• No results found

Dissertatio academica, de primis fundamentis felicitatis civilis. Quam, cum consensu & approbatione amplissimæ facultatis philosophicæ, sub præsidio ... Martini Brunneri ... pro consvetis in philosophia honoribus consequendis, placido eruditorum examini s

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dissertatio academica, de primis fundamentis felicitatis civilis. Quam, cum consensu & approbatione amplissimæ facultatis philosophicæ, sub præsidio ... Martini Brunneri ... pro consvetis in philosophia honoribus consequendis, placido eruditorum examini s"

Copied!
20
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

Q.

F.

F.

S.

DISSERTATIO A C AD Ε Μ IC A, Ds

PRIMIS

FUNDAMENTIS

FELIC1TATIS CIVILIS.

Quam,

Cum confeniu &

approbatione Ampliifimae

Facultacis

Philofophic#,

SUB PR&SXDIO

V. Cl.

M.

MARTINI

BRUNNERI,

Grxcse

Lingvas

Profeiloris

ord:

Pro confvctisinphilofophia honoribus confequcndis, PlacidoEruditorumexaminifubmittit,

ANDREAS A.

©tili*

Bothn.

In auditorio Guftaviano Majori,ad dicm 3.Dfcembri horij matutinis, Anno Μ DC LX IV.

UPS ALU,

Excudit Henkicus Curio S. R. M. 8c Academi# Upfalienfis

Bibliop.

(2)
(3)

1K

Adfis,

Gubernes,

Adjutor

foitis!

Prsfatio.

__

^^Wß^iM^mcivitasomnium

focietatum

ul-fäjr

timaatqueperfeclifsimaft,utpote

"C<

\wmi

m

m&.

hn quamomncs,nijiquorumfors,vei

\infra velfupra kumanam

dignita-(iemβ/,naturah

impetuferimur,te- ^ϊ.t,p0iit.

yle

Arifiotehcl\

quifit,quodfinefuo i.&a.capp.

\totiesexcidai; civtsquefuos,quos

1

beatos redderedeberet, mijera&

i-pfa, inqmvismalapracipitestrethat?Pbilofopbos confulen»

tibusnon unandditur

caufa, Aln orbem, cui terrena

o-mniafubjeciafunt.veram

converfonurn rerumpubl, caufam

^ ^ ^

aäferuniySedridet haneArißoteles£. in Platone,utcaufam

c3pi/u^i*

mmüremotam.

'QuamvisenimcunAis rebuimundanisin

orbtyinfitquidam orbis, civitatesque

utcäteraomniahuma¬ na,feniumfuum

tandemfentire neetjfe habeant,huictamen

eruntßute caußz,

eaqueproximee,quarumratiopolitico

maxi-mehabendeerit. Fatoruminevitabilem vim

pratendunt

a-Iii,ceuadquorumleges,

ortus

intentusque

omnium rerum

fiuat;

Sedimpiaefl

korum fententia, omnia ineludentium

necefsitatislegibus; ΝamProvidentia divinee, quam hie

manifeflam agnoßcimtiSyratiolongl·diverfa eß.

Aßrologo-rumnonnulli

* expofitußellarum mutationes

rerumpubl.de-rivare conantur; (cdnechorumfententiaßbi

conßarspoteß,

tumtotaex incertis

pendeat. Omnium optima eorum

fententia,qui adinteriöracivitatis

ρenetranda, Cives ejus

eandemßbi felicem vel

fecus 5fuis vel virtutibus vel vitiis

redderedocent, Sic

Polybius y,poßquam vitia fingularum yl.i.cap-7· formarum,femutuoinfequi

(olitalongoordineenumcraffet,

(4)

m-tandemcondudit; HicOrbis eftqüo in

fefe

rcfpubl.

rcvolvunturj Hicnatura:ordoperquemrcrumpubl.

flatusmutatur,transformatur,& rurfuseodcmredit.

c.24*InterpreteCafaubono. Et

Dionys.ηahcarnaß.

λ, ci

vitas

inquit,quseconftatcx

multis

domibus,

tantiiper

frui-turtranquillitatc,

dum privati hommes

vivendi

ratio-nemexadamtcncnt;édiverfoconfli&anturcum

va-riis calamitacibus,ii ejusiingulinonbene

fe

habeant.

iin B»Cat. EthocquoäSnluß. Qait,

fortuna

iimul

cum

monbus

5* immutatur. Confirmatidomniumtemporum

bifloria. Quod

cumitaβt,fatturummeopera pretium

exiftimavi ,fi,

cum

*

publicum

aliquedfpecimen

profettus mei

dandum eßet,

vir-tutesillas, quibusceu

fundamento,felicitas

civitatis

inniti-tur,defcriberem,& in difputationem vocaremj argumen¬

tumcum utiletumnecejjarium, Jnhibuit

nonnibilfcriben-diimpetum,

materia gravitas

; tum

quod

baud nefciam,

quampericuhplena

resfit, in

publicum edere,

qnodplurimo-rumJudiciumfubire

debeat; Uli

prafertim,

cujus,

angußiis

quoque

temporispreßt

.vires

ingenii

argumenti

fublimitati

vixrejpondent: Sed

reddidit hunc

mihi

meliorfpes

de bono¬

rumaquiorijudicio concepta. IS!am

de

cieterorum

maligno

dente, minusfumfolicitus.quibusut

fatisfaciam

.frufira

fim

fifperavero. De

ordine

pauca

die

am.

