Dhina Tavente Gratia! DISSERTATION« ACADEMIOE De
DIVISIONE
PHILOSOPHIE,
PARSPRIOR,
Quam,Confentiente
Amplijji SenatuPhiloß
in Regio Upfalienß Athenao^
PRJESIDE
VIRO Admod,Rever.atqueCeléb.
MAG.
ERICO
ALSTRIN,
Lög, & Metaph. Prof. Reg. & Ord»
Candida bonorum disquißtiont fißfo
SVENO
BRUN,
vrest. gothus·
InAud.Gull.Maj.ad diém4,0&ob#
Anni mdccxxix.
Horis antemeridiem confuetis.
STOCKHOLMS,
S:x
R:ae
M:tis
MAGNE FIDEI VIRO,
Pmllttfiri
atqueGeneroßjjimo
BARONI
acDOMINO,
Dn.
ERICO
WRANGEL,
ProvinciaeSkaraborgeniis in
Weftrogothia
GUBERNATORI
Exoptatiffimo,
MJECENATLIΜΑΧΙΜΟ,
SUmmus
nasMaxime,
Me favör,
quoMate¬
litera¬
rumcultores,gratiam
Tuam
bumillime qu&rerites,
excipere
fi¬
lés, eo me·,
adduxit audacia, tit
Generoiiifimo Nomini Tuo
o-mmde
filt
utasß^lendore^confecrare
fußine
amkPermultis
pratereain
domumpaternam
collatis beneficiis
admodum
luculentisjnvitor,
utle-videnfe bocce
munusad
aramgra-tuTmj upp
lex
deponera audeam.
Qupd
ut jerenareff
ici
asfronte,
meque
clientum
Tuorum
humillu
mum Tibi commendatumhabeasy
fubmiffa
mentis
veneratione
ororogoque.
Summum
illud
Numen,
cujus
paterna curaIPeftrogothia
no
fira
TePmfidem dedit
5
largia-tur
Tibi,
Penlluftrisat(f
Gene-rofiiiime Domine, annos
&
vi¬res5ut Patria
dulctffima,
Famifu
Generofiffima
acbonis
tandem
o»mnibus quam
diutiffime fis
inco-Perilluftris
Generoiiiiimique
Nominis Tuicultor devotililmu*
VIRO
Maxime
SpeSlabili
atqmAm-plijfimo
5Dn.
PETRO
"GALLE,
Prasfe&o Regia? Arcis, qua*
Stock¬
holm!^ eft, Confultiffimo,
PATRON0 0PT1M0.
SCio
pliifime,eqnidem,
multarumTibi,
Vir
lingua-Am-rum & fcientiarum
notida
inflruclo, nihilnifiexquifita
poliuint Minerva debereofferri; infignis ta*men itte favör, quo me antea am*
plexus es, mihi hane audaciam fe* perit, ut difputationem hane
Philo-fophicam
rudi delineatam ftiloTtbi
dkare audeam♦ Tua in me collata
bene-flcia
diu memori
affervavi pefiore,qua cum hac
occaßone
pradicareac verbis celebrare conor,
depre-hendo ea majora ejje,
quam ut dt-gnis encomiis a me exornari queant.
Certo interim mihiperfuadeo, Viros fapientes magis
clientis
animumre-Jpicere, quam ipfum modum> quogratum fe ejfe teftificetur. Ut igi-tur benigne
fufcipias
hanegrata ac venerabunda mentis tejferam,
fere-naque intuearis fronte, fupplex oro
quafoque;
Deum precor} velit vi-Tuam> Patrone Optime, quo*vis felicitatis genere florentern, in
tnultos producere annos, in Nobi-lijjima Familia lua omniumque bo*
mrum gaudium exoptatijfimum,
Ampliflimi
Nominis Tuiicttltor humtUimns
VI RO
Speftatiffimo
atqueConfultijßmo
fDn.
ISRAELI
JÖRANSON,
Civitatis Stockholmienfis Senatoriasquiflimo,
Patrom utpropenfis-fimo, ita omni honoris
cultu
femper
fufpiciendo.
Aäm.Rever.&PrßclarifJ. VIRO,
Mag-LAURENTIO
K.YLLENIO,
EcclefquseinOdinsåkerDeo colliguntur> Paß,acPrapof,digniffimojvigilantiilimo, Patrono& Benefaftori, omni obfequii& honorisofHcioaetatemprofequendo#
T 7Γhuic exercitioAcademico laudatijfwA perplurima in mecollam beneficiapopo
te agnofco,femperque agno]cam. In venera
quod offero, munufculum recipiatis, etiam
fupplicestenderepalmat, velit Vos
diutina
tandem ad cceleßia transperre palatia. Sic
Spe&atiiT, Admod.Rever, atque
euitor obfer
VIRO
Adm,Eeveretidoac
Praclarijjimo,
Mag.
dNDRE/E
F/EGERSTEN,
"
Ecclefiar , qua»inMarfefiad,, Ullerfva &c, colliguntur» Antifiiti laudatiilimo,
viciniq; contrariusPrapof
longedignis-fimo>necnonScholse Mariaeftadieniis
lnfteftoriadcuratiflimo, Patrono
perpetim devenerando*
Plurim.Revertatque
Dotiiff.
VIRO,Dn.
A
NDR
EaE
KIERNER,
Pafiori in Hafsle meritfflimö, Ever·» geta atque lautori beni»
gniiSmo·
Veftrafrafgeremnominä,PatrcniOptimi,
fcerunt,quadevot»fåriter acgratißimame».
bundiigiturgrattque animifignum,uthoc9
atqueetiamrogo* MeumeritadDeumO. M,
fanitate felictque rerum (ucceQu donare,ac Animitus voveo>
Praeciarilt NominumVeftrorum
vantiifimus
οφ $anbe(im«rnimutiMariieftad
Qüfsreborne ort)
Jpögtudlacbtab
m
OLUF
BRUN.
