• No results found

ERICO DIVISIONE

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "ERICO DIVISIONE"

Copied!
48
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

Dhina Tavente Gratia! DISSERTATION« ACADEMIOE De

DIVISIONE

PHILOSOPHIE,

PARS

PRIOR,

Quam,

Confentiente

Amplijji Senatu

Philoß

in Regio Upfalienß Athenao^

PRJESIDE

VIRO Admod,Rever.atqueCeléb.

MAG.

ERICO

ALSTRIN,

Lög, & Metaph. Prof. Reg. & Ord»

Candida bonorum disquißtiont fißfo

SVENO

BRUN,

vrest. gothus·

InAud.Gull.Maj.ad diém4,0&ob#

Anni mdccxxix.

Horis antemeridiem confuetis.

STOCKHOLMS,

(2)

S:x

R:ae

M:tis

MAGNE FIDEI VIRO,

Pmllttfiri

atque

Generoßjjimo

BARONI

ac

DOMINO,

Dn.

ERICO

WRANGEL,

Provinciae

Skaraborgeniis in

Weftrogothia

GUB

ERNATORI

Exoptatiffimo,

MJECENATLI

ΜΑΧΙΜΟ,

SUmmus

nas

Maxime,

Me favör,

quo

Mate¬

litera¬

rumcultores

,gratiam

Tuam

bumillime qu&rerites,

excipere

fi¬

lés, eo me·,

adduxit audacia, tit

Generoiiifimo Nomini Tuo

(3)

o-mmde

filt

utas

ß^lendore^confecrare

fußine

amk

Permultis

praterea

in

domumpaternam

collatis beneficiis

admodum

luculentisjnvitor,

utle-videnfe bocce

munus

ad

aram

gra-tuTmj upp

lex

deponera audeam.

Qupd

ut jerena

reff

ici

as

fronte,

meque

clientum

Tuorum

humillu

mum Tibi commendatum

habeasy

fubmiffa

mentis

veneratione

oro

rogoque.

Summum

illud

Numen,

cujus

paterna cura

IPeftrogothia

no

fira

Te

Pmfidem dedit

5

largia-tur

Tibi,

Penlluftris

at(f

Gene-rofiiiime Domine, annos

&

vi¬

res5ut Patria

dulctffima,

Famifu

Generofiffima

ac

bonis

tandem

mnibus quam

diutiffime fis

inco-Perilluftris

Generoiiiiimique

Nominis Tui

cultor devotililmu*

(4)

VIRO

Maxime

SpeSlabili

atqm

Am-plijfimo

5

Dn.

PETRO

"GALLE,

Prasfe&o Regia? Arcis, qua*

Stock¬

holm!^ eft, Confultiffimo,

PATRON0 0PT1M0.

SCio

pliifime,

eqnidem,

multarum

Tibi,

Vir

lingua-

Am-rum & fcientiarum

notida

inflruclo, nihilnifi

exquifita

poliuint Minerva debereofferri; infignis ta*

men itte favör, quo me antea am*

plexus es, mihi hane audaciam fe* perit, ut difputationem hane

Philo-fophicam

rudi delineatam ftilo

Ttbi

dkare audeam♦ Tua in me collata

(5)

bene-flcia

diu memori

affervavi pefiore,

qua cum hac

occaßone

pradicare

ac verbis celebrare conor,

depre-hendo ea majora ejje,

quam ut dt-gnis encomiis a me exornari queant.

Certo interim mihiperfuadeo, Viros fapientes magis

clientis

animumre-Jpicere, quam ipfum modum> quo

gratum fe ejfe teftificetur. Ut igi-tur benigne

fufcipias

hane

grata ac venerabunda mentis tejferam,

fere-naque intuearis fronte, fupplex oro

quafoque;

Deum precor} velit vi-Tuam> Patrone Optime, quo*

vis felicitatis genere florentern, in

tnultos producere annos, in Nobi-lijjima Familia lua omniumque bo*

mrum gaudium exoptatijfimum,

Ampliflimi

Nominis Tuii

cttltor humtUimns

(6)

VI RO

Speftatiffimo

atque

Confultijßmo

f

Dn.

ISRAELI

JÖRANSON,

Civitatis Stockholmienfis Senatori

asquiflimo,

Patrom ut

propenfis-fimo, ita omni honoris

cultu

femper

fufpiciendo.

Aäm.Rever.&PrßclarifJ. VIRO,

Mag-LAURENTIO

K.YLLENIO,

EcclefquseinOdinsåkerDeo colliguntur> Paß,acPrapof,digniffimojvigilantiilimo, Patrono& Benefaftori, omni obfequii& honorisofHcioaetatemprofequendo#

T 7Γhuic exercitioAcademico laudatijfwA perplurima in mecollam beneficiapopo

te agnofco,femperque agno]cam. In venera

quod offero, munufculum recipiatis, etiam

fupplicestenderepalmat, velit Vos

diutina

tandem ad cceleßia transperre palatia. Sic

Spe&atiiT, Admod.Rever, atque

euitor obfer

(7)

VIRO

Adm,Eeveretidoac

Praclarijjimo,

Mag.

dNDRE/E

F/EGERSTEN,

"

Ecclefiar , qua»inMarfefiad,, Ullerfva &c, colliguntur» Antifiiti laudatiilimo,

viciniq; contrariusPrapof

longedignis-fimo>necnonScholse Mariaeftadieniis

lnfteftoriadcuratiflimo, Patrono

perpetim devenerando*

Plurim.Revertatque

Dotiiff.

VIRO,

Dn.

A

NDR

EaE

KIERNER,

Pafiori in Hafsle meritfflimö, Ever·» geta atque lautori beni»

gniiSmo·

Veftrafrafgeremnominä,PatrcniOptimi,

fcerunt,quadevot»fåriter acgratißimame».

bundiigiturgrattque animifignum,uthoc9

atqueetiamrogo* MeumeritadDeumO. M,

fanitate felictque rerum (ucceQu donare,ac Animitus voveo>

Praeciarilt NominumVeftrorum

vantiifimus

(8)

οφ $anbe(im«rnimutiMariieftad

Qüfsreborne ort)

Jpögtudlacbtab

m

OLUF

BRUN.