Quia

feheitatir

rerumpubl,

duopotijfimumfundamentaßatuipoße

videntur.

virtusatqueprudentia,

de lila

primumagere

animus

efl>

tumdebac.Sedcumaliafitvirtus,quainDeiCognitionem&

eultumfertur,aliaquaanimum&mores

noßros

informat,ll-lamutprimumrerp

.fundamentunijmie

pramittendäm

duxi.

■y Syncf. de luxtailludSynefjeratoris,

ivttßtict åt

rrpum

ι&πζζβλη-cegno.

κ^ττις

drCpstÅr/f/tp' ΐς

tTvfyifo

ζμπίάδ'βης

£Λ-<rtÅdctf. Hacmihidijputationismateria,

hic ordo

er

it.

A-defioDeus, captaque

moderare propitius

!

(5)

em-!Λ

MEMBRUM Ι.'

De Pietate &

Religione.

5.1. Tnter fundamenta illa,quibus Felicitas

ciyita-•*tisinnicicur, primumllbi locum itierito

ven-dieat Pietas. Namcumcactefa*virtutes, nos in lis,

qua:magis humanamfapicntiam ipedant3infbrmene, hxcdivina prorfus,omnisboni fontem Sc originem

Deum, cogoofccndum colcndumq; nobis proponit. Cujus quidemquantuiitmomencum3ad felicitate

rc-rumpubl. docent hiftoria:;iVullam vidz.unquam

cx-titiiTc,bcne conftitutarempub.inqua non aliquis

ien-fuscultusq,· divinusiit obfervatus, ctiam inter

barba-ras nationes. Quod fané,quac nunceft natura

ho-minum,futurumnonfuiflet, nÜi eis reda ratio

di-ditaifet, Deumefte,qui &condidit omnia,

condi-taque,cadeftia atque terrena,virtute iummå

modere-tur; adcoque illi fummum pictatis reverentiatquc

cultumdcberi, quem vcrademumFelicitas fcquatur.

Tumcorruptarumrerumpubl. nonaliud certius eft indicium,contemptureligionis &pietatis,·qua

fubla-ta,perturbatiovitxfequiturξ§magnacanfußoutCic.etlo-«l.i.'denat.

quitur. Fidesetiam&focietashumani generü, £? um DcorUm

exceüentifsimavirtusjuftitia^um bactolütur, eodé teile,

utveriffimü iit illud Plutarcbi:# ττόλιςανμοιΛχ«

μαλ-λβι/iSα,φϋςXPpif>V πολιτπατηςΖΰβι 9~Zcoi> άοΡης ctvaipi%tfjj$

mcvTpimcriσνςκ<τινλαβαν, η Xetßxcra,τηρησ-αι, eile feilicet

pictatem,utidem docet, <rvi/εαΖκοναπάσηςκ$ινωνίας,κλι νομοβτίαςζοζίτμΛ. Hinclegiflatoribusomnibus

fem-perprimacurafuit,inimbuendoanimos civium,

ve-råpietatcreligionequejuxta illudArißotelis

γ-,π-ρωτονη yi,j.p0!.s. && Quωνεπιμέλεια. QuodetiamCicero monet, Et^l·3·^1!.

prudentcr å Romulo fuo obfervatum , tradit

(6)

licar-*iib.υiS. licarnaileus afeliciinflituto,cum hocfuipoßeri tam

C i ib. χ: i. fändecolerenc. NamutVal, MaxC. teitatur,

nun-quam remotosoculos, abexaplijfimoCcrtmomarumculiu

ha-bueruntRomani, nolueruntenimquiäquam in civitate fua

aJJervari,quoammibominumaDeorum culiu avocarentur. Hoc illud cft, dequofibi vehementergratulatur paf-sOcAmfp. lim Cicero, Sc ubi aity; vici/ieRomanos,omnesgentes atque nationes,ffuigenens puta)pietate(3religionen ut

quibus fan&ioraquoque iacra ilbi vifi funtcolerc,

bene(3prceclarédeDnsJentiendo (3loquendo,nihiltis

affin-gi

pafft, quoå

beatee

Uli

naturceparum

ejfet

confentancum.

iL. a. it. vcrbafuntDion.HalicarnaJfA vertéteGelcnio.Sanda veroilla Hebrxorum gens quantointcrvallo Si hos

poAiereliquerit,ηοη ignorat,qui iapientiam

illam

infinitam, undc hxc iua incorrupta haufit, cogi»

taverit.

