INTERLO C UTO RIA,

g.

F. F. &

DISSERTATIO

JUÅIDICA,

Γ

INTERLO C UTO RIA,

Quam

v

CONSENSU CQNSULTISS. FACULT, JURID.

IN REG. ÄCAD. UESAL.

Sub PR A' SI DIO,

. vm comuLimiMi ac CELEBEiutim,

Dom. JOHANNIS

ERICI FICK,

Philosophie et Jurium DOCTOKIS,

atqueJurisprub. Pract. PROF. Reg.et Publ<

FÜBLICO BONORUM EXAMINI SUIlMITTIT

CAROLUS GUST. BRUSEWITZ*

GOTßOBUHGENSIS.

IN AUD. CAROL. MAJ. D. XXHI. DECEMB.

ANNI MDCCLVI.

h. a. m. s.

υ Ρ S A L I My

Exrad. L·M7JR.MAGN. H0J£ß,Keg. Acad.Typogr.

S:j£ Rrm SPEC TATΛ:

Celebris Urbis CONSU CONS UL TISSIΜ 15 et

Du. ANDREM Η. BUSK,

In cauflis UrblS Juß. PRÄISiDJ, nec non

JUSTITiARiO in Saiveciahll

Ejusdemque CurteMajoris

SEXATORIBl 'S,

Dn. ERICO CE DER BÜRG,

Curi? Minorls PR MSiDT,

Dn. TOHANNI MELLENBERG,

Dn. DANJELI PETTERSSON,

Dn. PETRO C Ο Ο Ρ Μ Α Ν,

Dn. PETRO THORSSON,

Dn. OLAVO WESTMAN,

CONSULI & SECRETARIO.

PATRONISj PROMOTOR1BUS & FAUTO

€T\rfirtationem kanc Juridie^am, loco

publici

examinisy

vantiß τεκμήξιον, ^cum omniqetue felhitatis voto, CONSULTISSIMORÜM ET AMPLISSC

Cultor CAROLUS GUSTA

M:tis

FIDES VI KSS, '

Göthoburgenfis-

LI BUS,

AMPLfSSFMfS DQMJNK.

D,

LAURENT. TANGREN,

In caüffis Utbis Politicis & Coraraerc.

PRjESIDI.

SECRETARIO _atque CAMERARIO, TEQUlSSmtStjue

DOMINIK,

Dn. PETRÖ JERNSTEDT,

Dn. MARCO SIMMINÖ»

Dn. DANIEL! ENEROTJ1,

Dn. LAURENTIO EKMAN,

Dn, Ρ Ε TR O A UR ELL,

Dn.

JACOBO PETTERSSON,

CAMERaRIO.

RIBUS i■ debifo femper honore profequendis.

confcHptam ^, in qualecunque vatitudinis (u<£

& obfer--

JubmiJfe reverenter D. D. D.

MORUxM NOMINÜM

VESTRORUM

bumillimus,

TOS BRUSEWITZ

\

TU!

WÅLÅDLA FRUN,

Fru ELISABETH BRUSEWITZ,

Min Mbgtahrade kiarefta MODElii

jngen

_:I ting

år fvårare

^,

ån

vaft

vtillråckeligen affklldra

få vål oma Föråldrars kiårlek emot fina barn^, fom

JL theflas innerliga föfbindelferemot the förras,trli föll-

je deraP, oitridiga rättigheter. En hvar lårer, ^utan vid¬

lyftighet, -finna ^, och jag mäfte vidgå,; det allmin tim- rneiiga fållhet Jeder fit urfprung ^, nåit Gud ^, ifrån Ederr

min kuldafie kiåra MODER. Min plikt och min Son¬

liga* erkånfamhet emot ett fä öfverflödanrie ^, fam.t al- tid öpet och ömfint, MODERS hjerta tillbaka, kan

derföre 01416jejigen ^nog ruttryckas och aibildas. Jag

utmärker altfå detta, men blott fom ett,igenom få ord,

■mera betydande teckn⁵ då jag uttrycker ett iå vördat

.och kiårt namn , fram för denna förftlingen af mina

^Studiers frukt. Himmelen tinne Eder ^, min huidnfie

MOBER , fom åfven detta med vanlig godhet täckes anfe, hädanefter få räkna få många fålla och roliga cdagar, fom jf förut haft bekymmerfamma ftunder

om rnin välgång ⁵ då år jag fåker ^, att lifstiden blir långvarig ^, och intet ögnablick deraf med mifsnöje för¬

svinner! Framhärdar oaflåteligen

.Min Hbgtåhraåe kiarefta MODERS

Eyäigfle Son

CARL GUSTAF £RUSEWiT£.

Min Herre,

ärwarande lärda arbete förfåkrar Allmänheten

om Edert quicka fnille cth

herbmliga infigt

i Lag- farenheten*

Min

hejynnerliga fägnad bär

hfwer katt jag fä mycket mindrefårtiga., fotn jag, under fhrtroligare

omgångs,

har den förmanen ^{, att} ej allenaß; kätina

Edra lofwårda Egenßaper, utan

ock

att räknas b-land

Edra Wännen

Min Herre, jag

hnfkär Eder fåle

des mycken lycka ^*

tiU detta wittra lärdoms frof, och förf

åkrar

^{, att} ingen ting

(kall

wara mig

angenämare

^y

än

förnimma

Eder

befländiga

^w

älgäng

^y

Jäfom ^Dygdens

wißa

be¬

låning

f

Α. Ε. KAAB.

