• No results found

4TEM SIT

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "4TEM SIT"

Copied!
48
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

D. Jf. G.

DISSERTATIOPHILOSOPHICA

NECES

SIT

4TEM

REVELATIONIS

DEMONSTRANS; Quam

Indulte Senatus

PhiloJ1

in

illuftri

Acad.

Üpfahenfi,

PRiESIDE

\V1R0

Amplißimo

atque Cdeberrinw

DOMINO

[Mag.

ERICO ALSTRIN,

Log.

&

Medfaph.

Prof.R.& Ord.

IPro

folitis

iÅPhilofophi

a

honoribus.

i

confequendis

[Publico

bonorum examini modefte fubmittit

S:ae R:ae M:tis

Alumnus

NICOLAUS

«3££$2rg

V Gothus.

lu Audit. Guß.

Majori,

aji Amt'i MDCCXXVU.

HO L Ml JE

(2)

Ämplisfimoatque

Gdebcrrimo

1^1

RO,

DOMINO

MAG.

PETRO

SCHYLLBERG,

|

PocfeosProf. in

Acad.

Upfalienft

keg.&Ord.,

Patrono oriini ve- (

nerationiscuku

profequendö.

C

Um

nerva

pqgrftas hafce

confcriptas5

?

luci ede

de

Rc

revclatione x

quibus

cas quemper

fe

non

habenf

5

fibi acqui

Patroni

Optimf Nomina,

ß

quä

fcunt

defeUum, abunde

tegmh

ßngulari uefiro

in

me

fdvore5

att

dltiorihus

aJfoctatumqifoznfiis^pYO-quodjcjunafierilisqueAdinerva

vo

?iimumquc datoris

gr

atisfimum

re*

cbtefiorx

Amplisfirnorum

at

JSf^ßnurfl

Hum^limuS

WGOh

(3)

Cckbcrrimo

Ampliflimoquc

J/ i R O DOMINO

MAG

TMICOLAO

MathefProf. in

Acad.

Aboenfi

Reg.

&

Ord»,

Fautori

asta-temcolcndo.

velationis

Necesßtate,

tenui Ali*

um

public*)

nulla mihi

opus erat

facratas

facerem

5

unde

nitorem*

rerent decentem♦

Veßra

enirn,

<diay

emdem-)

quem

lubentes

agno-fupplentj

tollunt.

J/os, inquam9

Boresfuißisßt

mußs

me

aßociarem

texißis.

Accipuüs

itaq,

hilari vultu,

bis

offert

munus

prorfus

exiguum,a-fpieiatis,

quod

enixe

rogoatquc que

Celcberrimor

um

/eßrorum

Cliens

(4)

Admßdum

Reyerenio

<&> Praclaris-jmo V1R0,

D ö M 1 N O

Mag;

ANQR-£

LUGNAR,

jpaföori m ^etii vigfannsfimovn"éc

Öon vicini diftti&us Praeppfifocügniffi.

mö, Patron# exoptatiffimo* jogt-terqpe coiendo.

Admodmn Referenda Fräctaris* fimo VIRO,

D 0 MINO

U

JOHANNI

BRISMÄNN, .

Paftoriin §&fdignisümo, Fautori ]

<••;$?Benefa&oritpultisNprni^ibius.

fuipiciendo, •wuw j, jtjvü $v*,vvjyl Spe&msßm i V! 3 \ D 0 i PETIO ] ÖfficinarumFerra i Roslagiorum Infpe i raoj Atnico fm £

tiä

i

(5)

Admodmi Feverendo

& Prtclaris*

fimo VIRO,

DOMINO

L M.

johanni

bursmann,

c Paftori in ötöerfcti&

^arief^riia/

fi- apudKosiagöémeririflimo,

antehac per

plures annos Nutritio

propenfifli-WQ,,Fautpri.aetatern colendo. • '',k t

#* .. . .i' >,Ai' i ■-Jjfj.. UK.#Ji.-i.O'•-■J-••■'i-.'•••••«.

I ♦ 1 , v > Fhirimum Feverendo atqueDofiis-31 fimo. VIRO, <03 DOMINO Ä r, ANDREJ

55O0SSJtOÜÄ/

I Paft.Caft

laudatisfimo,

benefa&ori

&Amicocertiflimo.

' 1 <S V*! *" ' : I 'C »

Rrudenfisfimortue

ri RO, 0 M 1 N o y

erorn,

a riarum in e tfori adcuratifl*. 1 gulari,honora« S mo. Vobis

(6)

T

Obis,

Patronin Fautores

&

Amjci

Qptimi,

integcrri-mi, Revclationis

Divina;

Con-feffores,

atquc

Dcfenfores

ftre-nuiflimi ,

fideliflimi

,

halce

de revelationis

Neceflitate

tu-multuarie

confcripcas

paginas,

cupi

oninigenx

felicitatis

to,

transipiitit &

offert

J

> tf? :T,r a 1 m -,'X jr itoi' ß^f'3o^cmrn : • >omlDhi joihu*'■:é • a,

ef

s.

(7)

MON-MONSIEUR,

JE

vous

ne

feliciter

fcaureis

nf

empecher,

de

? dans cette occa-fion, o// wz/j allez, acheverla car*

rierre de vos ettides, far

unefca-vante dijfertation, far une

der-711ere efreuve des

progrés,

que

vous y avez fait :

fe fruit

qui

Vous efi viendra , Vous regarde

frincipalement

;

fe

ne pourrois, ni ne voudroisy fqmxvousfaire

in-jufiice,

lepartager avec vous, etant dü d vos vetiles d vos asfidui-tes ; Cependant, outre la

fatisfa-dion devous votr recompenfe,

ce que

jefouhaite,

qifil

fe

fajfe au plutot, &

felon votre merite , il y entre

ausfi

de quelque autre interet particulier fourmois, efperant que comme vous

avez deja employé, hiendu

foin

four

nton information, vous ne

cejjerez, fas, dy coutinuer avec la meme

bontéy

jusques ä me rendre egal d

vous> du moins

aujji

prés,

que je

(8)

le puis depéhir : Ccfl de quoifat

veulu vous prier, & vous affurer

en me me temps> que je prens

ve-rjutblementpart, ä toutce

qui

vous

éa arriver ? que je

fuis,

avec

fin

cerité & tout

förte

de

tendreße

MONSIEUR

Votre tres humble, &tres

obeiflfant ferviteur

t"V - "

a ■' *' ' ' ' ' N

P. ADLERHEIM.

(9)

•*WqMfr*

mmémm^é-mm

m

MEMBRUM PR1US.

§,L

Necesfifads^Revelacionis^

rias äclfert acceftiones,

J.

II.

