A oro 2
K ATHTOPIKOS
TERTULLI RHETORIS
Act. XXIV. 2-9.
DISSERTATION E GRADÜALI
ILLUSTRA TUS,
quam
Adsent. Ampl. Fac. Philos. Upsal.
P R JE S I D E
Mag. JOHANNE
FLODERO,
Giijec. Lit. Profess. Reg. et Ord*
Public« Committit Censur«
GUSTAVUS WALLMO,
Stitendiarius Stiglerianus, Uplandus.
In Acr. Car.
Maj. D.Jfll Maji A. MDCCLXXV7.
H. A. M.
V P S
AHM,
Typis Edmannianis.
V I RO,
SUMME REVERENDO
ATQUE
DOMINO
AMNELL
S. S. Theolog. DOCTORf et PROFESSORI
c elese rrimq,
Utriusque Consistorii ADSESSORE Grävissimo%
Ecceesl« Vaksalensis PASTORF, drstricxus^ue
Lagundensis PRtTPOSITO vlgilantissimck
P A T R 0 Ni'O RENE FI C.E N TISSIM
O>
S A C R U M.
/
D. D.
§. i.
Qnum
foSymamftipemPaulus, colle&am
inacceftiilet,
pauperuminvifitfolatiumin
poflridie adventusMaccdonia &
adportans,Achsea
Hiero-fuiJacobum, ad quem tum confluxerat tota Seniorum co- hors, qui magno quidem gaudio perfundcbantur, quum audirent, qute Paulo accidiflent mirabilia in gentibus ad
fidem verbo Evangelii efficaciter vocandis, fed auftores
tarnen ipfl & fvafores fuerunt, ut cautionem adhiberet
& diligentiam, ne
Judaei
Hierofolymitani, inteimpeftivoabreptf
avitorum rituum zelo, violentius in illum &durius confulerent. Vides, inquiunt, quot heic
fint
millia Judteorum, qui chriftianam quidem amplexi funt fidem, fed nondum tamen exuere potuerunt inveteratam opinionem, quafi circumcifio ceteraque Mofaica
inftituta
obfervanda etiam nunc fint: quum vero fama ad illos perlata fit, te ubique docere defectionem a Mofe, ur-
gendo neque circumciHonem, neque reliquum rituum adparatum fervandum efle amplius, infano tui odio ita exariérunt, ut vereri fas fit, ne, ubi te adefle audierint,
fa&a coitione, id adverfus te moliantur, quod horre-
mus dicere. Age ergo, ne fpernas confilium
noftrum.
A a Sunt
cSSs \ a f
^ / 4 V. w
Sunt nobis viri quatuor, qui fe voto obftrinxerunt:
horum te focietati adjungito, fancfcificatorcum Ulis, atque addito ad eorum fumtus, ut radant capita, fciantque inde
ornnes, qua? de te auditione acceperunt, eorom nihil
verum elTe, fed Mofaicse legis etiam te oblervantem efle,
conf. A&. XXL 15. leqq. Paulus, infirmitati fratrum ali¬
quid dandum e(Te ratus, paruit illorum confilio, fed nihil
tarnen, ifla indulgentia promouit: quum enitn quidam
ex Afiaticis Judseis illum in templo confpexiOent, infana vociferatione turbam concitaverunt, quae immanitate ef-
ferata templo extradtum verberibus ad necem muldta- vi(Tet, ni, interveniere Claudio Lyjia, Tribuno Romano, Judaeorum manibus ereptus in caftra dedu&us fuiflTet Hinc bis cauflam coram conferta multitudine didturus imporfunis infanientium clamoribus turbatus, ac demnm,
fa&a ad eum interimendum amplius quadraginta vroram
confpiratione, cura Tribuni, Casfaream du£tus e(t, ad Felicem% Provinciae Prsfidem, conh Act XXIL XX1IL
§• 2-
Quinque pofl diebus Caefaream acceflit Ananiary
fummus Pontifex cum Senioribus & Tertullo quodam Rhetore, Acl. XXIV. 1. qui fuam Judaeis commodaturus
erat operam in Paulo, coram P.omano Prseflde, accu-
fando. Rhetor, inquit MARIUS VICTORINUS a), vo»
catur, qui docet Literas atque artis traditor eft eloquen-
tise: Sopbißa eft, apud quem dicendi exercitium difcitur:
Orator denique, qui in cauflis priuatis & publicis plena
8c perfecta uticur eloquentia. Sed vereor^ ut ifta inter Rhetoras & Oratores differentia conftans fit. Apud Athe-
nienfes utique vocabantur illi Rhetoresy quos Oratovum
titulo
«) In. L. 1» fthet* Cic-
d )
5( ■«
titulo diftinguit VICTORINUS, h. e„ qui vei in publi-
eis concionibus ferrnones babebant coram mukitudine ad perfuadendum compofitos, vel fuam in priuatis cauffis agendis operam commodabant. Sic enim vocabulum hoc exponit THOMAS: fåra?, inquit, ro nooXcuov ha-
