NICOLAO FiDUClAM DIFFERENTIA

Ό. D,

DISSERTATIO PHILOSOPHICA

DE

DIFFERENTIA

I\TKR

SPEM ^ET FiDUClAM

QUAM,

VENIA AMPLISS. ORDIN. PHILÖS. VPSAl»

PRiESIDE,

DOCT PETRO NICOLAO CHR1STIERNIN,

Log. et Metaph. Prof. Reg. et Ord.

FUBLiCG ΈΧΑΜΙΝΙ MODESTE OFFERT

HENRICUS HASSELHUN ₅

VERBI Div INI MINISTER, MEDELP/XDUS.

In Aud. Carol. Maj. Die ^xix Dec. ^a. mdcclxxv;

HORIS ANTE MERIDIEM SO LITIS.

VVSMlMf TYPIS EDMANNIANIS«

&.JE. R:M M:TIS ΜAGNΜ FlDEl VlROy REVERENDISSIMO

PATRI ^AC DOMINO

D ^;NO

KJO

S> S. Theologie DO CTO RI Celeberrimq^

DlCeCESEOS Hernosandensis

EPISCOPO

EMINENT I S SIMO^

Synedrii Sacre

Ρ R iE SID15

•

GR A VISS IM O

Oymnasii Schqearumqije Per Dioecesin

EPHORO

ADCU RATIS SIMO,,

M/ECENATI SUMMO /ETER NUΜ COLENDO

SACRUM.

Admodum Reverendo atque Prsclarffimo MagiiTro

D:NO O L Λ V O SEBRELK),

Animarum , qua? in Gudmunra & Hogfio I)eo colliguntur

PASTOR! lorvge merit i fl im o..,

Adjacentis Diftriclus PRAT OS i TO digniflimo, vigilantiifimo,

Ρ ATRONO, Patrni loco > omni honoris & rcveventiß

-cultu Matern projequendo.

Ρ'ena Quam miniftraret vellem mihi laudes fi concelebrare Tuas! jam pocula Ciio,

Excidit heu! tota ied nunc facundia mente, Aonius noilro nec ieafet ore liqtior.

Oceano meritorum ac magna: raolis acervo Obruor, & numero raunera Vefira carene, Sed tarnen haec noitrae fit teffcis pagina mentis,

Dum Tibi, quae poffit, munera parva ferat.

Villa funt fateor, ied iat pretiofa putentur ³ Si calido quam fint peTore miiTa fcias.

Grata Tibi mea fit piefas ^cum naupere cultUj Solaque in amplexus fe ferat illa Tuos.

Non mar is Eoi gemmas, non thura Saba^a,

Aurea nec ditis pondera mitto Tagi.

Vota precesque feram, niteat ^quot Iitus arenis 4

Ol modo, qua: voveäm, conferat ipfe Deus.

ipie Deus vires, cum viribus augeat annos, Cumque Tuis annis, augeat usque decus.

Admodum Reverend i Preeciarißimi NOMINIS TUl

hnmillimus CLilror

HENRICUS HASSELHUN

Vice LandsCammereraren och Krono Befallcingsroannen

V ålad le

HU Η Ε Ν R I C HASSELEUN,

Samt Våladla Frun,

FRU HEDVIG EUSK,

Mine Huldade Foråldrar

Jag ville fjålens drift och om a k ån flor följa,

JaS ^itte fora ut, hvad hjertats gjommor dölja,

Men hand och tunga hår all kraft och ßyrka miß ^y

Dock om en vanlig gunfi får Sonens Jvaghet tacka,

Min vördnad och min nit [ku ned t gr af ^ven råt ka ^, Faß pannan teknar matt, och orden röja brifl.

Ach! mätte de (fa Ilad {mig fela lettre flanker)

Fä tjena til bevis af det mitt hjort a tanker !

Faß de Jnart multna bort, min kårlek aldrig dor,

Han tid och fkftens magt och glomfkan trotfa tor.

