ß'A
'ν.DISSERTATIO PHILOSOPHICA
FORMALI
VER Π AT IS
TRANSCENDENTALIS,
Quam^,
Adprobante Ampliffima Facultate
Philofophica
in iliuftri, qua? Up- *falia? floret, Academia,
Sub PRffiSIDIO
Max. Reverenäi Celeberrimi Viri
Du. ANDRE Μ
GOEDING
Metaphyf.
& Log. ProfeiT. Ord. necJion aefignatiDirecefeos Wexionenfis
Archi-Pra?poiki
longé digniilimi,Pro Gradu
Ptihlico examini modefll·
fubjicit
DANJEL · KREMÉR
Oftro-Gothus
InAudit. Guß.Maj.d.24.Novemb.1704.
•ίΦ-22-fe"··£$·&&··-$>-§®Η*··:··ίΗ2-Φΐ···-Φ&Φ?···
UP SALIAB,
LiterisJ. H. WeRI^EKIjReg. Aead. Tyfogr.
Celebris Emporii
Wefterwikeniium
MAGISTRATUI INCLUTO
Utpotc»
Vtris
Cmfultijpmk, Prudentijfimk Spedatijfimkque
Dn. Η A Ν S O BAUMANSeniori Confu-
Nec
Dil. MAGNO
• MA VILLE
VecligMilium Telonio InßeBoribm Dn.CHRISTOPH.
BAUMAN Dn. Η A Ν S 0
de REES
Dn. JOHANNI
(Stuenßon
Dn. SAMUELI
FIGRELL libus.
non
Dn.HERMANN 0 BAUMAN
rum JVeJlerWiki<e fidelißimis.
Dn.HERMANNO DICHMAN
Dn. HAN S O
LO SK
Dn. JOHANNI
FUCHS
Senatoribus&Mercatoribm ibidem<equis>
fimis infignibmquc y
Prömotoribus, ut
benigniifimis,
ita_»nunquam non
colendis.
Hafce pagellas ob favör
em, quoliterarum
fludiojos
ampledi folent,
cumcalido
ger~ennatureefelicitatis
benevolentkeque
vo*.ito
ojf
ertdedicat
Daniel Kremer
Theß L
]
jfquimur,
non illam ,<
jfqua?
Ethica«ScLogicaifeft,
intelle&am volu-^mus
, fed transcen-SlJando
veritatem Sc,l|ejus
Formale heic lo-.dentalem illam, prout Entis poiiti-
vi vereque exiftentis attributum.«
atque proprium
defignat,
non ve¬ritatem in
cognofcendo
(ut dicitur )aut cognitionk , qux inteileflualk Sc
cognojcitiva atque Logica nuncupari folet; verum effentialem entitavi- vam, qua? in ipfa entis eiTentia in cluditur, Sc cum eadem identifica*
tur,
diciturque
veritas in ejjendo 8cin quolibet ente «Sc re datur. Per¬
formale autem ejus veritatis, non
innuimusquodcunque praedicatum
Veré ipfi competens, fe.d ipfum il-
A 2 lum
2
lum conceptum, quem pro
ufu
vo-ciscommuniformarefolemus,cum
quid
infe
verumeiTe perhibetur.
Verbi gratia,cum
aliquia dicitur ef-
fe vel verum ens, vel vera fubftan-
tia, verum corpus, verum argen-
tum, verus homo &c.
Thefis IL
O Uder
hoc ipfiimit ur itaque veritatis qua formzle ? Fue- in re confiflat
ré,qui in
conformitate rei vel cum
fua aefinitione, vel cum fuis
prin-
cipiiseifentialibus, in quibus Bur-
gersdifius, Garlasus, Macovius &c.
alii in convenientia cum
intelle&u
feu divino feu humano,
quemad-
lnodum e fcholafticisSvarez,
Fon-
feca, Mendoza ,
Philippus å fan-
&å Trinitate , & é
recentioribus
Scheiblerus, Ebelius,
é noftratibus
Jacobus
Martini, é reformatis Voé-
tius & plures
alii cenfuerunt. Qui-
dam in τωhabere eiTentiam fibi
de-
bitam formale veritatis
confiftere
ar-
arbitrati funt Imo vero formale.»
veritatis ipfa negatione
apparentia?
