HIERARCHIA ECCLESIA

mm om

dissertatio academica,

De_>

HIERARCHIA ECCLESIA STIGA

PRIMITIVA ECfcLESI/E,

Cujus

Partem Priorem,

Confent. Amplißf, Facult. Pin laß

t_slcadem, Upjal.

pr^side

Adm. Rever. atque Celebemmo F1R0,

Du.0 LAVO _,

S. S. Theol. Do&. & L. L. Orient.

Profeft Reg. & Ordin.

Ad publicum bonorum examen

modeße dejert

NICOLAUS B. C OLLIN,

Upfalenfis.

In Audit.Guftav.maj. ad d.U. Novemb.

Anni

MDCCXXII.

Horisantemeridiem confvetis.

VPSALl/E, Literis Wernerianis.

xS»mamnsw/

Srtborw och J)6gn>dlad)fo1v

SEcrr BENGT

CO L LI N,

SSHitt -ßögtä^flSe f. gaCcr!

^S©

gammal lag / Satt taar ocl)

KS»

^

lt>ba/

21t på måtgiernmg fac! ju attib föf/a b6c/

Sit

beffitar fig/ en$ gobfjetmål utfpba;

St) tieti■ at gt'fiM mer

cmS tjåubcr låtta gör*

5D?en må

mål ben f!al Funna prifftf

©ont ptaff förgäter att/ oct> ej

minnet tår/

4?mab gott fjan niufit tar? <sj Fan

ben bewifa.

50?eb nöje något gobf/ fom få förgåten år,

€tt tacflöé gierning rntft maji* froår/ od) tung er

<£n mi$ od) anbltg

fåban lårbom för.1

£>en lårbom tjuber mig min tancfar åfmen para

Sit bet mig anfiår tåfi/ af göra!;ip«b mig bör*

Sit fcag f&tfjan&enae/ fom Fan tut a Mjfpåmmna/

♦f>maö goM jag utaf Sßr/mmga&er/nmtit f;ar;

SÜnbocf

toorönai) jlåbS jag nogfamt fan beftnna

%t 3 for rcålfårb min Sfm moba afbrig fpar«

Sag ftjcf/ fafl många pttnb jag månbe fFplbtg Mtfwa/

9iJ?*n åger ej ett lob min ffulö betala

%\) tagen gunfiigt opp / l;wab jag Sfjr (jar af gifroa/

dtt litet papperå fram/ fom lågges for Sljr neb.

®ub ftelf / fom

alt gobf/ meb alt gobf S&r bel&ne/

3 mtn^&rålbrar Får/1 mången glåbie baa/

&il Ijugtiab min: od; fibft i eioigljeten fronet 3 mefelertiö få år oel; leftoer ftåbfe jag

SOlin -fpögtiiftMfcc f. gaöetiJ

Spbigfre @on

Nicolaus Collis.

Péreximio Doäiffimoej; JUVEN I,

Dno. NICOLAO COLLIN,

Suo olim Contubernali Dulciffirrio>

Nunc

Amico Dile&ifiTimo>

Do

HISRARCHIA ECCL ESI

STICA FRIM1TIVAE ECCLESUE,

eleganter difputanti.

J^unc impletam video fpem ill am 5

de Te»

primis pueritia annis

peram plane fingularent; tantws enirru

in literis addifcendtt ardor, t anta mo«

r»/8

Integrität in Te femper fuit depre»

ben fa

ut

potuerim non confidere<i

ta

lem Te futurum

qualem omnibus honts

Te

jam pro bat

ju die

<Quumg* fcire

tuum

nihil effe putes

»/)? Te fcire hoc fei'

at

alter^ indußri* Tu* fruftum publice demonßraturus, Cathedram AcademicAtn confcendere non reformidas. Gfuocirca ta-

eita ^nunc

gaudii perceptione animus adeo

demulcetur

afnplam Tui neqtte-

depromere gratulationem, fed cunfl*

calidiffimo invoham voto, precans, veht

Summum Numen

fuavißima grati* fu* au-

ra

fludiis tuis nullo

tempore adjpiraret

ut

vergant in Divini Nomtnis gloriam_»*

Scc

le fi

emolumentum

F

is Solatiurnt

få Amicornm ga

di

Vale.

E» K.

I N. f.

/ /"'V''; ' , : •*'•

Caput Primum«.

I.

jTJemadmodum ße*

iUsordinis dominus*

& au<ftor eft, ita_.*

ut omnia sttyvjpLo- Vug fiant, ordinem quendam in rebus hutnanis obfer-

vari voluit. Ipfa quoque diöitat

fatio5 & fida rerum magiftra_i,

experientia docet, adeo ütilem es- fe in vita humana ordinern

_ut fi-

ne

hoc negotia temere fufcipi

res infelicirer geri* fumma imis mi-

fceri, & omnia tandem in perni*

Ä ciem

a

De Hifrarchia Eccl.

dem _ruere, necefle fit : cui fen-

tentise album addit calculum,qui

dixit;

Ordine fervato, mundus fervutut

at

tUo

Neglefio, pejfum iotus & orbis abit,

Conjiciamus modo^ ocülosnoftros

in ftatum Ecclefiafticum, ad quem noftra ha?c opella pertinebit,& in-

veniemus Deum, uc omnia in ec- clefia rite peragerenrur, ordinem

conftituiffe perlonarum, quibiis

varia muniå injunxit.

Sic in Veteri Teftamento,j

praeter ordinem Prophetarum, qui

ex

revelatione divina futura prae- dicebant, ordo fuit facerdotum»

qui in facrificiis Deo faciendis oc cupati erant; fuit etiam ordo Le*

vitarum, qui alio fungebantufc

officio. Et in ecclefia Novi Te-

ltamenti pofuit Deus, ut loquitur,

Paulus, a) Apo(lolosxProphetas, Ev>

angeltftas, Taftores, virtutes ^,

neri

*) Cfrtfg.I,4d Cor. o<3CILzS%& édtfbdV*^ j

Primitive Ecclesi^e. %

Vera

Uttgvarum, &c.; quorum va- ria fuere dona, & munera diver- fa, uc eo felicius procederet Siy.o*

fofjLYj t9 FtofJLGtTog rS

quod

eft ecclefia b). Horum ^autem_,

Hon una eademque fuit ^ratio. Alii

enim peculiari ecclefia praepofiti

erant; alii _veifo, nulliloco affixi, ftuc illuc prote&i funt, quorum munus, ut ad _{tempus tantum} du- ravit, ita fucceilionem ^non admi- fit; quique, cum primo illo fecu*

lo mira viguerint dona Spiritus San&i, _virtute, in emolumentum ecclefia? longe maximum, mira-

culaedendi, ornati erant. Deva- riis itaque ordinibus primitiva?

ecclefue dum pro modulo ingenii diflerere mihi animus eft, tuum erit, C. L. juveniles meos cona- tus, pro folito tuo favore, in ^me- liorem interpretari partem; quod

lit facias, etiam atque etiam fub*

tnifte & oifici6.fe contendo.

A< §. IL

ij/U%

4 De Hierärchia Eccl.

$• II.

Rem itaque, quod dicitur,ab

ovo

orfurus, nihil eft, nt multis

immorer explicationi vocabulo«

rum, vieem heic tituli obcinenti-

um _,

cum ea cuivis fatis conftare, perfvafum habeam. Eft fciliceu Hierarchie

origine Graeca c)y

nee

heri vel nudius tertius ftata_j,

idem, quod lacra prsefe&ura no«

tans; qua?, ut a reliquis duobus

ftatibus diftinguatur, Ecclejiafhct

dicitur Sufficiat ita-

,que indicafle, me agere velie de

perfdnis illis facris

quashabuit

Ecclefia Apoftolica; id enimvult

Vox primitiva.