^tarabe ftdre gabcr.

nxtfenffaper fom DefTrtfm

eä* .gjfidct>a οφ ücr&mDa iOiait/

Οφ ufi biScfermotig fromgtfmaé

gär ^mar οφ en toijsbeietiltodn/

£6e beta* οφ uprafnoi £dr;

3o f^ecaé upiia ocfjd totfaS

4ptoar af tf)t frije Äonffei prifai/

©om idrao meb fd flört befroar.

55eftt>at fja OcFgordlbrar fiarä

gor kornett fin t nidnga åfxi

©omfprdfοφ öefe Äonjierlara/

3frdn finbarnbomo fpdbamdöri

IjielpaIber tilpd alt fatt/

Zfy ingemwoba/ fdfinab fpara/

tfnffiontal ting bpvfnogmdnb'mara/

Sit barnen md upfoflra$ rdtt

Sil préfnu afettfarffamt finne 3ag/ fiaregar/.min qdfn?agier /

£&r©unft (jar)dg i toorbfamtminne/

Sfttö to&rbrab jag ocfflitigtber/

$t®ub fåtfS (jdifa/ loalgdng/frib/

ssjjinfiaregar i mdngd(jrgifn>a/

όφία! 3!ίϊ|ί ®ub fd bliftoa

(£ni>imla»gidft til etoig tib! SWin £$öiårabe ftdre Jabetf

2pbigf!e ©on

(9)

Α Ν.

?.

CAPUT PRiMUM.

De

Dfaifione

Pbilofophu

in

bonum

aliquod

conie&anrur: ita mirum non eft, eos, qtti animi

fui fenfaclare atque

diftin&e

cum

alils communicarevoluerunt, fol-licitos fuifle, utcertam diviilonem fcientiarumtraderent, quo eo

cer-T omnes ho mines inftin-&u quodam naturaliad ve-ri cognitio-nem tendunt,

& in ifto vero

(10)

% φ ο $

tiusconftaret, quae

uniuscujusque

difciplinas

fit

veritas,

Sc

quid boni

ex illa

poifit

provenire·

Nonnul·

]x enim vericates dignitate aliis funt nobiliores, ex qua

difFeren-tia variamfcientiarum dignitatem naici necefie eft. Veteres de

difci-plinarum

ordinenon

minus,quam de illarum divifione diu inter fe

difceptarunt,

quorumdiverfasfen*

tentias longum non folum,verum

etiamfupervacaneum

foret

hoclo-co enumerare fimulque

examina-re, utpote qux

logomachias

ut

plurimum redolent, teile

Samuele

Werenfelßo de Logomachiis

erudito-rum a). Immo artium

fcientia-rumque

divifiones

non parum

de-pendent ex arbitrio

Philofophan-tium by Ratio enim, cur

Philo-fophia varie å variis dividi

foleac

au&oribus, confiftit in

diverfa

methodo, quam quilibet

fibi

pro-

po-a) Cap.III §.7» b) vid\

Logic.

G.

Ρ·

Rötenbecciipart,J,ProoemiaL

$♦

(11)

β ο Ο $

pofuit ämmoque concepit, atque

indiverfa acceptione terminorum»

Interim cum aliqua

utique divifio

fit adhibenda, eamheic adhibere

confultiflimum duxi, qua?maxime

eft recepta. Tradam autem

non

nominalem,iedrealem

Philoiophia?

diviiionem» Ha?cbreviffime &pro

moduloingenii conabor

expedire;

SucceiTum modo largiatur

fum-mum

altiflimumque

Numen: «Sc

tu quoque

, Le&or humaniflime,

levideniem meum laborem, digna humanitatiscultoribus,

digna

Chri* i ftianis

aequanimitate accipias, «Sc

ii quid vel infra

dignitatem ar¬

gumenta, vel praeter

di-dum

fcriptumque

fuerit,

benigne*

quéeio , excufes»

§. IL c

Nihil attinet hic definitionem

1

Philoiophiae

adducere , cum non

poffit non omnibus eile notiffima*

Per nos licebit Benevolo Leäori*

quamcunque voluerit

(12)

4 ® o ®

re, five Celeberrimi Buddei, iive

alius cujusdam probari

au&oris.

Namvarias, qua? å variis

adhibe-ri folent definitiones, verbis ma¬ gis, quam re lpfa inter fe

difcre-pant.

Omiifis

quoque variis

va-riorum fententiis de Philofophi#

diviiione, cum autiingulorum

fint

virorum, aut certarum fe&arum,

nec communi ufu adeo recepra?*

illam hoc loco adferemus,quas

plu*

rium confenfu fufcepta, feie

orbi

erudito multis feculiscom

menda-vit: dividendo fcilicet

Philofophi-am in Inftrumentalem & Princip·

lem feurealem,atque haneiterum

inTheoreticam&Prafticam. Inftru-mentalis praeparat intelleéhim

ad

cognofcendas & ulterius

promo-vendas ceteras feientias: qnae

ita-que huc pertinent difciplinae,

ad

Philofophiam ftri&ius iic di&am, non ut partes & membra, fed ut

inftrumenta ejus teferri folent.

(13)

co-Ä © @ *

gnofcendis, quas vel Divin«funt,

vel humanas. Per res Divinas,

Deum atque res ab ipfo creatas, earumque quantitates & qualitå¬

tes, quas noftro non fubfunt arbi-trio, intelligimus. Per reshuma¬

nasinnuimus adiones å libera

ho-jminum voluntate produdas,

6c

cum relatione ad legem

confide-ratas·

§111.

