. 1. c·
) ig (
néqueat, nec confenfumipfius in virtuteåkerins ra-
tionem prxcedentias efie fufficientem. Interduni
quoq.oe ufu evenit, ut legatio non una perfona
phvfica, fed pluribus conftet /); verum enrmvero,
ctfi peribnas plures fint, res tarnen manet eadern·
In tali quidem cafu, ut &, cum plures legati eo-
tlem commorantur loco, aequalitas hasc rigide haud
obiervari pofle videtur; ad praeeidendas itaque li·
tes5 pyxidemque hane Pandors m) obftruendarr?,
de certa regula, gentes inter fe conveniant, ju·
vat. Quai de praxedentia legatorum hucusque
disquifivimus, ex jure Gentium naturali dedu&a
funt;
/> Germanos olim tota Collegia abiegaile, reiert Gundlingus, quod ut nhnis molefium hodie defiit: at-
tamen haud raro jam contingit, ut plures fimul legatio-,
nis munus obeant.
;;;)Excerebro Papaliprodiifle perhibenturprseceden-
tia ritusque, Inter legatos fervandi. Papa enim, ut alii
Smperantium, Catholici, alii Chriftianifiimi, alii Obe-
dientiffimi, Defeniöris denique fidei alii nornen impo- fuit;ita dumplurima adhuc negotiaad ipfius nutum com- ponerentur, Principibus ipfis, I.egatisque illorum, Ro¬
marn venientibus, parentis inftar , honores diftribuit.
Hoc deinde latins ferpfit malum, ut, dum veteresinter legatos primi & fecundi ordinis diftingvere nefcirent, in
fantam jam excreverit Ceremoniarum molem, ut fingu-
fis fere conclliis, fcederibusque ineundis, non fine ani·
inorum commotione de prcecedentia fuerit difceptatum, multumque temporis, in pacandos exacerbatos animos, impenfum; cönticeam, hane ob cauflam, concilia fui/Te
refciiTa, ur inCongreffu Sviffionenfi contigit, bellumque
fontinuaturm Vid. Gundl. Wicquefort&c.
