JUSTUS COLLEN

DE CONATIS ROMANORUM IN TRAGOE DIA

DISSEB.TA TIO,

QUAM

VENIA AMPL. FACULT. PHILOS, UPSAL.

p. p.

Mac. JUSTUS COLLEN

Slipeudiar. Juugblad,

ε τ

G U S Τ Α V U S R. D. RABE

Vestiogollii.

ΙΚ AUDIT. GUSTAV". DIE XIII DEC. MDCCCXXXI.

Η- Ρ. M. S.

P. II.

1

υ Ρ S A L I JE

EXCUDEBANT REGIiE ACADEMIA5 TYPOGRA PHI.

vmo MAXIME REVERENBO TERRITORIO ELFSYSSEL PR^EPOSITO,

NEC NON

3N UDDEVALLA PASTORI S. THEOL. DOCTORI

MAG. CASTEN RABE

«<>

PATB.UO OPTIMO

Sacrum;

i£~

\

ASSISTENTEN

ViD F. D. OSTINDISKA COMPAGNIET IIQGADLE

herR ©aniel rn (ÉMfccrs

EN IIÜLD MORFAR

HELGABT

AF

VÖRDNAD ^OCH XÅRLEK

FÖRSTE APOLOGTSTEN VID SKARA Η. I,ÅRDOMS SCHOLA

HOGlArDE

MAGISTER

„„„nils

lev. ahlberg

SN ÅLSKAD ÄÅRARE

HELGADT

kårlek och tacksamhet

II

Post hane £ta?em, quam secundam Historiae Romanorum Tragicas diceres, ista poesis, a primordiis inde potissimum a- Jienis praesidiis pollens suisque parum firmata viribus, jam vero

a scena fere exsul Caesareorumque temporum calainitatibus ob·

pressa, usque deficere coepit jaeuhque ^poene emortua. Sed ut fit

in arboribus, _{qua;, quum} dudum caducae atque effetae sint, adhuc

interdum serös aliquos ramulos et flores niittunt; sie Tragoedia

quoque Romana, ultimo tempore, fruetus quosdam protulit;

qui, licet per se viliores sint, neque omnino certi aliquid de

indole iliius, qualis, adhuc valida aetate, fuerit, indicent; ^ta¬

rnen

quia ex nobili Stirpe editi et generi suo soli su- perstites sunt , notitia aliqua digni videantur. Tragocdias

autem L. A. Seneca; 13) loquimur. Ad quem ipsa ^rerum

serie delati

etsi neque, quam ambiguus ingenio et ar¬

te habeatur, nescii sutnus, neque meliorem eum, quam re

vera est, facere volumus, ^— instituimus, _quam priori debitam

familia; Tragicorum curam prasstare non potuimus, eam in ul·

timum hocce exemplum quomodocunque conferre.

Itaque jam de astate deque persona hujus auctoris ^—

cujus sub nomine Tragoedia; decem circumferuntur: Hercules

furens, Thyestes, Phoenissae, Hippolythus, Oedipus, Troades, Medea, Agamemnon, Hercules Oetatus atque Octavia — maxi¬

ma inter doctos sententiarum diversitas exstitit. Nobis, istis controversiis missis, satis erit indicasse,. ex hisroricis quidem

documentis fortasse plures auetores statui debere, sed eos

singulos exquiri vix posse. Medeam L. A. Seneca; 14) Quin·

13) Filius M. Senecae Rhetoris, Neronis institutor, cognoroine Phi- losophus dictus, natus Cordubae initio JErse Christiacae, mortuus Ronoae anno C. sexagesirao quinto. De cujus vita et scriptis a- deas, sis, Crusius: Lebensbeschreibung der R0ro, Dichcer, übers,

von Schmid, Halle 1778; — 2-r Theil, pagg 280. seqq.

