Disfertatio Gradualis

/

Disfertatio Gradualis

DE

NATURA EPITHETORUM

EX HOMERO.

{

Cujus Ρ art em Pofteriorem,

Suffrag, AtnpL Fäc. PhiL

PRiESIDE

ALoCHRISTOPH. DAHL, ^*

Graec. Litt. Profess. Reg. & Örd.

P. P.

ERIC US JTENNERHOLBf*

Gothoburgenfis*

f

In Audir. Guft. Maj. d. ¹⁹ Jun* ^179$;

η. ρ. m. s.

UPS ALIJEy

Litteris jtob. Fr. Edman r Reg. Acad. Typograph.

DE

NATUR A EPITHETORUM

EX Η O ME RO.

dmirabilem in Homero copiam & varietatem Epi

thetorum, ex ingenti ^cuin ingenii fui tum iingvac ipiius fcrtilitare profe£tam, videmus; in ^eo tamen repre-

henfus eft a nonnullis, qnod nitnis, uti videtur, & ad fa-

tietarem usque ipfis indulgens, vix aut ne vix quidem

ullam praererire paritur voculam, expertem Epitheti, ejus-

dernque, ex noftro cerre palato, languiduli haut raro at-

que frigidioris, qualia funt de aquis νγξος·, de la£te λευκο?%

de nive -φνχ^οί Sc bujusmodi alia, quorum notiones, quo-

niam in ipfa rerum harum natura adeo necesfariae Sc per-

petuae latent, ^ut aqua cerre non niii humida ^, nec lac ni-

ii candidum cogitari omnino poiiit, nullam habere vim

Sc venuftatem videntur. Neque, quae noftri faporis eft,

dicendi rationi probatior eft illa Epithetorum uberras ac ferme intemperantia, qua, ex nullo fubinde fenfus discri-

mine, vel näves etiam in rerram fubdu&as aut jem diu

ftanres in litore dtcit S-ca?, vel Achillem in tenroio defi-

dem aut dormientem ttccW ωκυν, vel in re trepida, plu-

ribus uni eidemque vocabulo aggeftis Epirhetis, vim fer-

monis infringere Sc prorfus ^enecare videtur. Grapcis e- nim, effufa fuga, conjicienribus fe in claflem ^, νηαε ccvoc

,

quis eft, cuine puterur γλοίφυξ&ς illud nimium,

ut Sc fatis intempeftiva honoi ificentior ha?c Sc prolixior compellario, qua fugam meditatum Ulysfem inclamat Di-

omedes iratus;

Pars Poflerior.

A

,\

φ ) ο ί ®

Δioyevec Ao&sgTicc$Yjt πολυμηχοιν O^wraeo·

'

Ώη φεύγεις, μετοο νωτχ β ούλων, κούκοι ως , εν ομιλώ,

II. VIII. 98.

Ad rem certe aprius ^nos, boc loco, vel dixiflemus ^cum

Agamernnone,

—

συ KOCKOicrt Αολοισι κεκοοσμενε, κεξ$χλεοφξον ^,

11. IV. 339·

vel fimpliciter, Ο$υ<τσεν πη φεύγεις —- Quanta gratia enim

& efficacia commendenr fefe, ii re£le atque commodum

adhibeantur, Epicheta, tantum etiam abeft, ut temere congefta atque luxuriantia orarionem quodammodo or-

nent, ut onerent potius, & inciratiori inprimis dicendi

generi, mirum quantum, fraudi fint, quare nihil certius

aut linifterius efle genti cuilibet defidentis in arre dicen¬

di moris fanitarisque indicium aut omen, rectiiiime jam

diu Critici obfervarunt, quam largiorem, in fcriptoribus,

Epitbetorum proventum atque ambitiofius ftudium. Sed

non ea ratio fuit seratis, cui fcripfit Homerus: erar enim

illa propior quodammodo iofantili, nec aliter ferme, at¬

que obfervamus infantes, quando primum loqui incipiunr,

dicere amare bumidam η quam atque lac album ^y nec, quo

rem, nifi notione quadam addita qualitatis, probe p.rci-

piant, fatis in cogirando excercitatos efie, gens etiam

quaelibet, nuper egresfa barbariem ita effc comparata, ur

difficiles ipfi perceptu fint generales ^rerum notiones, nec

easdem fine commemoratis quibusdam Epithetorum notis

informare facile pofiit, ^quare fieri non poteft ^, quin, ^quo

in fingulis plenior & diligentior, eo etiam ipfi accom-

modatior fit oratio, unde tot provenerunt Homero, quae fuba&ioribus noftris temporibus fordent, non Epitheta

