i
.iUp
©aleftatltca
Antiqua
* - /
SUB EXAMEN EEVOCATA,
DISQUISITIO
QUAM VENrA CONSULT. FACULT.
JURID. ÜPSAL. \ ~
PRiESIDE
JACOBO
EDV.
BOÉTHIO
PHIL. ET J. V. DOCT. JUR. PATR.ET BOM. PROF.
REG. ET ORD.
PRO GRADU JURIDICO
v. p,
GEORGIUS ERASMUS SUNDSTRÖM
J. U. L. We8tmanno-Dalekarlus. Cancell. Reg. Adscript.
IN AUDIT. GUST.
«DIE VII. JUNII MDCCCX^VII.
H. A. BT. S.
U P S A Ii I jE,
EXCUDEBANT REGIME ACADEML® TYPOGRAPHI.
DIREKTOREN
HOGÅDLE
. ~ :-v - | _f
HERR
ADOLF
ZETHELIUS
SAMT
HOGÅDLA FRU
SOPHIE
ZETHELIUS
FODD
NORDEWAL
med djupaste vördnad tiliegnadl
af
DALEKARLJCA
ANTIQUA
SUB EXAMEN REVOCATA.
Jamdiu
priscis Ulis, quae insingulis olim Sveciae
etGo-thiae Provinciis obtinuerunt, Legum Tabulis in Archivo
Regni Holmiae adservatis, plerisque earum typis quoque
vulgatis; legum quandam congeriem manuscriptarum in
manusceleberrimi Stiernhöokii incidisse novimus, quae
codicis quodammodo pleni prae se faciem tulit, titulo vero, quam spectaverit provinciam, indicante, nec non folio ver«
sus finem uno destituta. Occurrente ibi statuto quodam,
ceteris veferutn temporum Legibus diverso, de jure
suc-cedendij ea simul addita explicatione, ''quod hoc viguisset
ab illis inde temporibus, quibus pritnum Dala incoli
coe-pta erat" *); St ie r nhöö kiu m ea res, praeter alia
quae-dam, eo deduxit, ut codicem a se inventum provinciae
suse natali, Dalarne, nostris temporibus Stora Koppar¬
bergs Lan nominatae, adtribueret **). Haud tarnen
ab-*) Dal. Lag, Å. B. §. i. "Thåssum Lagb hafva sta®dit å sidan
Dala bygdhus,"
**) Natus enim fuit in Paroecia Dalek. Rättvik, anno 1596;
de-natus Holmiae 1675. Opus soum roerito celebratum d,e Jure
Sveo11u m et Gothor um v etu sto, jatn setate proveetus,
oculisque capfus, in calamutn dietasse fertur. Prodiit hoc Hol¬
sonum ex visum est, in Provincia vicina Vermelanclia, cui
Jus suum peculiare quoque fuisse traditum erat, eandem
hane Fegem auetoritate valuisse. Uli adsensit indefessus
antiquitatis scrutator, Hadorph, qui codicem supra
no-minatum, quem sumtibus Regis Caroli XI. typis excu-dendum curaret *), prsefatione propria, altera ipsius
Stjein-höökii insuper adnexa, ornavit, ingenueque Dale
Laghen
inscripsit, Quo vero tempore, vel quo modo volumen
hocce, de quo agitur, deprehensum, ex tam diuturnis
te-nebris in lucem demum prodierit, harum prsefationum
neu-tra nos reddit certiores; nec aliud postea
exemplar
inve-niri potuit.
Quam
in
hac re Stjernhöök primus statuit senten-tiam, nullo deinde tempore diligentius examinatam inve-'nimus. Fidem quippe tam gravis judicis secutis
pro certo Semper constitit, Dalekarliam proprias sibi antiquitus
ha-buisse leges, quse eo sub nomine nobis traditse adhuc ex-stant. Qusedam tarnen, quse nobis in mentem
venerum,
dubia, in medium proferre ausi, succincte, sicut poscit operis hujus ratio, modeste vero, sicut debita fidei publi.
cae, a Viro
insigni
egregioquecondilae,
nos jubet
verecun-dia, doctiorum examini submittimus
**).
*) Prodiit sub titulo: "Dahle Laghen, then i forna tijder
hafver brukat warit öfver alla Dalarna och tbem, som inom
DalaRSmärken bodde. Nylig igenfunnen uti
ett gammalt MsJto sampt nu medh summarier och concordantier uplagd med Hans Kongl. Mayjts egen bekostnat." Stockh. 1676. Fol.
