• No results found

Dissertatio academica, de Eddis Islandicis, seu veterum septemtrionalium mythologiis, cujus partem priorem, consentiente ampliss. facultate philosophica in regia academia Vpsaliensi, præside ... mag. Magno Beronio ... publicæ bonorum censuræ submittit Ola

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dissertatio academica, de Eddis Islandicis, seu veterum septemtrionalium mythologiis, cujus partem priorem, consentiente ampliss. facultate philosophica in regia academia Vpsaliensi, præside ... mag. Magno Beronio ... publicæ bonorum censuræ submittit Ola"

Copied!
62
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

' '^ilM * — 1 1

I

- . '

.10

1. N.

J.

DISSERTATIO

ACADEMICA,

De

EDDiS

ISLANDICIS,

seu

VETERUM

SEPTEMTRrONAUUM

MYTHOLOGIIS,

Cujus

Partem

Priorem,

Conkntiente

Ampliff.

Facultate

PM-lo

föchte

a

in Regia

Academia

Upfahenfi,

PR iES

IDE

vlro Admoäum

Reverendo

<&•

Clarißimo,

Mag.

MAGNO

BERONIO,

PoeC

PROFESSORE

Regio

&

Ordin.

Publica

bonorum Cenjura

fubmittit

Olavus

O. Nording,

ANGERMHNNUS.

In

Audit+

Guftav.

Majori,

d.

XI.

Decemb*

an. mdccxxxv.

Horts ante meridiem folitis

UPSALIM,

(2)

?'

jor

S:/E

R:/E

M:m

5UMM<£

FIDEI

VIRO,

lllußrisfimo

Qelßsftmoc^ue

HEROI

ac

COMITI,

Regis

Regnique

Sveciae

.

SENATORI,

Academiae

Lundenfis

C A

NCEL

LA

RIO>

MiECENATI SUMMO.

IGnofctä

bis

literati

,

Celfisfime

minimus

COMES

ego

civis

>

quod

or->

<7^-tantum

cerfm

,

Celfisfima

limine

Tua

adire,

atque

ex

fulgore

lÜußrisßmi

Nomi-n^BåBjOdendorem

aliquem

obfeuris btfce

c

har

t

is

nmv^^éniri

fußmumm»

§fui

inter

(3)

tes

hujus

&

vi

tam

illußrem

tueris

locum,

minus

förtasfis indigne

hoc feres

5

fiderumque

principe,

folis,

hoc

ipfo

imitabere

naturam,

qui,nulia

Jm

lu>

minis

jaFiura

aut

damno,

ikdem

radibs,depvejja

&

alta,

parva

Q? grandia

eotiußrare

[ölet.

Qttam-quam

disßnwlare

non

pojjum,

aut

etiam

debeo,

quid

imprimis

mihi,

fåne

tenuitatis

mea

probe

con-jcio,

haneßduciam

addidit,

ut

ad lares

tam

ex-celfos

vi

am

affe&are

non verer er. Luit id

inßgnis

ille

favör

ßf

gratia,

qua, a

lYtultis

retro armis,

quando adhuc

de adolefcentia

Tua bene

fp

er

ab

at

Patria,

b,

pareniem meum

amplefti

atque

fove-revolmfli.

Pataans igitur, Celfisfiine COiVlES,

ahquam tan

ti favoris

memoriam in

filio

reflore-fcere

,

devotisftmacf

mentis

hoc

qualecum^

a me

aeclarari

documentum.

Et,

ßprecari

fas

eft,

con-cede,

ut, quo

parentis

o

lim

fuerant,

pari

etiam

modo

(fes

meas

humiles

ac tenues

Celßsßmo

No-mini Tuo commendatas

e/fe

exoptem.

Dens

Te

9

Ceifisfime

CÖMES,Regi,Patru

ßf

Literis

quam

dmtisfime

Jojfitem

atque

incolumem confervet

\

Illuftriffimi

Excellentiffimique

N

ominis

TUi

eultor devotißmus

(4)

S:/e Ri/E M:tis

MAGN/E FIDEI

VIRO,

Reverendißmo

PATRI

ac

DOMINO,

J

I C O L

S. S4

Theologie

DOCTORI Celeberrimoy

Norlandiarum Öccidentalium

SUPERINTENDENT!

longe meritiffimo , Ven. Conlift. Hernofandenfis

FRAiSIDI Graviflrimo, Gymnafii Scholar

um-que EPHOR.O Adcuratiflimo.

M.ECENATI MAGNO.

j/quid valeat grdti animi teftificatio ddvcrfus

acccptöt

me perpulerint

, ut ingenii hoc qualecumtfc tentamen Maxima enim in

paternam domum? lubrico nonnum-bus Mufa-s hafce llpfalienfes

colere cceperim , fummi

tndignijfimus haberer , fi non , captata aliqua occafione

, ve-cium. Ceterum ingentem prioribus

benefitiis hoc ipfo cumulum

ciperey iisque commendationemaliquam ex

fulgentißimis

No-pro novo foliti favGris Veftri pignore venerabundus habeoy

pro perenni felicitate VefiTä calidißima fundere vota, ut

ha-rum in numerum me receptum effe vehementer Utor

? fulcra exoptatijjimdi

**9

Reverendiffimorum

No-• ^ Cultor OLAVUS O.

(5)

-1.4.

S:®

R:^e

M:tis

MAGN AL FIDEI

VIRO,

Revercndi/fimo

PATRI

ac

DOMINO,

Dn.

georgio

w

all1n,

S*

S.

Theologie

DOCTOR! Celefaerrimo

y

Gothlandiac SUPERINTENDENT! longe

meritiftt-mo Ven. Cotifift. Visbyenfts PRAiSIDI Graviffimo,

Scholarumque

ibidem E P H

O R O

Adcuratiflimo

,

A--cademiae

UpfalDnfts h.

t. RECTORI Magnifigo

&

Facultatis Theolog. DECANO Spedabili.

MECENAT! MAGNO.

benéfcia , non longe arceffendas rationes

effe duxerim

, qua

Nominibus Veftris ,

mÄCENaTES

, confecratum cuperem. quam cafu vexatam, inque me, a

primis

inde

annis

,

qui-fivoris Veftri exftare voluifiis

documenta

: quibus merito

nerabund*

piijfmtqué

mentis

aliquod

pra me

fernem

indi-addituri eflis, quod

juveniles hofce

conatus

benigna

fronte

ex-minibus Veftris accedere baut dedignemini. Erit hoc, quod femperque kabebo.

fjuodque fuperefi,

mearum

erit partiumt

beut ScclefiaDei, Res Literaria,

clientes

denique Veftri,

quo*

& patrocinia, de

quibus

fibi

grat

ular i

po

fint,

longe certijjimay

minum Vestrorum

• *

*

humillimus

(6)

. X - r «Lfci.

VIRO

Plurlmum Reverendo fltfy

PrteclariJJinto ,

Mag.

N

1

C

O

L A

O

STECKSENIO,

PASTORI in Slntctå meritiffimo,

PARENTI OPT1MO.

