1. N. J. DISSERTATIO PHYSICO-MATHEMATICA>
DE
ATTRACTIONE
UNIVERSALE
Cujus PÄRTEMPRIOREM,
CUM CONSENS. AMPLISS. FACULT. PHILOS.
IN REGIA ACADEMI A UPSALENSI,
PUELICO BONORUM EXAMINI SUBMITTUN!
. v Stipendiakius Regius
THO
RBERNVS
BERGMÄN,
* PHILOS., MAG.*1.\
\v
ETMATTHIAS
RYDELL,
V. GOTHT,IN AUDIT. CAROL. MAJ. DIE XXIX. NOV.
ANNI MDCCLVIII.
H.A. M. S.
ssssesssisass
VIRO
Admodwft Reverendo atque Tr<zclarißhno,
D\no
Mag.
CHRISTOPHORO
RYDELL,
Ecclefce Ylleftadienfis PASTORI ac Didrittes Adja«
centis PRiEPOSITO Vigilantiffimo.
PARENTI OPTIMO.
^ermagno
efferor gaudio Tibi, Differtenionehaccey äeclarandi,
quofuccejfu
tempus lite-r/x impenderim,veherationis,
filiwndecety partes' numerosqueßniul expleam. Tibi,
Indul-gentiffime Pater, pofi DEUMy omnem meam felicita-tem refero accepta?n,rTu\s etjamfumtibusfpeeimen bocce
publice
defendendum fufeepi.
Utinam publicum officii meijam agere queat interpretem. Non eßquod bene-ficia Tua paterna, in me collata, repetam, Fjusmodiß conarer, vereor, ne ittud ipfe
obfeuraremfuis
coloribus depieimn vellem. Sufßciat dixijfe Te,perfo-namlndulgentiffimi & Optimi Patresfemper
fußinuijfe^
atque etjmnnum fufiinere. Faxit itaque Summus
re-rum Moderator, ut canities Tua, per anno s bene ?riuU
tos, nobis
fuperfit,
in eccleßcc emolumentum, bonorumgaudiumy meum iéf liberorum Tuorumfubßdium
cer-tijjimum. Futurus, quoad vixero,
PARENTIS INDULGENTISSIMI
Filius abedientiffimns,
§.I.
iribus corporum generalibus
ab
Illuftri ISAACO NEWTONOadnumeratur attra&io, fuper qua
in tres prsecipue partes abierunt
recentiores Phyfici, adeo ut hxc
vox fafta fit inftar cujusdam
Schibboleth
philofophantium.
Si
corporum natu¬ra indolesque cognita
nobis efiet,
quot&
quaenamproprietates ad
illa pertineant,
&
numhas inter
locum habeat attraftio, a priori
facile föret
dijudi-catu, fed jam e contrario non nifi
leviter &
perpaucas a pofceriori
indagatas
innotefcunt, adeo
ut aeque fitftultum corporibus
alias
attribuere,
quamquas experientia eis
inefie teftatur,
ac,pofi:
non-nullas inventas, quamlibet aliam eis
denegare,
quafi
menfura
capacitatisfubje&i efiet
nota./
Jure
2js ) a ( #
non nid illa: excluduntur , quas oppofitas notis
effe certo conftac. Sed num, praeter dudum
de-te&as, omnibus particulis materias, certa diftantia
remotis, jnfit nifus ad fe invicem accedendi absque
cognito
impulfu
? Newtonusmultis
phcenomenisprobe confideratis in illam induöius eft opinionem,
& hunc effe&um attra&ionis infignivit nomine.
Hoc igitur vocabulo non nifi phasnomenon
primum, aiiis explicandis inferviens indicat, &
tanto minus pro cauffa indigitanda venditat, quan-to certius conftat, illum cauflam externam
attra-£tionis non negafle, nam in Princ. math. Philof.
nat. Libr. I. Sech XI. dicitfe confiderare vires
cen-tripetas tamqiwm attractiones , quamvis fortajfe,
fi pkyfice loquamur, verius dicantur impulfus. Et
ad initium di£fci libri fub definitione oäava ita ha¬
bet: vaces attraciianis, wipnlfus vel propenfionis
cujuscunque in centrum profe mutuo ufurpo; has vires non phyfice, fed mathematice tantuvi
confide-randof Unde, caveat lefåor, ne per hujusmodi
vo-ces cogitet, mefpecwn vel modnm actionis c
aus-fatnve, aut rationem phyficam alicubi definire, vel
centris vires vere & phyfice tribuere, fi forte aut
centrum trahere, aut vires centrorum ejfe dixero.
Item in Scholio prop. LXIX. vocem attraäionis heic generaliter
ufurpo,
pro corporu?n conatu quo-cunque accedendi ad invicem, five conatus ifiefiat ab actione corporum> velfe mutuopetentium, velperfpiritus emiffos fe invice?n agitantimn, five is
rf
) ' 5 C #
corporel, mcorporei orlatur, corpor
a inna*
tantia in fe invicem utcunque impellentis. Hane
attraäionis fignificationem Newtonianam, vel cum D:o Kraft emphaticam appellare liceat.
Nonnulli Principe audaciores hane vim tam-quam phyfice realem, & uti cauffam veram
&exi-ftentem confiderant, quo fenfu
hypoßatica
vocaripoteft. Multi tandem attra&ionem omnino com
demnant, &, ut infelix ingenii monftrum
impos-fibilem effe contendunt. Horum argumenta
me-rito praeterimus, cum potiora attraÖrionem hypo-ftaticam tantummodo petant, cujus defenfionem
in nos non fufeipimus.
