ANDREA TI

>4· V-

DISSERTATIO LOGICA

LEGESCONSE-

QU Ε Ν TI A RUM

PK-féCIPUAS

EXHIBENS,

Quam

C$m confeefu

Kyimplijf.

Ffcult. Thilo- fophicA in Regio

Upfalienß

\^Acad:

PRALSIDE

Jdmodum tf^ever. atque

Jrnplisfimo Do. ANDREA

G O Ε D I Ν G _,

Log: & Metaph: Prof: Celeber*

& in Prjep. & Paft. Vigilantiilimo

h. _t. Decano Speäab.

Tublico bonorum exawim modeße fubjicit

PETRUS

P.AURIVILLIUS,

Geftricius.

In Ljudit: GufiavxiSVljjori härisfolitis

dteque /ΪΤ xJfyvmLAnno

^170z.

£»"'»£•atiiiK-ia»n<«& <11*

vesAHA!, Typis KEYSER1AMS.

(Reverendisfimo in CHRISTO

<P AT

(^1

Dn erico

BENZELIO,

S. S. Theol. Dodt. Cele-

berrimo _,

Regni Sveciae Archiepi- fcopo Eminentiffimo

^,

Academiaé Upfalienfis Procancellario magni-

ficcntiffimo ,

Conflftoriique

Ecelefiaftici Praefidi

graviilimo,

Patrono Summo.

Lfcvia haecce meditamina

0. IX

Ü^fyerendisfime ΨΑΎΕ

IGnofce

^Lavesviam

Rev

^mihi7uos

eren

^muntrehifce

dußme

^ingenii

_aufim. Pater ^mei

_Vereor

^{, primttiU} quod *d>

_eejui-

4em ^me hcc tpfo notam temeritatis incurfte-

rum: verum intima illius & _magno in

pretia

habendλ amicitia favorisque ^, quem ergat

B» Pafrem meum deciaraßij memoria,

& ho,c

amabile majoribus

öpyxm öppdvav, mihi har

renti venia

factlisque

aditusfpem

addunt.Nul¬

lte* hie verborum _{ornatut, η}ullafententtarum

phalera,

nullum ingentt ^acumen» Protnde, mfc ßmplicitati ingenua locus ejjet

fuumque

dec tu9

de introitu mtht deftirandum; Hacttaque

ni-

XUS, hoc qualeeunqueChartaceum munusjum

ardentis(imo omntgenafehettatis voto,TtbtR.Ρα

jfubmiffe offen♦

Summum

iüud

Namen con-

fervet Te R. P. in eminentisfimo gradu loca- tum? ^ac eruditione

exquißta

prachtum, me- rttorumque numero ornatum, in feros usque

annosfoßitem, in Ecclefiafua

adißcationerny TuumTuorumque

aenoftrum

omniumpraßdium mtisßmum*

Sicextmiscordis

receßibm

vovet

Reverendisfimi Patris

Gliens devotisilmus

ι

Aj

Ncc non

Maxime

tf^eyerendis

atcjut

Dn. DA NI ELI

©3U9t93€9t'©/

S. S.

Theo]; Prof; Ordinarie, Paftori

in ©amttarf Laudatiffimo, h, r.

Re&ori Magnifico.

Dn. ERICO

£31131©/

S. S.

Theol; Prof; Ord;

&

Pailori

in @aitlbia Upiala Mcri.

-

Pl* Reverendis at am

M.CHRISTOPHORO

Aurivillio, L

Paft;&Patruo ofnniPraep:inhonoris genereHelfiiigoruVigilantiflimdjmihi fempereolendo.

Mag. Ρ Ε T R O Elis,

Kloq: inReg:GevalienfiGγ niπ ιΐii^ηΓ.cΛη riΓ,2πd.i^- tiffimo,Affiniperdileito,atqueoptimedememerito.

Patronis ^ac Promö- Ob.Innumera,In, Me» Collata.Beneficia.Hunc.

