• No results found

Disputatio moralis de ultimo humanarum actionum fine, quam ... sub præsidio ... Israelis Bringii ... pro magisterij gradu, ejusque privilegiis potiundis placidæ disquisitioni submittit Olaus Erici Schult wesmannus. In aud. Gustaviano ad diem 21. Feb. A.C

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Disputatio moralis de ultimo humanarum actionum fine, quam ... sub præsidio ... Israelis Bringii ... pro magisterij gradu, ejusque privilegiis potiundis placidæ disquisitioni submittit Olaus Erici Schult wesmannus. In aud. Gustaviano ad diem 21. Feb. A.C"

Copied!
20
0
0

Loading.... (view fulltext now)

Full text

(1)

hp βρομ,ατι 1fimy.it

Difputatio Moralis

Do

ULTIMO

HUMA-NARUM

AGTIO-NUM

FINE

uarrut

Λ3

Confenfu

Stapprobatione

arnpliffirnse

Facultatis

Philofophicae,

in

illuftri

ac

Regia

Ubia-lienfi Äcademisu,*

S U B Ρ K JE S I D I O

Magnifici

p. t.

Redioris

Chrtsftmi

(j)

Excellentisfimi

Viri

s

M.

ISRAELIS

BRINGII,

In

pnedidia

Acad. Philof Civilis Prof. celeber™

rimi» Prarceptoris acprornotoris fui ju* giccr honöraodi.

Pro Mdgtßerijgradu> oj&% priiilegw potiundis

placidtzdifquijttiom fubmittit

O L A U S Ε R I C I

@φπί(

Wefmannus.

In Aud. Gfßaiianoad dtemit. Ftb. A.C. 164.6.horisconfuetis.

(2)

Maxime

Re

ver

endo Vi

ro ac

Domino,

Dr,

J

Ο

Η Α

Ν

Ν I

R

U

D-Β E

C

Κ

ί

Ο,

SS.

Thoiogise

Do-étoni

Excelientisfimo,

Aroiienfis

Dioecefeos

Epifcopo

dignisil·

mo,

Confiftorii

ibidem Eo

eleilailici

Prasfidi

gravis-firao, fautori

meo

plurimum

ho-norando,

Reveuentcr 4c

ßt&miße

Gjjereiam

(3)

Η Ρ Ο Δ Ρ Ο Μ Ο Ζ.

Ucmadmodum animoejus,

qui Iterall«

quodingreditur,

ob

ve r

far

i

fu

Β

ί

η-d

e

fö¬

letlocus,

qui

meta

quaii

&

terminuspe-regrinationis

propoaitur

$

ita

in

tota

hominis vita, nuilå cum rationc

inftl-tüitur adtio, miicertus, ad quem

.totädirigitur,

con fiituatur finis. Nam ida naturå homo confecutus

tf1?.

Ut

quod iibi

utile

putat,expetat

&

fequatur.

Cetera

vero arfimantia,raticnis t

xpertia>

dum bruto

quodä

impetu

percita,

prasfentla

duntaxat fs^lantur,

η

pra

fentiu

nt

in

futurum

,

necquis

adlionum finis

fe-quatur,

attendunt,

Caeterum finis

is,

quem

homo,

rationis dudlu, ceu ccrtum vitae fuas

fcopum

pne-fixum habetj nomine Summi Boni, in

fhilofopliia

folet venire;cum finis Scbonum inter

fe«^V^c£«,8c

certa ratione,con

vertibilia, ceofeantur, Hinc

vete-res bonum definiverunc ;

quod Omnia

appetunti

Itemq;appetendorum

ultimum^. Nec mirum

:nam

ut oculuslucem; fic hominis voluntas,

quod ho«

num yidetur, dtfideratSc

quaerir Unde

Seneca

pro-ponamufe,

inquit,

Oportet finera

S. ßoni, ad

quem

nitamur,ad quem omne

fadium

nofirum,

didtumq;

(4)

reipfciat,

veluti

navigantibus

ad

fydus

aliquod

diri—

geη

dus

eil

eurfüs.

Alibi

caufam

ftultitiae,

Sc nia-Yitlx noftras aflerit,. Finem

ignorare,

autnon

affidue

meditari.

Quo

Sc

Cic.

rcipexic

> cum

ait Üb.

4.

A-cad, q.