**) Nos vero praecipue ex variis, quae a Viro Perillustri, Dale-karlise olim Gubernatore, H. JSrta, locorum horutn
peritissi-Hujus materiel disquisitionem instituturis primo dis-cernendum occurrit: an Tabulse, a Stjernhöökio
inven-tas, Codicis authentici contineant habitum et characterem. Quod quidem antea absolvendum censemus, quam
provin-ciam, ad quam pertineant, circumspiciamus. Ad hoc au-,
tem rite
peragendum, opus esset, ut dispersa et confusa,
qua in Lege Dalek. occurrunt, statuta, suo quaque ordine
collocata, et sibi invicem , et ceteris Legibus
provinciali-bus, de quarum fule et auctoritate nihil ambigitur, compa-xarentur; deinceps vero dijudicandum esset, quatenus hsec,
in unum collecta, corpus integrum, moribus
institutisque
temporis sui, aliisque ejusdem fere atatis Legibus adae-quatum, constituant. Quum autem hac plenius exponenda majorem, quam pro temporeviribusque, laborem et copiam
exposcerent, in paucis quibusdam hujus loci observandis
nobis erit subsistendum.
Primo, circa vetustatem
Legis
fialek,
tenendum, illarnj etsi lingua ejus originemremotiorem,
vel stylum potiusforsitan impolitum arguere
videatur,
Lege Upl. tamen esse
posteriorem; quod quidera ex §. 29. Tingm. B. ubi delege
quadam, a Rege Birgero lata, mentio fit, omnino patet.
Nec minus in
ambiguo est, Edzöris B. Dal. L, totum pro«
pemodum ex Kon. B. Upl. L, esse surreptum. Ex quibus
mo et, quidquid
eorum sit, studio ingenioque amplexo, de proposita materie communicata nobis contigerunt, in illas,
quas
interserere in anitno est, dubitationes esse adductos, Ilio
ad-nuente, nobis profitendum fuit, eximiam inde auctoritatis vicn iis, quae adtolerinous, adquisituris.
4
cum satis constat, Legem Up', ei.,
qui
Legem Dalek.con-scripserit, bene quidem
fuisse
cognitarn,
magnopereta-men disparem et diversarn
dispositionis
perfectionisqueinduunt formam; quippe quse in illa adcurate
caute-que, pro
diverso cujusque
rei
habitu
,praescribuntur,
in
bac abrupta plerumque occuriunt. Cujus rei cum pluri.
ma exstent exempla, quaedam referre sufficiat. Gipt. B.
§.
8 deDono
matutinali
agitur,
non autemquibus
illud
modis amittatur. Kirk. B.
(|j.
ao. poena quidem ecclesiastica adulterio irrogatur; quos autem civiles habeat effectus inGipt. B.
statuendos,
frustra quaeras; nec nonin
hoc Titulo
ornnis de hsereditate minorennum tuenda cura omissa. At
vero ubique eadem in conspectum
venit perturbatio:
quasin Jord., Kiöpm. et Vidherb. B. B.
disposita
et ordinatahabet Jus Upl., in Bygn. B.
Jus
Dalek. promiscue
con-fudit.
Sin autem, his omnibus praetermissis, Tabulas i1 las
Dalekarliae peculiares quasdam fuisse ponamus, nec id mi¬
nus praepostere actum videbitur; quoniam nec de Opere
metallico, haud exigiguo tunc quoque temporis hominum
numero heic victum praebente
*),
nec de aliis, quae prse* cipua paritRegionis
natura,aliquid definitum invenimus.
Sic in Bygn. B. decortice delibrando agitur;
contra de carbonibus coquendis, vetusto certe et usitato, si1 vis vel*) Fodinae Fahlunensis antiquitas quam longe
recedat,
incogni-tum. Rex vero Magnus Erici, anno 1347 eidemprivilegia tri—
buens, de vetustioribus quibusdam, per
negligentiam
5 communibus vel divlsis utendi modo, ne verbo quidem mentio fit. Nec veterum privilegiorum, a
Rege Magno Eri ci confirmaiorum, vestigia quaedain occurrunt: 1i ber
tatis
scilicet, ad carbonariam exercendam, colonias in silvis con-dendi j Asyli ad Fodinas -Erarias exsulibus concessi SCc. Ferrum magna ex parte his temporibus ex paludibus
(m
y-ror sie
dictis)
hauriebatur; quae cum in dominiopagorum communi saepe erant positae, ordinem tarnen et modum iis utendi Lex Dalek.omnino neglexir, Morem vero etiam
pa-rum curasse videtur, superioribus Dalekarlioe tractibus
ad-liuc servatum, sestatis tempore, ex vicis in saltus remotiores
pastus caussa emigrandi, pabulique tunc ex pratis communi¬
bus demetendi; quem quidem morem, cum muliiplicem
re-rurn et jurium pariat communioriem, rem haud parvi sane momenti peculiari Dalekarlise Legi fuisse oportuit *).