OT/

ävmcr&ai

dTySäg

iuct

sysi

icroig

tovto

t2

Agi<roTsXxg, [uy)$svct

ttcokots

s7ti(psfsiv ysivozpismg , rf, ndxat ^ vvv rf,

7iai/rayß

Xsysjoti rf, yyyjfJiovévsTOLi,

ti<f

spis

ßdXofJLSVOV TTSgl TdTOOV ol

fi(plCrßY)TSTv

y ty £01 , W YlOCTSg

zgocrtyitéfoiTS,

foyjv (ASTgsiv ttsigoipisvov psXÅsiv tyjv jjls-yzTYjv ctvoiuv spiuvTü tyixocrla. y.xxayivdcrxsiv, AnoßÄs&ag

yoig sig to

pisysbog

TyjgZrjg (pgovTidog , yjg spus 7TCti$£V'j)V 7tg/\v ftiv STVLfXSÅdg

"sT/ßg

, rf, tdg UÅXag TtXJTodoLTZOLg sig

ifjis

évsgysortag

, åvgl?koj rocr-Jrd deiv t2

nocropSSv vrspl

ra dnay.sißsG-^21, üts rf, c

poxoyetv rijg svsvutjosoug ts

rf1 TYjg

étyjyrlcrsug

t2tw

tfthjbjjvar

Ol» y.yjvdÅXd

qiao-qpovug

to

d7ro$otvstv

såopsvogtrpo t2 tolc/siv (polivstrscti

to

diG"X}g-Qv

rijg

dyotpig-fog

vrdSog, 2/, dtisXuv rdvTYjg

rvjg

d(popturjg

, jjxoj

Éot

dtotsååuv tccvty,v

tyjv

cv^Yjty]'

Civ ,

fäpov pnh

SViSXSZOtloV

, TSXfAYjplOV

$S

T2'fJUfTS 7TWJTOt

tovdiuvot (jlsXasivowijascrSai XrjSqv

syjroiYjfroci x&vc?sciv}2

sig sus svspysTYjudrvv. Tsåsvtoovds

, T'dvTyjg piovov ryjg

b7isgßo?rjg

fxoi XsiQSsfoyjg , diarsÅu suycpisvog , oittog o

Ssög 2« tö jtisyig-ov tipog to xotÅdg ts ty

suSonpiomg Qj

)>

mußCCATJTOH

fJLÉgog' s

Optimi

Indulgentiflimique

Parentis

Tilius obedientijfimttt OLAVUS O. NORD1NG.

(7)

Plurimum Reverendo

atque

Pr&cUrisßmo,

Mag.

O

L A

V

O

KENZELIO,

PASTORI

Nordingråenfium

Vigi-lantifllmo.

AVUNCllLO DILECT1SSIMO»

DOSle

Ajfli&is

Vir

£5* noflriClarisßma

rebus

portus

Q?

ara

portio

meis.

Cleri

?

sicape, qua

ref

er

quamvis

exiliar

donav

Pro meritis

jum?nis

G?

bonitate

Eua.

Ad Pua

refjptctas

dementem

teet

a

Sibjllam,

Qu&

prius his ovis uaticinata fuit.

Admittasque fav

ens

inträ

^lua

limina,

quafo?

Et

placidts animis

hofjpitioque

bees.

Si qua

manent

lllt

vetens

prafagia

vert,

Ådunere pro

tanto

profpera

fata

caneL

Plurimum

Reverendi

atque

Praecla-risfimi Nominis

TUI

eultorobferVAtitiffiniHi OLAVUS O. NORDING«

(8)

Doäi/ßmo

Politiffimoque

Dn.

AUCTORL

|7Cce

Sibyllinos

numeros

efifataque

prifca,

Qua: cccinit noflris cana VOLUSPA jugis,

Non meliore olim fonuerunt'carmine rupes\ Numinc quas foetas fecla profanaftupent.

Non Carmenta fagax, non Manto, aut Pythia Phoebas, Plus do&is folitae fata apcriremodis,

Non Lyciae melius cecinere oracula fortes,

Non aiioDelphis Cynthius orecluir, Sicin Parualfo, fäcrapolt infomnia

, Divüm

Afcraausmemorat Hemma genusque lenex,

Talia famofus diftat praefagia Proteus Preefcia Carpathiis cum levat oravadis, Talia , nafcentismundr cumpanderet ortus,

CarminaSilenus, nee mtliora , dabat,

Credite : non folo viguerunt Marte Trionest Bellonee hic quondam junftaMinervafuit,

lulferat ingenioatquearmis Tiitonia Pallas, Dotibus his binis culta virago Gothis.

,• ''.

Ncc' tantum Boreasglaciales alperat irasJ

Mitiorhicetiam mentibusaurafavet.

Vatibus hic medio creverunt frigore lauri,

Palladiusque illis tempora lambit honos.

Vertice Sc hic aliquo libravit Pegafus alas. Hic Helicon aliquis, Caftalis unda fuit. Traxit5c hic Orpheus aliquis fua läxa ferasque,

Praefuit his etiam dexter Apollo locis,

Htec experta fuit, NORDING,Tua pulcra Thalia,

Eallados Ardtoas dum Tibi feita placent,

Mirentur Grajas alii Latiasque Camenas;

Tc voeatinpatriumpatria Mula decus,

Lübens gvatulatur

(9)

Caput

Primum

De

EDDIS

in genere.

I. Edda quid.

§. II. Diftinguitur a Scalda.

§. III. Idipfum adduElis exemplis dedar4tur.

IV. Traditur Etymologia v oeisEdda.

$. V. Ejusdem Homonymia.

$. VI. Dlftribuitur Eddain deperditam fuperßitem» agi~ tur de Eddis deperditis. Edda fuperftes diftefeitur

in antiquam recentiorem

5 feu, quod idem eft,

in Rhythmicam & profant

, vel in Samundianam &

Snorronicam.

DDA eft

döårina,

qua

Philofo-phia pariter ac

Theologia

vete-rum

hyperboreorum,

per

fabulas

maxime , proponitur : olim

qui-dem ad praxin Poeticam , nunc

vero ad

fapientiam

veterum

co-gnofeendam,apprime utilis. Vel,Ii mavis, juxta STEPHANUM STEPHANIUM,in notis ad

Saxonem: Udda eft ars ex antiquijftmit ingenieforum

(10)

i

-W)

o

CH»-numfabeUlsfterumvårte

adinveniis

yappellationibus

do

c

ens

Hyp

er*

boreorum poefin antiquam,

vulgo

obfcuram,

fapientibus

au

di

tu,

jucundam&

artifieiofam,

exercere

& exhibere,

qu<e,

inftar

ju-gisfonttsy veteres

fuggerity

& novasfemper

gignit

vocesy

ad

rem

Rhythmicam

facientes^omnibus infignibus

poetis

utilis,

quiiUam.

dextrevoluntficrutari a). Vel

apud

eundem

brevius: Ed¬

da efifons & fundamentum

fabulofum,

un

de

veteres

Island'ca

gentis Rhythmifta obfcuras rerum

adpeUationes

copiofos

poe-tica elegantia modosexftruxerunt

b)*

§. II.

QUo

, tica,

ipfo,

SCALD^E

quid

Edda

nomine

a

veterum

vulgo

feptentrionalium Poé-

infignita

,

differat,

haut obfcure colligitur. Haec

enim in

univerfa

re

me-trica vetuftx Poéfeos

confiftebat

j

in carminum

puta

ge-neribus defignandis :

in

Rhythmorum

&

Stropharum

conftitutione legitima : in

quantitate

verfuum

definien-da : in harmonia & concentu literarum

&

fyllabarum,

ceterisque id genus

artificiis

ac

legibus

Profodaicis

prat-fcribendis fefe exferens c). Tot

enim

(verba

funt

MA¬

GNI OLAVI^) inveteri Poefi funt

Rhythmi

certa genera ,

Ht numero comprehendi vix pojfint , tot

&

tam

eleganter

fibi

invicem rejpondentes literarum ,

fyllabarum

&

dittionum

con-fonantia , ut

audientes

mire

ajficiantur

&

deleftentur.

Haec

MAGNUS OLAVUS d). In

hifce

igitur

per

fe

eximiis,

& in quibus

genium

ac

elegantiam

veteris

Poerica:

fu-fpicere

conveniat,

Scalda

occupatur

:

in

re vero ma¬

joris

adhuc

momenfi

verfatur

Edda. Cum

enim

fapien-tia omnis veterumnoftratium,

quemadmodum

reliqua-rum gentium ,

carminibus

comprehenfa fuerit

j

unde

vifay carmen,

quah dicas fapientiay

a

vijs,

fipiens

,

ho-dieque

-a) Pag. 17' b) Loc.

cit.

c)

Conf.