Omnem

rationemvitae, Definitionc S. Boni continerL Atq; hasc

ipfa

,

in

caeteris ,mihi ctiam racio

fuic,

utex florentiilimo

Philofophiae

viridario,

hane pne

alijs,

Ülufirem

materiam

excerpferim

dif«

eutiendam. quae

licet arduaSc

difficilis fit,

teflimo-nio etiam Cic. üb, ζ, de Fin. afierentis: De nulla

quaeiiione

majorem

eile

inter fummos viros

diffen-tionem, quam

de

ea,

in

qua

quaeritur,

quaenam res fit furomum ßonum; Cum tarnen multum

jucundi*

tatis, moltü utiiitatis, neceflitatis-vero in vita

com-muni

plurimum

habeat;

ejus

näturamv

poftquam

ex finium

fubordiinationcy

ultimum tandem

infe-.

rendum,

demonftravero^

Convenienti

definitione.

Sc

praecipuisaffe&ionibus,immediatoq;efFeftuin-de

prodeuntc,

expücare,

Deo clementer

annuente&

(5)

SKlljÉ Μ

Μ1IJI.MM

H

äMjldiSMÄ

Μ

H

^eSe*e^e©e5eeé©ef«^«öéa^iijfe>®äa(

DI SPUTA TION

IS.'

Do

Ultimo

humanarum

aäio-num

fino

4*

Thefis I. *

T

adliones,

ita

fines

quoq;

adlionum

humanarumdifFerunt. Alii cnirnaliis

antecelluntjlicmilitaris artisfinis

,·yi-£toria> architeåonices fibern, id eil

«-dificium»iongé fuperat.· nec non mc-dicorum fcopuss ianitascorpore«,

far-torum, futorumq;

finibus, multo

eil

pracilantior.

Habetprasterea

finis ornnis,

mente

conce-

^

^ ptus, alios

fe

priorei,

quibus

fcugradibue&

mediis» ad ul¬

timumcontenditc Ita bonavaletudo,prarcipuus finis eil artis medicae, ad quemcoeteracomnes

ejus

adioncsj

erunt

dirigcnda?s qu«q; aliquomodo

ctiam

medicifincs

efTe

di-cuntur , Cumtarnen omnes illi» principalem

refpiciant»

nempé fanitatem_j4 Quo

magis

autem

finis

ille

ultimus,

proteul pofitus

eil

>eo caeteross

dignitafe

&

pretio

vincio.

quemunice amamus

&

colimusinonaliorum»

Ted

fuiipfius

rcfpcdlu. Cieteros autem propfer

illum

appetimus,

quo

ctiam obtento

acquiefcimus,perfedtam, in

eo

confiilerc

fe¬

lcitatensarbitrantcr*.

(6)

11-IL

Centra veto,qui finem humanis aåiönibu*,'in

quo S.B. pofituraeft, nullurnprarfigunt; immcnf»

cujusdam

kvxQioct, naturam ipfam,accufareyideatur; ac Γιmentibus

humanis in vaoumcommunicafletrtfw»»tf<?/<iW,

omnihu^^

mnatumdsßd'rium, finem cjuenäamultimum

conjequtndi, qucna

tandem reperirenon poifcmay5.

III.

Vtautem hujus, quod quserimus, Boni>

indolesfaci-«fqraliquantoilluftriorappire-ät; defiißitionc, anteomni«

«xp%imendaficocuIis fuhjicicnda videtur. initio å

Nomi-ncjji

fa&o jubi rooredudum reeeptoSc probato, tria cum r

primisraomentaveniunt exponenda. Quorum x. £cym.

a. Synonym. 3. Homonym,

expedieo.

1 V.

i. Qu»fit appcilationis hujusgenuinaratio,

nonadeo

promptum exPhünfopborum feriptis eil eoghbfcere#

vi-dentur certé ilü, non ufq; adeo fuifie de caiblliciti

for-ttilised,quod parum lucisjad ipfiusrei expiieationem

ad-^ ferat. Nostarnen cum illisfacimus,

qux bonum putantdi«

k4*^ci quafi Rtw<*v> åduobus,(Cicut Sc Beatucn quaöbené

habi-tum) quU quiequidbonum eil,id etiana aiteribonum ef*

ib dieitUL·.

V.

2. SuceeditSynonymia

: qua (*) Latinis dicitur (/)

Felicitas, a. Bcatitudo. 3. Finishominis.

