Dn CAROLO

11

DISSEå¥AW^Ä^ICA,

.*f"r -

LCVIlCi UVIJHVUIU1«y

nanifM i ivn

'n m s tmi oiapmcti

4HBH

--i*->.'■&>

in Res&a Academia "Llplalienfi,

D 1W» ;TTÖläki? ^cI ^.

F/fiö

MAG P E T R O

iym im i ^ *

Eloquent./^RRQFE§S: R^g. &(VI Ord.

Publico bonorum examini modefle committit

CLAUÖIÜS GLMIDII 4IVIN

ÖS7K0- GOTHUS.

In Audif-t&iifra^...Måjirjdii\Å O&obr»

Anni MDCC XXXIX.

Horis ante mer'idiem Colitis.

" * * IT/^fedpZvtit-

'/£ imprella.

1

S:mR:« M:tis

SUMMTE FIDEI VIRO,

IlltiftrUfimo Excellcntisfimoquc

HEROi ^ac COMITI,

Dn CAROLO

GYLLENBORG,

f t '• \

Regis Regnique Svecix

SENATORt;

Regiae Cancellarias

PRMlDly

Acadeiraae Upfalienfis CANCELLARIO,

MiECENAU MAXIMO.

J

# Wuftrkßme atque ^«

tisfime COMES*

J ' -.4 ^; ./vU:'

QZ)odIllußremTüum

adfye&um,

Comcs

' ftlendidisfimum Cancellariacus Zlpfa- lienfis^{munus a} Te ^perbenignefufceptum ^, tnter primos ego , tenni adeo ac pingvioris A4inerv<&

fcetUy fubire audeaniy ^ne temeritati nimm adfcri-

bas ₉ jupplex ^{oro, atqut} obteßor♦ Videlicet^non

me vtrium mearumfiduciautta in laudibus Tuis pradieandis follicitavit, fiquidem tot tantaque funt, ut facundiam vel Ciceronianam jure fuo

poßulent efflagitentque : non provincia, quam

tuerii y dtgnitas & excellentta ^, licet de Tuo

nomine nefcio quid ß>lendom ßbifmeretur,

adduxitj

cultores _nunquam cefjdtur4 gratia Tua, Illüliris-

fime COMES,quam plemore öreextoUtt Lunden- ßs,quamfftbt exoptat'ZJpfalienßsA/tufarum cho-

rtusy efl, qua invitavit. sit communia illa, ut tan-

tifjper taceam, mihi animum potüßmum addidit peculiarbs, atque mauditm prorfm favör Tuus,

Matenas Maxime , in Parentem meum , qui

utfummm erat \ ßc ^non ntfi venerationem ex

filio repofat fummam Gf longe devotisfimam♦

Ademini ego me pußonem perfape audire eum de

Te, Tuaque Illußrüßma Paterna Domo ^{non a-} liter, locutuyi, ^ac de Juvene, quem praßntem\

cognoverat divum, ref^ert A/leltboeo fm %tjrmf fortunatm illeJenex. Sed, cum multa po/Sum ^,

vet unicumfdque certlsßmumgcaüaTux^ ^argu¬

mentum adduxifje fujjiciat ^: teßtmomum ^nem-

pe vita ^, eruditionii _morumque multq arnf

pßßmum ^, quo ⁵ ante hos quadraginta ßnnosl

Rc&or sicadeimabujm.\ Perillußris, illürri ad P.rapoßturam Sckennigenfe?n.Inne ^{evocatum na} profequi, es digaatm ^{■> ut *} qui antea patrocßiosi

Tuq coramfruebatur,tunc, abtturuspignm.feluti,:'

efindem favörin in 'poßerum-duraturf, quemr

édrnodmn , mgue

imm

tium duravfrM , ad lavas ßös fecwn Utas

reportaret* Refyicias itaque ^, COM ES

CelfisEme , placido faveniique vuftu ad

eandern graüa Tux aram htfte ingenii primi-

tiis fubm'iße confugt^{entern ,} filiwnunicum, inque ma ejmdcm, benevolentia rivulos- den?

