• No results found

Dissertatio philosophica thematum quatuor brevissimam continens exegesin quam ... præside viro cl. Martino Brunnero ... publicæ placidæque disputationi submittit Torbernus A. Fegræus ... Ad diem [ ] novemb. in audit. vet. maj. A. 1664 horis ante meridiem

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dissertatio philosophica thematum quatuor brevissimam continens exegesin quam ... præside viro cl. Martino Brunnero ... publicæ placidæque disputationi submittit Torbernus A. Fegræus ... Ad diem [ ] novemb. in audit. vet. maj. A. 1664 horis ante meridiem"

Copied!
12
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

DISSERTATIO PHIL O S Ο ΡΗIC Α,

THE

Μ

Α

Τ U

Μ

Q

U Α

Τ

U Ο

R.

Brevisfimam

continens

exegefin.

Quam

Divina

favente

gratia

Permißu

Amplijßma

Facultatis

Philofopbica,

inilluftri Acadcmla

r(Jp[alienß7

Ρ R iE S I D Ε

Vtro CL

martino

brvnnero

Grase. Lit.

ProfeiTore

Ord.

Publica plactdaque

difputationi

fabmittit

TORBERNUS A. F Ε G R ΛΒ U S

S.R.M.tisAlumnus.

Äd diem Ζ Novcmb. in Audit. Vet. Ma).

Α.1664. horisantemeridiemfolicis·

üpsaii je;

Excudit HlflKicu* Cu*iO & Acad.UpfIBi&

Ψ 7

(2)

(3)

I.

I [ Deus,qm

cft Ens

a

fe>

utres

conditM

confer-*vatyitaad aclioncs illarumomnes&

ßngulas,

con currit.

Ν ipib ftatim limine

obferva-• i · · · /*

flegato, id eft non effe abalio, necåfeper

in-fluxum pofitivum autefficientiam, tum quod

non habeat principium velcauiam

extra le, å qua Ens fit: tum quod pofitive ac perrealem influxum necåleipfo effe poflk. Sic enim

uti-que le ipfum produceretenon eilead effe,

at-que fic producendo ageret antequam eilet,

quod plane abfonum cft. Creaturae quidem, aliquando dicunturaliquid habereåle,verum

non inordine ad Deum, fedinordine ad

crea-turasalias, ut hicvulgoloquunrurPhilofophi.

Sed Deus, ficut effentiam non habet fibi ab

alio communicatam, ita necab aliovirtutem

ac potentiam

agendi. Hinc etiam dicitur pri·

mum Ens

, primum agens, Sc quidemύίναρχονTC"

/peitu*VWdeg**«*,& åfe,&in le,per

fe,

ex

fe,

3§§ dum effe,ut loquuntur, infenfu

Μ raus, ne in

ambiguitatisfeopu-M! los illidamus , quando dicitur

jr

I; DeumeffeEns åfe, id

(4)

abarterno cxiftens. Å quo creaturae omnes&

iingulaedependent. i. In efje,quia eilcaufa

ef-ficiens, & ultimusetiam finisomniumqui^efc

ientiam habent. 2. In confirvari-, confervatio

enimteile Scaligero Exercit. 31. nihil aliud efl quamexiflentia continuatio. Quia effe &

con-firvart, eidem principio accepta

referun-tur. unde ficut res omnes funt å Deo

crca-txy ita quoque ab codem confervantur. 3. In

operari, ut nimirum å caufa priraå. Cum

enim operatiofequaturindolem eflfentiae,

nul-la res creatapoteil independentcroperarQeo

quod deperideat in efTendo å creatore. Hiqc

concurius divini ncceffitas, ad omnes a&io.«

nes iécundarum cauiarum, redlé adftruitur.