tantum, fed etiam Synonyma pleonaftica, ut funt fre-

quentiifimum illud νωλεμες αιει, πολεμος ^ΐίοττις, πολε-

μιζειν γ\$ε μχχε&χι, ^atque fimiles eorundem haur raro ver¬

borum repetitiones II. VIII, 528. 529. quo cave tamen

retule-

/

• ) ^o ( · 3

retuleris in idem exeuntes di&iones atque fententias, ^quas,

irato & vehementer ^commoio homini ut fit frequenta-

tas, i Poeta ad ipfius rei ^naturam mero artificio paffim exprimt I. 209. Sed vei haec fupra commemorata,

quae, uti nunc quidern fentimus & in rerum perceptione

fumus excultiores, nullum vel colorem habent vel ufum,

non ideo tamen poterunt in Poeta vituperari, qui nati-

vam, ut fuae erat setatis, cogitandi dicendique fimpliei-

tatem expreifit.

Ar ex hoc ufu Epitherorum, quo ad formandas ^ge-

nerales rerum notiones opus habuisfe tum temporis hö¬

rni nes obfervavirnus, fa£tum eft, ut tritiora qusedam ^cum

fuis Subftantivis Epitheta in unam demum & iimplicem,

quae ipiius eft rei, notionem videantur quafi coaluisfe,

atque adeo in nudam veluti rei fubftantiam abeuntia,

quum nihil per femet admodum praeter hane ipfam in-

ferant, eidem eriam

in quocunque loco & ftatu, ^ex nul-

lo discrimine adharrere, &, unde nomen quoque traxe- runt, Perpetua efte. Atque nunc intelligimus demum, qui fiat, ut Achillem Poeta, vel quiefcentem, re£t flime

dixerit ttcL·? cokw: quae in heroe enim tunc temporis re-

quirebatur, ad hoftem infe&andum, vis & pernicitas pe~

dum ranta fuit A c h i 11 i & adeo nefcia fatigari, ut, ad i- pfum ab aliis discernendum, quum opus eftet notione quadam peculiari, Epitheton illud a principe hac dote defumtum, non ipfimet modo convenienrisfimum eftet

fed ira proprium denique & familiare fit fa&um, ^{ur, no¬}

tione virtutis hujus & perfonae ipfius quafi coalefcente,

Achilles _nusquam ferme cogitaretur nifi πο^χςων,υς^ quod,

uti nos loquimur, nihil aliud fonat, quam tpfe Achilles.

Frequentislima funt in Homero Epitheta hujusmodi quae

Perpetua appelianrur, qualia fimili de caufa provenere, quae tribuuntur Heftori κοξυ&οίιολος, Paridi Ssosdyjc, _Aga-

memnoni ευξυκ^ειων, Menelao ξανθός ^y UJysfi πολυμήχανος,

A 2 Dio-

t

< · ) β < ·

raeiii βαψ ctyaBus·, Regibus stque Ducibus generatim ha·

τρεφνε , <W, αφμφιλος , Achivis ευχνημΛεε, κχξηκομοωντεε , Trojanis πιτιοΰαομα, μεγάθυμοι utrisque, jTroadi ε^βωλκ^^