14) Ceteras diversis autoribus adscribunt, jam patri, jam filio9 jam nepoti cuidam Nostri. Octaviam hujus esse, vix quidem credibile, vel

3

12

tilianus testis vindicat; atque si interiora testimonia valerent , nos quidem non poeniteret eorum sententia; accessisse, qui a!i-

arum quoque auctorem ponunt eum, qai suo cererorum noml·

na vicit, Senecam. Nam et oratio et ipsa ^rerum tractatio, li¬

cet in aliis tragoediis meiiores in aliis deteriores sinr , ita cognatam indolem produnt, ut facile tantummodu diversos velut gradus ^excr-

citationis poeticte significare possint. Accedit quod orimes o- mnino hujus rationem philosophandi diceridique, in aliis scri- ptis servatam, ostendunt. Quamquam neque iis admodum resistimus, qui affirment, tan ram similitudinetn fortasse e- tiam inter diversos scriptores exsistere potuisse ^, sive in

naturali quadara ingeniorum cognatione positam sive imi-

tando inaxitne paratem. — Hic igitur ^qucmcumque de.

mum haberi oporteat) quanta opinionum divefsitate, ista in

re, judicatus est, tantas quoque sententiarum pugnas, cum de

interiore dignitate dramatuin ^suorum quasreretur, obnoxius fuir.

Veteres plerique, qui quidem minus poeticam tragicamque quam ethicam vim et communem quandam dicendi rationem ^specra- bant, eo usque laudibus extulere, ut ne ipsis ill is quidem Grae-

cis asquare detrectaverint. Sic Scaliger existirnavit "nullo Grasco-

rum majestate inferiorem, cultu vero ac nitore etiam Euripide majorem; inventiones quidem ipsorum esse, sed majesratem et

speciem carminis et sonum ipsius." Sic Melanchthon religiösa fatetur, "secundum S. Sacram, ^se ex nullius lectione auctoris

tam jucundum fruetum percepisse, quam ex iEschyli, Sopbo- clis, Euripidis, atque Sene c«". Contra autcra nostra? asratis Critici, post congestam adcuratissimeque dispectam ^totam poe-

seos antiquitatem, cum Grtecis eum exemplaribus comparassent ad normamque artis severam examinassent, vix qui noroinare·

quia Seneca in hac ipse agit, vel quia setas sua res, quse heic proponuntur, non attigit. — Totam hane litern vide ap. Cru-

sium 1. c. et Delrmtn L, c. pagg. 64. seqq. —

ι3

tur quidem dignum invenerunf. Qua quidem ratione _spectatus

haud facil ^e vituperatione vei acerrima li bera bit ur. Scilicet in-

venies: primum ipsam descripiionem et forniam dramatis _ssepe

si bi parurn consentaneam, resque singulas, quas agantur quacque fiant, ^non satis alias aliis respondentes aut justo inter se modo conjuncias; tum personarum mores neque semper recte conser-

vatos et omnitio ad naturam et veritafem et suam cujusque prc-

prietatem minus, quam oporteret, exactos; deinde etiam afie-

ctus et cupiditates false expressas, jam nimio quodam graves

pondere, jam frigida levitate inanes; denique stilum totumque genus dicendi, stepe oratori magis quam poétas aptum, nunc ad-

fectata similitudinum pompa tumidum, nunc sententiis et exag- geratoruin aculeis antithetorum hebetatum, _eoque in multa ^ver¬

borum copia haud raro obscurum. Verum ^ex altera _parte haud negaveris, ex his vitiis permulta jam in eo inesse. quem noster

potissimum videtur imiratus, Euripide, eaque in quibusdam cer-

te Senecas tragcediis contrariarum virtutum lumine admo-

dum rarescere atque consumi. Ceterum in una summaque re, in Choro, et maxime peccat et asgerrime defenditur. Apud Gras-

cos ipsos quidem in Choro (vel origine vel significatione rei) lyricas dramatis rationi maximus propriusque locus erat; isque

hoc fere munus sibi mandatum habebat, ut, medio in turbine

eventuum ac libidinum, asternam illam ^et divinam Necessitatem animis hominum pracsentem redderer, atque ita totam actionem

serena et alta quadam tranquillitate temperaret. Quod ^ut effice-

re posset, interesset ipse iis, quas agebantur, necesse erat; at¬

que ea, quam servabat, quies, animorum magis quam rerum pacem habebat. In Seneca hxc omnia prope contraria inve-

nies. Nam chorus ejus, rebus contemplandis quam moderandis occupatior, loquitur tantum, non agit. Itaque intervallis defi-

nitis quasi ad mandatum prodiens, et longas longeque petifas orationes, etsi srepius pulcherrimorum sensuum imaginumque plenas, eiFundens, iners quoddam et otiosum et inane munus exhibet. Ac, si ea ipsa res neque bene gnarum antiquas tra-

gccaia: ac. scenas scriptorem et carmina ejus potius umbratiles

ι4

quasdam commentationes fuisse, quam theatralia dramata, osfen- dk; ista omnia non quidem defenduntur ^{at magna parte} expli-