Jag of v er lyckans våld och nycker aldrig klagar ³

Om Eder tid bland nhjen går ^s

Om himlen tar af mina dagar ^y

Och okar Edra lefnads år,

Mine Buldafte toråldrars.

tydig β ^e βη

HENRIC HASSELHUN,

ξ.u

ProcemmuL

Homines ^taedium ica ^gratasque eile coraparatos, iu fepfationes quse.reqdas ad removendut» ingenti

ftimulentur nifu ac defideria, veritas eft, ^{extra o-}

mnem dubitationis aleara pofita. Hoc eniro ^compro·

bant, hoc affirmant, idem hoc fentiunt omnes, qui quotl-

dianam confulere haud negligunt experientiam. Docet vi-

delicet hare non fallax Magi fira, nos in id, quod ad datum

noflrum jucundum efBcieadum valet, bonum lcilicef3tanto nifu, impetu ^canto fern, ut priusquam metam attingere

optatara nohis detur , vix ^, ac ne vix quidem animus tranquillus ma nere & adquiefcere poffit. ju c un das auf ingratse feniationes, non a noflro arbkrio , fed ab ex¬

ternorum peculiaribus objeftorum imprefftonibus, unice

excicantur. Ea itaque, qua; in fe nobis bona vel ma¬

la, grata vel ingrata lunt, fenfu quodam, ratiocinatio-

nem omnem antecedente, dignoicimus. Quamdiu ani»

nia unicam tantum habuit fenfationem, aut in pluribus conjuniftis impreftionibus nihil difcernit, tamdiu vires

fuas ad alias, quam quas habet, perceptiones obtinendas dirigere nequit. Sed quam prim um in flatu iuo muta- tiones, & magis vel minus gratas aut i η grat as fuc eftivas imprefliones anirrjadveitit, ftatim ad id ^Sl quod melius, eft, eo, quod in prsefenti momento ientit, interno nifu

ferri & inclinari incipit. Defiderium ad praePentem fta-

•um commutandum, eo majus & vehemencius eil, quo.

infigniorem difierentiam agnofcit inter id, quod jam

fen-

"β De Differewtia

fentit,, & aliud, quod ut gratius aut minus ingratum fibi

repracfentat <?). In fenfu enim voluptatis aut txdii, bo¬

norum malorumque omnium forma fita eil & mitiga-

tio quoque doloris, ot minus malum, booi rationem &

jucunditatem quandam habet; quemadrnodum mala &

moleila eil voluptatis majoris privat i o., licet adhuc mi¬

nor quasdam jucunditas fuperfit. Hinc crefcit fenfus

gaudii, quando conjunftus eil, cum vivida cognitione

immunitatis a graviiTimis malis; & miieriam iuam lon-

ge fortius & gravius is ientit, qui cum graviflimis do-

loribus, maximorum -ja&uram bonorum iimul in ea ag-

nofcit. Bona, quibus frui polTumus ^, funt vana, ani-

roi, corporis & flatus externi. In poikffione tarnen bo¬

norum finitorum , anima nunquam iatiari poteil: cum

copia adeo crefcit deiiderium ^, ut nullus illius finis fit.

Si enim omnia caduca, quibus in hac vita deleclantur

homines, in unum conrerre cumulem poflemus, iisque deinceps ad nutum frui liceret; nihil tarnen eorura ira-

mo ne tota quidem illa multitudo & varietas, animum

ita quiecum faceret ac beatum, ut nec plura appeteret,

nec ullo failidio metuve amittendi corriperetur. Inde

ad adquiefcentiam & deleflationem durabilem , in boni

infmiti poifeilione obtinendam., ^a natura? AuAore apta-

ti & nati videraur. Attamen ejusmodi objecla, & bona hujus vitas efle refpuenda, contendere non audemus, quandoquidem tam notum eil, quam quod notiiTimum,

illa non minimum momenti ad flatus noflri in his ter- ris jucunditatem conferre. Defideranda igitur.; & quis

non defide at ? Per fenfus in animam noflram agunr, &

quando nobis, ex antea obfervatis ut neceflaria ^, utilia,

jucunda& facile eventura repraefentantur,non poiTuntnon

quendam excitare effeftum, qui nomine defiderii in no-

bis

n) Condiilac Traité des Senfations Chnp. III. §, 2. pag. 77»

inter Spem Of Tidticiavu ^T

bis animadvertitur. Comrnode igitur huc refertur, quod

dicit Cicero: Natura omnes ea, qua bona videntur, fequun- tur, fugiuntquc contraria. Quamobrem fitmtl obje&a Jpecies cujaspiam eft, quod bomim videatur, ad id adipijcendum im- pellit ipfa natura b).