vari permtttas ^, humtlltme pracor. Ego vcro pro Tuo, Gelfisfime CÖMtiS, atijue Illu-

ftrisfimae' FarpMiäe _peremn ßöre $ ad Jam-

mum Numerr vota fundere catidiffiißOir nun~

quam deftflam•

Illuflxiflimi Excellentiffimique

Nominis TU1

, $2 Ififlßw ■; fP.V: l* iSw W

»iL: k?nit ihr ;]k rl mm vä -sf j

•r.--- --' . • » .Oj f

t ' - t;7i :'i hSFblir# riM

f.' AH « i "rtn^ »...It,-«A % T-l

Ito tern tn iboQ

(jifitemdevotiffttäus

<:iAüDfws;caw^W-iviN.

Kongl. Maij:ts

Tro^- tienare och Corporal vrid thes Lif-

Drabants Corps,

Högwälborne Grefwe,

Herb CARL

SPERLING,

JAg wfct

ej

om jag wågar skrifwa;

Min wöfdnad få för Er betyga,

Herr Grefwe, fom jag önska wil»

Jag wille orden woro dryga,

Nu råcka de fom knappaft til.

Doch fi, med ord jag fåfångt _prålar,

; Er höga ynneft göret takt, Allena kalla några ftrålar ,

Hwarotn jag ber ^, på denna

Hår

Hår år wål intet, fom kan fmaka Af ^en haut goüt och lecker matf Er godhet lår doch ej förfaka

En ringa rått på ringa fat.

Och faft jag intet hinner prifa

Er mykna gunft ^, fom det fig bör*

Så wågar jag likwål at wifa

En rakning, fom mit debet gör:

At altid hyfa wördfamt finne;

Min Gud för Eder wålgång be;

At planta fort Ert lof och minne;

Det blir det enda jag kan gie.

Högwälborne Herr Grefwcns

Aldr»SJmiuktftc Tjenart Claudius Claudii Livin.

Xf 1

uWiü n-A mcft <vud itet il -Ul I lem s'jQ lüov t't-L'.l no 1A

'ho: -il

i i rt

£h?Q 3*'t fji *J" f ^ 5tiod gD M> molt, i»nog åtäytrs iK

Qffl®tiHäri.. Infti-tqt Orafe V

. Lik X. c\ L, ^{- » ,}

» f.i . s' •. : ' „it*- i --v , •, xjo \» u;. :i o, u-iJe.* nim

AJEqae idßatimlegenti perfuafum fit, omnia qux ma-

* *

^w/ isHu&orés 'i{dtxmnl- / *utiqiie> -éjje tyerfefla.

Nam <& Iqbuntjjr aliqtmndo ^, o^n cedunt,

indulgenx ingenior^um ftorum voluptati nec jegiper

intendunt animum fr _nonnunquam fatigantur : cum Ciceroni äormitare interim Demofthenes, horatio ve- ro etiam Homerus ipfi videatur. Summi enim funt, homines tamen : acciditque tis, qui quicquid apud il-

los _{repererunt ,} dicendi legem putant , ut äeteriora tmitentur, (id enim ed facilius) ac fe abunde firmlet put-ent, fi vifta magnorum conjequantur. Modefle

tarnen fr tircumßefto jud'tcto de tant'u virk promin- tiandum eß> ^ne damnent, «o» intelhgunt.

t. N. %

§. I.