Xelro o roo ßrjfjeo avfjßsXsvooVy v&j o iv
$q/ua>
cZycqévoov v^e^ov"ßs
o 7tcc§ hos rtvcs xecXéfjevos sv
ÅiKct^wglto
Xoycis vyysf avvv}yoglocis ßcrjSqtroovj ijynv o ovvolfjevos v7rsgoc7rcXoyrj<tccs&cct rivas iv vtto-Serei, cs tsvvr,yogcs }\cpf hzoXcyos KooXslroif., Priori ifto atque antiquioribus raaxime temporibus frequentato
fenfu ufurpat hoc vocabulum ISOCRATES b), ifto no¬
mine reprehendens Athenienfes, quod illos maximopere
colerent Rhetoras, qui ea in publicis concionibus loque-
rentur, qua? ipforum blandirentur cupiditatibus: dvrel, inquit, 7fS7.xoiY\xotre r&s qv\ro^cos y.sXeroiv h&j CpiXoroCpew é reo
fjsXXovroc rtj ttcXsi swolastVy clXX' c7foos diqsa-xovrcts vfj.lv Xcyas fosfor. At pofteriori fenfu, pro eo, qui officii gratia al-
teri in caufla adefl, quem alioq»in Cauffidicumy vel Åd-
vocatum vocare fueuerunt, accipiendum effc vocabulum
hoc in Lucae verbis, quibus Tertullum vocat qiroqocr ideo
enim ejus opera uti forte voluerunt Judaei, quod non
ipfi adeo expedite loqui poffent, Sc ut auetoritati adde-
rent eloquentiam» Ceterum vero quin Tertullus hic Ro-
manus fuerit, non ambigi ab interpretibus (ölet. PLI-
NIUS nominat quidem Cormitum Jertnttum c), atque alio
loco dicit d) eumdem fibi collegam fuifle in praefe&ura
serarii & in confulatu. Sed hunc aliquanto fuifle opor¬
tet juniorem noftro Tertullo Rhetore: fioruit enim PLT- NIUS fub Trajano, atque haec Pauli vincula in Neronis tempora incidifle putantur.
A 3 §. 3„
fc) 7ts(n itgqvyjs,.
c) L. IX. Ep* 15»,
i) L, V.Ep» 15*
éfåo S /C (
§. 3-
'
Praefidis benevolentiam & (ecundas aures, Rhetori«
bu3 haut inufitatis blandiciis & adfentationibus captans Tertuüus orationis fuse telam exordicur a celebrations ejus in gentem Judaicam meritorum. ricXXvis, inquit, l^-v\vv]S rvyyccvcvres $tcc aS H&fyccrcföoopdrm yevopLwoov reo [Frei
T8TC0 §ioc TVjS C?jS 7?(>CVcloiS 7ICCVTV] TS 7IClVT0t%8, UTtobyß- fjis^oc y.sTcl 7iddv\s Ivyjx^las. Dilaudat heic primum ora- tor si^vvjv, provida Felicis eura populo Judaico ccnciiia»
tam: quo quidem nomine VORSTIUS e) ait non tam
defignari fpeciatim pacem, quam genus quodcunque fe-
licitatis & profoeritatis, idque ad Hebrreorum imitatio-
nem, qui ro frepe adhibere folent ad fignificandam
falutem & profperitatem.' Ut vero negandum non fit
admittere hoc vocabuluro iflam (ignificationem, ubi in falutandi ac bene precandi formulis ulurpatum occurrit:
ut, quum Salvator jubet dilcipulos, quando domum ali- quam intrarent, dicere: hgryq r&> owa réroo Luc. X. j,
quomodoconflatHebraeos dicere confueuifle D1^,
DD1?
DlVw
HD« inde tarnen non fequitur, ut eodemmodo explicandum fit ubique in Scriptis N. T. nedum
ut ifthoc in loco fic illud exprimere neceile fit, in pri-
mis quum rv\ i^vjvvj jungantur rcc rys rS (pvjXiy.cs 7rqo-
yplocsysvopsvcc yaro^oopocroi, qua: fignifieant egregia infti-
tuta ad felicitatem gentis (pe&antia, ut mox videbimus.
Exiftimamus autem Tertullum, nominata pace, refpexifle
in primis ad impenfam a Felke laudabiiem curam djfji-
ciendis latronum globis, qui Judaeam eo tempore maxi-
me, ut JOSEPHUS f) memorat, infeftam reddebant.
Praeterquam vero, quod Felix ab ifta publicam fecuri-
tatem
e) Philo!. Sacra c. IV.
f) Anr, Jud. L. XX» c. 6,
\ "?■ f sf&
} i \ ^
fstem turbante pefte judaeam liberaverit, permulta edsro"
fecifle dicfcur ko&rcföooy&roiy quo vocabulo notantur res feliciter geflse, facinus felici fuccetTu patratum: deduci-
tur enim a mro§&oa>, quod
efi
prafpere ac feliciter remsliquam gero. Sic dicitur Ariftides ab AiLIANO g) ccvvjg.
