ENTIUM
RATIONALIUM
NEXUS,
dlssrrtatione (jraduah Breviter expreßus; Quam_>Adprobante
Jtmp'H'sß Facult.
Phil.ZJpfaL
, SUB PRASIDIO VIR! CeleberrimiDa
JOHANNIS
A.
B'ELLMANNI
Eloq* Prof.
Ord.
Publice ventilandamfiflit
S. R. M:tis
Alumnus
SVENO O. FLODMAN
Hein
In Audlt. Gufiav. Maj. ad D. IV.
Nov. A. M DCCIII.
UPS ALIiE,
Per JOHANNEM H. WERNER,
REFERENDISSIME in CHRISTO
PATER ac DOMINE,
D"
ERICE
BENZELI,
S.
S.
Theol. Do6tor
Ce-leberrime , Archi - Episcope
Regni Sveciae Eminentisfime,
Academia?Upfalenfis ProcancellarieMagnificentisfime
&ConfiftoriiEcclefiaftici Prafes
Gravisfime, \M&cenas
Summen
0
EioXtyuv <Pcmr kXutuv £1 zpxlilw SctCct&iO w KG!TfA.r\{lCl T ctyzvcv ZV CCy(v hplu/.ivfxtnoo? reo\ tpov paMvjpia
et-Kotrpcov
^KVUU) TUV Xo^iKUV (o&exgcof.
Tu$ t Gl iv ßlQTO) XhTCVpratet 7TViVfJl.uQ>
Trtfvmi
Tu$i1 ögoV 'zroXica mtvftci, kcc} cuuTcg
i' guv.
* 3 \
im xtpai fispyi &e ctvaXptct Juptov <-'Eg Xfmpov y x iim mXovJ\J
itpov.
Reverendiflimi
Patris
Hutnllirmu Cultor
ac Cllens
Clarijfimo Philofophits Candidato
Dn.
SVENONI
FLODMANNO,
Populari atque Amico fuo
honoratiflimo
Tndjy<KUV évT ctv
4>aHAMAN-NE (piÄtft,
$cö&>sis ooSi zvhOKtjV tu£ cJJngBCffyuvu?»
~Zy]f azrx$>]f (c.lÅ/AOovv))? T aipiJtjAov
TtKjuap öpix tyouveif,ctvtycttnv iXhoilfioif,
TtvtKcc m (potGos TI KUÅIcv "Xcnduvi ct*
pcißrjvt
UMp_u)v ivouFfii ro~ifxpoTtttyots qityctvw.
Hisfefllnanti> fed offi¬
ciofa ms nuy
gratula-ri voluit
B. V.
N ipfoftatim limine
operofe
explicatio-nem inftituere
no-minalem tanto mi¬
nus videtur nece£
farium,quanto
certi-us arbitramur conftareentiü
ratio-nalium nominenos
comprehende-re Ipiritus in genere,
hoc
eft,fub-ftantias materise ac quanfcitatis
ex-pertes, intelle£hi autem
prseditas
ac voluntate. Casterum
quo vel
fibi
invicem vel corporibus
jungantur
nexujexplicatunonnihil eft
difficili-üs. Si admodumuniverfifyftematis corporei omnium Rationalium ag-gregatü conftderaverimus,
Viseafimilitudo fit fuaratione
disfi-milis)patefcitutic$ omnia inuniver* *
fum corpora fefe contingere
medi-ante motu univerfali 6c exinde
flu-entium motuum particularium
va-riadeterminatione,celeriorivel
tar-diori communicatione 6c conta&u: <
Ita, quamvis ad nexum fpirituum
ejusmodi non requiratur
communi
catio, nec dari poflit fenfibile vin-culum ipfos ftringens,
aliquid
ta¬rnen concipiturefFe,
quodmodo
ar-öiffimo illos per naturam
combi-
j
nare valeat. Ille autem nexus vel j
flatus confiflit in cogitationum
a-nimorumque confenfu , unde
talis
orietur obligatio, utDeus, fons, Ca¬
put atque origo entium
intelleåu-alium in omnibus a&ibus, non ex-terioribus folum , Ted interioribus
quoque Sc intimis , Fufpiciatur, ac ^
reliquorum Rationalium
commoda
quibuscumque
modis procurentur.Ejusmodi ufus 6c obligatio,quaque
prceterea ratione rebus prcefentiam
fuam communicent entia
fpirituali-a, in
pofterioribus
promodulo
in-genii, habitu temporis & otii, bo-no cum Deo, explieabitur.
Inte-rea, quo
benigniorem B.