Fundattientum hujus

divifio-nis petuntAriftotelici å fineultimo, Nam

Philofophiam

Theorettcam

a-junt ultimato fubfiftere in

contemplatione ieu cognitione. Pra-fiicam vero non fubfiftere in co¬

gnitione, fed porro procedere ad

-&PId quod invitacerte ve-"

ritateftatuitur,&gentilismumre-"

doiet, nec in Scholisnoftristam"

lubenter admiflum,tam conftan-" ter retentum, tam

pertinaciter"

denique

defenfumhucusquefuis-"

fet, nifi & Ariftotelis audoritas"

(14)

ύ & ο @

„plerorumque oculös&

judieiåfal-„lad

fulgore

perftrinxiiTet,&luben* 3>tiuspaifimTheorie, quamPraxi 3,litare vellentquamplurimi,

quan-„doquidemhxciftalonge

difficilior

5>cumprimis ii praxesmorales

re-„fpexerimus c). Νam

Ariftoteles

exiftimavit fplendidiores

Philofo

phise feien

tiasnon

alium

habere

fi-nem,quamcontemplationem,tan'

quam stapla fuprémusapex

felici-tatishumanas föret, magisquenos

iimilesDeoredderet^)* QuodAri*

ftotelisenunciatumfalfiflimumeÜe,

quivis

facile

inteliiget, qui

modo

perpenderitTheoriamnon efie

ul¬

timumhominis finem. Sicut enim

vera hominis Felicitas non in

ipfo

homineeftquasrenda, ied ad Deum

elevanduseilanimusnofterataillud

tanquam

ratumfixumcj}

habebim9*

totam

Philofophiam,

tarn

Theore-ticam

C) Rotenbec. de Scient.

Divif*

in

Theor.&Pradicasρ,i6>

d)

Lib»A

(15)

@ 0 @ 7

ticarn

quamPra&icam,

referri

de-bere ad Gloriam Dei, tanquam

fi-nem fuum Archite&onicum, ac felicitatem communemque

utilitatem

hominum tanquam

fub ordinatum.

Quo propius ad

hunc finem

fpe-élant artes & difciplin», eo funt

prasftantiores;

nulla

vero earum tamdiu eil contemnenda,

quam-diu ufus ejus iatis evidenter

appa-ret» Quilibet itaque fanus

Philo-fophusnoncontentus eft nuda

fte-riliquererumcontemplatione,

fed

eam cognitionem nullius pretii,

nulliusque utilitatis

efle

judicat,

qu» non fimul

intelleäum

illumi-net & emendet voluntatem, (al¬

temaliqua ratione profit human»

reipublic», &per hasvelut icalas

adfummumfinium apicem

adfcen-dere conttur. Caret ergo

ponde-re ac robore Peripatethorum ar¬

gumentum, Quod ii rem libero

mentis judicio confideremus, ma,

joremque

veritatis,

quam

(16)

4 Φ ö $

ritatis rationem habeamus; iatis

utique peripicuum erit, fcientias Theoreticas ufum in vita prorfus eximium habere. Talis omnium

eruditörum fuffragioeit Mathefis:

talis quoque eftTheologiaNatura¬

lis <Sc Pneuniatica 8c Phyiica,

qua-rum

difciplinarum

iniignem

utili-tatem, veteribus fere ignotam,

fatis

fuperque

oftenderunt

recen-tiores

Philofophi.

§>

IV.

Jucundum föret 8c utile, per

fingulas eundo difciplinas demon*

ftrare, quem 8c quantum ufumin

vita humanaprabeantillarum

fin-gulas.

Sic iifo opinio, multorum

quas

inhseret

mentibus, minuere-tur, exiftimantium

Philofophiam,

imprimis

Theoreticam,

nihilemo* lumenticonferreinvitam civilem, fed unice ad hoc excogitatam

at-que compoiitatam elfe, ut inani-bus notioniinani-bus mentes oneret

(17)

® ° ® $

plürimas

hujusPhilofophia?

partes

illis inutilesprorfus eile

arbitran-tur, quiad vitam pra&icam <5c

vi-tae civilis negotia fefe applicant,

illisque relinquendas, quiiftarum

fcientiarum ftudio årebus geren»

dis abdu&i, in otio inerti «tatern

exigere haud gravantur.

Appare-ret tunc, ut opinor, hane

contu-meliam nonminus in fe falfam es«

fe, quam reipubiic« noxiam. Di¬

gna certe eft h«c pal«ftra, in qua literarum eultores fe exerceant. Sed qvum mihi & virium &

infti-tuti ratio habenda fit, pauciffima

tantumrerummomenta infequen*

tibus coniiderare animus eft: ce¬

tera illis, qui eruditione gaudent

lonp

folidiori,

modefte

relinquo.

§.

v.

Oftenfa haÖenus imbecillitate fententi« Ariftotelica?, videb>mus

porro, andiviiiofcientiaröin

Theo-reticas&Praclicas

refpeäu

finis iub

(18)

-10 ® o 3§É

alio faniori fenfu defendi ac

red-neri queaf. Quod coramode fiet,

fi ilaruamus difciplinas, vulgo di-&as Theoreticas, mediate feure·

motius, Pradlicas vero im

media-te feu propius ad praxin

confpira-re atque tendere. Illae namque

fcientiae, quas Philofophia

Theo-retica fuoambitu includit,

quam-vis agenda formaliter feu

direät

non praefcribant; virtualiter ta¬ rnen feu mdirede ea inculcäre

vi-dentur, faltem oilendere debent, quem influxum in felicitatem

hu-manam praebeant. Breviter:

Di-fciplina? Theoretics proxime

ten-dunc ad cognitionem, remotius adpraxin; Praftic^veroadionem

proxime refpiciunt» ξ. VI.

Quod vero etiam

refpe#u

objefii, Philofophia re&ediviaatur

in Theoreticam &Pra&icam, ex

aiitea di&is manifeilum eih Nam

(19)

@ O II

ficuti res, circa quas Phiiofophia

yerfatur, duplicis funt generis,

Divittd! atquehumanx, qua® lingua

Philofophica necejjar'ia atque

con-tingentes vocantur: ita pro

ratio-ne obje&orum duplex

Phiiofophia

realis conftituitur. Obje&um

Phi-lofophia Theoretica funt res Divina? feu neceifaria?, qua® cauias extra

nös habent, & ejus funt natura?

& conditionis, ut ab hominis in.

duftria nec fint nec fieri poffint,

Praäic#vero

Phiiofophia

obje&um

funtrescontingentes feuhumana?,

qua? åvoluntate humana pendent, adeoutånobislibere perpra?cepta operäntibus fieri poflint ef Sed adfpecialem artiumliberalium di·*

vifionem nunp progredimur»

CA. é)

fo*

Hen. Svicerz Tbeoret, Phik

(20)

It O

CAPUT SECUNDUM,

De

Divißone

PhilofopbU

Injlw·

mentalis. 5. i.

