DISPUTATIO THEOLOGlCA n
De VT, :- ~11
CHARACTERE
HYPOSTATICO
FIL II D E I,
In qua excutienda,
SUB AUSPICIIS SACRO SAN¬
GTM TRINITATIS, Cum confinfu
Venerandx Facultatis Theo¬
logie® fefe ulteriori Examini
fiftit Pro
Sumrrtö in Theologia gradu
ZACHARIAS ESBERGIUS
Paftor Ridderholmenfis,
RESPONDENTE
I S A C O LITHO VIO,
Aulae Gyllenftiernianas å Sacris*
AdI i 2 tykcetni.-AnniMDCCIV.InRegia
AcademtAllpfalienfiloco boris%confietis,
HOLMliE, Typis OLAI ENiFI»
Reg. Arch. Antiq, Typogr.
Ss RS MS
SUMM/E FIDEI VIRO
Senatori Regio, Con-
fiiiario flatus,
&
CAN CELLARIO
Academüe Upfalienfis,
lllußrijßmo atque Cel-*
fißimo Comiti ac
DOMINO
CAROLO
PIPER,
Mascenati ac PatronoMagno.
ime Gei
mequc Comes.
mprudentiam hanc
ticjue ac audadam, quod iliufiriffi-
mam Tüum Nomen lucubratiun-
cutishifce prafcribere aufits ßm, non
ßne caufd quis ynirahiutr-, ßquidem ?
quo quulqw tempore agatuY, magni
plerumqm referat, & ad res feliciter
gerendas non partum habere momen-
turn foleat ipßt occaßo 2fcommodhas,
qua uti dicunturn\ qui nihilpißfeite
ät'que opportunefacere confneverunt \
Nam quemadmodum pißuras & f-
ma-
magines certo loco poßtas? atque di- verßmode lud obverfas, pro variofi-
tumagis miniisque oculosJßeBantium
oblettare comperimm: ßc , a&iones nofira quantum opportunitate valeant
ac commendentur,cuivis pronum eß
intelligere, ut hand raro plus intem~
pore, quam in ipfa re? poßtum ejfi
videatur. §)aodego licet femper ju- dicaverim? tarnen in notam audacia
jam incurrere videor, cum? Te tot
vigiliisfijjum? tantisque pro ArEloo
orbe curis diftentum, hifce compellare
ac obtundere nonfim veritus. Aßi
qui de Qelfißime Comes ? duamque
virtutem 3 qua non humili neque ob- fiuro loco latety fed quaß in (ßecula
quadam excelfa atque Hlußri loco po-
ßta eß? penitim normty ii? utiJj?e-
ro? benigniorem interpretandi rationem facile admittent. Tam etßRex nofier
AUGüSTISSIMUS? 0* pofi
homtnum memoriam Maximus?ma- gnam
gnam Tibigravifimorum negotiorum impofuerlt rnokm> quam Tu jumma
Tm cum laude, 0* omnium pcene
gentium admirationefuftines ? Licét
Juorum conßliorum 0*participem 0*
adjutoremdeejje volueritlnviBißimud
HEROS, quo inmunereclarior in^
dies ßgnificatio Tua virtutis elucet^a--
Horum tarnen privatü, nefiio quo Vi¬
tium animique inexhaufto robore5 de-
fideriü vacas.y neminem favorit aC
gratia Tua aditu interclufurus. Ec- quisnam dies efl^ quo non aut confi-
lio Tibi aliqupsy aut opera5 aut etiam
reßt adjuvandm* Ghtod dum ani-
mo mecum perpendo, 0* tot concate-
natas curas cogito5 quibus bocce tur*
bulento prörßps tempore obrutus credi
potes5 Tibi tarnen tanto confidentius
pagellas hafce dediearey inferibere 0*
confectare aggredior$ quanto majord
beneßeiörum cluorrunt in univerfarå-
Patriamy 0& pmeipue in Aiujarum
, cul-
cultores extant documenta; nam, ut h&ofola nunc memonm, jane quidem
omni tempore5 quoRtipublicA vivere
Tibi licuit, apparuére, maxime vero
ab eo die eminuére fjf? emicuére> qm fa&m es Academi&Upfalienfis Patro-r
rim ac Cancellarim , faclm autem
tanto bonorum applaufu, tantaque U-
titid y quantam unquam in animii
bominum reBe fentientium, fumma dignitas virtuti tributa xpotuit excita-
re. Inde ego ceu officii mei motm at- que admonitm? data hac occa/tone
committere nequeo? utTibi, Celßjfi-
me Comes, de fummü Ulis ma¬
ximus, fed comparandis tamen Vir-
tuti Tuahonoribm, quos REX Ge- mentiffimus in Te contulit$ ut &No-
hili Uli, quam dixi-, Adufarum PaU- ßra3 de tanta felicitate 9 hocce accla-
mationis Utique plaufus genere > non gratuler, fimulque oflenddm Te u-
numejje? cuivmam bujm Theolo¬
ge
gicißteciminis edendi debeam> cujus
idcirco £ff nomini laudique univer- fum illud, quod proftcere baSenusin
literis potui> devoturn velim acman-
cipatum. Deus CL O. M, 1efoßri-
tem atque incolumemREGl ac RA-
jTRIAi diu fervet, nos REGIS
AüGUSTISSIMl Tuique afjpe&u
jam pené deßderio confeclos quam o+
cjjfime beet!