Argo ιπποβοτοε, Achaue κοολλιγυνοαξ, feminis ευπλοχοομοε,

κοολλπαξΥ\οε, ενζωνοε , βαΒυκολποε ^■> equis μούνυχεε, ωκυπο^εε,

χ,Λλλιτξιχεε, haftis χαλν,εοε, δοΧιχοσκιοε, οβςιμοε ^, navibus ,

ut fupra notavimus Sooc; ^, KC£><yv/Jf£·, γλαφυςοα, ττονΊθ7ίοξς;, εν-

σέλμα , arque aliis rebus aha, quorum peculiarem tamen

vim atque notionem, non ett noitri quidein faporis, quod

ubique fcrupuloiius premas, aut exigas ad hodiernam K-

pirhetorum rationem. Ex tririore enim, quod nionui-

mus, uiu, in nudam ferme rei notionem abiitte videntur,

quare nugar Tunt, opinamur, quod argutuli quidam Cii·

ticorum, fingularem quandam vim & οίν.ξίβειαν in iisdem

viii iubinde iibi videre, interpretentur ^, exempli gratia,

ευξνκξειοον Ii. 1. 410. ttomachoiius ab Achilie pionuncia-

tum, μεγα,^υμα Aχοαοι 123. 135. ut ipiis gratificetur, hov

Αλεζαν^ξον 111. 352 reddi oportere fceieftum ^, A%uuiet ν.αλ-

KiywtxfAcc 75. ex ingenio Paridis, muiierofi hominis di-

£tum

& quae hujusmodi reliqua Tunt, quorum in omni

Homero multo pervagatisttmus ufus haud facile patitur,

ut ftri&ius fubinde accipiantur: quid ett enim quod per-

fvadeat nobis ευςυχςειοον, quod nomen a fummo inter Gras-

cos imperio femper ferme Agamemnoni rerinerur, vel

Y.cchKr/wui£ ut Achaia promifcue nec ob uno Paride nun-

cupatur, boc, quam aiiis iocis, fubrilioris quidquam ha·

bere, aut inimico quamlibet Menelao Peridem dici non poruisfe hov nobtlem feu formofum, ex perpetuo nempe

Epitheto, haut aliter ac fcedifragum Pandarum iegimus

avTiSecv & αμνμονοί. IV. 88. 89. V. 168· Ett: αμυμων tU-

tem, idem, arque οομωμητος, a μωμοε, vituperium, proprie

vul/t obnoxius vituperin, hinc affirmate ^pr aftons t η re qua-

hb"t ty eximtus, Pandaro vel ob generis nobilitatem, vel

quod iniignis fagittarius erat additum: hos vero proprie _tam-

# ) O (

remquam a Jove, Atcs, prafe&us, divinus. generaiim a

inde prafians, cgregius, nohilis, ut 3*·,^ 11. }{, ®e~

Od II. 341. a V. 43. de Junone, Denrum nu'

ρ u (ii stim a, Regina 11. XIV. 184. Å« ^W*tv#v for mofisfim*

eum η o rar </**/, <?.*· lance quaii , aquiparat η It er i, quo fen*

fu etiam «£;os· & ocfSxfics·, ab xysiv ducere libram propric

eequilihris, aqualis ponderis aur pretit, hinc fenfu demum

morali, /w, dignus. Cererum, quae huc perrinenr χ8εσ-

(pc&Tcs (jS77>ts, Βεσπεαος ■> a Deo diElus aur ptofe&us, de O*

mni re dicitur adeo in fuo quoque genere grandi arque

eximia, ut humanam ferme fuperet cogirarionem ^, ομβξοε

absiCpccTcs imber ingens, nos fape ^, ett Herrans vader II.

X. 6. νχν $εσπεαη, immenfus damer ^> VIII. 159. Nec

ftri&ioris fenfus eit ιε$οε, facer, facratus, quod non mo*

do de ornni re facra atque divina ponirur Ii. II. 30*. Vf.

89. Od. XI. 131. uc facris plerumque Numini cuidam

Deorum regionibus, urbibus, locis Ii. II 535. IV. 103.

164. XVIII. 503. fed infert etiam in genere grande

quodvis magnificum atque eximium <3c ex publica utilita-

te fufpiciendum , ιεςον μενοε Avrivos ^, nohilis Antinous Od.

XVI II. _34. te ξos ς ξχτος ingens aut pius exercitus XXIV.

