QU^STIONES MISCELLANEAS

C^n

DIS

SE11TATIQ ACADEMICÄ

MISCELLANEAS

QU^STIONES

Cum brevi earundem ex-

planatione exhibens,

Cpuam

Droim

adßftentegratiå,

ex

confenfu amvliffimi Senatus Philofophia, w

Regta S ^ueomtm A cademia^

SUB PRjESIDIO

V l R I

Eximii ^ac

Pr^eclarifsimi

D. EDMUNDI Fl G RE

LIT,

Hiftoriarum Frofcflbris Eublici, Prxce- pcoris

& Fautoris fui omni ob}ervanti<c

cultu agtatém

profequcndi.

Candida

pbilofopbantium

examini

public$

fubmittit

GU S TAVUS GUSTAV!

B A R C H I U S. _/(

Ad diem Decemb. Attni M. DC. LV.

_ In Auditorio Vet, Majori.

>^;jg<4ALXiF T^Jpauu Acad.Typ»

n p o O I M I O 11,

VixfiBum Proteum,

^Vertumnum,in

^plures aut Poetmim

^wiquam

^fe illum

^con~

vertijfe fpecies,

quam

facram nofiram Philo-

fophiam hodieindwjfe formas deprehendemus.

Vt

quod vallam, quodcum

m

facie vultuqüe

noßrofint decem,

autnon

multoplura, membra%

nullas duos intotmillibushominum

indifcretas effioies

cernere

hceal, admiratum legimus

;

id,

finon

majorit faltem cequali jure mir

ar

i hk pof-

fimus

³

qui

nempe

fat, quod ubivis

cum

eadem

profient objetta

^,

eadem fit vis intelligendi,

idem

denique modus acquirendi, in tot millibus

philofophorum vix inter duos eandem habeamus

philofophiam. J{em igitur pjer fe fimplicem,

tantam

admifife varietatem & difparilita-

tem>utin

levifsimis

etiam

ingens pérfepe exifiat

difcrimen, vix culpa

carere

potefi. Sed quod

caput

hujus rei

aut

origo extitit, ediffere. An objetlarum quarundam

rerum

eminentia &

ma-

unitudo? Anveroexilitasnonnullarum exi-

, r

guitas i

An

naturarum in

interiore (acrano claufarum occultatio & abfconfio t An fenfuum

error &peccatum

i

An mentis

nofirie

vitmm,

autrationis

infirmitas?

Anpxceconcept.e

oPinio-

nis temeraria

qucedam (3 pertinax defenji

o

f

Al An

jm inmata

fepujrnmdi quarunäam

hbido ? An

[uperba aliqua gloria

fal

fa aucupatio f

An

novitatis quorundam pruritus? An facrarum literarum contemptus &

ignorantia ?

An vero

Fythdgorica qmdatn

autbontm^&

zngtmi

^man¬

cipatio? Horum

quidquid dixtrü,

^remacute-

ftquinonprofunt lingulamulta juvanc.

Nam hac

fi

nen prorfus_jeparatim, certe con-

yuntlim venußijjirnam Fhilofopbia factsm ita

macularurii,ita

deforrnarunt

& lacerarunt de-

fiique,

ut

qualtsfit, ubi

qucerautr autinveniattir

vixhodie

quispiam, etji lynce

oculatior,

perfpi-

cerequeat. Adeoenim inter

fe diffentiuntpki~

lofophz

&

in

diver

fa

quacunque

ab

sunt, utcon-

fenfum

inter eos& concordiam optare

quidem, [perare

_intantavero

neuiiquampofßmw. Quidigiitir

rerum

obfeuritate,

(3

perplexafenten-

tiarumvanetate

agendum

cen

fes

i Cumverum, utdicitur,in

profmdo

låtitet,3

abfolutar

erüco~

f/nitio inhac

lachrymarum

volle nobis

obtingere

nonpojsit^{5 ed}quee

dari poteß

contenti

liberefed

cum

pidicio

ad

fenfum feu

experientiam,adra- tionem (3

fcriptunm facram pbilofophandurn effejudicamus; Adfenfum quidem,

cumabeo

omni* fere noßra _cögfiitio

primordium

ducat, Nihilenim

eflin intelleÜu, quod prins

non

fue-

rit

rit in

fenfiu. Et qui

tantum

abflraåa fpc*

culanao, attCommcnius, ratioiiem lolam fine fcnfu tefteconluletj in Phancaimata

mera

abreptus,

novum

fibi creabii:

mun- dum

qualis Platonicus & Ariffcotelicus

Scc. eft. Adrationem autera. Nam hac do-

meßicum bonumeß,

quua

brutis

CS

irrationali-

bus

difiinguimur;per hane DEum cfje,

eumqm

venerandumejfie

novimus,

quo

nullus fenfnum unqtiampertingcrepotefl. Hare

ut

liplius lib.

i. de confl. _{cap. y,}

ait, firma eft in bono

& immota, unum

idemque ientiens,unum idemque

appetens aut

fagiens

,

re<5h

con- iilii, re&i

judicii fons & fcaturigo. Heec fienfusfive

organorum

vitio, five medii inordi-

- natione,aut

objeili nimm dißantia deceptos

(A

läbefiablos, ohfervata rertithproportione defimi- libusßmilia, contrarias contraria concludens,

fuppiety

C3

ad

r

eil

um

invitat. Ad Scripturam denique facram. Quanti enim

errores ex

feri- pturceßve

contemptu

five ignorantia

manar

int

^>

CS quam

apprime Jacrarum literarum cognitio neeeßaria fit futuro Philefophoy Philo[ophorum feripta evolventi obfeurum ejfic

^non

poteß. vid.

Sennert.

Hypom,

i. c. x.

Comen./Phyf.

prarfat. Sperling. Inflitut. Phyf. Pr©«m, quaeft.

^4.