Oflendit

finem Theologta

natu*

raliséjfie

felicitatem

fiiernam,.

§.hlLx ivjufficientta

ejus adfinem

obtinéndum revelaUoms

necejfi;u*

tem

probat,

of*

5-IV

Necejfiiatem

fatisjaäionis

gro* ponit. . . ;

§>

V Eorum

ohieffionibus

,

qui

v

el

negant

fatisfaäionem

,vel

ajfirunp

hominemfrofriis

viribus

eamfr#~

ßarefoJ]er

occurrtt.

§.Vt

Gentiles

agnovijfe necejfitatem

revelationis

„ofienait.

5.

Vil. Eorum argumenta,

qui

fa«

crificias &

rehquas

ceremonins

a

Gentihbus

adhibitaspjuris

natura

Iis

effe ajjerunty refutat.

%

Vill.

Necejfitatem Reveiationis

ex

Dei

bénignitateprobat,

(10)

* $ o & '

j. L

Icet

vocabula,

quibus

infcribitur noftra

diflerta-P

'

tio,

tam

clara

fint &

per-fpicua, utvelprimo

intui-euconftet,

quid

in

receffuhabeant;

interim tamen utprascidatur occa-fio de verbisinutilfter

difceptandi,

paucis attingere volo varias, fub

quibus

occurrere folent,

fignifica-tiones.

Nece/Jita^

quae primum in

titulo Iocum habet, varie quidem

apud

Phiiofophos accipitur: V

e-rum noscontenti erimus ädduxifle

diftin&ionem maxime notam, ac m

Omnibus fere difciplinis ufitatamJ qua diftingvi fölet in

ahjolutam

&

hypotbeticam.

lila

eft, qua res

aliqua, quamctmque demumcon-ditionem poffibilem ponas, aliter tamen fe habere nequit \ hsec

vé-ro propter poficam aliquam con*

ditionem, non finitrem alirer efFe,

Ita pofita hominum malitia, ne*

iejfum

eft vetotre

fiandala

(a).

(11)

@ o #

^ t

! que

hac

pofteriori

fignifkatio-. ne , nos dicimus revelationem

fupernaturalem

necejjariam

, po-a~ iica nimirum imbeciiiitate

Sc cor-r*

ruprione mentis humana?,

Re-u"

velatimem vero a pr^potltione

lt5

infeparabili Re Sc verbo Velare,

originem ducere , Sc vi

vq-eis quamlibet tegminis

remo-•

tionem, vel rerum fub velo

Ia-?" tentium nudationem denotare,

o-in ftendunt

lexicographi.

Cum

igi-m

tur

Theologi,

a quibus hane

vo-S" cem, Sc una cum voce

ilgnifica-?e

tionem mutuati fumus, doceant»

m

res Divinas maxima ex parte

ad-^

& eo

abftrufas

ac

velo quafi

invo-luras eile , ut a mente humana

eS

non percipi, imo ne cogitari

qui-Q" dem

poffint, nifi ea lumine

äli-er

quo fupernaturali Sc adventicio illuftretur ; hunc aéhim illi

Reve-lationem appellant. Sumitur

qui-dem aliquando ha?c vox adeo

la-e'

te , ut etjam ea. qua? per lumen x'

natur» innotefcunt, tribuantur

(12)

vela-4 @ o @

veladoni Divina?, quo

fenrti

Apö-

d ftolus dicit notitiam Dei-'natura- h

lem, qu2e penes

Gentiles

fuit,

a J}eo iis revelatam

ejfe

(b). Verum

ftri&ior fignificatio ut ufitatior,

ira hujus quoque eft loci, qua in-nuitur pecuharis

qua?dam>

&

fu»

pernaturali modo fa&a manifelta- r<

tio, qua? non folum ulterius con- r<

firmet ea , qua? du&u luminis lc

naturalis quodammodo cognofci fi poflbnt, verum etjam ea doceat, ir

quae humana?rationiscaptum tran-, n; fcendunt, ad Deum tarnen cogno- c< fcendum ac falutem a?ternam con- qi

fequendam fcitumaxime luntne- fe

ceffåria. Pritis vero,quam adreve- di

lationishujus

necejfitatem

oftenden- in dampropiusaccedamus, poftim-

ju

ploratam Ciementiflimi Numinis p(

gratiam, Tuam G L. folitam hu- fe manitatem enixe obteftarriur, ve- n

Iis hofce noftros conatus in me- ni

liorem interpretari partem

, &

In

cum

deprehfcnderis

nos non per Xi

omnia deftderio tuo fatisiecifte, re

(13)

digne-# $

ö-

digneris imbecillitatinoftr#,qnam

•a- lubentes

agnofcimus, condonare.

a

(a) Matth7*

(b)

Rom.1:19.

m

#>j

n-Ii-

Necejfitatem revelationis

oftenfu-ta- ro, utile fimul acneceflarium erit,

n- refpicere ad finem ipfius

Theo-ris

logia?

naturalis. Haec bifariam con-fci iiderari fölet, vel ut fuit in ftatu

at,

integro,

vel ut le

habet

in

ftatu

n- natur# corruptae. Priori

modo

o- coniiderata, nullum.dubium eft,

n- quin

pro fine habuerit teterrram

e- felicitatem

, ad quam homo

con-dirus erat, q tamque

erjam, dum

n- in illo ftatu per man(It<, du<ftu hu¬ ru jus natura'is Theologi# obtinere

lis poterar. Verum cummuko aliter

u- fe jam habeat in (fatu natur# eor-e- rupt#, tantas quidem ipli vires e- neütiqüam

adfcribere debemusv

& Interim tarnen finis femel

prarir-*

er Xus idemmanet* quod

plurimi; de

fe, re literaria optdene meriti* agno^i

e- A 3 fciuit

(14)

(> •' @ o

fctrnt (r). Licet enim certius fit, quam

quod

certifEmum, Theolo-giam naturalem, hominum culpa

non minimam prlftinae

perfe£io-nis fecifife jadluram, tam en

quan-tulacunque

ejus vis tuperfit, cer-tum eft, eam circa Deum

tam-quam proprium fuum obje&um operationes fuas exercere,

eum-que confiderando deprehendere efie ens perfe&isfimum., Hinc

quoque non poteft non intelligere

eum efle fumme bonum, inque,

eiusconjunéfcioneac

fruitåone/um-matn hominisfelicitatem confi(le¬ re. Ceterum imbecillitatis iuae

o-ptime confcia, videt fehac in vi¬

ta non poffe reddere hominem

felicitatis hujus pfenecompotem}

qvum quilibet deprehendat inträ fe, defiderium amplioris felicita¬

tis, quam quse adeft,

confequen-dae. Hoc defideriumnon aliunde,

quam a

Deo

omnis

felicitatis

fön¬

te originem ducere,

hominique

xton fruftra inditum efib

judieat;

(15)

$0 $ 1

it, inerlto igitur

cöndudit

velie

uti-y- que Deum

, ut in

alia vita

hoc

)a aemum expleatur.