81; ιεςω εν ι Πφξω in magnific ο curru 11. XVII. 464. φυλά¬

κων ιεςον τέλος cuflodum egregtum agmen X. 56. ιεςον ημάς

alma dies VIII. 66. teqov ν.νεφχς quietn nox XI 194. ιεςχς

κατ χλωχς per fecundas areas > nili cogiraveris Cereri fl¬

eras. V. _499.

Sunt fua Diis Epithera ^, ad quorum indolem penitius

cognofcendam convenit obfervare ^, a veritatibus cum Phy-

ficis, tum moralibus., tum etiam Hiftoricis efle deiumta.

A 3 Pri·

6 # ) o ( #

Prifci enim mortales, quidquid fieret aimque in mundo, inprimis ii grandioris esfet eventus, ut erant rerum cau-

farumque rudes & imperiti, ad Deos au£lores proxime

referebant: accedit, quod homines, magnis facinoribus clari, crediti fint vel a Diis prognati, vel poft mortem in Deorum relati numerum, quo fa&um eft, ut ipforum,

dum in vivis _{eranr, res} geftae, virtutes, vitia, _magnam partem facianr Theologiae gentilis , quam ex Hiftoria i-

aeo, fdentia Phyfica atque Morali conflatam, veluti di-

fciplinarum quemdam , ur, tum temporis erant, comple-

xum

varie adornaverunt Poérae. ltaque Jupiter, mero

Theologico fenfu, fummus eft Deus

_πατης xvfyocv τε -9v-

ων τε\ phyfice, fuperior Aer, ctelum ipfum, unde dici-

lur <χ&εςι vctioov, κελαινεφης, vsCpsAvjye^eryjs·, τες7Πκες<χυνα· at¬

que uiyio%os, iEgidem geftans, fcutum fabulofum, re au- tem vera, atras nubes fulgurantes, quae Minervae item

& Apollini tribuuntur, id eft, aéri <Sc Soli, quod penden-

res in aére nubes ejusmodi Sol seftivo _teinpore attrahit,

a marginibus, ut apparent, quafi fimbriatis & rubentibus di£tas _ouyis Β-υσιχνοεσσα, II. XVIII. _204. defcripta II. 447.

XV. 308 ubi noremus exemplum moris Hornerici Epirhe-

ta congerendi: pertinet αηιοχοε ad hiftoriam _quoque, quod Jupiter quidam, a matre ftatim poft partum expo- iitus, _{utyos οχψ, capra} nutritum, adeptus, hujus deinde

fenefcentis pellem retinuit in memoriam infantil, confe- ctumque inde fibi fcutum induxit; hiftorice autem Jupi¬

ter eft prifcus Rex Cretae, vel potius Regum gentilitium

nomen, unde tot inlåns de Dco fabulae, amores, XIV.

317. parricidia , VIII 479. cet. nam Poetice hsc omnia,

five vitia five virtutes, humana mifcendo divinis, con-

funduntur in unutn. Jovis pater Saturnus, principium

rerum, aeternitas, _tempus, quod agit occulte atque futu-

ra celat, dicitur αγκυλοιμητηε. Apollo ab argenteis Solis,

quem reprxfentat, radiis eminus ja&is «fyiψτοξοε, εκαες-

yosy

* ) O C & ₇

yoi, εκατ-ηβολοε: Sol ab acrtu excirat peftem 1). Ϊ. 48. fequ.

refocillans calore vivido, faniratis & medicinae Deus fer-

vat aegros, ur vulneratam Venerem V. ^344. öl vulnerarum

/Eneam V. _{437. ut} lucis ira fapientiae auclor praefertim poefeos, nam ab eiL· fcio eft αοι^η proprie fcientia occvlta^

hinc cantus, αειδειν 1. vJsiv öl Latinum ipfum ^ämne idem

ac occultam notit iam öl fcientiamm orc ana profrre: anti- quitus enim fapientia quaevis lingva poerica rradebarur, iolique ferme ^erant Poetae eruditi öl fapientes. Nepru-

nus, mare, quo terrae cinguntur öl emoto rremifcunt,

γαιηοχοε, ενοσιχβων öl a colore CcCiuleo ν.υανοχαιτγ[ς\ Mars

ab lmpetu furioio Shqcs, μαινόμενος, ατός ττολεμζ, a ca:- dibus βξοτολοιγος, μιαιφονος, & vailatione τειχεσιπλητης: di-