öcc. unde reite Herum Up (im

³

A Z prae^»

r ^ -

1 j

prxfat. ad conftant.

ut

montium altitudo procul

non apparet,

fed

cum

acccfreris^

nonitem

philolophite fplendor, nifi

cum

pernoris. Pernoici

^autem

fine Chriftiana

veraque

religione

non

poteft,

quam prx- lucentemfltollis, fateor ^ecce & clamo, ludibrium illa, vanitas deliriumeft. Philo-

fophorum

vero

fcripta quoå attinet,

^ea

ita lege~

mus, utuno Oculoauthorem, altera magnos na¬ turafå

fcnptura libros intueamur,

få

Apoftoli

monitu, omnia

quidem explorernus, quod

autem bonum

efl, id

tatitum

ehgamm, Seeus

vero

fi contingat, perinde eß, acficcecus

^ccecum

ducat,

donec

ambofortafsis in foveam incidant.

Ccete-

rum in his

pagellis, fententiam omnium quod aßequinonpotuerimincaufa philofophorum in-

ter[e

dijjenfusfuit;

avero autem nonnunquam

fl aberraverim,

^aut non

fatis apté

få

concinnb fingula dt

^xer

im, benevolentiam

praceptorum

meorum

implorans, hominem fecundo favoreut refpiciant, officiofé

reverentér få

flubmiffé

^con-

tendo.

QUvE-

Q. U S T I O.

I.

Qu# optima hodie Graecarum li¬

terarum (it

pronuntiatio ?

Entis noftrae aciemadfpatio

fiffimos Philofophise campos dire&uri, non abs re faéturi fumus, fi eandem per

inftru-

mentaliumdifciplinarum

fal-

tuSj adillosre&åtranfmiferi-

muSiquohisfuperatisdn pla-

nitiemtandemdeduéli,viresnoftras liberiusex-

plieare, promptiusque

procedere poflimus. In

initioautemintricatusille, Scå_magn»dignatio-

niseruditionisque viristentatus locus occurrit, qui eft de harum

apud

Grajcos

literarum

pro*-

nuntiatione, B 3r& Z, vocalis fimplicis H, Sc diphthongorum Al AY El ET

Sc

oi;

aliisqui-

dem b utv confonans latinum, rantevocales

E H i & y ut i confonans, Z ut s vel gemi-

mim, SS.H EI Sc Ol Utlara, AI Ut E, AY Sc

EY ut AF Sc EF latina

proferentibus

: aliis

vero But B latinum*r ut gubique, Z ut dssh

ut Elongum, Al El & oi ut latine Al Ei

Sc

oi, a y ut A cumUGallico,& Ey ut e cum eodem U jun&um

pronuntiantibus. Priorem

modum

pronuntiandi Johannes

Capnto

circa

an- mimChrifti_{1474. ex} Emanuelis Chryfolor<& Con~ '

4 4 fiantmo-

jtämmpöutan't

^, Theodor i Gaz.& Thejfalontei Be Gregor ii Trapezuntii , c Graeciå Anno 1398.

exulantium filiis

difcipulisque

_{acceptum per}

Germaniam derivavit} pofterior å P.Ramo,m ufum _{revocatus creditur. Nos etfirem}

magna;

difficultatis elfe, necnifiagravis

confirmatique

indicii viro decidi poiTe fciamus : tarnen cum

difficilia utplurimumpulcra fint, & balbutien-

tesfilioli åparentibus^{non tantum}audiantur,fed

Sc erroreseorumipfis voluptatifint,

ipfa

propo- fit# materi^difficultateincendimurmagis,veni5.

iitqueåpr#ceptoribus noflrisimpetraturi,fiif?

argumentodifficili _nequepervulgaro >aliqtiami¬

nusrette accuratequedida^> nobis _pr#ter opi-

nionem exciderint. _Cxterum

permagniinter-

efté retieneanfeens pronuntiemus,tummusdi- cendiartifex Demoßhenes fatis indicat, qui in- terrogatns a quopi^m quidnam in dicendi^arte praecipuum eilet, pronuntiationi legitima;tan¬

tumtiibuit, ut eidem priro.um,iecundum,ter-

tiumque locum, donecabeoqua*ridefierit,ad-

fignatenonerubefceret5 QuodSc Theocritus vir

fapientiffimus in Grammatico quodam malé pernuntianteoftendit,åquo non tantumutipfe linguapromptuseflet,verii_aptusetiam qui alio-

rum verba Sc voces formaret, requirebat, ^ex

Stob&o memorante hoc

ipfum

_{Combefto. in En-}

chirid.

Apoph&gm.

Nequaquam _igiturfiiper-

vacaneaillaoperaputanda eftjqua» inpronutia-

tione legitima confumitur} quin potius, cum

h»ctotmsorationisquafianimafit,_{eamque pro} habitn

fräbitu ve! commendet magis, fielegans tuerif.

vel,ficontra,dehoneftct,dermisoperam

finguli,

utadrernm & orationisgravitatem-pronuntia-

tionis venuftatem _quoque

adhibeamus. Al i

ter

fifecerimus,gratia in

dicendo

amittim9 omnem*

& qnorum

commodis confulere debemus

^>

iis

officimus, dum vel fenfa animinoftrinonfatis

peripicue propofita

non.

intelligant, ve: eodem

vitionobileum confuetudiiie_q;adamimplicen-

tur. Taliscumfit_priorille Graecasliteraspro- nuntiandi modus, eo ornifib poftenorem cum eruditifsimis no'iri feculi hominibus fequenti argumentatiöne

adferimiis»

QiMtunquepronHtinandi ratioad exprimenda ani¬

mifenfaeficommodifsirna, ad docedum dijcendumque aptéfsma^, Alphabctt &Itterarum

conßmtioni

^con- venientifsima,& antiquitateatqueoptimorumdoäo-

ramauthontate&confenfuprobatifsima^,i lla hodie optima efi. Atqui poflertor pronuntiandi ratio ad exprimenda animifenfaefi

commodifsirna

&c.Ergo.