^tarabe ftdre gabcr.
nxtfenffaper fom DefTrtfm
eä* .gjfidct>a οφ ücr&mDa iOiait/
Οφ ufi biScfermotig fromgtfmaé
gär ^mar οφ en toijsbeietiltodn/
£6e beta* οφ uprafnoi £dr;
3o f^ecaé upiia ocfjd totfaS
4ptoar af tf)t frije Äonffei prifai/
©om idrao meb fd flört befroar.
55eftt>at fja OcFgordlbrar fiarä
gor kornett fin t nidnga åfxi
©omfprdfοφ öefe Äonjierlara/
3frdn finbarnbomo fpdbamdöri
IjielpaIber tilpd alt fatt/
Zfy ingemwoba/ fdfinab fpara/
tfnffiontal ting bpvfnogmdnb'mara/
Sit barnen md upfoflra$ rdtt
Sil préfnu afettfarffamt finne 3ag/ fiaregar/.min qdfn?agier /
£&r©unft (jar)dg i toorbfamtminne/
Sfttö to&rbrab jag ocfflitigtber/
$t®ub fåtfS (jdifa/ loalgdng/frib/
ssjjinfiaregar i mdngd(jrgifn>a/
όφία! 3!ίϊ|ί ®ub fd bliftoa
(£ni>imla»gidft til etoig tib! SWin £$öiårabe ftdre Jabetf
2pbigf!e ©on
Α Ν.
?.
CAPUT PRiMUM.
De
Dfaifione
Pbilofophu
in
bonum
aliquod
conie&anrur: ita mirum non eft, eos, qtti animifui fenfaclare atque
diftin&e
cumalils communicarevoluerunt, fol-licitos fuifle, utcertam diviilonem fcientiarumtraderent, quo eo
cer-T omnes ho mines inftin-&u quodam naturaliad ve-ri cognitio-nem tendunt,
& in ifto vero
% φ ο $
tiusconftaret, quae
uniuscujusque
difciplinas
fit
veritas,Sc
quid boni
ex illa
poifit
provenire·Nonnul·
]x enim vericates dignitate aliis funt nobiliores, ex qua
difFeren-tia variamfcientiarum dignitatem naici necefie eft. Veteres de
difci-plinarum
ordinenon
minus,quam de illarum divifione diu inter fedifceptarunt,
quorumdiverfasfen*
tentias longum non folum,verumetiamfupervacaneum
foret
hoclo-co enumerare fimulque
examina-re, utpote qux
logomachias
utplurimum redolent, teile
Samuele
Werenfelßo de Logomachiis
erudito-rum a). Immo artium
fcientia-rumque
divifiones
non parumde-pendent ex arbitrio
Philofophan-tium by Ratio enim, cur
Philo-fophia varie å variis dividi
foleac
au&oribus, confiftit indiverfa
methodo, quam quilibet
fibi
pro-po-a) Cap.III §.7» b) vid\
Logic.
G.
Ρ·
Rötenbecciipart,J,ProoemiaL$♦
β ο Ο $
pofuit ämmoque concepit, atque
indiverfa acceptione terminorum»
Interim cum aliqua
utique divifio
fit adhibenda, eamheic adhibere
confultiflimum duxi, qua?maxime
eft recepta. Tradam autem
non
nominalem,iedrealem
Philoiophia?
diviiionem» Ha?cbreviffime &pro
moduloingenii conabor
expedire;
SucceiTum modo largiatur
fum-mum
altiflimumque
Numen: «Sctu quoque
, Le&or humaniflime,
levideniem meum laborem, digna humanitatiscultoribus,
digna
Chri* i ftianisaequanimitate accipias, «Sc
ii quid vel infra
dignitatem ar¬
gumenta, vel praeter
di-dum
fcriptumque
fuerit,benigne*
quéeio , excufes»§. IL c
Nihil attinet hic definitionem
1
Philoiophiae
adducere , cum nonpoffit non omnibus eile notiffima*
Per nos licebit Benevolo Leäori*
'·
quamcunque voluerit
4 ® o ®
re, five Celeberrimi Buddei, iive
alius cujusdam probari
au&oris.
Namvarias, qua? å variis
adhibe-ri folent definitiones, verbis ma¬ gis, quam re lpfa inter fe
difcre-pant.
Omiifis
quoque variisva-riorum fententiis de Philofophi#
diviiione, cum autiingulorum
fint
virorum, aut certarum fe&arum,
nec communi ufu adeo recepra?*
illam hoc loco adferemus,quas
plu*
rium confenfu fufcepta, feie
orbi
erudito multis feculiscommenda-vit: dividendo fcilicet
Philofophi-am in Inftrumentalem & Princip·
lem feurealem,atque haneiterum
inTheoreticam&Prafticam. Inftru-mentalis praeparat intelleéhim
ad
cognofcendas & ulterius
promo-vendas ceteras feientias: qnae
ita-que huc pertinent difciplinae,
ad
Philofophiam ftri&ius iic di&am, non ut partes & membra, fed utinftrumenta ejus teferri folent.
co-Ä © @ *
gnofcendis, quas vel Divin«funt,
vel humanas. Per res Divinas,
Deum atque res ab ipfo creatas, earumque quantitates & qualitå¬
tes, quas noftro non fubfunt arbi-trio, intelligimus. Per reshuma¬
nasinnuimus adiones å libera
ho-jminum voluntate produdas,
6c
cum relatione ad legem
confide-ratas·
§111.