QVum

mnia

ar

fua

tes

ad

inftrumentales

faciliorem reli-

o-quarum

diiciplinarum

nöddam

dirigereftudeant, illisque femper prsefto iint &perpetuoinferviant:

nemo exiftimet, eas eife

negligen-das, fed potius ad reales fcientias

difcendas, ac in ipfa praxi

exer-cendas, maxime neceilarias,

at-que cumUlis ar&ifiimofcedere

con-jun&as efle, firmiter credendum. Quemadrnodum enim nullus

arti-fex perfe&us fuseque ards peritus

dicitur, niil

perfe&am

inftrumen-torumfuorum

habeatcognitionem:

ita quoque nemo absque

difcipli*

narum inftrumentalium ccgnido-ne ad perfe&am principalium

no-tidam feliciter pervenire poteft. De

(21)

@ ° @ *5

De ordine artium liberalium non

opus

eft

utprolixe agamus, qvurn unicuique fatis peripicuum efiear-bitremur,easipfasde honoris

gta-du facile inter fe convenire, modo

in certa fint claffe vel provincia ,

ad qvam fecundum

allatamdivifio-nem facilinegotiorevocari

queant.

$. II.

Primum locum inter illasdiu fibi vindicavit & etiamnum

obti-net

Grammatica,

qux loquendi

fcribendique

facultatem dirigit.

Haectam late fua pomceria exten-dit, ut in omnibus difciplinis vires fuas exferat, omniumque

earum altrix, parens &

propaga-trixnominetur å Woveriof). Cum

enim pra?ciptia fcripta

Philofophi-ca variis atque alienis linguis tra-dita fint, Grammaticacerte opus

eft,qua? inlinguarum cognitione

nos

(22)

14 $ ο @

nos inftituat, ita ut ea, qua? ih

noftra lingva non jexftant, ex aliis intelligere poffimus*

Un-de apparer, quod pro

diveril·

täte lingvarum

> diverfa *:etiam

Conftituantur Grammatik pras* cepta) qua? ad cujuslibet lingu#

naturam & proprietäres accom*

modantur. Qui hujus

utilita-tem atque praftantiam fcire

cupit, multa fatis deprehendet

a-ptid antiquiores, quorum Quints lianus hunc in modum loquitur:

„Minus Tunt ferendi, qüi

hanc

ai*

„tem ut ténuem atque

jejuttarii

„cavillantür, qua? niii oratöri

Fu-„turoFundametita fideliteijecerif, „quicqtiid fuperftruxeris, cörruef:

„neceilariapueris,jucundafeftibuS, „dülcis fecretotum comes, dequ#

,,vel fola omni itudktfum genere ),plus habet opetis, quam

oiten-„tationisg).

111

(23)

$ ο φ v

§· in*

Logica

> qu2e docet re&e uti

raticne, hane ordine fequi iolet,

Sc habet proobje&ö mödos ac mei

dia, quibusad veritaüem

perduci-mur b), ίϊ obje&um qusris

confi*

derationis; fin operationis,

Occupa-tur primario circa intelie&um hu¬ manuni ejusque operationen ad

veritatis confecutionem

dirigen-das, fecundariö circa fermonem.

Si hoc officio fuö ritefungitur,

il-lorum omnino fententia falfo

ni-titur

fundamento,

qui Logicam

tantum Scholis iniervire

aptärn

jlidicant, ut nihil ad praxin

utili-tatis afferat.

Prceterquam

enim,

quod magnam utilitatem prasbeat dilciplinis realibus, in eomultum

laborat, ut ratio bene & accurate

exculta , paratior deinde in praxi

reddatur, ad fobrie judicandum

de quibuslibet rebus, Sc ad reii

ften-h)

RotenbecciiLogic, Ou, Protém*

(24)

ι6 @ o ®

ftendumvariisfophismatumgene*

ribus. Errant enim turpiter, in-quit Celeberrimus

Buddeus,

qui

hac ratione (per

falladas

feu

lo-„phismata) tan tum in

circulis

e-„ruditorumSc

difputationibus

pec; „cari putant; imo fallas

ejusmodi

„ratiocinationes ubique

deprehen-,,das, quocies auf

de

vita

redcin-„ftituenda, de emendandis

mori-„bus, de republica rite

admini-„ftranda, de negotiis

dvilibus,

Sc

„ipfa religione,

ejusque

veritate, ?,deIiberatio inftituitur. Paucis:

in

„aula,incuria, inSchola, inforo, i „in templis, ubique, inquovis

vi'

„tse genere, in quavis, quam

ho-,,mo peragendam fufcipit,

cauia,

,,hiintelleftus morbi

fete

produnt,

,,vera?que hominum felidtati

obl·

,,cem ponunt /). Nonnulli

recen-tiorumdividuntLogicam in

Theo-reticam Sc Praéhcam, Sc adhane

refe-i) Pbilofoph.

Infi

rum.

P.L cap,t>

(25)

# O &

referunt artem Hermeneuticam

at-queCrit)cami quarum illamodum

interpretandi vocabula in variis

icriptis obfcura, hsec artem

dexte-re judicandi de aliorum

icriptis

tradit k). Aveteribus nonnullis

Logica nomen Critica &

Dialefii-Cte obtinuit. Ars rahonalis

quo-que nonnullis appellatur. Et

re-centioribusquibusdam

dicitür ars

cogitandt , ars fciendi, medicina

mentis /), ut alia ejus vel nomina vel encomia filentio

prarteream. Non pauci

hujus

temporis Philofophi funt > qui

Logicam

&

Metaphyficam

vel in tinam

di-iciplinam

redegerunt, vel redigi poiTe ac debere afiirmarunt. Lo¬

gica enim, in latiori fenfu

accé-pta, plurima habet cum

Metaphy-fica communia, alterique

cum al¬

tera affinitas maxima intercedit.

B

Qua-k) vid, Celeb.

Prof.

And. Pydelii

Exercit. ration. part. II. pag. 19. l) Logic.Rotenbeccii

Qv,

5-9.

