b.D.
DISSERTATfO ACADEMICA
''
·
DE ■
VIRTÜTE AD
BEATE VI V EN DUM SUFFIC1ENTE,
QUAM,
CONSENSU. AMPLISS. KACULT.PHILOSOPH.
IN ILLUSTRI ACADEMIA UPSALIENSI,
PRAESIDE
VIRO CELEBERRIMO,
Mag Ρ Ε T R O
; EKERMAN, :
Eloqv. Prof, Reg et Ord,
PUB LIC JE SUBMITTΠ CENSUR/E
GUSTAV US KJELLIN, GUST.FltlUS»
VERMELANDUS.
IN AUD. CAROL. MAJ. AD DIEM IV. ÖCT.
ANN! MDCCLXVI,
_Horis Ante Meridiem Solitis.
UPS AL1£
Vir o Ge ner οίο etnue NcßUzffTm»
Do JOH.G. Adietlori peidgno, LINROTH»
Patrono FaventiiTimo.
Vivo SpeBütifßmo
Do NICOL. HAGBERG»
Officin: Ferrear: Pofleflori digmilimo
Ayo Matermo Optirno.
Vivo Admoaum Revevendo atque Clariffimo
Do GUST. KJELLIN»
Paftori in Kroppa & Lungfunu vigilantiffimo,
Pa tri Indlutgentiiiimo r<
Viro SpeSlatiffimo)
Do AND. ANDERSSON»
Mercatori inter Carolftadienies perinduffiio, Fautori Summo,
Vir» Confpicuoi
D o PETRO NOII EO,
Mercatori Chriffinaffiamnii iollertiilimo,
Patruo Optima
Pagellas has, tanquam pias venerationis indicium,qua-
lecunque, cum ardentiffima felicitatis haud fucatae ad?-
|>recationevut debuit,. üc facras eile voluit,.
Α.. ET RESPl.
elicitatis , feu beatse Sc jucundas vi¬
ts, adeo funt homines per cupidi,
utomncm, liujus adipifcendargra-
tia, movere foleant lapidem. Cui-
vis certe, per naturnm, ardor qui-
dam atque inftin&us ineft, quo vitas curium fibi comparare (lu¬
dest felicilTimum. Indolemhänc,
^eum in finem, nobis dedit opth
mus ac (apientiilimus rerum Conditor, ut, beneficiis e- jus regementes, perpetua feiicitate, fummam ejus illu-
flremus gloriam, atque adeo, per defiderium hoc feli-
citatis ardentiffimum, ad optima quasuis ineiterour a-
genda. Verum omnes licet ac finguli, eodern gandea-
mus impetu, permultos tarnen cernimus in varias in-
ciderecalamitates. Rationem hujus rei facile peripicimus.
Infcii enim plurimi, a vero aberrant tramite, &, meli-
ora edodti, adfe&uum tarnen tuibine abripiuntur, con-
A ζ fyetu-
\
© ) 4 ( @
fVetudinera fequences pra värn. H;nc féiicitatem cum ex" q irunt, dades invenitintatqne ca la mi tåtes. Per elegan¬
ter hosdefcnbitGeneca, Lib. de Vita beata cap. j. -'Vive-
,yre omnes beate volunt, fed ad pervidendtmi quid fit, ''qued be tam vi tam efficiat, caligant. Äcf 'empjum,
inquam, vera* beatitudinis ut reale contendsre p.'o ill mus,
noa dätur nifi un. a via , fincerum nempe vim.cls ftudi-
um. Adprobant hoc genuini omni um iecuiqrum ac
gentium ^hilofophi. Inprimis vero hane tuetur fenten-
tiam Cicero, praeclarum iilud Romané gentis ciecus, per
totum Lib. V. Tufc. Quaffi. ubi id maxime agit, ut oft- endatj virtutem ad beate vivendum fe ipia efle con-
tentam &c. Mihi igifur , ipechpen Acaderricum edituro ,
©ccafionem dedit elefganitiffimus hit TulfijDialoges,qua-
les ex cunque fuérinr, meas adferendi cogitationes, de
virtute ad beate vivendum fiufficiente. Illa autem, qua 'debeo, rererentia te, B . L. obfecro, yelis in tirocinio hoc meo perluftrando, cenforis, non rigidi, iedmitio- ris, fungi officio;
§. IT.