TroAAa sv 776hsy.cc Kuroftwcts, qui multa praclare geflerat
in bello. Quo etiam fenfu ISOCRATES
h)^ dicit
cum prarpofitione Treaty icZv xccTag&ooo-occri 77eg, ras Ti^ageis. Hincreo Kccrog&zv, opponuntur paffim ab ISOCRATE, ra, drv*
%éiv? c&yocgrc&vetv & qrraSo&t, queraadmodum DEMO-
STHENES eidem opponit ro Ttrouactu Euere quidem, quiSt
rsixi autoritäre quorumdam Codicum Mfcr., in locum rS, KMTcföccfjiMTUy fubfticuendum heic efle dixerint Booyocrcij quod ccttc r& owfåoov, corviger emendare, ut
Stoq-
Bbv rrjv TTohiVy emendare, quae in civitate funt vitiofa, de-
dutum notat corve&imem, idem ac sduvoföocyrc: verum li¬
cet, quod ad fenfum attinet, parum intcreffe videatur>
utrum vocabulum cooptemus, quum a
hoföSv
rrjv. 7toXivvqui emendanda correxerit, & grafTantia in civitate vitia
exftirpaveric, is multa etiam dici queat Kuroföisvj, prarclara facere, non efletarren putamus* cur a recepta pluriurn-
que Codicum fuffragiis confirmata letione recedamus- Keque PHRYNICHI autorkatem nos ab ifla fententia
dimovere patiamur, qui dicity verbum xaerog&acree/ efle Åcyjycvi probat» au£loritatis, ro ds oc7io rsts ovoyu-, ro kol-
rc^ccfjocy
efleuUvjyov.
Nam licet concedendura forte fit,in antiquiorum fcriptis Atticorum nomen iftud non oc- currere, non ideo tamen, ut
cc$oki/xov9
rejiciendum efle pu¬tamus : POLYBIUS enim, quod RAPHELIUS i) exem- plis probavit,. paflim id ufurpat fenfu eodem,, ac in Ter-
tiiüii
g) V. H. L. XI. c. 9.
b) In Areopag,
i) Annor, in N, T» ex Pol^biö^
% c t
- sfcg» J o \ «äg»
tuUi oratione. Qua? vero fequuntur, verba, rmavrv\ re v&j
mccvrayß) ab oranibus ferme editoribus atque interpre-
tibfis referuntur ad (equens,
cc7rG$e%cy.e$ct,
hoc fénfu:frui nos tranquilla pace, ac multa faåa eilea tehuic genti profutura inftituta, agnofcimus prorlus 6c ubique omni gratiarum actione. Et licet iftam interpungendi expH- candique rationem neque nos improbare audeamus, exi- dtimamus tarnen non incommodiorem fore fenfum, fi
ad antecedentia ea referamus, atque dicamus fignificatum
voluille TertnUum> multa a Feiice facta fuifle facinora prce- clara 7rccvrvi v&f 7ruvToc%z-> omni modo 6c ratione omni-
busque in Provincioe ejus locis: atque ifla ejus merita dicit porro, omnes «7ro<le%e&cti yercZ trd(77]s iw/joi^iFiccs^
omni gratiarum actione agnofcere, mas;ni facere & ce¬
lebrare: ita enim ulurpatur verbum octtt in profa¬
norum fcriptis, quod multir ex POLYBIO prolatis ex-
emplis probavit laudatus RAPHELIUS, Ceterum vero
oratorias blanditia9 magis quam rei veritatem fecutum fuifle Tertullum hiftorica nos docuerint monimenta. TA- CITUS k) enim Auclor efl, Felicem per omnem fasvitiara
& libidinem jus regiurn fervili ingenioexercuifie. Quam
ob caufTarn Jonatbas, fummus eo tempore Pontifex, di-
citur fa?pius eum admonuiffe de adminiftrandis melius rebus Judaicis, ne omnium erratorum invidia publica in ipfum recideret, ad cujus preces Caefar eum procuratorem
Judas« fecißet 1). Quinetiam, quum provincia deceffillet, proficifcebantur Romarn primores Judaeorum Caefaream incolemiura, eum accufaturi, 6c dediffet omnino, quod JOSEPHUS m) obfervat, omnium, quibus Judasos ad-
fecerar, injuriarum poenas, nifi Nero eum donaflet Fal¬
lantis
1) Hift. L. v. c, 9.