Aliam

autem

> poft hane futuram

elfe

vitam,

fl'* tanto certius colligit, quanto

fir-r- mioribus argumentis

probare.no-ii- vit anim« poft

folutionem

a

cor-m pore durationem.

Etenim

cum i- hac in vita homines fceleratifli-re mi, fa?pe varii

generis

maétentur

ic felicitatibus; boni vero ac virtu-re tis amantes,

perpetuacalamitatum

je i ferie premantur ;

firmiter

con-Pi- eludit, dari aliam vitam,

in

qua e- mali, ob fceleraheic impune

com->' mifta, pcenis

ple&entur,

boni

ve-i- ro praemia

reportabunt

uberrima,

n idque vi xcernx Sc

immutabilis

5 juftitia? divin«. Prasterea

ipfkope-a rationes anim« fatis evincunt,eam 'r non effe materialem , fed

fpiri

-tuaiem, atque

lic perenni

vitae,

■t quam

etjam

anxie

deliderat,

de-ftinatam. Quid?

quod

confcien-*

ti« ftimuli, nunquam tanto tm)Q«

r re

percellerent

malorum

(16)

8-mm animös, etjam

itlörum^qui*

bu> nulla adefl: caufla timendi poe"

nas temporales, nifi anirna fe

ini-morcalem effe, ipfa

quodammodö

inteäligeret, Se ^terna ac fucura

reform idaret* ImoTunt % qui

pu-tant * pöfle ms f

duAu

naturalis

luminis ex Divina Juftitia

colli-gere, nan foham ammashonunum

poft mortem

fuperefle,

verum

etjam cörpora

aliquaudo

revi

Au¬

ra effe Sc cum fuis animabuS

Cönfooiatum iri, quo totus homoj

non fela afqua pars, aut pramia

reAe faAorun, qu^ in

ha

c vira

top ii obfinuit, at pcenas iceler um#

quas hie non pertul t.

confequa-t

fur. Non rede

feparantur

in.

ttoer* cede> quosopera conjungh, air Fer-tüllianus. Atque

huic

argumenta,

qpo patres

Ecclefia?

crebr ufi

funt contra Gentiles, ad

probaii-dam corporisrefurreAionem,

mul-tum roboris mefTe arbitracur b.

DoA. Fechtius.

(dy

{Cj

JoiiMtifaus

inmrod,

ad

TheoU

(17)

p.t cap.t.

thef

9 n.7.

Beckman.

hi¬

ßt.Theol

Proleg

c s.

§.

4,

Buddeus

in inflit Moral,p, 2.Proleg.

de

natura & tndole

jurisprudenthe

Divm#

§.

(d) vid ejus

PhtLSacrap.

m.

iSO.jqq,

Sylloge

p.

5S$.fiqq.

§.

III.

Quamvis

fiherri

htinc

quodam-modo videar 6c inirendat

Theo-Icgia naturalis:

ad

eum tarnen

ob-tinenddrn valde eft ihilifficiens,

adeo ur nifi ma oribus aliunde

au-&a fuerit viribus , neceflum ha¬

best

qtieri

omnem loum

laSorem

fruftraneum, deque

falute

homi-hum prnrfus

aåura

eiTe

6c

con-clamatum, Nam li nöfitiam, quam

de Deo habet, refpicias; cnlt^bit

eam valde mancam 6c debilem

eile, nimirqueanguftis

cvrcumfcri-pfam térihinis Q.iarquam

etjarn

argumentis baud

obfcuris

demon*

ftret D'eum eiTe fummum bonuiri,

atque in

coojunétione

cum eo

(18)

10 @ o $§*

fiimmam hominis felicitatem

con-fiftere; neceflum tarnen habet de

fua imperfe&ionequeri, cum

mo-dum conjunöionis hujus non fa-tis intelligat, Per* amoremid fie-ri debereratio quidem fvadet; fed

non aliter quis amare

quidquam

poteft, quam qua illud cognovit.

Si cognitio eft imperfe&a, non

poteft a mor nift imperfe&us efte;

quiavoluntas ita fertur in bonum, prout

eft

cognitum. Et quilibet,

qui naturs fuae conditionem ac-curatius expendit, deprehendet

non lolum fibi inefie naturalem

quandam, feipfum (iipra Deum a-xnandi pröpenfionem; verum

et-jam fe aeliéfis fuis, odium dc iram

Dei fibi contraxiffe maximam.

Unde non poteft non fumma

ani-mi perturbatio de anxietas oriri,

cum modum placandi Deum

pec-catis oftenium, ac in gratiam cum ep redeundi videat nullum.

(19)

$ O @ If

5.

IV.

NecefTariam itaque

efle

fatisfa-élionem, Deumque

fummo

jure

eam exigere, ratiönifatis

evidens

efie exiftimo. Ejus enim

duéhi

novit, nofle faltem poteft homo,

feftimonium illi perhibente

con-fcientiä, fe fsepius violafie

legem

menti inditam, ad quam

fervan-dam, juftisfimis fe obligatum vi¬ det cauffis. Cumque

nulla

obli^

gatio fit, imo ne

fingi

quidem

pofiit, quam fi intermittas, non

fequatur obligatio

ad

poenam;

me-rito coftcludit, aut pcenas

prome-ritas fibi efie

perierendas,

aut per äquivalentem

fatisfa&ionem

efie

tollendas, ita poftulante

juftitia

Dei infinita & immutabili. Ät,

inquis, ad

bonitatem

Dei

confu-giendum

eft.

Quid

autern a

Di-vina bonitate fibi promittere

au-det is', qui

offenfis (uis,

DeiiraiiC

in fe provocavit ? Nam ut ratio

(20)

vel-11 0 o 0

le remittere ; ira quoque

dicit

eum

efle juftum, ut fme fatEfa&ione

non poffit. Tantum enim uni at¬

tributorum tribuendum eft , ne

evertatur aliud, ut

optime monet

Buddeus

(.e).

Et fi vel maxime

poneremus, quod tamen ponen-dum non eft, Deum nobifcum ita

agere pofte, ut citra

fatisfa<ftio-nern admiffe

culpae,

gratiamfaciat;

neeeftario tamenrequirereturcon¬

ditio de non amplius ofFendendo*

Hoc vero quis de fe pollieeri

pot-eft£ Obftat fåne humanse natural prava, <Sc ad mala qusevis alliciens

ac impellens inclinatio. Audia-mus hac de re Buddeum

DifTe-rentem

(f).