E imitatione in ftilo Latino prudenter, ac fobrie ihftituen- da, cot tarnque vari« exiftunt

Clarifiirronimviroruro fenten*

tia*, itt vel nurnerum 8c mul- titudinem foriptitäntrum ad«*

quare, fi non fuperare,videan-

tur. Alii etiim neminem, omnes & quoslibet aln,

unum tantum alii, nonnulii Apulejum ^, muiti Gi*

ceronem_, quidam hos, quidam illos fl bi imieandos

proponunt. Mrhi ^vero, ut breviter 3gam, cum animus fit pra*pofterum iliurn in Cicerone fequen- do,-an exprimendo morem, in fcenam producere,

qu«qtie ad eurn delineandum faciunt ^, pro inge-

nii rfiodulo^ quod in me tateor eile perexiguum, tradere, ita qüidern , ut (ervile., & ridicule fu.per- ftitiofum dicendi fcribendive _genus exiibrlanduni

& explodéadutn putém; Tuaro, H L., beoigmo*

ni yjézri nat'boup ^ oiq sugntm

t ) o ( Sel¬

rem mihimet imploratatn cupio cenfuram, tuam*

que veniam , fi argumenta elegantiflimo, juxta

vero controverfiis 6c difficuicatibus non parvisin-

voluto , minus fatisfacere _potuero.

5. II.

Quantum ja&ur# detrimentique Reipublicae literarias, 6c Latinirati in primis, attulit duriflima illa, non ferrea , fed lignea, ve!, fi mavis, lutea plane astas ^, quam Barbariem wedii <ein nuncupare folent fcriptores, neminem p'toterte facile. Tan¬

tum enim abeft, ut artes tum liberales debito ftudio vel colerentur _, vel fperata caperent incre*

menta _, ut de fapientia omni, 6c ingenuis lireris tere eilet aétum & conclamatum a). Videlicer>

poft

*) De certis lirnitibus huic ajtati aflignandis,quam-

quam inter omnes nonconvenit, potiores tarnen heic audiendos effe fentio, qui a temporibus Honorii _usque

ad Carolum Magnum, & a Carolo Magno usque ad

fec. XIV. eos extendunt, hoc cum diferiirine, utprio-

rem illam aetatem _f quar inter Honorium & Carolum

Magnum intercedit, & _{Poerasr Sc} Oratores bonos,ut

ut rarioFes , tulifTe, ^non inficientur. Nam invatione

Gothorum,Hunnorum,Vandaforum &Longobardorum fafta, Latinitas _{qua partem} quidem corruebar,fedadhuc

tarnen fupererant magna aliquot ingenia, variis arti- bus & fcientiis nutrita , licet non fit dißitendum illo-

rum ftilummagis _{magisque,a totusquequaqj irruenpbus} populis, labefa&atuirr ^tandem concidifle* Vid. Frid.

And. Hallbavert Intrcidudh ad ftif. Rom.Part. 1. Cap» u

§. 8.&Walchii Hid. Crittc. Ling. Lat. Cap. t. §. n.

Negat Polycarpus Lyferusejusmodi attatem Barbaramy

eamque pro figmento & pigmento quodam habet ini

4M ) e ( n*. i

pöft crebra urbis Roma? incendia ^, poßque tot

exterorum hoftiles irruptiones non potuere non cunéh ⁱⁿ praeceps abire. Bibiiothecse publica? pri- vaCa?que flamma & rapina abfumebantur; quasque muicorum induftrta & iabore.per faris iongum ^tem¬

poris intervallum, cumulata & elaborata erant,

paucis tum diebus ^, ne dicam horis, milerrime interiere» Quid ^, quod deviéii licet Icalls finibus

Barbari exceflerint, fermonis tamen fceditas ^non cedit; recepit aliqua ex parte Roma fuum nito¬

rem > fuum cultum, lingua proprietatern non re¬

cepit. Paucis: ut primum lurida & infuUa illabar*

baries ^fe ruinis illius inflnuavit, nulla cura,nullum defiderium cultioris lingua? tenuic quemquam.