Fundattientum hujus
divifio-nis petuntAriftotelici å fineultimo, Nam
Philofophiam
Theorettcam
a-junt ultimato fubfiftere in
contemplatione ieu cognitione. Pra-fiicam vero non fubfiftere in co¬
gnitione, fed porro procedere ad
-&PId quod invitacerte ve-"
ritateftatuitur,&gentilismumre-"
doiet, nec in Scholisnoftristam"
lubenter admiflum,tam conftan-" ter retentum, tam
pertinaciter"
denique
defenfumhucusquefuis-"fet, nifi & Ariftotelis audoritas"
ύ & ο @
„plerorumque oculös&
judieiåfal-„lad
fulgore
perftrinxiiTet,&luben* 3>tiuspaifimTheorie, quamPraxi 3,litare vellentquamplurimi,quan-„doquidemhxciftalonge
difficilior
5>cumprimis ii praxesmoralesre-„fpexerimus c). Νam
Ariftoteles
exiftimavit fplendidioresPhilofo
phise feien
tiasnonalium
habere
fi-nem,quamcontemplationem,tan'
quam stapla fuprémusapex
felici-tatishumanas föret, magisquenosiimilesDeoredderet^)* QuodAri*
ftotelisenunciatumfalfiflimumeÜe,
quivis
facile
inteliiget, quimodo
perpenderitTheoriamnon efie
ul¬
timumhominis finem. Sicut enim
vera hominis Felicitas non in
ipfo
homineeftquasrenda, ied ad Deumelevanduseilanimusnofterataillud
tanquam
ratumfixumcj}
habebim9*
totam
Philofophiam,
tarnTheore-ticam
C) Rotenbec. de Scient.
Divif*
in
Theor.&Pradicasρ,i6>d)
Lib»A
@ 0 @ 7
ticarn
quamPra&icam,
referri
de-bere ad Gloriam Dei, tanquam
fi-nem fuum Archite&onicum, ac felicitatem communemque
utilitatem
hominum tanquamfub ordinatum.
Quo propius ad
hunc finem
fpe-élant artes & difciplin», eo funt
prasftantiores;
nulla
vero earum tamdiu eil contemnenda,quam-diu ufus ejus iatis evidenter
appa-ret» Quilibet itaque fanus
Philo-fophusnoncontentus eft nuda
fte-riliquererumcontemplatione,
fed
eam cognitionem nullius pretii,
nulliusque utilitatis
efle
judicat,
qu» non fimul
intelleäum
illumi-net & emendet voluntatem, (al¬
temaliqua ratione profit human»
reipublic», &per hasvelut icalas
adfummumfinium apicem
adfcen-dere conttur. Caret ergo
ponde-re ac robore Peripatethorum ar¬
gumentum, Quod ii rem libero
mentis judicio confideremus, ma,
joremque
veritatis,
quam4 Φ ö $
ritatis rationem habeamus; iatis
utique peripicuum erit, fcientias Theoreticas ufum in vita prorfus eximium habere. Talis omnium
eruditörum fuffragioeit Mathefis:
talis quoque eftTheologiaNatura¬
lis <Sc Pneuniatica 8c Phyiica,
qua-rum
difciplinarum
iniignemutili-tatem, veteribus fere ignotam,
fatis
fuperque
oftenderuntrecen-tiores
Philofophi.
§>
IV.Jucundum föret 8c utile, per
fingulas eundo difciplinas demon*
ftrare, quem 8c quantum ufumin
vita humanaprabeantillarum
fin-gulas.
Sic iifo opinio, multorumquas
inhseret
mentibus, minuere-tur, exiftimantiumPhilofophiam,
imprimis
Theoreticam,
nihilemo* lumenticonferreinvitam civilem, fed unice ad hoc excogitatamat-que compoiitatam elfe, ut inani-bus notioniinani-bus mentes oneret
® ° ® $
plürimas
hujusPhilofophia?
partesillis inutilesprorfus eile
arbitran-tur, quiad vitam pra&icam <5c
vi-tae civilis negotia fefe applicant,
illisque relinquendas, quiiftarum
fcientiarum ftudio årebus geren»
dis abdu&i, in otio inerti «tatern
exigere haud gravantur.
Appare-ret tunc, ut opinor, hane
contu-meliam nonminus in fe falfam es«
fe, quam reipubiic« noxiam. Di¬
gna certe eft h«c pal«ftra, in qua literarum eultores fe exerceant. Sed qvum mihi & virium &
infti-tuti ratio habenda fit, pauciffima
tantumrerummomenta infequen*
tibus coniiderare animus eft: ce¬
tera illis, qui eruditione gaudent
lonp
folidiori,
modefte
relinquo.
§.
v.Oftenfa haÖenus imbecillitate fententi« Ariftotelica?, videb>mus
porro, andiviiiofcientiaröin
Theo-reticas&Praclicas
refpeäu
finis iub-10 ® o 3§É
alio faniori fenfu defendi ac
red-neri queaf. Quod coramode fiet,
fi ilaruamus difciplinas, vulgo di-&as Theoreticas, mediate feure·
motius, Pradlicas vero im
media-te feu propius ad praxin
confpira-re atque tendere. Illae namque
fcientiae, quas Philofophia
Theo-retica fuoambitu includit,
quam-vis agenda formaliter feu
direät
non praefcribant; virtualiter ta¬ rnen feu mdirede ea inculcäre
vi-dentur, faltem oilendere debent, quem influxum in felicitatem
hu-manam praebeant. Breviter:
Di-fciplina? Theoretics proxime
ten-dunc ad cognitionem, remotius adpraxin; Praftic^veroadionem
proxime refpiciunt» ξ. VI.
Quod vero etiam
refpe#u
objefii, Philofophia re&ediviaatur
in Theoreticam &Pra&icam, ex
aiitea di&is manifeilum eih Nam
@ O II
ficuti res, circa quas Phiiofophia
yerfatur, duplicis funt generis,
Divittd! atquehumanx, qua® lingua
Philofophica necejjar'ia atque
con-tingentes vocantur: ita pro
ratio-ne obje&orum duplex
Phiiofophia
realis conftituitur. Obje&um
Phi-lofophia Theoretica funt res Divina? feu neceifaria?, qua® cauias extra
nös habent, & ejus funt natura?