$. III.

Salvator nofter optimus, Chrb

ftus Jefus munus fuum,annumcif' citer tricefimum, aufpicaturus(0>

Initio multos fecit difcipulos e), Quorum non pauci durftäov ^sig tå

•717(7«, mc amphus cum ilio ambulfi*

runt é) i/U. Suic. w Lex* dd h, P, d) tue, UU

V- *)>£♦ JKk/«

•' * " • ~ """""

.

PRIMITIVJE ECCLESIM, ₅

vuntf). Fnere autem fufexa duo\- ,ab decim, qui xoZf i^o^v audiunt//a>

iltis §y]toi\y immo & ol7t6?o}ji> de qui-

do- bus ftatim. In primis vero fuere

nti- 5eptuaginta, ut clare teftatur Lu-

3re, cas^), qui (olus inter Evangeli¬

ets

ftas eorum meminit, _quos Domi-

1

c)y num poft duodecim miiifle affir-

?Uf mat h). Horum vero nomina_*

rto«

nusquam in fcriptura facra ordine

bus recenfentur, nec, an apud alios,

ließ fcio, dicente Eufebio, ^tuv ißfojjaf-

ita- xovTot

[aoc&y)t£v mrdXoyov é$éw

de paj (pégsffScti i ■. Quia vero omnes,

»urt credentes, jralres ac dijcipuli Chrifti

rult diät junt, uleo beptuaginta illt, diffe-

rentiös caujja vocati junt difcipuli an-

tiqui ^> Ad, xxi, 16. ut docet ^nos b, m*

irl- Archiepifcopus Up(al. D. Ericus

:ir- Benzelius k). Hos ante facient d)) fuam, ^ut prqdromos, ^am $uo hmosf

e)y in omnem civitatem & locum, quo

tu

ipfe erat venturus, emiCitl), illis

tia'

A3 curandi,

f) ibid, VI 66, g) c.X. I, b)ibid. i) Hiß. Sed,

ti. I L* /. c. XIII, kjHiß. Eccl.p,i*g$ IJCafi

fit. Lue•

6 De Hierarchia Eccl.

curandi morbos poteftatem dedit,

munusque non perpetuum

fed \

7tfogxaifev commifitiw). Hos itacjj

cum

dilcipulis Prophetarum apud Judaeos

qui inferviebant Prophe-

tis, ut Elia? Elilams, & 7rgo<py)70 \

,

Prophetarum filii didliiunt, comparat Hafhondus») Sed & da?-

inonia quoqueejecerunf; unde cum

gaudio reverfis refpondit Chriftus;

In hoc non gande t e, gctudeie autem ma¬

gis, quod ^wm 'ma veflra Jcripta fint

in ccelis o). Cur autem LXX, nec

plures, nec pauciores eos volue- ric effe Dominus, inutile eft in»,

quirere. Poft Domini vero ad- ieenfionem nihil de illorum aåis memoria? prodit fcriptura facra_>:

aliquos autem eorum, partim ad Apoftolatum

partim ad Diacona-

tum, partim denicg ad4munus Ev- angeliftarum promotos fuifle, in- fra videbimus. Sic ad Apoftolos

pergamus»

§. IV.

tu)

ß./7. n)de Epifc. di]j. III. c,V»

o) Luc. X. iß. 20,

Primitiv.® Ecclesi®. 7

§. IV.

Hos

tota diicipulorum turba

elegi t Chriftus p) <3c Apoftolorum

nomine infignivit, de quo primum

foliciti erimus. UoXvyrjy.ov illud eft,

ac

Grascis quidem fcriptoribus ad-

jeéliva quandoque vox

plerumq;

autem jubflantiva; tam de rebus, quamper/om ufurpata. De rebus, v.

gr.quando onzosokoi funt di Juv vsm

sxKdpKi), navium emifliones, & 9

<?o%cg ipfius navigii pars ex He(y-

chio q). Sed & Apoftolos vocant Jurisconfutiliteras dimiflorias,quae

alio nomine dicuntur libelli appel-

lationis, quibus reus dimittiturad

tribunal fuperius. Deperfonis, &

fpeciali quidem fenfu, ui:o^oXoq\

Hefychio interprete, definitur dux

cum

clafTe ad navalem expeditio-

nem

miffus; vel o wpQuyooyoq, qui fponfam ex aedibus patriis du&am

fponfo fiftit. At magis generali fen-

A4 lu»

1}. ti)vid. Frid. Spa»bt dtff*

de Apojl. §, II. p. 249.

$ De Hierarchia Ecct1.

fa, Gra?cis dicuntur dnteoXoi

ff?e<f

|Bets legati, f&crfcm iigYjvyjg ^mm,

mediatores in pacis negotio; etiarrt

nj?uxeg praecones. Voci dftofoty apud Hebra?os refpondet &

vel rrW» _qu£E mijfim, kgatum

nocat. Sic nn^VD r)eft dxezoXq

legatio, quomodo Paulus, d? § ^s*

fa'ßoftsv dxoeorfv j). Hinc Chrb

ilus Jefus, qui toties

etiam mozoXoq Sc dgxi&gsüg appellaiur /).

Et in genere quidem O'irW Tunt

Bunüii quilibet, fic duodeeim ex*

ploratores, ^a Mofb ad ^{terram Ca«}

naanis explorandam emiffi, dx&-

séXXsabotjL dicuntur; in fpecie vera,

qui pecunias deferrent Hierofoly-

xriam a

Synagogis, aut mandaca

ad Synagogas, vulgo Helleniftis dicuntur drk^oXoi, #), ^quos Philo

vocac

legqmtmug x). Sed 8c poft

excidium tempH, Prasfecios ^fuos huc iiiue djfperß Jud a?i, qui apud

Gra?- t) Htg b /jS •*) Ront* I. f. tyHebr. III h

*)vU. SfAnby § VII. x)ltg.Caj,.ad4j>,M*$

Primitiv

Ecclesije. + Grecos habitabant, Patriarchäs appeltarunt, eorumque adfeGTores»

& legatos, dTtoroMey): qüos Epi- phanius z) ha?refi adverfus Ebio-

n^os vocat dfyufjt&lutxe ävtycte» Ii«

lud

notandum eft, Apofto«

los hofce literis munitos fuiffeL»

quarum vi omnia, ut vicarii, auC procuratores, perfona & nomine^»

mittentis peregerunt; unde cele¬

bre illud j ^u da? ^{or um,} Apqßolus cu-

jusqtte eft ut quisque. Sic Saulus a

Synedrio Hierofölymirano ad Da-

m a

fc

mifTus, sm<roXat; dgxisgéco$

inftrudrus foir öt), Nullum itaque

dubium eft. Dominum noftrum,

cum

Syriace loqueretur, voce Sy-

fiaca fuos xri, frrtw appellafle

quos Evangeliftce Grace fcriben-

tes Apoftolos dixerunt£), Fuere hi fcilicet nuntii, & legati Chri- fti, _quos åitéc2i>M, ficut Pater i- pfiim d.7tfcsitevc}.

A ₅ §. V.

y) If.Cdfaub. ex

XIIL ad Ann dl. Beel*

B_ar.

f. 27;. z)L.L H<er. XXX.

)Aft.

IXz, b)If. C4jaubjbid,c)j&baxrn.ig.

lo

De Hierarchia Eccl.