Le&oris
<
cenfuram
experti fuerimus(
inpri-mis,
quod
adftilum
adtinet,
quem moriphilofophantium
accommoda-tum argumenti
poftulat
neceflitas)
eo lastior oborietur fpes, exiguum
illud temporis fpatium,
quod
me-I ditationibushifce integrum
fuit
im-pendere, non omnino
fruftra
efTe
collocatüm. Sit itaque ,
felicibus
utinamaufpiciis!
Memb.
Primum
be notltiay nonnullisque Entium
Ratio-nilium in genere attributi*.
1
5-
L
CCientiam fpirituum
fpecie
diftin-^gui
ab aliis difciplinis,metaphy-fica inprimis &
theologia
,facile
adparet
uniuscujusque
obje&um,
4
tam materiale,quam formale accu-<
ratius expendenti, Haud
incon-grue videtur adferipofTe,rerum
in-telle&ualium notitiam rationi no-
-fixa? viciniorem, magisque obviam
efTe, quam materialium, cum
fen-fus &intelle&usrefpe&u ordinis
in-telligendi fibi invicem opponantur, r
ut quod prius exifhmetur
cogni-tionequoadfenfum, pofterius lit
co-gnitione quoad intelle&um & con¬
tra; neca&ualisdependentiaanima?
åphantafiaipfiiit interna 8c
necella-ria, qvamvis in ftatu unionis ejus 4
conveniatnatura?.Quiaautemab in-eunte a?tatematerialia nobis obver-lantia neceflitate partim, partim
u-fu acjucunditate prius elegimus & 1
contemplationem Dei potiorisque
noftra? partis negleximus,
nonmi-rumeft, nos imaginandi confvetu-
1
dine 8c pra?judiciis obfufcatos per
negationem materia?, terminisque
magis negativis , quam
adfirmati-yis rescogitantesanimisnoftris
re-- *
t pra?fentaHe;
imö,
de ente infinitodifficiliusjudicium formafTe, quam
no&uam, quum folem
adfpiciat.
v
Summe vero neceflarium eft &
ex-periri volenti non prorfus
impoffi-bile, fpeciebus, ut ita loquar, ima-ginofisoblu&ariacpertinacem
ver-x fas corporea inclinationem
retun-dere, quo habitus exfurgat
illuflri-or &
fpeculationibus philofophicis,
divina? notitise, religiofoque
ejus-dem cultui accommodatior.
§. II. Quod omnes gentes in
4
notione Dei conveniant, eandemL,
vero quamplurimce tam externa
quam interna idololatria turpiter
contaminarint, arguit illas
faculta*
1 tern
cognofcendi,
imaginatione(ub-limiorem, negligentius
adhibuifle*
Non fine ratione
pofTumus
ftatue-1
re,exfololumine rationis intimam,
vividam & diftin&am entium Ipiri-tualium in hac vita obtineri non
pojTe notitiam ; utique
impoflibile
eilimpiorum
mentibus,
qu#lumine
6
fidei nullatenus Deum confpexe-runt, Ted ab eo feie averterunt, de-bicas rerum ideas excitari potuiF
fe, Ted potius in nonnullis
chimge-ras & obfcura phantasmata
exftitif-fe. Mentes vero, quarum interiora tetigere divinge lucis radii,
notiti-ain Dei, aliarumque rerum clarius
& diftinfUus cognofcuntur e'licere.
§. III. AäfeEltonesfpiritus in
ge-ftere reEle äici conceptus inacLequatos
ipßus eßentitf,
cuiviseft
incorifeffo;
Indivulfo quippe nexu coh^rent
cum ipfa eftentia, non
quod
eam-»conftituant, Ted conftitutam
imme-diate fequantur & cum ea
reeipro-centur:
Conceptus
tarnenipfiusfub-je6fci feu eftentige eft primus,
attri¬
butorum vero in genere
fecundus,
ita ut hicex illo fuum obtineat efte.
Dicuntur autem conceptus
i-nadse-quati,cum ipfam eftentiämnon
fim-pliciter fign ificent, Ted
aliquid
ulte-riüs connotentunde påtét,
quod-vis adtributum lubjefto
aliquid
dere, licet per rationem, cum
fun-damento tarnen in re,
quod nihil
aliud eft, quam
diverfa
ratio,fub
quafubje&um
diffimiliter
concipi-tur. Audito namque
vocabulo
ad^
tributi, aliud concipitur,
quod
vo¬ce
fubje&i
audita non eratconce-ptum, alioquin
vocabula
forent
as-quipollentia.