4. Beata vita

ici-licet civilis. 5. Radix åqua pendent omoia, ad

quam

refe-runtur omnia. 6. Parens Sc Rektor decretorum.

7. Ulti¬

mumappeieodornm. i. Extremum,

9- Summumj &o. V I.

(/3)'Crs:ci vero dicunt (1) πλ^, paulo aliter in

Philo-fophia, quam vulgo : u£>i effeclioncm ,perfe&ionernq, rei

(7)

%ni-Ugnificit

r ut Homere ac Prife's: ät primusftäto Philo* jfophi«adjunxir & reftrioxit: proeoquodin vita ultimum

appetimusv Ideoq,· Cicero pailim rertit& appellat; ul¬

timum, extremum, iummum, ut prius indkatuen, (2) τ&

a.?«Bov. bonüm, ideoinqnit Pbllofophust.Mor. 1. Seite ve¬

te res, id eiTcbonum definiveruot quoNdömnia

appetuno.

(5) iuåcufxtxi**) i. M. 4 beatitudinemioquit,&vulgus§c

e-fUiiiti, poiitiq,·

hoÄides

appcJlant, ejusq; vérbi vim han©

eifeilatuunt, utidem valeatquod bené vi?ere>&:bené?em gerere, (4) Μακα^/σ-μο*, a 1<?titta ejus £Omite# di£ta efcii

Prileienim ri μA\&c %οΰοαν> b.c.

aniaxt-megaudendo deduxerunt, uttefiatur Phdoiophus7. M.ir,

(0 Ευτυχία* proiperam fortunam , qu« quamvis

fclicitatis|

efibntiam non conftituat: ad integritatem tarnen

pluri-mum confero, Impoflibile enim eft> auteerte difficile»

utprseclarasres gerat i-s, cui null« faeultates fuppetuno» ι. M. g. Arift. d. 1. quia ex rc&e conformatis adtiouibus, Felicitas orkur. (7) ευζωϊα*, redlitudineruvi¬ vendi, tum enim felixquifpiam judicatur, cum

vitaea&io-nes re&é inftiruerit. 1. M.c.4. & fc. juxta Ma;th,Bergii

ver-fionem pag, 39,*

Vit

Rationehomonymias, feiendum bonunj

etfe

duplex?

SpivitUAlcunwm* dequopctiilimum in Theologia, ubietiam ratio,& via ad tale bonumperveniendi»rc&é &

fufficien-ter demonilratur. Joh. 14 v. 6. Hoc bonum ex

Philofo-phia, fruftra quaritur &expe£tatur: Cum ithnreis,cxil¬

la, feiieiutero qusrentibus, Chriftusfit ßultitia, 1.Cor. u

VIIL

NaturaU alterum, quod partim in contemplando confi-· flit.& ad nit tem imprimis refertur c partim in agendö

»>

%uocj magis ipe&at ad appetiturru. Uadé Cic, elegante» dicit

(8)

dieltχ.off.

duplicemefß

animorumvim% utsam inAppetitu

pofi-tam\ alteramtnratione: qua? docet explicatquid

facien-dum fugicndöcaq; fit, ifa fit ut Ratiopraßt, appetitus vero obtempevat. De Naturali vero bono> hic potiflimumfsr«

mo eft,

1 X.

Äriftoteles felicitatemdefiniens: ait efle

higyetet*

φυ-%ηςteytKv/fκα&kovn^rJw

ηλΗοΌ.τψ

ev

βίφ%ιλΜ<ύ

: Operationem

animdrationalismfeetmdum optimam$perfeftißimamvirtutem im vitaperfecta, ι. M.7.

^ X

Omnesilii, qui eruditjus deS, B. difieruifle credunturs felkitattm vita? civilis> «na cum Philofopho, in Pirtutis a<*

Bionerepoiuerunt. Genens ergovicem hicobtinct adio feuoperatio. Commodé; etenim» fi juxta canoüem,

fapi-cütum confenfione approbatum , debeamqs cujuslibet rei

bonitatem &perfedionem , ex ejuidem operh & adione»

prseeipué «ilimare: quidquaefo impedit,quo minus

bea-titudinem» inqua,hominisbonum & periedio pofita e(t»

perpropriam ejusadionem, definiendam ftatuamus?

un-deiterurnAriiloteles ait ι, Μ.8, έυ^ΜμονίαΖ*:c* κτηΐΗ » άλ>

λαfåqrnαξίτηςχκίν ά?λα s'57» & Cic. Omnis lauf

virtutis in adione confiftit, 1.Off.