5. V.

Hunc itaque titulum ^vere proprie, nec ulli alii, nifi illis,

quos Apoftolis adnumeratos efleL»

mox

audiemus, competentem, Ti¬

bi vindicant hi duodeeim. Haud quidem ignotum eft, apud Patres

& Ecclefiafticos feriptores LXX dijcipulos, & cooperarios, focioscj pertgrinationum Apoftolorum ,E- pifcopos * denique hoc nomine in-

ilgniri; Ted non nifi improprie,&

åfiovvtjiw. Sic ecclefiae etiam diéfce

funt fedes Apoftolic^, & primo quidem, ^quas Apoftoli, tamviva, quod ajunt, ^voce, quam feriptis, plantarunt t deinde qua?vis eccle-

fia, qua? fidem ab Apoftolis tradi-

tam conftanter fervavit. Nomina dundedm horum difeipulorum le¬

ge Matth. X. Marc. III. Luc. VI.

na&TåQ autem feu prior nominatur 6imoti, non gradu aut dignitate-/}

fed afctate, & ordine vocationis:

quia inter primos vocatus eft. An-

teceS'

Primitive Ecclesije.

te cedit autem illum Andreas fräter

ipfius, qui illum adduxit ad Je-

fum d). Sed ^cur Dominus nova

illis impofuerit nomina, vix no«

ftrum eft dicere. Placuic forfan De _o, cujus conßlia abyßus funt fapi- enti<e, quique Abrahami, Sara?,

& Ifraélis mutavit nomina, _prae-

claris hifce appellarionibus virtn-

tesfignificare prorfusdivinas, eos- que rerum, quas, auxiliante Deo

gerent

maximarum

admonere.

Tancurq vero abeft, ut inferat hoc aliquam dignitatis praerogati-

varn, ut eam nullam prorfus effe dicamüs; quicquid demum pro Pe¬

tra

afferant Pontifieii, Nam pari

ömnes potentia & au&oritate pra?- ditos fuifte, nec ullis meritis fuis Chriftum

dilexiflfe, conftat; ut- pote qui ^cum Paulo e) pie dicant:

gratia Dei fum; quod fuw. Licet ^ve¬

ro

dignitate ^inter fe aequales habiti fint, in iis tarnen fuiile iiaigsasi;

XpifitFucdTnv'credere fas eft.

;

§. VI.

4) Job, /.40. 41* t) /. Cor, XV.

tz De Hierarcuia Eccl.

$♦ VI.

Prius vero quam munus fu*

um

infigne adgreffi fint, ^cumu Chrifto, ut patre familias conver-

fati funt indulgentiflimo: quorum opera 6c minifterio, quavis occa-

fione, ut facra teftatur pagina, dum

in terris ageret, ufus eft. Hos e-

legit, ut manifeftaret illis tnyßem regvi ctelorum / ), ut eflent teftes

tåoTcloti _«5 ävlfaooLg) refurre&ionis iux, 8c quafi hominum d>mg b).

Horum quoque miffionem ^com-

memorat fcriptura i) facra com-

munem

rotg LXX.; _{Ted quae} lon-

ge diverfa 6c alia fuit a fecundailla,

6c univerfali, cujus mentio fit Joh.

XX.

Jam fciiicet Chriftus cce-

lefti throno brevi reddendus, e-

je&os fuos difcipulos, folenniter

dato mandato, 6c dipJamate quafi

emifit, ut omnes gentes ad Chri-

tam _vocarent, 6c oronia illa con-

ftitu- f )M*ttb. XII/. //. g) /. Co

IX.

Ali, U

Ht b) Matth. IVtig* i) ibid* X* /»'

Primitive Ecclesle. _t%

ftituerent, _qua? ad ecclefia? regi¬

men, difciplinam, ac falutem ho-

minum

pertinere vide-

réntur: noh ut 7tgofyc{A%<; ante fa*

ciem fuam, fed ^ut fui fucceflores, legatos, 5c vicarios. Hinc igitut-*

officii, & tituli hujus origo dedu-

cenda eft. His enim folis eft di- ftum; xxSug difrotxxé (jls o

xxyu 7ii{jL7ru

ficut me mißt ^pa~

ter, it a & ego vos mit to k). Jufli

vero

funt manere Hierofolymis*

donec virtute ex alto inäuerentur, quod faéhim legimus die penteco- ftes, quo donis Spiritus San&i in-

ftru&i, adque officium hocce in- auguratifunt. Apoftolos quafigra*

dibus quibusdam ad Apoftolatum

evedbos effe, obfervat Hammon- dus/); adeo ut qui prius Dia-

conorum, presbyterorum

Epf-

fcoporum pöteftate induti fuiflentt denique Apoftoli conftituerentur.

§. VII,

k) Job, lo, it, 0 biff, III, c, IV,g, 149'

*4 De Hierarchie Ecct.

5. VII.

Juvat itaque prajrogativas A?

poftolici muneris heic adferre,ut,

qua? ejus ^prae reliquis in ecclefia ordinibus fuerint, patefcat. 'Prima

eft infignis illa dtosoXw appellatio,

qua foli ornantur, 6c Cnrifti, uf

diftum, legati falutantur. Altera

eft miffio léu immediata vocatio.

Tertia divinus afSatus» 6c hmc

MfjLaflyAx, dvlcmrfa, mvoA d&dipew

g-og

in iis nempe, qua? credenda*

agendave tradiderunt. Quarta 0 cularis vifio, hinc Johannis»?) iilud, quod vidimus. Quinta uni*

verfalis eiglfo _Hotrfm änotvloL miffio.

Sexta donum miraculorum, in-#

quibus edendis, ^non _{leguntur fi-} gnationes crucis, vel alias ^res ad*

hibuifle, Ted folum nomen Jefu»), Septima eft divina quasdam prasdh

cationis ivsgyeix, ut vere de Apo-

ftolis etiam diceretur:

bomi-

num fic locutus eß _{unqttam. Oäava}

eft

tp)Lpk l\U

PRIMITIVJE ECCLESIJF. 1$

eft poteftas qua?dam judicialis, &

legislatoria in fpirituali ecclefias

regimine : de legibus eni-m 6c pce- nis, quas fancierunt, fatis loquun-

tur Ada Apoftolorum. Nona tan«

dem eft poteftas fcribendi, ^quo-

rum

fcripta in Canonem referren-

tur, ut forent perpetuas, & uni-

verfalis in ecclefia audoritatis.

Multis <^e hilce Apoftolorum cha-,

raderibus diflerit Spanhemius, ad

quem remitto C. Ledorem. Sijc

fåne neceffe fuit, ecclefiam plan-

tandam ejuscemodi habere perfo-

nas, qua? oculati eflent teftes Chri-

fti, _potentes in operibus, 6c ver*

bis, ut omnia ad 7djri? fervandam difponerentur; 6c totum denique

pietatis myfterium in omnem as-

tatem divulgarerur: qua plantata

nulli hifce fucceffere Apoftoli. Heic

fubmiffa mente fummam» 6c ad-

mirandam Dei fapientiam, qui tan-

tum

in tam viies perfona§,

derivari voluit^venerari licet. Cur

tS De Hierachi* _EccL

Sta fecerit Deus, refpondec ^{Pati^}

lus: qtt£ finita, inquit, Junt mundi>

elegi ^t Dominus, ^ut confundat _Japien«

tes: ér infirma mundi elegit Deus

ut confundat fortia o), &c*

5. VIII.

Cur vero Salvator nofter öpti*

mus xiT« elegerit, qua?ri anxiej fölet, Ita Tertullianusp) adverfuå Marcionem; hujus numert figuras apud Creatorem deprehendo; Dtit odecim font ^es Elim, duodecim _gern*

mas in

tunica jacerdotali Aron; &

duodecim lafides ab Jefu de Jordane eleäos, & in ^arcam Teflamenti

ditås, Alii aliter conje&atit# É'

mulatione autem quadam nume-

rum hunc duodenarium _fandutrt quondam habuiffe acclefiam, tra*

dunt monumenta. Hunc certe.»

