• No results found

Dissertat io [sic], antiquorum de partibus virtutis doctrinæ locum in ethica vindicans. Quam cons. ampl. facult. philos. Upsal. præside doct. Dan. Boëthio ... pro gradu philosophico p. p. Joh. Ol. Arbman, ac sacris, Bothniensis. In audit. Gust. maj. die I

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dissertat io [sic], antiquorum de partibus virtutis doctrinæ locum in ethica vindicans. Quam cons. ampl. facult. philos. Upsal. præside doct. Dan. Boëthio ... pro gradu philosophico p. p. Joh. Ol. Arbman, ac sacris, Bothniensis. In audit. Gust. maj. die I"

Copied!
10
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

/

y

j

DISSERTAT IO,

ANTIQUORUM DE

PARTIBUS

VIRTUTIS

•J»

-DOCTRINJE LOCUM IN ETHICA VINDICANS.

^ , ! få ■

<VUAM,

v

CONS, AMPL.PHILOS. FACULT.UPSAL. PRiESIDE

doct;

D^A7;

βοέ1ήιο,

ΕΤΗ» ET POLIT. PROF. REG. ET ORD.

PRO GRADU PHILOSOPHICO

p. p.

gf

0

H.OL.

,

A SACRIS, BOTHNIENSIS.

In Audit. Gujfi. Maj. Die in Junii MDCCCVI.

Η. Ρ. M. S.

UPSALI M,

(2)
(3)

DISSERTATIO

ANTIQUORUM DE PARTIBUS VIRTUTIS

DOCTRINiE LOCUM IN ETHICA VINDICANS.

Nemini

dubium esfe poteft , quin inter facultätes,

quibus hominem inftru£tum voluit natura, illa, qna

ho-neftum a turpi in confiliis

a&ionibusque

fuis fecernit,

nu-meranda fit, fuamque <& in judicia & in vitae habitum

vim fenfim exferuisfe, inde ab eo tempore, quo ad fui confcientiam expergeia&i fuerint homines. Se in

eo-dem loco ac res habere nemo potuit, ad majora &

ex-celfiora fe natum esfe quisque fateri cogitur. Ex intima Jiac numquam intermoritura perfuafione ortas habemus

& fenfim ag,nitas honeftatis regulas, quas omnis aevi

fa-pientes inculcare, & ad vitae ufum commendare atque

confirmare ftuduerunr. Dum vero morum do&rinam

con-dere & aliis tracon-dere voluerunt ipfaque, quibus inniratur,

fundamenta eruere, illisque fuperftruéta honeftatis

prae-cepta exhibere & demonftrare allaberarunt, inter fe adeo

discrepare haud raro videntur, ut quamvis omnes

hone-*ftatem, virtutem & iisdem nominibus officia praefcribant,

vix intelligi posfit, quoraodo discrepantibus adeo

princi-piis eaedem elici queantconclufiones. Interea nec inutilem

nee

injucundum

laboremillis, qui nonfucatovirtutis

amore,

ad vera principia honefti adfcendere adnituntur, ut

offi-©ia ex iisdem rite deduci queant, putamus, varia in hoc

argumento tam antiquorum, quam recentiorum

philofo-phemata nosfe, eorum causfas

inveftigasfe,

unumque cum

alterocenferrej in confesfoenim habemus, primoseorun-dem außores veritatem ab

aliqua faltem

parte odoratos

(4)

Ts "St^ ^

fuisfe, quamvis totam mcme comple&i Sc perfpicue

pio-ponere minus valucrint.

Inde ab eo tempore, quo morum do£lrina a

Grae-corum fcriptis haufta, inepta Stagiritae Commentarorum

cura, in jejunum vi vitaque orbatarum virrutum

caralo-gum transmutata videbatur, viamque propriomartefterne» re cceperunr recentiores, qua ad leges jnorum

explican-das Sc proponendas procedendum, invaluisie videtur mos

Antiquorum de virtute üliusque partibus do£trinam utut

inutilem Sc nullius ponderis defpiciendi. Poftquam

au-tem Philofophiae ope eo tandem recentiori Tempore

per-ventum fit, uc quaeftlones de honeftate illiusque

funda-mentis fincerae Sc ab omni aliena re

depurgarae

propo-nendi necesfitas fentiri coeperir, mitius quoque de anti-qnorum de lioneftate do£trina judicium ferendum esfe

fa-gaciores

harum

rerum

perfcrutatores

facile agnoverunt.

