Λ g
DE
PRAESENTI PHILOSOPHIAE MORALIS
ΗABITU
OBSERVATIONES
QUARUM
PARTICULAM Ρ RIM AM
VENIA. AMPL, FACULT. PHILOS. UPSALIENSlS
Ρ R JE S I D Ε
MAG.
SA M. GRUBBE
ΕΤΗ. ET POLIT. PROF. REG. ET ORD.
REG- ORD. DE STELLA POLARI EQUITE,
ACAD. SVEC. OCTODECIMVIRO, REG. ACAD. LITT. HUM.
HIST. ET ΑΝΤΙET QU. STOCICH. NEC NON REG» SOC* SICENT.
LITT- HUM. GOTHOB. MEΜÖRO
PRO GRA!)! PHILOSOPH
ICO
P. P.
ERIC US JON. NORDEN SON
A SACRIS, NORRLANDUS. STIP. AJDLERSPARR.
IN AUDIT. GUSTAV. DIE V JUNII MDGCCXXXIII.
Η. Α. M» S.
U Ρ S A L I JE-
EXCUDEBANT REGliE ACADEMI^ TYPOGRAPHI.
Vjfum Philosophie practicae uiriversee expositionem, iii
qua elaboranda jamdiu occupati
fuimus,
si externa, quaeproposito nostro obstant, impedimenta remoYere po- tuerimus, candidaeEruditorum, nobiscum in eodem disqui-
sitionis philosophier» campo desudantium, censuree brevi
forsan subjecturi simus, ad eamdem quodammodo pne-
parandam haut inutile
nobis visum
est,observationes
nonnullas, quales admittit opellae Academic» angustia, ge-
neralessummaquemodo rerummomentaattingentes, depr«- senti Philosoph!» moralis habitu proponere. Hunc enim
flisi eognoveris, quid ad Philosophiain practicam -ulterius
sive emendandam, sive perficiendam , nostra potissimum
«täte desiderari videatur, minime intelliges.
Ια qua disqvisitione ut ab illis
ineipiamus temporibus,
qu» prsesentem aetatem proxime antecesserunt,
omnibus
quidem, qui rebus philosophicis
aliquantulum
operae8(.
attentionis dieaverint, satis notum esseputamus, eamdern,
quam a Cartesii inde tempore ad Kantium usque in Philosophia universa observare licet, Rationalismi dogma-
tici &. Empirismi pugnam continue acriorem, in
Philo-
«ophiaequoquemoralis eampo spectandam
exhiberi. Utri-
usque doctrina vari® quidem formse: at Dogmatism! ta¬
rnen formis singulis communis fuit error, quod concep-
tuum abstractionibus totarn conficere Philosophiam irrito
conamine laboraret: Empirismi, si practicam
Philosophie
partern respicis, duas in primis
formas deprehendes; al¬
teram praecipuis Anglorum Philosophis communem,
8c
ex ipso popnli hujus ingenio enatam, qua in sensibus inter-xiis ad communem omnium felicitatem promovendam ho-
mini datis, omnis honestatis fontem 8c origineminvenisse
sibi yidebaturj alteram apud Gallos prsecipue vulgaremt
quse, quemadmodum nullam omnino in mentehumana Xde-
am; quamtumvis primo adspectu sublimem visarn, agno- sceret, quse non sensui externarum rerumimpulsu excitato
suam ultimo loco originem deberet, unde mox inapertum Materialismum patebat via, ita etiam practico respectu in Sensualismum delapsa est huic Materialism© omnino re¬
spondentem, qui ullam esse aetionem humanam, quanon
ex propriae voluptatis vei utilitatis studio & desiderio uni-
ce proEcisceretur, fidenter negavit. Qua doctrina cum a
Gallis, summis omnium elegantiarum Magistris, eseculo
in levitatem judiciorum morumque licentiam prono trade¬
retur, Sc brevissimo temporis spatio per Europam late o- mnem immenso cum strepitu adplausu discipulorum, prsejudicatarum opinionum tenebris dispulsis jam mirifice
eapere gloriantium, difiunderetur; miruin non est, in hac prsecipue impugnanda,
&
si fieri posset, radicitus tollen- da, occupatam fuisse, qua recentioribus temporibus apud9
5 Germanos potissiraum enata est, nobiliorem Ideisque
sublimioribus innixam Philosophiam moralem. Istam yero
Ethicse nobilioris apad Germanosinstaurationem duplicem
fere fuisse, vel duplici tentatam esse via, recte dixeris.
Quarum alteram qvidem primusKant, cum universa Kan- tianorum cohorte, post hosyero acerrimus Idealismi tran- scendentalis perfector Fichtej alteram inprimis Frider.
