UPPSALA UNIVERSITET L¨osningar till rekommenderade MATEMATISKA INSTITUTIONEN uppgifter till lektion 3
Pepe Winkler Ordin¨ara differentialekvationer
Civilingenj¨orsutbildning
15.10 Det ¨ar klart att sin x , cos x och sin x , sin x − cos x ¨ar tv˚a olika par av linj¨art oberoende l¨osningar till y00+ y = 0 . Att y1 och y2 ¨ar linj¨art oberoende l¨osningar f¨or homogen ekvation y00+ P (x)y0+ Q(x)y = 0 , medf¨or inte att y1 och y2 ¨ar entydigt best¨amda genom ekvationen.
(a) Visa att P (x) = −y1y002 − y2y100
W(y1, y2) och Q(x) = y10y200− y20y001
W(y1, y2) , dvs. att ekvationen ¨ar entydigt best¨amd genom ett givet par av linj¨art oberoende l¨osningar.
(b) Anv¨and (a) f¨or att rekonstruera ekvationen y00+ y = 0 fr˚an varje ovan givet par av linj¨art oberoende l¨osningar.
(c) Rekonstruera ekvation fr˚an Problem 4 ( y00− 4y0+ 4y = 0 ) utg˚aende fr˚an ett par linj¨art oberoende l¨osningar e2x och xe2x.
L¨osning: (a) y1 och y2 ¨ar tv˚a linj¨art oberoende l¨osningar till ekvationen y00+ P (x)y0+ Q(x)y = 0 betyder att:
y100+ P (x)y01+ Q(x)y1 = 0 y200+ P (x)y02+ Q(x)y2 = 0 ⇔
P (x)y10 + Q(x)y1 = −y100 P(x)y20 + Q(x)y2 = −y200
L¨os ekvationssystemet m.a.p. obekanta P (x) och Q(x) genom Cramers formler eller genom eliminering. Man f˚ar:
P(x) = y1y002 − y001y2
y10y2− y1y20
= −y1y200− y001y2
W(y1, y2) och Q(x) = y10y002 − y02y100
W(y1, y2) , ty W (y1, y2) = y1y20 − y2y10.
(b) S¨att y1 = sin x och y2 = cos x . Best¨am P (x) och Q(x) med ovan givna formler.
y01 = cos x , y100 = − sin x och y02 = − sin x , y200 = − cos x . Ins¨attningen ger:
P(x) = −sin x(− cos x) − cos x(− sin x) sin x(− sin x) − cos x cos x = 0
1 = 0 och Q(x) = cos x(− cos x) − (− sin x)(− sin x)
−1 = 1 , allts˚a ekvationen ¨ar:
y00+ 0 · y0+ 1 · y = 0 ⇔ y00+ y = 0 .
P.s.s. f˚ar man ekvationen y00+ y = 0 om man s¨atter y1 = sin x och y2 = sin x − cos x . (G¨or det!)
(c) Om ist¨allet y1= e2x och y2 = xe2x f˚ar man y10 = 2e2x, y001 = 4e2x och y02 = (1 + 2x)e2x, y200= 4(1 + x)e2x och ins¨attningen ger:
P(x) = e2x4(1 + x)e2x− 4e2xxe2x 2e2xxe2x− e2x(1 + 2x)e2x = 4
−1 = −4 . P.s.s. Q(x) = 2e2x4(1 + x)e2x− (1 + 2x)e2x4e2x
e2x(1 + 2x)e2x− xe2x2e2x = 4e2x
e2x = 4 , allts˚a y1 = e2x och y2= xe2x ¨ar tv˚a linj¨art
oberoende l¨osningar till ekvationen: y00− 4y0+ 4y = 0 .
16.2 Anv¨and Liouvills metod med variabla koefficienter f¨or att hitta andra linj¨art oberoende l¨osning y2 om du k¨anner en l¨osning y1 till ekvationen:
(a) y00+ y = 0 och y1 = sin x , (b) y00− y = 0 och y1 = ex. L¨osning: (a) S¨ok y2 = v(x) · sin x . y02= v0sin x + v cos x och y002 = v00sin x + 2v0cos x − v sin x . Ins¨attningen i ekvationen ger:
v00sin x + 2v0cos x = 0 ⇔ v00
v0 = −2cos x
sin x ⇒ ln v0= −2 ln sin x ⇔ v0= − 1
sin2x ⇒ v = 1
tan x = cos x
sin x, allts˚a y2(x) = cos x
sin x sin x = cos x .
(b) S¨att y2(x) = v(x) · ex. Man f˚ar y20 = v0ex och y002 = v00ex + 2v0ex + vex. Ins¨attningen i ekvationen ger:
v00ex+ 2v0ex = 0 ⇔ v00
v0 = −2 ⇒ v0 = e−2x ⇒ v = −1
2e−2x, allts˚a y2(x) = −12e−2x· ex = −12e−x.