Addo, ubi doétiflimi viri o!im vixere, ibi mo- nac os _, fa rifieulos, turfeam Scholafticorum ine- pte , ut fupra nihil ^, philolophantium ^, ac de nu*

gis , tricis & apinis inter fe digladiantium ^, & id

genus plures, ftilo horrendo, an magis deridendo fingula contaminafle. Ac orbi tamen literato erit

utique gratulandum, quod, cum videreutur Ro¬

mans iitera? jamjam perirura? ^, quippe quae jufto diutius fine nomine , & flne fpe ulla melioris for-

tuna? jacuere ^, fec. tandem XlV:to proruperint, ve- lut ex denfis quibusdam repoftisque tenebris, lu-

mina ingenio, atque eruditione maxime confpicua,

A 2 qus

diflert. de Fitta niedii avi Barbarie in primis circa Poeün Latinäm, Helmftad» MDCCXJX edita$ fed argumen¬

taejus refutat Burchard.defat. L. L.in German. Tom. II.

p.<5$. It. Bertram in diflert. AntiLyferiana de Vera medii

avi Barbarie,

4 4H ) e( Hb

qu^ rei vix reparandae fcintiflulas denuo accende?

re omni ftudio, omnique induftria rentarunt ^

horum vero conatibus adeo fortunam refpondiffe

conftat* _{ut, per} varias terras ac nationes, radios

fuos mirifke fpargere cceperit lux literarum, ve-

tnsqtie illud Latium ornaraentis fuis nimium dio ipoliatum exfplendefcere, ^ac priftinum cultum recipere judiearetur.

III.

Sed vix dum adparuic fulgor i!le, cum tri- iHilima nubes dira qu&libet minari videbatur; Fe- quenci enim feculo ^, nefeio quo Furore addu&i, prodiere haud pauci a L. Apulejo, Madaura Afro,

quem du&orem & antefignanum fibi fumferant,

jtpulejani vocati, vel ex Ph„ Beroaldo, qui in mon*

ftrofa,ac tumida Latinitate ipOs facem praetulilFe cenfetur, 'Beroaldift# b). Di$io vcro illa Apule>

jana ^, quam tarjropere feöabantur, quod fterilis erat,mukisque fophiimatibus 6c myfteriis implera,

non mirandum arbitror linguam Roman am non

dum,, mi dehuit, firmatam , multum ^a fapore

vernaoulo tunc deflexiile Immo, fi latins il- lud b)Quod oftendit^Franc.FlorrdusS^binusycumvitiofifli*

mum fcribendi_genusexApülej.o9Martiano-Capella,Sido-

nio &(imilibusrprimutn fuis temporibus excitafife docei

Phil.Beroaldurn>& in multasEuropa: partes,e quibusun- dique ad eum eonfluebant auditores, itadiffudiiTey ut

plunma adhuc fuperfint ejus veffigia nec penitus de-

leri poffinr.Conf.GaddiusTVi. fcripc.non Ecelefiaft.p.7£.

c) Tutrunt, inquit Bohusl.Balbinus,/*»<^#c ho die 0>

mtortf _j fuibui vuia t£(a yUcu-erunt & gUcent. styulejvm-

4M ) • C HS- * lud malum ferpfiffet, in priftinam forte barbariem

cunöa reciderenf. Id cum vererentur optimi e-

jus temporis magißri 8c dolores, morbo huic peflilentiflimo medicinarn, ea potiffimum ratio*

ne, adhibendam putavere, ut Latinitatem eidem

opponerent _puram, caftam & ab omni labe inta*

£am h. e* vere Ciceronianarrj, Sed ficuti ^mor- talium ftudia difficiie inträ certos terminos con-

tinentur, & plerumque fieri aflolet, ut, cum ge-

sio nimium indulgent, eum faepiflime defraudene,

fecundum Horatianum illud;

Dim

tilud tx Afriea fervlle monßrttm , advenamßudiorum Quirl**

tium {utfe ipfe vocat), Ciceroni praferre non dubitant,

& toto eruditorum choro contra ^clamante, ruditum eluret iU

litu Afini nsirantur. Quxfita Orator. p. lOl.

G ottl.Stollius verbaexApulejoadfert,quae fane frigi-

dum& fuffljtum _genusfcribendi indicant,cum L.IH.Me- tamorph.ita Orditur\Commodumpunlcantibusphalerüaurora rofeum quatiens lacertum, celum inequitabat: & mefecura

quieti revuifumynox diet redäidit. IntroducL ad Hift« Lit P 4ör.