citut* quoque ταλαυςινος, cujus cutis ζΐνος) mulra ταλαν per- ferre poteft, durus, arque ponitur fanpe pro ferro, quan- do autem αλλοπξοσαΚλος audir, tum alntnde alio vergens

impetus ac fortuna belli noratur: Mars aliquando vindus'

per menfes rredecim V. 385. pertinct ad Hiiloriam no·

bis quidem ignotam, quam explicant alii per induciss rre¬

decim menfium. Mercurius, Deorum minifter, quo in

munere i η fe ^it fe χξυσοζξαπις aurcam v ii gam ge/tans, re

ipfj, ratio, follerria, indullria in ncgotiis, eademque ver- bis expreiTi, oratio arque eloquium: priori ienfu audor

fortunae öl faculrarum, II. XIV. 491. dieirur εξίανν,ς} ακα·

κητης; poiteriori cultioris virae intei: homines atque paca- tioris, quo ur nonnullis videtur pertinet αςχειφοντν,ς^ quaii

αξχος φ&νΰ abstinens cadis, pacificator, ad artes litrerasque coiendas ^a priftina ferirate liomines avocando: aliis ab

αξχος albus, confpicuus öl φαινειν, quod ufu fermonis ap- parere fecit res utiles vita?: Argictdam, Argi oculati in-

terfedorem alii credunr ad Hiftoriam pertinere, alii ad fen-

fum moralem explicanres φονεύων το αεςγον> interficiens otium quod ratio negoriofa defidiam ^non paritur. Vulcanus, Jovis

ttque Junonis filius i, e. aeris fupeiioris, phyfrce notat ignem

iive

< © ) O ( @

five cceleftem five terreftrem: hinc operum in igne ^ver-

fantium artifex, faber, unde κλυτοτεχνηε: quod dicitur

flutem χωλευων & αμφηνηειε utroque claudus pede id

pertinet vel ad hiftoriam anriquirus notam, vel ad ful-

guris & flammantis ignis naruram, quae finuofa atque un-

dulans quaii claudicar. Juno, Jovis κασηνητη αλοχοςτε^

Regina caeleftium, unde πξεσβoi & ποίνιχ a πεποΐα praet.

med. v. TtsTsiv 1. ππί!ειν cndere ^, norat cui nccidendo ad ge-

nua fupplicetur, veneraiida: ceterum βοωπις & KsvnonKevoSy

quae nil forte fpe&anr niii femineam formam, nifi ^prae-

ifat aéris fuperioris, quem phyfice referre Juno exiftima-

rur, naturam cogirare, utpote lucidam late atque cun£la

comprehendentem: ed λευκωλενος enim canctidis ulms,

βοωπις bovinis i. e. jvranåibus & plenis majeftate oculis for-

mofay nam bos generofum pri fes aetatis animal, & fola

magnitudo fpe&atur, quam vel oculi bourn habent vel

generatim vox ipfa βχς, prseiertim in compoiitis, indi

cat: notione morali aut politica Juno notat imperium &

dignitatem, unde vocem ipfms 11. V. 784. explicant per ipforum Ducum & Principum in exerciru, ad milites,

cohortationem. Minerva, aér inferior, coloris caerulei

unde γλαυκωπις cxfia C. ccerula oculos, quam vis funt qui

malint a γλαυσσω, quod idern ac λευσσω & λαω fpe&o, in-

tueor acriter, unde yÅauZ noflua, ipfius avis Minervae,

quae no£fu & in tenebris videt, ad aciem pocius oculo-

rum referre _atque moralem denique fenfum, ex quo Mi¬

nerva nihil aliud eft quam Prudentia, confilium, potior

fententia, qualis venit Achiili, I. 194. miila a Junone,

i. e. decori & dignitaris imperatoriae verecundiaj inde

rqiToysveiM a τξιτω, capite f. cerebro nata: fpeciatim peri-

tia artium, follertia, unde muliebria quaelibet artificiofa

opera tribuuntur ipfimet IX. 390. XIV. 178. prudentia

politica atque bellica dicitur αγελειη i. e. cvy&o-cc λεων f.