Fingam,

inquit, Deum

ea boniate & dementia

ejje, ut

gratis, nulla accedente expiatiane,

meniam mihi

impertiri

velit

; mim

ftatim

eum perfettioms gradum

con-Jequi poßum, ut nunquam in po-jlerum eum

offendam

?

Profetto

na-tura mea rejragatur conditio.

{t} Tratt, de Tbeol. nat. contra

(21)

Chau-fö o $ n Chauvin':'(f) in

Element.

Phil.Praft,

fart.i. c,6.

§.5-9.

$.V.

Vifa fic Theolog. Nat.

infuffi-cientiaadftruftaque neceflitäte

Citisfaöionis, cujus modum ratio

ignorat; haud difficile erit

judi-catu, quam neceftaria lit revela¬ tio, fi modo finem obtinere

ve-limus. Paucis jam eorum obje-ftionibus occurrendum eft, qui veritatem hane deftruere funt

co-nati. In his, ut reliquos ornnes omittam, non mihimus eft

Hob-befius, qui, ut evincat Deum,

ft-ne fatibfaftione pofte remittere

de-lifta, inter alia comparationem

inftituit inter Deum & hominem,

hoc modo (g). Si horno injurias

fibi illatas minquam ulcifcatur, vel fi ita

ignofcat,

ut

nullam

omnwo vindiflam , ne pcemtentiam quidern

exigat; an illum

injujium,

an

po-tius

fanflum ejje cxiftmabimui!

mfi

(22)

H tt o @

Itew minus

mifericordem

di-cemtiSy quam homines, caujja

#0» poßit Dens

peccatori-,

prgferum

peenitentibus,

ipforum,

aliorum> pro Ulis

dccepta pcena

ignofcere.

Hsec fi de homine privato intelligat, quilibeü,

cui fanum eft finciputi videt

per-peram inftitui comparationecn

in-ter Deum, ac ejusmodi hominem,

cujus non eft injuriam libi illatam

vindicare, Ted fummi imperantis.

Sed fi de homine, leges ferendi

& puniendi poreftatem habente,

comparationem fuam intelle&am cupit, fobriasPolicicas apertecon-tradicit. Quis enim ignorat,

le-gislatorem nimiaindulgentia,

con-cedere licentiam peccandi, & fe fuaque pra?cepta contemcui

expo-tiere. Qnp ipfo cum civitatem

labeia&et 6c deftruat, nullum du-bium eft, quin potius injuftus,

quam

juftus

ifte princeps dici

de-oeat.

Neg melius illi

philofophantur,

(23)

® 0 ® If ^

qui licet concedant iatisfaÖionem

fa

efle necefiariam,

eam tamen non

/lm

majoris

momenti efle contendunt,

ne quam ut ratione adinveniri, & ab

ijis

homine

praeftari polfit.

Quod ut

fe

evincantGentiliumpromachi,

quo*

et rum

ftrenuiflimus

eft

Baro^f£W~

rI

bery,

ad

pcenitentiam confugiunt>

n- eamque pro communi ornnium m peccatorum expiatione venditant,

^

adduåi

tam modo, quo placari

^

folent homines

, quam exemplis

1(jj

&

prasceptis gentilium , qui

do-^ cuerunt:ms &ixot.<>7&mTctg/u.tTcLßvAt.v,~

m , L e. peccatores famitentm# m- a£ere*

le-

Quam

vero validum fit hoc

n.

medium

ad Deum placandum,

fe paucis

disquirere

operas pretium

)0.

duxi,

cum primo intuitu fatis ,m

fpeciofe

hoc ab illts dictum vide* u. atur. Non quidem negamus, gen-[S

tiles

intelligere potuifle

pceniten-[e. tiam, ut in hominibus placandis,

ita etiam in LEO reconciliando

1Yj

valde

necefTariam

efle»

Nam cum

(24)

16 -$ o %

probe fcireht fieri non poffe, ut $ peccara

fibi

non imputentur, p(

quamdiu in ipüs fuperedet fun-

^

dämentum imputationis, quod eit

tj,

animus & propodtum agendi in

C2

ageote: facile quoque vidpre

po-terant poenitentiam requiri, cum je

illa lic fignUm maxime congruum,

quo alii, quos laefimus-, 8c qiubus- q,

cum in gratiam rediré cupimus

^

de mutatione animi noftri certio- tc

res reddanrur. Verum li

accu-råtius in ipfam naturam pceni-tentia?, in gentiiibus de'prehenße

q

introfpiciamus, videbimtis perpe- q

ram haberi eam pro idoneo, &

$

fufficienci médio Déiim placandi, ^

Narn cum ea nihil aliud eder,

£

quam ftimulus quidam confciem v

t'ae, 8c dolor de peccatis gravio-

^

ribus, cum metu pcenarum , ne t

dicam, cum odio Dei conjun&us» e

parum

proficere

pocerat, ad ju- r

gum pravarum cupiditatum, qux

in varia péccåtorum genera crö- c bro erumpuut, penituv excutieri* c

(25)

ut

r>

irr-eit

%

dum. Quomodo autem

fpéråre

potérant gentiles fe

ejiismötii

pce-niteatia pofle' Deum fibt pröbi-tium reddere, cum vetérä

pec-cata fubinde no^is; .ciimuiärerrt ?

Hömicidii. Neqyb äudiendus éft

Qmrcinusqui

ut mifior ceteris

videätur, ftatuit

GenrilesfuiSqui-viribus nön iafvari *fed

tö-t®Dei, cujiis

yias dicit

pervefti-gari non poife , nec ipüx

quem-quarrt fine rrotä proterva? auda-cié- ponere

pofie limités:

(26)

i8

rum meridiana luce claritis con»

ftat, ciim dum uni attributoram Divinorum velificari fludet, alius dignitatem non (atis reverenter

habere. Sed

quid

pluribus

?

me-mor enim fum hunc ejus erro-rem dudum dete&um refutatumr

öué effe " a Buddeo, ad quem

le¬

ttorem plura

defiderantem

remir-to

(h),

atque

hane

thefm

verbis

Mufai concludo

(/):

Neque

illad

dubittm habet, quod

fi

feipfum^

É'

omhem , quam de Deo ex

lumrnt

natura habet, cognitionem, omnem

vitam

fuam homo

excutiat,

non

in*

'venturus

fit

, quo v

ei femet

ipfiflf

a peccatis purgare,

vel

Deum

pec-4atis

ojfenfitm placare,

fibique

re-conciliare aueat: ut ita de

gratis

fiei, de

remijfione

peccatorum

&

vita aterna, a Deo

confequenda,

v

perpetuo

dubitandum

<&

tandem

de-fperandum

fit.

