• No results found

Dissertatio physico-mathematica de attractione universali cujus partem priorem, cum consens. ampliss. facult. philos. in regia academia Upsaliensi, publico bonorum examini submittunt stipendiarius Thorbernus Bergman ... et Matthias Rydell, V. Gothi, In au

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dissertatio physico-mathematica de attractione universali cujus partem priorem, cum consens. ampliss. facult. philos. in regia academia Upsaliensi, publico bonorum examini submittunt stipendiarius Thorbernus Bergman ... et Matthias Rydell, V. Gothi, In au"

Copied!
32
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

1. N. J. DISSERTATIO PHYSICO-MATHEMATICA>

DE

ATTRACTIONE

UNIVERSALE

Cujus PÄRTEM

PRIOREM,

CUM CONSENS. AMPLISS. FACULT. PHILOS.

IN REGIA ACADEMI A UPSALENSI,

PUELICO BONORUM EXAMINI SUBMITTUN!

. v Stipendiakius Regius

THO

RBERNVS

BERGMÄN,

* PHILOS., MAG.*1.

\

\

v

ET

MATTHIAS

RYDELL,

V. GOTHT,

IN AUDIT. CAROL. MAJ. DIE XXIX. NOV.

ANNI MDCCLVIII.

H.A. M. S.

ssssesssisass

(2)

VIRO

Admodwft Reverendo atque Tr<zclarißhno,

D\no

Mag.

CHRISTOPHORO

RYDELL,

Ecclefce Ylleftadienfis PASTORI ac Didrittes Adja«

centis PRiEPOSITO Vigilantiffimo.

PARENTI OPTIMO.

^ermagno

efferor gaudio Tibi, Differtenione

haccey äeclarandi,

quofuccejfu

tempus lite-r/x impenderim,

veherationis,

filiwn

decety partes' numerosqueßniul expleam. Tibi,

Indul-gentiffime Pater, pofi DEUMy omnem meam felicita-tem refero accepta?n,rTu\s etjamfumtibusfpeeimen bocce

publice

defendendum fufeepi.

Utinam publicum officii meijam agere queat interpretem. Non eßquod bene-ficia Tua paterna, in me collata, repetam, Fjusmodi

ß conarer, vereor, ne ittud ipfe

obfeuraremfuis

coloribus depieimn vellem. Sufßciat dixijfe Te,

perfo-namlndulgentiffimi & Optimi Patresfemper

fußinuijfe^

atque etjmnnum fufiinere. Faxit itaque Summus

re-rum Moderator, ut canities Tua, per anno s bene ?riuU

tos, nobis

fuperfit,

in eccleßcc emolumentum, bonorum

gaudiumy meum iéf liberorum Tuorumfubßdium

cer-tijjimum. Futurus, quoad vixero,

PARENTIS INDULGENTISSIMI

Filius abedientiffimns,

(3)

§.I.

iribus corporum generalibus

ab

Illuftri ISAACO NEWTONO

adnumeratur attra&io, fuper qua

in tres prsecipue partes abierunt

recentiores Phyfici, adeo ut hxc

vox fafta fit inftar cujusdam

Schibboleth

philofophantium.

Si

corporum natu¬

ra indolesque cognita

nobis efiet,

quot

&

quaenam

proprietates ad

illa pertineant,

&

num

has inter

locum habeat attraftio, a priori

facile föret

dijudi-catu, fed jam e contrario non nifi

leviter &

per

paucas a pofceriori

indagatas

innotefcunt, adeo

ut aeque fit

ftultum corporibus

alias

attribuere,

quam

quas experientia eis

inefie teftatur,

ac,

pofi:

non-nullas inventas, quamlibet aliam eis

denegare,

quafi

menfura

capacitatis

fubje&i efiet

nota.

/

Jure

(4)

2js ) a ( #

non nid illa: excluduntur , quas oppofitas notis

effe certo conftac. Sed num, praeter dudum

de-te&as, omnibus particulis materias, certa diftantia

remotis, jnfit nifus ad fe invicem accedendi absque

cognito

impulfu

? Newtonus

multis

phcenomenis

probe confideratis in illam induöius eft opinionem,

& hunc effe&um attra&ionis infignivit nomine.

Hoc igitur vocabulo non nifi phasnomenon

primum, aiiis explicandis inferviens indicat, &

tanto minus pro cauffa indigitanda venditat, quan-to certius conftat, illum cauflam externam

attra-£tionis non negafle, nam in Princ. math. Philof.

nat. Libr. I. Sech XI. dicitfe confiderare vires

cen-tripetas tamqiwm attractiones , quamvis fortajfe,

fi pkyfice loquamur, verius dicantur impulfus. Et

ad initium di£fci libri fub definitione oäava ita ha¬

bet: vaces attraciianis, wipnlfus vel propenfionis

cujuscunque in centrum profe mutuo ufurpo; has vires non phyfice, fed mathematice tantuvi

confide-randof Unde, caveat lefåor, ne per hujusmodi

vo-ces cogitet, mefpecwn vel modnm actionis c

aus-fatnve, aut rationem phyficam alicubi definire, vel

centris vires vere & phyfice tribuere, fi forte aut

centrum trahere, aut vires centrorum ejfe dixero.

Item in Scholio prop. LXIX. vocem attraäionis heic generaliter

ufurpo,

pro corporu?n conatu quo-cunque accedendi ad invicem, five conatus ifiefiat ab actione corporum> velfe mutuopetentium, vel

perfpiritus emiffos fe invice?n agitantimn, five is

(5)

rf

) ' 5 C #

corporel, mcorporei orlatur, corpor

a inna*

tantia in fe invicem utcunque impellentis. Hane

attraäionis fignificationem Newtonianam, vel cum D:o Kraft emphaticam appellare liceat.