§, X. Religioniscuram pietatisque exercitiums

quia nccciTariumeffecivitatividimus, ftolidi foret,

iinonextreme impii, in hac Evangclii luce,

qua-lem haneeile oportcat quzrcrc. Namquis noftrurn,

qui ChriAianiaudirevolumus, ncicit, debcrc illam

conformcm efTe CadcAi doÄrinar, nobis in Script. S.

pergratiamdivinam, revelatar?

quippcquxiola,cum

civili,ieternamquoq;falutcmnobis

procurat,iempcr

ilbi conftanscadcmquc, dequa inT heologia plenius

informamur.Quoniamvero minimahominum pars,

haneamplexifunt,vcl ampleduntur; quid csrtsris

fict,vcldeftitutis iacrafcriptura»yel

ejusdivinamau-doritatcm reijcicntibus?quorumreligiones iniiniris modisab.hac vcrå aberrant, faliis impiisquc

dog-matibus,qua plcraqucconfutre.An crcdcndum,inhit

vcrascivitatcsinAitutatefTe? cum fundameoto tam

(7)

aecef-/1

ncccßario, ver arcligione, qua!firmam demum

foli-damque felicicatem adfert ,careant? Non facile

vi-deturconcedj pofFe. Verum enimvero , quamvis

Iiianimarumfuarumjeternsialuti, minus bené

con-iulucrinc,eatarnen, quaecivilem iocietatem maximé

fpeåant,utplurimdm obfervaiFc,negari vix poteft.

Etquid vetat easCivitates diccrc,qua!adhonefti le-ges, naturaduccdnfdtutxfunt;quales plerxque

gen-tiiium.· prxfertimcum Sc in hisvirtutes,ad quas fux

leges ducerent,non minus floruiiFc legantur, quam

innoilris? Quid fi dixerimus, ncnnullas barum in

quarundamvirtutumcultu, nofiris civitatibus

mul-toiuperiores fuiilc ? Quot enim virtutes hodie in Ciirißianis defideramus ,quxapudillas, fartas te#as

iervatas eile, noflrocum pudorc doccmur.

rias diligentius evolveti, excmpla non

dccrunt.Reli-gioncs vero eorumquodattinet, quamvis in plerisq;

corruptaefint, quxdamtarnenab iis de Deoveré

erc-duntur, Dcum vidclicct ciic,eundemquexternum,

immutabilcm, purum atque juftum. Ncc melior

eorumpars,unum eumcfieignorabant,utLe^«jf?«j& «i.i.e.s.de

multis probat, addu&ispoetarum philofophorumq;

fa]f·

reii£·

antiquoruteflimoniis.Et Cicero β fatisclaré, unitatem C inSomn.

Dciinnucrcvidctur,&yubi caufasintroduåx ab ho-

^ip'd^

niinibf? multitudinis dcoru,a!ciusrcpetit.vid.Morn.c

fu^Deom.

Atquehxc crcdidifTcnon minimumillis profuit, ad ic.j.de

ve-benéagendum

,fciicitcrquc vivendum, Prxfertim mai*

rellS*

cum nonlevcmaliquam, fimulatamvc pietatem

prx feferrent;NamCicero £

ikjnfpeciefiüafimulationisfßc~

ς j χ deNa_

utrcliqtuevirtutes, ita pittasinejjenonpoteß: fed mente taraDeor.

caftå,pioque,utapud

illos,corde Dcu venerantesjtan-to faniorcs iis,

quorumimpiaeft Scvox &fententia,

A $

(8)

religioncmrem per

fc

Ievem,

ideo

cantum

confi&am

cflc.ut fubditos in officio contmeat. Olim inccr

Genciles,quosdamhujus impietatis invencoseiTe

do-äiJi.-depla cctPlutarchusλ.Atqueutinam intragentilium

lcho-foph

ph l°"

impictas

fubftitiiTct..Scd

vercor ne quos

in-ter Chriftianosblandihujus erroris venenum

infece-rit,iftorumnumerumlongeluperet, Qui quoniam

Scripturam S. contemnunt,Ciceronem audiant lo¬

ci.2deinv. quentem £. Natura -juseß, quoänonopiniogenuit,fed

Rh«.

qucedä innatavis inferutt,utrehgiones&ptetatemcolamus.

§t 3. Sedqvumprxtcrhos gentilium crrores,

e-tiaminterChriftianos diverfa: feiteftnt,quat fingtt-lx fuasreligionesfibi cudunt, å veråilla,unicéverbo Dei nixå,inmultisdifcrepantcs; quxrihic å

Poli-ticisfolct, anplures unä,in qualibet Civitate

focie-tateque,cumutilitatcejusdcm tolerari qucant?Negat

major potiorque pars,maximé fiparipaflu ambuient.

Namcumreligio,ut fupra vifum, omnis focietatis

vinculumiit, hoc rupto,unitatem quoqueanimorura tolli»difcordiasque oriri,certumeft; quasdcinde

fe-quunturconjurationcs, confpirationes in mutuum cxitium, faÜionesatquefeditiones,res civitati

no-Centifiimai. Vidithocinfenilffimus

illcChriftiano-rumhoftisJulianus Apoftata, igitur,difsidentes

Chri-ßianorumAntißitescumplebe di(cißa,in palatium

intromif-fos monebat,utcivilibusdi(cordiisconfopitis,quisque nullo

vetante,religiom fuaferviretintrepidus. Quod

agebati-dtoobßinAÜ, utdijfenfionesaugente licentia non timeret unanimantempoßea plebem , ut loquitur

, Ammi-y1.22, an. Marceil.y. Et haud fcio , an ha:c animorum

diflentiocircareligionem,tantos fucceftus, tantas-qucvi<ftorias,TurciscontraCbriftianos dederit,cum

(9)