& conditionis, ut ab hominis in.
duftria nec fint nec fieri poffint,
Praäic#vero
Phiiofophia
obje&umfuntrescontingentes feuhumana?,
qua? åvoluntate humana pendent, adeoutånobislibere perpra?cepta operäntibus fieri poflint ef Sed adfpecialem artiumliberalium di·*
vifionem nunp progredimur»
CA. é)
fo*
Hen. Svicerz Tbeoret, PhikIt O
CAPUT SECUNDUM,
De
Divißone
PhilofopbU
Injlw·
mentalis. 5. i.
QVum
mniaar
fuates
adinftrumentales
faciliorem reli-o-quarum
diiciplinarum
nöddamdirigereftudeant, illisque femper prsefto iint &perpetuoinferviant:
nemo exiftimet, eas eife
negligen-das, fed potius ad reales fcientias
difcendas, ac in ipfa praxi
exer-cendas, maxime neceilarias,
at-que cumUlis ar&ifiimofcedere
con-jun&as efle, firmiter credendum. Quemadrnodum enim nullus
arti-fex perfe&us fuseque ards peritus
dicitur, niil
perfe&am
inftrumen-torumfuorum
habeatcognitionem:
ita quoque nemo absque
difcipli*
narum inftrumentalium ccgnido-ne ad perfe&am principalium
no-tidam feliciter pervenire poteft. De
@ ° @ *5
De ordine artium liberalium non
opus
eft
utprolixe agamus, qvurn unicuique fatis peripicuum efiear-bitremur,easipfasde honorisgta-du facile inter fe convenire, modo
in certa fint claffe vel provincia ,
ad qvam fecundum
allatamdivifio-nem facilinegotiorevocari
queant.
$. II.
Primum locum inter illasdiu fibi vindicavit & etiamnum
obti-net
Grammatica,
qux loquendi
fcribendique
facultatem dirigit.Haectam late fua pomceria exten-dit, ut in omnibus difciplinis vires fuas exferat, omniumque
earum altrix, parens &
propaga-trixnominetur å Woveriof). Cum
enim pra?ciptia fcripta
Philofophi-ca variis atque alienis linguis tra-dita fint, Grammaticacerte opus
eft,qua? inlinguarum cognitione
nos
14 $ ο @
nos inftituat, ita ut ea, qua? ih
noftra lingva non jexftant, ex aliis intelligere poffimus*
Un-de apparer, quod pro
diveril·
täte lingvarum
> diverfa *:etiam
Conftituantur Grammatik pras* cepta) qua? ad cujuslibet lingu#
naturam & proprietäres accom*
modantur. Qui hujus
utilita-tem atque praftantiam fcire
cupit, multa fatis deprehendet
a-ptid antiquiores, quorum Quints lianus hunc in modum loquitur:
„Minus Tunt ferendi, qüi
hanc
ai*„tem ut ténuem atque
jejuttarii
„cavillantür, qua? niii oratöri
Fu-„turoFundametita fideliteijecerif, „quicqtiid fuperftruxeris, cörruef:„neceilariapueris,jucundafeftibuS, „dülcis fecretotum comes, dequ#
,,vel fola omni itudktfum genere ),plus habet opetis, quam
oiten-„tationisg).
$·
111
$ ο φ v
§· in*
Logica
> qu2e docet re&e utiraticne, hane ordine fequi iolet,
Sc habet proobje&ö mödos ac mei
dia, quibusad veritaüem
perduci-mur b), ίϊ obje&um qusris
confi*
derationis; fin operationis,
Occupa-tur primario circa intelie&um hu¬ manuni ejusque operationen ad
veritatis confecutionem
dirigen-das, fecundariö circa fermonem.
Si hoc officio fuö ritefungitur,
il-lorum omnino fententia falfo
ni-titur
fundamento,
qui Logicamtantum Scholis iniervire
aptärn
jlidicant, ut nihil ad praxin
utili-tatis afferat.
Prceterquam
enim,quod magnam utilitatem prasbeat dilciplinis realibus, in eomultum
laborat, ut ratio bene & accurate
exculta , paratior deinde in praxi
reddatur, ad fobrie judicandum
de quibuslibet rebus, Sc ad reii
ften-h)
RotenbecciiLogic, Ou, Protém*ι6 @ o ®
ftendumvariisfophismatumgene*
ribus. Errant enim turpiter, in-quit Celeberrimus
Buddeus,
qui
hac ratione (per
falladas
feu
lo-„phismata) tan tum in
circulis
e-„ruditorumSc
difputationibus
pec; „cari putant; imo fallasejusmodi
„ratiocinationes ubique
deprehen-,,das, quocies auf
de
vitaredcin-„ftituenda, de emendandis
mori-„bus, de republica rite
admini-„ftranda, de negotiis
dvilibus,
Sc
„ipfa religione,
ejusque
veritate, ?,deIiberatio inftituitur. Paucis:in
„aula,incuria, inSchola, inforo, i „in templis, ubique, inquovis
vi'
„tse genere, in quavis, quamho-,,mo peragendam fufcipit,
cauia,
,,hiintelleftus morbi
fete
produnt,
,,vera?que hominum felidtati
obl·
,,cem ponunt /). Nonnulli
recen-tiorumdividuntLogicam in
Theo-reticam Sc Praéhcam, Sc adhane
refe-i) Pbilofoph.
Infi
rum.P.L cap,t>
# O &
referunt artem Hermeneuticam
at-queCrit)cami quarum illamodum
interpretandi vocabula in variis
icriptis obfcura, hsec artem
dexte-re judicandi de aliorum
icriptis
tradit k). Aveteribus nonnullis
Logica nomen Critica &
Dialefii-Cte obtinuit. Ars rahonalis
quo-que nonnullis appellatur. Et
re-centioribusquibusdam
dicitür arscogitandt , ars fciendi, medicina
mentis /), ut alia ejus vel nomina vel encomia filentio
prarteream. Non pauci
hujus
temporis Philofophi funt > qui
Logicam
&Metaphyficam
vel in tinamdi-iciplinam
redegerunt, vel redigi poiTe ac debere afiirmarunt. Lo¬gica enim, in latiori fenfu
accé-pta, plurima habet cum
Metaphy-fica communia, alterique
cum al¬
tera affinitas maxima intercedit.