§. IV. Proprietates
fpirituum
aliquem inter
fe
obtinent
ordinem
fecundumprius &
pofterius,
fi
non.quå rem
fignificatam,
tarnen quarationes formales, ita ut negativas
praecedant adfirmativa?. Inter
ad-firmantes primum
fefe
offert
intel-le&us, qui nos
ducifc in
reliquarum
cognitionem. Statuitur
quidem å
nonnullis fimplicitas prior , cum_,
omnium maxime immediate
con-jungatur
cum ipfiusfpiritus
effen-tia, & reliqua;
adfe&iones
dicantur
in ea fundari & in eam, tanquaiTL,
principium,
refolvi. Ut
cumde
fpi-ritu ingenere concipio
carentiarm,
quan-8
quantitatis, fundamentum illius eft
immaterialitas, feu immaterialita-tis conceptus, fumdamentum
rur-fus hujus eftfimplicitas, feu
fimpli-citatis conceptus. Hae enim enun-ciationescaufales(nota autem,
prin-cipiademonftrandi & caufas eftendi adtributorufn fpiritualium in
gene-re non efte formales, fed virtuales)
funt vera?, neceffarise ac
demon-ftrativa*. Spiritus caret quantitate>
quia eft immaterialis, eft immate-rialis, quia fimplex, fimplex rurfus,
quia ipiritus. Ceterum cum non
fciatur, quid fibi velit vel effentia
Ipiritualis vel fimplicitas,
quamdiu
quis ignorat fe intelligere, ideoque
concipitur primum omnis fpiritus
aftu vel potentia, per elfentiam.
vel
participationem, intelle&u
inftru-éhis. Jucundum företulterius exa-minare ejusmodi adtributa
fpiritu-um adfirmativa, tam in genere_>
quam fpeeie, intelle&um fcilicet_»
voluntatem & fimplicitatem
9
pue, quåque ratione aliqua ei
con-venire queatcompofitio &
quomo-do ex illa aliadeducantur adtributa
negativa; Verum, ut pra?fenti
tan-tum fatisfiat intentioni,
properan-dumell: ad ea,qu^propius eandem
videntur abfolvere.
Memb.
Secundum
De Nexu velprcefentia fumml Numinie ad res creatas.
$. I.
Tnhocce membruminquirenti
va-*ria occurrit adtributorun
divino-ruminfpeciediftin&io,methodo
fe-pe arbitraria å pneumatologis
in-ftituta. Quidam ea dividunt in
po-Jjtiva,
quae fimt bonitas, potentia,juftitia(Scc. & negativa, quae
voci-bus exprimuntur negantibus,ut ef1 fe immenfum
, imrriortale ,
infini-tum &c. H^c nonnüllis
adpellan-tur incommumcabilia ; illa vero
com-municabUia Sc creaturis certo modo commünicata. Aliis dividuntur in
to
mmfyvjQ
& in^TiKcL ;abjoluta & ad
inträ, quaedivinae efTentiae
inträfe
fpe&atas conveniunt, inque ea
ter-minantur ; rejpeéliva vero & cidex¬
tra, quae in res
tranfeunt vel
pro-ducendas velprodu&as, ut creare, confervare & cooperari, qui a&us
confequenter fe
habent
ad Deide-creta, hoc eft a&iones iplius inter¬ nas, extra eum tamen terminatas. Nam pro
noftro concipiendi
modu-lo(in ipfo Deo, unico, aeterno,
fim-pliciffimo
acincomprehenfibili
aåu
& i&u peragiturdecretum 8c
fcien-tia
pombilium
acfuturorum
)ipe-éfori
poffunt
velfubjetfive
refjDe&u
Dei decernentis, vel objetfive,re-fpe&u rerum
decretarum,
åquibus
hac ratione fano fenfii
dependere
dicuntur. Priori modo fiint Deo
neceflaria,
pofteriori
libera,
quate-nus ipfi
liberrimum fuit
fuumde¬
cretum ad hafce res, non alias,
vel
plures vel pauciores,
extendere.
§. II.
Omnipraefentiam
entis
in-11
infiniti, feu adtributum illud
refpe-(ftivum, quo omnibus adeft entibus
creatis realibus, varie å variis
ex-plicatum cernimus. Nonnullis
im-plicare videtur, ftatuere Deurti
ef-fentiam fuam unire rebus extenfis,
(quod
fpiritibus
admirando modofefe
adjungat
& infmuet, facileslar-giuntur) cum verba illaeflentia,ra~
tione eflenti<e,
fignificent
id, quod reiinternum eft, naturale,propri¬
um, ab illa infeparabile & cum ea,
utita dicam, identificatum» Dicunt
I
itaque
Deumproprie nullirei,
prae-terquam fibi, prasfentem elfe
ratio-ne effentia? vel effentialis
potenti^e,
quam quidem concipere pofliimus
\
aliquid
producere, fed non elfe inre produ<fta. Diftingvunt
ulterius inter modum naturae Dei abfolute
1
effentialem & eum, qui liberrimi
eftplaciti ac
operationis. Refpe&u
prioris, quatenus fe folo completus
lucem innabitat inacceffam
, fe folo
contentus, fecumfolocommercium
ha-12
habens, ceteraque
omiiia
excludens,
eatenusnonvidetur cumrebus
cre-atis habere commercium. Si enim
ratione efienticC ulli creatura?