&fi&ionis abfolvi, pars
philofopho-
rum exiftimavit, quibus merito
accenfetur Derodon & Schulerus.
Quorum omnium opiniones
iingu-
las excutere pro
conftituta nobis
& imperata brevitate
decrevimus.
Sed cum argumentum hocce,
de_*
formali veritatis transcendentalis fpinis fat multis
obfitum
,quibus
fuperandis ingenii noftri vires
for-
tailis non fuffe&ura?funt, tra&an-
dum nobis fumfimus, Tuam, L.B.
benignam interpretationem com- pellare neceifum ducimus,
officio-
fe rogantes, quas hic
breviter
con- gefta funt, neque fatis,utvidebun-
,tur, excuifa, pro favorefolito
a?qui bonique
confulas.Thefis III.
ET
attinet,quidem
contendimus illamquod primam iftam iibi
vix conftare
pofle
jquippe
cumne¬mo
'mo aliquid verum dici audiens, id ipfum vel conforme cum fua defi¬
nitione, vel cum fuis principiis ef-
fentialibus eiTe concipit. Sic e. g.
nemo, cum audiatDeum, quem_.
Chriiliani colunt, verumDeü dici, concipit eundem conformem eiTe
vel cum füadefinitione velcG prin¬
cipiis eifentialib9, & parratio incé-
teris. Quodiiitacj nemoaliquid ve- rium dici audiens, idipfu conforme
vel cum fua definitione vel princi¬
piis eifentialib9 effe concipit, fequi-
•tur formaleveritatis,necin confor-
fnitätecum fuadefinitione,velcum iuis principiis
eifentialibus
confifte-re; atque verum eil prius,E. &po- iterius. Namque in conformitate
cum definitione fua non confiilere, exinde fatis evidens fit, quia ii de-
finitionem rei vel materialiter acci-
pias, prout ipfam rei eifentiam de-
notat, vel formaliter, pro conceptu
mentis noftrae, illam rei eifentiam exprimente, neutro tarnen modo
di-
dici
poteil Formale veri in conFor-
initate cum definitlone fua
conFiile-
re; non priori
modo,
liamTic eilet
mera relatio rationis, per quam
Ε
dem ad Fe ipfum
reFertur. Jam
au-tem veritastranfcendentalis necre¬
latio eil, nedum
rationis relatio
,quippe cumpro
attributo Entis ab-
foluto &reali omnium
confeniii ha-
beatur. Nec
poileriori, quod
perindudlionem
probatur: fic
cumDe
·us ab aeterno Fuerit, nullius tarnen intelle&us aliquam
de Deo deiini-
tionem Tibi Formavit, nec ullas res in Fe veras eiient,priusquam
defini-
tione, cui conFormes Fmt,
exprime-
rentur,
quod
utiqueabFonum eil.
Quid:
quod ipfcC etiam privationes
ac negationesveritate
gaudere
cernferentur tranicendentali , quippe_>
cum& illascumfua definitionecon- Fofmes fmt. Et fane Fi definitio
eF-
Fet regula&norma
veritatis, Feque*
retur Deum
perfe&e definiri, quod
emidem ζτνπον eil & abiurdum. ,,
:;
The-
6
Thef. iy.
SI
cumautem principia
illis convenientiameiTentialia,
cogita-&
mus,utique nec inillaveritatisfor¬
male fitum elfe deprehendimus. A-
11t enimprincipia illa erunt phyfica principia , aut cujusvis rei vera &
folida natura, aut pnedicata eiTen¬
tialia : atqui i. non omnia entia, qua?vera Tunt, principia agnofcunt,
adeoc^
nec conformitatemcum illis habere dici poilimt. 2. Veritas perfe ipfam definiri non debet, quod
tarnen fieri cernimus, dum verum id dicitur, quod habet veram natu-
ram. 3. Veritas non dicit relatio-
nem rationis ad fe ipfam, quod få¬
ne fit, dum conformem eam efTe_»
dico cum eifentialibus prasdicatis,
qua? nihilaliud iiint, quam ipfie res, uti notifiimum eft. Quod fi vero alia aliqua principia intelligantur,
fane quascumque demum illa fue- rint, oportetilla vera efie,
adeoque
Sc
ipfa
involvent conformitateiiL,Sc
7
& convenientiam cum fuis princi- piis, & fic progreifiis fbret in infi-
nitum,
Theß V.