Proiperitatis, Voto, Sa-

Vobis

Jmplisßmis DOMITSIIS,

Dn. JESPERO

$.

S.

Theol; Prof; Pritnario, Paftori.

utriusque Templi Upfai:Vigilantis-

finio dignifljmoqiie,

Dn. LAURENTIQ

NORM

ANNO,

5. S.

"Theol; Prof; Ord; Academi#

ypfalieniisBibliöthecariö gtaviflimo,

§c Paftori in

QOBClffftlCl

Lauda-

tiflimo»

CUrisfimis DOMINIS,

Dn. NICOLAO

Sundelio,

Paftori & Praepofito Ecclefiariim in

& digruflimo, Pati-uo cariffiino.

Dn. ER IC O

Weftio,

Paftori in^tbbfo Sc^Stallt) FidelitGmoi

Patruo hbnorärido.

toribus

Optimis.

Ingenti. Juvenilis« Fcetum. Cum. Calidiftimo,

gfum. Eue, Jubet» ^dominumVernum

cultorOfficiodsfimus

Ρ. P.

Trtßdtitisßfno

Domino⁹

PETRQ

P.

AURIVILLIOj

Propinquo ßngmns fibi jmäisfimo9

DeLEGIBUSCONSEQUENTIARUti DISPUTANTI,

LEgitimas, faljas ⁵ difcernere _quelas

5

rite fe-

Eß rationalis fcilicet, artis

opm:

Schere

fallaci ßnuofa fopbismata

nexu, Ardua

jollicit#

res rationis erit.

Qui Logic# ßudium

carpunt carpantur

&

ipß

^y

TSlqm

ratio certa Vult ratione

regia Quod Tua dum breviter

?

EETßE;

Vijfertatio monßrat, InVigilas fludiis

cum

ratione Luis.

Adplaudens luiit ftlfffi die 8.Marth*; Λ · -it.

Anno 1702,

Chr. Aurivilhus,

Dile&iffimo

Frätri

Fräter unicti&

Eritatem, quam

virginem dixero

ut

caflijfimam

partier ac

formoßs-

fimam, tta etiam bono cutque cha- rijjimam, ambiunt procorum quidem innu-

meri; eorum tarnen repulftm ferunt multi9 potiuntur autem ed folummodo pauci. o-

mnes enim, _qni congenitam mentibua vint atque virtutetn mn aut negligunt ⁱ aut fe- gnitie & focordia

fuffocatam

prorfm tollunt9

perpetua multa fciendi* quod mihi idemac

veritatem inveniettdt _,

cupidine

feruntur ^

indcque

ventatem amore profeqvunturfum-

nw. Quia verb multi illotis ^, Aivam hane

virginem amplexuri, prorumpunt rnanibm ⁹ jfpem infelici åc våno decipi ^{eventu non mu}

rum, iidemumfoli^ qui verecundo

geßu,habi-

tuquedecentiyrnodefieaccedunt^votireåduntur

compotesdntromijfique

familtaritercum eacon-

fvefcunt, Oe hocautem virgini

huic

fe infi-

nuandt modo commodißmo ^, & addifeendo

& oliis tradendo

jolliciti fuer£

multi, fi-

w9

\

tut , oltis hac altis ißa

procedenttbus

viay

vartum tradidere varit. In quo , cum

rem

maxmjf

momenti egerint, quippe q mm

Jctenttarum dixero januam ^, laudem meriti

funt omnes Quam ^materiem , r&ttonem

mmirum veritatis rite

inveßtganda

^, cum

& Tu) mi Vrater , in _qua

tngenii

Tut

vtres

exeijceres,

potijßmum elegeris

^{^} tantum

Abefi ut cotoatus Tuos tarn

hopeßos

fud fru- ßrari velim laude, ut ex omni anim'o vo- veam , faufto ßnt omine (ufcepti, &

ho¬

norem inde habeas _eum, idque ccmmodum,

qua

Tibi ßeras

ipfe* Summa vero eß ^vo-

torum ₉ ducai Te DÉUS * qui ip/e

ipßs-

fima eß veriias, in ^ornnem veritatem, ut

verum a falfo hie difcernere ßiäs confum- matamque veritatem coeießem beatm tlltc tandem cogno/cere Ίtbi contingat!