Nonnulli Principe audaciores hane vim tam-quam phyfice realem, & uti cauffam veram

&exi-ftentem confiderant, quo fenfu

hypoßatica

vocari

poteft. Multi tandem attra&ionem omnino com

demnant, &, ut infelix ingenii monftrum

impos-fibilem effe contendunt. Horum argumenta

me-rito praeterimus, cum potiora attraÖrionem hypo-ftaticam tantummodo petant, cujus defenfionem

in nos non fufeipimus.

§■ n.

Attractio in noftro

Jyftemate

efl vis univcrfalis

& reciproca.

L Quod omnia corpora ccelefiia, Planetas tam

Primarii, quam fecundarii, Cometaeque fefe

mu-tuo attrahant, in aprico ponit Mechanica, quippe

quas, eorum revolutiones in orbitis ellipticis vel alia

fe&ioneconica,vicentripetse & viproje&ionis inpri¬

ma creationeimpreflae, adferibendas effe monftrat.

IL Defcenfus corporum ad noftrum planetam

pertinentium, terra in illa vim attra&ivarn

indu-biam reddunt. Quod autem ad attra&iones

mu-tuas corporum in noftro globo

terraqueo

obvio-rum attinet, eorum exempla ubique fat manifefta

occurrunt, quamvis interdum vi fortiori cedere

cogantur. Has obfervantes reperimus

i.

folida

corpora ad mutuum acceffum

(6)

❖ ) 4 (

^

tari. Duse fphseras vitrese aquse

libere innatantes,

debitaque

diftantia

a

fe invicem

remotse,

ad

con-ta£tum feftinant; marmora

polita

fefe

tangentia,

magna vi

cohserent;

firmitas

corporum, qua

ma-gnam partem, a

particularum

attra&ionibus eft

de-rivanda; cetera.

2. Fluida mutuam ambire unionem innume-ra probant

phaenomena:

dux

gutta* aquat

in

con-veniente diftantia pofitas, ad le

invicem

feruntur,

& in unam coalefcunt; aqua, aliaque

fiuida

aerem

abforbent; Naphta, tam

naturale,

quam

artificia-le, ignem

ad fe

allicit,

pluraque

ejusmodi,

quae

experientia tam

vulgaris,

quam

Phyfica &

Chemi-ca abunde fubminiftrat.

3. Quod quoque

fluida &

folida inter

fe

ean-dem vim exerceant aeque certum

eft,

nam

fi

ligna,

metalla, vitra, aliaque

folida

corpora aquae,

vino

aliive liquori immerguntur, non

modo

madefcunt,

fed etjam, fi caute

extrahantur,

parva

columna

fluidi illa fupra

libellam fequitur;

falia

alkalina

al-luentes vapores aqucos

atträhunt;

Butyrum

Anti-monii, cineresque

clavellati,

aquam ex aere

abfor-bcnt. Ex memoratis innumerisque aliis

phteno-menis

(quibusheic

recenfendis

fuperfedeo,

cum in altera differtationis parte propius

examinabun-tur) jure

concludimus,

omnibus

materia?

particu-lis attribuendam efle vim mutuam attra&ivam,

quam pro

majore

vel minore

homogeneitate,

plus

minus interfe plerumque exercent.

Haec

igitur

vis a quacunque

demum

cauffa

dependens,

non

(7)

^ VJ»

❖ ) 5 C #

immerito attraäio univerfalis appellatur, ad illam diftinguendam a

particnlaribus quibusdam

Magne-tifmi & Ele&ricitatis phsenomenis.

SCHOL. Quod ad cauflamattra&ionis univer¬ salis attinet, de illa adhuc nihil certi conftat, nec homogeneitas quidquam

explicare videtur,

nid. fuppolita

attra&ione

mutua.

Pofitis

enim

duabus

materias particulis homogeneis

A Si

B, de

A

adiir-mari nequit, quod B attrahat

ob qualitatum

con-venientiam, nid B hac vi revera gaudere notum(it. §. III.

Attråttiofit in ratione maffarwn.

Gravitatem corporum, quas nihil aliud eft, quam

attra&io, hane

fequi

rationem experientia

teftatur. Praeterea ex propof. praeced. vidimus hane

vim competere omnibus materiae

particulis,

adeo-que cum

effe&us fux cauffse femper fit

proportio-nalis, (i corpus C inter duo alia A Si

B

ponatur,

quorum

alterum

A

dupla ipfius

B

materiae

quanti-tate gaudeat, A quoque

duplo

fortius

trahet C,

quam

B,

nullo habito

refpe&u diftantias, &

vicis-fim C pro fua maflä attrahit

A,

adeo ut, remoto omnino By fpatia

(/

&

S)y

qua» ante

concurfum

peragrant A Si

C,

(int

maffis

(M &

?n

refpe&ive)

inverfe proportionale, hoc eft S:

f::

m: M.

Ita-que in

communi

gravitatis

centro concurrerent, .

nid cauflarum diftantia obftaret, quse communiter

quo

major,

eo magis

effe&us debilitat.

(8)

❖ ) 6 ( ■#

§. IV.

Attraciio longinqua: feqüitur rationein

iriver-fam quadratorum diflantiarum h. e. majfis

manenü-bus iisdein, zf nominando attraäionem A,

diflan-# centrocorporis attrahentis D, erit A ~

jyjj

Orane corpus in curva motum quovis

momen-to in tangente

abire

tentat, luna igitur cito mo¬

tum amitteret curvilineum, niii vis centrifuga alia vi verfus terram premente continuo fedaretur,

quae nulla alia eft, quam lunae in terram gravitario.