Wormii

Literat.

Run

im

eapag. 177.fiqv.

d)

In

difcurfu de

Toeft

Septemtrionali apud

(11)

4$S) o '<«»• > i

diequé nuncupatur :

hasc

ipfa

Edda

nihil efi: aliud,

quam

Mythologia vetus

hyperborea

,

hoc eft

Theologiae

o-mnis ac Philofophiae Ethnicaequoddam velut fyftema 8c

complexus; unde non tantum quae,

&

qualis

,

fapien-tia in ardoo hocce orbe olim exftiterit, hodie

cogno-fcerelicebit: fcd ex qua prifci etiam Poetae, ac, ut

an-tiquitatum

fcriptoribus

vocantur ,

Rhythmiftae

,

quo-rum in gratiam confcripta

fuit Edda

,

fabulas

,

inven-tiones , verba , copiamque

dicendi,

ad argute

poetan-dum , concinnaverunt , & univerfum , ut ita dicam,

fermonem poéticum addidicerunt &

conflarunt.

Ha-U

buit quippe Poéfis veterum

hyperboreorum

,

(verbis^

utimur ejusdem MAGNI OLAVI) tot

fibi

peculiares"

orationis flofculos, figuratas formulas, adpellationes u

rerum diverfas , ab antiquis fabulis venufte, varie,u

obfcure , dedudas, uteam

nulli vulgarium

omnium

u

lingvarum, & arte,

8c

effedu,

inferiorem

efie credere<(

oporteat e).

§. TIL

PRoinde

litas,quod ipfa

ex eo

imprimis Eddas

omnes has fapientes,

elucet

prasftantia

easque

feledis-

8c

uti-fimas , in fe contineat fabulas &

mythologias

$

unde,

per

ingeniofas

figurarum &

troporum

alluliones,

re¬

rum appellationes

varias

&nomina,

copiamque

verbo¬

rum fubminiftrat uberrimam.

Fiat

res

exemplo

illu-ftrior: Terram Scaldi Tmes held,

Ymeri

carnemj

coelum

Tmes hatts Ymeri caput 5 Montes Tmes beinum ,

Ymeri

offa 5 herbas Tmes

haare,

Ymeri

crines

vocarunt:

ed

quod ex bis

membris

Tmeri

gigantis

univerfam

rerum

naturam a Diisfabricatam finxerit vetuftas. Pro

fluvio

Giallam pofuere ,

quod

ejus

nominis

arnnem

apud

infe¬

ros docuerit Edda /). Sylvam

luetaphorice campi

ju*

bam } nodem Döttur Niorva jotuns ,

Niorvi

gigantis

fi-A i liam;

c) Loc. cit. f) Edda Srnrr.

Mjth,

FT

teuf.

Warm.

Lit%

Rm, fag. igt.

(12)

4 48* ) ° ( H*

liam; folem Dottur Mundilfara, Mundilfari filiaffl ^

Poefin Kvafers dreiri, Quaferi cruorem : dvergaskip,

navem Nanorum : Dverga miodur , Jotna miodur, Sutp

tunga miodur , Odins miodur, Afamiodur , Nanorum

gl-gantum , Suttungi, Odini , Afarum mulfum : Logur

Hvitbiarga,\\c\xxQVzm Hvitbiorgorum;appellarunt,&quae

infinitahujusgeneris funtalia, haurienda uberiusexalte¬

raEddae parte,Kienningar dida : quae ipfa eft

phrafeolo-gia quaedam Scaldica , epitheta , fynonoma , ac

deno-minationes rerum poeticas, ex ipfa

Mythologia

Scal-dorum defumtas, in fe continens. Haec inquam omnia,

uti videmus, ad formandum fermonem poéticum

, ex

Edda depromunturj utadeo pateat,hancinPoéfi Scaldica

eundempraeftare ufum,quempraeftatHESIODI

Theogo-nia,Mythologia NaTALIS COMITIS,GYRALDI

hifto-riaDeorum,&tot praetereajEraria, Thefauri poetici, &

alia id genus artis inftrumenta , in Graeco carmine &

Latino. Quare , ut ad id, unde itum fuerat,

redea-mus , ad conftituendum legitimum difcrimen Scaldac

atque Edd£,dicere fufficiat cum RESENIO g) :Scalda eft

metrica, qua de ratione metrorum variuque carminum

ge-neribus agit : Edda vero eft Mythologiapoetica veterumIs-> landorum. De Scalda conf.ARNGRIM.JONA:, Island. *)

§• IV.

EDDjE

OLAVI

vocem

Islandus

originis

eile Latinae

,

vult

MAGNUS

, & quidem abEdo, quod eü:

com-pono y meditor &c. Quia Poétae Islandiex Edda fuas

fa-bulas & appellationes fumunt h). GUDMUNDUS

ANDRERE Island, i) & PAULUS RESENIUS k) ,

Pe-tri

g) In Praf. ad Sddam. *) Crymog.Lib. I. conf.etiamP.

Re-fen. inpraf. Edda &Wormium Lit.Run. p-104. h) Vid.Pet.

Refenii praf. ad Sdd. Irl. i) In Lex. Irl. Tit. Edda. conf.

praf. Refen. ad idem Lexicon. k) In Etymologico Danice

(13)

•t®* ) o (*«• y

2}tri avus»

vocém

Edda,

Edde

,

vel

JEtte

( ab

Åtta

pater)

'«aviam delignare ajunt; quo etiam graecum , avia ,

reducit idem GUDMUNDUS:]adjiciens hoc nomine in«

vdicari librum iUumpeculiarem , qui mythologiam arttox

gen-tia poeticamin lingvaIslandica tradit : quod ismatrix quafi.

& origoßt poefeos ,* atqueprima mäter velatavia verborum

\copix

& phrafium IJ. Dum in incertis derivationibus

verfamur , pronum eft conjicere , Eddam dici

pofle ab

"/Ett profapia m) , progenies : quod in ea , non fecus

i<ac in Hefiodi ®ioyovU , Deorum totiusque naturae

or-tus ac generationes enarrantur. Nomen hoc prifcum

ad triplicem radicem , nempe HTn > VT » & DTH

re-•ferri pofle , more fuo , hoc eft , profunda cum erudi-frtione , oftendit Magnus Heliconis noftri Polyhiftor, Nobiliftimusque Archiater , D:nus OLAVUS

RUDBEC-cKIUS> Filius , qui ut commentationes fuas in hane

vo-cem , & quidem ex Theflauro ipfius Lingvarum Afiae

Europxque excerptas, conciliante nobis hunc favorem

Cl. Pradide noftro , benigne nobiscum

communica-vit, ita non exiftimamus fore Tibiingratum , H. L. Ii

eas etiam heic adferamus. riTH Ebr. aenigma

, pro-<c

blema, yfQos , conf. i. Reg. X. v. i. Judic. XIV. v." 12. Gadanie SI. L. aenigma , gadannu Si. aenigmatice."

Gata, gothicegata ,

Verelii

Lex. aenigma, gddka Pol."

id. po-hadkaBoh. id.n in n mutato. eifian 8cgißan Perf." id. Meninsk. Thef. idiy. & i(5pp. gonitka Dalmat. id."

llggnkaSlav.Uganene, Carniol. id, hincKuxde G. A.i yf.a

cantilena , metrum ,

rhythmus

, qvadSved. Eda five" Edda liber Rhythmicus

&

mythologicus populorum"

feptemtrionalium. conf. PETRI JOH. RESENII praef." hujus caput primum vocatur Volufpa, h. e. artificium"

yaticinandi a Fol, f« vel. h. e, arsy & vaticinari. conf.eC

» G.And.

