hp βρομ,ατι 1fimy.it
Difputatio Moralis
DoULTIMO
HUMA-NARUM
AGTIO-NUM
FINE
uarrutΛ3
Confenfu
Stapprobatione
arnpliffirnse
Facultatis
Philofophicae,
in
illuftri
acRegia
Ubia-lienfi Äcademisu,*
S U B Ρ K JE S I D I O
Magnifici
p. t.Redioris
Chrtsftmi
(j)
Excellentisfimi
Viri
sM.
ISRAELIS
BRINGII,
In
pnedidia
Acad. Philof Civilis Prof. celeber™
rimi» Prarceptoris acprornotoris fui ju* giccr honöraodi.
Pro Mdgtßerijgradu> oj&% priiilegw potiundis
placidtzdifquijttiom fubmittit
O L A U S Ε R I C I
@φπί(
Wefmannus.
In Aud. Gfßaiianoad dtemit. Ftb. A.C. 164.6.horisconfuetis.
Maxime
Re
verendo Vi
ro acDomino,
Dr,
J
Ο
Η Α
Ν
Ν I
R
U
D-Β E
C
Κ
ί
Ο,
SS.
Thoiogise
Do-étoni
Excelientisfimo,
Aroiienfis
Dioecefeos
Epifcopo
dignisil·
mo,
Confiftorii
ibidem Eo
eleilailici
Prasfidi
gravis-firao, fautori
meoplurimum
ho-norando,
Reveuentcr 4c
ßt&miße
Gjjereiam
Η Ρ Ο Δ Ρ Ο Μ Ο Ζ.
Ucmadmodum animoejus,
qui Iterall«
quodingreditur,
ob
ve rfar
i
fu
Β
ί
η-d
efö¬
letlocus,qui
metaquaii
&
terminuspe-regrinationis
propoaitur
$ita
in
totahominis vita, nuilå cum rationc
inftl-tüitur adtio, miicertus, ad quem
.totädirigitur,
con fiituatur finis. Nam ida naturå homo confecutustf1?.
Ut
quod iibi
utile
putat,expetat&
fequatur.
Cetera
vero arfimantia,raticnis t
xpertia>
dum bruto
quodä
impetu
percita,
prasfentla
duntaxat fs^lantur,
ηhü
prafentiu
ntin
futurum
,necquis
adlionum finis
fe-quatur,attendunt,
Caeterum finis
is,
quemhomo,
rationis dudlu, ceu ccrtum vitae fuas
fcopum
pne-fixum habetj nomine Summi Boni, in
fhilofopliia
folet venire;cum finis Scbonum inter
fe«^V^c£«,8c
certa ratione,con
vertibilia, ceofeantur, Hinc
vete-res bonum definiverunc ;
quod Omnia
appetuntiItemq;appetendorum
ultimum^. Nec mirum
:namut oculuslucem; fic hominis voluntas,
quod ho«
num yidetur, dtfideratSc
quaerir Unde
Seneca
pro-ponamufe,
inquit,
Oportet finera
S. ßoni, ad
quemnitamur,ad quem omne
fadium
nofirum,
didtumq;
reipfciat,
veluti
navigantibus
ad
fydus
aliquod
diri—
geη
dus
eil
eurfüs.
Alibi
caufamftultitiae,
Sc nia-Yitlx noftras aflerit,. Finemignorare,
autnon
affidue
meditari.
Quo
ScCic.
rcipexic
> cumait Üb.
4.A-cad, q.
Omnem
rationemvitae, Definitionc S. Boni continerL Atq; hascipfa
,
in
caeteris ,mihi ctiam raciofuic,
utex florentiilimoPhilofophiae
viridario,
hane pne
alijs,
Ülufirem
materiamexcerpferim
dif«
eutiendam. quae
licet arduaSc
difficilis fit,
teflimo-nio etiam Cic. üb, ζ, de Fin. afierentis: De nulla
quaeiiione
majoremeile
inter fummos virosdiffen-tionem, quam
de
ea,in
quaquaeritur,
quaenam res fit furomum ßonum; Cum tarnen multum
jucundi*
tatis, moltü utiiitatis, neceflitatis-vero in vita
com-muni
plurimum
habeat;
ejusnäturamv
poftquam
ex finium
fubordiinationcy
ultimum tandeminfe-.
rendum,
demonftravero^
Convenienti
definitione.
