T YRTiEI
GUJE SOPERSUNT,
GRJECE ET
FENIA AMPL. FAC. PHIL. UPSAL.
Ρ R JE S1D Ε
MAO.CHRISTOPH. DAHL
Grsec. Litt. Profess. Reg. & Ord.
PRO GRADU
EXAMINI MODESTE OFFERT
Ν ICO LAVS KULLBERG,
STIP. KÅHREANUS, VJESTROGOTHUS.
AUDIT. GUST. MAJORI D. XII JUNII MDCCXCIV.
Η. Λ. M. S.
Pars II.
UPS ALI-ίΈ,
LITTEKIS VWVJE DIMECT, JoHANN. EDMAN.
THESES.
ι.
Ad vim δί efficaciam carminum, quaTia funtTyrta?!,
åntelligendam, plurimum confert cogitano loci & temporis.
II·
Homero mulrum propria: laudis illi videantur detra-
here, qui ad verbum reddere, neiejo quomodo, verecun·
dati, cukiorem fcJiicec ipfum ad hodieruos mores exi«
gere magnopere veJinr,
III
'
Antiqua Grsecorum Mythologia locupferem habet fubs&ioris, quam creditur, iapicntiee iiapelle&ilem.
IV.
Scriptores Graeci profani ad Sacros illuftrandos fo-
brie & prudenrer lunt adhibeRdi: multo enirn propiores
haut raro exiitiinentur Ebraei, & qui eos reddiderunr,
Alexandrini.
V.
Horum ex »u&oritate, hr vixw, i Cor. XV. 54. a·
ptisfime rcddu Keeentior Suecus, jör eviga tider.
VL >- 111
Qurnam fuerint ςξατευόμενη^ Luc. III. 14. optime d©.·
cet Joiephui, Autjqu. XViii. 5.
?. I. p, 12. i. uit, lege μελ&α:&3.
Η BBP^ssas
Neque multitudinem hoftium timidi fugiatis,
Sed in prima acie quisque clypeum re&a ferats
5, Invifam quidem vitam, atra vero mords fata
Lumini folis amica exiihmans.
Noftis enim, quam gravia lacrimoii Martis opera fint.
Ingenram noftis ardui belli.
Et fuo-ientibus & O fugantibus CJ interfuiftis, 9
το. Οί juvenes, utrumque iaris experti.
C 2 Qui
Ky\pcls Ίσ ccvyalcrtv ηελίοιο φϊΚ&ς,
qno fenfus esfet *. Invifam exifliwnns vitnm, atra vero mortis fata (exifti-
insns ), ut folis lumen, fh jucundn, Ε rit tum sa" iilud pro ίσα > quod
odverbialirer neque, ctu, viftar exprimere (biet: τΐεν ισοί τεκεσσι} Hora.
II. XIII. 176. XV. πι. Certe 6eri potuir , ob fimilem iyllabam as >
S/ )
; #1·
proxime snrecedentem, ut fcribar ΐσ lioc exciderit, & plana tum omnia
fiunt; led nefcio, an patiatur id metri ratio & prima in ίσα fyllaba, fem·
per produSa : maliern igirnr nibil murare & locum, quilis eft, firn-
plicirer exponere: atra mor tis fata exiHimans lumini Solis amica: j. e.
morse, pro fuo patria, fortiter accepta, nihil esfe pulcriu·, quod videre
ful poslit. Ceternm, verbutn Βεω & Ttätipt pono, ur »pfum hoc Lannum
vocabulum aftitnandi nctionern habere pttet. Diod. Sic» V. ΤΤας αοεν
τε &εμε\cs rrv τ 8 (Ila τελευτην.
7. ε fy αξ^ηλα) Sic Horn. 11. II. 338- ^ολεμίήϊα εςγα <Sc
Virgiliri t grave Martis opus iEn. VIII, fi6» ^ ^
8· Cfyrv^) indolettt, mtionem, ingenium. Pind. ifthm. IT. fi ofyrjv
γλυχε'ΐαν ε%ειν hona i*dnlis esft, fvaves mötes labtrt% Pyth. II. 141.
cfyccis ciKomεκοίν 'κελοι intrenio I. moribus fimiles vulpium. Eft igifur
cfyy σΐοΚεμα non impetvs modo, fed in genere natura belli & Ut Latini
dicunr» inzenium Flor. II. 6. 16. SiU IV. 90, cet.
ιο.νεΰί) Ducia biandientis ad milite»; juvener, obtinet in omni pro*
Ό ι fjuv γχξ τολμών ι οίλληλοισι μενοντεε
'Εε τ αυτοσχεδίων και σίξομαχ^ε ιεναι ,
ΐΐαν^ότε^οι vVtf&KijCij σαασι δε Åoccv οτίισσω}
Tf£tTTCivTfrJV $ CtV δξ& V 77a V α77θλωλ
j j, OuJ<?,V «V 77οτε χαυτα λεχων ανυσειεν staket.
Οσα , åV αισχξοο tfccS"/] ? yxexoj ανόξΐ y.axcc,.
Άξγαλεον yc&0 οττισ^ε μεχαφξενον ε%ι όαιζειν Άνδξοε φευγοντοε ό'η,ίω iv πολεμώ.
Άισχξοσ δ'εςι ί^'κυ5 χαχαχεΐμενοε εν xovhjat
20. Νωχον ο πιν& αιχμή ό&ξοε ελτ,λαμενοε.
