• No results found

LVJHERANL EX

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "LVJHERANL EX"

Copied!
43
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

ό( Ο. 2).

specimine

academico

NECESSITATEM

REFORMATIONS

LVJHERANL

EX CONSENSU

VEN. FACULT. THEOL. IN REG. ACAD. UPS.

Pra:side

D:o

Mag.

LAURENTIO

BENZELSTIERNA,

S. THEOL. PROFESS. REG. & ORD.

PUBLICE EXAMINANDAM SISTIT

PETRUS

ARRHENIUS

Larsson,

Uplandus,

IN AUDIT. CAROL. MAJ. Die Anni MDCCL.

η ο L Μ ι Μ,

(2)

Benevole Le&or.

i ifliturTibi heic Benev. Leblor, necesfitas Reformationis

Eccle-)J βaflicke per LutberumfeIieiterperatt£, idque eum in

finem,

ut

Magnum huncVirum, £0/ tot tantaquc debemus, λ calumniis

Ro-manenfiumUberemus, 0/^0? probrofam eorumin

nosjablatamaver-runcemus vocem, Hacfc, resefi: Contendunt Romanenfes,

Luthe-rumjufiastion habuijferationes, £0r /j ecclefia eorum

antiquis-firnafolaquevera

recejferit» Novaturientem

itaque

noflram clamant

Ecclefiam, Lutherumdenique omnis erroris & vitii aublorem,

reticorumbäreticisfimum, apofiatam, bipedum nequisfimum

male-dico pronunciant ore. ffuis itaque nen videt, quantum e re

noflra

Ecclefia fit , mtfero ante hac tempora Ecclefia

ftatu in

Capite&membris, i»fide &moribus, necesfitatem magni

hujus

ope-ris oftendere. gfiiis ignorat, noviiatem errorum

fuorum

valide

Ulis

opponi, £»/ Patrum, traditiones non

[criptas

atque

praxin

primitiva Ecclefia, prafidium

defperata

feta caufifa,

provocant9

eaque omnia maximi faciunt. fjuod vetoin

ipfa hujus rei trablatio*

nementio aliquando injebla fiteorum, quiadtempora

reformationer*

haneJubfecuta referendifunt, illud fcias velim,<?0 tantum

occafione

fuiffefablum, quandoextra controverfiampofitum fit, m

Antecef*

forum vefiigia fecutos fuiffe. Ceterum,

eonveniens,

£0/*/

jucundius, ^00;» ^0^ z«genere de

Ecclefia

Romana

dibla

funt9

rebusEcclefia patria illufiriora

reddere. Hoc mihi, fateor, primum

fuit propofitum, tamencrefcentibus circapra

fens negotium

dicendisy

nec voluminisconficienåi adrifit moles, necefiy quod a metam

mul-ta pofcat Leblor. Jliosy ut hacagant9

prafiantia

argumenti

in¬

vitatos cupiam, /0* efi. Si quid autem meriti

fibi

comparaverit

hic meus infcrutandis

hiftoricorum

fcriptis labor,

zW

0/«»*

C00-didolfi cura hacinfpicienti Leblori, »00 pagellis hisyfemper

refe-rwtacceptum. iV<?wrö indignerts, quafo,

quod

recepto o

lim

mori

mehaut adcoWqdans. quid fitformatio, £0*0

reformatio,

^0/^

necesfitas, töbjomtane, 0» hypothetica,

moralisne,

jurisne

9

anfabli, demum Lutherus, multis dicere minus

duxerim

ne»

cejfarium, i?« ipfa me detinuit. Magna

fuit

reformationis necesfi¬

(3)

omanenfes

praeciptium

fux

do&rinse

hoc

pofuerunt

fundamentum

:

Efle

nimi-rum PontificemRomanum totius

Chri-ftianae Ecclefiae vifibile caput,

Vica-rium

Chriiti,

qua

fidem

&

dignitatem

verum

Apoftoli

Petri

fucceflbrem,

omnium Ecclefiarnm

fuperlntenden-tem,

ad

has

pro

lubitu

gubernandas

imrpediate

a

Deo

conftitutum;

fummum

adeoque,

atqueinfaliibilem

con-troverfiarum ac cauflarum

Judicem,

nullique,

nifi

di-vinae cenfurae

fubje&um.

Eft iane dogma hoc

Romanenfium

ejus

indolis,

ut

car-do fere omnis controverfiae nos interatque illos, in

quaeftio-ne hacvertatur. Sienim ipfis conceditur,

Pontificem

eorum

cflelegitimum

controverfiarum

judicem,

fimulque

infallibi-lem, fruftranea

prorfus poftmodum

föret

omnis

cum

iliis

in-ftituta difceptatio.

Cfr.

quas

eleganter

in

hujus rei

uberio-rem dilucidationemadfert Gv.Scherlock,libelloex

Angli-cana inlinguam Gallicam

translato

:

Prefervatif

contre

le

Pa~

pifmeP. i.C\ i. Hincmirumnon

eft, illos

de

nullo alio

dog-mate magis efle folicitos, quam ut

capiti

huic fuo

confulant,

illorummore, qui corpori

confultum

putant,

dummodo

ca¬

put abfconderint. Unde etiam mirum non

eft,

Coryphreum

illorum Bellarminum L· 4, de notisEulefice.

unicuique

(4)

lin-4 & Χ q Χ φ

linquere libertatem retinendi religionem, quam velit,

dum-modofe Pontifici Romanofubmittat. Ex eodem fonte

quoque

fluit, quod fidem Chriftianam in obedientiacasca ponant Ro¬

manenfes, cujus rei infignedocumentum habemusapud

Gre-gorium de Va lentia Jefuitam, qui in fidei analyfi adducit

mercatorem Italicum ita fecumratiocinatum, fumeret

nePon-tificiam,an Lutheranam religionem: In Pontificia, ait,

reli-gione compendiodifcerepo(fumveritatem ,fi aio, quodait Ρontifex,

nego, quodnegat. Rmfum ait ille, aänuo &ego, Sivero Luthe¬

ranusfieri

veilem,

catechifmwsmihi edifcendus, (β fcriptura

fcru-tanda. Quodeqnidem facere nonpeffum, cumpotius mihi Italic<e

näves obfervand#, transmarinee merces inveftigandafint. Ex

his itaque quivis perfpicere poteit, quantum e re Eccleiice

noitras fit, fundamentum hoc eorum fubvertere,

Quoniam vero optima contra illos fit nrgumentandi ratio, ii cxgenuinis antiquitatis monumentis oilendatur, quan¬

tum ill i a puritateeccieiice recefTerint, itaque confultura

duxi-mus, eandem hac occaiione, breviffimo tarnendifcurfufequi.

Adco trita eil illaRomanenfes inter atque Epifcopalesin

Än-glia ab una, Noftrates vero atque Presbyterianos ab altera

parte,innumeris ferefcriptis agitata controverfia, de originey

poteßafeatquejuribus Epifcoporum, ut adlum plane ageremus,

ii cajam repeterentur, quse conlultius in ipforum fcriptis le¬

gi poifunt. Tanquam ab aliis itaque abunde probatum

fup-ponimus, vana eile omnia illa, quasin fuas cauifas prasfidium,

de difcrimine inter Epifcopos

atque Presbyteros, ut originis divinas, fomniant, Ejusdem quoqueindolis effe illa, quibus ex loco Matth. ι<5. i8 praeeminentiam Petri pras reliquis A-poftolis ftabilire conantur, nemoignorat. Si porro ipfis

con-cedimus Petrum aliquando Romas fuiiTe, quod tarnen non

pauci eruditorum adhuc in dubium vocant, id tarnen omni dubitatione caret, eum nunquam in cathedra Romana,

utepi-fcopum,qualem eundem fingunt Romanenfes, fediiTe. Si ve¬

rojam tranfitum facimus ad tempora cevumApoftolicum

fub-fecuta, obfervamus quidem, Epifcopos Romanos mox

dorni-natum incccleiiam fibiarrogaiTe, fed quibus eorum tentami-nibus

(5)