ades-fet,
comprehenderetur
ab
eadem,
& illa omnes ejusperfe&iones
in¬ternas
poflideret
accomple&eretur.
jPrseterea, operantem
eife,
nexum ,non fignificat
effentiae
operantis
cum opere aut
ejus
natura,fed
ne¬xum pofitionis
voluntatis
inope-rante potente cum pofitione
operis
extra illam, Ne autem indepras-fentiam Dei extenuari vereantur,
adferunt eum hac ratione magis
ef-fe rebus creatis prsefentem , quam
ipße funt übi, cum non fmtpropter
feipfas vel fecum
obtineant
nexumj
neceffarium exinde, quia
exiftunt;
fed ideo fmt, quia voluntas inDeo
eft,utexiftant &cum ipfiusvolun-
f
täteefficaci nexumhabeant
necefla-rium. Creaturis itaque
adeft
Deus
ex mente illorum , ut caufa
effici-ens,
producens, disponens,
confer-vansvans8cfuftentans,quatenus coelum,
terra «Sc omnia in iis contenta
re-plentur operibus voluntatis,
fapi-ente, potente, bonitatls,
fandK-tatis, felicitatis, amorisaliarumque divinarum
perfe&ionum.
Atque itapotius omnes creaturaefubfiftunt in Deo ratione operationis velre-praefentationis fpe&ato.
§. III. Ceterum fi ita
diftin-guantur illius operationes ab ipfa
eflentia , periculum
föret,
ne anfapraeberetur in ente fimpliciflimo
compofitionem velaccidens
aliquod
concipiendi,
inprimis cumpoten-tia ipüus operandi realiter non
dif-ferat ab eflentia, Ted omnia
adtri-buta in illo identificentur. Conve-nientius forte fcripturae, 8c adfer-tionieorum, qui facra
tra&ant,
pro-nunciant alii,Deum ubicunque eft, ibi totum efTe, nec majoreminma-ximo , nec minorem in minimo,
intra creaturas non inclufum , 8c
extra easdem non exclufüm j
Cli-14
ciiliim feu Iphseram intelle&aalem,
quemadmodum Hermes
Trisme-giftus legitur Deum defcripfifle,
cu¬jus centrum eft ubique, peripheria
nuspiam. Cum enim infinitus fit
& immenfiis , non folum refpe&u
noftri, ut voluit nonnemo, fed
eti-am re ipla> ut nullo fine, loco vel
tempore menfurari,circumfcribi&
terminari queat;
ideoque
tam ra-tione efTentiée & fubflantiae,quam.»operationis & virtutis, citra
divi-fionem fui,omnia repiet; omni ta¬
rnenidea immenfitatis extenße
pro-cul remota.
§. IV. Nexum vel
pr^fenti-am fummi Numinis ad res creatas
& fequentem indeobligationem fa-nioribus gentilium innotuifle, plu-rimaindicant teftimonia. Illuftris
eft locus Ovidii (0)
Immenfa
efl,
finemque potentiacodi
Nonhabet&
quidquidfuperi
voluere>
peraäum efl.
Item
(£)
Adjpiciunt
oculisfiuperi
mortaliajuftis.
Sic etiam Plutarchus (f)
<po-Gepos kv Hupico UoXvK^rKS 7V(Ujtn(§h, nvev
Kog/v&u) n$£jiou>fy@- , ctXS.' xSas tyo&éti?
rums, /u,ivt&is 7n>)\iv <c $y\-fjLoyt&tTXftkylvj. 'oSi TIU) TU)V fewv
W rvpetvvifa, $of25[A.t\>(&'
, ffxvB"putrlw (£
c&7rKpcuTy]TBv5 Tri /u.e(gcry, tfx fra/oty
ct-9"6oi/ tvpyj, ynictv Jkåcloxclv, in Ti
kcl-^ KOT/M.6p©»
J "XortKpv^tX4
tK-<WTCV , « 7KÅ0U7rCdp$
, THiJIWrSJf, oZf <9"gW
^miÅpdjyaA; De Deo fic difTerit^,
Plotinus (y) ToW^ TE &JW w/]cOy Ü $ TT« , gfJJfi6üOZWj©,J Ctvxi 1et k^Kcto AM' €<riIoj ^iwctpikvoo Siylv '**■& vrupöv»
O-mnium autem illuftriflimum efl Senecce praeceptum (V)
ßc
certe vi-vendum eft, tanquam in conjpefluvi-vamus: fic cogitandum
, tanquam
alt-quisinpeflus intimum injpicere
pojfit:
Etpoteß. Quid
enim prodeß
ab
ho-minequide/fiJecretum
? NihilDeo
co-i6
gitatiombus
mediis intervemt.