Henr. Jacobi, tninori, nec tarnen infrequenti, sectato-
rnm stipatus caterva, ingressus est. Istas yero vias di- yersas hoc prajsertim nomine memorabiles essejudicamus, quod supremam principiorum oppositionem, in Philoso¬
phie moralis campo reflexioni eluctandam, summamque,
qiiae inde enascitur, Disciplinse perficiendae
difficultatem,
ob oculos quasi positam propius distinctiusque spectandam pobis praebeat. Cui quidem principiorum oppositioniple-
ne evolyendse minime sufficit praesentis opelke brevitas 8c angustia: at pauca tarnen commemorare liceat, quibus
quae ad eamdem curatius perscrutandam 8c enucleandam alia forsan occasione dicturi simus, quodammodo prrepa-
rari queant.
Primum igitur si id, quod utrique Scholae commune
sit, 8c in quo ambse conveniant, respexeris, hoc fere in primaria illa doctrina positum invenies, virtutem, a nul- lo omnino yoluptatis utilitatisque propriae studio deriyanr.
dam, esse per se ipsam, vel unice, vel summopere sal-
tem expetendam. Utrique igitur contra Sensualismum pugna communis: communis utrique sublimioriscujusdam
4
Sc nobilioris Ideae moralis in mente penitissima
datse
a- gnitio. Atnihilo
tarnenminus, ubi de hac Idea plenius
distinctiusque enuntianda, et
de Diseiplina praesertim ethi-
ca ex eadem, tamquam
principio, deducenda quaeritur,
valde discrepant. Kant
enim Sc, qui eadem via ulteriua
progressus est,
Fichte primum suinmumque Philosophie
moralis principium
in
pura,ut loquebantur, ratione pra¬
ctica quaerendum esse
rati, Legem moralem universalem
omnino Sc necessariam proponere
conati sunt,
exqua
singulahominis oflicia, singula honestatis praeeepta, justa
ejusdem
facta adplicatione derivanda essent, sie vero Sci-
entiaeethicaeSystema
omnibus nurneris absolutum, vel fära
exstruxisse, vel
exstruendi saltem Sc firma posuisse fun-
damenta, Sc mateiiam satis
copiosani conquisi visse, Sc de-
scriptionem
adcurataui dedisse sibi videbantur. Itaque
Kant Morum Disciplinam
rationalem, vel Morum, ut
Ioquitur,
Metaphysicen
eLege mere formali, quam sibi—
metipsi enuntiat
voluntas avtonomica, Sc cui Imperativ!
categorici nomen
dignitatemque tribuit, derivare conaba-
tur. Fichte vero, crescente
viriurn fiducia, ipsum hoc
Imperativum
categoricum, quod apud Kantium non tarn
explicabatur, quam
postulabatur, tamquam ipso conseienti®
moralistestimonio indubio
stabilitum,
exsupremoIdealismi
transcendentalis principio
deducere, Sc hujus
opededuetio-
nis »Ethices Systemaconsummatum
exhibere studuiL Con¬
tra Jacobi istiusmodi
sive omnimn honestatis
praece-ptorum ex
unica Lege
suprema,sive istius Legis exsunx-
5
mo Philosophiae omnis prmcipio
deductioneni omnino de-
sperandamesse ratus,
honestatis Ideam
nonLegis cujus-
dam universalis formula contineri 8c exprimi posse,
sed
intimo tantuin sensu, instinctu quodam
nobiliori, ho-
mini divinitus oriundo prai ceteris
animantibus tributo,
ejusque cum Deo cognationem
indicante, vel ut in recen-
tioribus doctrinae expositiouibus
loquebatur, intuitu
quo¬dam rational! datam esse contendit: liinc vero
ulterius
eoneludendo, cum sensus ill« moralis,
Dei quamdam in
mente humana manifestationen! exhibens, conceptibus
di-
stinclis, reilexionis ope efitclisj regulisqtie
vel praeceptie
geiieralibus plene
enuntiari nequeat, omnenl exulare jus-
sit spem istiusmodi
exslruéndi Systematis ethici, quod
omnia hominis officia ex unica Lege deducendo,
vitam
muralem universam eorr.pleeteretuF siioquo
tjuasi ambitu
©onciusarn tenerét. Candido justoque liarum rerurn
sesti-
mätori haut immerito videri poterit, utranique
doctrinam
8c suam habere commehdationeni ,
8c vitiis suis laborare.