Deum

autem,

qM

animam immortalem, cum quodaffl

beatudinis

defideria

implantato,

hc~

mini dedit, qua rattone,

&

; xpecca: p ti dt m

}.

I ti m k h dt (

(27)

'W m

feecatoribus reconciliari, & ad bea-titudinem aternain illis

conferen-dam

fe induci

velit, ntortalium

ne-mini

patefecijfe,

a ratione omni

alienum eft. Quibus omnibus rite

perpenfif

>

fatis

probabiliter

conclu* detur, dari veramquandam&con~

fequenda

faluti

fufficieutem

cogni-tionem Dei , qua cum ex luir\ine.

natura haheri non poßit, ex

reve-lationejupernaturali dependeat ;

bomini, ut alibi,

ubicunque

etfzm

detur, eam quarat,, incumbere..

Ci) tn

traä. de

Homme cap. rj«

(h) vid, traäat. ejus'de Religions Nat,contraChauvinutn, quibab in*

ter ejus parerga. (ij Introd. in.

Theol. de difl, Theol,in Nat. & Reif,

eap,i, p.fo,

i

ynln&Qii

Porro neceffitatem

amplioris

cognitionis de modö expiandi peo cata, aperte commonitrawexem«

pla Genüüum»iQuis, öüirn

(28)

m . »o &

rat , eos de diis

placandis valde

j

folhcitos fuifTe acop rofos,non ra- j;

men conrenros lumine narurali, e

fed ad revelatipnes, quas divinas £ crediderant, confugifTe? Gerte hi- Ii ftoriae religiontim fere orrines do- £

cent, facrificia per torum fere f]

orbem ufitatä fuilTe. Quid ipfam b diei feptimi

£in&ifica

tionem a/plu- p

rimis Gentibus obfervatam com- d

mfemorem f quid ignem seternum n tarn Perfis, quam Romanis olim e

ufitatum ? quid

denique

varios ß apud Gentiles Iptfrationum & ex* ei

piationum ritus, fatis

fumtuofos?

q

Nonne hacomnia, utpote lumine

Vi

naturaIi non excogitata , & ta- fi, men a Gentiiibus ad Deos placan- ft

(dos ut necefTaria recepta , often- Q

durit ipos agnovifTe

necefiitatem

^

revelationis£ ;

3

-§.

VII.

gl

•Ov\. u,-. Bu i' ''ar

Eorunvitaqne opinioni,

qui

fir

^

crifkioruni, aharumque ceremq- m

(29)

@ O $ AI de niarum

originem ex rationis

lu-:a" mine derivare volunt,

tanturn ab« eft, ut fubfcribamus, ut potius

af-ias firmemus

, eam nulli, vel falrern

hff-

lubricofundamento

efle fuperftrti-'°* ftam, Sententia? iftius adfertores

>YQ funt

plurimi, pracipue vero

He-irn braorum nonnulli Masiftri

, &

'u' Pontificii fere omnes. His addenr

m" di funt mifericordes illi

fuprapie-morati Genrilium promachi, qui

|m

eandem quidtm inflant tibiami, i°% fed diverfum in finern. Scopus

'x' emm Pontificiorum nullus eft

a ius,

)S> quam

ut evincant, etiam in

No-ine vo Teftamento locum efte

facrx-ta'

ficiis,

atque. ita mifiam eo um

w fundamenro non deftitui. De m'

Cherbery vero/6c ejus afteclae

hbc

agunt, ut oftendant viam in cce-clum patere omnibus, etiam illis,

qui tanr um luminis naturalis

ca-gnitione contrnti funt. Horum

a, argumentis enumera»

dis

ut im^ cio-

morer

' e re non

e^e

ar

bi

tror,

nrn

en^m

fum

ea a

Theologis

(30)

noitira-21 @ O 0

noßratibus pariter ac

Philofophis

dudum

perftri&a efle

&

refutata.

Aliquas taraen rationes pro ne-gante fententia*

adducere

noftrum

nos jubet propofittim> quo

clarior

€vadat noftra, de neceflitate

lu-minis

fupernaturalis,

fententia.

Si enim primo

ipfum

finem

per

facriiicia

intentum, eum

e-nim pracipue urgent,

refpicia-mus; certum equidem

eß,

ab

o-ninibus facrificiatuiflépera&a ea intentione, ut peccata expiarent,

acDeos, criminibus

offenfos,'pla-careht Ißam vero perfuafionem,

quöd

hoc

modo

peccata

expiäri,

Sc Deus placari

poflit

>

ex'di&a-niine rationis natam efle omni

no negamus. Docet enim

Jus

Natura? eum ad pcenam

teneri>

in cujus poteftate

fuit

peccare, vel non peccare ;

injufhim

vero

efle, innocentem aliqua ratione Jaedere;

quod

quin

fiat,

in

ejusj

modi ma&ationibus animaiiuffi

non folum~ brutorum, verum

(31)

*1

* jam

hominum,

nemini

dubium

t

effe

poteft. Et

cum

fatisfa&io

in

ie-*

omnibus rarionem

habeat

peen»,

|m

nemo non

novit

aequius

efTe,

ac

or natural

rationali

convenientius

,

lu. pcenas, non

folum ratione

quan-titatis, fed etiam quaiitatis j

de->m

terminari

ab

eo,

gui

legem,

con-c- tra quam

peccatum

eft

,

pofuit,

la. quam a

deliquente.

Porro

nul-Qt

lam videt ratio

proportionem

in-ea ter

ma&ationem

animalis

alicu-nt

jus

bruti

vel

hominis,

&

iram

(la;

Dei,

quam

tarnen

hoc

modo

tol-,m

lere

intendebant:

led

potius

quis

(A

concludere

pollet,

Deum

plus

of-y'

fendi,

quam

placari

hoc

cultu;

n^. cum

ma&atio

ifta

animalium

,

ut

rus

de immolatione

hominum

apud

[.j

gentiles

ufitata

nihil dicam

,

ne-•e'

crudeütatis

pra?

fe

fe->r(J

rat,

utloquitur

Buddeus

(£).

Et

>ne

b,

m.

Dotf.

Gezel/us

(7)

optime

0

banc

in

rem:

fi, inquit,

contin-jrn gat

hac ratione

placari

Numen,

et.