1) Conf. Jofephi Ant.Jud. L. XX» c, 6»
m) Ant. L, XX, c. 7,
9 )
.9C H
Hantis precibus, qui raultum tunc gratia valebat apuct Casfarem,
§' *■
Funsus laudatione ingeatium icilioet Felich in Ja»
daeam meritorum, alio utitur adlentator nofter oratorio artificio, apud virum aliis iisque gravioribus diftraftum aiegodis haut exiguicerte ponderis futuro; brevitatis enim poliicitatione docilem reddere conatur procuratorem;
7m Je, inquif, fjw em ttåeTov ve, lyvJoTtra x. t. å. ne te diutius impediam, vel, interpeüem, b. e. ab aliis negotiis abftra-
ham. Eft enim .lyxcWa? proprie incido, intercid05 ut fi quis intercidat curfum vel iter alicui: hoc ferme lenfu
dicit Paulus Rom. XV. 32, evexoTrrc/urjv rcc 7roAA« reetåefa
v/xccs, i. e. 'Tys tt^cV u/^ocf cdoi7rvgls6% quomodo verba
arcendi & prohibendi alia genitivo cafui per el- lipfin jungi conftat: fcepe imptditus fui ne ad ms texcurrerem, w/, occnjw ad ms veniendi mihi pracifa fuit, Qui vero longiori oratione aliove modo aliquem
diutius detinet, is ipfi quafi intercidit negotiorum curfum, atque ob hane cauffam dicitur iilum iyxoyfrea^ ut em nKeiov
ZyK07iTsivrivci, fit diutius longiorique verborum circuitu aliquem detinere* quomodo, rrjv em vjKsIqv /uvyjiuyjv rwvsr
vrotei<So6t; apud POLYBIUM, eft pluribus verbis aliquid
exponere. Ne Te, inquit Tevtullus, operoio verborum adparatu avocem a majoris momentioccupationibus, rogo velis cvvTofjiccs duva-en quoquidem loco quis eft quin videat, ro cuvto/jloos non referriad infinitivum «xerow, led
ad participium aliquod fupprefTum, ut Integra flat fenren-
tia: vragccxccAia as dxSam ypoov vvvrofAoos Åe^ovroovj. rogo velis
andere nosconcife diEhtros, Qui enim brevitafis eaufta verba
contiabit in oratione, dicitur wvTefxmv Acywi fic hs b trvvrlfxveiv, apud EURiPIDEM, eft, uno verbofitmmam ret
cotpplettiy
pro quoARISTOPHANES
dicit, hs ev ttocvt»ra /AeÅq gvyttyvew* Hinc frequentatura GrascisScriptori-
B bus
il )
jo( i!
bus loquendi forma ha?c: avvrepovrt Inréiv, ut paucis dieam, breviter omnia coinpleSlar\ ubi, aeque ac in alh ipfi gemena, cwsKovrt hueiv3 obfervandus eft ufus dativi parficipiorum abfoluti, itidero in aiiis loquendi generibus confpicuus,
Ut: dArjSéei hoya ^sa/usva, apud
HERODOTUM,
ut vera dieam; ttoäa« x&fcchhu7rct$ctÅmcvrtj apudTHUCYDIDEM,
ut alia viultapratermittam. Perperam autem illi ratio-
ces fubducunt, qui refpici ajunt ad fupprefium genitivum
Acyöö, nam aweÅaov ve! awre^cov Acyos, denotare nequaquam potefl concilum vel in pauca confra&um fermonem, qui a *
Grascis vocatur a-vvrc/uoe Keyos^ unde adverbium, crvvfopooe, concife, breviter, ut auvroy.oos imsiv, breviter & concije dieere.
Quo vero magis orator nofter moveret Felicem ad fécun- das commodandas concifie oration! aures, laudat ejus h««-
Kstocv: UtiJi7ti£iWjY\s dicitur, qui sequitatem ftricto juri prse- fert, o fArj ccx^ißcMkuios ht\ to %e7(<ov, ut ARISTOTELES deftnit;ut kc&t hTieiv.eicivita h.nelaeioc eft aqyptjp/o-cc&csi,oi-tas,apudfummiISOCRATEMjuris moderatio,ex juris jequitate decernete, non fummo agere jure. Hinc reddi
etiaai in nonnullis ]©cis fat coramode potefl per
comitatem & lenitatem, quo fenfu h 7iot%otKKv\Ka a PLU*
T ARCHO ufurpantur bilelnsicc tgy Trgceorvjs, Et quum bsec fit vocabuli hujus notio in hoc ioco, patet quid exifti-
mandum fit de Svecana verfione, qua, verba htec, rij avf i7iier/.e!oi, redduntur, for din dygd/kull. Generalius utique
efi: Svecum illud, dygd, quam ut exprimere queat notio-
nem rvjs l7iiemelcts. Reddideris potius htisimetvy utique ii>
hoc loco, mildhet, nåd.