Till Herr Audoren.

τν, Min Herre, fr am gifven Ed art wackra arte¬

te, cm

Upfkofi'Domar, tal ej min bjna wänßap flr

Eder

längre npßof

^t

med mindre den mäße aüment

yttra

ßtt upriktiga deltagande uti Edar ära och

fbrnHelfe, famt

hvad

mera

Edar wärda

perfon rorer.

Qm ett

ägt

^a

Dygd,

muntert

Weit, trägen Flit,

oeh utmärkta Seder, ßrtjeea

bade bhgagtning och belåning rjä är bågft billigt:

^at

jag i anfeende till

Eder} min Herre,

fårkl

arar

den fhrra

^,

och hoppas

den fenore. / rädnen tid

äfwentyrs wid Edar af målnings

wendet altmenna lärer

fäkert

i finom

tid bekräfta,

at jag

haft rätt*

JACOB JACOBSSON.

alufern Reipublica ^totins eile fingu*

Üs ejus membris , ceu corq-

n.unem omnium fcoρ um, fem.

per praspofitam ; norinc ac fa-

-ceantur, neceiie -eil, _quorquot

in focietatedegunt &, in hunc

finem xmtiatcs primum iuiile ^re¬

gulär iter confticutas, rite per«

penduη c: quam .vero languide fupremam hanc le«

gern iervent non raro homines, deploranda iatis te«

itatur experienria. Publica? faluti vario faae modo,

inner alia, repugnant mutua civium dißidia, utpote qua?, poiita tot vitiis obrut3 natura morcalium, mi-

nui quidem perinftituta civilia pofiunt,penitus autem exterminari nunquam. Difficiles quippe oriuntur

quotidie, de ^meo & ^tuo, quasftiones, qua? beut infa- tiabiii vel habendi cupidini, vei emidendi pra: reli-

A quis

D* B.

ä de

sententia

"

-~'^-- ··· *· · , λ* ^- - - vL—'■v ' -' -· —; :κ 7

quis

defiderio, originem fuam debem

,

i ta vim Sc

vindi&am, atque

adeo multorum civium ruinam &

pcrniciem , non

fine maximo rcipublicae periculo

ac detrimento» faspius

adferunt. Heic Igitur, ii

pacem

refpicis internam

^,

latiffimus ie exhibet cam-

pus ^, in quo cura

Principis,

tota

quanta, cxipa*

tiari debet. Juibe namque

Ejus

^,

prudenterque

latac, non

modo requiruntur leges,

quae tam

facien¬

da & omittenda determinent, quam,

propoiitis

poe-

nis atque

praemiis, fubditos in officio cöncineane;

quaeque , ut

eleganter hane

rem

exprimunt Leges

Patriae Fundamentales ^, vi fuse bonitatis ,

valeanr

ffofwec« frebrt

οφ ftåh.a ben/ foin meb fpåcft

οφ meb gactom

n>»li lefwn;

men

nnpfa

/

λ-

ga

οφ ficrtfT«

/

ben ofiyngn οφ tocångwiin.

Heg. form. jyzo.

jf.

2.

Sed requiritur etiam conti-

ruia _v pariter ac cauta

Sc expedita, juftitit adminu

βratio ,

feu legum exfecutio,

utpote

qu«

,

ipem

impunitatis

maximasque peccandi illecebras

prae- feindendo, crefeenrem litium Sc

controverbarum

multitudinem fortiter impedit, atque id

efficit,

ut

eives boni, ab improbor^um

technis & in: uk

i

bus

tuti, debitam

iüo

ac

civitatis flari didigemiam im?

pendant.

5. il

Duobus praecipüe

modis finiri folent fites:

ant enim , de re dubia Sc controveria,

publica,, legibus convenienter, fertur ία judicio (mtentia

^r

auc

INTERLOCUTÜRIÄ. ₃

aut litigantes, per amicam

transaftionem, easdem

ipii componunt. Nihil eil hominis ingenio com venientius , dignius nihil, quam, ut, in focie-

täte vitam agentes, conftantem fan£lamque cola-

mus amicitiam. Si vel maxime, illius redituenda:

cauila, quis de jure fuo quidpiam cederet; melius

tarnen hoc eilet atquc communi Reipublicie fini longe adcomniodatius, quam fi litigiis, femper

moleflis, inqoietam ageret vitam, atque hona iua infuper haud ^raro fru

Ära

conlumeret: tenuis quip«

pe, ut in proverbio dicitur,

transaäio

utiqne

melior

eß lucrofo quovis

froceffu. Caveant

tarnen

litigantes;

ne eum in finem traiigant, uc tertius, ad quem caußa aeque percinet,

aliqua ratione Jsedatur incon-

lultus: caveant quoque;