Sic vel ex hoc Eptgrammate Jambico : Modo ß papyrum Jbgyptiam tur argutia Nilotici calamt infcriptam, non Jpreverie Infpicere.,

quod Afinum fuum ^aureumrufuriJS,operi ftatitn abinitio adpofint Apulejus^reum {MrtcogoXcytcte inflmulatWeren«

felfius in di0ert.de MeteorisOrationis p*3xj. Cfr. Büch¬

ner. de commutat. rat. dicendi pag. 129.

Dan. G.MorhofiusappeUat ^eurn rnonftrofar,&vere AFricana;di<3ionis auftorem_jipfiusq5 fermonis chara&e-

rem tumidumatq5 incptum}addendo nonnullixamatori- hm cumadcoperplacuiire^utnoafolumprofati$ Lätiöo

f ) o ( m-

Dum vitant flulti vttia, incontraria currunt;

Sic Oratores, _qui poftea infequebantur, _per

nimium in Cicerone imitando fervorem, nec rri-

norem ßbi _contraxere infami^ _notam </): eo e- nirn venditent Plautique imitatore,fed & Ph.Beroaldum non

dubitafle, quin Mulae Apulejano fermone locuturas ef- fent, H Latine loqui veiient. Polyhift. Lit. Tom. I. Lib.

IV, c. XIV. §. i.

Jo. Alb. Fabricius ^: DiäioApuleji, inquit, ingenio- fa. fefe_aentior audaiiqüe_efl elegantia commcndar_^ fed quandoque li-

, CS durior in detvrquendis vocabulis, adverbiU pracipue_Phil.^, CSdiminutivit._Melanchton Biblioth. Lat. _p. SlJ"

in eloquentiaeencomio italoqui-

tUtt_rantlfguoties abfurdis ac incptii metaphoris fermonem obfcu- J£uü enim Apulejum (S bujus fimias ferat ? fed reele Apulejus, qui, cum Aßnum reprafentartt, rudere potius, quam loqui maluit.

Nec aliter de Apulejo judicavit CaufTinus: Elegan-

ti procul dubio CSfäceto fuit ingenio, fed eo, CSMußs non modo ftili infolentis, ^verum etiam argumenti novitateabufut e/l, ^auclor utique cauta Icüionis (S periculofa imitationis,

maxime quod abundat dulcibus vitiu. Cfr. Chr. Daumius de causfis amiff. radie. Lat. Lingv. C. 27, item Thom.

PopeBlounti cenfura celebriorum au&orum _{p. 120,} ubi plura _{de Apulejo} judicia & duriora, & mitiora exftant.

d) Nec obfhre _{putamus ea}

, qus habet Nico).

Hieron. Gundlingius : Was nun die Ciceronia-

fiösfangsbetrifft,in Italienfo^nurift zudahinmerken,gefehen,das ^damitTie freylich^man denan¬

Ciceronem imitiren mögte ; Weil (ie gelefen, das

der Quintiiianus davor gehalten : ^eum farü profeeffi,

cui placuerit Cicero, Jedoch haben _{he (ich auch am} bey ^, in Grsecis literis herfor gethan. Und dadurch,

•m ) of w

7 nim eft tandem deventum , ut r.ovam inveherenc conftituerentque fedam , quam Ciceromanorttm <&

Crceromamm appellare mos eft. Hi iidem nomen

ex Cicerone defumtum adeo affe&arunt, tantique

fecere ut aliud ufurpare, quam magiftri, in cu¬

jus verba jurarunr, indlgnum ^ac nefas prorfus

duxerint _, exiftimantes néfcio quid divini ^cum i-

fto nculo fibi acceflurum e), & intolerabili fuper-

cilio omnium fcripta, qu# Ciceronis lineamenta

non referrent, 6c ad _anguem exprimerent, acro

norantes lapillo ; immo, quo gravius dementia?

vix reperiri poterit unquam, adojefcenfuios a ce-

terorum au^orum > licet eruditilTimorum, leftio-

»e identidem abderrendo, ad unius Ciceronis fuperftitiofarri semulationem ^, ipfa natura, ipfo A-1 poiline;Gratiisque omnibus invitis, detrudentes /).