Illuftriflimse ac Celfiffima;
ExcellentixTu«
Devotiffimüs cultor Zh. Esbergius.
iAd Bmevolmn LeBorettt.
Rodit in lucem opus
hocce minus haud du- bie quam pro expe&atione Tua, cultum elaboratumque,
nec fatis argumenti dignitati rcfpondcns, qüod nobile pa¬
rker ac diffiifum necnonmul- ds controverfiis obnoxium &
implicatum uberiori expofiti-
one indigere poflit;Aftquan-
to majoremoperam&:impen-
fam in prioremea Diflertati-
one Tneologica collocatam confpicis, tanto minores jam
pro ftatu&habitu temporum noftrorum Tibi exhibeo labo-
X res
tes. ncquis inter nos beiio-
rum immanes ftrepitus, inter
tot srumnas ac clades ,quibus
totus propemodum terrarum
orbis,&: Fatria praecipue no-
ftraexerceturatq-,vexatur,libe-
roanimo,otio actranquillitate,
illa frui poteft,quamliteraris
lucubrationes fibi depofcunt?
Ita ne bella geruntur, utplus
in cives quam in hoftes da-
mni redundet? Mihi quidem
c manibus calamum excullit triftillimus de Narvs expu-
gnatione nuncius his ipfis die-
bus allatus: atque dum cuncta
mihi videre videor,qus mife-
randaaudituq-, Sc adfpe&ufs-
da> fidiffimos cives inter cru- dclif-
delillimi Holtis manus excruu-
ant, animo plane concido,
hocce reputans: belli
ancipitem effe. Novimus enim,
imo per bene novimus, ex parva fcintiila magnum fxpe
coortum incendium: & raro
ibi defmere bella, ubi coepe-
rinc* duritiem prxterea tem¬
porum fuam ingeniis quoque
afflare labem. Utinam vero exoptata paxmature nos ex-
hilaret, atque animos demum
noftros refocillet! Hxc fola
nempe eft, qux & literis cul~
tum, & dejedis fpem, & me- liorem fortunam reddere Fa-
trix poteft. Deus pacis & mo-
tus
tus holce öc métus quam ö-
cyilime reprimat, RhGEM-
QUE noftrum, PATRIK
DECllS, DELICIUM PO-
PUL! clementer protegat, ut Eum ex periculofis caftrisre-
ducem, laxabundi in natali fo¬
ta excipiamus finguli ac uni-
Verft. Vale J
ThX
é-å-^i-^kkåkHé-i-å-å-å-å-å-ééié^
<cAs cA5ctXr«As «As«A?cAo&A* e/A«As eAs eAa cAj cAj eA» eAsaÅscAs cAj: eAa «As eA»
cya cyasys *y® 'V® "V®"V® *Y®"Y® "Y® "Y® "Y® 4Y® Y®' Y®'"Y® Y® Y® Y® -ys«y»
-yv »y*»»y a/ v \f t* ■+ Y^ 'y 41] "Y ^ y y « * y » «• y%><y««yv ? y «1 « yw^yj•«■yjj<*y£ «\/»j»wjjk
t » I I t t t ! t * t t t 8 t 5 I 'M t j t
On ambabustantummo-
do manibus, fed verius toto
peTore adverfüs inferorumportasre- tinendumpie putamus, quod JESUS CHRISTUS, quem Johannes Vocat Åoyovi fit vetus Déus, aeterno fuo Pa- tri vero Deo crvvaiJi®*
Tiy,&> Quod ipfum , ut alia argu¬
menta taceam> praecipue CHARA-
CTEREejus HYPOSTATICQ de-
claratur, de quo ex Scriptum Sa¬
cra locis, quam breviffime pro rati-
one temporis, divina fretus gratia ,
propofiturus fum, qux maxime uti-
lia & neceffaria videbunturf
Plftra ds xterna Cbrifti deitAte dabuntChe-
rsCft*Cv? 1R>*«NCJ* f\>»WL/8"Av,<VC/BSCv7^X/Crs£jS
Th. I.