Hase cognita, & cum eis, quae juxta terram hoc in

negotio

obfervantur,collata,monftrabit,qua

ratione

magna? didantise aeftimationem attraftionis intrant*

SitLC (Fig. i.) pars orbitae, quam luna in diflantia media a terra uno minuto primo

peragrat-Haec aetpiivalet 32. 56!, cum 27 d. 7 h. 43. 12

re-quirantur ad integram revolutionem feu 360°. Sic

Tterra Sc L B tångens in L, B C igitur vim

expri-mit, quae lunam uno minuto primo verfus terram

urget feu fpatium, quod luna a vi

centrifuga

Übe-ratahoc tempore percurreret.Lunas diflantiamedia a terra eft 60,2 femidiam.terreftr. ZI 1291509856,

2 ped. fuec. H LT. Cum autem CB~R

(~ 1)

// rtr

Cof. LT C ( 'Cof. 32. 56|) Ho, 000000012754, erit 1: o, 000000012754 :: 1291589856, 2 : 16ped.

fuec. circiter. Sed gravia juxta terram fecundum experimenta Hugenii percurrunt uno minuto

(9)

r /-7 f

# ) 7 C ❖

cundo 16

ped.

fuec. circ. Jam ex theoria Galilae!

fpatia percurfa funt quadratis temporum pro* portionalia , adeoque corpus juxta terram uno minuto primo peragrabit 16 x 60 x 60 ped.

fuec. Ergo fpatium a luna percurfum uno minuto

primo, eft ad illud, quod corpus grave juxta ter¬

ram eodera tempore abfolvit, ut 16 :16 x 6o x 6o

i

::

6cT>T6o : 1' Qux rat*°

inver& quadratorüm

diftantiarum, dum 1 exprimit quadratum diftantix

fuperficiei terrae ab ejusdem centro, & 60 x 60 quadratum diftantiae lunae ab eodem.

SCHOL. I. Dius CLAIRAUT anno 1747 co-ram Acadernia fcientiarum Parifienß

commenta-rium recitayit, in quo mot um apogaei lunae perftheo-riam Newtönianam invenfum duplo tardiorem elfe contendit, quam qui ex obfervationibus deducitur, unde

attra&ionemrationemreciprocam

duplicatam

non fequi concludebat.D'Alembert eodem

tempore» &Eulerus longe antea, per diverfas methodos idem

reperierunt. Sed anno 1749 Clairaut eidem Acade¬

miadeclaravit jfe modum invenifle conciliandi mo¬

msapogaei ex theoria derivati cum obfervationibus.

Dilfertatio Gel. Clairaut de TheoriaLunae, prae-mio ab Academia fcientiarum Petropolitana

deco-rata, D:um EULERUM arduam hancce materiam iterum adgredi permovit» unde motum apogaei in-venit pro menfe

r O / // O , fF

apogiftico3.2.9,quiexobfervationibused:3.4.11

periodico

3.0.37 - - - - . 3.2.38,

qiiJE

(10)

# ) S (- #

quas parva

diffcrentia

quibusdam

terminls

accura-tias determinandis imputari

poteft.

Conf

ejus

Theoriarn Lunae.

D:us D' ALEMBERT formulam apogaei ad

fluxiones 3*.i ordinis ccntinuando, tamen

differen-tiam triginta minutorum pro

revolutione

theoriarn

inter & obfervationes invenit. Duo primi feriei

termini, quae motum

apogaei exprimit,

fuerunt

° / Of

t. 30 & i. 3, adeoque

fumma omnium

reliquo-/

rum eflet circiter 30, fi theoria obfervationibus

confentiret. Deinde non

negligendo

nid fluxiones

o / tr

6:i ordinis motum apogaei invenit 3. 2. 33,

dum

o

luna 360

percurrit,

fed

ex

obfervationibus hic

per diem efl: 6.

41',

quod

per 27

d.

7

h.

43

dat

3. 3. 37,

quxparva

differentia vix

negle&ui

quarundam

flu-xionum tribui poteft, nam quatuor

primi

feriei

O t // ® / n / tr r

termini funt circ. i. 30. 37, 1.3.21, 23. 30, 5-. quac

feries

fatis

convergit,

ut

quintus

terminus-unum minutum primum

aequivaleat, &

hoc pofito,

theoria

perfefte

cum

obfervationibus confpirat,

quamvis

negleftas

fint

perturbationes

ex

a&ionere-liquorum

planctarum,

item

figurae

terra

& lunae,

quae

circumftantia

etfi

difficillime

in

calculum

in-troducantur , tamen conclufionem

forte variare

poflent.

Conf.

Syfteme

du

Monde I:re

partie.

Celeb. Prof. THOMAS SIMPSON nuperrime

• '

(11)

'

*

si- V '

# ) 9 ( #

quoque motura apogafi lurtas legi Newtoriianae non

officere alia methodo oftendit. vide ejus Mifcella-neous Tra£ts anno präst. impreff. Londini pag.

160 feq.

SCHOL. II. Exphasnomenis lex quadrati non exaQie fequitur, adeoque omnisalia ab illa parum differens theoriae quoque fatisfaceret, fed cum lex

unice ex potentia diftantiae pendens cuivis alii

fun-ftioni algebraicae fit prasferenda,merito prior cligi-tur,qua?, fivelmaximemotui apogaei lunae non

accu-rate conveniret, ideo tamen non effet mutanda tantummodo ad explicandum phasnomenon

fingu-lare, cujus insequalitates a cauffa particulari oriri

poffent, prasfertim, cum quascunque fubftituatur

iiin&io,

haec vix, ac ne vix quidem terreftribus &

cceieftibus ex attra&ione derivandis phsenomenis,

fimul fufficiet.