MajorpatetjVoces enimqua:ex

literis conftant

ob id funtinvenföacinftitutas, ut animi fenfa

aliis exponamus* cumaliis communicemus; ju*

niores informemus ac doceamus: _tenemurque

nonutlibet, fed^utliterarumfert indoles,atque

antiquitas nobis

prxfcribit, fermonem noftrum

infiituere. Minor efi

quadrimembris, ordine

demonftranda.

I, Ad

exprimenda

animi

fenfa efi commodlf-

firna 5 id quod conftat ^cum fit

diftincliffima.

Refåé enimdifcermt interb,oy& itern inter

hs ni

l Sc El &c. idquod adverfariorum pro- mmtiatioprseftareiion

potfcft*

Vnde adverfarii

intcrpronuntiandumfemper confundunt,ßaim

Sc_Qatva3 Sc, 3 ßS,^oc Sc ^jßTvecrcrSc 0Actror,j3^^a> ip^ci^a Sctpgderertüj ßiaSc<pJa SCC.pr2C-

fertimveroilliquiV confonans ut F pronun- tiant.idem vitium in fequentibusetiamcommit-

tuntjrrnS'eifc. Sc rr7^t>himsSc mfW, 7r/cyJsnr&toi-

olti Sc Itu moln? SciroiQ»?3 Atuor Sc _åo/fioff p/pt^orSc%£/S"or} {IhI^x Sc [Atl(>^{a ,} Wi Scetrci3

H- oi^ieoyd(Tor c7£orScfyofjOtlo?Si»åor»txcivorScoueivo^t ijx^ofSc htffgofiiwlkofSchiayiY/j? Scc. qiiarum vo~

cumconfufionesScquxindemanantincommo- dajvixevitabuntAdverfaribnifinobiscumIoqui

ament. Suntqni incontextu, Sc aliisterminis

asquivocis effugium quserunt. Sed ^nt iis con- textus nonfemper iuccurrit, prasfertimin ora- culisSeproverbiis: itaabxquivocis, qux^ecef-

fitatejam tpleraiituiyad_corruptamhancpronun-

tiationeim quamnulla neceifitas introducit^{3 an-} tiquorum vero fcripta refellunt,argumentari,

nimisinconveniens eft. Utinamut

loquuntur,

itaScfcriberent; fic demum enimintelligerent

cui bonofutura eorum eiletpronuntiatio.

II. Ad docendum difeendumque _aptiffima

eft;idipfum fequitur^apriori. Nam ^quodiftin^

äiusquidproponitur, eofaciliusetiampercipi-

turScintelligitursundequibenediftinguitjbene

docerequoqueprxfumitur^id quod Adverfarii

diffiteri non poftunt; Erafmus Schmidt etenim,

Diphthongorum

(par ratio^cxterarum etiameft lite-

literariim)difcrimen

aliquod efle

attirmat,

ilind-

quein

doccndo ufum obtinere

>

å

quo nec

ipfe

interdocendumfe aitabftinere.AU in

docendo

cum nonabftineat,cur extra cathedram

idem

non obfervat. Hinc ineptas

illas Etvmolcgias

fxpe etiam

profluxiffe putam^junde Gellius lib.

xvi. cap.xil.Cloatium Verum

reprehendit,quod

verbum fenerator dixerit

quafi <pst/y?gclh>(>

^, Aira UiSfM ivr)To

yjiquod

tamen

redius, af-

firmante eodemGcllto, juxtft Varronetn, å%eno- re5quod eft å

fetu, diciturj&Cd/o cxteriq;xtatis

ejus feneratorem fine

litera

a

pronuntiarunt.

Ex hoc etiamilludeft,quod

authorum'nonnnlli

locicorruptifint- Ita,

atteftante Iacobo T^tngero^

De pronunt, red.

Grxc. lib^rariorum incuria

>

qtixob

negle&ampronuntiationem fölet incide-

re, vox t«™ depravata

eft

in<a&trn, utEr

af

mus} Tlutarchiilludév ofj&gtKf vr&ttryi y.eyoyla loy 3vy.oy3

verterit, in

perfuafione Homerica

permanen¬

tem.cumtamenfitinobedientia HomericaScc.

plura

videapud %v ingerum he¬

lll.

Alphabetl

Sc

Literarum conftitutioni

convenientiflimaeft- Notandumautem,quod

literxGrxcorumnonomnesejusdemfintnecef*

fitatis inam fedecim illx a, b,r, a,e,i,k, a,

m,N, O.n,P,2,T,T, perCadmum Agcnoris

Phe-

nicumRegisfilium,utPlin.

Hiftor.

nat.

Üb.

vi i.

c, lvi. refert å Phxnice in Grxciam primum

inve&x, itaneceflarix funt,utiisGrxcinullara- tionepolfintcarere:

reliqux

vero

o&o

ZJH,e>gs

x>¥* si.perValmedm, Emharmum

Sc

smo-

nidm

nidem Melicum allatae, folum fecundumquidre-

quinintiir,qugeob infignem fuamutilitatemnon tarnenredundant } dnmvel velocioris fcriptio-

nisgratia,veltemporis differentiascausaå Gr»-

eis utiliter

ufurpantur

; cumquibush»cnoftra pronunciatio confentit: contraAdverfariicon-

fufafuapronuntiatione^nunc nunc pury-ov antiquis Grascisobjiciunt; illam qnidem

dum uni liter» dnplicem aut triplicem fonum tribi#nt jhunc vero,cum tres vel quatuor lite-

raseadem ratione proferunt.

B,Adverfarii interdumutVconfonans, ^in- terdumeffam^at Fpronuntiantj nos ut BLati¬

numredteefferimus.idquod probamiås. i Quia

exHebrseorum Beth,vel ChaldsorumBeta eft.