§■ n.
Attractio in noftro
Jyftemate
efl vis univcrfalis& reciproca.
L Quod omnia corpora ccelefiia, Planetas tam
Primarii, quam fecundarii, Cometaeque fefe
mu-tuo attrahant, in aprico ponit Mechanica, quippe
quas, eorum revolutiones in orbitis ellipticis vel alia
fe&ioneconica,vicentripetse & viproje&ionis inpri¬
ma creationeimpreflae, adferibendas effe monftrat.
IL Defcenfus corporum ad noftrum planetam
pertinentium, terra in illa vim attra&ivarn
indu-biam reddunt. Quod autem ad attra&iones
mu-tuas corporum in noftro globo
terraqueo
obvio-rum attinet, eorum exempla ubique fat manifefta
occurrunt, quamvis interdum vi fortiori cedere
cogantur. Has obfervantes reperimus
i.
folida
corpora ad mutuum acceffum❖ ) 4 (
^
tari. Duse fphseras vitrese aquse
libere innatantes,
debitaque
diftantia
afe invicem
remotse,ad
con-ta£tum feftinant; marmorapolita
fefe
tangentia,
magna vicohserent;
firmitas
corporum, quama-gnam partem, a
particularum
attra&ionibus eft
de-rivanda; cetera.
2. Fluida mutuam ambire unionem innume-ra probant
phaenomena:
dux
gutta* aquatin
con-veniente diftantia pofitas, ad le
invicem
feruntur,
& in unam coalefcunt; aqua, aliaque
fiuida
aeremabforbent; Naphta, tam
naturale,
quamartificia-le, ignem
ad fe
allicit,
pluraque
ejusmodi,
quaeexperientia tam
vulgaris,
quamPhyfica &
Chemi-ca abunde fubminiftrat.
3. Quod quoque
fluida &
folida inter
fe
ean-dem vim exerceant aeque certum
eft,
namfi
ligna,
metalla, vitra, aliaque
folida
corpora aquae,vino
aliive liquori immerguntur, non
modo
madefcunt,
fed etjam, fi caute
extrahantur,
parvacolumna
fluidi illa fupralibellam fequitur;
falia
alkalina
al-luentes vapores aqucos
atträhunt;
Butyrum
Anti-monii, cineresque
clavellati,
aquam ex aereabfor-bcnt. Ex memoratis innumerisque aliis
phteno-menis
(quibusheic
recenfendis
fuperfedeo,
cum in altera differtationis parte propius examinabun-tur) jureconcludimus,
omnibus
materia?
particu-lis attribuendam efle vim mutuam attra&ivam,
quam pro
majore
vel minore
homogeneitate,
plus
minus interfe plerumque exercent.
Haec
igitur
vis a quacunque
demum
cauffa
dependens,
non^ VJ»
❖ ) 5 C #
immerito attraäio univerfalis appellatur, ad illam diftinguendam a
particnlaribus quibusdam
Magne-tifmi & Ele&ricitatis phsenomenis.SCHOL. Quod ad cauflamattra&ionis univer¬ salis attinet, de illa adhuc nihil certi conftat, nec homogeneitas quidquam
explicare videtur,
nid. fuppolitaattra&ione
mutua.Pofitis
enim
duabus
materias particulis homogeneis
A Si
B, de
Aadiir-mari nequit, quod B attrahat
ob qualitatum
con-venientiam, nid B hac vi revera gaudere notum(it. §. III.
Attråttiofit in ratione maffarwn.
Gravitatem corporum, quas nihil aliud eft, quam
attra&io, hane
fequi
rationem experientia
teftatur. Praeterea ex propof. praeced. vidimus hanevim competere omnibus materiae
particulis,
adeo-que cumeffe&us fux cauffse femper fit
proportio-nalis, (i corpus C inter duo alia A Si
B
ponatur,quorum
alterum
Adupla ipfius
B
materiae
quanti-tate gaudeat, A quoque
duplo
fortius
trahet C,
quam
B,
nullo habito
refpe&u diftantias, &
vicis-fim C pro fua maflä attrahit
A,
adeo ut, remoto omnino By fpatia(/
&S)y
qua» anteconcurfum
peragrant A SiC,
(intmaffis
(M &
?nrefpe&ive)
inverfe proportionale, hoc eft S:
f::
m: M.Ita-que in
communi
gravitatis
centro concurrerent, .nid cauflarum diftantia obftaret, quse communiter
quo
major,
eo magiseffe&us debilitat.
❖ ) 6 ( ■#
§. IV.
Attraciio longinqua: feqüitur rationein
iriver-fam quadratorum diflantiarum h. e. majfis
manenü-bus iisdein, zf nominando attraäionem A,
diflan-# centrocorporis attrahentis D, erit A ~
jyjj
Orane corpus in curva motum quovis
momen-to in tangente
abire
tentat, luna igitur cito mo¬tum amitteret curvilineum, niii vis centrifuga alia vi verfus terram premente continuo fedaretur,
quae nulla alia eft, quam lunae in terram gravitario.