Sc
praecipuisaffe&ionibus,immediatoq;efFeftuin-de
prodeuntc,
expücare,
Deo clementer
annuente&
SKlljÉ Μ
Μ1IJI.MM
H
äMjldiSMÄ
Μ
H
Mä
^eSe*e^e©e5eeé©ef«^«öéa^iijfe>®äa(
DI SPUTA TION
IS.'
Do
Ultimo
humanarum
aäio-num
fino
4*
Thefis I. *
T
adliones,
itafines
quoq;adlionum
humanarumdifFerunt. Alii cnirnaliis
antecelluntjlicmilitaris artisfinis
,·yi-£toria> architeåonices fibern, id eil
«-dificium»iongé fuperat.· nec non mc-dicorum fcopuss ianitascorpore«,
far-torum, futorumq;
finibus, multo
eilpracilantior.
Habetprastereafinis ornnis,
mente
conce-^
^ ptus, aliosfe
priorei,
quibus
fcugradibue&
mediis» ad ul¬
timumcontenditc Ita bonavaletudo,prarcipuus finis eil artis medicae, ad quemcoeteracomnes
ejus
adioncsj
eruntdirigcnda?s qu«q; aliquomodo
ctiam
medicifincs
efTe
di-cuntur , Cumtarnen omnes illi» principalem
refpiciant»
nempé fanitatem_j4 Quomagis
autemfinis
ille
ultimus,
proteul pofitus
eil
>eo caeterossdignitafe
&
pretio
vincio.
quemunice amamus
&
colimusinonaliorum»
Ted
fuiipfius
rcfpcdlu. Cieteros autem propfer
illum
appetimus,
quoctiam obtento
acquiefcimus,perfedtam, in
eoconfiilerc
fe¬
lcitatensarbitrantcr*.
11-IL
Centra veto,qui finem humanis aåiönibu*,'in
quo S.B. pofituraeft, nullurnprarfigunt; immcnf»
cujusdam
kvxQioct, naturam ipfam,accufareyideatur; ac Γιmentibus
humanis in vaoumcommunicafletrtfw»»tf<?/<iW,
omnihu^^
mnatumdsßd'rium, finem cjuenäamultimum
conjequtndi, qucna
tandem reperirenon poifcmay5.
III.
Vtautem hujus, quod quserimus, Boni>
indolesfaci-«fqraliquantoilluftriorappire-ät; defiißitionc, anteomni«
«xp%imendaficocuIis fuhjicicnda videtur. initio å
Nomi-ncjji
fa&o jubi rooredudum reeeptoSc probato, tria cum rprimisraomentaveniunt exponenda. Quorum x. £cym.
a. Synonym. 3. Homonym,
expedieo.
1 V.
i. Qu»fit appcilationis hujusgenuinaratio,
nonadeo
promptum exPhünfopborum feriptis eil eoghbfcere#
vi-dentur certé ilü, non ufq; adeo fuifie de caiblliciti .·
for-ttilised,quod parum lucisjad ipfiusrei expiieationem
ad-^ ferat. Nostarnen cum illisfacimus,
qux bonum putantdi«
k4*^ci quafi Rtw<*v> åduobus,(Cicut Sc Beatucn quaöbené
habi-tum) quU quiequidbonum eil,id etiana aiteribonum ef*
ib dieitUL·.
V.
2. SuceeditSynonymia
: qua (*) Latinis dicitur (/)
Felicitas, a. Bcatitudo. 3. Finishominis.
4. Beata vita
ici-licet civilis. 5. Radix åqua pendent omoia, ad
quam
refe-runtur omnia. 6. Parens Sc Rektor decretorum.
7. Ulti¬
mumappeieodornm. i. Extremum,
9- Summumj &o. V I.