netransa&io,

de re quam-

vis licita & in ccteris juile _inita, asqüivocis vel ob·

lcuris concipiatur verbis, quo fit, ^ut eadem ali- quando poileris

improbis

non

nifi fallendi & deci-

piendi inflrumentum

exiliere

queat; cum tarnen

nihil turpius eilet, &

ab hu

manitäte magis

alienum,

quam jura alterius,

fuh fpecie amicabilis compofi-

tionis , dolo vel incuria evertere. Sed in votis

eil magis, quam in fpe, ut omnes, quötquot

in

Republica exiliere poflunt, controverföe

pacifico

hoc transaflionis genere & remedio

tollantur,

prasiertim cum ^, quod

dolendum, inveniantur Re¬

pe homines, qui, alios

infeilando

^,

nomniii litibus

& calumniis deleöantur. His itaque ut obicem

fat validum ponat

Legisilator, publica inilituit;»-

dicia, in qtiibus,

juxta Ordinationen! yrcceßus fo«

A s ren-

4 ^Dr; SENTENTIA

lenfis, Ejus nomine & mandato legitime* cogno»·

feuntur & deciduntur controverföe ^: arque fic, re- nitentibus licet malevolis,

tiitiifima

^{fternihir via} ad- rpiam juftitise ex.fecutionem ^, qua jus iuum cuique

im eivkate demum aetu, tribukur,.

fr

IIL

Frrquolibeir ibdicio^r legitime inilitöenda, qnnt-

tmr fe nobis iiitu^ηt momenta, rite obiervanda..

©mnium primo requirtintur PERSONAL, Judicium·

vel Princifaliter COnftinienrey» ut Judex, A flor &:

Reus; vel _quae Intermedia, feu quafi prinzipales,, dicuntur, ut AdfeiTores, qui judiei a conilliis funt„

fuisque iuffragiis &r laboribns juffitiae admimflratio-

ni inferviunt:, nec non Advocati, Tutores ^,- reli- quique· reprsefentativi litium domini, qui

poftulav

ta· partium in jndicio legitime exponuntvel et-

jam Adminiculares and iη ηt, ut SecretariiNotariij,

eeteri,. qui juffa

&

mandata judicii expediiint, &^>,

non niii majoris commodkatis caufia, adb ibentur,,

litibus multiplicatis. Perionarum enim ^r in judicio>

©ccurrentium ,. interrtofcere jura & obligationes ;;

rnultum ,, fåne·, i'nterefh Deinde adtendenda eil ipia LIS & CONTROVERSIA ^, feu quseflio in Ju¬

dicium deducenda r quas,- quatenus aflu ^movetur

in foro·,, quoque dicitur a£lio forenfis. flu

jus

tres:

partes numeramus efientiales: Factum icilicet, ex:

quo·,. Lcx\ per quam ,

&

lies denique,

cujus

^gra¬

da. agjtur in judicio.. Naturam autem & indolem

harum:

ftfTEELOCUTORM. ₅ Ikrurrr omnium litis partium ^, necefie eil, Übi

tis exploratam habeat, quieunque

felicicer

in foris

noftris verfari cupit.. Hoc judicir materials exeb pit ejus forma, MÖDUM, itx foro,

FRÖCEDEiNf-

JDI

legitimum cöntinens. AbfoJvitur Proceffus ju-

dicialis variis tam Juhftanrialibus^ ^ut vocatione in jus,,

libello a&ionis , litis coriteihtione ^, probationibus aliegationibusque neceflariis ^,· nec non rite fa£la

conclutione in caufla3 quam

accidemaUBuf,

^ut dila-

tione, fatisdätioney caluntnia, interventione ³ de-

nunciatione« litis> 8z flc deincepsfinguli ^autew a£fus, five- fubilantiales fint,, ilvc accidentales,,

in legitima' quavis cauflae in foro tra&atione, de¬

Berit fecundum illumy quem jiira prsfcribunty or-

dinpm & modüm ^, qua folemnia 'r fataliay, cetera, rite expediri : & hiric quam cognftii fit neceflarius·

qpoque juris

proceiTus

^,

abunde fatis

patere

arbi-

uramury Quartum d'enique momentumy in iudicio' quovis obfervandum,

confiilit

in

legitimo ejus

Fine,, qui;, nifr mediante

adcurata LEGIS· äD FA¬

CTUM ADPLICATIGNE r nurrquam obtinemr.*

Tribuitur quidem confeqnens faEti fecundum jora

fuo au&ori in iibello; a&onis7,, pariter ac in exceptione direfta fed problemarice tantum,

i<£f

fine publico adhuc effeTu r in Sententw vero· &

Exfecunone: praemia r vel pcenaey in alterum litiga-

torum a&uy 8c publica demunr

au&oritate

^, ve-

re^transferuntur. Nüs de S ENTEN TIA ^, _quae quoties remediis non

eil: locus7,

töties

litigantibus·

fecit irrevocabiic

jus

^,, in primis· vero

de

i/la

ejus

ipecie?.