cantur eo, quod dramatica poesis jamdiu prope extorris erat,

et experientiie quoque scenicas occasionem eripuerat. Sic etiam

perpetuatue iste morum Stöicismus, jam monsrroso frigore tor¬

pens, jam vano ardore inflammatus, ipsius saceuli indolem re- dolet, quae ut Tragici, sie Tragocdias personas adfecit. ^— Sed,

quo tota indoles et genus poet» i ^ta aliquanto apertiora sint,

ad singula dramata jam descendemus, eorumque tria vel quat-

tuor paulio fusius, cetera vero aretius, adjuncta, prout les tu·

lerit, brevi qualicunque censura, exponemus, simul exemplaria

Grseca passim comparaturi. ^— Initium faciet prima ordine Tra- gocdia, Hercules Furens inscripta; cujus hoc argumentum est:

Hercules, dueta uxore Megara, Creontis regis Thebani filia,

ut mandatas ab Eurysteo res gereret, maxiineque ^ut Cerberum,

inferni custodem

in superas oras adveheret, domo diutius ab-

erat. Interea Lycus quidam ab Euboea profectus, orta sediiio-

ne Thebis, a factione civium armis adjutus, Creonte et filiis ejus necatis, imperii ^{summam per} vim occupavit. Qui, ^cum

ad stabiliendum regnum Megara η uxorem petiisset, ea vero re- cusasset, ad ipsam ^cum filiis ^et Amphitryone ^socero inteifici-

endam adgreditur. Supervenit autem Hercules, cum Theseo, a Tartaris redux, ^{et morte} Lyci poeaas expetit. Illum vero Ju¬

no, seternum invida, in furorem indeque ortas alias miseria»

agit. Personas tenent — praeter Choruni ^—· Juno, Megara, Amphitryon, Lycus, Hercules, Theseus. Seena extra regiam,

prope aram Jovis est. —

Actus i'.mus. Juno prodit, prologi quodammodo vice fungens, et in ceteras pellices Alcmenamque acriter invecta ^,

crescente ira jam Herculem perstringit, qui superatis omnibus

suis insidiis, "non modo toto Deus narretur orbe, sed etiam

opima victi Plutonis spolia ad Superos refulerit, et mox fortas-

se summa coeli _regna occupaturus sie. Iter ruina qureret et va-

cuo volet regnare mundo; quid igitur parandum? non ferse,

non mönstra, non tartara Herculem vincunt; Alcidse _par nemo", eis?

ipse. Bella jain secum gerat; Adsiat ab imo tartari fundo excifte Eumenidcs; Revocabo in alta conditam caligine Ultra nocentum exsilia

discordem Deam; veniat invisutn Scelus Suumque lambens sangui- nemlmpietas ferox,Errorque, et in se Semper armatui Furor. Incipite

famulos Ditis! concutite pectus! —Natos ^reversus videat incolumes, precor, Manuque forris redeat! inveni diem, Invisa quo nos Herculis

virtus ju vet!—1 ^— stabo et ut certo exeant nervo tela, librabo ^manu ! Regam furentis ^arrna, pugnanti Herculi Tandem favebo"! -Cla-

rescente die cum Juno abiit, Chorus, ^a laude orientis Solis et diei excipiens, mortaliutn deinde diversa munera et urbium disparem

ruri fortunam, et inevitabile fatum celebrat, Herculemque deni-

que tangit 'nimium forti pectore properantem moestos visere

manes".

Actus z:dus. Amhpitryon et Megara, moesta crine solu-

to, adveniunt. lila preeibus Jovem orat, ''ut aerumnis modum

tandem statuat finemque cladi. Nulla lux umquam mihi Sc.