Tantö
proitide
familiariora
eruntphilofo-pho
Chriftiano
tamha?c,
quamAu-guftini
verba.
(/*)
InDeum
téndimus,
non ambulando,[ed
amando,
quemtan-to habebimuspreefentiorem , quanto
e-nndem amorem,quo ineum
tendtmus,
potuerimus
habere puriorem
:Ad
eumergo, qui
ubique
prtefens efl,
nonpedi-busirelicet,[ed
moribus
mores autemnoflri non ex eo,
quod
quisquenovit,
fed exeo,
quod
quisquediligit,
dijudi-carifolent; Necfaciunt
bonos
velmalos
mores, nifi boni vel
malt
amores.(a) l.8- metam v.6i8- (b) /. v,70. (c ) Plut, de fuperfiitione. ( d) Enn. VI. p.6.c.7. (e) Sen. Epifi.8S' (f)
in Epifi./2. adMaced:
Memb.
Tertium
De nexu & pr<efentia intelligentiarum.
§> I
Intelligentias,
iaiucycu;
(Theol.genios,
Angelos)
dcupow vel
credi-diffe fapientiores gentiliurn,
Arifto
te-•17 '
.telem,Platonemaliosque
clarius 6%
quam ut
operofa
egeatprobatione.
Ex perfe&ione&
ordine
totiusum-..verfiex
operationibus
item, quaenec aDBo, nec anima quadam
fe*-parata , potuerunt
proficifei, ipfa
i principia
operandi collegerunt,cum
nihilin
philofophia
fit notius, quamexa&ufecundo inferre exiftentiam
a&us primi.
Harum
verointelli¬
gentiarum proprietates
funt, uti
notum, non folum internas,
fed
&externas. Hae autem ita dicuntur non abfolute, fed
refpe&ive,
qvate-nus ftatum aliquem magis exter-num dicunt, ipfamquidem
notan-tes & infereintes eflentiam, fed
ex-ternum infuper connotantes
refoe-durib.
§. II, Pofteriori
huic
generiadnumeres intelligentiarum
pras.-fentiam, feu attributum
illud
exter-num,juxta
quod
perfubftantialem
. & illocalem nexum definitive certo
cuidam ?r* adfunt,
quod
ipfis
pro$
;lubitu creatoris adfignatur. Unde patet axioma
illud
, omie quodefl,
alicubie(l, älio fenfu de rebus
cor-poreis, allo
de
intelleftualibuspro-nunciari. Ut enimcorpora non a-liter funt in loco, quam extenfione
fua triplici & proindepnefentia
eo-rum paffive fe habet: Ita contra
fpi-ritus acftive funt pra?fentes per
fu-am elfentiam. Qualis namque
eft
rei eftentia, talis eft ejus pnefentia,
cum (juxta Arift. 1. 2. Metaph:)
ve-ritasfequatur uniuscujusque ejfentiarrt,
quia unumquodque
fec
fe habet adejfe,ut adveritatem. lam eftentia intel¬
ligentiarum aftuofa, eft illarum vi¬
ta, virtus 5c efficacia,quze-licet
ra-tione å nobis diftingvantur, in
ip-fis tarnen realiter funt idem.
§. III. Hinc adparet, quid
fenti-endum fit de multis fcholafticorum
quaeftionibus
, minoris fepemo-menti ac neceftitatis : feilicet
quo-modo Angeli fint in loco definito ,
an per operationem
yult cum Thomiftis, vel per
pras-fentiam fubftantialem, ut Scotus
cum fuisy An ita fint definiti in
lo-. co determinato, ut non
poffintma-jus velminus occuparefpatium; An
inotus illorum pofiit contrahi in
pun&um mathematicum, vel
pera-gi in inftanti; An moveantnr ab
u-no extrema ad aliud,,non.
tranfeim-do per
medium
locale.Ejusmodi
itaque minus
neceffariis
omifiis
,qua) remotp
prasjudiciorum
velo,liberiori mentis intuitu facile folvi poterunt,verbotantuni indicabitur ufus, quem ex geniorum pnefentia
percepifle leguntur géntiles.