/ g : ~ ·πν ά

hxcmaximé faciat,u£armainmutuaviiccraimpigrc

ftringamus,quxTurcarum

viatquecrudclitati,meli¬

usoppoiita fuiilent. Sed pmer hac mala,

remif-fiores quoq,· & langvidiores lnbditos reddic in hoc pietatis ncgotio,religioms licentia, qui längvor de-indé,in apertum ejuscontemptumprorumpit, quo

fané aliudin civitatemagis noxium non eft. Νam

utLaäantius veréSiit;uJ^eligione[ublatajiecfapientiate-«lib.dcira

neripoteß, necjußitia;quia ηιβ cupiditates noflrasDeus, c*Iz*

quifalltnon

poteß,

cqereuerit,fcelerate, impieque

vivere-mus. Praftat proindé unamreligionem in civitate

fartam redarn iervare: nifi urgens necellitas aliud

ivadcat.Namexemplorum,qua contrarium,fvadere

videntur, ionge aliaratioeft,cumin his civitatibus

unautplurimum dominans fit,cui catera, dignitatis faices fubmittereeoguntur,certislegibus

circumfcri-pta, ne latius ierpant. Quamvis öcillas non raro,in multa mala trahat,iftareligionis diveriitas,qusalias cvitarepotuiiTent,

§.4. De varictate

religionum

in civitatecavenda vidimus,fupcreft ,ut de ejusdem mutatione pauca

proferantur,cum & hiccautosciTc oporteat, ne mu¬

tationefaciliusadmiila,civitasin

perniciemtrahatur,-nam maxima malahane quoqué iequi folcnt. Et

ccrté,nonaliapromprioreftmateria feditionum

bcl-iorumque, quåmhxc rcligionis prifca?y ufu

diutur-noconfirmatximmutatio;pra:fertim fi violcnta fit,

Exemplis id confirmantibus rcfcrta eft omnis

hifto-ria. Etutaliataceam,quid Judctos rebelles toties

contraRomanos armavit,nifi quediisliberum rcli¬

gionisexercitiumademptum eilet? Cumnemo in

«aconditionc,cujus cum parnitet, diutius

quam ncccft

(10)

ncccfTccft, permancrecupiat. QuidMacedones ?de

quoruamorc crgaRcgcm fuumAlex.Magn.ita

Cur-*1,3. 6. tiusct\ haudfacile dicl11eß,prater ingenitå Uli

genti,adver-ftisregesfuosveneratiznemtquantumhujus quoque Regis, veladmirationiåeditifrierint, velcharitatc

ftagravcrint-,

At

qui huic,rciigionc moribusque abcolevitermutatis,

nondubitaverut,aliipoftalias,infidiasmortisftruerc,

CDiod.sk.

tandcmquceum, ucquidamfcriptorü β reliqucrunt,

10.4.Juft." vcncno nccare.

Cujus

mortem mox infinita mala 12.13. icqucbantur;

Aäehgraviseßinveteratimorisexternamu-^ iatio, uc idcmCurtiusγait. Diligenter proindé

ca-vcndum crit, abintempcftivareligionismutationc in

republ.omniquc innovationi in cademcxortse,caute

prudentcrque obviam cundum; cumhoc velmaximc pcrtincat,ad tranquilHtatem falutemquc flatus

publi-ci. Tumflmutatioérevifafuerit,neceiTariaque3ue

absquc vi flat, cummagis conveniensiit,religionem

fvaderiquam cogi.

MEMBRÜM II,

De Probitate.

§. ϊ. Hä&cnusdcprimailla principcque virtu-tum,Pietate, quxin inreligionis facrorumquc

cura confiftit, primum civitatis fundamentumj Alterum

nuncfcquitnr, Virtus,qux nos potiiFimum ipe&at»

mutuiiqucjungit officiis,acvulgo probitas dici fö¬

let. Hsec eacft, quaeplerasquc,vita: noftrx mclioris

adiones

continet,boneftcquc

vivcrcdocct,vera

pic-tatis foboles,imo fine qua

pictasvanaatque nullaeft.

Ncφ enimiuiücithaneore

cultuq; fatcri, nifieandé

moribusactionibusquc prodiderimüs

, mutuo nos

(11)

Quodcumfkcivitatinonpo-teilnonbenéefle; ut hanevirtntemnon fine caufa

quis,animamcivitatis

dixcric,quä

ipirante,civitas

flo-rcat,eademveroceliantc,quaiiemortuum &

exian-gvccadavcrjaccat.

Et

cum civitas

ad beatiflimam

vitamducat,quxinάυταςκιΐΛ coniiftit,hancprofeäo nullaresdabit,praeter unam virtutem;nam,utCicero

▼eré aitet, Quanquamomnia ahaincertaßnttcaduca mobi- *

ha, virtusefi unaaltißimis defixa radieibus, quanunquam

uüavtlabefaÜaripoteß,nunquamdimoveri loco. Et Sa-

at*1'1'

luilius. Divitiarumformaquegfcria, fluxaatquefragtIit

eß,virtusclaraaternaque

habetur:

quamqui

habet

o-mnes fortunximpetus immoto

inconcuiloque

pede, piailt.iB feeuirusfuftinebit. Virtus enim, sc Plaut, y ioqui- Amph.aft,

tur, omnia infehabet, omnia ajfunt bona,quampenesvir- 2:ic·a* tusffi. Quaeomniacumcaeterarum,

tumvelmaxi-tnehujus,quamnuncloquimur,virtutis

excellentiam

docent. Haccenim temperantiam&juiliciam,per quasfit,utminus

ieälxdant

mutu6 cives, magis

con-fentiant,feiieitatemnonturpivoluptate, fedhone«

ilatcmctiantur;hxc fortitudinemmilitarcm,cujusο¬ ρέ cxtcrac quoque virtutes

fua commoda

exerunt»

compleditur.