In omni vero vits _genere, fpes ac fiducia futuro-

runa bonorum, _magnam vim habere obiérvantur. Inde

enim folatium haurimus in adverfis, & in fecundis _gau- dii incrementum. Per fpem] accipimus lstiilimam bono¬

rum fruitionem, antequam advenerint, & felicem exitum iperantes, innumeras laboris moleflias faciie & patienti

animo fuftinemus. Sine Γρε, nulla eilet vis & virtus in inclinationibus a&ionibusque noftris, atque ab appropin- quantis felicitatis antecepta fruitione, maxirne durabilis

in hac rerum viciilitudine deledatio percipitur. Non i- taque plane ipernenda erit opera ^, fi indolem fpei & fi-

ducise earuroque diiFerentiam, accuratius explicare b. c. D.

conemur., Antequam vero rem ipfiam adgrediamur, non

poiTumus non tuum nobis, Candide Lector, etiam at¬

que etiam expetere favorem ^, & eorum, qua? a noftro proficifci pofiunt ingenio, quod fentimus, quam fit exi- guum, benignam fperare ceniuram,,

§· 2.

Significationem _{vocis Jpei} receptam trä dit.

Quoniam omnis, ut ait Cicero, difputatio debet a

definitione proficifci, ut inte'lsgatur, quid fit id, de quo

difputetur; mearum effe partium duxi, brevem prsmie-

tere explicationem fpei & fiducis, ut iliarum ^eo facilius

inde perfpiciatur differentia. Vocabulum fpei a veteri- bus icriptoribus interdpm pro exfpeclatione malorum furotum dep ehenditur, veluti dum C'cero injicit men- tionem fpei malorum & Virgilius canit:

Hunc

b) Tufc..-Quaeih. Lib. 1VJ caj^. 6«

§ Oe Differentia

Hane ego β potui tant um fperave dalorem.

I ^{mm o} apud Atticos fpern qiioque fuinmi ^pro quavis ex-

fpe&atione in genere, quare fperantem dixerunt non

eum fölum, qui bona fpenbif, led eciam qui rei alicu«

jus futurum eventum exfpechbat c ), Hxc vero loquen-

di ratio ab ufu vocis hodierno r cedit. Definitionem e- nim fpei fere eodem modo tradiram invemmus a Philo- fophis, qui iilam recentiori a?vo confiderarunt Celeber,

Scbubertus ipem per gaudium de bono probabiliter

obtinendo definivic9 & cum illo confentit Buimeifterus,

dum fpem ponit in gsudio ob futurum bonum ^, quod

obtenturos nos opinatnur d). Ab his ^{par um} diilenriunt

IHuft. Voifius & Cdeberr. Doch N. Wailerius, qui rectius

dixerunt fpem non per gaudium, quod eft fiducite, fed

per volupta em ex bono obtinendo perceptam explicari

debere e). Cum iis quoque confpirant Auftores vafti

libri Galiici Encyclopedie, dum fub Titufo Eiperance fpem ita explicant: Contentement de l'ame que chacun

eprouve, lors qu'il penfe å la jouisfance qu'il doit pro»

bablement avoir d'une chofe, qui eit propre å lui don-

ner de la fatisfa&ion f). Si ad ufum loquendi vulga¬

rem adiendimus, fpes denotare iolec quamcunque boni

remotioris exfpectationem j unde ioes longa & invete-

rafcens videtur fantom iignificare frigidam de bono re- moriilimo opinionem, quar in affectum jucundum trans- it, quoties propior objefli gratioris & facilioris exipe^a-

tio in mente excitatur g). Ünde etiano Martini in Le-

xico

e) Videatur Svidas Tom. 1. ^pag. 717.

d) Schubert! PfychoU- Emp. Cap.VII. §. 671. & Bnnmeift. Pfychot.

€ap, X.

e) Wolf. Pfycbol. Emp. Pürt. Iii §. 79 6. & Waller. Pfychol.

Emp. Part. Η: ξ. 547.

/) Di&ionnnire Éncyclopecfiqtie Tom» V. pag» 9

g) Cfr. Crufii Ånweifang vernünftig zn leben Cap. IV: §. 69.

inur Spém Fiåutiam. _S

xico Phil. _communem ipei notionem explicaturus; fpe-

rare idem efTe , ait, ac exfpeifare futurum bonum. Spes igicur in jucunda exfpecUtione adventantis boni conli-

ftit, cujus exfpeftationis imaginera eleganter _{pingit Ti-} bullus, dum ka canit;

fam mala finiffem let bo, _fed credula vitam

Spes fovet, Ef melius eras fore, fetnper nit.