Cum autem, haec aüaque permulta,
quorum pauca quaedam hic tantum memorare licet, comtemplantibus,
pa-rum, ut jamjam indicavimas, nobis inclinet anitnus,
ut Volumen hocce, quod subiiliori
indigere 6crutatione existimamus, vel codicern integrum vel Legem Dalekarlise propriam fuisse credamus; ultro inquirendum sese offert:
quid demum aliud fuisse habeatur? — Quas nobis in men-tem venerunt,
sagacioribus censenda subjicimus.
*) Veteres Norvegiae Leges, ubi idem antiquitus invaluit
usus, certum huic ordinem praescribunt* slcut docet Lex Magni Laga. bseter, dicta Gule Ting Lov, Landsleye B. C.
40. Paus, Sam¬
6
Jam clim Dalekarliam et Westmänniam in haec usque terapora communes
habuisse
Legiferos
etEpiscopos,
ex i.Cap. 3Con. B. L. L. adparet
*).
Ab eodem
etiam
Praefecto
Regio diu erant gubernatae.
Tum
vero,sicut
ceteri
Legi-i'eratus, communes quoque habuisse Leges,
verisimile
est. Et quidem inter veteresLegum
Tabulas, quaedam
Westman-1
nis **) latae nobis exstant,eximia
prohabitu
temporumdiligentia
digestae.
Cum
his
in
nonnullis
Lex Dalek.
con-venitj unde fidem quoque ejus corroboratam
voluerunt.
Nobis autem inde orta est opinio, nilforsitan
aliud fuisse
Legem, quam
diciraus Dalekarlicam,
nisi
privati cujusdam
adnotationes; atque, si ulterius
conjiciendo
progredi liceaf,
piseviam quar.damcommentationem
, quadein
substructa
fuerit Lex Westmannica, immixta varia continentem, quae partim ex ceteris
Legibus,
Upl.
imprirnis, excerpsisset
compilator, partim ex proprio
arbitrio
depromsisset
***).
Ouum in tanta temporum obscuritate aliquid pro certo
statuere, arduum sane essset; r.ec in his rebus
alia
atque*) Non desuat, qui, licet
flde
dignis
testimoniis
destituti,
Dale-karÜ3m singularem principio constitu'sseOacatam contendant,
nullis etsi certis finibus circumscriptum; iili tarnen hancPro-vinciEtn a XIT. vel XIII. inde saeculo eosdem com Westman-nia habuisse Legiferos, concedunr. Holenii Diss. de
Dale-karlia. Pars Post.
**) Hoc autem nomen latius his temporibus quam nunc
patuisse,
haud a veritate 3lienum videtur.
***) Etiam de Lege Scanica dubitatam vidimus, an
legum
authen-ticarum codicem vei privatam solummodo
compilationetn
fuissealia dictitari possé, nec eam, quam nos attulimus
conjectu-ram, quoad posteriorem prsecipue partem, suis gravari
dif-ficultatibus, denegatum voluimus. Qu^ autem conjecturas
illius nobis sunt rationes, ex comparatione praeserlim Legis Westm. cum Leg. Dalek profectse sünt. Ut eriim illam
distinctam et plenam, ita hane confusam et imperfectam
invenimus. Adcurate disposita et ordinata omnia habet
illa; incultam quandam et incomtam congeriem hasc osten•
dit, ulteriorem explicationem et expositionem ultro
poscen-tem. Quibus cum accedat, quod varia
loca ex L. Dalek. in Cod. Westm. verbotenus inserta reperimus, interiori
quodam nexu conjuncts fuisse videntur.