hxov, rtElnx populi, placet prxdatrix aliiSj a λε/cc praeda,

ut

» ) O ( · 9

ut idem fif ac ληιτιε, λχοσσοοε porro populum pervans 1. in¬

rit ans _, a ^σοοε Jalvus vel σο» moveo: χλχλκομενηιε ^y defendens

fua virtute vel virtutem defendens ac juvans: χτςυτωνη a τςυαν terere, non attntis viribus indefesfa, nefcia vinci;

vulnerat igirur Marcem, prudentia ^nempe confidentiam

virium, U. V. _{855. atque} Vcnerern, five, quod credunt, Trojanos effeminatos 335. Venus vocatur χςνσεη > φιλο-

μει^ε ob pulcritudinem & blandirias amatorias: Iris

ωκεχ

χξυσοπτεξοε, αελλοποε ■, πο^νεμοε, ^ut decet cceleftium

nuntiam, i. e. famam: Aurora ^iyeveiu mane nata, φχβ- σιμβξοτοε lucem mortalibus adferens> a colore rutilo κξοκο- πεπλοε åt ξοΜχκτυλοε, quod rofeis digitis quafi aperit cae- li porras; vel potius rora rofea ^y nam epitheta, quae fpe-

&ant ad formofitatem, conje&um oculorum fequuntur,

nec ita accipiantur, ur ne a parte referri poifint ad to-

tum : femina enim λευκωλενοε candidis bracbiis, χ^υξοπεζα^

κχλλισφυξοε, candidis pedibus καλλιπαξ'ήοε pulcris genus for- mofij ευπλοκχμοε, ευζωνοε^ τχνυπεπλοε, βχΒνκαλπβε eleganter

comta, cin£lay babitior, ut bene impleat veftes, ελικ»τπσ oculis five nigris five verecundis, five pulcre orhiculatis confpicua, illa ex pari quoque reliqui corporis decore

åt idonea conformatione, cogitanda eft in genere pulcra

atque venufta. Ceterum ελκωπιε varie, ut fupra patet,

poteft intelligi, nam ελικοε åt volulnlis eft åt niger, åc quoniam in magna parte pulcrirudinis habiti funt oculi nigri, Hor. Od. i. 32. funt, qui nigris oculis decoram in-

teliigunt, quae oculos modefte devolvit åt dejicits

verecundam alii, alii tnobilibas oculis celerem, med qvicka 6gony alii pulcre patentibus arcuatis five orbiculatis fbrmo-

fam, ab ελισσειν in orbern agere, circinare, alii denique for-

mofam in genere atque omnium oculos in femet verter<tem%

confpicuam reddunt, quo fenfu Achivorum Epitheton ελίκαύφ plerique accipiunt åt ελίκωπχε Αχχιχε III. 190.

B XVL

• ) O ( ®

XVI. 569. confpicuos , nobiles Achivos, ^quam nigras oculis

verrere malunt.

Non exiguam Epirherorum partem conftiruunt Pa-

tronymica, quje inrer Ornantia referre non dubiro, (Tu-

num alrerumque exceperis, ur paffim Tελχμονιος Sc Οιλιχ-

$ηϊ, quibus ambo dtiiinguantur Ajaces. Qu« reliqua iiint

de Agamemnone cSc Menelao, fil ¹ is Atreij Πξία-

fdtétiff. de Hedlore ^, Paride, Heleno, filius Priarm; TuJbcjW

de Diomede, filio Tydei; Ade Ulyfie, Laertis,

Πηλει^ης de Achille Pelei filio, vel ab avis, ut AiccKifys A-

chilles, Δ<*ξ$χνΛη; Priamus, cetera, eo cerrius pertinent

ad ornacum, quo major dos id aetatis habebatur paren¬

tum virrus , ipiique amant Homerici Heroés, in fuis fer-

me titulis, praedarum genus commemorare, quam ho-

norificarn a majoribus compellarionem fcriptores iacri

obfervant & hodie _quoque obtinere apud Rusfos refta-

tum eft. Peti Pacronymica quoque a Regibus, regiom-

bus, urbibus, locisque parriis iblenr: Nefior aurem Pylo

oriundus Γεξήνιος nuncupatur, quod Hercule Pylum va-

ftante afportatus Gereniam utbem Peloponefi, ibique ron- tifper latens eft educaius. Απιο? vix Patronymicum eft,