Hase cognita, & cum eis, quae juxta terram hoc in
negotio
obfervantur,collata,monftrabit,qua
rationemagna? didantise aeftimationem attraftionis intrant*
SitLC (Fig. i.) pars orbitae, quam luna in diflantia media a terra uno minuto primo
peragrat-Haec aetpiivalet 32. 56!, cum 27 d. 7 h. 43. 12
re-quirantur ad integram revolutionem feu 360°. Sic
Tterra Sc L B tångens in L, B C igitur vim
expri-mit, quae lunam uno minuto primo verfus terram
urget feu fpatium, quod luna a vi
centrifuga
Übe-ratahoc tempore percurreret.Lunas diflantiamedia a terra eft 60,2 femidiam.terreftr. ZI 1291509856,
2 ped. fuec. H LT. Cum autem CB~R
(~ 1)
// rtr
—
Cof. LT C ( 'Cof. 32. 56|) Ho, 000000012754, erit 1: o, 000000012754 :: 1291589856, 2 : 16ped.
fuec. circiter. Sed gravia juxta terram fecundum experimenta Hugenii percurrunt uno minuto
r /-7 f
# ) 7 C ❖
cundo 16
ped.
fuec. circ. Jam ex theoria Galilae!fpatia percurfa funt quadratis temporum pro* portionalia , adeoque corpus juxta terram uno minuto primo peragrabit 16 x 60 x 60 ped.
fuec. Ergo fpatium a luna percurfum uno minuto
primo, eft ad illud, quod corpus grave juxta ter¬
ram eodera tempore abfolvit, ut 16 :16 x 6o x 6o
i
::
6cT>T6o : 1' Qux rat*°
inver& quadratorüm
diftantiarum, dum 1 exprimit quadratum diftantixfuperficiei terrae ab ejusdem centro, & 60 x 60 quadratum diftantiae lunae ab eodem.
SCHOL. I. Dius CLAIRAUT anno 1747 co-ram Acadernia fcientiarum Parifienß
commenta-rium recitayit, in quo mot um apogaei lunae perftheo-riam Newtönianam invenfum duplo tardiorem elfe contendit, quam qui ex obfervationibus deducitur, unde
attra&ionemrationemreciprocam
duplicatamnon fequi concludebat.D'Alembert eodem
tempore» &Eulerus longe antea, per diverfas methodos idem
reperierunt. Sed anno 1749 Clairaut eidem Acade¬
miadeclaravit jfe modum invenifle conciliandi mo¬
msapogaei ex theoria derivati cum obfervationibus.
Dilfertatio Gel. Clairaut de TheoriaLunae, prae-mio ab Academia fcientiarum Petropolitana
deco-rata, D:um EULERUM arduam hancce materiam iterum adgredi permovit» unde motum apogaei in-venit pro menfe
r O / // O , fF
apogiftico3.2.9,quiexobfervationibused:3.4.11
periodico
3.0.37 - - - - . 3.2.38,qiiJE
# ) S (- #
quas parva
diffcrentia
quibusdam
terminls
accura-tias determinandis imputari
poteft.
Conf
ejus
Theoriarn Lunae.
D:us D' ALEMBERT formulam apogaei ad
fluxiones 3*.i ordinis ccntinuando, tamen
differen-tiam triginta minutorum pro
revolutione
theoriarn
inter & obfervationes invenit. Duo primi ferieitermini, quae motum
apogaei exprimit,
fuerunt
° / Of
t. 30 & i. 3, adeoque
fumma omnium
reliquo-/
rum eflet circiter 30, fi theoria obfervationibus
confentiret. Deinde non
negligendo
nid fluxioneso / tr
6:i ordinis motum apogaei invenit 3. 2. 33,
dum
o
luna 360
percurrit,
fed
exobfervationibus hic
per diem efl: 6.41',
quod
per 27d.
7h.
43dat
3. 3. 37,quxparva
differentia vix
negle&ui
quarundam
flu-xionum tribui poteft, nam quatuor
primi
feriei
O t // ® / n / tr r
termini funt circ. i. 30. 37, 1.3.21, 23. 30, 5-. quac
feries
fatis
convergit,
utquintus
terminus-unum minutum primum
aequivaleat, &
hoc pofito,
theoria
perfefte
cumobfervationibus confpirat,
quamvisnegleftas
fint
perturbationes
ex a&ionere-liquorumplanctarum,
item
figurae
terra& lunae,
quaecircumftantia
etfi
difficillime
in
calculum
in-troducantur , tamen conclufionemforte variare
poflent.
Conf.
Syftemedu
Monde I:re
partie.
Celeb. Prof. THOMAS SIMPSON nuperrime
• '
'
*
si- V '
# ) 9 ( #
quoque motura apogafi lurtas legi Newtoriianae non
officere alia methodo oftendit. vide ejus Mifcella-neous Tra£ts anno präst. impreff. Londini pag.
160 feq.
SCHOL. II. Exphasnomenis lex quadrati non exaQie fequitur, adeoque omnisalia ab illa parum differens theoriae quoque fatisfaceret, fed cum lex
unice ex potentia diftantiae pendens cuivis alii
fun-ftioni algebraicae fit prasferenda,merito prior cligi-tur,qua?, fivelmaximemotui apogaei lunae non
accu-rate conveniret, ideo tamen non effet mutanda tantummodo ad explicandum phasnomenon
fingu-lare, cujus insequalitates a cauffa particulari oriri
poffent, prasfertim, cum quascunque fubftituatur
iiin&io,
haec vix, ac ne vix quidem terreftribus &cceieftibus ex attra&ione derivandis phsenomenis,
fimul fufficiet.