5- 5-
Abfoluta fic tandem ad gratiam Felicis csptandarn compcfita praTatione ad ipfa feaccingit accufationiscapita proferenda: ivgovres yd%, inquit, rov
ccvfya
tstov Kotgcvh, t. A, Vulgatus interpres aonlegifie yideuir, verba b&x
cum
c§& \ *T t
«sg» ) 11 \ <®s»
cum antecedentibus conjnngentem particulam, y«f, Sta
enimille: invenimus hanc hominempeßtjerum. Et poterie profe&o illa, fine fenfus detrimento, hinc exfulare:
quod
fi vero ejus aliquaai hatrendam eile rationem cenlueris,
reddas earn nimirum potius, quam enim: quomodo alias
eam frequenriflime ufurpari conflat. Ponitur auterrs par«
ticipiuro eueres per ellipfin verbi
fubftantivi,
ea-fdy, pro indicativo, h^c^ey, neque id quidem invito ulu ab aliis frequencato Graecis au&oribus. Ica enino deGorgythione
Teucri telis percuflbcanie H OM KRUS n):
MvjXcov ^des sre^ooce xa.g,i ßclXsv vjr hl jcq7T&
Xc6^7Tco ßgiScjJihrjy voTirm re hugiwfei.
Ad qua? verba inepte admodum
vetuftus Scholiåftes
dicit vocern, %re, Trsgicro-eveivy fenlumque eile: cos ^xm ßpiBcfxh"/] xMQTioi ßd>\s xaph velut papaverfru&u gravatum infleSiereJolet caput\ Redtius rnonet EUSTA'l HI US ro sÅÅsl7ietvj ut integra fiat fententia: v\hl
ßtp&ofdhv}
xn^noo h.e«% ßß&ercci. Cui geminum exemplum profert idem Scho-
liafthes ex SOPHOCLE; quem dixifle ait, vrgarcZ ae xc-
xhojjiEvcs, pro KsxÅcfJtevos eißlj idque dvrl rS xkxKo/xc&i^ eadem-
que loquendi ratione
P1NDARUM alieubi ufum
efle ob-{ervat, Quod vero Tertuüus dicit Judxos comperifle Pau-
lum effe Ac/pir, id fua haut caret emphafi; ponitur enim
terminus abftra£tus pro concreto, Aoipcs pro
ÅotfAöo^s,
quomodo in latino fermone fcelusufurpatur
pro Jceleßo, peflis pro peftilenti. Quernadmodum vero Paulus heicirnmerito vocatur Aapes, ipfa peßisy id eft homo pernicio-
fiflimus ; ita jure meritoque vocantur impii religionis con
temtores a LXX. Pf. i. i, Kapo) & profligatiflimi quique
f. Maccab. XV. 3.
elvass
Åoipoi. Iftud autera luum A01-jjta&s
eo maxime prodidifle fingitur Paulus, quod ledi-B 2 tionem
II» D, 306*
cfSa \ ® f d$Ss
) * i» V ^
trotiemmoverit inter Juda?os per fotum difperfos orbem.
Invenimus, inquit Tertuttus, virum hunc peftilentiffimarn,,
Kiv&vTcc qdriv7tX7i rck I&Joc;W r'eis zcctcc rvjv aiK&ixevrjy.. Id, quod ipil etiam a Judaeis T heddonicenfibus crimini datur A it. XV[I. 6. dicitur enim dvc&^ccrdvocs rvjv otzayd*
vyjv quod idera eft ac yjvelv <?do-iv; eft enim dvei?xTo<&,
dvdsccrov rfoicTv,
JubverterelabejaSiare,
afiatu dimovere, tw- multum [editionem concitare. Neque abam ob caufiam utrobique ipfi impingitur motte qdasocs crimen, quamquod docuerit jefum Nazirenum efte Mefilam, fpiricuate
regnum non inter Judsos tantum, fed gentiles etiam ereilurum, Ipfique adeo, relivitis priilinis ritibus Mofai- eis, adharrefcere oportere omnes, qui coeleftem confequi
haereditatem cuperent. Ita enim Thefialonicenfes ex-
plicant objeitum Paulo to dvosrocrSvrjjr dtigfxsvrjv: dbrsvctvT^
inquiunt, roo'v aoy\xdrw yxcixroiqcs ^arr« ßxaiKeoc Åsyooy ers- qov ftvccty ln<J8K Et quemadmodum inter Hierololymita-
nos Judaeos ea, ante Pauli accefium, pércrebuerat farna*
quod
dn,rc<?c6<Tiocv u7toMaa-awr docueritråzKcsrd' rd s'3-vvj 7rdv-töl? IxHotlxs:y A£t. XXI. 21, itay, quum comprehenfus Sc ad Procuratoris tribunal abduetus ed, ipfi objicifur, quod fuerit 7rqooroqdT/\s rys rbbv
Nu^dqo&'dv
diqsceoos.. Ubi Noi&qdictiv nomine intelliguntur, qui Jefu , quem Na§«- qcciovy vel, Nct^ooquiov, five, Noe^dqyivbv pafiim in Evange- iica Hiftoria vocari conftat (conf. Matth. XXVI. yr»Marc. X. 4.. 7. XIV. 67. Luc. XVIII. 37. XXIV. 19. Joh.