ur quidam volunr, Peloponefi, I. 270 Π I. ^49. Ted me-

rum torrasfis adje&i vum , ab απειμι-, remntus, dtsfktts ; con¬

tra η/uocSrosi?, Π. 76. de Pylo non firnplex adjectivixn ./-■

renofus, ab αμα&ος ^, arena, quia addirur regioni ^, ex fi-de

Geographorum ^, minime arenoiae, fed Patronymicum ab

fluvio Peloponefi, dedu£lum.

Ad orationem ornandam illuitrandamque, narura

proximae Epitheris exiftimentur /Ippofttiones, quales funr,

dum filvam Homcrus appellat μητε-ξα Βηξων, vinum καξ-

tfw ocgsqjis·., Ajacem ^aut Achillem νςκος Αχαιών, ducem &

p-rincipem quemdam ποιμένα λαών, cetera, quae norionem

cujusque mirum quantum ampfificant, animique arten-

\ -

• ) O C · -It

tionem in ipfa, morando quodammodo, quafi defigunr.

Ornant prore£to, nam iilvam, matrem feraium, cogite

mus, necesfe ed, vadarn admodum atque profundam*,

Achillem aut Ajacem, tamquam cereris murum & pro-

pugnaculum ^, foFtisfiroum hominem & inftar omnium u-

num, &, ut Ajax erat, immanem darura atque immane

fcutum gedantem: iic fimiliter fere Nedor dicitur 8ξος Αχαιών praefidium, a prudentia, qua detit pro Graecis,

monris inftar ac litniris

quem nulla hodium vis fupera-

rer, nam hae omnes noriones in vocabulo latent: ποιμένα,

λαων padorem popuiorum, meraphorico fenfu ex anti- qui.-fima illa padorali vira dcdu£Vo ^, dici pater principen*

atque ducern, qui popuium, ur pador gregem fibi ^com-

misium, fervat ducir: ^{nos qui} ab hac aerare longius

abfumus dicere malumu* populi vel patrem vel regem ,

vel militari fenfu

quo Κκϋς ipeciatirn exercitum denot?.-

re novimus

milirum ducem.

Ex bis, quse jam disputavfitius , farts condar Epithe

ra Homerica esfe, baut a liter ac in omni funt orationey duplicis o c ner is, vei Distingvfntia vel Ornantia , ho-

rum vet o non pauca adhiberi Perpetua, ^quo pertinenr

PATuoNYMtcA

Si, ex natura haut disfimili, Appositiones.

!n Homero certe dmplicirer exponendo nemini auclores fumus, ur discedartir ab ipforum proprierare, quo furu¬

rum esfet

ur Poeta? aetatisque ^{, qua} fcripfu , ingenium penirus evanef^erer; led hoc ira tamen fieri oporrere ed

obfervandum

ur, quoniam ncc uberras ea Epitherorum

nec diligentia, quae, ex fui natura temporis, bene fede-

bat Homero, nobis certe, in cogitando ^nunc demum di- eendoque multo fuba&ioribus, haut femper fefe piobare posfit, moneatur fimul in fingulis, quomodo ex mori-

bus hodierois, Si ii nodra dicentem lingua pkceat Poe-

tam inducere, convenientisfimum quidque reddatur: quo>

ahduci autern fe haut raro Critici patiuntur, magnopere

B 2. elfc

«a · ) o ( #

eft cavendum, ne, quodcumque fubtiliorem jam tnodo

noftrarn non fapiac difciplinam, nihil aptum fatis re&um-

que in Poéra putantes, ipfum, dum maxime verus &

admirabilis eft, vel reprehendere fhideamus, vel ^excu- fando, ii Dis placet, emendandoque iincerum

vas incruftare.