Perfpicuum enim illis fuit, alio recentiorum, fi quid

vel-lent ipii, rite intellexisfent, de principio aquo officia de-rivarentur Sc demonftrarentur, non fpe&asfe, quam quod

antiqui indicarunt, dum interprete Cicerone dpcuerunt,

officia ab honeftate atque omni parte virtutis "derivari,

nec Philofophia fua practica univerfali aliud efficere re¬

centiores fperare potuisfe, quam antiqui fuis de finibusbo¬

norum quaeftionibus intenderunt. Hinc non vana

augu-rio praeftolamur, philofophicam officiorum do£lrinam,

qualem pofthac ad communem hominum ufum adornandam

ftbi proponere posfunt eruditi, magis ad Ethicae antiquo¬

rum formam, quam hucusque foliturn fuit

accommoda-tam fore, neque dubitamus, quin antiquorum de partibus

virtutis decreta in eadem

iniignem

occupatura iint locum.

Communeii fcilicet, inde a Socratis

tempore,agno-visfe videntur genuini moruO in Graecia dolores offi¬

(5)

cio-ciorum fonrem , quem in interna vi natura*, qua homo

pradtat cereris animahbus collocarunt, & honeitatem

ap-peiiarunr, cujus indoles in effe&ibus, ram in jtidiciis

lau-dabilia a turpibus diftinguentibus,

qusm in adlionibus a

rerum ir&perio emancipatam teftannbus facultatem,

con-fpicuis fe prodir. Ad hos effe&us praftantioris

homi-num naturae cum animum adverterenr, eosdeiu in certas

clasfcs , prouc majori inttr fe cogr.atione gaudere vifi

fuerunt, referre allaborarunt, quo quatuor piaecipua

vir-turis genera iive partes tandem a plerisque futuebantur,

fortitudo ililicet, prudentia, juftitia & Σ&φξοον\νι, quas ta¬

rnen ut furculos ex eadem radice puliulantes, variisque

dein ramis confpicuos confiderarunt, & ad quos in

quae-rendo, quid officii esfiet, conftanter refpiciendum esfe

ju-dicarunt. Hinc antiquorum de oflkiis do£trina ita ple-rumque adornata fuit, & in certos locos dispofita, ut to¬

ta ad deccrnendum fpe&arer, quid animi lit fortis,

pru-dentis, ;.b omni iniquo proprii commodi itudio alieni, & fe remperantis, ut decentiam & modefiiam in omni virae habitu prodat.

Multa ouidem in antiquorum de .morum principiis

philofophandi rarione, eorumque de finibus do&rina de-fiderari, fatendum esfe arbitramur, ut verus & ab omni ambiguirare vacuus fenfus Ethicae ad bas virtutis partes

relatae tribustur, nihilo tarnen minus videre nobis vide¬ mur, easdem, fi rite a principiis dedu&ae fuerint, natu¬ rae rei convenientius quid cfficii fit indicare, quam eas, quas principii moraliratis nomine adhibere recentiorcs

fo-liti funt propofiriones generales, ut ab illis quid re£l«m

honeftumque fit demonftrarent. Nefcio enim an,

exem-pli gratia, Syftema offlciorum ad modum Puffendorfii

Socialitatem pro principio ponens, aliud re vera prseftet,

quam exiguae utilitatis tentamen, cetera, quae officiorum

(6)

no-Λ .Λ- —.

Ts τ f&r

nomine complecli

posfumus, ab

officiis

erga

alios

den*

vandi; & cum Wolfianis

officiorum cognitionem ad

princi-pium: quasretuam

perfeotionem,

referre

ftudensraro

aliud

effecisfe cenfendus eft, quam ii per ambages officia erga

alios ab officiis erga fe

ipfurn deducere tentaverit.

Ve-reor quoque ne asque

inutilem

ftifcepisfe

videantur

labo-rem qui

formulis

pofteriori

tempore

venditatis,

moralita-tis principium

expresfuris, Ethices

prsecepra

deducere &

demonftrare voluerunt. Fateor quidem has formulas, 11

debita cum follicitudine excogitatas fuerint, poftulatam &

in confcientia libere agendi facultatis enatam

videndi

& judicandi rationem,

regulis vitas

fenfum

&

nexum

datu-ram, & ad chara£terem officiorum

defignandam idoneas

esfe; fed cum eadem res

variis

modis

indicari poteft,

valde fallererur ille, qui fe

aliquid

ad

fcientias

incremen-tum contulisfe putaret, dum

eandem inträ

unicae, quae

partem

tantummodo

rei, de

qua

agitur,

indicat,

formulas

cancellos cogere allaborat.