Deus, humani generis Auftor& Parens, ut fiimme Bo¬
nus eft: ita non poteft non hominum velie felicitatern.
Felices vero eile nequeunt hi, nifi,' indigentiac Cux mc·
mores, ad acternum hunc felicitatis fontem acceflerint propius, adeoqne Divinae voluntati, in noftra femper
commoda propenfifiimas, fuas didicerint adtemperare
aåiones. Ne autem ignari, mala qutevis & noxia pro^
bonis eligerent; ficque pro Junone, ut dicitur, nubem preniarent homines, norroam, fecund um quam vivere debeant, optimum illis dedit Numen, quam iecuti, ad
rretam perveniunt optatam. Adtiones, qu# huic nor-
mae, Legem puta Divinam, convenienter dinguntur,
bona; audiunt, &, qui has fufeipit dextre ac lubenter, vir- tuth effiorefcie laude» Virtutem enim generatim defini-
mus
i
φ;) $ ( Φ
mus per habitum adiiones liberas legi Divin*, fpoiite as confianter conforrnandi. Üna tantum aut altera a tio legi
congriiens, non contibuo veram conftituit vel prodit vir-
tutem 5 haud difficuker enim fieri poteft, ut quis vel in- icius, veldine propöfito bonam fufcipiat a&ionern, quam,,,
alio tempore, negligit ac d'amnat, ih contrariam ρ arte m, Cotus' propendens, noxiamque féquens libidinem, Si
Vera fit virtus, expedita quadam conflct, necefie eft,,
animi iacultate & propofito haud definente, nihil omni-
no faciendi, quod fuflu i repugnaverit Creatoris, Ted o-
ptiroaquseque, fumruoie&andi ftudio; quo tandem, ite-
ratis faspe adionibüs bonis, magis magisque reddatur
famiiiaris exercitatio virtutis, immo creberrima: ufque dum, conivetudine firmata, in optatum excrefcat faili- gium. Neque enim aliter comparari potefi: virtus, nec alio modo confervari, quam ii rationibus moventibus,
divinitus fubminiftratis, lubentes morem geflerint mor- tales. Firmum certe piopofitum & voluntas, ad rede fa^
ciendum ita indinata, üt, in Omnibus quasdemum cun- que fa&itayerit quis , ad glorias Divinas tendat illuitra-
tionem , fequeDeum, iuas felicitatis Audtorem agnoice-
re, oftendst, veram omni η o efficit virtutem. Hoc au- trm donum, fine fingulari Dei gratia ac beneficio obti-
neri non poife, fandior nos Theologia edocet. Hinc ne¬
mo juilus ac vera orpatus eft probitate,. nifi qui, vera Dei cognitione imbut'us, cultum ejus minime fucatum
virtutibus Peteris, fundamentiloco, fubftruxerit. Huic ve»
ro fumma adelt prpfperitas, qu* a piis virtutisque fta-
diofis feparari nequit.
§. III
Quod sutem hasc vera virtus ad beate vivendum fola fufficiat, feu, quod ejus ope, quantum in hac tara fragilis-
datur vit* fcena, ad verum & ftabile gaudium deguitan-
dum peryeniamus, fache demonftran poteft» Qui enim
A 3 yirtu-
"virtufem coli t, confhnti bonsrum altionum dele£batur
jfludio, Divibse graticCj necnon -potentias inlinita?, unicc
confielit, fuisque non minus dotibus, quam cetens uti-
tur rebus, ad fuam atque aliorum felicitatem; quae o- mninp ad benebeateque viken dum ita conducunt, nihil ut
defideretur amplius.* Gauaiu n pcrientifcimus ob org¬
iens aliquod bonum, cujus quideranos ill mus participes:
quantum. vero boni vircuti ipfit', nemo, ή i ii expert üs,
novit, Bonum utique eil in cmnibus, qusbus haud ra-
ro expofiti iint mortales, periculis, jtuto perrrui pradl·
dioj nec minus eil commodum. re media in promtii
habere, quibus äugen £>o(Bt. in dies Felicitas. KcVütti hu-
manarjum inconflanciam longe maximam Γι perpendi-
mus, onri facile poteil dubitatio, num alicjua in his ter-