6 De SENTENTiA

fpecie ^{, qux}

INTERLOCUTORIA dicitur, V.

D. jam difputaturi Tuam ^, Canäiäe

Letter,

ncbis,

qua par ed

modedia, benigniorem expetimus ho-

rurn conatunm innocentisffimorum ceni'uram Sc in¬

terpretationen!.

;;

^~ 4-

iv.

Hiice ifa pradibatis ^,

definicioném SENTEN-

TI7E generalem adferre juvabic; fcilicet, Publica

eß judieis pronunciatio,

explicans

^,

quid

in cauffä,

battenus controverfa ^, juff^um fuerit,

quid

^cuiquz litigantium jam comp'etat juris,

eidemque

vel facieti-

dum ßt\ vel omittendum. A Coniultiflimo D:no Ρ RACSiD Ε dicitur Pronunciatio ffudkis folemnis ^, eauffe, /« judicium det/utta, continens deeißonerp, vid.

Colleg. ejus mfc, de Fundam. ffurispr.

Prrfc?. Sed

res eadem ed. Circa omnem in genere fenten-

tfam obiervanda lunt ejus tam materialia, quam for-

malia. Ad materiale fententix pertinet, not) mo¬

do-, caufla in judicium dedu&a, acceftoria aeque

ac principalis, ^{una cum} hidoria procedus & fa*

£ti, qua hujus legitime vel minus probati circum·

dantias morales, jDbHIätttit ffäU et

Qå

ttÄ0O£

mål

forbi

^/ fom

Mtrattbeit

eftet:

0temmtig

i ftåm

fSre'fHlt

' eilet: fxratttitben i ett eilet: am

natt måtto beremot inxvänt. iv 23. cap.xxiv.

Jf. 3. i"ed & datus controveriia?, rationibus du-

bitandi utrinque addu&is ^, atqpe ipia

denique

li¬

tis decido , feriptis legibus vel cαηίvetud iηi

ial-

tem

INTERLOCUTORIA: ₇

term loci innixa.

£ältb$(eb

ι fom Cf

ofMl meb (ig/ ma i;ait

od? vätta fm bom

efter. Cap. /. $. 2.

2^ 23. Ad jormalia

vero fententiae, inter ^{cetera ,} requiritur ejus rubrica,

quam fequitur

ipfa juris ad fa&um adplicatio,,

cui adnexa debet eile formula: åt)V θφ b<?g / fOm

foitffvifwit flåt. cfr. de Proceß. Civil. Nob. Rev.

Secr. NEHRMAN. §.$. 25, 26.

CaP. XXVIII. Sed

hxc obiter: nam quae

amplius, circa fententis vel Promulgationen), vel fubfignationem, vei effe&um

^,

quasque circa

ejus fblemnitates, remedia

^,

virtutes

^,

cetera _, in genere obiervari

folent, praterimus

fcientes, & jure fuo illis, quibus

hane materiam

ex profeflo

trä&are volupe fueric, ulterius

kexa«

minanda relinquimus.

§. V.:

Palmarias tamen fententiae dmfiones breviter

heic tradituri animadvertimus; illas, pro

diverfo

ejus

refpeüu,

quoque

diverfimode fierL Hinc,

ratione modi in judicio

procedendi, difpefcitur

in Ordinariam Sc Summariam: illa, quando, fecun-

dum proceflum

juris ordinarium,

res

in litern de

lata peragitur;

h#Cy -quando fummario

tantum pro- cefTu, h. e.

de fimplici & piano

^,

cauila, ob litern

dubia , in foro examinatur ac

finitur. Ratione

ve-

ro litis 111 judicio motx,

fententia,

qu#

huius

potiiiimuin

eft confiderationis, alia dicitur Prxli-

minJl·

Ν

Β DE SENTENTIÄ

minaris, quse conEßit in legitima judicis pronunc/a- tione fuper controveriia quadam procefluali ^, cir-

da ordioationem , de modo tra&andi cauflam prin¬

zipalem, interIkigantes mota: alia Jnterlccutovia, cu¬

jus ^naturam & indoicm infra mox erimus explica«

turi: & alia denique nuncopatur Definitiva, ied

ilrithius ita inmta , Sverhice

3nbtiig

tOont, 3Dbtn i

tytifwübialzn

I quae ίοlemπis eft judi¬

cis pFonunciatio ^, Urem principalem ^, totam quaa·

tarn _, in judicio ventilatam^, explicans & determt-

nans. Hujus varias iterurn funtipecies: auc enim, ratione obiecti, Civilis eft, -quando aftioni tantum rei perfecutoiaae locus fuit, mediante qua., non ni-

fi id, quod η οbis ex patrimonio abeß, perieqnimur

in furo: zm Criminalis., cum poénali tantum fueric a&ioni locus _{, per quam non} niii pcenam ^, lege '

nobis vel fifco tributam, exigimus: aut etjam Mixtα,

qnando & ^rem noflram ^, & _pcenam lege deter-

minatam^ expetimus legitime. Ratione tori gutem,

diipefcitur in filudicialem 8z Exfecutivam8z

tandem,

ratione effeHus, in Condemnatoriam 8z AbTo lut^o- riam , nec non in xoufirmatoriam 8z Refcifforiam.