A mritti•
c®
tymitius de duabus naturis, Hunnius de per"
fina C. T. /. op. pt 141Meifaerus chrifiohd.u
Bannbatverus in Chrifiofophia. Cdo-vius de
7r^ov7rdfa^i Filii Deiantemundana) tdem 0*
Petrus Haberkorn de Perfina Cbrißi, Job9
Behm, de dterna K D. 'ditsinftdte\ Téufbbrnh fynt.Op. p.483.(f Syßematici,aliij.,
Th. IL
UT autem certis limitibus & can-
cellis contineatur univerla héc, de
re tanti moment! Trafitatio : cam
PROPÖSiTIONEy CONFIRMA- TIÖNE5 & brevi denique TOÜV WTt"
AsyovrcoV ENUMERATIONE inclu- demus. Teque , O FI LI DEI UNI-
GENITE, votis oramus ardentiffi- mis? ut akterna ni fuam Generatio-*
nem ex ore tuo protirentes 8c de-
fendentesy facratiffimo tuo S PIRI- T U5 fine quo nec Dominum Te
nominare poiTumus, nös regas oöil- kimirieS) ut Tibi grata,, nobisque
falutaria fem per eredämus>dicamils-,
audiamusj finguli 8c iMrerfif ' Th.
®} *
QUemadmodum-divina efTentia diftinéfoetres funt in una
v7ro<rd<ret$
ita quaelibet fuo gaudet Charadere Hypoftatico^ vel proprietate perfo^
nali qua una ab altera diftinguitur.
iiltit in ejusdem arterna ä Patre
generatione,& a&iva Sp.Sandicum
Patre fpiratione, Una quidem eft,,
quam fibi plane fingularem obtinet,
videlicetquod folus ipfe ab aeternogi- gnkur; Altera quam cum patrecom-
munem habet^ auod videlicet una cum Patre confubftantialem Öc coae- ternüin Tibi fpiritum producit*
^^Rtierationem arternam Filii,nihil
: aliud effe 3 quam ejus originem3
■qua anje omnja fecula é fubftantia
Tht V.
A2 Pa-
® > 4.-C®
Patris prodiit, ftatuimus, argumen¬
ta ex pharetra Phy lica petitaresiden¬
tes, quibus Hxreticorum nonnulli
dogma hocce oraculis divinis muni-
tum oppugnant 5 crafle admodum
de divina iiacce generatione philofo- phando.
Tb. VI.
J7a eft hujus generationis ratioy ut
Pater eam y quam ipfe habet5na- turam^ per generationerhFiliocom-
municet, ut ficut per hane naturam
Pater eft verus Dfeus? ita perean^
dem Filius genkus y quoque fit ve¬
rus Deus«.
Th. VII.
*
JJfAnc aflertionem vel propofitio-
nem confirmaturi5 ejus ponimus
fundamenta.,nonPhilofophicak
atque ex fapientiae humanas fontibus haufta SevrffVLTcti fed folam revela- tionem divinam, quas fcriptis con-
tinetut
tinetur Propheticis & Apoflolicis,&
cum hac norma? vyamvrw xo'ym J-
7roTv7Toocret congruentia Ecclefias purio-
ris teftimonia. Quod Ariftoteles de fuis prineipiis affirmat, non effe di- fputandum adverfus eum, qui lila
neget; id multo redius de pnncipio Theologico dici poiTe exiftimamus 5
cum Paulus ipfe velÄngelum decce-
lo aliud fonantem > feriat Anathe-
mate.