XVIII,
sy),
do&rinae addictieranf,, eumque verum efie Mefliam, rovryjs- gcofe dq%yyov A£t. III. 15. profitebantur.Iftam doårinam, qua docebatur Jelum eile Mefliamy at- que per
fidem
in iplo collocatam, fine adminiculo Mo- laicorum rituum, efie falutem unice obtinendam, vocantdiqeviv
rbovNct&gctToav*
Åtto tS diqelcQcii, eligere, dedu£tum vocabulum,diqsns
notat proprie, ele&ionem, optionem:"Sic djtocqrdvw Tteqlrccs rw7tqccy^drm di^easta, apud ISO-
t9% % 15 f SP&.
«a? ) 13 v, $0
CR ATEM o), ed, ervare in eleciione verum„ Hinc infiltu-
tum quodlibét & dogma, quod quis pra? aliis
feguen-
dum elegeiit, vocatur ccigsne, ut, y\ 7tkgi'ty\v rgv<pv\v digeais
dicit ur ab ATHEN7EO, dogina moUitiem & delicias ad- probans. Quot ergo inter le
dillidentes
fuerePhilofo-
phorura opiniones, totidem fuerunt philofopbica? dtgh&si cujus generis quatuor praecipua? in Gra?cia exftitere, Aca- demica, nimirum, Peripatetica, Stoica & Epicurea. Quam«
vis vero vocabulum hoc fxea-ov fit, in deteriorem tamen lenfum detortum ab Ecclefiadicis Scriptoribus adhiberi
fuevit fpeciatrm ad defignandum dogma orthodoxas fidet
non confonumr unde pravi alicujus dognoatis fe£latores
vocantur digenxo)t quo fenfu Paulus j'ubet Titum c. III.
t©, cavere digertxov dvSgamov y.erd fxiocv h${ cievregav v&SealciV- Quum ergo Tertuüus loquatur ex mente Senatus Judaici,
cui heterodoxa videbatur do&rina,, quam Paulus cete- rique Apofloli tradebant, haut forte a veritate aberrave- ris, fi fpecialiorem i(lam notionem hocce in loco tribue-
ris uigereiy cujus tTgooTo^drrje Paulus perbibetur fuifie. Eft
autem vocabulum hoc, trgoorosd'rri? militäre & exponitur
hoc modo a POLLUCE p) o pev, inquit, ex
hfycis
rercgdra
Ttgooro^dryjey
v&f tcccv ro /uérooTrcv Tfgccro^ocrq?.Quae verba ut rite intelligancur, oblervandum ert, ante¬
riorem pugnantium partem, exponente eodem POLLU¬
CE, vocari y.era>7tov ncy (guyov 7tgo<Torn:on Kla pars an¬
terior vel fröns tota (yidv ro perooTrov) vocabatur 7tgooro-
<?drt}£-9 quin etiam qui Ktius primae aciei dextrum cornu
tenebat 7rgxrordryjr dicebatur.. Hifce confentit auclor.
vet. Etymol. cujus haec funt verba: rys cie qpocnds ro ue-
> C/ V ^ rr \ ^ b /-
romov Aeyopevov, o ngj rtgcprcv (guycv xocÅ&o-iy 7ig(pro^oorci'i, v&f
o y\yéftevos ocvrdv 7rgooro^ocryj^. Hoc lenfb dicit XENO-
PHON q) egyov ydg e^t:rois fjiev 7rgooro^drocis' Sccggweiy
rée:
B 3 «7TC-
») Orau de pace« p) L* u c* lo. q) Fsedag* L. V»
C§(?S ) VA14 fV c9^Jw
sTrophasHty Aoya> n&j e'fya. Heic defignant TffMrozccrctt il- los, qui in prima coliocati erant acie, uti ot iirogevot con¬
tra Tunt qui a tergo adftabant, quos POLLUX dicic vo- catos fuifle ent^ccrus. Quod utrumque vocabulum oc- currit apud POLYiENUM r; de CAeonymo Lacedajnno-
niorum Rege, Edefam oppugnante: rés de, inquit, 7r§a>~
ro^oorocs T'dS T8T60V eTTi^drocs oivev
åcgixroov
erooj*s, j. e.antefignanos & horum adßites fine haftis coüocavit. Hinc
transfertur vocabulum hoc ad quoslibet deflgnandos, qui primas aliqua in re partes tenent: fic 7r^ro^dryjs rv\s
e^idreccs eft, exponente CONSTANTINO C), o ryjv irqcn- rcKÅicrloiv princeps in convivio, cui primarius locus tribuitur, qui & TrgoxhIrvjs a POLLUCE vocatur. Et in hoc loco: 7f(jteT05CtTY\S rtJS TOOV NOt&gcclwv OO^heOOSy pfillCßpS quafi antefignanus hcerefeos Nazorceorum (en af Hufvud- månnerne for thet Nazarreifka
kåtteriet).
§• 6«
Denique & ifto nomine accufatur Paulus a Tevtullo, quod templum profanare religioni non duxerit: os nyj, inquit,ftolo obje£tiro hgovcriminis
hrefeeure ßeßqXZaou.