Vale>

Jiolmiffivt τ ιKai.Äprii.

Ahni Μ DCCIIk M. Auriviliius

P* F«

*4 ·> 3

§. L

Uam

utile,quam-

quc neeeffarium in

vita humana ht fttiw dium Logicum, e mönuméntis _, tam

Veterum _, quäm recéntiörum, ^non

tiaodö Logicorum, fed & aliorum, inprimis

Theologorum,

luce Bäe- ridiana elarius patefcit ^, nemoquc

ignörat, multö minus riegat5 nifi

irieliorem _ratiönis ufum tollere, Sc

Cucurbitas lippire geftiat/ Negle&o

fcnim hoc Scientiarum

tnftrumento,

& Sacrarum Literarum Scientia, Sc

Jurispciidentia,

& Medicina , Sc to-

A tado*

i

ta denique Philofophia vim patiuri-

tur. Sine hoc coelitus mißfo, ani-

mis hominum infculpto, poilmo-

dum autem magis magisque elabo-

rato organo ^, nemo modura mon- ftrare poterit, cujus duäu^ vel in-

folubilis nodus gordius , variarum

haerefium , aliarumve erronearum fententiarum, tricis conftriftus, ex-

plicetur * vei rite difputetur^j

vel

veritatis trophaeum in medium pro- feratur. Quo autem temeritatis hujus difciplinae ofores & calumnia-

tores proceiferint, haud fatis mira-

ri

poiTum

5

nifi afylum in ipfa du-

bitatioae quaerant i nam» non be-

ne perfpe&am flocci

pendentesj

ta¬

lens exiftimant, quae in difputatio-

nis campum varias ιαχοΐζ afFe-

rat, cum tot technicis vocibus, va-

rioque fophismatum genere imple-

tam, majorem abufum quam ufum

afferre cenfeant. In illos meritö

quadrat; artem non

habere oforem

U

3

S*

nifi ignoräntem«. Si enim hunc e- volverint canonem _, abufum non toilere ufurh , nunquam tam fini?

ftré de hac judicarent difciplina.

§.

il

Quoiquot autem album

huic

öpiriioni addunt calculum, aditum adverfariis fuas haerefes fpargendi a-

periunt: Quippe, cum media, qui-

bus veritas indagatur, neglcda, ar¬

morumquc adminicuk ^, quibu» de-

fendatur _, valde debilitata cernant;

Ideoquc tanto facilius, quod Sum-

müm Numen aVettat Orthodoxo- tüm aninaos in viam erroneam fe- ducere, ac vidoriam de ipiis tan¬

dem fibi polliceri queant,

f 11L

Argumenta

^ex

ipiis quidem

di- fciplinis realibas depromuntur: quo- modo autem vim aliquam

illati-

Å ζ vam

4

vam habeant, docent _praecepta Lo*

gica* Illa

enim,

in

iobrio fuo

u- fu» fecunduin varias operationes

mentis, demonftrat, quomodo ter¬

min! apprehenfi ^, aut affirmandi de

fe invicem, aut negandi fint: plti-

moque quaeftio adhuc indecisa, ad ipfum ducatur examen

fyllogifiicum,

ubi forma, ex praeceptis

Logicis

petita, opus

habent,

juxtå quam necelfario afiquid concluditur; quse eonclufio ex praemifiarum habitu &

conftitutione eft dijudicanda. Efi

Autem eonclufio, deduffiio unim enun»

ciåtionis ex alU, una ,

plurtbuive

per

f&rticulam illativAm

^, ergo.