cura fulsir; finis alterius mali Gradus est futuri. protinus

reduci novus Paratur hostis; sequitur a primo statim infe-

*ra Juno". Dtinde ab incnnabulis usque Herculeos labo-

res persequens dolorem aeuit, et lamentata fortunam Cad-

meas stirpis Amphionizeque urbis sordidam Servituten», ^cum tan-

tisper semet preeibus solata ^est, denuo desperat: 'aur omnes Tuo defende reditu _{sespes, aut omnes} trahe! ^— Trahes — nee ullus eriget iractos Deus"! ^{— Qu«rit} Amphitryon frustra

commur.es istos consolandi locos; et in medium colloquium,

vultu gestuque superbus, Lycus venit. Is, primo solus secum col- loquutus ^, posrquam incertum rerum suarum statum, et salutem ferro parum ürmam quaeri ostendit, ad prsesentem Megaram, excusando, orando, fLgirando, vertitur: "Si aterna odia ^morta-

les aganf, si victor non deponaf, victus Semper paret arma, nunquam desifuras miserias; iili utilem, huic necessariam _pacem

esse; sociemur animis! partieeps regno veni"! Megara aversafur

hominem, qui parentem , qui fratres suos morte adfecerit qui i-

psi regna, larem abstulerit, repetentique iterum precis Lyco et

ι6

isra facinora sur, communi bi Horum sorte purganti abr.uit, vin- cuia, famem, mortem prius optaus, quam uc talin committat;

quo facto Lycus ira accerisus, cum jam gcsta ja ⁿⁱ absentiam jam mortem creditam Herculis il lud ens ab Amphitryone in or- dinem cogitur, jubet rogum congeri et ipsos ad mortem duci.

Amphitryon ^vero, Jovem prccibus de saiute adiens, auditur;

fragorque ^{e terra} editus venientcm indicat Herculem. Insequu-

tus Chorus fortunam viris fortibus invidam proiixe persequitur,

et Herculis et Eurysthei diversa fata; illiusque optans ab infe¬

ris reditum, narrato Orphei descensu sibi persuadet, fore, uc

"qua; regia carmine victa sit, ea viaci viribus possit."

Actus j-.tiar. Hercules cutn Theseo procedit. Atque excu-

sans apud Deos Superos evectum in lucem monstrum, jubet ad-

spectum eos istum evitare, consilio addito, quomodo id faciant:

"Jupiter visus fulmine _opposito tegeret, Neptunus imas peteret undas" etc. Deinde inaniter gloriatus nova, de inferis parta, victoria, _{regemque se} ibi fieri potuisse professus nihilque ultra insuperabile restare, ab Amphitryone salutatus et rerum statum

quidque paretur edoctus, continuo ad Lycum mactandum abit.

Solatus interea Megaram Theseus, rogante Amphitryone, jam

vastam diffusamque promit historiam de itinere Herculis, de

victo ductoque Cerbero, _{totamque aperit} de mortuorum vita mythologiam. Chorus Tartara et peregrinationem Herculis et

felicem reditum cantat, sententiis de necessitate vitasque humanas

brevitate interjectis.

Actus tk'Jus. Redit jam Hercules et cecidisse fusum ^ultri-

ce dextra sua Lycum nunciaf. Victor igitur Jovi Superisque

sacra parat, quibus ^ut benigni adsint Minervam, Bacchum ce-

terosque precatus, vota concipit, "Jove seque digna", ut cceluin

stet suo loco et tellus et asther, ^ut nulla violenta tempestas fre-

tum turbet, nullus irato Jove ignis exsiliat etc.; verum repen- te, vix finitis precibus, furere incipit jamque videt medium di-

em tenebris cinctum, polum impletum diurnis stellis,Leonem,

l7

(primum laborem suum) ^totum ira ferventein, ingentique ore ininacem"; ia coc um vero abire cupiens, ratus Jaaonis odio clausuni, minatuc se vincula Saturno exururum et cum Titanum

CeutaurGrumque grege Superorum regna expugnaturum; at ve¬

ro jam forte ίί 1 i os adspicit: "Sed ecce proles regis inimici btet, Lyci nefandum se men; inviso patri Htsc dextra jam vos red- dét''! ^ad _eosque j; m intcrficiendos rapitur, precantibus frustra Amphitryone et Megara, quam i ρ sam, Junonem credens, mise-

re inferimif. Jamque etiam Amphitryon, nisi a Theseo impe-

ciitus fuisset, ultimo dolore ductus, oblaturus se filii manibus erat, cum Hercules tandem furoris violentia exhaus'us ad ter- ram ruit somnoque gravissimo sopitur. Famuli, jussu Amphi- tryonis, arma Herculea removent. Excipiens Chornr et ipse diro Herois fato illacrymatur, et totius Natura; dolorem decla-

rar. Deinde deos atque tnaxime Somnum ^ut Salvent Herculem,

auf, si furor jam solus nisontem ipsum prrestare possit, ^ut in

continuam vesaniam aganr, ardenter precatus, exstinctis quoque

puerulis justa poetica facit.