Fateor

quoque

unicam

esfe

ra-tionis cum confcientia libere agendi facultatis conjunflae

formam, adquam

adfcendisfe in Ethices

Philofophia

utique

juvar,

fed

vereor, ne parum

lucis

fecum adferret

de

ea¬

dem invenienda & defcribenda cura, nifi ab Originariis

illius in hominis mente effe£tibus, in ipfo Ethicae

propo-nendoe limine, illi fimul materiem dare intellexeris. Et

hac praecipue in re antiquorum

de

partibus virtutis

do-Ärinam palmäm recentiorum

ad unicum

ita

di£tum

prin¬

cipium

moralitatis

Ethices

prascepta

reducendi

confuetu-dini praeripere, mihi

perfuafum eft.

Nullus igitur dubito,

quin

eos,

qui,

quid

ad

Erhi-cam Philofophicam in humanos

ufus

adornandam

acquiri-tur, rite fecum penfitaverint, mecum

confenfuros habeam,

ii in eo, in quo fcientia morum nunc

eft, ftatu,

inftau-randam esfe antiquorum

de

partibus

virtutis do&rinam

(7)

fua-fuadeam. Pone enim illara

mentis

fe ipfam

cogitantis

vim, in qua libere

agendi

facultatis

confcientiae

initia

unusquisque

habet,

effeftusque,

per

quos

fibi ipii

confen-tiens in reliquis, quibus

humana

natura

praedita

eft, viri¬

bus ferner proderet,

inveftigandos

tibi

propone,

&

nifi

valde fällor, hos omnes ad ea praecipua genera, quae ut

partes

virtutis

confiderarunt

antiqui,

fortitudinem

fcilicer,

prudentiam,

juilitiam

&

Σωφςοσυνψ

referri

posfe

videbis,

easdemque facile ut

totidem

furculos

Kque

irimediatae sb

una eademque radice ortos

&

nutritos

explicabis.-

Nam

fi'

uvfystuv ii

ve

fortitudinem,

ut

vim

cogitanti

propriam,.

propofiraque

fua

rerum

in

fe

impetui

opponentem, ut

iisdem reiiftere & quaecunque

impedimenta

fuperare &

removere posht, facile

in

eadem

rerum per

fe

laudabi-lium characlerem, originariamque

honefti

notam

agnofces,.

quam ut

pneftantioris

natura?

fua?

phaenomenon,

hominem

in quocunque

ftatu

venerari

teftatur

pracceptum

inter

mi¬

nus cultas gentes

frequens:

difce

pati,

teque

viro

dignum

praebe, & laus qua tenacem

propofiti virum

quem

Nec civium ardor prava jubentium

Nec vultus infiantis tyranni

Mente quatit folida,

nullo non tempore

extollere

coa&i funt homines.

Ea¬

dem quoque via, cum

fortitudine

conjunctum

ex

eodem

fonte emanantem agnofcere

licebit alterum,

quem

antiqui

pofuerunt

honeftatis

originarium

chara&erem,

φςονησιν

fci¬

licer, live prudentiam. Vim

enim in

cogitanch

facultate

homini propria,

natales

habituram

fedes,

ut ccecam mens

concipi nequit, eo

necesfario

tendit,

ut

videat

causfas

nexusque rerum, & hane

videndi faculratem

in

fua

ha-beat

poteftate,

quo res

libi

&

fe rebus

honeile

fubjice^e

(8)

pos-posfif, verique ftudmm cum virtutis amore copularum

liftar. Niii deiode hane rnentis vim otiofam nobis

finga-mus, & a rerum imperio emancipatam voluntatem omni

feeum harmonia & confenfu prfvemus, juiiitiam feu

A-χΜίοσυνην quoque eodem fenfu, qua antiqui iilam

inculca-runt, dum fcilicer eadem compleöti voluerunt Sc negati¬

va Sc poiitiva erga alios officia, inter immediatos natura?

noftrae fuperioris err <ftus numerare fas eft,

qute una

cum σούφζοσννη dignitatem in omni vivendi Sc

agendi

ra-tione procreante, Sc ex eodem fönte emanante,

campum

in quo viri fortis Sc prudentis defudent vires,

aperir.