Sed de Interlocutoria jam nobis fermo erit.

f.VL·

^{, , ,}

Definitur Sententia INTERLOCUTORIA _per

eam Judicis, pro tribunali iedentis, pronunciatio-

nem, qua non nifi pars caujjß principalis, vel ex eadem

hac cau(Ja qutflio de dilatione emergens,

deciditur^

O- rigo vocis deducitur ab inter 8z

loqui

$ unde 8z,

fecun-

INTERLOCOTORIÄ.

fecundum exterorum tantum non omnium veterum

I&orum opinionem, quaelibec iententia dicenda fö¬

retInterlocutoria; quia omnis inter citatlönem, ceu litis principium, atque judicialis controverfisefinem, ferarur, necefle eft, iententia. cfr. PETR. MUL«

LERI Not. inGEORG. AD. STRLJVIISynt. _fa

ris Civ. Exerc. XLIV. lib. XLH$. IV. Recen-

tiores vero nonnulli Juris Romani Interpretes di-

cunt Interlocurionem, a Definitiva prorfus difh'n«

Qam, judicis effe fententiam, _qua vel controverfia,

ad judicii ordinationen! pertinens, ibid. vel etiam quaeftio de incidente aIi_quo articulo, deciditur,

dum principale adhuc negotium pendet & exami-

natur. MATH· WESENBECII Paratit. infF. lib.

XL II- Tk. I. de Re JudiCi Sed, prseterquam

qnod, bac ratione, omnis tolleretur differentia,

quae tarnen , InterJocutoriam inter _atque lenten-

tiam tam präliminarem, _quam definitivam, re£te intercedit; ^opus non eft, ut

fimplici

hujus vocis denominationi inhsereamus, & ad ejus inde vim

ac valorem in jure quoque concludamus: Interloqui enim, dicente SIM, SCHARDIO in Lex. $urid. _p.

m. 1137 , Latinis propie idem erat, ao interpeU

laré loquentem, vel alterius fermonem interrumpere\

id, qud ^extra jus & Judicium fieri poteft. Alii,

rem adhuc adcuratius introfpicientes,

deftingvunt

Interlocutionem Judicis in Simplkem, Cum talis con¬

troverfia deciditur, qu& principals cauflte tionfacit fr judicium, & Mixtam, _qu<z principali

taujjce

frcejudu

cium ad/ert. Ha&enus bene. Sed, cum prsejudi-

6 cium

De SENTENTIA

«inni illud aut negotio principall, cui res dubia åt

fx deeifa, _tanquam pars

ejus,

immediate

adhaeret,

dire&e nocet: aut indire&e ^tantum obeft, & tan¬

quam pars

litis,

non

principalis, Ted proceflualis

confideratur ; diftin&io haec Interlocntoriae indoletn

non dum fatis adeurate deterrninat. Quae ulferius

operofe confabulantur nonnulli, de diitrn&ione illa

inter articulos, incidentes tanquam ante, &emergen¬

tes_, ceu poft motam in

judicio litem,

iuum

habentes

ortum, huc revera non pertinem; quia termini

funt xq lipollentes,

quibus ideo promifeue in ju- risprudentia patriae reéte utimur.

§, VUL

NATURAM & inciclem $ententi<e Interhcute*

ri<e _,, ad tenorem legum & confyetudinum patria-

rum indagatnri, obfervabimus; ejus in

Codice

Fridericiano expreflam vix fieri mentionem, nifi in

titulo de ffudieiis, & quidem Cap. XXIV. f. 2. übt

i.ummo Legislatori

placuit illam, fab

nomine

Up- (foföböltt

^/

comprehendere. Per UpffOfebOilW

hoc Joco illae, haud dubie, indigitantur

judicum

iententiae , quae in f. ^24. IL.

Conft. de

ProceJJu

Foren-

/?, die 4 Junii, 1695 , vocantür

Interloeutorier

dletr

2iffTeber οφ Upffofsbomae

^-

ofu

nam-

que jam diu

invaluit,

ut fere

idem hae

voces

in fo-

ro iignifkent. Nodrates itaque

JC:ri fin

que

hisr

quoque

Nobiliißmus Rcvifionis Kegiae Secretarius

INTERLOCUTORIA; iI

Dn.DoSor NEHRMAN in

Pw.Ou.Cap.XXVIIi,

§. 32.J easdem plerumque

conjungunt,

Sententiam

Interlocutoriam rite deiignaturi: voce tarnen

vel, utin Jure Publice audit,

23frtfjl<b/

femper

excepta. Nos vero, fororium, theoriam inter 8c praxin, quaerentes nexum,

ad meliorem hujus di-

iciplinas intelle&um ^, diilingvimus Interlocutoriam

Sententiam in proprie, 8c improprie talem. IM- PROPRIA, quae nobis dicitur ^, biterlocutio dl illa judicis pronunciatio, qua qu<eftio, de dilatione, ex cauffa principalt emergens

deciditur.

Dilatio,

@EatD*

mål_ι

f xi, Proc. Mfyf.