B
Qua-k) vid, Celeb.
Prof.
And. PydeliiExercit. ration. part. II. pag. 19. l) Logic.Rotenbeccii
Qv,
5-9.&
6of"ιδ $ ο $
Quåre exiftimant ea inter fe non eiTe feparanda, quas
commode ad
unam aliquamdifciplinam
revoca-ri que?nt. Metaphyfica fen
Onto-logia agit pra?fertim
de
primisco-gnofcendi principiis, de
generalis-limis rerum notionibus Scindedet
pendentibus veritatibus
univerfa-liffimis. Et prout hujus
difcipli-rix veritates feu axiomata in
iin-gulis
fere
fcientiis occurrunt, itainter praeparatorias hane quoque
numerandam eiie arbitrantur
§· IV.
Rhetoricaaddit
ratiocinationi-bus noftris ornatum eloquenti#,
NamiicutGramaticacirca oratione puram, ita hxc circa ornatam
eft
occu-m) vid, Celek Rydeliiexercit.ra* tion, part 11 §. 10. part. 111
§12.
atqueClariff.Magifi. Ρet. UllenDiJP·
deMetaph. Vet drNova
Cap.lll*
necβ 0 β *9
öccupatä,
diciturque alias
ars 0-ratoria. Illa quoque, ut ceteraeartes inftrumentaies,
Philofophi-am realem refpicit, ieque ad
nu-tum5c commodum
ejuscomponir,
multumad
decus&commendatio-nem omnis eruditionis conferens.
Potiflimum vero fcientiis
Pra&i-cis, ftriåe iic di&is, infervire apta eft, qua? ineo funt occupatee,
ut homines bonismoribus
inftrue-re civesqne bonos reddere
poffint.
Ut tandem hic finis obtineatur, commodat fuum perfuadendi
arti--fieiumRhetorica. Cujus eximium
ufum ad regendas civium mentes,
animosque hominum ad fapientia2
virtutisque ftudium, ad pieratem,
juftitiam 5c temperantiam
ile&en-dos,antiquorum pariterac recen-tiorum exempla &teftimoniafatis
fuperqne demonftrant. §· v·
Poetica addit ratiocinationj-bus noftris numerum, fiåionem
fa-lo @ Ό $
&fabulas, acfubviva quadamre-prasfentatione intelle&um &
vo-luntatem cum dele&atione infor¬
mat. Animis namque hominum
fcientiam morum & amorem
vir-tutum fvavibusiuis invenris
incul-care ftudet, fi6ta
adducendoexem-pla
fi&ascg
a&iones honeitas,quibus
fignificat, quinam moresfugiendi,
quinam imitandiiint. Utitur
orati-one ligata, quae magnificentiam quandam&majoremorationis
ap-paratu habet,quam profa,
merito^
fapientias ornamentuminiigne ap¬pellatur. Huc quoque referuntuf alias artes, quae licet metrica non
utantur oratione; in fingendista¬
rnen perfonis, quibus aaiones
Sc
morestribuunt,operamfuamcol-locant, ut ars Parabolica, ars
Co-mico-Tragica) ars fingendi
fabulas
Romanenfes, quibus affinis eft avs
Emblematica. Harum omnium
defcriptiones nobis tradidit Cele* berrimus Profeflor Dn, And.Ryde-liuSy
@ ° @ II
litis, qua? occurrunt
exercitåtio-num rationalium Part, Ii.
§.14, §. VI.
Hiftoria quoque
Philofophi«
Inftrumentali annumerari
fölet,
cujus eft vere 5c fideliter narrare,
quse in toto hoc univerfo
peragun-tur. Datur itaque:
Hiftoria Civilis, quas
resin
civitate a<ftas, prasiertim
rerum-publicarum örtum, progreflum5c
fara enarrat, atquePoliticis
impri-mis amplam fubminiftrat
occaiio-nem fuas locupletandi
fcientias.
Si enim hiftoria cum attentione 5c
judicio legatur,realis
Phdofophise
vicem prseftare poteft.
Namque
proponit
Philofophiam
inexem-plis, haud aliter atque hiftoria
fa-cra exempla proponendo,
Theo-logiam
docet.Hiftoria Sacra fubdividitur
in Biblic^m
atque Eccleiiafticarn:
33 ® O
illa ex verbo Dei revelato, ha?cex Scripforibus Eccleiiafticis haufta»
ftatum ecclefi^ floridum vel pres-ium, resque in ea aéte docet.
Hiftoria Literaria
Jdiiciplina-rüm örtum, prögreifum, &
fata
reipubiicae lkerarise fuccin&e &
ordine tradit, eruditis
potiifimum
inferviens,Hiftoria Naturalis ea, qux
in mundo materiali funt
atquefi*
unt, explicat,
ideoque
Phyficae
Sc
Medicinefundamentüm probet.
Hiftoria Artificialis artiiim inventiones atque
incrementatra-dit, qua? inifttutis Meehanicorum
5c artificum conveniens seque ac neceifaria eft*
Hiftoria Fabularis feu
Mv-thologia varia congerit
gentiliutn
figmenta, illisque prscipuecogni-tu eft neceifaria , qui veterurn.
Ppétarum atcp Hiftoricorum
fcri-pta cumftudu
legereVplunt»
@ ° @ aj Inträ Philofophias
Inftrumen-talis pomceria
Philologia
quoquecontineri videtur, quoniam vero
certam non conftifuit difciplinam,
fed complexus eilpluriumartmm
liberalium , illam tantum heic
no-minare fufficiat.