Se&arri ill dem Bcno p}b'ltdo ein grofer nutzen zugewachfen. A-

ber dicis : find fie nicht zu fuperfiitios gewefen in Ci¬

cerone imitando ? Refp. Wie es gehet5 man pecciret

oft in exceffu, oft in defecfhi. Die Leute haben, fo

zu fagen, kein wort brauchen wollen, fo nicht, beym Cicerone ^zu finden.Hift.Lit.p. 21p<5.

e)Quid pulcrius, uti refert Erafmus, quid amplitu%

quid magnißcentius , quam Cifalpinvm hominem Italorum fuffragiü appe'UariCiceromänum; & paulo infra, maiunt pud pofleros cciebrariCiceroniani, quamfanlii, Dialog. Ci"

ceronian. §.3. collect. Hallbaveri.

/) Meliora fvadetGuiL Budaeus:difckmas,l'nquif,po- tius Cd contendamus Af. Tullii naturam_y animum Cd dvffri¬

ttam percipere Cd admirariy quantunqua Latina facundia ac- eeptum tpfi referre debeat , exißimare Cd perpendere^r utin-

d« animum, quhque fuurn Cd aUt, Cd tnßiiuäit nett ut

* ^o <£#*•

Se&am proinde hane Ciceronianam _per hos licé-

feit vel cum Mureto vocare fadionem ineptorum ho- winim$)y Sc ^cum Morhofio fadionem Ctceroniano-

rum g ); ve! cum Budaeo profeffionem Tvüianorum b )j vel cum Becmano _/), Taubmano k ) &Lan- fi© btreftn Ciceronianam l); vel cum Thomafio

fervitutem Tullianam_ni) \ vel cum Moshemio mor"

hum Ctcermianum n); vel denique ^cum Bercrarno furorem Ciceronianum o). Nec ignoramus Tub a*

Iiis quoque nominibus innotuiffe hos eosdem Ci- ceronianos; etemm nunc Ciceronisfimi<e audiunC

&• wancipta p) ; nunc fratercult Ciceronis q); nunc iei^Arpimti jcbola inveftes pueri r); nunc Tulliaflris);

»caKolrfi&s Mine^rvam invitam & repugnantem effingerenuncfe

componere tanquam ad (peculum, fc ad Ciceronis exempla•

ria cogat: quo nihileft moleßius, atque interdum^eti^{am ran»}

eidius atque putiäius. Comment. Grace. Ling« p. I44&

#) Vol. II, orat. t y.

g) De pura did. Lat. C.X. 6.

i») Coraraenr, citat. _{p. 141t).}

i) Manuduéh ad Ling. Lat. p. 21.

k) Diflert. _{de Ling.} Lat. p. 22.

1) Orat. contra Italiam _p. 782.

w) Pracfat. ad ^orat. Mureti.

») Prxfat. ad Ubert. Foliet. de L. L. ufu Sc pra- dantia §. 10.

o) Introdud. ad lit. humanior. C. III. §. 5g.

p) Erafmi Ciceronian. §. it. Daumius Lib,

antea citat. C. 16»

q) Muret. orat. fupr. cit.

r) Lipfius Lib. II. EpiftoL quaeft. epift. ti.

s) Taubm, DiiTort. modo citat. _p. z&

•tt* O o ( H* _f

nunc Nizoliam 8c N/zohaue Clcercniaui t") ; nunc

febrtculofi Ciceroniaflri u ); nunc Pjeudo-Cicerories v), immo, ne quid contumeiiarum defir, Ciceroniafi-

m x). Quo fpe£tare etiam videtur coiloquium

illud prorfus ridiculum inter Juvpnem 8c Echo in

Era fm^o y)>

$. IV.