&

6of"

(26)

ιδ $ ο $

Quåre exiftimant ea inter fe non eiTe feparanda, quas

commode ad

unam aliquamdifciplinam

revoca-ri que?nt. Metaphyfica fen

Onto-logia agit pra?fertim

de

primis

co-gnofcendi principiis, de

generalis-limis rerum notionibus Scindedet

pendentibus veritatibus

univerfa-liffimis. Et prout hujus

difcipli-rix veritates feu axiomata in

iin-gulis

fere

fcientiis occurrunt, ita

inter praeparatorias hane quoque

numerandam eiie arbitrantur

§· IV.

Rhetoricaaddit

ratiocinationi-bus noftris ornatum eloquenti#,

NamiicutGramaticacirca oratione puram, ita hxc circa ornatam

eft

occu-m) vid, Celek Rydeliiexercit.ra* tion, part 11 §. 10. part. 111

§12.

atqueClariff.Magifi. Ρet. Ullen

DiJP·

deMetaph. Vet drNova

Cap.lll*

nec

(27)

β 0 β *9

öccupatä,

diciturque alias

ars 0-ratoria. Illa quoque, ut ceterae

artes inftrumentaies,

Philofophi-am realem refpicit, ieque ad

nu-tum5c commodum

ejuscomponir,

multumad

decus&commendatio-nem omnis eruditionis conferens.

Potiflimum vero fcientiis

Pra&i-cis, ftriåe iic di&is, infervire apta eft, qua? ineo funt occupatee,

ut homines bonismoribus

inftrue-re civesqne bonos reddere

poffint.

Ut tandem hic finis obtineatur, commodat fuum perfuadendi

arti--fieiumRhetorica. Cujus eximium

ufum ad regendas civium mentes,

animosque hominum ad fapientia2

virtutisque ftudium, ad pieratem,

juftitiam 5c temperantiam

ile&en-dos,antiquorum pariterac recen-tiorum exempla &teftimoniafatis

fuperqne demonftrant. §· v·

Poetica addit ratiocinationj-bus noftris numerum, fiåionem

(28)

fa-lo @ Ό $

&fabulas, acfubviva quadamre-prasfentatione intelle&um &

vo-luntatem cum dele&atione infor¬

mat. Animis namque hominum

fcientiam morum & amorem

vir-tutum fvavibusiuis invenris

incul-care ftudet, fi6ta

adducendoexem-pla

fi&ascg

a&iones honeitas,quibus

fignificat, quinam mores

fugiendi,

quinam imitandiiint. Utitur

orati-one ligata, quae magnificentiam quandam&majoremorationis

ap-paratu habet,quam profa,

merito^

fapientias ornamentuminiigne ap¬

pellatur. Huc quoque referuntuf alias artes, quae licet metrica non

utantur oratione; in fingendista¬

rnen perfonis, quibus aaiones

Sc

morestribuunt,operamfuam

col-locant, ut ars Parabolica, ars

Co-mico-Tragica) ars fingendi

fabulas

Romanenfes, quibus affinis eft avs

Emblematica. Harum omnium

defcriptiones nobis tradidit Cele* berrimus Profeflor Dn, And.Ryde-liuSy

(29)

@ ° @ II

litis, qua? occurrunt

exercitåtio-num rationalium Part, Ii.

§.14, §. VI.

Hiftoria quoque

Philofophi«

Inftrumentali annumerari

fölet,

cujus eft vere 5c fideliter narrare,

quse in toto hoc univerfo

peragun-tur. Datur itaque:

Hiftoria Civilis, quas

resin

civitate a<ftas, prasiertim

rerum-publicarum örtum, progreflum5c

fara enarrat, atquePoliticis

impri-mis amplam fubminiftrat

occaiio-nem fuas locupletandi

fcientias.

Si enim hiftoria cum attentione 5c

judicio legatur,realis

Phdofophise

vicem prseftare poteft.

Namque

proponit

Philofophiam

in

exem-plis, haud aliter atque hiftoria

fa-cra exempla proponendo,

Theo-logiam

docet.

Hiftoria Sacra fubdividitur

in Biblic^m

atque Eccleiiafticarn:

(30)

33 ® O

illa ex verbo Dei revelato, ha?cex Scripforibus Eccleiiafticis haufta»

ftatum ecclefi^ floridum vel pres-ium, resque in ea aéte docet.

Hiftoria Literaria

Jdiiciplina-rüm örtum, prögreifum, &

fata

reipubiicae lkerarise fuccin&e &

ordine tradit, eruditis

potiifimum

inferviens,

Hiftoria Naturalis ea, qux

in mundo materiali funt

atquefi*

unt, explicat,

ideoque

Phyficae

Sc

Medicinefundamentüm probet.

Hiftoria Artificialis artiiim inventiones atque

incrementatra-dit, qua? inifttutis Meehanicorum

5c artificum conveniens seque ac neceifaria eft*

Hiftoria Fabularis feu

Mv-thologia varia congerit

gentiliutn

figmenta, illisque prscipue

cogni-tu eft neceifaria , qui veterurn.

Ppétarum atcp Hiftoricorum

fcri-pta cumftudu

legereVplunt»

(31)

@ ° @ aj Inträ Philofophias

Inftrumen-talis pomceria

Philologia

quoque

contineri videtur, quoniam vero

certam non conftifuit difciplinam,

fed complexus eilpluriumartmm

liberalium , illam tantum heic

no-minare fufficiat.

Λ

CAPUT TERTIUM.

*De

D'w'tßone

PhilofophU

Pbeoretkä.