XL

Quemadmodum enim inludis theatralibus? non

peri-tui rerum» fedquigeflu &voee» perfonam &adionem

fi-biimpofitam» advifumexprimitjlaudem &applaufumpo·

puli refert: ita in virtuds theatro,parum aut ctiam nihil»

prodeft virtutisnotitia, nifi bonaoperafequantur. Quod

enim corpuseil fine motu, hoc cfi virtus fine adione, id

quod variorum exemplorum indudione» dcciarat Arid»

locoiuperius aliegatoj nempe c.7. &85

XIL

t ' \ ■. y - , ·

(9)

v

X l L

forro,eum dicimus adlionera eiTs genus, femotum

t)icinlelligimus, utveropropinquum üat,

reßringitur

per caufam efficieotem, yoccanima. Cumqjanim«hominis#

pluresfint faeultatcs, dicitur operat'0 animarationalis. fet re-moveantur ea, que? ad vegetativam & ienfitivam

petti-oent,quas homo cum brutiscommuneshabet. ι,Μ. 7. In

hinc ienteatiam admodura eleganter loquitur Seneea_>,

Ep.76, hoc modo : Inhomine optimum quid eil ? Ratioι

håcaoteceditanimalia, De^s iequitur. Ratioergoperfffiay

propriumhominisb9ηum eB: Ca?tera> iilicum

animantibus

fa?

tisq;communia funt. Valet i &Jeones. fermofus

? Sc pavoacs: veioxeß i &equi. non dico,

in

bis

Omnibus via*

eieur, Ettribusinterjeüis lineis: Quid in hemine pro¬ priumr Ratio. Htecreblafå conjummata*

feltcitatem

heminü

implevie.

XI IL

Differential petita eil åmedio

proximo,

per

quod,

bca-fitudoacquiritur, femelq;

acquifitapoilidetur,

qua?q>ejufc

niodi verbisindieatur : Secundumvirtutem optimam perfe~

fiifimam,in

vitaperfeBa.

£ten

im

5

quia beatitudo

eil

Tum-murnhominisbonunvideo nonqualibet adlionc definien*

da,Ted tantum ea>qua; perfecta virtuteperficituru. Hinc in dubium verti ooteil i

XIV.

Jgtdnamvirtu*ßt optimaξ$

perfeflijßma

?

Cum

hic

fo-lius hominisbonum quasratur, ut prius ailertum ;

ideo»

non poteß illud

conhderari,

nifi iecundum

praeßantißi-mamhominis partem, qua rationalis eil, Quarq;

vel

per

eßentiam talis» ut mens \ vel per partieipatiönem j ut ap~

petita

qui

rationi

reöa

jubenti,

aptus natus

parere,

&

fi-lialeobiequium

prseß^re.

ütriuiq;

jam

partisoperatio

hic

(10)

Intelligcoda venit. Hinc etiam cd, qucdtarn contemr?a* tiva qu^n adiva felicitas» datas definitioni» accomtuodari poiTit> acdebeaOi

x v:

Hifcepraraffumptis,& vereprasfuppofitis, fequitur

tfiusqj facultatis virtutes>< hrc eile inteiligendas» ut inter

virtutes iöfcelledualesv Sapiintiam aceipias, quas inertem' perftcit; quam & ipfe Pbi'ofophus, ίο M.7. iummum ho¬

minisbonum appelJat: Moral/um>vero > optimumputabis eile Jußitiam univerfalem^ qunrff itidem Arid. 5. M. %

pras-ftarififijmam virtutem eiTe ait. Idqi 1. quia virtutes in fe

complsditur omnes«, Deiodeperfedas virtutis uius cfo«

Quiergoeåedprasditus» etiam cum aliis, non fecum

io-lum, virtute uti poteil, idem plane Cicero hifee verbis

expreillt; Juilitiainquiensv forasTpcdat,& totam fead

a-Iseaas utilitatesporrigit» & explicau. XVII

Licet porro, Hase fententia, magnorumauthorum ap«

plaufu approbata, redotalo dare podlt; ei tarnen» nonad«

eo magnam movebimuslitem, quiperoptimam virtuterrv

feie indefinitéjqusmlibet virtutem perfedam aeeipit. Cum

enim, omnes virtutes» ingradu fummo conftitutar» in

u-num hominem non cadaothinefadacomparationecum

reliquis virtutibus,unaquasq;virtus cenfetur optima, quai

cum hoc vel illo individuo, edprimuminchoata, Ted lon¬ go ui'u crebtisq; adiombus confirmata» praftat reliquiV«

Tta beatitudojoiephi incaditateconfiftit» a qua,

potifli-mum denominatur. Huc etiamfacere videtur illud

Phi-fbiöphi, ι. M. 7. dicentis: Si plures fint virtutes »

fecun-dum optimam& peite61iilimam»cenfenda crit bcatitudo«

XVII.