Primum quidem ⁱⁿ Italia, circa finem fec.

XV z) fe&a hac Ciceronianorum fua hinc

B il.lin.c-

t) Quod manibus femper verfabant Nizolii Tjoefau-

rum Ctceroniankm, ne voculam Ciceroni haud ufitatam fcriptis fuis infpergerent. Heuman. Poecil. Tom. III. p.

638. Bohusl. Balbin. Quäefit. orat. p. 7.

«) Daum. loc. fupra. cit. Dornmejer. dillert. de vitiofo Ciceron. Imitatore § jp.

v) Henr. Stephani PfeudoCicero.

x) Joh. Pafleratii praefat. in Ciceronis EpifL ad

Hirtium _{p. 17p.} it. profan, jo. Guil. Bergeri de natura-

li pulcritudine ^{orat. p.} 78.

y) Iv. Decemjam annos atatem trivi in Cicerone. Ec.

Cfrs. Iv. Unde tibifubit mc afinum aicere? Ec. E re. I^v. For- tajjis hoc di eis, non fic huic incumbendum^> ut alios redin-

quam. Ec. Inquam Iv. Non piacet igitur is, cjtci Je per o-

mnem ritarn tantum in hcc torqueat, ut fiat Ciceronianus?

£c. Å'png. Iv. Jggi.d fuperefl.na.tu■grandibus, quorum <etas ad

k&c dijeenda ^non efl tempeßivafEc. Stiva. vid. Coiioqv. e- jusdem fub Echo.

e) Hoc ita (latuimus , ut. pariter non inficiemur

multos antea exftitiffe praepoiteros Ciceronis imitato-

res _, & id quidem frequentando nimium claufulam il-

JO <413 ) ® ^

iJHncque fparlk femina , verum inftio fec»

XVI , & confequenti deinceps tempore, per Germaniam , GaIIiam , aliasque regiones

late dimanavit _, unde periödum Ckeromano>criucam

haud immerito inculcant Hift. Literarias fcripto*

res non contemnendi a). Capita ejus 6c principes

erant Pecrus Eembus 5c Chriftophorus Longolius,

quorum infignis ac prseclara fuit opera in ^or- nanda, 5c excolenda lingua Romana: ^ceterurn

cum anxia 5c Collicita nimis verborum phrafium-

que cura ililum jejunum 6c reßriöum reddiderint fuuni, adeo non primas fibi in eloquentia vindica-

runt partes» ut inter famellcos 6c prope eneélos

fcribendi dicendive do&ores nomen promerean-

tur. Hos muiti aiii,5c quidem longa (erie, ^exce*

pere, quorum notxores tantum recenfere Uber, ne

åubia ^{in re} litern uili movere 6c inteadere videar:

prius

lam Ciceronis effirrldeAtur ^; unde etiam Quintilianus

refert in inftitur. Orat. X. ^i. fe noviile quosdam, qui

fe pulcre expreffifle Cieeronem putarent ^, & illius u- bertatem affecutos, (i plerisque periodis illud etfe videa*

tur adponerent. Quemadmodurn Allelor dialogi de

eorrupt« orat* XXI!I. non veretur ipfum Cieeronem

damnare ob repetitionem ejusdem Formular? ad fafti-

dium usque recurrentis : nolo ^t tnquit, irridere rotam

fortuna Cfjus Verrinurn, (d iUuä tertio quoquefenfu in omni»

iwi pro fententid pofituw^, effe videatur5 Narn & hoc invi*

tus retnli , &plura omiß ^, qua tarnen fola mirantur atqut

txprimunt hi, qui fe antiquos Oratorcs vocant.

*)JolnFiid.Bertram hift#Lit» i*£.j?»

) o c s&- ti

pritistameh ⁱⁿ Bemho 6c LongoÜo figillatlm, qu®

kl rem pnefencem faciunt, addu&urus, _{fiquidem ilii}

6c au&orltate, & npminis fama ceteris anteceliere putantur* qüam pedem ulterius _promoveam.