(/3)'Crs:ci vero dicunt (1) πλ^, paulo aliter in
Philo-fophia, quam vulgo : u£>i effeclioncm ,perfe&ionernq, rei
%ni-Ugnificit
r ut Homere ac Prife's: ät primusftäto Philo* jfophi«adjunxir & reftrioxit: proeoquodin vita ultimumappetimusv Ideoq,· Cicero pailim rertit& appellat; ul¬
timum, extremum, iummum, ut prius indkatuen, (2) τ&
a.?«Bov. bonüm, ideoinqnit Pbllofophust.Mor. 1. Seite ve¬
te res, id eiTcbonum definiveruot quoNdömnia
appetuno.
(5) iuåcufxtxi**) i. M. 4 beatitudinemioquit,&vulgus§c
e-fUiiiti, poiitiq,·
hoÄides
appcJlant, ejusq; vérbi vim han©
eifeilatuunt, utidem valeatquod bené vi?ere>&:bené?em gerere, (4) Μακα^/σ-μο*, a 1<?titta ejus £Omite# di£ta efcii
Prileienim ri μA\&c %οΰοαν> b.c.
aniaxt-megaudendo deduxerunt, uttefiatur Phdoiophus7. M.ir,
(0 Ευτυχία* proiperam fortunam , qu« quamvis
fclicitatis|
efibntiam non conftituat: ad integritatem tarnen
pluri-mum confero, Impoflibile enim eft> auteerte difficile»
utprseclarasres gerat i-s, cui null« faeultates fuppetuno» ι. M. g. Arift. d. 1. quia ex rc&e conformatis adtiouibus, Felicitas orkur. (7) ευζωϊα*, redlitudineruvi¬ vendi, tum enim felixquifpiam judicatur, cum
vitaea&io-nes re&é inftiruerit. 1. M.c.4. & fc. juxta Ma;th,Bergii
ver-fionem pag, 39,*
Vit
Rationehomonymias, feiendum bonunj
etfe
duplex?SpivitUAlcunwm* dequopctiilimum in Theologia, ubietiam ratio,& via ad tale bonumperveniendi»rc&é &
fufficien-ter demonilratur. Joh. 14 v. 6. Hoc bonum ex
Philofo-phia, fruftra quaritur &expe£tatur: Cum ithnreis,cxil¬
la, feiieiutero qusrentibus, Chriftusfit ßultitia, 1.Cor. u
VIIL
NaturaU alterum, quod partim in contemplando confi-· flit.& ad nit tem imprimis refertur c partim in agendö
»>
%uocj magis ipe&at ad appetiturru. Uadé Cic, elegante» dicit
dieltχ.off.
duplicemefß
animorumvim% utsam inAppetitupofi-tam\ alteramtnratione: qua? docet explicatquid
facien-dum fugicndöcaq; fit, ifa fit ut Ratiopraßt, appetitus vero obtempevat. De Naturali vero bono> hic potiflimumfsr«
mo eft,
1 X.
Äriftoteles felicitatemdefiniens: ait efle
higyetet*
φυ-%ηςteytKv/fκα&kovn^rJw
ηλΗοΌ.τψ
evβίφ%ιλΜ<ύ
: Operationemanimdrationalismfeetmdum optimam$perfeftißimamvirtutem im vitaperfecta, ι. M.7.
^ X
Omnesilii, qui eruditjus deS, B. difieruifle credunturs felkitattm vita? civilis> «na cum Philofopho, in Pirtutis a<*
Bionerepoiuerunt. Genens ergovicem hicobtinct adio feuoperatio. Commodé; etenim» fi juxta canoüem,
fapi-cütum confenfione approbatum , debeamqs cujuslibet rei
bonitatem &perfedionem , ex ejuidem operh & adione»
prseeipué «ilimare: quidquaefo impedit,quo minus
bea-titudinem» inqua,hominisbonum & periedio pofita e(t»
perpropriam ejusadionem, definiendam ftatuamus?
un-deiterurnAriiloteles ait ι, Μ.8, έυ^ΜμονίαΖ*:c* κτηΐΗ » άλ>
λαfåqrnαξίτηςχκίν ά?λα s'57» & Cic. Omnis lauf
virtutis in adione confiftit, 1.Off.