Hane,

jion humanum quoddam inventum quisquam

exiftimet,

pro

lubitu

u- niuscujusque excogitatam, fed in

rebus animadverfam, &

dein^eps ab

hominibus arte demonftratam, te- ftatur Magnus

Hipponenfiutfi Epi-

fcopus.

§. m

m 5 §&

5. ^

Confequentiarum

Regula« prae-

cipuas & fummé neceflarias ^, quo- ad earum explicationem é Logico-

xum

fcriptis

defumptam ^, atque ab-

ufum exemplis adverfariorum alio-

rumque eruditorum I ogicorum, tu- di minerva demonftratum , publico

cxamini difcutiendas iubjicio. Dc harum utjlitate raulta dicerc mihi

tion eft ani mus, nec enim opus eft;

fed fairem offendicula varia demon-

ilrabo, in quae incautl impingere folent; fimul aliis anfam datums, majori cum ftudio Logica praece- pta evolvendi & ruminandi» Quo apertis oculis fentiant, quantum lu-

eis in omni difcurfu _{, contra} Hee- jreticos & alios bujus difciplinae pc- ritos, Logicae cognitio, & viciflim,

quanta veritati pericula ^, quantas- que tenebras apceleret ejus iniel-

fiae

A4 §.n

6

§*

§.

Γ·

Regula I+ A veritate uniiq

contradiidorice ad

falfitatem alterm

& contra V£. Si Verum

efl^o-

mnis Medicina

Jucvs naturales habet

c

auf

a*

&ct

Haec regula, una cum

ipfa

na¬

tura nobis connata,

firmiifimo ftaf

talo, ut nemo fanioris mentis

ho-

minum adhuc exftiterit , qui eam refellere aufus fuerit, ne dum po- tuerit» In deducendis autem inde confequentiis, nonnulli

male ipfam

ufurparunt; nam, pro eo

quod eile

lapis lydius deberet ^,

fecundum

quem omnes

propofitiones in

con-

troverßis funt examinandae, varii e- jus abufus verara

contradicendi

^ra-

tionem obfeurarunt. Si enim , fe¬

cundum Ariftotelem Libj Elench;

Ct IV#

^ τό

αυτό,

τσζ£ς

^το

άυτο

>

QV

i? ₇ §*

,co τ» αυτω %ξόνα illam

fumpferint,

nulla difficultas in contradidionc oftendenda inde pullulare potuerit.

Nam obfervatis iftis conditionibus ,

quam feliciflimé infertur apodidica confequentia, a veritate unius con- tradidoriae ad falfitatem alterius &

viciflim. Hoc certo certius eft, ii

univerfalis affirmans fit _{vera, o-} mninö erit particularis negans, iis-

dem terminis eodemque pofitu^, fai- fa; & contra. Si verum eft, omnis homo eftanimal, falfum erit, qui-

dam homo non eft animai. Si fal¬

fum eft, nullum animai fentit, ve¬

rum certe erit, quoddam animai lentit. Impofiibile eft idem fimul

ejje

& non

ejje

^, aflirmat primutn Metaphyficorum _principium : ubi particula fimul compendiofe exhi-

bet requifita

fupra

ex Ariftotele ad-

duda. Probe itaque in omni dif- putatione ^enendum ^, ut Thefi ri¬

te contradicatur; alias fruftta infti-

A ₄ tuitur

SS 8 ss

tuitur omnis difputatio ieu

σνζητηης

? demonftrata autem veritatc contrar

diftong, ftatim argumentum firmis«

iimum in manibus eft, quo advetr farius conftringatur. Pontificii, ut jn aliis contra Religionen! noftram hoftes infenfiftimi, fic etiam infor- inandis contradidoriis non cefiant inGdias nobis ftruere. Exempli grt- tia in contradidionibus axiomatum comparatorum, Notum eft eos o?

jnnem operam impendere, ad pro»

pugnandam illam propoGtionem,bo*

pa opera funt meritorie neceflaria ad falutem» _{Et pro} ftabilienda fua theft _provocant ad locum Dan. iv.