·

χ Ο χ 9 _

_

I

nibus mafcule fcfe oppofuere reliqui, tantum non omriés, ut

cx infra dicendis ulterius conilabit. Exiilimant

quidem Ro¬

mani Pontifices, hane corum audoritatem in Concilio

Nicce-no, Oecumenico primo, ejusque canone fexto, fuifle

ftabiii-tam, fed qui canon manifeite eandem deilruit, uti

fuihci-enter probavit Fr. Spanhemius Dijf. de cequaHt. &juribus

vet. Metrop, Sed no va mox fefe Pontifici R. offerebat

oc-caiio fupra reliquos, uti anxie cupiebat, emergendi^

Scili-cet, Romaa ConilantinoMagno Imperatorereiida, ac fede

imperatoriaByzantium, urbem Thracite, poilea de Γπο no¬

mine Conilantinopolin adpellatam, traduda, dum in

orien-tem omnia fere totius Europae ornamenta ac prreiidia, din

primis XV Legiones militum validifiimie, antea in tutelam.

imperii ad Rhenum d Danubium conftitutas, fuiiTent

ad-vedae , fadum inde eil, ut hinc inde cujuscunque generis

bellicoii populi, inveterata in potentes Imperii manus

iim-multate dudi, e vaginis fuis prorumpentes, injuriarum,

a Julii Cadaris usque tempore fibi illatarum, iverint ultum.

Weil-Gothos loquor, Vandalos, Rugios, Thuringos,

Oil-Gothos, Hunnos d Longobardos, Svevos d Alanos,

Fran-cos d Burgundos, quorum aliis Hifpania d Gallia in

con-culcationem patuere, alii vero cardinem imperii, ipfam ur¬

bem Romarn petentes, ac continuis velitationum

viciilitudi-nibus, cum otioforum Imperatorum parum fidis prsefedis

ri-xam moventes, tanto calamitatum cumulo totam fere

Itali-amadfecerunt, ut inter miferum illorum regimen dubia, d prteiidiis fuis nudata fluduans, OccidentalisImperii proram

perdiderit puppimque.

Hifce tam turbulentis,atque Gentium barbararum

effre-ni furoreadflidis temporibus, quum parva Italiaepars,Roma

nempe d ejus pomaeria, Urbs Venetiarum,

PentapoJis

d

Exarchatus Ravennatenfis, Longobardorumjugo haut

fubje-da, ab Imperatoribus Orientalibus

perExarchos regeretur,

Populus vailationibus lacelfitus, atque inter faedos barbaro¬

rum errores vagabundus, horum Prasfedorum

pertaefus

libi-dinofae

dominationis,

ab Imperatore longe diilans,

(6)

*

»

Χ

Ο

Χ

φ-icopis,

Ravennaro

fc. St Romano,

quia

aliunde

non

erat

ex-fpe&andum

auxilium,

adhserere

oeeepit,

eisdem

di&o

audi¬

ens, eosdem

St

honoris,

&

munificentise

quo

vis

adie&u

am-plexus.

Hi

vero

divitiis

St

pronis

in

fe animis

locuple-tati, paulo

akiores

hinc

erigere

conati

funt criilas.

Ete-nim jam

fecundis

eflati

rebus,

vigilias

fuas in id

digef-ferunt, ut lui

juris

fa&i fua

ipforum

quoque

quiererent

com-moda, Imperatorio

igitui

dominio

excuiTo,

pro re

nata

jam

modo'

Exarchos illos in

auxilium

Tibi

contra

hoiles

vocant, modo iisdem infenfi Stindignati,

eosdem

oppugnant.

Hase

veroRavennatis Epifcopis atque

Romanis

communia

fuere

molimina. Ait, quoniam rara

eil conjuratorum

concordia,ita

hi Ecclefue Antiliites

plebejam

na&i

auram,

contentionum

ferram·, uterfc.

horummajori

clarefceret

au&oritatisjudicio,

inter fe ilmulac Patriarcham

Conilantinopolitanum,

(qui

St Epifcopus

Univerfalis

vocari

voluit) reciprocarunt,

neu-troalteri collafubdere

volente.

Interea tarnenEpifcopus

Romanus

casteris

St fortior,

Stfelicior, St

callidior

leonina

potitus

eil

parte,

dum Bonn

facius IIl-usEp. Rom.

fua,

Sc

qua: tot

Romanis

Epifcopis

in¬

trä

pnecordia

hxferint,

exfecutus

vota,

publico edi&o Sc

audfcoritate Phocoe

Imperatoris,

parricidii patrati

ab

Epifcopo

Conftantinopolitano

adeufati

Sc

reprehenfi (cui

vero

hic Ro¬

mano ecclefia: Praeful

blandiebatur;,

in

Synodo Romana

,

ad

annum6o<5 celebrata,

univerfalis

pronunciabatur

omniumec-cleiiarum Epifcopus,

ipfaque

Eccleila

Romana

mater

Sc

Ca¬

put

reliquarum

omnium.

Ex hoc

tam

infauilo

rerum

arti-culo, verus Papatus

intromiffus,

fundamenta

jecit

omnimo-dee Eccleiiarum Catholicarum

corruptionis.

Pontifex

nam-que Romanus

hac

fuperinferiptione

tumens,

fuperciliofe

ne¬

minem Tibi parem

agnovit

Ecclefiafticum,

atque

fpiritualem

adeo agere

expit

Monarcham,ut

ejus

obfequio

maneipatiho-mines, eo

inconfulto,

ne

hifeere

quidem

fuerint

aufi. Nec

amplius i-s

confulitur,

tanquam

qui

ex

divinis

oraculis

(7)

g Χ O )( β 7. rpfe oraculum, utdeciforius Iudex, cujus tripodaeas

fenten-tias, ut totidem lcges Sc folam fapiendi normarn,deraiiTo

ani-mo, ae cteco pietatisadfeéhi venerari conveniret, imo ut

Rex Anius, Rex idem hominum

Phcebique Sacerdos\

Necamplius quidqunm praecipit veljubet, quiajuflbum,

aequum, vel bonum, rationi vel fcripturae facrae conveniens,

fed harum omnium oblitus is ultrafacerdotii limites

progref-fus, addito quoque bruto anathematis fulmine, fub

Symbo-10 Tyrannorum: Sic volo, sic jubeo, omniadijudicat.

Nec adhuc fua forte contenti erant> qui nihil

inexper-tura relinquere volueruntj audacia itaque horura Antiftitum

eo usque proceilit, ut in Concilio Låterano, circa initium fec.

XV:ti, "Julius 2:dus P, R. diSlus pubüce fuerit Alter

De-us, Leo vero X. P. R Leo de tribuJuda Scradix Da¬

vid, cujus confipettus Divin# majeßatis confpeäus fit, cui data fit omnispotefias in ccelo & in terra SeiT. IV* V. Sc X. Cfr*

plura ejusmodi ipfis data epitheta apud I. H.