SCHOL. III. D:i Keil, Gregorius aliique banc legem a priori eruere tenrarunt. Hi attra&ionem tamquam vim in re&is infinite multis refidentem concipiunt. Hx re£tae ex centro gravitatis

ema-nant&

fphaeram

aCivitatis componunt, inträquam

corpus quodcunque conftitutum attrahitur 111

ra-tione numeri radiorum, quem quaevis ejus

parti-cula intercipit. At hic numerus decrefcit in eadem

ratione, qua radiorum quadrata crefcunt, nam

fphxra a&ivitatis concipi poteft tamquam

compo-fita innumeris, concentricis & propinquis

fuper-ficiebus, quarum quaevis eundem quidem radio¬

rum numerum recipit, fedtanto rariorcs, quanto

(12)

# ) 10 f ^

major eft fuperficies. Sphaericas vero

fuperficies

funt in duplicata ratione femidiametrorum, adeo-que in fpatio dato nameras radiorum eft inverfe

uti fuperficies in qua eft, h. e. inverfe uti

quadra-tum diftantiae, & proinde attraäio in eadem ratio¬ ne. Sed tantum abeft , ut haec ratiocinatio

Theo-riamNewtonianam confirmet, ut potius illam

ever-tat, & experienthe contradicat, nam ex hac

expli-catione gråvitas non rationem maflarum, fed

ma-gnitudinum fequeretur. §.v.

Majfa Difiantia funt unicci elementä, qua ajlimationem attractioriis longinqua intrant.

Nam fit in fphaera fluida ABD (Fig. 2.)

ca-.-nalis abed, compofita ex duobus tubis

circulari-bus ab & de, quorum centra coinciduntcum cen-tro fpaerae, & ex duobus cylindris cavis ad & be

verfus centrum directis. Hoc pofito apparet

flui-dum canalis in tubis circularibus nullum editurumt

effe£tum -sequilibrio inimicum, cum dire&io ejus

vis fit ad tubos perpendicularis, ideoque tota ab

illis fuftentetur, ergo ut aequilibrium in canali

ob-tineatur, requiritur ut efie&us cylindrorum fefe

mutuo deftruant, quod fieri nequit, fi gravitatio

eflet menfuranda praeter mafiam & diftantiam ab alia qua

dam

circumftantia e. g. ex angulis inter

axem AC &tubos ad & be. Canalem enim ita

difponi

pofle

in aprico eft, ut angulus ACb major vel minor fiat angulo

ACa,

in hoc igitur cafu

aequilibrium

turbaretur, quodabfonum, nam dum

(13)

rf

❖ ) ii ( #

tota

fphtcra in

co manet, neceflärio quoqne

ident

eveniet canali. •

-SCHOLr^Quoå åd figurarri attinet, ea quidem attra&iones in parvis& mediöcribus diftantiis variat,

nam

corpufculum

afphaera

longe

aliter

follicitatur,

quamab cadem materiaformatainplanum

circulare,

cujuscentrum idem ac fphasrae& planum

perpendi-culare ad lineam centrum fphserae & corpurculum

jungentem. Itaque, quamvis haec differentia adeo (it parva, ut juxta ferram in corporibus, qux

exa-mini fubjicere licet, percipi nequeat, tarnen,

ac-curate loquendo, allata propofitio non valet, nifi

de corporibus, quorum diametri refpe&u diftan-tix evanefcunt.

§. VI.

Ex legibus attra&ionis ha&enusmemoratis

mi-rum, quam conformes obfervationibus

deducan-tur, non tantum Planetarum tam primariorum-,

quam fatellitum , fed etjam Cometarum motus.

Theoria htecce quo magis evolvitur, & quo

accu-ratiori. examini Cubjicitur, eo magis quoque

con-(irmatur.

Ex allatis jam

leges

quasdam particulares de-rivabimus , quarum magnam partem fynthetice

- demonftravit Newtonus.

In fequentibus fuppono

corpora homogenea, &fcfe attrahentiainratiöne

di-<re£ta maflarum &reciproca

duplicata

diftantiarum.

§. VII.

Vim> qua puiiäum a quovis äUo

in\qualibet

directione aterahitur3 invenire.

(14)

Quas-# ) i2 i

Quaeratur vis, qua punQrum E

(Fig>$•)

at-trahit pun&um P in dire£tione PD. Demittatur perpendicularis ED,

junganturque

E Sc P. Cum

i

jamvis,, qua P

follicitatur

(it -y hac

decom-x.

ty&f&é&i.

FP2

. PD i PD

pofltapro^ vi indire&ione DP erit - X——

PE PEZ PE3

CLE. L

CQROLL. Hinc inveniri poteft vis urgens P

verfus linsant AB normaliter. Nam fit ED ~ x,

PD — a, erit attra&io pun£H E in dire&ione

nor-PD a adx x

mali-—— ?, 8c t elementum

PE* V^2-+at2 Va2-t-xi2 -+•xz

attra&ionis totius ED fecundum re£tam PD, unde

cix2dx adx J s/ a - -bx2 ~~J adx<\fi2-+x

^(l2

~bX2 s/a- -b x X ED a2 (a* -bX2) —— ed

attra&io- linex; EDy

ay/a^-bx2- PD^PE *

AD

adeoque — - totius AD. 7^

PDxAP

Eodem modo inveftigatur vis partis DB,

DB AD DB

unde

FD*pfr--~~

PD7Tp^lD7¥Pxpnmim

qua P a linea AB perpendiculariter attrahitur.

§. VIII.

Vhriy qua redda Enea punctumy in eadcm pro¬

(15)

rf

$ ) 13 ,( ❖

äuciafitum, zw

direchone

quedibet

attrahit.

inve-nire.

Sit I:o quseftio de vi linese CF/g", j>.) ur-gente P fecundnm dire&ionem line^ attrahentis..

Conjtingantur

punEb P Se A. Sit PA n ay

AE 11x, AB ~ hy eritque fluxio attraåionis

line-dx

kAE — (§. VI.J, quae transformata,

po-(a-hxj*

fito s ~ a -+xy reddit integrale ZZ it A,

SAn unde

integrale

completum ~ J

-— i-f~x

—P/T — ?e-

^inc

vis totius lineae AB

Q^E. P. t

II. Si inveftiganda fit vis linear AB in

quavis

alia dire&ionePDy demittantur

perpendicula ACy

EF & BD in PDy & ponatur PC

~ c. Attra&io

PF PC

puncti E fecundum PDr ~~ —— — * — PE* PEZ b<PA

c /<c X7Tr . 0 r cdx c — — (§. vir.v &

/

— — ct(ci -+x) J d(ci-+x)z (i(x )

-A~i~

cxprimit

vim

line*

AE>

Ideoque, pofito attra&io \inexAB~ ~%. a*

c FC / i i v

a(b-t-a)~PA

\PÄ

~~Pb)'

E"

A" L

(16)

❖ ) i4 C ❖

§. IX.