I) In Lex. Xsl. loc. cit. m)Conf. de hae vseeprolixe apud

(14)

8 4®*) «

fW*•

volo y Ttanorum antiquiores conflicua fortitudinis opcribiu

editis y gloria amulatione fujfufos, Romani fly Ii imitatione,

non folum rerum a fe magnifice geflarum titulos exquiflto contextus genere , veluti Poetico quodam opere

perfirinxis-fe ; verum etiam majorum abla patrii fermoms carminibtis

vulgata y lingva fua literis , faxis ac rupibus infculpenda.

curaffe. Quorum vefligiis feu quibusdam antiquitatis

volu-minibus inbarens , tenoremque veris translaticnü paßtbtis

amulattis , metra metris reddenda curavi} quibus fcriben-dorum feries fubnixa , non tam recenter conflata , quam

antiquitus edita cognofcatur. Quid prafens opus non nu~ gacem fermonis luculentiam, fed fidelem vetuflatis notitiam

pollicetur. Et paullö poft : CunElarumt quippe nationum

res geftas cognoffe , memoriaque mandare , voluptatis loco

reputant : non minoris glori<e judicantes alienas virtutes

dijferere , quam proprias exhibere, Quorum thefauros

hi-floricarum rerum pignoribus refertos curiofltis confulens,

haut parvam prafentis operis partem ex eorum relationis imitatione contexui : nec arbitros habere contemfi , quos

tanta vetuflatis peritia callere cognovi q). Ac meretur

praecipue attendi teftimonium BRYNOLFI

SVENONII,

Epifcopi in IslandiaAuftrali

Skalholtenfis

,

quod

dedit

fuper hac eadem re, in

epiftola ad

STEPHANIUM ,

fe-quentibus verbis : ut enim Norvegorum , Danorum, Sve-corum hominum aEla , infinitam materiam ex rebus domi

forisque fortijfime prudentijfimeque gtfiis prateream 5 ipfa

velut collapfa fapientia rudera rerum Normannicarum

Le-Etoribus femet Jpeclanda exhibent, qua tarnen paucijftma

de pluribus fuperfunt. llbi enim ingentes thefauri totius

humana fapientia confcripta a Samundo Sapiente ? &

in-primts nobilijfima illa Edda , cujus v

ix

milleflmam partem

reliquam , nunc prater nomen habemus ? atque

id ipfum

quod habemus omnino fuijfet deperditum > nifl

Snorronis

Sturlo

(15)

4S-I ) 0 9

Sturlonil epltome umbram potius

&

veftlgla

, quam

ve-rum corpus Edda Ulitts antiqua

reliqua fecijfct.

llbi

vers

ingeris volumen Hißoriarum ab

Odino

ad

fua tempcra con■*

textum ab Ario Polyhifiore diblo ? llbi prafiantißima Gun->

logi Monachi fcripta ? llbi regiorum per totum arttoum.

orbem Poetarum admiranda carmina ? Nolo ctbnicos alios

(S> in paganifmo viventes nominare? Thorallum

de Sido^

ejus-,

que vaticiniaj Sricum Rufum , ejusque

pofteros

?

&

qui

navigationes eorum in occidentem

periculoßjßmas

annotarunt

r). HaecBRYNOLFUS. Sed cum

de

deperditis hifce

Ed-dis praeter meras

doditfimorum

virorum

conje&uras

ac

fufpiciones ,

quantumvis juftas

eas ac

probabiles,

nihil

afferre queamus j ad Eddam , nos

convertimus,

aiiam

hodie

Supe^ftitem

habemus

, eatnque

rurfus

in

rekentio-rem & antiquam difpefcimus.

Cap.

Secundum.

De

EDDA

ANTIQUA

:

feu

S/EMUNDI,

SeßioI.

De

origine

&

antiquitate

Eddx

Sxmundianas,

§• i. £ dttdAntiqua.

Ejutobfcuritas.

Obfcuritntis cauffa.

s- "• Auftor

Saemundus

j

qui

genus:

unde domo

: ejus (etatt

v Studia : Scripta.

III. Sjgp fenfttEdda

Saemundo

5 ceu

aublori

,

tribuitur.

deantiquitate Edda

differitur

contra

Huetium

j ar"

B ' gum en*

(16)

* - r ^AJL.

i» - 4K) ° (Hi>

gumentis ex religione veterum hyperboreorumgen*

tili, ejus4s tiexu cum Mythologia,

§, IV. Ipfius Arftoe Pocfeos antiquitate.

§. V. Comparatione Mythologie Eddice cum Green, Roman*

& aliarum gentium.

§. VI. Teßimoniis virorum doftorum.

§. VII. Modo tradendi fapientiam apud veteres.

§. VIII. Rationibus denique nonnullis Criticis.

§, IX. Partes Edde Semundiane Tres : Volufpa,

Hava-maal ö" Runa Capitula. nec non XVI. aIia ca*

pita Edde huic adnumerarifolitz.

1#

Lla , de qua primo loco agendum, diverfo

$.

I.

tempore

a diverfis compilata fuit audoribus 5 & obfeuris

adeoinvoluta & referta efl: fabulis, ut ab

recentio-ris asvi Poétis Islandicis , veterisque idiomatis ejus alias

callentiflimis viris , genuinus ejus fenfus , in omnibus,

vix , ac ne vix quidem , erui ac pereipi potuerit. In

caufla efl: , cum lingvac Islandicac , qua confcripta fuit

Edda , tum rerum , quas continet, incana & annofa

x-tas. Monumentorum denique vetuftiflimorum defedus

ac orbitas , quam varii cafus ac temporum injuria

di-verfimode intulerunt. Imprimis, aevo exorientis in

hoc orbe jubaris Evangelici, notum efl: permultos id

an-xie egifle , utcarmina & feripta majorum Runica ,

vel-ut magise fufpeda , & curfum Chriftianifmi inhibere

credita , funditus delerentur a). Ipfa vero

lingva par¬

tim

a) Brynolph. Sven, apud Steph. in not. adSax.

p. 46. Loc*

cen. Antiq. Svco-G. Lib. II. c. ij. Ol. Verelii Hiß. Sveo-Goth,

Lib. II. c. z, conf. P. Salan, in not. ad hiß. Eigilli (!>

Afmun<-di p. $z.

(17)

) o C It

tim per

aliarum gentium

commercia b)

,

partim

per

Monachorum ex Italia , Gallia* Germania, Britannia,

Brabantia , aliisqueterrarum

tra&ibus

,

in

feptentrio-nem acceffus c) , peregrinis vocibus depravata 8c

corrupta , a priftina

puritate

admodum recefllt.

Ipfi Jslandi , inquit MAGNUS OLAVI , poetico non ajflati

fliritu, veterum Rbythmos aut etiam rccentiores ex

Ed-dico compofitos fundamento non percipiunt. Et ejttsmodi

Rhytbmicum a communi remotum fermonem antiquitas

no-fira Afamal,idefl Aftaticum vel Afarum fermonem

appella-rat , qui tanten nofier efl : fed obfcurior (fl vulgi minus

obvius intelleciui. H<ec cauffa efl , quod viris magnis (fl eruditis , quibus lingva noftra ignota eft , interim tarnen

quid Edda noftra, Poefeos aliquale fundamentum, trattety

inquirere non dedignäntur , in illius translatione , uti de-bemus , gratificari facile non poffumus. Etfi enim formula Eddie# appellationes rerum multiplices

(fl

longe petita,

quodammodo defcribi (fl Latine nominari queant: vocum tar

men fplendor

, elegantia grandi* , (fl genuina proprietär,

prout in lingua noftra fonat , exhiberi (fl oftendi nequa-quam poteft ; dulcius bie ex ipfo fönte bibuntur aqua d).

Haec MAGNUS OLAVI. Haut fcio , annon & hane

cauflam obfeuritatis adjicere liceat : Codicum fcilicet

manuferiptorum

infignem

varietatem

5

unde hic etiam

criticis , ut fit , de vera le&ione &

fenfu carminum

larga

dijudicandi

materies

fubnafcitur.