SedHebraeorum ₃ eftB>nonV ,multo minus F, ergo & Gr»corum, cujus figuram cum D Hebrxoruni eandemeffe (inverfione_excepta)

noneritprobatu difficilé. Non ignoro Ü5 He¬

braeorum apud Grammaticos duplicem fortiri fonum³ proutDagefth lene jam admittit jam refpuit^{i verum}adhuc fub iadiceIis eft. Poffet forcaffiscontraurgeri ⁱ fiDagefchlene pro ac- ceflufuo fonum mutaret, idem in ann & >

efficeret,idquodnonprxftat; ondealii Dagefch

illud lene tanquamfuperfluumhabent: fedhanc Controverfiamnonfaeimusnoftramjaoteturtan- tumiquod deprimaria> propria ac genuina 1*

J}pronuntiationeloquamur,quam Blatinorum elFe,ntfonusl*>,eft V,^nemonegabit. 11.Quia

B latinorumnoneft VvelF yergonccGrasco^

mm,

rum*cujusfoboles

eft

Scviva^{iinagö- r} antevo- cales _{E, h3 I} & Tut I confoiians ab Adverfariis profettur^,

nobis

vero

G latinnm

(excipe ante

alterum yAufj.ü) ubique foilat; tum quia

%

3 Hebra;orum, quod femper G eft, refpondet ;

tumetiamquod Grseci i

confonans

non habe«

ant ₅ nifi in exoticis quibusdam Sc peregrinis

nomin'bus, ut> Bw&ph See. attellante

Qutntiliano.lib.xii.Inftit. _cap.x. vid Gualper.

Grammat,Grac. lib. i. c. i. Z prioris

fentenii»

propugnatoresut,s,velgenoinnm,s s>efferunt*

nos ut Ds enunciamus. monethoc analogiaqu#

eft interduplices. Vtenim s de $ pr<£ter to-

num1»cr^/zetaliumadiciicunt,ita z

prdj}ter{ö~

num1» ^s aliuminfuper requirit;

uride

etiam

du¬

plex litera dr. Iftefbnus eil 1« D ; quamobrem

Dores pro «Ts-traje&isliteris ufiupant <rJ\,loco

1.vid- Vofs deart. Grammat.lib.i.c.xxi,H Ad- verfariiper lalu, ^{nos per} E

longujn

promintiä-

mus ifacit'hoc temporis ratio,proprerquamå

GrsecisHcum areeeptumeft, Hinc E &

f$permauent natura breves,utpotefociasalias

naturalongashabentes. QuodfiveroHfonttm

% Iagnofeeret, jam alterutra redundaret,aut I aneeps eile non poftet. Vofs. Art.Grammat.

Cßp+.xiii.lib. i. AI OI& Ei Advetfarii cum E& i fimpliciter confundunt j nos ut AI Ei Sc

o i Latinorum proferimus id quod Diphthon-

gorum na ura edocet. Non enim fimphcem

led compofitumfonum Diphchongireqturuntä undeetiamnomenhabentquod föoyy*>

dupli-

1 duplicisfoni jfinté, non quafiliterx per moram

prolationis

feparentur

⁵ fic enim £tatfenas- iifus j

periretj

fed

titraptim 8ctinoquafi fpiritufimul ^, proferantur. Hincinterje&ionesSa 0/&c.quse ^, ]

magisånatura quam ab inftituto ftint, cum no* ,

ftrapronuntiationeexa&econveniut,ubi adver- ^,

fariorum pronuntiatio nullum plane affeéhim _]

tnentis defignat. at & etnon af & ef, j fedau& ^eureétifsiméfonant. Nulla _{namque 1}

Diphrhong9,vocalisutpote,exvocali &confona i

componitur. Itaque in hunc diem mylethv^or ^<

Sc TciZfjof nonPentatefchus 8cTafrusfedPentateu-

i-

^}

thus 8ctaurusbenepronuntiarunt. ^\ IV-A^tiquitate veneranda &optimoruDo&o* d

rumconfenfu_atqueauthoritate eftprobatiffima. f jdquod ordine fed breviterjamdemonftrabimjj ; £ BmonutVconfonans,fedutBlatinumanti- I(

quos

prommtiafleQuintilianus8cEuftathmconüi:'

q mant. iQuintilianus etenimlib.xi1.c.x.aitGracos p carerefono duarum vocalium Latinoru,quod,Lipfioi ⁿ

deretfapronunt* latin, lingu.c.xii. innotis,inter- fi jpretante,nondeverisvocalibus⁵ fed de I 8c Sf ri

cum tranfeunt in confonantes intelligendum le

eft.antiqui itaqueGrseciB ^attV confonansnon a]

pronuntiarunt5 de ot quid fentiendum,vide ^e:

aptid Lipfium

l.c.cap.x1.

de

Diphthongis.Eufiathm g

veroGrammaticusConflantinopolitanus, inComnu ti1 adlib.i. Iliad. Homert, ait B elfe piyjfläotfZelov &

tf£ö$£}ov^ipavtts-i.e. imitationem vocis ovium Sc alibi U

$5iaiteffe _wgoßATcov Oves^vero13 o labiis^cumceleriquodamimpetureclufis fonare

fe

i vellippis Sc

tonforibus

notum

eft. Verum du*

> biitm hic oritur exnominibusAot/S/J"Sc

quorum

illud

ex

Hebraeorum

111 per vau i

>

, hoc ex latino Severus per V confonans fa&um

eft- Sedbreviterdicimus, Graecos^cumliteram, cujuspoteftas

ad

vau propius

accederet, aliam

i primo non haberent. B pro *\ Sc V

fcripfiftej

i fimileautem noneft idem. Cumque V confo-

e nansSc Bejtisdemfint organi,facileetiaminter

a femutaripotuerunt,licet AavlSetiam inveniatur

f cum yy utScSevxgör5 ficiftr?11H iZa, non*Eßaa b My/ non as/3/ Scc.