SCHOL. III. D:i Keil, Gregorius aliique banc legem a priori eruere tenrarunt. Hi attra&ionem tamquam vim in re&is infinite multis refidentem concipiunt. Hx re£tae ex centro gravitatis
ema-nant&
fphaeram
aCivitatis componunt, inträquamcorpus quodcunque conftitutum attrahitur 111
ra-tione numeri radiorum, quem quaevis ejus
parti-cula intercipit. At hic numerus decrefcit in eadem
ratione, qua radiorum quadrata crefcunt, nam
fphxra a&ivitatis concipi poteft tamquam
compo-fita innumeris, concentricis & propinquis
fuper-ficiebus, quarum quaevis eundem quidem radio¬
rum numerum recipit, fedtanto rariorcs, quanto
# ) 10 f ^
major eft fuperficies. Sphaericas vero
fuperficies
funt in duplicata ratione femidiametrorum, adeo-que in fpatio dato nameras radiorum eft inverfe
uti fuperficies in qua eft, h. e. inverfe uti
quadra-tum diftantiae, & proinde attraäio in eadem ratio¬ ne. Sed tantum abeft , ut haec ratiocinatio
Theo-riamNewtonianam confirmet, ut potius illam
ever-tat, & experienthe contradicat, nam ex hac
expli-catione gråvitas non rationem maflarum, fed
ma-gnitudinum fequeretur. §.v.
Majfa Difiantia funt unicci elementä, qua ajlimationem attractioriis longinqua intrant.
Nam fit in fphaera fluida ABD (Fig. 2.)
ca-.-nalis abed, compofita ex duobus tubis
circulari-bus ab & de, quorum centra coinciduntcum cen-tro fpaerae, & ex duobus cylindris cavis ad & be
verfus centrum directis. Hoc pofito apparet
flui-dum canalis in tubis circularibus nullum editurumt
effe£tum -sequilibrio inimicum, cum dire&io ejus
vis fit ad tubos perpendicularis, ideoque tota ab
illis fuftentetur, ergo ut aequilibrium in canali
ob-tineatur, requiritur ut efie&us cylindrorum fefe
mutuo deftruant, quod fieri nequit, fi gravitatio
eflet menfuranda praeter mafiam & diftantiam ab alia qua
dam
circumftantia e. g. ex angulis interaxem AC &tubos ad & be. Canalem enim ita
difponi
pofle
in aprico eft, ut angulus ACb major vel minor fiat anguloACa,
in hoc igitur cafuaequilibrium
turbaretur, quodabfonum, nam dumrf
❖ ) ii ( #
tota
fphtcra in
co manet, neceflärio quoqneident
eveniet canali. •
-SCHOLr^Quoå åd figurarri attinet, ea quidem attra&iones in parvis& mediöcribus diftantiis variat,
nam
corpufculum
afphaeralonge
aliterfollicitatur,
quamab cadem materiaformatainplanum
circulare,
cujuscentrum idem ac fphasrae& planum
perpendi-culare ad lineam centrum fphserae & corpurculum
jungentem. Itaque, quamvis haec differentia adeo (it parva, ut juxta ferram in corporibus, qux
exa-mini fubjicere licet, percipi nequeat, tarnen,
ac-curate loquendo, allata propofitio non valet, nifi
de corporibus, quorum diametri refpe&u diftan-tix evanefcunt.
§. VI.
Ex legibus attra&ionis ha&enusmemoratis
mi-rum, quam conformes obfervationibus
deducan-tur, non tantum Planetarum tam primariorum-,
quam fatellitum , fed etjam Cometarum motus.
Theoria htecce quo magis evolvitur, & quo
accu-ratiori. examini Cubjicitur, eo magis quoque
con-(irmatur.
Ex allatis jam
leges
quasdam particulares de-rivabimus , quarum magnam partem fynthetice- demonftravit Newtonus.
In fequentibus fuppono
corpora homogenea, &fcfe attrahentiainratiöne
di-<re£ta maflarum &reciproca
duplicata
diftantiarum.§. VII.
Vim> qua puiiäum a quovis äUo
in\qualibet
directione aterahitur3 invenire.
Quas-# ) i2 i
Quaeratur vis, qua punQrum E
(Fig>$•)
at-trahit pun&um P in dire£tione PD. Demittatur perpendicularis ED,junganturque
E Sc P. Cumi
jamvis,, qua P
follicitatur
(it -y hacdecom-x.
ty&f&é&i.
FP2
. PD i PD
pofltapro^ vi indire&ione DP erit - X——
PE PEZ PE3
CLE. L
CQROLL. Hinc inveniri poteft vis urgens P
verfus linsant AB normaliter. Nam fit ED ~ x,
PD — a, erit attra&io pun£H E in dire&ione
nor-PD a adx x
mali-—— ?, 8c t elementum
PE* V^2-+at2 Va2-t-xi2 -+•xz
attra&ionis totius ED fecundum re£tam PD, unde
cix2dx adx J s/ a - -bx2 ~~J adx<\fi2-+x
^(l2
~bX2 s/a- -b x X ED a2 (a* -bX2) —— edattra&io- linex; EDy
ay/a^-bx2- PD^PE *
AD
adeoque — - totius AD. 7^
PDxAP
Eodem modo inveftigatur vis partis DB,
DB AD DB
unde
FD*pfr--~~
PD7Tp^lD7¥Pxpnmim
qua P a linea AB perpendiculariter attrahitur.
§. VIII.
Vhriy qua redda Enea punctumy in eadcm pro¬
rf
$ ) 13 ,( ❖
äuciafitum, zw
direchone
quedibet
attrahit.inve-nire.
Sit I:o quseftio de vi linese CF/g", j>.) ur-gente P fecundnm dire&ionem line^ attrahentis..