B 1 §. IL

b) Conf. Tbeodori Thovlacii Hola-Islandi dijfertat,

de Jslandia, fubprafiäio JEgidii Strauchii, Witteberga

babi-tam A:o 1666. c) Vid. Otb. Sperlingii de Danica lingv.

com-ment.p. n.conf, Reverendijf. S, Arch. Ep. Haqu. Spegelii praf.

ad Glojfarium Sveo-Gothicum. d) Vid. Append, adLiterat. Dan. Vormii p. ipi.

(18)

ii ' >m) o c m*

§. IL

THDda hsec antiquior audori adfcribitur SdEMUNDO

SIGFUSONIO, gente Islando $ utiquidem

expres-fe id ipfum indicat etiam infcriptio Volujp* , qu<e lic ha¬

bet : Volufa epter Sarnundar Eddu, Volufpa fecundum Ed

dam SjEMUNDI e). Vel ut hunc citulum vertit

GUD-MUNDUS ANDREJ *) SdEMUNDI j£NUS- . Hunc

Paftorem quondam exftitiffe parcecias Odde , Dicecefis

Sehalholtenfis , in parte Islandiae meridionali , &

Pro-vinciaRangervallaSyfla lita?; ac tempore papatus viguifie,

perhibet STEPHANllS OLAI, Islandus f). Nec defue-re, qui aeram ejus retulerint ad annum Chrifti circiter

centefimum lupra millefimum. Anno quippe millefimo quinquagedmo feptimo natum

fuilTe.

ScripfilTe circa

annum M. CXIV. denique anno M. C. XXXIII. diemo-biilTe fupremum, nonnulli adferunt g). Fuiffe

praeter-ea praeclarse eruditionisvirum, cum

pauca ifthasÄjj, quac

in hunc diem relidua manent , Eddica veftigia, tum vel

ipfe fapientü, feu Dettoris, titulus , quo ab aevi fui

homi-nibus maftatusfuit, fatis fuperque commonftrant. Fro~

de enim^quod ipfi cognominis loco adhaelit, eruditum, fapientem 9 rnultifcium , Dodorem , Polyhiftorem h) delignat. Videturque ea vox titulus fuiiTe Dodoris

a-pud veteres , Ut Are hin Frode , Samundr hin Frode? quafi DoctorÄras, Doctor Saemundus, didumfuerit i).

Namque

e) Apud Fet. Refen. in Edit. Volufpa de A:o 1665. *) Vid.

Volujpam a Refen. Editnm A:o 1673. f) in not. adVolujp.

Atroph.p Ht. n. conf. Refen. in Praf. adEddam. Item

adden-da adeandernprafat. g) Vid. addend. ad

praf, Refenii.conf

Barth, antiquitat. Dan. pag. ipz. h) fpuod ex Lex. Island.

Gudm. Andr. probat Refcnius. conf. Steph. Stephanius in notis

adSax. Gram. pt 136. &

p.p3. it. Steph. Ol. in not. adVolujp*

(19)

I

) O C Wr* *3

Ndmque cum

vir ejfet

rarareconditaque

dottrina (Vérba flint

THORMODI THORF/EI) Iß magna experientia, ut qui

in iüuflrißimis Germania Iß Italia Schölts Aeademiis a,

puero enutritus admodum agre ab Epifcopis

DoSloribus

patria tantum virum invidentibus

dimijfus

,

omnibus

omni*

no feculorum hißoriis , quibus uüa borealium , prafertim

trium regnorum Dania , Norvegia Svecia Iß bona ex

parte Germania Iß Anglia memoria

continebatur

,

fideliter

perlußratis , irnmenfa Volumina fingularifolertia

confecit;

e quibus temporum injuria iß perdita pofieritatis negligen¬

tia pauca nobis reliquit *). Qucenam vero

haec

lint,

paucis.

inferius^ indicabimus. Alia ad SvEMUNDUM >

ejus-que vitam , pertinentia , peti

poßunt uberius

ex

prsef.

PET. JOH. RESENII ad Lexic. Island. GUDM. AN¬

DRERE,item ex praef. ad

Volufpam ab

eodem RESENIO

Anno 1673 editam k), §*

III.

*) Prolegom. Secl. I.

k) ßpuia uterque big Uber rarior , nec ubique ob-iiius eß, locum hunc ex quo defiudiis acfcriptis Samundi

ple-niora hauriripoflunt, dignum judicavi, qui integer htfc

trans-[criberetur: 4fCum ante annos circiter fexcentos Islandi j,quidem

Chriftianifmo

nomina

dedißent, dodrina

ve-„ro tam Theologica ? quam bonarum

artium

compre-„henliva adhUc ibidem eßet jejuna,

partim

ob nationis.

„barbariem , tum quia

Papiilicae

tenebrae lud

dodrina-„rum umbram fecerant.

fadum efb

autem eo tempore, ,

3,ut duo juvenes ex Islandia difeendi gratia in Germa«

„niam tranfierint, quorum nomenSAlMüNDER & ARE.

5,Hi Coloniae ad Moenum Gymnafium tandem

triennio

„frequentarunt , & bonas literas

fceliciter

addifeentes

„profedum

fecere,

fpe

magiftri

fui

uberiorem. Itaque

„cum illos in patriam revertere

velle

cognovit, multis

3, modis id £gre tulit&

inhibuit,

aeftimans

fcilicet

bar-3,baram hanc gentem

&

fqyalidam

terram tum

peritis

(20)

* - r SLÅ*.

14 4^ ) O (

§• III.

CEterum

DUM, non

Eddac audorem

hoc dicimus, odas

cum

celebramus SJEjM LIN¬

hafce, omnigenae

fa-pientiae

refertifiimas,

ab ipfius ingenio excogitatas

pri'

mum & confidas fuifle 5 quod PETRO HUETIO l)

de

Eddi-♦,viris ac tantis ingeniis fore omnino indignam$ ipfeqj

„ingeniofa eorum opera

frui defiderans

illos tardavit.

„Verum illi, ut fit, ob dulcedinem natalis foli , a

ma-,,giftro fuo arte elufo fe avulferunt , tandemque elu-„dantes folum vertebant. Saxonia , itaque Dania & „Norvegia perluftrata domum tendunt. SjEMUNDUS

„vero ille , ut eratin ftudiis fuis diligens, ita in

com-„parandis fibi documentis undique

vetuftiffimisnonfuit

„negligens. In patriam igitur reduces benigne funt fu-,,fcepti Anno iozy , & ob eruditionem quafi in gremio

„foveri crepere. ARE quidem hiftorias aliquot &

calen-„darium ijconfcripfit, munusque ecclefiafticum

admini-„ftrandum fibi accepit: SdEMllNDilsvero Latifundium

,>fuum haereditarium , in auftrali tribu Islandico ödda

„vocatum, occupavit, ibidemque fcholam qualemcun-„que initians literas docere & libros confcribere

ince-,,pit. Inter cetera multa annales feu chronicon aburbe „condita usque ad fua tempora retexens, latinisut

plu->,rimum literis adipfum exaravit: cum antea in ufu

tan-„tumRunica eflet literatura. Literam p exRunicis

ne-„ceffario retinuit, Alphabeto latino ad finem illam

fub-^ungens, ne illius ufus, & valör peculiaris ab

idioma-,,tis commoditate periret. Idem SAEMUNDIIS fabulas

,,Poéticas, feu Schaldricam hujus nationisMythologiam „ex Runicis documentis illuftratam latinis charaderi' „bus defcripfit, magna poétarum utilitate , eundemqj

,,librum Eddäm vocavit, cujus initium eft ha:c IFolufp*.