numerum, e medio fublatö _pro- dltore Domini fui iniquiffimo, Jui da, impleri voluit Deus, Matthia,

& quidem forte 5 qua;, utquodaoi

I ia

9) £ Or. /, 27, f) tib\ _{4. pi ryt*}

Primitiv^ Ecclesi^i. ty in loco Auguftinus dicit, in dubi»

tatione humana divinum voluntatem

iudicata tö'fc hfrsm adnumeratö, qui

üna

illis die pentecoftes im- pletus eft ^{Spiritü SatiÄo.} Fuifte

Novum hutic apoftolum ünum a~

liquem ex LXX difcipülis, credi-

bile eft q). Au<ftum deihde eft ho£

Collegium, Saulo, gratia Dei fia- gulari, in Apoftolicum chörurru recepto. Hic fa&us eft fubitö Con^

feftor Chrifti fidelis, cujus anteä iuerat perfecutor acerritnüs; frä¬

ter iliorutti, quorum proditor ne?

quiffimus; Do<ftor deniqj, quorurri deftrudor, infignis,

.

i ix,

Litigent fecürn Hiftorici de

anno

quo Saulus converfus* voT catusque fuerit; noftrurn non eft,

intra hafce angüftias nodos illos

difficultatüm plurirnos

qui heia

Occurrunt, & ipfos Chronologos diftrahunt, vel morantur, folvere,

B Quic-

q) Cfr< dft, l, ^{ij. 21,} få

i# Dr*Hierarchia Eccl.

Quicquid fit, me non erraturum

fore exiftimaverim, fi dixero, Pau-

lum eodem tempore, quo conver- fus eft, ad Apoftolatum etiam vo-

catum fuifte r). Id enim evincunt

converfio ejus plane extraordina-

ria, & miraculofa; quo refertur.;

vox

fervatoris, immediate vocan*

tis, & verba Chrifti ad Ananiam:

y.Kévog ixXcyrjg y,oi fViv Srog s), &

qua? fequuntur

quze procul dubio

innuunt ele<ftionem ejus ad munus iioc graviflimum. Nec dubium, quin in ccecitatis illo triduo ^, (an-

tea quidem bene neicaäeuiiéMS) t)

ea _,

qua; ad fidem pertinerent; di-

vinitus edo&us fuerit. Raptus e- riim in tertium coelum pofterior

efie videtur, quam ut huc referri poflit; ubi audivit «pjtyr«

id eft

res ejuscemodi, quae ulli

revelare

potuit, nec debuit.

Converftonem Pauli

adeo mul-

tis poft Chrifti adicenfionem annis

conti-

r) vid. /IR.

IX. 4) v, ij* XXU'3-

P

ECCLESIJE. _1$

tontigifTe, fuadere videntur res ill®

Domini noftri pafiione ad

mortem Stephani; a lapidatione.»

rurfus Stephani, ad i ter Sauli Da-

mafcenum geftae, aqueLuca me-

morata?.

Epocham certe ejus in Caji anno quarto feu ultimo figit

Spanhemius. Vide integram ejus

de

converfionis Pauli diflerta-

tionem.

$. X.

Apoftolicisautemomnibus pra?- rogativis cum Petro, ceterisque Apoftolis

a?que, fi non ultra, or-

natum fuifTe, verum eft; ut omit-

tam, qua^defe ipfepaflim teftattfr.

Hinc, per excellentiam, ut Philo-

fophus de Ariftotele, Poéta de Ho*

mero, Apoftolus dicitur pro Pau¬

lo. De hoc Pauli nomine affumto

nihil

addo. Fieri potuit, ut Paulus ftatura corporis minime-a

procerus efiet, hinc ßt conveniens

ill i _nomen> Romano more, levi

mutatione fa&a, ut idem habet

B

Spanhe-

2o

De Hierarchie _Eccl.

Spanhemius//), _idque eo magis, quod minifterio fuo funftus eil in Iis potiffimum gencibus, qua? es- fent colonia? Romanorum. Sed &

Sauli nomen erat commune Apo- ftolo

Rege quondam impio;

& eodem Sauli nomine perfecutus fuerat Chriftum _,ut Saul Davidem, Mutatum iraque voluit. Hinc, inter alias, caufla efte poteft, ^cur epi-

ftolae ad Hebra?os _nullum prasfixe-

rit _nomen: Sauli enim noluit, ne

aliqua inde fufpicio oriretur, redi-

ifTe

ad Judaismum; _nequej Pauli, quod fciret, hoc ^nomeru»

tanquam Romanum

& gentile, ^<

invifum fore Hebraeis. In primis

vero dicitur

Paulus

Apoftolus

gentium, _{nonita, ac fi} reliqui gen- filibus _hi

pra?dicarint; fed quod

prseeipue _occupati fuere in con-

vertendis ad Chriftum Juda?is. An i

Petrus verounquam Epifcopusfu-

erit Roma?, dubitari poteft. Au- diamus b.

Archiep. Upfal. Dn.

Erici

w) vid* Äffend, de

Pauli*

Primitiwe Ecclesi^.

i Erici Benzelii vprba: fhiß de epi- Jcopatu Petri per amios viginti quin-

qite Ronu gefto, deque ejus primatti

& continua ferie fuccejforum jaditant

Romanen fes, partim habent ex folido;

nehilum caußam eorum adjuvant x\

Quas denique ecclefias plantarint,

miniftros ordinarint, concilia ^con- vocarint, aliqua dicendi infequen-

tibus dabitur occafio, & ex A&is

Apoftolorum abunde _{patet. Lon-}

gum de cetero eflet, peregrinatio-

nes

illorum, resque a fingulis ge-

ftas, vita? denique exitum heic

narrare: confulas quado hiftoricos,

Omnes autern fere truculenca

te

vita difceflifle, non fine hor-

rore legends produnt fcriptores.

Tantum veroabfuit, ut pro Chri-

fti do&rina pati recufarint, ut quis-

que eorum

Iret

animU & ffie fua da*

mna

levaret.

Et hi quidem (unt Apoftoli, quos

Paulus locis facne fcriptur« ini-

B 9 tio

x) Hißer, Ecclefi p, 113,

22

De Rierarchia Eccl, tio differtationis noftra? ciratis pri-

mo

ponit loco; de qüibus fatis di¬

ctum efto.

$. XL

Hos fequuntur UgotprjTCii Pro¬

phet#, qui ex revelatione divina

futura prasdicebant, & homines ad

verum

Dei cultum, docendi _gene*

re

fingulari, adhortabantur. Mit*

to enim vates illos, prophetas, fa- cerdotes, magos denique gentili-

um, fuperftitionehorrenda captos;

qui ut do&rin# fax au&orern i<

plum diabolum agnofcunt, itaDeo angrati, nobisque meriro abomi*

uandi funt. Necg nobis nunc men- tio eft de Ulis Prophetis, quos ha-

buit vetus ecclefia, fed _quos Deus pofuit in ecclefia Novi Teftarnenti- Jam, quod promiferat Deus per->

Joélem^), fa£um eft, ut efFufoSpi-

ritu Santto, & filii

fiiiceque

&

fervi & ancillaa prophetarint* Ta¬

lis fuit Agabus

qui famem ma- gnam imminere denuntiavit, &

vin-

7) _Caf>* IL 28.