Tolleconcurfum primacaufa cum fecundis, Qf

ne affeclto quidem propria, é fuo fluet jubjcBo·

Calov. in

Äppend.

adc.2. de depend.Non

de-fuere olim, qui concurfum primae caufae ad

aétiones iécundarum cauiarum negarünt,

exi-ftimantesrescreatas a<5hisiuosnaturales,citra

concurfum Dei peragere pofTej Verum nos

concurfus illiusveritatem adfertum

imus.i.Di-&is Sc 1*ipturar. Job.1o.v,8 Manustuafeverunt me> & plafmaveruntmetotum. Pfal.i4d S. Gfui,

producit

fanum. Math.5.4j. Deus pluit

fuperju-ßosQf

injuflos. ΑέΙ. 17.28. in ipfo vivimusmo

(5)

vemurfpf fumus. Ebr.1.3. Portarn

omniaverbo

virtutisfua.Src. Quae docent Deum

concurre-rc ad-a'&iones noilras, & corporumaliorum,

ideoqae & eas fibi Γηο rnodo

adfcribere.il.Ra-tionibus. i.omne Ens quod infra Deum

eil,

dependet å l)eo: a&io creatuta? qua

eil aétio

efl tale Ens. E. qua talis etiamdependet åDeo.

2. Porro, res non tantum in eife, ied etiam in

fieri dependentå Deoratperadiones

creatura-rum resfinnt. Ε. i! la?earuma&ionesrcquirunt

itidem influxum Dei, qualem hic

vocabulo

concurfüs intelligamus. Rationes plures &te-ftimonia iäpientum, in pra?fens non

apponi-mus. Adeo autem neceilariuseil, hic

concur-fus cauia?prima? cum iecundls,ut ne tantillum

quidem

poffint

independenter

å

prima

canfa

operari, etfi fuopte ftudio in

agendo

deficere

poiEnt. Qui tarnen defe&us,

nullatenus

redu-cenduseil ad caufam primam , utgraviter

do-cet Cbemnir. loc. Theolog. de caufi peccat.

c.5. Caufa folafecunda,inquit,

nonpoteft

pofiti-vumaliquidagere, fed

reducitur

ejus

effe&us

ad

primam caufam. Sola vero aliquid agit

delin-quensaberrans&deficiens, Qf ejusmodieffe&us

nonreducitur adcaufam primam. Igirur caufa

particularis a&ionemad quam cauia

univerfa-lis quå talis indifferens eft, determinat, ut

Gt

(6)

bo-bona vel mala, linde eil· Theologorum Ca¬

non. Gjwandoplures cauf# concurrunt, adali¬

quant a&iweminqua efl malitta: omnesquidem

Ulm aclionisfunt caufiz, nontarnen malitia3fed

illafolumqua tn

agtndo

aberratfuaa regula.

I I.

Νulla lingua hominis in hoc peccati

ftatu naturalis videtur.

Controveifiam hane , olim inter

Philoio-phorum Coryphaeos PlatonemSc Ariftotelem

agitatam, multis deducerenoftrumnon

fact-mus. Hoctantum contendimus,naturam nulli hancvel illamlinguam praeferibere, fed fi

ali-quando,å noninilitutis,voxuna alteravc

pro-latafuit, idipium naturalem vocabuJorum

ori-ginem nonevincit, Contendimusinquam,vo¬

ce? non ånaturainfitas, fed eximpofitione Sc

arbitrio humano dependere, ac inventasefTe

ad fignificandum aliquem coneeptum

y quae

Ariftotelis eft fententia üb. i.delnterp. cap.2.

Quia enim

immediatenonpoterarousconce-ptus noftrosmanifeftare,voceopuserat Hiac

etiam dicuntur σημαντικοί xant στν^ηχψ· Quod Ii

naturales eiTent ^ fané apud omnesc^dem

ef-fent, ac omnibus idemfignificarent, cum na-turalia ha&enus

quide

immutahilia

fint.

Arjft. i. 2.£th c.i,Se4v.occs nonfiuocapudomnes

(7)

dem,ut néqueliterx.Denk};

fi homo

pernaturam

ante omnem lnilitutionem & coniVetudinem,vo««

cesquafdam

fignificatrices

proloqui

poiTet,&

alias

de re eadem alias, naturain iifdemnoneodcm

modoageret.