Th. VIII.
| Jilla Patris ad Filium Pjf4
n4 7. Filim mem es Tu. Ezo ho~
>• , j ^ p
die genut Generationem Filii
luculenter oftendit^ hoc autem ^oer--
<pdv*i[jLct nonruli de Meffia aeeipien-
dum efle tribus diftindis vieibus in N4 T. doeuit Sp. Sandus: Ad4XIlI.
33. Heb. I. h c. V.h adeo ut ne ulli
quidem Angelorum iddidum fueritr,
aut de ullo Angelo 5 nedum homine
mortali aeeipi queat,
Gert
®}*"C
Gerbard. Ex. L.3. §. ij-£. Heinf. £*. £9,
1Vö/<g. p. 11. Glajfi. Pbil./.1. pag. \g$. 472.
Scbeibl.Tbeol.Pr.p.ife.Dor/cb.di(pfing. Baldig,
in Colieg.Trink, d. 6. th. 19. Fried, lib. F. p.
303. Hunn. Catv.jud. p.Ig. in art. deTrink.
Prof. Lyfier. dijp.de Geneal. Cbrifi.q.6.Dannb.
FJodom.p,igh
Th. IX.
TW*Am cum de aBu interno, qualis
**- ifta eft: generatio,, fermo fit?non
poteft HODIE illud aliter quam de
aeterno vZv explicari, in quo nulla
temporum differentia locum habet.
Particula oT»n vel h. 1 tem-
pus principio & fine carens deno-
tat. Deus enim heri & cras non ha«
bet, fedfemper Hodie, ut ait Am-
brofius. Nec juxta Auguftinum^
quicquam in aeternitate praeteritum■,
quafi effedefieritnec quicquam fu¬
turum, quafi non dum fit> Ted prae^
fens totum eft, quicquid etymaeter-
num eft? femper eft.
v ftrtull. adv.ju<J$ 12. p.U4.u14- p*■*?£•
adv«
m 57 c®
ücfo, Marc, lib. 5.c. 20./>, 5^7» /.4. a 21.p.
427. Auguft.T<m ii/. /'« Ench.
Laurent, c,49. Tom* IE. qq. V.ac N.T. qP.f4 Tom. VI. de Haref.c. 4. Confil. Witt. Tom. I.
p, 687> Dorfch.Theol. Zach, p, II, D.s.§,37+
p. 180. Gerh. ^Hebr. c. 1. p. 19. Glajf. om»
mat. S, p,39, &41.Tarnot> deTrin. c.3.num.
3*p• 244* HunteCaflConfc.p*69,
Tb, X,
^.Enerationem autem inferre cöm-
municationcm efTéntiae negari nequitj Nam negata Filii aeterna ex
fubftantia Patris generatione, nega¬
tur etiam ipfius véra Deitas, liqui¬
dem inde atque ideö Chriftus eftve-
rus Deus^ quia eft ex Patris effentiå
ab aeterno genitus.
Tlura dabunt Graiverus Cent,1. gu*ß. il»
luftr. Difp,3. q)). 6, Joh. CarpzoV. Specim.
Theol. Chemnit.Difp.8,p, 133, Calov.Socinifm.
Profl, p» 188, & qua de fignificatione vocis ib contra Bohlium monuit Joh, Mufaus Ex*
ere. 2. §. 9.
Tb.
ä) ué Th. XI.
|Nfinuatur etiam &terna generatié
Fiiii hifce Sp, Sancti verbis: E-
grejfiones ejmantefecula. Mich,V. i4 Sp, Sanäus in immediate antece-
dentibus^deiilonftrata temporaliMet
fix nativitate ^ a^ternam ejus in hilce
defignatam voluit. Quod verö de
una generatione loquitur Propheta pluraliter, propterea fieri multi or*
thodoxi veteres &reeentes ftatuunr>
quod cum femper å Patre egredia*
tur., & generetur Filius., (liquidem
eftaeterna generatio^ quae nunquam
incipic> nunquam delmit ) videri poflunt rnultae egrefliones, aft Tar-
novio in h, L redius videtur,Ti dica-
tur, pliiralitätem heic ädhiberi > ad defignandam excelknttam p'erfe-
ttionem fumnicT iliius procdiionis ar-
xernse* Et quemadmodum praefi-
xum o in fcriptura nonnunquam
; com-
® )> cw
Commode reddatur per Ante notaik*
te Calovio ; lic cnpo wra fa™ red~
2 dendum erit, Ante quöndam ? ante
^ prmquamy ut omnium tempo rum
l* & feeuiorum antekasy utita loquar>
iftfinuetur*
t Luth♦ Tom*K jen> Cerm. fi 477. Spanh.