\

V imj qua peripheria

circuli attrahit

corpufcu-hnn constitutum in perpendiculari ad ejus planum

per centrum

tranfeunte,

invenire.

jguseratur vis, qua P

(Fig.

4.)

a

peripheria

ABCD fecundum PG attrahitur. Sit AB ~ x, BGzzr, PG a81 p peripheria circuli ad radium 1, quem valorem

ubique

in

fequentibus obtinet.

Ita-PG

que

ABCD

pry

&

yyy

dBA eft fiuxio

attra&io-nis BA in direftione PG (§. VII.) adeoquc

adx ax

/ .- 3 n - .... " =ri tota ejus vis. Ergo

J \j i2 -f- r2

\fa2

-+r*

ö

apr PGXABCD -exprimit attra&ionem

yja*~f-r>*

PB*

quaefitatn.

Q^E. I.

CÖROLL. Si PS — 0, vis integra , qua P

fo'J-licitatur, evanefcit, asqualiter enim ab omni parte

attrahitur.

§• x.

Vim, qua

fuperficies

coni recti

corpufculum

in

vertice conflitutum

attrahit,

invenire.

Quaeratur vis, qua

fuperficies

coni

PALBE

(Fig.

S-J

attrahit

P.

Sit

axis

PC~Z

a>

PA

Hb,

bx

AC He, PFhx8c

FDzzy.

Hinc

PD H — 8c

\r • .*

_ • a

bdx ' '

dPDll—• Jam

fuperficies

conica

in

innumeras

4

c J

(17)

rf

❖ ) »5 ( ❖

zonas HE bafi parallele concipiatur divifa,

qua-rum uniiis EHattraclio in direclione axis eil PF

„r, won ^

PD*

^

^

^

pß*

^p2

~

FP PC

Xpob ——— —adeoque flibftitutione fa£te, ~

PD PA * '

pa2ydx pacxdx cx pac dx

—J—T- __ -7—7- (°b y — —) —- X —J cujus

Txz b2x a bl x

apc . ' "

integrale — Ix dependet ex conftru&ione

Loga«

rkhrrpcae9 vel quod eodem redit, a quadratura

Hyperbolae aequrläterae. Itaque ü x Ha, attra&io

r

^ . . pac

totius mperficiei corneae fit la. OE.L

• ■

b

COROLL. Si TMALBN eft conus refitus trun«

catus, ejus]fuperficiei vis P attrahens, eft differentia

attraåionum fuperficierum conicarum PALB Sc.

PMN, hoc eftp

—((—

PCyAC

i

pt

PA' -y PA* PCxAC PC ■ - ' p ___ l r PA* PT §\ XL

Vim, qua

fuperficies

cylindrica

corpufcalum

in

axe protraclo fitum qttrahit, indagare.

Quaeratur

fuperficiei

B

KOMBA (Fig. 4.) vis attrahens P. Sit PL ~ x.,.„LE ~2r, erit PE

(18)

) 16 ( $

Z2 Peripheria

circali EF

bafi

parallela

PL

ZZpr

duäa

in —— exprimit

hujus

peripheriae

at-PE^

prx prxdx

tra&ionem (§.1X.)^ __ ^, adeoque ——

yJX2-+rzn

c(t fluxio attra&ionis fuperficiei cylindricas DE,

cujus fluens, pofito -+r*ZZ z,

facili

transfor-pr

matione invenitur — -—====-. A _ p — '

yx* *+r4

pr

, cx quo

valöre,, fubftitutione

fa&a,

in-^x*

-+ r*

. , .. KHMO

noteicit attracho totius luperficiei __ p

-^^

„ CbE. I.

SCHOL. pr —•

j

- dupHci gaudct

valö-V**-fr*

^

ö

re, ut primum P cadit intef G & L, quorum alter illam vim indicat, quse verfus P

fallicitat, alter

vero, quae verfus N urget. In medio axis

hx vi¬

res fe invicem deftruunt, & corpus P ibi quietum

manet.

§. XIL

Vim, quafpharicafuperficiei corpufculum ex¬

trafe pofitum attrahit, definire.

Inveftiganda fit vis, quae P (Fig. 6.)

verfus

fphsene O HE D C

centrum urget.

Sit

0

HED

cir-culus

(19)

rf

❖ ) *7 C #

culus maximus, PH & PNduae infinite propinquaj

linea; circulum fecantes inZ?, M, NSnlij BL & HP perpendicula inPjE.Junganturpun0:aH&i?cum C. Ponatur PO ~ a, PE~ b, PB ~ z, PHzzx,

erit-b — # _ a -+ b ^ z -+ x queOC , PC , PK H z2 ab x2 -+ ab ob PB x PH 2 z 2x PO x PE, BM (b—a)dz , — ob

triangulum

BCK c/d BLM, BG iCK 2CKz a ob triangulum PCK00 PGB, HAT"

ob triang. H/iV c/3 HCH& HF 2CKx

(b—a)dx

2CK ,

. Jam

con-0 -+1?

cipiendo fphaericam fuperficiem in innumeras

zo-nas DBM & HNSdivifam, harum omnium

attra-Qiones additse, dabunt quasfitum. Zona DMBzi

sMB>><BG\

p X MB X BG & ejus attraftio p

f————j,

^ a- DZ7 a

pMBxBG

PHx

cujus pars in directione PE eftp

^——

X

(£—a)dz 2CKz z2-+ab —— x « -2CK a -i-b 2Z \ b — fr (fr-+bjz £3 X a

)

p-p

(20)