Heidegge-rum Babylone Magna 7", R p, 449. Quibus accedit, dementem

VI in bulla anni Jubilaei abfolutum fibi tribuere jus in Angelos

Paradifi, uti verba ipfa fatis teftantur a W, E, Tentzelio

tnoitutl. imtetrefc.ad Annum 16Λ3. adlata»

Contratam fanStamtyrannidem necfaserat,ne minimum

quidem muflkare. Nam ficfantta fedis Apofiolica fanttiones ac-ceptand<e, tanquam ipfius divinavoce Petri firmatcs, inquit A"

gatbo Papa Dift. 19. c» 2. JurisCanon. QuidquidEcclefia

R0-manafiatuit, quidquiå ordmat, perpetuoquidem & irrefragabilim

terobJeYvandum eft, inquit Stephanus P. R. Difi. 19. Quod Ec¬

clefia Romanajugum imponit, etjamfi tolerabile nonfit, perfer

en-dum efl. Difi. Ά Immo, adfialutem mcefifarium efi, omnes

ho-minesPontifici Romano fiubfiint Difi. 96,

Haftenus de imperio eorum in primis circa res

fpiritua-les» A choro vero ad forum quoque progreffi, non

fpiritua-11 imperiocontentum, fed Regibus Sc Imperatoribus fefe

£e-quantem, immo eos fuperantem inveniemus Pontificem

(8)

Chriilia-8

β Χ

o

Χ

β

nifmo, Chriftiani Impcratores

Occidentales &

Orientales, hi

a Patriarchis Conftantinopolitanis, illi a Pontifice Romano, religione

magis,

quam

officio dudti,

imperialem

coronamre-cipere , duxerint

confentaneum

,

inde, inquam,

fadtum eil,

quod magnis

faepe ditionis

fua

acceffionibus,

ab

inauguran-do novo Rege vel Imperatore

eadem

occaiione

fadtis

il-ledtus Pontifex Roman,, neceiTarium omnino

eile

, ut

Imperator a

Pontifice

coronaretur,

juflerit. Qualia

fuerunt

decreta 'Johannis XIII:i

13 Gregorii

v.

PP. RR.

Nec

fuc-cefiu.caruit haec impudentiai nam

ilatim

invaluit

mos, quo Imperator ad pedes

Pontificis R.

detrufus, eosdemque

exof-culatus, grave

praeilitit,

de

tutanda

terra

Petri

atque

di-gnitate PapaV^

fidelitatis juramentum. Atque

ficin

obedien-tiam, Tedi Apoftolicas

prseftandam

inductis fummorum Re¬

gnorum

imperantibus,

paulatim

quoque

jugum

Imperatori-um, cui tanquam

Epifcopi huc

usque erant

fubjedti,

excu-tere funt conati Pontifices. Hinc in Concilio Claremontano ,

fufeipiendi

religio!!

belli

caufia

indidto, itatuitur,

Ecdefiam

Catholicamab omnifeeularifervitute

effe hberam.

Immo,

fecu-lodudumVlII:voConllantinopolitani regiminis

pertasfi,(quia

icilicetimaginum

adorationi

valde

adverfabantur

Imperatores,)

eo rem fuarn perduxerunt

^ontifices Romani,

&

quidem

no-minatim Gregorius II:dus

PNR.

, ut

effrenes Ital

oram

populi in

PaulumExarchum Ravenn<e muperint,jugum Imperatorium

ex-cuflerint, atquefolenni

facramento,

fe Pontificis Romani vitane

falutemque inperpetuum

defenfuros

atque

auäoritati

ejus

fore

ob-temperaturos, receperint.

Eo

autem non

contenti

fuerunt Ro¬

mani Antiilites, quod omne jus in

Ecclefiam

Imperantibus

denegaverint,

fed

voluerunt

quoque

fuam

poteilatem

ultra

Ecclefiseconfiniaextendere, Sic Nicolaus lats Ρ. R. Seculo

IXtno adferuit, Chriftum Petto &

fuccefiforibMjus

fimul

terre-ni&cceleflisimperiijufifa

commifijfe

Difl,

22.

&c. In

prim is

vero

hoc ipfum exfecutus

eil See.

XI Gregorius

VII

us,

homova-ferrimus, audacifiimus 6c

turbando orbi

Chriiliano

natus.

Pri¬

musille fine confenfu Imperatoris, fecus ac antea

fieri

con-fveverat, Papam

fe conftituit

>

primus

publice decreto

(9)

. )( o )( 8 3

mnes inveflituras laicales

profcripfit& prohibuit^ primus Im¬

peratorem excommunicavit & imperio exuit.

Mutatoita rerum ilatu·, non fervari

amplius

poterantan-tiqui Ecclefiae canones, abfoluto quippe Pontincis R. im¬

pcriocontraria. Hincnovxconfcribcndxerantlegcs, novo

ila-tuiadcommod.indae.Hinciterum

Gregorius P.R,trtgintaedidit

Capitula feu canones , quos Dittatus adpellavit, quorum major

pars anteaparumin ufufuerat , & a ne mine pradecefiforum

fuo-rum

unquam attentata: verum adfirmiffimum Ecclefia

fiatumja,-ciendum, & adomnia tentanda, qua animo agitabat, idonea, uti

de illis loquitur Onuphrius iηvita

hujus Gregorii, DiRatus

vcco illos le&u fåne digniifimos rccenfet Baronius ad Am,

1076 N. 151., quoanno eos putat eiTeeditos. Hinc

poilmo-dum Adrianus IV P. R. nullum agnovit Imperatorem, niix a

PontificeRom. inauguratum & coronatum, ilmulque

con-tcndit, a fe imperatorem habuijje Imperium. Hinc

Innocenti-us III;us P. R,fec. Xllhtio jus iibi vindicavit Imperatorem cxammandi, £5?fi idoneusvideretur, adprobandi, fin

fecus^rejici-endi. Hinc denique BonifaciusVlilyus in folenni

Jubilxi, a

fe primum inilituti celebratione A.

1300 publice edixit:

E-gofum Pontifex & Imperator. Qute vero ex Monarchico hoc fan&oque Papac dominatu fluxerint Ecclefiae incommoda,

di-cendorum fuperant molem. Quot

Imperatores,quotque

Re¬

ges, vel quod Romarn non Ρapa, fed fuam dixerint, ut

Frederi-cus Barbarojfa

, (Ainobarbus), vel quod Imperatorem Ρapa

fubjicinegarint, ut LudovicusBavarus, velquod Imperio refiitui

dittones Pontifcispopofcerint, utalii,

e folio dejecerint, atquc

ab omni bonorum confortione excluferint Pontifices

R,

lo-quuntur fat hiiloricorum fcripta. Quid circa civilia egerit

fe-culo XI;o BencdiftusIX:nus, qui mortuoConrado Impimpe¬

rium ad Petrum Ungaria Regem dztzrre conatus eil, miiTa fe·

eidem Corona hujus infcriptionis:

Petra dedit Romarn Petro, TibiPapa coronam.

QuidcumHenricoWxoImp.

egerit Gregorius illeVIIantea

memoratus, quemexcommunicavit,imperio fpoliavit, atqueid

Rudolpho

SvevKcducideferreconatuseil, iimilifereSymbolo:

(10)

t* Φ X O

)(

9

Petra dedit Petro, Petrus diadema Rudolphe.

QuidcumeodemHenrlco^Pafcbalis a;dusP.

R,

quid

cum

Ö-ihoneIV^Imp.,Innocentius III:us P. R.,quidcum

Frederico

II:do

Imp.,Gregorius IX;nusP.R.,quidcum Henrico

V

I:to,

Cceleßmus

Ilί:us, quidcumFredericoBarbaroßdy Adrianus

lV:tus,

Urbanus

III:us&Alexander III:us PP.RR quid cumRege

Anglise

Hen-rico II:do, quid cum Ludovico Bavaro ,

Johannes

XXll;us,

quil Clemens V:tus P. R. cum duce

Venetorum

Dandalo

e-gerit, quem ad pedes fuosprofiratum, ferrea catena

collo

clevin-ilum, atquefubmenfa ejus, canis infiar,

(unde & ei

apud

fuos

canis eil nomen) jacentem tenuit, quid cum

aliis, alii,

non

cil, quod poil fcriptorum

confenfum

dicamus,

Qux

quo-que mala, qui tumultus, qua:

Civilis

flatus

deploranda

con¬

ditio hunc dominatum, perfidia

fxpiilime junctum,

fuerit

in-fecuta , tantum abefl, hifloriarum fugiat

ferutatorem

, ut

conllet, totum facileOccidentem, niii

meliora

profpexerat

fummum Numen, vel mutuisdiiltdiis, qua:

excitaffet

Papa,

ruptum, vel a Turcico

imperio, cui

Imperatores

prodere

haut erubueritidem, fuiile fubjugatum. Utautem

hane

fu-am tyrannidem tegumento

quodam palliarent

Romani

Pontifi-ces, nonminoriaufu, quam apud

populum indodlum

fuccef-fu, pro genuinis atque

folis iucceilbribus

Apoilolorum

fefc

venditabant.