Additur in Deficitkne Utaferfttta*- ubi duplex

non

(11)

com»-incömmodé,poteft

intélligi

perfedio.

Prior,

irdicatbea-tum feufelieemhominem, judieio conflanti & iolido,

hi-bituq; virtutisconfirmatq, vaierc debere, ut

his inftrucius,

prasclarasadioncs edere poffit, & velit. In Tumma .e

Pro«

baadio, prxfupponitverumrationié, ξ$

ϊώ<η arbitrif

ufurru.

xyni.

Temporisautem reipedu,

pcrfeverantia

intclligen-daeft; non cnim uoa, aut altera adio, ad beatitudimm

fufficitifed eonftans» &continuum virtutisexercitium

rc-quiritur. Quamdiuergovir probus»

virtutis

orbitam

pref-icrit, fuoq;officio nihil indignum admifcrit:

tamdiu,

ia-quam» hac felicitatc gaudebit.

Quampräoum

vcro,

å

virtutum tramite,ad vitiorum praccipitia

deftexerit»

illico

hoc bono privabitut-.

XIX.

Qua dereipfe Ärift ι Μ. Μ c,4.

ficdocct,cum

igituff

inquit: felicitas fifcbonum

perfedum

&

fmis,

nos

latere

non debctj id insetate perfectaeile» non autem in puero*

iedin viro, isnamq; perfedus» & ne quidem

in

tempore imperfedo, fed pcrfedo. Perfedumautem

fuerittempus,

quamdiu honvo.vivere potuerit. Nam redé

å

multis dici-

^

tur, felicem, inlorgiiTimayitsetempore

e(Te

judicandum»

,ntopus(itperfedumeile, intempore

perfedo

&

in

homi-ue. Quod etiam commuoi proverbio-declarat.

Philoio-phus L»i. f.th. 7. Tantum de

debnitionereali,

quae pro

u-beriorihujusenucleationcjdcridcrarividentur, in ipib dii-putationis adu,

Dcobenediccnte}conabimurfupplero.

X X.

lisita

quodammodoexcuifis,

quar

fummiboni

efien-tiam conftituuut, operar prctium eiTc duximus,

ejuidem

quoq;

afFediones

ieu

proprietates delibarc

: quarum

.(*)

tit quod

bicupoHx

fit

im πςα,κτΜ

ultimum

live

(12)

extrs-extfemüm a<rtiöiium biimånarumbonuäa, ι. Μ.·/, dicitar"/ autem, veieo potiiTimürD nominecxtremum, quodin fui

adeptionem & deiklenum>appetitumvehementer excitet

moveata^

XXI

(β) TtÅMiiinV) ι. Μ.7. quia fuperias & perfeåius hoc

non datur. Semperenim propterfe,

nunquam propter

a-iud expetitur: reliqua vero ad hoc, ceu ultimum ordi*

nantur, ut fuperiusdiåum» Deindc, perfeüidiraum eil*

quiamaxime ertatfu,,

ΧXIL

(y) M.f. proprium hominis, qua homo, icq; öobilifiima hominis parte poiitum. Nulli enim praetet

hominem?competit, ipfumq;abomnibus aliis diftingui0%

Hinein optimahominis parte fitneeeife eft, ita ut in ejus

öperatione mensßtDux> νΰluntas Comes, ÄppetHusfenfuu'm f#*

mal#*. Piccol. gr. 9. c. 52,

XXIIt

(i) Eit kvji*£κΙς, h. e. fibi fufficiens: quia eontinet

o-rnneillud, quod ertin fe rieeefifarium,non autem fimplici*

ter omnequod homini potert obtirigerc. Nae tarnenma¬ netdefiderium hominis ioquietum, quiadefiderium ratio-neregulatom, quäle oporteteilefelicis, non habet

inquie-tudinemdebis,quaenon funtnecetfaria, licet fint portibi*

Éäv B» Thöm. ieEth. lc&. 9. & Arirt. 1, M.7. Horn. 1.1.c.7.