Naturale

autem

eft

pofjefonoslingu#

articulare,exarbitrioverohominume/?, quod

hacfi-veiftalingua talesjoniproferantur.

Scheib.l.x.Me-taph.c.24. Nec

diverium

fentit

Scaliger,

I1b4.de-rePoética. Equm, inquit,

& equi

fpecicsin

inteU

Ic&ua naturaefi:equi ctiamfpeciem

ab

equo

eduBam

intelleSm agens in intelleBum

pasfibilem

impresfit.

^tequitwmenin

voce>& equi

repofitw in

fcriptes-ra,abarte aut cafu funt. Gfiianquam natura

fecip

vocemloquentis, atramentum

& calamum

; tamett

vociflexuum,anfra&uum,

articulorum

tempo¬

rum fpirituum

ordo

ac

feries

fortuita

fuerc

>

&

eo¬

demmodofcribentismanus, cur

fas

mora:

multa funt

in operibus noflris

naturalia,

velat

ipfa

ambulaw9

s?t

fortefit

uttantumfaciam

fpaciorum,

ut

recla

in¬

tedam, ut properem, ut

fubfiftam.

Qfc.

Hacc

ille.

Quodex Herodoti lib. 1.

adfertur,

puerulos

in

io-litudine inrer capras

educatosingeminafTeillud

Ber, Ber,quod

Phrygibus

panem

fignificat, id

vel

frivolum effe&commentitiurn, aut fi tale

quid

auditum fuit, vel å capris pueros

illud

didicifTe

ceniemus: vel nondumlinguam & ί&ωμ*

id

con-ftitueba-t.imofi velmaximépueri

ifti plurcs

(8)

ve-~~<r

veniiTentvoces, nondum probari poteft, illam

il-lorum iinguam futuram fuiile naturalem,

quate-nus naturale libertati inventionis opponitur: aiii

enim pueri in finr.lem redadi folitudinem, alias

haud dubievoces, ad res eafdem fignificandas

in-venturierant.

I Ϊ i.

"Πάντων μετ?ον ctf/sw.

Scitum eil hoc Phocylidis Milefii Poetx 8c

Philoiophi didum, quofummopere commendat

medium feu medioeritatem , quamvarii variis

or-narunt Encomiis. Dicitur enim aurea, & modus

pr^dicaturomniumrerumutiliffimus. Cujus

lau-des non parumad hancvitam rede inilituendam

conferunt.Sicut lllud Terentii Nequidnimis.VXzx..

Dimidwm -plustoto. Gellii, Feflina lenté. Corynnae

ad Pind. Manuferendumnon totofacco. Siquidem

virtus, qnae una eilad beatitudinem civilem via,

juxtaillud 5caligeri,fimsunushominis, Dcifruitio,

unaviaadfinanvirtusflnmedio ponitur. Ac

me-dioeritas haec feu medium inter nimium 8c pa¬

rum, exceffum 8cdefedum, formavirtutis å

ple-riique conftituitur. Licetnon defint qui contcn-dantillam non copidvjTiied ορ%τηη 8c conformitä¬

te adlegem redamque rationem confiftere.

Qui

quidem idem dicere videntur, 8c locutionibus

tantum diierepare; medium enim reditudinem

(9)

illam fion excludit, fed includit: unum idemque

funtcongruentiacumlege, Qf mediocritat reBa

ra-tionedeterminata,niß quod drißotehs deßnitio,non

tantum haneexprimit convenientiam,

fed

etiam mo-dumejus asßgnaty ut ait Hcid.Phil.Moral.partfe¬ cund. Ad hane mediocritatem explicandam

per-tinetaliquomodo locus, Deut.5 32. Non declina-bis nequead dextramnequeadfiniftram8c alii

plu-res. Eft igitur virtusmedium, utajunt, per

abne-gationem non per participationem: latitudinis

non indivifibilitatis:perfonse nonrei: Geometri-cumnon Arithmeticum. Proinde non eft veluti

centrum, utcenfentStoici, quibusnec

virtusvir-tutemajoreß,nequereBéfaBum reBé

faBo.