Λ
CAPUT TERTIUM.*De
D'w'tßone
PhilofophU
Pbeoretkä.$.1.
iA Ptiflimumfundamentum divi-dend« Philofophi«
Theore-tica? Ariiloteli vifum eil, quod ex
ipfa fubilantiarum numero &
di-vifione fumitur; tot enim, inquit,
Philojfophi<e partes fiunt, quot
fuh-ftanti# fi)a Subilantiarum vero genera aliis in locis tria reqenfet:
unam immobilem, Deum; mobi¬
les duas cceleilem alteram, alte*
B 4 ram
*4 ® ° β
ram fublunarem. Deus immobi»
Iisideo appellatur, quia ab alio
a-gente motum aut mutationem
nullam recipere poteft, adeoque abfolute immutabilis &
impatibi-lis eft. Subftantia vero mobilis
dicitur, qu^ ab alio extrinfeco
feu primo movente, feumoventi-bus caufis fecundis transmutari
poteft,
Reliqua duo per hoc fatisaiftingui arbitrabatur Stagirita,
quod alterum pntaret corruptioni
obnoxium, alterum vero eidem exemtum atque aerernum. Inde
Ariftotelis trimembrisPhilofophise divifio emeriit; in fcientiam
en-tis, quatenus ens eft, de qua
agit
in libris Metaphyficis: in fcienti¬
am de ccelo Sc corporibus
ccelefti-bus, qua? diita eft Aftrologia: ac
denique in fcientiam circa Corpo¬
ra fublunaria,
qu^ appellata
eft
Phyfica. Atque hxc eft vulgaris
τμχ°-@ ° @ 2f
πμία a). Illud quidem non
im-probandum videtur, quod å fub-ftantiarum diveriitate
fundamen-tum diviiionis petierit Ariftoteles»
Manifeflum ett, inquit Hornejus, pr<£cipue fubflantias cognofcendas ejjey & harum diverfam
confidera-tionem ρarere diverfas
difcipli-nas py Quare minus concinna
videtur illa Scholafticorumtra~ &andi ratio, qui fecundum diver-fosabftrahendi modosdividendam eiTePhilofophiamTheoreticam
ar-bitrati funt. Tria enim
abitra-åionum genera venditarunt.
i. Abftra<Sionem å materia
fingu-lari & quidem ratione tantum, quam Phyficam vocant, 2.
abftra-aionem å materia ilngulari &
communi, ied itidem ratione tan¬
tum , quam Mathematicam nuncu·^
pant, 3. abftra&ionem å materia
tam fingulari,
quam communi,
B 5 re
0) vid.
Dijp.
cit.cap.1. §.1, p) Dijp. Eth. 2.26 G ^
re & ratione fimul, quam
Meta'
fhyficam
nominantcf).
Qupd
quam iit
abfonum, &
quamalie-num ab Ariftotelis mente (cujus
tarnen placitis ie non
contrarios
efTeprasiumebant), unicuique
fa-tis apparet, qui prius
fundamen-tum diviiionis rite perpenderit.
In divifione tarnen fubilantiarum
AriilotelemutiqueaberraiTe
Omni¬
bus in confeilö eil. Immediatanimirum fubilantise diviiio haud dubie erit in infinitamfeu
increa-tam, ér finitam feu creatam.
II-Iam immobilem , hanc mobilem
appellet, quicunque religioni
Tibi
ducit terminos Ariilotclicos
im-mutäre. Priori in membro
uni-ca eil fubilantia, Deus O. in
poileriori
diveria
fe produnt ge¬nera feu fpecies, qua* iterum a
fe invicem debent diicriminari·
Subdividitur enim fubilantia finita
feu
q) Rotenbeccii Dif de
AbfirafliQ-My pag, f.@ O @ a7
feu creata in corporéam feu im¬ materiellem , quam extenfom alii
malunt nuncupare, atque in in-corporéamfeu immateriellem, quam
quoque licet vocare cogitantem.
Quod fi quis ulterius
fubdividen-do progredi velit, poteft cum A-riftotele fubftantiam materiaiem
feu corporéam fubdividere in
cce-leflem Sc fubhmarem, modo illam
non minus, quam
hanc
corrupti*bilemftatuat; quemadmodum im-maüerialis etiam feu incorporea
(finita icilicet) in fuas fpeciesdi-ftribuipoteft. Hinc patet
divifio-nis Ariftotelicas defeöus»
Sub-ftäntia? enim inter Deum 8c Cor¬
pora collocandas Spiritui finito, nullum locum in fua diviilone re-liquit, quod membrum plane
o-mitti non debuit» Mens namque
noftra nec Deus eft, quia finita
8c creata eft fubftantia , nec cor¬
pus aut materiale quid, quianul-ja habet attributacorpori propria*'
*8 @ o $8$.
ideoque inter Deum 5c corpora
erit collocanda, ut taceam alio$
ipiritus creatos, de quorum
exi-ftentiaper folum naturs lumen,il
non
apodifticis,
ialtem probabilib9rationibus convinci pollumus r). Secundum ha?c tria fubftantiarum genera, divifionem Philofophis Theoreticas inftituendam eile
ar-bitramur, falva tarnen cujusvis
fecus fentientis au&oritate. Pri¬
ma itaque pars
Philofophias
Theo-retica? pro objeéto habet
fubitan-tiam infinitam feuincreatam, i.e.
Deum, diciturque inde Theologie 5c quidem Naturalis,ut
diilingua-turab illa Theologia,
quae ex
pe-culiari revelarioneNuminis
inSa-cris literis fa&a cognitionem
rny-iieriorum falutis certam 5c infalli* bilem tradit. Secunda verfabitur
circa fubftantias creatas immate-riales
r) Couf. Rötenkeccii Dijp. de
Di*
-vifiotie
Philofopb.