fcripta deprehendimus.

vid. Chip. Grammat.Grac.cap.i. de literis. Vofs.

i* deart.Grammat.lib.i. c. xv. r & Znoni&s

h fuifleFabiusInftit*Orat.lib-xn.c. x.iterumad»

9 firmat.Derfupra vifum

eftjde

z verohis verbis

i- loquitur:N/?w^«e ipjisGraciseftftatimfonus dulcior,

r- > quandoutjucundifstmas exGracvliteras nonhabemusi

os vocalemunam, (r)alteramconfonantem( z) quibus

o, nulUapudeosdulciusfpirant. ^zigitursvelss, non

r~ fonuit, cum hac litera Latini nunquam carue-

V riot. a2 autem veteres protuliffeDorica dia-

m lé&usapprobat,utfupra vifum;undeproa-ufi(a

)n apudDongseft trvfto-Sv pro

(vy?

?Sky?, pro L&?

le eftxfov?Scc. vid. Vofs.I.e.cap.xxi. H ^elon-

lui gum effe, exnotiflimoCratinicomiciillius Athe-■

in4 nienfis di&o patet, quod tale eft. 'o «T' totew

av too"7ri(> rrgoß&lov ß* ß»ÅeyavßuSi(-t. Ille vero fatuus

ibi tanquamovis beebeedicensiniedit. H giturcum

B ovium balatu _{comparat, quem} bee etfe ^omnes

tre famus, indeetiam fiuitilla wv*l*mtUvvty

üa.Ssat Sc ßh»y£&eu, quorum illud caprarurrijhoc

oviutrtproprium

eft.

AI non E

fimplex fed

AI latinorumfonuifleexPlutarcho %vingerusdepro-

nunr. Grxcorum pag. 18f■ probat5quiin Sym- pofiacis literam A

femper prtrjfe cdteris vocalibus

⁹

dtatjnunquamfubjici5 eamquein dicendo,quidquid confequatur, fonum fuum retinere, at catcrts fimul

cum eofonantibus uti; nudum igitur E illis effe

nonpotuit.

Bt Terentiani illi verfus,

quos

Li-

pfiiisdepronunt.ling.

lat.

c. xi.

adducic

³

obfer*

vationedigniliimiiitnt-

Etfonansutrosquejungit,unde diphthongoseas Gr&c'iA dicuntmagiflri : quod duAjunäafimul Syllabamfonant inunam,viquegemtna

pradttA

Sempereffeäum duorumtemporum

cuflodiunt.

Vtrosque

fonos

jungi:aut

vi gemina

easpra'-

ditasait (quiede latinis

Diphthongis etfi dicat

^?

tarnenidemde Graecisvalet) Atcum Kai<ra^w

KeLif? ^y/ep?jy.oLivo?myI?

Sc

c.

dicunt

^j

tibi id

ap- paret ? at non a f

Ted

^au

enuntiatum effc

Demoftbenes ait>dumDiphthongum AT ex canibus cognofcendameffe voluit.

IGfvinfe l.

c.

Gaues

autem

non AF af>fed auauLatrareomnesnovimus,

EIGrxcosutEI Latinorumextuliffe,epnomine

latino ElDus inantiquisnumismatis,

quod

Plu-

tarchus dicit,T^vingirus 1.d.

adftruit.

quam

Diphthongum

latini

ut

fcripierunt, ita ad

tem~

pus

moreGrxcorumloco I longi pronuntiarunt,

utAufonius deufu antiq.

locut. Hb.i.e. IL oftendit«

De cujus Diphthongi inventione,

Lipfws licet

Gi'xcosaccutet;tarnenCI. Vofsiuseosdem

do&é

abfpb

abfolvit,_quem

vide l.

c.cap.xi 11. 01

antiquöS

iit o i Latinorum pronuntiafTe ^ex

Tjmcydide

conftat. Patrumentmaut avorum,inGrotcu,me¬

moria

(verba

funt cl. Zvingeri)cum

oraculum quod-

damAthenienfibus datumejfet,

ob

temporis vero

diu-

turnitatem é memoria iterum iispeneexciderat,ut quiapatribtu illudacceperant, in magna

dijfenfione

ejfenty aliis^ao/uocincarmine, alm

xi^fuijfe

conten- dentibui, eventumDorici ill'm belli dabii expettar

runt icumqueprateriijfet,&^magna

peßis

hominuttt^

acbefliarumflrages

univerfam

^terram

invafifet,

tum

Kuporin

oraculofuilfe dieebant Quod fi alio

tempore

idem bellumingrueret3quodfamem

mfignemadferret,

jdmhi[Xor&^nonaDifitoraculum

dixijfe adfirmabant.

Oraculumtaleefl lib.ijHiß.

'nfytAfocMM?toAz^w?y.cuhoi[Aordu.

d-flcjj.

Concludimusigitur

pofteriorem pronuntiandi

modumhodieoptimumeffeⁱnon

obftante quod

univeffa barbaries Grxcorum priorem recipiat

atque defendat^

II.

Quid

fit

Tropus t

Refp. Tropus

eß

vocis

d propria fignifieätione in

alienamcum virtute immutatio. Vofs. Partit oraf.

lib.iv. c.Iii. §-4- Dicitur autem Tropus å

Grxco verbo quod eft vertö,converto»

inverto,immuto3&e. Unde r(wninverfio,con- verfio, deimmutatio>eft; eoquodpropriavo-

cumfignificatioinaliamcognatam

contrariamve

convertitur deimmutatur. Hermogeni, Tropi aé%ufT^A^veti^> Ciceroniimmutationes

de

ver*

bainflexaacmodificata, Horatiodetorta>Qijin*

B tiliano

tiliano areeilka dicunrur. Itaqtie vox modifi-

cata duplici gaudet fignificatu, altero quidcm

nativoacproprio^* eoqie extra tropum : altero

vero vel necefficate vel ob ornatum aftumpto.