$.1.

iA Ptiflimumfundamentum divi-dend« Philofophi«

Theore-tica? Ariiloteli vifum eil, quod ex

ipfa fubilantiarum numero &

di-vifione fumitur; tot enim, inquit,

Philojfophi<e partes fiunt, quot

fuh-ftanti# fi)a Subilantiarum vero genera aliis in locis tria reqenfet:

unam immobilem, Deum; mobi¬

les duas cceleilem alteram, alte*

B 4 ram

(32)

*4 ® ° β

ram fublunarem. Deus immobi»

Iisideo appellatur, quia ab alio

a-gente motum aut mutationem

nullam recipere poteft, adeoque abfolute immutabilis &

impatibi-lis eft. Subftantia vero mobilis

dicitur, qu^ ab alio extrinfeco

feu primo movente, feumoventi-bus caufis fecundis transmutari

poteft,

Reliqua duo per hoc fatis

aiftingui arbitrabatur Stagirita,

quod alterum pntaret corruptioni

obnoxium, alterum vero eidem exemtum atque aerernum. Inde

Ariftotelis trimembrisPhilofophise divifio emeriit; in fcientiam

en-tis, quatenus ens eft, de qua

agit

in libris Metaphyficis: in fcienti¬

am de ccelo Sc corporibus

ccelefti-bus, qua? diita eft Aftrologia: ac

denique in fcientiam circa Corpo¬

ra fublunaria,

qu^ appellata

eft

Phyfica. Atque hxc eft vulgaris

(33)

τμχ°-@ ° @ 2f

πμία a). Illud quidem non

im-probandum videtur, quod å fub-ftantiarum diveriitate

fundamen-tum diviiionis petierit Ariftoteles»

Manifeflum ett, inquit Hornejus, pr<£cipue fubflantias cognofcendas ejjey & harum diverfam

confidera-tionem ρarere diverfas

difcipli-nas py Quare minus concinna

videtur illa Scholafticorumtra~ &andi ratio, qui fecundum diver-fosabftrahendi modosdividendam eiTePhilofophiamTheoreticam

ar-bitrati funt. Tria enim

abitra-åionum genera venditarunt.

i. Abftra<Sionem å materia

fingu-lari & quidem ratione tantum, quam Phyficam vocant, 2.

abftra-aionem å materia ilngulari &

communi, ied itidem ratione tan¬

tum , quam Mathematicam nuncu·^

pant, 3. abftra&ionem å materia

tam fingulari,

quam communi,

B 5 re

0) vid.

Dijp.

cit.cap.1. §.1, p) Dijp. Eth. 2.

(34)

26 G ^

re & ratione fimul, quam

Meta'

fhyficam

nominant

cf).

Qupd

quam iit

abfonum, &

quam

alie-num ab Ariftotelis mente (cujus

tarnen placitis ie non

contrarios

efTeprasiumebant), unicuique

fa-tis apparet, qui prius

fundamen-tum diviiionis rite perpenderit.

In divifione tarnen fubilantiarum

AriilotelemutiqueaberraiTe

Omni¬

bus in confeilö eil. Immediata

nimirum fubilantise diviiio haud dubie erit in infinitamfeu

increa-tam, ér finitam feu creatam.

II-Iam immobilem , hanc mobilem

appellet, quicunque religioni

Tibi

ducit terminos Ariilotclicos

im-mutäre. Priori in membro

uni-ca eil fubilantia, Deus O. in

poileriori

diveria

fe produnt ge¬

nera feu fpecies, qua* iterum a

fe invicem debent diicriminari·

Subdividitur enim fubilantia finita

feu

q) Rotenbeccii Dif de

AbfirafliQ-My pag, f.

(35)

@ O @ a7

feu creata in corporéam feu im¬ materiellem , quam extenfom alii

malunt nuncupare, atque in in-corporéamfeu immateriellem, quam

quoque licet vocare cogitantem.

Quod fi quis ulterius

fubdividen-do progredi velit, poteft cum A-riftotele fubftantiam materiaiem

feu corporéam fubdividere in

cce-leflem Sc fubhmarem, modo illam

non minus, quam

hanc

corrupti*

bilemftatuat; quemadmodum im-maüerialis etiam feu incorporea

(finita icilicet) in fuas fpeciesdi-ftribuipoteft. Hinc patet

divifio-nis Ariftotelicas defeöus»

Sub-ftäntia? enim inter Deum 8c Cor¬

pora collocandas Spiritui finito, nullum locum in fua diviilone re-liquit, quod membrum plane

o-mitti non debuit» Mens namque

noftra nec Deus eft, quia finita

8c creata eft fubftantia , nec cor¬

pus aut materiale quid, quianul-ja habet attributacorpori propria*'

(36)

*8 @ o $8$.

ideoque inter Deum 5c corpora

erit collocanda, ut taceam alio$

ipiritus creatos, de quorum

exi-ftentiaper folum naturs lumen,il

non

apodifticis,

ialtem probabilib9

rationibus convinci pollumus r). Secundum ha?c tria fubftantiarum genera, divifionem Philofophis Theoreticas inftituendam eile

ar-bitramur, falva tarnen cujusvis

fecus fentientis au&oritate. Pri¬

ma itaque pars

Philofophias

Theo-retica? pro objeéto habet

fubitan-tiam infinitam feuincreatam, i.e.

Deum, diciturque inde Theologie 5c quidem Naturalis,ut

diilingua-turab illa Theologia,

quae ex

pe-culiari revelarioneNuminis

inSa-cris literis fa&a cognitionem

rny-iieriorum falutis certam 5c infalli* bilem tradit. Secunda verfabitur

circa fubftantias creatas immate-riales

r) Couf. Rötenkeccii Dijp. de

Di*

-vifiotie

Philofopb.

Ariflotel. cap.

L

(37)

@ O & 29

riales feu ipirifus finitos, unde nuncupatur Pneumatica· Tertia circa fubftantias materiales,

feu

corpora,

appellarique

poteft

So-matica, vel, fi å recepta

appella-tione recedere moleftumeft,

PPy-/fc#. Sed quoniam Phyfica tum nimis vaila eiTet

difciplina,

ii de

univerfis corporibus,

eorumque modis omnibus ageret, eft

qua-dam fcientia,

qua partem quan-dam iilius vafta & diffufa

difcipli¬

na

decerpit&

fibi confiderandam proponit, qua nomine

Mathefeos

I,

infignitur. Hac quantitatem

con-d) fiderat,

qua eft modus quidam corporis, atquefeorfim proponi-tur, cumadeo au<fta fit,

recentio-a- ribus

imprimis temporibus,' hac fcientia,

plurimasque

fubie com-prehendat

difciplinas,

ut

quan-r

quam

adPhyficam

alioquin perti-neat, non commode tarnen &

fuf-5 ficienter

in Phyfica traäari

poflir.