Spes alit agricolas, Jpes Juleis credit aratis Semitia _, qua magno feenore reddat _ager.

Heec laqiteo volucres, hcec _captat arundine pifces9

Cum tenues hamos _{ahdidit ante cibns.}

Spes et i am v a lid a folat ^ur compede vinElum,

Cr ura jonant ferro, fed canit inter opus h j.

§· 3-

Geneßn Spei & Fiducirf explicat.

Poftquam varias experti fumus fénfationes _gratas & ingra·

tas, lita confvetudo facile nos inducit, ut iimiles eventus

ulterius exfpectemus. Non alias enim ut advencuras mu-

tationes facile cogitamus, quam quas in fimilibus circum-

ifaotiis, nobis vel bqualibus nofiris antea coniigilTe,obier-

vacum & compertum efr. Si jucunda pradbmtio dc objeTo ienfuque grato obtinendo orta fuerit, ^vocatur fpes, Ha?c

eo major eft, quo roajus fuerit bonum, quod defideramus,,

& quo pluribus frequenter obiervacis rationibus, ^ut faci¬

le ac propius obtinendum fpe&atur. Nemo itaque ali- quid fperat nifi quod gratum iibi & optandum novit; ea ergo, qua? nos haud delecfant, _nunquarn {peramus, an·

tequam guftus nofler fuerit mutatus & emendatus. A- nimus quippe håud fecus _quam palatum, diverio icrpe guftu afficitur. Neque ejusmodi ^ev.ent.um (perare _pos- fumus, _qui cum noftra, conditione nullam nobis _notam

B co O"

b) Tibuil. »i 11, Li b, IL

10 De D'ifferentia

connexionem habere videtur. ζ), Quo vehementius fue-

rit boni defiderium, _quoqne confiantiorem voluptatem

in fecunda fortuna percipiraus, eo ad bene fperandum proniores fumus. Homines ^{ea per} rationem pr^rogativa gaudenc, ut cauffarum & effeituum, anfecedentium &

confequentium connexionem obfervare, ideoque in longio-

ri a&ionum & paflionum concatenata ferie, a praeter i tis &

praTentibus caufTis, haud raro pra?videre poiTint futuros

eventos. Si rationes _optata? cnjusdam mutationis, viden-

tur eile remotiilim«, fpera gignunt languidam & debi¬

lem. Si cauila; felicis cujusdam exitus _putantur efTe in sequilibrio ^cum mulfitudine & pondere raticnum repu-

gnantium; fpes noflra dicitur dubia & flucluans. Quan-

do rationes faventes videntur augeri, «5c aliquo ponde¬

re pondus ^rct'onum repugnantium fupcrare, crefcit &

firmatur fpes noilra, quo propius ad bonum accedi-

mus, quoque minus dubie a nobis obtinendum, reprae- ientatur. Quod Γι vero rationes concurrentes fuerint plu- rimje, efficaciffimae, ^cum feliciffimo fuccefTu fa?pius cla-

rifllme & proxime obfervata?, a contraria vero parte rationes repugnantes, vel nullas videntur vel inienfilis ponderis, oriri in nobis folet fvavifllma prrrvifio boni futuri, quxque vix fallit, illaque Fiducia vocatur. Ήχο

pro objecto habet proxime inflans, & in fuis caufTis cla- riffime _anteceptum bonum, ideoque nihil illi ad genui-

nam certitudinem magis deeft, quam actualis objeäi ad·

quifitio & pofTefTio, ^qua? fiduciam obtinendi, cum ad- qifefcentia in obtento commutat. Tum enim ientimus

bonum praeienium, & impletur prxvifio. Non adtero

multorum bac in re definitiones, quae tarnen magno nu·

mero facile recenferi poiTenf. Celeb. Alex. Gottl. Baum¬

garten hoc modo ^mentem fuam concinne explicat. Gau¬

dium

Ο Cfr. Lock, de IntellecYü Hum. Lib· II. csp. XXI, §. 43,

int&r Spem if Fiduciam. ^Ιϊ

dium ^ex futuro _{inccciori ,} eil Spes, certiori, Fiducia,

quatenus ejus prademiam appetir, Cupiditas. Cupida fi¬

ducia in botuim diffici'e, Am m ο fit a s, Animoficas major

eil Audacui k ). Si ahi verbis ab eo dificrepant ^, re ta¬

rnen ipia confpir&nt, ut homo, fiducia plenus, fauila quaevis maxima probabilirate fibi poliiceatur. lila itaque jucundifiimo fieniu conjundla eil, qui quafi debilitat ac