Primitivje Ecclesije. 25 vincula Paulo praedixit z). Huc

forfan referendi funt duodecim illi

viri, qui Pauli impofltis manibus,

loquebantur Unguis, 8c fffosfajTev-

ov

a). Et ut in Veteri Teftamen-

to mulieres leguntur fuifie Pro- phetifTae, Ut Debora, Hanna; ita in

Novo Teftamento quatuor virgi-

nes, filias Evangelift« Philipp! ^>

prophetafle conftat b).

§. XII.

Sed munus eorum? praeter hoc ^»

in

potiflimum fitum fuit, ut_»

antea ab Apoftolis, aut Evangeli-

ftis revelaca clarius pleniusque in-

terpretarentur, &do&rinam fidei

ex

Mole & prophetis eruerent $ S7tK7niY)gi'Ccvleg, per modum confir-

mationis, eam ftabilientes c). Tales

Prophet« fuere Judas & Silas , qui

Antiochi« hä Ao'yy koXå9 notgsmXe-

crocv

TxgdtdeXtyxg hs&jfåotv d). Ideocg

omnes fuere $üvd\olivltäg y^odpctig,

B ₄ optime¬

ts) Att. XI. 27.28. XXI, i r. d) XIX. 6. ⁷

b)XXI. 8,9. cJHawmendr inLCor, XII

Aft.xr. _12.

Dp Hiera Rchi a Ecci,.

optimeque verfati in fcriptis Pro*

phetarum. Hiiie muneri itaque,

quum eflent jam divinitus imvol yz>

ycfjLsm, fingulari interpra?tationis dono, defun<£H funt. Et hoc di- ftin&os fuifte volunt

do&oribus, quod hi och o nysv^ujog (bssyyo{asvoir

ut ajunt Scoliaftae <?)., do&ores oiw

locuti funt, Ifti _vero, licet fpiritualibus cumulatifli-

me

pr^diti fuerint, tarnen w et- yov rrjv cfcwrotyv, ad Apoftolicam dignitatem, ut inquit Theophyla-

öus, ^non adfcenderant; _quos Bud*

deus ob revelationem _immediatam Äpoftolis comparandos, fed iis ta¬

rnen

aliquo modo poftponendos

e(Te fentit /). Sed ut Prophetarum

in Veteri Teftamento infignis fuit ufus, ita nec minor horum. Sic enim placuit Spiritui San&o, per

hos, de imminentibus malis pios erudire, 6; priores prophetias con-

tinuare quafi &; adaugere* Huc

. - -

non

QådJtGm XII. iii f) de Or ig, £j>.

Primitive Ecclesije.

non

pertinet prophetia illa, qua_j

utomnes polleant, optat do&orj?")

ille gentium

cuique ^{omnes operam}

dare debemus, ut verum verbi dt-

vini fenfum percipere, aliis ex*

plicare, eumque conftanti animo

defendere porfimus; quod donum femper manet, & a munere hoc-

ce

Prophetarum longe alienum,#

eft, _urpote quod du$um ineccle-

fia ceßavit,

$. XIII.

Praeter hos dedit ChriftusEu- ayysXig-ccg. Hoc nomine

cum«»

Evangelium ^que fignificet bo-

nurn

nuntium (criptum, ac ore_»

nuntiacum

Evangeliftam pofTe &

fcriptorern

& nuntium Evangelii dici, facile exiftimaverim» Et pri:

ori quidem fignificatione Evangé-

liftae vulgo falutantur, qui hifto-

riam vitae, paflionis Jefu, mira.^

inter fe convenientia, fcripferunt;

quorum duo fuere Apoftoli Mat¬

thäus & Johannes, qui fupra ce-

B _{5 teros}

g) /♦ Cor, XIV,j.

16 De Hierarchia Eccl.

teros

vitam produxiffe cre- ditur. De hoc ita Hieronymus b).

Petrus Apoftolus efl, Johannes Apo- ftolusr maritus

virgo, Sed Pe¬

trus

Apoftolus tant um: Johannes Apo¬

ftolus

<gr Evangelifla, £r Propheta.

Hic fuit, _quem Chriftus dilexit_j, quique fub Domitiano, Vefpafia-

ni filio, in Pathmum infulam

Jegatus eft, ubi libro apocalypfe&s

facrum

obfignavit. Ide-

oque & hi fuere &so7tvsu<roi, quo-

rum

fcripta pro canonicis agnofci

debent.

§. XIV.

Sed tribuit _quoque fcriptura

facra

Evangelifta? Philippo

cuidam, qui unus fuit sa räv Ji-

tot

i). Fuere autem Evangelifta?

Apoftolorum crwsgyoi, &

ffew; quorum non paucos ex fe- ptuaginta diicipulorum clafTe as- fumtos efle teftantur antiqui. E-

ieétos igitur volunt ab Apoftolis,

ut,

h) Adv.Jovint i) Att. XXI* <?.

Primitive Ecclesi.®. 27 ut,quo ipfi ire non poterant, Ev-

angeiii praedicandi ergo, mitteren-

tur; inftru&i ab iliis poteftate con- verfos baptizandi, miracula eden-

di, Epifcopos denique conftituen-

di: quales multi luere, quorurru.

nomina pailim in epiftolis Pauli

occurrunt; & haud inepte Apoftoli Apoftolorum, cum illorum quafi.

vicarii fuerint, die i pofTunt. Quic- quid fit, Do&oribus ecclefiae ex-

traordinariis & ad _tempus tantum futuris adnumerandi funt.

Caput Secundum.

§'. ^l

Equuntur jam

waM

Paftores & Do&ores, quibus Paulum defignare or- dinarios ecclefi« Pra?fe<Sos, _qui

alias presbyteri dicuntur & Epiico-

pi, dubium ^non videtur. Ec funt

omnino duo nomina ejusdem mu¬

neris:

HlERARCHiA _ECCL»

neris: non enim eos, quemadmo- dum priores, diftinguit _Apoftolus

per np$TQV, dsvTSgov

^{6c e-nenot} _k);

led per (^/) tantum ifyyyjTixov\

conjungit. Juvat itaque, quid Ti¬

bi hascce vocabula velint, ulterius paucis inquirere. Non adeo foli- citus Tum de Synagogarum _pra?-

fe&is, ^{an olim} di&i fuerint _DWÖ Pciftores m); id ^vero _{neminem fu-} git, vocem hane Ttoipsvög a pafto- ribusoviurn,ad reétores hominum tradu&am efTe; ut omittam,quod

Deo ipii re&e tribuacur#). Sic de

Chrifto _rege facra paglna loquitur,

C$TIQ KOlfAOiVSl TOV A

6) & 0$ fJLS\m

A

TtQip-QLlVSlV TCCCVTCt

S&VY} SV fäßty

ffiayjga, p). Et Homerus de Aga*

itiémnone, _quem appellat UcifJLSVCt Åctäv.

Notat itac^, prakter hane primam

fuam fignificationem, _ducemqem-

libet,

&)I. Cor. XII. l$.l)Eph,lV.u. _{m)vid. Camp*}

Vitr. de

Synogog. L. III. P. I.

ri)

Pf. XXIII*

o) Mat t bJIJ. p)Apoc,XIl5♦

Primitivje Ecclesije. ₂₉

Übet, & praefedum. Nefcio vero,

an

Dodwelli fententia, quivocem

mpwstv apud Petrum, & •mpåvos apud Paulum, de eleemolynarum

cura

interpretatur, firmo ftet talo»

Verum quidem eft,. eleemofyna^

rum curam non

alienam fuifle ab

Epifcopis primae ecclefia?; fed an

haec pnecipua fit caufTa, cur Epi- fcopi didi fint Paftores, do&i ju-

dicent. In N. T.

ha?c primo

de Chrifto ufurpatur, deinde Petro tribuitur, & tandem Presbyteris Afiaticis, qui jubentur itoiftottveiv

ideft, gubernare,^twXYjo-favq).