Acins y.ius. Hercules expergiscitur. Quis hic locus ? _quss

regio? qua; mundi plaga? quodsolum? stupens quterere a semtc

pergit; certeredimus—paveo, Nescio quod animus grandeprresagit

malum, Jam vero matris ec filiorum visis corporibus magis magisque desperatus sciscit a prassentibus auctorcm cladis, _eumque ad pu- gnain vocaf. Quumque iterum precibus Amphitryonem ^et The-

seum adit, et perpetuo eorum mcerore ac si len tio et inspectis

suis manibus sanguinolentis, quanto se loc larit scelere intelli- git. Tum vero furere dolore _percussus; dira, infanda sibi im*

precari; tonitrua Jovis ^et flammas, et alitem Piomethei _rogare,

et deniqne, congesto rogo, cruore se impio sparsutn crema»

re velie. Nunc ''ut dehiscat Tellus, örat, er, si quod ultra

Erebo exsilium _est, illuc ipsum abdat"; nunc ensem, et sagit-

tas, et vastam clavam, et pharerram reposcit, cum ipsis se su·

asque novercales (junonias) manus combustutus et sie månes

ι8

necaforum placaturus. _Jamqne — pulchre vivideque continua.

co dialogo ^— parens et Theseus ruenti ad mortem frustra re- srituri videntur

cum ille, _{rapto ense} semet transfixurum mini-

tans ut sie saltem apud inferos filio fruatur, vineit furibuodum tandemque ad vitam revocaf. "Jamparce, genitor, parce! jam

revoca manum! Eatad iaboree hic quoqueHercuieos labor, vivamus".

—

Sed enim,vixdum _capto vivendi consilio, in dolorem desperatio-

nemque recidit; "non fiumine, non mari ullo purgari se posse"; sive

Örtum sive Occasum petat, sibi nullum exsilii locum; se toturn orbem terrarum refugere, solemque Cerberum ipsum meliore,

quam se, vultu vidisse'*. Postremo ad Tlieseum, miserorum ami-

cum, confugiens, orat" gratiam meritis suis referat inferisque

se reddac ipsius vinculis subjectum". Theseus vero exsilium et in Attica illa aperit, ''Facere innocentes terra qua; superoe sole t." —

Totam banc Tragcediam si spectaveris, invenies ^{non mo¬}

do universatn materiem sed etiam complures singulas ^{partes ex} Euripide desumtas (confer Tragcediam Euripidis Ηξ>χκλη£· Μoci- νομενοε·,) quamquam Seneca haud pauca immutavit. Quod ad

foruiam ^et ipsam velut strueturam operis- pertinet, prirnum quidem Noster prope non minus, quam Giaxus, sHiiimam ii-

lam sanctissimamque dramatis de Una et sibi consentiente retio-

ne legem violavit, duasque pxne diversas actiones, suo singu¬

las fiaitas exitu, proposuit. Nan tres priores actus Herculis

familiam exhibent per tyranni cujusdam crudelitatem fortuna domo-

que regia expulsam in miseriamque et prope mortem redacfam,

cum repente, fatali quadam sorte mutatis rebus, Hercules ipse revertitur, nocentemque ulrus, ^suos in libertattm ^ac virse felici-

tatem restituir. Stquentes autem actus Herculem proponunt, illum filium Jovis, humantque generis parronum ac vindicem ^, reportatis tot tantisque vietoriis jamque etiam expugnatis Tarta-

ris clarum

demum ipsn ^sua virrme seqae familiamque ulti-

matn in perniciem dejicientem. — Ad paret profecro, primis i-

etis actibus Haitis, res qnoque ipsas finem quendam et quietem

»9

adsequutas esse; qujcque deinceps eveniant et agantur, ea cutn

istis neque caüssarum vinculo cohserere, et omnino ad ^rtovar»

quandam rerum Seriem spectare. Haue quidem duplicem et ambiguam rationem dramatis evitare voluisse Seneca videtur,

nimirum ipso initio Junone indueta, quas jam ante quodam-

modo futura aperiat, et ingens quoddain periculum Herculi

minetur. Ita vero specie magis quam je opus suum emendavit.

Nam ^cum per divinam istam machinam effeett, ut jam ^a prin- eipio animos exspectatione impleret ejus rei, quac arx Trages*

dise _est, simüt commisit, tum ut eandem nitnis in apetto coilo-

caret eoque ad animos adficiendos minus validam redderet; tum

vero etiam ut priora omnia tamquam impedimenta quaedam et

remoras obponeret animis dudum alias res futuras opperientibus.