ddpeliit fenfus tardii, qui animo non funt ignoti, qnam- diu incenitudine kboramus, vel quamdiu bonum futu¬

rum & in noftra poceflate minima pofitum, ^nos forte

obtenturos opinamur. Ad rem illuflrandaro exemplum adferatur; Si mihi hoc vel illud bonum ab aliquo pro- miilum eil, qui promiila conilanter fervavit, fique mi¬

hi iimul perfvafbm baheo, promkrenti vires non defi-

cere ad promiffionem iuam implendam ^, bonum utique promsfium mihi reprreiento ^, non ut longe ^remotum vel

tantum poilibile, ied pradenti r.irao, & ut propediem

obtinendum , unde gaudio efifmir animus. Ita fe res etiam habet, fi fiducia primi praxepti confideretur, qtiae confiflic in gaudio de bono per Peum indubitate ob- tmendo, vel ut verbis ufar ReuiTii: Fiducia eß, cjua [üb

optima o3 juflifßtm Dei regimine heue η ob i s cum Ed nunc a-

gi, cd in poßerum actum tri, cer t ^o Ed cum voluptate per-

Jvafi futmis. liiiusmodi fiducia ^erat in martyribus ^, qui

beatitudinem anernam tanquam bonum propediem ob-

tir.endum reprafientabant, ^ut nulla prorfus ipfis appare-

ret difficultas, ςυ,τ impedimentum objicere, fpemque i- piorum labefaclare poiiet.

, t .

§· ^4-

Differentiam inter Spem cS Fiduciam oftendit.

His breviter leviterque diiputatis, nullo negotio in- telligi poteric, in quo Spes & Fiducia ^a ie invicem dis-

ß ² cre«

k) Daumgart. Metaphyf. 683

1% De Differentia

crepant. Conveniunt qnidem in quibusdam ^, & quantum

ego cogitando ailequi poilum, in bis momentis. i;o U-

traque continet altum cum intelleffus, ^cum vojuntatis.

Nam ad iiios afFeåus in animo generandos, requuitur

non folnm opinio, verum etiam appetitus boni futuri

vel remocioris vci propioris, magis vei minus probabi-

liter adventancis; quum nuda opinio in vi cogicandi ^,

hi vero afieftus in nifu appe'endi confiftant. Quemad-

rnodiim navls plenis velis portum intra?, ita animns fpe

vel fiducia exfultans, in objeflum ita fertur, ut intelie-

£fcui in quantum fub fpecie veri ^, voluntati autem, in

quantum iüb ratione bom, objiciatur. ^2:0 Utraque, Spes nimirtim & Fiducia, verfatur circa bonum futurum, fiquidem utraque, ut fupra ofiendimus, conjuncfa eil vo- iuptate ex bono obtinendo percepta. Interdum ad mi¬

nus malum, ^ut levamen ac liberationem a graviori, cum fenfu quodam gaudii vel voluptatis, tendunt. Differunt

tarnen in piuribus momentis. 1:0 Spes circa bonum re-

motius, Fiducia vero circa bonum proxime obrioendum

verfatur, quod patet ex § prrecedenti; Quamobrem for-

mido mali venturi adefl in iperante, abeil ^vero in ^con»

fidente. Fiducia momentum proxime infequens ^pro fuo objedo habet, qua temporis particula, nulla magis eil

in hominis poteifate. Präriens enim & praterknm im-

mufari nequeunc /). Spes folet eile vel major vel mi¬

nor, pro majori vel minori probabilitate ad bonum in·

-ten tum perveniendi; Fiducia vero eil fummus fpei gra-

dus, in quo omnia adfunt requifita, ad gaudium de bo¬

no obtinendo percinentia. 3:0 Spes antecedit fiduciam;

Fiducia autem fequitur fpem, ita ^ut eadem inter utramque fit difFerentia, _quse inter prius & pofterius intercedit.