Hincde Primatu Petri Apofloli, &

ejus

Epifcopatu Ro¬

mano infomnia, de continua in

candem

federn Epifcoporum

fucceflione gloriatio,

de

EccleGae Romana:,

quam

federn

A-pollolicam vocarunt, a

primis

Chriftianismi

annis omnimoda

& adeo illibatapuritate, utnec

in

poilenim

errare

poflit,

men-dacia, Hinctraditionumerebrx

vibrationes,vi

quarum^

majori-bus aeeeptum falfo

retulerunt,

quidquid

commodo

ipforum

ob-venerit praeeipiendum vel

vetandum.

Hinc

decretales Epiilolas

Hygini,

Evarißi^Clementis,

AnacletiySixti,

Thelesphori, &

aiiorum

iater primos Roma:

Epifcoposquas

inabufuum fuorum

effin-xerc maximum robur. Atquefic eorum

fludium

erat,nontam

ReckdamDei viv<e-vocispraconio

adißcareßßd lapides

vtvos

undique

■ ' ■ - ■ >.. · ■

(11)

β )( Ο

χ-

& Jr

congcrere^quam

magnifica

templa,facella, ßatuasexßruere^aliisque

ri-diculis

ττεξίβξγίακτ

oncram navare, v

erbis

u

tor

Cl. Heideggeri

Hiß Pap.p,4f.Qux

vcrohincianioridoitrinx illata fuerit kra¬

ges,quam

recerintja6turam,qui

antea

redliora

erant

edo<ki,quam

denique

fupcrficiariisfucatie

pictatis ritibus fe

imbui

ilveritru-dis ac fimplcx plebecula,ex

iequentfkus conftabit,

nec quen-quam

Fugic,

qui

vel minimum

perpendit,

quam

lubrica

at-que

periculi plena

res

lk,

unius, in

primis

fceleitisfimi

f&rpe

hominis, ihrejudicio.

Ignarum fanc rerum

eccleilailicarum

eile

oportet,

qui

nefcit, plurimos

Epifcopos,

vel

utivocari volunt,

Pontifices

Rom. graviifimis

hasrefibus,

a

Romana

quoque

Eccleiiacon-demnatis,atquevariis

vitiisfuifleinfe&os.

ErravitRomanusillc

Pontifex, quem

nonnulli

Eleutherium

fuiife

putant,

quando

novasMontaniprophetias per literas

adprobabat,

quas tamen

po-ßea,cognitoerrore,revocare coaftus

eft,

uti de

illo teftatur T«r»

tullianusadv. Praxeamp.684, ln

contrarium

incidebater-rorem Stcpbanus, quando Cyprianum

refutando

docebat,

quos·

Hhet haielicos a quacunque h&refi

venientes, fine

iterato

ba-ptifmo ejje fufcipiendos, quo

ipfo

omnium omnino

baptifma-ta, five in nomine Trinitatis,

iive

fecus

peraéta adprobavit.

Incaftra Arianorum tranfiebatLiberius,P.R, quinontantum

A-thanafii damnationi, fed 2c

fidei

formulae

hsereticce

fubfrri-pfit. Ccekßii

haeretici

libellum,

Catholicum pronunciavir;z<N.

ftmiis,p. R,cumquedatis

ad Africanos

literis

adprobavit.

Me*,

nothelitarum hicrefeos convidtus efbHonorius, eamque ob

cauf-fam afynodo, quam vocant,

fexta

aecumenica

non

femel

ana·

themate pcrcuflus,

quemadmodum

hoc

ipfum

de

his

fatetur

atque oilendit

L. E.

du

Pinius

de Antiqv'K

eccl.

difc; Dijf.

* §.

Si vitam porro

illorum

refpicimus,

domeilicis

iterum

Romanenfium teftimoniisfacillimonegotio

probare poiFumus,

Pontifices eorum non paucos,

omnibus

libidinum generibus

fuifie deditos.

Deploratiilima

illa

tempora

luget

Baronius

l, t, ad a, 897 Nf 4, quibus non tam

homines

3

(12)

Φ Χ Ο

Χ

Φ num rnonto, Petri augufltsecathedra:

mfidebant, a fcediiTimis

proftibulis Marozia & Theodora Pontificibus prollitutis. Pi¬

us II*dus P.R,Eßiß. 15 non tantum fatetur,

fcd gaudetfeque gloriatur, quod e fccHtatione filium fufceperit. Sixtus IV

lu-panaris Romaearchiteétus, fequens mcruitepitaphium;

Sixtejacestandem, deflent tua büßa

cymoedi

Scortaque, Lenones, alea, vina, Venus.

Innoccntii VIII:vi vita ejusmodi erat, utMarulli

pofife jreliquerit epigramma:

Ofionocenspuerosgenuit, totidemque

puellas5

Huncmerit&potuitdicere Roma

patrem

QuodAlexander Vitusmonitrumpotius ex Iibidine,

ava-ritia & perfidia conflatum fuerit,

quam homo, plura adfunt, quae evincunt,ipforum Römanenfiumtcftimonia.Sufficiat

ita-cjue

hocejus apud Sanazanum adducere epitaphium:

Fortajfe nefcisy cujus hic tumulusjiet

Adßa Viator, nipiget

fitülum, quem Alexandra vides, haud illius

Magiii eß,fed hujus, qui modo

Libidinofa fangvinis captusfiti

Tot civitates inclytas,

Tot regna vertit, tot duces letho dedit.

Natos ut impleatJuos

Humana jura, nec minus cadeßia

Jpfosque fuflulit JD-eos

Ut Jcilicet Iicerety btu fcelus! Patri

Natafinumpermingere

Nec exfecrandis abstinere nuptih

Timore fublato femel.

Inunc, Neronei & Caliguhs nominci

Turpeis & Heliogabalos.

Hocfat Viator·, reliqua non finit pudor

Ία [ufpicare & ambula

Et ipii quidemPontifices auteceiTorum fangvine feie

red-diderunt cruentos, cujus uuum fufficit exemplum ßrazutii

y

quia Gregorio VII% ttinc temporis Apoilolic« dignitatis

(13)

caudi-β

χ

ο Υ &

candidato, inftigatus, inträ XIII annos, V 1 Pontifioes Romarns

vene no coegit mortalitatem teftari. Immo

ipfi

PontificesRo-mani, quibus nonvi, aut fraude, aut aliis ejusmodi mediis,

ad Pontjficatum patuerit aditiis, pecunia eundemfunt adepti.

Ha*c fpeciminis tantum lococommemoravimus,

cumrc-liqua ejusmodi exempla adferre non permiferit inilituti ratio.

Ea vero qui legere defiderat, adeatinter aliosHEiDEGGERUM

de Babylone Magna P, 2. DiiT. 14. p. 363 fequ. atque

PlatinaM & Onuphrium invitiseorumPontificum. Quot

vero quantasque ex hac impietatc, in primis

vero eorum

ava-ritia, in Ecclefiamredtindaverintmala,fcquentes paragraphi do-cebunt. Ηis omnibusmerito tarnen addimus,inferafi illo

fclii-fmate, quandoper longiustemporis intervallumpltiresfimul e*·

rantPontificesRomani,eos fefc invicetfi excommunicafleyut

re-ticeam,eosdem quoquetotius orbis, uti contendunt,

guberna-tores haut raro antecefforum fuorum decreta condemnaiTe. Exquibus omnibus rite demum

cölligitur,. fallibilem prorfus

efle illam , quam adeo auda&er jaetitant, Epifcopi

Romani

infallibilitatem,

%

II.