§. ι. Atquccivitatemhis fundariconfervariqoe,

quisnefeit?Nequeenim

rempubl.

ullam

vidimus

le-gimusvc unquam,quam

non,authx

virtutes

feliccm,

authiscontraria,infelicemacmiferam reddiderunt.

Etutaliamittam,quid quatvorillis fummisiraperiis,

qnasMonarchiasdicimus,tantasmutationesinduxiti>

Virtuslanc velvitium,deprimente hoc, quacilla

ex-tuliiTet. Quid AfTyriorum Mcdorumquc moribus

fub ultimis illisRegibus corruptius hincregnüil-

^ld'j

lud,quo nullümajusprimis

illis temporibus,nec

tam cwt.l.>.*.

(12)

lon-iongélatéquc

diffufum fuit,

voluptatei temcritate»

faftu & ignaviacorruptum,Perfis mclioribus

cedc-recoadi iunt, SedÖl hivirtutum iftarum, quibus

imperium partum,coniervatumquealiquamdiu fuit,

»Hcrod, i. negligentes, luxuiöl libidinidediti,uthiftoriaea

do-7Tcmtaj'

ccntlnGrxcorum poteftatcm traniierunt. At quam

3, ' ' citohornm fclicitas decrevic t Nam AIcxandri

mo-Ci. 8,m ribus in pejus mutatis,quo,teftcLivio ß,nemo verum

fecunUavum intolerabihorfuit, imperiummoxdeclinare

csepitj quodDuces cjusatque praifedi, co intcr fe

divifo,mutuis bellis diflidiisquepenitus attriverunt,

ylib.io.9. utCurtiusdocetyRomanismoxprsda: fadi. Qui&

ipii, cxparvis initiisadroburiuum,paulacim virtuci-busegregiis enixiiunt;quodcumacquiiiviifent,tan¬ demmolefuaccciderunt,avaritiaatque luxu,per

äivi-iinProam. tiasvoluptaUsque, inveclis,utLivius$ queritur.

«1.7,.Po],$· 5- Venfiimum

proindé,

illud Ariilotelis 6.

cf-fatum. αλλ& τηνιυααιμονίανίυττξαγίαν Qtncv

. και κάνη

ΦΆσ-ηςτβ-ολιωςcivΙιη καικα$~'ίκα<τον, αξΐς·(& βί&βπρα¬

κτικός. Utfalfafit, minimeque probanda eorum

fententia,quinimis fimpliciter bonum civem a

vi-ro bono divulfum feparatumque volunt

, cum

hicin bené conilitutårepub: idemcumbonocive

ef-icdebeat, Namutvirtutesboni Civis öc boni viri,

p

J* p°-

abftrade.quod

in

Ariftotele <ffaftum videmus

confi-deratÄ}diilingvanturi

Cum illarcivitatemejusque

fe-licitatcmin communi rcipiciant, hac vero

uniuscu-jusquevitaminprivatoinforment: idtarnenjurene¬

moadfirmaverit,, inrcöis Rcbuspubh

fubjeÖis

fepa-rari

iejungiquedebcrc,quin

femutuo ponant

tollant-que. Nequejuvabitiimulataravirfutem, ad fpeci-€iemac

(13)

/ κ

rnrnmm

folidarequiritur,cumillamnon

nifi Iubrica & fallax

felicitas fequatur,hsecvcro firmam perfe&amquo,ut

interhomincs, prüftet. Quis hicMachiavelli

dog-manonimpium videt, & civitati noceritiftimum?

quoPriacipemfuum iuformando, cidem fimulatam, ncfcio quamvirtutem, & icens fcrvicntem inducit, utLipfius loquitur. Cujuscum

Se&atoribus

fuis,

tanto turpius crimeneft,quo magis vel Gentiles hoc

averfaeifunt,feedumque duxerunc,cui tarnenifti, in eodem ilbimirégratulantes, turpitcr blandiuntur.

MEMßRÜ Μ III.

De Prudentia Qvvili.

§. i. Scquitur nunc ratione

ordinis

, quem

iubinitiumdifputationis,falvo tarnen

aliorumjudi-cio,potitlimum

fervandum

duxi, tertium

ultimum-que felicis civitatis

fundamentum

,

Prudentia;

quac

virtutiindividuacomesdata, Ducisinftar,qua: agen¬

da omittendave funt,tumpublicetumprivatim

prx-' fcribit, honefta & utilia intelligit

atque proponit.

Magna hujus incivilivitavif

eft;

utpoté

finc

qua» ejusultimumfinem

haud confcqucmur.

iVam

cum

virtutisaäio,utlingulorum,itacivitatis quoqué

fc-licitatem conftituat,eavcro fit,honeftaiequi

turpia-quefugere,qua:ha:c

fint fola

prudentia

difeernet.