Nam a fpe progtedimur ad fiduciam, & ut quajque pro- ba·

O Cfr» Das Lieht der Natur von Edvard Seareh _eap. VI, §«?♦ pag. 178«

inter Spem i? Viduciäm\

babilkas boni futuri obtinendi finitima efl: certieudini ,

ita fpes ad fiduciam propius accedit. Hic autem tion

loquimur de oppofito fpei & fiducite, quando amba; de-

creicendo in deiperationem mutantor. 4:0 Spes poteil

eile ftne fiducia, non vice veria; quoniam fpes nitkur

minori probabiiitate, fiducia vero maxima & proxi-

ma verifirailitudine de bono obtinendo, _5:0 Spes co-

pulata eil cum minori, fiducia vero cum majori volu- ptatis gradu. Nam quo propius, facüiüs & certius, fu¬

turum bonum appropinquat, eo jucundius evadit. Qui fperat, id fibi reprxfentat tanturo ut probabilicer, & poft longiorem interjedfam morarn obtinendum ; Qui vero

confidit, id mente concipit, ac fi mox ohtentum föret

& präriens. Voluptas ^ex bono abfenti percepta crefcit

vel defcrefcir, in ratione praivife probabilitatis, de eo ali- quando obtinendo. 6:0 Spes conjunflam habet fbrmidi-

nem iropedirnenrorum, quar objecfurrs fperaturn longius

a nobis _{removent, non autem} fiducia. Nam qui ipe- rat,farpe fludhiat, huc & illuc mente agitatur, du b ins hce-

rens, an ea, qua? optat, aliquando ipfi contingant. F.t quidem aliter fieri non potefl; Nam ea, qua? certis caufTis

& conditionibus nituntor, non nifi iub iisdem rebus cir- cumflantibus iunt iperanda. filae vero condifiones iäepe impediuntur vel non implentur, unde non pofTunt non in-

certitudinem de bonis fub phiribus condirioni&us exipe- dtandis, in mente excitare. Qui vero confidit, licet abfb- Intern-boni futuri certitudinem fibi pofliceri nequeat,ni-

hilo tarnen minus, quurn nullam dubuanonem in ani-

mo fennat, ohjeclum defidetatum cupide ample£litur &

tenet, eidem adverfus ^omnes cHfficulcates animolus in-

nititur, atque adeo in eodern ferure recumbit & fere ad-

quieicit. ^7:0 Pius adeile ^oportet ad fiduciam, _{quam ad}

fr em in animo Cujusdam excitjndam, adeoque, cum in fiducia firmior fit perfvafro & convictio de bono öbti-

C _nen-

14 De Offerent, im er Spem z? Fiduciami

nendo, quam in fpe; requiritur etiam plus ad illam

quam ad hanc tollendam; &hinc etiam gravius tsedium

oboritur iublata fiducia > quam fpe amiila. Unde colli«

gitur hos afFe&us, qui arfti/Iimo nexu cohtrrere viden-

turr probe a fe invicem difcernendos eiTe. Hoc obfer»

vatum invenimus ab Auåoribus accuratioribus, qui probe

diftinxerunt Spem a Fiducia, ^{qua voce} quoties ncuntur, toties majorem certiorenoque fpem indicare volunt. ita

Seneca: Jam de ^te Spem habeonondum fiduciam. Huc

etiam pertinet locus Cornelii Nepotis: Ea erat cctate, ut

non jaro iolum de eo bene fpevare, ied etiam confideve

cives poiTent.

Sed plura, qua? poiTune in argumenta ifthoc reffore, perfequi prohibet tam feilinatio, quam arili, quibus

nos includimur, limites. Hiice igitur jam iubfiilendum.

Priusquam vero vela contrahirnus, Coeleile Numcn fup·

plices oramus, velit huic noilro conacui ita favere, ut

ea _, quas de Spe & Fiducia maxima fimplicitate ac fine eloquentix pi&uris & coloribus allata funt, ad Nomir

nis Divini gloriam j, noftramque ialutem nun.

quam finiendam, tendant.

.TANTUM,,

Amice Integerrime.

Vingularem ob illam, qua diu ^nos int er interceffit, ^amicitiam,

non potui, quin animum meutn faciam pal am, Te Speei¬

nten de Spe &Γ Fiducia edituro pulcerrimum. Fi r tut is efl opus·) fam am extendere faclis; qnod Te confecutnm effe ^, in fmu lator, gratulor: votoque nihil deevit meo,ß ii Tibi fuevint ßudiovum exitus, quos \mereris, £? qitos fore> non tam fp er o>

quam confido, Vale, amico Tuo fave !

I K.