:C £>üb¥ Ev. P. 1. p. lo6>feq. Heinf Ex. SSJ/b.h
|e i.2.p„ 11» Calo)). CwßcL Arm.c,%.p¥ i<?8»
a Th. XII.
:. pörrd Chriftus fepiffime appellatur
ty Filius^ non nuncupatione & be-
t* neficio* feu adoptione, non titulo.,
n non officio^ fed proprius ac natura-
n lis> atnemo Filius naturalis dici po»
ri teft5 nifi fit genitus de natura ejus y
cujus eft Filius* Proprius Filius non
y effet* nec patrem proprium Deum
d haberet) fi tantum creationis> aut
L alio quodam quam generationis ti»
> tulo Filius diceretur5 qu£ fola pro»
i- prium Filium inferr, imo nifi aqpiA-
a tis Patrik confubflanUalis eflet> Fi-
t- B lius
wsto l
lius proprius non eilet Ted degener I
Hinc rede Auguftinus 1.3.contraMa¬
xim, c. 14. Non efl degener ab uno
Deo Patre, Dens unkm FiIhm Nec
non Hilarius lib, de Synod, anathe-
ma dicit illis, qui afferunt effeniiam
Patris a fe ht Filio gignendo degene- räjfe. Rom,VIII,32, Job,V.i8,Matth.
XVI. 16. iJoh;V,io.
Th. XIII.
JQEnique defignat ipfa Sapientia
Hypoftatica cadeftem fuam origi-
nem Prov,IIX;22équando dicit- DomP
ntPSpoffedit me.Uhi proculdubioDomi-
ninomine refpicit lllum, quemAbra¬
ham appellat Jehovah , Demn altijfi:-
mumpojjeforem cceli ac term Genefi
XIV, 22. Intelligitur autem prima
Deitatis perfona., qua: Pater eft &
dicitur, å quo origmem fuam du-
cere Sapientia fe profitetur. Quo
vero
@ ) ti c@
Vero modo acratione inde ortusfir;
ex verbo n:p fufe fatis aceruditéde- ducit ac demonftrat inter recentio-
resD4 D. ]oh4 Henricus Majus Prof, Theofi Gififenfis in difputationibus
fuis Sacris p. 418, Ibidemque oracu-
iu/11 hocce divinum ab Arianorum corruptelis 8c depravarione vindicat.
Di/p. Giejji Di/p. I7. §. 7»p. 710. Hieron.
Dpi/l. 137. Dillherr. P>. Philolog. Tom. l.pypg.
TIertull. ad\>. Hermog. c 1<$\ /?.2J5". *"• 4f. pag*
•244.ad)). P/vza-. c. "].p./työ.juft.M. Dial.cum Dryph. p~. 2$4. Hilar. de Synod. ad\\ Aria-
»0/ 32^, -SqbiridLLexic.1fcöc* ^-p.
Th. XIV.
^Apientiam effe nemo inficiamr ?
fed qualis ea iit Sapientia , tot
funtinterpretum difcordes fententiae5
ut eas referré pjgeat, pracfertim
cum hac opera vin pietate eruditi-
oneque infignes praeelare fint defun-
&i5 nominatim é noftris Waitherus^
Calovius atque Gejerus* Sapicntiam
ßi vero
@ ) ta c &
verb hane peculiarem efle perfonam*
eamque divinanij & quidem in Sa»
cro Sandte Trinitatis myfterio me¬
diam five fécundam, adverfus veri-
tatis hoitium obftinatiffimaminfieia-
tionenij, ex ipiis Tcxtus vifceribus perfvafi} credimus firmiffime*
Hunc locum praVe interpretantibtu fatüfi-
f-ere praeternominatos Mullertes.judtHifm* pAg+
11$7. 1224, Gerhardtw Exeg* LK 3, de Erin.