XXIV* Unde talem formant con-

cluftonem. Nullum bonum opus paagis meretur remiflionem _pecca-

torqm quam eleemqfyna. Si hane negant Lutherani, obvertunt Papi-

ftae contradidoriam talem : Quod- dam bonum opus magis meretur remiflionem peccatorum quapa elee- rnofynat

$§

9

St

rnofyna. Quid imperitus

regularum

Logicarum ad hane

refpondebiti

§.

vu

Ptegula II. A veritate unna

contraria ad

falfitatem alterita V.

C. non contra. Si Veritati

confo-

num

efl, nuUum Vitium eß laudan-

dum

Duae contraria _qux pugnant

fola ratione qualitatis, poffunt effe

fimul falfae, fed nunquam fimul^ve-

rae. Alias etiam dux contradi&or

ϊιχ de fefe affirmatent in uno fub- je&o, quod impoflibile

eft,

ut an¬

te afferuimus. Éirmum igitur ar¬

gumentum deducitur

å

veritate u-

nius contraria ad falfitatem alte- rius, non contra$ nifi in materia

neceffaria, Si univerfalis affirmans

eft _{vera, non} poteft non

univerfa¬

lis _negans effe falfa.

Et β

negans

Λ 5 vera,

«S

10

§# /

vera, affirmans erit falfa. Nullj.

inimici funt gdio habendi« E. o- mnes inimici funt diligendi» Verbum

enim DEI & Chriftiana Charitas il- lud non modo requirit, fed jubet.'

Iterum Pontiiicii frivolum addu-

cunt argumentum, dicentes» Nul- la mala opera falvant* E»omnia bo?

na opera falvant.

j. V1L

Reg. Iii. Ex pluribm pel

pau- cioribus quam

tribut

terminis ^non

legitima ducitur C. Vulpes eß

qua.

drupes; Herodes eß Vulpes. E.

Si explicité , vel implieité in fyllogismo reperiuntur quatuor ter-

mini, deprehenditur fallada, illa oftenfa, tota corruit argumentatio»

Quartus ille terminus locum non

invenit, nec in praemiflis, nec in soacfufione_{$ namque non} licitum eft

ti II §*

pft addere plures

conclufioni, quatq

fuerc in

prsmiifis,

ergo

nihil a- jrud

efficit, quam ut

difpofitio-

nem perturbet: cum

medius ter-

minus duo tantum extrema conjun-

gere debeat,

adveniens

quartus

con-

fufionem gignit,

Neque ulla

con-

nexio fieri poteft ^,

fi pauciores

quam tres adfunt

termini

^, tum

duo extrema non poffunt inter

fe

conjungi, ubi unum tantum

adeft;

cum tarnen neceffe fit, ut duo in

uno tertio combinentur. Contra

hoc Philofophorum decretum

in

defedu impingit

vaferrimus Jefuita

Gretzerus. Nec Scriptura

fola,

ut eft verbum Spiritus

Sandi eft talis

(intelligitur

fupremus, generalis,

infallibilis, in terris)

Judex,

ne¬

que ipfe Spiritus

Sandus,

ut

lo-

quitur per Scripturam

eft talis ju¬

dex, E4 nullo modo concedi ^po-

teft , quod, aut Sacra

S;ra,

aut Spiritus

Sandus,

ut

loquitqr

^{** *} r—3

per

12

fcripturam , fit fupremus & gene«·

ralis judex omnium controverfia-

rum. Ex colloquio Ratisbon: editj X-avingana _{p: 191. Scef:} 9. In ex.·

eeiiu autem, pro ftabifiendo pri-

niatu Papx , taiem formant iyllo- gismum. Petra eft fuper quam pedificata eft ecclefia. Simon Bar

Jonas

eft Petrus. E. Simon Bar Jonas eft fuper quem sedificata eft ecclefia,

1

rill.