XL
Quemadmodum enim inludis theatralibus? non
peri-tui rerum» fedquigeflu &voee» perfonam &adionem
fi-biimpofitam» advifumexprimitjlaudem &applaufumpo·
puli refert: ita in virtuds theatro,parum aut ctiam nihil»
prodeft virtutisnotitia, nifi bonaoperafequantur. Quod
enim corpuseil fine motu, hoc cfi virtus fine adione, id
quod variorum exemplorum indudione» dcciarat Arid»
locoiuperius aliegatoj nempe c.7. &85
XIL
t ' \ ■. y - , ·
v
X l L
forro,eum dicimus adlionera eiTs genus, femotum
t)icinlelligimus, utveropropinquum üat,
reßringitur
per caufam efficieotem, yoccanima. Cumqjanim«hominis#pluresfint faeultatcs, dicitur operat'0 animarationalis. fet re-moveantur ea, que? ad vegetativam & ienfitivam
petti-oent,quas homo cum brutiscommuneshabet. ι,Μ. 7. Inhinc ienteatiam admodura eleganter loquitur Seneea_>,
Ep.76, hoc modo : Inhomine optimum quid eil ? Ratioι
håcaoteceditanimalia, De^s iequitur. Ratioergoperfffiay
propriumhominisb9ηum eB: Ca?tera> iilicum
animantibus
fa?
tisq;communia funt. Valet i &Jeones. fermofuseß
? Sc pavoacs: veioxeß i &equi. non dico,in
bisOmnibus via*
eieur, Ettribusinterjeüis lineis: Quid in hemine pro¬ priumr Ratio. Htecreblafå conjummata*
feltcitatem
heminü
implevie.
XI IL
Differential petita eil åmedio
proximo,
perquod,
bca-fitudoacquiritur, femelq;
acquifitapoilidetur,
qua?q>ejufc
niodi verbisindieatur : Secundumvirtutem optimam perfe~fiifimam,in
vitaperfeBa.
£tenim
5quia beatitudo
eil
Tum-murnhominisbonunvideo nonqualibet adlionc definien*da,Ted tantum ea>qua; perfecta virtuteperficituru. Hinc in dubium verti ooteil i
XIV.
Jgtdnamvirtu*ßt optimaξ$
perfeflijßma
?
Cumhic
fo-lius hominisbonum quasratur, ut prius ailertum ;
ideo»
non poteß illud
conhderari,
nifi iecundum
praeßantißi-mamhominis partem, qua rationalis eil, Quarq;vel
pereßentiam talis» ut mens \ vel per partieipatiönem j ut ap~
petita
qui
rationi
reöa
jubenti,
aptus natuseß
parere,&
fi-lialeobiequiumprseß^re.
ütriuiq;
jam
partisoperatio
hic
Intelligcoda venit. Hinc etiam cd, qucdtarn contemr?a* tiva qu^n adiva felicitas» datas definitioni» accomtuodari poiTit> acdebeaOi
x v:
Hifcepraraffumptis,& vereprasfuppofitis, fequitur u»
tfiusqj facultatis virtutes>< hrc eile inteiligendas» ut inter
virtutes iöfcelledualesv Sapiintiam aceipias, quas inertem' perftcit; quam & ipfe Pbi'ofophus, ίο M.7. iummum ho¬
minisbonum appelJat: Moral/um>vero > optimumputabis eile Jußitiam univerfalem^ qunrff itidem Arid. 5. M. %
pras-ftarififijmam virtutem eiTe ait. Idqi 1. quia virtutes in fe
complsditur omnes«, Deiodeperfedas virtutis uius cfo«
Quiergoeåedprasditus» etiam cum aliis, non fecum
io-lum, virtute uti poteil, idem plane Cicero hifee verbis
expreillt; Juilitiainquiensv forasTpcdat,& totam fead
a-Iseaas utilitatesporrigit» & explicau. XVII
Licet porro, Hase fententia, magnorumauthorum ap«
plaufu approbata, redotalo dare podlt; ei tarnen» nonad«
eo magnam movebimuslitem, quiperoptimam virtuterrv
feie indefinitéjqusmlibet virtutem perfedam aeeipit. Cum
enim, omnes virtutes» ingradu fummo conftitutar» in
u-num hominem non cadaothinefadacomparationecum
reliquis virtutibus,unaquasq;virtus cenfetur optima, quai
cum hoc vel illo individuo, edprimuminchoata, Ted lon¬ go ui'u crebtisq; adiombus confirmata» praftat reliquiV«
Tta beatitudojoiephi incaditateconfiftit» a qua,
potifli-mum denominatur. Huc etiamfacere videtur illud
Phi-fbiöphi, ι. M. 7. dicentis: Si plures fint virtutes »
fecun-dum optimam& peite61iilimam»cenfenda crit bcatitudo«
XVII.