US. Joh. Carpzovim Specim,fbeoi.Chem¬
nitz141. hotfaccus Jnticrelbp.fSS. Tsrnoplux
defrmit.p. 817. Feurborn in Anti-Enjedina
d p.Sj. ad S7. &Fafcic. 2. dijp,3,p. \66feqq^
& Anti-Qfiu.rod. §. 42, Hack/pan. Not. Bibt^
P. 2. p. 404» ad 424. G/^ PhiloL föcr* p*
$64.. 1447. & Onomatot. Proph. p.37h Wd- genjeil. fel,\ gn.Sat.p. 15*1.feq..
Th. XV.
QUod dicatur-2, Cor« IV.4+tumitemtS©g»^ternamimagoDeuFi¬
lii generationem arguit. Qyemad~
modum enim imago relucet in fpe*
culoj & exprimitid cujusedimago,
&
@y
& å quo otitur$ ita Filiusa Patreab
aeternogenitus5 eficntiam ejus perfe-
de exprimit5non ut umbratilis mor»
tua acevanida, fed ut eilentialis &
fubftantialis imago* Flacius incla-
ve Script, fub voce Intag: monet,
quod imago apud Latinos fere tan-
tum quidpiam vanum> & quodqua-
licunque fpecierem ipfam reprxfen-
tat, denotet; Hebrxis vero fignifi-
care realiflimam convenjentiam, &
fummam fubftantix ipiius ßmüitu~
dmrriy toto genere diverfam ab ima~
gine &fimilitudine protoplaftis con-
creatam? prout multis exemplis ibi¬
dem confirmat. Hoc ergo pofteri-
ori Hebrxorum fenfu & fignificatu
realiffimo3Filius imago Patris dicitur.
Gerh, Ex. L. II, §, 14. Hiß. Magd. Cent,
S*c.s.p'S44* GraW. Expo/, c,I. ad Hebr;p.
*2* Watb. H. p. 114^ Ffac, Chv.p, 1. pAIT.
Chemnit. Exdm. Conc. frident. p,i. p.m,i]f<
Calov• Confid, Arm, c< 17.p,432. addei Ter*
tul
•) >4 C®
tull. adv. Mare.l.r.cjLip.4-67. Augufi, Tom.Pl,„
contr.Faufl; /♦il.c.p.Gerh.inGeneJ.c.I.pi ii»
Th, XVI
T^Icitur quidem indiftinde Imago
Dei? nec tamen inde confequi-
tur, Chriftutn elfeimaginem Sp.San-
di. Adimaginem enim duo requir
runtur* v Ut iimilitudinem ejus ge-
rar, cujus eft imago. i. ut ab eo a- liquo modo procedat Sc exprimatur, quod de Sp4 Sando dici nequit. Un-
de vox Dei non abfoiute Sc eflentia- liter aeeipienda ell? Ted relate Sc
perlbnaiiter de Deo Patre, alias
ChriftuSj quia Deus eft, fui ipfius i-
lirago dici polier, cum tarnen ima¬
go non ad fe, (ed. ad aliud referatur,
Th. XVII,
»Deoetiarn perhibetur, ut
JLT;%viärQ<?&er.eb)S CjVTÜ He'tv^i.e. .chara-, der hypoftafeos vel (ubftantr^Patris?
quod eundem exadiffime referatper
aeternamgenerationem å Patre. Dici-
tur å £ct£«TTifv infculpere di-
cente Giaffio Rhet, Sacr, addeno#
tandum potim ipfumßgillum, quam
imaginem ex ipfo ßgillo cera impref- fam, eo fenfu? qvod Pater totam fuam ejfentiam & majeflatem Filio
å fe ab aeterno genito intime quall
infiulpßrity Sc feipfum in Filio qua-
ü effigiarity utfit jubßantialls imago
ejus, Quod idem probatur, quando
aTrelvyctcp* rjjfJofyg appellatur, ratio
autem appellationis haec eft., quod å
Patre ab aeterno perineffabilemgene*
rationem inftar luminis de lumine,
(ut in Nicenofymbolo eft) refplen-
deat: Eil enim cc7rduya,crfza relucentia
refplendens quafi radius5 &ficindi-
catur origo å Patre asterna. Spien-
dor å fole non divelhtur, fed eidem
coarvus eft; Sic å Patre luminum
h°S
hoc uTTclvyarrficL nempeFliusnunquam
divellitur» Sicut radii coexiftuntcum
fole5 & cum eo fimül perleverant^
coxvi funt foli^ & fpleiidoris ema- natio å fole eft: Ita Filius ab aterno
genitusin &ternutn exiftit cumPatre*
éc procedit a Patre* Quo argu¬
menta^ Alexander Alexandrinus E- pifcopus, contra Arium eft ufus3 in- quiens: Credimus Filium fcmpcrexi-
ftere cum Patre: enim
eft* Cui interpretationi inprimis fi-
milis Locus Sap. VIL favere vi¬
detur > quo fäpientia Hypoftatica
elTTcluyeta-fici' <f)aT0$ dicitur5uti hic
UTeivycttfptt dcfa. ]SJeC dubiülll Vi- detur SymboliNiceni appellationem
hinc derivatam eiley qua lumen de
lumine dicitur Filius Dei» Quid enim aliud eftilla luminis de lumineema-
natio & origo, quam quardam ge¬
neration quam emanationem illud m-clvytta-f^a infinuat.