^quae

in

genere

denotat

rei, in Judicio peragendse ^, reje&ionem inaliud

tempus ^, vel legalis eil, vel conventionalis, vel et-

jam judicialis. Cfr. Diftert. de Dilat. A;o ^1751.

UpC habita, Refp. B. M.D:no ANDREA HOLST, Gothoburg». Quaeilio dedilatione

Legali,

pariter ac

Conventionali, möta &^a Judice deeiia ^, moribus nodris, adcurate loquendo, nunquam interlocuto- ria, fed praeliminaris tantum, vel, ii mavis, dila-

toria audit Sententia _; .quamvis 8c illa Svethice di«

catur _, led abuiive & vulgariter,

OpffOfebOttt·

hsec etenim cauiiae ejus ^, cujus gracia

aäio

eil inili-

tuta, futurae deciiioni _neque praecife obell, neque

prodeit. Hinc ^, ii conferas §· XL in citata Reg,

Cond· de A:o 1695. cum ejus {.XXIV, 8z iimul adtendas ad didin&ionem

i'Uanr,

quam Legislator

in jf. g. Cap. XXI V, 9L

35.

expreile pofuit inter 5Doni&

CUilflÖ

^; videbis, ut inforis conftanter _pra¬

xi, ita quoque juris analogiam, convenientiffimum

B 2 efle,

ι* De SENTENTIA

eile,,

qnod

omnis

ejusmodi fententia, in rubro

^no

minetur 91411C118

Utffog/

^{nunquam vero} 914t- leite InferlGCutwie CÜCC

UpffOfSbOtlt

^►

Quod Ju-

äiciales refpicit dilationes

obiervandum;

^earum

nonnullas prodeffe aut

CöntroveHantium

alteri, e. g.

ob impednnenta

perraiffiva»

β r, Cap* XII,

9{..

aut etiam Judici, utpote ob maioris momenti ^nego-

th ipfipromtius

obeunda. NEHRM. Proc.

Civ.

Cap-

XXIV, 3 ;; icd hoc ipfum tarnen fine omni litis principalis

detrknento alio,

quam.

quod illa differa-

tur in aliud ipfis

commodius

temporis intervallum*.

De hifee _quoque idem efto

Judicium

^r ac de priori- bus, modo irtdicatis,,

d ila

tiorum generibusr icili·

cer, quaefliones funt,

& corfequenter

fententiae,,

non- Interlocutoriae , Ted dilatoriai & mereproces- fuales _, de cetera nulluni

ha

bentes

efficacem

reipe-

£him ad hane magis, quam aliam^r ff ^mota fuiflet,

cauflam principalem..

cfr.

ß. 6, Cap. XVI, 9fc 55»

Nonnullas vero ejus funt indalis ; ut quasftionem

ex ipialite

principal!

emergentem,

de dilatione plus

minus: neceflaria,, moveant^, atque ftc judicis re-

quirant,.

in foro,, interloentionem folemnem.. Sic,

ubi, de infpe&ione oculari inftituenda, Cap. XIV.

3. ö■'£ β XX VIII. Cap, m 55.· de jure tertii

intervenientis ^, Cap. XVIII.

9t. 23.

de inftrumento

authentico rite exhibendo & examinando, ß. 4.

Capv XIV.

ibid. de liquidi feparatione ab illiquido

β 2. Capi XXIV.

955.

&

fic, deineeps, qnaefHones,

moram incauflae. principalisdefiderata^

alias

promtio-

ύdeterminatione parientes^>}

exiftunt:;

illat utique

nego-

iNTERLOCÜTORIÄ. _*3 negotium principale, quarovis

indirekte,

omnes tangunt ·Ψ nam Iitiy quae

hic&

nunc

agitur,

^princi- paii meliorem poflunt

conciliare formam,

fidemque majorem«, Sententras itaque

judicum

^, fiiper ejus-

modi tantum quseilionibus ^> quae ipfam ^controver- {iam, _quamvis intervenrente quadam dilatione &

quafi e longinquo-, petunt , in

judicio folemniter

fetas, nos tnterlomorras ^, fed _improprie tales^, re&e

isuncupamus. Dicuntur alias in jure noftro Up»

ffofeborrmr/

fem alfenaft rill fafem

6efr4mjdfe

j41lae/ oeb tcFe bafxoa

naget*

haft eilet

egen-

ffαρ til

at

4nba twißeit.

^€ap.

xiv. ©ftpm,

^SS,

©iit

1667.

5. IX.

PROPRIÄ autemnobis Tnterl'ocutio diei_{tur, qua} jludex aIiquamUth principalif partem

folemniter

deter-

mittat: frdiretlam, vel immediatam quoque,, eam nun- eupare velis* ^nos-

Tibi baud contradicentes habebis.