Additur in Deficitkne Utaferfttta*- ubi duplex
non
com»-incömmodé,poteft
intélligi
perfedio.
Prior,
irdicatbea-tum feufelieemhominem, judieio conflanti & iolido,
hi-bituq; virtutisconfirmatq, vaierc debere, ut
his inftrucius,
prasclarasadioncs edere poffit, & velit. In Tumma .e
Pro«
baadio, prxfupponitverumrationié, ξ$
ϊώ<η arbitrif
ufurru.
xyni.
Temporisautem reipedu,
pcrfeverantia
intclligen-daeft; non cnim uoa, aut altera adio, ad beatitudimm
fufficitifed eonftans» &continuum virtutisexercitium
rc-quiritur. Quamdiuergovir probus»
virtutis
orbitam
pref-icrit, fuoq;officio nihil indignum admifcrit:
tamdiu,
ia-quam» hac felicitatc gaudebit.
Quampräoum
vcro,å
virtutum tramite,ad vitiorum praccipitia
deftexerit»
illico
hoc bono privabitut-.
XIX.
Qua dereipfe Ärift ι Μ. Μ c,4.
ficdocct,cum
igituff
inquit: felicitas fifcbonum
perfedum
&fmis,
noslatere
non debctj id insetate perfectaeile» non autem in puero*
iedin viro, isnamq; perfedus» & ne quidem
in
tempore imperfedo, fed pcrfedo. Perfedumautemfuerittempus,
quamdiu honvo.vivere potuerit. Nam redé
å
multis dici-
^tur, felicem, inlorgiiTimayitsetempore
e(Te
judicandum»
,ntopus(itperfedumeile, intempore
perfedo
&
in
homi-ue. Quod etiam commuoi proverbio-declarat.
Philoio-phus L»i. f.th. 7. Tantum de
debnitionereali,
quae prou-beriorihujusenucleationcjdcridcrarividentur, in ipib dii-putationis adu,
Dcobenediccnte}conabimurfupplero.
X X.
lisita
quodammodoexcuifis,
quarfummiboni
efien-tiam conftituuut, operar prctium eiTc duximus,ejuidem
quoq;
afFediones
ieuproprietates delibarc
: quarum.(*)
tit quodbicupoHx
fit
im πςα,κτΜultimum
live
extrs-extfemüm a<rtiöiium biimånarumbonuäa, ι. Μ.·/, dicitar"/ autem, veieo potiiTimürD nominecxtremum, quodin fui
adeptionem & deiklenum>appetitumvehementer excitet
moveata^
XXI
(β) TtÅMiiinV) ι. Μ.7. quia fuperias & perfeåius hoc
non datur. Semperenim propterfe,
nunquam propter
a-iud expetitur: reliqua vero ad hoc, ceu ultimum ordi*
nantur, ut fuperiusdiåum» Deindc, perfeüidiraum eil*
quiamaxime ertatfu,,
ΧXIL
(y) M.f. proprium hominis, qua homo, icq; öobilifiima hominis parte poiitum. Nulli enim praetet
hominem?competit, ipfumq;abomnibus aliis diftingui0%
Hinein optimahominis parte fitneeeife eft, ita ut in ejus
öperatione mensßtDux> νΰluntas Comes, ÄppetHusfenfuu'm f#*
mal#*. Piccol. gr. 9. c. 52,
XXIIt
(i) Eit kvji*£κΙς, h. e. fibi fufficiens: quia eontinet
o-rnneillud, quod ertin fe rieeefifarium,non autem fimplici*
ter omnequod homini potert obtirigerc. Nae tarnenma¬ netdefiderium hominis ioquietum, quiadefiderium ratio-neregulatom, quäle oporteteilefelicis, non habet
inquie-tudinemdebis,quaenon funtnecetfaria, licet fint portibi*
Éäv B» Thöm. ieEth. lc&. 9. & Arirt. 1, M.7. Horn. 1.1.c.7.