Det g˚ar bra att v¨alja y2(x) = e−x. 16.6 Ekvationen x2y00+ xy0+ (x2 − 1
4)y = 0 ¨ar ett speciall fall av Bassel’s ekvation x2y00+ xy0+ (x2− p2)y = 0 som svarar mot p = 1
2. Verifiera att y1= x−12sin x
¨ar en l¨osning i ett intervall som inneh˚aller bara positiva v¨arden f¨or x , och best¨am allm¨ann l¨osning till ekvationen.
L¨osning: Om y1= x−12sin x d˚a y10 = −1
2x−32sin x + x−12cos x och y001 = 3
4x−52sin x − x−32cos x − x−12sin x .
Ins¨attningen i ekvationen visar att y1(x) ¨ar en l¨osning.
S¨ok y2(x) p˚a formen y2(x) = v(x) · y1(x) = v · x−12sin x . Derivering av y2 ger:
y02 = v0x−12sin x −1
2vx−32sin x + vx−12cos x och y002 = v00x−12sin x − 1
2v0x−32sin x + v0x−12cos x − 1
2v0x−32sin x + 3
4vx−52sin x − 1
2vx−32cos x + v0x−12cos x − 1
2vx−32cos x − vx−12sin x
= v00x−12 sin x−v0x−32sin x+2v0x−12cos x+3
4vx−52sin x−vx−32cos x−vx−12sin x . Ins¨attningen i ekvationen ger:
v00x32sin x − v0x12sin x + 2v0x32 cos x + 3
4vx−12sin x − vx12cos x − vx32 +v0x12sin x −1
2vx−12sin x + vx12cos x + vx32sin x −1
4vx−12sin x = 0 ⇔ v00x32sin x + 2v0x32cos x = 0 ⇔ v00
v0 = −2cos x
sin x ⇒ ln v0= −2 ln sin x ⇒ v0= 1
sin2x, allts˚a v = 1
tan x = cos x
sin x och y2(x) = cos x
sin x · x−12 sin x = x−12cos x . Den allm¨anna l¨osningen till ekvationen ¨ar y(x) = c1x−12sin x + c2−12cos x . 17.5 Ekvationen x2y00+ pxy0+ qy = 0 , d¨ar p och q ¨ar konstanter, kallas F¨or Eu-
lers equidimensionel ekvation. Visa att variabelbyte given genom x = ez trans-
formerar ekvationen till en ekvation med konstanta koefficienter och anv¨and den teknik f¨or att hitta allm¨ann l¨osning till f¨oljande ekvationer:
(a) x2y00+ 3xy0+ 10y = 0 ; (f) x2y00+ 2xy − 6y = 0 ; (b) 2x2y00+ 10xy0+ 8y = 0 ; (g) x2y00+ 2xy0+ 3y = 0 ;
(c) x2y00+ 2xy0− 12y = 0 ; (h) x2y00+ xy0− 2y = 0 ; (d) 4x2y00− 3y = 0 ; (i) x2y00+ xy0− 16y = 0 .
(e) x2y00− 3xy0+ 4y = 0 ;
L¨osning: S¨att x = ez eller z = ln x . D˚a g¨aller att y0= dy dx = dy
dz·dz
dx = yz0·1 x och y00= d2y
dx2 = d dx
dy dz · dz
dx
= d2y dz2 · dz
dx
2 +dy
dz · d2z
dx2 = y00zz· 1 x2 + yz0 ·
− 1 x2
= y00zz 1
x2 − y0z
1
x2 . Ins¨attningen i ekvationen ger:
x2· (yzz00 − yz0) 1
x2 + px(yz01
x) + qy = 0 ⇔ yzz00 + (p − 1)y0z+ qy = 0 , allts˚a en linj¨ar ekvation av andra ordningen ekvation med konstanta koefficienter d¨ar oberoende variabeln ¨ar z .
(a) Ekvationen x2y00 + 3xy0+ 10y = 0 genom variabelbyte x = ez ¨overg˚ar i ekvationen y00+ (3 − 1)y0+ 10y = 0 i variabeln z .
Karakteristiska ekvationen ¨ar m2+ 2m + 10 = 0 ⇔ m1,2= −1 ± 3i , allts˚a y(z) = e−z(A cos 3z + B sin 3z) , allts˚a y(x) = 1
x(A cos 3 ln x + B sin 3 ln x)
= x−1(A cos ln x3+ B sin ln x3) ¨ar l¨osningen till ekvationen.