Cujus quidem Apo- illuftratio petenda eft ex illis, quasa Luca memorantur A£fc. XXI. 28. 29. Scilicet con-
fpexerant Judaei in Pauli comitatu fuifle Trophimum quem-
dam, viruraEphefium, non circumcifum, & quum dein ipfum confpicarentur in interiorj templi fepto cum fuis quibusdam comitibus, in horum quoque coetu arbitrati funt fqifle virum illum eÅfym, atque ideo fafto concurfu clamaverunt: bic eft homo ille, qui ubique terrarum ea
difpergit
dogmaca, quae tendunt ad elevandam auftori-tatern ac dignitatem gentis noftrae,
legis
& templi, IV/, dg H&f eAÅqv&s etcrriyooysv as ro hgov ngq ksjcoIvooks rov ocyiot ro^tofp) L, II« c. 29« O In Lexico«
J 1> v ^S3
rhrov T8T0V. Qiiibus ajque ac TertuUi verbis coram pro- curatore ex Judseorum monimentis aliqua accendenda
eft fax. JOSkFHUS refert t). Hierofolymitanum tern-
plum, cura Herodis, ita exftru&um fuifte, utduplici con- ftiterie quadrangulari fepto, q uoruro alterum inträ alte-
rius ambitum fuerit. In interioris fepti medio colloca-
tum erat ternplum ftricie ftc di&um, quod locum con- tinuerit, qui Sdnftus dicitur & Sannum San<ftorum. In-
ter utrumque feptum fuit fpatium fub dio, vacuum &:
apertum: atque in ifto fpatio erat humilis quidam paries,
tres cubitos akus, quo feptum interius ab exteriori fepa-
rabatur. Jam vero non Judtri foium, licet, quam lex requirebat, munditie deftituerentur, fed gentiies etiam, qui adorandi caufta Hierofolymam ventitabant> ad ex~
terius feptum admittebantur; ied ab ingreftu in leptum
interius gentiies omnes bifeludebantur iTto, de quo fo~
pra roeminimus, lapideo pariete, qui interius ab exteriori fepto feparabat, Quum ergo Judaei confpicerent Pau-
)um cum fuis comitibus in fepto interiör?, exiftimaverunt
cum, violata templi fan-ftitate? contra omne jus & fas, Tropbimum, gentiiem, introduxille in locum Tantum, gemiübus inrerdiftum, atque ideo crirrdnabantur, éum
ßcßriXooaai ro fyov, profanavijje templumy aditu in iliud pro»
mifcue conceflo puris & impuris. Eft ersim ßsßrjho^j a
ßsXos, limeny cujus limen quafi ingredi fas fit einübet:
uti dßsßr\Kos contra eft, exponente EUSTATHfO, ccßc&
ros Is^osy quem ingredi non cuivis integrum fit»
§• 7-
In enarraneiis criminibus, quoram reus eflet
Äpoffo-
lus, verfatus haåenus Orator nofter, exponit nunc porro qua ratione ad Prxfidis abduftus fit tribunal: compre-
hendi«
at-Wat.1»! M I
t) Antiqu. L» XV. c. 14.
focndimus quidem , inquit, illam & fecundum nofixam legem judicare voluimus, ied violentia Tribuni Lyflg
noftris ereptus manibus ad Te deductus efi\ In quibus verbis, prout in Grasco textu comparent, aliquid dvtmo*
ÅxScv Tibi deprehendille videntur BEZA, GRO PIUS
aliique: adeoque pro: ov'mj hgotrqcrotfxev, fcribendum di-
&itant; dvrov iy^ocr^aotfxsv^ fic enim, ajunt, evadit oratio Optime cohcerens: evgcvrss rov
dvfycc
rSrcv Koifjdv inga»ryja-otfxsv dvrov y, r. A., quum alioquin ro évqbvres nihil ha- bear, quo referatur. Verum ut illam leäionem, invitis codicibus, cooptemus,laudatorumau£toritas virorum non nobis quidem perfuaferit, in primis quum feniui & Gram-
maticas ftruSurae nihilominus fitconfultum, fi, qucdhaut
invito loquendi more fieri pofie oftendimus §. 5., di-
camus verbum scrjxh addendum efle participio evgovrec.
Ceterum vero verba hsc, ev ygoj hcgurrjcrccfxw, & qua? lé- quuntur usque^ ad medium commatis 8, & quidem h^c verba, 7roc§
I ^wijcrtj,
deeffe in Codd. Alexandrino, Cantabrigienfi, uno Petaviano, Huntingtoniano aliis-que, nec non in verßone Coptica & quibusdam Latinis9
nos docent MILLIUS, BENGELIUS &: WETSTENIUS, Et quidem dicit ERASMUS, fe in uno duntaxat Codice
reperifle verba ifta, fed minutifiirais formulis idque in (patio marginali: unde conjicit fieri potuille, ut aliquis adjecerit ea e narratione, quae occurrit capite priori, ubi legitur: & quum magna difienfio fa&a efiet, timens Tri- bunus ne difcerperetur Paulus, juflit milites defcendere
& rapere eum de medio eorum; aut potius ex Epiftola
Lyfise: virum hunc comprehenfum a Judaeis & incipi-
entem interfici ab illis fuperveniens cum exercitu eripui.