i' '

(38)

$0 få o få

Quia etiam datur fubfhntia

com-potita ex fpiritu &corpore,exiur*

gitinde certa difciplina, qu^c An¬

thropologin vocatur» Has difcipli-nasiniequentibus paullo

fufius

de-fcribere D# V. conabor,

exifti-irians nullum fbre, qui hoc infti-tutum å fubftrata materia

prorfus

aiienum effe cenfeat. De fingu·

Iis itaque iigillatimpauciflimis. α

Theologia

Naturalis,

qua?

primam refpicit fubftantiam hic primo quoqae loco

conilderanda

venit: quanquam libenter fat.ear,

melioris do&rinae caufa , hane

difcipiinam reliquis pofle

fubjun-gi, Hane alii Metaphyfica?

jun·

gunt, alii uc partem alteram

in

Pneümatica ponunt; nos tarnen

illis accedimus, qui eam å

reli*

(39)

® ° β 31

lingulåre & å reliquis diftin&um agnofcat

obje<ftum,

quod eft

ater-num & fupremum Numen Dens

O. Μ., å quo omnia entia in hoc

univerfo fuum eile habent, Sc

absque quo ne ad momentum

quidem virtute fua perfiilere

poftent. Exhibet hasc primum

fcientia Divinas exiftenti^ demon1 ftrationem , disquirit deinceps

*

quid fit Deus, h e. attributa 6c

perfe&iones, qu^ ei competunt,

qu^que beneficia rebus creatis prasftat cönfiderat. Exiftentia Divina ex prüfend rerum

exi-ftentia, ex raentis humanas ma-teriasque exiftentia, ex animsé

u-nione cum corpore, ex interna

mentis noftras confcientia, ex na¬

tura motus, ac

denique

exordi-ne cauiarum,

aliisque

argumen¬

ta cum Metaphyficis, tum

Phy-ficis atque moralibus

liquidiffime

(40)

Phi-Ii $ o @

å Philofophis demonftratur s).

Poftquam ex tot tantisque

divi-nitatis teftibus in confcientia

ho-mo convi&us eft, pleniorem

Dei

cognitionem iibi conciliabit, dura

atrributa Sc perfe&iones

ejus

perpendit, quatenus nimirum ex

lumine natura cognofci poflunt. Qua? quidem non in fe, Ted

fe*

cundum noftrum concipiendi mo*

dum difFerunt, Sc ab auftoribus

varie diftingui folent.

Nobis

placet ea ad duas revocare

elas-fes , qnarum altera fub fe

com-prehendit perfe&iones illas, qu#

ex Independentia Dei fluunt,

al¬

tera illas, qua? ex

fpiritualitate

ejus demonftrantur, quarumque

imagines qua?dam Sc

adumbra-tiones reperiuntür in

creaturis

ratione pra?ditis. Has Dei

per-feåiones quo magis

contemplä-mur, eo major in corde orittir

ejus-s) vid. Frid. Gentzkeriii

Theol*

JSfat, fart. I cap. 2,

(41)

9 ° 9 ??

ejusdem veneratio. Omnes

ita-que rem aequiore lance

penfitan-tes, ftatnunt, Theologiam Natu¬

ralem eiTe Philofophia? moralis

fundamentum, quae officia erga Deum hominibus prasfcribit, ex naturaii omnes ilringente

obliga-tione. Früftra enim docetur,

ut homopraeceptisjuftitia? 5c

pie-tatis fe conformet, niii afttea

in-telle&us ejus de majeftate Divina firmiter fitperfualus,atque etiam voluntas illius ad amorem 5c

re-verentiam Dei inclinata,

§. HL

Pneumatica feu

Pneumato-logia,

quaecircalubftantias

imma-teriales creatas verfatur, ordine

jam fequitur. Hujus obje&um

eft fpiritus finitus, feu fubftantia

intelle&u 5c voluntate prasdita, quse efientiae 5c perfe&ionis fuas

certos agnofcit limites» Etprout

(42)

fpi-Η & ö ®

fpiritus finitus vél eft corporis na·*

turalis expers, uü Angelus, vel corpori naturaliter jun&us, ut

unima humam\ ita quoque diftri-buitur ha?c fcientiain duas partes

Angelohgiam &

Pfychologiam

t). Il¬

la denaturaAngelarumagif,

quo-rum quidem exiftentia ex lumine

natura? probabiliter admodum,in*

primis ab efFe&ibüs quibusdam

extraordinäriis, probatur; apodi-<ftice autem & ihfaliibiter ex

feri-ptura Facra cognofci poreft,

Un-de

Philofophus

Chriftianus horum

ftmplicitatem, immortalitatem

a-liasque afFetftionesixbi

conlideran-das proponit, Ha?c eftdo&rina de

natura mentis humana?, qua?

eft

fubftantia fpiritualis finita, corpo¬ ri organico intime unita:

plane

ta¬ rnen diverfam å corpore habet

es-fentiam, adeo ut nee extenfionem

nec diviiionem in iua natura

in-cludat; led eft ens iimplex,

quod

'

inftar

t) SviceriPbil

Theor< Theat. §,f

(43)

o ®

inftar corporis deftrui non poteft.

Unde manifefte fequitur, eam eile

natura iua

incorruptibilem,

ut alia

argumenta hoc loco praeteream,

quse ad probandam ejus

immorta-iitatem pertinentii). Haec

quidem

fcientia multas videttir

fpeculatio-nes habere ad omnem

praxin

inu-tiles, fed qui penitiorem rerum cognitionem habent, ftatuunthanc

difciplinam omnium maxime efle neceiFariam, imprirnis cum å foli<

da hujus difciplina?

cognitione,

in-fignisufus non folum in omnes

re-liquas

Philofophiae

partes> led

et-jamin iuperiores,ut vocantur,

facuitates redundatx).

S. D. G.

u) vid.Auåt. dt. §. p. x)

Gentz~

kwiiPraf in Pneumatol.p.

i. Celeb.

Prof.

Dn.And,RydeliiexercityratioH* Part* 11. §. 7. p. 15.