Scilicet aptid Kantjum
δ: Fjcijtium hoc jure meritoque
laudes, quod, vaga
illa &i obscura
sensusindividualis sub-
jectivitate non
eotilenti, honestatis praeoeptis Legis pro-
prie dietse
universalis & neeessarise objectivitatern vindi-
care studuerint: clare quoque
8c deiinite de offieiis homi-
nutn dispuiantes
libenter aud'ias> rigoremquc?, qui Sei»
entiam detet, argumentafionuni
i'1 universum servatum
agno-teas:
is
tum verorigoretn in Formalismum quemdam
abire aridurn sterilemque, in eoqüe veram
virtutis vini
β
qvasi vitalem quodammodo opprimi, nee, quod ipsls pro-
positum erat, omnia vitae moralis phaenomena universalt-,
bus suis Legibus Sc praeeeptis Iios Philosoplws re vera
complecti potu-isse, haut injuste reprehendere te posse existimes, Contra apud Jacobium oppositam lere inve- nies, tum landis, tum etiam vituperationis materiem. Sci-
licet sensum, quem hasc spirat doctrina, moralein vivum nobilemque justis sane extollas laudibus: Formalismi Kan·
tiani &C Fichtiani heie nulla prorsus vestigia deprehendes:
idem vero cum hac Formalismi sterilitate ipsum quoque Scientiae rigorem evanuisse doleas, nec inmerito timeas,
ne vagse istae nec Legis universalis Sc necessariae imperio subje-ctse sensus effusiones nimiae cuidam agendi licentias faveänt, siquidem abrogata Legis universaliter jubentia
Tel prohibentis severitate, sensui subjectivo Sc individuali, apud diversos certe homines diverso, totaregenda Scgu- bernanda vita permittatur. Conscientiam moralem, in rae-
ruin abeuntern sensum vel gustum, aesthetico non absi- milera, pulchrum quidem illum nobilemque, non vero
Legis vel Xmperativi categorici majestate sublimemj vir
supremam illam sibi vindicaturam esse auetoritatem Sc dignitatem credas, quam gravissimo huic actionum liuma-
narum judici tribuendam velis; virtutemque officia Lege
definita sanete colentem Sc observantem in aliquam sen¬
sus luxuriantis mollitiem dissolvi existimes, quod etiam
Heroum Jacobianorum Allwilli Sc Woldemari exemplissat superque coraprobatum esse? nescio equidem an jure ad-
7 firmes. — Qvse cum ita sint, jam ex prima inter has,
quas commemorayimus, doctrinas mstituta] comparatione probabili forsan conjectura concludere licet, veram ple-
narague moralitatis Ideam duo complecti elemeiita in mo¬
rali hominis natura intime conjuncta, quorum tarnennon nisi alterum ab altero divulsum Kantiana Sc Fichtiana, alterum Jacobii exhibet Philosophia: alterum scilicetmora¬
litatis elementum esseomnino universale, quodLegepro-
priedictavel Iraperativo categorico enuntiari Sc potest Sc
debet: huic vero accedere alterum, magis qvasi subtile Sc aethereum, nec Systematis eancellis includendum, snbje-
ctivum Scindividuale, quod conceptibus generalibus Sc ab-
etractis plene exprimi, yel uniyersali quadam Legis for-
mula enuntiari nequit, sed intimo tantum sensu manife-
•tatur. Num autem re vera philosophando ita concipi Sc exprimi possit moralitatis Idea, ut ambo haec contineat elementa indissolubili foedere conjuncta, non hujusest loci disguireres heic nobis sufficiat ipsum, quod sibi solven- dum proponat
Philosophia
moralis, problema paucisindicasse.
Nec vero hoc tantum respectu memorabilem judicamus,
quam in iis, de quibüs heic locuti sumus, doctrinis elhi- cis deprehendimus, principiorum oppositionen*, quod in
altera Universale, in altera individualemoralitatis elemen-»
tum solum Sc ab altero divulsum coneeptum Sc agnitum
videamus· sed latins quoque eamdem patere principiorum oppositionem arbitramur. Si enim, paulo
longius
regre-$
dientes, ipsum quierimus fontem, ex quo
omnis derivan-
da sit moralitatis notio, diserepantiam deprehendimus
haut
minoris certe momenti habendam. Scilicet cum
de ipso
lioc conscientise moralis fante 8c principio ultimo
quaeri-
tur, Kant Sc Fichte,
hisque adstrepens frequentissima
Sectatorum caterva, Legem moralem omnem ex
voluntate
pura avtonomicaemanare, nec
nisi voluntatem istam puram
iu ejusdem cum appetitu
sensuali
pugnaspectatam exhi-
bere adfirmant. Voluntatem vero avtonomicam ipsamesse
libertatem vel Intelligent!» naturam
absolutam, originitus
iniinitam, 8c in pugna continua contra
limitationem (vel
Non-ego, ut loqvitur
Fichte) reflexioni obversantem,
qva sublata nolla existere posset
sui ipsius conscientia,
suam vindicarenaturam infinitam laboranterna Kant
qui-
dem nou nisi obscure sensit, Fichte vero aperte
edixit;
unde patet, moralitatem oinnem
huic Philosopho in istum
abituram esse voluntatis pura; nisum, quo in
continua
contra limitationem pugna naturam suam
originitus infini¬
tam servare, id est, cum limites tarnen, nisi ipsaevane-
scente conscientia, omnino tolli nequeant, eosdem
continua
ulterius removendo, infinito progressu, ad plenam
abso—
lutamque libertatem
appropinquare conetur, Eamdem
vero de fonte moralitatis primo quajstionem si Jacöbio
sol-
Vendam proposueris, respondebit
profecto hic,
sensumil-
lum Boni, Pulöhri 8c
Honesti
in mentepenitissima datum
immediatam quamdam esse Entis
Divini & ^Eterni in
homine mortali manifestationem, nullis quidem argumen-