I) In libro de orig*Fab* Romanenfiumex verfione Lat.Guil,

(21)

4M) 6 ff» i;

Eddicis Mythologiis erroneum

perplacuilTe

judicium,

viri eruditi monent; Norvegorum coloni, inquit, qui

transfrctarunt in Jslandiam, illa c &

ingenium

fuum &

fa-bulas intulerunt. jg)ui in hac infula magis ingenio

vale-bäntf ii novis comminifcendis animum applicabant.

Recen-tiores eas colieffas in voltimen redegerunt, atqne has

fig-mentorum congeries Edda Volufa nominibus affecerunt;

qua ab annis circiter fexcentis ad

hane

diem fervata funt.

Oftendit ita Vir Magnus fe non

minus

prarpoftere

de

vetufta gentis ar&oae religione , quam

angufte

nimis

&

abjefte de ipfis

Mythologiis

Eddicis

fentire.

Harum

quippe ortus &

initia ad fequiora

,

quod

is

facit,

fecu-la detrudere , & frivolis Thuleniium

quorundam

com-mentis , ac ingenii luhbus,

adfcribere

:

quid aliud eft,

quam non modo

Eddam

,

fed ipfam

etiam religionem

feptemtrionalem, cum

Edda

connexam,

&

ab

ea

expli-catam, ea antiquitatis

opinione

ac

exiftimatione

defrau-dare, quae utrisque

nullo

modo

aut

jure

auferri

queat?

Ita credita , ita pro

veris

habita

fuine antiquitus,

quae

in Edda hac Samiundiana leguntur ,

quis dubitet

,

nifi

qui fimul in

dubium

revocare non vereatur

omnia

ea,

quae vetus

omnis

hiftoria

Hyperborea,

ejusque

prascipua

pars,

Skaldrorum

monumenta

,

de

religione

ac

fapien-tia prifcorumr

teftantur ?

§. IV.

QUid

piet

de

inventum

poefi

dicam

,

fi

,

hae mythologiae

quae

nunc

modernum

,

antequam

efle occi-

Ed¬

da , & id genus

fabulas

Ethnicas,

literis

confignarentur,

nonolimufu firmatae atque

frequentatae

carminibus

fue-runt; id quod

omni

veritati in aprico

pofitae

aperte

re-clamat. Nec temere quisquam huic

alferto

refragabi-tur , qui modo

cogitaverit,

Poetas

utique

exftitifle in

feptemtrione , qui

hac

eadem

mytliologia

9

quae

in

Ed¬

da traditur , tamquam

poetico

per

omnia

tempora

fer-mone

(22)

*

4M ) o (

nione ufi Fuerint. Confulatur tantum , exempli loco, carmen iliud vetuftiffimum REGNERI LODBROGI> quod inftar cantionis cygneas, Rex idem ac poéta,

mor-ti jam vicinus, intet viperarum morfus,cecinifie fertur, circa annum Chrifti , ut computat Wormius m), DCCC. L. VII, iitiperii Germanici fceptra tenente

LU-DOVICO II. hoc efl: duobus fere fecuiis cum dimidio

ante SdEMUNDUM. Infpice hoc elegantilfimumpoema, & fanenullam nonftropham exquifiti,proejus feculi

ge-nio , artificii poétici rcecundiffimam hic deprehendes,

live fynonyma , five Epitheta & phrafeologias ex ipfa rerum indole petitas

, five denique integras fidiones

fpedes, quarum origo & fundamentum in Mythologia

Eddica refidet. V. gr« quod in Stroph. IV. pugnas

ap-peliat Heidins Kuonar , Heidini (Regis) uxores: terram

VocatAsver h. e. Odini conjugeirq nävern in Stroph. V.

heimIm heftum, quafi dicas equos remigantes; fangvinem Stroph. II. Sueiti j fudorem 5 vulnera cruenta Sallium

vulnerum Oceanum Str. III. item Str. VIII. Snira virtur , cervicum muftumj beftias Carnivora« in

Stroph.

VII. Faluhefium , a Fala, femina gigante, artisque

ma-gicse

ftudiofa

(conf. Eddam in Kenning: in Tit.

Trold-qvenna) Sc hefium , eqvus : quod illa pro eqvis uteba-tur feris. näves Stroph. XI. appellat Eirefis aundrum,

Eirefis remigia. quod Str. XVill. Ulfa Eindil, numinis cujusdam marini 3 Skopnoma, Nornarum feu Parcaruro

Str. XXIV. Baldur Fadur, Balderi Patris Str. XXV.

ce-revifiae in aula Balderi Patris ibid. Scamnorum in Balderi

aula ibid* Difarum Stroph. XXIX. Se id

genus aliorum

cqmmemorat: quis , inquam , hecc, Sc ejusdem notas

alia , videns non agnofcit ac veneratur poéfin prifca

Mythologia animatam ? confule etiam celebratifilmanr

illam Odam EIGILLI SKALLAGRIMI, Poetae Islandi,

quam

(23)

) o iy

quam is in

laudem

Regis ERICI

BLODOXII

modulatus perhibetur. ättende-hie

ad

voces

hafce

veneresque

poe-ticas : Beb eig Odins miöd, fpargo Odini mulfum.

Gu-dur Voks, Deae militia:, & Afiaticae. Vefurparader ,

te-la Daradi, pro morte. Ordstyr, laus, encomium , a

Tyro Afiatico. Odins eike, Odini eqvi. Gior, quod eft

nomen lupi Odini. Flagdas eqvus, a Flagt

femina monftrofa , de qua Edda. Niot Nara foror Nari,

pro morte. Freke

Odini

lupus.

Saka

Snöt,

femina

Rea,

pro Hilda, Högni

filia. fatebere fåne

haec fingula, & ejus

commatis, alia ultimam antiquitatem Mythicam

redole-re j ita ut absque Eddicis fubfidiis vix , ac ne vix

qui-dem , intelligi queant. nec nifi fpeciminis tantum

caus-fa haec exempla leviter attigi : plCirium immenfa copia

oculis fefe offert eorum , qui Skaldorum carmina

dili-genter legunt &

evolvunt.

Eat vero nunc HUETIUS

& dicat has mythologias efie recens Islandorum

com-mentum , quas tarnen nobiliftimi vätes vena fua ce*

lebrarunt integris feeulis , non dicam ante

SiEMUN-DUM , fed ante infeffam ab Norvegis Islandiam.

5- V.

DAtur

eis,

haec

venia ceteris

profanis

gentibus

,

Grae*

puta , Romanis,

&aliis,

ut hiftoria omnis

initium fumat a Poéfi , quaeque fabulis involuta

-legun-tur , ea reputentur pro

omnium

antiquifiimis. Quam

veritatem nemo facile follicitaverit, nifi quireceptam apud Hifioricos ^

temporis

diftingvendi

rationem

in [AV&IK0V Sc

iroqiKcv,

pro

nihilo

habere

fufiineat.

Jam

TACITUS ait : dpud Germanos (h. e. noflrates,) car¬

mina antiqua unum quondam memoria ac annalium genus

fuijfe n). Sc JORNANDES , prifcis carminibus biftorico

pene riiu fua recoluiffe dicit of Cernimusque eodem

C

(24)

i8 4^*1 ) ° ( Hfr

tra&andi modoJ eodem fermonis filo ; per commenta

quippe ,

&

fabularum involucra

/

remotiflimi aevi

res

geftas

defcriptas

antiquitus

fuiffe

apud

Noftrates,

quo

apud

reliquos

populcj

:

&

tarnen

haec

nova,

(i Diis

pla-cet, haec heri &nudius tertius nata erunt nobis, quae illis funt antiqua, & fuperantiamuitas aetates. Cur quae

alienis concedimus, denegamus noftris? Profe&o, quod

circa Odini tempora Ar&oa omnis hiftoria erat

Mythi-ca, hoc ipfum pro praecipuo habuitargumento laudatus

SERINGHAMUS aa Eddae yvtjrioTtjTa

confirmandam.^»-tiquitatem Edda, inquit, multa tefiantur ; illud imprimis, quod circa tempora ifta , quibtis Wodintu bore/iles plagas

ad-iit, omnis hifioria fabulis involuta erat p). Et porro, cui umquam in mentem veniat, ut

ftatuat

Mythologiam

Graecam & Romanam nuperum eile figmentum, contra fidem tot veterum Hiftoricorum,Poétarum,

Philologo-rum, qui eam, fecundum opinionem veteris

gentilifmi,

fcriptis fuis partim prodiderunt primum , partim

expli-carunt? Cui, inquam,

id^in

mentem veniat, nid quem

HARDUINIprodigiofum dele&et, omnem

anti-quitatis memoriam novitatis

(ufpedam

reddere

geftien-tis? Par judicium de

mythologiis

feptemtrionalibus

fe-rendum efTe arbitror.