# ) IS ( #

(dz■+abz 2 dz). Eodem modo eruitur attra&io

zonse HNS, quae MBD femper comitatur > H

sHN X HF PK\ b — ari

KPH7"

*Jc)p-p(^)>

Cum crefcente z minuatur x, erunt harum

zona-b — a

rum attra&ionis in fummarn colle£he~bp

-(a-+-b)*

(;± dz H abz 2 dzn dx abx 3 dx), cujus

inte-b — a

_

grale p ———3

(Zl

x

abx

1 7^; zHabz

I) eft

valör attra&ionis fuperficiei generatae per

revolu-tionem arcus BH, qui nulla eget corre&ione. Hinc

pofito z a, & x~ by attra&io totius

luperfi.-2 (b—a)2

ciei eft — — p. Q^E. I.

fa -f-b)

COROLL. Attra&io fuperficiei fphasricae eft direfte uti quadratum diametri, ßc inverfe uti qua-dratum diftantiae a centra.

§. XIII.

Vim, quafpbarka fuperficies corpufculum in¬

träfe pofitum attrahit, determinare,

Inveniatur vis, quse P (Fig. 7.) verfus C

tra-hit. Repraefentet OHEB circulum maximum in

cujus piano P fitum; MN & BH duas lineas in

centro corporis P fefe fecantes & angulum infinite

parvum comprehendes, HI & CKperpendicula in

MN; ML in BH, MG & NF in GE. Jungantur

M & N cum C. Sit PO Ha, PEn b, PNhx,,

(21)

# ) 19 C #

PM —z, & erit CM —CO , PC~~,

2 2 x—2; ab—24 —ab7" (a-+b)dz PKzz ~ -z: ,MB~ 2 2Z 2X 2CK _ 2CKz

.& MG . Eodem modo ac in praeced.

pro-b — a

blemate invenitur attra&io zonae MB verfus

cen-/MB X MG PK\\ a -+ b

trum, p [^ — X — ~) — p

PMX PC' ~~ (b—a)*

F

f L — A A \ Q tjat—

fNHX

NF

(abz dz—

dz)y

SczonxHN p (

X PN1 PK \ a -+ b __

~pc)~~

^

*dx)y

quarum rr a -i- b

differentia H -7 P(dx —abx *dx—abz—2 dz

(b

a)2-. a ■•+ b

-fdzjy cujus integrale

^——p

{—x—abx—1

H- % -»■ abz x). Itaque, pofito z~a, ScxZZb,

prodit totius iuperficiei vis verfus C urgens ~

a +- b

p (—b -+■a +b—aj. Q.E. I.

(b-a)2

COROLL. Si igitur daretur planeta vacuus, in

illo mundus gravitatis phasnomenorum infcius

re-periretur. Animalia ibidem furfum, deorfum &

, in omnes plagas eadem

facilitate

irent, nifi mutua

(22)

^ ) 20 f $

inter fe invic^m gauderent

attra&ione,

quo

in

ca-fu haec vis manifeftos ederet effe&us, nec (uti ia

fuperficie terrae tit) potentiore

deflrueretur.

§.

XIV.

Vim, qua planum

eirculare

attrahit

corpufcu-lum in

perpendiculari

per centrum

circuli

tranfeun-te pofitum,

invenire.

Quaeratur vis, qua

P

(Fig.

4.)

verfus

planum

ABCD fecundum axem PN folliciratur. Sit åb cir*

culus concentricus circulo DB, & in eodem piano, PGH a, Pdzz x, unde Gd2 ~x2 — a%, & area

circuli ad rad. 1 n/> (uti femperin

fequent.)

unde

circulibd~f(x2—ax), cujus

differentiale

2fxdx. Attra&io cujusvis particulae d in

dire&ione

PG eft uti H -j)

adeoque

differentiale

vis

attrahen-Pd> x:

tis circuli bd'dk 2fadx & 2a

ifjx-x2 •' #

rt A Sed cum attra&io evanefcat, pofito PG Z2 ifa

Ad, erit A _ o, & A ___ 2/, ideoque

inte-a

2fa a

grale quaefitum

2f

— -—*)C 2/

(1

—■), unde

vis

PG

fcotius plani

BD

2/ (1

775)*

pofito

Pb

H

PB.

PB

Q, E. I.

§.

XV.

FzV«, 5a« fowax

corpufculum

in

vertice

reäus

eonßitutum attrahit, invenire.

(23)

Erua-# )

'

fl* ( #

Eruatur quanta vi P fF/g.

J.j

attrahatur a

cono vabl. Valeat eadem aenominatio ac in§.X.,

r pf

& erit attra&io coni PFDE

2fJ(1—Yd^^^

t adx ax

n

ofj

(dx

Ulf (x

—^-)

}

adeoque

at-_ PF2

tra&io totius coni quaefita

2/ (PC

— —-jvx

Q^E. I.

COROLL. Visconi truncatiMTCABN urgens P fecundum axem PC, eft aequalis differentias vi-riumconorumPCAB & PTMN, hoceft ~ 2f(PC—:

FC\

,rsPT

FJL-,frrrfCx

TC\

p^)

/r

PM)—./c

c

PA

o

§.

XVI.

"

Viffi, qua cylindrus,

corpufculum

in axe

elon-gato

pofitum,

attrahit,

mvenire.

Quseritur cylindri BM vis attrahens P (Fig.4.). Sit GLzzx, EL~BG~c, BK~b ScFG ZZfr

PL Cum

jam attra&io

plani EF fit

if

(1

—)

2/ fi - , _

-)

r&XIVJ, quod

du-yx2H-2^-f«2H-fa

(0 dx

&um in dx fit 2/(dx -

—~)

,

V#* "t tM ""*■^

^

2/— (adx

-+

«Ä:)

(xa

-+ 2ax -+

a2"+

c2)~~T)

(24)

5^ ) 22 C #

& exprimit

fluxionem

attra&ionis cylindri

BF\

cu-fjus fluens

2f

(x— (x2 -+ 2ax -+a2 ■+

c-) *)

Zt

^

totam ejus vim monftrat.Ad

determinandum^ob-fervandum eft, quodpofito^zi 0, fiat—2/(V -fe2)*

~+Azio, &A~—2f (a2

-+r2)^,

unde fiuens completus evadit 2f(x— (x* -+ 2ax-+a1 -+c2) ? •+ (a* -+ c1) ~ 2/(GL —FE -+ PBJ, ideoque to-tius cylindri BM vis Hl 2/ (GiV PK -+ FF).