Ariflotel. cap.L
@ O & 29
riales feu ipirifus finitos, unde nuncupatur Pneumatica· Tertia circa fubftantias materiales,
feu
corpora,
appellarique
poteftSo-matica, vel, fi å recepta
appella-tione recedere moleftumeft,
PPy-/fc#. Sed quoniam Phyfica tum nimis vaila eiTet
difciplina,
ii deuniverfis corporibus,
eorumque modis omnibus ageret, eft
qua-dam fcientia,
qua partem quan-dam iilius vafta & diffufa
difcipli¬
na
decerpit&
fibi confiderandam proponit, qua nomine
Mathefeos
♦
I,
infignitur. Hac quantitatem
con-d) fiderat,
qua eft modus quidam corporis, atquefeorfim proponi-tur, cumadeo au<fta fit,
recentio-a- ribus
imprimis temporibus,' hac fcientia,
plurimasque
fubie com-prehendatdifciplinas,
utquan-r
quam
adPhyficam
alioquin perti-neat, non commode tarnen &fuf-5 ficienter
in Phyfica traäari
poflir.
i' '
$0 få o få
Quia etiam datur fubfhntia
com-potita ex fpiritu &corpore,exiur*
gitinde certa difciplina, qu^c An¬
thropologin vocatur» Has difcipli-nasiniequentibus paullo
fufius
de-fcribere D# V. conabor,exifti-irians nullum fbre, qui hoc infti-tutum å fubftrata materia
prorfus
aiienum effe cenfeat. De fingu·Iis itaque iigillatimpauciflimis. α
Theologia
Naturalis,
qua?primam refpicit fubftantiam hic primo quoqae loco
conilderanda
venit: quanquam libenter fat.ear,
melioris do&rinae caufa , hane
difcipiinam reliquis pofle
fubjun-gi, Hane alii Metaphyfica?
jun·
gunt, alii uc partem alteram
in
Pneümatica ponunt; nos tarnen
illis accedimus, qui eam å
reli*
® ° β 31
lingulåre & å reliquis diftin&um agnofcat
obje<ftum,
quod eftater-num & fupremum Numen Dens
O. Μ., å quo omnia entia in hoc
univerfo fuum eile habent, Sc
absque quo ne ad momentum
quidem virtute fua perfiilere
poftent. Exhibet hasc primum
fcientia Divinas exiftenti^ demon1 ftrationem , disquirit deinceps
*
quid fit Deus, h e. attributa 6c
perfe&iones, qu^ ei competunt,
qu^que beneficia rebus creatis prasftat cönfiderat. Exiftentia Divina ex prüfend rerum
exi-ftentia, ex raentis humanas ma-teriasque exiftentia, ex animsé
u-nione cum corpore, ex interna
mentis noftras confcientia, ex na¬
tura motus, ac
denique
exordi-ne cauiarum,
aliisque
argumen¬ta cum Metaphyficis, tum
Phy-ficis atque moralibus
liquidiffime
Phi-Ii $ o @
å Philofophis demonftratur s).
Poftquam ex tot tantisque
divi-nitatis teftibus in confcientia
ho-mo convi&us eft, pleniorem
Dei
cognitionem iibi conciliabit, dura
atrributa Sc perfe&iones
ejus
perpendit, quatenus nimirum ex
lumine natura cognofci poflunt. Qua? quidem non in fe, Ted
fe*
cundum noftrum concipiendi mo*
dum difFerunt, Sc ab auftoribus
varie diftingui folent.
Nobis
placet ea ad duas revocare
elas-fes , qnarum altera fub fe
com-prehendit perfe&iones illas, qu#
ex Independentia Dei fluunt,
al¬
tera illas, qua? ex
fpiritualitate
ejus demonftrantur, quarumque
imagines qua?dam Sc
adumbra-tiones reperiuntür in
creaturis
ratione pra?ditis. Has Deiper-feåiones quo magis
contemplä-mur, eo major in corde orittir
ejus-s) vid. Frid. Gentzkeriii
Theol*
JSfat, fart. I cap. 2,9 ° 9 ??
ejusdem veneratio. Omnes
ita-que rem aequiore lance
penfitan-tes, ftatnunt, Theologiam Natu¬
ralem eiTe Philofophia? moralis
fundamentum, quae officia erga Deum hominibus prasfcribit, ex naturaii omnes ilringente
obliga-tione. Früftra enim docetur,
ut homopraeceptisjuftitia? 5c
pie-tatis fe conformet, niii afttea
in-telle&us ejus de majeftate Divina firmiter fitperfualus,atque etiam voluntas illius ad amorem 5c
re-verentiam Dei inclinata,
§. HL
Pneumatica feu
Pneumato-logia,
quaecircalubftantiasimma-teriales creatas verfatur, ordine
jam fequitur. Hujus obje&um
eft fpiritus finitus, feu fubftantia
intelle&u 5c voluntate prasdita, quse efientiae 5c perfe&ionis fuas
certos agnofcit limites» Etprout
fpi-Η & ö ®
fpiritus finitus vél eft corporis na·*
turalis expers, uü Angelus, vel corpori naturaliter jun&us, ut
unima humam\ ita quoque diftri-buitur ha?c fcientiain duas partes
Angelohgiam &
Pfychologiam
t). Il¬la denaturaAngelarumagif,
quo-rum quidem exiftentia ex lumine
natura? probabiliter admodum,in*
primis ab efFe&ibüs quibusdam
extraordinäriis, probatur; apodi-<ftice autem & ihfaliibiter ex
feri-ptura Facra cognofci poreft,
Un-de
Philofophus
Chriftianus horumftmplicitatem, immortalitatem
a-liasque afFetftionesixbi
conlideran-das proponit, Ha?c eftdo&rina de
natura mentis humana?, qua?
eft
fubftantia fpiritualis finita, corpo¬ ri organico intime unita:
plane
ta¬ rnen diverfam å corpore habetes-fentiam, adeo ut nee extenfionem
nec diviiionem in iua natura
in-cludat; led eft ens iimplex,
quod
'
inftar
t) SviceriPbil
Theor< Theat. §,fo ®
inftar corporis deftrui non poteft.