Tropumentm,TalarnaitRhet,lib.i.c. 2.necejsttas genuit, mopiacoacta&angufliis>pofiautedeleftano jueunditasquecelebravit. Itanecefsitate rußut di-

cuntgemwam in vitibus, Fabius Inftitut.orat.lib.

vill.cap. ^vi. loquitur, quid enimdicereni aliud?

&fitire fegetes, &fruetuslaborare. Necefsitatc

nosdurum hominemautafperum; nonenim proprium

eratquod daremushüajfeäibusnomen;jamaccenfum

ira &inflarttmatum cupiditate ^, & lapfum errore,

fignificandigratia}nihil enim korumfutsverbüquam hüaccerfitümagispropriumerat. Acf ornatü etiam Troposadhiberidixbquib^oratiotanquamftel-

lis quibusdam infignituratque illuminatiirj Sc amplificationibus exaggerationibtisqj attollitur,

ac contra extenuationibus

imiriinutionibusque

deprimitur. Cxterum^cumTropusvocisimmu-

tatiodicitlir,nonabs^requxritur,an voxfimplex

tantumScincomplexa, an verocomplexa etiam intelligendaveniat? Fabius equidem I.e. repre- henditeos> qui non alios tradiderunt Tropos,

quaminquibusverbum pro verbo ponitur. Et

veroTropus non

fiemper

infimplici feuincom- plexa eftvoce^,verumetiamincomplexa^,feuin

voeibus conjun&is Sc unapluribus. Sic,e.c.

låterem lavare profruftralaborem

fufeipere,

fim¬

plex eft metapnora.SimiliterLupum auribusteuere pro penculose dubitare ^{» nutem}frangere prola-

borare*

Borate, homo emunft* narü, pro

fagaci

Sc pru- denti. in arenam defcendere pro pugnare &c.

fimplices

funt Tropi. ita

11.

Reg.

in. v. 11.

fervusquidam Regis

Ifraei dicit, Elifaum effe, qui

fundebataquam

fuper

manus

Elia: id eft illi mini-

ftraret» Et

quid multis

?

Annon Jronia

ⁱ

in

tota aliquando eft

fcntentia.

ut Terent.

And. a<ft.

fc. 6. ofalvehonevircur

aßi probe. id quod adeo

verumeft, ut multi etiam putarentlroniam in

vocefimplici nunquam

pofle inveniri,

^ut

CI.

Vofsius oßendit Inftit. Orat.

lib.

iv- c. ix.p 15-7.

Quod tarnen eo non

dicimus

^3ut

Calvinianis

in perfpicuis

Servatoris noftri ultimi teftamenti

verbisimpieSc

abfurde

tropum

quaerentibus fa-

Veamus. Nam,utreifteGlafsiusPhilolog.facr,

lib v.Tra&1.c. 111•monet, defenfti verborum

illorumteßamenti CHRISTISerVatorts,nonexana*

logiaexemptorum

quorundam,

(in tanto

hoc myßerio

alienorum) fedexipfa intentione &

verbis infittuen-

üsclaris&perfpicuis,captivata rationefub

obfequt-

umfideifactendum

eftjudicium. Metmint quidam

utinterTropum

Sc

figuram

difcrimen

maneat>

fiTropus in

vocibus cönjuniftis ftatuatur. Sed

falva^reseft. NonenimTropus inhoc

differt

a

figura,

quod Tropus inunica, Figura

vero

in

conjun&is fit vocibus: nequeTlopi Sc

figuras

verum aliquod tollimusdifcrimen 5 id

qnod vi-

dit etiamClarifsimus Vofsius: undefiguram

deft-

nitformamorationis^qua haccalioquopiammo¬

do_quainverfionefignificationis

å vugari cßfue-

tudineimmittaturinmeliore. Q^are Fropusin

eodiftertå

figurajquod fenfü verboru

per

fe im-

B ² immutet

mutet,figuraveronoilitem/edfermonirantu or- natuconferat.Nrf licet(verbafiintGhiiu)tatratts- latv quampropriis verbisfigureturofattoftarnenqua

tränslata ea verb^afunt,nonexvifchematiseft, fed Tropi-, atque eadem _praterquamquodTropicafunt*

alium infuperadorationeinrefpeäumobtinent quifi¬

gura eft. Figuraigitur eft qua»dam arte novata dicendiforma, _qua fermo di&ronibus _ornatur,

quxvelipfsemet^{certo ordine.utin}figura duftio-

nis repetuntur i vel fono fibi _apte & concinne refpondent: vel alio quodam modo ex habitti fuo orationipondusac

hftajty

eonferunt, ut in

figurafententiarumiexclamandofc,revocando, reticendo.ab inftitutocurfuadremaliamoratio-

nemcovertendo.alienam perfonamorationeno-

ftra loquentem inducendo, dtc. quibus oratio

animum egregie concitär,qua*.TropisutTropi funt, nullomodo conveniunt: unde difcrimen interTropnmdt figuram aperté conftare arbi-

tramur.

Tropus

prgeterea immutaiio vocis di- citurcumvirtute,qu3ein

dele&andodtperfuaden-

dopotiflimum cernitnr» Nam cum triafint.quas

oratordicendo efficere debeat; _{nempe, ut} fi-

dem faciatiisquiaudiunt,fen ^ut doceat,quod

neceffitatiseftj ut eos dulcedine perfundat^ac dele&et, quod fuavitas _requiritj dt ut eorum animos aptis dt accommodatis ad obtinendum idquodvult, affeäibus _concitet, fle&at_atque iisdem perfuadeat, quodviftoriafibi venditat:

ad primum cumprimis ^rerum cognitio requiri-

tur,adfecundumdttertiarntropusSc figuraad- bibentur.

hibentur. Translataenimi aitSiberusTnftit.Eloe>

pag- 91. nontantumplus juciindiuHs, fedponderis

etiam&nugmficentia habentquampropria, oratto- nemqtte quali fielU qiudam illufiranf, prxfertim

verofi modelte, verecundé& decoré,non äm->

bitiofe&fucateadhibeantur;undeTaUus Üb 1.