(b) Med samma substitution x = ez f˚ar man ekvation med den oberoende vari- abeln z y00+4y0+4 = 0 som har karakteristiska ekvationen m2+4m+4 = 0 med dubbelrot m1,2 = −2 och l¨osningen y(z) = e−2z(c1+ c2z) . ˚Atersubstitutionen ger y(x) = 1
x2(c1+ c2ln x) .
(c) Vid substitutionen x = ez transformeras ekvationen till ekvationen i den oberoende variabeln z och f˚ar formen y00+ y − 12y = 0 som har karakteristiska ekvationen m2+m−12 = 0 med r¨otterna m1 = 3 och m2 = −4 , allts˚a funktionen y(x) = y(z) = c1e3z + c2e−4z = c1x3 + c2x−4 ¨ar den allm¨anna l¨osningen till ekvationen.
(d) Ekvationen 4x2y00− 3y = 0 ⇔ x2y00− 3
4y = 0 och substitutionen x = ex transformerar ekvationen till y00− y0− 3
4y = 0 med karakteristiska ekvationen m2 − m − 3
4 = 0 som har r¨otterna m1 = 3
2 och m2 = −1
2. L¨osningen i z ¨ar y(z) = c1e32z+ c2e−12z.
˚Atersubstitution ger l¨osningen till ekvationen y(x) = c1x32 + c2x−12 .
(e) x2y00− 3xy0+ 4y = 0 ⇔ y00− 4y0+ 4 = 0 i variabeln z . Karakteristiska ekvationen har dubbelrot m1,2 = 2 d¨arf¨or l¨osningen ¨ar y(z) = e2z(c1+ c2z) eller
y(x) = x2(c1+ c2ln x) .
(f) x2y00+ 2xy0− 6y = 0 ⇒ y00+ y0− 6y = 0 med karakteristiska ekvationen m2+ m − 6 = 0 ⇔ m1 = −3 och m2= 2 .
y(z) = c1e−3z+ c2e2z ⇒ y(x) = c1x−3+ c2x2. (g) x2y00+ 2xy0+ 3y = 0 ⇒ y00+ y0+ 3y = 0 ⇒ m1,2= −1 ± i√
11
2 ⇒
y(z) = e−12z
Acos1
2
√11z + B sin1 2
√11z
⇒ y(x) = 1
√x
Acos1
2
√11 ln x + B sin1 2
√11 ln x
.
(h) x2y00+ xy0− 2y = 0 ⇔ y00+ 0 · y0− 2y = 0 ⇔ y00− 2y = 0 ⇔ m1,2= ±√ 2 ⇒ y(z) = c1e√2z+ c2e−√2z ⇒ y(x) = c1x√2+ c2x−√2.
(i) x2y00+xy0−16y = 0 ⇒ y00−16y = 0 ⇒ m1,2 = ±4 ⇒ y(z) = c1e4z+c2e4z ⇒ y(x) = c1x4+ c2x−4.
18.3(a) Visa att om y1(x) och y2(x) ¨ar l¨osningar till ekvationer
y00+ P (x)y0+ Q(x)y = R1(x) resp. y00+ P (x)y0+ Q(x)y = R2(x) , d˚a y(x) = y1(x) + y2(x) ¨ar l¨osningen till ekvationen
y00+ P (x)y0+ Q(x)y = R1(x) + R2(x) .
Detta ¨ar s.k. superpositions princip. Anv¨and denna princip f¨or att l¨osa ekvationen:
(a) y00+ 4y = 4 cos 2x + 6 cos x + 8x2 − 4x .
L¨osning: Ins¨attningen av y1(x) + y2(x) i ekvationen ger:
y00+P (x)y0+Q(x)y = R1(x)+R2(x) ger (y1+y2)00+P (x)(y1+y2)0+Q(x)(y1+y2) = y001 + y002 + P (x)(y10 + y20) + Q(x)y1+ Q(x)y2 =
(y100+ P (x)y10 + Q(x)y1) + (y002 + P (x)y02+ Q(x)y2) = R1(x) + R2(x) , allts˚a g¨aller superpositions princip.
F¨or att l¨osa ekvationen y00 + 4y = 4 cos 2x + 6 cos x + 8x2 − 4x ska man l¨osa dels ekvationen y00+ 4y = 4 cos 2x dels y00+ 4y = 6 cos x och sist ekvationen y00+ 4y = 8x2− 4x . Sedan anv¨ander man superpositions princip.
Den homogena ekvationen y00+ 4y = 0 har karakteristiska ekvationen m2+ 4 = 0 med r¨otterna m1 = 2i och m2 = −2i .
Den allm¨anna l¨osninger ¨ar d˚a yh(x) = C1cos 2x + C2sin 2x .