Sedinfignis eft

prudentia,

non

utihtatcmagis

quam diilicultate, uthxccum illacertarevideatur. Quae

difficultas cumpauciorcs

ad

intimiora

prudentia:

ad-mittat,neid cacteris fraudi eflet ipfa mature cavit;

leges fan <ftas honeftasque

iisdem

ianciendo,

confi-liisqucfalubribus, in rebus

dubiis

prxeundo

:

qui-bus deftituti, inmalaquarvis,praeeipiti

gradu

(14)

1S^

«ι.4.ann. tur;atqueverafuntillaTåciti; Pauciprudentid, ho*

- J'

nejtaådeterioribns, utilia å noxiisdifctrnunt. J

$. 2. Quascumitafint, tantoqué inreceiTu,

lati-tctveraprudentia, quid infica illa,quam tantopcré

jaéhtamtis, diicretio honefliatqucturpis? & apertc

Cl.i.deleg. fatctur Cicerosßnon

folumjus&injuriam ånatura

diju-dicari,fedomninoomniahoneflaturpiaque,cum&commu¬

nisintelligentianobisres notas ejfecent, easque in animis

noftris incboaverit: uthoneflainvirtuteponantur,in

viti-isturpia,eaautemin opimoneexiflimarenonin naturå

po-yi.+,debc.

dementiseße. IdcmdocctSenecay, & alii multi.

At fihocverumeilet,qui fit quod adeoinhoc difcri-minc diiTcntianthomines, ncc omnibus cadcm fint

turpia & honefta; noninmediis tantum rebus, fed

ctiam in verarationcofficii? Ciceroinlococitato

e-gregiéadha;crelpondct: Senfusnaturacertosputamus, namfenfusnoflrosnonparens,nonnutrix.nonmagifler,ηοη

fcena depravaty non miltitudinis confenjus abducitj at ve-roanimisomnestendunturinfidi(cy velab bis quosmodo enu-meravi,quitenerosΪ3rudesqvumacceperunty inficiunt&

fleilunt, utvolunt: velabeaquapemtusin omni

fenjuim-plicata infldet,imitatrixbonivoluptasymalorumautemmä¬ teromnium,cujusblanditiis corruptiquanatura bonafunt,

quiadulcedine bac&Scabiecarentnoncermmus fatis. §. 9. Hsec Cicero3caufasjudicii noftri

deprava-ti corruptiquebaud falfas adferens, quibus tamen il

ex hiftoriacorruptionis humanar, quam gentilis

i-gnorabat, naturalem in plerisquc

intcllcÖus

noftri

imbecillitatem,voluntatisquc in

eligendo

deprava-tionem, addidiflet, mukainhisqua:defiderares non

haberes. TVarn cducationem , confvetudinemquc

pravamplurimumhicvalere^quis adeorernm impe-ritus

(15)

/ κ

rituscd,quinciciat? H^c intellcdui tantas

tcnc-brasoffundit,judiciumquementis adco corrunipic, utqua:naturalis pudor illicita ac mhonefta cianiat, prolicids honeftisque avidé arripiat 5 hinc inccfta

matrimonia, furta , latrocinia aliaquc id gcnus

fia-gitia, apud nonnujlosautconccfla, aucctiamlegibus

munitalegimus. Quid fcriptores pravi ? & hinon

raro honcftatis fpeciem rebus parum honeftis

indu-cunt^iricautis,iisquenontantumincruditis, &

quo-ruminteneraadhucxtateJudicium imbecille eftjied & ,qoodmirarilicet, magnishepeviris imponcntes.

Nam utGentilium fcripta, multa prieclara nobis

re-liquerint, quznovifie,nonrninimam Sapientia: par-temabiolvit; quzdamtamen his. interfpcrfa funt, qusenc decipiant iedulo cavendum. Et certé non

eujusvis cft hos cum Judicio legere, Cato, ledo

Phxdone Piatonis ad vim vitz fux

inferen-dam , impetumcarpit,utAppianus ct. teftatur

, ÖC «lib* *· z·

Florus /3, Scd hoc in gentili& Stoico, minus mi- 4>

rum videri poteft, Chriftianos veroabhis feduci,

quis feret l quid dic3m å Chriftianis ? a.

qui-bus tanto diligentius eil eavendum

,quå tedius

infi-diantur, virtutis ailimulatz fpecic , impictatem &

nequitiam fuamtcgcntes$ quamvisnec deiint, qui

has merces nudas & detedas proftituant. Quid

fcenac &comcedix1quamvis & harumiuus ilt ufus,

dumredeie habcant, bona tamen earum pars

tan-tumabeft utadvirtutcsducantjUtad vitia illa, qua:

proponuntvitanda, magisincitent, At illa boni

i-mitatrixvoluptas, quantumnobisfueum facit1quos

nonfuzbonitatis, quam mentitur fpecic, deeipit?

vcréigxturladantiusyait;qui*virtutisamaritud9per·> y1H».i.e.r.

(16)

mißaeß, vitia verbvoluptate condttafuntdllaoffen/ι hae de*

linitiferuntur in pneceps, ac bonorum fpecie falfi, mala

probonü ampleftuntur.