Reg, IV. Ex pnris negati-

Vis nihil

fequitur. TSLuÜm

_ange-

Im moritur. Nullm- homo

eft

an-

gelm E.

In omni enim fyllogismo una

praemiffarum ad minimum debet af-

iirmari, fi utraque negat , nulla 5nde ducitur confeqaentia. Nam Ibi tipp eft medius terminus par¬

tium

i?

tium combinatoc. Ille aeeeUTano

oftenderc debet, ob quam

cajjfara

praedicatum cum

fubje&o affirma¬

tive conne&itur, vel negative in*

dé reroovetur. Quod

minimé fa*

cit _; nifi cum uno

conclufionis

membro conveniat. Alias non mo*

do _, ut fcopae diflolutae ,

24#λυ<π»

parit; fed

ά

ipfi

principio & fun-

damento omnis fyllogismi

di£to de

nullo contradicit* Calviniani te- meré fuflurrant. Nullus infidelis

DEO placet. Nullus

eleftus eft

infidelis. E. Nullus eleétus I) ΕQ placet.

§. IX.

Heg. V. Ex purk farticu-

Imlws nulla neSiitur

C, Quidam Clmßiani

^non

dafnnanturφ Judd4 fuit Chrifiianus. E.

Praß*

I4

Prseterquam quod hsec

reguid

repugnat ante nominato fundamen-

to fyllogismi ^, etiam flexi poteft*

ut ex praemiffis particularibus j ter- mini de eodem nori intelligantur;

Non ftatim fequitur ^, quod, quas

ex parte in uno tertio eonveniunt,

inter fe conveniant. Aliter nam-

que confideratur alterutra _pars in

una ptopofitione, aliter in

altera,

Sc fic _$ qtiod fub particulari iub- je&o furnitur* de praedicato dici

non poteft j unde quatuor oriün-

tur termini. Indiftolubili itaqué

nititur fundamento hic _{canon. Par*}

tibus ert jturis fequitur nihil atque

negatis Pontificii

talé proferunt argumentum. Übi eft Vera DE I ecclefia, ibi eft facramentum. ^Con- jugium eft, ubi eft vera D ΕI ec*

clefla E» Conjugium eft facramen*

tuin#

$. Xi

U

_is

m

§.

Μ

Reg. VI, Si major irt 1.&IL

Figur

a

ejl particularis, nihil fequi-

tur.

Quoddam album cnrrit, So.

crates

efl albus. Ε.

Si qiiidquam ieqiieretur,

fieret

regresfio a fpeciebus ad genera„

quod minimé valetj fed vice

verfa

a genere ad ipecies $ feu ab uni-

verfali ad particulare. Hoc modo fubje&um nnnoris fumitür fub fub- jeßo majoris.

t4am

obfervandurei

eft_i quod illa univerfalitaserit fem¬

per

compieté diftributiva: adeo

ut praedicaturn, vel

aflirmari, vel

ne- gari debeat de omnibus fub

fubje&o

continentibus , tam de fpeciebus,

quam fpecierum individuis.

Nec

in fecunda figura. Si non

majo¬

rera univerfalem habet, ex veris praemiifis falfa fequitur

conclufio,

quod omnino abfurdum

in bona

cen-

ΐό

Cenfetur forma. Calviniani toi

modo argumentantur, Quos DEUS vocavit, hos juftificavit. Atqui

hon omnés homines DE US jufti¬

ficavit. E. non omnes hominés DΕ U S voeavit.

5.

XI.

Reg. VIL In 1.6? III, FL

gura e

minore

negdnte

nihil fequituti

Omne animal

jentit, Quoddam

ani- mal non

eft

^c

anis, E.