Sententia haec cauffae merita , judicio legitime infi-

nuata, ied nondum plene demonffrata & cognita,

immediate atque direkteferft- Scilicetlitem ^, totam quantam ^, in fua quafi"membra partitur

judex

^r 8z il-

lud , a cujus re&itudine reliquorum deeifto depen-

dere videatur _{,/ per} Interlocutoriam pleno jure diri-

mit: ut fit inilar bafi's ac fundamenti,. cui _cetera, in ultimaejus definitiva tandem obvenientes,. deter-

minationes partiales ^, qua principalem non modo·

iled 8c accefloriamdemum fori a&ionem„ rite inaedk

"

1 ficen-

ϊ4

de SENTENTlA

'V, , *Γ ^.. ' ^' ν

fieentUr. Sic, ut maneamus in exemplo

fupra

§.

VII. adlato 5 quoties, vi /. 2. Cap. XXIV. SR. 53. ie- paratio illa liquidi ab illiquido, per impropriam judi¬

cis interlocutionem partibus injun&a, obdubiam&

controvcrfam adhuc decerminationem articulorum in rationibus re&e computandis, inflitui nequit;

toties quoque judicis eft, certum, legi cauiiaeque

congruum, ponere fundamentum ^, fuper quo com«

putationes illae funj: ftruepdae. ej

gett gtotvts, innan IDomarcit

frnwtfreras

fos- brittgw

ptåfwtt1

οφ gwitbett utfått ¹ tfyttpä

MCtr4f»iiigeti

fFe ffall ^/ gnnge £>om t\)w&

οφ warbc feban

JWfttmgert

tlyw eftcv gjorb.

Loco citato· Haec hujus fundamenti publica & fo- lemnis determinatio, in judicio facla, principalem

controverfiam dire&e tangit, partem ipiius litis ab- folvit, & hinc fententia dicitur ^vere Interlocutoria,

8c quidem proprie talis : nam inter definitivam _per-

fe£te conftituendam eft quaedam quaii interp.ellatio.

Secundum praxin itaque ^, & veriorem _quoque ju¬

ris analogiam ^, conftantcr rubro ejus inferitur titu- lus; SR4ttett$ Interlocutorie οφ

UpfTofebom.

Ejusmodi Judicis Interiocutio ratione caufias , leu obje&i circa quod verfatur, vel CIVILIS eft, vel CRIMINALIS utraque vero Propria vocitatur, qua-

tenus principale aftionis negotium ingreditur a&u,

& id cOTitinet, jOttt

Partei!

til

fyufwubfatett

Μ- tett bittber eilet:bc{WArat/Uti verbaiacentinfaepius laudata Conftit. Reg. de A:o jdyfa ejusque /.XXIV. in

fine, velplcnius, quod partium alteri imponit, att-

ttttgeti

INTERLOCUTORIA; ₁₅

fingen

pä fräne efrta eilet flclfwa ftfeit/ tfres

fiorre

f$vfang

/ - -

fornt lyafxcw näMtt

twft eilet;

tZätnftap til

at

4»bd twijteit

©fiptH 35. ί »$t 1&7- Cap. xm

§. X.

Ex hifce jam, de

indole &

natura

feotentiae

in- terlocutorix, it^a breviter in medium adlatis, ut opi-

namur, facis fibi conftat illa, quam modo adhibui-

mus, inter Propriam &

Impropriam judicis interio-

cutionem, ha&enus inaudita quidcm ^, fed fere pal- pabilis ^,

difFerentia.· Nam, uti quxftionis ar£fcay

cum principal! a&ione,

connexio

utramque» a

fen*

tentiis mere proceflualibus &

decretis

^, uti vocan-

tur s interimifticis, qux litigantibus quid finc ^mora peragendum

praeftandumve irijungunt, re£tc diffiß«

gvit; ita quoque

Interlocutiones illas, ob

^earum

cum caufla

principali

^nexum

vel propriorem

^,

vel

remotiorem, inter fe jure>difrerunt. Sciiicet, de- cifio ejus,, fed habito folum ad judiciiformam re-

fpc&u,

cafus,

quo

perfe&ior & certior demum

^e-

vadat controverßae, hic & nunc in primis motae^v cognitio; & decifio quoque

ejus,

qua

maceriale ju·

dicii, cafus, qui maxime

fundamentalem litis

par-

tem abfolvit; toto utique, quod dicitur^f ccelo difcrepantes flint

Judicis Interlocutiones. Ec»

quamvis

difterentia ifthxc,

a

neceflaria

^noη

modo,

qux utrique

competit & definitivam fem

per

ali-

quantiiper moratur,

dilatione, led &

a

Judicii for¬

ma

/

36 De SENTENTIA

ma atque materia, regulariter petita, fuas aliquan-

do admittat

habeatque

excepriones: decretaquoque

Interimißica, maximc iupermajoris momenti caus-

fis, parum, noftra opinione, vel nihil ab Interio·

cutionibus

difcrepent

^; ut exernplum nobis praebec juramentum tam calumni*, fine _mora, ff.p. Cap.

XIV. 9ϊι Ά. _quam purgatorium, non nifi interve-

fiiente quadam dilatione ^, ff. 31. Cap. XVII 3$.

praeftandum ^, utrumque licet formam non minus,

quam judicii quoque materiam, ferire videatur: Ve¬

ratarnen manet diftinftio, &, quam quammus, In- tcrlocurionis ideam adcuratius explicac, fi adtendas ad remedia juris, quibus ejusmodi Judicum dcci·

fiones impugnaturi rc&e udmur In foris Svio-Go- tJiicis-

$.XL

Prudenter admodum

Legislator;

in ff. ι. Cap.