J. V<

PETRUS 8EM8US, cui eanquam hu]us feét®

auåori 6c acerrimo propugnatori primus erit lo¬

cus relinquendus, natuseft VenetiisAn.MCDLXX, patritio 6c nobili admodum _genere: Ituduit iiteFlo¬

rentia lingv® Tofcan® & Latin®, ^mox Grase® m

Sicilia fub Conftantino LaicarLharum vero fingu- larum Cognitionen* fibi comparavit (olidam & , ut tum erant tempora ^, perfe&am. Deinde Ferrar®, (ub du&u Nicolai Lenocini _, Philofophi® operam navavit peregregiam: poftea cum varta eruditio- nis fu® fpecimina edfdiÄet, Secretarius apud Papam

Leonem X. conßitutus eft; turn a Paulo HL

Papa ad dignitatem Cardinalitiam eve£us; Epilco-

pus vero Bergaroenflum tanderri, non fme fufpi-

cione veneni ipfi clanculum dati, deceflk Rom®

Ann» MDXLYII. Cujus inter innumera fere elo-

gia vel hoc nemini cedere videtur Epitaphium ipfi ereéhim:

O Tufe®, o La ti® Muß äecus, optlme Fatfs>

Et Vener® fcriptor nobihs Hiftori®.

Ilens tibi purpureos flores, fpargitrjue recentern Adriacum Pehous> Tybris, ^& Arnus _aquam;

Et Nymph® infcribunt iumulo hop mijerabiletarmen;

Mors rapuif Bembum , delicias hominum b).

B 1 Ad

£)Thom. PopeBIount. Cenfur.p. item Gheri Delitias ItaLpoét* p,

it? -m ) o c wt

Ad vitam ejus quod attinet, illam haud optimam

fuifle memoria produnt annales ^; quippe maluic Ciceronianum, quam Chriftianum agere , idéoq;

majori ftudio & volupcate in fcriptis Ciceronis vo- lutandis , quam facris literis traéhndis tempus ctmrrivic. Sa?pius erjam fignificabat fe contra fcrs- pturam facram malle calarnum dirigere, quam vel

minima adverfus Ciceronem moliri c). Immo a- mieis > qrot fere habuit, in prim is vero Longolio

& Sadoléto ledionem Epiftolarum Pauli ^* quas

itrpio ore hpiftolaccias d) vocaverat , diflva- 0c, ne fterili ifto dicendi genere, uti ferebat,

ftilum corrumperent atque inquinarent#). Sx con-

tlglt f) Job. Ad. Weber. Hiftor.L.L.p^jpf»

d) Per ficiuni hoccevocabulum EpifloUccU nonin- telligebat Bembus literulas ^, vel epiftolam brevi'orem ^,: fcd Vilililmas haenias & quisquilias „ uti. contra Baille*

tum probat Memgius ^, & His qukiem verbis : fi Mr.

R.aillet favoit 1'' dmHen, il fauroit que tons ces mors Italiens

termlnez en accie, ö' accRt, Cbiefaceia^r capellacclo , cava>

la.eelo , libraecio ^, (dc, font des augrnentatifs ^: Ifi. qu epißo»

Js/eria , ou ylutat pißolaccia , {car on ne ditglits epifiola ) fignific uncgninde vilaine lettre. Anti-Baillet. P„ I. C. g.

e) De Bembo i^ta habet Thorn. Lanfius: advertite,

jfudltures, inepti hominis impietd.trm cum parifiuitfäia ^con- junctam. Isßquidem Epi/iolas omnes Pauli palam cona/mnavit,

easque deflexo in ^conturneIiam v-ocabulo epißolaecias efi uftts Apytüarey ^iUm amico auptor ^c[fet, ne iIlas attingeret, vel fi ccepifiet legere de manibus ab/iceret} fi: elegantiam fcriben-

di IS'eloquentiam adamaret». MentiaregorumScipione-Gen-

tili_} tS luam gravipee.na ^, fivel. ^unam. mihi in tot ififi v q*