Dogmata publice

in

EccIefiaRomanenfttirnrecepta,

rnaximam partem funt nova, atque a

doQxina primiti¬

vas ecclefias

prorfus

divcria,

Antiquitatem femper dogmatum fuorum crepantes Ro¬

manenfes, maximum religionis fuie palladium in tradkionibus ätque confenfu Patrum qurerunt. Ulis itaque debellandis »

prakter fcripturam S, nil Hiitoria Ecclefiaftica datur utiliue»

Ea enim örtum,progrefium novitatemque

tot fuperiHtionuqa

& errorum, quibus ecelefiaeorum

laborat, detegit; ex illa

cognofcitur, eosdem Romanenfes, quando ex Patrum

fcri-ptis veritatinebulas offundere conantur, temerefsepifiimefeic

gloriari, quod Patrum do&rinam praxinque

primitivaeecele·-fi-x fequantur. Licet

itaque argumenta afacris

fcripturisde-iumta his

longc

fint

(14)

ι*

g X

c

X m

jamaliena,

practermittimus,

Le&orcm ad illos,

quiTheolo-giam

Syftematicam

tradiderc, ablegantes

5

neminem

tarnen

negaturum

forc

exiftimamus,

etjam hane

nrgumentandi

ra-tionem, non levern contra illos

habere

utilitatem,

At vero,

Utirerum feriem exadle

perfequi

inftituti ratio

non

permittir,

ita oceanum hunc dieendorum ca ratione ingredi nobis

ani-Uius eft, ut fummatantum

capita

tangamus.

DeSacraScripturaita

loquuti

Eint Patres,

uteamunicam

dogtnatumnormam

ilatuerint, Ego,

inquit

Augustinus

contra

XlreJconiumL·.z.C,

32.,

liter

as

Cyprian/,

non

ut

Canonicas

habeo,

fed

tas exCanonicisconßdero,&quod in (isdtvinarum

Script

urarum au.

61oritaticongruit, cum

laude

ejus accipio,

quod

autem non congru·

it, cumpace eius

refpuo.

Ita

Hieronymus

in

C.

7.

Jeremies:

Νtcparentum,

inquit,

nec

majorum

errorfequendus

e/t,

fed

audlo-ritas Scriptutarum

& Det

docentis

imperium.

Nec

ab eadem

fententiarecedit Chrysostomus,

quando hom':l.

49.

in Matth,

adferit, folamScripturam

S. ejfe

vera

Chriftianitatis probationem,

jltqueex illa tantum

fidei

veritatem

cognofci,

ut

reticeam ipfum

Gregorium Μ. P. R,

Moralium L.

18.

C.

14.

traditiones

non tantum rejecijfe, verum etjam Scripturet

S.

fufficientiam

ad-ftruxijfe,

Carolumjw

Magnu-m

Imperatorem

in

fuis

Capi-tulisfrequenter

ad

verbum

Dei,

tanquam

unicum

ficjei

noilrx

fundamentum

provocaile,

Plura

autem

Patrum

loca

hac de

re qui legere

defiderat,

adeat Mart.

Chemnitium Exam.

Conc, Trid.P. L p. 5o

fequ.

Joh. Gerhardum

Confef

Ca-thol.L. /. P. i* C, i

fp.

30.

fequ.

Centuriatores

Mag¬

deburg,atque

Matthiam

Flacium

Catal.

Eeßium

F'eritatis

circa fingula

fecula

,

aliosque.

Nullum

itaque eft dubium,

Romanenfesa dodtrina

veteris

Ecclefix

rccefliile,

quando

ad-firmant,majorem

eiTe

Ecclefix

audloritatem,

quam

Scriptura-rum,hasque

valeretanquamfabulasyEfopi,

fideß'ttuantur

audlor't-tate

^/^A^,quemadmodumhcecaliaqueejusdemindolis

videri

poflunt eorum

effata

apud

Gerhardum,

l,

c.

L.

2.

Art.

1.

C. f. />. 27f.

feq*.

Nihil unquani

acceptius

fuit omnium

veterum

con-fenfui , quam

promifcux

&

vernaculx

leetionis Sacrx

Scripturx

commenulatio &;

fevera

pncceptio

a,

01 pesr

(15)

© Υ ° Χ © 15 "λ,νεζ, inquit Origenes, sv τοις ευχαϊς ΙϊΚψικοίς , οι

de

~ -> \ V «·/ \ Ί C -ν Λ / Υωμαιοι' Γωμκικας , και χτως εκατος κατα την εχυτχ dia-v 1 ~ λ ~ \ «· ~ » \ c λ·' ' ν « ' λεκτον εύχεται τω Θεω, και υμνεί αυτόν ως άυναται, και ο πα," f ' ' ·> ν t » . ' ' ' * ' (τ^ςάιαλεκτχ κυράς των απο ττανης ώαλεζτχ ευχόμενωνockxm , « ν - » V V \ / '/ t 1 ' ' ως {Αίας φωνής της κατα τα σ-ημαινόμενα, ακχων, d^AXfievtff εκ

τωνποικίλωνδιαλέκτων. Contra Celfum L·. 8. ρ, ^oi, IcJetÄ

confirmat fequens Justiniani

cdi&um

:

fiubemus

omnes

epifcopos Ifi presbyteros, non in

fecreto

,

fed

cum ca voce, qua

afidelißimopopulo exaudiatury divinum oblat

ionem &

precationem,

ψιαfit in baptifmate, facere·■, ut

indc audientium animi

in

majo¬

remdevotionem, & Dei laudationem &benediäionem efferantur,

Sic enim divinus Apoflolus docet, dicens in priori Covinthios

Epi-ftola: Sifolumbenedicis fpiritu, is, qui idiotα locumimplet^

quo-modo tuagratiarum aüioni DeofartRum

illud dicet

Amen

?

fi,quio

demquiddicisyionnovit:tuautcmpulcregratias

agis^fi

alias

non

iedifi-catur.Novell.ι37.C.6,Si

pneterealectioS. Scriptum

laicis

fuif-ictcotempore

interdi&a,nonpotucrunteosadhortari Patres,

ut

audircntylegerentacorarentcum

adtentione

ac

fervore Spiritus,

quod tarnenab

ipils factum fuiiTe,plurimacoium iocaevincunt*

Adfertionem noftramporro probat Sacri Codicis in omnes

fe-re lingvas,eotemporecognitastranslatioyquo

fc.

modo homtnes

barbaros phihfophari dtdieififey narrat Chrυso s t o mus. hom,

ι. in Job. Γη ecclefia quoque antiquiori interpretes quidam

conilituebantur, qui bus injun£tum erat, in gratiam eorum ,

qui in lcåionibus Scripturse S. aut

concionibus prsefentes

e-rant ex diverfis nationibus, ea, quae. pronuntiabantur, in di«

verfas lingvasrnoxtransferrent.

Mos

denique

erat eo tempo¬

re reeeptusBiblia lingvavulgär iexarat1

in commodo

eccle¬

fia: loco ponere, ut omnibusinde conccderetur

facultas

le·*

gendr feripturas.

Ex bis omnibus aliisquc argumentis, qute pluribus

explicata reperiuntur apud Jos. Binghämum Orig·„ Εccl. L.

13. C, 4. T. f. p, 84. fieqq, abtinde conftat, privilegium illud

nemini eo tempore denegatum fuiffe

, nifi a Tyrannis illis ,

(16)

1$ Χ o X &e

delendi animura induxerant. Hos autern omnes fequiori

acvo fecuti funt Pontifices Romani , quando primum feculo

]£l, Gregorius VII Bohemis hoc ipfum dencgabat, poftea

ve-ro

, Intiocentius III, occafione Comilii Laterarienfis A. I2if

habiti, crudeliter, cum in lpgentesScripturam , rum in ipfos

translatorum Bibliorum libros ficviebar. cfr. Jon. Franc,

Buddei Dijf, deomnibusconced. S. S. letlione, occafione bulla

un-tiQucfnell. in

MifcelL ejus

Sacris P. 3. p.