Itaqut si Euripides, per suas Junones Indem et Lyssain —♦ in

tertio actu introduetss — ad priora illa rem Trageedi* praeci·

puaiil praeter spem et tamquam adpendicis loco adjunxit; Sene¬

ca e contrario ipsi capiti dramatis prolixum et alienum eptso- dium addidit. Quamquam noci negaveris, eas res, quac priore

parte dramatis continontur, etsi fusius ttacratas et parurn arete

cum sequentjbus junetas, eo tarnen valere, ^{ut rein} ipsam, id est,

Herculein fato succumbentem, tristi quadam ac tragica suiFusa

luce commendent-

Sed etiam altecas aiiquas rerum novitatet

Seneca intulit: facit enitn Lycutn Megaram matrimonio petere -ab eaque repulsam ferro, et furorem Herculis totatnque c »dem

quodammodo in ipsam scenamts) proferr, et Tbeseum mox

simui cum Hercule introducit: et hoc quidem bene. Nam quod

in Euripide Theseus denium rebus Omnibus finitis advenit, id

nihil aliud _quam multiplicar, sine caussa, eventus et ne minima,

i5) Scilicet in remotiorem partem scenas, sed ita ut omnia ista si noti videri,

certe audiii potuerint. Prasterea prseeipuas persona; sgentes maximeque Am-

phitryon in re ipsa prassentes adsunt. — Contra in Evripide haec nuncii

narratione proponuntu% ^— Lessiugius

Theatr. Bibliot. in animadrersioni-

bus ad Senecam, probat inventum nostri, '*qui simul tegat et ostendat specta- toribus caedem'', eoque ipsum Caput dramatis magis illustret. Quod si ris

tragica minus in sensibus quam in animo versatur, Seneca hoc loco potjus

elevasse granditalem r«i yid*iri polest.

4

20

quidem vel gravitate vel pulchritudtrie actionem auget. Istud

vero Lyci et Megar» commercium Moster simul bene male*

ve addidisse videri porest. Si Megar» mores ea re illustrare voluit, id quidem et vividius et simplicius Euripides, ipso dia- l°g° Megar» Amphitryonis que Chori et ciFecit; contra si maxi-

me Lyci emendationem speetavit, id quidem adsequutus est, ut crudelitati illius novam caussam adferret et ipsum simul, si non humaniorem, ^at fortasse paullo prudentiorenr aptiorenique red-

deret. Seena autem Senec» immanem c»dem et furibundam Herculis vociferationem _{resonans, ut} omnino Tragicam viin et

dignitatem non auget, ita iis potissimum specfatoribus apta fuis, qui, gladiatoriis horroribus adsueti, etiam Tragccdiå terreri se quam moveri mallent. Person» quidem earumque mores atque adfectus et omnino ab Euripide magis proprie, verius, ex-

pressius proponunfur, et maxime princeps iste Hercules. Qui quidem quanta apud Senecam inanitate tumeat, et cum in See-

nam primum progreditur et postea cum, Lyco interfecto, sacris votisque deos adir, jam supra indicavimus. Megara ^et Lycus

tum omnino satis apte personas suas tuentur, rum dialogum

istum dramatico cum motu verioribusque adfeetibus peragunt.

Sic quoque Amphitryon patris ac soceri vices prudenter, etThe-

aeus hospiti« et amici et insignis humanitate viri partes apte

tuetur. Sed ineptissitne et ille petit et hic persequitur lpngam

istam de inferis historiam, _qu», etsi pulcherrimis plena locis ^s»pe-

que poörica dictione excellens, tarnen ab occasione ista abbpr-

ret et quasi vacuifatem quandam actionis efFicir. Junonis ^per¬

sona) si per se «pectatur, omnium omnino convenientissima vi-

debitur. Nam novercalia odia, et indignationem uxoriam et femineos dolos et morosam suprem» De» superbiam verissimo

tenore exhibet. Omnino etiam ceter» person», in fine Tra- gcedi», maximeque in quinto actu, veritate non minus quam

vi dramatica crescunt, et Hercules ipse, quatn salvus non servabat dignitatem, eam furibundus, desperatus, pccnirens, sup-

plex ita recuperat, ut priora psene excuset vitia. —· Chori fcre