CLE.1.

§. XVII.

F/V/z, quafphara corpufculum extra fe verfus

fuwn

centrum urget, determinare.

Quaeratur vis fphaerac BODE (Fig. 8.J verfus

centrumC attrahens F. Sit BLDGM feftio ad axem

PE perpendicularis, fphserse radius ~ r, CP ~ a,

PO — PC—OC—b, PG—x, PD~PB~b

-+gy

& erit OG ~x — b, GE ~ 2r x -\-b. Cum

GE x GO ~ BG2 ~ BP*— PG2 ~\b -t-yy— x2

2bx -+ 2rx — x2 — 2br —b2, erit x

(b -+y)2 -+2br -+b* 2bz2br -+2by -+yx

\ ■ ■ ■ ' '

2b -f 2Y 2b -+ 2r *

2ab H-2by H-yz

—, ob a ZZ b -+ r. Vis corpus F ver-2a

fus planum BLDM urgens eft per §. XIV., 2f

, PG 2ab■+ 2by ■+y'.

(1 — ™ ) — 2f(i ' <JU® du"

i ts 2a(b

-+y)

(25)

fy)

23

(

&

a • ,

ydy

bdy-+ fdy

cta in ax eft — (2ry

— y J} cujus

a a

f

integrale—az (ry2 —fy3) exprimit attra&ionem

fegmenti

OGBLDM, cui cognita quaedam

quanti-tas non deeft, nampoiito

y ~o, totum evanefcit.

4fr*

Attra&io igitur totius fpxrx quariita eft

. Q.E.L

Sa2

Aliter.

Hoc problema refolvi quoque poteft

ex §. XII.

Nam concipiatur fphaera (Fig. 6.)

compofita

in-numeris fuperficiebus phyfice craffis

> quarum

ra-b—a v

dii ab usque ad o diminuuntur,

erit uniuscu»

2

_ (b—aj*

iusque attractio H — —- p x d (b a),

cu-(a -+bj J

p(b—a)1

jus integrale — —- eft vis fphserae exercita in

3(a~+b)z corpus P. CLE. i.

4fr 3

COROLL. L Cum —— exprimat foliditatem

fphaerse & a diftantiam corporis attra&i a centro,

ergo attra&io fpaerae eft dire&e utmafla & inverfe,

ut quadratum diftantfe a centro.

Hoc quoque fa-cile per fe patet, nam concipiatur omnis fphseras

materia in centro colle&a, cum jam in

anteriore,

feu corpufculo P obverfo

hemifphxrio

(26)

❖ ) 24 ( #

cularum attra&iones imminuantur in

ratione

reci-proca

duplicata

diftantiarum,

fed

inpofteriorii^E

augeantur in

eadem

ratione,

unum

igitur

alterum

compenfat, &:

attra£lio

manet

eadem, five materia

in centro colle&a fupponatur, five

minus,

fed

in

priori

cafu

P

attrahitur

in

ratione

inverfa quadrati

diftamise a centro, ergo

etjam

in

pofteriori.

COROLL. IL Si P infuperficie

globi

fupponi-4/rJ 4

tur, hoc eft, fi a __ r,

crit

n -

fr

,

unde

3a* 3

attraftio in hoc

cafu ed

direkte

uti

radius

fphaerx.

COROLL. HL Corpufculum P inträ

fphacram

folidamattrahiturverfuscentrum in

ratione

dire&a

fusediftantise ab eodem. Nam fingatur vacuum cen¬

trale perP

tranfiens

(Fig.

7.J, &

corpus

P

a

cru-ftaOPfiEH non

follicitaturf§.XIII.),ideoque in hy*

pothefi

pleni

tantummodo

a

fphsera

PCS,

fed haec

attrahit in ratione radii

(coroll.

praec.).

Ergo.

COROLL. IV. Duae fpha?rse, quarum

maftx

M Sctn , diftantia centrorum

D,

fefe

mutuo

at-]\P ^ Ifl

trahunt yi

proportionali

r<3

^ .

COROLL. V. Cum corpus Pattrahatura

fphse-ra in rationeinverfa

quadrati

diftantise

a centro,

&

oriines quoque

particulas

fphserae

attrahant P

in

ra¬

tione inverfa quadratorum

fuarum diftantiarum,

attra&io igitur

totius

&

partium

omnium

confor-mis eft. Hane ob

cauffam

legem

ftabilitam

pras quavis alia a

Creatore

ele&am

effe

conjicit

Cel.

(27)

❖ ) 25 ( #

§. XVIII.

Vim, qua conus reäus, ba/iparallele

trunca-tus, attrahitcorpus in centro

invenire.

Quseratur vis , qua conus truncatus TCAB

(Fig. j.) attrahit corpufculum in T (itum.

Sit

TFzZx.FDzzy,

PT~a.

PCzib,

AC~c. TF

Vis plani DE ~ if (i

— —J &vis coni truncati

TFDE

zff

{dx

- —-

2/*

_ 'Vx- -+ y2 r ^dx f. £ i

Jx^c^zocFZF?