SEd
mus,nec
opiniofecunda,
fatis videquam
trecenfui-
ur firmisfuffultaeife rationilibus. Obfervan- dum autem eft, qui illam fententi-
am propugnant, i. nomine confor-
mitatis feu convenientia? cum in- telle&u nihil aliud denotari velie,
quam talementishabitudinem, qua id ita fit comparatum, uti ab intel- le&u cognoicitur,aut cognofcipo- teft. 2. intelle&um hic defignari
primariodivinum,fecundarioautem creatum , angelicum puta & huma¬
nuni, quam quam iint, qui folurru*
intelleéhim divinum
hicrespiciunt.
g. Conformitatem refpe&u intelle-
&us divini elfe aBnalem, refpe$ii
vero intelle&us creati aptitudinalem
feufundamentalem. Equidem fate¬
mur ultro, Deum femper a&u
b-
mnes veritates cognofcere, fed an
ve-
8
veritatis formale in congruentia_,
cum divina cognitione aut
intelle-
öu humano coniiilat, de eo difpi-
ciendum eil ,
fequentibus
auteoi_»argumentis
id
negamus.I. Quia in ipfa praxi nemo
fub
tali conceptu exprimit aut
fibi
re- praefentatveriüatem tranfcendenta-
lem. Sic fane cum Aurifaber me- tallumfibiexhibitumjüdicatverum eiTe aurum vel argentum , neque ipfe verum
eiTe affirxhando vel pro-
nunciando, id aut congruere cum a&u intelle&u divino vel humano
dicere aut exprimere
intendit;
ne¬que qui
hoc affirmantem vel pro-
nunciantem aurifabrum audit, tale ejus
fignificatum
unquamfibi iina-
ginatur.
II. Quia congruentia
illa forma¬
liter notat relationem ad aliunL ;
Quicquid autem
formaliter invol-
vit
refpe&um ad alium, in
eo nonpoüeft confiilere formale veritatis
tranfcendentalis,i ratio eil, quia_j
ve-
verkas eft attributumEntis abfolu- tum, termini autem pofttivi for¬
male non poteft conftftereinaliquo
relativo. Congruentia igitur cum_>
refpe&um inferat ad intelle&uiTL,, quod omnibus in confefto eft , utique nec formale veritatis efte poteft.
III. Quia conformitas ifta cum in- telleftu, denominatio eft extrinfe-
ca, quod pariter omnes fatentun_,5
adeoque
veritatis formale efte ne-quit, ficuti enimEntis attributa ce¬
tera atque omnia ipft Enti compe-
tunt per eftentiam, neque realiter
ab ente difterunt, fed potius a par¬
te rei cum ente & reciprocantur &
identificäntur (liceat nobis cum_,
philofophis
loqui) ita quoque veri¬tas, qua: attributum eft entis. poft- tivum, enti per eftentiam inöft, a-
deoque
per extrinfecam denomi-nationem exprimi, aut formale ft>
um nancifci nequit.
IV. Quia conformitas illa latius
pa-
ΙΟ
patetveritate
tranfcendentali, quip-
pe cum entia per
accidens, icem
potentialia &negativa
quoque con- gruant aut certé congruerepoffint
cum intelle&u divino, ut ut vera_j Entia non fint. Cum autem for¬
malediciturreciprocari cumeo,cu- jus eil formale , utique ne c
latius
patere
poteft
autdebet, quippe
cumiic non fiat reciprocatio.
V. Quia conformitas illa
pofte-
rius quid eil in conceptu
noilro
,ipfa veritate
tranfcendentali; Quic-
quid ergo in conceptu
noilro
po-fterius eilipfaveritate
tranfcenden¬
tali, in eo tion poteft
confiftere
e- jus ratioformalis:
atqueconformi¬
tas illa talis eil: Ε» Majoris ratio e- videns eil,
quippe
cumratio for¬
malis fit rei cujusvis primus con- ceptus. Minor
eil
penequeclara,
namprius
fupponicuraliquidefte fe-
cundum fiiam naturam, adeopue_>
verum eil & veritate tranfcenden-
tali
tali
gaudere,
quam congruereillud
cum intelle&u dicatur.