Conjtingantur
punEb P Se A. Sit PA n ayAE 11x, AB ~ hy eritque fluxio attraåionis
line-dx
kAE — (§. VI.J, quae transformata,
po-(a-hxj*
fito s ~ a -+xy reddit integrale ZZ — it A,
SAn unde
integrale
completum ~ J-— i-f~x
—P/T — ?e-
^inc
vis totius lineae ABQ^E. P. t
II. Si inveftiganda fit vis linear AB in
quavis
alia dire&ionePDy demittantur
perpendicula ACy
EF & BD in PDy & ponatur PC
~ c. Attra&io
PF PC
puncti E fecundum PDr ~~ —— — * — PE* PEZ b<PA
c /<c X7Tr . 0 r cdx c — — (§. vir.v &
/
— — ct(ci -+x) J d(ci-+x)z (i(x )-A~i~
cxprimit
vim
line*
AE>
Ideoque, pofito attra&io \inexAB~ ~%. a*
c FC / i i v
a(b-t-a)~PA
\PÄ
~~Pb)'
E"
A" L
❖ ) i4 C ❖
§. IX.
\
V imj qua peripheria
circuli attrahit
corpufcu-hnn constitutum in perpendiculari ad ejus planum
per centrum
tranfeunte,
invenire.
jguseratur vis, qua P
(Fig.
4.)
aperipheria
ABCD fecundum PG attrahitur. Sit AB ~ x, BGzzr, PG a81 p peripheria circuli ad radium 1, quem valorem
ubique
infequentibus obtinet.
Ita-PG
que
ABCD
pry&
yyy
dBA eft fiuxio
attra&io-nis BA in direftione PG (§. VII.) adeoqucadx ax
/ .- 3 n - .... " =ri tota ejus vis. Ergo
J \j i2 -f- r2
\fa2
-+r*ö
apr PGXABCD -exprimit attra&ionemyja*~f-r>*
PB*
quaefitatn.Q^E. I.
CÖROLL. Si PS — 0, vis integra , qua P
fo'J-licitatur, evanefcit, asqualiter enim ab omni parte
attrahitur.
§• x.
Vim, qua
fuperficies
coni recticorpufculum
invertice conflitutum
attrahit,
invenire.Quaeratur vis, qua
fuperficies
coniPALBE
(Fig.S-J
attrahit
P.
Sit
axis
PC~Z
a>PA
Hb,
bx
AC He, PFhx8c
FDzzy.
Hinc
PD H — 8c\r • .*
_ • a
bdx ' '
dPDll—• Jam
fuperficies
conicain
innumeras
4
c J
rf
❖ ) »5 ( ❖
zonas HE bafi parallele concipiatur divifa,
qua-rum uniiis EHattraclio in direclione axis eil PF
„r, won ^
PD*
^
^
^
— pß*^p2
~
FP PC
Xpob ——— —adeoque flibftitutione fa£te, ~
PD PA * '
pa2ydx pacxdx cx pac dx
—J—T- __ -7—7- (°b y — —) —- X —J cujus
Txz b2x a bl x
apc . ' "
integrale — Ix dependet ex conftru&ione
Loga«
rkhrrpcae9 vel quod eodem redit, a quadratura
Hyperbolae aequrläterae. Itaque ü x Ha, attra&io
• r
^ . . pac
totius mperficiei corneae fit — la. OE.L
• ■
b
COROLL. Si TMALBN eft conus refitus trun«
catus, ejus]fuperficiei vis P attrahens, eft differentia
attraåionum fuperficierum conicarum PALB Sc.
PMN, hoc eftp
—((—
■PCyAC
i
pt
PA' -y PA* PCxAC PC ■ - ' p ___ l r PA* PT §\ XL
Vim, qua
fuperficies
cylindricacorpufcalum
inaxe protraclo fitum qttrahit, indagare.
Quaeratur
fuperficiei
B
KOMBA (Fig. 4.) vis attrahens P. Sit PL ~ x.,.„LE ~2r, erit PE) 16 ( $
Z2 Peripheria
circali EF
bafiparallela
PLZZpr
duäa
in —— exprimithujus
peripheriae
at-PE^
prx prxdx
tra&ionem (§.1X.)^ __ ^, adeoque ——
yJX2-+rzn
c(t fluxio attra&ionis fuperficiei cylindricas DE,
cujus fluens, pofito -+r*ZZ z,
facili
transfor-prmatione invenitur — -—====-. A _ p — '
yx* *+r4
pr
, cx quo
valöre,, fubftitutione
fa&a,
in-^x*
-+ r*. , .. KHMO
noteicit attracho totius luperficiei __ p
-^^
„ CbE. I.SCHOL. pr —• ■
j
- dupHci gaudctvalö-V**-fr*
^
ö
re, ut primum P cadit intef G & L, quorum alter illam vim indicat, quse verfus P
fallicitat, alter
vero, quae verfus N urget. In medio axis
hx vi¬
res fe invicem deftruunt, & corpus P ibi quietum
manet.
§. XIL
Vim, quafpharicafuperficiei corpufculum ex¬
trafe pofitum attrahit, definire.