XXIV.

(e) eZovy i. M. 9. Divinum,namvel å Deoeft,nonqui~

dem immcdiaté,fedmediaté. velproxime ad Deum

acce-dit. Quo e aim

aliquid

eil: melius, eo divinitati magis

ert

vicinum**»

(13)

ί XXV.

Φ Hroc ctiam fua fpontc

ernannt

6.

pfoprietas,

quod

S. B. fitτίΐΛίονhonorabile, i. M. ii: Taleeft, non

proptera-Jiudj ied proptérie, & in fc praefiantiiliraum, adeoq$omni

veneratrone digöum. Tantum de affe&ionibus: Caete»

txß quse fint,exiis quas recenfits funt,non obfcuré

inno-teieunu.

XXVI.

Effcttusimmediatuti feuperpetuum, perfe&arum

aftio-num confequens, eft& dicituranimi

vo/upta*. Qu«huncio

m oduno ab Äriftotele, so. mor.e. q'definitun^.

XXVII.

Écfai>q157 a/Sgy&af cτίλ^. Velupt/U tH perf«B<zopératienisfiiQHi autperfeflh extfinfeciu accedens. Reite

dicitur voluptascomes5c effe&us S. Boni,principalis

j eft enirntaηquam flos, & pulchritudo

ex eo confurgens: per

quem ardlius; dukiusacintimius cum

objecto

S. Boni vir

felix eooBe&itur, Arift, ίο.M. 4. Piccol.grad 9. c. zu

XXVIII.

Talis, utapinor, genuina , de fummo bono efi:

fen-tentia; magnorumPhilofophorum, cum primis Chriftia-norum applauiu, &una-nimifere confenfu gaudens.

Quae-que aflertio,ut adhuc manifeftior evadat: perplexa, eaq? nonparvi momentiqusfiiohic occurrit deeidenda_..

xxex.

Cum S. Bonum definitura fit pervirtqtem optimam s

Jurequaripotefl:: Utrumiäudin hacvitapoßitobtineri/ Refp,

Cui iaeis faciensdico e, S. B. quoad abfolutifTimam &o*

mnimodam perfe£tioocm> in hac vits ftatione plané obti¬ neri nonpofie. Cui afiertiöni, iequentcs rationes robuf

addunt.· (λ) Intelléöus noftriignorantia· (ß) Voluntatis & appetitus (γ) Totius vits humans ntiiéria,qus,

B 3 omni

(14)

^mniquerimoniaeil major, cujus infinite calamitatis 6s

jcrumaarüiüipleni fun£ libri, tam iacriquam profani.·

XXX.

r Si Sc Bonum nondetur,

quäle å Philofopho

defcribi-tuf» quefrußu tale defcribitur-iqaodejjeriAtura abnuit/ Refp.

Opportune tibi oecurrct

Juftus

Lipfius (ubijagit de vero

Stoicomm fapiente irreperto, Manud. ad Phil.StoicarrL», 1.2. diiT. 8) dicam in exemplum inquit : Speeles 6t idea

quafdam illiusiummi proponenda eil, quo eonnitamur*

non pertingerefed accederc,non aiTequi, icd semulari. Sie*

utOratoremCicero&Eabiusformavit, qui nonfuit aut

e-rit} /ednempeperfedio illaexprimendaeil. βtenim

in-vitatharc grandi ioquentia, & honeftos quidem animos e-rigit ad

honefta,·

Et Quiηtil. inProoem, 1.1. Α

ί

tiu s ibunt

qui ad fummanitentur, quam qui pradümtajdeiperatione quoyelint evadendi,protinuscirca ima iubfliterint.

Sene-car quoq;

verba

tempeftive huc ducam; quidmiru.m, Γι non

aicendunt,in alturrbarduaaggrefli ? viros fufpice,etiamfl

decidunt, magnaeonantes. GenerofareseH>reipicientem

nonadiuas, fedadnatur* vires,conari alta,tentare,&

men-tc majora concipere, quam quae etiam iügenti animo

ad-ornatiseffieipoifint, devita beat:c.^o. XXXI.

11. Ad aliquemtarnen,imoad notabilem gradumac* quiri pofle,patet (i) 4 redo liberi arbitriiufu, qui in

adi-bus externis adhuc nobis eil refiduus. Rom. i.& 2.cap.