Hoc

ex

ipfius

voluntate,

fine

cu-U2 Jus

cognitiofte,

ratio

noftra

non

(32)

yk'\

%

andere poteft, quomodo hujus yei iliiusmors ceterorum crimen fol-vat. Jam nos lurnine

fupernatu-rali edo&i novimus , effufionem

fangyinis adpeccata

expianda

ne-ceiTarjam efle (m). Prono ita-que hinc fluit, a^Iyeo, Deum ne-cefTario revelaue

>primis

homi-nibus hunc modum fe placandi,

éumque

tandem fucceflu temporis

ad plurimas nationes

ferpfiffe. Non tarnen ad omnes ferpflt j

teftantur enim

hißoria?,

facrifi-cia apud qimdam

gentes in ufu

!

npnquam fuifle, ut ex

Hdrnbec-fcio obfervavit modo laudatus Ge-zelins (n). Idem

pronunciandum eft, de fanäificatipne

Sabhafpre-liquisque

ceremoniis apnct. Genti-les ufitatis, adeo ut fallant & fal»

lantur, qui eas ex natur 7 du*

cere funr conati. Lübens cqui

dem fateor cum Celeberrimo

Bud-äe° (ö). Salutare^jidmodum, hmno

quodammodo necejjarium

ejfe

, yit

quandoque

negotus ceteris

jepfitis

>

(33)

$ © @ ' ' af

el cultui numhiis vacemus\ at vero ut

•I- jeptimus ex hebdomade dies lege

na-i- tur£, huic eultui. deflinari debeat, m id quidem

quo paäo evinci

posjity

e- nm video. Argumenta

, qu^ in

a- contrarium aiferri

folent^ non

di-

e-gna yidentur , quse heic

adicri-d** bantur , cum veri vix aliquam

ii» fpeciem habeant. Supereft itaque,

is ut concludairms, ha?c omnia non

fe aliunde haufifte Gfilés,

quam

H partim éx träditione vel conver-fi* i fatione cum Judasis,

cui

occafio-lu ncm fatis cofnmodam

praebuere

c- ]uda?orum comtriorätio in

iEgy-

-pto, & poftmodum abdu&iones

m ac

transmigrationes in regna, a

gf

jttdsea

prc^ul

diftita

;. partim

quo-& que ex ipftus diaboli fuggeftiöne

d- ac, inftigationé

, qui inftar Simiae

u* Eei ecdem modo coli yöluit, quo ii- ladseiy Dtum verum colebant. Uli d- humani generis Lcfti

quoque tri¬

fft buendum eft, quoct gentiles non

ut contenti hifce modis per

famam

s%

aceeptis,

perfeäiores

adbuc

(34)

dera-O ^

derarent revelationes, quas

ipfe

quoque

infernalis

genius ex

ora-culis eru&abat; qua

de

re

plenas

funt omnes hiftori^ exemplorum,

quas

heic

adfcribere impérata

pro-hibet brevitas.

(k) Traåat: de Piet. Phil. §. 40,

Cl)

D/jJeft. de

inftinäu facrif.

in

Gentilivus habita UpfA.

167-04.97-Q?i) Ehr.

9: 22.

(n)

in modo citatet

DiJJert p.si. (0)

Iraäat, de

Piet,

Phil $.41.

§.

vur.

Hane eandem Revelationis

Ne-ceßitatem non parum

adftruit

Sc demonftrat ipfius Summi

Numi-his fumma benignitas, qua res

omnes a fe creatas 5c

dependen-tes neceffatio ample&itur. Hac

quin fpeeiali modo hominem pro-fequarur, dubitare vetat, eximia illa, qua prae

reliqpis

creaturis

vifiblibus gaudet, excellentia. Et

(35)

#߮t

*7

efle nbnposfit,

hominem

fua cul¬

pa rnultüm

degenerafle

a

prifti-na

perfe&ione,

ätque ea, quat

creatons voluntati funt contra¬

ria , tentando , gravisfimas

me-ruifte pcenas, ita

poftulante

jufti-tia divina: inde tamen

conclude-re non poteft ratio,

hominem

adeoamoreDei excidifte, ut

nul-lus ad gratiamdetur

reditus.

Cer-te, Ii bonitatemejus refpiciat, qua?

aeque

eft

immutabilis

ac

ipfa

jufti-tia, fpem

haud

levem

concipit,

Deum provififTe ac

monßrafte

ali-cubi aliquem

modum

, quo re-conciliari velit. Vix enim acne

-vix quidem

credibile eft,

infini-tam bonitatem et fapientiam

re-liquifte totum

humanum

genus

in inelu&abili quadam

miferia,

nee ulla unquam

doeuifte

revela-tione, quomodo in integrum

re-ftitui

poflit.

Audiamus

Placcium

hac de re ex

profefto agentem(j>)t

fflfie pofitis,

ac ea> qua

decet,

at~

(36)

*8 @ o @

fuperfore fana fobriaque

rationis

compotem putamus, quin illico

fit

exinde conclufurus

, haud pojfe

to-tum mortale genus

a tam bona be-nignoque Deo penitus

defieri,

adeo i

ut, quamvis eorum nulli

fiponte

jua

finem &

fecopum,

ad quem obtinen-

j

dum a Deo fint ordinati conditiquey

cognoficere, nedum obtinere valeant,

tarnen etiam a Deo ad

ipjum

nulla

rat'ume , nullis adminiculis,

juven-tur; imo ne quidem, cur non

ad-juyentur , eodem ipfis fcire

de-tur. Horrendum hoc Jane

, nimis-que

fumma

ajfeäioni Numinis conr

trarium föret. Prasterea

, poteft

ratio perfpicere, deli&a hominum efTe caurfas omnis mali ; poteft

perfpicere, partem prenas ad cor¬

pus pertinere, fi non aliam ob

cauftam, attamen propter

arftis*-fimam unionem cum anima,

ob praeftitum animas minifterium.

interim tarnen plurima

benigni-tads ac Providentias Divinas

do-cumenta erga illud exftare vide¬

(37)

@ O @ 19

mus. Ut jam nihil dicam de

be-neficus, quibus ad ejje fruitur|

ea tantum, qux ad bene ej]e

ten-dunt, attmgam; quorum non mi¬

nimum eit, quod naturaliter ipfi inanifefiatum fit, quo pa<So plu-rimamalaevitare;multosquemor¬

bos , quibus obnoxius fa&us eft,

ope medicamentorum depellérfc

queat. Hinc fi tanta cura partis

ignobilioris

tangatnrSummumNu-men>

quantomagiscredendum-e||,

bemgnum illum Patrem , afcimJb

noftrse, utpote -parti prafitantiori,

profpexifie modum elabendiexfui£

malis, eumque homini revelafie.

Namcum certum fit, animgnj^ut¬

pote fpiritualem & immortalem^

corpore longe elfe nobiliorem;

du-bium eile non poteft, quinDeo,,qui

propörtionem quandam in a

nian-dis creaturis fervat, adhuc magis

curae cordique fit, quam corpus.