Inveftiganda fit vis, quae P (Fig. 6.)
verfus
fphsene O HE D C
centrum urget.Sit
0HED
cir-culusrf
❖ ) *7 C #
culus maximus, PH & PNduae infinite propinquaj
linea; circulum fecantes inZ?, M, NSnlij BL & HP perpendicula inPjE.Junganturpun0:aH&i?cum C. Ponatur PO ~ a, PE~ b, PB ~ z, PHzzx,
erit-b — # _ a -+ b ^ z -+ x queOC , PC , PK H z2 ab x2 -+ ab ob PB x PH 2 z 2x PO x PE, BM (b—a)dz , — ob
triangulum
BCK c/d BLM, BG iCK 2CKz a ob triangulum PCK00 PGB, HAT"ob triang. H/iV c/3 HCH& HF 2CKx
(b—a)dx
2CK ,
. Jam
con-0 -+1?
cipiendo fphaericam fuperficiem in innumeras
zo-nas DBM & HNSdivifam, harum omnium
attra-Qiones additse, dabunt quasfitum. Zona DMBzi
sMB>><BG\
p X MB X BG & ejus attraftio p
f————j,
•
^ a- DZ7 a
pMBxBG
PHx
cujus pars in directione PE eftp
^——
X
(£—a)dz 2CKz z2-+ab —— x « -2CK a -i-b 2Z \ b — fr (fr-+bjz £3 X a
)
p-p# ) IS ( #
(dz■+abz 2 dz). Eodem modo eruitur attra&io
zonse HNS, quae MBD femper comitatur > H
sHN X HF PK\ b — ari
KPH7"
*Jc)p-p(^)>
Cum crefcente z minuatur x, erunt harum
zona-b — a
rum attra&ionis in fummarn colle£he~bp
-(a-+-b)*
(;± dz H abz 2 dzn dx abx 3 dx), cujus
inte-b — a
_
grale p ———3
(Zl
xabx
1 7^; zHabzI) eft
valör attra&ionis fuperficiei generatae per
revolu-tionem arcus BH, qui nulla eget corre&ione. Hinc
pofito z a, & x~ by attra&io totius
luperfi.-2 (b—a)2
ciei eft — — p. Q^E. I.
fa -f-b)
COROLL. Attra&io fuperficiei fphasricae eft direfte uti quadratum diametri, ßc inverfe uti qua-dratum diftantiae a centra.
§. XIII.
Vim, quafpbarka fuperficies corpufculum in¬
träfe pofitum attrahit, determinare,
Inveniatur vis, quse P (Fig. 7.) verfus C
tra-hit. Repraefentet OHEB circulum maximum in
cujus piano P fitum; MN & BH duas lineas in
centro corporis P fefe fecantes & angulum infinite
parvum comprehendes, HI & CKperpendicula in
MN; ML in BH, MG & NF in GE. Jungantur
M & N cum C. Sit PO Ha, PEn b, PNhx,,
# ) 19 C #
PM —z, & erit CM —CO — , PC~~,
2 2 x—2; ab—24 —ab7" (a-+b)dz PKzz ~ -z: ,MB~ 2 2Z 2X 2CK _ 2CKz
.& MG . Eodem modo ac in praeced.
pro-b — a
blemate invenitur attra&io zonae MB verfus
cen-/MB X MG PK\\ a -+ b
trum, p [^ — X — ~) — p
PMX PC' ~~ (b—a)*
F
f L — A A \ Q tjat—
fNHX
NF(abz dz—
dz)y
SczonxHN p (X PN1 PK \ a -+ b __
~pc)~~
^
*dx)y
quarum rr a -i- bdifferentia H -7 P(dx —abx *dx—abz—2 dz
(b
a)2-. a ■•+ b
-fdzjy cujus integrale
^——p
{—x—abx—1
H- % -»■ abz x). Itaque, pofito z~a, ScxZZb,
prodit totius iuperficiei vis verfus C urgens ~
a +- b
—
p (—b -+■a +b—aj. Q.E. I.
(b-a)2
COROLL. Si igitur daretur planeta vacuus, in
illo mundus gravitatis phasnomenorum infcius
re-periretur. Animalia ibidem furfum, deorfum &
, in omnes plagas eadem
facilitate
irent, nifi mutua^ ) 20 f $
inter fe invic^m gauderent
attra&ione,
quoin
ca-fu haec vis manifeftos ederet effe&us, nec (uti ia
fuperficie terrae tit) potentiore
deflrueretur.
§.
XIV.Vim, qua planum
eirculare
attrahit
corpufcu-lum in
perpendiculari
per centrumcirculi
tranfeun-te pofitum,
invenire.
Quaeratur vis, qua
P
(Fig.4.)
verfus
planum
ABCD fecundum axem PN folliciratur. Sit åb cir*
culus concentricus circulo DB, & in eodem piano, PGH a, Pdzz x, unde Gd2 ~x2 — a%, & area
circuli ad rad. 1 n/> (uti femperin
fequent.)
undecirculibd~f(x2—ax), cujus
differentiale
2fxdx. Attra&io cujusvis particulae d indire&ione
PG eft uti H -j)adeoque
differentiale
vis
attrahen-Pd> x:
tis circuli bd'dk 2fadx & 2a
ifjx-x2 •' #
rt A Sed cum attra&io evanefcat, pofito PG Z2 ifa
Ad, erit A _ o, & A ___ 2/, ideoque
inte-a
2fa a
grale quaefitum
2f
— -—*)C 2/(1
——■), unde
vis
PG
fcotius plani
BD
2/ (1
—775)*
pofito
Pb
HPB.
PBQ, E. I.
§.
XV.FzV«, 5a« fowax
corpufculum
in
vertice
reäus
eonßitutum attrahit, invenire.Erua-# )
'
fl* ( #Eruatur quanta vi P fF/g.
J.j
attrahatur acono vabl. Valeat eadem aenominatio ac in§.X.,
r pf
& erit attra&io coni PFDE
2fJ(1—Yd^^^
t adx ax
n
ofj
(dx
Ulf (x
—^-)
}
adeoque
at-_ PF2
tra&io totius coni quaefita
2/ (PC
— —-jvxQ^E. I.