(2) Ex eventu& per experientiam quorundam gentilium*

qui excellentiore

virtutisgradu,

confpicuifuere. aliapor« tobinc nafcitur quailio.

XXXII.

ütrumcadat infpeciem,anveroinfpeciei individua?

fo.e. utrumin

fingulisfeparatim

iadividuis,an vero

(15)

lus conjun&im T Refp. Variato virtutumrefpcflu&

con-iideratione,opinamur non adco incönvementer ροίϊβ

u-trumq; aliquo modo dcfendi. Siquidera uniyeriä virtutis

Jatitudoj ad focictatcm civilem, hominumq; castum debet

eile dirc&a; cumqr omnium virtutum exercitia, in uno

homine, fecundum gradum quidem eminentiorem» non

dentur (utin TheiiiG. oftenfum)proindeneceiTe eihut ho-mincm colleäitn furaas", atqj ita aggregabitur fuis diverfis

partibus*cornpiebiturq^tota civilis felicitas. Ita fi inuno

homine dabiturperfe&um temperantiae exercitium, in

al-tero förtitudinisrin tertioliberalitatisj donec tandem ex

horninum benemoratorum individuis&exemplis, totaci¬

vilisbeatitudo aggregetur.- Atq* ita toti Reip, ad quam fumnftum bonum eritordinatum, re&e confulitur, Undé

eoncludimus, Summumbonumquoadtotum>intota

fpe-cie, quoadpartemvero, inindividuis, fuo modo pofle

re-feririi

XXXI IL

Ätq;

bsc,

proinftituti ratiöne, dlxiilefufficiat. Quod

reliquuro eft, fummum & omnipotentem Deum, omnis

boni fontemadoramus,& fupplices devoteq,precamur> ut bonitatis fuas radios in nos largiter diffundat, bonümq;

quod in nobisoperatus cil,clemrnteradaugeat& perficiat»

uttemporariåhåc δέmomentaneå bonitatctransa&å; tan¬

dem aliquandoaetcrnasbeatitudinishaeredesfiamus. Quam

donet nobis miiericordifllmus pater» per& propter

uni-cum,humanigencrisreüauratorem; euicumPatre &

Spi-ritu fan&o* Triouni Deo, (it laus» honor &gloria iniécula

munquamterminanda. Amen...

(16)

A D

Dotlisßmum

ac

HutMnisßmum

Virum,

IDn.

OLAV UM

ERICI

@4liie

Weftm. Philofophiae

Candidatum,

pro

gradu & Magißerii privilegiis publice do-#eqj diiputantem^.

Litterat

isfime

Vir

>

QVodde

humanes

adlionum

felicitans

humanarum ultimo

fundamento diiTcris

fine,

> facis

quod

te

dignum

cfo.

Non ineptos,

mihi

crede*

hinc ftudiorum tuorum

injduftriseq; aeftimatores

in-veniasc Etenim

qui

ab

ipfa

adoleFcentiå

nihil

η

quod

honeitum

Sc

decorum,

aut

admiratur,

aut

o-ptat> aut

expetit,

haud

dubie

Felix eft

$

qui

vero

Fe¬

lix, maximo

bono?

virtutisq; praemio dignus:

ma¬

ximο

inquam

honore,

dignitate, Fama,

gloriaq;

as-terna. Si enim in unaquaq;

virtute homini

adefle

debct,

.quod eximium, quod

perfedliilimum

eFo:

ü

quod eleganter

aut

perlte

ad

furnmum

bonum

fe-rat, ufu hominesaut excrcitatione parano λ

ratio

profedto

didlat,

Sc

Fapientia

clamat,

non

minoris

ορer ie

&

arcis

cffe,

virtute

pedius,

quam

dodirinl

(17)

inftrui.

Nulla

fiae

Iabore

fcientia

eft:

felicem

vero effe maxima

fcientia

eft.

Perge

igitur,

Lic-teratiffime vir,

quod facis

facere,

confilioq;ma¬

gis

, quam

cafu,

animo,

quam

corpore

vivere.