Partikul¨ar l¨osning till ekvationen y00+ 4y = 4 cos 2x s¨oks p˚a formen
yp1(x) = x(a cos 2x + b sin 2x) . Derivering och ins¨attningen i ekvationen ger:
y0p1= a cos 2x + b sin 2x − 2x(a sin 2x − b cos 2x) och
y00p1(x) = −2a sin 2x + 2b cos 2x − 2a sin 2x + 2b cos 2x − 4x(a cos 2x + b sin 2x) . Ins¨attningen ger:
−4a sin 2x + 4b cos 2x − 4ax cos 2x − 4bx sin 2x + 4x(a cos 2x + b sin 2x) = 4 cos 2x
⇔ a = 0 och b = 1 , allts˚a yp1(x) = x sin 2x .
F¨or att l¨osa ekvationen y00+ 4y = 6 cos x s¨oker man partikul¨ar l¨osning p˚a formen yp2(x) = a cos x + b sin x . Derivering ger: y0p2= −a sin x + b cos x och
y00p2= −a cos x − b sin x . Ins¨attningen i ekvationen ger:
−a cos x − b sin x + 4(a cos x + b sin x) = 6 cos x ⇔ 3a cos x + 3b sin x = 6 cos x ⇔ a= 2 och b = 0 , allts˚a yp2(x) = 2 cos x .
Partikul¨ar l¨osning till ekvationen y00+ 4y = 8x2− 4x s¨okes p˚a formen:
yp3(x) = ax2+ bx + x . yp03 = 2ax + b och yp003 = 2a Ins¨attningen i ekvationen y00+ 4y = 8x2− 4x ger: 2a + 2ax2+ 4bx + 4c = 8x2− 4x ⇔ 2a = 8 , 4b = −4 och 2a + 4c = 0 ⇔ a = 2 , b = −1 och c = −1 . Allts˚a yp3 = 2x2 − x − 1 . Den allm¨anna l¨osningen till ekvationen ¨ar: y(x) = yh(x)+yp1(x)+yp2(x)+yp3(x)
= C1cos 2x + C2sin 2x + x sin 2x + 2 cos x + 2x2− x − 1 . 19.6 Best¨am den allm¨anna l¨osningen till f¨oljande ekvationen:
(d) xy00− (1 + x)y0+ y = x2e2x.
L¨osning: F¨orst ska man best¨amma tv˚a linj¨art oberoende l¨osningar till den ho- mogena ekvationen xy00− (1 + x)y0+ y = 0 .
Det ¨ar l¨att att se att funktionen y1(x) = 1 + x ¨ar en l¨osning. y01 = 1 och y100= 0 . Ins¨attningen i ekvationen ger: x · 0 − (1 + x) · 1 + 1 + x = 0 .
S¨ok en annan, linj¨art oberoende l¨osning p˚a formen:
y2(x) = v(x) · y1(x) = v(x)(1 + x) . Derivering ger: y20 = v0(1 + x) + v och y002 = v00(1 + x) + 2v0. Ins¨attningen i ekvationen ger:
x·(v00(1+x)+2v0)−(1+x)(v0(1+x)+v)+v(1+x) = 0 ⇔ v00x(1+x)−v0(1+x2) = 0 v00
v0 = 1 + x2
x(1 + x) ⇔ v00
v0 = 1 + 1 x − 2
x+ 1, allts˚a ln v0 = x + ln x
(1 + x)2 , dvs.
v0= xex
(1 + x)2 = ex(1 + x) − ex (1 + x)2 =
ex 1 + x
0
. v(x) = ex 1 + x och y2(x) = ex
1 + x· (1 + x) = ex. Den allm¨anna l¨osningen till den homogena ekvatio- nen ¨ar yh(x) = c1(1 + x) + c2ex.
Nu s¨oker man en partikul¨ar l¨osning till ekvationen y00−
1 + 1
x
+ 1
xy = xe2x p˚a formen yp(x) = v1(x) · (1 + x) + v2(x) · ex med villkoret:
v10(1 + x) + v02ex = 0 (1) .
Under detta villkor g¨aller att yp0 = v1+ v2ex och yp00= v01+ v02ex+ v2ex. Ins¨attningen i ekvationen ger:
v01+ v20ex+ v2ex−
1 + 1
x
(v1+ v2ex) + 1
x(v1(1 + x) + v2ex) = xe2x ⇔
v01+ v20ex = xe2x (2) .
(1) – (2) ger xv10 = −xe2x ⇔ v01 = −e2x ⇒ v1(x) = −1 2e2x. Fr˚an (2) f˚ar man nu att v20 = (1 + x)ex och d˚a v2 = xex. Den s¨okta partitkul¨ara l¨osningen ¨ar −1
2e2x(1 + x) + xexex= 1
2e2x(x − 1) , och den allm¨anna l¨osningen till ekvationen ¨ar y(x) = c1(1 + x) + c2ex−1
2e2x(x − 1) .