XXIV.
(e) eZovy i. M. 9. Divinum,namvel å Deoeft,nonqui~
dem immcdiaté,fedmediaté. velproxime ad Deum
acce-dit. Quo e aim
aliquid
eil: melius, eo divinitati magisert
vicinum**»
ί XXV.
Φ Hroc ctiam fua fpontc
ernannt
6.pfoprietas,
quod
S. B. fitτίΐΛίονhonorabile, i. M. ii: Taleeft, non
proptera-Jiudj ied proptérie, & in fc praefiantiiliraum, adeoq$omni
veneratrone digöum. Tantum de affe&ionibus: Caete»
txß quse fint,exiis quas recenfits funt,non obfcuré
inno-teieunu.
XXVI.
Effcttusimmediatuti feuperpetuum, perfe&arum
aftio-num confequens, eft& dicituranimi
vo/upta*. Qu«huncio
m oduno ab Äriftotele, so. mor.e. q'definitun^.
XXVII.
Écfai>q157 a/Sgy&af cτίλ^. Velupt/U tH perf«B<zopératienisfiiQHi autperfeflh extfinfeciu accedens. Reite
dicitur voluptascomes5c effe&us S. Boni,principalis
j eft enirntaηquam flos, & pulchritudo
ex eo confurgens: per
quem ardlius; dukiusacintimius cum
objecto
S. Boni virfelix eooBe&itur, Arift, ίο.M. 4. Piccol.grad 9. c. zu
XXVIII.
Talis, utapinor, genuina , de fummo bono efi:
fen-tentia; magnorumPhilofophorum, cum primis Chriftia-norum applauiu, &una-nimifere confenfu gaudens.
Quae-que aflertio,ut adhuc manifeftior evadat: perplexa, eaq? nonparvi momentiqusfiiohic occurrit deeidenda_..
xxex.
Cum S. Bonum definitura fit pervirtqtem optimam s
Jurequaripotefl:: Utrumiäudin hacvitapoßitobtineri/ Refp,
Cui iaeis faciensdico e, S. B. quoad abfolutifTimam &o*
mnimodam perfe£tioocm> in hac vits ftatione plané obti¬ neri nonpofie. Cui afiertiöni, iequentcs rationes robuf
addunt.· (λ) Intelléöus noftriignorantia· (ß) Voluntatis & appetitus (γ) Totius vits humans ntiiéria,qus,
B 3 omni
^mniquerimoniaeil major, cujus infinite calamitatis 6s
jcrumaarüiüipleni fun£ libri, tam iacriquam profani.·
XXX.
r Si Sc Bonum nondetur,
quäle å Philofopho
defcribi-tuf» quefrußu tale defcribitur-iqaodejjeriAtura abnuit/ Refp.