VI. Quia nec de
divino
nec an- gelicointelle£u nobis conftare
po- teil, an cum illo congruat res an fecus, adeoque de nulliusrei veri-
tate certi eiTe poiTemus,
fi ifta
con- gruentiaformale abfolveret veri-
tatis,
Thef. VI.
IkJ Eque in Ίω habere eiTentiam fi-
bi debitam formale .veritatis
confiftere cenfemus, cum non fo-
lum I:mo, nemo in ipfa praxi, ter-
mino veri fub ifto fignificatu iive
conceptu utatur,
fed & 2:do
verum concipipoftit,
nonfimul
concepoΊω habere eiTentiam Tibi debitam»
3*.tio nec defcriptio
ifta rationem
a priorireddat, quamobrem aliquid
verum fit; e. g. dicere aurum
efte
verumaurum ; quia
habet eiTenti¬
am auro debitam, idem eftacii di-
ceres aurum verum eft , quia
aurum\
%%
aurum;habereenimefFentiamauro debitam nihil eit aliud quam habe¬
re eiTentiam auri,quod idem eil ac efTe aurum.
V
Theß FIL
DIcimus
formaleautem
veri confiftere& exiftimamus
in eo, utaliquid
reverα fit id, quod ejße diel-tur, quam fententiam fequentibus
afflrmamus rationibus. I:mo quia
fub hociignificatu & conceptu vo-
cem veri unusquisque ufurpaterga
alios , & ab aliis ufurpatam ipfe_>
vieiffim adprehendit. Sic cum_»
Theologi contendunt Chriftum &
verum Deum Sc verum hominem
eile., nihil aliud innuere volunt_,,
quam quod Chriflus revera id ip-
fum eftputa Deus Sc homo,
quod
eiTe dicitur,ita ut necappareat tan-
tum Deus eiTe, nec fingaturfolum,
aut temereproDeo
venditetur,
needenique per tropum aliquem
talis:
nuneupetur.; fic.. ex
adverfo
quiI?
hoc ipfum a
Theologis dici audi-
unt vel legunt, nihil
aliud
pra?ten>hoc, quod nunc
di&um eft, intelli-
gunt. Par ratio
eft
inceteris Omni¬
bus. II. Quia hinc ratio
reddi
po- teft a priori,quamobrem
unum- quodque in certo generevel
ve-I rum fit vel falfum, adeoque necef·
fum eft id ipfum
efte formale veri-
tatis fic e. g.
quod Chriftus
verusDeus fit,ejus fane ratio a priori
eft,
quia revera id eft ,
quod nomine.*
Dei alias juidicatur. Contra vero,
quod orichalcum ipeciem
auri
pras- bens mentiensque , verum nonfit
aurum, caufia aut ratio a priori
eft,
. quia non
eft id, quod auri
no¬mine alias intelligitur.
Soli Deo Gloria.
Injigni dotfrinajveraq; virtute cultijßmo
Viro Jιινenl, -
Dn. DANIELI KREMER, Philofophia; Candidato pereximio,
Amico&Populari meoperdiledo*
De
Veritate Transcendentali,
publice diiputaturo.
Πυκτων ως ποϊλοί ftclpvavTcq,
y°i „dfiK ολί->
AipSvTUf φαι^ρως καλα βρχζπχ νομω, ό'υτως iv νί$1ω πα?λο) 0gιχτί τι Ματων9
Viwvß) ^ ολίγοι afyct άω^ρ pcoyx,
Ovvoicc τύς φαύλας αχ ως dya&a^ τί <το*
φα'ς τδ
Μ;t0öV Jg< MpLiåw,χ,ά &/χις ί<ςικαλον.
ΑΒ~λΡν J\j ωςΐ(Γ^λον τ'αξα νυνf ώ φίλτατ
, f
ΙΐΒ'λησ-ας) ληψη d^Sfjov αι-ψα ρίρα?, eypx\f/g
Dan.