°b

~b

=>Adeoque

I *aJ V-VJ-+ 7 v b' bxdx 'b — ■— — — — s<* +b* / _ 2öcäx -+b% \x2-b-—- + #3-k:3 b2-bc2 xdx 2ac2 c2a2 __ , , pofito ~ 271, WZ3. bit

\jxz-b

znx-bm2, bz-+c2 b2-±-c2 jam z -+ r ZZX0 erit zz -+ 2%r zf r2 ZZ x* 2zn -+ 2nr ZZ 2nx ?n2 ZZ tri*. D

Itaquc

(28)

# ) 26 ( #

ftaque,

pofito

m—n

habetur

s*

-+r2

-+

27zr

-+

ra*

x2 -+2rar -+■ ra*H z* -+ g2, Ci fupponiturg2 H

r* -fr znr -+ ra2. Quia erit ~

„rdr 2;i'25 /2<te> _ ..

ideoque — —- — -,- ~ •

Pn0"

<\/mz-hnx-tx2 VzJ_ff

y&^g2

ris fra&ionis integrale completum

facile

invenitur

ztAzz

y/x*l+znx^m*

ra.

*

72ds J

Ut integretur • : ponatur \]g2-+z* —

yz'-frg1-g •+ qz ex

quajequatione

eruantur

valöres

quanti-tatum &

Vz3

-+g* inq•> & fubftitutione

fa6tar,

lgdq.Q+q>) i-q invenitur —y—n — —X -7"—*\> — \jz2-±g

(i-cff

g(i-+r)

2?idq . . 1 _ , f+q ±_?

cujus

integrale

ni

- — i—q* i~q z—g'+s/g2-*-?'2 7

x-+n—g-+\Jx*-i-2fix-+-m*

n l —__r— « / -%

z-+g—yJg2-*-z2

x-+n-+g~ \xz+-2nx~*'ni 71—F t J7t

cui pro corre&ione

demendum

eft

n l . 71-f-g—771 r xäx i * Itaque

2fJ

(dx

_

2fx

^xx-+27ix~¥m* -+ra 71 (x-+71—g•+V'x*r+27ix-+7nr)

(71

-f-g—m)\

l ;—— —— -- -

J.

Ex

(x-+7i"+g—Vxf-CzTix-+?nx)

(n—g-+f/iy

hoc

(29)

r/

❖ ) *7 C ❖

hoc valöre, pofitax~ b a, prodit coni trun-cati vis attrahens in dire&ione axis. E. L

xdx SCHOL. — reduci q^oq^fipnf•f>(^ y.r!•^-2nx-+mv , r o- . , 2Z2d'Z 271pdz

ad duas frachones rationales

(n—2z)z (n—2Z)z

1

pofito x ■+ z~Vx7i-i'2nx4-mK

§. XIX.

Addu&a problemata generalius refolvi

potuis-■'

1*^2

fent, pofita legeattra&ionis D— > (fignificante D

diftantiam, & n nümerum quemcunque), fed

cum certiffimo nitaturfundamento, ( §. IV.}

hoc fupcrfluum duxi.

Multa ad rem pnefentem pertinentia proble¬

mata heic prsetereo, partim cum nonnulla ad talia

differentialia deducant, quorum integralia

non-dum inveni, partim cum quorundam

facilio-res in pofterum fperem folutiones.

S. D. G.

Errata

typographica.

Pag. 14- lin. 14. PSpro PG\ p,

17.1.3.

poft in

omiflafunt: PI, CK'mPHy BG Sc HFin; p. ig.

1. y. is pro es; p. 19.1. 2. 22 pro , Sz pro ab] p. 20. 1.

3./pro/;

p. 22.I. 16. g pro y; p.23.1.1.

f f

pro —; p. 10.1. 17. fpaerae pro fphxrx; p. 16.

a a

pr

h 6. 8. 10. pro p folitarium X —.

(30)

Min

HERRE

Der vett

da, och

underftödjes af

Dygd

af

fafthet

flit;

i

qvickhetaf

vånlkap,

kan¬

mö¬

ner man lått igen Edert namn.

Undra forden*

fkul ej, om jag,

fom

rönt

Eder

trofafthet,

be¬

tygar min

hjerteliga

fågnad till Eder,

Min

Vän,

fom jagnu

har det

nöjet fe

förfvara

ett vittert ar¬

bete, hvilket

för allmänhetens ögon

nogfamt å daga lägger

Edra

förra egenlkaper.

Det hat, fom I altid vifat mot obeftåndighet, det forakt,

hvarmed i bemött ogrundade irringar,

gör

mig

förfåkrad, det

jag

altid får lefva

Min

HERRES

förbundne van

(31)
(32)

References

Related documents

Poéfeos origines, fi cogitemus, ex- ifitifTe utique poemata etiam an¬ te Mofen , fecundum quae vel il-. le, vel fui temporis aiii,

potiuseil» quam Ετυμολογία* Grascis Homo dicitur αν&amp;ρωοης, quod nomen Piato in Cratylo å verbis kva&amp;épu &amp; οτΙω. colefcerearbitratus eil &gt;

dum prxfigkur π (r), quod praeter Articulum (s) cor*, mode denotare poteft notam univerfalitatis (t), hoc feil fenfu JE HOP AH, DEus omnium Exercituum, qui. ecelimi &amp;

verbis: Π1ΓΡ Dominus regnavit, Pf. Π1ΓΓ Regnabit Dominut in fempiternum, Pf. Atque fic placuit haud dubie Divinas Bonität!, deferibere per tres temporis dif- jerentias fuam

tae, fua haud dubie agentl, quam aliis , enarranda. fuppeditantibus, tribuendum arbitramur. Uti

fl mavis, menti humana?, attribuantur. Concendunt nem- pe, animam humanam iernper eile aåuoiam, atque vel inde fé certo cercius poflTe concludere credunt, quod. animas non

ne reéle uti; ac proinde decernunt, Logicam, ut artem ratione rede utendi, etjam tradere debere di-.

hoc, fi rede &amp; foliicite obfervetur, facile nos deducet ad cognitionem ipfius fontis, unde vitia omnia pro- fluunt* Quem nifi obturare cona- ti fuerimus, fruftra vitiorum