Opportune tibi oecurrct
Juftus
Lipfius (ubijagit de veroStoicomm fapiente irreperto, Manud. ad Phil.StoicarrL», 1.2. diiT. 8) dicam in exemplum inquit : Speeles 6t idea
quafdam illiusiummi proponenda eil, quo eonnitamur*
non pertingerefed accederc,non aiTequi, icd semulari. Sie*
utOratoremCicero&Eabiusformavit, qui nonfuit aut
e-rit} /ednempeperfedio illaexprimendaeil. βtenim
in-vitatharc grandi ioquentia, & honeftos quidem animos e-rigit ad
honefta,·
Et Quiηtil. inProoem, 1.1. Αί
tiu s ibuntqui ad fummanitentur, quam qui pradümtajdeiperatione quoyelint evadendi,protinuscirca ima iubfliterint.
Sene-car quoq;
verba
tempeftive huc ducam; quidmiru.m, Γι nonaicendunt,in alturrbarduaaggrefli ? viros fufpice,etiamfl
decidunt, magnaeonantes. GenerofareseH>reipicientem
nonadiuas, fedadnatur* vires,conari alta,tentare,&
men-tc majora concipere, quam quae etiam iügenti animo
ad-ornatiseffieipoifint, devita beat:c.^o. XXXI.
11. Ad aliquemtarnen,imoad notabilem gradumac* quiri pofle,patet (i) 4 redo liberi arbitriiufu, qui in
adi-bus externis adhuc nobis eil refiduus. Rom. i.& 2.cap.
(2) Ex eventu& per experientiam quorundam gentilium*
qui excellentiore
virtutisgradu,
confpicuifuere. aliapor« tobinc nafcitur quailio.XXXII.
ütrumcadat infpeciem,anveroinfpeciei individua?
fo.e. utrumin
fingulisfeparatim
iadividuis,an verolus conjun&im T Refp. Variato virtutumrefpcflu&
con-iideratione,opinamur non adco incönvementer ροίϊβ
u-trumq; aliquo modo dcfendi. Siquidera uniyeriä virtutis
Jatitudoj ad focictatcm civilem, hominumq; castum debet
eile dirc&a; cumqr omnium virtutum exercitia, in uno
homine, fecundum gradum quidem eminentiorem» non
dentur (utin TheiiiG. oftenfum)proindeneceiTe eihut ho-mincm colleäitn furaas", atqj ita aggregabitur fuis diverfis
partibus*cornpiebiturq^tota civilis felicitas. Ita fi inuno
homine dabiturperfe&um temperantiae exercitium, in
al-tero förtitudinisrin tertioliberalitatisj donec tandem ex
horninum benemoratorum individuis&exemplis, totaci¬
vilisbeatitudo aggregetur.- Atq* ita toti Reip, ad quam fumnftum bonum eritordinatum, re&e confulitur, Undé
eoncludimus, Summumbonumquoadtotum>intota
fpe-cie, quoadpartemvero, inindividuis, fuo modo pofle
re-feririi
XXXI IL
Ätq;
bsc,
proinftituti ratiöne, dlxiilefufficiat. Quodreliquuro eft, fummum & omnipotentem Deum, omnis
boni fontemadoramus,& fupplices devoteq,precamur> ut bonitatis fuas radios in nos largiter diffundat, bonümq;
quod in nobisoperatus cil,clemrnteradaugeat& perficiat»
uttemporariåhåc δέmomentaneå bonitatctransa&å; tan¬
dem aliquandoaetcrnasbeatitudinishaeredesfiamus. Quam
donet nobis miiericordifllmus pater» per& propter
uni-cum,humanigencrisreüauratorem; euicumPatre &
Spi-ritu fan&o* Triouni Deo, (it laus» honor &gloria iniécula
munquamterminanda. Amen...
A D
Dotlisßmum
acHutMnisßmum
Virum,
IDn.
OLAV UM
ERICI
@4liie
Weftm. Philofophiae
Candidatum,
progradu & Magißerii privilegiis publice do-#eqj diiputantem^.
Litterat
isfime
Vir
>QVodde
humanesadlionum
felicitanshumanarum ultimo
fundamento diiTcrisfine,
> facisquod
tedignum
cfo.