Ratio eft _i quia vi prineipii

dici de omni & diei de nullo a£tu fit fubfumptio partis iub toto ^* quae per affirmationem, ^non per

negationem efficitur 5 nifi in _pro-

pofitione infinita. Minor quoquc in tertia figura de medio praedica-

tur _* & iliud affirmative alias ad

primam figuram reduci non poteft.

Contra hane regulam peccat Ramus

in fua Diah fohioi·Quieunque flint

*7 §S

de$i, illi perieverant

fideles

^usquc

ad finem.

jaro

vero omncs

homi-

nes non funt eleäi. Omnes itaque homines non perieverant

fideles

us- que ad finem*

§. XII.

Reg. VIII. Ex puris affir-

mativis in

fecunda figur

^a

nthil Je- quitur. Qutdam homo efl do-

Bus omnis

Tktlojophtis eft do-

Ε.

Altera prsemiflfarum in fecunda figura propter antithefin duarum fpe-

cferum femper erit negativa, quam,

ut partem debiliorem fequitur con- eliifio. Ét haec offkina eft iyllo- gismorüm negativorum. Itcrum Ra-

mus. Quidquid juftificat ^% placet

DEÖ. At bona _opera placent DEO.

Bona itaque operajuftificant;Fol:104.

B Xllh

¥) *8 §H

$. XIII.

Reg. IX. Ex utraque pr*é- mijfa univerfali in III. Figurä

nihil

fequitur. Omne animal fen-

tit,

Omne

animal YiVit-

Ε.

•

J η

Ealfa eft talis conclufiö _^ licet praemiflae fint yer^: ideoque ad pri-

mam figiiram reduci riequit, cum virtute di&i de omni & nullo non

gaudeat, Calviniani. Omnes eleäi

vere credunt. Omnes eleöi fynt homines. E. Omnes homines vere

éredunt,

§.

xiK

Reg. X. A pofitione

ante»

cedentis ad

pofitionem conjequentis

V. C. &

affirmative (0 negative

^?

non contra.

ii xr.

J

m

19

s*

5. X

Reg. XI. A remottone coiic/^

quentis ad remotionem anteeeden-

tis

V\ C.

non contra,

§.

XVI.

Opcrae quidem

pretium efiet^

ulterius has regulas

proximé

praece- dentes diducere, mihi autem»

cui

brevitati litarc animus eft , nimis prolixum förets qua prompter exem- pla faltem repugnantia opponeré

vacat. Gretzerus in Lögica fua gravitér contra régulam

oäatfaril

impingit; Si Inquit, ad fucceflorem

nihil pertlnét fedes antecefforis ^,

&

ad hseredem haereditas, ad Roma-

iium Pontificem nihil pertinebit

fe¬

des Petri· Sed ad fuccefforem jure pertinet antecefforis cathedra ^, &

haetcs jute ädit hittéditätefn

E· ad

$§

20

Pontificem Rom: jure pertincbit fc-

des ί-etri. Becanus in Manual;

cxemplum impofturae

contra regu«

lam nonam oftendit, ita

difputando.

Peccant (Lutherani) contra fe i-

pio«: quia fi Pontifex fedet in ec-

cleiia Chrifti fateri debent, fe ^non

cffe in ecclefia Ghriftt, cum non

fint in eccieiia in qua Pontifex fedet.

§.

xm.

^am habes , C. t,, praecipuas COnfequentiarum regulas, brevi pe-

nicillp adumbratas; inveniuntur qui-

dem plures apud Logicos ^, fuo u- lu non carentesj quas tum tempo- rjs ratio, ^tum ingenii imbecillitas,

tum quam plurima alia. obftacula

vetant huc addere. Hoc ultimum

quod Te rogatum volo, nc mirum T*bi videatur, ^nos explica-

tionem adverfariorum exemplorum,

circa

$3

21

§*

circa finem uniuscujusque regute ad- fcriptorum, non tetigiflfe, illa enina

ad ipfurn difputationis a&um ^exa-

painanda telißqnimus; sequi igU

tut bonique haec paiica

cqfifulas»

Ίίβνω Θίω

i

Politifflme

Dti.