- -
i&iJSir
Wailc
doärinam
ipfis
\ inferviifte ad commendandum in- * nocentix acprobitatis
ftudium,
a-pérta^jpäqndunt
indicia. Epi&etus
nunc in modum difierit (0) Cum
jßiMMKadduxeritis, & tenebrasfecerir
t/s.
bnus^ufj^mcmi
inmentem vemdt,j dkeve,
quod.foti
eflis, non enimfolie-ßisyfed
DEus intus efl^&
geniusßerintus
eß, quibus quid
opusillato
la-ntiney ut videmit, quidfaciatis?Apu-lejus, poftquam ex mente:Piatonis
fingulis hominibus fiiös adfignafiet
teilesacctiftodes, qui nemini
con-fpxcüi,
illörum nonmodo,
cum invivis eilent', adtenderent a&iones
8ccogitationes : Sed etiam defun-&os in fuam deducerentcüftodiam
ad judicium, fententiam latüri de
vita honefte , an fecus transa&a ;
(quantiim hoc congruat S: $:x 8c
Theol. neminem fugit) hoc tan-' clem monitum
profert*
(#)proindé
vos omnes, qui hancTlatonis divinum
fententiam,
ine interprete,•aufcidtatis
> rtaanimos vefirosadqiwcunqptevel
a-genda vel med'ttanda formate, nt
feia-fSnihilomninopr<e iflis cußodibus, ne$
intra animum> neeforis\ eße
Jecretiy
cum omnia curiofe illiparticipenty
o-fiiniavideant,
intelligafit &
inillispe-nitijßmis mentibus vice confiienti<e
di-vérjentur. Quod; quam'Iäte
fit
Philofo--21
phanti
5climités intelle&ionis
an-gelicce
jufte
metienti,nullo-nego-tio patefeit.
. ;r •:;i ..VM' •
(4 ) Epift. in dijfert. ad Arian. dig. Hb. L
, c.
14. cit.Pfann. Siyft. Tb. gent.pur.c./. 14. ( b ) Apul.de dogm.Plat.
Memb.
Quartum
t>e mutuo mentium humanarwn nextt éA*
rumque in finempérpetuo durattértim
■
confenfu.
f i.
iT\iiemadmodüm multiplicés M
^fcörporeo
rerumuniverfo
mo-tus éxcifcantur, confervantur äc
fi-ftüiifcr ad nutiirii 5carbitrium
cre-atorisiiüllum tarnen cum
fimpli-eiffiina 5c immutabili ipfius
efien-tia.naturalem obtinerit nexu.m: Ita
mens humana , fimulacrum
Dei
quödammodo exhibens,* non alia
magismodoilludrepra?{entat,quam
in res extra fe pofitas ,
praeeipue
Inum ipfxus
domicilium,
libere
a-•
gen-22
gendo, eäs movendo &
determi-nando. Ut autem inter conceptus noftros & voces, quibus "illos
ex-primimus, nulla intercedit
affini-tas naturalis; fed ex ärbitrlcrpro-manavit humanö ; lic operationes
mentis 8c corporis noftri
recipro-cx talem ex.libejrimalordipatione
divinaimpetrarunt nexum,qualem
interillasquotidie experimur. Non
defunt, qui fhtuant, DEum
imme-diate omnia movbre, nec effe
prin-cipium motus in mentibus noftris oollocandum. Cetérum,-cum;perr
cipiamus DEum voluifle fe \ivide,
hocpfl^.tanquanj.principium agens.
delineare, utique fubjecium ilJud,.
in quo fe
deliiieavk,
debet vi vo-iuntatis divime elfe principiuma-gens 8c.vividum, hoceil taler
quod
infehabeatvirfcutemagendi. Nihilo feeius ab illo dependet, quatenus
ipfe illud principium produxit,
fer-tilitate donavir, fmgulisque
mo-mentis-confervat/
§. II. Ex digna mentis & cor¬
poris ac utriusque virium confi-deratione, non
poßiimus
non judi-care, qua ratione propriaprocu-retur feliciüas,y cum ad nullumé
ali-um magis, quam nosmetipfos,
ea-rundem vel cura vel cognitio
per-tineat Sc plus in noftram, quam
a-liorum hominum utilitatem
effice-re valeamus. Unde patet, corpus
non aliter curandum, quam prout
animi debita patitur cultura,
omni-aque fedulo cavenda, quibus men¬
tis vigor, viresquecorporis
attenu-entur Sc frangantur. Ad modum
operationis geometrien, qua me¬
dia proportionalis invenitur, pro¬
prio felicitatis ftudium nervofe pro
more fuo demonllrat Cl.