§. VI.

QUocirca

ne, egregii

HUETIANO

ejusdem

longe

viri,SERINGHAMI,veneramur

folidius,&egregiumpla-hac de re judicium : In ipfis, inquit, fabulis nihil aut

parum inefl quod vitiatum aut muta tum videatur : multzt etiam , ut in fabulis Homeri , Hefiodi ? & Gracorum vera

ejfe creduntur. Ea praoipue , qua anfam fabulis dederunt, & qua ad Theologiam & Religionem Gothorum jfeHant q).

Quo

p) Lib. fup. cit.p,zdj. q) VeAnglor,Gent,orig. C, XII, ptlg% iöq..

(25)

o (Jf»- i9 Quo etiam

pértinet

,

quod

nobiliflimas

has éthnicae

fa-pientiae

reliquias

majtificis Vir

ille

exornans

laudibus,

Eddam vocat monumentum

antiquiflimum,

quod

Theo-logiatn,

Religionen!,

plurimasque

antiquitates Gotho»

rum & Anglorum

exhibeat-

Certe

fi

Edda,

inquit,»«?»

fuijfet , majorum noftrorum

fatta

,

obfcuritate

&

ca

ligi

ne obruta oblivioni traderentur. Nam ad hifioria feriem

inu-tili's ut fit , in eadem tarnen eorum

Theologia

?

religio,

mores & confuetudines verißime

defcribuntur r).

Nec

dis-fentit fummus apud Danos

Antiquarius,

ClarilT. THO¬

MAS BARTHOLINITIS, cujus de

antiquitatibus

Eddicis

hoc luculentum eft teftimonium : Ha Oda ab

Samund»

unum in corpus digefta , uti & Edda

ab

Snorrone

Sturla-fonio compilata , divinas continent

Mythologias,

qua

omni~

bus ofiendunt , Deos in feptemtrione

fuijfe,

fapientibtis

ve~

ro , qualis eorum fuerit natura ,

&

qaibus

ceremoniis

coli

voluerint; qua fabulas , non

folis Foetts

,

fed

Philofopbo«•

rum optimo cuique , facra

infiituenti.bus,

Hits

ipfis

in

fundendis oracults ußtatas^

docere

,

Saluftitts

Philofophus

in-culcat i fimul graviter admonens ,

in

fabulis

abßrufijfimis

certifiimum ejfie plurima latere

myfteria

,

ideoque

in

iis

e-ruendis multum laboris infumendum. Hoc

nullatentis

atten*

dens PETRUS HUETIUSy ut ccecus

de

coloribus

,

inconfi-derate , plurimum erroneum

de

Eddicis

Mythologie

evomit

judicimn /).

5. VII.

QUantum

. fvafutn nobis

igitur

habemus,

ad

hanc

Eddam

SjEMUNDUM,

Saemundianam

Mytholo-

,

per-gicos hos foetus,

qui

tot

prifcse

Theologie

,

Philofo-phiae, morum ac

religionis

myfteria

comple&untur,

ex

antiquorum partim

narrationibus,

partim

monumen-tis, acceptos,

digefliffe

in

unum

corpus,

atque

ita

a

fe

C i

dige-r) Lib.fupr. cit.

/)

Antiquit. Hatt»

Li

b.

/. C,

XI9

pag. ipj.

(26)

20 4^) O

digeftos ad feram poßeritatem transmifißej ficut eodem

quoquepa&oEddam fuam

STtlRL^ONIDES

compilafle

videtur. Vetercs enimfeptemtrionales,quemadmodum alias gentes

, antequam introdufta efiet literatura,

hi-ftorias , artes & fapientiam omnem , non tam pap)TO

& fcriptis, quam potius narrando & refercndo,

perque

5rctTPOTragfiJcrLUv , pofterorum memoria: mandabant.

De STARKATHERO docet SAXO GRAMMATI-CUS : Hifloriam , inquit , belli Svetici STARKATH6RLI&,

qui CT ejusdem pracipuum columen erat , primus Danico

di-geßit eloquio , memoria magis quam Iiteris traditnm t).

Deque infigni Islandorum

Hiftoriographo

, ARE HIN

FRODE, feu ARA MULTISCIO, idem

teilaturSNOR-RO STURLAiSONIUS. Dicit hic notanter Norvegiac

Regum vitas ab ARA Sacerdote confcriptas fuiße &

quidem ex relatione ODDI filii Kolli , filii Halli de

Sido i idque prout eas didiciß&t ODDUS aTHORGERO

AFRADSKOLLO , viro fapienté & grandaevo : Ad,dit

porr o ab HALLO HAUKADALO , viro valde fapiente,

& memorias felicis , educatum , omnesque illas

hifto-rias & rerum geftarum memoriam,

quam poftea literis

tradiderat , edoftutn fuiße. Net minora didieiße

a

THURIDA, SNORRON1S Godi filii, .excellentis

in-genii ac fapientias femina. linde concludit demum

Hi-ßoricus : Mirandum non ejje Aram Sacerdotem

rerum

an-tiquitus gefiarum fuiße peritißimum ; quippe cum tot &

tanta a. viris atute ac fapientia clarißimis didieiße

t, ipCeq*

pratcrea literis apprime deditns memoria gauderet

felicißi-ma u). Gemina hifee

funt, quibus audor vitas

TRYGG-VASONII , OBDURUS Monachus, fub finem

operis, fatetur, fe hiftoriam fuam contexuiße ex narrationibus

ASGRIMI, Abbatis Veftlida: filii: BIARNONIS

Sacer-dotis, Bergthori filii: GELLIRI,

Thorgilfi

filii:

HER-DIS,

0 Libro VIII. u) Snorr, Sturlaß Heims

(27)

_ .<?//

•m ) o (**• a

DIS, Davidis filiae :

THORGERDiE

,

Thorfteini

filiae:

INGUNN./E > Arnari filiae. Hij

inquit, hifloriam

Olavi

'Regis , filii Tryggonis , itu me

docuerunt

,

quemadmodum

eam jam tradidi. Pari ratione

Eddicas

Mythologias

a

SjEMUNDO, atque

ajiis

, ejus

temporis,

vetuftae

Poé-feos ac fapiehtia:

amatoribus,

fuifie colle&as,

inque

u-nam velut maffam &

farragirjm

comportatas ,

vero

confentaneum ducimns j tanto quidem

magis

, cum jflfam etiam

fabularem

fapientiam

,

eodem

modo

,

quo

reliqua omnia

fcitu

ac memoratu

digna,

in

feram

po-fterorum memoriam , propagatam

fuifle

,

conftet. In

cujus rei fideiu

proferre

non

dubitamus

infignem

ex

Ed-da SNORRON1S locum v) , ubi de GYLFONE

Eddicas

traditiones jam edo&o, inque regnum

fuum

redeunte,

ita loquitur

Mythologus

:

Steffner hann

tha

bröt

leid

fina og kemur heim i

rike

fitt , og

feiger

thaug

tidende

er hann hafde-fied og heyrt , og efter

hönum

fagde

huor

madur ödrttm thejfar fbgur. h. e. Tunc ille (G/3NG

LE

RUS)

iter fuum perfequitur , in regnum

redit

,

&

qua

vide4

rat quaque audiverat, refert. Poß eum

unusquisque

alteri

bas fabulas narravit. Jim , cum

duumviri

famofi,

ARAS FRODE, & SAiMllNDUS

FRODE,

primi

fue-rint \ qui in

feptemtrione

res

ar&oas

hiftorico

lumine

illuftrare cceperint j Et vero

ARAS,

uti

jam

ex

SNOR*

RONE oftenfum , fua , magnam

partem

, per

traditio¬

nes Sc narrata

congeflerit:

an

credimus

ovy%pw

ipfi

S-EMUNDUM , in fuis

confignandis,

alia

uium

fuifie

methodo } Praeter Eddam enim ,

quod

etiam

indicafie

-oportet , multa

alia

vir ille

confcripferat

fed

quae

in¬

juria temporum

perierunt.