281,

feqq,

Qiuc

dein-de decrcta in famofo illo Concilio Tridentino, ubi ex folo

Pontificis nutu pcndebant Patrum fentetnke, renitentibus

li¬

cet quibusdam, ulterius

confivmabantur.

Qiiibus

addimus,

conftitutionem illam Clementis Xlmi, ab iηitio fuo ita voca-tam, \Jnigenitus, peftiferum idem dogma bruto fulmine ana-thematis adverfus contradicentes , ilabiliviffe.

Verfionemvulgatam proauthentica declarabatSynodus

Tri-ientinafett. 4.Can 2:do,utpotequas, iecundumcorum

opinio-nem,longototfeeulorum ufu in1ρfa ecclefia probata fuerat.

Sed

habethaecargumentandi ratioparumfane roboris·, praetcrquam Cnim quodex longo

ufu Eccleike

rite non

concludatur,

verfio-nem quandam eile authenticam,

adfunt

praeterea

teilimonia,

quxfatis

evincunt,

Fertullianum,

Fulgentium, Vigilium,

Hierony-tnum, y/fca/##?#denique,qui vixittempore Caroli M.etalios in

fuis fcriptis 110η verfione hac, qute plurimis

erroribus

n-ae-Visquc fcatet,

fed

alia

facri codicis translationc ufos fuifie,

u-ticonftatexeflfatis eorumapud Dan.Chamierium Panflrat.

Cath.L. 14. C. 2.. ST. i,p. 234. atque Chr. Kortholtum

'de variis Scriptura edit. p. 115.

Libros Sacrse Scripturte Canonicos ita enumerant Pa¬

tres atque Concilia veteris

ecclefice,

ut

nulla prorfus ibi

eo¬

rum, quos apocryphos adpellamus,

fadta fit mentio

5

&

pru-denter cavebant prifci Antiftites, cx quojam Theodotionis

Yel ope,vel exemplo fa<5lum eilet, ut

apoeryphi

cum

Cano-nicis uno voluminejungerentur, & fcniim in ecclefia

irrepe-rent, ut pluribus, iisque publicis indiciis omnes

intelligerent

£t admonerentur , non eandem horum ac canonicorum eile

originem atque

«iiimationem,

Hinein

quibusdam

ecclefiis

(17)

Φ Χ ο )( Φ 17

ledbio quidcm eorum erat permifla

, fcd cum nota

diilindtio-nis, tanquam librorum pietate & morali inilrudlione, ad a> dificationem plebis, nonad audboritatem dfgmatum eccleil-afticorum confirmandam facicnte , reiertorum,

adeoque nec

intcr canonicas fcripturas receptorum. Et

memoratu eil

di-gtium, Gregorium Μ, P* R. locum quendam ex libris

Macca-htforum ita aliquando adlegaiTe , ut

prius fe excufarit, quod

teilimonium proferret ex libro non canonico

, [cd tantum ad

<edificationem eccleߣ edito , vid. Binghamum l c. L. 14. C.

3,2". 6,/>. 91. atqueJac. Triglandum Dtff.de apell. Libr.

apocr. in Syllog, ejusDiff.ρ. if. Cum vero deinceps e re Ro¬

mano Eccleiise eile vidcbatur, fuperilitionis

atque errorum

fundanienta iartatedbaque confervare, avide etjam

hoc

arre-ptum, ut Ecclefiailici quidam Iibri cum Canonicis ac

divi-loitus infpiratis uno eodemque loco habercntur.

In veterieccleila trium primorum feculorum,

rcligiofutn

cultum Angelorum atque Sandborum in ufu non

fuifle,

abun-de probavit Cl. Joh, Dallexjs in de

relig. cultus objeäo. Lib.

7,:tio. Quod Patres 11011 tantum hujus setatis, verum etjam

illi, qui fequenti tempore vixere, docuerint, folum Deum

eile religiofc colendum, cultumque

Angelorum atque

fan-dlorum tanquam idololatriam 6c ilücitam

rejiciendam

ef-fc, ex plurimis eorum efFatis oftendit Binghamus l. c. L.

13, C. 3, Vol. f. p. 6). feqc/. Licet autem haec ita comparata

fuerint, ca:pit tarnen Ortgenis dudum tempore opinio illa in

ecclefiam irrepere, quod animce beatorum in alteravita

foli-citae iint de noilra falute, atque pro nobis apud Deum

inter-cedantorentque. Vires

quoqueaccepit eundo eadem

fenten-tia, quandonimia ejus aetatis erga Martyrcs vcneratio effece-rit, quodfeculo lV:to memoriameorum celebrantes,inGraeca

Eccleiiainprimis Bafiliusatque Gregorius

Nazianzenus,in

La-tinavero Ambrofius

Mediohnenßs , orationes fuas

panegyri-cas declamatoriis flofculis atque

hyperbolicis

laudationi-bus exornaverint,

atque exinde fermonemadabfentes

itacon-vcrterint, ut eos tanquam prsefentes compellarint. Hanc

autem eorum grjmdiloqucntiam cum male

acceperit

(18)

£8

®

χ

ο

χ

m

tumatque fuperilitionibus

deditum vulgus,

invocationis

cor-ruptelaadeo in

ecclefia

glifcere caepit,

ut

in

apertum

fcanda-lum res demumeruperit. Tantumtarnen

abeit, erroremhunc

eo tempore communi voto

fuifie

receptum, ut

potius haut

defuerint, quifuperilitioni

&

idololatriae

increfcenti

acriter

fe oppofuerint,

quod in primis

ex

Epiphanio,

Hieronymo

,

&

Auguflino conftat, Accedit,

quod Patres illi,

qui

invocationi

fanctorum favere videbantur, italoquantur, ut hautobfcure

innuant, fe nihil certi ea de re

habere.

Et qui vult

Ori-fenem

ros,in

ex

quibus

Origene

foli Deo

cognofcere,

invocationis

legat

honorem

ejus

contra

tribuit,

Celfum li-

omnes-que Angelos &

Sandtos ab illo

prascludit.

Accedit

quoque,

quod ingens

fit

difcrimen inter

errorem

illum

antea

memora-tum

quorundam in antiquiori

ecclefia,

eumque, quem

poile-riori asvoeffinxere Romanenies, cfr. J. A. Quenstedii

an-tiq. Bibl, Iß

EccleJ,\

C. 6.p.

620.

Crepit

vero

deinde

hsecSan-dtorummortuorum invocatiopartim perPctrumGnapheum

ha:-reticumEutychianum inOriente,

partim

per

Litanias Gregorii

I.inOccidentepublicumobtinerelocum„

Tandem

verofuper-llitio illa femeladmiiTa inimmenfumadeo crevit, ut inter

ido-lolatriam gentilium, & inter cultum ac invocationem

mortu-rum, nihil, nifi nominum

feu adpellationum

tantum

mutatio

interfueritj id,quod Lud^Vives Comment.

inAugußini

Lib. 8«.

de civii. Dei diferte fatetur.

Erat quidem inter prascipuos

Pelagius, qui

naturas

viri¬

bus plus, quam decet,

tribuebat, qui

autem tanto

minus

pro

primo hujus

hasrefeos audtore

habendus eil,

quanto

magis

conilet, errorem hunc eum fuifie fcopulum, in quem

nau-fragium pafiura fides perverforum hominum,

inde

ab

anti-quiifimis retro

temporibus

impingebat.