Unde manifefte fequitur, eam eile
natura iua
incorruptibilem,
ut aliaargumenta hoc loco praeteream,
quse ad probandam ejus
immorta-iitatem pertinentii). Haec
quidem
fcientia multas videttir
fpeculatio-nes habere ad omnem
praxin
inu-tiles, fed qui penitiorem rerum cognitionem habent, ftatuunthanc
difciplinam omnium maxime efle neceiFariam, imprirnis cum å foli<
da hujus difciplina?
cognitione,
in-fignisufus non folum in omnes
re-liquas
Philofophiae
partes> ledet-jamin iuperiores,ut vocantur,
facuitates redundatx).
S. D. G.
u) vid.Auåt. dt. §. p. x)
Gentz~
kwiiPraf in Pneumatol.p.i. Celeb.
Prof.
Dn.And,RydeliiexercityratioH* Part* 11. §. 7. p. 15.m
©in
förtrogna
SBan/
®«(
SVEN
BRUN,
mer» beröm
difputerade
i Upfala Ompbiiofophkm 3ör&ci>lnittg«
;3ttert
mctt
fjodbggbendttän*
' ner/©tpdr
jag
mobigt/6tt)«vtbetbot/
Sirligt
prgbet/giör
tfjen fiänbcr: $f)tanftdnbigt
bodttjem gror:©tånbigt
toifar tctcfa prof/©tänblgt
fortfar men ej ftancir;©tdnbigt
bpgbeu todgen banar/$nöa opp til Fallas (jof.
Start(tt
«ptofafiiKtta
tamitar Dfj/ t»dr2Bdn/me6 mogen Orift/£an
Wisset
öefrfaamnar3 (in finita £drt>omé firift.
2Bd( tt;enfä(in tt& tagt an!
θί! nu (»ar gjrdforar
(;ugnai>
/gör flor CotinaC/ fäDan mognat» 2iWgt
@i«rn
rntfa fan.SBdrttöSBdn/tfjet mig ortgldcer/
Sljerför'
jag
ifrån mtnSDafrlSBiüigt
(Eljc en(Srett
ti(|dnt>er9Wr <£(jrtJpufmut» frönai(ϊα(.
#
efjtmlen
(telftEijr It)(fa
gie.·
έ»η(Ια
§kdnDer!
önflaSOßdnner!9ίηettφtof/ omjagrått fdnner
<£()c min Stor/ Idr 3 fnartte.
JUVENI
Literis & moribus Ornat
ijpmo,
Dn,
SVEN.
BRUN,
Populari & Amico jEftumatiiiiaio)
De
Divtfioné
Pbilofophu
egregie difputanti.
YNgenUds årtes^ mt βRUN, dum dfautli
·"■
aptei
Omniaque inpartes digeris tpféfuasj
Teverum antiqvumi Te clardfcientiarerum
Philofophum doEltimpr&dicat atq3virUnt,
Dtvidis (Sdlufirastotaagmina P'hitofOphia\
Ordinefiat praxis* cetera ftäntquenovo.
Sic equidem,praxiηfujfulciåt utfpeculator^
Huric illa■> adqtie ufus ädplicet to%faos,
Handquidquam melius docuitnös Grajåvé·
iuflas.
Nevefuospoiuit Romadocere
Sopbos, MaEle eflovirtute tua, mi dulcis Amice,
Te\tandem ut mdneai latushonorisåpeXt
Amititix haud fucata: érgoita appiaudrt
ex aiTe Tuiis
VIRO JUV ENI
Fermwh atque
Do&iJJimo
5Dn.
SVEN,
BRUN,
De
PIVISIONE PHILOSOPHIE
egregie differenti.
T~\Oftrin#Spectmenfimul&Virtutis^Amice% Profers dum
Sophiapartes
dißingue-re cunttas
RitedoceΓr celebremficornature
cathedram\ Jgamtua dexteritasgeniimanifefra
patefcit,
G)uÄfibiThefriadesMufa
gratnntur (f omnU Qens Hclicona colens· cognati
gaudiaproi*
munt
y
Atque tut* dottigandeηtfuccefribus omnes„
/»plaufns abeoquo^nunc ipfe
tnterAmiioSy fpuodtibinoηdefitpr<eftansfacundialingu<ea
Necdfcusingeniiyneccultumpettushonefio.
Maße igitur felixι utdignabrabea
reportes% lattrea cum tandemTuaUtetempomeinget*
AnimOi quamvenå, prolixiorl feftinanter ita gratulatur
MONSIEUR.
O
Ν
que vouseß
bien
prefentezaßure,
Monfieur,
aupublic, &queque
lesthefes,
vousal*lez foutenirdans laChaireAcademiquejne
pour-rontétre quetres belles&tresutilespourlesgens
d'etude; puisqu'apres yavoir donné une diviiion
delaPhilofophieengeneral, vousfaitesconnoitre
avecbeaucoupd'exaditude,1'uCageque Γοηdoit
tirerdechaquefcience enparticulierpourla
facie-técivile. C'eft pourquoi,Monfieur, mondevoir m'oblige aufiåfaireparoitrepubliquementlagran* dejoye., quej'enreffens.,étant fort bien aife d'a-voirΓoccaßon de vousrendreenmemetemsmille gracesde tousles foins fideles que vous avezpris
depuis quelque tern*de mon inftrudion dansles
belles lettres. Recevez ceci,jevous enfuppli«»
commeun temoignage del'aftedionfinceredece·
lui, qui fera avec touté la réconnoiifance ima«
ginabté
MONSIEUR,
Votre tresobéijfant &trii
acquis Serviteur