(44)

m

©in

förtrogna

SBan/

®«(

SVEN

BRUN,

mer» beröm

difputerade

i Upfala Om

pbiiofophkm 3ör&ci>lnittg«

;3ttert

mctt

fjodbggbendttän*

' ner/

©tpdr

jag

mobigt/6tt)«vtbet

bot/

Sirligt

prgbet/

giör

tfjen fiänbcr: $f)tan

ftdnbigt

bodttjem gror:

©tånbigt

toifar tctcfa prof/

©tänblgt

fortfar men ej ftancir;

©tdnbigt

bpgbeu todgen banar/

$nöa opp til Fallas (jof.

(45)

Start(tt

«ptofafiiKtta

tamitar Dfj/ t»dr2Bdn/me6 mogen Orift/

£an

Wisset

öefrfaamnar

3 (in finita £drt>omé firift.

2Bd( tt;en(in tt& tagt an!

θί! nu (»ar gjrdforar

(;ugnai>

/

gör flor CotinaC/ fäDan mognat» 2iWgt

@i«rn

rntfa fan.

SBdrttöSBdn/tfjet mig ortgldcer/

Sljerför'

jag

ifrån mtnSDafrl

SBiüigt

(Eljc en

(Srett

ti(|dnt>er

9Wr <£(jrtJpufmut» frönai(ϊα(.

#

efjtmlen

(telftEijr It)(fa

gie.·

έ»η(Ια

§kdnDer!

önflaSOßdnner!

9ίηettφtof/ omjagrått fdnner

<£()c min Stor/ Idr 3 fnartte.

(46)

JUVENI

Literis & moribus Ornat

ijpmo,

Dn,

SVEN.

BRUN,

Populari & Amico jEftumatiiiiaio)

De

Divtfioné

Pbilofophu

egregie difputanti.

YNgenUds årtes^ mt βRUN, dum dfautli

·"■

aptei

Omniaque inpartes digeris tpféfuasj

Teverum antiqvumi Te clardfcientiarerum

Philofophum doEltimpr&dicat atq3virUnt,

Dtvidis (Sdlufirastotaagmina P'hitofOphia\

Ordinefiat praxis* cetera ftäntquenovo.

Sic equidem,praxiηfujfulciåt utfpeculator^

Huric illa■> adqtie ufus ädplicet to%faos,

Handquidquam melius docuitnös Grajåvé·

iuflas.

Nevefuospoiuit Romadocere

Sopbos, MaEle eflovirtute tua, mi dulcis Amice,

Te\tandem ut mdneai latushonorisåpeXt

Amititix haud fucata: érgoita appiaudrt

ex aiTe Tuiis

(47)

VIRO JUV ENI

Fermwh atque

Do&iJJimo

5

Dn.

SVEN,

BRUN,

De

PIVISIONE PHILOSOPHIE

egregie differenti.

T~\Oftrin#Spectmenfimul&Virtutis^Amice% Profers dum

Sophiapartes

dißingue-re cunttas

RitedoceΓr celebremficornature

cathedram\ Jgamtua dexteritasgeniimanifefra

patefcit,

G)uÄfibiThefriadesMufa

gratnntur (f omnU Qens Hclicona colens· cognati

gaudiaproi*

munt

y

Atque tut* dottigandeηtfuccefribus omnes„

plaufns abeoquo^nunc ipfe

tnterAmiioSy fpuodtibinoηdefitpr<eftansfacundialingu<ea

Necdfcusingeniiyneccultumpettushonefio.

Maße igitur felixι utdignabrabea

reportes% lattrea cum tandemTuaUtetempomeinget*

AnimOi quamvenå, prolixiorl feftinanter ita gratulatur

(48)

MONSIEUR.

O

Ν

que vous

bien

prefentez

aßure,

Monfieur,

aupublic, &que

que

lesthefes,

vousal*

lez foutenirdans laChaireAcademiquejne

pour-rontétre quetres belles&tresutilespourlesgens

d'etude; puisqu'apres yavoir donné une diviiion

delaPhilofophieengeneral, vousfaitesconnoitre

avecbeaucoupd'exaditude,1'uCageque Γοηdoit

tirerdechaquefcience enparticulierpourla

facie-técivile. C'eft pourquoi,Monfieur, mondevoir m'oblige aufiåfaireparoitrepubliquementlagran* dejoye., quej'enreffens.,étant fort bien aife d'a-voirΓoccaßon de vousrendreenmemetemsmille gracesde tousles foins fideles que vous avezpris

depuis quelque tern*de mon inftrudion dansles

belles lettres. Recevez ceci,jevous enfuppli«»

commeun temoignage del'aftedionfinceredece·

lui, qui fera avec touté la réconnoiifance ima«

ginabté

MONSIEUR,

Votre tresobéijfant &trii

acquis Serviteur

References

Related documents

Ad modum quod attinet, quo redemta fuere faepius didfca figna, tria priora qua pretium fuum integra, cetera vero non nid dimidio fuo valöre^,. 16. vfdelicet orarum arg , foluta

met ipios noftra et ga alios fiudia atque officia cenient. eue derivanda. Inolgemus, fateof, omnes

M agifler, belli contra Ruffiam fiifcipiendi focietatem, jfecnm atque cum Imperatore Romano Regeque Po- loniæ ineundam, ERICO obm lifîet/'quam cum hie renueret, in

ones , communi nomine Folklànder appellatae, in quas Uplandia olim divifafuit, fcilicet Tui udi a , quae duodecim , A t tundi a , quæ octo, Fjerdhundria, quae

ma fane eft ädfinitäs poematum epieoium &amp; Fabularum Romanenßum v Ulaautem, prxterquam quod verfibus adflrifta funt, habent adhuc, qvro ab his quam maxime difcrepent, ut

ka commentatur Caip. Barthius m\ in pompa Veneris pontigradse-, ficut advenfu illuilrium virorum moris erat .flores fpargcre: neque aliter Luc'ianus in Dialogo Mari¬. no Zephyri

Hiodam, emendaturus, quodvis potius periculum vitse atque itinerum fibi adeundum, quam a fperata dicendi gloria, refiftentibus licet amicis medicisque,

Studies were included in these systematic reviews if the surveillance measure in question (i.e., security guards, place managers, and defen- sible space) was the main focus of