Rhet. cap. i. monet quodTropifwtvereitindt,ut deduäi eße inalietiumlocum, non irruiffevtdeantur.

pracferant mnndummuliebrem, nonle^ocinium meretricum. Et tantum deTropo-

ill.

Q

^ix

fit

natura propr»?

Refp. Proprium^{, ut ex}Becmanno obfervavit Ebelius,Hermet Log.p. 17. quafi prope unrm dicitur>eo_q1 odnnumfitcumfubjeéto,cujuseft propriumob convertibüitatemb

eftque

adjunäum f'bjeäoomnijolißetnper&primo^convemensSchzibX.

Top.c- 8. num. 79. Degenere Propriiquxdi- fputant,non multummoramur; cum vanum fit quisqtiiliis fefe dbJéttare⁵ ubi prxfto funt cibi

lautiores : djeirnustarnenproprium eile Adjun- Äumjcum fubje&um potius._quam

fpeciem

ut terminumfuumrefpiciatexternm qux differen-

tiaelocofuntpofita,cummajoremhabeantutili-

tatem,Scquid propriumquataleadmittat, de- clarent,paulo ältius hicrepetemus. Itacjue quod

veré eftproprium (namproprium

hic

iritelligi-

mus

quod HrtT fic dicitur

) convenit, id eft fub'eäofuoveré ineft,cumeo neceffario_(ne-

ceftitate feil, logicanonphyfic^) cohxret^{^}Sc de

eo arffirmatéja pofteriori^tarnen,prxdicari po- teft, Convenitautemfubjeifto 1. Omni ⁱ unde

B _{$ cur*}

~\

cum fubjedo

fito

in

dodrina propofirionum

axiorna

generale affirmatum conftituit» Omnif

homoeßrifibilis:omneCorpus

eß

quantum.

Obfer-

vandumautemeft. i. Subjedum

proprii dupli-

cirereonfiderari, Unomodo,utintdea

unixer-

fali tanquam umim

quid concipitur: altero, ut

in inferioribusfuis &

rebus fingularibus multipli-

catuminvenitur. cumigitur

proprium omni fub¬

jedo convenire

dicitnr

^,

Subjedum pofteriori,

nonpriori

modo confideratü intelligitiu*. z.Sub-

jedumefte duplex,

Quod, Sc Quo; illud quod

&.adaequatü Sc

denominativum dicitur,eft quod

remadarquate

poftidet; hoc quod alias originale

Sc denominans nuneupatur,

eft

^>quo

meaiante

res poHIdetur-

Vtrumque hic quidem intelligi-

tur,itatarnenutinpraedicatione

fubjedu Quod

Scdenominativumprimario

fignificetur.

3.

Pro¬

prium

omni fubjedo convenire fecundum poten-

tiarn Scaptitudinemtaft

feeundum aäum

non

item.

Sicomneshomines,quotqiiot

tandem funt,five

moriones,fivefuriofLexnaturali aptitudine rifi-

biles funt Sc difciplinae capaces,

licet

propter

organoruminteriorum

inhabilitatem

acpravam difpofirionem

adus impediatur. Quare

non

minusrifibilisfiiit, quiomnia

flevit. Heraclitus:

quamis quiomnia

rißt, Dcmocritus;

nec

minus

flerepotens

hic

quam

ille. Et

non

minus

quam

Plato difeiplinarum capax

fuit omnium ftultiflü-

musGryllus. Potentia

enirmquia ftatim ponitur

cumfubjedo» å quo pernaturam

fejungi

non

poteft

^, omni

fubjedo convenire prsefumitur.

4. Pro-

4. Propria

elfe duplicia,

Jitnpliaa cc complicata;

quorumillafinedisjun&ione, hxc

^cum

disjun-

Öione de fubje&o omni enuntiantur,

vide

qux

fcripferunt, Hornet

Inft. log. quxft.

17.

lib.i.

Scheibl.Top. c. S.a. 79. So

&feq. Sc Barthol.

Ianic. Logic,2, n. 212

Sc

222.

II. Soli ⁱhoceftproprium

adjun&um de fuo

fubjedo fic

affirmatur

, ut

de alio eodem modo

dici &af5rmari

nonpoflit

⁵

Sed addendx funt

quxdamcautelae. itaqtie ex

fuperioribus

repe-

tenda eft duplex

fubje&i proprii confideratio,

quaaüter

confideratur in idea univerfali, Sc di-

citurfub)e£tumEflentix,

aliter

ut

in fingularibus

eftmultiplicatum

& fubje&um Exiftenti« appel-

latur. Propriumigitur

convenit uni Sc foli fub-

je&oEftenti«s omni vero

fubje&o exiftentix

5 primumenim

fubje&um Exiftenti^tam proprio-

rumquam

accidentiu communium, necefle eft

ut fingulare

fitj

cumper

fingularia Sc in iis exiftant

univerfalia: aft pro fubje&o

eflentix

Sc^conve-

riientix eflentiam communem primo agnofcit,

per

quod etiam ab accidente communi diftin-

guitur.

Barthol. I.e.

2.

Proprium uni Sc Soli

con¬

venit

^aTa<r,»et}'

ierl<xr Sc

fubje£Hve,pluribus

vero xäT ejprtar. Sc denominative.

Quamob-

rem nihil abfurdi eft, cum dieimus proprium

uniusrei,alteri reirealiterquidem

diftrn&x,

ar- ftiflime tarnen unitx, ita utadunum quafifup- pofitum

conftituendum

concurrant,

Ene confii-

fioneadcommunempofleftlonem ulurpationem

Scdenominationem vere Sc realiter, ob iftam

B ₄ unio-

tin/onemardtifllmam conferripofle. v'td. Iatob.