AURIVILLJ

; Amice in paucis dileäe$

Vomodo abditas (jr in mentt

noßra implicatas cogitationes

tion fotum ipfi aperire v

erb is-

que dextre exprimere, verum etiam

in

aliorum penetrare

animi adyta

» ac

ad

tiormam veritatis cttnchi exigere que- amue, haud inepte ^nos docet ars

illa in-

ßrtimentalis, quam logicam nuncupamui.

Logicam dico» nen

farraginem inutilium

diflwBionum, vet

fcholaßicarum

, ut dtci fölet, perplexitatum *

quibm qui

deleffantur , de

propoßtione quavis

prQ- babtliter in utramque partem

dißerentes

nihilcerti in rebm detegunt; Verumvi-

vtdam illam

promtitudinem

ac

perfetfio-

nem mentis dtflincie res

percipiendi,

tarum notiones veritatesque

connettendi,

ac tandem unum ex altero legitime in- ferenda Cum namque veritas una

fit &

fimplex,multiplex

tarnenacvar'tm

eandern

inveniendi

demonßrandique modut

j ne-

ceßitr»

cejfum

eß,^utintelktftts, qui

propterβnit

^os

fuos limitti resfimul

adprekendere

ac

dijiti

dieare nonvalet, via}

fuam

ratiocintndi9

tionper

fophismata vel tortuofos anfrafåus,

fed naturalemrerum

cognofcendarum

ne-

xumex/erat, elhiatque.

Ejwmodt

^argu¬

mentatio

probas

gtgnit

confequentiarum

regulås, quλtn >

ebm ipfisfundatA necejfa*

riam(ortiunturevidenttam & velmvL

to adfenftim extorquent.

Hafce Con¬

fequentiarum regultä

cum

tibi fumfe-

rit enodandaSyMi

\_AVRlVlLLlfingU'·

lare rationis tu&acumeneximiumquevi-

goremnon tantum

prödis

j

(ed

etiam

ßi- mulos,quos celebre & de

re

liter

artaopttme

meritum nomen k^AORIVILLIANXJM.

tibi im

preßt, fedulo

provocas, nec

in

te fuffocari pateris„ tMaffie

illo

propo- fitöy lÜaque adfiduitate j

fic

enim

fiety

ut

cum tuo

ipfim emoUmcnto, omniumque

noftrumy

qutbus fanguine & amicitiajun-

flmesy gaudtOy pr&mia

eruditionis virtu*

tüque tandem reportes

Utißima#

quod animovövetfincero

T. S«

Sv. Flodman.

Exmio Javeni

Dn.PETRO

P.AURIVILLIO

Populari & Amico fingulari

Cum egregiam

De LEGIBUS CONSEQUEN-

TIARUM

diiTertationem public® daret luci

Q Vid ratio diäet

^{L<ge·, quid}hü pofitis.

*, qua

qutdve

ditt ans

iüts

ipfa

utefequatitri

feratur

Sgregé nobn pandtt Tdapagifia. ^Cßptarn Terge vtamSollen, Sic, autΧ«α regulafallet,

Aut certé ^tx pofitis, inmota lege, fqueiur;

Tallada quuquis amat[fas eßjbunc VallasamaL'tty

StTIii Vaäadw Juvm fua dona feptndet.

ita gratula'ur amico aaim®

]oh; Weflander»

Eidem.

ARdua

_Quod

dum

_aecus

^folvis,

_ttigemt

mi careiSophismata3frate?s

_{eft juduuquefarit·,}

Matte tgttur Studio, coeptoque infifte labom Vtann»_i ertue mihi; digna latore fetes»

P, O. AutivilUifö*