Adeo

vero

abunde

hoc ipfum demonilrarunt viri

eruditiflimi

non

pauci, qui hoc

argumentumexplicarunt, ut

fupervacaneum

plane

ducamus

his ulterius immorarfi Propius autem nos tangit

quceilio il¬

la magnis animorum contentionibus agitata: utrum, nempe ,

Patresprimitiv# ecclefi# pr#curfores

fuerint Pelagii

?

Si

Pelagi-um hic audiamus, isfanecum

fedlatoribus

contcndit, fe

nil

(19)

# χ o y *§e i9

novi docere , Ted receptam Patrum tenere

fententiam.

Si

vero ab altera parte Patrum

fcripta

evolvantur

atque

exami-nentur, iimulque obferventur ea, quae

ab

Hiilorias

Pelagia-nte fcriptoribus Sc

nominatim

VoJJio,

Norifio

atque

Banagio,

circalocaqusedam eorum

difficiliora,

reperiuntur

adlata,

non

iine ratione adferetur, plerosque eorum

ab

hoc

errore

fuifie

immunes, licet aliquando

ideo,

quod haec

haerefis, in

pri-mis in Ecclefia Orientali, non adeo

innotuiiTet,

paulo

Übe-rius locuti fint. Dicimus hoc ipfum tantum

de

plerisque Pa¬

trum, utpotequi non

ignoramus,

Origenem,

quem

Sc in

aliis

Articulisnimius EthnicaePhilofophia^amor occupaverat,

hu-jus etiam

erroris

fuifle

participem.

Fatemur

quoque

praeter

ea,

Theodorum, a civitate ita

diStum,

Mopveficnum,

atque

Ruffi*

num Pelagiohocin

negotio

praeivifle»

Fruftra

vero

ad

eorum

au&oritatem incauflse fute

praefidium

provocant

Romanen¬

fes, cum conilet

reliquos

tantum non omnes,

tarn

ante,

quam

poit Pelagiitempora

acriter

fe

his

erroribus

oppofuifle. Sic

enim , ut reliquos

mittam,

Augufiinus

atque

Hieronymus

in

illis

opprimendis

exilirpandisque

adeo

fedulam

navabant

ope-ram, ut in variis

Conciliis

damnati,

totius

ecclefias

conienfu

rejicerentur.

Horum

itaque

opera

haerefis haec

fere

extinSla

vi-debatur, Ted quae per

femiPelagianos

quodam modo

repul-lulavit, Sc

poitliminio

a

Scholaiticis

atque

Romanenfibus in

ecclefiam reduéta eil. Nimirum, utin

Auguitinum

iniqui-oriseratanimi CaJJianus, vir cetera

eruditiifimus, ita

a

feim-petrare non

poterat,quod in

iis

etjam,quas

de

gratiadocuerat,

inejus

plane

fe

concederet

fententiam,

cumque

Cafliani

magna

apud

multos

eilet

auSboritas,

haud

difficile

ipfi fuit,

quos-dam ecclefise DoStores non minus, quam

alios,

in

fodalitium

fuum pertrahere.

Porroj

Etfi

poilea

fequentibus

tempork-bus non defuerint, qui errores

hos

Pelagianos

reprimcre

ilu-debant, nihilo tarnen

minus

in

dies,

opera

in primis

eorum,

qui novos

Monachorum

ordines

condebant,

Benedikt

nem-pe ,

Francifci

atque

Dominki,

ferpebant

illi latius,

Sc

no-vasfubinde adquirebant vires.

Exftitit

tarnenex

ipfo

Domi-nicanorum ordine Thomas de Hquino^

qui

Auguilini veiligiis

(20)

in-a χ o.x a

fiilens, veriorareétioraque perfpexit, Ted cujus dodlrinam

i-terum oppugnabat Johannes Duns Scot as,

qui poil varia hac

de re mota certaminaid tandem

impetravit, quodejus fenten-tia apudplerosque prasvaluerit, Hare

itaque erat Ecclefiai

Romano in hoc negotio facies, quando B. Martinus Luthe-rus ihipendum

opus Refarmationisiiifcipiens, etjam hos ejus

errores reprehendebat. Pofl hasc

tempora, & tam in Concilio

Tridentino,

quamalibi, perpetuae inter Romanenfes hac de re

erant rixa:, usque dum tandem incaujfaQuesnelliana Clemens

XI. Ρ. R. luculento certe documento, quod in Ecclefia Ro¬

manaPelagianifmus triumphet,dotlrinam

Auguilini atqueA* quinatis, quos tarnen maximi fecere plurimi ejus

anteceflo-res, brutoquodam fulmine condemnavit.

Quemadmodum vero is eil nexus articulorum fidei, ut

error contra unum articulum quoque in alios,

tantum non

o-mnes impingat, itanon aliter potuit fieri,

quamquodhsec

eo-rum a vero tramite aberratio eos ad plurima,

eaque

graviili-ma figmenta in articulis de

peccato originis, gratia Dei, de

converfione ac regeneratione , de fide, ac merito Chrifli, de

juflificatione aliisque fanioris do6trinse capitibus deduceret,

ut reticeam , hinc enata efie vanaeorum, qua: tanto

jacti-tant opere

, fatisfaftoria opera , in quibus omnibus, illiapri¬

ori dodtrina primitivce Ecclefia; quoque reccilere. Cum vero

hac ratione ipfa origo horum crrorum a nobis detedla ht, ita¬

quebrevitatiiludentes, fpecialiori eorum

indagationefuperfe-demus.

Quando de MiiTa

Romanenfiumagendi

nobis animus eft,

jubet ipfa argumenti ratio, ut paulo altius originem δ: fata hujus erroris repetamus, Inde enim rite demum judicium ferre pofiumus de difcriminehac in re Romanenfesinter

at-,que primitivam ecclefiam intercedente. Mos erat inde ab

an-tiquiifimis temporibus receptus, oblationes in varium

eccle-fix ufum facere , unde quoquefrequentiffima earum apud

pri-mos Eccleiiailicos feriptores fit mentio, uti loca

eorum apud

budde υ μ Dijf. de origine mijfce Ρ

ontij. in Mifcell. ejus [acris,

Ρ, ι,ρ. 13. atque Chr. Saligium deDiptyehisveterumρ. 41.

(21)

ilas-Φ Χ β Χ Φ *r

teftantur. Ofterentibus bis primus locus in Diptychis conce~

debatur, cfr» eundem Saligium /. c.p. 36. Exiftimabant

por-ro veteres Chriftiani iibiincumbere, votis piis cos profequi,

qui fuum hac ratione teftabantur amorem, in quem ctjam

u-fum formulae quaedam precumortae, quas Miflale adhuc

Ro-manum confervat. Cum praeter ea

, haec fua dona fportulis

afportarint Chriftiani, fadtum indeeft, utClerici illas

recipi-entes, Fvatresfportulantesvocati fuerinc a Cypriano Ep. i«.

ad Furnitanos, A vocedemum hac Offerrehoftiae

Eucha-rifticae nomen.oblatarum fortitae funt, quando fucceffu tem¬

poris panis vinum offerri defierant. Hactcnus & quidem

usque ad linem feculi fecundiulterius cum his fuis

oblationi-bus non progrediebantur Patres, adeo ut fruftranea prorfus

iit opera Romaneniium, quando illos tanquam hoc in

nego-tio fecum confentientes citare folcnt. Concedimus quidem

illis, eosdem ea, quas Chriftiani in Euchariftiae

celebratio-ne offerebant, vocare facrificia, fed quitarnen addunt,

ea-dem in precibus et gratiarum adtione confiftere. Seculo

ter-tio caepit Fertullianus loqui de oblationibus pro mortuis,

poft illum reliqui Patrum, iique plurimi, fenfu tarnen a

Romaneniis Eccleiiae fuperftitione quam longifllme

rc-moto. Offene enim pro mortuis idem ipiis erat, acnomine

mortuorum oblationes porrigere &: communionem

mortuo-rum cum ecclefta firmare, utegregieohfervat Sarigius l. c.p.