Legem vero Dalek. praeter permulta^ quae ex L. Upl.
et aliunde passim excerpta habet, privati cujusdam placita,
omni, uti videtur, publica auetoritate destituta, continere,
insolita, quae interdum obvenit, muletarum quantitas et
divisio quodammodo indicat. Sic,
ut unum tanturn, inter
plurima, adferamus exemplum, crimina incestus
(Fränd-sämis spjäll
åCc.) Jus
Upl. foro Ecclesiasticosubjecit,
muletamque totam Episcopo addidit. Huic adsentiunt Jura
*) Neutri harum certas constitui posse origines, dolendutn sane
est. Burman eas L. Hels. et Suderro. cosetaneas fere censet;
omnes vero illas inträ annos 1317 et 1347 eum, quo
nobis
exstant, statum fuisse redactas existimat. (Witterh, Hist. & Antiqu. Acad. Handl. Tom. VI. p. 232.) Unicus etiarn, qui
exstat, Legis Dalek. codex, in Bibi. Reg. Holm. hodie
adser-vatus, saeculo XIV. scriptus dicitur. Berätt. t. Just. StatsMinist. af H. S. Collin & C» J.
Schlyter,
18^3. Svea, H. VI. p» 174»)Westm. Osfgoth. Suderm. et
Hels.
Eidem
verocrimini
I.ex D3lek. Kirk. B. 17. secundumdiversos
consanguinita-tis affiniiatisque gradus, 9,6,
vel
3Marcarum
mulctas»
Fisco, Episcopo, Territorinquepari
terdividendas,
prsescri-psit. Quam
quidem,
pluribus
locis
deprehensam, aberra.
tionem a lege illa, sacrosancto
Cleri
totius
numine
protecta,
quod omnia, qu®
religionem
ecclesiamve
tetigerint delicta,
ab Episcopo solo
dijudicata,
ei
quoquesoli emolumento
essent, his temporibus
auctöritate
publica uspiarn
valuisse,
maximo jure
dubitamus.
Privatum
igtttfr
hsec
arguere vi-dentur auctorem,.quem, si tnsignem, quaRegi
etTerri-torio faverit, curam animadvertamus,
regium quendam
fuis-se maeistratum, proprio
simul
commödo consulturum,
qua»dam
probabilitatis
specie
putareforte
licuerit.
Nostro enim judicio Jura Westm.
universo
Legiferatui
communia fuere. Sin autem singulis inträ i 11os fineslocis
singulares quidam mores
obtinuerint;
attamen
disjuncti
di-versique aliquid juris
in
iis,
quseomnium
provinciarum le¬
gibus
generatim
praescripta
exstarit,
inträ
vicinas
hasce
pro-vincias, eidem, et in
rebus
civilibus
etin
ecclesiasticis,
mo¬deramini subject.as, invaluisse,
baud
facile nobis
persvasumiiabebirnus.
Quod si
illa,
quamin
medium
proferre
ausi
surnus,opinio,
severius
examinata,
adprobari potuerit;
quas inve-teratae ill® priori obstiterunt difficultates,maxima
ex partesublatas arbitramur. Cum autem, ne in
eosdem,
quosre-prehendimus,
erroiesincurramus,
exigua
nobis
sit in his
rebus novi aliquid adfirmandi
pertinacia;
in deroganda
insistiraus- Cui qu^e jara objecimus] ex mendoso et im-perfecto
suppositi
codicis
habitu
depromtis;
alise
etiam,
certiores aliquantum nobis sunt rationes.
Praecipuum et
principale quoddam
Legi
Dalek. pro¬prium, commemoratam
novimus singularem
illam
hseredum
institutionem, qua,
excluso
feminali sexu, filii eorumqueprogenies, vel fratres
fratrumque
liberi
ex assesuccesse-rint; quem etiam morem ab
antiquissimis inde
temporibus obtinuisse, continuo adseritur- Xta abinitio in
Dalekar-lia aeque ac in ceteris provinciis se rem
habuissej
hauddenegandum est. Idem autem
posteris etiam temporibus,
cum jam Jura Upl., ceteraque secundum illa, ex
parteter-tia feminas in hsreditatem admisissent, in Dalekarlia ta¬
rnen pristinam vim retinuisse, fidem prope omnem
exce-dere videtur. At vero, si in illa usque tempora
perdu-rasset, cum Leges
Christoph,
promulgatse sunt, haud tamcito abolevisse, vel memoriam tam singularis usus per
pri-raas saltim aetates propagatam fuisse, necesse est. Nobis
autem codicem manusc^iptum Juris Christoph.
*)
aJudici-bus quibusdam Dalekarlise, sicut docent varise eorundem adnotationes, sasculo XVI. possessum, perlustrare contigit; cui adjuncta invenimus juris pratcepta quaedam, sparsim
B
*) Codicis hujus, cui in Tit. de Jur. Ecci. qusedam etiam desunt,
hoc tempore possessor est perill.