§. II.

Propria fignificatio nominis

$i$ct(T)LdXw optime haberi poteft ex-

difFerentia, _{quas intercedit intern}

ivayysM'QcrSai, feu itrjgvcrveiY, & &- Mcrmv, _quae difFerunt inter Fe, fé- cundum Hammondum r) ut Åoyog

& $$ourmX(<x, I. Tim. V.

Notat fcilicec prjusplantationemEvangeliiy

T. 2/. r) i» IXor. XIU

50 de hierachia/eccl.

Sc pr<edicationem fidei Chrifti, qui-

bus nondum innotuir; hoc vero

irrigationem, vzSscriav, 7taj

£c&Y.Xr\<jiV) inftruftionem

Sc exhor-

tationem

quod eft proprie Md-

CX.51Vf munus docendi, Sc confir- mandi

in fide, qui ad Chriftum jam ^{converfi erant.} Tales iraque intelligas Sitfoo-xdteg, qui fmgulis

ecclefiis prsefefti eflenü. Quod e- nim ad Doftorum, aut Profeflö-

rum

in Scholis gradus attinet, lon-

ge ii recentiores .funt, opinor,

quam uc in fcriptis Pauli locum

habere poffint.

$. in.

Vox autem %$eußmi$i dignu

tatis pariter ^ac acraüis nomen eft,

ut patet ex Dionyfio Halicarnas-

ienfi s), qui dicit; 7tgscßvTEgxs %

*%£ agfcag, _ysgovTotQ ifasctcriv

01

ttctxuiol åsysiv: unde Cicero/j:

Covßlwm & ratio & fententia uiß ejfent in jen 'tbns, ^non _Jummum conjt-

lium

*) £. II*' c. XII. t) in Catgm^

Primitivje Ecclesije. 31 Ihm majores noflrt femtum appellas-

jénti Huic refpondet vox OOPI, fenes, autfeniores, (Hebrasis enim ile&iones, quibus comparationum gradus diftinguantnr, deefTe nemo ignorac, ) qua?, omifta aetatis (i- gnificatione, prasfe&um etianu

notat. Sic domus Pharaonis //), totiusque iEgypti o"0pT, aut fenio¬

res, funt regi# domus totiusque ffigypti pr#fe<fti. %7t(cxo7tog vero ab hiexenTScrSai, Latinis Infpe£or

eft, quales erant illi, qui ab Athe-

nienfibus inurbes mittebantur, ut

infpieerent, qua; a fingulis fierent,

alioquin Qvtoxeg,cuflodes,, diéti, ut

teftatur Hefychius, quos Laced#-

monii ecfpog-dg appellabant. Tale

ergo genus infpe&ionis innuitur, C[uod cum regimine quodam con-

jun&um eft, unde & Apoftolatus

Matthias em^xoTtyj Tr<efeäura dici-

tur. Sed & 01 CTTpfc» quod fepe

occurrit in V. Teftamento, rdlg 70 funt ZTtWY.oitQi, Trtffedi, Curatores.

§. IV,

u) Gen. L. 7%

$2 De HlERAltCHIA Eccté

§ IV.

Notiflimam controverliarn de

Epifcoporum ^ac presbyterorum dif-

crimine nunc

repeto

hoc

tantum in pr^fens contentus, u&

oftendam, num

Apoftolorum plures fimul presbyteri ecclefias

adminiftrarint, ^an vero tlngulis pra?federint fingulares Epifcopi.

Camp. Vitringa*) ftatuiü _regimen primae ecclefia- ab Apoftolis for*

matum eile fecundum exemplars Synagogarum Judaicarum, _quo plures unum aliquod Confiftorium facrum conftituerunt, communi confilio

Synagoga? gerentesj

quod TFgerßulegioy dicebatur, eadem racione,qua Paulusy) monetTimo-*

theum, ne negligeret donum, quod

datum efTet _(j.sr ém&étrsug

%&püv 18 irgsffßvlsate. HabuifTe tai

men

presbyteria Chriftianoru Prae- fides (uos, haud aliter, ^ac Confeflt«*

bus Judceorum _fuus fuit, nirt^

Caput Confejfus dj&us; Ted _qui ejus-»

dem

X) de Sy _nag, £. //.

XU, y) c. IV- /*«

pRmiTlVJÉ EcCtESI^. _$5 dem

ceteris ordinis & ofiicü Fueric, & nihil fine iiiis in majoris

momenti negotiis agere potuerkz)^

'

Buddeus icaque hanc putat effe^»

Originem Epifcoporum

quod

quum primum quidem unusaliqüls

setatis vel virtutis merito pra:fide-

ret; mox orta ambitione intens

presbyteros, malo huic ^non alicer

obviam iri pocuit, quam poreftate quadam dvayxafcikfj uni alicui con- cefTa a). Hammondus verö cum Dodwello contendit Chriftianorum

Epifcopos, & presbyteros Pontifi-

ci, & facerdotlbus HebraeorurrLj refpondere#). Cui fententia? fave-

re

videtur Hieronymus: Et ut fei-

dmus traditiones Apoßolicas fumtas de

Vet

i Teftamento, quod Aaron, <&

fil'ti ejus, & Levitee in templo fuere;

i

hocßhi Épijcopi, presbyteri, & Diet'

Coni vindicant in eccleßa c). Atque

ita prorfus RomanenFes. Nos lci-

G

Z) Vid, Lib. III P. I.

XVI. aj De Or. 6p. p.

$o. b) vid. DiJJ. II, et V. c)Epifi. ad tvagr.

34 De Hierarchi a Eccl.

mus

pontifice Veteris Teftamenti

Chriftum adumbratum fuifte, &

facerdotibus Leviticis

fuc- ceflifte Chriftianos. Atque adeo

iftam comparationem vixhuc qua- drare.

Id

multa eget probatione, §.V.

vocem

'Ettictvottü & irgscrßvTsgz iru fcriptis Novi Teftamenti promi-

fcue ufurpari, ut non tantum 01 s'

7ricrK07rci

irpsaßvTEpoL, led Sc vice ver- fa, oi TTpsaßvizpoi E7u'cnto7roi appel-

lentur; ideoque unum eundemque _j defignare ordinem. Si itaque fta-

tuatur per irgeeßvTspxg fingulares

eeclefiarum Prasfe&os intelligi,di-

ces:

in

civitate

potuifle

plures efte Epifcopos. Quod igitur

ad Philipp. Gap. I. i. attinet, ma- nifeftum eft, metropolin fuifte Phi¬

lippos, tefteLucad), immo colo-

niam Romanorum

_ut patet ex

verfu vigefimo primo 5 quales ur-

bies

d)48.xritiz.

PRIMLTIVI ECCLESIJE. |5 bes ufplurimum digebantur ^a Ro¬

manis PraTidibus juris dicendi caus- fa. Hitic Philippis plures poterant

efTe Epifcopi. Et in una civitate , ut itiquit Hammöndus é) , potue?

re

äliquando duo eile coétuä, di-

verds dialeais* 6c ritibus diftindti,

,

quibus duos jtidem Épifcopos ^pra?-

fidere, riecefle Füerit. ''EnicrMKYj U gitur in ep. ad Tim./) fingularis éjuscemodi Praefedtüra,ab omni ta¬

rnen

ambitione ^vana remociflima fignificari videtur. Nolö in hac

r re

longus eife. Quis Timötheuin ^>

& Tjtum non Épifcopos fuiflfe di-

cere

audebit? Quis etiam dubitet

per ahgelos EcdéHarum Åfi^e g),

totidem defignari Épifcopos iin- gulares. De EpifcopiS fane ab ipfis

^poftolis ordinatis, eorumcj poft

j Åpoftolös fucceflione Continus j f loquuntur antiquiffima moriumen-

ta Scriptorum: qua? heic recitare

fiipervacaneum düco.

i C 2 §. VL

, v

/r. c. X f)I. Tim,I 11»

1

3t> De Hierarchia Ecci.