COROLL. Visconi truncatiMTCABN urgens P fecundum axem PC, eft aequalis differentias vi-riumconorumPCAB & PTMN, hoceft ~ 2f(PC—:
FC\
,rsPTFJL-,frrrfCx
TC\
p^)
/r
PM)—./c
c
PAo
§.
XVI."
Viffi, qua cylindrus,
corpufculum
in axeelon-gato
pofitum,
attrahit,
mvenire.
Quseritur cylindri BM vis attrahens P (Fig.4.). Sit GLzzx, EL~BG~c, BK~b ScFG ZZfr
PL Cum
jam attra&io
plani EF fit
if
(1
——)
—
2/ fi - , _
-)
r&XIVJ, quod
du-yx2H-2^-f«2H-fa
(0 dx
&um in dx fit 2/(dx -
—~)
,V#* "t tM ""*■^
^
2/— (adx
-+«Ä:)
(xa
-+ 2ax -+a2"+
c2)~~T)
5^ ) 22 C #
& exprimit
fluxionem
attra&ionis cylindri
BF\
cu-fjus fluens2f
(x— (x2 -+ 2ax -+a2 ■+c-) *)
Zt^
totam ejus vim monftrat.Ad
determinandum^ob-fervandum eft, quodpofito^zi 0, fiat—2/(V -fe2)*
~+Azio, &A~—2f (a2
-+r2)^,
unde fiuens completus evadit 2f(x— (x* -+ 2ax-+a1 -+c2) ? •+ (a* -+ c1) ~ 2/(GL —FE -+ PBJ, ideoque to-tius cylindri BM vis Hl 2/ (GiV — PK -+ FF).CLE.1.
§. XVII.
F/V/z, quafphara corpufculum extra fe verfus
fuwn
centrum urget, determinare.Quaeratur vis fphaerac BODE (Fig. 8.J verfus
centrumC attrahens F. Sit BLDGM feftio ad axem
PE perpendicularis, fphserse radius ~ r, CP ~ a,
PO — PC—OC—b, PG—x, PD~PB~b
-+gy
& erit OG ~x — b, GE ~ 2r— x -\-b. Cum
GE x GO ~ BG2 ~ BP*— PG2 ~\b -t-yy— x2
2bx -+ 2rx — x2 — 2br —b2, erit x
(b -+y)2 -+2br -+b* 2bz2br -+2by -+yx ■
\ ■ ■ ■ ' '
2b -f 2Y 2b -+ 2r *
2ab H-2by H-yz
—, ob a ZZ b -+ r. Vis corpus F ver-2a
fus planum BLDM urgens eft per §. XIV., — 2f
, PG 2ab■+ 2by ■+y'.
(1 — ™ ) — 2f(i ' <JU® du"
i ts 2a(b
-+y)
fy)
23
(
&
a • ,
ydy
bdy-+ fdycta in ax eft — (2ry
— y J} cujus
a a
f
integrale—az (ry2 —fy3) exprimit attra&ionem
fegmenti
OGBLDM, cui cognita quaedamquanti-tas non deeft, nampoiito
y ~o, totum evanefcit.
4fr*
Attra&io igitur totius fpxrx quariita eft
. Q.E.L
Sa2
Aliter.
Hoc problema refolvi quoque poteft
ex §. XII.
Nam concipiatur fphaera (Fig. 6.)
compofita
in-numeris fuperficiebus phyfice craffis
> quarum
ra-b—a v
dii ab usque ad o diminuuntur,
erit uniuscu»
2
_ (b—aj*
iusque attractio H — —- p x d (b — a),
cu-(a -+bj J
p(b—a)1
jus integrale — —- eft vis fphserae exercita in
3(a~+b)z corpus P. CLE. i.
4fr 3
COROLL. L Cum —— exprimat foliditatem
fphaerse & a diftantiam corporis attra&i a centro,
ergo attra&io fpaerae eft dire&e utmafla & inverfe,
ut quadratum diftantfe a centro.
Hoc quoque fa-cile per fe patet, nam concipiatur omnis fphseras
materia in centro colle&a, cum jam in
anteriore,
feu corpufculo P obverfo
hemifphxrio
❖ ) 24 ( #
cularum attra&iones imminuantur in
ratione
reci-proca
duplicata
diftantiarum,
fed
inpofteriorii^E
augeantur in
eadem
ratione,
unumigitur
alterum
compenfat, &:attra£lio
maneteadem, five materia
in centro colle&a fupponatur, five
minus,
fed
in
priori
cafu
P
attrahitur
in
ratione
inverfa quadrati
diftamise a centro, ergo
etjam
inpofteriori.
COROLL. IL Si P infuperficie
globi
fupponi-4/rJ 4
tur, hoc eft, fi a __ r,
crit
n -fr
,unde
3a* 3
attraftio in hoc
cafu ed
direkte
uti
radius
fphaerx.
COROLL. HL Corpufculum P inträ
fphacram
folidamattrahiturverfuscentrum in
ratione
dire&a
fusediftantise ab eodem. Nam fingatur vacuum cen¬
trale perP
tranfiens
(Fig.
7.J, &
corpusP
a
cru-ftaOPfiEH non
follicitaturf§.XIII.),ideoque in hy*
pothefi
pleni
tantummodo
a
fphsera
PCS,
fed haec
attrahit in ratione radii
(coroll.
praec.).
Ergo.