Per-ge

quantum

potes,

Juyenilem

hane

astatem

tuam,

lemitå

hacreöå, (quam

ealcare

ceptili)

femita

in-quamvirtutum

>

&

liteerarum,

ad ierena

jfelicitatis

ac

fapientiae

texnpla,

perducero·

In

Radio

es,

&

metam

t*ngis?

in

Augufto

hoc

Muiarum

facrario

es, Sc

ad Remp. properar%

Jam

enim

difcis,

imo

& didicifti? quae

ad Remp»

faciunc.

Fecit

id

an-tiqua,

facit

noftra

aetas

,

fac

tu

quoq,

labpre

8c

fpe

boni fucceiTus? quae

laborem

Jeniat, in

gioriam

fu-premi

numinis,

cmolumentum

patriae

>

honorem

praeceptorum,

quorum

nomen

tibi Sc

magis

exem-plum

commendo-

Commendo

quantum

poffum

8c valeo, Sc utpergas

yirtuti

8c

glorias

fefviendo

,

nominis immortalitatem,

8c

felicitatis

fundamen-tum?

ipe&are,

toto

affeiiu

yoveo,

Johannes

Spam

Joh.

Fil.

(18)

φ

QVofimusfine,

Nil referre

sut

putat,

quacondkione

maxima

pars

creati,

homirvum:

Cetera turbafere faliis fe iinibos offerO :

Ille

voluptates

adpetiti

alter

oper'i

Hiciudibfia

portentoforam tieuloruni_.:

lite alias nugas, atq;

alias apinar\

Sunt

quibus officium cordi

Sc

cur#

efTe

rearir*

r

Sed'tarnen id malint quaerere* quam

facero.

Etmiramur adhuc, ii tantum vita molefti

Et miferi3- taatum vani Sc inanis habeO I

Qunerere

rite

opus

efl:,

atque

uti

rite

repertij

:

Fine tuo

poffis

ut

fine

fine frui.

Hoc utinam eveniat Sch ul t εk e,

Tibiqj, mihiq,v

Ec vitae redbum

quisquis

amabit

iter!

VIvere

Ineertus

qui

nefcit

variis labitur ille modif3.

natur#

conveniefjten*

B

Vexat namq; alios ftigoulis damooiå ¥oIuptas%

£1 facit, ut miitris caufa fit ipfa nceiy*.

$daxiß>a pars hominucp tiiuli tan^uotnr amoro»

Qua re nulla

magi»

ntobtUtate vigeu.

MMMMlWMMMM

A L 1

Ö

D

(19)

Mondanis opibus cum cfives gsodet iniquus* 7

Veris t<s miferum neicit egere bo-uisr*·

At qui feficem femper vult vivere vftam_»,

Uno virtutis tramite perget rtei^.

Hoc tu voce doces, fcriptoq; recludisO lavε, Nee tu* te fallit vita probata diu.

MIe malum folio» fummumqj reducito juilunfL·? Sic te ltudabuntfecla futura virum_».

Inperpctua fignum, popuUrifuojuwn*

dijjimc

rtlinqucbåt

(20)

References

Related documents

Ab Arifeotde ξβ alijs Ethicü, vir Magnanimus certü qua-&gt; litatibu* ξβ notü deferibitur&gt; imprimü quod honores nullos äffe-. Sie /»niß magnos ξβfalt cm a bonü viris

lamus, anima enim rationaüseü ipfa forma cujus per- fedioconüftit in adionebmpofiibile ver o eil agere ida.. quod non habet potentiam ad agendum,

quam mundo minori&gt; (uo modo reprsfentantur* Int er alt a et- jam ipfum Imperium quäle in mundo ger itur&gt; homo vel ma- xime intrtk in fentitacperdpit quam eTeidenttßtme..

petit &amp; noxiu rugit. Irajcbilu qui propulfaj id quod bonum impedit &amp; arcet id quod mal um fubinfert&gt; &amp; Tic ctiam ver-. fatur circa bonum ieniibilc, non quidcm

Infignis hujus virtutis in vita utilitas ett&gt; quam ex.. parte &amp; haud obfcuré innuit vox gra?ca

Diximus qua tale, non appeti malum å volun¬ tatem Saepe tarnen (proh dolor) voluntas

tio, quam natura indidit pocentiar, non eft aliud ab ipfa potentia; Sécuodum etiam affirmari nequie,.. Quia habitus potentix Liberaler aäus

fcibilis, Fpes &amp;: deiperatio, audacia &amp; metus; Irse vero nullus opponitur afFedus, nec ratione objedi, nec ra¬ tione termini, prseFenti enim malo velreFiilit, quod e-.