(0) traft,

depreecip.

iiju Phil

mora-Iisjefts£. 9.

(38)

MEM-30 § o g

MEMBRUM POSTERIUS.

&

§.I. Ex neceßitate Deum

rede

colen-

te

dis necemtatem revelationis de~ m

Pr

monftrat. ,

§. II. EÉ

infufficientia

prxceptorum

^

Vhilofophicornm

ad

morbos

animi

"

,fan

an

dos, ofiendit

necesfttatemper-

F

feäiorum pr^ceptorum. ,

III. Dijjertattoni colophonem

addit♦

$. l

;

EX

bravimüs,conftrare

illis,

quagam

leviteradum-

arbitror, ^

quam neceffaria

fit revelatio

^ illis in rebus , qua? captum burna- C]

num tranfcendunt: fequitur jam, tl

ut päucis inquiramus viresrationis j in illi^ qua? ei quodammöcfo

funt

pervia.

Intelligo moralia &

natu- £ ralia. Inter illa primo occürrunt ^ officia erga Deum , quse nomine V cultus venire iolent. Hit duplex

J

eft> internus, qui

ipfo

ånimopera- ■

gitur, &externus, qui

verbis

&

fa-Sisabfolvitur. Utrumquelege na-

^

turali pra?cipi» canto

confidentius

suUerimus y quanto certius

eft,

(39)

@ ° @ ?!

Deum ab illo minitnecoli cultu in¬

ferno, qui verbis &

fa<ftis,

eum

vef

u negat vel venerari negligit.

Sunt

enirnverba &geftus eaindicia,

qui-n

bus

exprimunrur

animi cogitata,

||

Quid

quod

religio,

qua?

alias fir*

miflimum audit focietatis vincu-lum absque

cultu

externo,

eofaepe

t

deftituereturufu. In

genere

ifaque,

tam de cultu interno, quam exter-Do, di&itat ratio,eum

tanto-majo-h

rem eile debere, quanto major <5c

9 kperfedior

eftDeus,

ceteris

omni-bus,

quibusreverentiamdebemusj

l-eultus enim cuique

debitus,

funda-tur in

perfe&ione

ejus,

cui

debetur,

15

ait Mupeus (p).

\

Atqui non

nifi

imperfe&a&

in-1"

firma eft , quam ratio

fuppeditat,

1

de cultu D/Vino notitia, &adhanc

1

ipfam notitiam,

qualiscunque eft,

*

tionnifi

pauciflimi

perveniunt.

Pla-cet mihi hac de reThom#Aqitinatu

l\

judicium,

quod

a

Rech*nbergw

ad-a"

du&um eft in fundamentis ver«

(40)

}% @ o %

farium

;•

ihquit,

efl hmmi accipm

n

per modim fidei, non

flum

ea, qua

q

funt fupra

rationem ;

fed

ettan r2 ea, qti£ ratione cognojci

foffmt.

c

Et

hocpmptertria\

Ptimoquidem,

t{

uti citius hämo ad veritatis Drnnk ({

tognitiommpervenUt i ■ Secundo ut y

cognitio freifit comniurnor: tertio;

proptercerütudineni. Ratio enim c humana in rebus Dhinis

efl mul*- fl tum deflciens. Cujus

fignum

eß, ft

quia

Phdöfiphi

de rebus humana q

-naturali ■

inveftigatione perfcrutan-

ß

tes, in multis e, raverunt, &

flik

ß

ipfis

contraria

fenferunt.

Ut ergo r

ejjet

indubitata

Sr

certa

cognitio

p apud homines deDeOyOportuit,

qiioi

r

Divina eis per modum fidei trade-(

rentur, quafi a Deo diäa ;

qm i mentiri non poteft. »ciHuc accedif,

r

varia efTehominumingehia, diver-

f

(asque admodiim•'volufrta tes, uncle \

facilefieri poflit, Ut

quilibet fimtn I eligeret modum, quo Deum cole- \

ret, eumque 6c fua commoditate t

ac utiJitäte

metiretiir,

autetjara

(41)

ter-<n hU dm nt. ?mf W ut io; 'im üU fä nit in* filn tia åt le*

jåi

% )V" de ni fe¬ ite ri- r-@ O $ ti

termitteret. Et cum! mutabilia

quoque

fint

ingenia

hominum,

et-jam religio annua

eflet,

&

cum

caiendario, uti dicitur, mutare¬

tur» Hase an Deo placere

pof-ient, cuilibet dijudicandum

re-linquo,

& annon oporteat

herum

ex fiio potius quam

fervi

arbitrio

coli. Egregia funt, qu^

hane in

rem habet Doft.

Mafius:

Non

pu-tandum efl, inquit,

perlnde

ejje

(juocunque modo Dens

colatur,

Jed

jupponendum efl, Ha,

Deum

colen-dum ejjéy

quemaamodum

ejus

natu¬

rs<& attributis convenit. Hoc

fup-poßto , fieri non

poteft

,

quin Deus

rationem eultus

fiti,

fpfe

revelarit

(>)♦ Et cum eultus

fit

unicum

illud, quo ad Deum

perveniri

poffit, bonitas Dei non omittet hane viam nobis monftråre; nec veritas patietur , nosi

in

errore

Sc in incertitudine de ejus cultu

vagari, ut idem 1. c. paucis in-terje&is docet.

i

0)

wd*

ejusDijJert.de

infuff.Wm.

(42)

34- ® o ®

nat. ctä

fal

§ 16

(q) part, 2, L h

{rf

De Theol Nat..

§,28.

%

II.

NecefTariuFn omnino efTe majus

6c' perfe&ius lumen

, quam quod

natura fuppediéat

, arguic etjam

ihjjgnis ille deleötis, qui in

re-Jiquis virtutibus exercendis fatis perfpicitur. Non equidem nega¬

mus , rationem videre Obligatio¬

nen! hornini injun&am efle ad

focialiter vivendum cum aliis,

nec non ad curam fui ipfius

ge-rendam , atque ad hoc requiri

virtutum moralium exercitium affiduum 6c non interruptum :

Verum fi paulo accuratius in fe ipfum introfpexerit homo,

dépre-hfendet anirno fuo inefTe

hörren-dam pronitatem ad vitia, adeo ut

fi ve] maxime propofuerit

fibi ab

iis éÖe caveftdum, fentiat

nihib-»mlhus voluntatem ita affé&ibus

abripi,

ut

fepe

virtuti contraria non

(43)

■fe

O

fe'