Grab,
m) v c B
I 'Grav,Difp, iliufll-, ßhixß. Cent. i,ß>ß;dijp>
I j, Ri)>. Difp. de Profridx tb,s. Gleiß, Pbil. /.j\
p* is8* TarnoP, de innit,p.p6p. Gerb. Ex.
§. 221.Hackfpan. Not. Pbil,p. I. p. 822,Spanh%
Dub. Ev, P, 3. p. i8f, Meifr. Pbil. S.p,ir.
> £.I. cjv.2,p, 37. Dorfcf Pentad, AJ~. §. ip.
y pag. 20ß.
Th. XVIII.
J^lvina heTC generatio infert (*) perennitatém Tielcztermtatem. Ut
äeternus eft Filius > ita ärterna etiam ejus generatio. Filius Dtigentfvs fu- itj, generattir & generäbitm> docen-
te BeatoLuthero in Commént.fuper
Pfalm, IL Tom. IV. Jen. Lat. fofi
766^ Cum apud Deum> in illa arter- nitate omnia feculorum fecula fintut
_ momentum unicum, (quo fenfu e~
~
tiarn in Pfaimo dicitur., mille annos
efle apud Dominum> ut eum Diem>
qui jam jam pmerient;) idcirco in
j hac generatione nec temporale prin- cipium cogitatur, neque finis?quafi
, C fci-,
mjw f®
.fcilieet äliquando cceperit Pater ge*
nerareFilium, aliquartdodefierit, I- taque fempér Pater line ulla mtitäti-*
one gignit fiiium ab aeterno in aster-
num, & femper eft ea genitura ab-
folütiflima perfectione completa &
confummata, Hme re<fte Gregori¬
us Nazianzenus Orat. III. de Theoh Nec Deus Pater ita generat, utnon-
\ dum perfecte generarit, neque ita
^generavit Fiiium, ut generare de-
€ fierit* lila enim locum habent in
c iis duntaxat,quseténiporum mutati-
*onibusfuntobnoxiatverain Deoftm-
* pereilnativitas,Tedperfecta, femper
* enim Filius nafcitur {cd perfeetus, Myfterium generationis divinx ca-
ptum rationis ttanfcendit, adeoqué
fruftra ab AdVerfariis ad rationis Ju¬
dicium provocatur*
Th. XIX.
(3) Communkationem tjmdem
numero eßehtia. Filius gjgnitur å
Ba-
Ä) "9 C®
Patre, ergo per hane ineffabilem ,
generationen! non five eflenti-
am fortitur å Patris fubftantiå diver-
fam ^ quia hane effentix divin^e di-
ftra&ionem purifllma ipfiusfimplich
tas abfolute refpuit, Confequitur er¬
go, ut Filius å Patre genitus ejus-
dem non egrediatur5 fed inträ
iiiampermanens eådem omninoDei-
taus Deus fit? qua 8c Pater Deus
eft. Cum Filius per generationem y
communionem habeat eftentix cum
Patre, neceifum eft? unam illam' fingularem efientiam communicari
Filio.
Th. XX.
(y) Commuwcaiioncm totm ef-
fintiüy non Parti* alicttjua. Omnia
quacunque Pater habet mea fimt, in-
quit Chriftus Joh. XVI« iy« Ideoque
omnia quxPater eft, ut Cyrillus ait.
Filius jfimiliter eft>pmerquamquod
C2 Pa-