Cumber-landus. U't autem ex motu
pun&i
omnis generis figura, tarn
re&ili-nen, quam curvilinen in
geome-tria ducuntur; ita ex folicitiori
no-ftrn felicitatis cura Sc. nftimatione
facile pervenimus in cognitionenv
offici-24
officiorum, qux
adverfus DEum,
Xationalesque reliquos
jufto
apiorisgradu
exerceridebent.
• ^...
§. III. Felicitati itaca
nofce
cumfücceflii velificaturi, latius
e-vaga-murinconfiderationem aliorum
ra-tionalium, quorum utilitatemcum
|
noftra felicitate admodum cohx-xere fentimus , quorumque
natu-ram optime fcrutamur,
perlpe&is
iis, qua? in nobismetipfis cum
gau-dio experimur.
Unde
patet, exillo
ordine intelle&ualium omnes natu¬
raliterobligariad
a&us
exercendos
benevolos; vel amorem
quendam
univerfalem, qui
adasquatum
refpi-Cit obje&um, DEum nempe ,
to-tumque genus humanuni,
abfolve-re nexum illum fvaviffimum , qui
fmgulos rationales quam
ar&iflime
conglutinat. Necexiftimo nifi
u-num inventum, qui ( an ex
animi
fententia, incertum) adferere nonverituseft, fenecamare, nec å quo-piam amari. Quod autem non
nulli
in-y
ingemment, hominem efie animal
å natura indomitum, ferox,
mali-tioftim,inpropriumgenusfieviens;
ejusmodi belli flatus non magis eft
homini naturalis, quam mufcus 5c
lanugo cortici
arboris
adnafeensdi-ci poteft ipflus
arboris
naturamin-gredi. Non igitur ex
depravatio-ne accidentali, fed fine,
perfe&io-ne , viribus ac iiitentione debitae
promovend« falutis, «ftimanda eft
natura humana.
§. IV» Cum autem ifta Felici¬
tas terminos hujus vit« excedat, li¬
quidem mens humana, vi
ellentia-lis fu« cupiditatis, flne
intermiflio-ne felix ene deflderat; clare fatis
e-vincitur ejus immortalitas ex con-fideratione natur« ipflus5c
attribu-torum Dei. Et quamvis nonnemo
id fine revelatione fe determinare
Hon pofle fateatur; interim tarnen,
flui fanam rationem confulere,
e-jusque
dicftaminaadmittere nonre-cufaverint, facile fentient, DEuitl^
26
rem tanti momenti etiam lumini
rationisobviam voluifte,eum men-tis natura fit quam maxime
vivida
& a&iva. Quatenus enim in fuii-pfius
fundo
fimilitudinem
geritcon-ditoris, ejus
perfe&iones
aliquate-nus adumbrans , & eftquoddam
opus ipfius placito & poüentia
di-gnum: eatenus immortalitatem &
perpetuam vitam fortita eft,ut
nul¬
luni corruptionis
periculum
anim#fit metuendum ab ulla re, qua? in
toto rerum univerfo produ<fta
eft.
Cum vero nihil ex entibus creatis
obfervetur, å quo mens magis
pa-tiatur, quam å corpore, cui
exar-bitrio Summi Numinis indivulfo veluti nexu obftringitur, fiifpicio
obortaeft & controverfiaå nonnul-lis
philofophis
mota , an corporisdeftru&ionem comitetur etiam
rui-na mentis. Sed adeo interitum cor¬
porisanima metuerenon neceftiim
labet, ut potius deficientibus
viri¬
quod
in moribundis non pauci ob-fervarunt. Pra?terea, falvaveritate divinorumattributorum,nonpoteftnon mens humana immortalis
-co-gnofci; illorum namque digna con* fideratio validiflima fubminiftrat
hujus adfertionis teftimonia, in to*
ta vix rerum natura alioquin con-Ipicua.
§. V. Cum itaque infinitaDei
bonitas &juftitia (perare nos
jube-atmentemå corpore feparatamnon
in nihilum iri redadtum, Ted beata
fruituramefTe immortalitate, valde
probabiliter ratio hominum natu¬
ralis,velidnolentium, didtitat, pra?-mia & poenas , adtiones five mali¬ gnas, five omnibus rationalibus be-nevolas,manereakternas; &hoc
irt-tuitu J. N. fcita ultra haue vitam redte dicuntur extendi. Ex quo ra-tiocinio tajm multa Ethnicorum_*
promanarunt praefagia & monita_j
de poenis & pra^miis adtionum
hu-manarumaeternis. Cicero ex
mu-28
muni fapientum opinione non
o-mnibus eundem curllim in ccelum
patere adferit (a) nam vitiis érfie~ leribus contaminatos deprimi in tene-bras, atque in ccenojacere docuerunt,
(pradiäi fapientes)
caßos autemani-niosypuros,integres, incorruptos,
bo-
'nis etiamfludiisatque artibus expolitosy
levi qvodam facili lapfu ad DEos,
zV/^, naturamfiii ßmilem
pervolare.