Huic adfiipulatur BENGELIUS u), d'icit enim majorem folito varietatem le&ionum Gloflamindicare. Neque, in¬
quit
u) In Apparatu Crit»
quit porro, bcec verba retuliffe Lucas auf dixijje TertuUüs
videtur: male enim concilians argumentumfuiffet^ fateri, Ju-
deeos ipjos voluifje Paulum,quemfeditionis potiffimum accufant,
ulio modojudicare^ fimulque 7ribunum ad Prcefidem quafi devi accufare. Neque profe£to, Ii, quod tarnen fieri debere adleverafe non dixerimus, verba iffa, ut fpuria, rejician-
tur, fic, quod nonnullis videtur, fiet oratio hjulca: co- hsrent enim optirne proftrema commatis 8 verba cum antecedentibus hoc modo: invenimus virum hunc pefti-
ferum ieditionem movere inter Judsos per orbem di- fperlos, principem elfe feds Nazarsorum & templum in- iuper profanare tentafle, isuq l évvrja?] k. rA, a quo & ipfe,
habita inquifitione, cognofioere potes hsc omnia, quo-
rum nos eum accufamus. Quin etiam fic evitabimus
ambiguam difquifitionem, qua fieri potuerit ratione, ut 7ertuüus coram ipio Romano Prsfide fateretur Judsos ipfos fententiam de facinorofo homine laturos fuifTe ni
Lyfis violentia intercsffiflet. Quum enirn Judsis paul-
loante ifta tempora ereptum fuerita Romanis ius gladii;
id quod ipfi coram Pilato fatentur Joh. XVIII. 31. y\\my
ån e£e<iv (&7tQYjT8ivui åosvoi, qusri hoc loco folet, quomodo intelligenda fint Tertulli verba hsc, quibus dicit Judsis
in animo fuifie, non implorato Romani Prsfidis auxilio, judicare Paulum? Greclere nefas eft, aufurum fuifle Ter- tullum talia dicete, Ii jus puniendi fontes ipfis prorfus
fuiflet ademtum? Certe, fi verba hsc genuina funt, non alia patere videtur via, qua ad lenfum adfequendum
eatur, qui veritati non adverfetur, quam ut dicamus, vei
voiuifie tantum Judsos, cujus fufpe&us Paulus habebatur, criminis Cognitionen! inflituere & pronnntiare, quale fupplicium merniflet fecundum ipforum leges, quarum au&oritas per Romanorum dominationem deminut3 non
fuit, arque deinde lententis exfecutionem permittereRo¬
mano Prctfidi, qus fententia eft HEUMANNI: vel fer-
C monena
} 18 (
fp
monem heic efle de Ieviori aliquo fupplicii genere, e.g,
flagellatione, qualia infligendi jure non penitus ifto tem¬
pore caruifle Jud^os lunt quae probare videantur.
§. 8.
,Quod fi, extrufis quae commat* 6, 7 & parte 8vi coroparent, verbis lequentia, 7t»q
I
dvroe %. r. A.conjunxeris cum illis, quae initio verficuli 6. leguntur, os Hey ro iegov s7isi^ua? ßeßyjAao-oct, facile patet, ro,7xuq &, quod alioquin ad Lyfiamy Tribunum, non incommode referrl
pofle videretur, refpicere ad ipfum Paulum, ut fenfus fiatt poteris ipfe, fa£ta inquifitione, ab ipfo cognofcere
veritatem eorum, quorum ipfum accufamus. Nam ro
dvctKglveiv, quod generatim alioquin notat, interrogarey ex-
plorare & examinnre, tribuitur frequentiflime judicibus, qui judiciali quodam modo inquirunt in rei veritatem*
quod Latinis eft quaerere & quaeftionem habere; hinc ufurpatur »vccvqiris ad defignandam ipfam quaeftionem
reorumque interrogationem, five per tormenta id fiat, five fine tormentis. Quo fenfu etiam ufurpatur i£erd-
£et\> vel ccverci&iv, quod occurrit A£h XXII. 24. ubi Zj- fias, Tribunus dicitur voluifle fjtcc^i^iv eéveru&t&ctt YlavAovy
flagris inquirere in Paulum, ut commifli flagitii confeflio-
nem extorqueret. Neque aliud voluit TertuUus, quam ut
Felixy dvuy.^lvxs^ habita qußßione, cogeret Paulum fateri
reum fe elTe criminum, quae
ipjfi
objiciebantur. Hifce aTertulh di&is, crwéSevro 011a^ooTsi, adfenfi funt Judaei, ora- tionem ejus comprobaverunt, ut facere mos fuit, quum
orator qufcpiam, fuo & fociorum nomine cauffam ege-
rat: quomodo ViRGILIUS x) dicit Trojanos fecifle*
abfoluta oratione llionei ad Didonem;
Talibns llionens: cunSlifiviul ore fremebant
Dardanid^
x) iEn, L» I. v» 363.