Άλλα τιε ευ διάβα ε μενεχω> ποσϊν αμφοχέξοισιν
Στη.
pcinodum lingua. Nam νεοε > κΰξοε fpeciatim de milite ponimr, ut jwentus
Romjna aptid Livium cet. Sic οπλοτεξοε vicisfim de junioreä ab onnis portandis: reliqua enim aetas imbellis, i. e. bello non apta.
13, λαοε) populu» de mihtifw, copiis freqoentiiliine epud Home-
r«m. Vir rtrenuus inter primorei id hand rero confequifur gloria, ur,
qui iequawur fe, omnium, fortirer propugnando, videt i qneor fervator, id quod Homero dicitur Tvfiycv ()d. Xi. 555./εμκοε II. 210.
'
ri - * ' v
*4. 00770 ΑωΑ ΟύξεΤ'ή) Mericuiofo homini erinm ea
,qu« alioqtim inesfet, vis perit. Ccterum in hoc loco ferme geminus ert Homeru» I!»
V, 53°· 53r·
Åa·· μίνων τανοξων 7ΐλ εονεε c c οι, jj£ πεφανχαι Φευγόντων cfsr άξ κλεοε οονυτωμ έ'τε τιε αλκή.
ϊ $♦ 0 υι'ειε αν ) ΑΙ. ονδ* ειε ο οον$ quod redb eodem, ntmo prorfut.
16. 7ra0q) fe gtsferit, nam ποίχειν ρι 0 πξάττειν^ agtre, gerere fe, farpius Arirtopb. Fqu. 51 a. Vefp. 1008. alt?.
κακα) Turpe ex acie fiagere, apud A:henienies & Lacedsmonfoi
iiyienie.
Qui audent vero, fuo quisque loco manentes, Cominus in adverfos hoiles procedere,
Mortem opperunc pauciores3 fed, quae fequunturfe, co·
(pias fervant,
Dum timidum quemque omnis fua deferir virrus.
25. Mala autem nemo confequi verbis poreiit,
Quanra, qui fe turpiter gesferit, quisque incurrat.
Gloriofum eft terga fauciare
Fugienris in ardente proelio Iioftis;
Sed turpe cadaver, proftratum in pulvere,
20. Quod a tergo haila transfodit.
Quin, magno quisque pasfu progresfus maneat, utro·
(que pede
C 3 Solo
17. ΑξΓγθίλεον) Oifficife, multi laboris ttque hinc gloriofum, quod malnmus, qnnm i^nomminfnm cum Srephano, nam perverfit hoc fenfum.
19 ) AI ii legunr χι^κξον, nec maie, ex eadem figura ac
Ariftoph. Piur. 202. & Letino Poetae: Turpe (quid) fentx milts, Ovid,
Ärt. ΙΓΓ. 294.
κχτχκειριενοί') de caefis & mortuis xetcBxi fa»pe Homeru» II. V..
467. nr Lati mm jicere, Virg. X. 799 8c pasiiin.
20. Nfirov οπίιχ) ) Turpislimum, spud omnes genres, in tergo vnl.
nero accepisle. Averftt ho?c dicebantur Romanis & inhottrftn* altera
vero ndverfi G !!. Noch A?f. II. 11. Ovid. P.ift. II. 211. eadem.
que ipfo pulcm loco. Metam, ΧΠΪ, 263. A loco vulnerum laudatur Ma- rio es aptid Hom. Ii. XIII, 232 fequ. Cfr. XXII. 283. /Eiian. Var.
Hift, Χ I. 21.
2 r. ev διχβχς μενετω) i. e. hatsets τχ σκέλη Γ. την βχ-
σιν Ίϊξος χντεξεισίν} fit mit er divaricatis cruribus ad renttendum: Lati.
aiut, magno gradu obtiueat heum fuunver tit Hrnefii »d Hotn, Ii. XII, 45 g.
Στι\ξΐχ&ε)ε hti γηε , χεΊλοε ο$£σι $ακων,
Μη^αε τε κνημχε τε κοίτα) koci ςεξνχ και ωμϋ£
Άσπίΰοε ευςείηε γχ^ξΐ κχλνφάμενοε.
2f. Αεζιτεξη J'εν %ειξ) τινασσεταο ϊβξίμον έγχοε,
Κ ινε'ιτω ο ε λ,όφον ^εινον ύπεζ κεφαλή?.
Εξ^αον ^ Ιβξψα εξγα, $ιΰασκεσ$ω πολεμιζειν $ ΜηΙκτοε βελεων ε ζ χ τ ω ασπ$ έχων.
'ΑΑχ rf? εγγυε Ιων άυτοσχε^ον εγχεϊ μακξω
20. Η £>φει έτάζων ίηϊον άν$§ ελετω,
Κ«< 7Το$χ πχ§ πο$ι &ε1ε, καί επ άσπρος άσπίσ εςεισαε 5 Έν Jg λόφον τε λίφω3 και κυνεην κυνεη9
Κα; ςεξνον ςέξνω πεπαλημένοε οίν^ξ) μχχέσ$ω9
Η ξίφεοε κωπην , η $όξυ μχκςον ελων.
3J. ΎμεΊε J' ω γυμνητ^ε υπ άτπ'άοε αλλο^εν άλλος
Πτωασοντεε , μεγάλοιε σφάΑετε χεςμα^ιοιε,
Αη-
4+ ■■»■«»-