XXlVy 2^· 18. & plufculis aliis legum locis,

prohibuit;

ne interlocutionibus retardetur impe-

diaturque

ultima judicis definitiva ^: admifit vero

illas, ubi non, nifi cum cauflae detrimento _, evi- tari queanc;

Quoties

itaque fententiafertur Inter- locucoria 5 töties aut eadem eft

fubfiftendum,

aut

legitima adverfus illam tempeftive iunt intcrponen-

da juris remedia, ne vires rei judieataeadquirat. Ad¬

verfus improprie fic di£tam Interlocutoriam ^reme¬

dium adpellationis frufira interponit laefus, _Cap.

XIV·

βϊίρηί.

58« €5ίέΙ. ^{i^arn} adhucinde- eifia

INTERLOCUTÖRIA.

fy

cifa prorfus manet Iis

principelis,

& idem denique judex in definitiva ul-

terius judicabic de effe&u cjusmodi iux Interio-

cucionis. g.z.infineCap^ XXIV

ibid¥ Ceterum

hujus generis Interlocutionibus, quantum fcimüs ,

nullum Legifiator conilituic

remedium;

nifi forte quis

illas,

tanquam

decifiones

mere

procefluales

^t

vellec tra&are, aut fuper injufta quadam litis pro- telatione querelam ^movere jf. 6. Cap.

XVL

33. Si quis diceret;

fententiam

^,

de inipeöione

oqulari inftituenda , Interlocutionem

efie im

pro·

priam, & tamen

admittere remedinm adpellario·

nis, vigor© Cap.

XXV·

§. /,

9i. 23. Refponde-

mus; neqtie heic

adpellationi locum efie, prius-

quam ^, qui

Interlocutoriam tulit, cauilam fubinde

principalem quoque

definiverit. Quod

vero

In·

terlocutioiiem proprie

tralehifpe&at, recurrarrius,

ne- -Cefie eft» ad fubdiflinftionem ejus, §. VIII. ad-

latam, in Civilem & Criminellem. Flute

illud juris

remedium, quod

omnibus

in genere

ientenriis crimi-

nalibus denegatur,

concedere

^, opus

forec omni·

no fruftraneum. Luculenter fåtis exindc ^quoque patetj; cur

criminis

reo,

juramentum purgatorium

juxta

Interlocutorias ordinationem, praeftituro, ad-

pellationem

interponere nurfquam Hceat. Vid, jf.

1 Cap. XXV,

&·'25· Adverfus hujus generis

fententias itaquc non,

ndi fupplicationibus, qucrelis

& ultimo denique

leuterationis beneficio,

pro

ratio·

ne circumfiantiarum, fupereft locus.

Illa

vero, qua civilis controverfiae, fed merita ftringens,

dijudicata

pars

eil, quin ordinarium adpellatiqnis remedium ad.

\

Ig DE SENTENTIA

mittat,' nulli dubitamus. De hac ^rc quamvis ni¬

hil in novifftmo legifterio Fridericiano reperiatur lanciturn; folva tarnen res eft, & vera utique ma¬

net haec

noftraopinio:

nam caufta civilis eft, cujus

quaslibet

pars

eadem methodo,

fide atque

juftitia,

åc tota Iis, in foro tra£hnda venit; & anciquiora,

quse nobis in iubfidium reli&a func, jura,' verbis faltemimplicitis, ordinariam, adverfus iniquas hujus-

modi Interlocutorias , concedunt adpellationem. jf.

24, Proc. it??. Cap. xiv, /. /.

0fipnt.

§3- 0ίδΙ· i6#j. In caafla icaque civili fi quis v.

aes aiienum , cujus eft accufatus, purgatorio

a fe removere juramento obftri&us eftet, id quod

quam isepiiftme in foro acciditj tunc ejusmodi ju-

dicis interlocutio, ufpote & civilis & Jitem _prin¬

zipalem direkte adficiens, mediante remedio adpel-

lationis & non aliter, corrui poteft, ^atque emcn- dari legitime»

Atque ita, Numinis iub aiFpicio, qua po- tuimus brevitate , praccipua laltem iententi^

Interlocutoriae requiflta attigi^{mus ,} pafftm ft.

mul indicantes; _quem in finem decifftoncs iftas impetrcntur, atqne unde etiam promanent: tan-

demque, pro racione inftituti, ^nos jam ^co per-

yenifte credimus,

quo

contendebamus. Finem

igitur opufculo ftuic qualicunque ftc impoftturi

coneludimus monito illo, quod in Regula judi-

ciaria XXIV comparet:

JDOlffarw fFaß

fcfe XVß- W

for&Aprg

at båmai

fir ån twtt fafw

begtmbat bafww;

ty ctt

jwfiig 3Dotn

åt

mm

m οφ

tåmu

S» Dr Gr