Un.de apud Platonem (£) gravitermonet Socrates t o vZv Jij %
s&eti av faaXigix JtfvV dvoq
, et Tig cwtyiC
(ßvxqz*) ^&eAjftrjfgj/, *E; fivyS w o %tva]o?
% vravreg c&7m?it\cij>Yiy ip/aafov av vjvroig
yta-xoig "Xcrofatvyci, tSti ru/adffi aTngka-xpjUh x d' cundvKavlas, jxirk £ <fv^g. Nvv J
ivpj^V a%s,jar(§r QuÄvEj xoa, x$ituia av ifo
CWTV\ Oifov) ~&7?Z>(puß] XaKOOVy h$i TUTYlfJlCby
•zztåIW TS &if Qji7\Ttg-lu> Ti ?£, (Ppcvifaurarbo
yivigg. Nam , ut iterum ex
Plato-ne
Apulejus
(c)vincutis
liberatacor-poreisJapientisanima remigrat
ad
De-ös érpro merito vit/e purius
cafliusve
conditio-<29
m conciliat, Idem de Pytliagoreis,
antiquiffimas feébe
Philofopnis
te-'ftatur Clemens Alexandrinus (d )
TL'J ^ gA7ti8cG, iiw ptira %cvc&tov
, & {aovov
ci tb) Qotp£a.pcv cvtpiav pidtovrif imtri, rctf [ttvciytdfäs Kahld, tcj? ^ QavMic;,
tu7m-Aw, rtTAos ?£. ct 7rvj~z.yopc-iöi. 7EÅ(@h ySuct~ Kdyol TIJJJ l\7n8cL 1JZTVjyopdjCV TOlf
0iMTO-OSnv. Hujus fiducia elatus
Socra-tes, morti jamimminens,tanquam
ad Deos migraturus
exclamat:
(V)
,yßf TOfAGlWS dyoivCLK\W, AÄ. ivzh-rns etjpci ftvcu h roif *\fleÅéOwjK0tri. <Qcooxrzpp-g ttccåcu wAf
ctiU^vöP lois*
jj toi?xcutoif.
(a) Cic, in Conf. cit.ZÄFirnt.inftit.div.Z
Z/Zr./j?./.m.joz. (b) Flat, inphad.p,
397-398- (c) Apul. de dogm. Plat. (d)
Clem. Alexandr.Strom,//A<£.$-387» (e).
30
Fratri Dilectissimo
,
DiJJertatiom
de Entibus Rationa¬libus c.Auäori
'Evzr&Zrletv
aha Ko/z^/ug <& op&ug ei^^apzev
*■
*ltv& hptj/zem. 'bli é£ clwkåoov cvv^av
Z3%4 'ja ^afZfzaQ. ®tXo7rovu&S£. fW
<y)
che o'tJe rd Xjf>7rvpgt. Tie vobg 'iav fjl'/\r\vi <ßor»j f amqjzaf avafutwpuivji
aa-}dé O VHS TCig 'ovt>£l 7C0V OXVhcCKUV
opioiof
£«3, cimp ptaXctKci £ Tfv(pépci 'erreg rsesg 1o
che dlnT'/jJctci '»ert. rov cojtov *]pö-7T0V 0 Vdg piwÅVSK X7TM TOtg ftdfylfZaTl
Ti-drmfz^pbg.<■<&, isJe xaO' ivfår
vtp©*T\j (£ dmd <S^LX.OXH%
dve^d-A«7Tia Tr$ dn^Jun ovetJti. Zv 3 ? voJivoTU'
t TS dJeA(p£, vrdXiv av vr&xafaéa 11 (c
Jv-%epea cxAJxg, iv yj %ag/évrug
eS r ovruv r teytieuv cu/jJiTjzu
ZlaÄtyri,
ordertTjjf trotyiag ciKC-toigt tIujrlu> ev 7ro?ho~if
fzajquaart I0&x.o7d/v cHncvipto? Koej dyyvoiav fiiyd'stoj cufyw'Zetg. tStcov évekadi pzev
ev-yeap pt(\ btiyw iIw mur* arxJqv ev
[zeytgvi