Dom. Gub. Prov.
H. J5rta; qui eum apud rusticum quendam inParoecia
Mora invenit.In-ter pristioos possessores
Judex
quidamDalek.
JönsIngemar-son commemoratur, qui anno
i5ö2
librum a Jons LarssonIG
t
collecta, legum
formulis indata,
exquibus praecipue
me-moratu digna sunt
quasdam de jure succedendi tradita,
ex antiquioribus, ut dicitur,Legum Godicibus
hau-sta
*).
Quiibi
statuitur
successionis
ordo Legi Upl. in
omnibus fere convenit; singularis vero illius, in Lege Dalek. sanciti, nulla exstant vestigia, nec ullo loco de Le¬
ge quadam
Dalekarliae
peculiari mentio
fit.
Jam vero in hac Provincia
prsecipui aliquid
juris obtinuisse, ad divisionem fundorum impediendam, spe-ciemque majoratuum, utut postea nominarunt,instituen-dam, minime, qui liucusque servatus est, mos et usus
adfirmat. E contrario tanta ibi fundos dispertiendi
procli-vitas inveteraveratj ut XVII. jam sseculo ei obviam
eun-dum fuerit.
Porro interanimalia cicuria, quorum decimae sacerdoti* bus pendendae fuerunt, L. Dal. K. B. §. 4. anseres me-morantur, atque, Bygn. B. §. 47. ne quid detrimenti
in-ferant, saepiraenta praecepta sunt. At vero in meridionali-bus tantum Provinciae partibus
**),
Westmanniae
finitimis*) In fine enim haec leguntur:
'Thet
profiigen utdragitfor
enfalli-ge af the gamble Lagbokr tili forstondige mens forbatringh.
Anno D:ni 1558.''
**) Dalekarlia, proprie sie dicta, eas tantnm praefecturae partes complectitur, quae intra oppidum Fahlun Alpesque Norvegiae
sitae sunt, in duas partes öster- et Wester-Dalarne di vi¬
sas. Inter Dalarne et Bergslagen (olim Jernbera Land)
eidemque in plerisque sirniltimis, apud locupletiores quos-dam rusticos aves hasce passim invenies. Hae enim,
fri-goris quoque minus patientes, natura sua ea poscunt loca, quae frumenti copiam, suprahominum usum , ferunt. Quä¬
lern nec hodie novimus Dalekarliae naturam, nec, majori antea locorum et aeris asperitate, umquam fuisse satis
con-stat. Jam vero ad hoc parum quadraret vocabulum
Skaf-skogh, Bygn, B, §. 30., quod cum inopiam frumenti, his locis saepissime incidentem, indeque ortum
morem,
fari-nam corticeam alimentis immiscendi, innuere visum est, fidem Legis Dalek. confirmare dixerunt.
Quas quidemsque nobis contraria et perversa videntur, ac pretium, his
vo-lucribus K. B. 1. c. impositum, non nisi dimidiam
partem
ejus quod statuit Jus Upl. C. 7. eiFiciens *"). Nec quae in
Lege
Dalek. occurrit,Civilis
Regionis
di-■visio cum praesenti
convenit,
cujusprincipia in
remotissi-ma usque
tempora redeunt. Lex enim Dalek., velut etiam
Hels.,
Tridhjungar
commemorat, quibus finesJurisdi-ctionum
descriptas
opinamur. Aliisetiam locis Huntlari
nuncupantur. In Dalekarlia autem
singulae
Paroeciae,ut-pote et numero incolarum et latitudine solito
majores,
sin-gulas, sicut nunc quoque fit,
jurisdictiones haud dubie
constituerunt, Parceciae deinde in
Fjerdingar,
non veroTridungar
sunt partitae; quod etiam inLege
Westm.
ieceptum fuisse,
Thingra.
B. fl. 3. ostendit**}.
*) Unum quippe numulum Jus
Upl. posuit. Dalek. vero dimidiura tantum.