Mart♦de communicat.propr.adverf. Ketkerm.Grä¬

ver.abfurd. Calvinift. Difp. de^comm. idiom.Meifn.

Thil.fobr.part.ifeä.i,c.i.q.i.Konoid. Can.Log.

cap. 1 lib.i.can. 7. aliosque. 3.

Proprium

uni fubje&ocovenitingraduexcellenti}p\unbusvero

ingradu remißo$quaetarnen limitatio an dextré

a Logicis fit appofita, aliis judicandum relin- quimus.

III. Semperi ideft,Propriumcumfubje&o

fuofic intime eftconiunfrum, utnullo locoaut

temporeper naturamillinonpoffit convenire»

adeoquefemperetiamdeeoprasdicari. Ita fine

omnislociauttemporis refpe&u verse funt hx propofitiones. Igniseßcalidus,aqua eßhumida, homoeß rifibilis &cyatqueita quodreialicuicon- venit, id

femper

conveniredicitur; adhibendas

tarnenfunt limitationes. 1.Propria quoad con-

venientiam fubjedis femper,quo ad exißentiam aliquando tribuuntur. Hornel Inflit.Log.Hb. 1.

quafl. 17. p. 84. 2.

Propria fubje&is

fuis

realer

Sc per naturam

femper

conveniuntj mente ta¬

rnenquotiescunqueplacuerit,abftrahi dcfeparari poftimt, abftraftione tarnen praecifionis folum

&privativa, utloqimntur, nonpofitiva Meifn.

phtl.fob. part. 1. Seä. i.c.i-quafi. j. Quasritur

autem an propria modo extraordinario Sc_per abfolutamDeipotentiamåfubje&isfuisitapof-

fintfeparari, utfalva nihilominusfubje<äorum

maneat eflentia Sc natura? ubi cum clarifsimo

HornejqInftitut. Log. lib.1. quarft.xvi 1■ ex li- mitatione

mitationeprima

refpoüdemus, poffe quoad

Tx~

iftentiam,nonautemquoadconvenientiamjquod

ishisverbisexponit. Dens, ait,

face

re

poteft

ut ignis aätt^nonfit calidus³ & tamen maneat ignis:

ejfluereenimexigne calornequit,nifi Densconcurrat.

At illefubtrahere concurjumpoteft^; quoties vult* quare etiamfacere,utcalorin attum^nonexeat5 ve¬

rum ut non fit naturale &conveniensignicalorem producere,tå fieri nequit, nifi ejus naturam ever¬

terevelimus. HacHornejusA. ^c. 3.Propriomm

aäusnonfemperconveniuntfubjeéto,convenic

tarnenpotentia.Scheibl.Top. c.S.n. oz.feqq.

IV. Primo&_perfe.. Primo dicc, quia

fub-

je&oineftnonperaliud, fiquidem äpropriafor¬

ma fubjeéfci immediateemanat: perfeautem$

quia eft eftentiale, fc. å pofteriorinonapriori.

Itav.g. rifibilitas primo &

immediate

convenit homini, ^necenimaliud daturfubjeéfcum 3quod

arifibilitate prinsdenominatur,autcujus ratio-

nehomo rifibilis dicipoteft. Intelligcndumau¬

tem hic eftfubjeäum Quod, totale & denomina- tionisJnonQuo3partiale & inlfsfiionis quale anima

rationalis elt in refpeétu ad rifum. plura vid.

apud Scheibl. 1.c. Atque ex his étiam fequitur propriumcumfubje&o fuorecurrere. Sicenim

dico. Omneenspofitivumeft bonum:& omnehonum eftenspofitivum. Omntsmagnesperfe träbitferrttm:

quidquidperfe träbitferrumilludmagneseft &c.

Atquehajedenatura proprii.

IV.

Quse fit

ratio

formalis mali?;

Refp.

In amcénifiimos campos nunc

dedu-

B _$ äos

$osnosarbitrabamur,fedeccealtifiimummare

obje&urmqnodratione trajiciemus. Hinc enim

auchoritatisfcopulis minantibus5illincveroopi-

nionum fludtibus incumbentibus ; ad rationis

fenfusque indicem nifi navicemus, in portum fine mecu

naufragii

hand

penetrabimus. Sed

tranfeamus, & vela in nomine ^Jtiffimi demus.

Malum in rebus efle*notiuseft, _quamut

proba-

tione indigeat. Quid ^autem fit> nonitafacile

conftat.

Éxplofå

autemdudum

fpurciilimorum

Manichaeorum hxrefi nec non eorumSenten-

tiä, qui malum Nihilum illud elfe

contende-

runt, exquo Deus T.O.M. theatrumhocorna- titfimum in

principio condidit,

per

Graverum

inqwjft.Illuft.

Di{put,

de malo,

refutatå

^, inter

hodiernos philofophos , malum pofitivum ne

Ens,anprivanstantufit

dicendum

?

adhuc

con-

trovertitur* De quoquid fentiamus antequam dicamus,qujedamhic

prascognofcere

operas pre- tiumeft. Primum itaque é quacftione ^remove-

mus remiftaim fivefubftantia,fiveaccidens fue- rit.quaemalitiäcontaminata

eft.

quamque

Scho-

lafticimateriale maliappellant5 omnes en»min

eo confentiunt, quoaiubje&ummaiitiqEns fit pofitivum.

Deinde

^per

formale

^non

id fignifi-

catur, qnodidem eftcum eflentialiexmateriali

Scformali (ftri&e ficdicto) conflato;quomodo

formalisratiohominisinfolå animå fita^noneft; ¹

fedprjeterea corpus, ejusque cumanimaunio-

nemincludit5 verumalteratantuparsmali,

ipfa

ftilicetmaiitiafubjeäo fuo contradiftin<äa de-

notatur.-