346» Licet autem haic aliaque Patrum effata perfe quidem

Miffae facrificium nulla ratione ftabiliverint, occaiionem ta¬

rnen huic, qui eccleiiam invaiit errori praebere potuerunt,

Quibus etjam accedit, incautos poftmodum Ledtores ex

ni-mia Symbolorum rituum, quibus Evchariftia

celebraba-tur, veneratione, feculo in primis IV & Vto invalefcente ,

fuifle deceptos, Qua tarnen occaiione obfervari meretur ,

perperam credere Romanenfes, fe pro Evchariftiie adoratione

praeiidium invenifte apud Patres hujus temporis, quippe qui

non docent, fymbolaexterna,fed

carnemChrifti in

Sacramen-to Eycharifticepraefentem eile adorandam. Si jam progredi-»lur ad tempora Gregorii M, fatebimur, Miftam Pontiiicianii

(22)

mui-22 g )( O )(

«

multum ipiidebere, cujus autem

audtoritas

non

impediebat,

quin purior

dodtrina apud

non paucos

in

Ecclefia

Occidenta-li, in primis veroapud

Orientales,

incorrupta

manferit,

do-nec pedetentim, ac

fufpenfo

quidem

gradu

tandem

ad illud

failigium pervenerit error

hic

gravifiimus,

qualem

eundem

fiilunt Patres Tridentini feiT. XXII. Cum vero prästereaRo¬

manenfes errorem hunc fuum maxime ab ipfa voce Missve

confirmare annitantur, e re eft obfervare, eandem antiquis

his temporibus quamcunque

cultus

divini

partem

denotafie

, quod etjam

de vocabulo

facrificii obtinet,

cfr,

Bingham. /.

c. L. 13. C. i. t. f. />. 8+ fequ„ qui etjam

L.

2.

C.

19,

T,

1. p.

290 indicat, formulas illiusapud

Romanenfes

in

confecratio-ne facerdotum ufitatas, quapoteftas

ipfis

confertur

celebran-di MiiTam pro vivis &: mortuis, in

veteri

Ecclefia nulla

repe-riri veitigia. Pro meris

tandem figmentis

habenda funt illa,

quae pro

itabilicndo hoc

fuo

errore

fabulantur de vocis

Mif-fae originc, quam

alii

eorum ex

Hebrasa, alii

vero a

verna-culanoftra lingva derivandam cenfent.

Nechis fubfiilebat graviflimahasc, qua

ecclefia

eorum

laborabat, corruptela* Hinc enim

latiffimus fuperilitioni

pa-tuit campus & ut cuneuscuneum, ita error errorem

trufit,.

Sic Miffarum folitariarum antiquiori asvo prohibitarum ufus

& audtoritas mirum in modum crevit. Sic Miflatica hasc

pompa

apudillos

in

tanto

pretio

erat, ut

rituum,

qui in

dies

augebantur,

frigidifiima interpretatio,

&

ineptiflima

myile-

,

riorum in iis confedtatio, fublime & divinum prorfus philofo-phias genus

videretui\

Horum

vero

myfteriorum

fupremus

arbitererat Pontifex Rom. idque ita, ut quas hocce ejus

ju-gum fubire

recufabant

gentes,

imperatoria

ad id

cogendas

ef-fent audtoritate,cfr. §. r. Sic per nimiam

fymbolorum

exter¬

norum venerationem fenfim in eam opinionem indudti funt ,

panem & vinum

confecratum,

etjam

extra

ufum,

verum cor¬

pus verumque

fangvinem

efie.

Id

vero curn non

viderent,

quo

padto

fieri

poifit

,

nifi mutatio

quasdam iilorum

Symbo¬

lorum in corpus Sc fangvinem

Chrifti

acceptaretur,

nihil

ali¬

(23)

® χ o

χ ®

η

fucceffu faétum eil, ut licetea etjamin re omnem

antiquita-tem a fe habuerint diiTentientem, ut folide probavit fepius

citatus Binghamus l. c, L. if. C. 5.

T,

VI,ρ,

4fι.7%£·

pub»

lica tarnen audloritate /» Concilio Lateranenß IVto fub

In-nocentio Illtio P. R. Ao. 12.15% habito, ecelefias

obtrude-retur error hic quam maxime

perniciofus.

Porro

ex

trans-fubftantiationis hoc commento in eam ingrefli

funt

fenten-tiam, ingens peccatum

committi,

fi quid

forte

vini

confe-crati eifunderetur, cum tunc, ut ipfi

quidem putabant, ali¬

quid

de

fangvine

Chriiti

periret.

Hinc

confultius quidam

du-xeruntab ufu calicis abitinere, unde mox contra omnem

ite-rum praxin primitivae

ecclefiae,

(ut

ingenue

fatentur etjam

i-pii cordatiores

Romaneniiuma Binghamo

/,

c.L,

15%

C.

6,ρ, 43i.commemorati,) non

obilante

inilitutioneDivina, in

Concilio Conßantienß Ao. 141p

communio

fub

utraque

fpecie

Laicis prorfus eripiebatur·,

quod

autem eorum

decretum

e-jusmodifuit, quod

exceptiones

ilatim

admiferit,

quando

poil

aliquot annos e re ipforum erat,

Bohemos

illos, qui

a

calice

nuncupabantur Calixtini, in Concilio

Baßlienß,

per

fpeciale

ipiis de communionefubutraquefpecie

conceflum privilegium,

fraudulenter decipere.

Sidenique cadibatum facerdotum refpicimus,

adeo

evi-dentia a Viris Eruditiffimis adlatafunt argumenta, quibus

e-vincitur, clericos cujuscunque ordinis in antiquiori

ecclefia

iine ulla reprehenlloneveldignitatis imminutione

uxoribus

fu-iife jundlos , ut non opus

fit iisdem

immorari.

Et

fane

tempus nos ante

deficeret,

quamargumentorum

copia,

fiju-lla lance perpenderenturomnes illi errores,

quibus

a

doÄri-naveteris Ecclefiae receflere Romanenfes. Nobis hac

occa-fione fufficere poterit, hsec de priecipuis eorum

oilendiiTe

}

Reliqua, quac hoc in negotio adhuc

fuperfunt, aliis

exami-nandarelinquimus,

§. III.

Immani Pontificis Romaniau&oritatc adeo

mäncipa-tis hominum

ingeniis,

ut

ultra

ejus

decreta

haut

lape-re

References

Related documents

quam quod fuprema haec natura , iubftantiarum caus-. fa atque direÄrix , tot evencuum inter

talis &amp; indeftruftihiiis? quid propius nos tangif, quam a - ni ma; noftra; indoies atque operandi modi, qoibus ad. evitandam miferiarn, &amp; obfinendam

ctisfimi etiam moris familia, fae, feiicisfime natum educatumque optime puerum: habebit tarnen ingenio atque moribus, nefcio quid, e maternse tepore domus, non raro moile atque

^andi et disflmulandi, is, quod dixit et fecit, videri vult non dixisfe, atque ideo quum adnionetur de eo, quod antea dixit 4tick^ dicere fojet, memoria Japfus me putas hoc dixisfe

te atque commode völuerit defungi, Grammaticam effe addifeendam. Linguae er.im Hebraeae atque Groe-. ete cognitionem ipfi neceffariam effe, is

dium quidem genitum, at, antequam ex ephebis ex- cefterit, in Icaliam venifte js). Eft hic ipfe intereru- ditos atque difertos non ultimo loco ponendus, id quod convincunt libri,

nihil peftiferum magis eiTe, quam Acaderoias, quippe ex quibus non poiiunc non fortlffimos fem¬. per metuere adveriarics. Quid itaque

ut idem in Philofophia, pariter atque Eloquentia. fit probe verfatus, non tarnen