**) Conventus ad tributa publica solvenda indicti, in Dalekarlia
hodie
Nonnulla quoque in
Lege Dalek.
exstare, quae huicProvinciae, etsi non semper ei soll, conveniant, haud in-ficiandum est. Ad hsec vero non referimus vocabulum
%
Husabymän, quo
nomine
Magistratus regii,
Länsmän
alibi vocati, in ThingsB. memorantur. Hadorphioillud
Praedium olim regale Husby,
in
parcecia Dalekarlise ejus«
dem nominis situm, spectare visum est. In multis vero
aliis provinciis praedia et
paroecias eodem nomine adpellarl
audimus; cujus rei
communis
quaedam caussaintercedat
necesse est. Veteribus scilicet vocabulum Hus arcem si-gnificasse, notum est.
Unde
Begios
Magistratus vel
Prse-fectos, praediis regalibus
investitos, iis
denominationem
Husbyconciliasse
putamusj quoquidem
sensulioc
voca¬ bulum Hels. L. Tingm. B. fl. I. usurpatum est,Pauca quaedam in Lege Dalek. quoque occurrunt
vo-cabula, ex er. Trö
*),'
Fittiä**},
quasapud incolas
horum locorum, mores et linguam Majorum
fidelius
ser-vantes, adhuc audire licet. Hase vero
aliis
etiam
locis
olim vulgaria fuisse,verisimile
est***).
Contra
alia
quas-Dalek. TbingsB. 23 haec habet:
"Hwar åi
gjor
wigbra
manna skin, tnadhan Lagthingiu åru i samma
Thridiunge, givi
ut skinnit oc a threa öra firi."
*) Modius frutrenti,
sextanti
tonnaeaequalis.
**) Fasciculus. Ihre, Gloss.
in
voc.fittja,
colli
g
are.
Björn Haldorsen (Lexic.Is?0 interpretatus est:
fitia, in
ru-gas vei plicas corripere.
***■) Xrö, ex voce
Isl.
pro
forte
derivandum, in
voce
Trog,ap.Ihre, Gloss. reeeptuminvenies,
Voc. Fittiå, eodem
13
dam in Rege Dalek. leguntur, quse ad Gothicas
Provin-cias pertinere videntur, ex.gr. Rök *), Röka samman. Si ex 8ingulis igitur verbis ad majora temere prosilire
li-ceat, earum forsitan provinciarum cuidam, quse et Sveciae
et Gothiae vicinae sunt, hane Legem adjiceremus; Nericiae
tum quidem. memores, siIvis borealibu3 Dalekarliam etiam. tangentis, quamque Nomarchiam integram antiquitus
con-stituentem, Leges etiam sibi proprias, adhuc etsi latentes,
habuisse contenderunt. Iterum vero quid novi
periclitan-di, nobis deest audacia, nimis forte jarn in ea ausi, quod
Regem Dalek. publica auetoritate destitutam, nec certae
cui-dam provincias propriam, privatas tantum adnotationes, va-riis ex fontibus haustas, continere, conjecerimus.
Dalekarliae vero, cujus de cetero memoria tam mul-tis tamque claris nititur monumentis, inde aliquid honoris
accedere minime potest, quod ei Regem illam inconditam
et imperfectam, potius quam Regem
cum Westmannis com-munem, adjiceremus.' Nil igitur cunctati, dubia nostra
su-mus professi; satis habituri, si illa, etsi inscite
exposita,
adeuratiori caussam suggestura sint disquisitioni rei, Hi«
sensu, quo in Lege Dalek. occurrit, in Gestricia adhuc usitatam
noviraus. Forte etiam illam in voc. vulgari, vidja, adhuc
re-siduatn habemus, quandoquidem ita litteras v. et f. ssepe
pro-miscuas videmus.
*) Cumulas frnmenti. Voc. Rök, Ostg. L. Kristn. B. fl. 9.
etiam ex occasione deeimarum, sicut in LegeDal. usurpata est.
Huic respondet in Leg.Upl. Westm. et Suderm, verbum Skyl.
Praeter provincias Goth. etiam in Nora Bergslag voc. Rök
14
storise Legum
Svecicarum
haud
parvi
sane
momenti.
Quid-quid autemfuerit
illud,
quod
Legem
Dalekarlicam
nomi-nare adsvevimus, suo tarnen non
destituitur
pondere
et
pretio. Cauta
ejus
adplicatio
in
ceteris
veterum
Legibus
interpretanda
subsidio
saepeerit.
Harum
quippe
principia,
genuina
quadam
simplicitate
enuntiata,
ibi haud
raro
in*
venies; unde vitam
Majorum
mirifica
perspicuitate
intueri
aliquando
licet.
Quod
quidem
etiam
unicum
tantum
ar-guere
videtur
auctoiem;quoniam
in
omnibus,
plurium
consultationi et arbitrio