'ff noii (blüm appetat Ted &

quatür. Huic itaque morbö' ut eccurratur, valde

rie^Fähutfféra

judicat ratio; verum ubi reroédfå

circümfpexerit,

jam

ftupébs

%

attonitö-fimilis , qiiof fe vertatv

nefcir; prascipue cum clare fa'cis

perfpiciat, fe operam & oleurfi perdéré, II in fe ipfa medrcinstn querere velit. Hinc eft, qued li¬

cet operofiftimi fuerint genfilium

Philoföphi in remediis huic

khör-bo parandis, parum tarnen

pro-fecerint, Certius enim eft, quam

ut ulla ratione negari poffit, prarf cepta éörum , qua? inftar medi¬

cin# eflent , non

am:plius qiiatn

ad vitia qu#dam externa

quodam-modo cohibenda valuifte, manen

-te, imo dominante nihilominus

vitiofa ad quasvis mala

proclivij-täte , in ipfa mente. Audiamüä

hac de re Celeb. Buddeum (V)1:

Omn'm, inquit,

quaPhilofophtdfub-mmifträt, remedia, ita

ftwt

com-farata , ut, quos eft

mali

in nobis

(44)

infi-cO^§&

perrincUifc, w» propw*

fionum

pmvarum vix

iminuere

vel

leviter immutare

pasfint

r tantum

abefl\ ut volmtatem penitus emen•

dare queant. Hinc itaque prono

fluit alveo, neceflaria efle

praece-pta

illis

perfeéhora,

quibus

ine-rit vis

quaedam

animum

mutar*-di> & Orientes in voluntate pra^

vas cupiditates &

afFeftus

vitio-fos reprimendi, quse aliunde ,

quam ex

ipfo

Deo omnis

bonita-tis ac

perfe&ionis fonte,

ejusque

reveiatione fruftra exfpe&antur, Hoc ipfum Socrates, qui primus inter Graecos

Philofophice

moralis ftudio 6c dofirina inclaruit ,

in-tellexifle videtur, dum morti vi> cinus, uteft de eo apud

Platonem

m

Phsedone, jufTerit auditores fuos

Grseciam univerfam eeterasque barbararum nationum ferras

per-agrare donec, quas

lumims

natu¬

ralis

fuppletura

fit

defe&um,

di-vinam invenerit revelationem.

(45)

(s)

Element.

Phil.

Pratf,

fart, t.

c.6, §.48.

conf.§.57.

$.1X1.

{

Quod

vero

attinet

ad

res

na¬

turales, utpote

mundi

totius

pri-ginem , nec non

hominis

örtum

&ftarum poft mortem,

funt

Phi-lofophi

nonnulli,

qui

etiam

in

il-lis ulteriorem defiderent

cognitio-nem.., Quare inde quoque argu¬

menta peti

pofTent

pro

adftruen-da

necesfita:e

revelationis.

Sed

de

hifce

pluribus

non agam ,

cum,

quee

fupra

ex

Thoma

Aquinate

ad-duxi, huc etjam pertineant.

Nos

vero , qui

hac

ipfa

revelatione,

quam

adeo

necejjariam

eile

vidi-mus, per Dei

gratiam

fruimur,

merito felices

pr&dicamus;

ejus

enimbeneficio e

denliflimis

igno-rantise tenebris

edu&i,

lumen in

lumine

perfe&isfimo

videmus*

Noftri officii eft, pro tam

im-menfa Summi Numinis

(46)

Gördia , cui unice hoc

beneficium.

acceptum reterimus,

gratiasage-;;

re

humillimas,

ne indigni & in

grati videamur donatarii. Noft* ii* quoque officii eft ; idem

fupr

x

mum venerari Numen

velit pro»

eädem imrnenfa fna

bonitate,

in

dirigere ahimos noftros , ut

ei,

qua par eft, pietate <5c Teveren«»

tia tam nobile

depoütum

trade-mus, ne eo nobis erepto,

in naturales

reiabamur

miferias.

(47)

im.

gågne^hn

i

:at

AUCTOREN,

Jpan 1

Upfrtfu

P r Om tf>en

%

1ppen(wat>a©atinmgen$

t'

$löDU>änt>igpet

e"

dijftuterade.

®J^urufDäl9laturené^)Sicrc

ai 3

början alt

iardttat

tt)äl;

Seftnneg boet

t

bagj

tt>t»erre!

©tor

brift

uti

förnuftig

ftäl»

£t)

fccntoib

flauet

altiD

blifnxr/

€i fomraer

in

til ftewanö

frnaf;

£>anföga &opp

orn

fromgäitg

giftoer/

SBib

ffiepöbrä« ratar

uppä

»rat

(48)

görMiftö« altfå

faro:

Naturens liué

upü)|aö bét

SIf (torre Hus/ ©ubö

namn

dtjro/

0om

föfaö

(Tal

i &mab

man

%H

Vt*10*♦?»*w%^##-%f"f*

giötr.

.

2BåI

bottom

&ar

od)

emigt

feban/

@om

t&etta

roet

befinna få:

#ang

måne

albrtg

fer fitt

ncban;.

,

SOTenfiabigtliuébepaa måi

** ■ L

Jfytil Candidat, 3

Ofi

t&ettttifa/j

#a(

tberftft

tacf

for

måbaiti

€r:

©üb låt'

fift

Jiu6€rfiåbfe fpfa/'

3ag utaf

trogit fcierta.

ber-Skara ben a, May.

V7ZJ. AND. BEGKMARCK. ISfl * * * * * *

References

Related documents

To grow one kilogram of cotton fibre around 20,000 litres are required, during the later stages whilst dyeing a pair of jeans requires approximately over 100 litres of water

beteende i samband med avtalsförhandlingar och ett krav på sakliga skäl för att avbryta förhandlingarna.. 45 Björkdahl har i detta sammanhang uttalat att ett krav på sakliga

nefciunt; verbis enim «udisque formulis adbrerere e- dofü funt. Quam prava autem hzec fit inftituendi ratio, quisquc cordatus videf. Memoria fic non exercetur,.. fed inutili

ramento: alii frigido magis et tardiori, quod tarnen itu- piditatem non habet comitem. Sed quantum hacc etiana. modo agendi differunt, tam parum ad

Quid enim hoc innueret aliud, quam quod DEus, omnes poifidens perfe- ftiones, ea fimul laboraret infirmitate, ut perfpe-. 8:um non haberet, quid per vires

non poffe, quam fi iplos exemplo noftro ad id, quod pium, quod juftum&amp; boneftum fit, incitemus; quod. fi mala aliis prsbeamus exempla, nos

oc felicitati lrberorutn primi gradus parentes omni, quo pos- funt, modo perfe5le obligantur (per puecedenna), ted col- ligendo bona, eo modo vel eurn in finerri, ut liberis ce-. dant

tans anguftiae, quod non aliam hujus argumenti vim difpicere poflim; quam quoniam bru-. ta non pauca eadem