§ VI.

Inter virtutes, _quas Apofto-

lus h) in epift. I. ad ^Tim. in Epi*

fcopis eligendis requirit, dua? ^funtj

una, quod oporteat Epifcopurtu

effe Mcmtmov, altera, quod eum_i oporteat efte puctg yumizog uvtyct, Quod ad _prius; certum eft, ^mix-

XTixcg per docilis vel docibilk, ut ha- bent quidam

male verti:nam qui

Latine dicitur docibilis, is noru»

eft aptus addocendum, fedutdo-

ceatur. Id

eft _stitou 'Mdtxrutovi

ut poffit <&* exhortari doärina [ana,

& contradicentes redarguerc t). Quid

autem Apoftolus per piäg yvvatxog

ävtya intelligat, multi difputant-».

Reöiflime ftatui exiftimo, ilio non

polygamiam fucceffivam, fed fi- inultaneam, _qua? illo _tempore ufa

recepta erat, prohiberi.

§. VII.

Ut officium etiam Epifcopo-

rum leviter attingam, notum eft

eo&"

b) T» Tim* III* 9% i) Tit»/• ^$*

Primitiv

Ecclesl®. ₃₇ cos, pr^ter munus docendi, pau- perum, viduarum, & a?grotorum

curam

habuifle; quibus eleemofy-

nas diftribuebant: quod uriico tefti- moniojuftini Martyris£) probafTe

fuflficiat. O\ hmopovvlsg

inquit,

$ ßdXofxsvoi, Kccrä 7rpodipsc;iv ^{sm^og}

rYjV eavl'd

0 ßdXsjoti, ktor ^ lo ovX-

Xsyé[JLsm napz lep npossÜTi ct7ro\&sloii4

$ dv]bg eittiidfii optpcwaTg ts ^ ;#?/>#/£,

$ To'ig &ä voaov rj k äXXyjv dtyav Xsi

xopLsvoig, & C, Sed & lites & coa-

troverfias, ut ut poteftas ha?c ci~

vilis ad perfonas tales minime per- tineat, aliquando examinafTe, &

diremiffe, negari vix poterit, cum

imperantes, ad quos caufTas defer-

rent, Chriftiani non eflent. Ut_,;

autem operarius, fecundum effa-

tum Chrifti dignusefl alimento fuo9 ita

magnas primis Chriftianis ducitur laudi, quod quaevis vitse lubfidia«#

Do&oribus fuis liberalster praeftite-

rint. Per SmXrjy ill am lipuqy in e-

pift. Pauli l) volunt alii fignificari

C 3 duplf

K)dpol*IL p. 99* V) Is Tim. V* 17»

f

De Hifrarchia Eccl.

(juplicem illam portionem Primq-s genitorum m). Alii vero ex hoc Joco probant, duo fuifle genera-?

presbycerorum ab Apoftolis infti-

truta: quorum alii rebus ecclefne curandis, & difciplina? ecclefiaftica?

praseffent j alii vero docerent, & ad-

min i dra

facramenta, & xonm*

Xsg iv Åpyco effent: quorum utrosqj

Apoftolus dicit dupip, hoceft, mul- tiplici honore dignos elfe, fed ma- xime hos pofteriores, ut qui prin^

eipalius munus pSirent, <Sc circa docendi laborem pccupati, aliam

artem

callerent, autfaltem ex-

ercere

eandem

p offen c. Ve¬

rum

hifce diufius immorari noru,

licet, 9um ordinis jam ^ratio poftu- let, ut aiiquid etiam de p/aconis

$catur.

$. VIII.

Prius _vero, quam traftationi

bujus rei nos immifceamus, mo-

aendum eft, velie nonnullos, fe-

ptem-

m)yiJ,Deui, XXI* ij*

Primitive Ecclesi®. ³⁹ ptemviros filos, quorum men-

tionem facitLucas;/), a Diaconis,

de quibus Apoftoluso) loquitur in

epiftolis, efte diverfos. Illi enim

nusquam, quantum conftac, hxxom

appellantur; utpote quiadüempus

tantum inftituti fuerint, ut fuften-

tationi viduarum providerent. Si

enim interHelleniftas, & Hebra?os

nulla orta fuiftet contentio, vix, opinantur, conftituti fuiffent. E-

leåi autem funt ex Helleniftis, id

eft profelytis ^, originis Grascas,

Hierofolymis habitantibus; inten*

quos Nicolaus ille clare dicitun»

Profelytus AntiochenuspJ.

§.IX.

Aiaxom

tS åaxovsTv vel ota*

ws'iaScti dici, cujus primitivum eft

Kovig pulvis, unde xovsu, feftino, ^mi-

niflro, & curr endo pulver em excito 5

neminem, qui vel a limine Mufas

falutavit, figere poteft. Notat itaqj

C ₄ quem-

o) vid. Philipp, I.i, p)Sdlm*$l

fun. de Q flieg. Heünifiie.

4© De Hier ar chi a Eccl.

quemlibet miniftrum, ut patetexN, Teftamento

ubi0&2 foaxovogRexq)y

& Qs8 iidzovok Apoftoli appellantur,

Sic cfiäwvov Evangeiii^kdzoyov

ZLXQ, & hctzdvag, _pro jervisrfamulis>

jßmpliciter invenimus.^ Cum hac

voce

fignificatione non tantum_j convenit visY}gsTY}g, Ted & promi«

fhue faepe commutatur, quamvté

ita communiter appeilafur minifter

pubücus collegii alicujus; quales fqnt apparitores, Mores. He braus dieuntur _{dPJtri miniftri}

Synagoge,

quos Epiphanius r), leviter ^mura-

ta voce, AQavirag vocat, eosque in

ecclefia Diaconis refpondere affir-

irsat. Ha bes ejuscemodi vnyjfhyjy

apud Lucam j), cui Chriftus li- brum compiicatum reddens, ezdr Shcrs fedh: miniftri enim Synago¬

ge _G inrer cetera rnnnus erat,, inqiiif

rot

ins f), legis lår um cufiodir?, ^at»

qiie etiam, ß opus effety ex eo legere

quoci

4)Ron XI11

r)H<er. XXX. s)c^

t) Annat, in Ev. Luc. IF.

Primitiv.® Ecclesl®. ₄₁

quod in ecclefia Chrifliana faciebant

dvoi*yw<?ai; qu<e erat fyecies tiaxcvuv.

Apud Lucianum u) haxovstvi 8c &d-

mog ufurpatur de famulis, qui ad

menfas miniftrabant, 8c dimenfura fingulis jufte diftribuebant: quales

in hiftoria nuptiarum Canxv) etiam

invenies. Et Chriftus apud Lu-

cam

x): Quis veflrum habet Jervum,

nonne

dicet ei; _para, quod ccenem, ér

fr<scinedus miniflra mihi. Hos itaqj

forfan refpiciens Do&or gentium,

miniftros ecclefia hcuowg appella-

vit, quod in Ccena D. panern &

vinum diftribuebant: de _qua re^»

Juftinus M. y): 01 7rap q- ph öidy.om ; ctdoacrw éad^cp ^{toov 7ra?'}

ckm

[Aslateßeiv dir o tS iv%cc$i<nj-

ShTcg dgTy, $ oiv%.