Non ineptos,
mihi
crede*
hinc ftudiorum tuorum
injduftriseq; aeftimatores
in-veniasc Etenim
qui
ab
ipfa
adoleFcentiå
nihil
ηiß
quod
honeitum
Sc
decorum,
autadmiratur,
auto-ptat> aut
expetit,
haud
dubie
Felix eft
$qui
veroFe¬
lix, maximo
bono?
virtutisq; praemio dignus:
ma¬ximο
inquam
honore,
dignitate, Fama,
gloriaq;
as-terna. Si enim in unaquaq;
virtute homini
adefle
debct,
.quod eximium, quod
perfedliilimum
eFo:
ü
quod eleganter
autperlte
ad
furnmum
bonum
fe-rat, ufu hominesaut excrcitatione parano λ
ratio
profedto
didlat,
Sc
Fapientia
clamat,
nonminoris
ορer ie
&
arcis
cffe,
virtute
pedius,
quamdodirinl
inftrui.
Nulla
fiaeIabore
fcientia
eft:
felicem
vero effe maxima
fcientia
eft.
Perge
igitur,
Lic-teratiffime vir,
quod facis
facere,
confilioq;ma¬
gis
, quamcafu,
animo,
quam
corpore
vivere.
Per-gequantum
potes,
Juyenilem
hane
astatem
tuam,
lemitå
hacreöå, (quam
ealcare
ceptili)
femita
in-quamvirtutum
>&
liteerarum,
ad ierena
jfelicitatis
ac
fapientiae
texnpla,
perducero·
In
Radio
es,
&
metam
t*ngis?
in
Augufto
hoc
Muiarum
facrario
es, Scad Remp. properar%
Jam
enim
difcis,
imo
& didicifti? quae
ad Remp»
faciunc.
Fecit
id
an-tiqua,
facit
noftra
aetas
,fac
tu
quoq,
labpre
8c
fpe
boni fucceiTus? quae
laborem
Jeniat, in
gioriam
fu-premi
numinis,
cmolumentum
patriae
>honorem
praeceptorum,
quorum
nomen
tibi Sc
magis
exem-plum
commendo-
Commendo
quantum
poffum
8c valeo, Sc utpergas
yirtuti
8c
glorias
fefviendo
,nominis immortalitatem,
8c
felicitatis
fundamen-tum?
ipe&are,
toto
affeiiu
yoveo,
Johannes
Spam
Joh.
Fil.
φ
QVofimusfine,
Nil referresut
putat,quacondkione
maxima
parscreati,
homirvum:
Cetera turbafere faliis fe iinibos offerO :
Ille
voluptates
adpetiti
alter
oper'iHiciudibfia
portentoforam tieuloruni_.:
lite alias nugas, atq;
alias apinar\
Sunt
quibus officium cordi
Sc
cur#efTe
rearir*
rSed'tarnen id malint quaerere* quam
facero.
Etmiramur adhuc, ii tantum vita moleftiEt miferi3- taatum vani Sc inanis habeO I
Qunerere
rite
opusefl:,
atqueuti
rite
repertij
:Fine tuo
poffis
utfine
fine frui.
Hoc utinam eveniat Sch ul t εk e,
Tibiqj, mihiq,v
Ec vitae redbum
quisquis
amabit
iter!
VIvere
Ineertusqui
nefcit
variis labitur ille modif3.natur#
conveniefjten*
BVexat namq; alios ftigoulis damooiå ¥oIuptas%
£1 facit, ut miitris caufa fit ipfa nceiy*.
$daxiß>a pars hominucp tiiuli tan^uotnr amoro»
Qua re nulla
magi»
ntobtUtate vigeu.MMMMlWMMMM
A L 1
Ö
DMondanis opibus cum cfives gsodet iniquus* 7
Veris t<s miferum neicit egere bo-uisr*·
At qui feficem femper vult vivere vftam_»,
Uno virtutis tramite perget rtei^.
Hoc tu voce doces, fcriptoq; recludisO lavε, Nee tu* te fallit vita probata diu.
MIe malum folio» fummumqj reducito juilunfL·? Sic te ltudabuntfecla futura virum_».
Inperpctua fignum, popuUrifuojuwn*