Qua

de

re

THORMODUS

THORF/HUS ita : Immenfa volumina fingulari

folertia

CSsEMllNDLlS) confecit , e qui

bus

temporum

injuria

&

perdita pofteritatü

negligentia

pauca

nobts

reliquit

tamen,

:

Sed

v) Mytholog, XLtfc)

(28)

r 5LÄJU

) ° (

tanten , unde pr£cipuorum Dynaftarum qui tribus hifce rc~

gnis prafuerunt, feries 7 Ö" aliqualis etfi non abfeluta hi~

fioria poffit baberi y tum certa Epocha ex antiquitus

pro-ftantium faniorum monumentorum confenfu & harmonia clare demonftrari tv). Nectamen traditionestantumac

nar-rationesvivashominum,quasFrafaguryFomaFroediy\re.tzres

appellabant j fed vel

majlme

libros etiam

yetuftos

(For-nar bokur. x) in fublidium utique vocafte cenfendus

e-rit SIGFQSONIUS , qualis fuit Liber Sibyllinus ,

ali#^

Volujpa Major di&us , a quo in hac fua multa is

hau-fifte putatur , ut in iis , quae fequentur , videbimus. Qualia etiam procul dubio fuere manu exarata

monu-menta alia, quibus BRYNOLFUS SUENONIUS loco

fupra cit. ait eum ingentes totius humanae fapientiae

Thefauros confcripfifte.

VIII-DEnique

Cnriftiano,

quis

coetui

dicat SiEMUNDUM,

addidtum , & eccleliae

hominem

anti-ftitem , in fabulis ac deliriis ethnicis

commini-fcendis ftuitas ac impias captafte delicias ? Quafi vero

id conveniat ejus xvi zelo7 quo, ad exftirpandas Paga-nifmi fuperftitiones ac

ß^vypoc&Tu^n

ipfa

gentilium

fcripta ac literaturama Chriltiams Docftoribus fevitum

ftilfte novimus: Tantum abeft> ut novisejusfarinae effin-gendis eosdem incubuifte fentiamus. Quid?

quodEd-dae , de qua agimus , nonnulla infperfa reperiuntur, quibus ipfe SyEMUNDUS, ut homo Chriftianus,figmeri-tis hifce , afe licet confignatis

, contrarium fe fovere

fenfum , fubindicare voluit. Quäle eft illud, quod in

carminis Volufpianiverfu hoc intercalari:

„Tha gengeingu Reingin 611 åRockftoola

,,Ginnheilög God og um pat giåttuft

hoceft , vertente Steph. OlaVi: Tum

w) Thornt.Thorf. feriesReg.Dan.prol.SeöhV, x) Verel,

adHerv.

(29)

HM ) o (*«* - t} Tunc oecuparunt Dii omnes

tribunalla

.*

SanBuli Deafiri tonfiderantes.

Deaftros vocat Ginheilög

God,

quafi

dicas

illuforia

& falfa numina 5 a prifca voce Ginna,

decipere,

falle-re ,

praeftigiis

uti

(fjlp

Ebr.

Ital.

lngannare)

&

Heilagur , fandus :

quod

illorum

fanditas

Ethnicos

de-ceperit 5 ut

in

notis

ad

Volufpam

erudite

obfervat

STE-PHANUS OLAVI

Islandus y).

Sed

cum

videam

GUD-ML1NDUM ANDRERE ,

virum

profedo

eruditum

,

in

fuis ad Volufpam notis,

rejicere

hane

crifin

, qua

vox

Ginnheildg pro

SyEMUNDI

verfione,

non

vero pro

ipfius

Volas idiomate, habeatur :

fateor

me non

multum

tri-buere huic argumento,

quin

GUDMUNDO

potius

af-fentior, non modo vocem

Ginnheilög

,

fed

&

ipfam

liri-gvam, qua

Eddicum

carmen

confcriptum

fuit,

non

in-ter Afas minus in ufu, quam

apud

StEMUNDUM

fuilfe,

afferenti: ac propterea

aliam

etiam

vocis

gin

,

gan

affe-renti

Etymologiam

, quam quae

a

STEPHANO

OLAI

adduda fuit. Contra

STEPHANI

enirn 8c

verfionem

& explicationem agens

his

verbis

utitur

,

quae

omnino

heic adferri oportet. Addere proterea

videtur

fSTE¬

PHANIES OLAI) S<emundi

fuifife

hane

verfionem

in

Volu-fpa : non

VoU

idioma

5

dt

ego

contrarium

ajfiero,

nam

hac

lingua inter

Afas

non

minus

in

ufu

,

quam

apud

Samun*

dum legitur

fuijfe z).

Quid

autem

SjEMUNDUS hic

pneftiterit,

porro

verbis

proxime

feqventibus

notanter

idem docet :

SdEMllNDUS

tantum5

inquit

>

qui literas

latinos

y) In not. ad

Volufi.

Strogh%p.

Ii

t.

n.

z)

Vid.

GUDM.

ANDREJ IsL not.feu

levis

paragraphus in

explicationem

fu-perverfus

Sibyllinos^

feu

Philo

fophiam

Volujpa ad Str.

fupr.cit,

tarnen fi infpicias notas

ejusdem in

Volupp.

a

PET.

JOH.

R€-SEN10 , Hafnia A:o

MDCLXXIII.

editas

,

in

pag.

16,

depre-hendes Etymologiam , quam

i

bi

tradit

>

hujus

vocis

,

haut

References

Related documents

Poéfeos origines, fi cogitemus, ex- ifitifTe utique poemata etiam an¬ te Mofen , fecundum quae vel il-. le, vel fui temporis aiii,

ximecavendum eil, ne πολυμα&amp;είας ftudium jufto Iongius, quam pan_» eft, extendatur: etiam ad cos, qui, per anguftias vel ingenii, vel for·. tunarum, multiplicis

dendam judicet. Sed &amp; Jpiritus ille mundi hujus ejfedor &amp; confervator, quem e&amp;aem vocant natur am natur an · tern· v^ua vero demurn au&amp;orita· te, quibus

tantum delibamus. Quod ii inftitutum Poetarum paul- lo propius attendimus, aliter elfe nequit,.

ita obfcuritas fummus eft defedus. Et in Poefi quidem hoc Vitium officit quam maxime deledationi , quae. artis eft finis. Fatemur linguam Poeticam

Athei? utex hift. tarnen illud vöcäbulum ex impentia vulgrpotius, quam exil-. lorum vera iententia eil profe&amp;um« Vulgus enirn habebat eos pro A- theis s quöd populäres

Atque hasc filiis Prophetarum quldem iunt in prceienti illa pauciffima, opella quas fcri- de.

verbis: Π1ΓΡ Dominus regnavit, Pf. Π1ΓΓ Regnabit Dominut in fempiternum, Pf. Atque fic placuit haud dubie Divinas Bonität!, deferibere per tres temporis dif- jerentias fuam