Plut.

de Stoic.cont fed admittit virtus magis&minus,

& pro ratione iubjedtorum ftepe inatqualiter

di-ftat ab extremis, ita ut interdum exeeffus

inter-dumdefe&us> propius advirtutem accedat.

-. ..

IV·

nSMortemßbi ipß

conßifcere,

fußendovel

mole-fliamvel inopiam,nonfortisfedtimidianimi

eft: faBumque

ipftum

perJe illicitum.

"Nihil olim quibufdam veterum familiarius»

multifque nihil magni animi«Scfortitudinisnomi¬

ne con.mendatiusfuifle, quam ultro manus iibi

inferre?certum eft.Vt taceamalios, Stoicisid

(10)

quiju-fié, äffirmavit>

&

cum rattancfapientem Je

eduee-rei'vita, telpro patria, vet proamieis, υel β in

deerbisdolöribus zerjetur,itemquemembrorum mu-iilatione,ζtelmörbis agré curandis. Iderh docent&:

Scälii: cujus etiam rei exemplanumero

multä pa£

fim öccurriint. Nos vero abiis difeedimus, ac

fem hanc legi divinaeScnatura repugnare, eoque

Sc omnitio illicitam eile exiftimamus. Nulluni

enimvél mandatumvelexemplumadimitandum

propofitum,in Scriptura exftat,unde

probari poP

fit dvrétyoviav Deoplacerc» Sed e diverfö qaintum

praeeeptuiri prohibet, ne homo occidatnr, cum

ädditapoenä> ut fiquis hominem

pereuiferit,

&

mortuus illefuerit,morte,quipereuflk,ple&atuf.

Exod.2r,v.i2. Atqueiecundum Laxantium lib.

3.dediviftat

Jnft.

JVhornlådanefarius eft, quihomi¬

nisextinüoreft, eidemfielenobftriBus> quiJenecat,

quiahominemnecat. Et AuguftinnsL 1.de Civ. D.

NonfruftraImcpat, inlibris Qanonicisnufquam no-his dtvimtuspraeepium

permiffumze

reperiripoteft,

ut z>el ipfius

adipifiendit mmortalitatis, tel ullius

carendi

tazendique

vidicauja, nobismetipfisnecem

inferamus, quiaßfpröhibitosnos

inlelhgendum

eft,

ubikxait: Non oeeides. Et ab

Apollolo

C0I.2. v.ulc* manifefte

reprehenduntur

qui corpori iuo

nonpärtunt, iljulto magis qui vimfuneftam

äffe-runt* Non igitüfexcuiandüs yiderar Saulus> fe

(11)

ipflim

interficiens

ne

hoftibus ludibrio

effet.

i.Sa-muel.ji. Nec Razia,

2.Maccab.i4.

Verum Sam¬

fen qui fefe cum hoftibus ruina

domus

oppreifit,

ira ab αυ-ηχΗ&ας crimine liberatur, nempequod

failumid fit, exocculta Spiritvs

Sanili

infptratio-neyUtpluresoccideretmörtens.quam

vivus

tnterfccc-rat, utaitChemnit.L.T.p.f. deleg. Quo

fuppo-fito,utloquimur, fimilis ille

miliufuit,qui

non

fuo

fed ducis arbitriofaepe in mortem certam

it,

ii

ne

crimine A&ioenim humanapruecipue

å

principioagenteinterno

fpcétatur,quod eft

impe¬

rium rationis. Id ergo ubi a&ionis

fons

Sc

origo

non eft > facit quoqueuta&io

ad

fic

agentem

re-ferri hoc modo non poifit.

Unde

5c

furiofis

aut mentc captis,ύηνχρύ* non item imputatur,

fed

reéta ratione & fiiat mentis libertate utentibus.