COROLL. IV. Duae fpha?rse, quarum
maftx
M Sctn , diftantia centrorumD,
fefe
mutuoat-]\P ^ Ifl
trahunt yi
proportionali
r<3
^ .COROLL. V. Cum corpus Pattrahatura
fphse-ra in rationeinverfa
quadrati
diftantise
a centro,&
oriines quoque
particulas
fphserae
attrahant P
in
ra¬
tione inverfa quadratorumfuarum diftantiarum,
attra&io igitur
totius
&
partium
omnium
confor-mis eft. Hane ob
cauffam
legem
ftabilitam
pras quavis alia aCreatore
ele&am
effe
conjicit
Cel.
❖ ) 25 ( #
§. XVIII.
Vim, qua conus reäus, ba/iparallele
trunca-tus, attrahitcorpus in centro
invenire.
Quseratur vis , qua conus truncatus TCAB
(Fig. j.) attrahit corpufculum in T (itum.
Sit
TFzZx.FDzzy,
PT~a.PCzib,
AC~c. TFVis plani DE ~ if (i
— —J &vis coni truncati
TFDE
zff
{dx
- —-2/*
_ 'Vx- -+ y2 r ^dx f. £ iJx^c^zocFZF?
°b
~b
=>Adeoque
I *aJ V-VJ-+ 7 v b' bxdx 'b — ■— — — — s<* +b* / _ 2öcäx -+b% \x2-b-—- + #3-k:3 b2-bc2 xdx 2ac2 c2a2 __ , , pofito ~ 271, WZ3. bit\jxz-b
znx-bm2, bz-+c2 b2-±-c2 jam z -+ r ZZX0 erit zz -+ 2%r zf r2 ZZ x* 2zn -+ 2nr ZZ 2nx ?n2 ZZ tri*. DItaquc
# ) 26 ( #
ftaque,
pofito
m—nhabetur
s*
-+r2
-+27zr
-+ra*
—
x2 -+2rar -+■ ra*H z* -+ g2, Ci fupponiturg2 H
r* -fr znr -+ ra2. Quia erit ~
„rdr 2;i'25 /2<te> _ ..
ideoque — —- — -,- ~ •
Pn0"
<\/mz-hnx-tx2 VzJ_ff
y&^g2
ris fra&ionis integrale completum
facile
invenitur
ztAzz
y/x*l+znx^m*
— ra.*
72ds J
Ut integretur • : ponatur \]g2-+z* —
yz'-frg1-g •+ qz ex
quajequatione
eruanturvalöres
quanti-tatum &
Vz3
-+g* inq•> & fubftitutionefa6tar,
lgdq.Q+q>) i-q invenitur —y—n — —X -7"—*\> — \jz2-±g
(i-cff
g(i-+r)
2?idq . . 1 _ , f+q ±_?cujus
integraleni
- — i—q* i~q z—g'+s/g2-*-?'2 7x-+n—g-+\Jx*-i-2fix-+-m*
n l —__r— « / -%z-+g—yJg2-*-z2
x-+n-+g~ \xz+-2nx~*'ni 71—F t J7tcui pro corre&ione
demendum
eft
n l . 71-f-g—771 r xäx i * Itaque2fJ
(dx
_2fx
^xx-+27ix~¥m* -+ra 71 (x-+71—g•+V'x*r+27ix-+7nr)(71
-f-g—m)\
l ;—— —— -- -J.
Ex
(x-+7i"+g—Vxf-CzTix-+?nx)
(n—g-+f/iy
hocr/
❖ ) *7 C ❖
hoc valöre, pofitax~ b — a, prodit coni trun-cati vis attrahens in dire&ione axis. E. L
xdx SCHOL. — reduci q^oq^fipnf•f>(^ y.r!•^-2nx-+mv , r o- . , 2Z2d'Z 271pdz
ad duas frachones rationales
(n—2z)z (n—2Z)z
1
pofito x ■+ z~Vx7i-i'2nx4-mK
§. XIX.
Addu&a problemata generalius refolvi
potuis-■'
1*^2
fent, pofita legeattra&ionis D— > (fignificante D
diftantiam, & n nümerum quemcunque), fed
cum certiffimo nitaturfundamento, ( §. IV.}
hoc fupcrfluum duxi.
Multa ad rem pnefentem pertinentia proble¬
mata heic prsetereo, partim cum nonnulla ad talia
differentialia deducant, quorum integralia
non-dum inveni, partim cum quorundam
facilio-res in pofterum fperem folutiones.
S. D. G.
Errata
typographica.
Pag. 14- lin. 14. PSpro PG\ p,
17.1.3.
poft inomiflafunt: PI, CK'mPHy BG Sc HFin; p. ig.
1. y. is pro es; p. 19.1. 2. 22 pro , Sz pro ab] p. 20. 1.
3./pro/;
p. 22.I. 16. g pro y; p.23.1.1.f f
—
pro —; p. 10.1. 17. fpaerae pro fphxrx; p. 16.
a a
pr
h 6. 8. 10. pro p folitarium X —.
Min
HERRE
Der vett
da, ochunderftödjes af
Dygdaf
fafthet
flit;
i
qvickhetaf
vånlkap,
kan¬mö¬
ner man lått igen Edert namn.
Undra forden*
fkul ej, om jag,
fom
röntEder
trofafthet,
be¬tygar min
hjerteliga
fågnad till Eder,
Min
Vän,
fom jagnuhar det
nöjet fe
förfvara
ett vittert ar¬bete, hvilket
för allmänhetens ögon
nogfamt å daga läggerEdra
förra egenlkaper.
Det hat, fom I altid vifat mot obeftåndighet, det forakt,hvarmed i bemött ogrundade irringar,
gör
migförfåkrad, det
jag
altid får lefvaMin
HERRES
förbundne van