§. 4. PraetercaufasjamdidasJmpcditnon rar6

hoc diicrimen honcfti & turpis, error

prarcon-ceptus,autpropofitiimvitioium fundamenti loco po-iitum. Coniirmanthoc egregiePontificiorum, ( ut

exemplum cxmateria minus domcftica, capere

li-ceat, ) falfa:hypotheies, quibus Papamfupra,extra

& contraomnejuse(Tc,omniaquepo(Te, docent.Itcm

harreticisnonefle fervandamfidem&c, quibus

poil-tis, quid fam inhac dodrina rclinqui poteft ? quin nccelTeeilomnedifcrimenhoneilorum&turpiü hoc

modopcrverti atque corrumpi. Ultimo tandem»

peftilens hujus dodrina & nimisfolennemalumeft*

prava illa perverfaque, non nullorum opinio, qua: honeftumabutili, fejungi fepararique poiTe

autu-mant, quo crrore alius in civitatcvixgravior

noccn-*1.1.de lL tlorque eil. De

quoilc Cicero a. Si emolumentis, nonfuaptenaturavirtus expetitur, una erit virtus,

qua malitiareefcjfime dicetur.utenim

qmsquemaxime adJuum commodumrefert, quacunqueagityita mtnimévirbonus*.

ut,quivirt utempremiometiuntur nullamvirtutemnifi

ma* litiamputent.Platonis Ariftorelisquc,ut aliostaceam, eademqöse Ciccronis,mens fuit,quodeorumfcripta apertedemonftrant. Quomagis mirarilicet, inter

Chriftianosinveniri,quifea*c talia proponant atque

propugnent. Sed hxc didafufficiant,quae hic ad-ducere volui,cumutobjedionidata: fatisficrct,tum etiam uthisvifis, manifeftum reddcretur

quam uti- '

le, quamquenecciTariumίϊεcivitati, prudentiam

ve-ramcolercfedariquc,

cum illaunahatcmala

(17)

/ κ

tiiattollatque,ne civitatinoceäntj NamutPlato «in M«iö-veré ait; y<ppmricμονονηγΰττη% ίξ&ωςπράτ^ιιν}idque nc'

tum publice tumprivatim jjuxtaillud Ariil: β <jtyew-

Cl.6.Eth:j-μχςοκϊμί%ίfivAt,·; rit αυτοιςåycttyd, kcu ττατοις α,ν&ρωποις

$υναν-ΛΐJtupfiv. utvcrédicimcreaturPerfeffum bonum

mentishumana y. ySeneca,

§. 5". SedvidifTePrudcntiseufuminiignemnon

fu-

p'

9*

iicit, niiietiam quomodoritepoiTideatur,fciamuS; er¬ go quibus mediis adeam pcrvenire datum ilt paucis difpiriamus. Omniumprimo de impedimentis iftis

tollcndis,ncnoceant,maxime foiicitosciTeoportet, quibus remotis,naturalisprudentiaicu pradicum Ju¬ dicium ,ηοηminimum haein parteprofuerit. Ccrni-turhujus vispotiiiimum, injudicando rediflime de

pradentibus, callidé conijcicndo de futuris,perité tr¬

ügendo maximeaccommodata, qualem fuiiTc

Thc-miftoclemmemorat cx Tliucydide Cornelius Νε-τ/ιη.νίί

«

,τ , t · . * ncmiftocl

pos/. Hane.naturalempruacntiam äuget acuitque

Ηιβοήα, qua;,luxveritatis, magißraquevita,ut Cic. ε -1*

de:

ait.nosinexemplis rcrumprscteritarucandidéinfor-

1

mat. in quarum cognitione, Hocilludpracipul·falubre

acfrugiferum, omnisteCKempli documentain illußri pefita

monumentoiqtueri, indé tibituceque reipubl. quidimitere

CApias, inåefoeduminctptu,fadumexituquod vites ζ. atqj

^'^us

m

hinc,venffma difciphna,exercitatioqueadresciviles

di-citurHiftoriaTolybio tj. Hane excipiatPhiioiophia, *lib·«ί

feucruditio &dodrina,nonqua;umbram iedatur,&

invanisoccupataeftjfed folida, cordata atquc

gene-roia, qua;plurimum facitadveramprudentiam. Li¬

nusnobis, inftarmultorum,bujus rei teftis ilt Cice¬ ro: quit?.hocin Platonc, ingcnii&

dodrina;,

ute-

q^·'

l'

Λά~

«m vocat,Principe,vehementer

(18)

ßatis&fapientU

cönjunBiotwn

faluticenfueritcivitdtibus

eße; idquc proprioexemplo confirm.itCicero, cum

paffim fateatur,ie maximarerum gcrendarum fubii-dia,exbonarum artium cultuadeptum ehe. Hacc

Julianum Apoilatammoverunt,adclaudendas Scho¬

lasChriilianorum,ucau&or eil Arnmianus

MarccI-linus λ, quiut inaliis,ctiam inhoctyrannorum

ex-empla imitatus eil; interquorum areana refert

A-• rift: ta

{xvπ(χολλτ άλλας σνλλαγϋς cJrkirpimtv.