Suam ipfius carnem odio habere, etiamcontra

naturam eft, quac

amantisfimaconiérvationisiui,

deftruétionem averiätur: ac tefteJoiepho.

I.3. dc

b. jud.vaüdisßma lexnaturaeß in

omnibus

animali~

husutvelint mw, cum vita donumfit

praeftan-tisfimum. Hinc Tullius Üb. ϊ. dc leg. Mors

fugitur,

quafidißolutio

natura,

vita

cxpetitury

quia

nosinquonati ßtmuscontmet. Prseterea«υτοφ»νί&Sc

legibus prohibita Sc ignbminia

fepulturae

notata

eft.Ideoque

Sc inter

gravisfimahomicidiorum

ex-cmpla eft,ex intentione propria,

vitam

fibi

(12)

re,cujus Dominus

eil

ibtos

Dens. utretfe

J;xerit

Dato in Phstdone. NM hominum licet,ex bacvi~

tamigrare

injuffu

Dei. Swnus enim

hic

omnes

velui

inacic>loeo unicuiqueßto ab imferatoreDeo

afjigna-to: majoriquefupplicio

dffielendus cfi defertor

vit#}

quam

defertor

mthtia.

AtqueGic. in

ibm.

Scip

Re-tinendus efi animus in cuflodia corporis, nee

injufifiu

ejns, d quo ille nobis datus efi, ex

hominum vita mi¬

grändum, ne munus hnmannm asßgnaium

d Deo,

defugiffe videamur. Ac tan tam abeft, ut

ejaf-modi fortes eiieantur, ut potius molies ac timi¬

di haberi debeant, qui raem imminentis

mali

aut teedio hujus vitae,impié manus

fibi inferunt*

Contra,ό (cουmaa, tzsrtft&mάφοβιίμίνί^, é

κα} ort'ομοίωςdtKeqJstfpwSoevdfHO?. Afift.!.J. Eth.IO; ita

quidem ut vir fortis rebus fecundis non effera«

tur, nec

adverfismergatur:

ied honeftatiscaufa

periculaintrcpideadeat, 8c fi fieri posfit

propul-fet; fin minus, patienter ferat>acinfbperinjurias

caluronias,mortemqueipfam contemnat. Atque

hsec de bis ratione temporis

inftitutique

breviter

icripfiffefufficiat. Tu vero L. B,quaetuaeft hu-rnanitas facilitafque ea quasåmepingvi Minerva allata iunt, aequis, quaefo,intuereocuIis> tuoque

favore meos adjuvaconatus.

References

Related documents

tingens fit hanc remaut illam efTevel non eife: in genere tarnen contingentiam 8c mutabilita-. tem in rcrum natura dari

, inffafttiam nppofuit: Ifgß &amp; vir g Ines funt adordnåd, quid inter ut t rum. y irgmis &amp; corpus Chrifii utique

Harum etiam plerxque utiliratem potius quam honeftatem aut voluptatem animi fe&amp;ancur. Illx obje&amp;um fuum iine co- gnitione cauiarum, quibus natura ejus continetur,

XI Qua η quam Dens fata non rarovarie difpenfet, differat vel prasmia vel posnas, vel proroget ea qua: nobis quidem quantoeyus tollenda videbuntur : in re tarnen ipfa, prjefertim

attemperaffe, animi autem quam corporis exercitationes magis, ß ^ tum quia ut Salluftius ait, ingenii vires etiam in hello plurimumpof, 1 * funt 3 tum quia Qppofitio

ifta neceilitas proficiicatur cxipfius bonitatis indole, per quam dicitur omne bonum elfe communica- tivum iui: an vero ex co, quod Sc de.. extero hx caufx neceflarix funt,

tutum Sc appetitnm a natura non eiTe : potior tarnen mihi vita eft autoritas Sc ratio illorum, qui contrariam

mus.Sed vel inde quod fera nimis fit inftitu- tio.autvehemens potius quam fedula&amp;con-. tinua,aut quod afperitate nimia