§. X.

Quales ordinandi efTeat Dia- coni, monere non attinet, cum virtutes in illis requifitas recenfeafc Apofto- u) Cronofol, *) Job. 11.9. x)XVIU /.

Jl) Aj)oU ILp.gS,

42 De Hierachia. Eccl,

Apoftolus I. Tim. III. 8. Officium

autem in

fitum fuic, ut omnia, quas decus & ordo facrorum po-

i|ulabant, rite difponerent, ut.#

munera

piis collata inter miferos dividerent; ut Epifcopo denique, quibus opus, eilet, infervirent. In

quam rem ita habentur ^{verba Pa¬}

trum

Nicaenorumz); åfjLfisvéTutrav

et öiäzQvct h %Tg tfi'oig _fjLSTgoLs, sMts^

CTL

rJ _[/.sv STTLO-yJz'd VIT^stcu ii&(,

Quot vero Diaconi in ecclefiis pri-

rnaevis &ApoftoIicis. (de illis enim

nunc tantnm loquor) inftituti lu-

erint, nemo facile determinaverit.

Plures nno fuilfe, inde _pateo,

quod in epiftolis Paulis Epifcopi

cum

Diaconis, non Diacono, me- morantur, neque etiam unus tan-

tum Diaconus-facrarnentis admini- firandis, _totque miferis curandis fpfficere potuit. Ecclefias aliquas, irique illis Romanam, poft deces-

fum Apoftolorum, imitatione /<?-

piem-

z) C ^an

XVIII, apud Btvereg.

7

s

pRIMlTIVJE ECCLESIJE. 4V

ptemvtroruM illorum religiofa, ^nu-

'

pumerum feptem Diaconorum fän¬

de obfervafTe, probat Canon Con.'

NeocaTarienfis : Aicczom sztu o-

(fe'iftisQM sivcci actTå tö v mvoyoi, X$V

Trctw

fjisydXY) fj 7roÅig. 7rsiaSSI'PY) f?

QCKQ

T3 ßl'ßXü Tto V 7rgri%MV $)• Mu-

nere autem

probe defun&i, xaXov

ictvlfa, inquit Apoftolus&) ßctSfip

nsgitiowTcti, bonum fibi» id eft ^> ex-

celfiorem, vel Epifcopalem in Ec-

clefia _gra dum, comparare pote-

ra

rit.

X(,

Hifce adnumerari poffunt ^7rgscr*

ß'Jri^ 'da qnihus Paulus L Tim.

V.

9,5c ad Tit. II. v, Quum e-

nim oftendifTet, quales Epifcopi

ordinandi ejffenr, mox addit de_»

Biaconis, 5c tandem ad 7r^cr/3*Jn-

*

devenit; qua? in eqclefia mi-

nifterium aliquod, nobis quidem

non

fatis notum, obierunt; qualis

fuit Phoebe, quse dicitur Mnovog ^,

x

TM

d) Cen, Keocy Can> XP< tbidm b)l. Tim, IIl, ^jj,

r44 De Hier. Eccl. Prim. Eccl;

tY]s éxxtyriotf Ttjg ^ev Key^ecäg c). Di- aconifla? olim appellatae funt; un-

de de mulieribus commentarii Hie- rotiymo d) adfcripri ha?c habent:

Similiter _{eas, tit} Diacoms eligi jubet; ^un-

de inteUigitiir, quod de bis dicat, _quas adbuc hodie Diaconiffds in Oriente _ap- fellant. Publice docere illis licitum nonfuit fecundum Pauli _{illud: A 't} yzjvxTxsg ev t dig exxXyjcrtatg ^en

ydrwctve). Cetera, ne fupra modum differtatio

crefcat, ⁱⁿ aliud,

Deo volente, _tempus differre

cogor, hifce fubfiftens.

& D. G,

i)Rom. XVI. /• d)xnhTim.III. _e)l.Cor•

XIV* 34.

Penximio Tr^ftanüßim» apque

JU VENI,

Dn. NICOLAO COLLIN,

egregix diilercationis auclori.

T}Xnnatis

Et

plantis Atlantiks Hermest

Aonidum ingrediens limina clara Ducisi

fixerat

Afcraum jam niti fcandere enl*

men,

111

cui Pallas

men & ipfa de dit.

Hunc

vidi (fet clivofa in c olle gementem\

Sitqué Å colie tili

Diva

vocamen

aitr

Vix Cyllenius hac expromfit verb a Potenti j

Perfonuerunt

gau di a te El a Dei*

Glarius

inquit, ego buic virtutem rite pre*

bab»

Pro magnis außs pramia digna dabo J tit flu at ei, faciawefr, pto conamine ev*

ptum-f tot

facilt moUia ferta man**

Lufif

J.S.

•

til

RESPONDENTEN.

•85®'® wjfd ©reFeré lanb bor män meb rdtfa Fajd'

fonffer* öfnings plats; ja b&r ba Idf af

alla.

°s to bet uti alt pclt fPtcfftgf »drtt 0åt/

£)cb dDla fl&gbtf $ Drift »af ffiStt i forna Dar.

<Der bar Minerva jieif ft'n tiD f&mbff trtång flunber Jjj Pindi, Helicons od) i Parnafti ItinDcr; i

©amt

all'pd bergené fnOar fabtf

©om tftdf blomfler jfiön i Idriga tiber grabt.

Adr i »drt SOfannabem fer ®refer$ IanD jin IjFe:

Adr dr De Mufer ju af iifa gdfroor rtfe-.

3n bdnoiDSalx flr^nD b« Dt fin boning fatt/

£)cb af beré' <git folcf upwaFtaä Dag od; natt*

5 fommarä fecf man fe/ bur bdr »tD Sala giorbe*

9tf Phoebi folcf

fdft / fom mpcfet toiba fporöeé / Det De babe tient fd i Apollos bdf/

-

|ft De for IdpDom fia füg ffaffat barligt lofer Apollo fielftoer Dem Den üiSbatt fd bcib'nfe/

3lt De af Daphnes trab nu'D fransar blefwö Fronte/

©om nio ©nflrat' faxt bopfldtat meb.fm*baiit/

m Pallas fdjle fi'eif pö Dem meD beoerS banD.

©d att p& Denna parcF,' pd bcfe Pindi bogber SSot tü Apollo ft'elf/ ocb lefmer belt fornögber

SKeb-jina Nympher all

Dem batt all

befifiar/

#d dt De tiiuta alt/ _|om ndnfin onffligt dr<

Aft«

1 r

#an (ev fig gunffig bem/ fem färbe toi!ja ßlifma.

ipan biuber Pallas ocf t'ti Ijie'pfam Oanb at gifroa/

Ott tele mobart må afilråtfia någon man /

*på boof« mett all fm (ib meb flit a( månba an.

3ag fågnaS/ Ftåre 2?ror/ af 5 / meb anbra/ råFnaS/

3blanb ben macfra l;op/ foni af Apollo tåcfnaé/

2Jt

månmr l;ané; fom man fwrftåbfe febt

®å trågtt ofmaf ftg på bogb ocl) matfert mett,

£9 mill Minerva od €r moba gunjfigt Itfa;

3a / mer ån pennan min fjar nogfamf Fan beprifa/

Sit ftmom några år 3 binnen til ben lon/

(gom Phoebus gifma mill; bet år en Säger grbn.

JONAS COLLINé

v

.1

J