ν-χ,ολας-ικχς. Ne fcilicetgenerofi Spiritus civibusin- "

generenturfidesque, qua:duoadverfiiftma

Tyranni-di,utiliilimacontra libcrae civitati funt. His adde

Experientiamatqueujum, hicenim, utFliniusγ

loqui-tur,rerumommumefficacijfimus magifter efl; qui, teile

-Cicerone, $ommum

mapißrorumprceceptafuperat,

Sc

A-riil: f. ait, το"ΐς iψΐζ^νοις srβιπολιτικής itlivat,

νρος-£ζ'ν ioiKtv ίμπείξίας» Sed ncc Ύbeologia hic

ο-mittenda, quam ut in omnibus aliisdifeiplinis

ita in hac utiiiflimam dixerim, qux partim ex

Dei verbo, partim cx magnorum Theologorum Scriptishauila,Judicij aciemmirum in modum

a-cuit& confirmat.Harcfuntillaprjefidia^quat pruden-tiameivilemgignunt, quibus inftruäus,civitati fuae

quinmaximo ufuiatque commodo futurus fit, ncm5

dubitaverit. Atque hstc de fundamentis civitatis

felicis,pro temporisinilitutiquerationediéfct

fuffici-ant. Quibus fi civitas iufifulea fuerit, haud dubie

bcnefelicitcrquequeagct. Cum& ipfc Deus his

profperos iucccffus largiri foleat juxta illud

Foctxζnullumnumen

abeßβfitprudentia.

(19)

/ κ

Μ eximium Qf

Utter

aüfsimum

Dominum

AN DRE.A Μ GRUBB,

Pro

fupremo

in

Philoiophia grada

publice

diiputantem.

I ··' " " ·· · :■ r,'* .. - ·. ·. ·

Εβ

quod

augußum ζ^9 amabile

colendumnemo non[ermono

felicitatis

atque

publica

nomen

>

ore

profi-tetur.

Atβ animum cujus

que,

Qf

conßlia,

&'

o-pera

infpicias, quis

efl

ex

tot

mtuibus,

qui

id

objer-<vet ?

Noflris

commodis ßudemus,

Qf

eaienus

Jpe-Bamus

publica^

quatenus

nofinetipfos.

Idquisque

cenfct

cvvitati

dignum, quod

ßbi

putat

fruBuofum.

T$ißforte

Mos credas

publicum

augererem,

qui

popi-tias'vinis, tubernas

mercibns

peregrinis,

per

luxum

hclluationesque

reddunt

vacuas,

ut

mox

carius

in-firuantur,

Quaß

tanto

ßt

beatior

refpubtica^

quan-to

exßagitiis

illorumplus

argenti

colligit,

ac

pccunia-rum. Nonin

copia

peregrina

mer

eis,

non

in

rcrario

inßruBo

ea

efifelicitas,

quavere

floret

^erum

bonis

c'wium moribus , quos

qui

quoquo

tandem

corrumpit

titulo,aut

corrumpi

finit

> eum

certum

non amare

publicum ,Jcd

odio

habere.

Νerum

hoc

Tu

reBius,

prafiantifsime

Utteratifsimeque

Domine

Candidate,

quando

quid

ßt

illud, cui,

ceu

fundamentofaluspu¬

blica

innititur,

demonfiras.

Gratulor ingenio

ac

(20)

ar-duaquc

cniknti.

Dcumdeniquc

oro

fri

quos

nunc appe*

tishonoris,&mox

cenfequeris,

non

ornamcnto

magis

tibi,quam

Eccleßa

Reive

publica

adjumento

efje

ju-leat,

quo

&

tu

j

quantum

in

tc

cß,

falutem

com-muncm omniumpromovcas,

cxcmplo

tuo

promo-'vercaliosquam

plurimos

adhorteris. Z7*JV.

f7p/i-a!. zz.Novemb. &Δηηο

MDCLXIP.

JOANNES

SCHEFFERUS

Ar^cntoratcnfis Eloq. & Pol. Prof. P. Skytt.1

References

Related documents

&amp; Ru pertus; (n) de qvo etiam lolo HLgy- p.tiorum Rege verum eft, quod dicit Juftinus, illam in Pontum ufqve ex- ceffifle. Accedit calculus Orofii Pefo-.. rem, o&amp;uaginta &amp;

anriquüm iftum morem funt perofi, quod caedes &amp; cruenta molimina fpiraret. Et quo, quaefo, alio pa- öo dilatarent regni fines ,

eft , regnum in Media fuifie poft AiTarhaddonem , quod re, gnum oportet aliquo dnce.

Praciide Regni Archidnpifcrot iedecim conftat AiVcilormus, quorum quatuor fpnt Regni Scnatores, (ex. Nobiles.totidemq; alii vin cordati

tudinis procciiiile , non aiia ratione magis quam quod confiliis elariiTimorum virorum, Senatusq; prudeniiå,pro..

tavic3 efie&amp;uin eft: ita ille qui hic a Deo in- ditus dicitur motus, «&amp;ipfe efle&amp;us naturalis eil: naturalis inquam a&amp;io ve! paiKo: ideoqj &amp; ipfe fuam

Materia Mundi conftituendt nullafüit, ex riibilo enim fa-. &lt;ftus eft: Inprinctpio creavit Deutceelum få terram

in examinanda proportione horum corporum nos ex datis ejus afleqvuti fumus. Invenit enim Solem majo¬. rem elfe Terra 543 vicibus, Lunam fua mole