ris déftir felicftas; innu mera? enim calamit.ares, tota die,
felicitatem noiiram Vexant turbahtque miiere. Sed quo-
niam hx tokrari, Sc haud raro plane toi ii videmus, ne-
gandum utique non eft, etjam in maximis a-rumnis bea-
traduci-pofié vitam. Beate vivere, ut ait Cicero, eil
honeile & rede vivere
,qui vero ita vivdt, in tormen-
tis conftanter., graviter, iapienter, fortiter verfahitur
Primus enim gra dus felicltatis ed , vina evitare ac mala
iacinora, vel, utdixii Antiidhenes Phiioiophus. T« κακά ec7rofitci&s7v. Poll deplorandåm illam humanac naturag cor- ruptionem, grave quidem eil opus: at confici potefl,
benigno Deo adjuvante, & utiliffimum ianceftmaxime-
que honeilum. Tc νικάν 'αυτόν ^ πασών νικών πξωτη v&f 'ag&tj \ re de ΊιττάόΒαι, 'αυτόν 'αφ' eptvT8, πάντων άισ^ιεον
το άμα κάκιςον, ut eleganter admodum diflerit, decus
illud Philcfophorum, Plato. Seipfum vero vincere &
cupidkates malas freno compefcere, fine ardenti opere aclahore, nemo potent. Hoc vero faclo, tranquiriitas
obtmetur aninii longe jucundilBma, quac, ut omnes Γα¬
ρ era t caécsc fortena? thefauros; ita maxima producit com«
moda7
) 7 t 9
-rrodaqiία non poffuntnon vitam reddere beatiilimam.
Sua forte contentum efie, 5r quteeunque eve.niant, fl ve adveiia iirirt five fecunda, a l)eo3 utilitaiem hominum femper refbicienie, accipere, eunique in omni cafu, ut
Servatorem colere benign i Dim um, maxima utique eil Fe¬
licitas. Ηmc vir boniis & for tis Sc fapiens, mifor eile non
pcteil. Alia plane eß illorum vita, qui vitiis mdulgéiVt
lrcet fe maxi me ducant beatos; in eoenlrö funt ftatu, quem fortunte temeritas quptidie labefacfat Illos miié-
rite, iilos arrumna? premünt; illorum libidines eostor- quent, illi dies noFlesque cruciantur. Illos confcientiai
ßimulant maleficiorum fuorum, metus exanimant judi-
ciörum afquélegum; quocumque adfpiciant, ut furia?,
iie eis occurrunt injuria?', qua* illos ipiräre non iinunt, quemadmodum pereleganter loquitur pvinceps non O-
ratomm modo, Ted & Phiioiophorum fui temporis, la ti¬
datus Cicero. Ex qtiibus nullam in vitiis- obtineri pofle
vitam beatam, luculenter patetv.
§. [v. ,
a% m
Vante quidem funt res, qua:, ii reße: adplicantur,
noßram félicitatem, quales funt ccmmoda qua'vis
externa, qua? ad fanitatem mentis ac ad honorem, ad
opes & fortunä· multiplicem fpedtsntia viciflitndiiaem.Sed,
fi acceßerit abufus^ baud exiguum fa?pe nobis adterunt
damnum. Mens ommno fana, & fufficiente rerum utili-
um cognicione imbuta, eximium eß felicioris iortis adju-
mentum Vera autem mentis fanitas, in virtutis com·
paret iludio,. fine qua, iummum & exadtiflimum de
rebus judicium, nuiium prteftat ufum. Sanum cor¬
pus, quantam efficiat profperitatis partem, unicui-
que notum .eß, Sc qnem dinv excruciant morborum
tormenta, quem fatigant ardores febris, Sc ad rabiem
usque adflgunt, omni ex parte-felix haberi nequit. Bo-
num non minimum in corporis pofitum eß viribus, qui.
bus inftruåi, promte atque expedite, quidquid neceße
fuerie.
β ; s ( ·
fuerit, agimüs. Bona quoque exiilimatio, quatenus vir¬
tus funaämentuna eil omnisveri honoris, utique multum juvat ad felioitatem fr-uendam; excitamur enim laudibus magis magisque ad (ludium virfutis, unde candidiHima
tandem nobis contingutrt fata- Qvura vero faMte glorite
fitis atque aucopia, apud nonhu i os,.ita invaluerint, ut ftullis rationum momentis expugnari amplius poile videan·
tur, ab omnibus fere honorari, non kmper eil beatum.