Habemus itsque in his antiquitus coniiirutisvirtutis

partibus, onginaria virrutum, quas Ethica docere debet, criteria, qu.e nativa inter fe hsrmonia, Sc fororio copu-lata vincuio, in unu π coa£ta honeftatis exemplar nobis

imirandurn, Sc in omni vitae ratione concesiis nobis viri¬

bus exprimendum, proponir. Habemus leges morales

ori-ginario fenfu expresfas, officiorum omniumpraeceptacom·

praehendenres, aut fi mavis, habemus axiomata Erhica

orrmia , ad quae in otnni demonftratione de eo, quod

of-iicii eft, absque erroris metu recurrere posfumus. Nec umquam, nifi temet ipfum ab eo detruferis videndi loco,

a quo res morali induta forma confpiciuntur, de

eorun-dem veritate, animosque convincendi vi dubitare potes,

neque niii quid tibi ipii velis omnino ignoraveris, seque immediatam fingula haec axiomata exprimere veritarem

negare potes, aur unum ab altero demonilrare conaris,

aut te unius ope ubi a fua cum ceteris harmonia divul-fum fuerit, honeftum Sc laudabile invenisfe

putas. Sunt

quidem officia, quae ab una virturis parte magis quam ab

altera decus roburque habent, alia a fortitudine , exempli

gratia, alia a juftitia procreantur, Sc cum, quid tibi ipii

debes, quaeris, praecipue ad prudentiam, fortitudinem &

(9)

-*"y^

7

''VSK

decentiam refpicis; cum vero quid aliis

praeftanda

conii-derare cupis, praecipuam de juftitia esfe qua?ftionem

fa-ciie agnofcis, interea tamen ii ab una

parte, ut verbis

urar Ciceronis, nihil poteft esfe honeftum, qtiod juftitia vacat, ab altera quoque re&e praeeipitur nihil esfe posfe

juftum, quod reliquis honeftatis partibus minus congruit.

Ultimo obfervare licet, infignem antiquorum de par¬

tibus virtutis do£trinam non tantutn in officiis

praefcri-bendis praeftare posfe ufum, verum etiam

commendan-dam esfe propter lucern, quam affundere poteft utili illi

ethicarum disquifitionum parti, quae ii; morales hominum chara&eres defcribendos verfatur, ut apta medicina vitiiis

& defeftibus humana? indolis parari posfit, nec

dubita-mus, quin multum ordinis & perfpicuitatis lucraretur

ar-tis pnedagogica? pars, quam moralem vocanr, ft ad haecce

prarcipua moralis perfe&ionis requiiita regulas Suas rite &

(10)

References

Related documents

Jofophanrium ftudium videndi &amp; judicandi rationem, quae, ad vitam hominum communem &amp; ad jufti honcftique regulas converfa easdem ita explicare tentaret, ut inter res

cuftos unica eft, Religionis habere refpedtum, &amp;num- quam non anxiam de illis curam adhibere: idque tanto magis, quanto evidentius vident, fe benignae earum opis adeo indigere,

inierunt inaeqnalem conftiruere voluerint nec ne, illis po- tius propofitum fuisfe, arbitror, docendi, esfe quasdarn Societates natura inaequales vel ejus indoiis, nt quam pri-.

cuivis attendenti obvia quaeftionis de morum praeceptis dupplex natura generalisfimam Ethicae divifionem parit, cujus unam partem Prceceptivam, alteram Afceticam vocare. placet,

quidem negandum esfe arbitror multa, quibus haud inuti-.. Ifter occupatur eorum cura, qui eruditis disquifitionibus fiudia fua diearunt, ejus esfe indolis, ut non nifi

poteft totus cjusdem curfus peragi; quippe quas, fi.. ullo modo interrumpatur, totum ruit Syfterna, cujus, quae exiliterinc, difcerpti, ruinae fi&amp;iones

cua judicabant praccept», ea non fibi folum data esfe refte. exiftimaverint, in eo verfabarur Sapientiorum

illis adfpiciantur, quippe qui Vitium hoc omnibus com¬ mune do£lis credanr. Hoc igitur Doftis maxime de ani- mo esfe deberet, ut non artibus folum &amp; fcientiis Hude* ant, fed