Etenim perquam manitt fluni eil., pro ρ ter fertunse tantum bona, mukös honorihus omari immerentes, immo o-
^rnni, per ie, hono-re& veneratione iüiignos, Par eil ra¬
tio opum ac divitiarum. -Utiles iane funt, quibus, ne- ceffaria nobis, absque multa comparantur änxietate &
aliorum levatur inpp-ia; .experientia tarnen duce coniiat,
ditiflinios fepeinfeiicem degere vitam, licetea poilideant, quibus, üsdem ü recle uterentur, maximam guflare poilent
felicitatis parfem. De cetera , jdivitise animum faspius
corrumpunt, ita quidem ut tandem deamentur nimiope-
re, qucd anguiri atque parvi animi eil indicium. Tum
vero opulentia parit felicitatem debitumque homini
conciiiat decus, tibi opes ad beneftcentiaro, ad liberali-
tatem veram, conférre non dubitat, id eil, ubi virtus,
non numus meutern tenet ac dirigit. Mukös fi quis nu-
merat amicos.fmceros, tarn eil jucundum, quamquod ju- cundiiTimum: fed nec vera, nifi veritprobos inter,amicitia durabit, nec fpes nimia in aliorum ponatur fide, qus, etjam, ubi optima audit, mutari poteil ac folet iubito; cum, praeter Deum nihil fit (labile, nihil, cui tuto & absque
formidine fraudis, confidere queamus. Virtus igitur fo¬
lg, utpotea Deo repetenda, ejusque cundta tribuens bo-
nitat i conftantiilim«, veram adferet, mihi crede, tran
quillitatem mentis atque fempiternam fervabit.
§. V.
Quamyis igitur bona externa, jam ftriclira an medium
qua?
-ΐ ν ■ ··.■-■. '
·-' ·
■■ ;ΤΗ-
■■}; --Τ. - ·.Ä V
© ) 9 ( ·
quae vocavimus, ad datum noftrum meliorem reddeft-
dum conducant multum, abfit tarnen, ut illa felicita-
tem per fe conflituere poile exiftimemus. Res enim ple-
rasque mundanas, eile fugaces & eaducas, quiadtendit,
nullo non inveniet tempore. Sanitas mutationi eil ob-
noxia creberrima^robur evanéfcit, innumeris modis per-
unt opes, &: tam firmum non datur repagulum, ab ad-
verfse fortuna: violentia eas ut defenfitare valeat. Aml-
ci, fi vel maxime conilantes fuerint, commune tarnen fubeunt fatum, ficquenos, inconilantix ornnium, qu©
fub fole exiilunt, rerum admonent. Quapropter, ii quis fpem totam in Ulis collocaverit, infirrnura ianefclicitatis pofuit fundamentum. Mens autem, vktuti dediea,femper
eil beata j virtus enimTibi ipfa merceseilpulcherrima. Qui
enim femper in eo eil, ut voluntati obtemperec Summi Numinls, atque adeo ,amore üonditorisfui fidi/Timo, &
benefieiis iummis atque innumeris fruatur, is magis magis-
que ejus gratiae convidtus, perennem ientit voluptatem,
»Ullis turbandam moleftiis. Megarequidern haud poflumus,
calamitatibus probos, haud raro,exerceri, nécadfe&areun·
quam .Wee&i/ew Stoicam: fed quiaDeo fpes fuas committüfit
omnes, quidquid eis acciderit , veram feiunt importare ipfis utilitatem, maxime cum praeeptis pari ter s atque
experientia didicerint, onera,qu®teneros ipibrum ali- quando premunt humeros, Divina fublevari, fuoque
tempore, iustolli manu. Utvero Deurn, toto atque
fmeero veneratur peåore, genuinus virtutis alumnus,
ita alios etjam homines impenfeamat, eorumque prove«
hendi felicitatem fumrno flagrat defiderio. Hinc lubens aclartus, quoad poterit, éos juvat, eorumque comroo- dis pariter, atque iuis, dele&atur; qu« cura& cogitatio
non poteil non eile jueundiifima. Illis vero, qui odio
ardent atque invidia, qui in aliis laedendis & adnigendis l^rmoleiißaa collocant opera m, requies eil nulla, felicitas
~